Chant, vers |
[1, 650] |
ἐποτρύνουσ'
ἀγόρευεν:
~Ὠ
φιλαι,
εἰ
|
δ' |
ἄγε
δὴ
μενοεικέα
δῶρα
πόρωμεν |
[1, 500] |
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν
ἑδριόωντο.
~μέσσῳ
|
δ' |
Ἀγκαῖος
μέγα
τε
σθένος
Ἡρακλῆος |
[1, 100] |
καμάτοιο
τέλος
πάντεσσιν
ἔθεντο.
~Τῖφυς
|
δ' |
Ἁγνιάδης
Σιφαέα
κάλλιπε
δῆμον
~Θεσπιέων, |
[1, 650] |
γεραραὶ
μὲν
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
~κουρότεραι
|
δ' |
ἄγονοι
στυγερὸν
ποτὶ
γῆρας
ἵκησθε. |
[1, 650] |
ἄστυ
μέλεσθαι.
~Ὧς
ἔφατ'
ἐν
|
δ' |
ἀγορὴ
πλῆτο
θρόου.
εὔαδε
γάρ |
[1, 300] |
τε
διεξερέεσθαι
ἕκαστα
~ἔσχετο:
τοὺς
|
δ' |
ἀγορήνδε
συνεδριάασθαι
ἄνωγεν.
~αὐτοῦ
δ' |
[1, 0] |
ἐνοπῇ
ποταμῶν
τε
ῥέεθρα.
~φηγοὶ
|
δ' |
ἀγριάδες,
κείνης
ἔτι
σήματα
μολπῆς, |
[1, 1150] |
χεῖρες
γὰρ
ἀήθεον
ἠρεμέουσαι.
~Ἠμος
|
δ' |
ἀγρόθεν
εἶσι
φυτοσκάφος
ἤ
τις |
[1, 800] |
σκοτίη
δ'
ἀνέτελλε
γενέθλη.
~αὔτως
|
δ' |
ἀδμῆτές
τε
κόραι,
χῆραί
τ' |
[1, 1050] |
ἱλάξασθαι
~μητέρα
συμπάντων
μακάρων:
λήξουσι
|
δ' |
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς:
τοίην
γὰρ
ἐγὼ |
[1, 400] |
~πείσματα
σὴν
διὰ
μῆτιν:
ἐπιπνεύσειε
|
δ' |
ἀήτης
~μείλιχος,
ᾧ
κ'
ἐπὶ |
[1, 1300] |
μογέοντα
δυώδεκα
πάντας
ἀέθλους,
~ναίειν
|
δ' |
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
εἴ
κ'
ἔτι |
[1, 400] |
κάρη
ἀμφὶ
μέτωπα
~πλῆξεν,
ὁ
|
δ' |
ἀθρόος
αὖθι
πεσὼν
ἐνερείσατο
γαίῃ: |
[1, 500] |
εἴκελα
νηὸς
ἰούσης
~τεύχεα:
μακραὶ
|
δ' |
αἰὲν
ἐλευκαίνοντο
κέλευθοι,
~ἀτραπὸς
ὣς |
[1, 550] |
ὧς
ἄρα
τοίγε
~ὡμάρτευν:
τὴν
|
δ' |
αἰὲν
ἐπασσύτερος
φέρεν
οὖρος.
~Αὐτίκα |
[1, 1200] |
γῆρυς
ἀπόπροθεν
ἵκετο
μήλων,
~λιμῷ
|
δ' |
αἰθόμενος
μετανίσσεται,
οὐδ'
ἐπέκυρσεν
~ποίμνῃσιν: |
[1, 750] |
ἐθέλοντες
ἀμέρσαι,
~ληισταὶ
Τάφιοι:
τῶν
|
δ' |
αἵματι
δεύετο
λειμὼν
~ἑρσήεις,
πολέες |
[1, 1250] |
ἰάχοντος
ἄκουσα.
~Ὧς
φάτο:
τῷ
|
δ' |
ἀίοντι
κατὰ
κροτάφων
ἅλις
ἱδρὼς |
[1, 300] |
μάλα
πάντες
ἐπισχερὼ
ἑδριόωντο.
~τοῖσιν
|
δ' |
Αἴσονος
υἱὸς
ἐυφρονέων
μετέειπεν:
~Ἄλλα |
[1, 350] |
ῥοθίοιο
βίην
ἔχοι
ἀντιόωσαν.
~σκάπτον
|
δ' |
αἶψα
κατ'
εὖρος
ὅσον
περιβάλλετο |
[1, 400] |
δημῷ
~καῖον
ἐπὶ
σχίζῃσιν:
ὁ
|
δ' |
ἀκρήτους
χέε
λοιβὰς
~Αἰσονίδης,
γήθει |
[1, 1250] |
διαπρύσιον
μεγάλῃ
βοάασκεν
ἀυτῇ.
~Αὐτίκα
|
δ' |
ἀκροτάτας
ὑπερέσχεθεν
ἄκριας
ἀστὴρ
~ἠῷος, |
[1, 550] |
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς
οἴδματι:
διπλόα
|
δ' |
ἀκταῖς
~ἤματ'
ἐλινύεσκον:
ἀτὰρ
τριτάτῳ |
[1, 550] |
τανυσσάμενοι
περιώσιον
ὑψόθι
λαῖφος.
~τὴν
|
δ' |
ἀκτὴν
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
ἔτι
κικλήσκουσιν. |
[1, 1000] |
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν.
~οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
εἴξαντες
ὑπέτρεσαν,
ἠύτε
κίρκους |
[1, 850] |
ἐς
δόμον
ὦρτο
~Αἰσονίδης:
οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
ὅπῃ
καὶ
ἔκυρσαν
ἕκαστος, |
[1, 150] |
τεγγόμενος
διερῇ
πεφόρητο
κελεύθῳ.
~Καὶ
|
δ' |
ἄλλω
δύο
παῖδε
Ποσειδάωνος
ἵκοντο: |
[1, 850] |
γεγήθει
~καπνῷ
κνισήεντι
περίπλεον:
ἔξοχα
|
δ' |
ἄλλων
~ἀθανάτων
Ἥρης
υἷα
κλυτὸν |
[1, 600] |
γάρ
που
ἱκάνειν
~Θρήικας:
ἡ
|
δ' |
ἅμα
τῇσι
Θοαντιὰς
Ὑψιπύλεια
~δῦν' |
[1, 1250] |
ἀποπρολιπόντες
ἔβησαν
~σφωιτέρων
ἑτάρων.
ὁ
|
δ' |
ἀμηχανίῃσιν
ἀτυχθεὶς
~οὔτε
τι
τοῖον |
[1, 300] |
ἐς
Ἑλλάδα
νόστος
ὀπίσσω,
~ξυναὶ
|
δ' |
ἄμμι
πέλονται
ἐς
Αἰήταο
κέλευθοι |
[1, 450] |
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν
~οἰνοχόων:
μετέπειτα
|
δ' |
ἀμοιβαδὶς
ἀλλήλοισιν
~μυθεῦνθ'
οἷά
τε |
[1, 500] |
σὺν
ἀμβροσίῃ
σχέθεν
αὐδῇ.
~τοὶ
|
δ' |
ἄμοτον
λήξαντος
ἔτι
προύχοντο
κάρηνα |
[1, 400] |
καὶ
ἱερὰ
μῆρ'
ἐτάμοντο,
~κὰδ
|
δ' |
ἄμυδις
τάγε
πάντα
καλύψαντες
πύκα |
[1, 950] |
ἦεν,
Ἰησονίης
ἐν
Ἀθήνης.
~Τοὺς
|
δ' |
ἄμυδις
φιλότητι
Δολίονες
ἠδὲ
καὶ |
[1, 250] |
πολεῖς
δμωαί
τ'
ἀγέροντο:
~μήτηρ
|
δ' |
ἀμφ'
αὐτὸν
βεβολημένη.
ὀξὺ
δ' |
[1, 100] |
οὓς
τέκε
Πηρὼ
~Νηληίς:
τῆς
|
δ' |
ἀμφὶ
δύην
ἐμόγησε
βαρεῖαν
~Αἰολίδης |
[1, 1150] |
φέρον
ἄσπετον
ἀμήσαντες,
~στόρνυσθαι:
τοὶ
|
δ' |
ἀμφὶ
πυρήια
δινεύεσκον:
~οἱ
δ' |
[1, 350] |
ἀνασειράζοντες
ἔχον
προτέρωσε
κιοῦσαν.
~σκαλμοῖς
|
δ' |
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον:
ἐν
δέ |
[1, 400] |
πελέκει
κρατεροὺς
διέκερσε
τένοντας:
~ἤριπε
|
δ' |
ἀμφοτέροισι
περιρρηδὴς
κεράεσσιν.
~τοὺς
δ' |
[1, 150] |
Ἥρης,
~Παρθενίην,
Ἀγκαῖος
ὑπέρβιος:
ἴστορε
|
δ' |
ἄμφω
~ἠμὲν
ναυτιλίης
ἠδ'
ἄρεος |
[1, 1000] |
Κλυτίος
δ'
Ὑάκινθον
ἔπεφνεν,
~Τυνδαρίδαι
|
δ' |
ἄμφω
Μεγαλοσσάκεα
Φλογίον
τε.
~Οἰνεΐδης |
[1, 0] |
~Ἄργον
Ἀθηναίης
καμέειν
ὑποθημοσύνῃσιν.
~νῦν
|
δ' |
ἂν
ἐγὼ
γενεήν
τε
καὶ |
[1, 850] |
ἐξ
ἤματος
ἦεν
~ναυτιλίης:
δηρὸν
|
δ' |
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι
μένοντες,
~εἰ |
[1, 850] |
νοστήσας
ἐθέλῃς
ἄψορρον
ἱκέσθαι.
~ῥηιδίως
|
δ' |
ἂν
ἑοῖ
καὶ
ἀπείρονα
λαὸν |
[1, 400] |
καὶ
παλίνορσον
ἐς
Ἑλλάδα.
σοὶ
|
δ' |
ἂν
ὀπίσσω
~τόσσων,
ὅσσοι
κεν |
[1, 500] |
Ἀθηναίη
Δωδωνίδος
ἥρμοσε
φηγοῦ.
~οἱ
|
δ' |
ἀνὰ
σέλματα
βάντες
ἐπισχερὼ
ἀλλήλοισιν, |
[1, 1200] |
~ὧς
ὅγε
τὴν
ἤειρεν.
ὁμοῦ
|
δ' |
ἀνὰ
τόξα
καὶ
ἰοὺς
~δέρμα |
[1, 400] |
χάριν
προτεθείμεθα
νηὸς
~πρωτίστην:
λύσαιμι
|
δ' |
ἄναξ,
ἐπ'
ἀπήμονι
μοίρῃ
~πείσματα |
[1, 450] |
κῆρ
~οἰδάνει
ἐν
στήθεσσι,
θεοὺς
|
δ' |
ἀνέηκεν
ἀτίζειν;
~ἄλλοι
μῦθοι
ἔασι |
[1, 500] |
~Πηλίου
αἰπεινὰς
ἴδεν
ἄκριας,
ἐκ
|
δ' |
ἀνέμοιο
~εὔδιοι
ἐκλύζοντο
τινασσομένης
ἁλὸς |
[1, 100] |
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
εὐρείης,
ἐσθλὸς
|
δ' |
ἀνέμοιο
θυέλλας
~καὶ
πλόον
ἠελίῳ |
[1, 1250] |
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
κάλωας.
~κυρτώθη
|
δ' |
ἀνέμῳ
λίνα
μεσσόθι,
τῆλε
δ' |
[1, 800] |
τέκνα
~γνήσι'
ἐνὶ
μεγάροις,
σκοτίη
|
δ' |
ἀνέτελλε
γενέθλη.
~αὔτως
δ'
ἀδμῆτές |
[1, 300] |
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
προμολῇς:
οἱ
|
δ' |
ἀντίοι
ἠγερέθοντο.
~ἐς
δ'
ἐνόησαν |
[1, 700] |
χιτῶνος
~νέρθεν
ὑπὲκ
μαζοῖο:
τὸ
|
δ' |
ἀντίον
ἀτρεκὲς
αὔτως
~χαλκείῃ
δείκηλον |
[1, 1250] |
δ'
ἀνέμῳ
λίνα
μεσσόθι,
τῆλε
|
δ' |
ἀπ'
ἀκτῆς
~γηθόσυνοι
φορέοντο
παραὶ |
[1, 800] |
πέρθεσκον
ἐπαύλους
~ἐκ
νηῶν,
αὐτῇσι
|
δ' |
ἀπείρονα
ληίδα
κούραις
~δεῦρ'
ἄγον: |
[1, 400] |
~πορφυρέαις
ἑλίκεσσιν
ἐναίσιμον
ἀίσσουσαν:
~αἶψα
|
δ' |
ἀπηλεγέως
νόον
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν |
[1, 950] |
~τοῖς
μέτα
δαῖτ'
ἀλέγυνε,
βάλεν
|
δ' |
ἀπὸ
δείματα
θυμοῦ.
~ἀλλήλους
δ' |
[1, 1150] |
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν
τόξοισιν,
ἔδυ
|
δ' |
ἀπὸ
δέρμα
λέοντος.
~τὴν
δ' |
[1, 200] |
~ἀλλ'
οὐ
φυκτὰ
κέλευθα,
πόνος
|
δ' |
ἄπρηκτος
ἰοῦσιν.
~Ὧς
φάσαν
ἔνθα |
[1, 550] |
~φαίνετο
δ'
εἰναλίη
Σκίαθος,
φαίνοντο
|
δ' |
ἄπωθεν
~Πειρεσιαὶ
Μάγνησά
θ'
ὑπεύδιος |
[1, 1000] |
ἐπέλασσαν
~αὖτις
ἐυξείνοισι
Δολίοσιν
ἐκ
|
δ' |
ἄρ'
ἔβησαν
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ
δὲ |
[1, 700] |
δὲ
πορφυρέη
πάντῃ
πέλεν:
ἐν
|
δ' |
ἄρ'
ἑκάστῳ
~τέρματι
δαίδαλα
πολλὰ |
[1, 350] |
ὀλισθαίνουσα
δι'
αὐτάων
φορέοιτο.
~ὕψι
|
δ' |
ἄρ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
μεταστρέψαντες |
[1, 650] |
~ἀδμῆτες
λευκῇσιν
ἐπιχνοαούσῃ
ἐθείραις.
~στῆ
|
δ' |
ἄρ'
ἐνὶ
μέσσῃ
ἀγορῇ,
ἀνὰ |
[1, 750] |
ἐτεόν
περ
~εἰσαΐων
κριοῦ,
ὁ
|
δ' |
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς.
~κείνους
κ' |
[1, 400] |
~κουρότεροι
ἑτάρων
βωμοῦ
σχεδόν.
οἱ
|
δ' |
ἄρ'
ἔπειτα
~χέρνιβά
τ'
οὐλοχύτας |
[1, 50] |
τε
καὶ
ἀντολαὶ
εἰσορόωνται.
~Τῷ
|
δ' |
ἄρ'
ἐπὶ
Κλυτίος
τε
καὶ |
[1, 300] |
ἄμυδις
παρὰ
νηὶ
μένοντες.
~στῆ
|
δ' |
ἄρ'
ἐπὶ
προμολῇς:
οἱ
δ' |
[1, 1050] |
Ἀμπυκίδης
ἀδινὰ
κνώσσοντας
ἔρυντο.
~ἡ
|
δ' |
ἄρ'
ὑπὲρ
ξανθοῖο
καρήατος
Αἰσονίδαο |
[1, 350] |
δ'
ἑκάτερθεν
ἐπίαχον
ἀίσσοντες.
~αἱ
|
δ' |
ἄρ'
ὑπὸ
τρόπιδι
στιβαρῇ
στενάχοντο |
[1, 450] |
~πορφύρεσκεν
ἕκαστα
κατηφιόωντι
ἐοικώς.
~τὸν
|
δ' |
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς
μεγάλῃ
ὀπὶ
νείκεσεν |
[1, 800] |
~αὐταῖς
ληιάδεσσιν
ἀφορμηθέντες
ἵκοιντο.
~οἱ
|
δ' |
ἄρα
θεσσάμενοι
παίδων
γένος,
ὅσσον |
[1, 1100] |
ἄναγον
βόας
οὔρεος
ἄκρην.
~οἱ
|
δ' |
ἄρα
λυσάμενοι
Ἱερῆς
ἐκ
πείσματα |
[1, 350] |
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω
δοιὼ
μίαν:
ἐκ
|
δ' |
ἄρα
μέσσην
~ᾕρεον
Ἡρακλῆι
καὶ |
[1, 350] |
ὁμοῦ
καὶ
χεῖρας
ἐπήλασαν.
ἐν
|
δ' |
ἄρα
Τῖφυς
~βήσαθ'
ἵν'
ὀτρύνειε |
[1, 950] |
~θηήσαιντο
πόρους
κείνης
ἁλός:
ἐκ
|
δ' |
ἄρα
τοίγε
~νῆα
Χυτοῦ
λιμένος |
[1, 200] |
ἀριστήεσσιν,
Ἰήσονι
κῦδος
ἀέξων.
~Ἐκ
|
δ' |
ἄρα
Φωκήων
κίεν
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο |
[1, 750] |
αὐτὸς
ἑκὼν
ἀπερήτυε
κούρην,
~δεῖσεν
|
δ' |
ἀργαλέας
ἔριδας
φιλότητος
ἕκητι.
~Βῆ |
[1, 1100] |
~δαίμονος
οὐρείης
ἱερὸν
βρέτας:
ἔξεσε
|
δ' |
Ἄργος
~εὐκόσμως,
καὶ
δή
μιν |
[1, 1150] |
ἐφέλκετο
κάρτει
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
|
δ' |
ἀρη̣
ότα
δούρατα
νηός.
~ἀλλ' |
[1, 250] |
ἔπειτα
κατεπρήυνεν
ἀνίας
~θαρσύνων,
δμώεσσι
|
δ' |
ἀρήια
τεύχε'
ἀείρειν
~πέφραδεν:
οἱ |
[1, 600] |
ἔρραισαν
ἀκοίτας
~ἀμφ'
εὐνῇ,
πᾶν
|
δ' |
ἄρσεν
ὁμοῦ
γένος,
ὥς
κεν |
[1, 900] |
γαῖαν
ἱκέσθαι
~τηλοῦ
ἀναπλώοντι,
σὺ
|
δ' |
ἄρσενα
παῖδα
τέκηαι,
~πέμπε
μιν |
[1, 1100] |
θεὸν
ἀμφιέπουσιν.
~Ὧς
φάτο:
τῷ
|
δ' |
ἀσπαστὸν
ἔπος
γένετ'
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο |
[1, 1200] |
κάλπιν
ἔρεισεν
~λέχρις
ἐπιχριμφθείς,
περὶ
|
δ' |
ἄσπετον
ἔβραχεν
ὕδωρ
~χαλκὸν
ἐς |
[1, 0] |
~δέξατο,
Πιερίῃ
Βιστωνίδι
κοιρανέοντα.
~Ἤλυθε
|
δ' |
Ἀστερίων
αὐτοσχεδόν,
ὅν
ῥα
Κομήτης |
[1, 850] |
παῦροί
τε
διακρινθέντες
ἑταῖροι.
~αὐτίκα
|
δ' |
ἄστυ
χοροῖσι
καὶ
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει |
[1, 1250] |
ἠὼς
~ἐκ
περάτης
ἀνιοῦσα,
διαγλαύσσουσι
|
δ' |
ἀταρποί,
~καὶ
πεδία
δροσόεντα
φαεινῇ |
[1, 450] |
περ
ἀνὴρ
~θαρσύνοι
ἕταρον:
σὺ
|
δ' |
ἀτάσθαλα
πάμπαν
ἔειπας,
~τοῖα
φάτις |
[1, 1250] |
μετὰ
νῆα
διὰ
κνέφας.
αὐτίκα
|
δ' |
ἄτην
~ἔκφατο
λευγαλέην,
βεβαρημένος
ἄσθματι |
[1, 350] |
πεπάλαχθε
κατὰ
κληῖδας
ἐρετμά.
~τείως
|
δ' |
αὖ
καὶ
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἐμβασίοιο |
[1, 400] |
ἐυστείρης
οἰήια
νηὸς
ἔρυσθαι.
~Ἔνθεν
|
δ' |
αὖ
λάιγγας
ἁλὸς
σχεδὸν
ὀχλίζοντες |
[1, 50] |
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
καταΐγδην
ἐλάτῃσιν.
~Ἤλυθε
|
δ' |
αὖ
Μόψος
Τιταρήσιος,
ὃν
περὶ |
[1, 900] |
αἰνοτάτῃσιν
ἐπὶ
πλευρῇς
ἀραρυῖαι.
~ἰσθμὸν
|
δ' |
αὖ
πεδίον
τε
Δολίονες
ἀμφενέμοντο |
[1, 1300] |
τι
ποθὴ
κείνοιο
πελέσθω.
~αὔτως
|
δ' |
αὖ
Πολύφημον
ἐπὶ
προχοῇσι
Κίοιο |
[1, 1000] |
ἐυμμελίης
Τελαμὼν
Βασιλῆα
κατέκτα.
~Ἴδας
|
δ' |
αὖ
Προμέα,
Κλυτίος
δ'
Ὑάκινθον |
[1, 1100] |
τε
πασάων
πανυπέρταται
ἐρρίζωνται.
