Chant, vers |
[1, 600] |
ἐσάχρι
Μυρίνης.
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ
|
μὲν |
ἄεν
καὶ
ἐπι
κνέφας
οὖρος |
[1, 150] |
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ
|
μὲν |
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ
καὶ
ἐν |
[1, 50] |
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι
μετεκίαθον:
οὐ
|
μὲν |
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
ὁμόθεν:
νόσφιν |
[1, 450] |
ὕβρις
ἀπείη.
~ἔνθ'
αὖτ'
Αἰσονίδης
|
μὲν |
ἀμήχανος
εἰν
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν |
[1, 700] |
μάρναντο
καὶ
υἱέες
Ἠλεκτρύωνος:
~οἱ
|
μὲν |
ἀμυνόμενοι,
ἀτὰρ
οἵγ'
ἐθέλοντες
ἀμέρσαι, |
[1, 800] |
ἔμβαλεν
ἄτην.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
|
μὲν |
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ
μελάθρων,
~ᾗ |
[1, 600] |
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
|
μὲν |
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
ἔχον |
[1, 0] |
ὄρεος
Φυλληίου
ἀγχόθι
ναίων,
~ἔνθα
|
μὲν |
Ἀπιδανός
τε
μέγας
καὶ
δῖος |
[1, 1100] |
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα
δὲ
κουρότεροι
|
μὲν |
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες
~ἔνθεν
ἐς |
[1, 900] |
ἑκάστῳ
χεῖρες
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται,
~αἱ
|
μὲν |
ἀπὸ
στιβαρῶν
ὤμων
δύο,
ταὶ |
[1, 650] |
μίμνει,
~εὖτ'
ἂν
δὴ
γεραραὶ
|
μὲν |
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
~κουρότεραι
δ'
ἄγονοι |
[1, 150] |
ἑ
θῆσσα
γυνὴ
τέκε:
τὸν
|
μὲν |
ἄρ'
Οἰνεὺς
~ἤδη
γηραλέον
κοσμήτορα |
[1, 250] |
καὶ
ἄλγεα
μυρία
θείη.
~Αἱ
|
μὲν |
ἄρ'
ὧς
ἀγόρευον
ἐπὶ
προμολῇσι |
[1, 200] |
ἄρ'
Αἰσονίδῃ
συμμήστορες
ἠγερέθοντο.
~τοὺς
|
μὲν |
ἀριστῆας
Μινύας
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
μάλα |
[1, 1150] |
ἆξεν
ἐρετμόν.
ἀτὰρ
τρύφος
ἄλλο
|
μὲν |
αὐτὸς
~ἄμφω
χερσὶν
ἔχων
πέσε |
[1, 400] |
κοῦροι
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ
|
μὲν |
γήθησαν,
ἄχος
δ'
ἕλεν
Ἴδμονος |
[1, 1150] |
περιναιέται
ἄνδρες
ὀπίσσω.
~καὶ
τότε
|
μὲν |
δαῖτ'
ἀμφὶ
θεᾶς
θέσαν
οὔρεσιν |
[1, 350] |
καὶ
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ
|
μὲν |
δή
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι, |
[1, 400] |
ἀπηλεγέως
νόον
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
|
μὲν |
δὴ
μοῖρα
θεῶν
χρειώ
τε |
[1, 700] |
τοῖον
ὑποβλήδην
ἔπος
ηὔδα:
~Εἰ
|
μὲν |
δὴ
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε
μενοινή, |
[1, 0] |
~θελγομένας
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα
|
μὲν |
δὴ
τοῖον
ἑῶν
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων |
[1, 800] |
ληιάδεσσι
δορικτήταις
παρίαυον,
~σχέτλιοι.
ἦ
|
μὲν |
δηρὸν
ἐτέτλαμεν,
εἴ
κέ
ποτ' |
[1, 650] |
τελλομένου
ἔτεος
στάχυν
ἀμήσονται;
~ἦ
|
μὲν |
ἐγών,
εἰ
καί
με
τὰ |
[1, 1100] |
ἔντροφον
ὕλῃ,
~πρόχνυ
γεράνδρυον:
τὸ
|
μὲν |
ἔκταμον,
ὄφρα
πέλοιτο
~δαίμονος
οὐρείης |
[1, 50] |
Κάνηθος
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
οὐ
|
μὲν |
ἔμελλεν
~νοστήσειν
Κήρινθον
ὑπότροπος.
