Chapitre |
[4] |
τὰ
αὐτὰ
ποιήσοντα,
ἅπερ
οὐχ
|
ἅπαξ |
ἀλλ´
ἀπειράκις
κατὰ
περιόδους
πεποίηκεν· |
[4] |
λογικὴν
ἢ
ἄλογον.
Εἰ
δ´
|
ἅπαξ
|
βλέπει
τὴν
πασῶν
ὁρμῶν
πηγήν, |
[4] |
ὡσπερεὶ
πρὸς
ἀνθρώπους
αὐτῶν
συνθήκην
|
ἅπαξ |
γενομένων
ὑπ´
αὐτοῖς
εὐορκίαν
τηρουμένην |
[4] |
τοῦ
ψεύδους;
Ἀλλὰ
καὶ
εἰ
|
ἅπαξ |
δοθείη
καὶ
δυνατὸν
τοῦτο
καὶ |
[4] |
ὕλῃ
τῶν
φυτῶν.
Εἰ
δ´
|
ἅπαξ |
θεοὺς
ἐποίει
δημιουργοὺς
πάντων
σωμάτων, |
[4] |
ἀνθρώπων,
εἰ
μὴ
ἀναφανεῖται
τοῖς
|
ἅπαξ |
παραδεχομένοις
εἶναί
τινας
ἀνθρώπους
σκώληκας |
[4] |
καὶ
δράκων
ἀετός
τε
καὶ
|
ἱέραξ |
καὶ
τὰ
ὅμοια
τούτοις.
Καὶ |
[4] |
δυνηθῇ.
Οὐ
δή
που
δ´
|
ἐξ |
ἀγαθοῦ
εἰς
κακὸν
γέγονεν
αὐτῷ |
[4] |
ἀηδῶν,
ἵνα
τοὺς
κάμνοντας
ἰάσηται,
|
ἐξ |
ἀγαθοῦ
εἰς
κακὸν
ἢ
ἐκ |
[4] |
ἡμᾶς
λέγειν,
οὔτε
τροπῆς
τῆς
|
ἐξ |
ἀγαθοῦ
εἰς
κακὸν
ἢ
ἐκ |
[4] |
μεταβολῆς
αὐτῷ
δεῖ,
μεταβολῆς
δὲ
|
ἐξ |
ἀγαθοῦ
εἰς
κακὸν
καὶ
ἐκ |
[4] |
ἐκ
φαύλου
εἰς
ἀστεῖον
καὶ
|
ἐξ |
ἀκολάστου
εἰς
σώφρονα
καὶ
ἐκ |
[4] |
ἀπόλλυται
καθ´
ἣν
προεῖπον
ἀμοιβὴν
|
ἐξ
|
ἀλλήλων
εἰς
ἄλληλα·
περισσὸν
δὲ |
[4] |
περίοδον
κατὰ
τὰς
τεταγμένας
ἀνακυκλήσεις
|
ἐξ |
ἀνάγκης
φησὶν
ἀεὶ
γεγονέναι
καὶ |
[4] |
θαυμαστὸν
εἰ
ἐπὶ
τοῦ
παρόντος
|
ἐξ |
ἀνθρώπου
νεκροῦ
μεταπλασσόμενος
ὄφις,
ὡς |
[4] |
Σωκράτης·
Ἀλλ´
οὔτε
τὰ
κακὰ
|
ἐξ |
ἀνθρώπων
ἀπολέσθαι
δυνατὸν
οὔτε
παρὰ |
[4] |
λέξιν,
φάσκουσαν
μὴ
δύνασθαι
ἀπολέσθαι
|
ἐξ |
ἀνθρώπων
τὰ
κακά»
~Οὐκ
οἶδα |
[4] |
καὶ
ὅτι
οὐδὲν
ἄτοπον
τὸν
|
ἐξ
|
ἀνομοίων
συνεστηκότα
κόσμον
ὑπὸ
ἑνὸς |
[4] |
ἔργον
εἶναι
ὑπειλήφασι
καὶ
ὡς
|
ἐξ |
ἀνοσίων
μίξεων
εἰρήκασι
γεγονέναι
ἔθνη |
[4] |
θεοῦ
ἔργον
ὁλόκληρον
καὶ
τέλειον
|
ἐξ |
ἁπάντων
γένηται·
τούτου
χάριν
μεμέτρηται |
[4] |
θεοῦ
ἔργον
ὁλόκληρον
καὶ
τέλειον
|
ἐξ |
ἁπάντων
γένηται.
Τούτῳ
γὰρ
συγκαταθετέον |
[4] |
δὲ
τοῦ
Ἐπικούρου
θεοί,
σύνθετοι
|
ἐξ |
ἀτόμων
τυγχάνοντες
καὶ
τὸ
ὅσον |
[4] |
καταμεθύσκουσαι
τὸν
πατέρα,
ἵνα
γένωνται
|
ἐξ |
αὐτοῦ
μητέρες·
φέρε
δὲ
τὰ |
[4] |
ἐκ
λόγου,
ἔσθ´
ὅτε
δ´
|
ἐξ |
ἐπιλογισμοῦ
καὶ
κατ´
ἐπιστήμην.
Ὡς |
[4] |
χρώμενοι,
μόνον
τοῦτο
φυσικὸν
οὐκ
|
ἐξ |
ἐπιλογισμοῦ
καταλαμβάνοντες
ἀλλ´
ἐκ
κατασκευῆς; |
[4] |
ἐκ
καλοῦ
εἰς
αἰσχρὸν
ἢ
|
ἐξ
|
εὐδαιμονίας
εἰς
κακοδαιμονίαν
ἔρχεσθαι.
