HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γάμοις 4
γάμους 1
γάμων 1
γὰρ 55
γάρ 19
γέ 9
γε 69

Fréquences [« »]
54 Καὶ
54 τι
50 τοῖς
55 γὰρ
58 οὐ
60 τὸν
61 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre V

γὰρ

Livre, Chap.

[5, 468]   ἦν δ’ ἐγώ. ὅτι μὲν γὰρ ἀγαθῷ ὄντι γάμοι τε ἕτοιμοι

[5, 450]   ἦ δ’ ὅς, ὄκνει· οὔτε γὰρ ἀγνώμονες οὔτε ἄπιστοι οὔτε δύσνοι

[5, 480]   γέ μοι πείθωνται, ἔφη· τῷ γὰρ ἀληθεῖ χαλεπαίνειν οὐ θέμις. Τοὺς

[5, 455]   ἐπισκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν. Εἴποι γὰρ ἄν. Βούλει οὖν δεώμεθα τοῦ

[5, 477]   ἐπιστήμην τε καὶ δόξαν. Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, τό γε ἀναμάρτητον

[5, 470]   καὶ οὐδέτεροι αὐτῶν φιλοπόλιδες οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐτόλμων τὴν τροφόν

[5, 452]   Νὴ τὸν Δία, ἔφη· γελοῖον γὰρ ἄν, ὥς γε ἐν τῷ

[5, 473]   ἀγαπήσεις τούτων τυγχάνων; ἐγὼ μὲν γὰρ ἂν ἀγαπῴην. Καὶ γὰρ ἐγώ,

[5, 449]   ὁ τρόπος τῆς κοινωνίας· πολλοὶ γὰρ ἂν γένοιντο. (μὴ οὖν παρῇς

[5, 463]   ἄλλων συγγενῶν; (Αὗται, ἔφη· γελοῖον γὰρ ἂν εἴη εἰ ἄνευ ἔργων

[5, 477]   ἢ οὐκ ὄν; ~(Ον· πῶς γὰρ ἂν μὴ ὄν γέ τι

[5, 450]   ἦν δ’ ἐγώ, διελθεῖν· πολλὰς γὰρ ἀπιστίας ἔχει ἔτι μᾶλλον τῶν

[5, 449]   μεταβαίνειν· ὁ δὲ Πολέμαρχος σμικρὸν γὰρ ἀπωτέρω τοῦ Αδειμάντου καθῆστο ἐκτείνας

[5, 453]   πῃ εὕρωμεν τὴν ἔξοδον. ὁμολογοῦμεν γὰρ δὴ ἄλλην φύσιν ἄλλο δεῖν

[5, 460]   ἐφεξῆς διέλθωμεν ὃ προυθέμεθα. ἔφαμεν γὰρ δὴ ἐξ ἀκμαζόντων δεῖν τὰ

[5, 454]   διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι. Εστι γὰρ δή, ἔφη, περὶ πολλοὺς τοῦτο

[5, 457]   γελᾷ οὐδ’ ὅτι πράττει· κάλλιστα γὰρ δὴ τοῦτο καὶ λέγεται καὶ

[5, 479]   δίκαιον καὶ τἆλλα οὕτω. Τούτων γὰρ δή, ὦ ἄριστε, φήσομεν, τῶν

[5, 458]   οὔτ’ ἐάσουσιν οἱ ἄρχοντες. Οὐ γὰρ δίκαιον, ἔφη. Δῆλον δὴ ὅτι

[5, 477]   εἶδος οἴσομεν; Οὐδαμῶς, ἔφη· ᾧ γὰρ δοξάζειν δυνάμεθα, οὐκ ἄλλο τι

[5, 473]   μὲν γὰρ ἂν ἀγαπῴην. Καὶ γὰρ ἐγώ, ἔφη. Τὸ δὲ δὴ

[5, 477]   μοι φαίνεται περὶ αὐτῶν. δυνάμεως γὰρ ἐγὼ οὔτε τινὰ χρόαν ὁρῶ

[5, 450]   ἐγώ, τοὐναντίον ποιεῖς. πιστεύοντος μὲν γὰρ ἐμοῦ ἐμοὶ εἰδέναι ἃ λέγω,

[5, 453]   δεῖ ὑμῖν ἄλλους ἀμφισβητεῖν· αὐτοὶ γὰρ ἐν ἀρχῇ τῆς κατοικίσεως, ἣν

[5, 453]   μὰ τὸν Δία, ἔφη· οὐ γὰρ εὐκόλῳ ἔοικεν. Οὐ γάρ, εἶπον.

