Chapitre
[4]	ἢ πνεῦμά τι τῶν ἐναντίων	πρὸς	ἃ βούλεται τρέψῃ τὸ φανταστικὸν
[4]	καὶ καταβάντα ἀπὸ τῶν ὀρῶν	πρὸς	ἃ ὁ ποιμὴν ἔν τισι
[4]	ὡς καὶ Παῦλος ἐν τῇ	πρὸς	Ἀθηναίους δημηγορίᾳ ἐδίδαξε. Κἂν ὁ
[4]	πράξεις, καὶ ἄλλο οὐδὲν ὡς	πρὸς	ἀκριβῆ λόγον καθ´ ἡμᾶς ἐστι
[4]	ὑπερέχον καὶ τὸ ἐνδέον ὡς	πρὸς	ἀλήθειαν δικάζουσαν οὐκ ἐν σώματι
[4]	ἡμῶν καὶ ὅτι ὁμιλίας ἔχει	πρὸς	ἄλληλα ἱεράς τινας. Νυνὶ δ´
[4]	φύσιν ἐπαγγελλομένων εἰδέναι φιλοσόφων καὶ	πρὸς	ἀλλήλους διαλεγομένων περὶ τοῦ, τίνα
[4]	ἐν βορβόρου γωνίᾳ ἐκκλησιάζουσι καὶ	πρὸς	ἀλλήλους διαφερομένοις, τίνες αὐτῶν εἶεν
[4]	ἢ ὑπὸ Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν	πρὸς	ἀλλήλους διαφερομένων ἀπαγγελλόμενα. Ἀλλ´ οὐ
[4]	βατράχων, ἢ Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν	πρὸς	ἀλλήλους διαφερομένων. ~Πρὸς ταῦτα δὴ
[4]	προφητείας, αἷς ἐν τῷ διαλέγεσθαι	πρὸς	ἀλλήλους χρώμεθα Χριστιανοὶ καὶ Ἰουδαῖοι·
[4]	τοῦ Χριστοῦ πεπροφήτευται. Ἅμα γὰρ	πρὸς	ἀμφοτέρους ἱστάμενος ὁ Κέλσος, Ἰουδαίους
[4]	ἐκείνοις ἡ μὲν νὺξ» γίνεται	πρὸς	ἀνάπαυσιν ἡ δ´ ἡμέρα πρὸς
[4]	τὸ ἥμερον καὶ τὴν ὡσπερεὶ	πρὸς	ἀνθρώπους αὐτῶν συνθήκην ἅπαξ γενομένων
[4]	Χριστοῦ κάθοδον ἢ εἰς τὴν	πρὸς	ἀνθρώπους ἐπιστροφὴν τοῦ θεοῦ καταλείπεσθαι
[4]	ὡς λέγοντας ὅτι αὐτὸς κάτεισι	πρὸς	ἀνθρώπους ὁ θεός· καὶ οἴεται
[4]	ἢ ὠστράκωται. Καὶ ταῦτα δὲ	πρὸς	ἀπολογίαν ἡμῖν λελέχθω τῆς φασκούσης
[4]	εὐλόγως σκώληκι παραβάλλοιτο, ἀφορμὰς ἔχον	πρὸς	ἀρετήν. Αὗται γὰρ αἱ πρὸς
[4]	ἐπιτρέπει, δηλονότι οὐχ ὑβρίσομεν τὴν	πρὸς	ἀρετὴν κατεσκευασμένην ἀνθρωπίνην φύσιν, κἂν
[4]	πρὸς ἀρετήν. Αὗται γὰρ αἱ	πρὸς	αὐτὴν ὑποτυπώσεις οὐκ ἐῶσι σκώληκι
[4]	ἀλληγορεῖν αὐτά. Ἔστι δ´ εἰπεῖν	πρὸς	αὐτόν· ἆρα τὰ μὲν τῷ
[4]	μόνη ἡ λογική· φαμὲν τοίνυν	πρὸς	αὐτόν· εἰ μὲν πᾶσα ψυχὴ
