Livre, Chap.
[5, 462]	οἶμαι πάσχοντος τῶν πολιτῶν ὁτιοῦν	ἢ	ἀγαθὸν (ἢ κακὸν ἡ τοιαύτη
[5, 472]	τοιοῦτον εἶναι οἷον δικαιοσύνη (ἐστίν;	ἢ	ἀγαπήσομεν ἐὰν ὅτι ἐγγύτατα αὐτῆς
[5, 478]	ἐστίν, ὑπερβαίνουσα ἢ γνῶσιν σαφηνείᾳ	ἢ	ἄγνοιαν ἀσαφείᾳ; Οὐδέτερα. Αλλ’ ἆρα,
[5, 478]	τε καὶ δοξαστὸν τὸ αὐτό;	ἢ	ἀδύνατον; Αδύνατον, ἔφη, ἐκ τῶν
[5, 478]	οὖν τὸ μὴ ὂν δοξάζει;	ἢ	ἀδύνατον καὶ δοξάσαι τό γε
[5, 463]	πράττοι ἢ ταῦτα; αὗταί σοι	ἢ	ἄλλαι φῆμαι ἐξ ἁπάντων τῶν
[5, 454]	ἐὰν μὲν πρὸς τέχνην τινὰ	ἢ	ἄλλο ἐπιτήδευμα διαφέρον φαίνηται, τοῦτο
[5, 458]	Γλαύκων, ἀτάκτως μὲν μείγνυσθαι ἀλλήλοις	ἢ	ἄλλο ὁτιοῦν ποιεῖν οὔτε (ὅσιον
[5, 460]	που τῶν νέων ἐν πολέμῳ	ἢ	ἄλλοθί που γέρα δοτέον καὶ
[5, 451]	ἁμάρτημα ἀκουσίως τινὸς φονέα γενέσθαι	ἢ	ἀπατεῶνα καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν
[5, 468]	ἐάν τίς του τύχῃ ἐρῶν	ἢ	ἄρρενος ἢ θηλείας, προθυμότερος ᾖ
[5, 476]	σκόπει τί ἐροῦμεν πρὸς αὐτόν.	ἢ	βούλει ὧδε πυνθανώμεθα παρ’ αὐτοῦ,
[5, 468]	οὐ δημιουργόν τινα δεῖ καθιστάναι	ἢ	γεωργόν; Πάνυ μὲν οὖν. Τὸν
[5, 478]	οὖν ἐκτὸς τούτων ἐστίν, ὑπερβαίνουσα	ἢ	γνῶσιν σαφηνείᾳ ἢ ἄγνοιαν ἀσαφείᾳ;
[5, 456]	Εστι δέ τι πόλει ἄμεινον	ἢ	γυναῖκάς τε καὶ ἄνδρας ὡς
[5, 452]	δ’ ἐγώ, γελοιότατον αὐτῶν ὁρᾷς;	ἢ	δῆλα δὴ ὅτι γυμνὰς τὰς
[5, 479]	πολλὰ διπλάσια; ἧττόν τι ἡμίσεα	ἢ	διπλάσια φαίνεται; Οὐδέν. Καὶ μεγάλα
[5, 477]	δοξάζειν δυνάμεθα, οὐκ ἄλλο τι	ἢ	δόξα ἐστίν. Αλλὰ μὲν δὴ
[5, 477]	(Τί δέ, δόξαν εἰς δύναμιν	ἢ	εἰς ἄλλο εἶδος οἴσομεν; Οὐδαμῶς,
[5, 453]	ἔργα ἢ οὐδ’ εἰς ἕν,	ἢ	εἰς τὰ μὲν οἵα τε,
[5, 477]	δύναμίν τινα φῂς εἶναι αὐτήν,	ἢ	εἰς τί γένος τιθεῖς; Εἰς
[5, 459]	(Τί δ’ ἐκ τῶν νεωτάτων	ἢ	ἐκ τῶν γεραιτάτων ἢ ἐξ
[5, 462]	οὖν τι μεῖζον κακὸν πόλει	ἢ	ἐκεῖνο ὃ ἂν αὐτὴν (διασπᾷ
[5, 459]	νεωτάτων ἢ ἐκ τῶν γεραιτάτων	ἢ	ἐξ ἀκμαζόντων ὅτι μάλιστα; Εξ
[5, 474]	οἴει τινὸς ἄλλου ποίημα εἶναι	ἢ	ἐραστοῦ ὑποκοριζομένου τε καὶ εὐχερῶς
[5, 463]	ἐν αὐτῇ συμφωνήσουσιν ἑνός τινος	ἢ	εὖ ἢ κακῶς πράττοντος ὃ
[5, 468]	του τύχῃ ἐρῶν ἢ ἄρρενος	ἢ	θηλείας, προθυμότερος ᾖ πρὸς τὸ
[5, 463]	ἢ ὡς μητρὶ ἢ ὑεῖ	ἢ	θυγατρὶ ἢ τούτων ἐκγόνοις ἢ