~βωμὸν
|
δ' |
αὖ
χέραδος
παρενήνεον:
ἀμφὶ
δὲ |
[1, 400] |
ἀζαλέης
στόρεσαν
καθύπερθεν
ἐλαίης.
~τείως
|
δ' |
αὖτ'
ἀγέληθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγοντες
~βουκόλοι |
[1, 850] |
με
θεοὶ
δώωσι
τεκέσθαι.
~Τὴν
|
δ' |
αὖτ'
Αἴσονος
υἱὸς
ἀγαιόμενος
προσέειπεν: |
[1, 1300] |
ὡς
καὶ
πάρος
εὐμενέοντες.
~Τὸν
|
δ' |
αὖτ'
Αἴσονος
υἱὸς
ἐπιφραδέως
προσέειπεν: |
[1, 600] |
σφιν
ἐπὶ
δέος
ᾐωρεῖτο.
~Τείως
|
δ' |
αὖτ'
ἐκ
νηὸς
ἀριστῆες
προέηκαν |
[1, 50] |
κούρη
Φθιὰς
τέκεν
Εὐπολέμεια:
~τὼ
|
δ' |
αὖτ'
ἐκγεγάτην
Μενετηίδος
Ἀντιανείρης.
~Ἤλυθε |
[1, 100] |
ὑπ'
εἰρεσίῃσιν
ἐπειρήσαντο
θαλάσσης.
~Φλίας
|
δ' |
αὖτ'
ἐπὶ
τοῖσιν
Ἀραιθυρέηθεν
ἵκανεν, |
[1, 1250] |
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
ὁτὲ
|
δ' |
αὖτε
μεταλλήγων
καμάτοιο
~τῆλε
διαπρύσιον |
[1, 300] |
ἀνὰ
πληθὺν
δήμου
κίεν:
ὦρτο
|
δ' |
ἀυτὴ
~κεκλομένων
ἄμυδις.
τῷ
δὲ |
[1, 600] |
σκιάει,
καὶ
ἐσάχρι
Μυρίνης.
~τοῖσιν
|
δ' |
αὐτῆμαρ
μὲν
ἄεν
καὶ
ἐπι |
[1, 1050] |
πύλας
ὁμάδῳ
πέσον
ἀθρόοι:
αἶψα
|
δ' |
ἀυτῆς
~πλῆτο
πόλις
στονόεντος
ὑποτροπίῃ |
[1, 300] |
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
ἐπέτελλον:
ὁ
|
δ' |
αὐτόθεν,
ἔνθα
περ
ἧστο,
~δεξιτερὴν |
[1, 700] |
δὲ
τόνγε
~πέμπον
ἴμεν,
καὶ
|
δ' |
αὐτοὶ
ἐπεντύνοντο
νέεσθαι.
~Αὐτὰρ
ὅγ' |
[1, 950] |
θῖνα,
θυηπολίης
τ'
ἐμελοντο.
~δῶκεν
|
δ' |
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν
μέθυ
δευουένοισιν |
[1, 300] |
ᾔνεον,
ὡς
ἐκέλευεν
~Ἡρακλέης:
ἀνὰ
|
δ' |
αὐτὸς
ἀρήιος
ὤρνυτ'
Ἰήσων
~γηθόσυνος, |
[1, 550] |
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
ἑκάτερθεν,
~κὰδ
|
δ' |
αὐτοῦ
λίνα
χεῦαν,
ἐπ'
ἠλακάτην |
[1, 700] |
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπω:
~καὶ
|
δ' |
αὐτοὺς
γαίης
τε
καὶ
ἄστεος, |
[1, 700] |
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
~καὶ
|
δ' |
αὐτοὺς
γαίης
τε
καὶ
ἄστεος, |
[1, 800] |
ῥα
καλεσσαμένη
διεπέφραδεν
Ὑψιπύλεια:
~καὶ
|
δ' |
αὐτοὺς
ξεινοῦσθαι
ἐπὶ
σφέα
δώματ' |
[1, 50] |
αὖτ'
ἐκγεγάτην
Μενετηίδος
Ἀντιανείρης.
~Ἤλυθε
|
δ' |
ἀφνειὴν
προλιπὼν
Γυρτῶνα
Κόρωνος
~Καινεΐδης, |
[1, 1050] |
ἀμήχανον
εἰσενόησαν
~ἀμπλακίην
ἄμφω:
στυγερὸν
|
δ' |
ἄχος
εἷλεν
ἰδόντας
~ἥρωας
Μινύας |
[1, 850] |
ἔβημεν
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι
|
δ' |
ἕαδεν
~ναίοντας
λιπαρὴν
ἄροσιν
Λήμνοιο |
[1, 450] |
περ
ἐόντες.
~Ὧς
ἔφατ'
ἐκ
|
δ' |
ἐγέλασσεν
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας
~καί |
[1, 750] |
εἷσεν
ἄγουσα
~ἀντία
δεσποίνης:
ἡ
|
δ' |
ἐγκλιδὸν
ὄσσε
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
ἐρύθηνε |
[1, 1150] |
Ποσειδάωνος
ἀελλόποδες
κίχον
ἵπποι.
~ἔμπης
|
δ' |
ἐγρομένοιο
σάλου
ζαχρηεσιν
αὔραις,
~αἳ |
[1, 1150] |
πόντος
~κλύζε
παλιρροθίοισι
φέρων.
ἀνὰ
|
δ' |
ἕζετο
σιγῇ
~παπταίνων:
χεῖρες
γὰρ |
[1, 1000] |
διὲξ
ἁλὸς
οἶδμα
νέοντο.
~ἡ
|
δ' |
ἔθεεν
λαίφεσσι
πανήμερος:
οὐ
μὲν |
[1, 650] |
νῦν
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων
|
δ' |
εἴ
τις
ἄρειον
ἔπος
μητίσεται |
[1, 1100] |
γαῖα
τερείνης
ἄνθεα
ποίης.
~θῆρες
|
δ' |
εἰλυούς
τε
κατὰ
ξυλόχους
τε |
[1, 350] |
οἱ
δ'
ἐπανέσταν
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
|
δ' |
εἵματ'
ἐπήτριμα
νηήσαντο
~λείῳ
ἐπὶ |
[1, 550] |
ἔδυνε
δὲ
Σηπιὰς
ἄκρη,
~φαίνετο
|
δ' |
εἰναλίη
Σκίαθος,
φαίνοντο
δ'
ἄπωθεν |
[1, 900] |
οὐ
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν
|
δ' |
εἰρεσίῃ
Μέλανος
διὰ
βένθεα
πόντου |
[1, 1000] |
αἰγιαλοῖο
~κράατα
μὲν
ψαμάθοισι,
πόδας
|
δ' |
εἰς
βένθος
ἔρειδον,
~ἄμφω
ἅμ' |
[1, 700] |
~Ἠ,
καὶ
ἔλυσ'
ἀγορήν,
μετὰ
|
δ' |
εἰς
ἑὸν
ὦρτο
νέεσθαι.
~ὧς |
[1, 250] |
νόστοιο
τέλος
θυμηδὲς
ὀπάσσαι.
~ἄλλη
|
δ' |
εἰς
ἑτέρην
ὀλοφύρετο
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ |
[1, 850] |
ἀοιδῇσιν
θυέεσσί
τε
μειλίσσοντο.
~ἀμβολίη
|
δ' |
εἰς
ἦμαρ
ἀεὶ
ἐξ
ἤματος |
[1, 950] |
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
δαῆναι.
~ἠοῖ
|
δ' |
εἰσανέβαν
μέγα
Δίνδυμον,
ὄφρα
καὶ |
[1, 700] |
δ'
ἐναίσιμος
ἥνδανε
μῦθος.
~Υψιπύλην
|
δ' |
εἴσαντο
καταφθιμένοιο
Θόαντος
~τηλυγέτην
γεγαυῖαν |
[1, 1250] |
ὀρόθυνεν,
ἐπαύρεσθαί
τ'
ἀνέμοιο.
~οἱ
|
δ' |
εἴσβαινον
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι
δὲ |
[1, 300] |
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος
|
δ' |
ἐκ
νηοῖο
θυώδεος
εἶσιν
Ἀπόλλων |
[1, 600] |
λευγαλέοιο
φόνου
τίσειαν
ἀμοιβήν.
~οἴη
|
δ' |
ἐκ
πασέων
γεραροῦ
περιφείσατο
πατρὸς |
[1, 250] |
δ'
ἀμφ'
αὐτὸν
βεβολημένη.
ὀξὺ
|
δ' |
ἑκάστην
~δῦνεν
ἄχος:
σὺν
δέ |
[1, 200] |
~ἀστέρες
ὣς
νεφέεσσι
μετέπρεπον:
ὧδε
|
δ' |
ἕκαστος
~ἔννεπεν
εἰσορόων
σὺν
τεύχεσιν |
[1, 350] |
Πηλιὰς
Ἀργὼ
~ῥίμφα
μάλ'
οἱ
|
δ' |
ἑκάτερθεν
ἐπίαχον
ἀίσσοντες.
~αἱ
δ' |
[1, 1250] |
ἄρμενον
ἦεν
~Ἡρακλῆα
λιπεῖν:
σέο
|
δ' |
ἔκτοθι
μῆτις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τὸ |
[1, 1000] |
ἐπὶ
σφίσι
χεῖρας
ἄειραν.
~σὺν
|
δ' |
ἔλασαν
μελίας
τε
καὶ
ἀσπίδας |
[1, 1250] |
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ζέεν
αἷμα.
~χωόμενος
|
δ' |
ἐλάτην
χαμάδις
βάλεν,
ἐς
δὲ |
[1, 750] |
θεᾶς
Τριτωνίδος
ἦεν
Ἀθήνης.
~δεξιτερῇ
|
δ' |
ἕλεν
ἔγχος
ἑκηβόλον,
ὅ
ῥ' |
[1, 400] |
ἀίοντες
~νόστῳ
μὲν
γήθησαν,
ἄχος
|
δ' |
ἕλεν
Ἴδμονος
αἴσῃ.
~ἦμος
δ' |
[1, 1250] |
νειόθεν
ἄτῃ
~θυμὸν
ἔδων:
Τελαμῶνα
|
δ' |
ἕλεν
χόλος,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν: |
[1, 950] |
ἐλίποντο,
~κρήνῃ
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον
|
δ' |
ἔλον,
ὅστις
ἀρήρει,
~βριθύν:
ἀτὰρ |
[1, 900] |
πάντα
γένοιτο
~ἐκ
μακάρων:
τύνη
|
δ' |
ἐμέθεν
πέρι
θυμὸν
ἀρείω
~ἴσχαν' |
[1, 1000] |
δ'
ὕπερθεν
~χέρσῳ
τεινάμενοι:
τοὶ
|
δ' |
ἔμπαλιν,
αἰγιαλοῖο
~κράατα
μὲν
ψαμάθοισι, |
[1, 50] |
ἀπ'
ἄλλων
~ἤλασ'
ἀριστήων:
οἱ
|
δ' |
ἔμπαλιν
ὁρμηθέντες
~οὔτε
μιν
ἐγκλῖναι |
[1, 600] |
δὴ
κατὰ
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι
|
δ' |
ἐν
κοίλῃ
μιν
ὕπερθ'
ἁλὸς |
[1, 1150] |
αὖλιν
ἑήν,
δόρποιο
χατίζων,
~αὐτοῦ
|
δ' |
ἐν
προμολῇ
τετρυμένα
γούνατ'
ἔκαμψεν |
[1, 700] |
εὐμενέοντας.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
πάντεσσι
|
δ' |
ἐναίσιμος
ἥνδανε
μῦθος.
~Υψιπύλην
δ' |
[1, 350] |
προύχοντα
περὶ
σκαλμοῖσιν
ἔδησαν.
~τῶν
|
δ' |
ἐναμοιβαδὶς
αὐτοὶ
ἐνέσταθεν
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα |
[1, 1000] |
ἐνήρατο
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
Μεγαβρόντην:
Σφόδριν
|
δ' |
ἐνάριξεν
Ἄκαστος:
~Πηλεὺς
δὲ
Ζέλυν |
[1, 1100] |
αὔτως
~ἐκ
κορυφῆς
ἄλληκτον:
Ἰησονίην
|
δ' |
ἐνέπουσιν
~κεῖνο
ποτὸν
κρήνην
περιναιέται |
[1, 0] |
μὲν
ἐξεσάωσεν
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
|
δ' |
ἔνερθεν
~κάλλιπεν
αὖθι
πέδιλον
ἐνισχόμενον |
[1, 500] |
ἐπὶ
δὲ
ῥόθια
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
|
δ' |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
κελαινὴ
κήκιεν |
[1, 500] |
τιμῆς,
~ἡ
δὲ
Ῥέῃ,
ἔπεσον
|
δ' |
ἐνὶ
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
~οἱ
δὲ |
[1, 850] |
αὖτις
ἕκαστοι
ἐπὶ
σφέα:
τὸν
|
δ' |
ἐνὶ
λέκτροις
~Ὑψιπύλης
εἰᾶτε
πανήμερον, |
[1, 400] |
περῆσαι
~ἐνθάδε
κῶας
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
|
δ' |
ἐνὶ
μέσσῳ
~κεῖσέ
τε
δεῦρό |
[1, 1050] |
δὲ
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
|
δ' |
ἐνὶ
νυκτὶ
~ὧλλοι
μέν
ῥα |
[1, 1000] |
δὲ
δουρὶ
~ὀστέον
ἐρραίσθη:
ὁ
|
δ' |
ἐνὶ
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς
~μοῖραν
ἀνέπλησεν. |
[1, 1200] |
δὲ
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
χειρί,
μέσῃ
|
δ' |
ἐνικάββαλε
δίνῃ.
~Τοῦ
δ'
ἥρως |
[1, 900] |
μὲν
καθύπερθε
λέλειπτο
~ἦρι,
τὸ
|
δ' |
ἐννύχιοι
Ῥοιτειάδος
ἔνδοθεν
ἀκτῆς
~μέτρεον, |
[1, 300] |
οἱ
δ'
ἀντίοι
ἠγερέθοντο.
~ἐς
|
δ' |
ἐνόησαν
Ἄκαστον
ὁμῶς
Ἄργον
τε |
[1, 1100] |
ἀσπαστὸν
ἔπος
γένετ'
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
|
δ' |
ἐξ
εὐνῆς
κεχαρημένος:
ὦρσε
δ' |
[1, 1100] |
θῆκε
θυηλαῖς
~ἀνταίη
δαίμων:
τὰ
|
δ' |
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
μὲν |
[1, 150] |
ἂμ
πόλιν
ὄφρα
κομίζοι,
~παῖδα
|
δ' |
ἑὸν
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν
ὄπασσεν.
~βῆ |
[1, 50] |
γὰρ
ἑκὼν
ἐρίδηνε
δοτῆρι.
~Τοῖσι
|
δ' |
ἐπ'
Αἰακίδαι
μετεκίαθον:
οὐ
μὲν |
[1, 350] |
εἰς
ἔργον
πρῶτος
τράπεθ'
οἱ
|
δ' |
ἐπανέσταν
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ'
εἵματ' |
[1, 1000] |
νυκτὶ
πέδησεν
~μαρνάμενον
κείνοισι:
πολεῖς
|
δ' |
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
~ἔκταθεν:
Ἡρακλέης
μὲν |
[1, 1150] |
μέθυ
τ'
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
|
δ' |
ἔπειθ'
οἱ
μὲν
ξύλα
κάγκανα, |
[1, 400] |
ἅμ'
εὐχωλῇ
προχύτας
βάλε.
τὼ
|
δ' |
ἐπὶ
βουσὶν
~ζωσάσθην,
Ἀγκαῖος
ὑπέρβιος, |
[1, 100] |
φορεὺς
φύλακός
τε
βιοῖο.
~Τῷ
|
δ' |
ἐπὶ
δὴ
θείοιο
κίεν
Δαναοῖο |
[1, 50] |
ἐνὶ
δώματα
ναῖε
λιασθείς.
~Τοῖς
|
δ' |
ἐπὶ
Κεκροπίηθεν
ἀρήιος
ἤλυθε
Βούτης, |
[1, 550] |
ἄγχι
θαλάσσης
~Χείρων
Φιλλυρίδης,
πολιῇ
|
δ' |
ἐπὶ
κύματος
ἀγῇ
~τέγγε
πόδας, |
[1, 1050] |
λέλειπτο
~οὗ
πόσιος
μετόπισθε:
κακῷ
|
δ' |
ἐπὶ
κύντερον
ἄλλο
~ἤνυσεν,
ἁψαμένη |
[1, 600] |
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
ἔχον
|
δ' |
ἐπὶ
ληιάδεσσιν
~τρηχὺν
ἔρον,
ἃς |
[1, 700] |
ἠλιβάτοιο
κάρη,
μογέοντι
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
|
δ' |
ἐπί
οἱ
χρυσέῃ
φόρμιγγι
λιγαίνων |
[1, 650] |
χρειὼ
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
κακὴ
|
δ' |
ἐπὶ
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις:
ἐπεὶ |
[1, 900] |
δὲ
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην
|
δ' |
ἐπὶ
τῇ
καὶ
Ἀβαρνίδος
ἠμαθόεσσαν |
[1, 0] |
ἀπόπροθεν
εἰς
ἓν
ἰόντες.
~Λάρισαν
|
δ' |
ἐπὶ
τοῖσι
λιπὼν
Πολύφημος
ἵκανεν |
[1, 150] |
ναυτιλίης
ἠδ'
ἄρεος
εὐχετόωντο.
~Οἰνεΐδης
|
δ' |
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς
Καλυδῶνος
~ἀλκήεις |
[1, 1000] |
ἄμφω
Μεγαλοσσάκεα
Φλογίον
τε.
~Οἰνεΐδης
|
δ' |
ἐπὶ
τοῖσιν
ἕλεν
θρασὺν
Ἰτυμονῆα |
[1, 50] |
δόλους,
Ἔρυτος
καὶ
Ἐχίων,
~τοῖσι
|
δ' |
ἐπὶ
τρίτατος
γνωτὸς
κίε
νισσομένοισιν |
[1, 750] |
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ
|
δ' |
ἐπὶ
χθονὸς
ὄμματ'
ἐρείσας
~νίσσετ' |
[1, 350] |
δὲ
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη.
~νῆα
|
δ' |
ἐπικρατέως
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν
πάμπρωτον |
[1, 950] |
δ'
ἀπὸ
δείματα
θυμοῦ.
~ἀλλήλους
|
δ' |
ἐρέεινον
ἀμοιβαδίς:
ἤτοι
ὁ
μέν |
[1, 700] |
καὶ
Ἰφινόη
Μινύας
ἵκεθ'
οἱ
|
δ' |
ἐρέεινον,
~χρεῖος
ὅ
τι
φρονέουσα |
[1, 350] |
ἐρωῇ
~νειόθεν
ἐξ
ἕδρης,
ἐπὶ
|
δ' |
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι:
ἡ
δ' |
[1, 400] |
~βουκόλοι
Αἰσονίδαο
δύω
βόε.
τοὺς
|
δ' |
ἐρύσαντο
~κουρότεροι
ἑτάρων
βωμοῦ
σχεδόν. |
[1, 1250] |
δέ
οἱ
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
|
δ' |
ἐρυσσάμενος
μέγα
φάσγανον
ὦρτο
δίεσθαι, |
[1, 400] |
ἐπιθήσομεν:
ἄλλα
δὲ
Πυθοῖ,
~ἄλλα
|
δ' |
ἐς
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω. |
[1, 0] |
αὖθι
πέδιλον
ἐνισχόμενον
προχοῇσιν.
~ἵκετο
|
δ' |
ἐς
Πελίην
αὐτοσχεδὸν
ἀντιβολήσων
~εἰλαπίνης, |
[1, 700] |
μαλεροῖο
πυρὸς
ζείουσαν
ἀυτμήν.
~Ἐν
|
δ' |
ἔσαν
Ἀντιόπης
Ἀσωπίδος
υἱέε
δοιώ, |
[1, 300] |
τε
πόληος
~νόσφι
καταβλώσκοντας,
ἐθάμβησαν
|
δ' |
ἐσιδόντες
~πασσυδίῃ
Πελίαο
παρὲκ
νόον |
[1, 350] |
δ'
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι:
ἡ
|
δ' |
ἕσπετο
Πηλιὰς
Ἀργὼ
~ῥίμφα
μάλ' |
[1, 1300] |
νῆα.
~γήθησαν
δ'
ἥρωες:
ὁ
|
δ' |
ἐσσυμένως
ἐβεβήκει
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
ἐς |
[1, 650] |
ἄρ'
ἐνὶ
μέσσῃ
ἀγορῇ,
ἀνὰ
|
δ' |
ἔσχεθε
δειρὴν
~ἦκα
μόλις
κυφοῖο |
[1, 350] |
ἀιδνὴ
κήκιε
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ,
κατόλισθε
|
δ' |
ἔσω
ἁλός:
οἱ
δέ
μιν |
[1, 1100] |
δ'
ἐξ
εὐνῆς
κεχαρημένος:
ὦρσε
|
δ' |
ἑταίρους
~πάντας
ἐπισπέρχων,
καί
τέ |
[1, 400] |
δ'
ἀμφοτέροισι
περιρρηδὴς
κεράεσσιν.
~τοὺς
|
δ' |
ἔταροι
σφάξαν
τε
θοῶς,
δεῖράν |
[1, 1100] |
Βοσπόρου
ἠδὲ
κολῶναι
~Μυσίαι:
ἐκ
|
δ' |
ἑτέρης
ποταμοῦ
ῥόος
Αἰσήποιο
~ἄστυ |
[1, 400] |
αὖθι
πεσὼν
ἐνερείσατο
γαίῃ:
~Ἀγκαῖος
|
δ' |
ἑτέροιο
κατὰ
πλατὺν
αὐχένα
κόψας |
[1, 950] |
πέφαται
ὁδός,
ἥνπερ
ἔβησαν.
