Livre, Chap. |
[5, 453] |
φύσιν;
Πῶς
δ’
οὐ
διαφέρει;
|
Οὐκοῦν |
ἄλλο
καὶ
ἔργον
ἑκατέρῳ
προσήκει |
[5, 459] |
μάλιστα
ἀστασίαστος
ἔσται.
Ορθότατα,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
δὴ
ἑορταί
τινες
νομοθετητέαι
ἐν |
[5, 461] |
ἀκμὴ
σώματός
τε
καὶ
φρονήσεως.
|
Οὐκοῦν |
ἐάντε
πρεσβύτερος
τούτων
ἐάντε
νεώτερος |
[5, 478] |
γνωστὸν
καὶ
δοξαστὸν
ταὐτὸν
εἶναι.
|
Οὐκοῦν |
εἰ
τὸ
ὂν
γνωστόν,
ἄλλο |
[5, 476] |
αὐτὼ
εἶναι.
~(Πῶς
δ’
οὔ;
|
Οὐκοῦν |
ἐπειδὴ
δύο,
καὶ
ἓν
ἑκάτερον; |
[5, 477] |
τοῦ
αὖ
μηδαμῇ
ὄντος;
Μεταξύ.
|
Οὐκοῦν |
ἐπὶ
μὲν
τῷ
ὄντι
γνῶσις |
[5, 477] |
δύναμιν
ἑκατέρα
τὴν
αὑτῆς.
Οὕτω.
|
Οὐκοῦν |
ἐπιστήμη
μὲν
ἐπὶ
τῷ
ὄντι |
[5, 478] |
τούτοιν
δόξα.
Κομιδῇ
μὲν
οὖν.
|
Οὐκοῦν |
ἔφαμεν
ἐν
τοῖς
πρόσθεν,
εἴ |
[5, 456] |
μᾶλλον,
ὡς
ἔοικε,
γίγνεται.
Εοικεν.
|
Οὐκοῦν |
ἡ
ἐπίσκεψις
ἡμῖν
ἦν
εἰ |
[5, 462] |
καὶ
ποιῇ
μίαν;
Οὐκ
ἔχομεν.
|
Οὐκοῦν |
ἡ
μὲν
ἡδονῆς
τε
καὶ |
[5, 466] |
πρὸς
ἀλλήλω
κοινωνεῖν;
Συγχωρῶ,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
ἐκεῖνο
λοιπὸν |
[5, 452] |
γε
ἐν
τῷ
παρεστῶτι,
φανείη.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
ἐπείπερ
ὡρμήσαμεν |
[5, 454] |
καὶ
τεκτονικὸν
ἄλλην;
Πάντως
που.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
καὶ
τὸ |
[5, 467] |
καλῶς
ἕξει·
ἦ
γάρ;
Ναί.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
πρῶτον
μὲν |
[5, 472] |
ἀλλὰ
λέγε
καὶ
μὴ
διάτριβε.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
πρῶτον
μὲν |
[5, 470] |
ἔσται;
Δεῖ
γ’
αὐτήν,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ἀγαθοί
τε
καὶ
ἥμεροι |
[5, 480] |
οὐ
δοξάζειν;
Ανάγκη
καὶ
ταῦτα.
|
~Οὐκοῦν |
καὶ
ἀσπάζεσθαί
τε
καὶ
φιλεῖν |
[5, 453] |
οὐδὲν
ἧττον.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ἡμῖν
νευστέον
καὶ
πειρατέον |
[5, 460] |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
σπείρωνται.
Ορθῶς.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τὰ
ἀεὶ
γιγνόμενα
ἔκγονα |
[5, 475] |
τοῦ
δὲ
οὔ;
Παντός,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τὸν
φιλόσοφον
σοφίας
φήσομεν |
[5, 460] |
τὸ
γένος
τῶν
φυλάκων
ἔσεσθαι.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τροφῆς
οὗτοι
ἐπιμελήσονται
τάς |
[5, 464] |
κοινῇ;
Καὶ
ὀρθῶς
γε
ἔφαμεν.
|
Οὐκοῦν |
μάλιστα
τοῦ
αὐτοῦ
κοινωνήσουσιν
ἡμῖν |
[5, 455] |
αὐτῶν.
Καὶ
ὀρθῶς
γ’
ἔφη.
|
~Οὐκοῦν |
μετὰ
τοῦτο
κελεύομεν
τὸν
τὰ |
[5, 464] |
Αληθέστατα
αὖ,
ἦ
δ’
ὅς.
|
~(Οὐκοῦν |
μετὰ
τούτου
τοῦ
δόγματός
τε |
[5, 449] |
ὅτι
κοινὰ
τὰ
φίλων
ἔσται.
|
Οὐκοῦν |
ὀρθῶς,
ἔφην,
ὦ
Αδείμαντε;
Ναί, |
[5, 456] |
μετὰ
τοῦτο
δεῖ
διομολογηθῆναι;
Δῆλον.
|
Οὐκοῦν |
πρός
γε
τὸ
φυλακικὴν
γυναῖκα |
[5, 474] |
τῷ
ὄντι
τωθαζόμενος
δώσεις
δίκην.
|
Οὐκοῦν |
σύ
μοι,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[5, 471] |
ἄλλοι
ἱερῶν;
Καὶ
σφόδρα
γε.
|
~(Οὐκοῦν |
τὴν
πρὸς
τοὺς
Ελληνας
διαφοράν, |
[5, 463] |
ὡς
ἀλλότριον;
Καὶ
πολλούς
γε.
|
Οὐκοῦν |
τὸν
μὲν
οἰκεῖον
ὡς
ἑαυτοῦ |
[5, 476] |
ζῆν;
Καὶ
μάλα,
ἔφη,
ὕπαρ.
|
Οὐκοῦν |
τούτου
μὲν
τὴν
διάνοιαν
ὡς |
[5, 462] |
εἴτε
καὶ
ἄλλη
τις
μᾶλλον.
|
Οὐκοῦν |
χρή,
ἔφη.
~(Τί
οὖν;
ἔστι |