Livre, Chap.
[5, 467]	τὸ μή ποτε κινδυνεῦσαι; Οὐδαμῶς.	Τί	δ’ εἴ που κινδυνευτέον, οὐκ
[5, 459]	τῶν ἀρίστων; Εκ τῶν ἀρίστων.	(Τί	δ’ ἐκ τῶν νεωτάτων ἢ
[5, 463]	δημοκρατουμέναις αὐτὸ τοὔνομα τοῦτο, ἄρχοντας.	Τί	δ’ ὁ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ
[5, 463]	ἄρχοντες τοὺς δήμους; Δούλους, ἔφη.	Τί	δ’ οἱ ἄρχοντες ἀλλήλους; Συνάρχοντας,
[5, 463]	οἱ ἄρχοντες ἀλλήλους; Συνάρχοντας, ἔφη.	Τί	δ’ οἱ ἡμέτεροι; Συμφύλακας. Εχεις
[5, 469]	ταύτῃ θήσομεν ᾗ ἂν ἐξηγῆται;	Τί	δ’ οὐ μέλλομεν; Καὶ τὸν
[5, 462]	καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει;	Τί	δ’ οὔ; Αρ’ οὖν ἐκ
[5, 463]	(Σωτῆράς τε καὶ ἐπικούρους, ἔφη.	Τί	δ’ οὗτοι τὸν δῆμον; Μισθοδότας
[5, 456]	οὐχ οὗτοι (ἄριστοι; Πολύ γε.	Τί	δέ; αἱ γυναῖκες τῶν γυναικῶν
[5, 479]	ὧν δοξάζουσιν οὐδέν. Ανάγκη, ἔφη.	Τί	δὲ αὖ τοὺς αὐτὰ ἕκαστα
[5, 470]	θεὸς ἄλλο λέγῃ. Ορθότατα, ἔφη.	Τί	δὲ γῆς τε τμήσεως τῆς
[5, 468]	χρῆναι στεφανωθῆναι; ἢ οὔ; Εμοιγε.	Τί	δέ; δεξιωθῆναι; Καὶ τοῦτο. Αλλὰ
[5, 468]	Ορθῶς, ἔφη, μοι δοκεῖς λέγειν.	~(Τί	δὲ δή, εἶπον, τὰ περὶ
[5, 470]	ἡμερωτέρων αὕτη ἡ διάνοια ἐκείνης.	Τί	δὲ δή; ἔφην· ἣν σὺ
[5, 464]	εἶναι; Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη.	Τί	δέ; δίκαι τε καὶ ἐγκλήματα
[5, 477]	ἔφη, πασῶν γε δυνάμεων ἐρρωμενεστάτην.	(Τί	δέ, δόξαν εἰς δύναμιν ἢ
[5, 450]	τότε, μὴ παράσχοι πολὺν ὄχλον.	Τί	δέ; ἦ δ’ ὃς ὁ
[5, 475]	ποιοῦσι, συγχωρῶ τοῦ λόγου χάριν.	Τί	δέ; ἦν δ’ ἐγώ· τοὺς
[5, 459]	τῶν κυνῶν γένος; Εγωγ’ ἔφη.	Τί	δὲ ἵππων οἴει, ἦν δ’
[5, 476]	ὅς, φαίην ὀνειρώττειν τὸν τοιοῦτον.	Τί	δέ; ὁ τἀναντία τούτων ἡγούμενός
[5, 463]	ἀλλότριον ὡς οὐχ ἑαυτοῦ; Οὕτω.	Τί	δὲ οἱ παρὰ σοὶ φύλακες;
[5, 469]	ἀγαθοὶ κριθῶσιν; Δίκαιον γοῦν, ἔφη.	Τί	δέ; πρὸς τοὺς πολεμίους πῶς
[5, 469]	βαρβάρους τρέποιντο, ἑαυτῶν δ’ ἀπέχοιντο.	Τί	δέ; σκυλεύειν, ἦν δ’ ἐγώ,
[5, 479]	φανῆναι, καὶ ὅσα ἄλλα ἐρωτᾷς.	Τί	δὲ τὰ πολλὰ διπλάσια; ἧττόν
[5, 456]	καὶ οὐ φιλογυμναστική; Οἶμαι ἔγωγε.	Τί	δέ; φιλόσοφός τε καὶ μισόσοφος;
[5, 454]	ἡ δύναμις τῆς ἀντιλογικῆς τέχνης.	Τί	δή; Οτι, εἶπον, δοκοῦσί μοι
[5, 452]	ᾗ λέγεται. Καὶ μάλα, ἔφη.	Τί,	ἦν δ’ ἐγώ, γελοιότατον αὐτῶν
[5, 449]	μέγα ἤδη λέγων. Καὶ ἐγώ,	Τί	μάλιστα, ἔφην, ὑμεῖς οὐκ ἀφίετε;
[5, 455]	μουσική, ἡ δ’ ἄμουσος φύσει.	Τί	μήν; ~(Καὶ) γυμναστικὴ δ’ ἄρα
[5, 453]	(τὸ κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν;	Τί	μήν; Πῶς οὖν οὐχ ἁμαρτάνετε
[5, 476]	ὡς δοξάζοντος; Πάνυ μὲν οὖν.	Τί	οὖν ἐὰν ἡμῖν χαλεπαίνῃ οὗτος,
[5, 463]	τις μᾶλλον. Οὐκοῦν χρή, ἔφη.	~(Τί	οὖν; ἔστι μέν που καὶ
[5, 466]	τοῦτο εὔδαιμον πλάττοιμεν; Μέμνημαι, ἔφη.	Τί	οὖν; νῦν ἡμῖν ὁ τῶν
[5, 472]	Μὰ Δί’ οὐκ ἔγωγ’ ἔφη.	Τί	οὖν; οὐ καὶ ἡμεῖς, φαμέν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006