Chant, vers |
[1, 400] |
γὰρ
ἐπαίτιος
ἔπλευ
ἀέθλων:
~αὐτὸς
|
νῦν |
ἄγε
νῆα
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
ἑταίροις |
[1, 300] |
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
|
νῦν |
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε |
[1, 650] |
δὲ
πάγχυ
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα.
|
~νῦν |
γὰρ
δὴ
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός |
[1, 250] |
δὲ
πάντα
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
|
~νῦν |
γε
μὲν
ἡ
τὸ
πάροιθεν |
[1, 350] |
ὡς
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
|
~νῦν |
γε
μὲν
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι |
[1, 0] |
ἀοιδοὶ
~Ἄργον
Ἀθηναίης
καμέειν
ὑποθημοσύνῃσιν.
|
~νῦν |
δ'
ἂν
ἐγὼ
γενεήν
τε |
[1, 400] |
ἐς
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω.
|
~νῦν |
δ'
ἴθι,
καὶ
τήνδ'
ἧμιν, |
[1, 450] |
τ'
ἀνάλκιδας
ἄνδρας
ἀτύζει;
~ἴστω
|
νῦν |
δόρυ
θοῦρον,
ὅτῳ
περιώσιον
ἄλλων |
[1, 800] |
εἰν
ἁλὶ
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε
|
νῦν |
ἐπὶ
νῆα
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες |
[1, 700] |
αἴ
κ'
ἐθέλητε,
~κέκλεται
αὐτίκα
|
νῦν |
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη: |
[1, 650] |
ἐγών,
εἰ
καί
με
τὰ
|
νῦν |
ἔτι
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που |
[1, 1050] |
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες.
~ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν, |
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια
χύτλα |
[1, 650] |
μετ'
ἀνθρώποισι
πέλονται;
~ὡς
καὶ
|
νῦν |
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ |
[1, 1050] |
ἂμ
πεδίον
λειμώνιον,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα
καὶ |
[1, 600] |
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
~δίνας
ἀπροφάτους |
[1, 800] |
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
χιονώδεα
ναιετάουσιν. |
[1, 1350] |
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν
καμάτοιο.
~τούνεκεν
εἰσέτι
|
νῦν |
περ
Ὕλαν
ἐρέουσι
Κιανοί,
~κοῦρον |
[1, 650] |
εἴ
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
μὲν
|
νῦν |
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων
δ' |
[1, 300] |
πέλονται
ἐς
Αἰήταο
κέλευθοι
~τούνεκα
|
νῦν |
τὸν
ἄριστον
ἀφειδήσαντες
ἕλεσθε
~ὄρχαμον |