Chant, vers |
[1, 850] |
Λῆμνον
~παισὶν
ἐσανδρώσῃ,
μεγάλη
τέ
|
ἑ |
βάξις
ἵκηται.
~Ὧς
νείκεσσεν
ὅμιλον: |
[1, 150] |
μὲν
ἰῆς
γε
~μητέρος:
ἀλλά
|
ἑ |
θῆσσα
γυνὴ
τέκε:
τὸν
μὲν |
[1, 1250] |
κιὼν
σόος
αὖτις
ἱκάνει.
~ἀλλά
|
ἑ |
ληιστῆρες
ἐνιχρίμψαντες
ἄγουσιν,
~ἢ
θῆρες |
[1, 250] |
μητρυιῇ
βίοτον
βαρὺν
ἡγηλάζει:
~καί
|
ἑ |
νέον
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ |
[1, 300] |
~ἥμενον
ἐν
μέσσοισι:
μιῇ
δέ
|
ἑ |
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
ἐπέτελλον:
ὁ |
[1, 50] |
ἔχεν
βιότοιό
τε
κηδεμονῆας.
~ἀλλά
|
ἑ |
τηλύγετόν
περ
ὁμῶς
καὶ
μοῦνον |
[1, 850] |
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι
δ'
|
ἕαδεν |
~ναίοντας
λιπαρὴν
ἄροσιν
Λήμνοιο
ταμέσθαι; |
[1, 1100] |
πᾶσα
περαίη
~Θρηικίης
ἐνὶ
χερσὶν
|
ἑαῖς |
προυφαίνετ'
ἰδέσθαι:
~φαίνετο
δ'
ἠερόεν |
[1, 450] |
δ'
ἀνέηκεν
ἀτίζειν;
~ἄλλοι
μῦθοι
|
ἔασι |
παρήγοροι,
οἷσί
περ
ἀνὴρ
~θαρσύνοι |
[1, 400] |
μέσσῳ
~κεῖσέ
τε
δεῦρό
τ'
|
ἔασιν |
ἀνερχομένοισιν
ἄεθλοι.
~αὐτὰρ
ἐμοὶ
θανέειν |
[1, 1100] |
πάρεδροι
~Μητέρος
Ἰδαίης
κεκλήαται,
ὅσσοι
|
ἔασιν |
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες,
οὕς
ποτε |
[1, 900] |
ἐφέστιοι
ἐν
μεγάροισιν.
~Ἦ
καὶ
|
ἔβαιν' |
ἐπὶ
νῆα
παροίτατος:
ὧς
δὲ |
[1, 950] |
καὶ
αὐτοὶ
~πέτρας
ἀμφιρρῶγας
ἀερτάζοντες
|
ἔβαλλον. |
~δὴ
γάρ
που
κἀκεῖνα
θεὰ |
[1, 350] |
~λαίφεά
τ'
εὐποίητα
καὶ
ἁρμαλιὴν
|
ἐβάλοντο. |
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
τὰ
ἕκαστα
περιφραδέως |
[1, 1000] |
~ᾗ
πέρι
πείσματα
νηὸς
ἐπεσσύμενοι
|
ἐβάλοντο. |
~οὐδέ
τις
αὐτὴν
νῆσον
ἐπιφραδέως |
[1, 150] |
Λυγκεὺς
καὶ
ὑπέρβιος
Ἴδας
~Ἀρήνηθεν
|
ἔβαν, |
μεγάλῃ
περιθαρσέες
ἀλκῇ
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς |
[1, 800] |
ὅσσον
ἔλειπτο
~ἄρσεν
ἀνὰ
πτολίεθρον,
|
ἔβαν |
πάλιν,
ἔνθ'
ἔτι
νῦν
περ |
[1, 1300] |
δ'
ἥρωες:
ὁ
δ'
ἐσσυμένως
|
ἐβεβήκει |
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
ἐς
Ἰήσονα,
χεῖρα |
[1, 200] |
δέ
οἱ
ἔσκε
πάροιθεν,
~ἦμος
|
ἔβη |
Πυθώδε
θεοπροπίας
ἐρεείνων
~ναυτιλίης:
τόθι |
[1, 850] |
~ἡμέας;
ἦε
γάμων
ἐπιδευέες
ἐνθάδ'
|
ἔβημεν |
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι
δ' |
[1, 1000] |
ἐυξείνοισι
Δολίοσιν
ἐκ
δ'
ἄρ'
|
ἔβησαν |
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ
δὲ
φατίζεται
ἥδ' |
[1, 950] |
δ'
Ἰησονίη
πέφαται
ὁδός,
ἥνπερ
|
ἔβησαν. |
~Γηγενέες
δ'
ἑτέρωθεν
ἀπ'
οὔρεος |
[1, 750] |
πυλέων
τε
καὶ
ἄστεος
ἐντὸς
|
ἔβησαν, |
~δημότεραι
μὲν
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες, |
[1, 1250] |
~ἄσπετος,
εἰ
τὸν
ἄριστον
ἀποπρολιπόντες
|
ἔβησαν |
~σφωιτέρων
ἑτάρων.
ὁ
δ'
ἀμηχανίῃσιν |
[1, 1100] |
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν
~δραξαμένη
γαίης
Οἰαξίδος
|
ἐβλάστησεν. |
~πολλὰ
δὲ
τήνγε
λιτῇσιν
ἀποστρέψαι |
[1, 1200] |
~λέχρις
ἐπιχριμφθείς,
περὶ
δ'
ἄσπετον
|
ἔβραχεν |
ὕδωρ
~χαλκὸν
ἐς
ἠχήεντα
φορεύμενον, |
[1, 1150] |
τε
δευομένοις
μέθυ
τ'
ἄσπετον
|
ἐγγυάλιξαν. |
~ἔνθα
δ'
ἔπειθ'
οἱ
μὲν |
[1, 750] |
~Μαινάλῳ
ἔν
ποτέ
οἱ
ξεινήιον
|
ἐγγυάλιξεν, |
~πρόφρων
ἀντομένη:
περὶ
γὰρ
μενέαινεν |
[1, 450] |
ὄλεθρον,
~οἷον
Ἀλωιάδῃσι
πατὴρ
τεὸς
|
ἐγγυάλιξεν. |
~φράζεο
δ'
ὅππως
χεῖρας
ἐμὰς |
[1, 200] |
ὅτε
μή
σφιν
ἑκὼν
δέρος
|
ἐγγυαλίξῃ. |
~ἀλλ'
οὐ
φυκτὰ
κέλευθα,
πόνος |
[1, 600] |
Θρήικες
ἴασιν.
~τῶ
καὶ
ὅτ'
|
ἐγγύθι |
νήσου
ἐρεσσομένην
ἴδον
Ἀργώ,
~αὐτίκα |
[1, 450] |
ἐόντες.
~Ὧς
ἔφατ'
ἐκ
δ'
|
ἐγέλασσεν |
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας
~καί
μιν |
[1, 500] |
~αὐτῇσιν
νύμφῃσι
καὶ
ἑρπετὰ
πάντ'
|
ἐγένοντο. |
~ἤειδεν
δ'
ὡς
πρῶτον
Ὀφίων |
[1, 1100] |
δαίμων:
τὰ
δ'
ἐοικότα
σήματ'
|
ἔγεντο. |
~δένδρεα
μὲν
καρπὸν
χέον
ἄσπετον, |
[1, 750] |
ἄγουσα
~ἀντία
δεσποίνης:
ἡ
δ'
|
ἐγκλιδὸν |
ὄσσε
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
ἐρύθηνε
παρηίδας: |
[1, 50] |
δ'
ἔμπαλιν
ὁρμηθέντες
~οὔτε
μιν
|
ἐγκλῖναι |
προτέρω
σθένον,
οὔτε
δαΐξαι:
~ἀλλ' |
[1, 1250] |
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
δέ
μιν
|
ἔγνω |
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα
διὰ
κνέφας. |
[1, 650] |
τις
ἄρειον
ἔπος
μητίσεται
ἄλλη,
|
~ἐγρέσθω: |
τοῦ
γάρ
τε
καὶ
εἵνεκα |
[1, 1150] |
ἀελλόποδες
κίχον
ἵπποι.
~ἔμπης
δ'
|
ἐγρομένοιο |
σάλου
ζαχρηεσιν
αὔραις,
~αἳ
νέον |
[1, 1100] |
~πάντας
ἐπισπέρχων,
καί
τέ
σφισιν
|
ἐγρομένοισιν |
~Ἀμπυκίδεω
Μόψοιο
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα |
[1, 1000] |
ἀρήιοι,
ἠμὲν
ὀιστοῖς
~ἠδὲ
καὶ
|
ἐγχείῃσι |
δεδεγμένοι,
εἰσόκε
πάντας
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς |
[1, 750] |
ἦεν
Ἀθήνης.
~δεξιτερῇ
δ'
ἕλεν
|
ἔγχος |
ἑκηβόλον,
ὅ
ῥ'
Ἀταλάντη
~Μαινάλῳ |
[1, 0] |
καμέειν
ὑποθημοσύνῃσιν.
~νῦν
δ'
ἂν
|
ἐγὼ |
γενεήν
τε
καὶ
οὔνομα
μυθησαίμην |
[1, 1250] |
ἐνιχρίμψαντες
ἄγουσιν,
~ἢ
θῆρες
σίνονται:
|
ἐγὼ |
δ'
ἰάχοντος
ἄκουσα.
~Ὧς
φάτο: |
[1, 1050] |
δ'
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς:
τοίην
γὰρ
|
ἐγὼ |
νέον
ὄσσαν
ἄκουσα
~ἀλκυόνος
ἁλίης, |
[1, 250] |
ἦμαρ,
ὅτ'
ἐξειπόντος
ἄκουσα
~δειλὴ
|
ἐγὼ |
Πελίαο
κακὴν
βασιλῆος
ἐφετμήν,
~αὐτίκ' |
[1, 800] |
μελέσθω
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
νῆσος:
|
ἔγωγε |
μὲν
οὐκ
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά |
[1, 300] |
τόδε
κῦδος
ὀπαζέτω.
οὐ
γὰρ
|
ἔγωγε |
~πείσομαι:
ὥστε
καὶ
ἄλλον
ἀναστήσεσθαι |
[1, 650] |
ἔτεος
στάχυν
ἀμήσονται;
~ἦ
μὲν
|
ἐγών, |
εἰ
καί
με
τὰ
νῦν |
[1, 850] |
ταὶ
δέ
σφιν
ἐπέδραμον,
εὖτ'
|
ἐδάησαν. |
~ὡς
δ'
ὅτε
λείρια
καλὰ |
[1, 1000] |
εἰσόκε
πάντας
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς
ὀρινομένους
|
ἐδάιξαν. |
~ὡς
δ'
ὅτε
δούρατα
μακρὰ |
[1, 200] |
ποταμοῖο
παρὰ
ῥόον
Ἐργίνοιο,
~λυγαίοις
|
ἐδάμασσε |
περὶ
νεφέεσσι
καλύψας.