[4]	τοῦ λόγου ἀναλαμβάνειν ἡμᾶς τὴν	πρὸς	αὐτὸν οἰκείωσιν. Οὐδεμίαν οὖν θνητὴν
[4]	Ἰουδαίοις προσάγει ὁ Κέλσος καὶ	πρὸς	αὐτόν· ὅτι ἆρα, ὦ οὗτος,
[4]	ἀλληγορίαν. Εἴποι δ´ ἄν τις	πρὸς	αὐτὸν ὅτι, εἴπερ αἰσχύνης ἄξια
[4]	μὴ καὶ διὰ σωφροσύνης ἀναβῶσι	πρὸς	αὐτόν, σκωλήκων ἡμῖν δοκοῦσιν εἶναι
[4]	καὶ τοὺς τοῦ θεοῦ χρησμοὺς	πρὸς	αὐτούς, ἐροῦμέν τε ὅτι μή
[4]	ὅτε ἀγγέλων θεοῦ ἐπιδημίας γεγενημένας	πρὸς	αὐτούς. Καὶ γὰρ εἰκὸς ἐν
[4]	νεοσσῶν ἐπιβουλήν, εἴτε τῶν ἀναβαινόντων	πρὸς	αὐτοὺς ὄφεων καὶ διαφθειρόντων αὐτούς,
[4]	δυνάμει τῶν ἀκουόντων καὶ τῷ	πρὸς	αὐτοὺς χρησίμῳ τὸ ἐν τῇ
[4]	γε οἱ νικῶντες τὴν δριμυτάτην	πρὸς	ἀφροδίσια ὄρεξιν, πολλῶν ποιήσασαν τοὺς
[4]	Ὁ δὲ βουλόμενος λαβεῖν τὴν	πρὸς	Γαλάτας ἐπιστολὴν εἴσεται, τίνα τρόπον
[4]	τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γυμνάσαντι	πρὸς	διάκρισιν καλοῦ καὶ κακοῦ καὶ
[4]	πρὸς τὰ λογικὰ μίμημα, τάχα	πρὸς	δυσωπίαν τῶν λογικῶν, ἵν´ ἐνορῶντες
[4]	διὰ χρόνου ἐπιστρέφειν τὸ ὅλον	πρὸς	ἑαυτόν. Ἀλλ´ οὐδὲ πιθήκων μὲν
[4]	κάκιον γίνεται, οὐδὲ διὰ χρόνου	πρὸς	ἑαυτὸν ὁ θεὸς ἐπιστρέφει, οὐδ´
[4]	εἶναι ἑκάστῳ δαιμόνων εἴδει κοινωνία	πρὸς	ἕκαστον εἶδος ζῴων. Καὶ ὥσπερ
[4]	τὰ μαντικὰ ὑπεροχὴ καὶ οὐδαμῶς	πρὸς	ἐκεῖνα συγκριτή. Λεκτέον οὖν ὅτι,
[4]	ἀρχαῖς καὶ ἡγεμονίαις, τοῦτ´ οὐδὲν	πρὸς	ἔπος ἐστί, καὶ γὰρ οἱ
[4]	σημαινόμενα. Τὸ γὰρ διαλέγεσθαί τινα	πρὸς	ἕτερον ἐν φωνῇ γίνεται δηλούσῃ
[4]	τοιῶνδε ὀνομάτων, ἀλλὰ νῦν Ἰουδαῖοι	πρὸς	ἑτέρους τινάς, οὓς οὐκ ὠνόμασε,
[4]	ὑπὲρ τοῦ τῇ συνέσει χρήσασθαι	πρὸς	εὕρεσιν τεχνῶν, ἤπερ ἐκ τοῦ
[4]	καὶ τὰ τοιάδε τις ποιεῖ	πρὸς	ἐχθρούς, κίνδυνον ἐκφυγεῖν προμηθούμενος. Οὐ
[4]	νοσοῦντας καὶ μεμηνότας, ἰώμενος, ἢ	πρὸς	ἐχθρούς, κίνδυνον ἐκφυγεῖν προμηθούμενος. Οὔτε
