Chant, vers |
[1, 800] |
νῆσος:
ἔγωγε
μὲν
οὐκ
ἀθερίζων
|
~χάζομαι, |
ἀλλά
με
λυγροὶ
ἐπισπέρχουσιν
ἄεθλοι. |
[1, 1050] |
τρία
πάντα
γόων,
τίλλοντό
τε
|
χαίτας |
~αὐτοὶ
ὁμῶς
λαοί
τε
Δολίονες. |
[1, 1300] |
Θρηικίοιο
δύω
υἷες
Βορέαο
~Αἰακίδην
|
χαλεποῖσιν |
ἐρητύεσκον
ἔπεσσιν,
~σχέτλιοι:
ἦ
τέ |
[1, 1300] |
πώεσι
μήλων,
~οὐδὲ
περὶ
κτεάτεσσι
|
χαλεψάμενος |
μενέηνας,
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ
φωτός. |
[1, 450] |
ἐπισχόμενος
πλεῖον
δέπας
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε
|
χαλίκρητον |
λαρὸν
μέθυ:
δεύετο
δ'
οἴνῳ |
[1, 1200] |
ὦρτο
νέεσθαι.
~Τόφρα
δ'
Ὕλας
|
χαλκέῃ |
σὺν
κάλπιδι
νόσφιν
ὁμίλου
~δίζητο |
[1, 600] |
~τῇσι
δὲ
βουκόλιαί
τε
βοῶν
|
χάλκειά |
τε
δύνειν
~τεύχεα,
πυροφόρους
τε |
[1, 700] |
τὸ
δ'
ἀντίον
ἀτρεκὲς
αὔτως
|
~χαλκείῃ |
δείκηλον
ἐν
ἀσπίδι
φαίνετ'
ἰδέσθαι. |
[1, 1050] |
Δολίονες.
αὐτὰρ
ἔπειτα
~τρὶς
περὶ
|
χαλκείοις |
σὺν
τεύχεσι
δινηθέντες
~τύμβῳ
ἐνεκτερέιξαν, |
[1, 400] |
ἑτέροιο
κατὰ
πλατὺν
αὐχένα
κόψας
|
~χαλκείῳ |
πελέκει
κρατεροὺς
διέκερσε
τένοντας:
~ἤριπε |
[1, 1150] |
δέρμα
λέοντος.
~τὴν
δ'
ὅγε
|
χαλκοβαρεῖ |
ῥοπάλῳ
δαπέδοιο
τινάξας
~νειόθεν
ἀμφοτέρῃσι |
[1, 1200] |
περὶ
δ'
ἄσπετον
ἔβραχεν
ὕδωρ
|
~χαλκὸν |
ἐς
ἠχήεντα
φορεύμενον,
αὐτίκα
δ' |
[1, 50] |
ἀνάσσων
~μίμνεν
ὑπὸ
σκοπιὴν
ὄρεος
|
Χαλκωδονίοιο. |
~Οὐδ'
Ἀλόπῃ
μίμνον
πολυλήιοι
Ἑρμείαο |
[1, 1300] |
περικλεὲς
ἄστυ
καμόντα
~μοῖραν
ἀναπλήσειν
|
Χαλύβων |
ἐν
ἀπείρονι
γαίῃ.
~αὐτὰρ
Ὕλαν |
[1, 1250] |
ζέεν
αἷμα.
~χωόμενος
δ'
ἐλάτην
|
χαμάδις |
βάλεν,
ἐς
δὲ
κέλευθον
~τὴν |
[1, 850] |
ἐπὶ
γλυκὺν
ἵμερον
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο
|
χάριν |
πολυμήτιος,
ὄφρα
κεν
αὖτις
~ναίηται |
[1, 400] |
θυηλήν,
~ἥν
τοι
τῆσδ'
ἐπίβαθρα
|
χάριν |
προτεθείμεθα
νηὸς
~πρωτίστην:
λύσαιμι
δ' |
[1, 1200] |
εἰσενόησεν
~κάλλει
καὶ
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
|
χαρίτεσσιν. |
~πρὸς
γάρ
οἱ
διχόμηνις
ἀπ' |
[1, 1250] |
Ποσιδήιον
ἄκρην.
