Chapitre |
[4] |
ἐροῦμεν·
οὐ
λέοντι
ὁ
δημιουργὸς
|
οὐδ´ |
ἀετῷ
οὐδὲ
δελφῖνι
ταῦτα
πεποίηκεν, |
[4] |
ποιητικόν;
Καὶ
γὰρ
οὐ
πίσσῃ
|
οὐδ´ |
ἄλλῃ
τινὶ
τοιαύτῃ
ὕλῃ,
ἀσφάλτῳ |
[4] |
πρὸς
ἑαυτὸν
ὁ
θεὸς
ἐπιστρέφει,
|
οὐδ´ |
ἀνθρώπων
ἕνεκα
ὀργίζεται,
ὥσπερ
οὐδὲ |
[4] |
τοῦ
καθήκοντος
ποιοῦσιν
οἱ
πελαργοὶ
|
οὐδ´ |
ἀπὸ
λογισμοῦ
ἀλλ´
ἀπὸ
φύσεως, |
[4] |
οὐδεὶς
λόγος
τεχνικὸς
ὑπέστησεν
αὐτά,
|
οὐδ´ |
ἀπὸ
νοῦ
ἔχει
τὴν
ἀρχήν, |
[4] |
ταῦτ´
ἐστι
χρήσιμα,
δῆλον
ὅτι
|
οὐδ´ |
ἀπὸ
προνοίας
ταῦτ´
ἔρχεται
ἢ |
[4] |
χρόνῳ.
Θαρροῦντες
δ´
ἐροῦμεν
ὅτι
|
οὐδ´ |
ἀποκατασταθήσονται.
Ἄγος
γὰρ
ἔπραξαν
τὸ |
[4] |
καλεῖν
τὸν
ἐπὶ
πᾶσι
θεὸν
|
οὐδ´ |
Ἀπόλλωνα
τὸν
ἥλιον
οὐδ´
Ἄρτεμιν |
[4] |
Ἰησοῦ,
καίτοι
γε
οὐκ
ἀγεννῶς
|
οὐδ´ |
ἀπρεπῶς
τῷ
ἰουδαϊκῷ
προσώπῳ
τοῦ |
[4] |
θεὸν
οὐδ´
Ἀπόλλωνα
τὸν
ἥλιον
|
οὐδ´ |
Ἄρτεμιν
τὴν
σελήνην·
ἀλλὰ
καθαρὰν |
[4] |
ὡς
ὕλης
ἐστὶν
ἔκγονον
ἢ
|
οὐδ´ |
αὐτὸς
χρῆμά
ἐστιν
ἀθάνατον.
Εἰ |
[4] |
ἑτοίμην
ἔχει
τὴν
τροφήν,
ἅτε
|
οὐδ´ |
ἀφορμὴν
πρὸς
τέχνας
ἔχοντα·
καὶ |
[4] |
μεταβολή,
ἁμαρτίαν»
γὰρ
οὐκ
ἐποίησεν»
|
οὐδ´ |
ἐκ
καλοῦ
εἰς
αἰσχρόν,
οὐ |
[4] |
εὑρίσκει
χώραν,
οὐκ
ἀμείβοντος
τόπον
|
οὐδ´ |
ἐκλείποντος
χώραν
αὐτοῦ
κενὴν
καὶ |
[4] |
φύσιν,
κἂν
δι´
ἄγνοιαν
ἐξαμαρτάνῃ,
|
οὐδ´ |
ἐξομοιώσομεν
αὐτὴν
τοῖς
τοιοῖσδε
ζῴοις. |
[4] |
ἀδεκάστως
τις
ἐντυγχάνῃ,
εὑρήσει
ὅτι
|
οὐδ´ |
ἐπὶ
γέλωτα
κινεῖ
τὸ
βιβλίον, |
[4] |
τὴν
περὶ
κατακλυσμοῦ
ἱστορίαν
κακολογεῖν
|
οὐδ´ |
ἐπιστήσας
οἷς
ἐδύνατο
λέγειν
κατὰ |
[4] |
οὐ
μιμησόμεθά
γε
αὐτὸν
ἡμεῖς
|
οὐδ´ |
ἐροῦμεν
τὰ
παραπλήσια
περὶ
τῶν |
[4] |
Κέλσος,
ὡσπερεὶ
οὐχ
ὁσίως
ἡμῶν
|
οὐδ´ |
εὐαγῶς
περὶ
τοῦ
θεοῦ
θρυλούντων, |
[4] |
ἀνθρώποις
κακά,
ὧν
οὐ
ταχέως
|
οὐδ´ |
οἱ
φιλοσοφεῖν
δοκοῦντες
καθαρεύουσι—
πολλοὶ
|
[4] |
Οἶδε
μέν,
οὐκ
ἐπανορθοῖ
δέ,
|
οὐδ´ |
οἷόν
τε
αὐτῷ
δυνάμει
θείᾳ |
[4] |
οἶδε
μέν,
οὐκ
ἐπανορθοῖ
δέ,
|
οὐδ´ |
οἷόν
τε
αὐτῷ
θείᾳ
δυνάμει
|
[4] |
οὐκ
ἀνθρώπῳ
ὡς
οὐδὲ
λέοντι
|
οὐδ´
|
οἷς
ὀνομάζει·
ἡμεῖς
δ´
ἐροῦμεν· |
[4] |
Ἰουδαίοις
μήτε
Χριστιανοῖς·
ἤτοι
δὲ
|
οὐδ´ |
ὅλως
ὑπάρχει
ἐν
Χριστιανοῖς,
εἰ |
[4] |
ἀλλ´
οὐ
τὰ
αὐτὰ
ἀεὶ
|
οὐδ´ |
ὁμογενῆ
συμβαίνει
ἐν
τοῖς
ὅλοις· |
[4] |
τοῖς
τοιούτοις
κατατακτέον·
Οὐκ
οἰωνιεῖσθε
|
οὐδ´ |
ὀρνιθοσκοπήσετε»
καὶ
ἀλλαχοῦ·
Τὰ
γὰρ |
[4] |
κατὰ
ταῦτα
πρὸς
φιλοσοφίαν
συμφωνίᾳ,
|
οὐδ´ |
ὅση
βλάβη
κωλυτικὴ
γίνεται
εὐσεβείας |
[4] |
μὲν
παρακαλούσης
πῇ
δ´
ἀπειλούσης,
|
οὐδ´ |
ὑπεμνήσθη
τῆς
ἱστορίας.
Πολλῷ
γὰρ |
[4] |
θεῷ
καινοτέρας
δεῖ
διορθώσεως.
Ἀλλ´
|
οὐδ´ |
ὡς
ἄνθρωπος
τεκτηνάμενός
τι
ἐνδεῶς |
[4] |
οὔτε
τὸν
θεοῦ
παράδεισον»
ὠνόμασεν
|
οὐδ´ |
ὡς
πεφυτευκέναι
λέγεται
ὁ
θεὸς» |