Chant, vers |
[1, 300] |
δεξιὰ
Φοῖβος
~ἔχρη,
ἀτὰρ
μετέπειτά
|
γ' |
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν |
[1, 550] |
χείρεσσιν
ἐπικραδάοντας
ἐρετμά.
~αὐτὰρ
ὅ
|
γ' |
ἐξ
ὑπάτου
ὄρεος
κίεν
ἄγχι |
[1, 150] |
οὔτιν'
ὑπέρτερον
ἄλλον
ὀίω,
~νόσφιν
|
γ' |
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
κ'
ἔτι |
[1, 750] |
θρέψεν
δὲ
καὶ
ἂψ
ἐλοχεύσατο
|
Γαῖα. |
~Ἐν
καὶ
Φρίξος
ἔην
Μινυήιος |
[1, 450] |
πείραζεν
ἀοιδῆς.
~Ἤειδεν
δ'
ὡς
|
γαῖα |
καὶ
οὐρανὸς
ἠδὲ
θάλασσα,
~τὸ |
[1, 1100] |
ἀμφὶ
δὲ
ποσσὶν
~αὐτομάτη
φύε
|
γαῖα |
τερείνης
ἄνθεα
ποίης.
~θῆρες
δ' |
[1, 1300] |
ἐν
ἀμφιρύτῃ
πέφνεν,
καὶ
ἀμήσατο
|
γαῖαν |
~ἀμφ'
αὐτοῖς,
στήλας
τε
δύω |
[1, 150] |
κυδιόων:
μέγα
δ'
ἵετο
Κολχίδα
|
γαῖαν |
~αὐτόν̣
τ'
Αἰήτην
ἰδέειν
σημάντορα |
[1, 650] |
που
ὀίομαι
εἰς
ἔτος
ἤδη
|
~γαῖαν |
ἐφέσσεσθαι,
κτερέων
ἀπὸ
μοῖραν
ἑλοῦσαν |
[1, 900] |
ἀκτῆς
~μέτρεον,
Ἰδαίην
ἐπὶ
δεξιὰ
|
γαῖαν |
ἔχοντες.
~Δαρδανίην
δὲ
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον |
[1, 900] |
οὔ
μοι
πέπρωται
ἐς
Ἑλλάδα
|
γαῖαν |
ἱκέσθαι
~τηλοῦ
ἀναπλώοντι,
σὺ
δ' |
[1, 1250] |
κεν
ἂψ
ὀπίσω
Μυσῶν
ἐπὶ
|
γαῖαν |
ἵκοντο
~λαῖτμα
βιησάμενοι
ἀνέμου
τ' |
[1, 550] |
σκοπιὰς
ἁλὸς
ἀμφιέπεσκεν
~ῥυομένη
καὶ
|
γαῖαν |
Ἰωλκίδα:
τοὶ
δὲ
βαθείης
~ἰχθύες |
[1, 1300] |
~αὖτις
ἰὼν
πονέεσθαι.
ἐπηπείλησε
δὲ
|
γαῖαν |
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
ὁππότε
μή |
[1, 800] |
γέρας:
οὐδέ
τί
σ'
οἴω
|
~γαῖαν |
ὀνόσσεσθαι:
περὶ
γὰρ
βαθυλήιος
ἄλλων |
[1, 400] |
δ'
ἀθρόος
αὖθι
πεσὼν
ἐνερείσατο
|
γαίῃ: |
~Ἀγκαῖος
δ'
ἑτέροιο
κατὰ
πλατὺν |
[1, 1300] |
~μοῖραν
ἀναπλήσειν
Χαλύβων
ἐν
ἀπείρονι
|
γαίῃ. |
~αὐτὰρ
Ὕλαν
φιλότητι
θεὰ
ποιήσατο |
[1, 1150] |
ἄρ'
οἵγ'
ἀφίκοντο
Κιανίδος
ἤθεα
|
γαίης |
~ἀμφ'
Ἀργανθώνειον
ὄρος
προχοάς
τε |
[1, 500] |
ὕπερθ'
ἁλός.
αὐτὰρ
Ἰήσων
~δακρυόεις
|
γαίης |
ἀπὸ
πατρίδος
ὄμματ'
ἔνεικεν.
~οἱ |
[1, 50] |
~ἀλλ'
ἄρρηκτος
ἄκαμπτος
ἐδύσετο
νειόθι
|
γαίης, |
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
καταΐγδην
ἐλάτῃσιν.
~Ἤλυθε |
[1, 250] |
πάροιθεν
ἐνὶ
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
|
γαίης |
κεῖτο,
κακῶν
ἔτι
νῆις
ἀέθλων. |
[1, 1100] |
Δικταῖον
ἀνὰ
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν
~δραξαμένη
|
γαίης |
Οἰαξίδος
ἐβλάστησεν.