~Γηγενέες
|
δ' |
ἑτέρωθεν
ἀπ'
οὔρεος
ἀίξαντες
~φράξαν |
[1, 700] |
τόσον
ἤδη
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
μιῆς
|
δ' |
ἔτι
δεύετο
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν |
[1, 700] |
δοιώ,
~Ἀμφίων
καὶ
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
|
δ' |
ἔτι
Θήβη
~κεῖτο
πέλας,
τῆς |
[1, 0] |
βαρύθεσκέ
οἱ
ἤδη
~γυῖα,
μένεν
|
δ' |
ἔτι
θυμὸς
ἀρήιος,
ὡς
τὸ |
[1, 400] |
~αὔτως,
οὔ
τι
πάλῳ:
ἐπὶ
|
δ' |
ἔτρεπον
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης
οἰήια |
[1, 1150] |
αἰθὴρ
~νήνεμος
ἐστόρεσεν
δίνας,
κατὰ
|
δ' |
εὔνασε
πόντον.
~οἱ
δὲ
γαληναίῃ |
[1, 550] |
ποταμοῖο
βαλεῖν
Ἀμύροιο
ῥέεθρα.
~κεῖθεν
|
δ' |
Εὐρυμενάς
τε
πολυκλύστους
τε
φάραγγας |
[1, 1300] |
πολισσάμενος
ποταμοῖο
~Εἰλατίδης
Πολύφημος:
ὁ
|
δ' |
Εὐρυσθῆος
ἀέθλους
~αὖτις
ἰὼν
πονέεσθαι. |
[1, 50] |
μὲν
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
|
δ' |
Εὐρυτίων.
σὺν
καὶ
τρίτος
ἦεν |
[1, 50] |
σὺν
ἀνδράσιν
ὄφρα
νέοιτο.
~Εἵπετο
|
δ' |
Εὐρυτίων
τε
καὶ
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης, |
[1, 800] |
κεχαρμέναι,
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν.
μετέπειτα
|
δ' |
ἐυτροχάλοισιν
ἀμάξαις
~ἀκτὴν
εἰσαπέβαν,
ξεινήια |
[1, 600] |
~δῦν'
ἐνὶ
τεύχεσι
πατρός.
ἀμηχανίῃ
|
δ' |
ἐχέοντο
~ἄφθογγοι:
τοῖόν
σφιν
ἐπὶ |
[1, 100] |
ἰλλόμενον
μεγάλων
ἀπεθήκατο
νώτων:
~αὐτὸς
|
δ' |
ᾗ
ἰότητι
παρὲκ
νόον
Εὐρυσθῆος |
[1, 100] |
ὦρσεν
δεδαημένον
ἵππων
~Σπάρτηθεν:
τοὺς
|
δ' |
ἥγε
δόμοις
ἔνι
Τυνδαρέοιο
~τηλυγέτους |
[1, 1200] |
~χαλκὸν
ἐς
ἠχήεντα
φορεύμενον,
αὐτίκα
|
δ' |
ἥγε
~λαιὸν
μὲν
καθύπερθεν
ἐπ' |
[1, 500] |
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
νηὸς
τρόπις.
εἵλκετο
|
δ' |
ἤδη
~πείσματα,
καὶ
μέθυ
λεῖβον |
[1, 450] |
δ'
ἕλεν
Ἴδμονος
αἴσῃ.
~ἦμος
|
δ' |
ἠέλιος
σταθερὸν
παραμείβεται
ἦμαρ,
~αἱ |
[1, 550] |
αἰὲν
ἐπασσύτερος
φέρεν
οὖρος.
~Αὐτίκα
|
δ' |
ἠερίη
πολυλήιος
αἶα
Πελασγῶν
~δύετο, |
[1, 1100] |
χερσὶν
ἑαῖς
προυφαίνετ'
ἰδέσθαι:
~φαίνετο
|
δ' |
ἠερόεν
στόμα
Βοσπόρου
ἠδὲ
κολῶναι |
[1, 100] |
ἐς
ὅμιλον
~ὦρσεν
Ἀθηναίη,
μετὰ
|
δ' |
ἤλυθεν
ἐλδομένοισιν.
~αὐτὴ
γὰρ
καὶ |
[1, 850] |
καὶ
νόστιμος
ἤδη
~Ὑψιπύλης:
λίπε
|
δ' |
ἧμιν
ἔπος,
τό
κεν
ἐξανύσαιμι |
[1, 300] |
~Ἠ
ῥα
μέγα
φρονέων,
ἐπὶ
|
δ' |
ᾔνεον,
ὡς
ἐκέλευεν
~Ἡρακλέης:
ἀνὰ |
[1, 1300] |
διὲξ
ἁλὸς
ἔκλυσε
νῆα.
~γήθησαν
|
δ' |
ἥρωες:
ὁ
δ'
ἐσσυμένως
ἐβεβήκει |
[1, 1200] |
μέσῃ
δ'
ἐνικάββαλε
δίνῃ.
~Τοῦ
|
δ' |
ἥρως
ἰάχοντος
ἐπέκλυεν
οἶος
ἑταίρων |
[1, 900] |
τε
Δολίονες
ἀμφενέμοντο
~ἀνέρες:
ἐν
|
δ' |
ἥρως
Λἰνήιος
υἱὸς
ἄνασσεν
~Κύζικος, |
[1, 700] |
μετ'
ἴχνια
νίσσετο
πέτρη
~Ἑξείης
|
δ' |
ἤσκητο
βαθυπλόκαμος
Κυθέρεια
~Ἄρεος
ὀχμάζουσα |
[1, 350] |
νέους
κατὰ
καιρὸν
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
|
δ' |
ἤυσε
μάλα
μέγα:
τοὶ
δὲ |
[1, 350] |
θυέεσσιν
~δαῖτ'
ἐντυνώμεσθα
παρασχεδόν.
ὄφρα
|
δ' |
ἴασι
~δμῶες
ἐμοὶ
σταθμῶν
σημάντορες, |
[1, 1250] |
ἄγουσιν,
~ἢ
θῆρες
σίνονται:
ἐγὼ
|
δ' |
ἰάχοντος
ἄκουσα.
~Ὧς
φάτο:
τῷ |
[1, 150] |
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
~ὄλβῳ
κυδιόων:
μέγα
|
δ' |
ἵετο
Κολχίδα
γαῖαν
~αὐτόν̣
τ' |
[1, 950] |
λιμένος
προτέρω
ἐξήλασαν
ὅρμον:
~ἥδε
|
δ' |
Ἰησονίη
πέφαται
ὁδός,
ἥνπερ
ἔβησαν. |
[1, 400] |
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω.
~νῦν
|
δ' |
ἴθι,
καὶ
τήνδ'
ἧμιν,
Ἑκηβόλε, |
[1, 300] |
πόληος
ἐυδμήτους
λίπ'
ἀγυιάς,
~ἀκτὴν
|
δ' |
ἵκανεν
Παγασηίδα,
τῇ
μιν
ἑταῖροι |
[1, 300] |
δ'
ἀγορήνδε
συνεδριάασθαι
ἄνωγεν.
~αὐτοῦ
|
δ' |
ἰλλομένοις
ἐπὶ
λαίφεσιν,
ἠδὲ
καὶ |
[1, 150] |
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος,
ὁ
|
δ' |
Ἰμβρασίης
ἕδος
Ἥρης,
~Παρθενίην,
Ἀγκαῖος |
[1, 750] |
ἀργαλέας
ἔριδας
φιλότητος
ἕκητι.
~Βῆ
|
δ' |
ἴμεναι
προτὶ
ἄστυ,
φαεινῷ
ἀστέρι |
[1, 50] |
~υἷες
ὁ
μὲν
Τελέοντος,
ὁ
|
δ' |
Ἴρου
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
ὁ
μὲν |
[1, 1250] |
δ'
ὁδόν,
ἄλλοτ'
ἄπαυστος,
~ἄλλοτε
|
δ' |
ἱστάμενος,
καὶ
ἀνὰ
πλατὺν
αὐχέν' |
[1, 300] |
Πελίαο
παρὲκ
νόον
ἰθύοντας.
~δέρμα
|
δ' |
ὁ
μὲν
ταύροιο
ποδηνεκὲς
ἀμφέχετ' |
[1, 150] |
δὴ
φάτις
Ἠελίοιο
~ἔμμεναι:
Ἠλείοισι
|
δ' |
ὅγ'
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
~ὄλβῳ
κυδιόων: |
[1, 1050] |
~νηίου
ἀφλάστοιο
μετήορος
ἀίξασα.
~τὸν
|
δ' |
ὅγε
κεκλιμένον
μαλακοῖς
ἐνὶ
κώεσιν |
[1, 1200] |
τηλοῦ
κεν
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα
|
δ' |
ὅγε
κρήνην
μετεκίαθεν,
ἣν
καλέουσιν |
[1, 150] |
ἑὸν
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν
ὄπασσεν.
~βῆ
|
δ' |
ὅγε
Μαιναλίης
ἄρκτου
δέρος,
ἀμφίτομόν |
[1, 1150] |
δ'
ἀπὸ
δέρμα
λέοντος.
~τὴν
|
δ' |
ὅγε
χαλκοβαρεῖ
ῥοπάλῳ
δαπέδοιο
τινάξας |
[1, 1250] |
νομήων
~οὐδ'
ἀγέλης
ὄθεται,
πρήσσει
|
δ' |
ὁδόν,
ἄλλοτ'
ἄπαυστος,
~ἄλλοτε
δ' |
[1, 750] |
Μυρτίλος
ἤλασεν
ἵππους,
~σὺν
τῷ
|
δ' |
Οἰνόμαος
προτενὲς
δόρυ
χειρὶ
μεμαρπὼς |
[1, 1150] |
δ'
ἀμφὶ
πυρήια
δινεύεσκον:
~οἱ
|
δ' |
οἶνον
κρητῆρσι
κέρων,
πονέοντο
τε |
[1, 450] |
~πῖνε
χαλίκρητον
λαρὸν
μέθυ:
δεύετο
|
δ' |
οἴνῳ
~χείλεα,
κυάνεαί
τε
γενειάδες: |
[1, 1150] |
ἐς
πάχος
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
|
δ' |
ὀιστοδόκην
μὲν
ἐπὶ
χθονὶ
θῆκε |
[1, 750] |
αἵματι
δεύετο
λειμὼν
~ἑρσήεις,
πολέες
|
δ' |
ὀλίγους
βιόωντο
νομῆας.
~Ἐν
δὲ |
[1, 350] |
προτέρω
χθαμαλώτερον
ἐξελάχαινον
~στείρης,
ἐν
|
δ' |
ὁλκῷ
ξεστὰς
στορέσαντο
φάλαγγας:
~τὴν |
[1, 1050] |
πόλις
στονόεντος
ὑποτροπίῃ
πολέμοιο.
~ἠῶθεν
|
δ' |
ὀλοὴν
καὶ
ἀμήχανον
εἰσενόησαν
~ἀμπλακίην |
[1, 450] |
~χείλεα,
κυάνεαί
τε
γενειάδες:
οἱ
|
δ' |
ὁμάδησαν
~πάντες
ὁμῶς,
Ἴδμων
δὲ |
[1, 300] |
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε
νηί:
~κεῖσε
|
δ' |
ὁμαρτήσουσιν
ἔται
δμῶές
τε
κιόντι. |
[1, 550] |
αἰγιαλόν
τε
δυσήνεμον
εἰσορόωντες.
~ἠῶθεν
|
δ' |
Ὁμόλην
αὐτοσχεδὸν
εἰσορόωντες
~πόντῳ
κεκλιμένην |
[1, 800] |
καὶ
δεξιτερῆς
χειρὸς
θίγεν:
αἶψα
|
δ' |
ὀπίσσω
~βῆ
ῥ'
ἴμεν,
ἀμφὶ |
[1, 650] |
μὲν
μακάρων
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
|
δ' |
ὀπίσσω
~μυρία
δηιοτῆτος
ὑπέρτερα
πήματα |
[1, 550] |
ὑγρὰ
κέλευθα
διασκαίροντες
ἕποντο.
~ὡς
|
δ' |
ὁπότ'
ἀγραύλοιο
κατ'
ἴχνια
σημαντῆρος |
[1, 450] |
Ἀλωιάδῃσι
πατὴρ
τεὸς
ἐγγυάλιξεν.
~φράζεο
|
δ' |
ὅππως
χεῖρας
ἐμὰς
σόος
ἐξαλέοιο, |
[1, 500] |
~δὴ
τότ'
ἀνέγρετο
Τῖφυς:
ἄφαρ
|
δ' |
ὀρόθυνεν
ἑταίρους
~βαινέμεναί
τ'
ἐπὶ |
[1, 900] |
ὕδωρ
δολιχῇσιν
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
|
δ' |
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν
~νῆσον
ἐς |
[1, 100] |
ἵνα
θρασέεσσι
μεταπρέποι
ἡρώεσσιν.
~Θησέα
|
δ' |
ὃς
περὶ
πάντας
Ἐρεχθεΐδας
ἐκέκαστο, |
[1, 1200] |
σὺν
αὐτοῖς
ἔχμασι
γαίης.
~ὡς
|
δ' |
ὅταν
ἀπροφάτως
ἱστόν
νεός,
εὖτε |
[1, 550] |
Ἀχιλῆα,
φίλῳ
δειδίσκετο
πατρί.
~Οἱ
|
δ' |
ὅτε
δὴ
λιμένος
περιηγέα
κάλλιπον |
[1, 1000] |
καὶ
ἰχθύσι
κύρμα
γενέσθαι.
~Ἥρωες
|
δ' |
ὅτε
δή
σφιν
ἀταρβὴς
ἔπλετ' |
[1, 1000] |
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς
ὀρινομένους
ἐδάιξαν.
~ὡς
|
δ' |
ὅτε
δούρατα
μακρὰ
νέον
πελέκεσσι |
[1, 850] |
σφιν
ἐπέδραμον,
εὖτ'
ἐδάησαν.
~ὡς
|
δ' |
ὅτε
λείρια
καλὰ
περιβρομέουσι
μέλισσαι |
[1, 1250] |
πόδες
αὐτὸν
ὑπέκφερον
ἀίσσοντα.
~ὡς
|
δ' |
ὅτε
τίς
τε
μύωπι
τετυμμένος |
[1, 0] |
οἰοπέδιλον,
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
~δηρὸν
|
δ' |
οὐ
μετέπειτα
τεὴν
κατὰ
βάξιν |
[1, 50] |
Κόρωνος
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
μέν,
ἑοῦ
|
δ' |
οὐ
πατρὸς
ἀμείνων.
~Καινέα
γὰρ |
[1, 1150] |
πίσυνοι
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ
~νῆα
βίῃ:
|
δ' |
οὔ
κε
διὲξ
ἁλὸς
ἀίσσουσαν |
[1, 900] |
με
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων.
~εἰ
|
δ' |
οὔ
μοι
πέπρωται
ἐς
Ἑλλάδα |
[1, 850] |
ἵκηται.
~Ὧς
νείκεσσεν
ὅμιλον:
ἐναντία
|
δ' |
οὔ
νύ
τις
ἔτλη
~ὄμματ' |
[1, 950] |
δίου
τέκεν
Εὐσώροιο
~Αἰνήτη.
τοὺς
|
δ' |
οὔ
τι
καὶ
ἔκπαγλοί
περ |
[1, 500] |
ὣς
χλοεροῖο
διειδομένη
πεδίοιο.
~πάντες
|
δ' |
οὐρανόθεν
λεῦσσον
θεοὶ
ἤματι
κείνῳ |
[1, 1250] |
φορέοντο
παραὶ
Ποσιδήιον
ἄκρην.
~ἦμος
|
δ' |
οὐρανόθεν
χαροπὴ
ὑπολάμπεται
ἠὼς
~ἐκ |
[1, 900] |
σφιν
λαιψηρὸς
ἄη
νότος,
ἱστία
|
δ' |
οὔρῳ
~στησάμενοι
κούρης
Ἀθαμαντίδος
αἰπὰ |
[1, 150] |
περιθαρσέα
δῦνεν
ὅμιλον
~ἡρώων.
τοῦ
|
δ' |
οὔτιν'
ὑπέρτερον
ἄλλον
ὀίω,
~νόσφιν |
[1, 1000] |
~Ἴδας
δ'
αὖ
Προμέα,
Κλυτίος
|
δ' |
Ὑάκινθον
ἔπεφνεν,
~Τυνδαρίδαι
δ'
ἄμφω |
[1, 1200] |
τε
παλίσσυτος
ὦρτο
νέεσθαι.
~Τόφρα
|
δ' |
Ὕλας
χαλκέῃ
σὺν
κάλπιδι
νόσφιν |
[1, 500] |
μορμύρουσα
ἐρισθενέων
μένει
ἀνδρῶν.
~στράπτε
|
δ' |
ὑπ'
ἠελίῳ
φλογὶ
εἴκελα
νηὸς |
[1, 900] |
ἀπὸ
στιβαρῶν
ὤμων
δύο,
ταὶ
|
δ' |
ὑπένερθεν
~τέσσαρες
αἰνοτάτῃσιν
ἐπὶ
πλευρῇς |
[1, 900] |
δέ
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
κεῖνται
|
δ' |
ὑπὲρ
ὕδατος
Λἰσήποιο.
~Λρκτων
μιν |
[1, 1050] |
μὲν
θεὸς
αὖτις
ἀπέτραπεν,
ἷζε
|
δ' |
ὕπερθεν
~νηίου
ἀφλάστοιο
μετήορος
ἀίξασα. |
[1, 1000] |
~δύπτοντες
κεφαλὰς
καὶ
στήθεα,
γυῖα
|
δ' |
ὕπερθεν
~χέρσῳ
τεινάμενοι:
τοὶ
δ' |
[1, 800] |
ἄμμι
σέθεν
χατέουσιν
ὀπάζεις.
~εἶμι
|
δ' |
ὑπότροπος
αὖτις
ἀνὰ
πτόλιν,
εὖτ' |
[1, 0] |
ὅσσα
τ'
ἔρεξαν
~πλαζόμενοι:
Μοῦσαι
|
δ' |
ὑποφήτορες
εἶεν
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά
νυν |
[1, 100] |
περὶ
πάντας
ἐκαίνυτο
ναυτιλίῃσιν.
~Ἴδμων
|
δ' |
ὑστάτιος
μετεκίαθεν,
ὅσσοι
ἔναιον
~Ἄργος, |
[1, 450] |
ἀνασχόμενος
κίθαριν
πείραζεν
ἀοιδῆς.
~Ἤειδεν
|
δ' |
ὡς
γαῖα
καὶ
οὐρανὸς
ἠδὲ |
[1, 500] |
καὶ
ἑρπετὰ
πάντ'
ἐγένοντο.
~ἤειδεν
|
δ' |
ὡς
πρῶτον
Ὀφίων
Εὐρυνόμη
τε |
[1, 250] |
τε
σῖγα
κατηφέες
ἠείροντο.
~μήτηρ
|
δ' |
ὡς
τὰ
πρῶτ'
ἐπεχεύατο
πήχεε |
[1, 500] |
ἀπὸ
πατρίδος
ὄμματ'
ἔνεικεν.
~οἱ
|
δ' |
ὥστ'
ἠίθεοι
Φοίβῳ
χορὸν
ἢ |
[1, 700] |
ἐπεβάλλετο
νηὸς
~Ἀργοῦς,
καὶ
κανόνεσσι
|
δάε |
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς
μὲν
ῥηίτερόν |
[1, 650] |
τοῖσι
τόγ'
ἔσσεται,
εἴ
κε
|
δαεῖεν. |
~ἡμετέρη
μὲν
νῦν
τοίη
παρενήνοθε |
[1, 900] |
~νῆσον
ἐς
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος,
ὄφρα
|
δαέντες |
~ἀρρήτους
ἀγανῇσι
τελεσφορίῃσι
θέμιστας
~σωότεροι |
[1, 50] |
ἦεν
~αὐτὸν
ὁμῶς
Μόψον
τε
|
δαήμονα |
μαντοσυνάων
~πλαγχθέντας
Λιβύης
ἐνὶ
πείρασι |
[1, 950] |
μὲν
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
|
δαῆναι. |
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν
μέγα
Δίνδυμον, |
[1, 700] |
ἐν
δ'
ἄρ'
ἑκάστῳ
~τέρματι
|
δαίδαλα |
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν |
[1, 800] |
θυγατρός,
~εἰ
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖσι
|
δαιζομένην |
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς
ὑπὸ
χερσὶν
ἀτασθάλου: |
[1, 900] |
καὶ
οἳ
λάχον
ὄργια
κεῖνα
|
~δαίμονες |
ἐνναέται,
τὰ
μὲν
οὐ
θέμις |
[1, 1250] |
~ἔκφατο
λευγαλέην,
βεβαρημένος
ἄσθματι
θυμόν:
|
~Δαιμόνιε, |
στυγερόν
τοι
ἄχος
πάμπρωτος
ἐνίψω. |
[1, 450] |
Ἴδμων
δὲ
καὶ
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν:
|
~Δαιμόνιε, |
φρονέεις
ὀλοφώια
καὶ
πάρος
αὐτῷ. |
[1, 850] |
γυναικῶν
~Ἡρακλέης
τοίοισιν
ἐνιπτάζων
μετέειπεν:
|
~Δαιμόνιοι, |
πάτρης
ἐμφύλιον
αἷμ'
ἀποέργει
~ἡμέας; |
[1, 400] |
~αὐτὰρ
ἐμοὶ
θανέειν
στυγερῇ
ὑπὸ
|
δαίμονος |
αἴσῃ
~τηλόθι
που
πέπρωται
ἐπ' |
[1, 1100] |
τὸ
μὲν
ἔκταμον,
ὄφρα
πέλοιτο
|
~δαίμονος |
οὐρείης
ἱερὸν
βρέτας:
ἔξεσε
δ' |
[1, 1100] |
ἐπὶ
φρένα
θῆκε
θυηλαῖς
~ἀνταίη
|
δαίμων: |
τὰ
δ'
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο. |
[1, 1150] |
ὑπὸ
κνέφας
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ
ὁ
|
δαίνυσθαι |
ἑτάροις
οἷς
εὖ
ἐπιτείλας
~βῆ |
[1, 50] |
μιν
ἐγκλῖναι
προτέρω
σθένον,
οὔτε
|
δαΐξαι: |
~ἀλλ'
ἄρρηκτος
ἄκαμπτος
ἐδύσετο
νειόθι |
[1, 750] |
ἀγνυμένοιο
~πῖπτεν,
ἐπεσσύμενος
Πελοπήια
νῶτα
|
δαΐξαι. |
~Ἐν
καὶ
Ἀπόλλων
Φοῖβος
ὀιστεύων |
[1, 950] |
καὶ
δέμνια
νύμφης
~τοῖς
μέτα
|
δαῖτ' |
ἀλέγυνε,
βάλεν
δ'
ἀπὸ
δείματα |
[1, 1150] |
ἄνδρες
ὀπίσσω.