αισα |
[1, 50] |
Φῶκον
ἀδελφεὸν
ἐξενάριξαν
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν
|
μὲν |
ἐν
Ἀτθίδι
νάσσατο
νήσῳ:
~Πηλεὺς |
[1, 1000] |
δ'
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
~ἔκταθεν:
Ἡρακλέης
|
μὲν |
ἐνήρατο
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
Μεγαβρόντην:
Σφόδριν |
[1, 100] |
Ἐρυμάνθιον
ἂμ
μέγα
τῖφος,
~τὸν
|
μὲν |
ἐνὶ
πρώτῃσι
Μυκηναίων
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς |
[1, 0] |
κιὼν
διὰ
ποσσὶν
Ἀναύρου
~ἄλλο
|
μὲν |
ἐξεσάωσεν
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
δ' |
[1, 200] |
ἐδάμασσε
περὶ
νεφέεσσι
καλύψας.
~τὼ
|
μὲν |
ἐπ'
ἀκροτάτοισι
ποδῶν
ἑκάτερθεν
ἐρεμνὰς |
[1, 50] |
κίε
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν
|
μὲν |
ἐπ'
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν
~Μυρμιδόνος
κούρη |
[1, 250] |
καλυψάμενος
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
|
μὲν |
ἔπειτα
κατεπρήυνεν
ἀνίας
~θαρσύνων,
δμώεσσι |
[1, 1150] |
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
δ'
ὀιστοδόκην
|
μὲν |
ἐπὶ
χθονὶ
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν |
[1, 950] |
ἅπαντα
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος:
οὐ
|
μὲν |
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
δαῆναι. |
[1, 700] |
νέον
βάλλοντο
δομαίους
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
|
μὲν |
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
κάρη, |
[1, 700] |
ἔρευθος.
~δὴ
γάρ
τοι
μέσση
|
μὲν |
ἐρευθήεσσ'
ἐτέτυκτο,
~ἄκρα
δὲ
πορφυρέη |
[1, 250] |
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ
οὐ
|
μὲν |
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι |
[1, 0] |
Πολύφημος
ἵκανεν
~Εἰλατίδης,
ὃς
πρὶν
|
μὲν |
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
~ὁππότε
Κενταύροις
Λαπίθαι |
[1, 1000] |
λιμένος
πολιοῖο
τέταντο
~ἑξείης,
ἄλλοι
|
μὲν |
ἐς
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
~δύπτοντες |
[1, 600] |
~αἴ
κε
φύγῃ.
καὶ
τὸν
|
μὲν |
ἐς
Οἰνοίην
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ |
[1, 700] |
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν
|
μὲν |
ἔσαν
Κύκλωπες
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι |
[1, 150] |
~υἷε
δύω
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
γε
|
μὲν |
ἕσπετ'
ἰοῦσιν
~Ἀγκαῖος,
τὸν
μέν |
[1, 50] |
μιν
προέηκε
πατὴρ
ἑός:
οὐ
|
μὲν |
ἔτ'
ἄλλους
~γήραος
υἷας
ἔχεν |
[1, 900] |
κρυόεσσαν
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλοιντο.
~τῶν
|
μὲν |
ἔτ'
οὐ
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ |
[1, 1150] |
ὄρος
προχοάς
τε
Κίοιο.
~τοὺς
|
μὲν |
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ' |
[1, 250] |
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
~νῦν
γε
|
μὲν |
ἡ
τὸ
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν
ἀγητὴ |
[1, 150] |
ἄμφω
γνωτὸς
προγενέστερος.
ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
ἤδη
~γηράσκοντ'
Ἀλεὸν
λίπετ'
ἂμ |
[1, 350] |
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
~νῦν
γε
|
μὲν |
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν
~δαῖτ' |
[1, 900] |
~Ἴμβρον
ἔχον
καθύπερθε:
νέον
γε
|
μὲν |
ἠελίοιο
~δυομένου
Χερόνησον
ἐπὶ
προύχουσαν |
[1, 650] |
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ
κνέφας:
οὐδὲ
|
μὲν |
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς
ἔλυσαν
ἐπὶ |
[1, 200] |
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου
ἐπίκλησιν,
γενεήν
γε
|
μὲν |
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ'
ἔην
πόδα
σιφλός: |
[1, 1050] |
ἐναίσιμον
ὄσσαν
ἀκούσας.
~καὶ
τὴν
|
μὲν |
θεὸς
αὖτις
ἀπέτραπεν,
ἷζε
δ' |
[1, 1250] |
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε
μαιμώων
ὁτὲ
|
μὲν |
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
ὁτὲ |
[1, 900] |
διὰ
βένθεα
πόντου
~ἱέμενοι
τῇ
|
μὲν |
Θρῃκῶν
χθόνα,
τῇ
δὲ
περαίην |
[1, 100] |
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον
γε
|
μὲν |
ἴδμεν
ἐόντα
~Προίτου
Ναυπλιάδαο:
Ποσειδάωνι |
[1, 150] |
τε,
~Λαοκόων
Οἰνῆος
ἀδελφεός,
οὐ
|
μὲν |
ἰῆς
γε
~μητέρος:
ἀλλά
ἑ |
[1, 1000] |
δ'
ἔθεεν
λαίφεσσι
πανήμερος:
οὐ
|
μὲν |
ἰούσης
~νυκτὸς
ἔτι
ῥιπὴ
μένεν |
[1, 0] |
ὡς
τὸ
πάρος
περ.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
δηρὸν
ἔλειπτο, |
[1, 900] |
ῥέεθρα
~εἰσέβαλον:
πέλαγος
δὲ
τὸ
|
μὲν |
καθύπερθε
λέλειπτο
~ἦρι,
τὸ
δ' |
[1, 1200] |
φορεύμενον,
αὐτίκα
δ'
ἥγε
~λαιὸν
|
μὲν |
καθύπερθεν
ἐπ'
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν |
[1, 1100] |
δ'
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
|
μὲν |
καρπὸν
χέον
ἄσπετον,
ἀμφὶ
δὲ |
[1, 500] |
τε
βίῃ
καὶ
χερσὶν
ὁ
|
μὲν |
Κρόνῳ
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ
δὲ |
[1, 300] |
δύνατο,
προθέοντος
ὁμίλου:
~ἀλλ'
ἡ
|
μὲν |
λίπετ'
αὖθι
παρακλιδόν,
οἷα
γεραιὴ |
[1, 650] |
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
μακάρων
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ' |
[1, 1300] |
~τὼ
δὲ
Διὸς
βουλῇσιν,
ὁ
|
μὲν |
Μυσοῖσι
βαλέσθαι
~μέλλεν
ἐπώνυμον
ἄστυ |
[1, 1200] |
ἀμφὶ
γεωμόρου
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
νειοῖο
γύας
τέμνεσκεν
ἀρότρῳ
~Θειοδάμας |
[1, 950] |
Περκωσίου
ἐκγεγαυῖα,
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν
|
μὲν |
νέον
ἐξέτι
πατρὸς
~θεσπεσίοις
ἕδνοισιν |
[1, 300] |
γ'
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ
|
μὲν |
νῦν
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος |
[1, 650] |
ἔσσεται,
εἴ
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
|
μὲν |
νῦν
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων |
[1, 1150] |
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
δ'
ἔπειθ'
οἱ
|
μὲν |
ξύλα
κάγκανα,
τοὶ
δὲ
λεχαίην |
[1, 100] |
οἱ
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ
|
μὲν |
ὅγ'
ἦεν
Ἄβαντος
ἐτήτυμον,
ἀλλά |
[1, 750] |
καὶ
ἄστεος
ἐντὸς
ἔβησαν,
~δημότεραι
|
μὲν |
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ: |
[1, 100] |
Σιφαέα
κάλλιπε
δῆμον
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