~ἦμος
δ'
οὐρανόθεν
|
χαροπὴ |
ὑπολάμπεται
ἠὼς
~ἐκ
περάτης
ἀνιοῦσα, |
[1, 800] |
ἀντιάσαιμεν
~χρησμοσύνης,
ἣν
ἄμμι
σέθεν
|
χατέουσιν |
ὀπάζεις.
~εἶμι
δ'
ὑπότροπος
αὖτις |
[1, 1150] |
~ἀσπασίως
εἰς
αὖλιν
ἑήν,
δόρποιο
|
χατίζων, |
~αὐτοῦ
δ'
ἐν
προμολῇ
τετρυμένα |
[1, 400] |
ἐπὶ
σχίζῃσιν:
ὁ
δ'
ἀκρήτους
|
χέε |
λοιβὰς
~Αἰσονίδης,
γήθει
δὲ
σέλας |
[1, 450] |
λαρὸν
μέθυ:
δεύετο
δ'
οἴνῳ
|
~χείλεα, |
κυάνεαί
τε
γενειάδες:
οἱ
δ' |
[1, 350] |
τὸν
οὐκ
ἐπέβαλλε
θάλασσα
~κύμασι,
|
χειμερίη |
δὲ
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη.
~νῆα |
[1, 1200] |
ἀπροφάτως
ἱστόν
νεός,
εὖτε
μάλιστα
|
~χειμερίη |
ὀλοοῖο
δύσις
πέλει
Ὠρίωνος,
~ὑψόθεν |
[1, 0] |
μετέπειτα
τεὴν
κατὰ
βάξιν
Ἰήσων
|
~χειμερίοιο |
ῥέεθρα
κιὼν
διὰ
ποσσὶν
Ἀναύρου |
[1, 1300] |
ἐβεβήκει
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
ἐς
Ἰήσονα,
|
χεῖρα |
δὲ
χειρὶ
~ἄκρην
ἀμφιβαλὼν
προσπτύξατο, |
[1, 300] |
ἔνθα
περ
ἧστο,
~δεξιτερὴν
ἀνὰ
|
χεῖρα |
τανύσσατο
φώνησέν
τε:
~Μήτις
ἐμοὶ |
[1, 1000] |
καὶ
τεύχεα
δύντες
ἐπὶ
σφίσι
|
χεῖρας |
ἄειραν.
~σὺν
δ'
ἔλασαν
μελίας |
[1, 200] |
~πολλὰ
μάλ'
ἀθανάτοισιν
ἐς
αἰθέρα
|
χεῖρας |
ἄειρον,
~εὐχόμεναι
νόστοιο
τέλος
θυμηδὲς |
[1, 1150] |
~αὐσταλέος
κονίῃσι,
περιτριβέας
δέ
τε
|
χεῖρας |
~εἰσορόων
κακὰ
πολλὰ
ἑῇ
ἠρήσατο |
[1, 850] |
~ὧς
δὲ
καὶ
Ὑψιπύλη
ἠρήσατο
|
χεῖρας |
ἑλοῦσα
~Αἰσονίδεω,
τὰ
δέ
οἱ |
[1, 450] |
τεὸς
ἐγγυάλιξεν.
~φράζεο
δ'
ὅππως
|
χεῖρας |
ἐμὰς
σόος
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ
θεσπίζων |
[1, 350] |
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα
θ'
ὁμοῦ
καὶ
|
χεῖρας |
ἐπήλασαν.
ἐν
δ'
ἄρα
Τῖφυς |
[1, 1150] |
ἀνὰ
δ'
ἕζετο
σιγῇ
~παπταίνων:
|
χεῖρες |
γὰρ
ἀήθεον
ἠρεμέουσαι.
~Ἠμος
δ' |
[1, 900] |
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
~ἓξ
γὰρ
ἑκάστῳ
|
χεῖρες |
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται,
~αἱ
μὲν
ἀπὸ |
[1, 350] |
εἴσω
ἁλὸς
ὁσσάτιόν
περ
~ἑλκομένη
|
χείρεσσιν |
ἐπιδραμέεσθαι
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
δὲ
προτέρω |
[1, 550] |
Ἰτωνίδος,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὺς
~ἥρωας
|
χείρεσσιν |
ἐπικραδάοντας
ἐρετμά.
