Chapitre
[4]	δ´ ἀπολογησόμεθα ὅτι οὐ φῄς,	ὦ	Κέλσε, ὡς ἐν φαρμάκου μοίρᾳ
[4]	Ποία δὴ μικρότης; Ἀποκρίνασθέ μοι,	ὦ	οὗτοι. Εἰ μὲν γὰρ ἡ
[4]	τοῦ θεοῦ κατακλήσεσιν· εἴπατε ἡμῖν,	ὦ	οὗτοι, τίς ὁ Ἀβραὰμ καὶ
[4]	καὶ πρὸς αὐτόν· ὅτι ἆρα,	ὦ	οὗτος, οἶδεν ὁ ἐπὶ πᾶσι
[4]	Τὸ γὰρ ἐμόν» φησί, δέος,	ὦ	Πρώταρχε, περὶ τὰ τῶν θεῶν
[4]	γέλωτα κινεῖ τὸ βιβλίον, ἐν	ᾧ	ἀναγέγραπται Χριστιανὸς Ἰουδαίῳ διαλεγόμενος ἀπὸ
[4]	δι´ οὗ βούλεται καὶ ἐν	ᾧ	εὑρίσκει χώραν, οὐκ ἀμείβοντος τόπον
[4]	ἐγὼ ἀντὶ πυρὸς δώσω κακόν,	ᾧ	κεν ἅπαντες τέρπωνται κατὰ θυμὸν
[4]	πρὸς τοὺς τοιούσδε λεχθησόμενα. Ἀλλ´	ᾧ	μέλει τῆς τῶν θείων γραμμάτων
[4]	καθ´ ἡμᾶς προφῆται καὶ Μωϋσῆς,	ᾧ	μεμαρτύρηκε διὰ τὴν πολλὴν καθαρότητα
[4]	τὸ ταύτης σῶμα σώματος, ἐν	ᾧ	οἰκεῖ ψυχὴ οὐκ οὖσα ἔργον
[4]	πολιτεία ἦν ὅλου ἔθνους, παρ´	ᾧ	οὐδὲ φαίνεσθαι θηλυδρίαν οἷόν τ´
[4]	ἐν ἀπευκταίῳ πράγματι καὶ ἐν	ᾧ	οὐδεὶς τῶν κἂν μέτριον νοῦν
[4]	ὧν αὐχῶν λέγει ὁ προειρημένος	Φαραώ·	Ἐμοί εἰσιν οἱ ποταμοί, καὶ
[4]	καὶ τοῦ ἀρχισιτοποιοῦ καὶ τοῦ	Φαραὼ	καὶ τῆς λύσεως αὐτῶν, ἐξ
[4]	ἢ ἀπὸ τῶν προχωρημάτων» τοῦ	Φαραὼ	πληρούμενα τὰ Αἰγύπτου ὄρη, οὐ
[4]	ἐπὶ τὸ ἐμπιστευθῆναι ὑπὸ τοῦ	Φαραὼ	τὸν δεύτερον κατ´ Αἰγυπτίων θρόνον
[4]	ἀποδεχόμενοι τοῦ Πλάτωνος τὸν ἐν	Φιλήβῳ	λόγον, μὴ βουληθέντος τὴν ἡδονὴν
[4]	αὐτοῦ, καὶ τὴν ἐν Ἀρείῳ	πάγῳ	βουλὴν καταψηφίσεσθαι αὐτοῦ τὸν διὰ
[4]	καὶ ἀνδράσιν ἐσσομένοισι. Τοῖς δ´	ἐγὼ	ἀντὶ πυρὸς δώσω κακόν, ᾧ
[4]	καὶ γνῶσιν ἔχουσι τοῦ θεοῦ.	Ἐγὼ	γὰρ πολλὰ μὲν καὶ θαυμαστὰ
[4]	τῶν γραφῶν μύθων ὁ Κέλσος.	Ἐγὼ	δ´ οἶδα καὶ Νουμήνιον τὸν
[4]	κακίας κωλύων ἐπὶ πλεῖον νέμεσθαι,	ἐγὼ	δ´ οἶμαι ὅτι καὶ πάντῃ
[4]	Τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν,	ἐγὼ	δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ
[4]	Ἐμοί εἰσιν οἱ ποταμοί, καὶ	ἐγὼ	ἐποίησα αὐτούς» καὶ τίς ὁ
[4]	τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν	ἐγὼ	πληρῶ; λέγει κύριος» Οὐδὲ βλέπει
[4]	τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν	ἐγὼ	πληρῶ; λέγει κύριος» τροπολογοῦμεν. Καταβαίνει
[4]	μόνων Ἰουδαίων οὐ γὰρ τοῦτο	λέγω—	ἀλλὰ περὶ τῆς ὅλης φύσεως,
[4]	πλείοσιν ἀποδείξεσιν ἀναλάβωμεν τὸν λόγον.	Λέγω	δὲ οὐδὲν καινὸν ἀλλὰ πάλαι
[4]	τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ	λέγω	εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν
[4]	μακαριότητα κλῆσιν μεταβεβηκέναι, τοὺς Χριστιανοὺς	λέγω,	ἐφ´ οὓς ἐλήλυθεν ἡ περὶ
[4]	καὶ θειοτέρας ἔχουσιν ἐννοίας οὐ	λέγω	ἡμῶν Χριστιανῶν ἢ τῶν ταῖς
[4]	τὸ διδάξαι ἐπαγγειλάμενος. ~Οὔπω δὲ	λέγω	ὅτι, εἴπερ ὑπέμεινε καὶ ἠνέσχετο
[4]	τηλικαύτην ἀνθρώπων σύνεσιν, κοινότερον δὲ	λέγω	σύνεσιν, ἀσχοληθεῖσαν οὐ περὶ τὰ
[4]	ἀσκοῦσι τὴν σωφροσύνην. ~Καὶ οὔπω	λέγω	τὰ λοιπὰ ἐν ἀνθρώποις κακά,
[4]	φύσεως τῶν ἀλόγων. Τί δὲ	λέγω	τῶν ἀλόγων ἐπεὶ Κέλσῳ δοκεῖ
[4]	τὰ κακὰ καὶ τῷ ἰδίῳ	λόγῳ	ἄπειρα. Καὶ ἔοικε τῷ μήτε
[4]	οἱ δυνηθέντες ἀναβῆναι ἀκολουθοῦντες τῷ	λόγῳ	ἀπὸ λίθων καὶ ξύλων ἀλλὰ
[4]	καὶ τί ἄτοπον ἀπαντᾷ τῷ	λόγῳ,	ἀπὸ πολλῆς φιλανθρωπίας καταβιβάζοντι σωτῆρα
[4]	τοῖς σώμασιν ὑποκειμένη τῷ ἰδίῳ	λόγῳ	ἄποιος καὶ ἀσχημάτιστος, τὰς ποιότητας
[4]	αὐτοῦ, καὶ τοῦτ´ ἀρέσκει τῷ	λόγῳ,	δῆλον ἐκ τοῦ ἐν μὲν
[4]	τῷ κατ´ Ἰουδαίους καὶ Χριστιανοὺς	λόγῳ	ἑαυτὸν ἐπιδεδωκώς, φησὶν ὅτι καὶ
[4]	κατὰ τὸν Κέλσον τῷ ἑαυτοῦ	λόγῳ.	Εἰ μὴ ἄρα ἐνταῦθα ὁ
[4]	δὲ ἄλλη φύσις· οὗ τῷ	λόγῳ	ἠκολούθησε μηδὲν διαφέρειν νυκτερίδος ἢ
[4]	ἀδιαφόρων τόπῳ ὅτι τῷ ἰδίῳ	λόγῳ	θυγατράσι μίγνυσθαι ἀδιάφορόν ἐστιν, εἰ
[4]	ἀνθρώποις ἐντρέχειαν, δυναμένην κοσμεῖν τῷ	λόγῳ	καὶ τὰ πλεονεκτήματα τῆς φύσεως
[4]	γὰρ ὁ θεὸς τῷ ἑαυτοῦ	λόγῳ,	κατὰ γενεὰς εἰς ψυχὰς ὁσίας
[4]	εἰ δὲ τὸ μήτ´ ἐν	λόγῳ	μήτ´ ἐν ἀριθμῷ αὐτοὺς γεγονέναι
[4]	φλυαρίας ὁ Κέλσος, μὴ παραστήσας	λόγῳ	ὃ οἴεται μοχθηρὸν τῆς γραφῆς
[4]	πώποτε ἀξιόλογον πράξαντας, οὔτ´ ἐν	λόγῳ	οὔτ´ ἐν ἀριθμῷ αὐτούς ποτε
[4]	καὶ πρὸς τὸ οὔτ´ ἐν	λόγῳ	οὔτ´ ἐν ἀριθμῷ γεγόνασί φαμεν
[4]	ἐπιδημίᾳ ἐπανορθοῖ τῷ κατὰ χριστιανισμὸν	λόγῳ	οὐχὶ τοὺς μὴ βουλομένους ἀλλὰ
[4]	ὑφίστασθαι ἢ μή, ἐν προηγουμένῳ	λόγῳ	τὰ τοιαῦτα ἐξετασθήσεται. Θέλει οὖν
[4]	δὲ ᾔδει Κέλσος, ὅσῳ διαφέρει	λόγῳ	ταῦτα ποιεῖν τοῦ ἀλόγως καὶ
[4]	ποικίλα ἔθνη ἐπίσημα» γινόμενα τῷ	λόγῳ	τοῦ θεοῦ πολιτεύεται, δοθέντα κτῆσις
[4]	τὴν τροφὴν καταβάλῃ καὶ τῷ	λόγῳ	τῷ πρὸς τοὺς μύρμηκας καὶ
[4]	πάντα δὲ ἀδιάφορα τῷ ἰδίῳ	λόγῳ	φασὶν εἶναι τὰ χωρὶς προαιρέσεως
[4]	που γνωρίζειν τὰ λεγόμενα καὶ	ἔργῳ	δεικνύειν ὅτι γνωρίζουσιν, ὅταν προειπόντες
[4]	που γνωρίζειν τὰ λεγόμενα καὶ	ἔργῳ	δεικνύειν ὅτι οὐκ ἀγνοοῦσιν, ὅταν
[4]	χάριν οἴδαμεν τῷ καὶ τούτων	δημιουργῷ,	ὅτι ἡμῖν τηλικαύτην ἑστίαν εὐτρέπισε
[4]	Ἱερεμίᾳ γεγραμμένα, ἵνα καὶ ἡμῖν	δῷ	λόγους καὶ πρὸς τὸ οἰκοδομεῖν
[4]	ἔσεσθαι ἐν τῇ τῶν θνητῶν	περιόδῳ,	δῆλον ὅτι ἀνάγκη ἀεὶ Σωκράτη
[4]	τὰ μὲν τῷ ἐνθέῳ σου	Ἡσιόδῳ	εἰρημένα ἐν μύθου σχήματι περὶ
[4]	καὶ οὐ προακηκοότες πάλαι ταῦτα	Ἡσιόδῳ	καὶ ἄλλοις μυρίοις ἀνδράσιν ἐνθέοις
[4]	ἀρχὴν ὑπομνησθεὶς τῶν ἐν τῇ	Ἐξόδῳ	γεγραμμένων περὶ τῆς ἐξόδου τῶν
[4]	κλυτὸς Ἀμφιγυήεις παρθένῳ αἰδοίῃ ἴκελον	Κρονίδεω	διὰ βουλάς· ζῶσε δὲ καὶ
[4]	ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα	θεῷ,	ἀλλ´ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου
[4]	ὅτι πιστεύομεν τῷ ἐπὶ πᾶσι	θεῷ	ἀξιοῖ ἡμᾶς πιστεύειν ὅτι αἱ
[4]	ὁ προφήτης εὐχόμενος ἔλεγε τῷ	θεῷ·	Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ
[4]	μὴ ἄλλως οἰκειωθῆναι δύνασθαι τῷ	θεῷ,	ἐὰν μὴ καὶ διὰ σωφροσύνης
[4]	τὴν ἁμαρτίαν καὶ πιστεύσωσι τῷ	θεῷ	ἑαυτούς, ἐπιδεδημηκέναι κεκήρυκται ὁ Ἰησοῦς,
[4]	τὸ μὴ ἀρεσκόντως ἀπαγγελλόμενον τῷ	θεῷ.	Εἰ μὴ ἄρα ἡ τηλικαύτη
[4]	κρείττονα βίον καὶ ἀρέσκοντα τῷ	θεῷ	ἑλομένους. Οὐκ οἶδα δὲ καὶ
[4]	τοῦ θεοῦ βασιλείας ἀποδώσουσι» τῷ	θεῷ	ἐν τοῖς» ἑκάστης πράξεως οὔσης
[4]	τὴν κατηγορήσασαν, μεγαλοψύχως ἀπεσιώπησε, τῷ	θεῷ	ἐπιτρέψας τὰ καθ´ ἑαυτόν. ~Μετὰ
[4]	σύμβολα μεγάλων μυστηρίων ἐποίουν τῷ	θεῷ.	Ἐχρῆν οὖν ἐκείνην τὴν πόλιν,
[4]	Καὶ οὐδέν γε ἠμέληται τῷ	θεῷ	ἢ ἀμεληθήσεται, ποιοῦντι καθ´ ἕκαστον
[4]	Μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ	θεῷ;	Ἢ δι´ ἡμᾶς πάντως λέγει;
[4]	οὐχ οἷόν τε ἦν τῷ	θεῷ	θείᾳ δυνάμει μηδ´ ἐπανορθώσεως δεομένους
[4]	ἐχθρῶν, ἵνα γένωνται φίλοι τῷ	θεῷ.	Καὶ γὰρ σαφῶς ὑπὲρ ἁμαρτωλῶν
[4]	αὐτοῦ γεγονότες πάντῃ ὅμοιοι τῷ	θεῷ,	καὶ ἡμῖν πάντα ὑποβέβληται, γῆ
[4]	ἐὰν φανερωθῇ, ἐσόμεθα ὅμοιοι τῷ	θεῷ	καὶ ὀψόμεθα αὐτόν, καθώς ἐστιν»
[4]	τὸ πιστεῦσαι τῷ τῶν ὅλων	θεῷ	καὶ πάντα πράττειν κατ´ ἀναφορὰν
[4]	τοῦ θεοῦ θεωρήμασιν, ἐμπιστεύσαντα ἑαυτὸν	θεῷ	καὶ τῷ σωτῆρι τοῦ γένους
[4]	καὶ εἰς τό· Οὔτε τῷ	θεῷ	καινοτέρας δεῖ διορθώσεως. Ἀλλ´ οὐδ´
[4]	νοῦς τῆς τοιᾶσδε καθόδου τῷ	θεῷ;	Κέλσος δὲ τὰ μήτε ὑπὸ
[4]	ἀρχὴν ἔχων ἀπὸ τοῦ παρὰ	θεῷ	λόγου οὐκ ἐᾷ τὸ λογικὸν
[4]	ἢ μεμηνὼς οὐδεὶς φίλος τῷ	θεῷ·	ὁ γὰρ ἀπολογησάμενός φησιν οὐχ
[4]	σχῆμα περιτιθέναι τῷ ἐπὶ πᾶσι	θεῷ	ὁποῖόν ἐστι τὸ ἀνθρώπινον, καθ´
[4]	ὅτι πάντῃ ὅμοιοί ἐσμεν τῷ	θεῷ.	Οὐ λέγομεν δ´ ὅτι ὑποβέβληται
[4]	ἀνθρώπινα οὖν πάθη προσάπτομεν τῷ	θεῷ	οὐδὲ δυσσεβεῖς δόξας ἔχομεν περὶ
[4]	νοῦς τῆς τοιᾶσδε καθόδου τῷ	θεῷ;	οὐχ ὁρῶν ὅτι καὶ καθ´
[4]	καλῶς εἰρημένῳ. Μέλει δὲ τῷ	θεῷ	οὐχ, ὡς Κέλσος οἴεται, μόνου
[4]	κακίαν βλασφημίαν αἰσχρολογίαν» αὐτῷ τῷ	θεῷ	περιῆπτεν τὸ πάθος, οὗ ἡμᾶς
[4]	ἤδη δὲ τῶν διακονουμένων τῷ	θεῷ	πολλαί εἰσι διαφοραί, καὶ ὀλίγοι
[4]	ἂν ὁ τοιοῦτος θαρροίη τῷ	θεῷ,	συνιεὶς δὲ καὶ τὸν ἐν
[4]	τὸν λόγον, ἐλπίδας ἔχειν παρὰ	θεῷ	τὰς ἀρίστας ἔκ τε τῆς
[4]	τοῦ ὅλου. Καὶ μέλει τῷ	θεῷ	τοῦ ὅλου, καὶ τοῦτ´ οὔ
[4]	τὸ τοῦ λογικοῦ καὶ τῷ	θεῷ	τῶν ὅλων ἀνακειμένου σῶμα» ναός
[4]	ἑξῆς εὐξάμενοι διὰ Χριστοῦ τῷ	θεῷ	ὑπαγορεύομεν. Δοθεῖεν δ´ ἡμῖν λόγοι,
[4]	διαφέρει ὁ ἄνθρωπος παρὰ τῷ	θεῷ,	φησὶν ὅτι, εἰ διὰ τοῦθ´
[4]	δὲ νοσῶν ἢ μεμηνὼς οὐδεὶς	θεῷ	φίλος, οὔτε φοβεῖταί τινα ὁ
[4]	τῷ ταῦτα κτίσαντι μόνῳ ἀνακείμενοι	θεῷ	Χριστιανοὶ καὶ ἐπὶ τούτοις χάριν
[4]	αὐτόν· ἆρα τὰ μὲν τῷ	ἐνθέῳ	σου Ἡσιόδῳ εἰρημένα ἐν μύθου
[4]	γάρ μιν θῆκε Κρόνου παῖς	ἀγκυλομήτεω.	Ἡμεῖς δ´ ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον
[4]	ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα,	ὄζῳ	ἐπ´ ἀκροτάτῳ πετάλοις ὑποπεπτηῶτες, ὀκτώ,
[4]	Χριστιανῶν γένος πάντας παραβέβληκε νυκτερίδων	ὁρμαθῷ	ἢ μύρμηξιν ἐκ καλιᾶς προελθοῦσιν
[4]	τοῦτο ἀνθρώπων εἰσὶν ὄφεις τῷ	μαράθῳ	εἰς ὀξυωπίαν καὶ ταχυτῆτα κινήσεως
[4]	Χάριτές τε θεαὶ καὶ πότνια	Πειθὼ	ὅρμους χρυσείους ἔθεσαν χροΐ· ἀμφὶ
[4]	πηγῆς, εἰς δὲ σὰς πλατείας	διαπορευέσθω	τὰ σὰ ὕδατα. Ἔστω σοι
[4]	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν περὶ ἑτέρων	ἀπολελογήσθω	ἡμῖν. Καὶ γὰρ οὐκ ἄτοπόν
[4]	Παύλου λέξιν οὕτως ἔχουσαν· Τοῦτο	φρονείσθω	ἐν ὑμῖν, ὃ καὶ ἐν
[4]	ἀλόγοις ζῴοις. Προηγουμένως μὲν οὖν	ζητείσθω,	πότερον ὑπάρχει ἡ δι´ ὀρνίθων
[4]	ἀπὸ σῶν φρεάτων πηγῆς. Μὴ	ὑπερεκχείσθω	σοι ὕδατα ἔξω τῆς σῆς
[4]	ἐπαγγελίᾳ γοήτων κειμένην. Πλὴν ἀλλὰ	δεδόσθω	αὐτῷ τὸ τοὺς ἀνθρώπους φρονεῖν
[4]	μαντικῇ. Ἐπὶ δὲ τοῦ παρόντος	δεδόσθω	ὑπαρκτὸν εἶναι τὴν οἰωνιστικήν, ἵνα
[4]	μῦθον ἀλλά, θαυμάζειν ὡς ἐν	μύθῳ	φιλοσοφούμενα, ταῦτα δὲ μόνῃ τῇ
[4]	ὁ Κέλσος μάτην ἡμᾶς διαβάλλων·	ἐληλέγχθω	δὲ αὐτοῦ καὶ ὁ περὶ
[4]	βούλημα τῶν γραψάντων τοῦτο ποιεῖν.	Ἐληλέγχθω	οὖν καὶ διὰ τούτων ὁ
[4]	τὸ θνητὸν ἢ ἀθάνατον αὐτοῦ,	λελέχθω.	~Ἆρα δὲ οὐ πολλῷ ταῦτα,
[4]	ταῦτα δὲ πρὸς ἀπολογίαν ἡμῖν	λελέχθω	τῆς φασκούσης λέξεως παρὰ τῷ
[4]	βιβλίον, ἐν ᾧ ἀναγέγραπται Χριστιανὸς	Ἰουδαίῳ	διαλεγόμενος ἀπὸ τῶν ἰουδαϊκῶν γραφῶν
[4]	ἀνθρώπου, καὶ ἱλαρύνηται πρόσωπον ἐν	ἐλαίῳ,	καὶ ἄρτος στηρίζῃ καρδίαν ἀνθρώπου.
