Livre, Chap. |
[5, 451] |
καὶ
τοὺς
φίλους
συνεπισπασάμενος
κείσομαι
|
περὶ |
ἃ
ἥκιστα
δεῖ
σφάλλεσθαι.
προσκυνῶ |
[5, 462] |
ἄνθρωπος
τὸν
δάκτυλον
ἀλγεῖ·
καὶ
|
περὶ |
ἄλλου
ὁτουοῦν
τῶν
τοῦ
ἀνθρώπου |
[5, 465] |
παραδόντες,
ὅσα
τε,
ὦ
φίλε,
|
περὶ |
αὐτὰ
καὶ
οἷα
πάσχουσι,
δῆλά |
[5, 471] |
ἡ
πολιτεία
αὕτη,
μηκέτι
πλείω
|
περὶ |
αὐτῆς
λέγε,
ἀλλὰ
τοῦτο
αὐτὸ |
[5, 452] |
οὖν
οὐ
πρῶτον
μὲν
τοῦτο
|
περὶ |
αὐτῶν
ἀνομολογητέον,
εἰ
δυνατὰ
ἢ |
[5, 477] |
Ακουσον
δὴ
ὅ
μοι
φαίνεται
|
περὶ |
αὐτῶν.
δυνάμεως
γὰρ
ἐγὼ
οὔτε |
[5, 449] |
εἰπὼν
αὐτὸ
φαύλως,
ὡς
ἄρα
|
περὶ |
γυναικῶν
τε
καὶ
παίδων
παντὶ |
[5, 476] |
ἓν
ἑκάτερον;
Καὶ
τοῦτο.
Καὶ
|
περὶ |
δὴ
δικαίου
καὶ
ἀδίκου
καὶ |
[5, 462] |
τε
λύπης
πονοῦντος
μέρους
καὶ
|
περὶ |
ἡδονῆς
ῥαΐζοντος;
Ο
αὐτὸς
γάρ, |
[5, 472] |
καὶ
τοῦ
ἐναντίου,
ἀναγκαζώμεθα
καὶ
|
περὶ |
ἡμῶν
αὐτῶν
ὁμολογεῖν,
ὃς
ἂν |
[5, 449] |
περί
τε
πόλεων
διοικήσεις
καὶ
|
περὶ |
ἰδιωτῶν
ψυχῆς
τρόπου
κατασκευήν,
ἐν |
[5, 452] |
καὶ
περὶ
τὰ
γυμνάσια
(καὶ
|
περὶ |
μουσικὴν
καὶ
οὐκ
ἐλάχιστα
περὶ |
[5, 463] |
τε
τοὺς
πατέρας,
ὅσα
νόμος
|
περὶ |
πατέρας
αἰδοῦς
τε
πέρι
καὶ |
[5, 463] |
τὰ
τῶν
παίδων
ὦτα
καὶ
|
περὶ |
πατέρων,
οὓς
ἂν
αὐτοῖς
τις |
[5, 455] |
τέχνην
ἢ
τί
ἐπιτήδευμα
τῶν
|
περὶ |
πόλεως
κατασκευὴν
οὐχ
ἡ
αὐτὴ |
[5, 454] |
χρώμενοι.
Εστι
γὰρ
δή,
ἔφη,
|
περὶ |
πολλοὺς
τοῦτο
τὸ
πάθος·
ἀλλὰ |
[5, 452] |
τὴν
τοιαύτην
μεταβολὴν
γενομένην
καὶ
|
περὶ |
τὰ
γυμνάσια
(καὶ
περὶ
μουσικὴν |
[5, 475] |
ἀλλὰ
πάσης;
Αληθῆ.
Τὸν
ἄρα
|
περὶ |
τὰ
μαθήματα
δυσχεραίνοντα,
ἄλλως
τε |
[5, 452] |
ἔθος
γελοῖα
ἂν
φαίνοιτο
πολλὰ
|
περὶ |
τὰ
νῦν
λεγόμενα,
εἰ
πράξεται |
[5, 451] |
τε
καὶ
πᾶσαν
ἐπιμέλειαν
ἔχειν
|
περὶ |
τὰ
ποίμνια;
(Κοινῇ,
ἔφη,
πάντα· |
[5, 475] |
οὐδὲ
φιλόσοφον
εἶναι,
ὥσπερ
τὸν
|
περὶ |
τὰ
σιτία
δυσχερῆ
οὔτε
πεινῆν |
[5, 463] |
ἁπάντων
τῶν
πολιτῶν
ὑμνήσουσιν
εὐθὺς
|
περὶ |
τὰ
τῶν
παίδων
ὦτα
καὶ |
[5, 467] |
μητέρας.