~αὐτὰρ
ὅ
γ' |
[1, 1300] |
Τελαμὼν
ἐς
Ἰήσονα,
χεῖρα
δὲ
|
χειρὶ |
~ἄκρην
ἀμφιβαλὼν
προσπτύξατο,
φώνησέν
τε: |
[1, 550] |
~τέγγε
πόδας,
καὶ
πολλὰ
βαρείῃ
|
χειρὶ |
κελεύων,
~νόστον
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
νισσομένοισιν. |
[1, 750] |
τῷ
δ'
Οἰνόμαος
προτενὲς
δόρυ
|
χειρὶ |
μεμαρπὼς
~ἄξονος
ἐν
πλήμνῃσι
παρακλιδὸν |
[1, 1200] |
στόμα:
δεξιτερῇ
δὲ
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
|
χειρί, |
μέσῃ
δ'
ἐνικάββαλε
δίνῃ.
~Τοῦ |
[1, 1300] |
~νειόθεν
ἐκ
λαγόνων
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
|
χειρὶ |
~νηίου
ὁλκαίοιο,
καὶ
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν: |
[1, 800] |
ἐπισπέρχουσιν
ἄεθλοι.
~Ἦ
καὶ
δεξιτερῆς
|
χειρὸς |
θίγεν:
αἶψα
δ'
ὀπίσσω
~βῆ |
[1, 300] |
πολιηόχου
ἀρήτειρα,
~καί
μιν
δεξιτερῆς
|
χειρὸς |
κύσεν,
οὐδέ
τι
φάσθαι
~ἔμπης |
[1, 1150] |
τούσγε
~πασσυδίῃ
μογέοντας
ἐφέλκετο
κάρτει
|
χειρῶν |
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
δ'
ἀρη̣
ότα |
[1, 550] |
ὑπάτου
ὄρεος
κίεν
ἄγχι
θαλάσσης
|
~Χείρων |
Φιλλυρίδης,
πολιῇ
δ'
ἐπὶ
κύματος |
[1, 0] |
τοῖον
ἑῶν
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων
~Αἰσονίδης
|
Χείρωνος |
ἐφημοσύνῃσι
πιθήσας
~δέξατο,
Πιερίῃ
Βιστωνίδι |
[1, 1100] |
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
μὲν
καρπὸν
|
χέον |
ἄσπετον,
ἀμφὶ
δὲ
ποσσὶν
~αὐτομάτη |
[1, 500] |
~ἣ
θέμις,
ἑστηῶτες
ἐπὶ
γλώσσῃσι
|
χέοντο |
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ
διὰ
κνέφας |
[1, 1100] |
πανυπέρταται
ἐρρίζωνται.
~βωμὸν
δ'
αὖ
|
χέραδος |
παρενήνεον:
ἀμφὶ
δὲ
φύλλοις
~στεψάμενοι |
[1, 400] |
σχεδόν.
οἱ
δ'
ἄρ'
ἔπειτα
|
~χέρνιβά |
τ'
οὐλοχύτας
τε
παρέσχεθον.
αὐτὰρ |
[1, 900] |
νέον
γε
μὲν
ἠελίοιο
~δυομένου
|
Χερόνησον |
ἐπὶ
προύχουσαν
ἵκοντο.