[4]	βιβλίον. Ἡ γὰρ ἐν τῷ	Τιμαίῳ	λέξις φάσκουσα· Ὅταν δ´ οἱ
[4]	πόλει, αὐτὸν δὲ γεγονέναι ἐν	ἀπευκταίῳ	πράγματι καὶ ἐν ᾧ οὐδεὶς
[4]	ἐν ἀνθρώποις, Χριστὸς ἐπιδημεῖ τῷ	βίῳ.	Εἶτα ὡς εἰπόντων ἄν τινων
[4]	Ἰησοῦν δὲ πάλιν ἐπιδημῆσαι τῷ	βίῳ	τὰ αὐτὰ ποιήσοντα, ἅπερ οὐχ
[4]	ἐν γωνίᾳ τοῦ ἐν τῷ	βίῳ	τῶν ἀνθρώπων βορβόρου ἑαυτοὺς μὴ
[4]	κεχυμένης τῆς κακίας ἐπεισελθόντων τῷ	βίῳ	τῶν ἀνθρώπων ἔστιν εἰπεῖν ὅτι
[4]	καὶ τὰ κακὰ καὶ τῷ	ἰδίῳ	λόγῳ ἄπειρα. Καὶ ἔοικε τῷ
[4]	πᾶσι τοῖς σώμασιν ὑποκειμένη τῷ	ἰδίῳ	λόγῳ ἄποιος καὶ ἀσχημάτιστος, τὰς
[4]	περὶ ἀδιαφόρων τόπῳ ὅτι τῷ	ἰδίῳ	λόγῳ θυγατράσι μίγνυσθαι ἀδιάφορόν ἐστιν,
[4]	μόνῃ, πάντα δὲ ἀδιάφορα τῷ	ἰδίῳ	λόγῳ φασὶν εἶναι τὰ χωρὶς
[4]	τὰ ἄψυχα χορίου συγκτιζομένου τῷ	παιδίῳ.	Καὶ ἡγοῦμαί γε ὅτι, ὥσπερ
[4]	μᾶλλον δὲ τῷ ἐν αὐτοῖς	θείῳ	πνεύματι. ~Καὶ Χριστιανοὶ δὲ κατὰ
[4]	ἀσθενεστέρῳ οἱονεὶ λάχανον, τινὶ δὲ	τελείῳ	στερεὰ τροφὴ» παραδίδοται. Καὶ οὐ
[4]	ἐν τοῖς θνητοῖς ἐλάττω ἢ	πλείω	γένοιτ´ ἄν. Λέλεκται καὶ εἰς
[4]	νῦν οὔτε αὖθις ἥττω καὶ	πλείω	γένοιτ´ ἄν· μία γὰρ ἡ
[4]	Κέλσος, οἰόμενος τὰ κακὰ μήτε	πλείω	μήτε ἥττω γενέσθαι ποτ´ ἄν;
[4]	κατηγορήσειν αὐτοῦ, καὶ τὴν ἐν	Ἀρείῳ	πάγῳ βουλὴν καταψηφίσεσθαι αὐτοῦ τὸν
[4]	ἂν λέγοιτο, τὸν ὁμώνυμον τῷ	Ἐπικουρείῳ.	Τοιαῦτα γὰρ ἐχρῆν αὐτὸν ἀποφαινόμενον
[4]	εὑρίσκων μίσους ἄξιον ἐν τῷ	βιβλίῳ.	Ἐὰν δ´ ἀδεκάστως τις ἐντυγχάνῃ,
[4]	τὸ τὰ λεγόμενα ἐν τῷ	εὐαγγελίῳ	ἀπολωλότα πρόβατα οἴκου Ἰσραὴλ» ἐπιστρέψαι,
[4]	φαῦλος λέγεται τῷ προϋποβεβλημένῳ λογικῷ	θεμελίῳ	ξύλα» καὶ χόρτον» καὶ καλάμην»
[4]	ὑπὸ τῶν σοφῶν νοουμένη παραβάλλεται	ἡλίῳ	καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις ὑπὸ
[4]	τῶν περὶ θεοῦ ἐν τῷ	Δευτερονομίῳ	οὕτω λέλεκται· Ἐτροποφόρησέ σε κύριος
[4]	ἐγκώμιον· ὅπως τῷ περὶ ἐκείνων	ἐγκωμίῳ	τὸ τῶν ἀνθρώπων οἰκονομικὸν περὶ
[4]	ἐπηγγειλάμην, ὁ λόγος ᾖ, σαφέστερον	ἐμφανιῶ	τὰ προειρημένα. Τίς δ´ οὐκ
[4]	ἐννοήσας, τί ἀκολουθεῖ ψυχῇ ἐν	αἰωνίῳ	ἐσομένῃ ζωῇ καὶ τί χρὴ
[4]	γενέσθαι τῷ κριθέντι ὑπὸ θεοῦ	ἀξίῳ	καὶ τῆς περὶ τὸν τόπον
[4]	τοῖς πατρίοις γράμμασι καὶ τῇ	πατρίῳ	διαλέκτῳ ταῦτα σεμνυνόντων καὶ διηγουμένων·
[4]	θεοῦ καταστήματι γεγενημένης, ὀνομαζομένης ὀργῆς	πατρίῳ	τινὶ Ἑβραίων ἔθει. Καὶ πάσχει
[4]	ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐλέγοντο εἶναι θεοὶ	πατρίῳ	τινὶ Ἰουδαίων ἔθει. Καὶ ἦν
[4]	ἑαυτούς, ἐπιδεδημηκέναι κεκήρυκται ὁ Ἰησοῦς,	πατρίῳ	τινὶ τοῖς λόγοις τούτοις συνηθείᾳ
[4]	ἡμῖν εὐκτέον ἐστὶ τῷ δεδωκότι	κυρίῳ	τὰ ἐν τῷ Ἱερεμίᾳ γεγραμμένα,
[4]	σεμνοτέρῳ πάντων τῶν ἐν τῷ	Συμποσίῳ	εἰπόντων περὶ αὐτοῦ τῷ Σωκράτει
[4]	οὐ δ´ οὕτως φαίνεται ἐπὶ	καθαρσίῳ	τῆς γῆς τοῦτο συμβεβηκέναι· εἰ
[4]	τις, ὕστερον μεταθέμενον ἐπὶ τὰ	βελτίω	ἢ καί, ὡς ἂν λέγοιτο,
[4]	δ´ ἀναγινώσκων δράκοντα ἐν τῷ	αἰγυπτίῳ	ποταμῷ ζῶντα καὶ τοὺς ἰχθύας
[4]	οὐκ ἀγεννῶς οὐδ´ ἀπρεπῶς τῷ	ἰουδαϊκῷ	προσώπῳ τοῦ ἑτέρου ἱσταμένου πρὸς
[4]	εἰρήκασι γυμνασίου ἕνεκα γεγονέναι τῷ	λογικῷ	ζῴῳ. Φησὶ δέ που τῶν
[4]	ὁ φαῦλος λέγεται τῷ προϋποβεβλημένῳ	λογικῷ	θεμελίῳ ξύλα» καὶ χόρτον» καὶ
[4]	προειρημένων, πῶς ἀνθρώπῳ καὶ παντὶ	λογικῷ	τὰ πάντα πεποίηται· προηγουμένως γὰρ
[4]	ἐπιβῇ τι τῶν δαιμονίων τῷ	ἡγεμονικῷ	ἡμῶν, ἢ πνεῦμά τι τῶν
[4]	τοῦ θεοῦ» ἐπιδημοῦντος ἡμῶν τῷ	φανταστικῷ	πνεύματος θεοῦ καὶ φαντάζοντος ἡμᾶς
[4]	τοὺς Ἀριθμούς, ὡς ἐν τῇ	βίβλῳ	τῶν Ψαλμῶν γέγραπται, μέλλων αὐτῶν
[4]	δέ τι σημεῖον καὶ Ἀπόλλων	ἀγγέλῳ	χρῆται ἱέρακι· κίρκος» γὰρ Ἀπόλλωνος»
[4]	τῶν συγγραμμάτων. Ἀλλ´ ἐκεῖνο μᾶλλον	ἐθέλω	διδάξαι τὴν φύσιν, ὅτι ὁ
[4]	ἀλγήσας ὀδύνῃσι, μέσῳ δ´ ἐγκάββαλ´	ὁμίλῳ·	αὐτὸς δὲ κλάγξας πέτετο πνοιῇς
[4]	ὅ τι ἢ σοὶ ἢ	ἄλλῳ	ἢ τῷ ὅλῳ συμφέρει. Καὶ
[4]	ὅ τι ἢ σοὶ ἢ	ἄλλῳ	συμφέρει, ἵνα μὴ ἀφορμὴν λαμβάνῃ
[4]	τὴν ἐκκλησίαν» καὶ πάλιν ἐν	ἄλλῳ	τόπῳ· Οἴδαμεν δ´ ὅτι οἱ
[4]	ἀπειλούσης, οὐδ´ ὑπεμνήσθη τῆς ἱστορίας.	Πολλῷ	γὰρ κρείττονα τῶν κατὰ τὸν
[4]	τινα ἀλλ´ ἄντικρυς εὐηθέστατα μεμυθολόγηται.	Πολλῷ	γὰρ μᾶλλον τὰ Ἑλλήνων οὐ
[4]	δικαιοτάτων καὶ ἀπόδειξιν ὑγιοῦς βίου	πολλῷ	δεδωκότων χρόνῳ, πιστευομένων τὰς κρίσεις·
[4]	ἐπ´ αὐτῷ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα	πολλῷ	ἤδη συμβεβηκέναι χρόνῳ. Θαρροῦντες δ´
[4]	καὶ Νουμήνιον τὸν πυθαγόρειον, ἄνδρα	πολλῷ	κρεῖττον διηγησάμενον Πλάτωνα καὶ περὶ
[4]	ἔδειξε τὴν ἑαυτοῦ μορφὴν καὶ	πολλῷ	κρείττονα ἧς οἱ κάτω μένοντες
[4]	τῆς δαψιλείας τῶν ὠνίων, οὕτω	πολλῷ	μᾶλλον Κέλσος καὶ οἱ τὰ
[4]	ἐοίκασι καὶ Ὁμήρου νεώτεροι, τοῦ	πολλῷ	Μωϋσέως νεωτέρου. Οὐκ ἀρνούμεθα οὖν
[4]	τὰ δὲ περὶ τοῦ πύργου,	πολλῷ	πρεσβύτερα Ὁμήρου ἀλλὰ καὶ τῆς
[4]	οἱ ἄλλοι αὐτοῦ μυρίοι, τοὺς	πολλῷ	πρεσβυτέρους καὶ σεμνοτάτους ἐν τῇ
[4]	αὐτοῦ, λελέχθω. ~Ἆρα δὲ οὐ	πολλῷ	ταῦτα, καὶ μάλιστα ὅτε ὃν
[4]	Ἰουδαῖοι, ὅτι οὐδὲ πώποτ´ ἐν	πολλῷ	τῷ πρόσθεν χρόνῳ ἀμφισβήτησις γεγένηται
[4]	καὶ ταῦτα μηδὲ πώποτ´ ἐν	πολλῷ	τῷ πρόσθεν χρόνῳ τοῦ τοιοῦδε
[4]	τούτου γραμμάτων, Μωϋσέως, τοῦ ἀποδεικνυμένου	πολλῷ	τῶν Ἰλιακῶν πρεσβυτέρου. Οὐκ Ἰουδαῖοι
[4]	τὸ ἁμαρτάνειν ὡς χρήσιμος τῷ	ὅλῳ	διὰ τὴν ἁμαρτίαν ἐσόμενος. ~Ἐπεὶ
[4]	φῶς πρόεισι. Πῶς δ´ οἱ	ὅλῳ	ἔθνει διδόντες γράμματα οὐ προσεδόκησαν
[4]	σοὶ ἢ ἄλλῳ ἢ τῷ	ὅλῳ	συμφέρει. Καὶ ἔχει μέν τι
[4]	μοχθηρὰν διὰ τὸ ἐνδέχεσθαι τῷ	ὅλῳ	συμφέρειν τὸ νομιζόμενον ἐν τοῖς
[4]	ἑνὸς γεγονέναι τεχνίτου, συμφερόντως τῷ	ὅλῳ	τὰς διαφορὰς τῶν εἰδῶν κατασκευάζοντος.