[5, 463]	τὰ ὀνόματα μόνον οἰκεῖα νομοθετήσεις,	ἢ	(καὶ τὰς πράξεις πάσας κατὰ
[5, 462]	τῶν πολιτῶν ὁτιοῦν ἢ ἀγαθὸν	(ἢ	κακὸν ἡ τοιαύτη πόλις μάλιστά
[5, 463]	συμφωνήσουσιν ἑνός τινος ἢ εὖ	ἢ	κακῶς πράττοντος ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν
[5, 451]	γυναικῶν κτῆσίς τε καὶ χρεία	ἢ	κατ’ ἐκείνην τὴν ὁρμὴν ἰοῦσιν,
[5, 455]	ἔχει ἢ τὸ τῶν γυναικῶν;	ἢ	μακρολογῶμεν τήν τε ὑφαντικὴν λέγοντες
[5, 462]	καὶ ποιῇ πολλὰς ἀντὶ μιᾶς;	ἢ	μεῖζον ἀγαθὸν τοῦ ὃ ἂν
[5, 474]	σε, ἦν δ’ ἐγώ, δεήσει,	ἢ	μέμνησαι ὅτι ὃν ἂν φῶμεν
[5, 475]	μὲν οὖν. Τοῦτο δὴ φάθι	ἢ	μή· ἆρα ὃν ἄν τινος
[5, 449]	καὶ ὅλον εἰς πολιτείαν ὀρθῶς	ἢ	μὴ ὀρθῶς γιγνόμενον. νῦν οὖν,
[5, 457]	οἶμαι περὶ τοῦ εἰ δυνατὸν	ἢ	μὴ πλείστην ἂν ἀμφισβήτησιν γενέσθαι.
[5, 467]	καὶ οὐκ ἄξιον κινδύνου θεωρεῖν	ἢ	μὴ τὰ περὶ τὸν πόλεμον
[5, 469]	δίκαιον Ελληνας Ελληνίδας πόλεις ἀνδραποδίζεσθαι,	ἢ	μηδ’ ἄλλῃ ἐπιτρέπειν κατὰ τὸ
[5, 463]	ὑπήκοον δεῖν εἶναι τῶν γονέων,	ἢ	μήτε πρὸς θεῶν μήτε πρὸς
[5, 473]	φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν (ταῖς πόλεσιν	ἢ	οἱ βασιλῆς τε νῦν λεγόμενοι
[5, 473]	Εὰν μή, ἦν δ’ ἐγώ,	ἢ	οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν (ταῖς
[5, 469]	ἐχθροῦ, λελοιπότος δὲ ᾧ ἐπολέμει;	ἢ	οἴει τι διάφορον δρᾶν τοὺς
[5, 478]	ἐπὶ τὶ φέρει τὴν δόξαν;	ἢ	οἷόν τε αὖ δοξάζειν μέν,
[5, 476]	αὐτὸ τὰ μετέχοντα ἡγούμενος, ὕπαρ	ἢ	ὄναρ αὖ καὶ οὗτος δοκεῖ
[5, 468]	μέν, εἶπον, τὸν λιπόντα τάξιν	ἢ	ὅπλα ἀποβαλόντα ἤ τι τῶν
[5, 479]	ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι χρήσῃ,	ἢ	ὅποι θήσεις καλλίω θέσιν τῆς
[5, 463]	ὅτι τὸ ἐμὸν εὖ πράττει	ἢ	ὅτι τὸ ἐμὸν κακῶς. Αληθέστατα
[5, 454]	ἄλλο τι, εἶπον ἐγώ, γελοῖον,	ἢ	ὅτι τότε οὐ πάντως τὴν
[5, 480]	ἐκείνους δὲ ἐφ’ οἷς δόξα;	ἢ	οὐ μνημονεύομεν ὅτι φωνάς τε
[5, 469]	ἐπειδὰν νικήσωσιν, ἦ καλῶς ἔχει;	ἢ	οὐ πρόφασιν (μὲν τοῖς δειλοῖς
[5, 456]	φυλακικὴ γυνή, ἡ δ’ οὔ.	ἢ	οὐ τοιαύτην καὶ τῶν ἀνδρῶν
[5, 468]	ἑκάστου δοκεῖ σοι χρῆναι στεφανωθῆναι;	ἢ	οὔ; Εμοιγε. Τί δέ; δεξιωθῆναι;
[5, 452]	περὶ αὐτῶν ἀνομολογητέον, εἰ δυνατὰ	ἢ	οὔ, καὶ δοτέον ἀμφισβήτησιν εἴτε
[5, 468]	πολεμίους; ἆρ’ ὀρθῶς μοι καταφαίνεται	ἢ	οὔ; Λέγ’ ἔφη, ποῖ’ αὖ.