~τὼ
μὲν |
[1, 450] |
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
ἔμπης
δὲ
θοοῖς
|
ἐδάμησαν |
ὀιστοῖς
~ἄμφω
Λητοΐδαο,
καὶ
ἴφθιμοί |
[1, 500] |
σέλματα
βάντες
ἐπισχερὼ
ἀλλήλοισιν,
~ὡς
|
ἐδάσαντο |
πάροιθεν
ἐρεσσέμεν
ᾧ
ἐνὶ
χώρῳ, |
[1, 850] |
προχέοντο,
~χερσί
τε
καὶ
μύθοισιν
|
ἐδεικανόωντο |
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
νόστον |
[1, 350] |
ἐρετμὰ
~πήχυιον
προύχοντα
περὶ
σκαλμοῖσιν
|
ἔδησαν. |
~τῶν
δ'
ἐναμοιβαδὶς
αὐτοὶ
ἐνέσταθεν |
[1, 1050] |
γὰρ
αὐτῶν
~ἔτλη
τις
πάσσασθαι
|
ἐδητύος, |
οὐδ'
ἐπὶ
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων |
[1, 50] |
Τιταρήσιος,
ὃν
περὶ
πάντων
~Λητοΐδης
|
ἐδίδαξε |
θεοπροπίας
οἰωνῶν:
~ἠδὲ
καὶ
Εὐρυδάμας |
[1, 100] |
Αἰολίδῃσιν
~Λητοΐδης:
αὐτὸς
δὲ
θεοπροπίας
|
ἐδίδαξεν |
~οἰωνούς
τ'
ἀλέγειν
ἠδ'
ἔμπυρα |
[1, 950] |
μὲν
νέον
ἐξέτι
πατρὸς
~θεσπεσίοις
|
ἕδνοισιν |
ἀνήγαγεν
ἀντιπέρηθεν.
~ἀλλὰ
καὶ
ὧς |
[1, 1050] |
ἐμνώοντο:
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
|
ἔδοντες. |
~ἔνθ'
ἔτι
νῦν,
εὖτ'
ἄν |
[1, 150] |
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος,
ὁ
δ'
Ἰμβρασίης
|
ἕδος |
Ἥρης,
~Παρθενίην,
Ἀγκαῖος
ὑπέρβιος:
ἴστορε |
[1, 1050] |
χθὼν
~πᾶσα
πεπείρανται
νιφόεν
θ'
|
ἕδος |
Οὐλύμποιο:
~καί
οἱ,
ὅτ'
ἐξ |
[1, 350] |
ἰῇ
στυφέλιξαν
ἐρωῇ
~νειόθεν
ἐξ
|
ἕδρης, |
ἐπὶ
δ'
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι: |
[1, 650] |
~τῇ
καὶ
παρθενικαὶ
πίσυρες
σχεδὸν
|
ἑδριόωντο |
~ἀδμῆτες
λευκῇσιν
ἐπιχνοαούσῃ
ἐθείραις.
~στῆ |
[1, 500] |
χώρῳ,
~εὐκόσμως
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν
|
ἑδριόωντο. |
~μέσσῳ
δ'
Ἀγκαῖος
μέγα
τε |
[1, 300] |
ἱστῷ
~κεκλιμένῳ
μάλα
πάντες
ἐπισχερὼ
|
ἑδριόωντο. |
~τοῖσιν
δ'
Αἴσονος
υἱὸς
ἐυφρονέων |
[1, 1300] |
ῥα,
καὶ
ἀρθμηθέντες,
ὅπῃ
πάρος,
|
ἑδριόωντο. |
~τὼ
δὲ
Διὸς
βουλῇσιν,
ὁ |
[1, 1150] |
χθονὶ
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν
τόξοισιν,
|
ἔδυ |
δ'
ἀπὸ
δέρμα
λέοντος.
~τὴν |
[1, 550] |
δὲ
παρεξήμειβον
ἐρίπνας
~αἰὲν
ἐπιπροθέοντες:
|
ἔδυνε |
δὲ
Σηπιὰς
ἄκρη,
~φαίνετο
δ' |
[1, 50] |
οὔτε
δαΐξαι:
~ἀλλ'
ἄρρηκτος
ἄκαμπτος
|
ἐδύσετο |
νειόθι
γαίης,
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
καταΐγδην |
[1, 1250] |
ἧστο
βαρείῃ
νειόθεν
ἄτῃ
~θυμὸν
|
ἔδων: |
Τελαμῶνα
δ'
ἕλεν
χόλος,
ὧδέ |
[1, 450] |
ἕταρον:
σὺ
δ'
ἀτάσθαλα
πάμπαν
|
ἔειπας, |
~τοῖα
φάτις
καὶ
τοὺς
πρὶν |
[1, 1050] |
~κινήσας
ἀνέγειρε
παρασχεδόν,
ὧδέ
τ'
|
ἔειπεν: |
~Αἰσονίδη,
χρειώ
σε
τόδ'
ἱερὸν |
[1, 650] |
μόλις
κυφοῖο
μεταφρένου,
ὧδέ
τ'
|
ἔειπεν: |
~Δῶρα
μέν,
ὡς
αὐτῇ
περ |
[1, 1250] |
δ'
ἕλεν
χόλος,
ὧδέ
τ'
|
ἔειπεν: |
~Ἧσ'
αὔτως
εὔκηλος,
ἐπεί̣
ύ |
[1, 950] |
οὐ
μὲν
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
καταλέξαι
|
ἐελδομένοισι |
δαῆναι.
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν
μέγα |
[1, 250] |
γὰρ
οἶον
ἔην
ἔτι
λοιπὸν
|
ἐέλδωρ |
~ἐκ
σέθεν,
ἄλλα
δὲ
πάντα |
[1, 850] |
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
ἐπὶ
δηρὸν
|
ἐελμένοι: |
οὐδέ
τι
κῶας
~αὐτόματον
δώσει |
[1, 750] |
ἶσος,
~ὅν
ῥά
τε
νηγατέῃσιν
|
ἐεργόμεναι |
καλύβῃσιν
~νύμφαι
θηήσαντο
δόμων
ὕπερ |
[1, 1150] |
~κλύζε
παλιρροθίοισι
φέρων.
ἀνὰ
δ'
|
ἕζετο |
σιγῇ
~παπταίνων:
χεῖρες
γὰρ
ἀήθεον |
[1, 900] |
λάζοντο
δὲ
χερσὶν
έρετμὰ
~ἐνσχερὼ
|
ἑζόμενοι: |
πρυμνήσια
δέ
σφισιν
Ἄργος
~λῦσεν |
[1, 350] |
~νῆα
δ'
ἐπικρατέως
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
|
~ἔζωσαν |
πάμπρωτον
ἐυστρεφεῖ
ἔνδοθεν
ὅπλῳ
~τεινάμενοι |
[1, 1150] |
τε
χεῖρας
~εἰσορόων
κακὰ
πολλὰ
|
ἑῇ |
ἠρήσατο
γαστρί:
~τῆμος
ἄρ'
οἵγ' |
[1, 250] |
~τέκνον
ἐμόν:
τὸ
γὰρ
οἶον
|
ἔην |
ἔτι
λοιπὸν
ἐέλδωρ
~ἐκ
σέθεν, |
[1, 100] |
Δαναοῖο
γενέθλη,
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ
|
ἔην |
Κλυτονήου
Ναυβολίδαο:
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου: |
[1, 750] |
ἐλοχεύσατο
Γαῖα.
~Ἐν
καὶ
Φρίξος
|
ἔην |
Μινυήιος
ὡς
ἐτεόν
περ
~εἰσαΐων |
[1, 200] |
γενεήν
γε
μὲν
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ'
|
ἔην |
πόδα
σιφλός:
ἀτὰρ
δέμας
οὔ |
[1, 950] |
θ'
ὁμοῦ:
δὴ
γάρ
οἱ
|
ἔην |
φάτις,
εὖτ'
ἂν
ἵκωνται
~ἀνδρῶν |
[1, 1150] |
τις
ἀροτρεὺς
~ἀσπασίως
εἰς
αὖλιν
|
ἑήν, |
δόρποιο
χατίζων,
~αὐτοῦ
δ'
ἐν |
[1, 750] |
ὀιστεύων
ἐτέτυκτο,
~βούπαις
οὔπω
πολλός,
|
ἑὴν |
ἐρύοντα
καλύπτρης
~μητέρα
θαρσαλέως
Τιτυὸν |
[1, 800] |
ἀλάληντο.
~οὐδὲ
πατὴρ
ὀλίγον
περ
|
ἑῆς |
ἀλέγιζε
θυγατρός,
~εἰ
καὶ
ἐν |
[1, 550] |
ἀκροτάτῃσι
δὲ
νύμφαι
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν
|
ἐθάμβεον |
εἰσορόωσαι
~ἔργον
Ἀθηναίης
Ἰτωνίδος,
ἠδὲ |
[1, 300] |
Ἄργον
τε
πόληος
~νόσφι
καταβλώσκοντας,
|
ἐθάμβησαν |
δ'
ἐσιδόντες
~πασσυδίῃ
Πελίαο
παρὲκ |
[1, 1000] |
ἁλὸς
οἶδμα
νέοντο.
~ἡ
δ'
|
ἔθεεν |
λαίφεσσι
πανήμερος:
οὐ
μὲν
ἰούσης |
[1, 200] |
ἔνθα
~κυάνεαι
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
|
ἔθειραι. |
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδ'
αὐτοῖο
πάις |
[1, 650] |
σχεδὸν
ἑδριόωντο
~ἀδμῆτες
λευκῇσιν
ἐπιχνοαούσῃ
|
ἐθείραις. |
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐνὶ
μέσσῃ |
[1, 850] |
δέρος
κομίσειαν
ἄγοντα
~αὔτως,
ὡς
|
ἐθέλεις |
καί
τοι
φίλον.
ἥδε
δὲ |
[1, 850] |
καὶ
ὀπίσσω
~δή
ποτε
νοστήσας
|
ἐθέλῃς |
ἄψορρον
ἱκέσθαι.
~ῥηιδίως
δ'
ἂν |
[1, 700] |
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ'
|
ἐθέλητε, |
~κέκλεται
αὐτίκα
νῦν
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας. |
[1, 800] |
εἰ
δέ
κεν
αὖθι
~ναιετάειν
|
ἐθέλοις, |
καί
τοι
ἅδοι,
ἦ
τ' |
[1, 1200] |
~βοῦν
ἀρότην
ἤνωγε
παρασχέμεν
οὐκ
|
ἐθέλοντα. |
~ἵετο
γὰρ
πρόφασιν
πολέμου
Δρυόπεσσι |
[1, 700] |
~οἱ
μὲν
ἀμυνόμενοι,
ἀτὰρ
οἵγ'
|
ἐθέλοντες |
ἀμέρσαι,
~ληισταὶ
Τάφιοι:
τῶν
δ' |
[1, 700] |
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ'
|
ἐθέλωσιν, |
~κέκλεο
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ἠ, |
[1, 350] |
ἁλός,
εἴ
κε
θυηλαῖς
~οὗ
|
ἕθεν |
ἐξάρχωμαι
ἀεθλεύων
βασιλῆι.
~Ἦ
ῥα, |
[1, 100] |
ἄμφω
~ῥηίτερον
καμάτοιο
τέλος
πάντεσσιν
|
ἔθεντο. |
~Τῖφυς
δ'
Ἁγνιάδης
Σιφαέα
κάλλιπε |
[1, 650] |
τῇσιν
ἐποτρύνουσ'
ἀγόρευεν:
~Ὠ
φιλαι,
|
εἰ |
δ'
ἄγε
δὴ
μενοεικέα
δῶρα |
[1, 900] |
μοῦνόν
με
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων.
|
~εἰ |
δ'
οὔ
μοι
πέπρωται
ἐς |
[1, 800] |
ναιετάουσιν.
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι:
|
εἰ |
δέ
κεν
αὖθι
~ναιετάειν
ἐθέλοις, |
[1, 650] |
νῦν
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
|
~εἰ |
δὲ
τὸ
μὲν
μακάρων
τις |
[1, 150] |
δὲ
καὶ
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
|
εἰ |
ἐτεόν
γε
πέλει
κλέος,
ἀνέρα |
[1, 450] |
ἀκράαντον
ἄεθλον
~Ἴδεω
ἑσπομένοιο,
καὶ
|
εἰ |
θεὸς
ἀντιόῳτο.