[4]	ἀπειλεῖ καὶ διὰ τοῦ ἐπιδημήσαντος	ὅλῳ	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων σωτῆρος·
[4]	μόνον ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν	ὅλῳ	τῷ κόσμῳ, δεομένῳ καθαρσίου, ὅταν
[4]	λέγων δὲ καὶ ἐν τῷ	Παύλῳ·	Ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα,
[4]	νομιζόμενος, παρερμηνεύει γραφὴν τὴν ἐν	Σάμῳ,	ἐν ᾗ ἀρρητοποιοῦσα ἡ Ἥρα
[4]	ἀναγινώσκων δράκοντα ἐν τῷ αἰγυπτίῳ	ποταμῷ	ζῶντα καὶ τοὺς ἰχθύας ἐμφωλεύοντας
[4]	ἰατροῦ λόγους, λέγοντος τοῖς κάμνουσι·	τεμῶ	σε καὶ καυστῆρας προσάξω σοι,
[4]	μήτ´ ἐν λόγῳ μήτ´ ἐν	ἀριθμῷ	αὐτοὺς γεγονέναι κατασκευάζεσθαι νομίζει ἐκ
[4]	οὔτ´ ἐν λόγῳ οὔτ´ ἐν	ἀριθμῷ	αὐτούς ποτε γεγενημένους. Περὶ μὲν
[4]	οὔτ´ ἐν λόγῳ οὔτ´ ἐν	ἀριθμῷ	γεγόνασί φαμεν ὅτι ὡς γένος
[4]	ἀκουόντων καὶ τῷ πρὸς αὐτοὺς	χρησίμῳ	τὸ ἐν τῇ ἀπαγγελίᾳ πρέπον.
[4]	ἐκ τοῦ ἐν μὲν ἕκτῳ	ψαλμῷ	εἰρήσθαι· Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ
[4]	καὶ φάσκων ἐν τριακοστῷ ἕκτῳ	ψαλμῷ·	Παῦσαι ἀπὸ ὀργῆς καὶ ἐγκατάλιπε
[4]	ἐπίπαν οὐ μόνον ἐν τῷ	νόμῳ	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς προφήταις
[4]	Ἰησοῦ ἀπόστολος Παῦλος· Ἐν τῷ	νόμῳ	γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα.
[4]	θαυμασίως εἴρηται ἐν τῷ Μωϋσέως	νόμῳ,	καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν τοῖς
[4]	τρόπον· Προσέχετε λαός μου τῷ	νόμῳ	μου, κλίνατε τὸ οὖς ὑμῶν
[4]	θεοσέβειαν ἐξετάσωσι, πέσωσι δὲ τῷ	λογισμῷ	ἐπὶ τὴν γῆν καὶ τοὺς
[4]	δὲ τὸ λογικὸν ἡγεμονικὸν καὶ	λογισμῷ	κινούμενον πάλιν τε αὖ τὸ
[4]	μελίσσας ἀποδεκτέον οὐ γὰρ σὺν	λογισμῷ	ποιοῦσι— τὴν θείαν δὲ φύσιν
[4]	τ´ ἦν, τοῖς κοινοῖς ἐν	χριστιανισμῷ	πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καλοῖς.
[4]	πρὸς τῷ μὴ συναναιρεῖν τῷ	χριστιανισμῷ	τὰ χρήσιμα τῶν ἐν ἀνθρώποις
[4]	καὶ τὰ ἐν ὅλῳ τῷ	κόσμῳ,	δεομένῳ καθαρσίου, ὅταν πολλὴ ἡ
[4]	ὁ θεὸς προσάγει διόρθωσιν τῷ	κόσμῳ,	καθαίρων αὐτὸν κατακλυσμῷ ἢ ἐκπυρώσει,
[4]	καὶ ἐπιστήσεταί τι τέλος τῷ	κόσμῳ	καὶ μετὰ τὸ τέλος δικαία
[4]	ποιεῖν ἐν τρεπτῷ καὶ μεταβλητῷ	κόσμῳ.	Καὶ ὥσπερ γεωργὸς κατὰ τὰς
[4]	δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ἐν	κόσμῳ	καλῶν ἐπὶ τὸν τὰ ὅλα
[4]	ποικίλον τῆς τῶν ἐν τῷ	κόσμῳ	κατασκευῆς φθάνον καὶ ἐπὶ τὰ
[4]	κακίαν νοσοῦσι καὶ παντὶ τῷ	κόσμῳ,	ὑπ´ αὐτῆς ὡσπερεὶ μολυνομένῳ. Καὶ
[4]	ἐκπυρώσεις φησάντων γίνεσθαι ἐν τῷ	κόσμῳ·	ὧν παρακηκοέναι λέγει ὁ Κέλσος
[4]	καθαρθῇ ἀνάλογον τῷ πρώτῳ συμβάντι	κατακλυσμῷ.	Ἐπεὶ δὲ λέγονται καὶ Χριστιανοὶ
[4]	διόρθωσιν τῷ κόσμῳ, καθαίρων αὐτὸν	κατακλυσμῷ	ἢ ἐκπυρώσει, ἀλλὰ τὴν χύσιν
[4]	ἐπὶ πλεῖον χεομένην καὶ καθαιρομένην	κατακλυσμῷ	ἢ ἐκπυρώσει. Θεὸν δὲ καταβαίνοντα
[4]	πράγματα. Ἴσασι δὲ καὶ Ἕλληνες	κατακλυσμῷ	ἢ πυρὶ τὴν γῆν κατὰ
[4]	οἶδα δ´ ὅπως παραπλησίως τῷ	κατακλυσμῷ	καθήραντι τὴν γῆν, ὡς ὁ
[4]	ἐν κρίσει καὶ μὴ ἐν	θυμῷ,	ἵνα μὴ ὀλίγους ἡμᾶς ποιήσῃς.
[4]	ψαλμῷ εἰρήσθαι· Κύριε, μὴ τῷ	θυμῷ	σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ
[4]	ἔστιν εἰπεῖν, καὶ αὐτῷ τῷ	Μώμῳ	δυνατὸν ἦν τούτων εὐλόγως κατηγορεῖν,
[4]	βοηθοῦντα τοῦ θεοῦ λόγον τοῖς	ἄνω	καὶ πρὸς θεὸν βλέπουσι. Καὶ
[4]	καὶ μετ´ ὀλίγα· Ἡ δ´	ἄνω»	φησίν, Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις
[4]	ἡτοιμασμένον. Καὶ ταῦτα δ´ ἀναγκαίως	ὑπολαμβάνω	ἐκτεθεῖσθαι πρὸς τὸ κἂν σοί
[4]	ἀληθῶς θεῖον καὶ τοὺς ἐν	οὐρανῷ	ἀγγέλους γεγενημένοι καὶ πεσόντες ἐξ
[4]	δουλεύειν ἥλιον καὶ τὰ ἐν	οὐρανῷ	ἀλλὰ καὶ ὁ κατά τινας
[4]	εἰσὶ θεοὶ λεγόμενοι, εἴτ´ ἐν	οὐρανῷ	εἴτε ἐπὶ γῆς, ὥσπερ εἰσὶ
[4]	Ἰουδαίων ἀρχαιότητος δύο βιβλία, ἵνα	γνῷ,	τίνα τρόπον ἀρχαιότερος ἦν Μωϋσῆς
[4]	τῶν ἐν αὐτῷ, ἵν´ αὐτόθεν	καταγνῶ	τοῦ Κέλσου, μηδὲν εὑρίσκων μίσους
[4]	καλοῦ εἰς αἰσχρόν, οὐ γὰρ	ἔγνω	ἁμαρτίαν» οὐδὲ ἐξ εὐδαιμονίας ἦλθεν
[4]	ἐκ γαίης πλάσσεν κλυτὸς Ἀμφιγυήεις	παρθένῳ	αἰδοίῃ ἴκελον Κρονίδεω διὰ βουλάς·
[4]	δ´ ἔσθ´ ὅτε τῷ μὴ	δυναμένῳ	αὐτοῦ τὰς μαρμαρυγὰς καὶ τὴν
[4]	πιστεύσαντες καὶ ὡς μόνῳ διαρκεῖν	δυναμένῳ	ἐπὶ πάντα τὰ ὄντα καὶ
[4]	πρὸς ταῦτα λέλεχθαι τὰ δέοντα	διηγησαμένῳ	τὴν ἐν ταῖς γραφαῖς λεγομένην
[4]	γνώμῃ· καὶ ὁμόσε χωρήσας τῷ	λελεγμένῳ	κατηγορεῖ ὡς κακῶς εἰρημένου. Ἔχει
[4]	γοῦν ὁ φαῦλος λέγεται τῷ	προϋποβεβλημένῳ	λογικῷ θεμελίῳ ξύλα» καὶ χόρτον»
[4]	Τούτῳ γὰρ συγκαταθετέον ὡς καλῶς	εἰρημένῳ.	Μέλει δὲ τῷ θεῷ οὐχ,
[4]	τὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ,	δεομένῳ	καθαρσίου, ὅταν πολλὴ ἡ κακία
[4]	ὡς ἐκ περιουσίας καὶ τῷ	βουλομένῳ	τῶν ἀνθρώπων δηλοῦν τὰ ἐσόμενα,
[4]	τῷ κόσμῳ, ὑπ´ αὐτῆς ὡσπερεὶ	μολυνομένῳ.	Καὶ οὐδέν γε ἠμέληται τῷ
[4]	φήσει τῷ φθαρτῷ μὲν οὐ	φθειρομένῳ	δὲ ἀθάνατον αὐτὸν εἶναι, ὡς
[4]	θεοῦ δικαιοτάτῳ ἀνδρὶ χρησαμένου, πατρὶ	ἐσομένῳ	τῶν μετὰ τὸν κατακλυσμόν; ~Ἔρριψε
[4]	ἔθνει, ὑπὸ οἰκείων καὶ ὁμοήθων	βασιλευομένῳ,	οἷοί τε ἦσαν πάντες νῦν
[4]	Πενίας ἐπιβουλευόμενον Πόρον τῷ ἀνθρώπῳ	ἐπιβουλευομένῳ	ὑπὸ τοῦ ὄφεως. Οὐ πάνυ
[4]	μὲν οὖν ἀκολουθεῖ, τῷ διαφέρειν	ἡγουμένῳ	τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὄρνιθας, διδασκάλοις
[4]	αὐτὴν ὑφίστασθαι ἢ μή, ἐν	προηγουμένῳ	λόγῳ τὰ τοιαῦτα ἐξετασθήσεται. Θέλει
[4]	τοῦ συγγράμματος τὸν Ἐπικούρειον ἀλλὰ	προσποιουμένῳ	πρόνοιαν εἰδέναι, οὐκ ἐπ´ ἴσης
[4]	αὐτὰ τροπολογοῦντα, ὥσπερ ἐν τῷ	καλουμένῳ	Ἔποπι καὶ ἐν τοῖς περὶ
[4]	πολιτεύεται, δοθέντα κτῆσις τῷ τροπικῶς	καλουμένῳ	Ἰακώβ. Ἀπὸ γὰρ τῶν ἐθνῶν
[4]	τὴν ἀγένητον τοῦ θεοῦ φύσιν	κἀκείνῳ	μόνῳ ἐνορᾶν καὶ τὰς ἀπ´
[4]	τῆς πάντων εὐχῆς τὰς εὐχὰς	ἐκείνῳ	ἀναπέμποντες καὶ ὡς ἐπὶ θεατοῦ
[4]	πάντα πράττειν κατ´ ἀναφορὰν τοῦ	ἐκείνῳ	ἀρέσκειν περὶ οὑτινοσοῦν καὶ μηδὲν
[4]	τὸν τὰ ὅλα ποιήσαντα καὶ	ἐκείνῳ	ἑαυτοὺς πιστεύσαντες καὶ ὡς μόνῳ
[4]	ῥήτωρ ᾖ μετὰ τῆς παραπλησίας	ἐκείνῳ	κακίας καὶ τῶν ἀπὸ κακίας
[4]	ἡμεῖς οἱ τῷ ταῦτα κτίσαντι	μόνῳ	ἀνακείμενοι θεῷ Χριστιανοὶ καὶ ἐπὶ
[4]	ἐκείνῳ ἑαυτοὺς πιστεύσαντες καὶ ὡς	μόνῳ	διαρκεῖν δυναμένῳ ἐπὶ πάντα τὰ
[4]	ἀγένητον τοῦ θεοῦ φύσιν κἀκείνῳ	μόνῳ	ἐνορᾶν καὶ τὰς ἀπ´ αὐτοῦ
[4]	τὰ σὰ ὕδατα. Ἔστω σοι	μόνῳ	ὑπάρχοντα, καὶ μηδεὶς ἀλλότριος μετασχέτω
[4]	πώποτ´ ἐν πολλῷ τῷ πρόσθεν	χρόνῳ	ἀμφισβήτησις γεγένηται περὶ τῶν τοιῶνδε
[4]	καὶ τοιαῦτα πολλῷ ἤδη συμβεβηκέναι	χρόνῳ.	Θαρροῦντες δ´ ἐροῦμεν ὅτι οὐδ´
[4]	ἀπόδειξιν ὑγιοῦς βίου πολλῷ δεδωκότων	χρόνῳ,	πιστευομένων τὰς κρίσεις· οἵτινες διὰ
[4]	πώποτ´ ἐν πολλῷ τῷ πρόσθεν	χρόνῳ	τοῦ τοιοῦδε μηδ´ ἀμφισβητηθέντος. Πάνυ
[4]	κάμνουσι· τεμῶ σε καὶ καυστῆρας	προσάξω	σοι, ἐὰν μὴ πεισθῇς μου
[4]	ἐπιτρεπόμεναι εἰσιέναι εἰς τὰς πόλεις	ἔξω	ἦσαν αὐτῶν, πλείονος δὲ τῆς
[4]	τῆς ἱστορίας ὅτι πρῶτον μὲν	ἔξω	πόλεως καὶ προσωπεῖα περικείμεναι αἱ
[4]	ἐπὶ πλῆθος ἐν Αἰγύπτῳ σπαρέν,	ἔξω	που παροικεῖν καὶ ποιμαίνειν ἐν
[4]	πηγῆς. Μὴ ὑπερεκχείσθω σοι ὕδατα	ἔξω	τῆς σῆς πηγῆς, εἰς δὲ
[4]	Κέλσος ἐκτιθέμενος τὰ ἀπὸ τῆς	ἔξω	τοῦ θείου λόγου ἱστορίας, τὰ
[4]	τὴν οἰωνιστικήν, ἵνα καὶ οὕτως	δείξω	τοῖς προκαταληφθεῖσιν ὅτι καὶ τούτου
[4]	τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου.	Ἀνοίξω	ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου,
[4]	ἀνθρώπων μιγνυμένου ταῖς θυγατράσιν; Οὐκ	ἀγνοῶ	δ´ ὅτι προσκόψαντές τινες τῷ
[4]	οὐδαμῶς ἦσαν πόλεις οὐδὲ τέχναι	πω	εὕρηντο. Ἀλλ´ ἔστω καὶ ταῦτα
[4]	ἐν φιλοσοφίᾳ νόθοι— οὐδέ φημι	πὼ	ὅτι πολλὰ μέν ἐστι τὰ
[4]	πάντων ἐξομοίωσιν. Καὶ τελευταῖον ἐπεὶ	Μήπω	ἐφανερώθη, τί ἐσόμεθα, οἴδαμεν ὅτι,
[4]	προσαχθῆναι καὶ ταῖς ἱστορίαις ὡς	σκοπῷ	τροπολογίας γεγραμμέναις καὶ σοφώτατα οἰκονομηθείσαις,
[4]	ἔστησαν κατ´ αὐτῶν, ἢ τοξόται	σκοπῷ	χρώμενοι τοῖς ἱπταμένοις βέλη ἐπ´
[4]	οἰωνιστικῆς πεποίηκε πνεῦμα ἐν τῷ	οἰωνοσκόπῳ	εἰπεῖν· Οὐ γάρ ἐστιν οἰωνισμὸς
[4]	ἐκκλησίαν» καὶ πάλιν ἐν ἄλλῳ	τόπῳ·	Οἴδαμεν δ´ ὅτι οἱ πατέρες
[4]	οὖν ἐν τῷ περὶ ἀδιαφόρων	τόπῳ	ὅτι τῷ ἰδίῳ λόγῳ θυγατράσι
[4]	ἀποφήνασθαι ἀλλὰ τὸ διδάξαι ἐπαγγειλάμενος.	~Οὔπω	δὲ λέγω ὅτι, εἴπερ ὑπέμεινε
[4]	κἂν σοί τι δοκῇ κακόν,	οὔπω	δῆλον εἰ κακόν ἐστιν· οὐ
[4]	κἂν σοί τι δοκῇ κακόν,	οὔπω	δῆλον εἰ κακόν· οὐ γὰρ
[4]	μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος— οἶνος γὰρ	οὔπω	ἦν— εἰς τὸν τοῦ Διὸς
[4]	εὐσέβειαν ἀσκοῦσι τὴν σωφροσύνην. ~Καὶ	οὔπω	λέγω τὰ λοιπὰ ἐν ἀνθρώποις
[4]	ζωόν, ἔτ´ ἀσπαίροντα· ὁ δ´	οὔπω	λήθετο χάρμης. Κόψε γὰρ αὐτὸν
[4]	λέγει ὅτι οὔτε τὰ ὁρώμενα	ἀνθρώπῳ	δέδοται, ἀλλ´ ἕκαστα τῆς τοῦ
[4]	τῆς Πενίας ἐπιβουλευόμενον Πόρον τῷ	ἀνθρώπῳ	ἐπιβουλευομένῳ ὑπὸ τοῦ ὄφεως. Οὐ
[4]	θεὸν τοῦ ἀφθάρτου πνεύματος τῷ	ἀνθρώπῳ·	καθὸ λέλεκται· Τὸ δὲ ἄφθαρτόν
[4]	ἀποδεδειχέναι ἐκ τῶν προειρημένων, πῶς	ἀνθρώπῳ	καὶ παντὶ λογικῷ τὰ πάντα
[4]	τίς οὐκ ἂν ἀποτραπείη προσέχων	ἀνθρώπῳ,	λέγοντι δράκοντα καὶ ἀλώπεκα καὶ
[4]	ἐπιφέρει ὁ Κέλσος τό· Οὔκουν	ἀνθρώπῳ	πεποίηται τὰ πάντα, ὥσπερ οὐδὲ
[4]	ἑξῆς ἐγκαλεῖ ἡμῖν ὡς τῷ	ἀνθρώπῳ	φάσκουσι πάντα πεποιηκέναι τὸν θεόν.
