Livre, chapitre |
[2, 18] |
κόρην,
πλεῖ
δὲ
εὐθὺς
πελάγιος.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀνέπνευσα
μὲν
οὕτω
διαλυθέντων |
[2, 1] |
γελᾷ.
ἡ
μὲν
ταῦτα
ᾖδεν·
|
ἐγὼ |
δὲ
ἐδόκουν
τὸ
ῥόδον
ἐπὶ |
[2, 23] |
ἐρωμένης.
καὶ
ὁ
μὲν
ὑπελείπετο,
|
ἐγὼ |
δὲ
εἰσῄειν,
ὑποδεχομένης
με
τῆς |
[2, 10] |
τὴν
ἐπὶ
τὸ
δωμάτιον
αὑτῆς,
|
ἐγὼ |
δὲ
ἐπὶ
θάτερα,
σφόδρα
ἀνιώμενος, |
[2, 9] |
ἐγχέων
ἀμφοτέροις
καὶ
κερασάμενος
ὤρεγεν.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἐπιτηρήσας
τὸ
μέρος
τοῦ |
[2, 5] |
εἰπὼν
ἐχώρησεν
ἔξω
τῶν
θυρῶν.
|
ἐγὼ |
δὲ
κατ´
ἐμαυτὸν
γενόμενος
καὶ |
[2, 22] |
βοᾷ
καὶ
τὸν
τετρωκότα
ζητεῖ.
|
ἐγὼ |
δὲ
παρὼν
οὐ
πάρειμι.
ὁμοῦ |
[2, 10] |
πρὶν
ἐπὶ
τὸν
ὕπνον
τραπῆναι.
|
ἐγὼ |
δέ
σοι
καὶ
ταύτην
ἀπάξω |
[2, 12] |
τὴν
θάλασσαν
συνέβη
φανῆναι
μηκέτι.
|
ἐγὼ
|
δὲ
ταῦτα
ὡς
ἐγένετο
τὸν |
[2, 10] |
εἰπὼν
τῇ
Κλειοῖ
μὲν
αὐτός,
|
ἐγὼ |
δὲ
τῇ
παιδὶ
διαλαχόντες
ἐφηδρεύομεν. |
[2, 30] |
τὴν
ψυχήν
μου
οὕτως
ἀφήσω.
|
ἐγὼ |
δὲ
ὡς
ταῦτα
ἤκουσα,
τὸ |
[2, 22] |
Ὢ
τῆς
ἀνοίας·
προὐκαλούμην
γὰρ
|
ἐγὼ
|
λέοντα,
ὀλίγος
δέ
με
ἤγρευσεν |
[2, 8] |
ἰδόντες
προσιοῦσαν
τὴν
θεράπαιναν
διελύθημεν,
|
ἐγὼ |
μὲν
ἄκων
καὶ
λυπούμενος,
ἡ |
[2, 23] |
γὰρ
ἦν)
ἄρτι
μου
κατακλιθέντος.
|
ἐγὼ |
μὲν
δὴ
τὸν
ψόφον
ἀκούσας
|
[2, 37] |
τὴν
ἐν
τοῖς
ἔργοις
ἡδονήν,
|
ἐγὼ |
μὲν
πρωτόπειρος
ὢν
εἰς
γυναῖκας, |
[2, 36] |
αὐτοῦ
φεύγει
ταχύ.
δύο
γὰρ
|
ἐγὼ |
νομίζω
κατ´
ἀνθρώπους
κάλλη
πλανᾶσθαι, |
[2, 14] |
τοῦ
ὕδατος
φύσιν.
ἐθεασάμην
γὰρ
|
ἐγὼ |
τοιαῦτα
μυστήρια.
τὸ
γοῦν
τῆς |
[2, 35] |
ἵππον,
κἀγὼ
τἀμαυτοῦ.
~Ὁρῶν
οὖν
|
ἐγὼ |
τὸν
Μενέλαον
κατηφῆ
πάνυ
τῶν |