~πολλὰ
δὲ
τήνγε |
[1, 200] |
νόος;
πόθι
τόσσον
ὅμιλον
~ἡρώων
|
γαίης |
Παναχαιίδος
ἔκτοθι
βάλλει;
~αὐτῆμάρ
κε |
[1, 700] |
θυμῆρες
ἐνίσπω:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
|
γαίης |
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ' |
[1, 700] |
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
|
γαίης |
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ' |
[1, 1200] |
~προσφὺς
ἐξήειρε
σὺν
αὐτοῖς
ἔχμασι
|
γαίης. |
~ὡς
δ'
ὅταν
ἀπροφάτως
ἱστόν |
[1, 1150] |
δ'
εὔνασε
πόντον.
~οἱ
δὲ
|
γαληναίῃ |
πίσυνοι
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ
~νῆα
βίῃ: |
[1, 850] |
ἐμφύλιον
αἷμ'
ἀποέργει
~ἡμέας;
ἦε
|
γάμων |
ἐπιδευέες
ἐνθάδ'
ἔβημεν
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι |
[1, 750] |
ἠέρος
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν
ἐρευθόμενος,
|
γάνυται |
δέ
τε
ἠιθέοιο
~παρθένος
ἱμείρουσα |
[1, 850] |
σιμβληίδος,
ἀμφὶ
δὲ
λειμὼν
~ἑρσήεις
|
γάνυται, |
ταὶ
δὲ
γλυκὺν
ἄλλοτε
ἄλλον |
[1, 1150] |
δ'
ἕζετο
σιγῇ
~παπταίνων:
χεῖρες
|
γὰρ |
ἀήθεον
ἠρεμέουσαι.
~Ἠμος
δ'
ἀγρόθεν |
[1, 1150] |
ὀρόθυνεν,
~ὅστις
ἀπολλήξειε
πανύστατος.
ἀμφὶ
|
γὰρ |
αἰθὴρ
~νήνεμος
ἐστόρεσεν
δίνας,
κατὰ |
[1, 50] |
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
ὁμόθεν:
νόσφιν
|
γὰρ |
ἀλευάμενοι
κατένασθεν
~Αἰγίνης,
ὅτε
Φῶκον |
[1, 950] |
θῆρα
λοχώμενοι
ἔνδον
ἐόντα.
~ἀλλὰ
|
γὰρ |
αὖθι
λέλειπτο
σὺν
ἀνδράσιν
ὁπλοτέροισιν |
[1, 1200] |
μετανίσσεται,
οὐδ'
ἐπέκυρσεν
~ποίμνῃσιν:
πρὸ
|
γὰρ |
αὐτοὶ
ἐνὶ
σταθμοῖσι
νομῆες
~ἔλσαν: |
[1, 750] |
μενέαινεν
ἕπεσθαι
~τὴν
ὁδόν:
ἀλλὰ
|
γὰρ |
αὐτὸς
ἑκὼν
ἀπερήτυε
κούρην,
~δεῖσεν |
[1, 1050] |
ἐκ
Διὸς
ἦμαρ
ἐπήλυθεν:
οὐδὲ
|
γὰρ |
αὐτῶν
~ἔτλη
τις
πάσσασθαι
ἐδητύος, |
[1, 800] |
σ'
οἴω
~γαῖαν
ὀνόσσεσθαι:
περὶ
|
γὰρ |
βαθυλήιος
ἄλλων
~νήσων,
Αἰγαίῃ
ὅσαι |
[1, 650] |
πάγχυ
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα.
~νῦν
|
γὰρ |
δὴ
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός
ἐστ' |
[1, 500] |
~βροντῇ
τε
στεροπῇ
τε:
τὰ
|
γὰρ |
Διὶ
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 1050] |
λήξουσι
δ'
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς:
τοίην
|
γὰρ |
ἐγὼ
νέον
ὄσσαν
ἄκουσα
~ἀλκυόνος |
[1, 300] |
ἐμοὶ
τόδε
κῦδος
ὀπαζέτω.
οὐ
|
γὰρ |
ἔγωγε
~πείσομαι:
ὥστε
καὶ
ἄλλον |
[1, 100] |
κίεν
Δαναοῖο
γενέθλη,
~Ναύπλιος.
ἦ
|
γὰρ |
ἔην
Κλυτονήου
Ναυβολίδαο:
~Ναύβολος
αὖ |
[1, 900] |
μέγα
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
~ἓξ
|
γὰρ |
ἑκάστῳ
χεῖρες
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται,
~αἱ |
[1, 50] |
Ἑκηβόλος:
οὐδ'
ἀπόνητο
~δωτίνης:
αὐτῷ
|
γὰρ |
ἑκὼν
ἐρίδηνε
δοτῆρι.