~καὶ
τότε
μὲν
|
δαῖτ' |
ἀμφὶ
θεᾶς
θέσαν
οὔρεσιν
Ἄρκτων, |
[1, 350] |
μὲν
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν
|
~δαῖτ' |
ἐντυνώμεσθα
παρασχεδόν.
ὄφρα
δ'
ἴασι |
[1, 1150] |
οἶνον
κρητῆρσι
κέρων,
πονέοντο
τε
|
δαῖτα, |
~Ἐκβασίῳ
ῥέξαντες
ὑπὸ
κνέφας
Ἀπόλλωνι. |
[1, 450] |
οἷά
τε
πολλὰ
νέοι
παρὰ
|
δαιτὶ |
καὶ
οἴνῳ
~τερπνῶς
ἑψιόωνται,
ὅτ' |
[1, 400] |
θοῶς,
δεῖράν
τε
βοείας,
~κόπτον,
|
δαίτρευόν |
τε,
καὶ
ἱερὰ
μῆρ'
ἐτάμοντο, |
[1, 550] |
κάλλιπον
ἀκτὴν
~φραδμοσύνῃ
μήτι
τε
|
δαΐφρονος |
Ἁγνιάδαο
~Τίφυος,
ὅς
ῥ'
ἐνὶ |
[1, 1050] |
~καί
οἱ
ἀπὸ
βλεφάρων
ὅσα
|
δάκρυα |
χεῦαν
ἔραζε,
~πάντα
τάγε
κρήνην |
[1, 850] |
~Αἰσονίδεω,
τὰ
δέ
οἱ
ῥέε
|
δάκρυα |
χήτει
ἰόντος:
~Νίσσεο,
καὶ
σὲ |
[1, 500] |
λεῖβον
ὕπερθ'
ἁλός.
αὐτὰρ
Ἰήσων
|
~δακρυόεις |
γαίης
ἀπὸ
πατρίδος
ὄμματ'
ἔνεικεν. |
[1, 250] |
ἐπεὶ
οὐ
μὲν
ἐρητύσεις
κακότητος
|
~δάκρυσιν, |
ἀλλ'
ἔτι
κεν
καὶ
ἐπ' |
[1, 250] |
~ἄλλη
δ'
εἰς
ἑτέρην
ὀλοφύρετο
|
δακρυχέουσα: |
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
καὶ
σοὶ
κακὸν |
[1, 1100] |
~Μητέρος
Ἰδαίης
κεκλήαται,
ὅσσοι
ἔασιν
|
~Δάκτυλοι |
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες,
οὕς
ποτε
νύμφη |
[1, 0] |
ἴδοιτο
~δημόθεν
οἰοπέδιλον,
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
|
δαμῆναι. |
~δηρὸν
δ'
οὐ
μετέπειτα
τεὴν |
[1, 450] |
μέσσοισι
τεὸν
νόον.
ἦέ
σε
|
δαμνᾷ |
~τάρβος
ἐπιπλόμενον,
τό
τ'
ἀνάλκιδας |
[1, 100] |
δὲ
κούρη.
~πρίν
ποτ'
Ἀμυμώνη
|
Δαναῒς |
τέκεν
εὐνηθεῖσα
~Ναύπλιον,
ὃς
περὶ |
[1, 100] |
δ'
ἐπὶ
δὴ
θείοιο
κίεν
|
Δαναοῖο |
γενέθλη,
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ
ἔην |
[1, 1150] |
~τὴν
δ'
ὅγε
χαλκοβαρεῖ
ῥοπάλῳ
|
δαπέδοιο |
τινάξας
~νειόθεν
ἀμφοτέρῃσι
περὶ
στύπος |
[1, 900] |
Ἰδαίην
ἐπὶ
δεξιὰ
γαῖαν
ἔχοντες.
|
~Δαρδανίην |
δὲ
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην |
[1, 1200] |
~κύσσαι
ἐπιθύουσα
τέρεν
στόμα:
δεξιτερῇ
|
δὲ |
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
χειρί,
μέσῃ
δ' |
[1, 550] |
~ῥυομένη
καὶ
γαῖαν
Ἰωλκίδα:
τοὶ
|
δὲ |
βαθείης
~ἰχθύες
ἀίσσοντες
ὕπερθ'
ἁλός, |
[1, 1150] |
ὦμον
ἔρεισεν
~εὖ
διαβάς:
πεδόθεν
|
δὲ |
βαθύρριζόν
περ
ἐοῦσαν
~προσφὺς
ἐξήειρε |
[1, 600] |
Οἰνοίη
νύμφη
τέκεν
εὐνηθεῖσα.
~τῇσι
|
δὲ |
βουκόλιαί
τε
βοῶν
χάλκειά
τε |
[1, 700] |
βοῶν
ἔσκεν
λάσιος
νομός:
ἀμφὶ
|
δὲ |
βουσὶν
~Τηλεβόαι
μάρναντο
καὶ
υἱέες |
[1, 700] |
ἐν
ἀσπίδι
φαίνετ'
ἰδέσθαι.
~Ἐν
|
δὲ |
βοῶν
ἔσκεν
λάσιος
νομός:
ἀμφὶ |
[1, 1300] |
ἀέθλους
~αὖτις
ἰὼν
πονέεσθαι.
ἐπηπείλησε
|
δὲ |
γαῖαν
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
ὁππότε |
[1, 1150] |
κατὰ
δ'
εὔνασε
πόντον.
~οἱ
|
δὲ |
γαληναίῃ
πίσυνοι
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ
~νῆα |
[1, 1300] |
ἤμελλε
μετὰ
χρόνον
ἐκτελέεσθαι.
~τοῖσιν
|
δὲ |
Γλαῦκος
βρυχίης
ἁλὸς
ἐξεφαάνθη,
~Νηρῆος |
[1, 850] |
δὲ
λειμὼν
~ἑρσήεις
γάνυται,
ταὶ
|
δὲ |
γλυκὺν
ἄλλοτε
ἄλλον
~καρπὸν
ἀμέργουσιν |
[1, 250] |
~Ὧς
ἥγε
στενάχουσα
κινύρετο:
ταὶ
|
δὲ |
γυναῖκες
~ἀμφίπολοι
γοάασκον
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ |
[1, 650] |
ἔλυσαν
ἐπὶ
πνοιῇ
βορέαο.
~Λημνιάδες
|
δὲ |
γυναῖκες
ἀνὰ
πτόλιν
ἷζον
ἰοῦσαι |
[1, 200] |
καὶ
ἔνθα
κατὰ
πτόλιν:
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκες
~πολλὰ
μάλ'
ἀθανάτοισιν
ἐς |
[1, 500] |
ἐπὶ
γλώσσῃσι
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου
|
δὲ |
διὰ
κνέφας
ἐμνώοντο.
~Αὐτὰρ
ὅτ' |
[1, 1300] |
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον,
κοίλην
|
δὲ |
διὲξ
ἁλὸς
ἔκλυσε
νῆα.
~γήθησαν |
[1, 1300] |
ἀρθμηθέντες,
ὅπῃ
πάρος,
ἑδριόωντο.
~τὼ
|
δὲ |
Διὸς
βουλῇσιν,
ὁ
μὲν
Μυσοῖσι |
[1, 800] |
αὖτις
~ὀψὲ
μεταστρέψωσι
νόον:
τὸ
|
δὲ |
διπλόον
αἰεὶ
~πῆμα
κακὸν
προύβαινεν. |
[1, 250] |
ἀγόρευον
ἐπὶ
προμολῇσι
κιόντων.
~ἤδη
|
δὲ |
δμῶές
τε
πολεῖς
δμωαί
τ' |
[1, 400] |
ἐξήιον,
ὄφρ'
ἐπιβαίην
~νηός,
ἐυκλείη
|
δὲ |
δόμοις
ἐπιβάντι
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ' |
[1, 1000] |
~πλῆξεν
ἐπαΐξας
στῆθος
μέσον,
ἀμφὶ
|
δὲ |
δουρὶ
~ὀστέον
ἐρραίσθη:
ὁ
δ' |
[1, 750] |
δ'
ὀλίγους
βιόωντο
νομῆας.
~Ἐν
|
δὲ |
δύω
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες.
~καὶ |
[1, 300] |
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν
μέσσοισι:
μιῇ
|
δέ |
ἑ
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
ἐπέτελλον: |
[1, 1000] |
Σφόδριν
δ'
ἐνάριξεν
Ἄκαστος:
~Πηλεὺς
|
δὲ |
Ζέλυν
εἷλεν
ἀρηίθοόν
τε
Γέφυρον. |
[1, 800] |
ληίδα
κούραις
~δεῦρ'
ἄγον:
οὐλομένης
|
δὲ |
θεᾶς
πορσύνετο
μῆνις
~Κύπριδος,
ἥ |
[1, 100] |
κυδαλίμοις
ἐναρίθμιον
Αἰολίδῃσιν
~Λητοΐδης:
αὐτὸς
|
δὲ |
θεοπροπίας
ἐδίδαξεν
~οἰωνούς
τ'
ἀλέγειν |
[1, 400] |
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
κοῦροι
|
δὲ |
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ
μὲν
γήθησαν, |
[1, 450] |
οὐδ'
ὅσον
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
ἔμπης
|
δὲ |
θοοῖς
ἐδάμησαν
ὀιστοῖς
~ἄμφω
Λητοΐδαο, |
[1, 1100] |
λιπόντες
~οὐρῇσιν
σαίνοντες
ἐπήλυθον.
ἡ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
~θῆκε
τέρας:
ἐπεὶ |
[1, 900] |
ἔβαιν'
ἐπὶ
νῆα
παροίτατος:
ὧς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
~βαῖνον
ἀριστῆες:
λάζοντο |
[1, 450] |
δ'
ὁμάδησαν
~πάντες
ὁμῶς,
Ἴδμων
|
δὲ |
καὶ
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιε,
φρονέεις |
[1, 150] |
Αἰήτην
ἰδέειν
σημάντορα
Κόλχων.
~Ἀστέριος
|
δὲ |
καὶ
Ἀμφίων
Ὑπερασίου
υἷες
~Πελλήνης |
[1, 150] |
καὶ
τὸν
ἐρητύσειε
νέεσθαι.
~Βῆ
|
δὲ |
καὶ
Αὐγείης,
ὃν
δὴ
φάτις |
[1, 1050] |
~ἤνυσεν,
ἁψαμένη
βρόχον
αὐχένι.
τὴν
|
δὲ |
καὶ
αὐταὶ
~νύμφαι
ἀποφθιμένην
ἀλσηίδες |
[1, 1100] |
~ἤρεσαν
ἐς
λιμένα
Θρηίκιον:
ἂν
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
~βαῖνον,
παυροτέρους
ἑτάρων |
[1, 950] |
~τόξον
ἐπασσυτέρους
πέλασε
χθονί:
τοὶ
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
~πέτρας
ἀμφιρρῶγας
ἀερτάζοντες |
[1, 200] |
ἀφ'
αἵματος
εὐχετόωντο
~ἔμμεναι:
ὧς
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸν
Ἰήσονα
γείνατο
μήτηρ |
[1, 750] |
ἔτεκέν
γε
~δῖ'
Ἐλάρη,
θρέψεν
|
δὲ |
καὶ
ἂψ
ἐλοχεύσατο
Γαῖα.
~Ἐν |
[1, 200] |
ὁδόν,
εὖ
μὲν
ἄκοντι,
~εὖ
|
δὲ |
καὶ
ἐν
σταδίῃ
δεδαημένος
ἀντιφέρεσθαι, |
[1, 700] |
εἰς
ἑὸν
ὦρτο
νέεσθαι.
~ὧς
|
δὲ |
καὶ
Ἰφινόη
Μινύας
ἵκεθ'
οἱ |
[1, 150] |
μεγάλῃ
περιθαρσέες
ἀλκῇ
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς
|
δὲ |
καὶ
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
εἰ |
[1, 450] |
~αὐτός
τ'
Αἰσονίδης
κατερήτυεν:
ἂν
|
δὲ |
καὶ
Ὀρφεὺς
~λαιῇ
ἀνασχόμενος
κίθαριν |
[1, 850] |
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
νόστον
ὀπάσσαι.
~ὧς
|
δὲ |
καὶ
Ὑψιπύλη
ἠρήσατο
χεῖρας
ἑλοῦσα |
[1, 1100] |
~Ζεὺς
αὐτὸς
Κρονίδης
ὑποχάζεται.
ὧς
|
δὲ |
καὶ
ὧλλοι
~ἀθάνατοι
μάκαρες
δεινὴν |
[1, 950] |
Ζηνὸς
ἄκοιτις,
ἀέθλιον
Ἡρακλῆι.
~σὺν
|
δὲ |
καὶ
ὧλλοι
δῆθεν
ὑπότροποι
ἀντιόωντες, |
[1, 550] |
λιγὺς
πέσεν
οὖρος:
ἐπ'
ἰκριόφιν
|
δὲ |
κάλωας
~ξεστῇσιν
περόνῃσι
διακριδὸν
ἀμφιβαλόντες |
[1, 350] |
ὁλκῷ
ξεστὰς
στορέσαντο
φάλαγγας:
~τὴν
|
δὲ |
κατάντη
κλῖναν
ἐπὶ
πρώτῃσι
φάλαγξιν, |
[1, 1050] |
ὁμοῦ
νύκτας
τε
δυώδεκα,
τοὺς
|
δὲ |
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
δ' |
[1, 1250] |
ὑπερέσχεθεν
ἄκριας
ἀστὴρ
~ἠῷος,
πνοιαὶ
|
δὲ |
κατήλυθον:
ὦκα
δὲ
Τῖφυς
~ἐσβαίνειν |
[1, 450] |
κεν
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω
|
δέ |
κε
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ |
[1, 1250] |
κροτάφων
ἅλις
ἱδρὼς
~κήκιεν,
ἐν
|
δὲ |
κελαινὸν
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ζέεν
αἷμα. |
[1, 1250] |
δ'
ἐλάτην
χαμάδις
βάλεν,
ἐς
|
δὲ |
κέλευθον
~τὴν
θέεν,
ᾗ
πόδες |
[1, 800] |
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι:
εἰ
|
δέ |
κεν
αὖθι
~ναιετάειν
ἐθέλοις,
καί |
[1, 1250] |
σφιν
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν,
ἐν
|
δὲ |
κολῳὸς
~ἄσπετος,
εἰ
τὸν
ἄριστον |
[1, 100] |
ἴδμεν
ἐόντα
~Προίτου
Ναυπλιάδαο:
Ποσειδάωνι
|
δὲ |
κούρη.
~πρίν
ποτ'
Ἀμυμώνη
Δαναῒς |
[1, 1100] |
~Ἀμπυκίδεω
Μόψοιο
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα
|
δὲ |
κουρότεροι
μὲν
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες |
[1, 1000] |
θάμνοις
~αὐαλέοισι
πεσοῦσα
κορύσσεται:
ἐν
|
δὲ |
κυδοιμὸς
~δεινός
τε
ζαμενής
τε |
[1, 600] |
οὖρος
~πάγχυ
μάλ'
ἀκραής,
τετάνυστο
|
δὲ |
λαίφεα
νηός.
~αὐτὰρ
ἅμ'
ἠελίοιο |
[1, 1300] |
~Νηρῆος
θείοιο
πολυφράδμων
ὑποφήτης:
~ὕψι
|
δὲ |
λαχνῆέν
τε
κάρη
καὶ
στήθε' |
[1, 200] |
ἀκταὶ
~κλείονται
Παγασαὶ
Μαγνήτιδες:
ἀμφὶ
|
δὲ |
λαῶν
~πληθὺς
σπερχομένων
ἄμυδις
θέεν: |
[1, 850] |
μέλισσαι
~πέτρης
ἐκχύμεναι
σιμβληίδος,
ἀμφὶ
|
δὲ |
λειμὼν
~ἑρσήεις
γάνυται,
ταὶ
δὲ |
[1, 1150] |
οἱ
μὲν
ξύλα
κάγκανα,
τοὶ
|
δὲ |
λεχαίην
~φυλλάδα
λειμώνων
φέρον
ἄσπετον |
[1, 1250] |
ἄνδρες
~μοῦνον
ἐόντ'
ἐλόχησαν,
ἄγουσι
|
δὲ |
ληίδ'
ἑτοίμην.
~ἔνθ'
αὐτῷ
ξύμβλητο |
[1, 550] |
χεῦαν,
ἐπ'
ἠλακάτην
ἐρύσαντες.
~ἐν
|
δὲ |
λιγὺς
πέσεν
οὖρος:
ἐπ'
ἰκριόφιν |
[1, 500] |
νῆα
καὶ
ἀρτύνασθαι
ἐρετμά.
~σμερδαλέον
|
δὲ |
λιμὴν
Παγασήιος
ἠδὲ
καὶ
αὐτὴ |
[1, 950] |
προύτυψεν
ἐπειγομένη
ἀνέμοισιν
~Θρηικίοις,
Καλὸς
|
δὲ |
λιμὴν
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
~κεῖσε
καὶ |
[1, 50] |
καὶ
Εὐρυδάμας
Κτιμένου
πάις:
ἄγχι
|
δὲ |
λίμνης
~Ξυνιάδος
Κτιμένην
Δολοπηίδα
ναιετάασκεν. |
[1, 900] |
ἐπὶ
δεξιὰ
γαῖαν
ἔχοντες.
~Δαρδανίην
|
δὲ |
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην
δ' |
[1, 1100] |
ἑτάρων
ἐν
νηὶ
λιπόντες.
~τοῖσι
|
δὲ |
Μακριάδες
σκοπιαὶ
καὶ
πᾶσα
περαίη |
[1, 800] |
γὰρ
κουριδίας
μὲν
ἀπέστυγον,
ἐκ
|
δὲ |
μελάθρων,
~ᾗ
ματίῃ
εἴξαντες,
ἀπεσσεύοντο |
[1, 800] |
ἕκαστα
~ἐξείπω
κατὰ
κόσμον.
ἀνακτορίη
|
δὲ |
μελέσθω
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
νῆσος: |
[1, 650] |
ἐπισκάζουσα
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ
ἐρειδομένη,
περὶ
|
δὲ |
μενέαιν'
ἀγορεῦσαι.
~τῇ
καὶ
παρθενικαὶ |
[1, 700] |
φόρμιγγι
λιγαίνων
~ἤιε,
δὶς
τόσση
|
δὲ |
μετ'
ἴχνια
νίσσετο
πέτρη
~Ἑξείης |
[1, 750] |
οἱ
ἔσκε
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
|
δὲ |
μεταδρομάδην
ἐπὶ
Μυρτίλος
ἤλασεν
ἵππους, |
[1, 1200] |
Ἡρακλῆα
πελώριον,
ὁππόθ'
ἵκοιτο.
~βῆ
|
δὲ |
μεταΐξας
Πηγέων
σχεδόν,
ἠύτε
τις |
[1, 350] |
κατόλισθε
δ'
ἔσω
ἁλός:
οἱ
|
δέ |
μιν
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες
ἔχον |
[1, 1250] |
~γυμνὸν
ἐπαΐσσων
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
|
δέ |
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα |
[1, 500] |
~Δικταῖον
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
|
δέ |
μιν
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο |
[1, 700] |
Ἰφινόη,
τοῦδ'
ἀνέρος
ἀντιόωσα,
~ἡμέτερόν
|
δε |
μολεῖν,
ὅσ
τις
στόλου
ἡγεμονεύει, |
[1, 1200] |
δὲ
φρένας
ἐπτοίησεν
~Κύπρις,
ἀμηχανίῃ
|
δὲ |
μόλις
συναγείρατο
θυμόν.