[4]	Οὐ γὰρ ἐπιδεικτιᾷ ὁ θεὸς	πρὸς	ἡμᾶς, βουλόμενος ἡμᾶς συνιέναι καὶ
[4]	παριδὼν ἡμῖν μόνοις πολιτεύεται καὶ	πρὸς	ἡμᾶς ἐπικηρυκεύεται καὶ πέμπων οὐ
[4]	παριδὼν ἡμῖν μόνοις πολιτεύεται καὶ	πρὸς	ἡμᾶς μόνους ἐπικηρυκεύεται καὶ πέμπων
[4]	τινες ἐν ἡμῖν πλημμελοῦσιν, ἀφίξεται	πρὸς	ἡμᾶς ὁ θεὸς ἢ πέμψει
[4]	θεὸς» καὶ αὐτὸς ὤν, ἔρχηται	πρὸς	ἡμᾶς, οὐκ ἔξεδρος γίνεται οὐδὲ
[4]	οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν λαβὼν ἐπαπορεῖ	πρὸς	ἡμᾶς ὡς λέγοντας ὅτι αὐτὸς
[4]	λεκτέον ὅτι τὰ μὴ λεγόμενα	πρὸς	ἡμῶν περιτίθησιν ἡμῖν, τοῖς καὶ
[4]	θεοῦ λόγον τοῖς ἄνω καὶ	πρὸς	θεὸν βλέπουσι. Καὶ ἐπεὶ ὁ
[4]	τοῦ ἔθνους χρῆσθαι ἐν ταῖς	πρὸς	θεὸν εὐχαῖς καὶ ἐν τῷ
[4]	καθόλου σκώληκες ἂν εἶεν ὡς	πρὸς	θεόν· ὁ γὰρ λόγος τὴν
[4]	λέγειν ὅτι πάντες ἄνθρωποι ὡς	πρὸς	θεὸν τοῖς εὐτελέσι τούτοις παραβάλλονται
[4]	σκώληκες οὖν ἐκκλησιάζοντές ἐσμεν οἱ	πρὸς	Ἰουδαίους ἱστάμενοι ἀπὸ τῶν πεπιστευμένων
[4]	ἄλλα πανουργότερα καὶ κινοῦσιν αὐτὰ	πρὸς	ὃ βούλονται, ὅτε βούλονται, ἢ
[4]	ὑπερέχει τῶν ἀλόγων ζῴων, ὅτι	πρὸς	ὃ ὑμεῖς φατε, ὡς ὁ
[4]	τέσσαρα στοιχεῖα αὐτὸν εἶναι φύσεως·	πρὸς	ὃν λόγον οὐκ ἀγεννῶς καὶ
[4]	τοιοῦτον ποιεῖν. Καὶ ὑποθέσεως χάριν	πρὸς	παράστασιν τοῦ ἀδιάφορον εἶναι τὸ
[4]	ἐπιστήμην. Ὡς εἰ καὶ ἀετοὶ	πρὸς	σωτηρίαν τῶν ἐν τῇ καλίᾳ
[4]	τὰ χρήσιμα τῆς πολιτείας ἔργα	πρὸς	σωτηρίαν τῶν πόλεων. ~Τάχα δὲ
[4]	σεμνύνεσθαι μηδὲ θέλειν ἔχειν τὴν	πρὸς	τὰ ἄλογα ὑπεροχήν· καί φησι
[4]	ταῖς γραφαῖς λεγομένην κατάβασιν θεοῦ	πρὸς	τὰ ἀνθρώπινα· εἰς ἣν οὐ
[4]	νοηθέντα ἡμῖν, ἱερὲ Ἀμβρόσιε, τέταρτον	πρὸς	τὰ ἑξῆς εὐξάμενοι διὰ Χριστοῦ
[4]	λογικοῖς λόγον τὸν κοινὸν ἀνθρώπων	πρὸς	τὰ θεῖα καὶ ἐπουράνια τάχα
[4]	Ἐλεφάντων δὲ οὐδὲν εὐορκότερον οὐδὲ	πρὸς	τὰ θεῖα πιστότερον εἶναι δοκεῖ,