~Τοῖσι
δ' |
[1, 600] |
αἰεὶ
τὸ
πάροιθεν
ὁμίλεον.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
ἔμπης
~ἦ
θαμὰ
δὴ
πάπταινον |
[1, 400] |
καὶ
πείραθ'
ὁδοῖο
~σημανέειν,
αὐτὸς
|
γὰρ |
ἐπαίτιος
ἔπλευ
ἀέθλων:
~αὐτὸς
νῦν |
[1, 150] |
τέκεν:
οὐδ'
ἀπίθησεν
~λισσομένοις:
Ζηνὸς
|
γὰρ |
ἐπάξια
μήδετο
λέκτρων.
~Οἵ
τ' |
[1, 650] |
ἷζον
ἰοῦσαι
~εἰς
ἀγορήν:
αὐτὴ
|
γὰρ |
ἐπέφραδεν
Ὑψιπύλεια.
~καί
ῥ'
ὅτε |
[1, 850] |
σφέα
δώματ'
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
Κύπρις
|
γὰρ |
ἐπὶ
γλυκὺν
ἵμερον
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο |
[1, 300] |
ἐπιπνεύσουσιν
ἀῆται.
~ἀλλά,
φίλοι,
ξυνὸς
|
γὰρ |
ἐς
Ἑλλάδα
νόστος
ὀπίσσω,
~ξυναὶ |
[1, 950] |
~Γηγενέες
σίνοντο,
Ποσειδάωνος
ἀρωγῇ:
~τοῦ
|
γὰρ |
ἔσαν
τὰ
πρῶτα
Δολίονες
ἐκγεγαῶτες. |
[1, 300] |
τε
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν
~πάντα
|
γὰρ |
εὖ
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτέα
κεῖται |
[1, 50] |
δ'
οὐ
πατρὸς
ἀμείνων.
~Καινέα
|
γὰρ |
ζῶόν
περ
ἔτι
κλείουσιν
ἀοιδοὶ |
[1, 50] |
ἔμελλεν
~νοστήσειν
Κήρινθον
ὑπότροπος.
αισα
|
γὰρ |
ἦεν
~αὐτὸν
ὁμῶς
Μόψον
τε |
[1, 1200] |
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε
κελεύθου,
~δέκτο
|
γὰρ |
Ἡρακλῆα
πελώριον,
ὁππόθ'
ἵκοιτο.
~βῆ |
[1, 1000] |
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς
~μοῖραν
ἀνέπλησεν.
τὴν
|
γὰρ |
θέμις
οὔποτ'
ἀλύξαι
~θνητοῖσιν:
πάντῃ |
[1, 100] |
μετὰ
δ'
ἤλυθεν
ἐλδομένοισιν.
~αὐτὴ
|
γὰρ |
καὶ
νῆα
θοὴν
κάμε:
σὺν |
[1, 800] |
σφιν
θυμοφθόρον
ἔμβαλεν
ἄτην.
~δὴ
|
γὰρ |
κουριδίας
μὲν
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ |
[1, 600] |
~νηλειῶς
δέδμητο
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
|
γὰρ |
κουριδίας
μὲν
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες |
[1, 1300] |
~εἴ
τί
περ
ἀασάμην:
πέρι
|
γάρ |
μ'
ἄχος
εἷλεν
ἐνισπεῖν
~μῦθον |
[1, 750] |
ξεινήιον
ἐγγυάλιξεν,
~πρόφρων
ἀντομένη:
περὶ
|
γὰρ |
μενέαινεν
ἕπεσθαι
~τὴν
ὁδόν:
ἀλλὰ |
[1, 200] |
Πυθώδε
θεοπροπίας
ἐρεείνων
~ναυτιλίης:
τόθι
|
γάρ |
μιν
ἑοῖς
ὑπέδεκτο
δόμοισιν.
~Ζήτης |
[1, 1200] |
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
~δὴ
|
γάρ |
μιν
τοίοισιν
ἐν
ἤθεσιν
αὐτὸς |
[1, 250] |
πρῶτον
ἔλυσα
καὶ
ὕστατον.
ἔξοχα
|
γάρ |
μοι
~Εἰλείθυια
θεὰ
πολέος
ἐμέγηρε |
[1, 1200] |
καὶ
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
|
γάρ |
οἱ
διχόμηνις
ἀπ'
αἰθέρος
αὐγάζουσα |
[1, 500] |
ἴαχεν
Ἀργὼ
ἐπισπέρχουσα
νέεσθαι.
~ἐν
|
γάρ |
οἱ
δόρυ
θεῖον
ἐλήλατο,
τό |
[1, 950] |
δευουένοισιν
~μῆλά
θ'
ὁμοῦ:
δὴ
|
γάρ |
οἱ
ἔην
φάτις,
εὖτ'
ἂν |
[1, 150] |
~δεξιτερῇ
πάλλων
πέλεκυν
μέγαν.
