Livre, Chap.
[5, 464]	Τοῦ μεγίστου ἄρα ἀγαθοῦ τῇ	πόλει	αἰτία ἡμῖν πέφανται ἡ κοινωνία
[5, 456]	ἔφη, πολύ. Εστι δέ τι	πόλει	ἄμεινον ἢ γυναῖκάς τε καὶ
[5, 460]	εἰκοσιέτιδος μέχρι τετταρακονταέτιδος τίκτειν τῇ	πόλει·	ἀνδρὶ δέ, ἐπειδὰν τὴν ὀξυτάτην
[5, 464]	ἔφη. (Αλλὰ μὴν μέγιστόν γε	πόλει	αὐτὸ ὡμολογήσαμεν ἀγαθόν, ἀπεικάζοντες εὖ
[5, 462]	Εχομεν οὖν τι μεῖζον κακὸν	πόλει	ἢ ἐκεῖνο ὃ ἂν αὐτὴν
[5, 471]	γένοιτο, πάντ’ ἂν εἴη ἀγαθὰ	πόλει	ᾗ γένοιτο, καὶ ἃ σὺ
[5, 456]	ἡγῇ; Οὐδαμῶς. Εν οὖν τῇ	πόλει	ἣν ᾠκίζομεν, πότερον οἴει ἡμῖν
[5, 461]	ἀνίερον φήσομεν αὐτὸν παῖδα τῇ	πόλει	καθιστάναι. Ορθότατα, ἔφη. Οταν δὲ
[5, 458]	ἂν εἴη πραχθέντα τῇ τε	πόλει	καὶ τοῖς φύλαξιν. ταῦτα πειράσομαί
[5, 460]	τὸ ἀπὸ τούτου γεννᾶν τῇ	πόλει	μέχρι πεντεκαιπεντηκονταέτους. ~(Αμφοτέρων γοῦν, ἔφη,
[5, 457]	ἄρα δυνατὸν ἀλλὰ καὶ ἄριστον	πόλει	νόμιμον ἐτίθεμεν. Οὕτως. Αποδυτέον δὴ
[5, 466]	τὸ ἅπαντα τὰ ἐν τῇ	πόλει	οἰκειοῦσθαι, γνώσεται τὸν Ησίοδον ὅτι
[5, 461]	ἁμάρτημα, ὡς παῖδα φιτύοντος τῇ	πόλει,	ὅς, ἂν λάθῃ, γεννήσεται οὐχ
[5, 458]	ποιεῖν οὔτε (ὅσιον ἐν εὐδαιμόνων	πόλει	οὔτ’ ἐάσουσιν οἱ ἄρχοντες. Οὐ
[5, 471]	ἐμπρήσουσιν, οὐδὲ ὁμολογήσουσιν ἐν ἑκάστῃ	πόλει	πάντας ἐχθροὺς αὑτοῖς εἶναι, καὶ
[5, 462]	μὲν οὖν. Εν ᾗτινι δὴ	πόλει	πλεῖστοι ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ
[5, 462]	μὴ ἅμα φθέγγωνται ἐν τῇ	πόλει	τὰ τοιάδε ῥήματα, τό τε
[5, 462]	τε καὶ τῶν ἐν τῇ	πόλει;	Τί δ’ οὔ; Αρ’ οὖν
[5, 474]	τε φιλοσοφίας ἡγεμονεύειν τ’ ἐν	πόλει,	τοῖς δ’ ἄλλοις μήτε ἅπτεσθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006