Livre, Chap.
[5, 451]	ἔφην ἐγώ, χρὴ ἀνάπαλιν αὖ	νῦν,	ἃ τότε ἴσως (ἔδει ἐφεξῆς
[5, 466]	που παραπίπτοι, εἰς αὖθις σκεψοίμεθα,	νῦν	δὲ τοὺς μὲν φύλακας φύλακας
[5, 458]	καὶ ὕστερον ἐπισκέψασθαι, ᾗ δυνατά,	νῦν	δὲ ὡς δυνατῶν ὄντων θεὶς
[5, 453]	ἄλλας φύσεις τὰ αὐτά φαμεν	νῦν	δεῖν ἐπιτηδεῦσαι. ταῦτα ἡμῶν κατηγορεῖται;
[5, 450]	ὁ Θρασύμαχος· χρυσοχοήσοντας οἴει τούσδε	νῦν	ἐνθάδε ἀφῖχθαι, ἀλλ’ οὐ λόγων
[5, 466]	πλάττοιμεν; Μέμνημαι, ἔφη. Τί οὖν;	νῦν	ἡμῖν ὁ τῶν ἐπικούρων βίος,
[5, 473]	τε καὶ ἀποδεικνύναι τί ποτε	νῦν	κακῶς ἐν ταῖς πόλεσι πράττεται
[5, 452]	ἂν φαίνοιτο πολλὰ περὶ τὰ	νῦν	λεγόμενα, εἰ πράξεται ᾗ λέγεται.
[5, 464]	τε πρόσθεν εἰρημένα καὶ τὰ	νῦν	λεγόμενα ἔτι μᾶλλον ἀπεργάζεται αὐτοὺς
[5, 473]	πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆς τε	νῦν	λεγόμενοι καὶ δυνάσται φιλοσοφήσωσι γνησίως
[5, 473]	καὶ φῶς ἡλίου ἴδῃ, ἣν	νῦν	λόγῳ διεληλύθαμεν. ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν
[5, 471]	πρὸς δὲ τοὺς βαρβάρους, ὡς	νῦν	οἱ Ελληνες πρὸς ἀλλήλους. Τιθῶμεν
[5, 470]	δή, εἶπον, ὅτι ἐν τῇ	νῦν	ὁμολογουμένῃ στάσει, ὅπου ἄν τι
[5, 449]	ὀρθῶς ἢ μὴ ὀρθῶς γιγνόμενον.	νῦν	οὖν, ἐπειδὴ ἄλλης ἐπιλαμβάνῃ πολιτείας
[5, 474]	πολλούς τε καὶ (οὐ φαύλους	νῦν	οὕτως, οἷον ῥίψαντας τὰ ἱμάτια,
[5, 456]	ἐτίθεμεν τὸν νόμον· ἀλλὰ τὰ	νῦν	παρὰ ταῦτα γιγνόμενα παρὰ φύσιν
[5, 473]	πολιτικὴ καὶ φιλοσοφία, τῶν δὲ	νῦν	πορευομένων χωρὶς ἐφ’ ἑκάτερον αἱ
[5, 472]	μοι τὼ δύο κύματε ἐκφυγόντι	νῦν	τὸ μέγιστον καὶ χαλεπώτατον τῆς
[5, 452]	αἰσχρὰ εἶναι καὶ γελοῖα ἅπερ	νῦν	τοῖς πολλοῖς τῶν βαρβάρων, γυμνοὺς
[5, 450]	ἀποδεξάμενος ὡς τότε ἐρρήθη. ἃ	νῦν	ὑμεῖς (παρακαλοῦντες οὐκ ἴστε ὅσον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006