| Chapitre |
|---|
| [4] |
βίῳ
τὰ
αὐτὰ
ποιήσοντα,
ἅπερ
|
οὐχ
|
ἅπαξ
ἀλλ´
ἀπειράκις
κατὰ
περιόδους |
| [4] |
πάσης
πονηρίας
καὶ
κακίας
βίου.
|
Οὐχ |
ἁπλῶς
οὖν,
εἴ
τις
Ἰουδαῖον |
| [4] |
ὃς
ἐν
μορφῇ
θεοῦ
ὑπάρχων
|
οὐχ |
ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
ἴσα |
| [4] |
τινα
χρείαν
γεγονέναι,
δῆλον
ὅτι
|
οὐχ |
ἕξει
φύσιν
περὶ
διαμονῆς
τὴν |
| [4] |
τὸ
Ἀμμανιτῶν.
Καὶ
ἀληθῶς
γε
|
οὐχ |
εὑρίσκεται
ἡ
θεία
γραφὴ
σαφῶς |
| [4] |
προβάτια
καὶ
καμήλους
δεδωρῆσθαι·
καὶ
|
οὐχ |
ἑώρα
ὅτι
Ταῦτα
πάντα
τυπικῶς |
| [4] |
ὁ
Κέλσος
συγχυθεὶς
τὸν
λογισμὸν
|
οὐχ |
ἑώρακεν
ὅτι
καὶ
τῶν
ἀπὸ |
| [4] |
καὶ
θεραπαινίδας
ἀνάγεσθαι
ἐπὶ
τροπολογίαν
|
οὐχ |
ἡμεῖς
διδάσκομεν,
ἀλλ´
ἄνωθεν
ἀπὸ |
| [4] |
ἑλληνικῆς
εἴτε
καὶ
βαρβαρικῆς
ἢ
|
οὐχ |
ἱστορίας
ἀλλά
τινος
μυστικῆς
ἀναγραφῆς |
| [4] |
οὐκέτι
ἐν
παροιμίαις
λαλήσω
ὑμῖν.
|
Οὐχ |
οἱ
αἰσθητοὶ
τοίνυν
μύρμηκες
σοφώτεροι |
| [4] |
ὁ
Κέλσος,
οὐκ
ἂν
εἶπεν
|
οὐχ |
οἷα
ἀλληγορίαν
ἐπιδέχεσθαι
εἶναι
τὰ
|
| [4] |
πως
ἀλληγορεῖν
αὐτά,
ἔστι
δ´
|
οὐχ
|
οἷα
ἀλληγορίαν
ἐπιδέχεσθαί
τινα
ἀλλ´ |
| [4] |
τῶν
μέτρων
αὐτῆς,
καὶ
ὡς
|
οὐχ |
οἷόν
τ´
ἦν
κατὰ
τὸν |
| [4] |
Κέλσος
γενέσθαι
ἐπηπόρησε
λέγων·
Ἆρ´
|
οὐχ |
οἷόν
τε
αὐτῷ
δυνάμει
θείᾳ |
| [4] |
τι
φάσκων
τῷ
Κέλσῳ,
ὅτι
|
οὐχ |
οἷόν
τε
ἦν
τῷ
θεῷ
|
| [4] |
τοὺς
λόγους
ὁ
Κέλσος
ὡς
|
οὐχ
|
οἵους
τε
ἐπιδέξασθαι
ἀλληγορίαν.
Φησὶ |
| [4] |
ὕπνος
ἄλλο
τι
σημαίνει
καὶ
|
οὐχ |
ὅπερ
ἡ
πρόχειρος
ἐκδοχὴ
τῆς |
| [4] |
διὸ
καὶ
ἡ
Πηνελόπη
φησίν·
|
Οὐχ |
ὁράᾳς,
ὅ
μοι
υἱὸς
ἐπέπταρε |
| [4] |
καὶ
τὴν
κατ´
ἐκείνων
ἐπικράτειαν.
|
~Οὐχ |
ὁρῶν
δ´
ὁ
γεννάδας,
ὅσων |
| [4] |
τῆς
τοιᾶσδε
καθόδου
τῷ
θεῷ;
|
οὐχ |
ὁρῶν
ὅτι
καὶ
καθ´
ἡμᾶς
|
| [4] |
ἄσπαρτα
καὶ
ἀνήροτα
πάντα
φύονται»
|
οὐχ |
ὁρῶν
ὅτι
πανταχοῦ
τὴν
ἀνθρωπίνην |
| [4] |
μηδ´
ἀποδείξας
ὁ
Κέλσος,
ὡσπερεὶ
|
οὐχ
|
ὁσίως
ἡμῶν
οὐδ´
εὐαγῶς
περὶ |
| [4] |
θρυλούντων,
φησίν·
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
οὐχ |
ὁσίως
οὐδὲ
εὐαγῶς
ταῦτα
περὶ |
| [4] |
ἢ
ἀτιμάσαι
τὰ
τῶν
φαυλοτάτων·
|
οὐχ |
ὅτι
πάντως
τὸ
τοιοῦτον
ὑγιῶς |
| [4] |
τὰ
ὑπὸ
σελήνην
ἐστί,
καὶ
|
οὐχ |
οὕτως
ἄλλα
ὡς
τὰ
ἐπὶ |
| [4] |
καὶ
μαντειῶν
ἀκούσονται·
σοὶ
δὲ
|
οὐχ |
οὕτως
ἔδωκε
κύριος
ὁ
θεός |
| [4] |
τῷ
ὁμοιώματι
τῆς
παραβάσεως
Ἀδάμ»
|
οὐχ |
οὕτως
περὶ
ἑνός
τινος
ὡς |
| [4] |
οὐδὲ
τοῦτο
παραδέξασθαι
ἐπιτρέπει,
δηλονότι
|
οὐχ |
ὑβρίσομεν
τὴν
πρὸς
ἀρετὴν
κατεσκευασμένην |
| [4] |
θεῷ·
ὁ
γὰρ
ἀπολογησάμενός
φησιν
|
οὐχ |
ὑπὲρ
τῶν
ἤδη
φίλων
νοσούντων |
| [4] |
τὴν
Ἰησοῦ
εἰς
ἀνθρώπους
ἐπιδημίαν,
|
οὐχ
|
ὑποκείμεθα
τῇ
Κέλσου
κατηγορίᾳ.
Ὅμως |
| [4] |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
ἱστορίας
γέγραπται,
|
οὐχ |
ὡς
ἀπὸ
τῆς
ἱστορίας
ἔστι
|
| [4] |
εἰρημένῳ.
Μέλει
δὲ
τῷ
θεῷ
|
οὐχ, |
ὡς
Κέλσος
οἴεται,
μόνου
τοῦ |
| [4] |
καὶ
ἐν
ἀρετῇ
γεγενημένου.
Ὅθεν
|
οὐχ, |
ὡς
ὁ
Κέλσος
καὶ
οἱ
|
| [4] |
ἀθάνατος
ὅλος
ὁ
κόσμος
καὶ
|
οὐχ |
ὡς
ὕλης
ἐστὶν
ἔκγονον
ἢ |
