Livre, Chap. |
[5, 477] |
εἶναι
ἐπιστήμην
τε
καὶ
δόξαν.
|
Πῶς |
γὰρ
ἄν,
ἔφη,
τό
γε |
[5, 477] |
οὖν
λέγομέν
τι
δόξαν
εἶναι;
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
Πότερον
ἄλλην
δύναμιν |
[5, 453] |
διαφέρει
γυνὴ
ἀνδρὸς
τὴν
φύσιν;
|
Πῶς |
δ’
οὐ
διαφέρει;
Οὐκοῦν
ἄλλο |
[5, 463] |
δὴ
πάντες
οὗτοι
ἀλλήλους
προσεροῦσι;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
Αλλὰ
πρὸς
τῷ |
[5, 457] |
παραγιγνόμεναι,
ὡς
(ἡμεῖς
διήλθομεν,
ἀπεργάσονται;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
Οὐ
μόνον
ἄρα |
[5, 476] |
καλὸν
αἰσχρῷ,
δύο
αὐτὼ
εἶναι.
|
~(Πῶς |
δ’
οὔ;
Οὐκοῦν
ἐπειδὴ
δύο, |
[5, 459] |
ὀρθὸν
τοῦτο
γίγνεσθαι
οὐκ
ἐλάχιστον.
|
Πῶς |
δή;
Δεῖ
μέν,
εἶπον,
ἐκ |
[5, 476] |
ἄν
τις
ὀρθῶς
προσείποι
φιλοσόφους.
|
Πῶς, |
ἔφη,
λέγεις;
Οἱ
μέν
που, |
[5, 451] |
εἰ
ἡμῖν
πρέπει
ἢ
οὔ.
|
Πῶς; |
ἔφη.
Ωδε.
τὰς
θηλείας
τῶν |
[5, 466] |
ἔφην,
δῆλον
ὃν
τρόπον
πολεμήσουσιν.
|
Πῶς; |
ἦ
δ’
ὅς.
Οτι
κοινῇ |
[5, 467] |
ἄν
τι
δέῃ,
πετόμενοι
ἀποφεύγωσιν.
|
(Πῶς |
λέγεις;
ἔφη.
Επὶ
τοὺς
ἵππους, |
[5, 459] |
οἱ
ὠφελιμώτατοι.
Παντάπασι
μὲν
οὖν.
|
~(Πῶς |
οὖν
δὴ
ὠφελιμώτατοι
ἔσονται;
τόδε |
[5, 456] |
αὐτὴν
φύσιν
παραλαβοῦσα;
Οὐκ
ἄλλη.
|
Πῶς |
οὖν
ἔχεις
δόξης
τοῦ
τοιοῦδε |
[5, 453] |
τὴν
αὑτοῦ
φύσιν;
Τί
μήν;
|
Πῶς |
οὖν
οὐχ
ἁμαρτάνετε
νυνὶ
καὶ |
[5, 454] |
κινδυνεύομεν
γοῦν
ἄκοντες
ἀντιλογίας
ἅπτεσθαι.
|
Πῶς; |
Τὸ
μὴ>
τὴν
αὐτὴν
φύσιν |
[5, 477] |
δοκεῖ
πρότερον
ἀναγκαῖον
εἶναι
διελέσθαι.
|
Πῶς; |
(Φήσομεν
δυνάμεις
εἶναι
γένος
τι |