Chapitre
[4]	πῶς οὐχὶ μᾶλλον, ὅπου κληδόνες	ἀπὸ	ἀνθρώπων λαμβάνονται, θείαν εἶναι φήσομεν
[4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν βλαστησάντων	ἀπὸ	γῆς, ὅτ´ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ
[4]	καὶ τοὺς λόγους τῶν εἰπόντων	ἀπὸ	δαιμόνων ἢ θεῶν γίνεσθαι τὰς
[4]	καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἑρμηνείαν	ἀπὸ	Ἑβραίων, τῶν τοῖς πατρίοις γράμμασι
[4]	δειρήν, ἰδνωθεὶς ὀπίσω· ὁ δ´	ἀπὸ	ἕθεν ἧκε χαμᾶζε, ἀλγήσας ὀδύνῃσι,
[4]	τῆς κακίας συστάσει, ἣν οὐδὲ	ἀπὸ	ἑνὸς ἀνθρώπου δεδύνηται κωλῦσαι ὁ
[4]	ἐστιν ἡ ἀκρίς, καὶ στρατεύει	ἀπὸ	ἑνὸς κελεύσματος εὐτάκτως· καὶ ἀσκαλαβώτης
[4]	τῆς Ἀναξαγόρου γενόμενος ἀκροατής· ὅστις	ἀπὸ	ἑνὸς λογικοῦ τοῦ ἀνθρώπου συνεκδοχικῶς
[4]	πάσης κακίας δεῖσθαι τοῦ καταπεμπομένου	ἀπὸ	θεοῦ, ἵν´ οἱ μὲν ἄδικοι
[4]	ὅσον ἔτι ἦσαν ἄξιοι τῆς	ἀπὸ	θεοῦ φρουρᾶς· ὅτε δ´ ἐχρῆν
[4]	λεκτέον ὅτι καὶ τοῦτ´ οὐκ	ἀπὸ	θεωρήματος τοῦ περὶ τοῦ καθήκοντος
[4]	καὶ ἀστείους. Καὶ ἰατροὶ γοῦν	ἀπὸ	ἰατρικῆς προγινώσκουσί τινα, κἂν φαῦλοι
[4]	καταβεβηκέναι λέγουσιν. Ἐμφαίνει γὰρ τοὺς	ἀπὸ	ἰουδαϊκῶν γραφῶν κατασκευάζοντας τὴν Χριστοῦ
[4]	σήμερον νομιζόμενοι κατὰ Κέλσον ἐπιεικεῖς	ἀπὸ	Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν ἠλληγόρουν τὰ
[4]	παραπλησίας ἐκείνῳ κακίας καὶ τῶν	ἀπὸ	κακίας αὐτῷ πεπραγμένων, κἂν Ἀντιφῶν
[4]	τούτοις λέγοιτο ἢ πᾶν τὸ	ἀπὸ	κακίας πραττόμενον; Οὐκοῦν ὁ θεὸς
[4]	περὶ μυρίων δ´ ἂν τῶν	ἀπὸ	κεχυμένης τῆς κακίας ἐπεισελθόντων τῷ
[4]	ὑπό τινα γεγονέναι φρουρὰν τὴν	ἀπὸ	κρειττόνων, ὥστε κατ´ ἀρχὰς ἐπιμιξίαν
[4]	δυνηθέντες ἀναβῆναι ἀκολουθοῦντες τῷ λόγῳ	ἀπὸ	λίθων καὶ ξύλων ἀλλὰ καὶ
[4]	καθήκοντος ποιοῦσιν οἱ πελαργοὶ οὐδ´	ἀπὸ	λογισμοῦ ἀλλ´ ἀπὸ φύσεως, βουληθείσης
[4]	δὲ ἑώρακε, τίνι διαφέρει τὰ	ἀπὸ	λόγου καὶ λογισμοῦ ἐπιτελούμενα τῶν
[4]	πολλῶν ἐναργείας παριστὰς ὅτι πολλοὶ	ἀπὸ	μεγίστων διεσώθησαν κινδύνων, πεισθέντες τῇ
[4]	δ´ ὡς ἐχρῆν τοῖς εἰδόσιν	ἀπὸ	μύθων εὑρίσκειν τὸ περὶ ἀληθείας
[4]	λόγος τεχνικὸς ὑπέστησεν αὐτά, οὐδ´	ἀπὸ	νοῦ ἔχει τὴν ἀρχήν, πάντα
[4]	ἐν τριακοστῷ ἕκτῳ ψαλμῷ· Παῦσαι	ἀπὸ	ὀργῆς καὶ ἐγκατάλιπε θυμόν» λέγων
[4]	εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν	ἀπὸ	ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα,
[4]	συγγραμμάτων. ~Ἑξῆς δὲ τούτοις ἐπιλεξάμενος	ἀπὸ	πάντων συγγραμμάτων, τῶν περιεχόντων ἀλληγορίας
[4]	τὸν προηγούμενον νοῦν; Ὀλίγα δ´	ἀπὸ	πάνυ πολλῶν παραθησόμεθα πρὸς τὸ
[4]	δυναμένου ἡμᾶς οἰκειῶσαι αὐτῷ καθαροὺς	ἀπὸ	πάσης πονηρίας καὶ κακίας βίου.
