Livre, Chap. |
[5, 459] |
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
γένος
ὡσαύτως
|
ἔχει. |
(Αλλὰ
μὲν
δὴ
ἔχει,
ἔφη· |
[5, 453] |
γάρ,
εἶπον.
ἀλλὰ
δὴ
ὧδ’
|
ἔχει· |
ἄντε
τις
εἰς
κολυμβήθραν
μικρὰν |
[5, 462] |
ἐν
αὐτῇ,
εἰ
αὐτὴ
μάλιστ’
|
ἔχει |
εἴτε
καὶ
ἄλλη
τις
μᾶλλον. |
[5, 450] |
ἐγώ,
διελθεῖν·
πολλὰς
γὰρ
ἀπιστίας
|
ἔχει |
ἔτι
μᾶλλον
τῶν
ἔμπροσθεν
ὧν |
[5, 459] |
ὡσαύτως
ἔχει.
(Αλλὰ
μὲν
δὴ
|
ἔχει, |
ἔφη·
ἀλλὰ
τί
δή;
Οτι |
[5, 469] |
ὅπλων,
ἐπειδὰν
νικήσωσιν,
ἦ
καλῶς
|
ἔχει; |
ἢ
οὐ
πρόφασιν
(μὲν
τοῖς |
[5, 455] |
τὸ
τῶν
ἀνδρῶν
γένος
διαφερόντως
|
ἔχει |
ἢ
τὸ
τῶν
γυναικῶν;
ἢ |
[5, 474] |
πειρῶ
τοῖς
ἀπιστοῦσιν
ἐνδείξασθαι
ὅτι
|
ἔχει |
ᾗ
σὺ
λέγεις.
Πειρατέον,
ἦν |
[5, 465] |
ἔφη.
~(Καὶ
γὰρ
τόδε
ὀρθὸν
|
ἔχει, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
οὗτος
ὁ |
[5, 464] |
τε
πέρι
καὶ
ἡδονῆς
ὡς
|
ἔχει. |
Καὶ
ὀρθῶς
γ’
ἔφη,
ὡμολογήσαμεν. |
[5, 469] |
οὐ
πρόφασιν
(μὲν
τοῖς
δειλοῖς
|
ἔχει |
μὴ
πρὸς
τὸν
μαχόμενον
ἰέναι, |
[5, 478] |
ὄντι,
τὸ
ὂν
γνῶναι
ὡς
|
ἔχει; |
Ναί.
Δόξα
δέ,
φαμέν,
δοξάζειν; |
[5, 462] |
ἥτις
δὴ
ἐγγύτατα
ἑνὸς
ἀνθρώπου
|
ἔχει; |
οἷον
ὅταν
που
ἡμῶν
δάκτυλός |
[5, 473] |
πραχθῆναι
ὡς
λέγεται,
ἢ
φύσιν
|
ἔχει |
πρᾶξιν
λέξεως
ἧττον
ἀληθείας
ἐφάπτεσθαι, |
[5, 463] |
ἄλλαις
πόλεσιν,
εἴ
τίς
τινα
|
ἔχει |
προσειπεῖν
τῶν
συναρχόντων
τὸν
μὲν |
[5, 477] |
εἰ
δὲ
δή
τι
οὕτως
|
ἔχει |
ὡς
εἶναί
τε
καὶ
μὴ |
[5, 455] |
εἰς
πολλά·
τὸ
δὲ
ὅλον
|
ἔχει |
ὡς
σὺ
λέγεις.
Οὐδὲν
ἄρα |