Livre, Chap. |
[5, 457] |
δ’
ὅς,
ἀποδιδράσκων,
ἀλλ’
ἀμφοτέρων
|
πέρι |
δίδου
λόγον.
Υφεκτέον,
ἦν
δ’ |
[5, 469] |
ποῖον
δή;
Πρῶτον
μὲν
ἀνδραποδισμοῦ
|
πέρι, |
δοκεῖ
δίκαιον
Ελληνας
Ελληνίδας
πόλεις |
[5, 464] |
ἀλλ’
ἑνὶ
δόγματι
τοῦ
οἰκείου
|
πέρι |
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
τείνοντας
πάντας |
[5, 450] |
τοῖς
φύλαξιν
ἡμῖν
παίδων
τε
|
πέρι |
καὶ
γυναικῶν
ἔσται
καὶ
τροφῆς |
[5, 464] |
πρὸς
μέρος
αὑτοῦ
λύπης
τε
|
πέρι |
καὶ
ἡδονῆς
ὡς
ἔχει.
Καὶ |
[5, 463] |
νόμος
περὶ
πατέρας
αἰδοῦς
τε
|
πέρι |
καὶ
κηδεμονίας
καὶ
τοῦ
ὑπήκοον |
[5, 466] |
ἀνδράσιν,
ἣν
διεληλύθαμεν,
παιδείας
τε
|
πέρι |
καὶ
παίδων
καὶ
φυλακῆς
τῶν |
[5, 472] |
ἂν
ἡμῖν
φαίνωνται
εὐδαιμονίας
τε
|
πέρι |
καὶ
τοῦ
ἐναντίου,
ἀναγκαζώμεθα
καὶ |
[5, 457] |
πρὸς
ἀπιστίαν
καὶ
τοῦ
δυνατοῦ
|
πέρι |
καὶ
τοῦ
ὠφελίμου.
Οὐκ
οἶμαι, |
[5, 479] |
πολλῶν
πολλὰ
νόμιμα
καλοῦ
τε
|
πέρι |
καὶ
τῶν
ἄλλων
μεταξύ
που |
[5, 457] |
κῦμα
φῶμεν
διαφεύγειν
τοῦ
γυναικείου
|
πέρι |
νόμου
λέγοντες,
ὥστε
μὴ
παντάπασι |
[5, 476] |
κακοῦ
καὶ
πάντων
τῶν
εἰδῶν
|
πέρι |
ὁ
αὐτὸς
λόγος,
αὐτὸ
μὲν |
[5, 466] |
καὶ
μειρακιώδης
δόξα
ἐμπεσοῦσα
εὐδαιμονίας
|
πέρι |
ὁρμήσει
(αὐτὸν
διὰ
δύναμιν
ἐπὶ |
[5, 449] |
σέ
που
μνησθήσεσθαι
παιδοποιίας
τε
|
πέρι, |
πῶς
παιδοποιήσονται,
καὶ
γενομένους
πῶς |
[5, 479] |
περὶ
τοῦ
εὐνούχου,
τῆς
βολῆς
|
πέρι |
τῆς
νυκτερίδος,
ᾧ
καὶ
ἐφ’ |
[5, 456] |
οὖν
ἔχεις
δόξης
τοῦ
τοιοῦδε
|
πέρι; |
Τίνος
δή;
Τοῦ
ὑπολαμβάνειν
παρὰ |
[5, 451] |
καὶ
ἀγαθῶν
καὶ
δικαίων
νομίμων
|
πέρι. |
τοῦτο
οὖν
τὸ
κινδύνευμα
κινδυνεύειν |