[4]	ἐκριζούντων τὰ κατὰ τῆς ἀληθείας	ἀπὸ	πάσης ψυχῆς, βεβλαμμένης ἀπὸ τοῦ
[4]	λόγον οὐκ ἀγεννῶς καὶ οἱ	ἀπὸ	Πλάτωνος καὶ οἱ ἀπὸ τῆς
[4]	ὁ Κέλσος θλιβόμενος ἀποπηδήσεται μὲν	ἀπὸ	Πλάτωνος, τοῦ ἔκ τινος κρατῆρος
[4]	βασιλείας καιροῖς» Ἡμεῖς μὲν οὖν	ἀπὸ	πλειόνων ὀλίγα εἴπομεν πρὸς τὴν
[4]	δ´ ἂν καὶ μίαν ἐξαίρετον	ἀπὸ	πολλῆς φιλανθρωπίας κατάβασιν ὑπὲρ τοῦ
[4]	τί ἄτοπον ἀπαντᾷ τῷ λόγῳ,	ἀπὸ	πολλῆς φιλανθρωπίας καταβιβάζοντι σωτῆρα τῷ
[4]	δ´ ὀλίγα πρὸς τὰ προκείμενα	ἀπὸ	πολλῶν λεκτέον, διελέγχουσι τὴν ἀχάριστον
[4]	ἀπὸ προνοίας ταῦτ´ ἔρχεται ἢ	ἀπὸ	προνοίας οὐ μᾶλλον ἡμῶν προνοουμένης
[4]	ἐστι χρήσιμα, δῆλον ὅτι οὐδ´	ἀπὸ	προνοίας ταῦτ´ ἔρχεται ἢ ἀπὸ
[4]	κύριος ὁ θεός σου ἐξολοθρεύσει	ἀπὸ	προσώπου σου, οὗτοι κληδόνων καὶ
[4]	ἀναισχύντως ἄρα ἐπεχείρησαν γενεαλογεῖν αὑτοὺς	ἀπὸ	πρώτης σπορᾶς γοήτων καὶ πλάνων
[4]	τὸ καὶ ἐπεχείρησαν γενεαλογῆσαι αὑτοὺς	ἀπὸ	πρώτης σπορᾶς γοήτων καὶ πλάνων
[4]	Ἰουδαῖοι ἅτε ἐπιχειρήσαντες ἑαυτοὺς γενεαλογεῖν	ἀπὸ	πρώτης σπορᾶς τούτων, οὓς γόητας
[4]	οὐχ ἡμεῖς διδάσκομεν, ἀλλ´ ἄνωθεν	ἀπὸ	σοφῶν παρειλήφαμεν· ὧν εἷς τις
[4]	εἶναι τὰ θηρία καὶ ταῖς	ἀπὸ	συνέσεως ὑφισταμέναις κατ´ ἐκείνων τέχναις.
