Chapitre
[4]	μηδ´ ἐπανορθώσεως δεομένους ποιῆσαι τοὺς	ἀνθρώπους	ἀλλ´ αὐτόθεν σπουδαίους καὶ τελείους,
[4]	τῆς θείας φύσεως πρὸς τοὺς	ἀνθρώπους.	Ἅπερ καὶ ὁ Ἀσκραῖος ποιητὴς
[4]	αἱροῦσιν ἄνθρωποι θηρία καὶ θηρία	ἀνθρώπους	ἁρπάζει, πολλή ἐστι διαφορὰ τῶν
[4]	ἥμερον καὶ τὴν ὡσπερεὶ πρὸς	ἀνθρώπους	αὐτῶν συνθήκην ἅπαξ γενομένων ὑπ´
[4]	νυκτὸς δὲ διαναπαυόμενοι, τῶν δι´	ἀνθρώπους	γεγενημένων, οὐχὶ καὶ διὰ μύρμηκας
[4]	ὀργή· ἧς καὶ τέκνα» πάντας	ἀνθρώπους	γεγονέναι φησὶν ὁ Παῦλος λέγων·
[4]	τὰ ἄλογα ἀπολαύειν τῶν δι´	ἀνθρώπους	γινομένων. Καὶ ὥσπερ ἁμαρτάνει ὁ
[4]	ἐκείναις διαδοχὴ αὐτῶν διὰ τοὺς	ἀνθρώπους	εἰς πολλὰ τοῦ μέλιτος χρῄζοντας,
[4]	ὑπεροχήν; Ἢ τοὺς μὲν ἄλλους	ἀνθρώπους	εἰς τὴν προκειμένην εἰκόνα μὴ
[4]	ἐν ἀλόγοις ζῴοις δυσωπῆσαι δυνάμενον	ἀνθρώπους	ἐκθέσθαι περὶ τοῦ χάριτας ἀποτιννύειν
[4]	ἀδιαιρέτου. ~Τὸ δὲ καταβεβηκὸς εἰς	ἀνθρώπους	ἐν μορφῇ θεοῦ» ὑπῆρχε καὶ
[4]	ὡς μηδ´ ἐπὶ τούτῳ τοὺς	ἀνθρώπους	ἐξαιρέτως σεμνύνεσθαι μηδὲ θέλειν ἔχειν
[4]	ἐνάργειαν κατὰ τὴν Ἰησοῦ εἰς	ἀνθρώπους	ἐπιδημίαν, οὐχ ὑποκείμεθα τῇ Κέλσου
[4]	κάθοδον ἢ εἰς τὴν πρὸς	ἀνθρώπους	ἐπιστροφὴν τοῦ θεοῦ καταλείπεσθαι ἕδραν
[4]	περὶ τοῦ θείου ἀπαλλάξωσι τοὺς	ἀνθρώπους,	ἣν κατειλήφασι τρανὴν περὶ αὐτοῦ
[4]	ἐν χριστιανισμῷ πρὸς τοὺς ἄλλους	ἀνθρώπους	καλοῖς. Εἰ δὲ καὶ τῶν
[4]	εἶναι ὡς πρὸς τοὺς λοιποὺς	ἀνθρώπους.	Κἂν Δημοσθένης τις οὖν ὁ
[4]	καὶ διδάσκων εἰς πάντας ἡμᾶς	ἀνθρώπους	κατὰ τὸ δυνατὸν ἐκτείνειν τὰς
[4]	κνίσσης ἀναθυμιάσεσι χαιρόντων καὶ τοὺς	ἀνθρώπους	κατασπώντων δίκην τῶν μυθευομένων Τιτάνων
[4]	καὶ ἀρίστῳ· εἰ δὴ ἐς	ἀνθρώπους	κάτεισι, μεταβολῆς αὐτῷ δεῖ, μεταβολῆς
[4]	ταύτῃ γε ὁ θεὸς τοὺς	ἀνθρώπους	μᾶλλον τοῖς θηρίοις ὑπέβαλεν. Οὐ
[4]	λέγοντας ὅτι αὐτὸς κάτεισι πρὸς	ἀνθρώπους	ὁ θεός· καὶ οἴεται ἀκολουθεῖν
[4]	εἰρημένα καί φαμεν· ἆρα πάντας	ἀνθρώπους	ὁρμαθὸν εἶναι νυκτερίδων ἢ μύρμηκας
[4]	ἄλλο προνοοῦνται ἢ διὰ τοὺς	ἀνθρώπους,	παραπολαύουσι δὲ τῆς δαψιλείας καὶ
[4]	τοιαδὶ τῶν ζῴων καὶ οὐκ	ἀνθρώπους	παρόντων ἀνθρώπων δαίμονές εἰσι φαῦλοι
[4]	τοῖς ἅπαξ παραδεχομένοις εἶναί τινας	ἀνθρώπους	σκώληκας καὶ μύρμηκας ὅτι σκώληκες
[4]	εἶναι ἀνθρώπων κρείττονας ὥστε τοὺς	ἀνθρώπους	τελειωθέντας ἰσαγγέλους γίνεσθαι· Ἐν γὰρ
[4]	καὶ ἐπιδημίᾳ τοῦ λόγου εἰς	ἀνθρώπους	τινά, οὐκ ὀκνήσομεν λέγειν μεταβάλλειν
[4]	τὰ σπουδαιότερα ἢ τοὺς φαυλοτάτους	ἀνθρώπους.	Τὸ τοιοῦτόν γε πεποίηκε τολμῆσαί
[4]	ὑπέβαλεν. Οὐ γὰρ ὑπέβαλε τοὺς	ἀνθρώπους	τοῖς θηρίοις ὁ θεός, ἀλλὰ
[4]	τούτων, οὓς γόητας καὶ πλανήτας	ἀνθρώπους	ὑπείληφεν εἶναι ὁ Κέλσος, ἀναισχύντως
[4]	πάντως κατ´ ἀρχὰς τοὺς μὲν	ἀνθρώπους	ὑπὸ θηρίων ἁρπάζεσθαι καὶ ἐσθίεσθαι,
[4]	ἀλλὰ δεδόσθω αὐτῷ τὸ τοὺς	ἀνθρώπους	φρονεῖν ἐπὶ τῇ τούτων γνώσει
[4]	τοὺς καθεστῶτας νόμους τηρεῖτε αὐτοὺς	ἀνθρώπους,	Χριστιανοὺς δὲ καὶ Ἰουδαίους διὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008