[5, 464]   εἶεν ἐν αὐτοῖς· ἥλιξι μὲν γὰρ ἥλικας ἀμύνεσθαι καλὸν καὶ δίκαιόν

[5, 468]   ἐγώ, ταῦτά γε Ομήρῳ. καὶ γὰρ ἡμεῖς ἔν τε θυσίαις καὶ

[5, 473]   πολὺ παρὰ δόξαν ῥηθήσεται· χαλεπὸν γὰρ ἰδεῖν ὅτι οὐκ ἂν ἄλλη

[5, 461]   τῶν ἐν ἡλικίᾳ γυναικῶν· νόθον γὰρ καὶ ἀνέγγυον καὶ ἀνίερον φήσομεν

[5, 467]   ὅτι ποδωκεστάτων καὶ εὐηνιωτάτων. οὕτω γὰρ κάλλιστά τε θεάσονται τὸ αὑτῶν

[5, 465]   δημοσίου τροφὴ τελεωτέρα. νίκην τε γὰρ νικῶσι συμπάσης τῆς πόλεως σωτηρίαν,

[5, 458]   ἑαυτῶν, ὅταν μόνοι πορεύωνται. καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοί που, πρὶν ἐξευρεῖν

[5, 455]   οὐδέν; Καὶ πῶς; Αλλ’ ἔστι γὰρ οἶμαι, ὡς φήσομεν, καὶ γυνὴ

[5, 468]   (τῶν νέων ὅσοι ἀγαθοί. καὶ γὰρ Ομηρος τὸν εὐδοκιμήσαντα ἐν τῷ

[5, 453]   αὑτοῦ πράττειν. Ωμολογήσαμεν οἶμαι· πῶς γὰρ οὔ; Εστιν οὖν ὅπως οὐ

[5, 477]   λέγομέν τι δόξαν εἶναι; Πῶς γὰρ οὔ; Πότερον ἄλλην δύναμιν ἐπιστήμης

[5, 472]   καὶ οὐ συγγιγνώσκεις στραγγευομένῳ. ἴσως γὰρ οὐκ οἶσθα ὅτι μόγις μοι

[5, 476]   ἰδεῖν τε καὶ ἀσπάσασθαι. Εχει γὰρ οὖν δή, ἔφη, οὕτως. Οἱ

[5, 451]   χάριν οὗ μέλλω λέγειν· ἐλπίζω γὰρ οὖν ἔλαττον ἁμάρτημα ἀκουσίως τινὸς

[5, 454]   αὐτῇ τὰ αὐτὰ ἀπεδίδομεν. Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη, ἐπεσκεψάμεθα. (Τοιγάρτοι, εἶπον,

[5, 465]   ἢ πρὸς ἀλλήλους διχοστατήσῃ. Οὐ γὰρ οὖν. Τά γε μὴν σμικρότατα

[5, 465]   τοὺς δὲ ὡς πατέρας. Συμβαίνει γὰρ οὕτως, ἔφη. Πανταχῇ δὴ ἐκ

[5, 474]   ἔφη, ὡς ἔοικεν, δεῖ· οὐ γὰρ πάνυ γε ἐννοῶ. Αλλῳ, εἶπον,

[5, 479]   αὐτὸν αὐτὴν αἰνίττονται βαλεῖν· καὶ γὰρ ταῦτα ἐπαμφοτερίζειν, καὶ οὔτ’ εἶναι