[4]	ἐντολὴν τὴν φάσκουσαν· Πῖνε ὕδατα	ἀπὸ	σῶν ἀγγείων καὶ ἀπὸ σῶν
[4]	ὕδατα ἀπὸ σῶν ἀγγείων καὶ	ἀπὸ	σῶν φρεάτων πηγῆς. Μὴ ὑπερεκχείσθω
[4]	ἐναργοῦς ὄντος τοῦ τὰ ὀνόματα	ἀπὸ	τῆς Ἑβραίων εἰλῆφθαι διαλέκτου, παρὰ
[4]	τῶν θείων γραμμάτων καὶ τῶν	ἀπὸ	τῆς ἐν τοῖς λόγοις ἀκολουθίας,
[4]	ταῦτα ὁ Κέλσος ἐκτιθέμενος τὰ	ἀπὸ	τῆς ἔξω τοῦ θείου λόγου
[4]	τίς ὁ ἀνάλογον τοῖς ἀποδειχθησομένοις	ἀπὸ	τῆς ἑρμηνείας ποταμοῖς δράκων καὶ
[4]	ἦν θεῖος ἀλλὰ συνεὶς τῶν	ἀπὸ	τῆς θείας ἀλετρίδος εἰρημένων κληδόνων
[4]	τῶν προφητειῶν, ἐν αἷς τὰ	ἀπὸ	τῆς ἱστορίας γέγραπται, οὐχ ὡς
[4]	τῆς ἱστορίας γέγραπται, οὐχ ὡς	ἀπὸ	τῆς ἱστορίας ἔστι προσαχθῆναι καὶ
[4]	καὶ οὐ φιλαλήθως συνήγαγε τὰ	ἀπὸ	τῆς ἱστορίας ὁ Κέλσος· ὥστε
[4]	καὶ κακῶν καὶ παραστησάντων καὶ	ἀπὸ	τῆς ἱστορίας ὅτι πρῶτον μὲν
[4]	προσκυνουμένου ὑπ´ αὐτῶν θεοῦ, τοιοῦτον	ἀπὸ	τῆς καθαρᾶς περὶ τοῦ δημιουργοῦ
[4]	τὴν λογικὴν φύσιν, πεπληρωμένην τοῦ	ἀπὸ	τῆς κακίας μολύβδου καὶ τῶν
[4]	λιβανωτῷ καὶ αἵματι καὶ ταῖς	ἀπὸ	τῆς κνίσσης ἀναθυμιάσεσι χαιρόντων καὶ
[4]	τοῖς ἀτίμοις ἐκελεύσθη. Καὶ προσέθηκεν	ἀπὸ	τῆς μισητικῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως τὸ
[4]	ὁ θεὸς δι´ οἰωνοσκόπου ἀποτρέψαι	ἀπὸ	τῆς οἰωνιστικῆς πεποίηκε πνεῦμα ἐν
[4]	τῶν μυθευομένων Τιτάνων ἢ Γιγάντων	ἀπὸ	τῆς περὶ θεοῦ ἐννοίας, αὐτὸς
[4]	μύρμηκες καὶ βάτραχοι οἱ καταπεπτωκότες	ἀπὸ	τῆς περὶ θεοῦ ὑγιοῦς ὑπολήψεως
[4]	ἀντὶ τοῦ πυρός» ἡ δ´	ἀπὸ	τῆς πλευρᾶς τοῦ μετ´ ἔκστασιν»
[4]	νέων ὑπεκκαύματα, τὰς ἑταίρας, ἀναιρεῖσθαι	ἀπὸ	τῆς πολιτείας αὐτῶν. Ἦν δὲ
[4]	τηροῦντας τὸ ἰσοστάσιον τῶν στοιχείων	ἀπὸ	τῆς προνοίας γίνεται, οὐκ ἐπιτρεπούσης
[4]	τῆς, ὡς οἴεται, πιθανότητος ἀνατρέπειν	ἀπὸ	τῆς πρὸς τὰ προφητικὰ συγκαταθέσεως
[4]	τούτοις ὁ Κέλσος ἐπιτρέχων τὰ	ἀπὸ	τῆς πρώτης βίβλου Μωϋσέως, ἥτις
[4]	οἱ ἀπὸ Πλάτωνος καὶ οἱ	ἀπὸ	τῆς Στοᾶς ἔστησαν. Καὶ ἡμεῖς
[4]	Κέλσου λέξεις καὶ πρὸς τὰς	ἀπὸ	τῆς Στοᾶς λόγος εὐκαιρότερον ἐν
[4]	θεραπεύειν πως τὰς ἀπεμφάσεις οἱ	ἀπὸ	τῆς Στοᾶς οὐκ οἶδ´ ὅπως
[4]	οὐχ ἑώρακεν ὅτι καὶ τῶν	ἀπὸ	τῆς Στοᾶς φιλοσόφων κατηγορεῖ, οὐ
[4]	λύσεως αὐτῶν, ἐξ ἧς προήχθη	ἀπὸ	τῆς φυλακῆς ἐπὶ τὸ ἐμπιστευθῆναι
