Chant, vers |
[1, 300] |
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν
μέσσοισι:
μιῇ
|
δέ |
ἑ
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
ἐπέτελλον: |
[1, 450] |
κεν
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω
|
δέ |
κε
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ |
[1, 800] |
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι:
εἰ
|
δέ |
κεν
αὖθι
~ναιετάειν
ἐθέλοις,
καί |
[1, 350] |
κατόλισθε
δ'
ἔσω
ἁλός:
οἱ
|
δέ |
μιν
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες
ἔχον |
[1, 1250] |
~γυμνὸν
ἐπαΐσσων
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
|
δέ |
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα |
[1, 500] |
~Δικταῖον
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
|
δέ |
μιν
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο |
[1, 900] |
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
ἐν
|
δέ |
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
κεῖνται
δ' |
[1, 150] |
Πύλῳ
ἐξεγένοντο
~Νηλῆος
θείοιο:
Ποσειδάων
|
δέ |
οἱ
ἀλκὴν
~δῶκεν
ἀπειρεσίην
ἠδ' |
[1, 100] |
καὶ
νῆα
θοὴν
κάμε:
σὺν
|
δέ |
οἱ
Ἄργος
~τεῦξεν
Ἀρεστορίδης
κείνης |
[1, 1300] |
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ
|
δέ |
οἱ
δίνῃσι
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ |
[1, 1200] |
δὲ
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
|
δέ |
οἱ
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
δ' |
[1, 750] |
Πέλοψ
ἴθυνε,
τινάσσων
~ἡνία,
σὺν
|
δέ |
οἱ
ἔσκε
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν |
[1, 200] |
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
|
δέ |
οἱ
ἔσκε
πάροιθεν,
~ἦμος
ἔβη |
[1, 350] |
δ'
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον:
ἐν
|
δέ |
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά
τ'
εὐποίητα |
[1, 1250] |
ἐς
Ἁγνιάδην
Τῖφυν
θόρε:
τὼ
|
δέ |
οἱ
ὄσσε
~ὄστλιγγες
μαλεροῖο
πυρὸς |
[1, 850] |
ἠρήσατο
χεῖρας
ἑλοῦσα
~Αἰσονίδεω,
τὰ
|
δέ |
οἱ
ῥέε
δάκρυα
χήτει
ἰόντος: |
[1, 500] |
τε
σθένος
Ἡρακλῆος
~ἵζανον:
ἄγχι
|
δέ |
οἱ
ῥόπαλον
θέτο,
καί
οἱ |
[1, 700] |
~Ἄρεος
ὀχμάζουσα
θοὸν
σάκος:
ἐκ
|
δέ |
οἱ
ὤμου
~πῆχυν
ἔπι
σκαιὸν |
[1, 1200] |
καλέουσιν
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι
περιναιέται.
οἱ
|
δέ |
που
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο
χοροί: |
[1, 1100] |
τυπάνῳ
Ῥείην
Φρύγες
ἱλάσκονται.
~ἡ
|
δέ |
που
εὐαγέεσσιν
ἐπὶ
φρένα
θῆκε |
[1, 250] |
δ'
ἑκάστην
~δῦνεν
ἄχος:
σὺν
|
δέ |
σφι
πατὴρ
ὀλοῷ
ὑπὸ
γήραι |
[1, 350] |
στιβαρῇ
στενάχοντο
φάλαγγες
~τριβόμεναι
περὶ
|
δέ |
σφιν
ἀιδνὴ
κήκιε
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ, |
[1, 850] |
ἀγορῆθεν
ἐπαρτίζοντο
νέεσθαι
~σπερχόμενοι.
ταὶ
|
δέ |
σφιν
ἐπέδραμον,
εὖτ'
ἐδάησαν.
~ὡς |
[1, 1250] |
τούσγ'
ἐνόησαν
ἀιδρείῃσι
λιπόντες.
~ἐν
|
δέ |
σφιν
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν,
ἐν |
[1, 450] |
πρόπαρ
αἰγιαλοῖο
~κέκλινθ'
ἑξείης:
παρὰ
|
δέ |
σφισι
μυρί'
ἔκειτο
~εἴδατα,
καὶ |
[1, 900] |
χερσὶν
έρετμὰ
~ἐνσχερὼ
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια
|
δέ |
σφισιν
Ἄργος
~λῦσεν
ὑπὲκ
πέτρης |
[1, 550] |
κεκορημένα
ποίης
~εἰς
αὖλιν,
ὁ
|
δέ |
τ'
εἶσι
πάρος
σύριγ
γι |
[1, 250] |
νέον
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
|
δέ |
τ'
ὀδυρομένῃ
δέδεται
κέαρ
ἔνδοθεν |
[1, 750] |
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν
ἐρευθόμενος,
γάνυται
|
δέ |
τε
ἠιθέοιο
~παρθένος
ἱμείρουσα
μετ' |
[1, 250] |
ἀρήια
τεύχε'
ἀείρειν
~πέφραδεν:
οἱ
|
δέ |
τε
σῖγα
κατηφέες
ἠείροντο.
~μήτηρ |
[1, 1150] |
γούνατ'
ἔκαμψεν
~αὐσταλέος
κονίῃσι,
περιτριβέας
|
δέ |
τε
χεῖρας
~εἰσορόων
κακὰ
πολλὰ |
[1, 1100] |
καὶ
πεδίον
Νηπήιον
Ἀδρηστείης.
~ἔσκε
|
δέ |
τι
στιβαρὸν
στύπος
ἀμπέλου
ἔντροφον |
[1, 900] |
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν
Ἑλλήσποντον.
~Ἔστι
|
δέ |
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος
ἔνδοθι
νῆσος |
[1, 1300] |
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ
φωτός.
ἔολπα
|
δέ |
τοι
σὲ
καὶ
ἄλλῳ
~ἀμφ' |
[1, 400] |
~Ἀκτίου
Ἐμβασίοιό
τ'
ἐπώνυμον:
ὦκα
|
δέ |
τοίγε
~φιτροὺς
ἀζαλέης
στόρεσαν
καθύπερθεν |