[4]	ἑαυτοῦ ψυχήν. ~Εἰ δὲ καὶ	πρὸς	τὰ καταγελαστότατα τοῦ Κέλσου θέλεις
[4]	τοῦ ταῦτα σαφηνισθῆναι καὶ ἀπαντηθῆναι	πρὸς	τὰ λεγόμενα περὶ τῆς Χριστοῦ
[4]	τῶν ἀλόγων ἐκτείνασαν τὸ οἱονεὶ	πρὸς	τὰ λογικὰ μίμημα, τάχα πρὸς
[4]	καὶ παρηλλαγμένον τῆς κατασκευῆς ὡς	πρὸς	τὰ λοιπὰ φρέατα. Νύμφας τε
[4]	λόγους. Καὶ μάλιστα χρεία ἡμῖν	πρὸς	τὰ νῦν ἑξῆς τοῖς προειρημένοις
[4]	ὡς θειοτέρας. Οὕτω γὰρ ἂν	πρὸς	τὰ πιθανὰ αὐτοῦ, ἐπιδειξαμένου φιλόσοφον
[4]	παρ´ Ἕλλησιν· ἡμῖν δ´ ὀλίγα	πρὸς	τὰ προκείμενα ἀπὸ πολλῶν λεκτέον,
[4]	οἴεται, πιθανότητος ἀνατρέπειν ἀπὸ τῆς	πρὸς	τὰ προφητικὰ συγκαταθέσεως καὶ τῆς
[4]	ἐν αὐτοῖς ἀλλά τις φυσικὴ	πρὸς	τὰ τοιάδε σωτηρίας ἕνεκεν τῶν
[4]	πρὸς τὰς Κέλσου λέξεις καὶ	πρὸς	τὰς ἀπὸ τῆς Στοᾶς λόγος
[4]	ταῦτα νῦν πρόκειται ἀπαντῶσιν ἡμῖν	πρὸς	τὰς Κέλσου κατηγορίας φυσιολογεῖν. ~Φησὶ
[4]	Ἀλλὰ γὰρ ὁ προηγούμενος καὶ	πρὸς	τὰς Κέλσου λέξεις καὶ πρὸς
[4]	δὲ ἤτοι μὴ δυνάμενος ἀπαντῆσαι	πρὸς	τὰς περὶ Χριστοῦ προφητείας ἢ
[4]	εἴληφε· φέρε κἂν διὰ βραχέων	πρὸς	ταῦτ´ ἀπαντήσωμεν. Οἶμαι δὴ ἀποδεδειχέναι
[4]	δίκην βασανιστοῦ πῦρ φέρων. Καὶ	πρὸς	ταῦτα δὲ φήσομεν ὅτι οὐκ
[4]	θεὸς δέχοιτο. Δοκεῖ δή μοι	πρὸς	ταῦτα λέλεχθαι τὰ δέοντα διηγησαμένῳ
[4]	ἀνθρώπων ἥκιστα ἡλίσκετο. Ὅρα δὲ	πρὸς	ταῦτα ὅτι, εἰ καὶ αἱροῦσιν
[4]	τὴν τροφήν, ἅτε οὐδ´ ἀφορμὴν	πρὸς	τέχνας ἔχοντα· καὶ φυσικὴν δ´
[4]	τὴν ἀφιλόσοφον ἀπέχθειαν τοῦ ἀνδρὸς	πρὸς	τὴν ἀρχαιοτάτην Ἰουδαίων γραφήν. Οὐ
[4]	καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται	πρὸς	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται
[4]	καὶ αἱ καταχρηστικώτερον οὕτως ὀνομαζόμεναι	πρὸς	τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἐκείνων
[4]	δυνάμενος γοῦν ἀπολογήσασθαι καὶ δικαιολογήσασθαι	πρὸς	τὴν κατηγορήσασαν, μεγαλοψύχως ἀπεσιώπησε, τῷ
[4]	τὸν ἐντυγχάνοντα τῇ ἀπολογίᾳ ταύτῃ	πρὸς	τὴν Κέλσου κατηγορίαν γεγραμμένῃ ἀνασχέσθαι
[4]	οὖν ἀπὸ πλειόνων ὀλίγα εἴπομεν	πρὸς	τὴν Κέλσου πεῦσιν εἰπόντος· Τίς
[4]	τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ταῦτα δὲ	πρὸς	τὴν Κέλσου ὑπόληψιν, μὴ νοήσαντος
[4]	Καὶ ὁπότερόν γε ἂν εἴπητε	πρὸς	τὴν πεῦσιν ἡμῶν, ἀποκρινούμεθα ἀποδεικνύναι
[4]	ψόγοι εὐλόγως ἔσονται. Λελέξεται δὲ	πρὸς	τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν τῷ Κέλσῳ
[4]	ὥσπερ ἡ τῶν τροφῶν ποιότης	πρὸς	τὴν τοῦ νηπίου φύσιν εἰς
[4]	ὅλον φιλοσοφοῦν, καὶ διὰ τὴν	πρὸς	τὸ ἀκούειν τῶν θείων νόμων
[4]	ἡμῖν, καὶ ποῦ ἐπαινετὴ συγκατάθεσις	πρὸς	τὸ ἀληθὲς ἢ ἀποδεκτὴ ἀνάνευσις
[4]	καὶ Ἰουδαίοις φαῦλοι καὶ ὡς	πρὸς	τὸ ἀληθὲς οὐ Χριστιανοὶ οὐδὲ
[4]	ὀνομάσω, τιτανικοὶ ἢ γιγάντιοι, ἀσεβεῖς	πρὸς	τὸ ἀληθῶς θεῖον καὶ τοὺς
[4]	ἐκ τῶν κατὰ τὸν τόπον	πρὸς	τὸ ἁμαρτάνειν ὡς χρήσιμος τῷ
[4]	υἱὸν αὐτοῦ. Οἱονεὶ ἀνθρώπου τρόπους	πρὸς	τὸ ἀνθρώποις λυσιτελὲς φορῶν ὁ
[4]	λέγειν στοχαζόμεθα δυνατοῦ, ἀλλ´ ἁρμοζόμενοι	πρὸς	τὸ ἀσθενὲς τῶν ὑποκειμένων φαμὲν
[4]	λόγος, καὶ κωλυόμενος ὡσπερεὶ τροφὴν	πρὸς	τὸ αὔξειν τὸ κωλύεσθαι λαμβάνων,
[4]	δ´ ἀπὸ πάνυ πολλῶν παραθησόμεθα	πρὸς	τὸ δεῖξαι ὅτι μάτην συκοφαντεῖ
[4]	καὶ γαλᾶς ὑπό τινων παραλαμβάνεσθαι	πρὸς	τὸ δηλοῦν τὰ μέλλοντα. Καὶ
[4]	πόλεμοι τῶν μελισσῶν διδασκαλία ἔγκειται	πρὸς	τὸ δικαίους καὶ τεταγμένους πολέμους,
[4]	τὴν Γένεσιν, οὐδὲν δυνηθεὶς εἰπεῖν	πρὸς	τὸ ἐλέγξαι πλασματῶδες τὸ κατὰ
[4]	Αἰγύπτου ὄρη, οὐ προάγεται αὐτόθεν	πρὸς	τὸ ζητῆσαι, τίς ὁ τοσούτων
[4]	καὶ ὅτι εἰσὶν οὗτοι πιστότεροι	πρὸς	τὸ θεῖον ἡμῶν καὶ γνῶσιν
[4]	εἰκόνα» θεοῦ γεγονέναι τὸν ἄνθρωπον	πρὸς	τὸ καθ´ ὁμοίωσιν» καὶ ὅτι