~αὐτὰρ
ὅγ' |
[1, 1050] |
θεσπίζουσα
~λῆξιν
ὀρινομένων
ἀνέμων:
συνέηκε
|
δὲ |
Μόψος
~ἀκταίης
ὄρνιθος
ἐναίσιμον
ὄσσαν |
[1, 300] |
ξείνοισι
βαλέσθαι.
~Ὧς
φάτο:
πάπτηναν
|
δὲ |
νέοι
θρασὺν
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν |
[1, 1100] |
γουνάζετ'
ἐπιλλείβων
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις:
ἄμυδις
|
δὲ |
νέοι
Ὀρφῆος
ἀνωγῇ
~σκαίροντες
βηταρμὸν |
[1, 1200] |
μὲν
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο,
~ἡ
|
δὲ |
νέον
κρήνης
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
~νύμφη |
[1, 450] |
ἠέλιος
σταθερὸν
παραμείβεται
ἦμαρ,
~αἱ
|
δὲ |
νέον
σκοπέλοισιν
ὑποσκιόωνται
ἄρουραι,
~δειελινὸν |
[1, 1250] |
δ'
εἴσβαινον
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι
|
δὲ |
νηὸς
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
κάλωας. |
[1, 850] |
ἐθέλεις
καί
τοι
φίλον.
ἥδε
|
δὲ |
νῆσος
~σκῆπτρά
τε
πατρὸς
ἐμεῖο |
[1, 600] |
ἐννύχιοι
πνοιῇ
ἀνέμοιο
θέοντες.
~ἦρι
|
δὲ |
νισσομένοισιν
Ἄθω
ἀνέτελλε
κολώνη
~Θρηικίη, |
[1, 500] |
ἄριστοι
~πόντον
ἐπιπλώεσκον:
ἐπ'
ἀκροτάτῃσι
|
δὲ |
νύμφαι
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν
ἐθάμβεον
εἰσορόωσαι |
[1, 200] |
ἰδέσθαι,
~χρυσείαις
φολίδεσσι
διαυγέας:
ἀμφὶ
|
δὲ |
νώτοις
~κράατος
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ |
[1, 300] |
δ'
ἀυτὴ
~κεκλομένων
ἄμυδις.
τῷ
|
δὲ |
ξύμβλητο
γεραιὴ
~Ἰφιὰς
Ἀρτέμιδος
πολιηόχου |
[1, 900] |
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
ἐν
|
δέ |
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
κεῖνται
δ' |
[1, 150] |
Πύλῳ
ἐξεγένοντο
~Νηλῆος
θείοιο:
Ποσειδάων
|
δέ |
οἱ
ἀλκὴν
~δῶκεν
ἀπειρεσίην
ἠδ' |
[1, 100] |
καὶ
νῆα
θοὴν
κάμε:
σὺν
|
δέ |
οἱ
Ἄργος
~τεῦξεν
Ἀρεστορίδης
κείνης |
[1, 1300] |
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ
|
δέ |
οἱ
δίνῃσι
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ |
[1, 1200] |
δὲ
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
|
δέ |
οἱ
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
δ' |
[1, 750] |
Πέλοψ
ἴθυνε,
τινάσσων
~ἡνία,
σὺν
|
δέ |
οἱ
ἔσκε
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν |
[1, 200] |
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
|
δέ |
οἱ
ἔσκε
πάροιθεν,
~ἦμος
ἔβη |
[1, 350] |
δ'
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον:
ἐν
|
δέ |
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά
τ'
εὐποίητα |
[1, 1250] |
ἐς
Ἁγνιάδην
Τῖφυν
θόρε:
τὼ
|
δέ |
οἱ
ὄσσε
~ὄστλιγγες
μαλεροῖο
πυρὸς |
[1, 850] |
ἠρήσατο
χεῖρας
ἑλοῦσα
~Αἰσονίδεω,
τὰ
|
δέ |
οἱ
ῥέε
δάκρυα
χήτει
ἰόντος: |
[1, 500] |
τε
σθένος
Ἡρακλῆος
~ἵζανον:
ἄγχι
|
δέ |
οἱ
ῥόπαλον
θέτο,
καί
οἱ |
[1, 700] |
~Ἄρεος
ὀχμάζουσα
θοὸν
σάκος:
ἐκ
|
δέ |
οἱ
ὤμου
~πῆχυν
ἔπι
σκαιὸν |
[1, 650] |
ἐστί,
πάρος
κακότητα
πελάσσαι.
~ὁπλοτέρῃσι
|
δὲ |
πάγχυ
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα.
~νῦν |
[1, 350] |
οὐκ
ἐπέβαλλε
θάλασσα
~κύμασι,
χειμερίη
|
δὲ |
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη.
~νῆα
δ' |
[1, 200] |
~Θεστιάδης
Ἴφικλος
ἐφωμάρτησε
κιόντι.
~Σὺν
|
δὲ |
Παλαιμόνιος
Λέρνου
πάις
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου |
[1, 1350] |
ῥύσια
κεῖθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγεσθαι.
~Νηῦν
|
δὲ |
πανημερίην
ἄνεμος
φέρε
νυκτί
τε |
[1, 350] |
νῆ'
ἐρύσαιμεν
ἔσω
ἁλός,
ὅπλα
|
δὲ |
πάντα
~ἐνθέμενοι
πεπάλαχθε
κατὰ
κληῖδας |
[1, 250] |
λοιπὸν
ἐέλδωρ
~ἐκ
σέθεν,
ἄλλα
|
δὲ |
πάντα
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
~νῦν |
[1, 350] |
δ'
ἤυσε
μάλα
μέγα:
τοὶ
|
δὲ |
παρᾶσσον
~ᾧ
κράτει
βρίσαντες
ἰῇ |
[1, 550] |
πολυλήιος
αἶα
Πελασγῶν
~δύετο,
Πηλιάδας
|
δὲ |
παρεξήμειβον
ἐρίπνας
~αἰὲν
ἐπιπροθέοντες:
ἔδυνε |
[1, 750] |
ἠπείροιο
~πυροφόρους
ἀρόωσι
γύας.
κακότητα
|
δὲ |
πᾶσαν
~ἐξερέω
νημερτές,
ἵν'
εὖ |
[1, 0] |
καὶ
ἄλλοις
~ῥέζε
θεοῖς,
Ἥρης
|
δὲ |
Πελασγίδος
οὐκ
ἀλέγιζεν.
~αἶψα
δὲ |
[1, 900] |
τῇ
μὲν
Θρῃκῶν
χθόνα,
τῇ
|
δὲ |
περαίην
~Ἴμβρον
ἔχον
καθύπερθε:
νέον |
[1, 1000] |
θέμις
οὔποτ'
ἀλύξαι
~θνητοῖσιν:
πάντῃ
|
δὲ |
περὶ
μέγα
πέπταται
ἕρκος.
~ὧς |
[1, 150] |
νέρθε
κατὰ
χθονὸς
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν
|
δὲ |
Περικλύμενος
Νηλήιος
ὦρτο
νέεσθαι,
~πρεσβύτατος |
[1, 950] |
ἄνυσιν,
Πελίαό
τ'
ἐφετμάς:
~οἱ
|
δὲ |
περικτιόνων
πόλιας
καὶ
κόλπον
ἅπαντα |
[1, 1150] |
ἔλλαβε
χερσίν,
~ἠνορέῃ
πίσυνος:
ἐν
|
δὲ |
πλατὺν
ὦμον
ἔρεισεν
~εὖ
διαβάς: |
[1, 300] |
παρακλιδόν,
οἷα
γεραιὴ
~ὁπλοτέρων,
ὁ
|
δὲ |
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς
ἐλιάσθη.
~Αὐτὰρ
ἐπεί |
[1, 1150] |
χερσὶν
ἔχων
πέσε
δόχμιος,
ἄλλο
|
δὲ |
πόντος
~κλύζε
παλιρροθίοισι
φέρων.
ἀνὰ |
[1, 700] |
μέσση
μὲν
ἐρευθήεσσ'
ἐτέτυκτο,
~ἄκρα
|
δὲ |
πορφυρέη
πάντῃ
πέλεν:
ἐν
δ' |
[1, 1100] |
μὲν
καρπὸν
χέον
ἄσπετον,
ἀμφὶ
|
δὲ |
ποσσὶν
~αὐτομάτη
φύε
γαῖα
τερείνης |
[1, 1200] |
καλέουσιν
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι
περιναιέται.
οἱ
|
δέ |
που
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο
χοροί: |
[1, 1100] |
τυπάνῳ
Ῥείην
Φρύγες
ἱλάσκονται.
~ἡ
|
δέ |
που
εὐαγέεσσιν
ἐπὶ
φρένα
θῆκε |
[1, 350] |
~ἑλκομένη
χείρεσσιν
ἐπιδραμέεσθαι
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
|
δὲ |
προτέρω
χθαμαλώτερον
ἐξελάχαινον
~στείρης,
ἐν |
[1, 550] |
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
ἔτι
κικλήσκουσιν.
~Ἔνθεν
|
δὲ |
προτέρωσε
παρεξέθεον
Μελίβοιαν.
~ἀκτήν
τ' |
[1, 550] |
μέγαν
ἱστὸν
ἐνεστήσαντο
μεσόδμῃ,
~δῆσαν
|
δὲ |
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
ἑκάτερθεν,
~κὰδ
δ' |
[1, 400] |
~ἱρὰ
πάλιν
βωμῷ
ἐπιθήσομεν:
ἄλλα
|
δὲ |
Πυθοῖ,
~ἄλλα
δ'
ἐς
Ὀρτυγίην |
[1, 1050] |
~ὠκυπέτας
ἀγεληδὸν
ὑποτρέσσωσι
πέλειαι.
~ἐς
|
δὲ |
πύλας
ὁμάδῳ
πέσον
ἀθρόοι:
αἶψα |
[1, 750] |
ἀγλαὰ
δώμαθ'
ἵκανεν
~Ὑψιπύλης:
ἄνεσαν
|
δὲ |
πύλας
προφανέντι
θεράπναι
~δικλίδας,
εὐτύκτοισιν |
[1, 500] |
μὲν
Κρόνῳ
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ
|
δὲ |
Ῥέῃ,
ἔπεσον
δ'
ἐνὶ
κύμασιν |
[1, 500] |
ἐρετμοῖς
~πόντου
λάβρον
ὕδωρ,
ἐπὶ
|
δὲ |
ῥόθια
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
δ'
ἔνθα |
[1, 1350] |
Ὕλα
μόρον,
ἠὲ
θανόντος.
~τοῖο
|
δὲ |
ῥύσι'
ὄπασσαν
ἀποκρίναντες
ἀρίστους
~υἱέας |
[1, 400] |
ἀκρήτους
χέε
λοιβὰς
~Αἰσονίδης,
γήθει
|
δὲ |
σέλας
θηεύμενος
Ἴδμων
~πάντοσε
λαμπόμενον |
[1, 550] |
παρεξήμειβον
ἐρίπνας
~αἰὲν
ἐπιπροθέοντες:
ἔδυνε
|
δὲ |
Σηπιὰς
ἄκρη,
~φαίνετο
δ'
εἰναλίη |
[1, 1200] |
ἐνὶ
σταθμοῖσι
νομῆες
~ἔλσαν:
ὁ
|
δὲ |
στενάχων
βρέμει
ἄσπετον,
ὄφρα
κάμῃσιν: |
[1, 300] |
περ
ἔμπης
~τλῆθι
φέρειν:
θάρσει
|
δὲ |
συνημοσύνῃσιν
Ἀθήνης,
~ἠδὲ
θεοπροπίῃσιν,
ἐπεὶ |
[1, 250] |
δ'
ἑκάστην
~δῦνεν
ἄχος:
σὺν
|
δέ |
σφι
πατὴρ
ὀλοῷ
ὑπὸ
γήραι |
[1, 350] |
στιβαρῇ
στενάχοντο
φάλαγγες
~τριβόμεναι
περὶ
|
δέ |
σφιν
ἀιδνὴ
κήκιε
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ, |
[1, 850] |
ἀγορῆθεν
ἐπαρτίζοντο
νέεσθαι
~σπερχόμενοι.
ταὶ
|
δέ |
σφιν
ἐπέδραμον,
εὖτ'
ἐδάησαν.
~ὡς |
[1, 1250] |
τούσγ'
ἐνόησαν
ἀιδρείῃσι
λιπόντες.
~ἐν
|
δέ |
σφιν
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν,
ἐν |
[1, 450] |
πρόπαρ
αἰγιαλοῖο
~κέκλινθ'
ἑξείης:
παρὰ
|
δέ |
σφισι
μυρί'
ἔκειτο
~εἴδατα,
καὶ |
[1, 900] |
χερσὶν
έρετμὰ
~ἐνσχερὼ
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια
|
δέ |
σφισιν
Ἄργος
~λῦσεν
ὑπὲκ
πέτρης |
[1, 1200] |
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
~νύμφη
ἐφυδατίη:
τὸν
|
δὲ |
σχεδὸν
εἰσενόησεν
~κάλλει
καὶ
γλυκερῇσιν |
[1, 550] |
κεκορημένα
ποίης
~εἰς
αὖλιν,
ὁ
|
δέ |
τ'
εἶσι
πάρος
σύριγ
γι |
[1, 250] |
νέον
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
|
δέ |
τ'
ὀδυρομένῃ
δέδεται
κέαρ
ἔνδοθεν |
[1, 750] |
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν
ἐρευθόμενος,
γάνυται
|
δέ |
τε
ἠιθέοιο
~παρθένος
ἱμείρουσα
μετ' |
[1, 250] |
ἀρήια
τεύχε'
ἀείρειν
~πέφραδεν:
οἱ
|
δέ |
τε
σῖγα
κατηφέες
ἠείροντο.
~μήτηρ |
[1, 1150] |
γούνατ'
ἔκαμψεν
~αὐσταλέος
κονίῃσι,
περιτριβέας
|
δέ |
τε
χεῖρας
~εἰσορόων
κακὰ
πολλὰ |
[1, 800] |
αἰεὶ
~πῆμα
κακὸν
προύβαινεν.
ἀτιμάζοντο
|
δὲ |
τέκνα
~γνήσι'
ἐνὶ
μεγάροις,
σκοτίη |
[1, 500] |
δ'
ἐνὶ
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
~οἱ
|
δὲ |
τέως
μακάρεσσι
θεοῖς
Τιτῆσιν
ἄνασσον, |
[1, 1100] |
~δραξαμένη
γαίης
Οἰαξίδος
ἐβλάστησεν.
~πολλὰ
|
δὲ |
τήνγε
λιτῇσιν
ἀποστρέψαι
ἐριώλας
~Λἰσονίδης |
[1, 1100] |
καὶ
πεδίον
Νηπήιον
Ἀδρηστείης.
~ἔσκε
|
δέ |
τι
στιβαρὸν
στύπος
ἀμπέλου
ἔντροφον |
[1, 900] |
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν
Ἑλλήσποντον.
~Ἔστι
|
δέ |
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος
ἔνδοθι
νῆσος |
[1, 1250] |
~ἠῷος,
πνοιαὶ
δὲ
κατήλυθον:
ὦκα
|
δὲ |
Τῖφυς
~ἐσβαίνειν
ὀρόθυνεν,
ἐπαύρεσθαί
τ' |
[1, 900] |
Ἀθαμαντίδος
αἰπὰ
ῥέεθρα
~εἰσέβαλον:
πέλαγος
|
δὲ |
τὸ
μὲν
καθύπερθε
λέλειπτο
~ἦρι, |
[1, 650] |
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ
|
δὲ |
τὸ
μὲν
μακάρων
τις
ἀποτρέποι, |
[1, 1050] |
~πανδήμοιο
μύλης
πελάνους
ἐπαλετρεύουσιν.
~Ἐκ
|
δὲ |
τόθεν
τρηχεῖαι
ἀνηέρθησαν
ἄελλαι
~ἤμαθ' |
[1, 1300] |
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ
φωτός.
ἔολπα
|
δέ |
τοι
σὲ
καὶ
ἄλλῳ
~ἀμφ' |
[1, 400] |
~Ἀκτίου
Ἐμβασίοιό
τ'
ἐπώνυμον:
ὦκα
|
δέ |
τοίγε
~φιτροὺς
ἀζαλέης
στόρεσαν
καθύπερθεν |
[1, 0] |
δὲ
Πελασγίδος
οὐκ
ἀλέγιζεν.
~αἶψα
|
δὲ |
τόνγ'
ἐσιδὼν
ἐφράσσατο,
καί
οἱ |
[1, 750] |
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
ἐρύθηνε
παρηίδας:
ἔμπα
|
δὲ |
τόνγε
~αἰδομένη
μύθοισι
προσέννεπεν
αἱμυλίοισιν: |
[1, 800] |
ὀπίσσω
~βῆ
ῥ'
ἴμεν,
ἀμφὶ
|
δὲ |
τόνγε
νεήνιδες
ἄλλοθεν
ἄλλαι
~μυρίαι |
[1, 700] |
Θόαντος
~τηλυγέτην
γεγαυῖαν
ἀνασσέμεν:
ὦκα
|
δὲ |
τόνγε
~πέμπον
ἴμεν,
καὶ
δ' |
[1, 700] |
ὅ
τι
φρονέουσα
μετήλυθεν.
ὦκα
|
δὲ |
τούσγε
~πασσυδίῃ
μύθοισι
προσέννεπεν
ἐξερέοντας: |
[1, 1050] |
κονίῃσι
καὶ
αἵματι
πεπτηῶτα.
~ἤματα
|
δὲ |
τρία
πάντα
γόων,
τίλλοντό
τε |
[1, 200] |
~πληθὺς
σπερχομένων
ἄμυδις
θέεν:
οἱ
|
δὲ |
φαεινοὶ
~ἀστέρες
ὣς
νεφέεσσι
μετέπρεπον: |
[1, 1000] |
δ'
ἄρ'
ἔβησαν
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ
|
δὲ |
φατίζεται
ἥδ'
ἔτι
πέτρη,
~ᾗ |
[1, 50] |
ἐν
Ἀτθίδι
νάσσατο
νήσῳ:
~Πηλεὺς
|
δὲ |
Φθίῃ
ἐνὶ
δώματα
ναῖε
λιασθείς. |
[1, 550] |
ὑπὲρ
δολιχὴν
θέον
ἄκρην.
~τοῖσι
|
δὲ |
φορμίζων
εὐθήμονι
μέλπεν
ἀοιδῇ
~Οἰάγροιο |
[1, 1200] |
αἰθέρος
αὐγάζουσα
~βάλλε
σεληναίη.
τὴν
|
δὲ |
φρένας
ἐπτοίησεν
~Κύπρις,
ἀμηχανίῃ
δὲ |
[1, 1100] |
δ'
αὖ
χέραδος
παρενήνεον:
ἀμφὶ
|
δὲ |
φύλλοις
~στεψάμενοι
δρυΐνοισι
θυηπολίης
ἐμέλοντο |
[1, 1300] |
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
ἐς
Ἰήσονα,
χεῖρα
|
δὲ |
χειρὶ
~ἄκρην
ἀμφιβαλὼν
προσπτύξατο,
φώνησέν |
[1, 900] |
καὶ
ἄλλοι
~βαῖνον
ἀριστῆες:
λάζοντο
|
δὲ |
χερσὶν
έρετμὰ
~ἐνσχερὼ
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια |
[1, 1350] |
τυτθὸν
ἄητο
~ἠοῦς
τελλομένης,
οἱ
|
δὲ |
χθονὸς
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο |
[1, 1200] |
ἄρ'
Εἰλατίδης
μεγάλ'
ἔστενεν,
ἀμφὶ
|
δὲ |
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
δέ |
[1, 100] |
Λήδη
~Κάστορά
τ'
ὠκυπόδων
ὦρσεν
|
δεδαημένον |
ἵππων
~Σπάρτηθεν:
τοὺς
δ'
ἥγε |
[1, 200] |
~εὖ
δὲ
καὶ
ἐν
σταδίῃ
|
δεδαημένος |
ἀντιφέρεσθαι,
~Θεστιάδης
Ἴφικλος
ἐφωμάρτησε
κιόντι. |
[1, 50] |
ἠνορέην
καὶ
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
~εὖ
|
δεδαὼς |
δῄοισιν,
ὅτε
κλίνωσι
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ |
[1, 400] |
ἐπ'
Ἀσίδος
ἠπείροιο.
~ὧδε
κακοῖς
|
δεδαὼς |
ἔτι
καὶ
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον |
[1, 100] |
μετεκίαθεν,
ὅσσοι
ἔναιον
~Ἄργος,
ἐπεὶ
|
δεδαὼς |
τὸν
ἑὸν
μόρον
οἰωνοῖσιν
~ἤιε, |
[1, 50] |
μίμνον
πολυλήιοι
Ἑρμείαο
~υἱέες
εὖ
|
δεδαῶτε |
δόλους,
Ἔρυτος
καὶ
Ἐχίων,
~τοῖσι |
[1, 1000] |
ἠμὲν
ὀιστοῖς
~ἠδὲ
καὶ
ἐγχείῃσι
|
δεδεγμένοι, |
εἰσόκε
πάντας
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς
ὀρινομένους |
[1, 250] |
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
δέ
τ'
ὀδυρομένῃ
|
δέδεται |
κέαρ
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
~οὐδ'
ἔχει |
[1, 1050] |
νυκτὶ
~ὧλλοι
μέν
ῥα
πάρος
|
δεδμημένοι |
εὐνάζοντο
~ὕπνῳ
ἀριστῆες
πύματον
λάχος: |
[1, 600] |
πᾶς
δῆμος
ὑπερβασίῃσι
γυναικῶν
~νηλειῶς
|
δέδμητο |
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας |
[1, 1300] |
δίζεσθαι
ἔρυκον.