[5, 470]   τόδε πρὸς τρόπου λέγω. φημὶ γὰρ τὸ μὲν Ελληνικὸν γένος αὐτὸ

[5, 465]   ἐπιμελείᾳ τιθέντες. Ορθῶς, ἔφη. ~(Καὶ γὰρ τόδε ὀρθὸν ἔχει, ἦν δ’

[5, 451]   οὔ τι γέλωτα ὀφλεῖν παιδικὸν γὰρ τοῦτό γε ἀλλὰ μὴ σφαλεὶς

[5, 465]   δ’ οὐδὲ ἄλλως ἀτιμάσει· ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε, δέος τε

[5, 466]   ᾗ ἔμελλον ὑπολήψεσθαι. (Περὶ μὲν γὰρ τῶν ἐν τῷ πολέμῳ οἶμαι,

[5, 465]   ὧν τούτοις ὑπάρχει. ἥ τε γὰρ τῶνδε νίκη καλλίων, ἥ τ’

[5, 475]   ἔσονταί σοι τοιοῦτοι. οἵ τε γὰρ φιλοθεάμονες πάντες ἔμοιγε δοκοῦσι τῷ

[5, 450]   καλῶς εἶχεν ἡ παραμυθία· ἐν γὰρ φρονίμοις τε καὶ φίλοις περὶ

[5, 451]   ἐπειδὴ σὺ οὕτω προκαλῇ. Ανθρώποις γὰρ φῦσι καὶ παιδευθεῖσιν ὡς ἡμεῖς

[5, 463]   ὡς ἀλλότριον; Οὐδαμῶς, ἔφη· παντὶ γὰρ ᾧ ἂν ἐντυγχάνῃ, ἢ ὡς

[5, 450]   τῶν ἔμπροσθεν ὧν διήλθομεν. καὶ γὰρ ὡς δυνατὰ λέγεται, ἀπιστοῖτ’ ἄν,

Livre, Chap.
[5, 468]	ἦν δ’ ἐγώ. ὅτι μὲν	γὰρ	ἀγαθῷ ὄντι γάμοι τε ἕτοιμοι
[5, 450]	ἦ δ’ ὅς, ὄκνει· οὔτε	γὰρ	ἀγνώμονες οὔτε ἄπιστοι οὔτε δύσνοι
[5, 480]	γέ μοι πείθωνται, ἔφη· τῷ	γὰρ	ἀληθεῖ χαλεπαίνειν οὐ θέμις. Τοὺς
[5, 455]	ἐπισκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν. Εἴποι	γὰρ	ἄν. Βούλει οὖν δεώμεθα τοῦ
[5, 477]	ἐπιστήμην τε καὶ δόξαν. Πῶς	γὰρ	ἄν, ἔφη, τό γε ἀναμάρτητον
[5, 470]	καὶ οὐδέτεροι αὐτῶν φιλοπόλιδες οὐ	γὰρ	ἄν ποτε ἐτόλμων τὴν τροφόν
[5, 452]	Νὴ τὸν Δία, ἔφη· γελοῖον	γὰρ	ἄν, ὥς γε ἐν τῷ
[5, 473]	ἀγαπήσεις τούτων τυγχάνων; ἐγὼ μὲν	γὰρ	ἂν ἀγαπῴην. Καὶ γὰρ ἐγώ,
[5, 449]	ὁ τρόπος τῆς κοινωνίας· πολλοὶ	γὰρ	ἂν γένοιντο. (μὴ οὖν παρῇς
[5, 463]	ἄλλων συγγενῶν; (Αὗται, ἔφη· γελοῖον	γὰρ	ἂν εἴη εἰ ἄνευ ἔργων
[5, 477]	ἢ οὐκ ὄν; ~(Ον· πῶς	γὰρ	ἂν μὴ ὄν γέ τι