[4]	οὖν λεγέτω ὅτι οὕτως οὐκ	ἀνθρώπῳ	ὡς οὐδὲ λέοντι οὐδ´ οἷς
[4]	ἀγεννῶς οὐδ´ ἀπρεπῶς τῷ ἰουδαϊκῷ	προσώπῳ	τοῦ ἑτέρου ἱσταμένου πρὸς τὸν
[4]	ἐστι καὶ οὐκ ἀπαράλλακτος ἕτερος	ἑτέρῳ,	τὰ δ´ ἐν αὐτῷ οὐ
[4]	Ἔρωτος τῷ Σωκράτει καὶ ὡς	σεμνοτέρῳ	πάντων τῶν ἐν τῷ Συμποσίῳ
[4]	χρειῶδες τῷ κάμνοντι, ἢ τῷ	ἰσχυροτέρῳ	ὡς δυνατωτέρῳ οὑτωσὶ εὐτρεπίζεται· οὕτως
[4]	γάλα» γίνεται, τινὶ δὲ ὡς	ἀσθενεστέρῳ	οἱονεὶ λάχανον, τινὶ δὲ τελείῳ
[4]	θεοῦ. Ψεῦδος δὲ καὶ τὸ	ἐγγυτέρω	τῆς θείας ὁμιλίας εἶναι τὰ
[4]	ἀλήθειαν σοφοὶ καὶ ἀψευδῶς εὐσεβεῖς	ἐγγυτέρω	τῆς θείας ὁμιλίας εἰσίν· ὁποῖοί
[4]	συμβόλων ἡμᾶς διδάσκει, τοσοῦτον ἔοικεν	ἐγγυτέρω	τῆς θείας ὁμιλίας ἐκεῖνα πεφυκέναι
[4]	υἱόν, ὡς καὶ ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	εἰρήκαμεν. ~Καὶ εἰπὼν αὐτὸν ὑφ´
[4]	Ἐπὰν μέντοι, ὡς ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	εἰρήκαμεν, πολλὰ περὶ μελλόντων οἱ
[4]	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	ἡμῖν λέλεκται· εἰ δὲ τὸ
[4]	ἀνθρώπων σωτηρίας, ὡς ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν λέλεκται.
[4]	ἐπιμιξίας ἐπιλελησμένου οἶμαι εἶναι ὧν	ἀνωτέρω	προεῖπεν, ὡς ἀγενήτου ὄντος τοῦ
[4]	συγχωρεῖν αὐτῷ δὲ καὶ τοῖς	ἀνωτέρω	ὑπ´ αὐτοῦ λελεγμένοις οὐκέτι· τί
[4]	ἐπὶ γῆν καὶ τὰ ἔτι	κατωτέρω.	~Οὐκ οἶδα δ´ ὅπως ὁ
[4]	κάμνοντι, ἢ τῷ ἰσχυροτέρῳ ὡς	δυνατωτέρῳ	οὑτωσὶ εὐτρεπίζεται· οὕτως τὴν τοῦ
[4]	οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ἐγὼ	πληρῶ;	λέγει κύριος» Οὐδὲ βλέπει ὅτι
[4]	οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ἐγὼ	πληρῶ;	λέγει κύριος» τροπολογοῦμεν. Καταβαίνει γὰρ
[4]	τοὺς τοιούσδε ἡ παρὰ τῷ	Ὁμήρῳ	ἀλετρίς» περὶ τῶν μνηστήρων εἰποῦσα·
[4]	τί τοῦτο; Πάντα γὰρ ἐν	καιρῷ	αὐτῶν ζητηθήσεται» ~Ἑξῆς τούτοις ὁ
[4]	καὶ ἀγαθὸς σκώληξ ἐστὶν ἐννηχόμενος	βορβόρῳ	καὶ οὐδεὶς εὐσεβὴς μύρμηξ καὶ
[4]	τοῦτο γίνεσθαι οὐκ εἰσὶν ἐν	βορβόρῳ	σκώληκες; Καὶ μάλιστα συγκρινόμενοι τοῖς
[4]	δίκαιος βάτραχος, καὶ οὐδεὶς τῷ	λαμπρῷ	φωτὶ τῆς ἀληθείας καταυγαζόμενος τὴν
[4]	ἀναγεγραμμένων περὶ Λάβαν καὶ Ἰακώβ.	~Πόρρω	δὲ τυγχάνων τοῦ βουλήματος τῶν
[4]	φαῦλοι, κἂν ἐπ´ ἄκρον προκόπτωσι,	πόρρω	εἰσὶ τῆς θείας ὁμιλίας. Μόνοι
[4]	μηδὲ στῇς ἐν πάσῃ τῇ	περιχώρῳ·	εἰς τὸ ὄρος σῴζου, μή
[4]	ἀρχὴν ἢ τήν, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	ἀλογίαν· ἐν δὲ τοῖς λογικοῖς
[4]	οἱονεὶ ἐνιαυτούς τινας, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	οἰκονομεῖ ὅλους τοὺς αἰῶνας, καθ´
[4]	αὐτοῦ καὶ τήν, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	προηγουμένην μορφὴν θεάσασθαι. ~Εἰσὶ γὰρ
[4]	τινες φαῦλοι καί, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	τιτανικοὶ ἢ γιγάντιοι, ἀσεβεῖς πρὸς
[4]	τὴν τοῦ χρυσοῦ, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	φύσιν τῆς ψυχῆς ἢ τὴν
[4]	ἕθεν ἧκε χαμᾶζε, ἀλγήσας ὀδύνῃσι,	μέσῳ	δ´ ἐγκάββαλ´ ὁμίλῳ· αὐτὸς δὲ
[4]	δ´ αὖ καὶ ἀμαθίας ἐν	μέσῳ	ἐστίν. Ἄρα γὰρ οἱ ἐντυγχάνοντες
[4]	στὰς ἐν συναγωγῇ θεῶν ἐν	μέσῳ	θεοὺς διακρίνει» οἴδαμεν δὲ καὶ
[4]	τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν	μέσῳ	τῷ παραδείσῳ καὶ τὸ γνωστὸν
[4]	ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις	λαλήσω	ὑμῖν. Οὐχ οἱ αἰσθητοὶ τοίνυν
[4]	Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ	κατανοήσω	τὰ θαυμάσιά σου ἐκ τοῦ
[4]	Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ	κατανοήσω	τὰ θαυμάσιά σου ἐκ τοῦ
[4]	τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τῷ	παραδείσῳ	καὶ τὸ γνωστὸν καλοῦ καὶ
[4]	παραπλήσιόν τι ἔχειν δοκοῦντα τῷ	παραδείσῳ	τοῦ θεοῦ, καὶ τὴν Πενίαν,
[4]	φασκόντων· Μὴ περιβλέψῃ εἰς τὰ	ὀπίσω	μηδὲ στῇς ἐν πάσῃ τῇ
[4]	κατὰ στῆθος παρὰ δειρήν, ἰδνωθεὶς	ὀπίσω·	ὁ δ´ ἀπὸ ἕθεν ἧκε
[4]	ἁλὸς» διὰ τὸ ἐστράφθαι εἰς	τοὐπίσω,	καὶ τίνες αἱ θυγατέρες αὐτοῦ,
[4]	ἀθάνατος θεὸς λόγος δοκεῖ τῷ	Κέλσῳ	ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι, μανθανέτω ὅτι
[4]	δὲ λέγω τῶν ἀλόγων ἐπεὶ	Κέλσῳ	δοκεῖ μηδ´ ἄλογα εἶναι τὰ
[4]	τοῦτό φαμεν τῷ	Κέλσῳ	εἰπόντι· ψυχὴ μὲν θεοῦ ἔργον,
[4]	τῆς φασκούσης λέξεως παρὰ τῷ	Κέλσῳ·	Ἡμεῖς μὲν κάμνοντες καὶ προσταλαιπωροῦντες
[4]	τούτοις. Ἐλέγομεν δὲ παρὰ τῷ	Κέλσῳ	ἡμεῖς, οἱ κατ´ αὐτὸν σκώληκες,
[4]	δὲ πῶς χρήσιμον ἔδοξε τῷ	Κέλσῳ	καθ´ ἡμῶν γράφοντι παραρρίψαι δόγμα,
[4]	ἂν τὸ ὅσον ἐπὶ τῷ	Κέλσῳ	καὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ, οὐκ
[4]	εἰ ἐβουλόμην ὁμόσε χωρεῖν τῷ	Κέλσῳ	κατὰ ταῦτα, ἐχρησάμην ἂν Σολομῶντος
[4]	νῦν ἑξῆς τοῖς προειρημένοις τῷ	Κέλσῳ	λεγόμενα κατασκευάσαι ὅτι καλῶς τὰ
[4]	ψεῦδος οὖν τὸ παρὰ τῷ	Κέλσῳ	λεγόμενον, τό· Τί ἂν φαίη
[4]	τρανὴν περὶ αὐτοῦ ἔννοιαν παραδιδόντες.	~Κέλσῳ	μὲν οὖν ἀκολουθεῖ, τῷ διαφέρειν
[4]	ἐξευτελίζοντος. Ἀλλὰ γὰρ ὅσον ἐπὶ	Κέλσῳ	οἱ ὄρνιθες μείζονας καὶ θειοτέρας
[4]	πρὸς τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν τῷ	Κέλσῳ	ὅτι, εἴπερ ὁμοία ἐστὶν ἀπ´
[4]	παραστῆσαι μὴ ὑγιῶς εἰρῆσθαι τῷ	Κέλσῳ	ὅτι οἱ ἐπιεικέστεροι Ἰουδαίων καὶ
[4]	~Ἄλλοι μὲν οὖν διδότωσαν τῷ	Κέλσῳ	ὅτι οὐ μεταβάλλει μέν, ποιεῖ
[4]	ἀρχήν, ἀνάλογόν τι φάσκων τῷ	Κέλσῳ,	ὅτι οὐχ οἷόν τε ἦν
[4]	δὲ διὰ τὰ μὴ ἀρέσκοντα	Κέλσῳ	Χριστιανῶν καὶ Ἰουδαίων δόγματα, ἃ
[4]	γεγεννηκόσιν. Εἰ δὲ ᾔδει Κέλσος,	ὅσῳ	διαφέρει λόγῳ ταῦτα ποιεῖν τοῦ
[4]	εἶναι πάτρια μνήματα, λεκτέον ὅτι	ὅσῳ	πλείονα λέγει τῶν ἀλόγων ζῴων
[4]	Τοῖς δ´ ἐγὼ ἀντὶ πυρὸς	δώσω	κακόν, ᾧ κεν ἅπαντες τέρπωνται
[4]	πατρός· Αἴτησαι παρ´ ἐμοῦ, καὶ	δώσω	σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου
[4]	ἐπιβουλὰς ἤτοι τὸν Κάϊν ἐπιβουλεύσαντα	τῷ	Ἄβελ λέγει ἢ πρὸς τούτῳ
[4]	φύσιν περὶ διαμονῆς τὴν αὐτὴν	τῷ	ἀγένητος ὑποτεθεῖσθαι. Ἀλλ´ οὐ ταῦτα
[4]	ἀνθρώπου φύσεως. Καὶ γὰρ ἐν	τῷ	Ἀδάμ» ὥς φησιν ὁ λόγος,
[4]	τὸ τοιοῦτον· δεύτερον δὲ ἀκολουθεῖ	τῷ	ἀδιορίστως εἰρῆσθαι περὶ τῆς ψυχῆς,
[4]	Τίς δ´ ἀναγινώσκων δράκοντα ἐν	τῷ	αἰγυπτίῳ ποταμῷ ζῶντα καὶ τοὺς
[4]	ἐκεῖνον θνητὸν ἅμα καὶ ἀθάνατον	τῷ	ἀμφοτέρων εἶναι δεκτικόν, καὶ ἔσται
[4]	ἔχει δεῖξαι ἄλλως νενοῆσθαι ταῦτα	τῷ	ἀναγράψαντι, καὶ σωματικῶς δύναταί τις
[4]	ἀεὶ συνῶμεν αὐτῷ. Καὶ ἐν	τῷ	ἀναπλάσματί γε ἑαυτοῦ παραπλησίους ἡμᾶς
[4]	ὑπὸ τῆς Πενίας ἐπιβουλευόμενον Πόρον	τῷ	ἀνθρώπῳ ἐπιβουλευομένῳ ὑπὸ τοῦ ὄφεως.
[4]	τὸν θεὸν τοῦ ἀφθάρτου πνεύματος	τῷ	ἀνθρώπῳ· καθὸ λέλεκται· Τὸ δὲ
[4]	δ´ ἑξῆς ἐγκαλεῖ ἡμῖν ὡς	τῷ	ἀνθρώπῳ φάσκουσι πάντα πεποιηκέναι τὸν
[4]	τὴν μεγίστην ποιήσαντες ἁμαρτίαν ἐν	τῷ	ἀποκτεῖναι τὸν Ἰησοῦν τέλεον ἐγκατελείφθησαν.
[4]	περιγράφων τὸν κόσμον ἀναγκαίαν περιγραφὴν	τῷ	αὐτὸν ἀρχὴν ἐσχηκέναι, καὶ ἐπιστήσεταί
[4]	γένους ἡμῶν, τούτου μᾶλλον ἀρκεσθῆναι	τῷ	Αὐτὸς ἔφα» ἢ ἄλλου οὑτινοσοῦν.