Καίτοι |
[4] |
ἐκ
καλοῦ
εἰς
αἰσχρὸν
ἢ
|
ἐξ |
εὐδαιμονίας
εἰς
κακοδαιμονίαν
ἢ
ἐκ |
[4] |
ἐκ
καλοῦ
εἰς
αἰσχρὸν
καὶ
|
ἐξ
|
εὐδαιμονίας
εἰς
κακοδαιμονίαν
καὶ
ἐκ |
[4] |
οὐ
γὰρ
ἔγνω
ἁμαρτίαν»
οὐδὲ
|
ἐξ |
εὐδαιμονίας
ἦλθεν
εἰς
κακοδαιμονίαν,
ἀλλ´ |
[4] |
Φαραὼ
καὶ
τῆς
λύσεως
αὐτῶν,
|
ἐξ |
ἧς
προήχθη
ἀπὸ
τῆς
φυλακῆς |
[4] |
ἵππου
ἢ
ὄνου
καὶ
τῶν
|
ἐξ |
ἵππου
μὲν
σφηκῶν
ἐξ
ὄνου |
[4] |
καὶ
ἐκ
βοὸς
μέλισσα
καὶ
|
ἐξ |
ἵππου
σφὴξ
καὶ
ἐξ
ὄνου |
[4] |
ὑπνῶν
κύριος,
ὡς
δυνατὸς
κεκραιπαληκὼς
|
ἐξ |
οἴνου.
Εἴπερ
οὖν
ὁ
ὕπνος |
[4] |
τῶν
ἐξ
ἵππου
μὲν
σφηκῶν
|
ἐξ |
ὄνου
δὲ
κανθάρων,
δι´
ἃ |
[4] |
καὶ
ἐξ
ἵππου
σφὴξ
καὶ
|
ἐξ |
ὄνου
κάνθαρος
καὶ
ἁπαξαπλῶς
ἐκ |
[4] |
Καὶ
οὐδέ
ποτε
γὲ
ἱστόρηται,
|
ἐξ |
οὗ
Ἰουδαῖοί
εἰσι,
τοσοῦτον
αὐτοὺς |
[4] |
τεταγμέναι
τῶν
ἐν
σώμασι
μεταβολῶν,
|
ἐξ |
οὗ
κόσμος
ἐστὶ
καὶ
ἐς |
[4] |
ἡμῖν
εἷς
θεὸς
ὁ
πατήρ,
|
ἐξ |
οὗ
τὰ
πάντα
καὶ
ἡμεῖς |
[4] |
οὐρανῷ
ἀγγέλους
γεγενημένοι
καὶ
πεσόντες
|
ἐξ |
οὐρανοῦ
καὶ
περὶ
τὰ
παχύτερα |
[4] |
λέγουσι,
δεικνύτω
ὁ
Κέλσος
οὐκ
|
ἐξ |
ὕλης
ἀποίου
αὐτὸν
γεγονέναι,
τηρῶν |
[4] |
Οὐδεὶς
οὖν
καλὸς
καὶ
ἀγαθὸς
|
σκώληξ |
ἐστὶν
ἐννηχόμενος
βορβόρῳ
καὶ
οὐδεὶς |
[4] |
ἐννηχόμενος
βορβόρῳ
καὶ
οὐδεὶς
εὐσεβὴς
|
μύρμηξ |
καὶ
οὐδεὶς
δίκαιος
βάτραχος,
καὶ
|
[4] |
παρὰ
Μωϋσεῖ
ἐστι
λύκος
καὶ
|
ἀλώπηξ |
καὶ
δράκων
ἀετός
τε
καὶ |
[4] |
βοὸς
μέλισσα
καὶ
ἐξ
ἵππου
|
σφὴξ
|
καὶ
ἐξ
ὄνου
κάνθαρος
καὶ |
[4] |
λαμπρότητα
τῆς
θειότητος
βλέπειν
οἱονεὶ
|
σὰρξ» |
γίνεται,
σωματικῶς
λαλούμενος,
ἕως
ὁ |
[4] |
Καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
ἡ
μὲν
|
νὺξ» |
γίνεται
πρὸς
ἀνάπαυσιν
ἡ
δ´ |
[4] |
ἐπὶ
γῆς.
Ἡμέρα
οὖν
καὶ
|
νὺξ |
δουλεύει
βροτοῖς»
γενόμεναι
διὰ
τὰ |
[4] |
Ἕλληνες
λέγωσιν·
Εἶθ´
ἥλιος
μὲν
|
νύξ |
τε
δουλεύει
βροτοῖς,
ἐπαινέσαντες
τὸ |
[4] |
εὐριπίδειον
ἐρεῖς,
ὅτι
Ἥλιος
μὲν
|
νύξ |
τε
δουλεύει
βροτοῖς,
τί
μᾶλλον |
[4] |
συνεκδοχικῶς
ἐκ
τοῦ·
Ἥλιος
μὲν
|
νύξ |
τε.
Ἢ
τάχα
καὶ
ὁ |
[4] |
δ´
ἄρα
φωνὴν
θῆκε
θεῶν
|
κῆρυξ, |
ὀνόμηνε
δὲ
τήνδε
γυναῖκα
Πανδώρην, |