[5, 450]	ἦν δ’ ἐγώ, διελθεῖν· πολλὰς	γὰρ	ἀπιστίας ἔχει ἔτι μᾶλλον τῶν
[5, 449]	μεταβαίνειν· ὁ δὲ Πολέμαρχος σμικρὸν	γὰρ	ἀπωτέρω τοῦ Αδειμάντου καθῆστο ἐκτείνας
[5, 453]	πῃ εὕρωμεν τὴν ἔξοδον. ὁμολογοῦμεν	γὰρ	δὴ ἄλλην φύσιν ἄλλο δεῖν
[5, 460]	ἐφεξῆς διέλθωμεν ὃ προυθέμεθα. ἔφαμεν	γὰρ	δὴ ἐξ ἀκμαζόντων δεῖν τὰ
[5, 454]	διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι. Εστι	γὰρ	δή, ἔφη, περὶ πολλοὺς τοῦτο
[5, 457]	γελᾷ οὐδ’ ὅτι πράττει· κάλλιστα	γὰρ	δὴ τοῦτο καὶ λέγεται καὶ
[5, 479]	δίκαιον καὶ τἆλλα οὕτω. Τούτων	γὰρ	δή, ὦ ἄριστε, φήσομεν, τῶν
[5, 458]	οὔτ’ ἐάσουσιν οἱ ἄρχοντες. Οὐ	γὰρ	δίκαιον, ἔφη. Δῆλον δὴ ὅτι
[5, 477]	εἶδος οἴσομεν; Οὐδαμῶς, ἔφη· ᾧ	γὰρ	δοξάζειν δυνάμεθα, οὐκ ἄλλο τι
[5, 473]	μὲν γὰρ ἂν ἀγαπῴην. Καὶ	γὰρ	ἐγώ, ἔφη. Τὸ δὲ δὴ
[5, 477]	μοι φαίνεται περὶ αὐτῶν. δυνάμεως	γὰρ	ἐγὼ οὔτε τινὰ χρόαν ὁρῶ
[5, 450]	ἐγώ, τοὐναντίον ποιεῖς. πιστεύοντος μὲν	γὰρ	ἐμοῦ ἐμοὶ εἰδέναι ἃ λέγω,
[5, 453]	δεῖ ὑμῖν ἄλλους ἀμφισβητεῖν· αὐτοὶ	γὰρ	ἐν ἀρχῇ τῆς κατοικίσεως, ἣν
[5, 453]	μὰ τὸν Δία, ἔφη· οὐ	γὰρ	εὐκόλῳ ἔοικεν. Οὐ γάρ, εἶπον.
[5, 464]	εἶεν ἐν αὐτοῖς· ἥλιξι μὲν	γὰρ	ἥλικας ἀμύνεσθαι καλὸν καὶ δίκαιόν
[5, 468]	ἐγώ, ταῦτά γε Ομήρῳ. καὶ	γὰρ	ἡμεῖς ἔν τε θυσίαις καὶ
[5, 473]	πολὺ παρὰ δόξαν ῥηθήσεται· χαλεπὸν	γὰρ	ἰδεῖν ὅτι οὐκ ἂν ἄλλη
[5, 461]	τῶν ἐν ἡλικίᾳ γυναικῶν· νόθον	γὰρ	καὶ ἀνέγγυον καὶ ἀνίερον φήσομεν
[5, 467]	ὅτι ποδωκεστάτων καὶ εὐηνιωτάτων. οὕτω	γὰρ	κάλλιστά τε θεάσονται τὸ αὑτῶν
[5, 465]	δημοσίου τροφὴ τελεωτέρα. νίκην τε	γὰρ	νικῶσι συμπάσης τῆς πόλεως σωτηρίαν,
[5, 458]	ἑαυτῶν, ὅταν μόνοι πορεύωνται. καὶ	γὰρ	οἱ τοιοῦτοί που, πρὶν ἐξευρεῖν
[5, 455]	οὐδέν; Καὶ πῶς; Αλλ’ ἔστι	γὰρ	οἶμαι, ὡς φήσομεν, καὶ γυνὴ