[4]	μηδὲν εὑρίσκων μίσους ἄξιον ἐν	τῷ	βιβλίῳ. Ἐὰν δ´ ἀδεκάστως τις
[4]	τὰ ἐν ἀνθρώποις, Χριστὸς ἐπιδημεῖ	τῷ	βίῳ. Εἶτα ὡς εἰπόντων ἄν
[4]	Αἰγύπτου, Ἰησοῦν δὲ πάλιν ἐπιδημῆσαι	τῷ	βίῳ τὰ αὐτὰ ποιήσοντα, ἅπερ
[4]	οὗτοι ἐν γωνίᾳ τοῦ ἐν	τῷ	βίῳ τῶν ἀνθρώπων βορβόρου ἑαυτοὺς
[4]	ἀπὸ κεχυμένης τῆς κακίας ἐπεισελθόντων	τῷ	βίῳ τῶν ἀνθρώπων ἔστιν εἰπεῖν
[4]	ἀγνοῶ δ´ ὅτι προσκόψαντές τινες	τῷ	βουλήματι τῶν τοῦ Λὼτ θυγατέρων
[4]	πλουσία, ὡς ἐκ περιουσίας καὶ	τῷ	βουλομένῳ τῶν ἀνθρώπων δηλοῦν τὰ
[4]	μία ἐστὶ καὶ ἡ αὐτὴ	τῷ	γένει, ἀλλ´ οὐ τὰ αὐτὰ
[4]	μακάριος ἦν, καὶ ὅτε συμφερόντως	τῷ	γένει ἡμῶν ἑαυτὸν ἐταπείνου. Ἀλλ´
[4]	παρὰ τὰ θνητὰ πάντα ἐν	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ
[4]	ἀπὸ πολλῆς φιλανθρωπίας καταβιβάζοντι σωτῆρα	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων; Ἐπεὶ μηδεὶς
[4]	ὅτ´ ἐξαίρετόν τι χρῆμα ἐπιδεδήμηκε	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων καὶ διαφέρον
[4]	καὶ διὰ τοῦ ἐπιδημήσαντος ὅλῳ	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων σωτῆρος· ἵνα
[4]	μὲν ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι φύσις,	τῷ	δ´ ἀθανάτῳ κατὰ τὰ αὐτὰ
[4]	τοῦτο καὶ ἡμῖν εὐκτέον ἐστὶ	τῷ	δεδωκότι κυρίῳ τὰ ἐν τῷ
[4]	εἰς τιμήν, ἡγιασμένον καὶ εὔχρηστον	τῷ	δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
[4]	ἀπαγγελίας τῶν περὶ θεοῦ ἐν	τῷ	Δευτερονομίῳ οὕτω λέλεκται· Ἐτροποφόρησέ σε
[4]	ἐκθέσθαι τὰς προφητείας, αἷς ἐν	τῷ	διαλέγεσθαι πρὸς ἀλλήλους χρώμεθα Χριστιανοὶ
[4]	παραδιδόντες. ~Κέλσῳ μὲν οὖν ἀκολουθεῖ,	τῷ	διαφέρειν ἡγουμένῳ τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[4]	γίνεται ταυτολογίας, οὐ βουλομένοις κἂν	τῷ	δοκεῖν ἀβασάνιστον τῶν ὑπ´ αὐτοῦ
[4]	κατασκεύασμα καὶ μεγίστῃ πόλει ἐοικὸς	τῷ	δυνάμει λέγεσθαι τὰ μέτρα, ὡς
[4]	ὅμοιον εἶναι κατὰ τὸν Κέλσον	τῷ	ἑαυτοῦ λόγῳ. Εἰ μὴ ἄρα
[4]	λέγει. Ἀεὶ γὰρ ὁ θεὸς	τῷ	ἑαυτοῦ λόγῳ, κατὰ γενεὰς εἰς
[4]	τοῦ ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ	τῷ	Ἐγένετο οὕτως» ὁμοίως δὲ καὶ
[4]	ὁ λόγος περὶ φωτὸς μὲν	τῷ	Ἐγένετο φῶς» ἐπὶ δὲ συναγωγῆς
[4]	ἐν τῇ αὐτῇ λέξει ἑκατέρων	τῷ	εἰδότι ἀκούειν αὐτῆς κειμένων. ~Ὀργὴν
[4]	τοῦ θεοῦ, καὶ τὴν Πενίαν,	τῷ	ἐκεῖ ὄφει παραβαλλομένην, καὶ τὸν
[4]	μελλόντων πιστευτέον αὐτοῖς, μᾶλλον δὲ	τῷ	ἐν αὐτοῖς θείῳ πνεύματι. ~Καὶ
[4]	πρὸς αὐτόν· ἆρα τὰ μὲν	τῷ	ἐνθέῳ σου Ἡσιόδῳ εἰρημένα ἐν
[4]	ὁ τὴν ἀλήθειαν ἐκπεριλαμβάνων ἐν	τῷ	ἑνὶ τούτῳ συγγράμματι καὶ ἐπιγράφων
[4]	καὶ ἀποδέχεσθαι τὴν προαίρεσιν τῶν	τῷ	ἐξετάζειν τὴν ἀλήθειαν ἑαυτοὺς ἀνατεθεικότων
[4]	ὁ ἐγκαλῶν ἡμῖν ὅτι πιστεύομεν	τῷ	ἐπὶ πᾶσι θεῷ ἀξιοῖ ἡμᾶς
[4]	οἴονται ἡμᾶς τοιοῦτον σχῆμα περιτιθέναι	τῷ	ἐπὶ πᾶσι θεῷ ὁποῖόν ἐστι
[4]	ὡς ἂν λέγοιτο, τὸν ὁμώνυμον	τῷ	Ἐπικουρείῳ. Τοιαῦτα γὰρ ἐχρῆν αὐτὸν
[4]	ἐπιστρεφέστερον προσάγοι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν	τῷ	εὖ ζῆν ὡς ἡ πίστις
[4]	μὲν τὸ τὰ λεγόμενα ἐν	τῷ	εὐαγγελίῳ ἀπολωλότα πρόβατα οἴκου Ἰσραὴλ»
[4]	δράκων, ἐπεὶ καὶ τούτῳ χρῶνται	τῷ	ζῴῳ οἱ οἰωνοσκόποι, οὐκ ἦν
[4]	κατασκευάζει, δηλώσει ὁ Παῦλος ἐν	τῷ·	Ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος
[4]	μὴ ἐπιβῇ τι τῶν δαιμονίων	τῷ	ἡγεμονικῷ ἡμῶν, ἢ πνεῦμά τι
[4]	τὰ κακά, διὰ τὴν ἐν	τῷ	Θεαιτήτῳ λέξιν, φάσκουσαν μὴ δύνασθαι
[4]	καὶ ταῦτ´ ἀπὸ τῶν ἐν	τῷ	Θεαιτήτῳ παραπεφράσθαι, ἐν οἷς ἔλεγεν
[4]	τοῦ θεοῦ· τοῦτο γὰρ ἀκολουθεῖ	τῷ	θεοφιλέστερα λέγεσθαι ἐκεῖνα ἡμῶν. Εἰ
[4]	ἂν ὁ προφήτης εὐχόμενος ἔλεγε	τῷ	θεῷ· Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου,
[4]	ἐπείσθησαν μὴ ἄλλως οἰκειωθῆναι δύνασθαι	τῷ	θεῷ, ἐὰν μὴ καὶ διὰ
[4]	καταλίπωσι τὴν ἁμαρτίαν καὶ πιστεύσωσι	τῷ	θεῷ ἑαυτούς, ἐπιδεδημηκέναι κεκήρυκται ὁ
[4]	λέγειν τὸ μὴ ἀρεσκόντως ἀπαγγελλόμενον	τῷ	θεῷ. Εἰ μὴ ἄρα ἡ
[4]	τὸν κρείττονα βίον καὶ ἀρέσκοντα	τῷ	θεῷ ἑλομένους. Οὐκ οἶδα δὲ
[4]	τῆς τοῦ θεοῦ βασιλείας ἀποδώσουσι»	τῷ	θεῷ ἐν τοῖς» ἑκάστης πράξεως
[4]	πρὸς τὴν κατηγορήσασαν, μεγαλοψύχως ἀπεσιώπησε,	τῷ	θεῷ ἐπιτρέψας τὰ καθ´ ἑαυτόν.
[4]	νενομισμένα σύμβολα μεγάλων μυστηρίων ἐποίουν	τῷ	θεῷ. Ἐχρῆν οὖν ἐκείνην τὴν
[4]	μολυνομένῳ. Καὶ οὐδέν γε ἠμέληται	τῷ	θεῷ ἢ ἀμεληθήσεται, ποιοῦντι καθ´
[4]	ἀλοῶντα. Μὴ τῶν βοῶν μέλει	τῷ	θεῷ; Ἢ δι´ ἡμᾶς πάντως
[4]	ὅτι οὐχ οἷόν τε ἦν	τῷ	θεῷ θείᾳ δυνάμει μηδ´ ἐπανορθώσεως
[4]	ἔτι ἐχθρῶν, ἵνα γένωνται φίλοι	τῷ	θεῷ. Καὶ γὰρ σαφῶς ὑπὲρ
[4]	ὑπ´ αὐτοῦ γεγονότες πάντῃ ὅμοιοι	τῷ	θεῷ, καὶ ἡμῖν πάντα ὑποβέβληται,
[4]	ὅτι, ἐὰν φανερωθῇ, ἐσόμεθα ὅμοιοι	τῷ	θεῷ καὶ ὀψόμεθα αὐτόν, καθώς
[4]	Λέλεκται καὶ εἰς τό· Οὔτε	τῷ	θεῷ καινοτέρας δεῖ διορθώσεως. Ἀλλ´
[4]	ὁ νοῦς τῆς τοιᾶσδε καθόδου	τῷ	θεῷ; Κέλσος δὲ τὰ μήτε
[4]	νοσῶν ἢ μεμηνὼς οὐδεὶς φίλος	τῷ	θεῷ· ὁ γὰρ ἀπολογησάμενός φησιν
[4]	λέγοντας ὅτι πάντῃ ὅμοιοί ἐσμεν	τῷ	θεῷ. Οὐ λέγομεν δ´ ὅτι
[4]	Οὐκ ἀνθρώπινα οὖν πάθη προσάπτομεν	τῷ	θεῷ οὐδὲ δυσσεβεῖς δόξας ἔχομεν
[4]	ὁ νοῦς τῆς τοιᾶσδε καθόδου	τῷ	θεῷ; οὐχ ὁρῶν ὅτι καὶ
[4]	ὡς καλῶς εἰρημένῳ. Μέλει δὲ	τῷ	θεῷ οὐχ, ὡς Κέλσος οἴεται,
[4]	θυμὸν κακίαν βλασφημίαν αἰσχρολογίαν» αὐτῷ	τῷ	θεῷ περιῆπτεν τὸ πάθος, οὗ
[4]	ἀνθρώποις· ἤδη δὲ τῶν διακονουμένων	τῷ	θεῷ πολλαί εἰσι διαφοραί, καὶ
[4]	εὐλόγως ἂν ὁ τοιοῦτος θαρροίη	τῷ	θεῷ, συνιεὶς δὲ καὶ τὸν
[4]	ἀλλὰ τοῦ ὅλου. Καὶ μέλει	τῷ	θεῷ τοῦ ὅλου, καὶ τοῦτ´
[4]	ὅτι τὸ τοῦ λογικοῦ καὶ	τῷ	θεῷ τῶν ὅλων ἀνακειμένου σῶμα»
[4]	τὰ ἑξῆς εὐξάμενοι διὰ Χριστοῦ	τῷ	θεῷ ὑπαγορεύομεν. Δοθεῖεν δ´ ἡμῖν
[4]	μελισσῶν διαφέρει ὁ ἄνθρωπος παρὰ	τῷ	θεῷ, φησὶν ὅτι, εἰ διὰ
[4]	τοιαύτην μεταβολήν; Καὶ μὲν δὴ	τῷ	θνητῷ μὲν ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι
[4]	ἕκτῳ ψαλμῷ εἰρήσθαι· Κύριε, μὴ	τῷ	θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ
[4]	ἐν Ἰσραήλ· κατὰ καιρὸν ῥηθήσεται	τῷ	Ἰακὼβ καὶ τῷ Ἰσραήλ, τί
[4]	πρὸς τούτῳ καὶ τὸν Ἠσαῦ	τῷ	Ἰακώβ· πατρὸς δὲ λύπην, τάχα
[4]	κακίαν καὶ τὰ κακὰ καὶ	τῷ	ἰδίῳ λόγῳ ἄπειρα. Καὶ ἔοικε
[4]	αὐτὴ πᾶσι τοῖς σώμασιν ὑποκειμένη	τῷ	ἰδίῳ λόγῳ ἄποιος καὶ ἀσχημάτιστος,
[4]	τῷ περὶ ἀδιαφόρων τόπῳ ὅτι	τῷ	ἰδίῳ λόγῳ θυγατράσι μίγνυσθαι ἀδιάφορόν
[4]	προαιρέσει μόνῃ, πάντα δὲ ἀδιάφορα	τῷ	ἰδίῳ λόγῳ φασὶν εἶναι τὰ
[4]	τῷ δεδωκότι κυρίῳ τὰ ἐν	τῷ	Ἱερεμίᾳ γεγραμμένα, ἵνα καὶ ἡμῖν
[4]	ἡμῖν λόγοι, περὶ ὧν ἐν	τῷ	Ἱερεμίᾳ γέγραπται, ὡς τοῦ κυρίου
[4]	σου παιδεύσῃς με» ἐν δὲ	τῷ	Ἱερεμίᾳ· Παίδευσον ἡμᾶς, κύριε, πλὴν
[4]	ὅλων τῇ ἑαυτοῦ δυνάμει συγκαταβαίνῃ	τῷ	Ἰησοῦ εἰς τὸν τῶν ἀνθρώπων
[4]	περὶ τοῦ Χριστοῦ προφητείας ἐφαρμόζειν	τῷ	Ἰησοῦ, καίτοι γε οὐκ ἀγεννῶς
[4]	γε οὐκ ἀγεννῶς οὐδ´ ἀπρεπῶς	τῷ	ἰουδαϊκῷ προσώπῳ τοῦ ἑτέρου ἱσταμένου
[4]	καιρὸν ῥηθήσεται τῷ Ἰακὼβ καὶ	τῷ	Ἰσραήλ, τί ἐπιτελέσει ὁ θεός.
