Chant, vers |
[1, 700] |
ἤδη
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
μιῆς
δ'
|
ἔτι |
δεύετο
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν
οἵδε |
[1, 550] |
εἰσορόωντες
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
οὐδ'
|
ἔτι |
δηρὸν
~μέλλον
ὑπὲκ
ποταμοῖο
βαλεῖν |
[1, 900] |
ἄκος,
ἢν
ἄρα
τούσγε
~τέτμῃ
|
ἔτι |
ζώοντας,
ἵν'
ἄνδιχα
τοῖο
ἄνακτος |
[1, 700] |
~Ἀμφίων
καὶ
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
δ'
|
ἔτι |
Θήβη
~κεῖτο
πέλας,
τῆς
οἵγε |
[1, 0] |
οἱ
ἤδη
~γυῖα,
μένεν
δ'
|
ἔτι |
θυμὸς
ἀρήιος,
ὡς
τὸ
πάρος |
[1, 400] |
Ἀσίδος
ἠπείροιο.
~ὧδε
κακοῖς
δεδαὼς
|
ἔτι |
καὶ
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον
ἐμὸν |
[1, 150] |
ἐνέκρυψε
καλιῇ,
~αἴ
κέν
πως
|
ἔτι |
καὶ
τὸν
ἐρητύσειε
νέεσθαι.
~Βῆ |
[1, 250] |
μὲν
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
|
ἔτι |
κεν
καὶ
ἐπ'
ἄλγεσιν
ἄλγος |
[1, 550] |
~τὴν
δ'
ἀκτὴν
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
|
ἔτι |
κικλήσκουσιν.
~Ἔνθεν
δὲ
προτέρωσε
παρεξέθεον |
[1, 50] |
ἀμείνων.
~Καινέα
γὰρ
ζῶόν
περ
|
ἔτι |
κλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
ὀλέσθαι,
ὅτε |
[1, 150] |
γηραλέον
κοσμήτορα
παιδὸς
ἴαλλεν:
~ὧδ'
|
ἔτι |
κουρίζων
περιθαρσέα
δῦνεν
ὅμιλον
~ἡρώων. |
[1, 500] |
θεοῖς
Τιτῆσιν
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς
|
ἔτι |
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς, |
[1, 1100] |
~δύσφημος
πλάζοιτο
δι'
ἠέρος,
ἣν
|
ἔτι |
λαοὶ
~κηδείῃ
βασιλῆος
ἀνέστενον.
ἔνθεν |
[1, 250] |
ἐμόν:
τὸ
γὰρ
οἶον
ἔην
|
ἔτι |
λοιπὸν
ἐέλδωρ
~ἐκ
σέθεν,
ἄλλα |
[1, 150] |
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
κ'
|
ἔτι |
μοῦνον
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα
μετετράφη |
[1, 250] |
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
κακῶν
|
ἔτι |
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν
καὶ |
[1, 1050] |
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες.
~ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν,
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια |
[1, 1050] |
θέμις,
ἂμ
πεδίον
λειμώνιον,
ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα |
[1, 600] |
μνῆστιν
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
~δίνας |
[1, 800] |
ἀνὰ
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν,
ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
χιονώδεα |
[1, 950] |
πω
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο:
~ἀλλ'
|
ἔτι |
οἱ
κατὰ
δώματ'
ἀκήρατος
ἦεν |
[1, 1000] |
καὶ
Ἀρτακέα,
πρόμον
ἀνδρῶν:
οὓς
|
ἔτι |
πάντας
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν. |
[1, 1300] |
δ'
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
εἴ
κ'
|
ἔτι |
παύρους
~ἐξανύσῃ:
τῶ
μή
τι |
[1, 1000] |
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ
δὲ
φατίζεται
ἥδ'
|
ἔτι |
πέτρη,
~ᾗ
πέρι
πείσματα
νηὸς |
[1, 650] |
εἰ
καί
με
τὰ
νῦν
|
ἔτι |
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που
ὀίομαι |
[1, 500] |
αὐδῇ.
~τοὶ
δ'
ἄμοτον
λήξαντος
|
ἔτι |
προύχοντο
κάρηνα
~πάντες
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν |
[1, 1000] |
πανήμερος:
οὐ
μὲν
ἰούσης
~νυκτὸς
|
ἔτι |
ῥιπὴ
μένεν
ἔμπεδον,
ἀλλὰ
θύελλαι |
[1, 0] |
ῥέεθρα.
~φηγοὶ
δ'
ἀγριάδες,
κείνης
|
ἔτι |
σήματα
μολπῆς,
~ἀκτῆς
Θρηικίης
Ζώνης |
[1, 500] |
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς
ἔτι
κοῦρος,
|
ἔτι |
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς,
~Δικταῖον
ναίεσκεν |