~τοῖόν
μ'
Ἀρήνηθεν |
[1, 450] |
νυν
τόδε
σῇσι
θεοπροπίῃσιν
ἐνίσπες,
|
~εἰ |
καὶ
ἐμοὶ
τοιόνδε
θεοὶ
τελέουσιν |
[1, 800] |
ὀλίγον
περ
ἑῆς
ἀλέγιζε
θυγατρός,
|
~εἰ |
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
ὁρόῳτο |
[1, 650] |
στάχυν
ἀμήσονται;
~ἦ
μὲν
ἐγών,
|
εἰ |
καί
με
τὰ
νῦν
ἔτι |
[1, 350] |
~γηθόσυνος,
καὶ
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
|
~Εἰ |
μὲν
δή
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε |
[1, 700] |
καὶ
τοῖον
ὑποβλήδην
ἔπος
ηὔδα:
|
~Εἰ |
μὲν
δὴ
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε |
[1, 850] |
δ'
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι
μένοντες,
|
~εἰ |
μὴ
ἀολλίσσας
ἑτάρους
ἀπάνευθε
γυναικῶν |
[1, 450] |
προτέρω
δέ
κε
νεῖκος
ἐτύχθη,
|
~εἰ |
μὴ
δηριόωντας
ὁμοκλήσαντες
ἑταῖροι
~αὐτός |
[1, 1300] |
βιησάμενοι
ἀνέμου
τ'
ἄλληκτον
ἰωήν,
|
~εἰ |
μὴ
Θρηικίοιο
δύω
υἷες
Βορέαο |
[1, 250] |
ἦ
τέ
οἱ
ἦεν
~βέλτερον,
|
εἰ |
τὸ
πάροιθεν
ἐνὶ
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς |
[1, 1300] |
σὲ
καὶ
ἄλλῳ
~ἀμφ'
ἐμεῦ,
|
εἰ |
τοιόνδε
πέλοι
ποτέ,
δηρίσασθαι.
~Ἠ |
[1, 1250] |
πέσεν,
ἐν
δὲ
κολῳὸς
~ἄσπετος,
|
εἰ |
τὸν
ἄριστον
ἀποπρολιπόντες
ἔβησαν
~σφωιτέρων |
[1, 250] |
ὅσον,
οὐδ'
ἐν
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
|
εἰ |
Φρίξος
ἐμοὶ
κακὸν
ἔσσετ'
ἀλύξας. |
[1, 150] |
ὀίω,
~νόσφιν
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
|
εἴ |
κ'
ἔτι
μοῦνον
~αὖθι
μένων |
[1, 1300] |
ἀέθλους,
~ναίειν
δ'
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
|
εἴ |
κ'
ἔτι
παύρους
~ἐξανύσῃ:
τῶ |
[1, 650] |
~θυμηδὲς
καὶ
τοῖσι
τόγ'
ἔσσεται,
|
εἴ |
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
μὲν
νῦν |
[1, 350] |
~σημανέειν
δείξειν
τε
πόρους
ἁλός,
|
εἴ |
κε
θυηλαῖς
~οὗ
ἕθεν
ἐξάρχωμαι |
[1, 800] |
~σχέτλιοι.
ἦ
μὲν
δηρὸν
ἐτέτλαμεν,
|
εἴ |
κέ
ποτ'
αὖτις
~ὀψὲ
μεταστρέψωσι |
[1, 450] |
σόος
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ
θεσπίζων
μεταμώνιον
|
εἴ |
κεν
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω |
[1, 650] |
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός
ἐστ'
ἀλεωρή,
|
~εἴ |
κεν
ἐπιτρέψητε
δόμους
καὶ
ληίδα |
[1, 1300] |
μή
μοί
τι
χολώσεαι,
ἀφραδίῃσιν
|
~εἴ |
τί
περ
ἀασάμην:
πέρι
γάρ |
[1, 650] |
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων
δ'
|
εἴ |
τις
ἄρειον
ἔπος
μητίσεται
ἄλλη, |
[1, 850] |
τὸν
δ'
ἐνὶ
λέκτροις
~Ὑψιπύλης
|
εἰᾶτε |
πανήμερον,
εἰσόκε
Λῆμνον
~παισὶν
ἐσανδρώσῃ, |
[1, 450] |
παρὰ
δέ
σφισι
μυρί'
ἔκειτο
|
~εἴδατα, |
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν |
[1, 500] |
ἔτι
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
|
εἰδώς, |
~Δικταῖον
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
οἱ |
[1, 0] |
ἔρεξαν
~πλαζόμενοι:
Μοῦσαι
δ'
ὑποφήτορες
|
εἶεν |
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά
νυν
Ὀρφῆος
μνησώμεθα, |
[1, 950] |
στόλον
ἠδὲ
γενέθλην
~ἔκλυον,
οἵτινες
|
εἶεν, |
ἐυξείνως
ἀρέσαντο,
~καί
σφεας
εἰρεσίῃ |
[1, 500] |
καὶ
χερσὶν
ὁ
μὲν
Κρόνῳ
|
εἴκαθε |
τιμῆς,
~ἡ
δὲ
Ῥέῃ,
ἔπεσον |
[1, 500] |
~στράπτε
δ'
ὑπ'
ἠελίῳ
φλογὶ
|
εἴκελα |
νηὸς
ἰούσης
~τεύχεα:
μακραὶ
δ' |
[1, 0] |
δ'
ἐς
Πελίην
αὐτοσχεδὸν
ἀντιβολήσων
|
~εἰλαπίνης, |
ἣν
πατρὶ
Ποσειδάωνι
καὶ
ἄλλοις |
[1, 850] |
~αὐτίκα
δ'
ἄστυ
χοροῖσι
καὶ
|
εἰλαπίνῃσι |
γεγήθει
~καπνῷ
κνισήεντι
περίπλεον:
ἔξοχα |
[1, 800] |
τε
χοροῖς
ἀγορῇ
τε
καὶ
|
εἰλαπίνῃσι |
μέλοντο:
~εἰσόκε
τις
θεὸς
ἄμμιν |
[1, 1200] |
ὄφρα
κάμῃσιν:
~ὧς
τότ'
ἄρ'
|
Εἰλατίδης |
μεγάλ'
ἔστενεν,
ἀμφὶ
δὲ
χῶρον |
[1, 0] |
ἐπὶ
τοῖσι
λιπὼν
Πολύφημος
ἵκανεν
|
~Εἰλατίδης, |
ὃς
πρὶν
μὲν
ἐρισθενέων
Λαπιθάων, |
[1, 1200] |
ἥρως
ἰάχοντος
ἐπέκλυεν
οἶος
ἑταίρων
|
~Εἰλατίδης |
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε
κελεύθου,
~δέκτο |
[1, 1300] |
~μέλλεν
ἐπώνυμον
ἄστυ
πολισσάμενος
ποταμοῖο
|
~Εἰλατίδης |
Πολύφημος:
ὁ
δ'
Εὐρυσθῆος
ἀέθλους |
[1, 250] |
καὶ
ὕστατον.
ἔξοχα
γάρ
μοι
|
~Εἰλείθυια |
θεὰ
πολέος
ἐμέγηρε
τόκοιο.
~ᾤ |
[1, 1000] |
ἐνάριξεν
Ἄκαστος:
~Πηλεὺς
δὲ
Ζέλυν
|
εἷλεν |
ἀρηίθοόν
τε
Γέφυρον.
~αὐτὰρ
ἐυμμελίης |
[1, 1300] |
ἀασάμην:
πέρι
γάρ
μ'
ἄχος
|
εἷλεν |
ἐνισπεῖν
~μῦθον
ὑπερφίαλόν
τε
καὶ |
[1, 1050] |
~ἀμπλακίην
ἄμφω:
στυγερὸν
δ'
ἄχος
|
εἷλεν |
ἰδόντας
~ἥρωας
Μινύας
Αἰνήιον
υἷα |
[1, 800] |
τόνγε
νεήνιδες
ἄλλοθεν
ἄλλαι
~μυρίαι
|
εἱλίσσοντο |
κεχαρμέναι,
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν.
μετέπειτα |
[1, 500] |
ἔνερθεν
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
νηὸς
τρόπις.
|
εἵλκετο |
δ'
ἤδη
~πείσματα,
καὶ
μέθυ |
[1, 1100] |
τερείνης
ἄνθεα
ποίης.
~θῆρες
δ'
|
εἰλυούς |
τε
κατὰ
ξυλόχους
τε
λιπόντες |
[1, 350] |
δ'
ἐπανέσταν
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ'
|
εἵματ' |
ἐπήτριμα
νηήσαντο
~λείῳ
ἐπὶ
πλαταμῶνι, |
[1, 800] |
ἣν
ἄμμι
σέθεν
χατέουσιν
ὀπάζεις.
|
~εἶμι |
δ'
ὑπότροπος
αὖτις
ἀνὰ
πτόλιν, |
[1, 1250] |
ἦδος;
ἐπεὶ
καὶ
νόσφιν
ἑταίρων
|
~εἶμι |
τεῶν,
οἳ
τόνγε
δόλον
συνετεκτήναντο. |
[1, 800] |
βαθυλήιος
ἄλλων
~νήσων,
Αἰγαίῃ
ὅσαι
|
εἰν |
ἁλὶ
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε
νῦν |
[1, 450] |
~ἔνθ'
αὖτ'
Αἰσονίδης
μὲν
ἀμήχανος
|
εἰν |
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν
ἕκαστα
κατηφιόωντι |
[1, 1000] |
ὀιόμενόν
που
ἀδευκέος
ἔκτοθεν
ἄτης
|
~εἶναι |
ἀριστήων
αὐτῇ
ὑπὸ
νυκτὶ
πέδησεν |
[1, 550] |
δὲ
Σηπιὰς
ἄκρη,
~φαίνετο
δ'
|
εἰναλίη |
Σκίαθος,
φαίνοντο
δ'
ἄπωθεν
~Πειρεσιαὶ |
[1, 650] |
~ἐγρέσθω:
τοῦ
γάρ
τε
καὶ
|
εἵνεκα |
δεῦρ'
ἐκάλεσσα.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη, |
[1, 800] |
ἐκ
δὲ
μελάθρων,
~ᾗ
ματίῃ
|
εἴξαντες, |
ἀπεσσεύοντο
γυναῖκας:
~αὐτὰρ
ληιάδεσσι
δορικτήταις |
[1, 1000] |
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν.
~οἱ
δ'
ἄλλοι
|
εἴξαντες |
ὑπέτρεσαν,
ἠύτε
κίρκους
~ὠκυπέτας
ἀγεληδὸν |
[1, 50] |
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν
ὄφρα
νέοιτο.
|
~Εἵπετο |
δ'
Εὐρυτίων
τε
καὶ
ἀλκήεις |
[1, 600] |
ἅμ'
ἠελίοιο
βολαῖς
ἀνέμοιο
λιπόντος
|
~εἰρεσίῃ |
κραναὴν
Σιντηίδα
Λῆμνον
ἵκοντο.
~Ἔνθ' |
[1, 900] |
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν
δ'
|
εἰρεσίῃ |
Μέλανος
διὰ
βένθεα
πόντου
~ἱέμενοι |
[1, 950] |
εἶεν,
ἐυξείνως
ἀρέσαντο,
~καί
σφεας
|
εἰρεσίῃ |
πέπιθον
προτέρωσε
κιόντας
~ἄστεος
ἐν |
[1, 1150] |
ἠῶ
~ληξάντων
ἀνέμων
νῆσον
λίπον
|
εἰρεσίῃσιν. |
~Ἔνθ'
ἔρις
ἄνδρα
ἕκαστον
ἀριστήων |
[1, 100] |
προφερεστάτη
ἔπλετο
νηῶν,
~ὅσσαι
ὑπ'
|
εἰρεσίῃσιν |
ἐπειρήσαντο
θαλάσσης.