[4]	ὑγείας χρειῶδες τῷ κάμνοντι, ἢ	τῷ	ἰσχυροτέρῳ ὡς δυνατωτέρῳ οὑτωσὶ εὐτρεπίζεται·
[4]	καὶ ἐπὶ τούτοις χάριν οἴδαμεν	τῷ	καὶ τούτων δημιουργῷ, ὅτι ἡμῖν
[4]	καλὸς καὶ εὐδαίμων καὶ ἐν	τῷ	καλλίστῳ καὶ ἀρίστῳ· εἰ δὴ
[4]	ἀπιθάνως αὐτὰ τροπολογοῦντα, ὥσπερ ἐν	τῷ	καλουμένῳ Ἔποπι καὶ ἐν τοῖς
[4]	πρὸς τὸ τῆς ὑγείας χρειῶδες	τῷ	κάμνοντι, ἢ τῷ ἰσχυροτέρῳ ὡς
[4]	κατ´ αὐτὸν ἀνόητοι, τί ἠκολούθησε	τῷ	κἂν ἐπ´ ὀλίγον ἡμᾶς αὐτοῦ
[4]	τὸ μισεῖν μόνον καὶ ἀπεχθάνεσθαι	τῷ	κατ´ Ἰουδαίους καὶ Χριστιανοὺς λόγῳ
[4]	τῇ Χριστοῦ δ´ ἐπιδημίᾳ ἐπανορθοῖ	τῷ	κατὰ χριστιανισμὸν λόγῳ οὐχὶ τοὺς
[4]	~Οὐκ οἶδα δ´ ὅπως παραπλησίως	τῷ	κατακλυσμῷ καθήραντι τὴν γῆν, ὡς
[4]	πρὸς θεὸν εὐχαῖς καὶ ἐν	τῷ	κατεπᾴδειν δαίμονας τῷ ὁ θεὸς
[4]	ὁ ἀθάνατος θεὸς λόγος δοκεῖ	τῷ	Κέλσῳ ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι, μανθανέτω
[4]	τοῦτό φαμεν	τῷ	Κέλσῳ εἰπόντι· ψυχὴ μὲν θεοῦ
[4]	λελέχθω τῆς φασκούσης λέξεως παρὰ	τῷ	Κέλσῳ· Ἡμεῖς μὲν κάμνοντες καὶ
[4]	ἐπὶ τούτοις. Ἐλέγομεν δὲ παρὰ	τῷ	Κέλσῳ ἡμεῖς, οἱ κατ´ αὐτὸν
[4]	οἶδα δὲ πῶς χρήσιμον ἔδοξε	τῷ	Κέλσῳ καθ´ ἡμῶν γράφοντι παραρρίψαι
[4]	βλαβεῖεν ἂν τὸ ὅσον ἐπὶ	τῷ	Κέλσῳ καὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ,
[4]	γε εἰ ἐβουλόμην ὁμόσε χωρεῖν	τῷ	Κέλσῳ κατὰ ταῦτα, ἐχρησάμην ἂν
[4]	τὰ νῦν ἑξῆς τοῖς προειρημένοις	τῷ	Κέλσῳ λεγόμενα κατασκευάσαι ὅτι καλῶς
[4]	ἦθος· ψεῦδος οὖν τὸ παρὰ	τῷ	Κέλσῳ λεγόμενον, τό· Τί ἂν
[4]	δὲ πρὸς τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν	τῷ	Κέλσῳ ὅτι, εἴπερ ὁμοία ἐστὶν
[4]	βουλόμενος παραστῆσαι μὴ ὑγιῶς εἰρῆσθαι	τῷ	Κέλσῳ ὅτι οἱ ἐπιεικέστεροι Ἰουδαίων
[4]	ὄνομα. ~Ἄλλοι μὲν οὖν διδότωσαν	τῷ	Κέλσῳ ὅτι οὐ μεταβάλλει μέν,
[4]	τὴν ἀρχήν, ἀνάλογόν τι φάσκων	τῷ	Κέλσῳ, ὅτι οὐχ οἷόν τε
[4]	ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ὅλῳ	τῷ	κόσμῳ, δεομένῳ καθαρσίου, ὅταν πολλὴ
[4]	δημιουργήσας ὁ θεὸς προσάγει διόρθωσιν	τῷ	κόσμῳ, καθαίρων αὐτὸν κατακλυσμῷ ἢ
[4]	ἐσχηκέναι, καὶ ἐπιστήσεταί τι τέλος	τῷ	κόσμῳ καὶ μετὰ τὸ τέλος
[4]	τὸ ποικίλον τῆς τῶν ἐν	τῷ	κόσμῳ κατασκευῆς φθάνον καὶ ἐπὶ
[4]	τὴν κακίαν νοσοῦσι καὶ παντὶ	τῷ	κόσμῳ, ὑπ´ αὐτῆς ὡσπερεὶ μολυνομένῳ.
[4]	καὶ ἐκπυρώσεις φησάντων γίνεσθαι ἐν	τῷ	κόσμῳ· ὧν παρακηκοέναι λέγει ὁ
[4]	φωτίζοντος τὸ ἡγεμονικόν, δυναμένων γενέσθαι	τῷ	κριθέντι ὑπὸ θεοῦ ἀξίῳ καὶ
[4]	ἀνακειμένων; Ἐχλεύασε δὲ τὴν παρὰ	τῷ	Λάβαν κτῆσιν τοῦ Ἰακώβ, μὴ
[4]	οὐδεὶς δίκαιος βάτραχος, καὶ οὐδεὶς	τῷ	λαμπρῷ φωτὶ τῆς ἀληθείας καταυγαζόμενος
[4]	διαλεγόμενοι οὐ τοῦ ἑαυτῶν ἐν	τῷ	λέγειν στοχαζόμεθα δυνατοῦ, ἀλλ´ ἁρμοζόμενοι
[4]	τῇ γνώμῃ· καὶ ὁμόσε χωρήσας	τῷ	λελεγμένῳ κατηγορεῖ ὡς κακῶς εἰρημένου.
[4]	φιλοσοφησάντων εἰρήκασι γυμνασίου ἕνεκα γεγονέναι	τῷ	λογικῷ ζῴῳ. Φησὶ δέ που
[4]	καθαρὰν θεοσέβειαν ἐξετάσωσι, πέσωσι δὲ	τῷ	λογισμῷ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ
[4]	τιμιώτερον οἱ δυνηθέντες ἀναβῆναι ἀκολουθοῦντες	τῷ	λόγῳ ἀπὸ λίθων καὶ ξύλων
[4]	ἐλήλυθε, καὶ τί ἄτοπον ἀπαντᾷ	τῷ	λόγῳ, ἀπὸ πολλῆς φιλανθρωπίας καταβιβάζοντι
[4]	θυμὸς αὐτοῦ, καὶ τοῦτ´ ἀρέσκει	τῷ	λόγῳ, δῆλον ἐκ τοῦ ἐν
[4]	σώματος δὲ ἄλλη φύσις· οὗ	τῷ	λόγῳ ἠκολούθησε μηδὲν διαφέρειν νυκτερίδος
[4]	ἐν ἀνθρώποις ἐντρέχειαν, δυναμένην κοσμεῖν	τῷ	λόγῳ καὶ τὰ πλεονεκτήματα τῆς
[4]	τὰ ποικίλα ἔθνη ἐπίσημα» γινόμενα	τῷ	λόγῳ τοῦ θεοῦ πολιτεύεται, δοθέντα
[4]	περὶ τὴν τροφὴν καταβάλῃ καὶ	τῷ	λόγῳ τῷ πρὸς τοὺς μύρμηκας
[4]	κατὰ τοῦτο ἀνθρώπων εἰσὶν ὄφεις	τῷ	μαράθῳ εἰς ὀξυωπίαν καὶ ταχυτῆτα
[4]	τούτοις ἀπειλεῖ, ὧν ἕκαστον ἐν	τῷ	μέρει τὴν αὐτοῦ μοῖραν εἴληφε·
[4]	θεοῦ, πῶς οὐχὶ ἑξῆς ἦν	τῷ	μερίζοντι τὰ τοσαῦτα δημιουργήματα καὶ
[4]	σώματος. ~Ὅρα οὖν εἰ δεῖ	τῷ	μετὰ τοιούτων δογμάτων κατηγοροῦντι Χριστιανῶν
[4]	ψυχή, συγκαταβαίνων δ´ ἔσθ´ ὅτε	τῷ	μὴ δυναμένῳ αὐτοῦ τὰς μαρμαρυγὰς
[4]	δ´ αὐτοὺς φρονίμους. ~Ἀκολούθως δὲ	τῷ	μὴ νενοηκέναι τὰ περὶ ὀργῆς
[4]	φιλόσοφος αἰσθανόμενος τοῦ κοινωνικοῦ, πρὸς	τῷ	μὴ συναναιρεῖν τῷ χριστιανισμῷ τὰ
[4]	γένεσις, οὐ ῥᾴδιον μὲν γνῶναι	τῷ	μὴ φιλοσοφήσαντι, ἐξαρκεῖ δ´ εἰς
[4]	γένεσιν οὐ ῥᾴδιον εἶναι γνῶναι	τῷ	μὴ φιλοσοφήσαντι, ὡς τοῦ μὲν
[4]	ἰδίῳ λόγῳ ἄπειρα. Καὶ ἔοικε	τῷ	μήτε ἥττω μήτε πλείονα κακὰ
[4]	ὡς ἔστιν εἰπεῖν, καὶ αὐτῷ	τῷ	Μώμῳ δυνατὸν ἦν τούτων εὐλόγως
[4]	τι ἄλλο θαυμασίως εἴρηται ἐν	τῷ	Μωϋσέως νόμῳ, καὶ τὰ τοιαῦτα
[4]	ὡς ἐπίπαν οὐ μόνον ἐν	τῷ	νόμῳ ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς
[4]	τοῦ Ἰησοῦ ἀπόστολος Παῦλος· Ἐν	τῷ	νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν
[4]	τὸν τρόπον· Προσέχετε λαός μου	τῷ	νόμῳ μου, κλίνατε τὸ οὖς
[4]	καὶ ἐν τῷ κατεπᾴδειν δαίμονας	τῷ	ὁ θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ
[4]	τῆς οἰωνιστικῆς πεποίηκε πνεῦμα ἐν	τῷ	οἰωνοσκόπῳ εἰπεῖν· Οὐ γάρ ἐστιν
[4]	πρὸς τὸ ἁμαρτάνειν ὡς χρήσιμος	τῷ	ὅλῳ διὰ τὴν ἁμαρτίαν ἐσόμενος.
[4]	ἢ σοὶ ἢ ἄλλῳ ἢ	τῷ	ὅλῳ συμφέρει. Καὶ ἔχει μέν
[4]	εἶναι μοχθηρὰν διὰ τὸ ἐνδέχεσθαι	τῷ	ὅλῳ συμφέρειν τὸ νομιζόμενον ἐν
[4]	ὑπὸ ἑνὸς γεγονέναι τεχνίτου, συμφερόντως	τῷ	ὅλῳ τὰς διαφορὰς τῶν εἰδῶν
[4]	κατὰ τοὺς τοιούσδε ἡ παρὰ	τῷ	Ὁμήρῳ ἀλετρίς» περὶ τῶν μνηστήρων
[4]	πάντες ἀποθνῄσκουσι» καὶ κατεδικάσθησαν ἐν	τῷ	ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ» οὐχ
[4]	ἀνάλογον νοεῖται τῇ οὑτωσὶ χρωμένῃ	τῷ	ὀνόματι συνηθείᾳ, οὕτω δὲ καὶ
[4]	τὴν θεὸς προσηγορίαν ἁρμοζομένην αὐτῶν	τῷ	ὀνόματι τηλικάσδε ποιεῖν δυνάμεις; Καὶ
[4]	ὁ αὐτὸς εἶ» καὶ ἐν	τῷ	Οὐκ ἠλλοίωμαι» οἱ δὲ τοῦ
[4]	καὶ τὰ ἄψυχα χορίου συγκτιζομένου	τῷ	παιδίῳ. Καὶ ἡγοῦμαί γε ὅτι,
[4]	χρείαν γεγονότων οὐκ εὐκαταφρόνητον ἐν	τῷ	παντὶ ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀνθρώποις
[4]	ἐπιτιθέναι κατὰ τὸ ἑαυτοῦ συμφερόντως	τῷ	παντὶ βούλημα τοῖς τοιαύτης καὶ
[4]	πάντῃ τεταγμένως αὐτὴν ἀφανίζων συμφερόντως	τῷ	παντί. Εἰ δὲ μετὰ τὸν
[4]	τῆς κακίας αὐτοῦ χρησίμου τυγχανούσης	τῷ	παντὶ ἢ δυναμένης γε εἶναι
[4]	εἴς τινα δημόσια ἔργα χρήσιμα	τῷ	παντὶ καταδικαζόμενον ποιεῖν μέν τι
[4]	δ´ ἔσεσθαι καὶ τοὺς σπουδαιοτάτους	τῷ	παντί, παρ´ ἑαυτῶν αἰτίαν ἐν
[4]	ἀπειλῶν, ἃς πεπείσμεθα ἀναγκαίας εἶναι	τῷ	παντὶ τάχα δὲ καὶ τοῖς
[4]	τοῖς λογικοῖς τὰ τεταγμένα ἐν	τῷ	παντί φησι δουλεύειν, δηλούμενα πάλιν
[4]	ἀπευκταίαν μὲν ἑκάστῳ χρήσιμον δὲ	τῷ	παντί. Ὡς εἰ καὶ ἐπὶ
[4]	τοῦ θεοῦ δωρουμένου, ἐπὰν ἐπακούσῃ	τῷ	παρ´ ἑαυτὸν πάντα ποιήσαντι καὶ
[4]	ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ	τῷ	παραδείσῳ καὶ τὸ γνωστὸν καλοῦ
[4]	κῆπον» παραπλήσιόν τι ἔχειν δοκοῦντα	τῷ	παραδείσῳ τοῦ θεοῦ, καὶ τὴν
[4]	καὶ θεὰ μήτηρ ἀντιδίδωσιν υἱοῦ	τῷ	πατρὶ ἀνδρῶν τε θεῶν τε»
[4]	γένους τῶν ἀνθρώπων καταλελεῖφθαι ἐν	τῷ	πατρὶ καὶ αὐταῖς, βουληθῇ διὰ
[4]	θυμόν» λέγων δὲ καὶ ἐν	τῷ	Παύλῳ· Ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ
[4]	δὲ ψεκτήν. Εἶπον οὖν ἐν	τῷ	περὶ ἀδιαφόρων τόπῳ ὅτι τῷ
[4]	ἐπιφέρει διεξιὼν μυρμήκων ἐγκώμιον· ὅπως	τῷ	περὶ ἐκείνων ἐγκωμίῳ τὸ τῶν
[4]	τὸν Φαέθοντα ἱστορίᾳ, ἑνὶ σφάλματι,	τῷ	περὶ τοῦ μὴ τετηρηκέναι τὰ
[4]	φαρμάκου μοίρᾳ ποτὲ δίδοται χρῆσθαι	τῷ	πλανᾶν καὶ τῷ ψεύδεσθαι; Τί
[4]	τῇ δυνάμει τῶν ἀκουόντων καὶ	τῷ	πρὸς αὐτοὺς χρησίμῳ τὸ ἐν
[4]	τροφὴν καταβάλῃ καὶ τῷ λόγῳ	τῷ	πρὸς τοὺς μύρμηκας καὶ τὸ
[4]	ὅτι οὐδὲ πώποτ´ ἐν πολλῷ	τῷ	πρόσθεν χρόνῳ ἀμφισβήτησις γεγένηται περὶ
[4]	ταῦτα μηδὲ πώποτ´ ἐν πολλῷ	τῷ	πρόσθεν χρόνῳ τοῦ τοιοῦδε μηδ´
[4]	Ἐποικοδομεῖν» γοῦν ὁ φαῦλος λέγεται	τῷ	προϋποβεβλημένῳ λογικῷ θεμελίῳ ξύλα» καὶ
[4]	διηγήσασθαι καὶ κατασκευάσαι τὸ ἐν	τῷ	προφήτῃ λεγόμενον οὕτως· Οἱ οὐρανοὶ
[4]	τὰ δὲ πάντα καθαρθῇ ἀνάλογον	τῷ	πρώτῳ συμβάντι κατακλυσμῷ. Ἐπεὶ δὲ
[4]	λέγοντα τὸν θεὸν ἔν τε	τῷ	Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ»
[4]	καὶ τὰ τῆς Κέλσου ἐν	τῷ	συγγράμματι αὐτοῦ οἰκοδομῆς παραπλήσια τῇ
[4]	ὡς σεμνοτέρῳ πάντων τῶν ἐν	τῷ	Συμποσίῳ εἰπόντων περὶ αὐτοῦ τῷ
[4]	πάλιν γένηται, ἀλλ´ ἀπαράλλακτός τις	τῷ	Σωκράτει, γαμήσων ἀπαράλλακτον τῇ Ξανθίππῃ
[4]	τὰ εἰρημένα περὶ τοῦ Ἔρωτος	τῷ	Σωκράτει καὶ ὡς σεμνοτέρῳ πάντων
[4]	τῷ Συμποσίῳ εἰπόντων περὶ αὐτοῦ	τῷ	Σωκράτει περιτεθέντα. Οὕτω δ´ ἔχει
[4]	ἀκόλουθον νομίζειν ἡμᾶς εἶναι ἐν	τῷ	σώματι τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ καὶ
[4]	θηρία. Ἡμεῖς γοῦν οἱ πολλῶν	τῷ	σώματι τῶν ζῴων ἀσθενέστεροι τινῶν
[4]	σοφοὺς ἢ τοὺς προκόπτοντας οὐ	τῷ	σωματικῶς αὐτοὺς καταβαίνειν, οὕτως εἴ
[4]	θεωρήμασιν, ἐμπιστεύσαντα ἑαυτὸν θεῷ καὶ	τῷ	σωτῆρι τοῦ γένους ἡμῶν, τούτου
[4]	γὰρ ἔπραξαν τὸ πάντων ἀνοσιώτατον,	τῷ	σωτῆρι τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων
[4]	θαυμασμὸν ὑπερβεβηκότος. Ἀλλ´ ἡμεῖς οἱ	τῷ	ταῦτα κτίσαντι μόνῳ ἀνακείμενοι θεῷ
[4]	ἑαυτοῦ βιβλίον. Ἡ γὰρ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ λέξις φάσκουσα· Ὅταν δ´
[4]	μετὰ παραδόξου ἐπιφανείας τῶν ὑπηρετουμένων	τῷ	τοῦ θεοῦ βουλήματι. Ἀκόλουθον δὲ