|
μὲν |
ὀρινόμενον
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
εὐρείης, |
[1, 300] |
Αἴσονος
υἱὸς
ἐυφρονέων
μετέειπεν:
~Ἄλλα
|
μὲν |
ὅσσα
τε
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν |
[1, 900] |
ὄργια
κεῖνα
~δαίμονες
ἐνναέται,
τὰ
|
μὲν |
οὐ
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν |
[1, 1050] |
σῆμα
καὶ
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδ'
ἄλοχος
Κλείτη
φθιμένοιο
λέλειπτο |
[1, 200] |
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδ'
αὐτοῖο
πάις
μενέαινεν
Ἄκαστος |
[1, 250] |
~ᾤ
μοι
ἐμῆς
ἄτης:
τὸ
|
μὲν |
οὐδ'
ὅσον,
οὐδ'
ἐν
ὀνείρῳ |
[1, 100] |
σταθμοῖσιν
ἐν
Ἰφίκλοιο
Μελάμπους.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδὲ
βίην
κρατερόφρονος
Ἡρακλῆος
~πευθόμεθ' |
[1, 800] |
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
νῆσος:
ἔγωγε
|
μὲν |
οὐκ
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά
με |
[1, 0] |
μετ'
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
|
μὲν |
οὖν
οἱ
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν
ἀοιδοὶ |
[1, 900] |
υἱὸς
ἀγαιόμενος
προσέειπεν:
~Ὑψιπύλη,
τὰ
|
μὲν |
οὕτω
ἐναίσιμα
πάντα
γένοιτο
~ἐκ |
[1, 750] |
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες.
~καὶ
τὸν
|
μὲν |
προπάροιθε
Πέλοψ
ἴθυνε,
τινάσσων
~ἡνία, |
[1, 300] |
τε
κιόντι.
~Ἠ,
καὶ
ὁ
|
μὲν |
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος |
[1, 350] |
τὰ
ἕκαστα
περιφραδέως
ἀλέγυναν,
~κληῖδας
|
μὲν |
πρῶτα
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω |
[1, 150] |
παῖδε
Ποσειδάωνος
ἵκοντο:
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος, |
[1, 700] |
κανόνεσσι
δάε
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς
|
μὲν |
ῥηίτερόν
κεν
ἐς
ἠέλιον
ἀνιόντα |
[1, 400] |
ὑπέρβιος,
Ἡρακλέης
τε.
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
ῥοπάλῳ
μέσσον
κάρη
ἀμφὶ
μέτωπα |
[1, 300] |
νόον
ἰθύοντας.
~δέρμα
δ'
ὁ
|
μὲν |
ταύροιο
ποδηνεκὲς
ἀμφέχετ'
ὤμους
~Ἄργος |
[1, 50] |
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
δ' |
[1, 50] |
καὶ
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης,
~υἷες
ὁ
|
μὲν |
Τελέοντος,
ὁ
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο: |
[1, 1200] |
δίκης
ἀλέγοντες
ἔναιον.
~ἀλλὰ
τὰ
|
μὲν |
τηλοῦ
κεν
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα |
[1, 900] |
καλέουσιν
ὄρος
περιναιετάοντες:
~καὶ
τὸ
|
μὲν |
ὑβρισταί
τε
καὶ
ἄγριοι
ἐνναίουσιν |
[1, 1200] |
λάχον
ἢ
καὶ
ἐναύλους,
~αἵγε
|
μὲν |
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο,
~ἡ
δὲ |
[1, 750] |
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
ἐπεὶ
οὐ
|
μὲν |
ὑπ'
ἀνδράσι
ναίεται
ἄστυ,
~ἀλλὰ |
[1, 850] |
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
~Ἔνθ'
ὁ
|
μὲν |
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
ἐς
δόμον
ὦρτο |
[1, 500] |
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ
ὁ
|
μὲν |
φόρμιγγα
σὺν
ἀμβροσίῃ
σχέθεν
αὐδῇ. |
[1, 1000] |
τοὶ
δ'
ἔμπαλιν,
αἰγιαλοῖο
~κράατα
|
μὲν |
ψαμάθοισι,
πόδας
δ'
εἰς
βένθος |
[1, 1300] |
ὑπὸ
πνοιῇ
βορέαο.
~καὶ
τὰ
|
μὲν |
ὧς
ἤμελλε
μετὰ
χρόνον
ἐκτελέεσθαι. |