HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
αὐτήν 4
αὐτῆς 4
αὑτῆς 2
αὐτὸ 32
αὐτό 2
αὑτὸ 1
αὐτοί 1

Fréquences [« »]
32 ἀλλ
31 οἱ
31 Οὐκοῦν
32 αὐτὸ
32 δέ
32 ταῦτα
33 οὔτε

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre V

αὐτὸ

Livre, Chap.

[5, 479]   μὴ ὁρῶντας μηδ’ ἄλλῳ ἐπ’ αὐτὸ ἄγοντι δυναμένους ἕπεσθαι, καὶ πολλὰ

[5, 464]   τὸ ἐμὸν ὀνομάζοντας μὴ τὸ αὐτὸ ἀλλ’ ἄλλον ἄλλο, τὸν μὲν

[5, 479]   εἴ τι τοιοῦτον φανείη, δοξαστὸν αὐτὸ ἀλλ’ οὐ γνωστὸν δεῖν λέγεσθαι,

[5, 474]   δή, ἀκολούθησόν μοι τῇδε, ἐὰν αὐτὸ ἁμῇ γέ πῃ ἱκανῶς ἐξηγησώμεθα.

[5, 477]   τῷ αὐτῷ τεταγμένην καὶ τὸ αὐτὸ ἀπεργαζομένην τὴν αὐτὴν καλῶ, τὴν

[5, 480]   ἀληθεῖ χαλεπαίνειν οὐ θέμις. Τοὺς αὐτὸ ἄρα ἕκαστον τὸ ὂν ἀσπαζομένους

[5, 470]   γὰρ τὸ μὲν Ελληνικὸν γένος αὐτὸ αὑτῷ οἰκεῖον εἶναι καὶ συγγενές,

[5, 476]   οὖν καλὰ μὲν πράγματα νομίζων, αὐτὸ δὲ κάλλος μήτε νομίζων μήτε,

[5, 479]   δυναμένους ἕπεσθαι, καὶ πολλὰ δίκαια, αὐτὸ δὲ τὸ δίκαιον μή, καὶ

[5, 479]   (Τοὺς ἄρα πολλὰ καλὰ θεωμένους, αὐτὸ δὲ τὸ καλὸν μὴ ὁρῶντας

[5, 480]   τούτους φιλεῖν τε καὶ θεᾶσθαι, αὐτὸ δὲ τὸ καλὸν οὐδ’ ἀνέχεσθαι

[5, 455]   τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα (τοῦτο αὐτὸ διδάσκειν ἡμᾶς, πρὸς τίνα τέχνην

[5, 478]   προσαγορευόμενον, ἵνα, ἐὰν φανῇ, δοξαστὸν αὐτὸ εἶναι ἐν δίκῃ προσαγορεύωμεν, τοῖς

[5, 477]   γε πρότερον ὡμολόγεις μὴ τὸ αὐτὸ εἶναι ἐπιστήμην τε καὶ δόξαν.

[5, 457]   ἦν δ’ ἐγώ, οὐ μέγα αὐτὸ εἶναι, ὅταν τὸ μετὰ τοῦτο

[5, 479]   τοῦτο ὃ ἄν τις φῇ αὐτὸ εἶναι; Τοῖς ἐν ταῖς ἑστιάσεσιν,

[5, 476]   ὅμοιόν τῳ μὴ ὅμοιον ἀλλ’ αὐτὸ ἡγῆται εἶναι ᾧ ἔοικεν; Εγὼ

[5, 471]   περὶ αὐτῆς λέγε, ἀλλὰ τοῦτο αὐτὸ ἤδη πειρώμεθα ἡμᾶς αὐτοὺς πείθειν,

[5, 476]   καλὸν (καὶ δυνάμενος καθορᾶν καὶ αὐτὸ καὶ τὰ ἐκείνου μετέχοντα, καὶ

[5, 476]   τἀναντία τούτων ἡγούμενός τέ τι αὐτὸ καλὸν (καὶ δυνάμενος καθορᾶν καὶ

[5, 462]   δὴ πόλει πλεῖστοι ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ ταὐτὰ τοῦτο λέγουσι τὸ