[5, 473]	ἀλλὰ σὺ πότερον ὁμολογεῖς οὕτως	ἢ	οὔ; Ομολογῶ, ἔφη. Τοῦτο μὲν
[5, 451]	καὶ σκοπῶμεν εἰ ἡμῖν πρέπει	ἢ	οὔ. Πῶς; ἔφη. Ωδε. τὰς
[5, 453]	κοινωνῆσαι εἰς ἅπαντα τὰ ἔργα	ἢ	οὐδ’ εἰς ἕν, ἢ εἰς
[5, 476]	τόδε· ὁ γιγνώσκων γιγνώσκει τὶ	ἢ	οὐδέν; σὺ οὖν μοι ὑπὲρ
[5, 473]	ταῦτα γίγνεσθαι ἃ σὺ ἐπιτάττεις.	ἢ	οὐκ ἀγαπήσεις τούτων τυγχάνων; ἐγὼ
[5, 458]	ἄξονται πρὸς τὴν ἀλλήλων μεῖξιν.	ἢ	οὐκ ἀναγκαῖά σοι δοκῶ λέγειν;
[5, 479]	ἕξεται. Πότερον οὖν ἔστι μᾶλλον	ἢ	οὐκ ἔστιν ἕκαστον τῶν πολλῶν
[5, 467]	θεραπεύειν πατέρας τε καὶ μητέρας.	ἢ	οὐκ ᾔσθησαι τὰ περὶ τὰς
[5, 452]	τότε ἀστείοις πάντα ταῦτα κωμῳδεῖν.	ἢ	οὐκ οἴει; Εγωγε. Αλλ’ ἐπειδὴ
[5, 454]	τὴν αὐτὴν φύσιν ἔχειν ἐλέγομεν·	ἢ	οὐκ οἴει; Εγωγε. Ιατρικὸν δέ
[5, 476]	ὅτι γιγνώσκει τί. Πότερον ὂν	ἢ	οὐκ ὄν; ~(Ον· πῶς γὰρ
[5, 474]	ἐπιμελείας τε καὶ τοῦ ἀσπάζεσθαι.	ἢ	οὐχ οὕτω ποιεῖτε πρὸς τοὺς
[5, 478]	δὲ μεταξὺ τὰ μεταξὺ ἀποδιδόντες.	ἢ	οὐχ οὕτως; Οὕτω. Τούτων δὴ
[5, 464]	εἶναι, ὅσα γε διὰ χρημάτων	ἢ	παίδων καὶ συγγενῶν κτῆσιν ἄνθρωποι
[5, 456]	ἀμείνω ἄνδρα, τὸν δὲ χείρω·	ἢ	πάντας ὁμοίους ἡγῇ; Οὐδαμῶς. Εν
[5, 463]	ἢ θυγατρὶ ἢ τούτων ἐκγόνοις	ἢ	προγόνοις νομιεῖ ἐντυγχάνειν. Κάλλιστα, ἦν
[5, 459]	οὖν ἐξ ἁπάντων ὁμοίως γεννᾷς,	ἢ	προθυμῇ ὅτι μάλιστα ἐκ τῶν
[5, 465]	ἡ ἄλλη πόλις πρὸς τούτους	ἢ	πρὸς ἀλλήλους διχοστατήσῃ. Οὐ γὰρ
[5, 463]	ἂν τῶν συμφυλάκων νομίσαι τινὰ	ἢ	προσειπεῖν ὡς ἀλλότριον; Οὐδαμῶς, ἔφη·
[5, 461]	τοῦτο βεβαιώσασθαι παρὰ τοῦ λόγου.	ἢ	πῶς ποιῶμεν; ~(Οὕτω νὴ Δία,
[5, 462]	πάσχον, καὶ ἢ συνησθήσεται ἅπασα	ἢ	συλλυπήσεται. Ανάγκη, ἔφη, τήν γε
[5, 462]	ἑαυτῆς εἶναι τὸ πάσχον, καὶ	ἢ	συνησθήσεται ἅπασα ἢ συλλυπήσεται. Ανάγκη,
[5, 479]	ἃ ἂν φήσωμεν, ταῦτα προσρηθήσεται	ἢ	τἀναντία; Οὔκ, ἀλλ’ ἀεί, ἔφη,
[5, 451]	συνθηρεύειν καὶ τἆλλα κοινῇ πράττειν,	ἢ	τὰς μὲν οἰκουρεῖν ἔνδον ὡς
[5, 463]	πράττοντος ἄν, εἰ ἄλλα πράττοι	ἢ	ταῦτα; αὗταί σοι ἢ ἄλλαι