ἔντεα
|
γάρ |
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
μυχάτῃ
ἐνέκρυψε |
[1, 250] |
ταρχύσαο
χερσίν,
~τέκνον
ἐμόν:
τὸ
|
γὰρ |
οἶον
ἔην
ἔτι
λοιπὸν
ἐέλδωρ |
[1, 0] |
δηρὸν
ἔλειπτο,
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην
|
γὰρ |
ὄπυιεν
~Αἴσων
Ἀλκιμέδην
Φυλακηίδα:
τῆς |
[1, 850] |
ἔκυρσαν
ἕκαστος,
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
ὁ
|
γὰρ |
παρὰ
νηὶ
λέλειπτο
~αὐτὸς
ἑκὼν |
[1, 1300] |
ὅ
μιν
δίζεσθαι
ἔρυκον.
~ἄθλων
|
γὰρ |
Πελίαο
δεδουπότος
ἂψ
ἀνιόντας
~Τήνῳ |
[1, 0] |
κῶας
ἐύζυγον
ἤλασαν
Ἀργώ.
~Τοίην
|
γὰρ |
Πελίης
φάτιν
ἔκλυεν,
ὥς
μιν |
[1, 600] |
προχέοντο,
~Θυιάσιν
ὠμοβόροις
ἴκελαι:
φὰν
|
γάρ |
που
ἱκάνειν
~Θρήικας:
ἡ
δ' |
[1, 950] |
~πέτρας
ἀμφιρρῶγας
ἀερτάζοντες
ἔβαλλον.
~δὴ
|
γάρ |
που
κἀκεῖνα
θεὰ
τρέφεν
αἰνὰ |
[1, 1200] |
ἤνωγε
παρασχέμεν
οὐκ
ἐθέλοντα.
~ἵετο
|
γὰρ |
πρόφασιν
πολέμου
Δρυόπεσσι
βαλέσθαι
~λευγαλέην, |
[1, 1350] |
ἐυκτιμένης
τε
μέλονται
~Τρηχῖνος.
δὴ
|
γάρ |
ῥα
κατ'
αὐτόθι
νάσσατο
παῖδας, |
[1, 650] |
δ'
ἀγορὴ
πλῆτο
θρόου.
εὔαδε
|
γάρ |
σφιν
~μῦθος.
ἀτὰρ
μετὰ
τήνγε |
[1, 1200] |
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο
χοροί:
μέλε
|
γάρ |
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι
κεῖσ'
ἐρατὸν |
[1, 250] |
ἐπ'
ἄλγεσιν
ἄλγος
ἄροιο.
~πήματα
|
γάρ |
τ'
ἀίδηλα
θεοὶ
θνητοῖσι
έμουσιν, |
[1, 650] |
ἔπος
μητίσεται
ἄλλη,
~ἐγρέσθω:
τοῦ
|
γάρ |
τε
καὶ
εἵνεκα
δεῦρ'
ἐκάλεσσα. |
[1, 1050] |
τὰ
ἕκαστα
πιφαυσκομένη
πεπότηται.
~ἐκ
|
γὰρ |
τῆς
ἄνεμοί
τε
θάλασσά
τε |
[1, 700] |
ἢ
κεῖνο
μεταβλέψειας
ἔρευθος.
~δὴ
|
γάρ |
τοι
μέσση
μὲν
ἐρευθήεσσ'
ἐτέτυκτο, |
[1, 1250] |
τοι
ἄχος
πάμπρωτος
ἐνίψω.
~οὐ
|
γὰρ |
Ὕλας
κρήνηνδε
κιὼν
σόος
αὖτις |
[1, 1150] |
~εἰσορόων
κακὰ
πολλὰ
ἑῇ
ἠρήσατο
|
γαστρί: |
~τῆμος
ἄρ'
οἵγ'
ἀφίκοντο
Κιανίδος |
[1, 750] |
Τιτυὸν
μέγαν,
ὅν
ῥ'
ἔτεκέν
|
γε |
~δῖ'
Ἐλάρη,
θρέψεν
δὲ
καὶ |
[1, 950] |
ὅστις
ἀρήρει,
~βριθύν:
ἀτὰρ
κεῖνόν
|
γε |
θεοπροπίαις
Ἑκάτοιο
~Νηλεΐδαι
μετόπισθεν
Ἰάονες |
[1, 600] |
Οἰνοίην
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ
Σίκινόν
|
γε |
μεθύστερον
αὐδηθεῖσαν
~νῆσον,
ἐπακτῆρες,
Σικίνου |
[1, 150] |
ἔναιον,
~υἷε
δύω
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
|
γε |
μὲν
ἕσπετ'
ἰοῦσιν
~Ἀγκαῖος,
τὸν |
[1, 250] |
πάντα
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
~νῦν
|
γε |
μὲν
ἡ
τὸ
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν |
[1, 350] |
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
~νῦν
|
γε |
μὲν
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν |
[1, 900] |
περαίην
~Ἴμβρον
ἔχον
καθύπερθε:
νέον
|
γε |
μὲν
ἠελίοιο
~δυομένου
Χερόνησον
ἐπὶ |
[1, 200] |
πάις
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου
ἐπίκλησιν,
γενεήν
|
γε |
μὲν
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ'
ἔην
πόδα |
[1, 100] |
Ναυβολίδαο:
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον
|
γε |
μὲν
ἴδμεν
ἐόντα
~Προίτου
Ναυπλιάδαο: |
[1, 650] |
ἐπεὶ
καὶ
ἄρειον
ὀπάσσαι.