[4]	ὁδῶν ἀκριβῶς κατανοήσῃ τὸν διατιθέντα	πρὸς	τὸ καλὸν λόγον. ~Ἐπεὶ δ´
[4]	ταῦτα δ´ ἀναγκαίως ὑπολαμβάνω ἐκτεθεῖσθαι	πρὸς	τὸ κἂν σοί τι δοκῇ
[4]	πρὸ τούτων διεξελθόντες βιβλίοις τὰ	πρὸς	τὸ Κέλσου σύγγραμμα νοηθέντα ἡμῖν,
[4]	γίνεσθαι τὰς κινήσεις τοῖς ζῴοις	πρὸς	τὸ μαντεύσασθαι καὶ μετὰ ταῦτα
[4]	ζῷα τυγχάνοντες, οὐκ ἂν ἐπαρθεῖεν	πρὸς	τὸ μέγα φρονῆσαι διὰ τὸ
[4]	φιλάνθρωπον καὶ χρηστόν, οὐδὲν ἀνύει	πρὸς	τὸ μὴ εἶναι νυκτερίδα τὸν
[4]	ἐπὶ τούτων τυφλοῖ τὸ ἔχθος	πρὸς	τὸ μὴ συνορᾶν ὅτι καὶ
[4]	κἂν πιθανότητι χρώμενοι κατὰ Ἰουδαίων	πρὸς	τὸ μὴ ὑγιῶς μὲν Ἰουδαίους
[4]	γινώσκεσθαι ἀλεξιφάρμακα, τί οὖν τοῦτο	πρὸς	τὸ μὴ φύσιν ἀλλὰ λόγον
[4]	τῶν οὐ χρωμένων τῇ συνέσει	πρὸς	τὸ μηδὲν ὑπὸ θηρίων παθεῖν.
[4]	οὐδὲν βοηθεῖ τοῖς ἀνειληφόσιν αὐτὴν	πρὸς	τὸ μηκέτι αὐτοὺς παραβάλλεσθαι σκώληξιν,
[4]	καὶ ἡμῖν δῷ λόγους καὶ	πρὸς	τὸ οἰκοδομεῖν τὰ τοῦ Χριστοῦ
[4]	πρὸς ἀνάπαυσιν ἡ δ´ ἡμέρα	πρὸς	τὸ ὁρᾶν τε καὶ ἐνεργεῖν.
[4]	οἱ θεοφιλεῖς ἔπραξαν. Ἀλλὰ καὶ	πρὸς	τὸ οὔτ´ ἐν λόγῳ οὔτ´
[4]	τὴν περὶ ἑτέρων ἡμῖν ἀπολογίαν	πρὸς	τὸ οὔτε δὲ νοσῶν ἢ
[4]	λελεγμένοις οὐκέτι· τί οὖν τοῦτο	πρὸς	τὸ πάντως κατ´ ἀρχὰς τοὺς
[4]	ἀναγκαίως οἶμαι. Ἐβουλόμεθα γὰρ ἀπαντῆσαι	πρὸς	τὸ περὶ Ἰουδαίων ὑπὸ τοῦ
[4]	κακίαν. Ἀλλὰ γὰρ ἀρκεῖ ταῦτα	πρὸς	τὸ ταῦτ´ αὐτοὺς ἐποίησεν ἐσφαλμένῃ
[4]	ἢ ὑπὸ τοῦ ἰατροῦ κατασκευάζεται	πρὸς	τὸ τῆς ὑγείας χρειῶδες τῷ
[4]	τῶν τοιούτων γένος. ~Εἶτα λέγει	πρὸς	τὸ τῶν αἰσθανομένων τῆς ἑαυτῶν
[4]	δὲ περισσὸν καὶ ἄλογον ἀπολογήσασθαι	πρὸς	τὸ ὑπ´ οὐδενὸς περὶ τοῦ
[4]	ὡς ἀντιπράσσοντα τοῖς τοῦ θεοῦ	πρὸς	τὸν ἄνθρωπον παραγγέλμασιν ὁ Κέλσος
[4]	τὸ τοῖς τοιούτοις ἀντιλέγειν ἱστάμενον	πρὸς	τὸν ἀσέβειαν ἡμῶν κατηγοροῦντα εὔηθες·