[4]	μὲν διὰ τοὺς πολλοὺς ἐν	τῷ	τοῦ μύθου σχήματι, εἰπεῖν δ´
[4]	τοῖς περὶ τόπου. Ἐν δὲ	τῷ	τρίτῳ περὶ τἀγαθοῦ ἐκτίθεται καὶ
[4]	τοῦ θεοῦ πολιτεύεται, δοθέντα κτῆσις	τῷ	τροπικῶς καλουμένῳ Ἰακώβ. Ἀπὸ γὰρ
[4]	πηγὴν καὶ ἀρχὴν τὸ πιστεῦσαι	τῷ	τῶν ὅλων θεῷ καὶ πάντα
[4]	δόξης τοῦ θεοῦ» ἐπιδημοῦντος ἡμῶν	τῷ	φανταστικῷ πνεύματος θεοῦ καὶ φαντάζοντος
[4]	τὴν ἔννοιαν τοῦ ἀθανάτου φήσει	τῷ	φθαρτῷ μὲν οὐ φθειρομένῳ δὲ
[4]	τὴν τῶν κακῶν γένεσιν οὐδὲ	τῷ	φιλοσοφήσαντι γνῶναι ῥᾴδιον, τάχα δὲ
[4]	κοινωνικοῦ, πρὸς τῷ μὴ συναναιρεῖν	τῷ	χριστιανισμῷ τὰ χρήσιμα τῶν ἐν
[4]	δίδοται χρῆσθαι τῷ πλανᾶν καὶ	τῷ	ψεύδεσθαι; Τί οὖν ἄτοπον, εἰ
[4]	καὶ πολλῷ κρείττονα ἧς οἱ	κάτω	μένοντες καὶ μὴ δυνάμενοι αὐτῷ
[4]	ἐθεώρουν. Οὐ γὰρ εἶχον οἱ	κάτω	ὀφθαλμοὺς δυναμένους βλέπειν τὴν τοῦ
[4]	συναγωγῆς μιᾶς παντὸς ὕδατος τοῦ	ὑποκάτω	παντὸς τοῦ οὐρανοῦ τῷ Ἐγένετο
[4]	ὅσα ἐστὶν ἐν τοῖς ὕδασιν	ὑποκάτω	τῆς γῆς. Καὶ ἐβούλετό γε
[4]	ἐπὶ ὠφελείᾳ τῶν ἀκουσομένων. Ἢ	τολμάτω	τις λέγειν μὴ πάσης ὠφελείας
[4]	καὶ μεταπλάττεσθαι φύσις, τῷ δ´	ἀθανάτῳ	κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως
[4]	πάλιν ἡ γῆ, τοῦ θεοῦ	δικαιοτάτῳ	ἀνδρὶ χρησαμένου, πατρὶ ἐσομένῳ τῶν
[4]	νεοσσοί, νήπια τέκνα, ὄζῳ ἐπ´	ἀκροτάτῳ	πετάλοις ὑποπεπτηῶτες, ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ
[4]	τρίτον, καὶ ἄλλο τι ἐν	ἀετῷ	καὶ οὕτως ἐν τοῖς λοιποῖς
[4]	πάντα, ὥσπερ οὐδὲ λέοντι οὐδὲ	ἀετῷ	οὐδὲ δελφῖνι, ἀλλ´ ὅπως ὅδε
[4]	οὐ λέοντι ὁ δημιουργὸς οὐδ´	ἀετῷ	οὐδὲ δελφῖνι ταῦτα πεποίηκεν, ἀλλὰ
[4]	θεοῦ ἡ ψυχὴ τί ποιήσει,	λεγέτω	ὁ Κέλσος· εἰ δὲ διαστρέφων
[4]	ζῴοις τοῖς ἀγριωτάτοις; Σαφῶς οὖν	λεγέτω	ὁ Κέλσος ὅτι ἡ τοσαύτη
[4]	πάντα δεδημιούργηται. Κέλσος μὲν οὖν	λεγέτω	ὅτι οὕτως οὐκ ἀνθρώπῳ ὡς
[4]	καὶ πραττόμενα ἀλλὰ καὶ λογιζόμενα;	Παραβαλέτω	γὰρ ὁ βουλόμενος ἄλλην ὁδόν,
[4]	σὲ ἀνθρώπων θεοφιλεστέροις. Καὶ μὴ	ὑπολαμβανέτω	γε ἀρὰν εἶναι τὸ τοιοῦτον·
[4]	τῷ Κέλσῳ ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι,	μανθανέτω	ὅτι ὁ λόγος» τῇ οὐσίᾳ
[4]	μηδεὶς τοιοῦτος, λεγέτωσαν Ἕλληνες καὶ	ἀκουέτω	Κέλσος καὶ οἱ συνθιασῶται αὐτοῦ·
[4]	αὐτοὺς ἐκ θεοῦ χόλον ἐπεσπάσαντο.	Ἐλεγχέτω	δὴ τὸ λεγόμενον ὡς ψεῦδος
[4]	μόνῳ ὑπάρχοντα, καὶ μηδεὶς ἀλλότριος	μετασχέτω	σοι. Πολλαχοῦ δὲ ἱστορίαις γενομέναις
[4]	ἐπιγέγραπται γὰρ τὸ βιβλίον Παροιμίαι—	ζητῶ	ταῦτα ὡς αἰνίγματα. Ἔθος γὰρ
[4]	δυνάμενα θαυμαστῇ τινι καὶ παντάπασιν	ἀναισθήτῳ	μωρίᾳ συνάπτουσαι. Ἔοικε δὲ περὶ
[4]	αὐτὸν ποιεῖν ἐν τρεπτῷ καὶ	μεταβλητῷ	κόσμῳ. Καὶ ὥσπερ γεωργὸς κατὰ
[4]	κατηγορηθησόμενος ὑπὸ ἀπαραλλάκτων Ἀνύτῳ καὶ	Μελήτῳ.	Οὐκ οἶδα δὲ πῶς ὁ
[4]	μεταβολήν; Καὶ μὲν δὴ τῷ	θνητῷ	μὲν ἀλλάττεσθαι καὶ μεταπλάττεσθαι φύσις,
[4]	ἢ τοὺς ἀπιστοῦντας ἤτοι αὐτὸς	ἀρρήτῳ	καὶ θείᾳ δυνάμει ἔν τισιν
[4]	κακά, διὰ τὴν ἐν τῷ	Θεαιτήτῳ	λέξιν, φάσκουσαν μὴ δύνασθαι ἀπολέσθαι
[4]	ταῦτ´ ἀπὸ τῶν ἐν τῷ	Θεαιτήτῳ	παραπεφράσθαι, ἐν οἷς ἔλεγεν ὁ
[4]	περὶ τόπου. Ἐν δὲ τῷ	τρίτῳ	περὶ τἀγαθοῦ ἐκτίθεται καὶ περὶ
[4]	δῆλον ἐκ τοῦ ἐν μὲν	ἕκτῳ	ψαλμῷ εἰρήσθαι· Κύριε, μὴ τῷ
[4]	ὀργίζεσθαι καὶ φάσκων ἐν τριακοστῷ	ἕκτῳ	ψαλμῷ· Παῦσαι ἀπὸ ὀργῆς καὶ
[4]	αὐτῶν βιβλία ἐν Ἑβραίων ἔχουσι	διαλέκτῳ	καὶ γράμμασιν, ὅτι οἰκεῖόν ἐστι
[4]	πατρίοις γράμμασι καὶ τῇ πατρίῳ	διαλέκτῳ	ταῦτα σεμνυνόντων καὶ διηγουμένων· πῶς
[4]	ὄζῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ πετάλοις ὑποπεπτηῶτες,	ὀκτώ,	ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν, ἣ
[4]	οὐδ´ ἄλλῃ τινὶ τοιαύτῃ ὕλῃ,	ἀσφάλτῳ	δὲ στερρῶς ἐκέχριστο. Πῶς δ´
[4]	ἀμυδρὰς καὶ ἀμφιβόλους φωνὰς ἐν	σκότῳ	που κρυφίους ἐπιμαρτυρόμενοι καὶ τοῖς
[4]	ἀμυδρὰς καὶ ἀμφιβόλους φωνὰς ἐν	σκότῳ	που κρυφίους ἐπιμαρτυρόμενοι. Κρύφια γὰρ
[4]	ὅπερ ἔπρεπεν αὐτὸν ποιεῖν ἐν	τρεπτῷ	καὶ μεταβλητῷ κόσμῳ. Καὶ ὥσπερ
[4]	ὡς ἀπολωλότα τὸν Ἰωσὴφ ἐν	Αἰγύπτῳ	δουλεύοντα. Ὅρα δὲ τίνα τρόπον
[4]	Ἑβραίους ὄντας παρῳκηκέναι ἐν τῇ	Αἰγύπτῳ,	ἐν τοῖς ἀνωτέρω ἡμῖν λέλεκται·
[4]	φοίνικα, διὰ πολλῶν ἐτῶν ἐπιδημοῦν	Αἰγύπτῳ	καὶ φέρον ἀποθανόντα τὸν πατέρα
[4]	ὄρη καὶ τίνες οἱ ἐν	Αἰγύπτῳ	ποταμοί, περὶ ὧν αὐχῶν λέγει
[4]	Ἰουδαίων γένος, ἐπὶ πλῆθος ἐν	Αἰγύπτῳ	σπαρέν, ἔξω που παροικεῖν καὶ
[4]	ἔννοιαν τοῦ ἀθανάτου φήσει τῷ	φθαρτῷ	μὲν οὐ φθειρομένῳ δὲ ἀθάνατον
[4]	ἀλώπεκα. Ἔοικεν οὖν τις εἶναι	ἑκάστῳ	δαιμόνων εἴδει κοινωνία πρὸς ἕκαστον
[4]	τὰ περὶ αὐτῶν καὶ τῶν	ἑκάστῳ	ζῴῳ συγγενῶν δαιμόνων εἴτε καὶ
[4]	ὅτι σῳζομένου τοῦ ἐφ´ ἡμῖν	ἑκάστῳ	κἂν συγχρήσηται τῇ κακίᾳ τῶν
[4]	δύναμιν ὁ θεὸς τοῖς ἀνθρώποις	ἑκάστῳ	κατ´ ἀξίαν μεταβάλλει. Καὶ τινὶ
[4]	τὸν ἀποκαθαροῦντα τὸν κόσμον καὶ	ἑκάστῳ	κατ´ ἀξίαν χρησόμενον; Οὐ γὰρ
[4]	τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ὁ λόγος,	ἑκάστῳ	τρόφιμος γινόμενος, ὡς χωρεῖ αὐτὸν
[4]	οἱονεὶ τοῦ λόγου μορφαί, καθὼς	ἑκάστῳ	τῶν εἰς ἐπιστήμην ἀγομένων φαίνεται
[4]	κατατέτακται εἰς χρείαν ἀπευκταίαν μὲν	ἑκάστῳ	χρήσιμον δὲ τῷ παντί. Ὡς
[4]	ἢ περὶ ἡμῶν τὰ τοιαῦτα.	Ἔστω	γὰρ ὑμᾶς πρῶτον λέγειν ὅτι
[4]	λογισμὸν καὶ μετὰ νοῦ χρησαμένων;	~Ἔστω	δὲ καὶ ἄλλα ὑπὸ τῶν
[4]	τι μόνον εὑρίσκετο ἐν ὄφεσιν,	ἔστω	καὶ δεύτερον καὶ τρίτον, καὶ
[4]	ἡμεῖς δὲ εἴποιμεν ἂν ὅτι	ἔστω,	καὶ δυνατὸν αὐτὸ εἶναι· ποῦ
[4]	οὐδὲ τέχναι πω εὕρηντο. Ἀλλ´	ἔστω	καὶ ταῦτα ἡμῖν μὲν συνᾳδόντως
[4]	πλατείας διαπορευέσθω τὰ σὰ ὕδατα.	Ἔστω	σοι μόνῳ ὑπάρχοντα, καὶ μηδεὶς
[4]	καὶ εὐδαίμων καὶ ἐν τῷ	καλλίστῳ	καὶ ἀρίστῳ· εἰ δὴ ἐς
[4]	καὶ ἐν τῷ καλλίστῳ καὶ	ἀρίστῳ·	εἰ δὴ ἐς ἀνθρώπους κάτεισι,
[4]	ἐν ὑμῖν, ὃ καὶ ἐν	Χριστῷ	Ἰησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ θεοῦ
[4]	μηδαμῶς ὀργίζεσθαι καὶ φάσκων ἐν	τριακοστῷ	ἕκτῳ ψαλμῷ· Παῦσαι ἀπὸ ὀργῆς
[4]	τὰ κακὰ ἐν τοῖς θνητοῖς	ἐλάττω	ἢ πλείω γένοιτ´ ἄν. Λέλεκται
[4]	τὰ κακὰ μήτε πλείω μήτε	ἥττω	γενέσθαι ποτ´ ἄν; Εἰ γὰρ
[4]	πρόσθεν οὔτε νῦν οὔτε αὖθις	ἥττω	καὶ πλείω γένοιτ´ ἄν· μία
[4]	ἄπειρα. Καὶ ἔοικε τῷ μήτε	ἥττω	μήτε πλείονα κακὰ γεγονέναι ἢ
[4]	τοῦτο γενναίως ἀνατρέψαι τῇ φαινομένῃ	αὐτῷ	ἀληθείᾳ καὶ τοῖς ὑπὲρ αὐτῆς
[4]	τοῦ θεοῦ καὶ ὅσα ἐν	αὐτῷ	ἀναγέγραπται γεγονέναι νῦν καιρὸς ἦν
[4]	τοῦ καλῶς καὶ ἐρρωμένως βιοῦν	αὐτῷ	ἀνακειμένων; Ἐχλεύασε δὲ τὴν παρὰ
[4]	καὶ οἱ τὰ αὐτὰ φρονοῦντες	αὐτῷ	ἀσεβοῦσιν εἰς τὸν προνοοῦντα τῶν
[4]	οἱ δὲ λοιποὶ βάτραχοι σὺν	αὐτῷ	βίον αἰώνιον ἔχωμεν. Καὶ ὅρα
[4]	ὁ Κέλσος καὶ οἱ παραπλήσιοι	αὐτῷ	βούλονται, μετεμορφώθη» ὁ θεὸς ἡμῶν
[4]	ἐταπείνου. Ἀλλ´ οὐδὲ μεταβολή τις	αὐτῷ	γέγονεν ἐκ τοῦ ἀρίστου εἰς
[4]	ἡμῖν μὲν συνᾳδόντως αὐτῷ συγχωρεῖν	αὐτῷ	δὲ καὶ τοῖς ἀνωτέρω ὑπ´
[4]	δὴ ἐς ἀνθρώπους κάτεισι, μεταβολῆς	αὐτῷ	δεῖ, μεταβολῆς δὲ ἐξ ἀγαθοῦ
[4]	ἀνθρώπινα· εἰς ἣν οὐ μεταβολῆς	αὐτῷ	δεῖ, ὡς Κέλσος οἴεται ἡμᾶς
[4]	λέγων· Ἆρ´ οὐχ οἷόν τε	αὐτῷ	δυνάμει θείᾳ ἐπανορθοῦν, ἐὰν μὴ
[4]	ἐπανορθοῖ δέ, οὐδ´ οἷόν τε	αὐτῷ	δυνάμει θείᾳ ἐπανορθοῦν. Καὶ ἡμεῖς
[4]	ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ἰατρικῆς τινος	αὐτῷ	ἐδέησε τοῖς τὴν κακίαν νοσοῦσι
[4]	κάτω μένοντες καὶ μὴ δυνάμενοι	αὐτῷ	εἰς ὕψος ἀκολουθεῖν ἐθεώρουν. Οὐ
[4]	τὴν περιστεράν. Εἶθ´ ὡς ἔθος	αὐτῷ	ἐστιν ἐπὶ τὸ γελοιότερον μεταφράζειν
[4]	τούτοις ἐπιλαθόμενος ὅτι τὸ προκείμενον	αὐτῷ	ἐστιν Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν κατηγορεῖν,
[4]	ἀδίκους, καὶ οἱ λοιποὶ σὺν	αὐτῷ	ζωὴν αἰώνιον ἔχωμεν. Καὶ ἐπιφέρει
[4]	Χριστιανῶν λόγον οἱ πάντες ἐν	αὐτῷ	ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν»
[4]	ὅτι μηδὲν τῶν προειρημένων παρ´	αὐτῷ	ζῴων διαφέρουσιν Ἰουδαῖοι καὶ Χριστιανοί
[4]	ἐπανορθοῖ δέ, οὐδ´ οἷόν τε	αὐτῷ	θείᾳ δυνάμει ἐπανορθοῦν; Καὶ ταῦτα
[4]	καὶ ἀνασχέσθαι ἀκοῦσαι τῶν ἐν	αὐτῷ,	ἵν´ αὐτόθεν καταγνῶ τοῦ Κέλσου,
[4]	καὶ τοῦ δυναμένου ἡμᾶς οἰκειῶσαι	αὐτῷ	καθαροὺς ἀπὸ πάσης πονηρίας καὶ
[4]	τι ὑπὸ τοῦ σώματος ἀνακεκραμένη	αὐτῷ	καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου, εἰς
[4]	τοῦ Πόρου, κατακλίνεταί τε παρ´	αὐτῷ	καὶ ἐκύησε τὸν Ἔρωτα. Διὸ
[4]	καὶ ζητῶν, ὅπως ἀεὶ συνῶμεν	αὐτῷ.	Καὶ ἐν τῷ ἀναπλάσματί γε
[4]	ὑπέταξε τὸ δ´ ὅσον ἐπ´	αὐτῷ	καὶ πᾶν τὸ τῶν ἀνθρώπων
[4]	θεραπεύεσθαι ἀλλὰ τὸ ὅσον ἐπ´	αὐτῷ	καὶ τοὺς πανταχοῦ· Σωτὴρ» γὰρ
[4]	πᾶσιν» ~Εἶτ´ ἐπεὶ προκείμενον ἦν	αὐτῷ	κακηγορεῖν τὰ γεγραμμένα, διεχλεύασε καὶ
[4]	ἡγεμονικὸν αἴτιον τῆς ὑποστάσης ἐν	αὐτῷ	κακίας ἐστίν, ἥτις ἐστὶ τὸ
[4]	οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν	αὐτῷ	κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς»
[4]	Κέλσος· ὥστε ὅπου μὲν ἐδόκει	αὐτῷ	κατηγορίαν περιέχειν ἡ ἱστορία, ἐκτίθεται
[4]	βραχέων κατανοήσωμεν. Ἰουδαῖοι δὴ παρ´	αὐτῷ	λέγουσι πληρωθέντα τὸν βίον πάσης
[4]	Καὶ ἐπεύξαιτό γ´ ἄν τις	αὐτῷ	λέγων· εἴπερ θεοφιλέστερά ἐστι τάδε
[4]	καὶ ζητῶν, ὅπως ἀεὶ συνῶμεν	αὐτῷ,	λεκτέον ὅτι τὰ μὴ λεγόμενα
[4]	ἡμῶν θεραπεύων διὰ τοῦ ἐν	αὐτῷ	λόγου θεοῦ αὐτὸς πάσης κακίας
[4]	ἐμὰς φρένας ἠπεροπεύσας, σοί τ´	αὐτῷ	μέγα πῆμα καὶ ἀνδράσιν ἐσσομένοισι.