~ὔμμι
|
γε |
μὴν
τίς
μῆτις
ἐπαύρεσθαι
βιότοιο, |
[1, 150] |
Οἰνῆος
ἀδελφεός,
οὐ
μὲν
ἰῆς
|
γε |
~μητέρος:
ἀλλά
ἑ
θῆσσα
γυνὴ |
[1, 150] |
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
εἰ
ἐτεόν
|
γε |
πέλει
κλέος,
ἀνέρα
κεῖνον
~ῥηιδίως |
[1, 850] |
Λήμνοιο
ταμέσθαι;
~οὐ
μὰν
εὐκλειεῖς
|
γε |
σὺν
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ'
ὧδ' |
[1, 700] |
δ'
εἴσαντο
καταφθιμένοιο
Θόαντος
~τηλυγέτην
|
γεγαυῖαν |
ἀνασσέμεν:
ὦκα
δὲ
τόνγε
~πέμπον |
[1, 850] |
δ'
ἄστυ
χοροῖσι
καὶ
εἰλαπίνῃσι
|
γεγήθει |
~καπνῷ
κνισήεντι
περίπλεον:
ἔξοχα
δ' |
[1, 0] |
Ἀστερίων
αὐτοσχεδόν,
ὅν
ῥα
Κομήτης
|
~γείνατο |
δινήεντος
ἐφ'
ὕδασιν
Ἀπιδανοῖο,
~Πειρεσιὰς |
[1, 100] |
Ἄβαντος
ἐτήτυμον,
ἀλλά
μιν
αὐτὸς
|
~γείνατο |
κυδαλίμοις
ἐναρίθμιον
Αἰολίδῃσιν
~Λητοΐδης:
αὐτὸς |
[1, 200] |
ὧς
δὲ
καὶ
αὐτὸν
Ἰήσονα
|
γείνατο |
μήτηρ
~Ἀλκιμέδη,
Κλυμένης
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα. |
[1, 650] |
~αὐτόματοι
βόες
ὔμμιν
ἐνιζευχθέντες
ἀρούραις
|
~γειοτόμον |
νειοῖο
διειρύσσουσιν
ἄροτρον,
~καὶ
πρόκα |
[1, 200] |
Λέρνου
πάις
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου
ἐπίκλησιν,
|
γενεήν |
γε
μὲν
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ'
ἔην |
[1, 0] |
ὑποθημοσύνῃσιν.
~νῦν
δ'
ἂν
ἐγὼ
|
γενεήν |
τε
καὶ
οὔνομα
μυθησαίμην
~ἡρώων, |
[1, 800] |
ἐνὶ
μεγάροις,
σκοτίη
δ'
ἀνέτελλε
|
γενέθλη. |
~αὔτως
δ'
ἀδμῆτές
τε
κόραι, |
[1, 100] |
ἐπὶ
δὴ
θείοιο
κίεν
Δαναοῖο
|
γενέθλη, |
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ
ἔην
Κλυτονήου |
[1, 950] |
~Κύζικος
ἀντήσαντες
ὅτε
στόλον
ἠδὲ
|
γενέθλην |
~ἔκλυον,
οἵτινες
εἶεν,
ἐυξείνως
ἀρέσαντο, |
[1, 450] |
δ'
οἴνῳ
~χείλεα,
κυάνεαί
τε
|
γενειάδες: |
οἱ
δ'
ὁμάδησαν
~πάντες
ὁμῶς, |
[1, 1000] |
ἅμ'
οἰωνοῖσι
καὶ
ἰχθύσι
κύρμα
|
γενέσθαι. |
~Ἥρωες
δ'
ὅτε
δή
σφιν |
[1, 1100] |
φάτο:
τῷ
δ'
ἀσπαστὸν
ἔπος
|
γένετ' |
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
δ'
ἐξ
εὐνῆς |
[1, 900] |
τὰ
μὲν
οὕτω
ἐναίσιμα
πάντα
|
γένοιτο |
~ἐκ
μακάρων:
τύνη
δ'
ἐμέθεν |
[1, 800] |
~οἱ
δ'
ἄρα
θεσσάμενοι
παίδων
|
γένος, |
ὅσσον
ἔλειπτο
~ἄρσεν
ἀνὰ
πτολίεθρον, |
[1, 600] |
εὐνῇ,
πᾶν
δ'
ἄρσεν
ὁμοῦ
|
γένος, |
ὥς
κεν
ὀπίσσω
~μήτινα
λευγαλέοιο |
[1, 300] |
~κεκλομένων
ἄμυδις.
