Livre, Chap. |
[5, 475] |
τῶν
τεχνυδρίων
φιλοσόφους
φήσομεν;
Οὐδαμῶς,
|
εἶπον, |
ἀλλ’
ὁμοίους
μὲν
φιλοσόφοις.
Τοὺς |
[5, 453] |
γὰρ
εὐκόλῳ
ἔοικεν.
Οὐ
γάρ,
|
εἶπον. |
ἀλλὰ
δὴ
ὧδ’
ἔχει·
ἄντε |
[5, 458] |
τὸν
πολὺν
λεών.
Καὶ
μάλα,
|
εἶπον. |
ἀλλὰ
μετὰ
δὴ
ταῦτα,
ὦ |
[5, 454] |
ἀντιλογικῆς
τέχνης.
Τί
δή;
Οτι,
|
εἶπον, |
δοκοῦσί
μοι
εἰς
αὐτὴν
καὶ |
[5, 454] |
ἔφη.
Αρα
κατ’
ἄλλο
τι,
|
εἶπον |
ἐγώ,
γελοῖον,
ἢ
ὅτι
τότε |
[5, 459] |
ἐλάχιστον.
Πῶς
δή;
Δεῖ
μέν,
|
εἶπον, |
ἐκ
τῶν
ὡμολογημένων
τοὺς
ἀρίστους |
[5, 454] |
γὰρ
οὖν,
ἔφη,
ἐπεσκεψάμεθα.
(Τοιγάρτοι,
|
εἶπον, |
ἔξεστιν
ἡμῖν,
ὡς
ἔοικεν,
ἀνερωτᾶν |
[5, 474] |
γὰρ
πάνυ
γε
ἐννοῶ.
Αλλῳ,
|
εἶπον, |
ἔπρεπεν,
ὦ
Γλαύκων,
λέγειν
ἃ |
[5, 451] |
ἀλλὰ
θαρρήσας
λέγε.
Αλλὰ
μέντοι,
|
εἶπον, |
καθαρός
γε
καὶ
ἐκεῖ
ὁ |
[5, 450] |
ἀλλ’
οὐ
λόγων
ἀκουσομένους;
Ναί,
|
εἶπον, |
μετρίων
γε.
Μέτρον
δέ
γ’ |
[5, 461] |
ἔφη.
Ο
αὐτὸς
δέ
γ’
|
εἶπον, |
νόμος,
ἐάν
τις
τῶν
ἔτι |
[5, 470] |
συγχωρῶ
οὕτω
νομίζειν.
Σκόπει
δή,
|
εἶπον, |
ὅτι
ἐν
τῇ
νῦν
ὁμολογουμένῃ |
[5, 452] |
ὧν
λέγεις,
ἔφη.
Ισως
δή,
|
εἶπον, |
παρὰ
τὸ
ἔθος
γελοῖα
ἂν |
[5, 468] |
δοκεῖς
λέγειν.
~(Τί
δὲ
δή,
|
εἶπον, |
τὰ
περὶ
τὸν
πόλεμον;
πῶς |
[5, 449] |
ἦ
δ’
ὅς.
(Οτι,
ἐγὼ
|
εἶπον, |
τί
μάλιστα;
Απορρᾳθυμεῖν
ἡμῖν
δοκεῖς, |
[5, 468] |
ἔφη,
ποῖ’
αὖ.
Αὐτῶν
μέν,
|
εἶπον, |
τὸν
λιπόντα
τάξιν
ἢ
ὅπλα |
[5, 450] |
δύσνοι
οἱ
ἀκουσόμενοι.
Καὶ
ἐγὼ
|
εἶπον· |
Ω
ἄριστε,
ἦ
που
βουλόμενός |