Chapitre |
[4] |
ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
ἴσα
|
θεῷ, |
ἀλλ´
ἑαυτὸν
ἐκένωσε
μορφὴν
δούλου |
[4] |
ὅτι
πιστεύομεν
τῷ
ἐπὶ
πᾶσι
|
θεῷ |
ἀξιοῖ
ἡμᾶς
πιστεύειν
ὅτι
αἱ |
[4] |
ὁ
προφήτης
εὐχόμενος
ἔλεγε
τῷ
|
θεῷ· |
Ἀποκάλυψον
τοὺς
ὀφθαλμούς
μου,
καὶ |
[4] |
μὴ
ἄλλως
οἰκειωθῆναι
δύνασθαι
τῷ
|
θεῷ, |
ἐὰν
μὴ
καὶ
διὰ
σωφροσύνης |
[4] |
τὴν
ἁμαρτίαν
καὶ
πιστεύσωσι
τῷ
|
θεῷ |
ἑαυτούς,
ἐπιδεδημηκέναι
κεκήρυκται
ὁ
Ἰησοῦς, |
[4] |
τὸ
μὴ
ἀρεσκόντως
ἀπαγγελλόμενον
τῷ
|
θεῷ. |
Εἰ
μὴ
ἄρα
ἡ
τηλικαύτη |
[4] |
κρείττονα
βίον
καὶ
ἀρέσκοντα
τῷ
|
θεῷ |
ἑλομένους.
Οὐκ
οἶδα
δὲ
καὶ |
[4] |
τοῦ
θεοῦ
βασιλείας
ἀποδώσουσι»
τῷ
|
θεῷ |
ἐν
τοῖς»
ἑκάστης
πράξεως
οὔσης |
[4] |
τὴν
κατηγορήσασαν,
μεγαλοψύχως
ἀπεσιώπησε,
τῷ
|
θεῷ |
ἐπιτρέψας
τὰ
καθ´
ἑαυτόν.
~Μετὰ |
[4] |
σύμβολα
μεγάλων
μυστηρίων
ἐποίουν
τῷ
|
θεῷ. |
Ἐχρῆν
οὖν
ἐκείνην
τὴν
πόλιν, |
[4] |
Καὶ
οὐδέν
γε
ἠμέληται
τῷ
|
θεῷ |
ἢ
ἀμεληθήσεται,
ποιοῦντι
καθ´
ἕκαστον |
[4] |
Μὴ
τῶν
βοῶν
μέλει
τῷ
|
θεῷ; |
Ἢ
δι´
ἡμᾶς
πάντως
λέγει; |
[4] |
οὐχ
οἷόν
τε
ἦν
τῷ
|
θεῷ
|
θείᾳ
δυνάμει
μηδ´
ἐπανορθώσεως
δεομένους |
[4] |
ἐχθρῶν,
ἵνα
γένωνται
φίλοι
τῷ
|
θεῷ. |
Καὶ
γὰρ
σαφῶς
ὑπὲρ
ἁμαρτωλῶν
|
[4] |
αὐτοῦ
γεγονότες
πάντῃ
ὅμοιοι
τῷ
|
θεῷ, |
καὶ
ἡμῖν
πάντα
ὑποβέβληται,
γῆ |
[4] |
ἐὰν
φανερωθῇ,
ἐσόμεθα
ὅμοιοι
τῷ
|
θεῷ |
καὶ
ὀψόμεθα
αὐτόν,
καθώς
ἐστιν» |
[4] |
τὸ
πιστεῦσαι
τῷ
τῶν
ὅλων
|
θεῷ |
καὶ
πάντα
πράττειν
κατ´
ἀναφορὰν |
[4] |
τοῦ
θεοῦ
θεωρήμασιν,
ἐμπιστεύσαντα
ἑαυτὸν
|
θεῷ |
καὶ
τῷ
σωτῆρι
τοῦ
γένους |
[4] |
καὶ
εἰς
τό·
Οὔτε
τῷ
|
θεῷ |
καινοτέρας
δεῖ
διορθώσεως.