[4]	πολλὴ ἡ κακία γένηται ἐν	αὐτῷ.	~Μετὰ ταῦτά φησιν ὁ Κέλσος·
[4]	ἐξ ἀγαθοῦ εἰς κακὸν γέγονεν	αὐτῷ	μεταβολή, ἁμαρτίαν» γὰρ οὐκ ἐποίησεν»
[4]	περὶ οὑτινοσοῦν καὶ μηδὲν ἀπάρεστον	αὐτῷ	μηδ´ ἐνθυμεῖσθαι, ὡς οὐ μόνον
[4]	ταῦτα πάλιν, ὡς σύνηθές ἐστιν	αὐτῷ,	μηδὲν κατασκευάσας μηδ´ ἀποδείξας ὁ
[4]	Φαλάριδος ταῦρον καταδικασθέντας ἀεὶ ἐν	αὐτῷ	μυκήσεσθαι· ἅπερ ἐὰν δοθῇ, οὐκ
[4]	συγγράμματος Κέλσου ἢ τῶν παραπλησίων	αὐτῷ	νοημάτων. Δεόμεθα δὲ καὶ νοημάτων,
[4]	τέτακται. Λέγουσι δ´ ἔτι παρ´	αὐτῷ	οἱ σκώληκες, ἡμεῖς δηλαδή, ὅτι
[4]	τοῦ θεοῦ γεγονότες πάντῃ ἐσμὲν	αὐτῷ	ὅμοιοι. Εἰ μέντοι ἐγνώκει διαφορὰν
[4]	θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο	αὐτῷ	ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα.
[4]	ἕτερος ἑτέρῳ, τὰ δ´ ἐν	αὐτῷ	οὐ τὰ αὐτὰ ἀλλὰ ἀπαράλλακτα.
[4]	πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν	αὐτῷ·	οὕτω καὶ τὰ τοῦ θεοῦ
[4]	ἀναλαμβάνειν. Εἰ γὰρ καὶ τέτακται	αὐτῷ	πάντα κάλλιστα καὶ ἀσφαλέστατα κατὰ
[4]	κακίας καὶ τῶν ἀπὸ κακίας	αὐτῷ	πεπραγμένων, κἂν Ἀντιφῶν ἄλλος ῥήτωρ
[4]	πνευματικὸν νόμον καὶ τοὺς ἀνάλογον	αὐτῷ	προφητικοὺς λόγους. Καὶ μάλιστα χρεία
[4]	καὶ ταῦτα ἡμῖν μὲν συνᾳδόντως	αὐτῷ	συγχωρεῖν αὐτῷ δὲ καὶ τοῖς
[4]	φύσεως εἶναι θεοφιλέστερα; Ἀκολουθεῖ δ´	αὐτῷ	τὸ λέγειν ὅτι, εἴπερ θεοφιλέστερα
[4]	γοήτων κειμένην. Πλὴν ἀλλὰ δεδόσθω	αὐτῷ	τὸ τοὺς ἀνθρώπους φρονεῖν ἐπὶ
[4]	ἐστι καὶ τὸ Ἰουδαίοις ἐπ´	αὐτῷ	τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα πολλῷ ἤδη
[4]	μῦθον ἐξεθέμην διὰ τὸν» παρ´	αὐτῷ	τοῦ Διὸς κῆπον» παραπλήσιόν τι
[4]	τίς ἡ αἰτία τοῦ συναποστῆναι	αὐτῷ	τοὺς καλουμένους αὐτοῦ ἀγγέλους, οἷός
[4]	ὀργὴν θυμὸν κακίαν βλασφημίαν αἰσχρολογίαν»	αὐτῷ	τῷ θεῷ περιῆπτεν τὸ πάθος,
[4]	γάρ, ὡς ἔστιν εἰπεῖν, καὶ	αὐτῷ	τῷ Μώμῳ δυνατὸν ἦν τούτων
[4]	ἐστιν ἡ ὀργή, ἀλλ´ ἕκαστος	αὑτῷ	ταύτην δι´ ὧν ἁμαρτάνει κατασκευάζει,
[4]	λεγόντων, συναναιρεῖ τὸ ὅσον ἐφ´	αὑτῷ	χρήσιμα δόγματα τῇ Χριστιανῶν κατὰ
[4]	ἐστιν Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν κατηγορεῖν,	ἑαυτῷ	ἀνθυποφέρει εὐριπίδειον ἰαμβεῖον, ἐναντιούμενον αὐτοῦ
[4]	ἵνα μάθῃ τὰ ἐν ἀνθρώποις,	ἑαυτῷ	ἀνθυποφέρει πρὸς τοῦτο τὸ οὐ
[4]	νομίζειν γεγονέναι. ~Ἑξῆς δὲ τούτοις	ἑαυτῷ	ἀνθυποφέρει τὰ ὡς ὑπὲρ ἀνθρώπων
[4]	μήτε ὑφ´ ἡμῶν λεχθέντα ἂν	ἑαυτῷ	ἀποφαίνεται λέγων· Ἢ ἵνα μάθῃ
[4]	νῦν ἐπιτελεῖσθαι. ~Μετὰ ταῦτα συνήθως	ἑαυτῷ	γελῶν τὸ Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν
[4]	μελισσῶν, ἵνα τὸ ὅσον ἐφ´	ἑαυτῷ	ἐξευτελίσῃ ἡμῶν οὐ Χριστιανῶν μόνον
[4]	πραγμάτων ἀποτρέψαι τὸ ὅσον ἐφ´	ἑαυτῷ	ὁ Κέλσος ἀπὸ τοῦ τοῖς
[4]	Πῶς οὖν δύναται ἕκαστος θησαυρίζειν	ἑαυτῷ	ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς» ὀργῆς»
[4]	οἱ πολλοὶ προσωποποιοῦντος θεοῦ ἁρμοζόντως	ἑαυτῷ	τὰ πρὸς τοὺς τοιούσδε λεχθησόμενα.
[4]	τίνα τρόπον δεδύνηται τὰ μεγάλα	ἑαυτῷ	φαινόμενα δόγματα κρύψαι μὲν διὰ
[4]	σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις	σεαυτῷ	ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ
[4]	μέλλοντα. Καὶ σὺ δὲ παρὰ	σαυτῷ	κρῖνον ὁπότερόν ἐστι βέλτιον παραδέξασθαι,
[4]	λόγος, οὐ μενόντων ἀεὶ ἐν	ταὐτῷ	διὰ τὴν ἤτοι τηροῦσαν τὰ
[4]	Ξανθίππῃ καὶ κατηγορηθησόμενος ὑπὸ ἀπαραλλάκτων	Ἀνύτῳ	καὶ Μελήτῳ. Οὐκ οἶδα δὲ
[4]	οὐκ ὠνόμασε, περὶ τούτων ἀμφισβητοῦσι.	Δεικνύτω	γὰρ ὁ βουλόμενος, τίνες οἱ
[4]	τινος αὐτὴν κρατῆρος γεγονέναι λέγουσι,	δεικνύτω	ὁ Κέλσος οὐκ ἐξ ὕλης
[4]	ἀλόγων ζῴων ψυχῆς ὡς θειοτέρας.	Οὕτω	γὰρ ἂν πρὸς τὰ πιθανὰ
[4]	δικάζουσαν οὐκ ἐν σώματι κρίνεται·	οὕτω	γὰρ γρῦπες καὶ ἐλέφαντες ἡμῶν
[4]	περὶ αὐτοῦ τῷ Σωκράτει περιτεθέντα.	Οὕτω	δ´ ἔχει ἡ Πλάτωνος λέξις·
[4]	τὸν διὰ τοῦ κωνείου θάνατον.	Οὕτω	δὲ ἀνάγκη ἀεὶ κατὰ τὰς
[4]	οὑτωσὶ χρωμένῃ τῷ ὀνόματι συνηθείᾳ,	οὕτω	δὲ καὶ ἀναβαίνειν. ~Ἐπεὶ δὲ
[4]	κἂν φαῦλοι τὸ ἦθος τυγχάνωσιν·	οὕτω	δὲ καὶ κυβερνῆται, κἂν μοχθηροὶ
[4]	δι´ ὀλίγων οὐδὲ δι´ εὐκαταφρονήτων,	οὕτω	δὲ καὶ περὶ τοῦ Ἀδὰμ
[4]	ψυχῆς ἢ τὴν ἀργύρου δολωσάντων.	Οὕτω	δὲ καὶ ποταμοὶ πυρὸς» ἔμπροσθεν»
[4]	ἐστιν ἡ πάντων σωμάτων φύσις.	Οὕτω	δὲ καὶ τὸ ἀπολλύμενον εἰς
[4]	δηλούμενοι ὡς ἐν εἴδει παροιμιῶν.	Οὕτω	δὲ λεκτέον καὶ περὶ τῶν
[4]	ἄλλων δὲ προγενεστέρων ἢ μεταγενεστέρων.	Οὕτω	δὲ οὐ θαυμαστὸν καί τινα
[4]	ἀλλ´ οὐδὲ ἐπομβρίαι οὔτε αὐχμοί,	οὕτω	δὲ οὐδὲ ψυχῶν κρειττόνων εὐφορίαι
[4]	δὴ πυνθανόμεθα τῶν ἀποδεχομένων τὰ	οὕτω	καθ´ ἡμῶν εἰρημένα καί φαμεν·
[4]	τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ·	οὕτω	καὶ τὰ τοῦ θεοῦ οὐδεὶς
[4]	διδάσκουσιν ἡμᾶς μαντικῶς τὰ ἐσόμενα,	οὕτω	καὶ τοῦ ἀμφιβάλλειν περὶ τοῦ
[4]	καθαιρομένην, ὡς καὶ Πλάτων που	οὕτω	λέγει· Ὅταν δ´ οἱ θεοὶ
[4]	περὶ θεοῦ ἐν τῷ Δευτερονομίῳ	οὕτω	λέλεκται· Ἐτροποφόρησέ σε κύριος ὁ
[4]	χρείαν παρέχειν ἐκ τῆς τιθασσείας	οὕτω	μετὰ τῆς ἡμετέρας ἱστάμεθα ἀσφαλείας,
[4]	παραπολαύουσι τῆς δαψιλείας τῶν ὠνίων,	οὕτω	πολλῷ μᾶλλον Κέλσος καὶ οἱ
[4]	τὰς ποιότητας, οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν	οὕτω	τεταγμένας ἐκ τῶνδε τάσδε γίνεσθαι,
[4]	οὐκ οὖσα ἔργον θεοῦ. Καὶ	οὕτω	ψεῦδος ἔσται τὸ μηδὲν διοίσειν
[4]	λέγει τῶν ἀλόγων ζῴων ἐγκώμια,	τοσούτῳ	πλεῖον, κἂν μὴ θέλῃ, αὔξει
[4]	καὶ τέλειον ἐξ ἁπάντων γένηται.	Τούτῳ	γὰρ συγκαταθετέον ὡς καλῶς εἰρημένῳ.
[4]	τῷ Ἄβελ λέγει ἢ πρὸς	τούτῳ	καὶ τὸν Ἠσαῦ τῷ Ἰακώβ·
[4]	ἀλήθειαν ἐκπεριλαμβάνων ἐν τῷ ἑνὶ	τούτῳ	συγγράμματι καὶ ἐπιγράφων ἀληθῆ λόγον
[4]	ὁ θεός· καὶ οἴεται ἀκολουθεῖν	τούτῳ	τὸ τὴν ἑαυτοῦ ἕδραν αὐτὸν
[4]	τῶν ἀλόγων· ὡς μηδ´ ἐπὶ	τούτῳ	τοὺς ἀνθρώπους ἐξαιρέτως σεμνύνεσθαι μηδὲ
[4]	ὁ δὲ δράκων, ἐπεὶ καὶ	τούτῳ	χρῶνται τῷ ζῴῳ οἱ οἰωνοσκόποι,
[4]	τῶν ἐπὶ γῆς δαιμόνων λόγον,	λιβανωτῷ	καὶ αἵματι καὶ ταῖς ἀπὸ
[4]	πραγματευσαμένων· καὶ ὁ βουλόμενός γε	ἀναγνώτω	τὰ Φλαυΐου Ἰωσήπου περὶ τῆς
[4]	δὲ πάντα καθαρθῇ ἀνάλογον τῷ	πρώτῳ	συμβάντι κατακλυσμῷ. Ἐπεὶ δὲ λέγονται
[4]	ἐπεὶ καὶ τούτῳ χρῶνται τῷ	ζῴῳ	οἱ οἰωνοσκόποι, οὐκ ἦν μαντικός;
[4]	περὶ αὐτῶν καὶ τῶν ἑκάστῳ	ζῴῳ	συγγενῶν δαιμόνων εἴτε καὶ αὐτὸς
[4]	γυμνασίου ἕνεκα γεγονέναι τῷ λογικῷ	ζῴῳ.	Φησὶ δέ που τῶν καθ´