~ἔνθα
σφιν |
[1, 850] |
~ἐνδυκὲς
ἀνέρας
ἀμφὶ
κινυρόμεναι
προχέοντο,
|
~χερσί |
τε
καὶ
μύθοισιν
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον, |
[1, 800] |
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς
ὑπὸ
|
χερσὶν |
ἀτασθάλου:
οὐδ'
ἀπὸ
μητρὸς
~λώβην, |
[1, 1100] |
καὶ
πᾶσα
περαίη
~Θρηικίης
ἐνὶ
|
χερσὶν |
ἑαῖς
προυφαίνετ'
ἰδέσθαι:
~φαίνετο
δ' |
[1, 900] |
ἄλλοι
~βαῖνον
ἀριστῆες:
λάζοντο
δὲ
|
χερσὶν |
έρετμὰ
~ἐνσχερὼ
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια
δέ |
[1, 550] |
Ἁγνιάδαο
~Τίφυος,
ὅς
ῥ'
ἐνὶ
|
χερσὶν |
ἐύξοα
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
ὄφρ' |
[1, 1150] |
τρύφος
ἄλλο
μὲν
αὐτὸς
~ἄμφω
|
χερσὶν |
ἔχων
πέσε
δόχμιος,
ἄλλο
δὲ |
[1, 1150] |
~νειόθεν
ἀμφοτέρῃσι
περὶ
στύπος
ἔλλαβε
|
χερσίν, |
~ἠνορέῃ
πίσυνος:
ἐν
δὲ
πλατὺν |
[1, 500] |
Οὐλύμποιο:
~ὥς
τε
βίῃ
καὶ
|
χερσὶν |
ὁ
μὲν
Κρόνῳ
εἴκαθε
τιμῆς, |
[1, 250] |
αὐτός
με
τεῇσι
φίλαις
ταρχύσαο
|
χερσίν, |
~τέκνον
ἐμόν:
τὸ
γὰρ
οἶον |
[1, 1300] |
σφιν
στυγερὴ
τίσις
ἔπλετ'
ὀπίσσω
|
~χερσὶν |
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ
μιν
δίζεσθαι |
[1, 900] |
κεκλιμένη,
ὅσσον
τ'
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
|
~χέρσῳ |
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
ἐν
δέ
οἱ |
[1, 1000] |
καὶ
στήθεα,
γυῖα
δ'
ὕπερθεν
|
~χέρσῳ |
τεινάμενοι:
τοὶ
δ'
ἔμπαλιν,
αἰγιαλοῖο |
[1, 450] |
πάντες
ἐπὶ
ψαμάθοισι
βαθεῖαν
~φυλλάδα
|
χευάμενοι |
πολιοῦ
πρόπαρ
αἰγιαλοῖο
~κέκλινθ'
ἑξείης: |
[1, 550] |
ἑκάτερθεν,
~κὰδ
δ'
αὐτοῦ
λίνα
|
χεῦαν, |
ἐπ'
ἠλακάτην
ἐρύσαντες.
~ἐν
δὲ |
[1, 1050] |
οἱ
ἀπὸ
βλεφάρων
ὅσα
δάκρυα
|
χεῦαν |
ἔραζε,
~πάντα
τάγε
κρήνην
τεῦξαν |
[1, 1050] |
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια
χύτλα
|
χέωνται |
~Κύζικον
ἐνναίοντες
Ἰάονες,
ἔμπεδον
αἰεὶ |
[1, 800] |
~αὔτως
δ'
ἀδμῆτές
τε
κόραι,
|
χῆραί |
τ'
ἐπὶ
τῇσιν
~μητέρες
ἂμ |
[1, 850] |
τὰ
δέ
οἱ
ῥέε
δάκρυα
|
χήτει |
ἰόντος:
~Νίσσεο,
καὶ
σὲ
θεοὶ |
[1, 350] |
ἐπιδραμέεσθαι
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
δὲ
προτέρω
|
χθαμαλώτερον |
ἐξελάχαινον
~στείρης,
ἐν
δ'
ὁλκῷ |
[1, 100] |
Ἐρεχθεΐδας
ἐκέκαστο,
~Ταιναρίην
ἀίδηλος
ὑπὸ
|
χθόνα |
δεσμὸς
ἔρυκεν,
~Πειρίθῳ
ἑσπόμενον
κοινὴν |
[1, 900] |
πόντου
~ἱέμενοι
τῇ
μὲν
Θρῃκῶν
|
χθόνα, |
τῇ
δὲ
περαίην
~Ἴμβρον
ἔχον |
[1, 1150] |
~ῥίμφα
δ'
ὀιστοδόκην
μὲν
ἐπὶ
|
χθονὶ |
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν
τόξοισιν,
ἔδυ |
[1, 950] |
αἶψα
τανύσσας
~τόξον
ἐπασσυτέρους
πέλασε
|
χθονί: |
τοὶ
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
~πέτρας |
[1, 150] |
κεῖνον
~ῥηιδίως
καὶ
νέρθε
κατὰ
|
χθονὸς |
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν
δὲ
Περικλύμενος
Νηλήιος |
[1, 1350] |
ἄητο
~ἠοῦς
τελλομένης,
οἱ
δὲ
|
χθονὸς |
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο
μάλ' |
[1, 1150] |
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ'
ἐνναέται
κείνης
|
χθονός, |
ἤιά
τέ
σφιν
~μῆλά
τε |
[1, 750] |
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ
δ'
ἐπὶ
|
χθονὸς |
ὄμματ'
ἐρείσας
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως,
ὄφρ' |
[1, 1050] |
τε
θάλασσά
τε
νειόθι
τε
|
χθὼν |
~πᾶσα
πεπείρανται
νιφόεν
θ'
ἕδος |
[1, 800] |
ἔτι
νῦν
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
|
χιονώδεα |
ναιετάουσιν.