~Φλίας
δ'
αὖτ' |
[1, 650] |
γυναῖκες
ἀνὰ
πτόλιν
ἷζον
ἰοῦσαι
|
~εἰς |
ἀγορήν:
αὐτὴ
γὰρ
ἐπέφραδεν
Ὑψιπύλεια. |
[1, 900] |
~τυτθὸν
ἀπὸ
Φρυγίης
πολυληίου
ἠπείροιο
|
~εἰς |
ἅλα
κεκλιμένη,
ὅσσον
τ'
ἐπιμύρεται |
[1, 450] |
καὶ
πάρος
αὐτῷ.
~ἦέ
τοι
|
εἰς |
ἄτην
ζωρὸν
μέθυ
θαρσαλέον
κῆρ |
[1, 1150] |
φυτοσκάφος
ἤ
τις
ἀροτρεὺς
~ἀσπασίως
|
εἰς |
αὖλιν
ἑήν,
δόρποιο
χατίζων,
~αὐτοῦ |
[1, 550] |
μῆλ'
ἐφέπονται
ἄδην
κεκορημένα
ποίης
|
~εἰς |
αὖλιν,
ὁ
δέ
τ'
εἶσι |
[1, 1000] |
~κράατα
μὲν
ψαμάθοισι,
πόδας
δ'
|
εἰς |
βένθος
ἔρειδον,
~ἄμφω
ἅμ'
οἰωνοῖσι |
[1, 0] |
δῖος
Ἐνιπεὺς
~ἄμφω
συμφορέονται,
ἀπόπροθεν
|
εἰς |
ἓν
ἰόντες.
~Λάρισαν
δ'
ἐπὶ |
[1, 700] |
καὶ
ἔλυσ'
ἀγορήν,
μετὰ
δ'
|
εἰς |
ἑὸν
ὦρτο
νέεσθαι.
~ὧς
δὲ |
[1, 350] |
ἀεθλεύων
βασιλῆι.
~Ἦ
ῥα,
καὶ
|
εἰς |
ἔργον
πρῶτος
τράπεθ'
οἱ
δ' |
[1, 250] |
τέλος
θυμηδὲς
ὀπάσσαι.
~ἄλλη
δ'
|
εἰς |
ἑτέρην
ὀλοφύρετο
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη, |
[1, 650] |
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που
ὀίομαι
|
εἰς |
ἔτος
ἤδη
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι,
κτερέων |
[1, 850] |
θυέεσσί
τε
μειλίσσοντο.
~ἀμβολίη
δ'
|
εἰς |
ἦμαρ
ἀεὶ
ἐξ
ἤματος
ἦεν |
[1, 1150] |
εὖ
ἐπιτείλας
~βῆ
ῥ̓
ἴμεν
|
εἰς |
ὕλην
υἱὸς
Διός,
ὥς
κεν |
[1, 1100] |
τῷ
δ'
ἀσπαστὸν
ἔπος
γένετ'
|
εἰσαΐοντι. |
~ὤρνυτο
δ'
ἐξ
εὐνῆς
κεχαρημένος: |
[1, 750] |
ἔην
Μινυήιος
ὡς
ἐτεόν
περ
|
~εἰσαΐων |
κριοῦ,
ὁ
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι |
[1, 950] |
οἵγ'
Ἐκβασίῳ
βωμὸν
θέσαν
Ἀπόλλωνι
|
~εἱσάμενοι |
παρὰ
θῖνα,
θυηπολίης
τ'
ἐμελοντο. |
[1, 1100] |
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων
μέγαν
οὐρανὸν
|
εἰσαναβαίνῃ, |
~Ζεὺς
αὐτὸς
Κρονίδης
ὑποχάζεται.
ὧς |
[1, 950] |
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
δαῆναι.
~ἠοῖ
δ'
|
εἰσανέβαν |
μέγα
Δίνδυμον,
ὄφρα
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 1350] |
~ἠοῦς
τελλομένης,
οἱ
δὲ
χθονὸς
|
εἰσανέχουσαν |
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο
μάλ'
εὐρεῖαν |
[1, 1050] |
~Αἰσονίδη,
χρειώ
σε
τόδ'
ἱερὸν
|
εἰσανιόντα |
~Δινδύμου
ὀκριόεντος
ἐύθρονον
ἱλάξασθαι
~μητέρα |
[1, 700] |
ἐναίσιμος
ἥνδανε
μῦθος.
~Υψιπύλην
δ'
|
εἴσαντο |
καταφθιμένοιο
Θόαντος
~τηλυγέτην
γεγαυῖαν
ἀνασσέμεν: |
[1, 1000] |
ἐπήισαν:
ἀλλά
που
ἀνδρῶν
~Μακριέων
|
εἴσαντο |
Πελασγικὸν
ἄρεα
κέλσαι.
~τῶ
καὶ |
[1, 800] |
μετέπειτα
δ'
ἐυτροχάλοισιν
ἀμάξαις
~ἀκτὴν
|
εἰσαπέβαν, |
ξεινήια
πολλὰ
φέρουσαι,
~μῦθον
ὅτ' |
[1, 1250] |
ἐπαύρεσθαί
τ'
ἀνέμοιο.
~οἱ
δ'
|
εἴσβαινον |
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι
δὲ
νηὸς |
[1, 900] |
~στησάμενοι
κούρης
Ἀθαμαντίδος
αἰπὰ
ῥέεθρα
|
~εἰσέβαλον: |
πέλαγος
δὲ
τὸ
μὲν
καθύπερθε |
[1, 750] |
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως
καλῆς
διὰ
παστάδος
|
εἷσεν |
ἄγουσα
~ἀντία
δεσποίνης:
ἡ
δ' |
[1, 1050] |
~ἠῶθεν
δ'
ὀλοὴν
καὶ
ἀμήχανον
|
εἰσενόησαν |
~ἀμπλακίην
ἄμφω:
στυγερὸν
δ'
ἄχος |
[1, 1200] |
~νύμφη
ἐφυδατίη:
τὸν
δὲ
σχεδὸν
|
εἰσενόησεν |
~κάλλει
καὶ
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν. |
[1, 1350] |
ποτε
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν
καμάτοιο.
~τούνεκεν
|
εἰσέτι |
νῦν
περ
Ὕλαν
ἐρέουσι
Κιανοί, |
[1, 550] |
~εἰς
αὖλιν,
ὁ
δέ
τ'
|
εἶσι |
πάρος
σύριγ
γι
λιγείῃ
~καλὰ |
[1, 1150] |
ἀήθεον
ἠρεμέουσαι.
~Ἠμος
δ'
ἀγρόθεν
|
εἶσι |
φυτοσκάφος
ἤ
τις
ἀροτρεὺς
~ἀσπασίως |
[1, 250] |
τροφὸν
ἀμφιπεσοῦσα
~μύρεται,
ᾗ
οὐκ
|
εἰσὶν |
ἔτ'
ἄλλοι
κηδεμονῆες,
~ἀλλ'
ὑπὸ |
[1, 300] |
~οἷος
δ'
ἐκ
νηοῖο
θυώδεος
|
εἶσιν |
Ἀπόλλων
~Δῆλον
ἀν'
ἠγαθέην,
ἠὲ |
[1, 850] |
ἐνὶ
λέκτροις
~Ὑψιπύλης
εἰᾶτε
πανήμερον,
|
εἰσόκε |
Λῆμνον
~παισὶν
ἐσανδρώσῃ,
μεγάλη
τέ |
[1, 1000] |
ὀιστοῖς
~ἠδὲ
καὶ
ἐγχείῃσι
δεδεγμένοι,
|
εἰσόκε |
πάντας
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς
ὀρινομένους
ἐδάιξαν. |
[1, 800] |
ἀγορῇ
τε
καὶ
εἰλαπίνῃσι
μέλοντο:
|
~εἰσόκε |
τις
θεὸς
ἄμμιν
ὑπέρβιον
ἔμβαλε |
[1, 750] |
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς.
~κείνους
κ'
|
εἰσορόων |
ἀκέοις,
ψεύδοιό
τε
θυμόν,
~ἐλπόμενος |
[1, 1150] |
κονίῃσι,
περιτριβέας
δέ
τε
χεῖρας
|
~εἰσορόων |
κακὰ
πολλὰ
ἑῇ
ἠρήσατο
γαστρί: |
[1, 200] |
μετέπρεπον:
ὧδε
δ'
ἕκαστος
~ἔννεπεν
|
εἰσορόων |
σὺν
τεύχεσιν
ἀίσσοντας:
~Ζεῦ
ἄνα, |
[1, 50] |
~μεσσηγὺς
δύσιές
τε
καὶ
ἀντολαὶ
|
εἰσορόωνται. |
~Τῷ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
Κλυτίος |
[1, 1150] |
Λἰγαίωνος
~τυτθὸν
ὑπὲκ
Φρυγίης
παρεμέτρεον
|
εἰσορόωντες, |
~δὴ
τότ'
ἀνοχλίζων
τετρηχότος
οἴδματος |
[1, 550] |
~ἀκτήν
τ'
αἰγιαλόν
τε
δυσήνεμον
|
εἰσορόωντες. |
~ἠῶθεν
δ'
Ὁμόλην
αὐτοσχεδὸν
εἰσορόωντες |
[1, 550] |
εἰσορόωντες.
~ἠῶθεν
δ'
Ὁμόλην
αὐτοσχεδὸν
|
εἰσορόωντες |
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
οὐδ'
ἔτι |
[1, 550] |
δὲ
νύμφαι
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν
ἐθάμβεον
|
εἰσορόωσαι |
~ἔργον
Ἀθηναίης
Ἰτωνίδος,
ἠδὲ
καὶ |
[1, 350] |
περιβάλλετο
χῶρον,
~ἠδὲ
κατὰ
πρῴραν
|
εἴσω |
ἁλὸς
ὁσσάτιόν
περ
~ἑλκομένη
χείρεσσιν |
[1, 1050] |
πέριξ
τὰ
ἕκαστα
πιφαυσκομένη
πεπότηται.
|
~ἐκ |
γὰρ
τῆς
ἄνεμοί
τε
θάλασσά |
[1, 500] |
Ἠὼς
~Πηλίου
αἰπεινὰς
ἴδεν
ἄκριας,
|
ἐκ |
δ'
ἀνέμοιο
~εὔδιοι
ἐκλύζοντο
τινασσομένης |
[1, 1000] |
ὄφρ'
ἐπέλασσαν
~αὖτις
ἐυξείνοισι
Δολίοσιν
|
ἐκ |
δ'
ἄρ'
ἔβησαν
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ |
[1, 350] |
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω
δοιὼ
μίαν:
|
ἐκ |
δ'
ἄρα
μέσσην
~ᾕρεον
Ἡρακλῆι |
[1, 950] |
αὐτοὶ
~θηήσαιντο
πόρους
κείνης
ἁλός:
|
ἐκ |
δ'
ἄρα
τοίγε
~νῆα
Χυτοῦ |
[1, 200] |
~πᾶσιν
ἀριστήεσσιν,
Ἰήσονι
κῦδος
ἀέξων.
|
~Ἐκ |
δ'
ἄρα
Φωκήων
κίεν
Ἴφιτος |
[1, 450] |
ἴφθιμοί
περ
ἐόντες.