Ἀλλ´
οὐδ´ |
[4] |
νοῦς
τῆς
τοιᾶσδε
καθόδου
τῷ
|
θεῷ; |
Κέλσος
δὲ
τὰ
μήτε
ὑπὸ |
[4] |
ἀρχὴν
ἔχων
ἀπὸ
τοῦ
παρὰ
|
θεῷ |
λόγου
οὐκ
ἐᾷ
τὸ
λογικὸν |
[4] |
ἢ
μεμηνὼς
οὐδεὶς
φίλος
τῷ
|
θεῷ· |
ὁ
γὰρ
ἀπολογησάμενός
φησιν
οὐχ |
[4] |
σχῆμα
περιτιθέναι
τῷ
ἐπὶ
πᾶσι
|
θεῷ |
ὁποῖόν
ἐστι
τὸ
ἀνθρώπινον,
καθ´ |
[4] |
ὅτι
πάντῃ
ὅμοιοί
ἐσμεν
τῷ
|
θεῷ. |
Οὐ
λέγομεν
δ´
ὅτι
ὑποβέβληται |
[4] |
ἀνθρώπινα
οὖν
πάθη
προσάπτομεν
τῷ
|
θεῷ |
οὐδὲ
δυσσεβεῖς
δόξας
ἔχομεν
περὶ |
[4] |
νοῦς
τῆς
τοιᾶσδε
καθόδου
τῷ
|
θεῷ; |
οὐχ
ὁρῶν
ὅτι
καὶ
καθ´ |
[4] |
καλῶς
εἰρημένῳ.
Μέλει
δὲ
τῷ
|
θεῷ
|
οὐχ,
ὡς
Κέλσος
οἴεται,
μόνου |
[4] |
κακίαν
βλασφημίαν
αἰσχρολογίαν»
αὐτῷ
τῷ
|
θεῷ |
περιῆπτεν
τὸ
πάθος,
οὗ
ἡμᾶς |
[4] |
ἤδη
δὲ
τῶν
διακονουμένων
τῷ
|
θεῷ |
πολλαί
εἰσι
διαφοραί,
καὶ
ὀλίγοι |
[4] |
ἂν
ὁ
τοιοῦτος
θαρροίη
τῷ
|
θεῷ, |
συνιεὶς
δὲ
καὶ
τὸν
ἐν |
[4] |
τὸν
λόγον,
ἐλπίδας
ἔχειν
παρὰ
|
θεῷ |
τὰς
ἀρίστας
ἔκ
τε
τῆς |
[4] |
τοῦ
ὅλου.
Καὶ
μέλει
τῷ
|
θεῷ |
τοῦ
ὅλου,
καὶ
τοῦτ´
οὔ |
[4] |
τὸ
τοῦ
λογικοῦ
καὶ
τῷ
|
θεῷ |
τῶν
ὅλων
ἀνακειμένου
σῶμα»
ναός |
[4] |
ἑξῆς
εὐξάμενοι
διὰ
Χριστοῦ
τῷ
|
θεῷ
|
ὑπαγορεύομεν.
Δοθεῖεν
δ´
ἡμῖν
λόγοι, |
[4] |
διαφέρει
ὁ
ἄνθρωπος
παρὰ
τῷ
|
θεῷ, |
φησὶν
ὅτι,
εἰ
διὰ
τοῦθ´ |
[4] |
δὲ
νοσῶν
ἢ
μεμηνὼς
οὐδεὶς
|
θεῷ |
φίλος,
οὔτε
φοβεῖταί
τινα
ὁ |
[4] |
τῷ
ταῦτα
κτίσαντι
μόνῳ
ἀνακείμενοι
|
θεῷ |
Χριστιανοὶ
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
χάριν |