τῷ
δὲ
ξύμβλητο
|
γεραιὴ |
~Ἰφιὰς
Ἀρτέμιδος
πολιηόχου
ἀρήτειρα,
~καί |
[1, 300] |
μὲν
λίπετ'
αὖθι
παρακλιδόν,
οἷα
|
γεραιὴ |
~ὁπλοτέρων,
ὁ
δὲ
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς |
[1, 1100] |
στύπος
ἀμπέλου
ἔντροφον
ὕλῃ,
~πρόχνυ
|
γεράνδρυον: |
τὸ
μὲν
ἔκταμον,
ὄφρα
πέλοιτο |
[1, 650] |
πήματα
μίμνει,
~εὖτ'
ἂν
δὴ
|
γεραραὶ |
μὲν
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
~κουρότεραι
δ' |
[1, 600] |
ἀμοιβήν.
~οἴη
δ'
ἐκ
πασέων
|
γεραροῦ |
περιφείσατο
πατρὸς
~Ὑψιπύλεια
Θόαντος,
ὃ |
[1, 800] |
ἔπειτα
~πατρὸς
ἐμεῖο
Θόαντος
ἔχοις
|
γέρας: |
οὐδέ
τί
σ'
οἴω
~γαῖαν |
[1, 600] |
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
οὕνεκά
μιν
|
γεράων |
ἐπὶ
δηρὸν
ἄτισσαν.
~ὦ
μέλεαι, |
[1, 1000] |
δὲ
Ζέλυν
εἷλεν
ἀρηίθοόν
τε
|
Γέφυρον. |
~αὐτὰρ
ἐυμμελίης
Τελαμὼν
Βασιλῆα
κατέκτα. |
[1, 1200] |
Δρυόπεσσιν
ἔπεφνεν
~νηλειῶς,
βοὸς
ἀμφὶ
|
γεωμόρου |
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
ὁ
μὲν
νειοῖο |
[1, 950] |
Ἰησονίη
πέφαται
ὁδός,
ἥνπερ
ἔβησαν.
|
~Γηγενέες |
δ'
ἑτέρωθεν
ἀπ'
οὔρεος
ἀίξαντες |
[1, 500] |
σπέος:
οἱ
δέ
μιν
οὔπω
|
~γηγενέες |
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο
κεραυνῷ,
~βροντῇ
τε |
[1, 900] |
ὑβρισταί
τε
καὶ
ἄγριοι
ἐνναίουσιν
|
~Γηγενέες, |
μέγα
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
~ἓξ |
[1, 950] |
τι
καὶ
ἔκπαγλοί
περ
ἐόντες
|
~Γηγενέες |
σίνοντο,
Ποσειδάωνος
ἀρωγῇ:
~τοῦ
γὰρ |
[1, 1000] |
περ
ἀνελθέμεναι
σκοπιήν,
ἥπτοντο
φόνοιο
|
~Γηγενέων |
ἥρωες
ἀρήιοι,
ἠμὲν
ὀιστοῖς
~ἠδὲ |
[1, 400] |
δ'
ἀκρήτους
χέε
λοιβὰς
~Αἰσονίδης,
|
γήθει |
δὲ
σέλας
θηεύμενος
Ἴδμων
~πάντοσε |
[1, 400] |
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ
μὲν
|
γήθησαν, |
ἄχος
δ'
ἕλεν
Ἴδμονος
αἴσῃ. |
[1, 1300] |
δὲ
διὲξ
ἁλὸς
ἔκλυσε
νῆα.
|
~γήθησαν |
δ'
ἥρωες:
ὁ
δ'
ἐσσυμένως |
[1, 750] |
~δημότεραι
μὲν
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
|
~γηθόσυναι |
ξείνῳ:
ὁ
δ'
ἐπὶ
χθονὸς |
[1, 1250] |
μεσσόθι,
τῆλε
δ'
ἀπ'
ἀκτῆς
|
~γηθόσυνοι |
φορέοντο
παραὶ
Ποσιδήιον
ἄκρην.
