Livre, Chap.
[5, 457]	ἔσεσθαι περὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ	μή.	Αλλ’ οὐκ ἔλαθες, ἦ δ’
[5, 474]	μὲν φιλοῦντα ἐκείνου, τὸ δὲ	μή,	ἀλλὰ πᾶν στέργοντα; (Αναμιμνῄσκειν, ἔφη,
[5, 475]	οὖν. Τοῦτο δὴ φάθι ἢ	μή·	ἆρα ὃν ἄν τινος ἐπιθυμητικὸν
[5, 473]	μάλιστα μὲν ἑνός, εἰ δὲ	μή,	δυοῖν, εἰ δὲ μή, ὅτι
[5, 459]	τὰ ἔκγονα τρέφειν, (τῶν δὲ	μή,	εἰ μέλλει τὸ ποίμνιον ὅτι
[5, 473]	μέλλω λέγειν. Λέγε, ἔφη. Εὰν	μή,	ἦν δ’ ἐγώ, ἢ οἱ
[5, 458]	βουλευόμενοι περὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ	μή,	θέντες ὡς ὑπάρχον εἶναι ὃ
[5, 479]	δίκαια, αὐτὸ δὲ τὸ δίκαιον	μή,	καὶ πάντα οὕτω, δοξάζειν φήσομεν
[5, 473]	δὲ μή, δυοῖν, εἰ δὲ	μή,	ὅτι ὀλιγίστων τὸν ἀριθμὸν καὶ
[5, 475]	ἔχοντα τί τε χρηστὸν καὶ	μή,	οὐ φήσομεν φιλομαθῆ οὐδὲ φιλόσοφον
[5, 466]	τε καλλίων καὶ ἀμείνων φαίνεται,	(μή	πῃ κατὰ τὸν τῶν σκυτοτόμων
[5, 465]	ἑαυτοῖς μὴ στασιαζόντων οὐδὲν δεινὸν	μή	ποτε ἡ ἄλλη πόλις πρὸς
[5, 467]	πρῶτον μὲν ἡγῇ παρασκευαστέον τὸ	μή	ποτε κινδυνεῦσαι; Οὐδαμῶς. Τί δ’
[5, 473]	γένει, (οὐδὲ αὕτη ἡ πολιτεία	μή	ποτε πρότερον φυῇ τε εἰς
[5, 470]	ἀπὸ τῶν οἰκείων φέρειν, ἐὰν	μή	τι δὴ ὁ θεὸς ἄλλο
[5, 479]	σμικρὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα	μή	τι μᾶλλον ἃ ἂν φήσωμεν,
[5, 470]	εὐνοίας· μᾶλλον δὲ καὶ φοβησόμεθα	μή	τι μίασμα ᾖ πρὸς ἱερὸν
[5, 473]	ἧττον ἀληθείας ἐφάπτεσθαι, κἂν εἰ	μή	τῳ δοκεῖ; ἀλλὰ σὺ πότερον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006