~ἄθλων
γὰρ
Πελίαο
|
δεδουπότος |
ἂψ
ἀνιόντας
~Τήνῳ
ἐν
ἀμφιρύτῃ |
[1, 300] |
ἵκανεν
Παγασηίδα,
τῇ
μιν
ἑταῖροι
|
~δειδέχατ' |
Ἀργῴῃ
ἄμυδις
παρὰ
νηὶ
μένοντες. |
[1, 1150] |
μὲν
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
|
~δειδέχατ' |
ἐνναέται
κείνης
χθονός,
ἤιά
τέ |
[1, 550] |
ἐπωλένιον
φορέουσα
~Πηλεΐδην
Ἀχιλῆα,
φίλῳ
|
δειδίσκετο |
πατρί.
~Οἱ
δ'
ὅτε
δὴ |
[1, 450] |
δὲ
νέον
σκοπέλοισιν
ὑποσκιόωνται
ἄρουραι,
|
~δειελινὸν |
κλίνοντος
ὑπὸ
ζόφον
ἠελίοιο,
~τῆμος |
[1, 1150] |
~αἳ
νέον
ἐκ
ποταμῶν
ὑπὸ
|
δείελον |
ἠερέθονται,
~τειρόμενοι
καὶ
δὴ
μετελώφεον: |
[1, 700] |
δ'
ἀντίον
ἀτρεκὲς
αὔτως
~χαλκείῃ
|
δείκηλον |
ἐν
ἀσπίδι
φαίνετ'
ἰδέσθαι.
~Ἐν |
[1, 250] |
δ'
εἰς
ἑτέρην
ὀλοφύρετο
δακρυχέουσα:
|
~Δειλὴ |
Ἀλκιμέδη,
καὶ
σοὶ
κακὸν
ὀψέ |
[1, 250] |
κεῖν'
ἦμαρ,
ὅτ'
ἐξειπόντος
ἄκουσα
|
~δειλὴ |
ἐγὼ
Πελίαο
κακὴν
βασιλῆος
ἐφετμήν, |
[1, 950] |
δαῖτ'
ἀλέγυνε,
βάλεν
δ'
ἀπὸ
|
δείματα |
θυμοῦ.
~ἀλλήλους
δ'
ἐρέεινον
ἀμοιβαδίς: |
[1, 600] |
πάπταινον
ἐπὶ
πλατὺν
ὄμμασι
πόντον
|
~δείματι |
λευγαλέῳ,
ὁπότε
Θρήικες
ἴασιν.
~τῶ |
[1, 1100] |
δὲ
καὶ
ὧλλοι
~ἀθάνατοι
μάκαρες
|
δεινὴν |
θεὸν
ἀμφιέπουσιν.
~Ὧς
φάτο:
τῷ |
[1, 500] |
καὶ
ἔνθα
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη
|
~δεινὸν |
μορμύρουσα
ἐρισθενέων
μένει
ἀνδρῶν.
~στράπτε |
[1, 1000] |
πεσοῦσα
κορύσσεται:
ἐν
δὲ
κυδοιμὸς
|
~δεινός |
τε
ζαμενής
τε
Δολιονίῳ
πέσε |
[1, 350] |
ὅ
μοι
χρείων
ὑπέδεκτο
~σημανέειν
|
δείξειν |
τε
πόρους
ἁλός,
εἴ
κε |
[1, 400] |
δ'
ἔταροι
σφάξαν
τε
θοῶς,
|
δεῖράν |
τε
βοείας,
~κόπτον,
δαίτρευόν
τε, |
[1, 650] |
μέσσῃ
ἀγορῇ,
ἀνὰ
δ'
ἔσχεθε
|
δειρὴν |
~ἦκα
μόλις
κυφοῖο
μεταφρένου,
ὧδέ |
[1, 750] |
γὰρ
αὐτὸς
ἑκὼν
ἀπερήτυε
κούρην,
|
~δεῖσεν |
δ'
ἀργαλέας
ἔριδας
φιλότητος
ἕκητι. |
[1, 1200] |
~Εἰλατίδης
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε
κελεύθου,
|
~δέκτο |
γὰρ
Ἡρακλῆα
πελώριον,
ὁππόθ'
ἵκοιτο. |
[1, 200] |
~τούνεκ'
ἔην
πόδα
σιφλός:
ἀτὰρ
|
δέμας |
οὔ
κέ
τις
ἔτλη
~ἠνορέην |
[1, 950] |
ὧς
θάλαμόν
τε
λιπὼν
καὶ
|
δέμνια |
νύμφης
~τοῖς
μέτα
δαῖτ'
ἀλέγυνε, |
[1, 1100] |
τὰ
δ'
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο.
|
~δένδρεα |
μὲν
καρπὸν
χέον
ἄσπετον,
ἀμφὶ |
[1, 0] |
ἀέθλων
~Αἰσονίδης
Χείρωνος
ἐφημοσύνῃσι
πιθήσας
|
~δέξατο, |
Πιερίῃ
Βιστωνίδι
κοιρανέοντα.
~Ἤλυθε
δ' |
[1, 900] |
ἔνδοθεν
ἀκτῆς
~μέτρεον,
Ἰδαίην
ἐπὶ
|
δεξιὰ |
γαῖαν
ἔχοντες.
~Δαρδανίην
δὲ
λιπόντες |
[1, 300] |
Ἀθήνης,
~ἠδὲ
θεοπροπίῃσιν,
ἐπεὶ
μάλα
|
δεξιὰ |
Φοῖβος
~ἔχρη,
ἀτὰρ
μετέπειτά
γ' |
[1, 750] |
δῶρα
θεᾶς
Τριτωνίδος
ἦεν
Ἀθήνης.
|
~δεξιτερῇ |
δ'
ἕλεν
ἔγχος
ἑκηβόλον,
ὅ |
[1, 1200] |
πῆχυν
~κύσσαι
ἐπιθύουσα
τέρεν
στόμα:
|
δεξιτερῇ |
δὲ
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
χειρί,
μέσῃ |
[1, 150] |
Μαιναλίης
ἄρκτου
δέρος,
ἀμφίτομόν
τε
|
~δεξιτερῇ |
πάλλων
πέλεκυν
μέγαν.
ἔντεα
γάρ |
[1, 300] |
δ'
αὐτόθεν,
ἔνθα
περ
ἧστο,
|
~δεξιτερὴν |
ἀνὰ
χεῖρα
τανύσσατο
φώνησέν
τε: |
[1, 800] |
λυγροὶ
ἐπισπέρχουσιν
ἄεθλοι.
~Ἦ
καὶ
|
δεξιτερῆς |
χειρὸς
θίγεν:
αἶψα
δ'
ὀπίσσω |
[1, 300] |
Ἀρτέμιδος
πολιηόχου
ἀρήτειρα,
~καί
μιν
|
δεξιτερῆς |
χειρὸς
κύσεν,
οὐδέ
τι
φάσθαι |
[1, 400] |
ἴθι,
καὶ
τήνδ'
ἧμιν,
Ἑκηβόλε,
|
δέξο |
θυηλήν,
~ἥν
τοι
τῆσδ'
ἐπίβαθρα |
[1, 600] |
ἐχέοντο
~ἄφθογγοι:
τοῖόν
σφιν
ἐπὶ
|
δέος |
ᾐωρεῖτο.
~Τείως
δ'
αὖτ'
ἐκ |
[1, 450] |
κομίζεις.
~Ἠ,
καὶ
ἐπισχόμενος
πλεῖον
|
δέπας |
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε
χαλίκρητον
λαρὸν
μέθυ: |
[1, 300] |
~πασσυδίῃ
Πελίαο
παρὲκ
νόον
ἰθύοντας.
|
~δέρμα |
δ'
ὁ
μὲν
ταύροιο
ποδηνεκὲς |
[1, 1200] |
δ'
ἀνὰ
τόξα
καὶ
ἰοὺς
|
~δέρμα |
θ'
ἑλὼν
ῥόπαλόν
τε
παλίσσυτος |
[1, 1150] |
~αὐτοῖσιν
τόξοισιν,
ἔδυ
δ'
ἀπὸ
|
δέρμα |
λέοντος.
~τὴν
δ'
ὅγε
χαλκοβαρεῖ |
[1, 150] |
~βῆ
δ'
ὅγε
Μαιναλίης
ἄρκτου
|
δέρος, |
ἀμφίτομόν
τε
~δεξιτερῇ
πάλλων
πέλεκυν |
[1, 200] |
~Αἰήτεω,
ὅτε
μή
σφιν
ἑκὼν
|
δέρος |
ἐγγυαλίξῃ.
~ἀλλ'
οὐ
φυκτὰ
κέλευθα, |
[1, 850] |
ἀπηρέσιν
αὖτις
ἑταίροις
~χρύσειον
βασιλῆι
|
δέρος |
κομίσειαν
ἄγοντα
~αὔτως,
ὡς
ἐθέλεις |
[1, 100] |
μὲν
ἐνὶ
πρώτῃσι
Μυκηναίων
ἀγορῇσιν
|
~δεσμοῖς |
ἰλλόμενον
μεγάλων
ἀπεθήκατο
νώτων:
~αὐτὸς |
[1, 100] |
ἐκέκαστο,
~Ταιναρίην
ἀίδηλος
ὑπὸ
χθόνα
|
δεσμὸς |
ἔρυκεν,
~Πειρίθῳ
ἑσπόμενον
κοινὴν
ὁδόν: |
[1, 750] |
διὰ
παστάδος
εἷσεν
ἄγουσα
~ἀντία
|
δεσποίνης: |
ἡ
δ'
ἐγκλιδὸν
ὄσσε
βαλοῦσα |
[1, 450] |
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε
χαλίκρητον
λαρὸν
μέθυ:
|
δεύετο |
δ'
οἴνῳ
~χείλεα,
κυάνεαί
τε |
[1, 750] |
~ληισταὶ
Τάφιοι:
τῶν
δ'
αἵματι
|
δεύετο |
λειμὼν
~ἑρσήεις,
πολέες
δ'
ὀλίγους |
[1, 700] |
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
μιῆς
δ'
ἔτι
|
δεύετο |
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν
οἵδε
σιδηρείῃς |
[1, 1150] |
ἤιά
τέ
σφιν
~μῆλά
τε
|
δευομένοις |
μέθυ
τ'
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα |
[1, 950] |
δ'
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν
μέθυ
|
δευουένοισιν |
~μῆλά
θ'
ὁμοῦ:
δὴ
γάρ |
[1, 800] |
αὐτῇσι
δ'
ἀπείρονα
ληίδα
κούραις
|
~δεῦρ' |
ἄγον:
οὐλομένης
δὲ
θεᾶς
πορσύνετο |
[1, 650] |
τοῦ
γάρ
τε
καὶ
εἵνεκα
|
δεῦρ' |
ἐκάλεσσα.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
καὶ |
[1, 350] |
ἐμοὶ
σταθμῶν
σημάντορες,
οἷσι
μέμηλεν
|
~δεῦρο |
βόας
ἀγέληθεν
ἐὺ
κρίναντας
ἐλάσσαι, |
[1, 400] |
δ'
ἐνὶ
μέσσῳ
~κεῖσέ
τε
|
δεῦρό |
τ'
ἔασιν
ἀνερχομένοισιν
ἄεθλοι.
~αὐτὰρ |
[1, 800] |
ἀναερχομένους
Θρῃκῶν
ἄπο
μηκέτι
πύργοις
|
~δέχθαι, |
ἵν'
ἢ
φρονέοιεν
ἅπερ
θέμις, |
[1, 650] |
~ὅς
ῥα
τόθ'
Ὑψιπύλην
μειλίξατο
|
δέχθαι |
ἰόντας
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ
κνέφας: |
[1, 800] |
τέ
σφιν
θυμοφθόρον
ἔμβαλεν
ἄτην.
|
~δὴ |
γὰρ
κουριδίας
μὲν
ἀπέστυγον,
ἐκ |
[1, 600] |
γυναικῶν
~νηλειῶς
δέδμητο
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
|
~δὴ |
γὰρ
κουριδίας
μὲν
ἀπηνήναντο
γυναῖκας |
[1, 1200] |
~ὀτραλέως
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
|
~δὴ |
γάρ
μιν
τοίοισιν
ἐν
ἤθεσιν |
[1, 950] |
μέθυ
δευουένοισιν
~μῆλά
θ'
ὁμοῦ:
|
δὴ |
γάρ
οἱ
ἔην
φάτις,
εὖτ' |
[1, 950] |
αὐτοὶ
~πέτρας
ἀμφιρρῶγας
ἀερτάζοντες
ἔβαλλον.
|
~δὴ |
γάρ
που
κἀκεῖνα
θεὰ
τρέφεν |
[1, 1350] |
Θειοδάμαντος,
ἐυκτιμένης
τε
μέλονται
~Τρηχῖνος.
|
δὴ |
γάρ
ῥα
κατ'
αὐτόθι
νάσσατο |
[1, 700] |
βάλοις,
ἢ
κεῖνο
μεταβλέψειας
ἔρευθος.
|
~δὴ |
γάρ
τοι
μέσση
μὲν
ἐρευθήεσσ' |
[1, 650] |
ὑπέρτερα
πήματα
μίμνει,
~εὖτ'
ἂν
|
δὴ |
γεραραὶ
μὲν
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
~κουρότεραι |
[1, 100] |
τε
βιοῖο.
~Τῷ
δ'
ἐπὶ
|
δὴ |
θείοιο
κίεν
Δαναοῖο
γενέθλη,
~Ναύπλιος. |
[1, 600] |
περιφείσατο
πατρὸς
~Ὑψιπύλεια
Θόαντος,
ὃ
|
δὴ |
κατὰ
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ' |
[1, 1050] |
δυστήνοιο
περικλεὲς
οὔνομα
νύμφης.
~αἰνότατον
|
δὴ |
κεῖνο
Δολιονίῃσι
γυναιξὶν
~ἀνδράσι
τ' |
[1, 550] |
δειδίσκετο
πατρί.
~Οἱ
δ'
ὅτε
|
δὴ |
λιμένος
περιηγέα
κάλλιπον
ἀκτὴν
~φραδμοσύνῃ |
[1, 650] |
ἐπέφραδεν
Ὑψιπύλεια.
~καί
ῥ'
ὅτε
|
δὴ |
μάλα
πᾶσαι
ὁμιλαδὸν
ἠγερέθοντο,
~αὐτίκ' |
[1, 850] |
κεν
ἐξανύσαιμι
~πρόφρων,
ἢν
ἄρα
|
δή |
με
θεοὶ
δώωσι
τεκέσθαι.
~Τὴν |
[1, 1300] |
προσέειπεν:
~Ὠ
πέπον,
ἦ
μάλα
|
δή |
με
κακῷ
ἐκυδάσσαο
μύθῳ,
~φὰς |
[1, 650] |
~Ὠ
φιλαι,
εἰ
δ'
ἄγε
|
δὴ |
μενοεικέα
δῶρα
πόρωμεν
~ἀνδράσιν,
οἷά |
[1, 1150] |
ὑπὸ
δείελον
ἠερέθονται,
~τειρόμενοι
καὶ
|
δὴ |
μετελώφεον:
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε
~πασσυδίῃ |
[1, 1100] |
ἔξεσε
δ'
Ἄργος
~εὐκόσμως,
καὶ
|
δή |
μιν
ἐπ'
ὀκριόεντι
κολωνῷ
~ἵδρυσαν |
[1, 350] |
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ
μὲν
|
δή |
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
~μηκέτ' |
[1, 400] |
νόον
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
μὲν
|
δὴ |
μοῖρα
θεῶν
χρειώ
τε
περῆσαι |
[1, 1150] |
ότα
δούρατα
νηός.
~ἀλλ'
ὅτε
|
δὴ |
Μυσῶν
λελιημένοι
ἠπείροιο
~Ῥυνδακίδας
προχοὰς |
[1, 600] |
ἀλλὰ
γὰρ
ἔμπης
~ἦ
θαμὰ
|
δὴ |
πάπταινον
ἐπὶ
πλατὺν
ὄμμασι
πόντον |
[1, 650] |
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα.
~νῦν
γὰρ
|
δὴ |
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός
ἐστ'
ἀλεωρή, |
[1, 700] |
ὑποβλήδην
ἔπος
ηὔδα:
~Εἰ
μὲν
|
δὴ |
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε
μενοινή,
~ἤδη |
[1, 850] |
ἐμεῖο
παρέσσεται,
ἢν
καὶ
ὀπίσσω
|
~δή |
ποτε
νοστήσας
ἐθέλῃς
ἄψορρον
ἱκέσθαι. |
[1, 750] |
ἤιεν
ἥρως.
~καί
ῥ'
ὅτε
|
δὴ |
πυλέων
τε
καὶ
ἄστεος
ἐντὸς |
[1, 550] |
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
ὄφρ'
ἔμπεδον
ἐξιθύνοι,
|
~δή |
ῥα
τότε
μέγαν
ἱστὸν
ἐνεστήσαντο |
[1, 650] |
φίλη
τροφὸς
ὦρτο
Πολυξώ,
~γήραι
|
δὴ |
ῥικνοῖσιν
ἐπισκάζουσα
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ
ἐρειδομένη, |
[1, 950] |
σὺν
ἀνδράσιν
ὁπλοτέροισιν
~Ἡρακλέης,
ὃς
|
δή |
σφι
παλίντονον
αἶψα
τανύσσας
~τόξον |
[1, 1000] |
κύρμα
γενέσθαι.
~Ἥρωες
δ'
ὅτε
|
δή |
σφιν
ἀταρβὴς
ἔπλετ'
ἄεθλος,
~δὴ |
[1, 250] |
ἀγλαΐῃ
βιότοιο.
~Αἴσων
αὖ
μέγα
|
δή |
τι
δυσάμμορος.
ἦ
τέ
οἱ |
[1, 900] |
ζαθέην
τε
παρήμειβον
Πιτύειαν.
~καὶ
|
δὴ |
τοίγ'
ἐπὶ
νυκτὶ
διάνδιχα
νηὸς |
[1, 0] |
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα
μὲν
|
δὴ |
τοῖον
ἑῶν
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων
~Αἰσονίδης |
[1, 500] |
~εὔδιοι
ἐκλύζοντο
τινασσομένης
ἁλὸς
ἄκραι,
|
~δὴ |
τότ'
ἀνέγρετο
Τῖφυς:
ἄφαρ
δ' |
[1, 1150] |
~τυτθὸν
ὑπὲκ
Φρυγίης
παρεμέτρεον
εἰσορόωντες,
|
~δὴ |
τότ'
ἀνοχλίζων
τετρηχότος
οἴδματος
ὁλκοὺς |
[1, 200] |
χρέος
ἄνδρας
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλεσθαι,
|
~δὴ |
τότ'
ἴσαν
μετὰ
νῆα
δι' |
[1, 1000] |
δή
σφιν
ἀταρβὴς
ἔπλετ'
ἄεθλος,
|
~δὴ |
τότε
πείσματα
νηὸς
ἐπὶ
πνοιῇς |
[1, 150] |
~Βῆ
δὲ
καὶ
Αὐγείης,
ὃν
|
δὴ |
φάτις
Ἠελίοιο
~ἔμμεναι:
Ἠλείοισι
δ' |
[1, 950] |
Ἡρακλῆι.
~σὺν
δὲ
καὶ
ὧλλοι
|
δῆθεν |
ὑπότροποι
ἀντιόωντες,
~πρίν
περ
ἀνελθέμεναι |
[1, 600] |
~αὐτίκα
πασσυδίῃ
πυλέων
ἔκτοσθε
Μυρίνης
|
~δήια |
τεύχεα
δῦσαι
ἐς
αἰγιαλὸν
προχέοντο, |
[1, 1000] |
Δολιονίῳ
πέσε
δήμῳ.
~οὐδ'
ὅγε
|
δηιοτῆτος |
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις
ἔμελλεν
~οἴκαδε |
[1, 650] |
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ'
ὀπίσσω
~μυρία
|
δηιοτῆτος |
ὑπέρτερα
πήματα
μίμνει,
~εὖτ'
ἂν |
[1, 300] |
ἐκ
νηοῖο
θυώδεος
εἶσιν
Ἀπόλλων
|
~Δῆλον |
ἀν'
ἠγαθέην,
ἠὲ
Κλάρον,
ἢ |
[1, 0] |
τοῦδ'
ἀνέρος,
ὅν
τιν'
ἴδοιτο
|
~δημόθεν |
οἰοπέδιλον,
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
~δηρὸν |
[1, 700] |
ὅστις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τί
οἱ
|
δήμοιο |
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
~καὶ
δ' |
[1, 700] |
στόλου
ἡγεμονεύει,
~ὄφρα
τί
οἱ
|
δήμοιο |
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπω:
~καὶ
δ' |
[1, 1350] |
ὄπασσαν
ἀποκρίναντες
ἀρίστους
~υἱέας
ἐκ
|
δήμοιο, |
καὶ
ὅρκια
ποιήσαντο,
~μή
ποτε |
[1, 600] |
~Ὑψιπύλεια
Θόαντος,
ὃ
δὴ
κατὰ
|
δῆμον |
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ'
ἐν
κοίλῃ |
[1, 100] |
~Τῖφυς
δ'
Ἁγνιάδης
Σιφαέα
κάλλιπε
|
δῆμον |
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
μὲν
ὀρινόμενον
προδαῆναι |
[1, 100] |
μόρον
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
μή
οἱ
|
δῆμος |
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ
μὲν
ὅγ' |
[1, 600] |
Λῆμνον
ἵκοντο.