[5, 475]   γ’ ἔφη, ὀρθῶς· ἀλλὰ πῶς αὐτὸ λέγεις; Οὐδαμῶς, ἦν δ’ ἐγώ,

[5, 476]   εἰδῶν πέρι ὁ αὐτὸς λόγος, αὐτὸ μὲν ἓν ἕκαστον εἶναι, τῇ

[5, 479]   ~καὶ ἀποκρινέσθω (ὁ χρηστὸς ὃς αὐτὸ μὲν καλὸν καὶ ἰδέαν τινὰ

[5, 476]   μετέχοντα, καὶ οὔτε τὰ μετέχοντα αὐτὸ οὔτε αὐτὸ τὰ μετέχοντα ἡγούμενος,

[5, 476]   οὔτε τὰ μετέχοντα αὐτὸ οὔτε αὐτὸ τὰ μετέχοντα ἡγούμενος, ὕπαρ ἢ

[5, 464]   τοῦ οἰκείου πέρι ἐπὶ τὸ αὐτὸ τείνοντας πάντας εἰς τὸ δυνατὸν

[5, 476]   οὕτως. Οἱ δὲ δὴ ἐπ’ αὐτὸ τὸ καλὸν δυνατοὶ ἰέναι τε

[5, 454]   τὸ λεγόμενον ἐπισκοπεῖν, ἀλλὰ κατ’ αὐτὸ τὸ ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος

[5, 463]   δεσπότας, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατουμέναις αὐτὸ τοὔνομα τοῦτο, ἄρχοντας. Τί δ’

[5, 449]   διέλθῃς, καὶ λήσειν οἰηθῆναι εἰπὼν αὐτὸ φαύλως, ὡς ἄρα περὶ γυναικῶν

[5, 464]   (Αλλὰ μὴν μέγιστόν γε πόλει αὐτὸ ὡμολογήσαμεν ἀγαθόν, ἀπεικάζοντες εὖ οἰκουμένην