~Ὧς
ἔφατ'
|
ἐκ |
δ'
ἐγέλασσεν
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας |
[1, 1100] |
στόμα
Βοσπόρου
ἠδὲ
κολῶναι
~Μυσίαι:
|
ἐκ |
δ'
ἑτέρης
ποταμοῦ
ῥόος
Αἰσήποιο |
[1, 800] |
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
μὲν
ἀπέστυγον,
|
ἐκ |
δὲ
μελάθρων,
~ᾗ
ματίῃ
εἴξαντες, |
[1, 700] |
Κυθέρεια
~Ἄρεος
ὀχμάζουσα
θοὸν
σάκος:
|
ἐκ |
δέ
οἱ
ὤμου
~πῆχυν
ἔπι |
[1, 1050] |
αἰεὶ
~πανδήμοιο
μύλης
πελάνους
ἐπαλετρεύουσιν.
|
~Ἐκ |
δὲ
τόθεν
τρηχεῖαι
ἀνηέρθησαν
ἄελλαι |
[1, 1350] |
ῥύσι'
ὄπασσαν
ἀποκρίναντες
ἀρίστους
~υἱέας
|
ἐκ |
δήμοιο,
καὶ
ὅρκια
ποιήσαντο,
~μή |
[1, 1050] |
κεῖνο
Δολιονίῃσι
γυναιξὶν
~ἀνδράσι
τ'
|
ἐκ |
Διὸς
ἦμαρ
ἐπήλυθεν:
οὐδὲ
γὰρ |
[1, 1350] |
οἱ
δὲ
χθονὸς
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
|
ἐκ |
κόλποιο
μάλ'
εὐρεῖαν
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι, |
[1, 1100] |
σφιν
τότ'
ἀνέβραχε
διψάδος
αὔτως
|
~ἐκ |
κορυφῆς
ἄλληκτον:
Ἰησονίην
δ'
ἐνέπουσιν |
[1, 1300] |
κάρη
καὶ
στήθε'
ἀείρας
~νειόθεν
|
ἐκ |
λαγόνων
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
χειρὶ
~νηίου |
[1, 900] |
μὲν
οὕτω
ἐναίσιμα
πάντα
γένοιτο
|
~ἐκ |
μακάρων:
τύνη
δ'
ἐμέθεν
πέρι |
[1, 300] |
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος
δ'
|
ἐκ |
νηοῖο
θυώδεος
εἶσιν
Ἀπόλλων
~Δῆλον |
[1, 600] |
δέος
ᾐωρεῖτο.
~Τείως
δ'
αὖτ'
|
ἐκ |
νηὸς
ἀριστῆες
προέηκαν
~Αἰθαλίδην
κήρυκα |
[1, 800] |
~δήμου
ἀπορνύμενοι
λαοὶ
πέρθεσκον
ἐπαύλους
|
~ἐκ |
νηῶν,
αὐτῇσι
δ'
ἀπείρονα
ληίδα |
[1, 600] |
φόνου
τίσειαν
ἀμοιβήν.
~οἴη
δ'
|
ἐκ |
πασέων
γεραροῦ
περιφείσατο
πατρὸς
~Ὑψιπύλεια |
[1, 1200] |
ἔφερβεν,
~νηπίαχον
τὰ
πρῶτα
δόμων
|
ἐκ |
πατρὸς
ἀπούρας,
~δίου
Θειοδάμαντος,
ὃν |
[1, 1100] |
~οἱ
δ'
ἄρα
λυσάμενοι
Ἱερῆς
|
ἐκ |
πείσματα
πέτρης
~ἤρεσαν
ἐς
λιμένα |
[1, 1250] |
δ'
οὐρανόθεν
χαροπὴ
ὑπολάμπεται
ἠὼς
|
~ἐκ |
περάτης
ἀνιοῦσα,
διαγλαύσσουσι
δ'
ἀταρποί, |
[1, 850] |
καὶ
ἀπείρονα
λαὸν
ἀγείραις
~ἄλλων
|
ἐκ |
πολίων:
ἀλλ'
οὐ
σύγε
τήνδε |
[1, 1150] |
σάλου
ζαχρηεσιν
αὔραις,
~αἳ
νέον
|
ἐκ |
ποταμῶν
ὑπὸ
δείελον
ἠερέθονται,
~τειρόμενοι |
[1, 250] |
οἶον
ἔην
ἔτι
λοιπὸν
ἐέλδωρ
|
~ἐκ |
σέθεν,
ἄλλα
δὲ
πάντα
πάλαι |
[1, 200] |
ἔνι
δινεύουσαν.
~καί
μιν
ἄγων
|
ἕκαθεν, |
Σαρπηδονίην
ὅθι
πέτρην
~κλείουσιν,
ποταμοῖο |
[1, 100] |
εὐνηθεῖσα
~Ναύπλιον,
ὃς
περὶ
πάντας
|
ἐκαίνυτο |
ναυτιλίῃσιν.
~Ἴδμων
δ'
ὑστάτιος
μετεκίαθεν, |
[1, 650] |
γάρ
τε
καὶ
εἵνεκα
δεῦρ'
|
ἐκάλεσσα. |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
καὶ
θῶκον |
[1, 1150] |
δ'
ἐν
προμολῇ
τετρυμένα
γούνατ'
|
ἔκαμψεν |
~αὐσταλέος
κονίῃσι,
περιτριβέας
δέ
τε |
[1, 500] |
δέ
μιν
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες
|
ἐκαρτύναντο |
κεραυνῷ,
~βροντῇ
τε
στεροπῇ
τε: |
[1, 50] |
κἀκείνους
Λιβύῃ
ἔνι
ταρχύσαντο,
~τόσσον
|
ἑκὰς |
Κόλχων,
ὅσσον
τέ
περ
ἠελίοιο |
[1, 800] |
αὖτις
ἀνὰ
πτόλιν,
εὖτ'
ἂν
|
ἕκαστα |
~ἐξείπω
κατὰ
κόσμον.
ἀνακτορίη
δὲ |
[1, 300] |
ἔμπης
τὼ
μέν
τε
διεξερέεσθαι
|
ἕκαστα |
~ἔσχετο:
τοὺς
δ'
ἀγορήνδε
συνεδριάασθαι |
[1, 450] |
~νείκεος
ἐξ
ὀλοοῖο
διέκριθεν
ἀμφὶς
|
ἕκαστα: |
~ἠδ'
ὡς
ἔμπεδον
αἰὲν
ἐν |
[1, 450] |
ἀμήχανος
εἰν
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν
|
ἕκαστα |
κατηφιόωντι
ἐοικώς.
~τὸν
δ'
ἄρ' |
[1, 300] |
~ὄρχαμον
ἡμείων,
ᾧ
κεν
τὰ
|
ἕκαστα |
μέλοιτο,
~νείκεα
συνθεσίας
τε
μετὰ |
[1, 350] |
ἁρμαλιὴν
ἐβάλοντο.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
τὰ
|
ἕκαστα |
περιφραδέως
ἀλέγυναν,
~κληῖδας
μὲν
πρῶτα |
[1, 1050] |
κνώσσοντος
ὕπερθεν
~σεῖο
πέριξ
τὰ
|
ἕκαστα |
πιφαυσκομένη
πεπότηται.
~ἐκ
γὰρ
τῆς |
[1, 250] |
ἀμφ'
αὐτὸν
βεβολημένη.
ὀξὺ
δ'
|
ἑκάστην |
~δῦνεν
ἄχος:
σὺν
δέ
σφι |
[1, 850] |
ἑλὼν
θεὸς
εὐξαμένοισιν.
~ἴομεν
αὖτις
|
ἕκαστοι |
ἐπὶ
σφέα:
τὸν
δ'
ἐνὶ |
[1, 1150] |
λίπον
εἰρεσίῃσιν.
~Ἔνθ'
ἔρις
ἄνδρα
|
ἕκαστον |
ἀριστήων
ὀρόθυνεν,
~ὅστις
ἀπολλήξειε
πανύστατος. |
[1, 850] |
~χερσί
τε
καὶ
μύθοισιν
ἐδεικανόωντο
|
ἕκαστον, |
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
νόστον
ὀπάσσαι. |
[1, 200] |
ὣς
νεφέεσσι
μετέπρεπον:
ὧδε
δ'
|
ἕκαστος |
~ἔννεπεν
εἰσορόων
σὺν
τεύχεσιν
ἀίσσοντας: |
[1, 850] |
δ'
ἄλλοι
ὅπῃ
καὶ
ἔκυρσαν
|
ἕκαστος, |
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
ὁ
γὰρ
παρὰ |
[1, 700] |
πάντῃ
πέλεν:
ἐν
δ'
ἄρ'
|
ἑκάστῳ |
~τέρματι
δαίδαλα
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ |
[1, 900] |
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
~ἓξ
γὰρ
|
ἑκάστῳ |
χεῖρες
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται,
~αἱ
μὲν |
[1, 350] |
Ἀργὼ
~ῥίμφα
μάλ'
οἱ
δ'
|
ἑκάτερθεν |
ἐπίαχον
ἀίσσοντες.
~αἱ
δ'
ἄρ' |
[1, 200] |
~τὼ
μὲν
ἐπ'
ἀκροτάτοισι
ποδῶν
|
ἑκάτερθεν |
ἐρεμνὰς
~σεῖον
ἀειρομένω
πτέρυγας,
μέγα |
[1, 350] |
πάμπρωτον
ἐυστρεφεῖ
ἔνδοθεν
ὅπλῳ
~τεινάμενοι
|
ἑκάτερθεν, |
ἵν'
εὖ
ἀραροίατο
γόμφοις
~δούρατα |
[1, 550] |
μεσόδμῃ,
~δῆσαν
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
|
ἑκάτερθεν, |
~κὰδ
δ'
αὐτοῦ
λίνα
χεῦαν, |
[1, 950] |
~βριθύν:
ἀτὰρ
κεῖνόν
γε
θεοπροπίαις
|
Ἑκάτοιο |
~Νηλεΐδαι
μετόπισθεν
Ἰάονες
ἱδρύσαντο
~ἱερόν, |
[1, 950] |
πρυμνήσια
νηὸς
ἀνάψαι,
~ἔνθ'
οἵγ'
|
Ἐκβασίῳ |
βωμὸν
θέσαν
Ἀπόλλωνι
~εἱσάμενοι
παρὰ |
[1, 1150] |
κρητῆρσι
κέρων,
πονέοντο
τε
δαῖτα,
|
~Ἐκβασίῳ |
ῥέξαντες
ὑπὸ
κνέφας
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ |
[1, 50] |
τέκεν
Εὐπολέμεια:
~τὼ
δ'
αὖτ'
|
ἐκγεγάτην |
Μενετηίδος
Ἀντιανείρης.