~Ἔνθ'
ἄμυδις
πᾶς
|
δῆμος |
ὑπερβασίῃσι
γυναικῶν
~νηλειῶς
δέδμητο
παροιχομένῳ |
[1, 750] |
τε
καὶ
ἄστεος
ἐντὸς
ἔβησαν,
|
~δημότεραι |
μὲν
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι |
[1, 800] |
Θρηικίην,
οἵ
τ'
ἀντία
ναιετάουσιν,
|
~δήμου |
ἀπορνύμενοι
λαοὶ
πέρθεσκον
ἐπαύλους
~ἐκ |
[1, 300] |
Ξάνθοιο
ῥοῇσιν,
~τοῖος
ἀνὰ
πληθὺν
|
δήμου |
κίεν:
ὦρτο
δ'
ἀυτὴ
~κεκλομένων |
[1, 400] |
ἄμυδις
τάγε
πάντα
καλύψαντες
πύκα
|
δημῷ |
~καῖον
ἐπὶ
σχίζῃσιν:
ὁ
δ' |
[1, 1000] |
τε
ζαμενής
τε
Δολιονίῳ
πέσε
|
δήμῳ. |
~οὐδ'
ὅγε
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
μόρον |
[1, 500] |
ἐνέλλιπε
θέλκτρον
ἀοιδῆς.
~οὐδ'
ἐπὶ
|
δὴν |
μετέπειτα
κερασσάμενοι
Διὶ
λοιβάς,
~ἣ |
[1, 300] |
κεῖται
ἰοῦσιν.
~τῶ
οὐκ
ἂν
|
δηναιὸν |
ἐχοίμεθα
τοῖο
ἕκητι
~ναυτιλίης,
ὅτε |
[1, 50] |
καὶ
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
~εὖ
δεδαὼς
|
δῄοισιν, |
ὅτε
κλίνωσι
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ' |
[1, 600] |
ἃς
αὐτοὶ
ἀγίνεον
ἀντιπέρηθεν
~Θρηικίην
|
δῃοῦντες: |
ἐπεὶ
χόλος
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος, |
[1, 450] |
κε
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ
|
δηριόωντας |
ὁμοκλήσαντες
ἑταῖροι
~αὐτός
τ'
Αἰσονίδης |
[1, 750] |
~Ἐν
δὲ
δύω
δίφροι
πεπονήατο
|
δηριόωντες. |
~καὶ
τὸν
μὲν
προπάροιθε
Πέλοψ |
[1, 1300] |
ἐμεῦ,
εἰ
τοιόνδε
πέλοι
ποτέ,
|
δηρίσασθαι. |
~Ἠ
ῥα,
καὶ
ἀρθμηθέντες,
ὅπῃ |
[1, 600] |
~Κύπιδος,
οὕνεκά
μιν
γεράων
ἐπὶ
|
δηρὸν |
ἄτισσαν.
~ὦ
μέλεαι,
ζήλοιό
τ' |
[1, 850] |
ἀεὶ
ἐξ
ἤματος
ἦεν
~ναυτιλίης:
|
δηρὸν |
δ'
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι
μένοντες, |
[1, 0] |
~δημόθεν
οἰοπέδιλον,
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
|
~δηρὸν |
δ'
οὐ
μετέπειτα
τεὴν
κατὰ |
[1, 850] |
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
ἐπὶ
|
δηρὸν |
ἐελμένοι:
οὐδέ
τι
κῶας
~αὐτόματον |
[1, 0] |
~Οὐδὲ
μὲν
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
|
δηρὸν |
ἔλειπτο,
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην
γὰρ |
[1, 1050] |
τις
πάσσασθαι
ἐδητύος,
οὐδ'
ἐπὶ
|
δηρὸν |
~ἐξ
ἀχέων
ἔργοιο
μυληφάτου
ἐμνώοντο: |
[1, 800] |
δορικτήταις
παρίαυον,
~σχέτλιοι.
ἦ
μὲν
|
δηρὸν |
ἐτέτλαμεν,
εἴ
κέ
ποτ'
αὖτις |
[1, 550] |
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
οὐδ'
ἔτι
|
δηρὸν |
~μέλλον
ὑπὲκ
ποταμοῖο
βαλεῖν
Ἀμύροιο |
[1, 750] |
σφείων
ἐσακοῦσαι
~βάξιν,
ὃ
καὶ
|
δηρόν |
περ
ἐπ'
ἐλπίδι
θηήσαιο.
~Τοῖ' |
[1, 550] |
τότε
μέγαν
ἱστὸν
ἐνεστήσαντο
μεσόδμῃ,
|
~δῆσαν |
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
ἑκάτερθεν,
~κὰδ |
[1, 50] |
μαντοσυνάων
~πλαγχθέντας
Λιβύης
ἐνὶ
πείρασι
|
δῃωθῆναι, |
~ὡς
οὐκ
ἀνθρώποισι
κακὸν
μήκιστον |
[1, 200] |
~αὐτῆμάρ
κε
δόμους
ὀλοῷ
πυρὶ
|
δῃώσειαν |
~Αἰήτεω,
ὅτε
μή
σφιν
ἑκὼν |
[1, 200] |
~δὴ
τότ'
ἴσαν
μετὰ
νῆα
|
δι' |
ἄστεος,
ἔνθα
περ
ἀκταὶ
~κλείονται |
[1, 350] |
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς
κεν
ὀλισθαίνουσα
|
δι' |
αὐτάων
φορέοιτο.
~ὕψι
δ'
ἄρ' |
[1, 750] |
μέγαν,
ὅν
ῥ'
ἔτεκέν
γε
|
~δῖ' |
Ἐλάρη,
θρέψεν
δὲ
καὶ
ἂψ |
[1, 1100] |
ὥς
κεν
ἰωὴ
~δύσφημος
πλάζοιτο
|
δι' |
ἠέρος,
ἣν
ἔτι
λαοὶ
~κηδείῃ |
[1, 750] |
ὕπερ
ἀντέλλοντα,
~καί
σφισι
κυανέοιο
|
δι' |
ἠέρος
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν
ἐρευθόμενος, |
[1, 900] |
ἀείδειν.
~Κεῖθεν
δ'
εἰρεσίῃ
Μέλανος
|
διὰ |
βένθεα
πόντου
~ἱέμενοι
τῇ
μὲν |
[1, 1250] |
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα
|
διὰ |
κνέφας.
αὐτίκα
δ'
ἄτην
~ἔκφατο |
[1, 500] |
γλώσσῃσι
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ
|
διὰ |
κνέφας
ἐμνώοντο.
~Αὐτὰρ
ὅτ'
αἰγλήεσσα |
[1, 650] |
μειλίξατο
δέχθαι
ἰόντας
~ἤματος
ἀνομένοιο
|
διὰ |
κνέφας:
οὐδὲ
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα |
[1, 400] |
ἐπ'
ἀπήμονι
μοίρῃ
~πείσματα
σὴν
|
διὰ |
μῆτιν:
ἐπιπνεύσειε
δ'
ἀήτης
~μείλιχος, |
[1, 750] |
κλισμῷ
ἔνι
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως
καλῆς
|
διὰ |
παστάδος
εἷσεν
ἄγουσα
~ἀντία
δεσποίνης: |
[1, 0] |
οἳ
Πόντοιο
κατὰ
στόμα
καὶ
|
διὰ |
πέτρας
~Κυανέας
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο |
[1, 0] |
βάξιν
Ἰήσων
~χειμερίοιο
ῥέεθρα
κιὼν
|
διὰ |
ποσσὶν
Ἀναύρου
~ἄλλο
μὲν
ἐξεσάωσεν |
[1, 1150] |
δὲ
πλατὺν
ὦμον
ἔρεισεν
~εὖ
|
διαβάς: |
πεδόθεν
δὲ
βαθύρριζόν
περ
ἐοῦσαν |
[1, 1250] |
ὑπολάμπεται
ἠὼς
~ἐκ
περάτης
ἀνιοῦσα,
|
διαγλαύσσουσι |
δ'
ἀταρποί,
~καὶ
πεδία
δροσόεντα |
[1, 1050] |
μυληφάτου
ἐμνώοντο:
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα
|
διαζώεσκον |
ἔδοντες.
~ἔνθ'
ἔτι
νῦν,
εὖτ' |
[1, 550] |
ἰκριόφιν
δὲ
κάλωας
~ξεστῇσιν
περόνῃσι
|
διακριδὸν |
ἀμφιβαλόντες
~Τισαίην
εὔκηλοι
ὑπὲρ
δολιχὴν |
[1, 700] |
ἄρ'
ἑκάστῳ
~τέρματι
δαίδαλα
πολλὰ
|
διακριδὸν |
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν
μὲν
ἔσαν |
[1, 850] |
λέλειπτο
~αὐτὸς
ἑκὼν
παῦροί
τε
|
διακρινθέντες |
ἑταῖροι.
~αὐτίκα
δ'
ἄστυ
χοροῖσι |
[1, 900] |
~καὶ
δὴ
τοίγ'
ἐπὶ
νυκτὶ
|
διάνδιχα |
νηὸς
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν |
[1, 1250] |
δ'
αὖτε
μεταλλήγων
καμάτοιο
~τῆλε
|
διαπρύσιον |
μεγάλῃ
βοάασκεν
ἀυτῇ.
~Αὐτίκα
δ' |
[1, 550] |
ἄμμιγα
παύροις
~ἄπλετοι,
ὑγρὰ
κέλευθα
|
διασκαίροντες |
ἕποντο.
~ὡς
δ'
ὁπότ'
ἀγραύλοιο |
[1, 600] |
τε
δύνειν
~τεύχεα,
πυροφόρους
τε
|
διατμήξασθαι |
ἀροὔρας
~ῥηίτερον
πάσῃσιν
Ἀθηναίης
πέλεν |
[1, 200] |
μέγα
θάμβος
ἰδέσθαι,
~χρυσείαις
φολίδεσσι
|
διαυγέας: |
ἀμφὶ
δὲ
νώτοις
~κράατος
ἐξ |
[1, 500] |
ἐλευκαίνοντο
κέλευθοι,
~ἀτραπὸς
ὣς
χλοεροῖο
|
διειδομένη |
πεδίοιο.
~πάντες
δ'
οὐρανόθεν
λεῦσσον |
[1, 650] |
ὔμμιν
ἐνιζευχθέντες
ἀρούραις
~γειοτόμον
νειοῖο
|
διειρύσσουσιν |
ἄροτρον,
~καὶ
πρόκα
τελλομένου
ἔτεος |
[1, 400] |
αὐχένα
κόψας
~χαλκείῳ
πελέκει
κρατεροὺς
|
διέκερσε |
τένοντας:
~ἤριπε
δ'
ἀμφοτέροισι
περιρρηδὴς |
[1, 450] |
συναρηρότα
μορφῇ,
~νείκεος
ἐξ
ὀλοοῖο
|
διέκριθεν |
ἀμφὶς
ἕκαστα:
~ἠδ'
ὡς
ἔμπεδον |
[1, 350] |
ἀλέγυναν,
~κληῖδας
μὲν
πρῶτα
πάλῳ
|
διεμοιρήσαντο, |
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω
δοιὼ
μίαν:
ἐκ |
[1, 1150] |
~νῆα
βίῃ:
δ'
οὔ
κε
|
διὲξ |
ἁλὸς
ἀίσσουσαν
~οὐδὲ
Ποσειδάωνος
ἀελλόποδες |
[1, 1300] |
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον,
κοίλην
δὲ
|
διὲξ |
ἁλὸς
ἔκλυσε
νῆα.
~γήθησαν
δ' |
[1, 1000] |
ἐπὶ
πνοιῇς
ἀνέμοιο
~λυσάμενοι
προτέρωσε
|
διὲξ |
ἁλὸς
οἶδμα
νέοντο.
~ἡ
δ' |
[1, 300] |
~ἀλλ'
ἔμπης
τὼ
μέν
τε
|
διεξερέεσθαι |
ἕκαστα
~ἔσχετο:
τοὺς
δ'
ἀγορήνδε |
[1, 800] |
διηνεκέως
ἀγόρευσεν,
~τόν
ῥα
καλεσσαμένη
|
διεπέφραδεν |
Ὑψιπύλεια:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
ξεινοῦσθαι |
[1, 150] |
ἀλλ'
ὅσον
ἄκροις
~ἴχνεσι
τεγγόμενος
|
διερῇ |
πεφόρητο
κελεύθῳ.
~Καὶ
δ'
ἄλλω |
[1, 1250] |
δ'
ἐρυσσάμενος
μέγα
φάσγανον
ὦρτο
|
δίεσθαι, |
~μή
πως
ἢ
θήρεσσιν
ἕλωρ |
[1, 1300] |
~χερσὶν
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ
μιν
|
δίζεσθαι |
ἔρυκον.
~ἄθλων
γὰρ
Πελίαο
δεδουπότος |
[1, 1200] |
χαλκέῃ
σὺν
κάλπιδι
νόσφιν
ὁμίλου
|
~δίζητο |
κρήνης
ἱερὸν
ῥόον,
ὥς
κέ |
[1, 600] |
τί
μύθους
~Αἰθαλίδεω
χρειώ
με
|
διηνεκέως |
ἀγορεύειν;
~ὅς
ῥα
τόθ'
Ὑψιπύλην |
[1, 800] |
φέρουσαι,
~μῦθον
ὅτ'
ἤδη
πάντα
|
διηνεκέως |
ἀγόρευσεν,
~τόν
ῥα
καλεσσαμένη
διεπέφραδεν |
[1, 900] |
διάνδιχα
νηὸς
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα
|
διήνυσαν |
Ἑλλήσποντον.
~Ἔστι
δέ
τις
αἰπεῖα |
[1, 500] |
τε
στεροπῇ
τε:
τὰ
γὰρ
|
Διὶ |
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ
ὁ |
[1, 500] |
~οὐδ'
ἐπὶ
δὴν
μετέπειτα
κερασσάμενοι
|
Διὶ |
λοιβάς,
~ἣ
θέμις,
ἑστηῶτες
ἐπὶ |
[1, 1200] |
Δρυόπεσσι
βαλέσθαι
~λευγαλέην,
ἐπεὶ
οὔτι
|
δίκης |
ἀλέγοντες
ἔναιον.
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[1, 750] |
ἄνεσαν
δὲ
πύλας
προφανέντι
θεράπναι
|
~δικλίδας, |
εὐτύκτοισιν
ἀρηρεμένας
σανίδεσσιν.
~ἔνθα
μιν |
[1, 1100] |
Κρηταιέες,
οὕς
ποτε
νύμφη
~Ἀγχιάλη
|
Δικταῖον |
ἀνὰ
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν
~δραξαμένη
γαίης |
[1, 500] |
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς,
|
~Δικταῖον |
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
δέ |
[1, 600] |
ἔτι
νῦν
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
|
~δίνας |
ἀπροφάτους
ψυχὴν
ἐπιδέδρομε
λήθη:
~ἀλλ' |
[1, 1150] |
ἀμφὶ
γὰρ
αἰθὴρ
~νήνεμος
ἐστόρεσεν
|
δίνας, |
κατὰ
δ'
εὔνασε
πόντον.
~οἱ |
[1, 1100] |
~στεψάμενοι
δρυΐνοισι
θυηπολίης
ἐμέλοντο
~Μητέρα
|
Δινδυμίην |
πολυπότνιαν
ἀγκαλέοντες,
~ἐνναέτιν
Φρυγίης,
Τιτίην |
[1, 1100] |
ἐπεὶ
οὔτι
παροίτερον
ὕδατι
νᾶεν
|
~Δίνδυμον: |
ἀλλά
σφιν
τότ'
ἀνέβραχε
διψάδος |
[1, 950] |
δαῆναι.
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν
μέγα
|
Δίνδυμον, |
ὄφρα
καὶ
αὐτοὶ
~θηήσαιντο
πόρους |
[1, 1050] |
χρειώ
σε
τόδ'
ἱερὸν
εἰσανιόντα
|
~Δινδύμου |
ὀκριόεντος
ἐύθρονον
ἱλάξασθαι
~μητέρα
συμπάντων |
[1, 1150] |
~στόρνυσθαι:
τοὶ
δ'
ἀμφὶ
πυρήια
|
δινεύεσκον: |
~οἱ
δ'
οἶνον
κρητῆρσι
κέρων, |
[1, 200] |
Κεκροπίηθεν
~Ἰλισσοῦ
προπάροιθε
χορῷ
ἔνι
|
δινεύουσαν. |
~καί
μιν
ἄγων
ἕκαθεν,
Σαρπηδονίην |
[1, 900] |
ἐπὶ
νυκτὶ
διάνδιχα
νηὸς
ἰούσης
|
~δίνῃ |
πορφύροντα
διήνυσαν
Ἑλλήσποντον.
~Ἔστι
δέ |
[1, 1200] |
ἔσπασε
χειρί,
μέσῃ
δ'
ἐνικάββαλε
|
δίνῃ. |
~Τοῦ
δ'
ἥρως
ἰάχοντος
ἐπέκλυεν |
[1, 0] |
αὐτοσχεδόν,
ὅν
ῥα
Κομήτης
~γείνατο
|
δινήεντος |
ἐφ'
ὕδασιν
Ἀπιδανοῖο,
~Πειρεσιὰς
ὄρεος |
[1, 1050] |
~τρὶς
περὶ
χαλκείοις
σὺν
τεύχεσι
|
δινηθέντες |
~τύμβῳ
ἐνεκτερέιξαν,
ἐπειρήσαντό
τ'
ἀέθλων, |
[1, 1300] |
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ
δέ
οἱ
|
δίνῃσι |
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον,
κοίλην |
[1, 1300] |
ὅπῃ
πάρος,
ἑδριόωντο.
~τὼ
δὲ
|
Διὸς |
βουλῇσιν,
ὁ
μὲν
Μυσοῖσι
βαλέσθαι |
[1, 0] |
μὲν
Ἀπιδανός
τε
μέγας
καὶ
|
δῖος |
Ἐνιπεὺς
~ἄμφω
συμφορέονται,
ἀπόπροθεν
εἰς |
[1, 1050] |
Δολιονίῃσι
γυναιξὶν
~ἀνδράσι
τ'
ἐκ
|
Διὸς |
ἦμαρ
ἐπήλυθεν:
οὐδὲ
γὰρ
αὐτῶν |
[1, 1300] |
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε
παρὲκ
μεγάλοιο
|
Διὸς |
μενεαίνετε
βουλὴν
~Αἰήτεω
πτολίεθρον
ἄγειν |
[1, 1150] |
ῥ̓
ἴμεν
εἰς
ὕλην
υἱὸς
|
Διός, |
ὥς
κεν
ἐρετμὸν
~οἷ
αὐτῷ |
[1, 1200] |
πρῶτα
δόμων
ἐκ
πατρὸς
ἀπούρας,
|
~δίου |
Θειοδάμαντος,
ὃν
ἐν
Δρυόπεσσιν
ἔπεφνεν |
[1, 900] |
υἱὸς
ἄνασσεν
~Κύζικος,
ὃν
κούρη
|
δίου |
τέκεν
Εὐσώροιο
~Αἰνήτη.
τοὺς
δ' |
[1, 700] |
ἀμφ'
ὤμοισι
θεᾶς
Τριτωνίδος
ἔργον,
|
~δίπλακα |
πορφυρέην
περονήσατο,
τήν
οἱ
ὄπασσεν |
[1, 300] |
λάχνῃ
μέλαν:
αὐτὰρ
ὁ
καλὴν
|
~δίπλακα, |
τήν
οἱ
ὄπασσε
κασιγνήτη
Πελόπεια. |
[1, 550] |
μήλων
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς
οἴδματι:
|
διπλόα |
δ'
ἀκταῖς
~ἤματ'
ἐλινύεσκον:
ἀτὰρ |
[1, 800] |
~ὀψὲ
μεταστρέψωσι
νόον:
τὸ
δὲ
|
διπλόον |
αἰεὶ
~πῆμα
κακὸν
προύβαινεν.
ἀτιμάζοντο |
[1, 700] |
οἱ
χρυσέῃ
φόρμιγγι
λιγαίνων
~ἤιε,
|
δὶς |
τόσση
δὲ
μετ'
ἴχνια
νίσσετο |
[1, 750] |
βιόωντο
νομῆας.
~Ἐν
δὲ
δύω
|
δίφροι |
πεπονήατο
δηριόωντες.
~καὶ
τὸν
μὲν |
[1, 1200] |
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
γάρ
οἱ
|
διχόμηνις |
ἀπ'
αἰθέρος
αὐγάζουσα
~βάλλε
σεληναίη. |
[1, 1100] |
~Δίνδυμον:
ἀλλά
σφιν
τότ'
ἀνέβραχε
|
διψάδος |
αὔτως
~ἐκ
κορυφῆς
ἄλληκτον:
Ἰησονίην |
[1, 100] |
Ἀραιθυρέηθεν
ἵκανεν,
~ἔνθ'
ἀφνειὸς
ἔναιε
|
Διωνύσοιο |
ἕκητι,
~πατρὸς
ἑοῦ,
πηγῇσιν
ἐφέστιος |
[1, 250] |
~ἤδη
δὲ
δμῶές
τε
πολεῖς
|
δμωαί |
τ'
ἀγέροντο:
~μήτηρ
δ'
ἀμφ' |
[1, 350] |
ἐντυνώμεσθα
παρασχεδόν.