[5, 468]	(τῶν νέων ὅσοι ἀγαθοί. καὶ	γὰρ	Ομηρος τὸν εὐδοκιμήσαντα ἐν τῷ
[5, 453]	αὑτοῦ πράττειν. Ωμολογήσαμεν οἶμαι· πῶς	γὰρ	οὔ; Εστιν οὖν ὅπως οὐ
[5, 477]	λέγομέν τι δόξαν εἶναι; Πῶς	γὰρ	οὔ; Πότερον ἄλλην δύναμιν ἐπιστήμης
[5, 472]	καὶ οὐ συγγιγνώσκεις στραγγευομένῳ. ἴσως	γὰρ	οὐκ οἶσθα ὅτι μόγις μοι
[5, 476]	ἰδεῖν τε καὶ ἀσπάσασθαι. Εχει	γὰρ	οὖν δή, ἔφη, οὕτως. Οἱ
[5, 451]	χάριν οὗ μέλλω λέγειν· ἐλπίζω	γὰρ	οὖν ἔλαττον ἁμάρτημα ἀκουσίως τινὸς
[5, 454]	αὐτῇ τὰ αὐτὰ ἀπεδίδομεν. Οὐ	γὰρ	οὖν, ἔφη, ἐπεσκεψάμεθα. (Τοιγάρτοι, εἶπον,
[5, 465]	ἢ πρὸς ἀλλήλους διχοστατήσῃ. Οὐ	γὰρ	οὖν. Τά γε μὴν σμικρότατα
[5, 465]	τοὺς δὲ ὡς πατέρας. Συμβαίνει	γὰρ	οὕτως, ἔφη. Πανταχῇ δὴ ἐκ
[5, 474]	ἔφη, ὡς ἔοικεν, δεῖ· οὐ	γὰρ	πάνυ γε ἐννοῶ. Αλλῳ, εἶπον,
[5, 479]	αὐτὸν αὐτὴν αἰνίττονται βαλεῖν· καὶ	γὰρ	ταῦτα ἐπαμφοτερίζειν, καὶ οὔτ’ εἶναι
[5, 470]	τόδε πρὸς τρόπου λέγω. φημὶ	γὰρ	τὸ μὲν Ελληνικὸν γένος αὐτὸ
[5, 465]	ἐπιμελείᾳ τιθέντες. Ορθῶς, ἔφη. ~(Καὶ	γὰρ	τόδε ὀρθὸν ἔχει, ἦν δ’
[5, 451]	οὔ τι γέλωτα ὀφλεῖν παιδικὸν	γὰρ	τοῦτό γε ἀλλὰ μὴ σφαλεὶς
[5, 465]	δ’ οὐδὲ ἄλλως ἀτιμάσει· ἱκανὼ	γὰρ	τὼ φύλακε κωλύοντε, δέος τε
[5, 466]	ᾗ ἔμελλον ὑπολήψεσθαι. (Περὶ μὲν	γὰρ	τῶν ἐν τῷ πολέμῳ οἶμαι,
[5, 465]	ὧν τούτοις ὑπάρχει. ἥ τε	γὰρ	τῶνδε νίκη καλλίων, ἥ τ’
[5, 475]	ἔσονταί σοι τοιοῦτοι. οἵ τε	γὰρ	φιλοθεάμονες πάντες ἔμοιγε δοκοῦσι τῷ
[5, 450]	καλῶς εἶχεν ἡ παραμυθία· ἐν	γὰρ	φρονίμοις τε καὶ φίλοις περὶ
[5, 451]	ἐπειδὴ σὺ οὕτω προκαλῇ. Ανθρώποις	γὰρ	φῦσι καὶ παιδευθεῖσιν ὡς ἡμεῖς
[5, 463]	ὡς ἀλλότριον; Οὐδαμῶς, ἔφη· παντὶ	γὰρ	ᾧ ἂν ἐντυγχάνῃ, ἢ ὡς
[5, 450]	τῶν ἔμπροσθεν ὧν διήλθομεν. καὶ	γὰρ	ὡς δυνατὰ λέγεται, ἀπιστοῖτ’ ἄν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2006