Livre, Chap.
[5, 468]	Εμοιγε. Τί δέ; δεξιωθῆναι; Καὶ	τοῦτο.	Αλλὰ τόδ’ οἶμαι, ἦν δ’
[5, 463]	δὲ ταῖς δημοκρατουμέναις αὐτὸ τοὔνομα	τοῦτο,	ἄρχοντας. Τί δ’ ὁ ἐν
[5, 455]	κελεύομεν τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα	(τοῦτο	αὐτὸ διδάσκειν ἡμᾶς, πρὸς τίνα
[5, 471]	πλείω περὶ αὐτῆς λέγε, ἀλλὰ	τοῦτο	αὐτὸ ἤδη πειρώμεθα ἡμᾶς αὐτοὺς
[5, 461]	βελτίστη, δεῖ δὴ τὸ μετὰ	τοῦτο	βεβαιώσασθαι παρὰ τοῦ λόγου. ἢ
[5, 459]	καὶ παιδοποιίαις ἔοικε τὸ ὀρθὸν	τοῦτο	γίγνεσθαι οὐκ ἐλάχιστον. Πῶς δή;
[5, 456]	δὲ δὴ βέλτιστα, τὸ μετὰ	τοῦτο	δεῖ διομολογηθῆναι; Δῆλον. Οὐκοῦν πρός
[5, 453]	εἰς δὲ τὰ οὔ, καὶ	τοῦτο	δὴ τὸ περὶ τὸν πόλεμον
[5, 454]	ἢ ἄλλο ἐπιτήδευμα διαφέρον φαίνηται,	τοῦτο	δὴ φήσομεν ἑκατέρῳ δεῖν ἀποδιδόναι·
[5, 469]	ἐπιτρέπειν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ	τοῦτο	ἐθίζειν, τοῦ Ελληνικοῦ (γένους φείδεσθαι,
[5, 473]	γνησίως τε καὶ ἱκανῶς, καὶ	τοῦτο	εἰς ταὐτὸν συμπέσῃ, δύναμίς τε
[5, 457]	μήτε παῖδα γονέα. Πολύ, ἔφη,	τοῦτο	ἐκείνου μεῖζον πρὸς ἀπιστίαν καὶ
[5, 452]	τοῖς λόγοις μηνυθέντος ἀρίστου· καὶ	τοῦτο	ἐνεδείξατο, ὅτι μάταιος ὃς γελοῖον
[5, 466]	ἓν ἔθνος ἀποβλέποντες ἐν αὐτῇ	τοῦτο	εὔδαιμον πλάττοιμεν; Μέμνημαι, ἔφη. Τί
[5, 472]	δεῦρο ἥκομεν. Χρή· ἀλλὰ τί	τοῦτο;	ἔφη. Οὐδέν· ἀλλ’ ἐὰν εὕρωμεν
[5, 477]	εἰς τί γένος τιθεῖς; Εἰς	τοῦτο,	ἔφη, πασῶν γε δυνάμεων ἐρρωμενεστάτην.
[5, 456]	οὐχ αὗται ἔσονται βέλτισται; Καὶ	τοῦτο,	ἔφη, πολύ. Εστι δέ τι
[5, 477]	γέ τι γνωσθείη; Ικανῶς οὖν	τοῦτο	ἔχομεν, κἂν εἰ πλεοναχῇ σκοποῖμεν,
[5, 457]	αὐτὸ εἶναι, ὅταν τὸ μετὰ	τοῦτο	ἴδῃς. Λέγε δή, ἴδω, ἔφη.
[5, 457]	ὅτι πράττει· κάλλιστα γὰρ δὴ	τοῦτο	καὶ λέγεται καὶ λελέξεται, ὅτι
[5, 476]	δύο, καὶ ἓν ἑκάτερον; Καὶ	τοῦτο.	Καὶ περὶ δὴ δικαίου καὶ
[5, 455]	ὀρθῶς γ’ ἔφη. ~Οὐκοῦν μετὰ	τοῦτο	κελεύομεν τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα
[5, 462]	ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ ταὐτὰ	τοῦτο	λέγουσι τὸ ἐμὸν καὶ τὸ
[5, 475]	ἦν δ’ ἐγώ, φιλοθεάμονας. Καὶ	τοῦτο	μέν γ’ ἔφη, ὀρθῶς· ἀλλὰ
[5, 466]	ἡμεῖς δέ που εἴπομεν ὅτι	τοῦτο	μέν, εἴ που παραπίπτοι, εἰς
[5, 479]	οὐκ ἔστιν ἕκαστον τῶν πολλῶν	τοῦτο	ὃ ἄν τις φῇ αὐτὸ
[5, 462]	Ο αὐτὸς γάρ, ἔφη· καὶ	τοῦτο	ὃ ἐρωτᾷς, τοῦ τοιούτου ἐγγύτατα
[5, 450]	ταῦτα ἱκανῶς διελέσθαι, ~δέδοκται ἡμῖν	τοῦτο	(ὃ σὺ ἤκουσας, τὸ σὲ
[5, 451]	ἀγαθῶν καὶ δικαίων νομίμων πέρι.	τοῦτο	οὖν τὸ κινδύνευμα κινδυνεύειν ἐν
[5, 458]	τρόπον ἔσται τι ὧν ἐπιθυμοῦσι,	τοῦτο	παρέντες, ἵνα μὴ κάμνωσι βουλευόμενοι
[5, 452]	Αρ’ οὖν οὐ πρῶτον μὲν	τοῦτο	περὶ αὐτῶν ἀνομολογητέον, εἰ δυνατὰ
[5, 458]	δὴ ὅτι γάμους τὸ μετὰ	τοῦτο	ποιήσομεν ἱεροὺς εἰς δύναμιν ὅτι
[5, 469]	οἴει τι διάφορον δρᾶν τοὺς	τοῦτο	(ποιοῦντας τῶν κυνῶν, αἳ τοῖς
[5, 472]	οὕτω· εἰ δὲ δὴ καὶ	τοῦτο	προθυμηθῆναι δεῖ σὴν χάριν, ἀποδεῖξαι
[5, 454]	ἀλλὰ μῶν καὶ πρὸς ἡμᾶς	τοῦτο	τείνει ἐν τῷ παρόντι; (Παντάπασι
[5, 454]	γὰρ δή, ἔφη, περὶ πολλοὺς	τοῦτο	τὸ πάθος· ἀλλὰ μῶν καὶ
[5, 473]	ἔφη. Τὸ δὲ δὴ μετὰ	τοῦτο,	ὡς ἔοικε, πειρώμεθα ζητεῖν τε
[5, 449]	δ’ ὅς. ἀλλὰ τὸ ὀρθῶς	τοῦτο,	ὥσπερ τἆλλα, λόγου δεῖται τίς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006