Livre, Chap. |
[5, 463] |
ὅσια
οὔτε
δίκαια
πράττοντος
ἄν,
|
εἰ |
ἄλλα
πράττοι
ἢ
ταῦτα;
αὗταί |
[5, 463] |
ἔφη·
γελοῖον
γὰρ
ἂν
εἴη
|
εἰ |
ἄνευ
ἔργων
οἰκεῖα
ὀνόματα
διὰ |
[5, 466] |
δ’
ἐγώ,
ἐκεῖνο
λοιπὸν
διελέσθαι,
|
εἰ |
ἄρα
καὶ
ἐν
ἀνθρώποις
δυνατόν, |
[5, 477] |
καὶ
ἀκοὴν
τῶν
δυνάμεων
εἶναι,
|
εἰ |
ἄρα
μανθάνεις
ὃ
βούλομαι
λέγειν |
[5, 459] |
λανθάνειν
πλὴν
αὐτοὺς
τοὺς
ἄρχοντας,
|
εἰ |
αὖ
ἡ
ἀγέλη
τῶν
φυλάκων |
[5, 462] |
λόγου
ὁμολογήματα
σκοπεῖν
ἐν
αὐτῇ,
|
εἰ |
αὐτὴ
μάλιστ’
ἔχει
εἴτε
καὶ |
[5, 471] |
ἂν
καὶ
ἄλλα
γε
μυρία,
|
εἰ |
γένοιτο
ἡ
πολιτεία
αὕτη,
μηκέτι |
[5, 472] |
καὶ
ἄνδρα
τὸν
τελέως
δίκαιον
|
εἰ |
γένοιτο,
καὶ
οἷος
ἂν
εἴη |
[5, 471] |
ποτὲ
δυνατή·
ἐπεὶ
ὅτι
γε,
|
εἰ |
γένοιτο,
πάντ’
ἂν
εἴη
ἀγαθὰ |
[5, 472] |
ἀληθές,
ἦν
δ’
ἐγώ,
οὕτω·
|
εἰ |
δὲ
δὴ
καὶ
τοῦτο
προθυμηθῆναι |
[5, 477] |
μηδαμῇ
πάντῃ
ἄγνωστον;
Ικανώτατα.
Εἶεν·
|
εἰ |
δὲ
δή
τι
οὕτως
ἔχει |
[5, 471] |
ὀνόματα
ἑαυτούς,
ἀδελφούς,
πατέρας,
ὑεῖς·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
τὸ
θῆλυ
συστρατεύοιτο, |
[5, 473] |
πολιτείας
πόλις,
μάλιστα
μὲν
ἑνός,
|
εἰ |
δὲ
μή,
δυοῖν,
εἰ
δὲ |
[5, 473] |
ἑνός,
εἰ
δὲ
μή,
δυοῖν,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὅτι
ὀλιγίστων
τὸν |
[5, 456] |
Οὐκοῦν
ἡ
ἐπίσκεψις
ἡμῖν
ἦν
|
εἰ |
δυνατά
γε
καὶ
βέλτιστα
λέγοιμεν; |
[5, 452] |
μὲν
τοῦτο
περὶ
αὐτῶν
ἀνομολογητέον,
|
εἰ |
δυνατὰ
ἢ
οὔ,
καὶ
δοτέον |
[5, 457] |
τε·
ἀλλ’
οἶμαι
περὶ
τοῦ
|
εἰ |
δυνατὸν
ἢ
μὴ
πλείστην
ἂν |
[5, 454] |
ὡς
ἔοικεν,
ἀνερωτᾶν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
εἰ |
ἡ
αὐτὴ
φύσις
φαλακρῶν
καὶ |
[5, 451] |
τροφὴν
παραπλησίαν
ἀποδιδόντες,
καὶ
σκοπῶμεν
|
εἰ |
ἡμῖν
πρέπει
ἢ
οὔ.
Πῶς; |
[5, 473] |
προσῃκάζομεν
κύματι.
εἰρήσεται
δ’
οὖν,
|
εἰ |
καὶ
μέλλει
γέλωτί
τε
ἀτεχνῶς |
[5, 459] |
ἔκγονα
τρέφειν,
(τῶν
δὲ
μή,
|
εἰ |
μέλλει
τὸ
ποίμνιον
ὅτι
ἀκρότατον |
[5, 464] |
τῆς
φυλακῆς,
κοινῇ
πάντας
ἀναλίσκειν,
|
εἰ |
μέλλοιεν
ὄντως
φύλακες
εἶναι.
Ορθῶς, |
[5, 474] |
παρέχῃ.
ἀναγκαῖον
οὖν
μοι
δοκεῖ,
|
εἰ |
μέλλομέν
πῃ
ἐκφεύξεσθαι
οὓς
λέγεις, |
[5, 474] |
διατεταμένους
ὡς
θαυμάσια
ἐργασομένους·
οὓς
|
εἰ |
μὴ
ἀμυνῇ
τῷ
λόγῳ
καὶ |
[5, 473] |
λέξεως
ἧττον
ἀληθείας
ἐφάπτεσθαι,
κἂν
|
εἰ |
μή
τῳ
δοκεῖ;
ἀλλὰ
σὺ |
[5, 450] |
δυνατὰ
λέγεται,
ἀπιστοῖτ’
ἄν,
καὶ
|
εἰ |
ὅτι
μάλιστα
γένοιτο,
ὡς
ἄριστ’ |
[5, 466] |
δίκαιον
καὶ
ἐνταῦθα
εἰπεῖν,
ὅτι
|
εἰ |
οὕτως
ὁ
φύλαξ
ἐπιχειρήσει
εὐδαίμων |
[5, 477] |
Ικανῶς
οὖν
τοῦτο
ἔχομεν,
κἂν
|
εἰ |
πλεοναχῇ
σκοποῖμεν,
ὅτι
τὸ
μὲν |
[5, 452] |
πολλὰ
περὶ
τὰ
νῦν
λεγόμενα,
|
εἰ |
πράξεται
ᾗ
λέγεται.
Καὶ
μάλα, |
[5, 478] |
καὶ
δοξαστὸν
ταὐτὸν
εἶναι.
Οὐκοῦν
|
εἰ |
τὸ
ὂν
γνωστόν,
ἄλλο
τι |
[5, 470] |
τρόπου
λέγεις.
(Ορα
δὴ
καὶ
|
εἰ |
τόδε
πρὸς
τρόπου
λέγω.
φημὶ |