~Ἤλυθε
δ'
ἀφνειὴν |
[1, 200] |
γείνατο
μήτηρ
~Ἀλκιμέδη,
Κλυμένης
Μινυηίδος
|
ἐκγεγαυῖα. |
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
δμώεσσιν
ἐπαρτέα
πάντ' |
[1, 950] |
ἦεν
ἄκοιτις
~ὠδίνων,
Μέροπος
Περκωσίου
|
ἐκγεγαυῖα, |
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν
μὲν
νέον |
[1, 200] |
Φωκήων
κίεν
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο
~Ναυβόλου
|
ἐκγεγαώς: |
ξεῖνος
δέ
οἱ
ἔσκε
πάροιθεν, |
[1, 950] |
γὰρ
ἔσαν
τὰ
πρῶτα
Δολίονες
|
ἐκγεγαῶτες. |
~ἔνθ'
Ἀργὼ
προύτυψεν
ἐπειγομένη
ἀνέμοισιν |
[1, 450] |
ἑξείης:
παρὰ
δέ
σφισι
μυρί'
|
ἔκειτο |
~εἴδατα,
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἀφυσσαμένων |
[1, 150] |
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς
δὲ
καὶ
ὀξυτάτοις
|
ἐκέκαστο |
~ὄμμασιν,
εἰ
ἐτεόν
γε
πέλει |
[1, 100] |
δ'
ὃς
περὶ
πάντας
Ἐρεχθεΐδας
|
ἐκέκαστο, |
~Ταιναρίην
ἀίδηλος
ὑπὸ
χθόνα
δεσμὸς |
[1, 300] |
φρονέων,
ἐπὶ
δ'
ᾔνεον,
ὡς
|
ἐκέλευεν |
~Ἡρακλέης:
ἀνὰ
δ'
αὐτὸς
ἀρήιος |
[1, 550] |
ἄρα
τοίγε
~ἑσπέριοι
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν
|
ἔκελσαν, |
~καί
μιν
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας |
[1, 900] |
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
|
ἔκελσαν |
~νῆσον
ἐς
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος,
ὄφρα |
[1, 400] |
δ'
ἴθι,
καὶ
τήνδ'
ἧμιν,
|
Ἑκηβόλε, |
δέξο
θυηλήν,
~ἥν
τοι
τῆσδ' |
[1, 750] |
Ἀθήνης.
~δεξιτερῇ
δ'
ἕλεν
ἔγχος
|
ἑκηβόλον, |
ὅ
ῥ'
Ἀταλάντη
~Μαινάλῳ
ἔν |
[1, 50] |
υἷες,
~Εὐρύτου,
ᾧ
πόρε
τόξον
|
Ἑκηβόλος: |
οὐδ'
ἀπόνητο
~δωτίνης:
αὐτῷ
γὰρ |
[1, 300] |
μὲν
νῦν
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
|
ἕκηλος |
~μίμνε
δόμοις,
μηδ'
ὄρνις
ἀεικελίη |
[1, 750] |
~δεῖσεν
δ'
ἀργαλέας
ἔριδας
φιλότητος
|
ἕκητι. |
~Βῆ
δ'
ἴμεναι
προτὶ
ἄστυ, |
[1, 900] |
ἐπεὶ
πάτρην
μοι
ἅλις
Πελίαο
|
ἕκητι |
~ναιετάειν:
μοῦνόν
με
θεοὶ
λύσειαν |
[1, 300] |
οὐκ
ἂν
δηναιὸν
ἐχοίμεθα
τοῖο
|
ἕκητι |
~ναυτιλίης,
ὅτε
μοῦνον
ἐπιπνεύσουσιν
ἀῆται. |
[1, 100] |
ἵκανεν,
~ἔνθ'
ἀφνειὸς
ἔναιε
Διωνύσοιο
|
ἕκητι, |
~πατρὸς
ἑοῦ,
πηγῇσιν
ἐφέστιος
Ἀσωποῖο. |
[1, 0] |
Ἀργώ.
~Τοίην
γὰρ
Πελίης
φάτιν
|
ἔκλυεν, |
ὥς
μιν
ὀπίσσω
~μοῖρα
μένει |
[1, 500] |
ἄκριας,
ἐκ
δ'
ἀνέμοιο
~εὔδιοι
|
ἐκλύζοντο |
τινασσομένης
ἁλὸς
ἄκραι,
~δὴ
τότ' |
[1, 950] |
ἀντήσαντες
ὅτε
στόλον
ἠδὲ
γενέθλην
|
~ἔκλυον, |
οἵτινες
εἶεν,
ἐυξείνως
ἀρέσαντο,
~καί |
[1, 950] |
~κεῖσε
καὶ
εὐναίης
ὀλίγον
λίθον
|
ἐκλύσαντες |
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν
ὑπὸ
κρήνῃ
ἐλίποντο, |
[1, 1300] |
~πορφύρεον,
κοίλην
δὲ
διὲξ
ἁλὸς
|
ἔκλυσε |
νῆα.
~γήθησαν
δ'
ἥρωες:
ὁ |
[1, 950] |
τοὺς
δ'
οὔ
τι
καὶ
|
ἔκπαγλοί |
περ
ἐόντες
~Γηγενέες
σίνοντο,
Ποσειδάωνος |
[1, 1300] |
οἱ
μοῖρ'
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
|
~ἐκπλῆσαι |
μογέοντα
δυώδεκα
πάντας
ἀέθλους,
~ναίειν |
[1, 1000] |
κείνοισι:
πολεῖς
δ'
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
|
~ἔκταθεν: |
Ἡρακλέης
μὲν
ἐνήρατο
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ |
[1, 1100] |
ὕλῃ,
~πρόχνυ
γεράνδρυον:
τὸ
μὲν
|
ἔκταμον, |
ὄφρα
πέλοιτο
~δαίμονος
οὐρείης
ἱερὸν |
[1, 1300] |
μὲν
ὧς
ἤμελλε
μετὰ
χρόνον
|
ἐκτελέεσθαι. |
~τοῖσιν
δὲ
Γλαῦκος
βρυχίης
ἁλὸς |
[1, 1000] |
~ὧς
τὸν
ὀιόμενόν
που
ἀδευκέος
|
ἔκτοθεν |
ἄτης
~εἶναι
ἀριστήων
αὐτῇ
ὑπὸ |
[1, 200] |
τόσσον
ὅμιλον
~ἡρώων
γαίης
Παναχαιίδος
|
ἔκτοθι |
βάλλει;
~αὐτῆμάρ
κε
δόμους
ὀλοῷ |
[1, 1250] |
ἦεν
~Ἡρακλῆα
λιπεῖν:
σέο
δ'
|
ἔκτοθι |
μῆτις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τὸ
κείνου |
[1, 800] |
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους,
μηδ'
|
ἔκτοθι |
μίμνε
πόληος.
~Ἴσκεν,
ἀμαλδύνουσα
φόνου |
[1, 750] |
~Ξεῖνε,
τίη
μίμνοντες
ἐπὶ
χρόνον
|
ἔκτοθι |
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
ἐπεὶ
οὐ |
[1, 650] |
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἵν'
ἔμπεδον
|
ἔκτοθι |
πύργων
~μίμνοιεν,
μηδ'
ἄμμε
κατὰ |
[1, 600] |
ἴδον
Ἀργώ,
~αὐτίκα
πασσυδίῃ
πυλέων
|
ἔκτοσθε |
Μυρίνης
~δήια
τεύχεα
δῦσαι
ἐς |
[1, 1300] |
ἦ
μάλα
δή
με
κακῷ
|
ἐκυδάσσαο |
μύθῳ,
~φὰς
ἐνὶ
τοῖσιν
ἅπασιν |
[1, 850] |
οἱ
δ'
ἄλλοι
ὅπῃ
καὶ
|
ἔκυρσαν |
ἕκαστος,
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
ὁ
γὰρ |
[1, 1250] |
διὰ
κνέφας.
αὐτίκα
δ'
ἄτην
|
~ἔκφατο |
λευγαλέην,
βεβαρημένος
ἄσθματι
θυμόν:
~Δαιμόνιε, |
[1, 400] |
ἀίσσουσαν:
~αἶψα
δ'
ἀπηλεγέως
νόον
|
ἔκφατο |
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
μὲν
δὴ
μοῖρα |
[1, 250] |
κέαρ
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
~οὐδ'
ἔχει
|
ἐκφλύξαι |
τόσσον
γόον,
ὅσσον
ὀρεχθεῖ:
~ὧς |
[1, 850] |
λείρια
καλὰ
περιβρομέουσι
μέλισσαι
~πέτρης
|
ἐκχύμεναι |
σιμβληίδος,
ἀμφὶ
δὲ
λειμὼν
~ἑρσήεις |
[1, 750] |
~τὴν
ὁδόν:
ἀλλὰ
γὰρ
αὐτὸς
|
ἑκὼν |
ἀπερήτυε
κούρην,
~δεῖσεν
δ'
ἀργαλέας |
[1, 200] |
δῃώσειαν
~Αἰήτεω,
ὅτε
μή
σφιν
|
ἑκὼν |
δέρος
ἐγγυαλίξῃ.
~ἀλλ'
οὐ
φυκτὰ |
[1, 50] |
οὐδ'
ἀπόνητο
~δωτίνης:
αὐτῷ
γὰρ
|
ἑκὼν |
ἐρίδηνε
δοτῆρι.
~Τοῖσι
δ'
ἐπ' |
[1, 850] |
γὰρ
παρὰ
νηὶ
λέλειπτο
~αὐτὸς
|
ἑκὼν |
παῦροί
τε
διακρινθέντες
ἑταῖροι.
~αὐτίκα |
[1, 1150] |
πόντον.
~οἱ
δὲ
γαληναίῃ
πίσυνοι
|
ἐλάασκον |
ἐπιπρὸ
~νῆα
βίῃ:
δ'
οὔ |
[1, 700] |
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν
οἵδε
σιδηρείῃς
|
ἐλάασκον |
~σφύρῃσιν,
μαλεροῖο
πυρὸς
ζείουσαν
ἀυτμήν. |
[1, 400] |
τοίγε
~φιτροὺς
ἀζαλέης
στόρεσαν
καθύπερθεν
|
ἐλαίης. |
~τείως
δ'
αὖτ'
ἀγέληθεν
ἐπιπροέηκαν |
[1, 750] |
ὅν
ῥ'
ἔτεκέν
γε
~δῖ'
|
Ἐλάρη, |
θρέψεν
δὲ
καὶ
ἂψ
ἐλοχεύσατο |
[1, 1000] |
σφίσι
χεῖρας
ἄειραν.
~σὺν
δ'
|
ἔλασαν |
μελίας
τε
καὶ
ἀσπίδας
ἀλλήλοισιν |
[1, 1100] |
δὲ
κουρότεροι
μὲν
ἀπὸ
σταθμῶν
|
ἐλάσαντες |
~ἔνθεν
ἐς
αἰπεινὴν
ἄναγον
βόας |
[1, 350] |
~δεῦρο
βόας
ἀγέληθεν
ἐὺ
κρίναντας
|
ἐλάσσαι, |
~τόφρα
κε
νῆ'
ἐρύσαιμεν
ἔσω |
[1, 1150] |
φθαίη
καταχείριον
ἐντύνασθαι.
~εὗρεν
ἔπειτ'
|
ἐλάτην |
ἀλαλήμενος,
οὔτε
τι
πολλοῖς
~ἀχθομένην |
[1, 1250] |
σπλάγχνοις
ζέεν
αἷμα.
~χωόμενος
δ'
|
ἐλάτην |
χαμάδις
βάλεν,
ἐς
δὲ
κέλευθον |
[1, 900] |
τοίγε
~κόπτον
ὕδωρ
δολιχῇσιν
ἐπικρατέως
|
ἐλάτῃσιν. |
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν |
[1, 50] |
νειόθι
γαίης,
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
καταΐγδην
|
ἐλάτῃσιν. |
~Ἤλυθε
δ'
αὖ
Μόψος
Τιταρήσιος, |
[1, 100] |
~ὦρσεν
Ἀθηναίη,
μετὰ
δ'
ἤλυθεν
|
ἐλδομένοισιν. |
~αὐτὴ
γὰρ
καὶ
νῆα
θοὴν |
[1, 800] |
ἄρα
θεσσάμενοι
παίδων
γένος,
ὅσσον
|
ἔλειπτο |
~ἄρσεν
ἀνὰ
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν, |
[1, 0] |
μὲν
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
δηρὸν
|
ἔλειπτο, |
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην
γὰρ
ὄπυιεν |
[1, 1300] |
πόσιν,
οἷό
περ
οὕνεκ'
ἀποπλαγχθέντες
|
ἔλειφθεν. |
~Ἠ,
καὶ
κῦμ'
ἀλίαστον
ἐφέσσατο |
[1, 750] |
Τριτωνίδος
ἦεν
Ἀθήνης.