[4]	τὰ Σόδομα, καὶ τίς ὁ	πρὸς	τὸν ἐκεῖθεν διασῳζόμενον τῶν ἀγγέλων
[4]	γεγένηται, τοῦ Ἰωσὴφ οὐκ ἐνδόντος	πρὸς	τὸν ἔρωτα τῆς νομιζομένης δεσποίνης,
[4]	ἔθνος ἁμαρτάνον διὰ πόνων ἐπιστρέφεσθαι	πρὸς	τὸν θεὸν αὐτῶν, ὁτὲ μὲν
[4]	βίον, κἂν ὁ ἐν ἀρχῇ	πρὸς	τὸν θεὸν» λόγος, θεὸς» καὶ
[4]	λόγος εἰπών· Ἐγγιεῖ Μωϋσῆς μόνος	πρὸς	τὸν θεόν, οἱ δὲ λοιποὶ
[4]	τὴν ἀπέχθειαν, οἶμαι τοῦ Ἠσαῦ	πρὸς	τὸν Ἰακώβ, ἀνδρὸς κατὰ τὴν
[4]	ὁ αὐτὸς εἶ. Πλὴν ἀρκεῖ	πρὸς	τὸν Κέλσον καὶ ταῦτα ἀποφηνάμενον
[4]	ἰουδαϊκῷ προσώπῳ τοῦ ἑτέρου ἱσταμένου	πρὸς	τὸν λόγον. ~Οὐκ οἶδα δ´
[4]	ἐκτεθεῖσθαι, ἐπεὶ μὴ ἐδύνατο ἀπαντῆσαι	πρὸς	τὸν λόγον. ~Πυνθανόμεθα γὰρ ἁπάντων
[4]	λεκτέον, διελέγχουσι τὴν ἀχάριστον ψευδοδοξίαν	πρὸς	τὸν πεποιηκότα αὐτόν· ἄνθρωπος» γὰρ
[4]	λαμπρὸν τῆς δικαιοσύνης, τηρούσης τὸ	πρὸς	τὸν πλησίον καὶ ὁμογενῆ κοινωνικὸν
[4]	Ἱερεμίᾳ γέγραπται, ὡς τοῦ κυρίου	πρὸς	τὸν προφήτην εἰπόντος· Ἰδοὺ δέδωκα
[4]	περὶ δὲ τῶν ὕστερον λέγεται	πρὸς	τὸν σωτῆρα ὑπὸ τοῦ πατρός·
[4]	ἐλευθερούμενον καὶ μετὰ πομπῆς ἐπανιόντα	πρὸς	τὸν τοῦ πατρὸς τάφον καὶ
[4]	ἦν, τοῖς κοινοῖς ἐν χριστιανισμῷ	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καλοῖς. Εἰ
[4]	ἐπιμιξίαν γεγονέναι τῆς θείας φύσεως	πρὸς	τοὺς ἀνθρώπους. Ἅπερ καὶ ὁ
[4]	συγκρίνων τὸ βούλημα τῶν τε	πρὸς	τοὺς ἀσθενεστέρους λεγομένων καὶ τῶν
[4]	τῶν ἰατρῶν ποτε λόγοι τοιοίδε	πρὸς	τοὺς κάμνοντας, ἤπερ κατὰ τὸ
[4]	βάτραχον καὶ μύρμηκα εἶναι ὡς	πρὸς	τοὺς λοιποὺς ἀνθρώπους. Κἂν Δημοσθένης
[4]	φέρεσθαι διὰ ναυτικῆς καὶ κυβερνητικῆς	πρὸς	τοὺς μὴ ἔχοντας ἐκεῖνα· ὥστε
[4]	τι εἰπεῖν τοῖς διὰ τὸ	πρὸς	τοὺς μισουμένους ἔχθος κατηγοροῦσιν αὐτῶν
[4]	καταβάλῃ καὶ τῷ λόγῳ τῷ	πρὸς	τοὺς μύρμηκας καὶ τὸ τῶν
[4]	Πλάτων. Καὶ ἐχρῆν γε ἡμᾶς	πρὸς	τοὺς ὄρνιθας φοιτᾶν διδασκάλους· ἵν´
