Chapitre |
[4] |
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
ἐξ
ἀνάγκης
φησὶν
|
ἀεὶ |
γεγονέναι
καὶ
εἶναι
καὶ
ἔσεσθαι· |
[4] |
εἰς
τὸν
Φαλάριδος
ταῦρον
καταδικασθέντας
|
ἀεὶ
|
ἐν
αὐτῷ
μυκήσεσθαι·
ἅπερ
ἐὰν |
[4] |
τῶν
κακῶν
λόγος,
οὐ
μενόντων
|
ἀεὶ |
ἐν
ταὐτῷ
διὰ
τὴν
ἤτοι |
[4] |
τὴν
τῆς
μητρὸς
φύσιν
ἔχων
|
ἀεὶ |
ἐνδείᾳ
ξύνοικος.
Κατὰ
δ´
αὖ |
[4] |
βίον
ὁ
θεός,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀεὶ |
ἐπεμελήθη
διδοὺς
ἀρετῆς
ἀφορμὰς
τοῦ |
[4] |
διὰ
τοῦ
Χριστοῦ
καὶ
τῆς
|
ἀεὶ |
ἐπιδημίας
τοῦ
λόγου
ἀναλαμβάνειν
ἡμᾶς |
[4] |
καθ´
ἑαυτοὺς
ζῆν,
οὐ
χρῄζοντες
|
ἀεὶ
|
ἐπιτροπευόντων
καὶ
οἰκονομούντων
αὐτοὺς
μετὰ |
[4] |
ἡ
αὐτή,
καὶ
κακῶν
γένεσις
|
ἀεὶ |
ἡ
αὐτή.
Ἔοικε
δὲ
καὶ |
[4] |
καὶ
ἡ
τῶν
κακῶν
γένεσις
|
ἀεὶ |
ἡ
αὐτή.
Ὡς
γὰρ
μιᾶς |
[4] |
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
ἀνάγκη
τὰ
αὐτὰ
|
ἀεὶ |
καὶ
γεγονέναι
καὶ
εἶναι
καὶ |
[4] |
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
ἀνάγκη
τὰ
αὐτὰ
|
ἀεὶ |
καὶ
γεγονέναι
καὶ
εἶναι
καὶ |
[4] |
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
ἀνάγκη
τὰ
αὐτὰ
|
ἀεὶ |
καὶ
γεγονέναι
καὶ
εἶναι
καὶ |
[4] |
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
ἀνάγκη
τὰ
αὐτὰ
|
ἀεὶ |
καὶ
γεγονέναι
καὶ
εἶναι
καὶ |
[4] |
καὶ
εἶναι
καὶ
ἔσεσθαι,
ἀνάγκη
|
ἀεὶ |
κατὰ
τὰς
τεταγμένας
περιόδους
Μωϋσέα |
[4] |
κωνείου
θάνατον.
Οὕτω
δὲ
ἀνάγκη
|
ἀεὶ |
κατὰ
τὰς
τεταγμένας
περιόδους
Φάλαριν
|
[4] |
διαφθορᾷ,
Ἄνυτον
δὲ
καὶ
Μέλητον
|
ἀεὶ |
κατηγορήσειν
αὐτοῦ,
καὶ
τὴν
ἐν |
[4] |
Ἀλλ´
οὐκ
αἰσχυνόμεθα
λέγειν
ὅτι
|
ἀεὶ |
μὲν
πέμπει
τοὺς
ἐπανορθωσομένους·
οἱ |
[4] |
δὲ
πῶς
ὁ
μὲν
κόσμος
|
ἀεὶ |
ὁ
αὐτός
ἐστι
καὶ
οὐκ |
[4] |
Θέλει
οὖν
διὰ
καινοτέρας
διορθώσεως
|
ἀεὶ
|
ὁ
θεὸς
τὰ
σφάλματα
ἀναλαμβάνειν. |
[4] |
γένει,
ἀλλ´
οὐ
τὰ
αὐτὰ
|
ἀεὶ |
οὐδ´
ὁμογενῆ
συμβαίνει
ἐν
τοῖς |
[4] |
τοῖς
ὅλοις·
οὔτε
γὰρ
εὐφορίαι
|
ἀεὶ |
οὔτ´
ἀφορίαι
ἀλλ´
οὐδὲ
ἐπομβρίαι |
[4] |
εἰς
τέλος
ἡ
τῶν
θνητῶν
|
ἀεὶ
|
περίοδος,
καὶ
κατὰ
τὰς
τεταγμένας |
[4] |
ἴτης
καὶ
σύντονος,
θηρευτὴς
δεινός,
|
ἀεὶ
|
προσπλέκων
μηχανὰς
καὶ
φρονήσεως
ἐπιθυμητὴς |
[4] |
οὐ
διαλείπει
καὶ
ζητῶν,
ὅπως
|
ἀεὶ |
συνῶμεν
αὐτῷ.
Καὶ
ἐν
τῷ |
[4] |
οὐ
διαλείπει
καὶ
ζητῶν,
ὅπως
|
ἀεὶ |
συνῶμεν
αὐτῷ,
λεκτέον
ὅτι
τὰ |
[4] |
θνητῶν
περιόδῳ,
δῆλον
ὅτι
ἀνάγκη
|
ἀεὶ |
Σωκράτη
μὲν
φιλοσοφήσειν
καὶ
κατηγορηθήσεσθαι |
[4] |
τοῦδέ
τινος
ἀνθρώπου
φύσεως
οὐκ
|
ἀεὶ |
τὰ
αὐτά
ἐστι
περὶ
τὸ |
[4] |
πατρὸς
φύσιν.
Τὸ
δὲ
ποριζόμενον
|
ἀεὶ
|
ὑπεκρεῖ,
ὥστε
οὔτ´
ἀπορεῖ
Ἔρως |
[4] |
καὶ
ἀνυπόδητος
καὶ
ἄοικος,
χαμαιπετὴς
|
ἀεὶ
|
ὢν
καὶ
ἄστρωτος,
ἐπὶ
θύραις |