Livre, Chap.
[5, 479]	μὴ ὁρῶντας μηδ’ ἄλλῳ ἐπ’	αὐτὸ	ἄγοντι δυναμένους ἕπεσθαι, καὶ πολλὰ
[5, 464]	τὸ ἐμὸν ὀνομάζοντας μὴ τὸ	αὐτὸ	ἀλλ’ ἄλλον ἄλλο, τὸν μὲν
[5, 479]	εἴ τι τοιοῦτον φανείη, δοξαστὸν	αὐτὸ	ἀλλ’ οὐ γνωστὸν δεῖν λέγεσθαι,
[5, 474]	δή, ἀκολούθησόν μοι τῇδε, ἐὰν	αὐτὸ	ἁμῇ γέ πῃ ἱκανῶς ἐξηγησώμεθα.
[5, 477]	τῷ αὐτῷ τεταγμένην καὶ τὸ	αὐτὸ	ἀπεργαζομένην τὴν αὐτὴν καλῶ, τὴν
[5, 480]	ἀληθεῖ χαλεπαίνειν οὐ θέμις. Τοὺς	αὐτὸ	ἄρα ἕκαστον τὸ ὂν ἀσπαζομένους
[5, 470]	γὰρ τὸ μὲν Ελληνικὸν γένος	αὐτὸ	αὑτῷ οἰκεῖον εἶναι καὶ συγγενές,
[5, 476]	οὖν καλὰ μὲν πράγματα νομίζων,	αὐτὸ	δὲ κάλλος μήτε νομίζων μήτε,
[5, 479]	δυναμένους ἕπεσθαι, καὶ πολλὰ δίκαια,	αὐτὸ	δὲ τὸ δίκαιον μή, καὶ
[5, 479]	(Τοὺς ἄρα πολλὰ καλὰ θεωμένους,	αὐτὸ	δὲ τὸ καλὸν μὴ ὁρῶντας
[5, 480]	τούτους φιλεῖν τε καὶ θεᾶσθαι,	αὐτὸ	δὲ τὸ καλὸν οὐδ’ ἀνέχεσθαι
[5, 455]	τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα (τοῦτο	αὐτὸ	διδάσκειν ἡμᾶς, πρὸς τίνα τέχνην
[5, 478]	προσαγορευόμενον, ἵνα, ἐὰν φανῇ, δοξαστὸν	αὐτὸ	εἶναι ἐν δίκῃ προσαγορεύωμεν, τοῖς
[5, 477]	γε πρότερον ὡμολόγεις μὴ τὸ	αὐτὸ	εἶναι ἐπιστήμην τε καὶ δόξαν.
[5, 457]	ἦν δ’ ἐγώ, οὐ μέγα	αὐτὸ	εἶναι, ὅταν τὸ μετὰ τοῦτο
[5, 479]	τοῦτο ὃ ἄν τις φῇ	αὐτὸ	εἶναι; Τοῖς ἐν ταῖς ἑστιάσεσιν,
[5, 476]	ὅμοιόν τῳ μὴ ὅμοιον ἀλλ’	αὐτὸ	ἡγῆται εἶναι ᾧ ἔοικεν; Εγὼ
[5, 471]	περὶ αὐτῆς λέγε, ἀλλὰ τοῦτο	αὐτὸ	ἤδη πειρώμεθα ἡμᾶς αὐτοὺς πείθειν,
[5, 476]	καλὸν (καὶ δυνάμενος καθορᾶν καὶ	αὐτὸ	καὶ τὰ ἐκείνου μετέχοντα, καὶ
[5, 476]	τἀναντία τούτων ἡγούμενός τέ τι	αὐτὸ	καλὸν (καὶ δυνάμενος καθορᾶν καὶ
[5, 462]	δὴ πόλει πλεῖστοι ἐπὶ τὸ	αὐτὸ	κατὰ ταὐτὰ τοῦτο λέγουσι τὸ
[5, 475]	γ’ ἔφη, ὀρθῶς· ἀλλὰ πῶς	αὐτὸ	λέγεις; Οὐδαμῶς, ἦν δ’ ἐγώ,
[5, 476]	εἰδῶν πέρι ὁ αὐτὸς λόγος,	αὐτὸ	μὲν ἓν ἕκαστον εἶναι, τῇ
[5, 479]	~καὶ ἀποκρινέσθω (ὁ χρηστὸς ὃς	αὐτὸ	μὲν καλὸν καὶ ἰδέαν τινὰ
[5, 476]	μετέχοντα, καὶ οὔτε τὰ μετέχοντα	αὐτὸ	οὔτε αὐτὸ τὰ μετέχοντα ἡγούμενος,
[5, 476]	οὔτε τὰ μετέχοντα αὐτὸ οὔτε	αὐτὸ	τὰ μετέχοντα ἡγούμενος, ὕπαρ ἢ
[5, 464]	τοῦ οἰκείου πέρι ἐπὶ τὸ	αὐτὸ	τείνοντας πάντας εἰς τὸ δυνατὸν
[5, 476]	οὕτως. Οἱ δὲ δὴ ἐπ’	αὐτὸ	τὸ καλὸν δυνατοὶ ἰέναι τε
[5, 454]	τὸ λεγόμενον ἐπισκοπεῖν, ἀλλὰ κατ’	αὐτὸ	τὸ ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος
[5, 463]	δεσπότας, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατουμέναις	αὐτὸ	τοὔνομα τοῦτο, ἄρχοντας. Τί δ’
[5, 449]	διέλθῃς, καὶ λήσειν οἰηθῆναι εἰπὼν	αὐτὸ	φαύλως, ὡς ἄρα περὶ γυναικῶν
[5, 464]	(Αλλὰ μὴν μέγιστόν γε πόλει	αὐτὸ	ὡμολογήσαμεν ἀγαθόν, ἀπεικάζοντες εὖ οἰκουμένην

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2006