[4]	ἱεράτευμα» ἀναχωροῦντες καὶ ἐκκλίνοντες τὴν	πρὸς	τοὺς πολλοὺς ἐπιμιξίαν, ἵνα μὴ
[4]	εὐτελέστερον καὶ δυνάμενον μέν τι	πρὸς	τοὺς πολλοὺς καὶ ἁπλουστέρους πίστεως
[4]	προσωποποιοῦντος θεοῦ ἁρμοζόντως ἑαυτῷ τὰ	πρὸς	τοὺς τοιούσδε λεχθησόμενα. Ἀλλ´ ᾧ
[4]	καὶ τῶν οὐ Χριστιανῶν τὸ	πρὸς	τοὺς φέροντας τὰ βαρύτατα τῶν
[4]	ἄλλοι δὲ θειοτέρας αὐτῶν καὶ	πρὸς	τοῦτ´ ἐπιτηδείους εἶναι τὰς ψυχάς,
[4]	παλίντροπον ἰοῦσα καὶ ἐπανιοῦσα. Καὶ	πρὸς	τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῶν
[4]	βίον, πρότερον δὲ ἠμέλει; Καὶ	πρὸς	τοῦτο δὲ φήσομεν ὅτι οὐκ
[4]	ἵνα πλανήσας κίνδυνον διαφύγῃ. Καὶ	πρὸς	τοῦτο λέγοιτ´ ἂν πῇ μὲν
[4]	ὕλης ἔκγονον οὐδὲν ἀθάνατον. Καὶ	πρὸς	τοῦτο λελέξεται ὅτι, εἴπερ ὕλης
[4]	τὰ ἐν ἀνθρώποις, ἑαυτῷ ἀνθυποφέρει	πρὸς	τοῦτο τὸ οὐ γὰρ οἶδε
[4]	ὄντος γνῶναι. Ἡμεῖς δὲ καὶ	πρὸς	τοῦτό φαμεν ὅτι τὴν τῶν
[4]	εἰσήγαγεν ὁ Μωϋσέως λόγος, καὶ	πρὸς	τοῦτο φήσομεν ὅτι ὅμοιόν ἐστι
[4]	φθαρτὸν αὐτῶν ὅμοιον, λεκτέον καὶ	πρὸς	τοῦτον αὐτοῦ τὸν λόγον ὅτι
[4]	ἐπιβουλεύσαντα τῷ Ἄβελ λέγει ἢ	πρὸς	τούτῳ καὶ τὸν Ἠσαῦ τῷ
[4]	ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ταῦτα γίνεται	πρὸς	τροφὴν ἢ τοῖς φυτοῖς δένδροις
[4]	τί μᾶλλον ἀνθρώποις γίνεσθαι ταῦτα	πρὸς	τροφὴν ἢ τοῖς φυτοῖς δένδροις
[4]	ἐργαλείων ταῖς ὑπηρετουμέναις τέχναις τὰ	πρὸς	τροφήν· ἡ δὲ τῆς σκέπης
[4]	κἂν φιλόσοφος αἰσθανόμενος τοῦ κοινωνικοῦ,	πρὸς	τῷ μὴ συναναιρεῖν τῷ χριστιανισμῷ
[4]	δόγματα τῇ Χριστιανῶν κατὰ ταῦτα	πρὸς	φιλοσοφίαν συμφωνίᾳ, οὐδ´ ὅση βλάβη
[4]	φαρμάκου μοίρᾳ χρῷτό τις ἤτοι	πρὸς	φίλους νοσοῦντας καὶ μεμηνότας, ἰώμενος,
[4]	φύσεως διοικουμένων παντοδαπῶν φυτῶν καὶ	πρὸς	χρείαν γεγονότων οὐκ εὐκαταφρόνητον ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008