ἢ
οὐκ
ᾔσθησαι
τὰ
|
περὶ |
τὰς
τέχνας,
οἷον
τοὺς
τῶν |
[5, 457] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
φυλακῆς
τῆς
|
περὶ |
τὴν
πόλιν,
καὶ
οὐκ
ἄλλα |
[5, 453] |
ὤκνουν
ἅπτεσθαι
τοῦ
νόμου
τοῦ
|
περὶ |
τὴν
τῶν
γυναικῶν
καὶ
παίδων |
[5, 452] |
περὶ
μουσικὴν
καὶ
οὐκ
ἐλάχιστα
|
περὶ |
τὴν
τῶν
ὅπλων
σχέσιν
καὶ |
[5, 450] |
πάλιν,
ὥσπερ
ἐξ
ἀρχῆς,
κινεῖτε
|
περὶ |
τῆς
πολιτείας·
ἣν
ὡς
ἤδη |
[5, 459] |
εἶναι
τῶν
ἀρχόντων,
εἴπερ
καὶ
|
περὶ |
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
γένος
ὡσαύτως |
[5, 452] |
τούτω
τὼ
τέχνα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
ἀποδοτέον
καὶ
χρηστέον |
[5, 467] |
διακονεῖν
καὶ
ὑπηρετεῖν
πάντα
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον,
καὶ
θεραπεύειν
πατέρας |
[5, 467] |
κινδύνου
θεωρεῖν
ἢ
μὴ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
παῖδας
τοὺς
ἄνδρας |
[5, 453] |
οὔ,
καὶ
τοῦτο
δὴ
τὸ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
ποτέρων
ἐστίν;
ἆρ’ |
[5, 468] |
~(Τί
δὲ
δή,
εἶπον,
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον;
πῶς
ἑκτέον
σοι |
[5, 469] |
τι
τῶν
δεόντων
δρῶντας
ὅταν
|
περὶ |
τὸν
τεθνεῶτα
κυπτάζωσι,
πολλὰ
δὲ |
[5, 462] |
καὶ
τὸ
οὐκ
ἐμόν;
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ἀλλοτρίου
κατὰ
ταὐτά;
Κομιδῇ |
[5, 457] |
λοιπὸν
δὲ
δή
μοι
ἔσεσθαι
|
περὶ |
τοῦ
δυνατοῦ
καὶ
μή.
Αλλ’ |
[5, 458] |
παρέντες,
ἵνα
μὴ
κάμνωσι
βουλευόμενοι
|
περὶ |
τοῦ
δυνατοῦ
καὶ
μή,
θέντες |
[5, 457] |
εἴπερ
οἷόν
τε·
ἀλλ’
οἶμαι
|
περὶ |
τοῦ
εἰ
δυνατὸν
ἢ
μὴ |
[5, 479] |
τῷ
τῶν
παίδων
αἰνίγματι
τῷ
|
περὶ |
τοῦ
εὐνούχου,
τῆς
βολῆς
πέρι |
[5, 463] |
ἂν
αὐτοῖς
τις
ἀποφήνῃ,
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
συγγενῶν;
(Αὗται,
ἔφη· |
[5, 475] |
βούλει,
ἔφη,
ἐπ’
ἐμοῦ
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
ἐρωτικῶν
ὅτι
οὕτω
ποιοῦσι, |
[5, 450] |
γὰρ
φρονίμοις
τε
καὶ
φίλοις
|
περὶ |
τῶν
μεγίστων
τε
καὶ
(φίλων |
[5, 450] |
μὲν
ἡμέτερον
ἔα·
σὺ
δὲ
|
περὶ |
ὧν
ἐρωτῶμεν
μηδαμῶς
ἀποκάμῃς
ᾗ |
[5, 476] |
καὶ
πρακτικούς,
(καὶ
χωρὶς
αὖ
|
περὶ |
ὧν
ὁ
λόγος,
οὓς
μόνους |