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι: |
[1, 700] |
~πῆχυν
ἔπι
σκαιὸν
ξυνοχὴ
κεχάλαστο
|
χιτῶνος |
~νέρθεν
ὑπὲκ
μαζοῖο:
τὸ
δ' |
[1, 500] |
αἰὲν
ἐλευκαίνοντο
κέλευθοι,
~ἀτραπὸς
ὣς
|
χλοεροῖο |
διειδομένη
πεδίοιο.
~πάντες
δ'
οὐρανόθεν |
[1, 600] |
ἀγίνεον
ἀντιπέρηθεν
~Θρηικίην
δῃοῦντες:
ἐπεὶ
|
χόλος |
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
οὕνεκά
μιν |
[1, 1250] |
~θυμὸν
ἔδων:
Τελαμῶνα
δ'
ἕλεν
|
χόλος, |
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Ἧσ'
αὔτως |
[1, 1300] |
τε:
~Αἰσονίδη,
μή
μοί
τι
|
χολώσεαι, |
ἀφραδίῃσιν
~εἴ
τί
περ
ἀασάμην: |
[1, 1200] |
δέ
που
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο
|
χοροί: |
μέλε
γάρ
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι |
[1, 800] |
ἔν
τε
δόμοισιν
~ἔν
τε
|
χοροῖς |
ἀγορῇ
τε
καὶ
εἰλαπίνῃσι
μέλοντο: |
[1, 850] |
διακρινθέντες
ἑταῖροι.
~αὐτίκα
δ'
ἄστυ
|
χοροῖσι |
καὶ
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει
~καπνῷ
κνισήεντι |
[1, 500] |
~οἱ
δ'
ὥστ'
ἠίθεοι
Φοίβῳ
|
χορὸν |
ἢ
ἐνὶ
Πυθοῖ
~ᾔ
που |
[1, 200] |
Βορέης
ἀνερέψατο
Κεκροπίηθεν
~Ἰλισσοῦ
προπάροιθε
|
χορῷ |
ἔνι
δινεύουσαν.
~καί
μιν
ἄγων |
[1, 400] |
ἐπώνυμον,
ὅς
μοι
ὑπέστης
~Πυθοῖ
|
χρειομένῳ |
ἄνυσιν
καὶ
πείραθ'
ὁδοῖο
~σημανέειν, |
[1, 700] |
Μινύας
ἵκεθ'
οἱ
δ'
ἐρέεινον,
|
~χρεῖος |
ὅ
τι
φρονέουσα
μετήλυθεν.
ὦκα |
[1, 450] |
ὅππως
χεῖρας
ἐμὰς
σόος
ἐξαλέοιο,
|
~χρειὼ |
θεσπίζων
μεταμώνιον
εἴ
κεν
ἁλῴης. |
[1, 600] |
ἀνδράσιν.