~δεξιτερῇ
δ'
|
ἕλεν |
ἔγχος
ἑκηβόλον,
ὅ
ῥ'
Ἀταλάντη |
[1, 1000] |
τε.
~Οἰνεΐδης
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
|
ἕλεν |
θρασὺν
Ἰτυμονῆα
~ἠδὲ
καὶ
Ἀρτακέα, |
[1, 400] |
~νόστῳ
μὲν
γήθησαν,
ἄχος
δ'
|
ἕλεν |
Ἴδμονος
αἴσῃ.
~ἦμος
δ'
ἠέλιος |
[1, 1250] |
ἄτῃ
~θυμὸν
ἔδων:
Τελαμῶνα
δ'
|
ἕλεν |
χόλος,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Ἧσ' |
[1, 300] |
~τούνεκα
νῦν
τὸν
ἄριστον
ἀφειδήσαντες
|
ἕλεσθε |
~ὄρχαμον
ἡμείων,
ᾧ
κεν
τὰ |
[1, 1250] |
ταῦρος
~πίσεά
τε
προλιπὼν
καὶ
|
ἑλεσπίδας, |
οὐδὲ
νομήων
~οὐδ'
ἀγέλης
ὄθεται, |
[1, 500] |
ἰούσης
~τεύχεα:
μακραὶ
δ'
αἰὲν
|
ἐλευκαίνοντο |
κέλευθοι,
~ἀτραπὸς
ὣς
χλοεροῖο
διειδομένη |
[1, 400] |
~μείλιχος,
ᾧ
κ'
ἐπὶ
πόντον
|
ἐλευσόμεθ' |
εὐδιόωντες.
~Ἠ,
καὶ
ἅμ'
εὐχωλῇ |
[1, 500] |
~ἐν
γάρ
οἱ
δόρυ
θεῖον
|
ἐλήλατο, |
τό
ῥ'
ἀνὰ
μέσσην
~στεῖραν |
[1, 300] |
~ὁπλοτέρων,
ὁ
δὲ
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς
|
ἐλιάσθη. |
~Αὐτὰρ
ἐπεί
ῥα
πόληος
ἐυδμήτους |
[1, 400] |
ἄπο
τοῖό
τε
λιγνὺν
~πορφυρέαις
|
ἑλίκεσσιν |
ἐναίσιμον
ἀίσσουσαν:
~αἶψα
δ'
ἀπηλεγέως |
[1, 550] |
οἴδματι:
διπλόα
δ'
ἀκταῖς
~ἤματ'
|
ἐλινύεσκον: |
ἀτὰρ
τριτάτῳ
προέηκαν
~νῆα,
τανυσσάμενοι |
[1, 850] |
ἦεν
~ναυτιλίης:
δηρὸν
δ'
ἂν
|
ἐλίνυον |
αὖθι
μένοντες,
~εἰ
μὴ
ἀολλίσσας |
[1, 950] |
ἐκλύσαντες
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν
ὑπὸ
κρήνῃ
|
ἐλίποντο, |
~κρήνῃ
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον
δ' |
[1, 450] |
τίνα
τήνδε
μετὰ
φρεσὶ
μῆτιν
|
ἑλίσσεις; |
~αὔδα
ἐνὶ
μέσσοισι
τεὸν
νόον. |
[1, 350] |
πρῴραν
εἴσω
ἁλὸς
ὁσσάτιόν
περ
|
~ἑλκομένη |
χείρεσσιν
ἐπιδραμέεσθαι
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
δὲ |
[1, 1150] |
τινάξας
~νειόθεν
ἀμφοτέρῃσι
περὶ
στύπος
|
ἔλλαβε |
χερσίν,
~ἠνορέῃ
πίσυνος:
ἐν
δὲ |
[1, 900] |
δ'
οὔ
μοι
πέπρωται
ἐς
|
Ἑλλάδα |
γαῖαν
ἱκέσθαι
~τηλοῦ
ἀναπλώοντι,
σὺ |
[1, 1250] |
~ὄφρα
τὸ
κείνου
κῦδος
ἀν'
|
Ἑλλάδα |
μή
σε
καλύψῃ,
~αἴ
κε |
[1, 300] |
~ἀλλά,
φίλοι,
ξυνὸς
γὰρ
ἐς
|
Ἑλλάδα |
νόστος
ὀπίσσω,
~ξυναὶ
δ'
ἄμμι |
[1, 400] |
~κεῖσέ
τε
καὶ
παλίνορσον
ἐς
|
Ἑλλάδα. |
σοὶ
δ'
ἂν
ὀπίσσω
~τόσσων, |
[1, 250] |
καὶ
Φρίξον,
ὅτ'
ὤλετο
παρθένος
|
Ἕλλη, |
~κῦμα
μέλαν
κριῷ
ἅμ'
ἐπικλύσαι: |
[1, 900] |
νηὸς
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν
|
Ἑλλήσποντον. |
~Ἔστι
δέ
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος |
[1, 950] |
~κρήνῃ
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον
δ'
|
ἔλον, |
ὅστις
ἀρήρει,
~βριθύν:
ἀτὰρ
κεῖνόν |
[1, 850] |
δὲ
καὶ
Ὑψιπύλη
ἠρήσατο
χεῖρας
|
ἑλοῦσα |
~Αἰσονίδεω,
τὰ
δέ
οἱ
ῥέε |
[1, 650] |
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι,
κτερέων
ἀπὸ
μοῖραν
|
ἑλοῦσαν |
~αὔτως,
ἣ
θέμις
ἐστί,
πάρος |
[1, 750] |
Ἐλάρη,
θρέψεν
δὲ
καὶ
ἂψ
|
ἐλοχεύσατο |
Γαῖα.
~Ἐν
καὶ
Φρίξος
ἔην |
[1, 1250] |
ἠέ
μιν
ἄνδρες
~μοῦνον
ἐόντ'
|
ἐλόχησαν, |
ἄγουσι
δὲ
ληίδ'
ἑτοίμην.
~ἔνθ' |
[1, 750] |
ὃ
καὶ
δηρόν
περ
ἐπ'
|
ἐλπίδι |
θηήσαιο.
~Τοῖ'
ἄρα
δῶρα
θεᾶς |
[1, 750] |
εἰσορόων
ἀκέοις,
ψεύδοιό
τε
θυμόν,
|
~ἐλπόμενος |
πυκινήν
τιν'
ἀπὸ
σφείων
ἐσακοῦσαι |
[1, 1200] |
γὰρ
αὐτοὶ
ἐνὶ
σταθμοῖσι
νομῆες
|
~ἔλσαν: |
ὁ
δὲ
στενάχων
βρέμει
ἄσπετον, |
[1, 700] |
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ἠ,
καὶ
|
ἔλυσ' |
ἀγορήν,
μετὰ
δ'
εἰς
ἑὸν |
[1, 250] |
ᾧ
ἔπι
μούνῳ
~μίτρην
πρῶτον
|
ἔλυσα |
καὶ
ὕστατον.
ἔξοχα
γάρ
μοι |
[1, 650] |
οὐδὲ
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς
|
ἔλυσαν |
ἐπὶ
πνοιῇ
βορέαο.
~Λημνιάδες
δὲ |
[1, 1000] |
ἐρραίσθη:
ὁ
δ'
ἐνὶ
ψαμάθοισιν
|
έλυσθεὶς |
~μοῖραν
ἀνέπλησεν.
τὴν
γὰρ
θέμις |
[1, 250] |
εἰ
τὸ
πάροιθεν
ἐνὶ
κτερέεσσιν
|
ἐλυσθεὶς |
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
κακῶν
ἔτι |
[1, 850] |
τι
κῶας
~αὐτόματον
δώσει
τις
|
ἑλὼν |
θεὸς
εὐξαμένοισιν.
~ἴομεν
αὖτις
ἕκαστοι |
[1, 1200] |
τόξα
καὶ
ἰοὺς
~δέρμα
θ'
|
ἑλὼν |
ῥόπαλόν
τε
παλίσσυτος
ὦρτο
νέεσθαι. |
[1, 1250] |
δίεσθαι,
~μή
πως
ἢ
θήρεσσιν
|
ἕλωρ |
πέλεν,
ἠέ
μιν
ἄνδρες
~μοῦνον |
[1, 450] |
ἐγγυάλιξεν.
~φράζεο
δ'
ὅππως
χεῖρας
|
ἐμὰς |
σόος
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ
θεσπίζων
μεταμώνιον |
[1, 800] |
~εἰσόκε
τις
θεὸς
ἄμμιν
ὑπέρβιον
|
ἔμβαλε |
θάρσος,
~ἂψ
ἀναερχομένους
Θρῃκῶν
ἄπο |
[1, 800] |
~Κύπριδος,
ἥ
τέ
σφιν
θυμοφθόρον
|
ἔμβαλεν |
ἄτην.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
μὲν |
[1, 150] |
~ἔμμεναι:
Ἠλείοισι
δ'
ὅγ'
ἀνδράσιν
|
ἐμβασίλευεν, |
~ὄλβῳ
κυδιόων:
μέγα
δ'
ἵετο |
[1, 750] |
~εὖτε
Θόας
ἀστοῖσι
πατὴρ
ἐμὸς
|
ἐμβασίλευεν, |
~τηνίκα
Θρηικίην,
οἵ
τ'
ἀντία |
[1, 350] |
δ'
αὖ
καὶ
βωμὸν
ἐπάκτιον
|
Ἐμβασίοιο |
~θείομεν
Ἀπόλλωνος,
ὅ
μοι
χρείων |
[1, 400] |
αὐτόθι
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἀπόλλωνος,
~Ἀκτίου
|
Ἐμβασίοιό |
τ'
ἐπώνυμον:
ὦκα
δέ
τοίγε |
[1, 250] |
γάρ
μοι
~Εἰλείθυια
θεὰ
πολέος
|
ἐμέγηρε |
τόκοιο.
~ᾤ
μοι
ἐμῆς
ἄτης: |
[1, 900] |
γένοιτο
~ἐκ
μακάρων:
τύνη
δ'
|
ἐμέθεν |
πέρι
θυμὸν
ἀρείω
~ἴσχαν'
ἐπεὶ |
[1, 800] |
ἦ
τ'
ἂν
ἔπειτα
~πατρὸς
|
ἐμεῖο |
Θόαντος
ἔχοις
γέρας:
οὐδέ
τί |
[1, 850] |
δὲ
νῆσος
~σκῆπτρά
τε
πατρὸς
|
ἐμεῖο |
παρέσσεται,
ἢν
καὶ
ὀπίσσω
~δή |
[1, 350] |
ὁσσάτιόν
περ
~ἑλκομένη
χείρεσσιν
ἐπιδραμέεσθαι
|
ἔμελλεν. |
~αἰεὶ
δὲ
προτέρω
χθαμαλώτερον
ἐξελάχαινον |
[1, 50] |
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
οὐ
μὲν
|
ἔμελλεν |
~νοστήσειν
Κήρινθον
ὑπότροπος.