~ἦμος |
[1, 350] |
δ'
αὐτὸς
ἀρήιος
ὤρνυτ'
Ἰήσων
|
~γηθόσυνος, |
καὶ
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ |
[1, 650] |
ἔπειτα
φίλη
τροφὸς
ὦρτο
Πολυξώ,
|
~γήραι |
δὴ
ῥικνοῖσιν
ἐπισκάζουσα
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ |
[1, 250] |
δέ
σφι
πατὴρ
ὀλοῷ
ὑπὸ
|
γήραι |
~ἐντυπὰς
ἐν
λεχέεσσι
καλυψάμενος
γοάασκεν. |
[1, 150] |
τὸν
μὲν
ἄρ'
Οἰνεὺς
~ἤδη
|
γηραλέον |
κοσμήτορα
παιδὸς
ἴαλλεν:
~ὧδ'
ἔτι |
[1, 50] |
ἑός:
οὐ
μὲν
ἔτ'
ἄλλους
|
~γήραος |
υἷας
ἔχεν
βιότοιό
τε
κηδεμονῆας. |
[1, 650] |
~κουρότεραι
δ'
ἄγονοι
στυγερὸν
ποτὶ
|
γῆρας |
ἵκησθε.
~πῶς
τῆμος
βώσεσθε
δυσάμμοροι; |
[1, 150] |
προγενέστερος.
ἀλλ'
ὁ
μὲν
ἤδη
|
~γηράσκοντ' |
Ἀλεὸν
λίπετ'
ἂμ
πόλιν
ὄφρα |
[1, 1200] |
θὴρ
~ἄγριος,
ὅν
ῥά
τε
|
γῆρυς |
ἀπόπροθεν
ἵκετο
μήλων,
~λιμῷ
δ' |
[1, 550] |
δέ
τ'
εἶσι
πάρος
σύριγ
|
γι |
λιγείῃ
~καλὰ
μελιζόμενος
νόμιον
μέλος, |
[1, 150] |
~κεῖνος
ἀνὴρ
καὶ
πόντου
ἐπὶ
|
γλαυκοῖο |
θέεσκεν
~οἴδματος,
οὐδὲ
θοοὺς
βάπτεν |
[1, 1300] |
μετὰ
χρόνον
ἐκτελέεσθαι.
~τοῖσιν
δὲ
|
Γλαῦκος |
βρυχίης
ἁλὸς
ἐξεφαάνθη,
~Νηρῆος
θείοιο |
[1, 1200] |
δὲ
σχεδὸν
εἰσενόησεν
~κάλλει
καὶ
|
γλυκερῇσιν |
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
γάρ
οἱ |
[1, 850] |
λειμὼν
~ἑρσήεις
γάνυται,
ταὶ
δὲ
|
γλυκὺν |
ἄλλοτε
ἄλλον
~καρπὸν
ἀμέργουσιν
πεποτημέναι: |
[1, 850] |
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
Κύπρις
γὰρ
ἐπὶ
|
γλυκὺν |
ἵμερον
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο
χάριν
πολυμήτιος, |
[1, 500] |
λοιβάς,
~ἣ
θέμις,
ἑστηῶτες
ἐπὶ
|
γλώσσῃσι |
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ
διὰ |
[1, 800] |
κακὸν
προύβαινεν.
ἀτιμάζοντο
δὲ
τέκνα
|
~γνήσι' |
ἐνὶ
μεγάροις,
σκοτίη
δ'
ἀνέτελλε |
[1, 750] |
πᾶσαν
~ἐξερέω
νημερτές,
ἵν'
εὖ
|
γνοίητε |
καὶ
αὐτοί.
~εὖτε
Θόας
ἀστοῖσι |
[1, 50] |
Ἐχίων,
~τοῖσι
δ'
ἐπὶ
τρίτατος
|
γνωτὸς |
κίε
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν |
[1, 150] |
πατὴρ
Λυκόοργος
ἔπεμπεν,
~τῶν
ἄμφω
|
γνωτὸς |
προγενέστερος.
ἀλλ'
ὁ
μὲν
ἤδη |
[1, 650] |
ἄμμε
κατὰ
χρειὼ
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
|
γνώωσι, |
κακὴ
δ'
ἐπὶ
πολλὸν
ἵκηται |
[1, 250] |
γήραι
~ἐντυπὰς
ἐν
λεχέεσσι
καλυψάμενος
|
γοάασκεν. |
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
μὲν
ἔπειτα |
[1, 250] |
κινύρετο:
ταὶ
δὲ
γυναῖκες
~ἀμφίπολοι
|
γοάασκον |
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε
~μειλιχίοις |
[1, 350] |
~τεινάμενοι
ἑκάτερθεν,
ἵν'
εὖ
ἀραροίατο
|
γόμφοις |
~δούρατα
καὶ
ῥοθίοιο
βίην
ἔχοι |
[1, 1000] |
βάλωσιν,
~ὄφρα
νοτισθέντα
κρατεροὺς
ἀνεχοίατο
|
γόμφους: |
~ὧς
οἱ
ἐνὶ
ξυνοχῇ
λιμένος |
[1, 250] |
ἄτῃ,
~οὐδ'
ἔχει
ἐκφλύξαι
τόσσον
|
γόον, |
ὅσσον
ὀρεχθεῖ:
~ὧς
ἀδινὸν
κλαίεσκεν |
[1, 1100] |
τήνγε
λιτῇσιν
ἀποστρέψαι
ἐριώλας
~Λἰσονίδης
|
γουνάζετ' |
ἐπιλλείβων
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις:
ἄμυδις
δὲ |
[1, 1150] |
~αὐτοῦ
δ'
ἐν
προμολῇ
τετρυμένα
|
γούνατ' |
ἔκαμψεν
~αὐσταλέος
κονίῃσι,
περιτριβέας
δέ |
[1, 1250] |
ὅγε
μαιμώων
ὁτὲ
μὲν
θοὰ
|
γούνατ' |
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
ὁτὲ
δ'
αὖτε |
[1, 1050] |
πεπτηῶτα.