ὄφρα
δ'
ἴασι
|
~δμῶες |
ἐμοὶ
σταθμῶν
σημάντορες,
οἷσι
μέμηλεν |
[1, 300] |
νηί:
~κεῖσε
δ'
ὁμαρτήσουσιν
ἔται
|
δμῶές |
τε
κιόντι.
~Ἠ,
καὶ
ὁ |
[1, 250] |
ἐπὶ
προμολῇσι
κιόντων.
~ἤδη
δὲ
|
δμῶές |
τε
πολεῖς
δμωαί
τ'
ἀγέροντο: |
[1, 250] |
μὲν
ἔπειτα
κατεπρήυνεν
ἀνίας
~θαρσύνων,
|
δμώεσσι |
δ'
ἀρήια
τεύχε'
ἀείρειν
~πέφραδεν: |
[1, 200] |
Κλυμένης
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
δμώεσσιν |
ἐπαρτέα
πάντ'
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα
περ |
[1, 250] |
ἡ
τὸ
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν
ἀγητὴ
|
~δμωὶς |
ὅπως
κενεοῖσι
λελείψομαι
ἐν
μεγάροισιν, |
[1, 700] |
δ'
ἔσαν
Ἀντιόπης
Ἀσωπίδος
υἱέε
|
δοιώ, |
~Ἀμφίων
καὶ
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
δ' |
[1, 350] |
πρῶτα
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω
|
δοιὼ |
μίαν:
ἐκ
δ'
ἄρα
μέσσην |
[1, 900] |
~ἰσθμὸν
δ'
αὖ
πεδίον
τε
|
Δολίονες |
ἀμφενέμοντο
~ἀνέρες:
ἐν
δ'
ἥρως |
[1, 1050] |
χαίτας
~αὐτοὶ
ὁμῶς
λαοί
τε
|
Δολίονες. |
αὐτὰρ
ἔπειτα
~τρὶς
περὶ
χαλκείοις |
[1, 1000] |
ἐνόησεν
~ἔμμεναι:
οὐδ'
ὑπὸ
νυκτὶ
|
Δολίονες |
ἂψ
ἀνιόντας
~ἥρωας
νημερτὲς
ἐπήισαν: |
[1, 950] |
~τοῦ
γὰρ
ἔσαν
τὰ
πρῶτα
|
Δολίονες |
ἐκγεγαῶτες.
~ἔνθ'
Ἀργὼ
προύτυψεν
ἐπειγομένη |
[1, 950] |
Ἀθήνης.
~Τοὺς
δ'
ἄμυδις
φιλότητι
|
Δολίονες |
ἠδὲ
καὶ
αὐτὸς
~Κύζικος
ἀντήσαντες |
[1, 1050] |
οὔνομα
νύμφης.
~αἰνότατον
δὴ
κεῖνο
|
Δολιονίῃσι |
γυναιξὶν
~ἀνδράσι
τ'
ἐκ
Διὸς |
[1, 1000] |
κυδοιμὸς
~δεινός
τε
ζαμενής
τε
|
Δολιονίῳ |
πέσε
δήμῳ.
~οὐδ'
ὅγε
δηιοτῆτος |
[1, 1000] |
φέρον,
ὄφρ'
ἐπέλασσαν
~αὖτις
ἐυξείνοισι
|
Δολίοσιν |
ἐκ
δ'
ἄρ'
ἔβησαν
~αὐτονυχί: |
[1, 550] |
διακριδὸν
ἀμφιβαλόντες
~Τισαίην
εὔκηλοι
ὑπὲρ
|
δολιχὴν |
θέον
ἄκρην.
~τοῖσι
δὲ
φορμίζων |
[1, 0] |
τε
καὶ
οὔνομα
μυθησαίμην
~ἡρώων,
|
δολιχῆς |
τε
πόρους
ἁλός,
ὅσσα
τ' |
[1, 900] |
ἔνθ'
ἄρα
τοίγε
~κόπτον
ὕδωρ
|
δολιχῇσιν |
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος |
[1, 1250] |
ἑταίρων
~εἶμι
τεῶν,
οἳ
τόνγε
|
δόλον |
συνετεκτήναντο.
~Ἠ,
καὶ
ἐς
Ἁγνιάδην |
[1, 50] |
ἄγχι
δὲ
λίμνης
~Ξυνιάδος
Κτιμένην
|
Δολοπηίδα |
ναιετάασκεν.
~Καὶ
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα |
[1, 550] |
ὑπεύδιος
ἠπείροιο
~ἀκτὴ
καὶ
τύμβος
|
Δολοπήιος: |
ἔνθ'
ἄρα
τοίγε
~ἑσπέριοι
ἀνέμοιο |
[1, 50] |
πολυλήιοι
Ἑρμείαο
~υἱέες
εὖ
δεδαῶτε
|
δόλους, |
Ἔρυτος
καὶ
Ἐχίων,
~τοῖσι
δ' |
[1, 700] |
πέλας,
τῆς
οἵγε
νέον
βάλλοντο
|
δομαίους |
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
μὲν
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν |
[1, 200] |
πάις
μενέαινεν
Ἄκαστος
~ἰφθίμου
Πελίαο
|
δόμοις |
ἔνι
πατρὸς
ἑοῖο
~μιμνάζειν,
Ἄργος |
[1, 100] |
ἵππων
~Σπάρτηθεν:
τοὺς
δ'
ἥγε
|
δόμοις |
ἔνι
Τυνδαρέοιο
~τηλυγέτους
ὠδῖνι
μιῇ |
[1, 400] |
ὄφρ'
ἐπιβαίην
~νηός,
ἐυκλείη
δὲ
|
δόμοις |
ἐπιβάντι
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη: |
[1, 300] |
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε
|
δόμοις, |
μηδ'
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε
νηί: |
[1, 800] |
οἶαι
κοῦραι
ληίτιδες
ἔν
τε
|
δόμοισιν |
~ἔν
τε
χοροῖς
ἀγορῇ
τε |
[1, 200] |
τόθι
γάρ
μιν
ἑοῖς
ὑπέδεκτο
|
δόμοισιν. |
~Ζήτης
αὖ
Κάλαΐς
τε
Βορήιοι |
[1, 850] |
ὁ
μὲν
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
ἐς
|
δόμον |
ὦρτο
~Αἰσονίδης:
οἱ
δ'
ἄλλοι |
[1, 650] |
ἐστ'
ἀλεωρή,
~εἴ
κεν
ἐπιτρέψητε
|
δόμους |
καὶ
ληίδα
πᾶσαν
~ὑμετέρην
ξείνοισι |
[1, 200] |
Παναχαιίδος
ἔκτοθι
βάλλει;
~αὐτῆμάρ
κε
|
δόμους |
ὀλοῷ
πυρὶ
δῃώσειαν
~Αἰήτεω,
ὅτε |
[1, 1200] |
αὐτὸς
ἔφερβεν,
~νηπίαχον
τὰ
πρῶτα
|
δόμων |
ἐκ
πατρὸς
ἀπούρας,
~δίου
Θειοδάμαντος, |
[1, 300] |
~Ἠ,
καὶ
ὁ
μὲν
προτέρωσε
|
δόμων |
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος
δ'
ἐκ |
[1, 750] |
νηγατέῃσιν
ἐεργόμεναι
καλύβῃσιν
~νύμφαι
θηήσαντο
|
δόμων |
ὕπερ
ἀντέλλοντα,
~καί
σφισι
κυανέοιο |
[1, 200] |
αὐχένος
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
~κυάνεαι
|
δονέοντο |
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ
μὲν |
[1, 800] |
εἴξαντες,
ἀπεσσεύοντο
γυναῖκας:
~αὐτὰρ
ληιάδεσσι
|
δορικτήταις |
παρίαυον,
~σχέτλιοι.
ἦ
μὲν
δηρὸν |
[1, 1150] |
ἀροτρεὺς
~ἀσπασίως
εἰς
αὖλιν
ἑήν,
|
δόρποιο |
χατίζων,
~αὐτοῦ
δ'
ἐν
προμολῇ |
[1, 500] |
ἐπισπέρχουσα
νέεσθαι.
~ἐν
γάρ
οἱ
|
δόρυ |
θεῖον
ἐλήλατο,
τό
ῥ'
ἀνὰ |
[1, 450] |
ἀνάλκιδας
ἄνδρας
ἀτύζει;
~ἴστω
νῦν
|
δόρυ |
θοῦρον,
ὅτῳ
περιώσιον
ἄλλων
~κῦδος |
[1, 450] |
~Ζεὺς
τόσον,
ὁσσάτιόν
περ
ἐμὸν
|
δόρυ, |
μή
νύ
τι
πῆμα
~λοίγιον |
[1, 750] |
~σὺν
τῷ
δ'
Οἰνόμαος
προτενὲς
|
δόρυ |
χειρὶ
μεμαρπὼς
~ἄξονος
ἐν
πλήμνῃσι |
[1, 50] |
~δωτίνης:
αὐτῷ
γὰρ
ἑκὼν
ἐρίδηνε
|
δοτῆρι. |
~Τοῖσι
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι
μετεκίαθον: |
[1, 350] |
ἑκάτερθεν,
ἵν'
εὖ
ἀραροίατο
γόμφοις
|
~δούρατα |
καὶ
ῥοθίοιο
βίην
ἔχοι
ἀντιόωσαν. |
[1, 1000] |
ὀρινομένους
ἐδάιξαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
|
δούρατα |
μακρὰ
νέον
πελέκεσσι
τυπέντα
~ὑλοτόμοι |
[1, 1150] |
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
δ'
ἀρη̣
ότα
|
δούρατα |
νηός.
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ
Μυσῶν |
[1, 1000] |
ἐπαΐξας
στῆθος
μέσον,
ἀμφὶ
δὲ
|
δουρὶ |
~ὀστέον
ἐρραίσθη:
ὁ
δ'
ἐνὶ |
[1, 1150] |
αὐτὸς
~ἄμφω
χερσὶν
ἔχων
πέσε
|
δόχμιος, |
ἄλλο
δὲ
πόντος
~κλύζε
παλιρροθίοισι |
[1, 1100] |
~Ἀγχιάλη
Δικταῖον
ἀνὰ
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν
|
~δραξαμένη |
γαίης
Οἰαξίδος
ἐβλάστησεν.
~πολλὰ
δὲ |
[1, 1250] |
διαγλαύσσουσι
δ'
ἀταρποί,
~καὶ
πεδία
|
δροσόεντα |
φαεινῇ
λάμπεται
αἴγλῃ,
~τῆμος
τούσγ' |
[1, 1100] |
παρενήνεον:
ἀμφὶ
δὲ
φύλλοις
~στεψάμενοι
|
δρυΐνοισι |
θυηπολίης
ἐμέλοντο
~Μητέρα
Δινδυμίην
πολυπότνιαν |
[1, 1200] |
ἐθέλοντα.
~ἵετο
γὰρ
πρόφασιν
πολέμου
|
Δρυόπεσσι |
βαλέσθαι
~λευγαλέην,
ἐπεὶ
οὔτι
δίκης |
[1, 1200] |
ἀπούρας,
~δίου
Θειοδάμαντος,
ὃν
ἐν
|
Δρυόπεσσιν |
ἔπεφνεν
~νηλειῶς,
βοὸς
ἀμφὶ
γεωμόρου |
[1, 700] |
οἱ
ὄπασσεν
~Παλλάς,
ὅτε
πρῶτον
|
δρυόχους |
ἐπεβάλλετο
νηὸς
~Ἀργοῦς,
καὶ
κανόνεσσι |
[1, 550] |
δ'
ἠερίη
πολυλήιος
αἶα
Πελασγῶν
|
~δύετο, |
Πηλιάδας
δὲ
παρεξήμειβον
ἐρίπνας
~αἰὲν |
[1, 100] |
Πηρὼ
~Νηληίς:
τῆς
δ'
ἀμφὶ
|
δύην |
ἐμόγησε
βαρεῖαν
~Αἰολίδης
σταθμοῖσιν
ἐν |
[1, 900] |
~πατρί
τ'
ἐμῷ
καὶ
μητρὶ
|
δύης |
ἄκος,
ἢν
ἄρα
τούσγε
~τέτμῃ |
[1, 600] |
δ'
ἅμα
τῇσι
Θοαντιὰς
Ὑψιπύλεια
|
~δῦν' |
ἐνὶ
τεύχεσι
πατρός.
ἀμηχανίῃ
δ' |
[1, 300] |
οὐδέ
τι
φάσθαι
~ἔμπης
ἱεμένη
|
δύνατο, |
προθέοντος
ὁμίλου:
~ἀλλ'
ἡ
μὲν |
[1, 600] |
βουκόλιαί
τε
βοῶν
χάλκειά
τε
|
δύνειν |
~τεύχεα,
πυροφόρους
τε
διατμήξασθαι
ἀροὔρας |
[1, 250] |
αὐτὸν
βεβολημένη.
ὀξὺ
δ'
ἑκάστην
|
~δῦνεν |
ἄχος:
σὺν
δέ
σφι
πατὴρ |
[1, 150] |
ἴαλλεν:
~ὧδ'
ἔτι
κουρίζων
περιθαρσέα
|
δῦνεν |
ὅμιλον
~ἡρώων.
τοῦ
δ'
οὔτιν' |
[1, 1000] |
ἄρεα
κέλσαι.
~τῶ
καὶ
τεύχεα
|
δύντες |
ἐπὶ
σφίσι
χεῖρας
ἄειραν.
~σὺν |
[1, 150] |
πεφόρητο
κελεύθῳ.
~Καὶ
δ'
ἄλλω
|
δύο |
παῖδε
Ποσειδάωνος
ἵκοντο:
~ἤτοι
ὁ |
[1, 900] |
~αἱ
μὲν
ἀπὸ
στιβαρῶν
ὤμων
|
δύο, |
ταὶ
δ'
ὑπένερθεν
~τέσσαρες
αἰνοτάτῃσιν |
[1, 900] |
καθύπερθε:
νέον
γε
μὲν
ἠελίοιο
|
~δυομένου |
Χερόνησον
ἐπὶ
προύχουσαν
ἵκοντο.
~ἔνθα |
[1, 1000] |
μὲν
ἐς
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
|
~δύπτοντες |
κεφαλὰς
καὶ
στήθεα,
γυῖα
δ' |
[1, 600] |
πυλέων
ἔκτοσθε
Μυρίνης
~δήια
τεύχεα
|
δῦσαι |
ἐς
αἰγιαλὸν
προχέοντο,
~Θυιάσιν
ὠμοβόροις |
[1, 650] |
γῆρας
ἵκησθε.
~πῶς
τῆμος
βώσεσθε
|
δυσάμμοροι; |
ἦε
βαθείαις
~αὐτόματοι
βόες
ὔμμιν |
[1, 250] |
~Αἴσων
αὖ
μέγα
δή
τι
|
δυσάμμορος. |
ἦ
τέ
οἱ
ἦεν
~βέλτερον, |
[1, 250] |
ἐν
μεγάροισιν,
~σεῖο
πόθῳ
μινύθουσα
|
δυσάμμορος, |
ᾧ
ἔπι
πολλὴν
~ἀγλαΐην
καὶ |
[1, 550] |
Μελίβοιαν.
~ἀκτήν
τ'
αἰγιαλόν
τε
|
δυσήνεμον |
εἰσορόωντες.
~ἠῶθεν
δ'
Ὁμόλην
αὐτοσχεδὸν |
[1, 50] |
ὅσσον
τέ
περ
ἠελίοιο
~μεσσηγὺς
|
δύσιές |
τε
καὶ
ἀντολαὶ
εἰσορόωνται.
~Τῷ |
[1, 1200] |
νεός,
εὖτε
μάλιστα
~χειμερίη
ὀλοοῖο
|
δύσις |
πέλει
Ὠρίωνος,
~ὑψόθεν
ἐμπλήξασα
θοὴ |
[1, 650] |
Θρήιξ
στρατός,
ἠέ
τις
ἄλλος
|
~δυσμενέων, |
ἅ
τε
πολλὰ
μετ'
ἀνθρώποισι |
[1, 1050] |
τεῦξαν
θεαί,
ἣν
καλέουσιν
~Κλείτην,
|
δυστήνοιο |
περικλεὲς
οὔνομα
νύμφης.
~αἰνότατον
δὴ |
[1, 1100] |
ξιφέεσσιν
ἐπέκτυπον,
ὥς
κεν
ἰωὴ
|
~δύσφημος |
πλάζοιτο
δι'
ἠέρος,
ἣν
ἔτι |
[1, 200] |
Βορέῃ
τέκεν
Ὠρείθυια
~ἐσχατιῇ
Θρῄκης
|
δυσχειμέρου: |
ἔνθ'
ἄρα
τήνγε
~Θρηίκιος
Βορέης |
[1, 1300] |
καὶ
κῦμ'
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
νειόθι
|
δύψας: |
~ἀμφὶ
δέ
οἱ
δίνῃσι
κυκώμενον |
[1, 150] |
καὶ
κλῆρον
Ἀφειδάντειον
ἔναιον,
~υἷε
|
δύω |
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
γε
μὲν
ἕσπετ' |
[1, 400] |
ἀγέληθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγοντες
~βουκόλοι
Αἰσονίδαο
|
δύω |
βόε.
τοὺς
δ'
ἐρύσαντο
~κουρότεροι |
[1, 750] |
ὀλίγους
βιόωντο
νομῆας.
~Ἐν
δὲ
|
δύω |
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες.
~καὶ
τὸν |
[1, 1300] |
γαῖαν
~ἀμφ'
αὐτοῖς,
στήλας
τε
|
δύω |
καθύπερθεν
ἔτευξεν,
~ὧν
ἑτέρη,
θάμβος |
[1, 1300] |
ἄλληκτον
ἰωήν,
~εἰ
μὴ
Θρηικίοιο
|
δύω |
υἷες
Βορέαο
~Αἰακίδην
χαλεποῖσιν
ἐρητύεσκον |
[1, 1300] |
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
~ἐκπλῆσαι
μογέοντα
|
δυώδεκα |
πάντας
ἀέθλους,
~ναίειν
δ'
ἀθανάτοισι |
[1, 1050] |
ἄελλαι
~ἤμαθ'
ὁμοῦ
νύκτας
τε
|
δυώδεκα, |
τοὺς
δὲ
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον. |
[1, 500] |
ῥ'
ἀνὰ
μέσσην
~στεῖραν
Ἀθηναίη
|
Δωδωνίδος |
ἥρμοσε
φηγοῦ.
~οἱ
δ'
ἀνὰ |
[1, 150] |
θείοιο:
Ποσειδάων
δέ
οἱ
ἀλκὴν
|
~δῶκεν |
ἀπειρεσίην
ἠδ'
ὅττι
κεν
ἀρήσαιτο |
[1, 950] |
παρὰ
θῖνα,
θυηπολίης
τ'
ἐμελοντο.
|
~δῶκεν |
δ'
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν
μέθυ |
[1, 750] |
ἐρείσας
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως,
ὄφρ'
ἀγλαὰ
|
δώμαθ' |
ἵκανεν
~Ὑψιπύλης:
ἄνεσαν
δὲ
πύλας |
[1, 800] |
δ'
αὐτοὺς
ξεινοῦσθαι
ἐπὶ
σφέα
|
δώματ' |
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
Κύπρις
γὰρ
ἐπὶ |
[1, 950] |
μεμόρητο:
~ἀλλ'
ἔτι
οἱ
κατὰ
|
δώματ' |
ἀκήρατος
ἦεν
ἄκοιτις
~ὠδίνων,
Μέροπος |
[1, 50] |
νήσῳ:
~Πηλεὺς
δὲ
Φθίῃ
ἐνὶ
|
δώματα |
ναῖε
λιασθείς.
~Τοῖς
δ'
ἐπὶ |
[1, 1300] |
τε
καὶ
ἄσχετον,
ἀλλ'
ἀνέμοισιν
|
~δώομεν |
ἀμπλακίην,
ὡς
καὶ
πάρος
εὐμενέοντες. |
[1, 750] |
ἐπ'
ἐλπίδι
θηήσαιο.
~Τοῖ'
ἄρα
|
δῶρα |
θεᾶς
Τριτωνίδος
ἦεν
Ἀθήνης.
~δεξιτερῇ |
[1, 400] |
~ἄλλα
δ'
ἐς
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
|
δῶρα |
κομίσσω.
~νῦν
δ'
ἴθι,
καὶ |
[1, 650] |
κυφοῖο
μεταφρένου,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
|
~Δῶρα |
μέν,
ὡς
αὐτῇ
περ
ἐφανδάνει |
[1, 650] |
εἰ
δ'
ἄγε
δὴ
μενοεικέα
|
δῶρα |
πόρωμεν
~ἀνδράσιν,
οἷά
τ'
ἔοικεν |
[1, 850] |
ἐελμένοι:
οὐδέ
τι
κῶας
~αὐτόματον
|
δώσει |
τις
ἑλὼν
θεὸς
εὐξαμένοισιν.
~ἴομεν |
[1, 50] |
πόρε
τόξον
Ἑκηβόλος:
οὐδ'
ἀπόνητο
|
~δωτίνης: |
αὐτῷ
γὰρ
ἑκὼν
ἐρίδηνε
δοτῆρι. |
[1, 850] |
ἢν
ἄρα
δή
με
θεοὶ
|
δώωσι |
τεκέσθαι.
~Τὴν
δ'
αὖτ'
Αἴσονος |
[1, 1250] |
σε
καλύψῃ,
~αἴ
κε
θεοὶ
|
δώωσιν |
ὑπότροπον
οἴκαδε
νόστον.
~ἀλλὰ
τί |