ἀλλὰ
τί
μύθους
~Αἰθαλίδεω
|
χρειώ |
με
διηνεκέως
ἀγορεύειν;
~ὅς
ῥα |
[1, 650] |
πύργων
~μίμνοιεν,
μηδ'
ἄμμε
κατὰ
|
χρειὼ |
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
κακὴ
δ' |
[1, 1050] |
παρασχεδόν,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Αἰσονίδη,
|
χρειώ |
σε
τόδ'
ἱερὸν
εἰσανιόντα
~Δινδύμου |
[1, 400] |
~Ὑμῖν
μὲν
δὴ
μοῖρα
θεῶν
|
χρειώ |
τε
περῆσαι
~ἐνθάδε
κῶας
ἄγοντας: |
[1, 350] |
Ἐμβασίοιο
~θείομεν
Ἀπόλλωνος,
ὅ
μοι
|
χρείων |
ὑπέδεκτο
~σημανέειν
δείξειν
τε
πόρους |
[1, 200] |
ἔνδοθι
νῆες,
~εὖτ'
ἂν
ἄγῃ
|
χρέος |
ἄνδρας
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλεσθαι,
~δὴ |
[1, 800] |
~Ὑψιπύλη,
μάλα
κεν
θυμηδέος
ἀντιάσαιμεν
|
~χρησμοσύνης, |
ἣν
ἄμμι
σέθεν
χατέουσιν
ὀπάζεις. |
[1, 1300] |
τὰ
μὲν
ὧς
ἤμελλε
μετὰ
|
χρόνον |
ἐκτελέεσθαι.
~τοῖσιν
δὲ
Γλαῦκος
βρυχίης |
[1, 750] |
αἱμυλίοισιν:
~Ξεῖνε,
τίη
μίμνοντες
ἐπὶ
|
χρόνον |
ἔκτοθι
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
ἐπεὶ |
[1, 700] |
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
δ'
ἐπί
οἱ
|
χρυσέῃ |
φόρμιγγι
λιγαίνων
~ἤιε,
δὶς
τόσση |
[1, 200] |
ἀειρομένω
πτέρυγας,
μέγα
θάμβος
ἰδέσθαι,
|
~χρυσείαις |
φολίδεσσι
διαυγέας:
ἀμφὶ
δὲ
νώτοις |
[1, 850] |
θεοὶ
σὺν
ἀπηρέσιν
αὖτις
ἑταίροις
|
~χρύσειον |
βασιλῆι
δέρος
κομίσειαν
ἄγοντα
~αὔτως, |
[1, 0] |
πέτρας
~Κυανέας
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο
|
~χρύσειον |
μετὰ
κῶας
ἐύζυγον
ἤλασαν
Ἀργώ. |
[1, 1050] |
νῦν,
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια
|
χύτλα |
χέωνται
~Κύζικον
ἐνναίοντες
Ἰάονες,
ἔμπεδον |
[1, 950] |
ἐκ
δ'
ἄρα
τοίγε
~νῆα
|
Χυτοῦ |
λιμένος
προτέρω
ἐξήλασαν
ὅρμον:
~ἥδε |
[1, 950] |
ἀπ'
οὔρεος
ἀίξαντες
~φράξαν
ἀπειρεσίοιο
|
Χυτοῦ |
στόμα
νειόθι
πέτρῃς
~πόντιον,
οἷά |
[1, 450] |
θεσπίζων
μεταμώνιον
εἴ
κεν
ἁλῴης.
|
~Χώετ' |
ἐνιπτάζων:
προτέρω
δέ
κε
νεῖκος |
[1, 1250] |
κελαινὸν
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ζέεν
αἷμα.
|
~χωόμενος |
δ'
ἐλάτην
χαμάδις
βάλεν,
ἐς |
[1, 350] |
αἶψα
κατ'
εὖρος
ὅσον
περιβάλλετο
|
χῶρον, |
~ἠδὲ
κατὰ
πρῴραν
εἴσω
ἁλὸς |
[1, 1200] |
Εἰλατίδης
μεγάλ'
ἔστενεν,
ἀμφὶ
δὲ
|
χῶρον |
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
δέ
οἱ |
[1, 500] |
ἐδάσαντο
πάροιθεν
ἐρεσσέμεν
ᾧ
ἐνὶ
|
χώρῳ, |
~εὐκόσμως
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν
ἑδριόωντο. |