[5, 455]	ἐναντιοῖτο; ἆρ’ ἄλλα ἄττα ἐστὶν	ἢ	ταῦτα, οἷς τὸν εὐφυῆ πρὸς
[5, 477]	οὔ; Πότερον ἄλλην δύναμιν ἐπιστήμης	ἢ	τὴν αὐτήν; Αλλην. Επ’ ἄλλῳ
[5, 452]	τινὰ ὄψιν ἀποβλέπων ὡς γελοίου	ἢ	τὴν τοῦ ἄφρονός (τε καὶ
[5, 449]	τόδε δέ· Αφήσομεν οὖν, ἔφη,	ἢ	τί δράσομεν; Ηκιστά γε, ἔφη
[5, 455]	διδάσκειν ἡμᾶς, πρὸς τίνα τέχνην	ἢ	τί ἐπιτήδευμα τῶν περὶ πόλεως
[5, 452]	ὃς γελοῖον ἄλλο τι ἡγεῖται	ἢ	τὸ κακόν, καὶ ὁ γελωτοποιεῖν
[5, 478]	γνωστόν, ἄλλο τι ἂν δοξαστὸν	ἢ	τὸ ὂν εἴη; Αλλο. Αρ’
[5, 455]	τῶν ἀνδρῶν γένος διαφερόντως ἔχει	ἢ	τὸ τῶν γυναικῶν; ἢ μακρολογῶμεν
[5, 468]	ὄντι γάμοι τε ἕτοιμοι πλείους	ἢ	τοῖς ἄλλοις καὶ αἱρέσεις τῶν
[5, 457]	αὐτῶν τὰ ἐλαφρότερα ταῖς γυναιξὶν	ἢ	τοῖς ἀνδράσι δοτέον διὰ τὴν
[5, 467]	Η οὖν ἐκείνοις ἐπιμελέστερον παιδευτέον	ἢ	τοῖς φύλαξι τοὺς αὑτῶν ἐμπειρίᾳ
[5, 452]	πρὸς ἄλλον τινὰ σκοπὸν στησάμενος	ἢ	τὸν τοῦ ἀγαθοῦ. Παντάπασι μὲν
[5, 466]	βίον ἤ τινων ἄλλων δημιουργῶν	ἢ	τὸν τῶν γεωργῶν; Οὔ μοι
[5, 475]	τοῦ εἴδους τούτου φήσομεν ἐπιθυμεῖν,	ἢ	τοῦ μέν, τοῦ δὲ οὔ;
[5, 456]	φύλακας, τυχόντας ἧς διήλθομεν παιδείας,	ἢ	τοὺς σκυτοτόμους, τῇ σκυτικῇ παιδευθέντας;
[5, 463]	μητρὶ ἢ ὑεῖ ἢ θυγατρὶ	ἢ	τούτων ἐκγόνοις ἢ προγόνοις νομιεῖ
[5, 463]	ὡς πατρὶ ἢ ὡς μητρὶ	ἢ	ὑεῖ ἢ θυγατρὶ ἢ τούτων
[5, 476]	γνῶσιν αὐτοῦ, δυνάμενος ἕπεσθαι, ὄναρ	ἢ	ὕπαρ δοκεῖ σοι ζῆν; σκόπει
[5, 451]	κινδύνευμα κινδυνεύειν ἐν ἐχθροῖς κρεῖττον	ἢ	(φίλοις, ὥστε εὖ με παραμυθῇ.
[5, 480]	πλημμελήσομεν φιλοδόξους καλοῦντες αὐτοὺς μᾶλλον	ἢ	φιλοσόφους; καὶ ἆρα ἡμῖν σφόδρα
[5, 473]	τέ τι πραχθῆναι ὡς λέγεται,	ἢ	φύσιν ἔχει πρᾶξιν λέξεως ἧττον
[5, 463]	ἂν ἐντυγχάνῃ, ἢ ὡς ἀδελφῷ	ἢ	ὡς ἀδελφῇ ἢ ὡς πατρὶ
[5, 463]	παντὶ γὰρ ᾧ ἂν ἐντυγχάνῃ,	ἢ	ὡς ἀδελφῷ ἢ ὡς ἀδελφῇ
[5, 463]	ὡς ἀδελφῇ ἢ ὡς πατρὶ	ἢ	ὡς μητρὶ ἢ ὑεῖ ἢ
[5, 463]	ὡς ἀδελφῷ ἢ ὡς ἀδελφῇ	ἢ	ὡς πατρὶ ἢ ὡς μητρὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006