Chapitre
[4]	πένης ἀεί ἐστι καὶ πολλοῦ	δεῖ	ἁπαλός τε καὶ καλός, οἷον
[4]	τό· Οὔτε τῷ θεῷ καινοτέρας	δεῖ	διορθώσεως. Ἀλλ´ οὐδ´ ὡς ἄνθρωπος
[4]	αὐτοῦ ἰχθύες; Καὶ τί με	δεῖ	ἐπὶ πλέον κατασκευάζειν τὰ μὴ
[4]	ἡμῖν μὲν ἀρκύων καὶ ὅπλων	δεῖ	καὶ ἀνθρώπων πλειόνων βοηθῶν καὶ
[4]	θυγατέρα αὐτοῦ. Καὶ τί με	δεῖ	καταλέγειν τὰς περὶ θεῶν ἀτόπους
[4]	αὐτοῖς ἑορταὶ ἐγίνοντο. Τί δὲ	δεῖ	λέγειν περὶ τῆς τάξεως τῶν
[4]	ἐς ἀνθρώπους κάτεισι, μεταβολῆς αὐτῷ	δεῖ,	μεταβολῆς δὲ ἐξ ἀγαθοῦ εἰς
[4]	ταῦτα, καὶ μάλιστα ὅτε ὃν	δεῖ	τρόπον νοεῖται, σεμνότερα φανεῖται Διονύσου
[4]	αἰθερίου σώματος. ~Ὅρα οὖν εἰ	δεῖ	τῷ μετὰ τοιούτων δογμάτων κατηγοροῦντι
[4]	ἐπὶ τὴν δημωδεστέραν ἀκοήν. Καὶ	δεῖ	ὑπὲρ τοῦ ταῦτα σαφηνισθῆναι καὶ
[4]	εἰς ἣν οὐ μεταβολῆς αὐτῷ	δεῖ,	ὡς Κέλσος οἴεται ἡμᾶς λέγειν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008