Livre, Chap.
[5, 461]	τροφῆς τῷ τοιούτῳ. Καὶ ταῦτα	μέν	γ’ ἔφη, μετρίως λέγεται· πατέρας
[5, 475]	δ’ ἐγώ, φιλοθεάμονας. Καὶ τοῦτο	μέν	γ’ ἔφη, ὀρθῶς· ἀλλὰ πῶς
[5, 478]	ἑκατέρα αὐτῶν πέφυκεν; Ανάγκη. Επιστήμη	μέν	γέ που ἐπὶ τῷ ὄντι,
[5, 478]	ἢ οἷόν τε αὖ δοξάζειν	μέν,	δοξάζειν δὲ μηδέν; Αδύνατον. Αλλ’
[5, 466]	δέ που εἴπομεν ὅτι τοῦτο	μέν,	εἴ που παραπίπτοι, εἰς αὖθις
[5, 459]	οὐκ ἐλάχιστον. Πῶς δή; Δεῖ	μέν,	εἶπον, ἐκ τῶν ὡμολογημένων τοὺς
[5, 468]	Λέγ’ ἔφη, ποῖ’ αὖ. Αὐτῶν	μέν,	εἶπον, τὸν λιπόντα τάξιν ἢ
[5, 472]	ὡς δυνατὰ ταῦτα γίγνεσθαι. Τοῦτο	μέν,	ἔφη, ἀληθὲς λέγεις. Οἴει ἂν
[5, 471]	ἀναιτίων ἀλγούντων δοῦναι δίκην. Εγὼ	μέν,	ἔφη, ὁμολογῶ οὕτω δεῖν πρὸς
[5, 470]	τὴν τοιαύτην ἔχθραν κλητέον. Εγὼ	μέν,	ἔφη, συγχωρῶ οὕτω νομίζειν. Σκόπει
[5, 466]	εἶναί πως ἥμισυ παντός. Εμοὶ	μέν,	ἔφη, συμβούλῳ χρώμενος μενεῖ ἐπὶ
[5, 460]	Τὰ ποῖα αὐτῶν; ἔφη. Γυναικὶ	μέν,	ἦν δ’ ἐγώ, ἀρξαμένῃ ἀπὸ
[5, 474]	ποιεῖτε πρὸς τοὺς καλούς; ὁ	μέν,	ὅτι σιμός, ἐπίχαρις κληθεὶς ἐπαινεθήσεται
[5, 476]	φιλοσόφους. Πῶς, ἔφη, λέγεις; Οἱ	μέν	που, ἦν δ’ ἐγώ, φιλήκοοι
[5, 463]	χρή, ἔφη. ~(Τί οὖν; ἔστι	μέν	που καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις
[5, 478]	ἆρα, ἦν δ’ ἐγώ, γνώσεως	μέν	σοι φαίνεται δόξα σκοτωδέστερον, ἀγνοίας
[5, 475]	φήσομεν ἐπιθυμητὴν εἶναι, οὐ τῆς	μέν,	τῆς δ’ οὔ, ἀλλὰ πάσης;
[5, 475]	τούτου φήσομεν ἐπιθυμεῖν, ἢ τοῦ	μέν,	τοῦ δὲ οὔ; Παντός, ἔφη.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006