[4]	καταλιπεῖν, μηδαμῶς φέρον ἴχνος τοῦ	ἀπὸ	τῆς φύσεως λόγου. Εἰ μὴ
[4]	ἰσχυρὸν τὸν λόγον τὸν κατασκευάζοντα	ἀπὸ	τοιωνδὶ προγόνων εἶναι τὸ Ἰουδαίων
[4]	θέλειν σώμασιν ἀνθρώπων καὶ μυρμήκων	ἀπὸ	τοσούτου διαστήματος, μὴ πολὺ δὲ
[4]	ᾠκοδόμησε τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν	ἀπὸ	τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα» καὶ
[4]	μαντικὸς οὐκ ἐφυλάξατο τάδε τινὰ	ἀπὸ	τοῦ ἀετοῦ παθεῖν; Καὶ ἄλλα
[4]	αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν· ἀλλὰ τὴν	ἀπὸ	τοῦ γινώσκεσθαι ἡμῖν αὐτὸν ἐγγινομένην
[4]	τῶν Τιτάνων ἀπατωμένου καὶ ἐκπίπτοντος	ἀπὸ	τοῦ Διὸς θρόνου καὶ σπαρασσομένου
[4]	προσηγορίᾳ, ὡς οὐ μόνον τοὺς	ἀπὸ	τοῦ ἔθνους χρῆσθαι ἐν ταῖς
[4]	κατανοήσας ζῴων διαφόρους καὶ εἴτ´	ἀπὸ	τοῦ θείου μαθὼν τὰ περὶ
[4]	συνᾳδούσης καὶ συμφωνούσης ἐν ταῖς	ἀπὸ	τοῦ θείου πνεύματος γραφαῖς, γενομένου
[4]	τῶν ἀνθρώπων ἐπισπωμένης καὶ καθελκούσης	ἀπὸ	τοῦ θεοῦ εἰς γῆν τοὺς
[4]	τροπολογοῦμεν. Καταβαίνει γὰρ ὁ θεὸς	ἀπὸ	τοῦ ἰδίου μεγέθους καὶ ὕψους,
[4]	οὐκ ἀγεννεῖ φιλοσόφων αἱρέσει τῶν	ἀπὸ	τοῦ Κιτιέως Ζήνωνος κατασκευάσαι ὅτι
[4]	ὡς οἱ πολλοί φασι, γίνεται	ἀπὸ	τοῦ νωτιαίου μυελοῦ καὶ ἐκ
[4]	γὰρ λόγος τὴν ἀρχὴν ἔχων	ἀπὸ	τοῦ παρὰ θεῷ λόγου οὐκ
[4]	προσφεύξεται δὲ Ἀριστοτέλει καὶ τοῖς	ἀπὸ	τοῦ Περιπάτου, ἄϋλον φάσκουσιν εἶναι
[4]	Ἢ τάχα καὶ ὁ τραγικὸς	ἀπὸ	τοῦ ποιοῦντος τὴν ἡμέραν ἡλίου
[4]	τοσαύτη περὶ αὐτὰ τέχνη οὐκ	ἀπὸ	τοῦ πρώτου ἐλήλυθε νοῦ. Ἔδει
[4]	ἀληθείας ἀπὸ πάσης ψυχῆς, βεβλαμμένης	ἀπὸ	τοῦ συγγράμματος Κέλσου ἢ τῶν
[4]	ἐξεθέμην τοῦ Κέλσου λέξει παραφραζούσῃ	ἀπὸ	τοῦ Τιμαίου τινὰ γέγραπται, ὡς
[4]	ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ὁ Κέλσος	ἀπὸ	τοῦ τοῖς βαρουμένοις ὑπὸ φορτίων
[4]	τοῦ σώματος ἀνακεκραμένη αὐτῷ καὶ	ἀπὸ	τοῦ τόπου, εἰς ὃν ἐλήλυθε,
[4]	τὸ ἀληθὲς ἢ ἀποδεκτὴ ἀνάνευσις	ἀπὸ	τοῦ ψεύδους; Ἀλλὰ καὶ εἰ
[4]	ὅπερ κατάγοντός ἐστι τὴν ψυχὴν	ἀπὸ	τῶν ἁψίδων τοῦ οὐρανοῦ οὐκ
[4]	τῆς Ἑβραίων ἐχόμενα διαλέκτου, ἤτοι	ἀπὸ	τῶν γραμμάτων αὐτῶν ἐλήφθη ἢ
[4]	ἡ χρῆσις τῶν, ὡς οἴεται,	ἀπὸ	τῶν γραφῶν μύθων ὁ Κέλσος.