~ἤματα
δὲ
τρία
πάντα
|
γόων, |
τίλλοντό
τε
χαίτας
~αὐτοὶ
ὁμῶς |
[1, 750] |
Θρηικίης
ἐπινάστιοι
ἠπείροιο
~πυροφόρους
ἀρόωσι
|
γύας. |
κακότητα
δὲ
πᾶσαν
~ἐξερέω
νημερτές, |
[1, 1200] |
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
ὁ
μὲν
νειοῖο
|
γύας |
τέμνεσκεν
ἀρότρῳ
~Θειοδάμας
ἀνίῃ
βεβολημένος: |
[1, 1000] |
ὕδωρ
~δύπτοντες
κεφαλὰς
καὶ
στήθεα,
|
γυῖα |
δ'
ὕπερθεν
~χέρσῳ
τεινάμενοι:
τοὶ |
[1, 0] |
τότ'
αὖ
βαρύθεσκέ
οἱ
ἤδη
|
~γυῖα, |
μένεν
δ'
ἔτι
θυμὸς
ἀρήιος, |
[1, 1250] |
αὐτῷ
ξύμβλητο
κατὰ
στίβον
Ἡρακλῆι
|
~γυμνὸν |
ἐπαΐσσων
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
δέ |
[1, 600] |
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
μὲν
ἀπηνήναντο
|
γυναῖκας |
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
ἔχον
δ'
ἐπὶ |
[1, 800] |
μελάθρων,
~ᾗ
ματίῃ
εἴξαντες,
ἀπεσσεύοντο
|
γυναῖκας: |
~αὐτὰρ
ληιάδεσσι
δορικτήταις
παρίαυον,
~σχέτλιοι. |
[1, 250] |
ἥγε
στενάχουσα
κινύρετο:
ταὶ
δὲ
|
γυναῖκες |
~ἀμφίπολοι
γοάασκον
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ
ὁ |
[1, 650] |
ἐπὶ
πνοιῇ
βορέαο.
~Λημνιάδες
δὲ
|
γυναῖκες |
ἀνὰ
πτόλιν
ἷζον
ἰοῦσαι
~εἰς |
[1, 750] |
ἔβησαν,
~δημότεραι
μὲν
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
|
γυναῖκες, |
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ
δ'
ἐπὶ |
[1, 650] |
ἂν
δὴ
γεραραὶ
μὲν
ἀποφθινύθωσι
|
γυναῖκες, |
~κουρότεραι
δ'
ἄγονοι
στυγερὸν
ποτὶ |
[1, 200] |
ἔνθα
κατὰ
πτόλιν:
αἱ
δὲ
|
γυναῖκες |
~πολλὰ
μάλ'
ἀθανάτοισιν
ἐς
αἰθέρα |
[1, 850] |
~εἰ
μὴ
ἀολλίσσας
ἑτάρους
ἀπάνευθε
|
γυναικῶν |
~Ἡρακλέης
τοίοισιν
ἐνιπτάζων
μετέειπεν:
~Δαιμόνιοι, |
[1, 600] |
~Ἔνθ'
ἄμυδις
πᾶς
δῆμος
ὑπερβασίῃσι
|
γυναικῶν |
~νηλειῶς
δέδμητο
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ |
[1, 1050] |
νύμφης.
~αἰνότατον
δὴ
κεῖνο
Δολιονίῃσι
|
γυναιξὶν |
~ἀνδράσι
τ'
ἐκ
Διὸς
ἦμαρ |
[1, 850] |
μὰν
εὐκλειεῖς
γε
σὺν
ὀθνείῃσι
|
γυναιξὶν |
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
ἐπὶ
δηρὸν
ἐελμένοι: |
[1, 150] |
γε
~μητέρος:
ἀλλά
ἑ
θῆσσα
|
γυνὴ |
τέκε:
τὸν
μὲν
ἄρ'
Οἰνεὺς |
[1, 50] |
Ἀντιανείρης.
~Ἤλυθε
δ'
ἀφνειὴν
προλιπὼν
|
Γυρτῶνα |
Κόρωνος
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
μέν,
ἑοῦ |