Chant, vers
[1, 1250]	ἐν δὲ κολῳὸς ~ἄσπετος, εἰ	τὸν	ἄριστον ἀποπρολιπόντες ἔβησαν ~σφωιτέρων ἑτάρων.
[1, 300]	ἐς Αἰήταο κέλευθοι ~τούνεκα νῦν	τὸν	ἄριστον ἀφειδήσαντες ἕλεσθε ~ὄρχαμον ἡμείων,
[1, 450]	αὐτῷ ~πορφύρεσκεν ἕκαστα κατηφιόωντι ἐοικώς.	~τὸν	δ' ἄρ' ὑποφρασθεὶς μεγάλῃ ὀπὶ
[1, 850]	~ἴομεν αὖτις ἕκαστοι ἐπὶ σφέα:	τὸν	δ' ἐνὶ λέκτροις ~Ὑψιπύλης εἰᾶτε
[1, 1050]	ὕπερθεν ~νηίου ἀφλάστοιο μετήορος ἀίξασα.	~τὸν	δ' ὅγε κεκλιμένον μαλακοῖς ἐνὶ
[1, 750]	δέ οἱ ἔσκε παραιβάτις Ἱπποδάμεια:	~τὸν	δὲ μεταδρομάδην ἐπὶ Μυρτίλος ἤλασεν
[1, 1200]	κρήνης ἀνεδύετο καλλινάοιο ~νύμφη ἐφυδατίη:	τὸν	δὲ σχεδὸν εἰσενόησεν ~κάλλει καὶ
[1, 100]	ὅσσοι ἔναιον ~Ἄργος, ἐπεὶ δεδαὼς	τὸν	ἑὸν μόρον οἰωνοῖσιν ~ἤιε, μή
[1, 150]	~αἴ κέν πως ἔτι καὶ	τὸν	ἐρητύσειε νέεσθαι. ~Βῆ δὲ καὶ
[1, 150]	ἀλλά ἑ θῆσσα γυνὴ τέκε:	τὸν	μὲν ἄρ' Οἰνεὺς ~ἤδη γηραλέον
[1, 100]	Λαμπείης, Ἐρυμάνθιον ἂμ μέγα τῖφος,	~τὸν	μὲν ἐνὶ πρώτῃσι Μυκηναίων ἀγορῇσιν
[1, 50]	γνωτὸς κίε νισσομένοισιν ~Αἰθαλίδης: καὶ	τὸν	μὲν ἐπ' Ἀμφρυσσοῖο ῥοῇσιν ~Μυρμιδόνος
[1, 600]	φέρεσθαι, ~αἴ κε φύγῃ. καὶ	τὸν	μὲν ἐς Οἰνοίην ἐρύσαντο ~πρόσθεν,
[1, 750]	δύω δίφροι πεπονήατο δηριόωντες. ~καὶ	τὸν	μὲν προπάροιθε Πέλοψ ἴθυνε, τινάσσων
[1, 150]	γε μὲν ἕσπετ' ἰοῦσιν ~Ἀγκαῖος,	τὸν	μέν ῥα πατὴρ Λυκόοργος ἔπεμπεν,
[1, 1000]	περὶ μέγα πέπταται ἕρκος. ~ὧς	τὸν	ὀιόμενόν που ἀδευκέος ἔκτοθεν ἄτης
[1, 350]	ἐπήτριμα νηήσαντο ~λείῳ ἐπὶ πλαταμῶνι,	τὸν	οὐκ ἐπέβαλλε θάλασσα ~κύμασι, χειμερίη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/05/2005