[4]	τόδε, προδηλοῦν, καὶ τοῦτ´ ἐροῦμεν	ἀπὸ	τῶν δαιμόνων συμβολικῶς ἀνθρώποις δεδηλῶσθαι
[4]	καὶ χρυσοῦ, ἀναβάντες δὲ καὶ	ἀπὸ	τῶν ἐν κόσμῳ καλῶν ἐπὶ
[4]	αὐτή. Ἔοικε δὲ καὶ ταῦτ´	ἀπὸ	τῶν ἐν τῷ Θεαιτήτῳ παραπεφράσθαι,
[4]	Κέλσου περὶ τῶν κακῶν λόγος	ἀπὸ	τῶν ἐξετασάντων φιλοσόφων τὰ περὶ
[4]	μετὰ παντοδαπῶν ἀποδείξεων, τῶν τε	ἀπὸ	τῶν θείων γραμμάτων καὶ τῶν
[4]	μὴ νοήσαντες καὶ τὰς τοιαύτας	ἀπὸ	τῶν θείων γραφῶν φωνὰς οἴονται
[4]	σφίσιν αὐτοῖς οἱ ἄνθρωποι σωτηρίαν	ἀπὸ	τῶν θηρίων καὶ τὴν κατ´
[4]	τῶν ἀνδρῶν; Οὓς οὐδαμόθεν ἢ	ἀπὸ	τῶν ἱερῶν παρὰ Ἰουδαίοις βιβλίων
[4]	ᾧ ἀναγέγραπται Χριστιανὸς Ἰουδαίῳ διαλεγόμενος	ἀπὸ	τῶν ἰουδαϊκῶν γραφῶν καὶ δεικνὺς
[4]	καὶ τοὺς ἐν Ἕλλησι φιλοσοφοῦντας	ἀπὸ	τῶν λεγομένων· ἐν οἷς οὐ
[4]	πρόβατα οἴκου Ἰσραήλ» καὶ καταβάντα	ἀπὸ	τῶν ὀρῶν πρὸς ἃ ὁ
[4]	μεταποιήσεως μεταποιήσασα, ἀντ´ ἐκείνων τοῖς	ἀπὸ	τῶν πανταχοῦ ἀνθρώπων πιστεύουσι παραδέδωκε
[4]	ταῦτα, ἐχρησάμην ἂν Σολομῶντος λέξει	ἀπὸ	τῶν Παροιμιῶν οὕτως ἐχούσῃ· Τέσσαρα
[4]	ἐσμεν οἱ πρὸς Ἰουδαίους ἱστάμενοι	ἀπὸ	τῶν πεπιστευμένων αὐτοῖς εἶναι γραμμάτων
[4]	φασὶν ἔσεσθαι κατὰ περίοδον τοῖς	ἀπὸ	τῶν προτέρων περιόδων πάντας, ἵνα
[4]	ἐμφωλεύοντας αὐτοῦ ταῖς φολίσιν ἢ	ἀπὸ	τῶν προχωρημάτων» τοῦ Φαραὼ πληρούμενα
[4]	αὐτῶν ἐλήφθη ἢ καὶ ἁπαξαπλῶς	ἀπὸ	τῶν σημαινομένων ὑπὸ τῆς Ἑβραίων
[4]	ὅτε δὲ χρῄζομεν τροφῆς τῆς	ἀπὸ	τῶν σωμάτων αὐτῶν, οὕτως αὐτὰ
[4]	ἔτεσιν ἱστορουμένης γεγενῆσθαι καὶ συναγομένης	ἀπὸ	τῶν τριακοσίων» τοῦ μήκους πήχεων»
[4]	δὴ ὅτι καὶ γενεαλογοῦνται Ἰουδαῖοι	ἀπὸ	τῶν τριῶν πατέρων τοῦ Ἀβραὰμ
[4]	πελαργοὶ οὐδ´ ἀπὸ λογισμοῦ ἀλλ´	ἀπὸ	φύσεως, βουληθείσης τῆς κατασκευαζούσης αὐτοὺς
[4]	ἐκ κατασκευῆς; Ἄνθρωποι δὲ οὐκ	ἀπὸ	ψιλῆς φύσεως ἐπὶ τὸ τοιοῦτον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008