αισα
γὰρ |
[1, 1000] |
ὅγε
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις
|
ἔμελλεν |
~οἴκαδε
νυμφιδίους
θαλάμους
καὶ
λέκτρον |
[1, 950] |
~εἱσάμενοι
παρὰ
θῖνα,
θυηπολίης
τ'
|
ἐμελοντο. |
~δῶκεν
δ'
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν |
[1, 1100] |
δὲ
φύλλοις
~στεψάμενοι
δρυΐνοισι
θυηπολίης
|
ἐμέλοντο |
~Μητέρα
Δινδυμίην
πολυπότνιαν
ἀγκαλέοντες,
~ἐνναέτιν |
[1, 1300] |
τοι
σὲ
καὶ
ἄλλῳ
~ἀμφ'
|
ἐμεῦ, |
εἰ
τοιόνδε
πέλοι
ποτέ,
δηρίσασθαι. |
[1, 250] |
πολέος
ἐμέγηρε
τόκοιο.
~ᾤ
μοι
|
ἐμῆς |
ἄτης:
τὸ
μὲν
οὐδ'
ὅσον, |
[1, 500] |
φόρμιγγος
ὑπαὶ
περὶ
βωμὸν
ὁμαρτῇ
|
~ἐμμελέως |
κραιπνοῖσι
πέδον
ῥήσσωσι
πόδεσσιν:
~ὧς |
[1, 1300] |
τοῖσιν
ἅπασιν
ἐνηέος
ἀνδρὸς
ἀλείτην
|
~ἔμμεναι. |
ἀλλ'
οὐ
θήν
τοι
ἀδευκέα |
[1, 150] |
Αὐγείης,
ὃν
δὴ
φάτις
Ἠελίοιο
|
~ἔμμεναι: |
Ἠλείοισι
δ'
ὅγ'
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν, |
[1, 1000] |
τις
αὐτὴν
νῆσον
ἐπιφραδέως
ἐνόησεν
|
~ἔμμεναι: |
οὐδ'
ὑπὸ
νυκτὶ
Δολίονες
ἂψ |
[1, 200] |
καὶ
ἄριστοι
ἀφ'
αἵματος
εὐχετόωντο
|
~ἔμμεναι: |
ὧς
δὲ
καὶ
αὐτὸν
Ἰήσονα |
[1, 1050] |
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων
ἔργοιο
μυληφάτου
|
ἐμνώοντο: |
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες. |
[1, 500] |
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ
διὰ
κνέφας
|
ἐμνώοντο. |
~Αὐτὰρ
ὅτ'
αἰγλήεσσα
φαεινοῖς
ὄμμασιν |
[1, 100] |
~Νηληίς:
τῆς
δ'
ἀμφὶ
δύην
|
ἐμόγησε |
βαρεῖαν
~Αἰολίδης
σταθμοῖσιν
ἐν
Ἰφίκλοιο |
[1, 400] |
τ'
ἔασιν
ἀνερχομένοισιν
ἄεθλοι.
~αὐτὰρ
|
ἐμοὶ |
θανέειν
στυγερῇ
ὑπὸ
δαίμονος
αἴσῃ |
[1, 250] |
ἐν
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος
|
ἐμοὶ |
κακὸν
ἔσσετ'
ἀλύξας.
~Ὧς
ἥγε |
[1, 350] |
παρασχεδόν.
ὄφρα
δ'
ἴασι
~δμῶες
|
ἐμοὶ |
σταθμῶν
σημάντορες,
οἷσι
μέμηλεν
~δεῦρο |
[1, 300] |
χεῖρα
τανύσσατο
φώνησέν
τε:
~Μήτις
|
ἐμοὶ |
τόδε
κῦδος
ὀπαζέτω.
οὐ
γὰρ |
[1, 450] |
σῇσι
θεοπροπίῃσιν
ἐνίσπες,
~εἰ
καὶ
|
ἐμοὶ |
τοιόνδε
θεοὶ
τελέουσιν
ὄλεθρον,
~οἷον |
[1, 450] |
ὀφέλλει
~Ζεὺς
τόσον,
ὁσσάτιόν
περ
|
ἐμὸν |
δόρυ,
μή
νύ
τι
πῆμα |
[1, 400] |
ἔτι
καὶ
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον
|
ἐμὸν |
πάτρης
ἐξήιον,
ὄφρ'
ἐπιβαίην
~νηός, |
[1, 250] |
τεῇσι
φίλαις
ταρχύσαο
χερσίν,
~τέκνον
|
ἐμόν: |
τὸ
γὰρ
οἶον
ἔην
ἔτι |
[1, 750] |
αὐτοί.
~εὖτε
Θόας
ἀστοῖσι
πατὴρ
|
ἐμὸς |
ἐμβασίλευεν,
~τηνίκα
Θρηικίην,
οἵ
τ' |
[1, 250] |
γάρ
τ'
ἀίδηλα
θεοὶ
θνητοῖσι
|
έμουσιν, |
~τῶν
μοῖραν
κατὰ
θυμὸν
ἀνιάζουσά |
[1, 750] |
ὄσσε
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
ἐρύθηνε
παρηίδας:
|
ἔμπα |
δὲ
τόνγε
~αἰδομένη
μύθοισι
προσέννεπεν |
[1, 1000] |
ὕπερθεν
~χέρσῳ
τεινάμενοι:
τοὶ
δ'
|
ἔμπαλιν, |
αἰγιαλοῖο
~κράατα
μὲν
ψαμάθοισι,
πόδας |
[1, 50] |
ἄλλων
~ἤλασ'
ἀριστήων:
οἱ
δ'
|
ἔμπαλιν |
ὁρμηθέντες
~οὔτε
μιν
ἐγκλῖναι
προτέρω |
[1, 1050] |
χύτλα
χέωνται
~Κύζικον
ἐνναίοντες
Ἰάονες,
|
ἔμπεδον |
αἰεὶ
~πανδήμοιο
μύλης
πελάνους
ἐπαλετρεύουσιν. |
[1, 600] |
ψυχὴν
ἐπιδέδρομε
λήθη:
~ἀλλ'
ἥγ'
|
ἔμπεδον |
αἰὲν
ἀμειβομένη
μεμόρηται,
~ἄλλοθ'
ὑποχθονίοις |
[1, 450] |
διέκριθεν
ἀμφὶς
ἕκαστα:
~ἠδ'
ὡς
|
ἔμπεδον |
αἰὲν
ἐν
αἰθέρι
τέκμαρ
ἔχουσιν |
[1, 1000] |
ἰούσης
~νυκτὸς
ἔτι
ῥιπὴ
μένεν
|
ἔμπεδον, |
ἀλλὰ
θύελλαι
~ἀντίαι
ἁρπάγδην
ὀπίσω |
[1, 650] |
~ἤια,
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἵν'
|
ἔμπεδον |
ἔκτοθι
πύργων
~μίμνοιεν,
μηδ'
ἄμμε |
[1, 550] |
ἐύξοα
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
ὄφρ'
|
ἔμπεδον |
ἐξιθύνοι,
~δή
ῥα
τότε
μέγαν |
[1, 1150] |
~οὐδὲ
Ποσειδάωνος
ἀελλόποδες
κίχον
ἵπποι.
|
~ἔμπης |
δ'
ἐγρομένοιο
σάλου
ζαχρηεσιν
αὔραις, |
[1, 450] |
οἷς
οὐδ'
ὅσον
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
|
ἔμπης |
δὲ
θοοῖς
ἐδάμησαν
ὀιστοῖς
~ἄμφω |
[1, 600] |
τὸ
πάροιθεν
ὁμίλεον.
ἀλλὰ
γὰρ
|
ἔμπης |
~ἦ
θαμὰ
δὴ
πάπταινον
ἐπὶ |
[1, 250] |
καὶ
σοὶ
κακὸν
ὀψέ
περ
|
ἔμπης |
~ἤλυθεν,
οὐδ'
ἐτέλεσσας
ἐπ'
ἀγλαΐῃ |
[1, 300] |
χειρὸς
κύσεν,
οὐδέ
τι
φάσθαι
|
~ἔμπης |
ἱεμένη
δύνατο,
προθέοντος
ὁμίλου:
~ἀλλ' |
[1, 250] |
μοῖραν
κατὰ
θυμὸν
ἀνιάζουσά
περ
|
ἔμπης |
~τλῆθι
φέρειν:
θάρσει
δὲ
συνημοσύνῃσιν |
[1, 300] |
οἱ
ὄπασσε
κασιγνήτη
Πελόπεια.
~ἀλλ'
|
ἔμπης |
τὼ
μέν
τε
διεξερέεσθαι
ἕκαστα |
[1, 1200] |
ὀλοοῖο
δύσις
πέλει
Ὠρίωνος,
~ὑψόθεν
|
ἐμπλήξασα |
θοὴ
ἀνέμοιο
κατᾶιξ
~αὐτοῖσι
σφήνεσσιν |
[1, 100] |
ἐδίδαξεν
~οἰωνούς
τ'
ἀλέγειν
ἠδ'
|
ἔμπυρα |
σήματ'
ἰδέσθαι.
~Καὶ
μὴν
Αἰτωλὶς |
[1, 850] |
τοίοισιν
ἐνιπτάζων
μετέειπεν:
~Δαιμόνιοι,
πάτρης
|
ἐμφύλιον |
αἷμ'
ἀποέργει
~ἡμέας;
ἦε
γάμων |
[1, 900] |
Πελασγίδος
ἔνδον
Ἰωλκοῦ
~πατρί
τ'
|
ἐμῷ |
καὶ
μητρὶ
δύης
ἄκος,
ἢν |
[1, 950] |
~ἱερόν,
ἣ
θέμις
ἦεν,
Ἰησονίης
|
ἐν |
Ἀθήνης.
~Τοὺς
δ'
ἄμυδις
φιλότητι |
[1, 450] |
ἕκαστα:
~ἠδ'
ὡς
ἔμπεδον
αἰὲν
|
ἐν |
αἰθέρι
τέκμαρ
ἔχουσιν
~ἄστρα
σεληναίη |
[1, 1300] |
Πελίαο
δεδουπότος
ἂψ
ἀνιόντας
~Τήνῳ
|
ἐν |
ἀμφιρύτῃ
πέφνεν,
καὶ
ἀμήσατο
γαῖαν |
[1, 1300] |
ἄστυ
καμόντα
~μοῖραν
ἀναπλήσειν
Χαλύβων
|
ἐν |
ἀπείρονι
γαίῃ.
~αὐτὰρ
Ὕλαν
φιλότητι |
[1, 700] |
ἀντίον
ἀτρεκὲς
αὔτως
~χαλκείῃ
δείκηλον
|
ἐν |
ἀσπίδι
φαίνετ'
ἰδέσθαι.
~Ἐν
δὲ |
[1, 50] |
ἀδελφεὸν
ἐξενάριξαν
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν
μὲν
|
ἐν |
Ἀτθίδι
νάσσατο
νήσῳ:
~Πηλεὺς
δὲ |
[1, 500] |
~Πηλιὰς
ἴαχεν
Ἀργὼ
ἐπισπέρχουσα
νέεσθαι.
|
~ἐν |
γάρ
οἱ
δόρυ
θεῖον
ἐλήλατο, |
[1, 650] |
ἀγλαὸν
ἄστυ
μέλεσθαι.
~Ὧς
ἔφατ'
|
ἐν |
δ'
ἀγορὴ
πλῆτο
θρόου.
εὔαδε |
[1, 700] |
~ἄκρα
δὲ
πορφυρέη
πάντῃ
πέλεν:
|
ἐν |
δ'
ἄρ'
ἑκάστῳ
~τέρματι
δαίδαλα |
[1, 350] |
θ'
ὁμοῦ
καὶ
χεῖρας
ἐπήλασαν.
|
ἐν |
δ'
ἄρα
Τῖφυς
~βήσαθ'
ἵν' |
[1, 700] |
~σφύρῃσιν,
μαλεροῖο
πυρὸς
ζείουσαν
ἀυτμήν.
|
~Ἐν |
δ'
ἔσαν
Ἀντιόπης
Ἀσωπίδος
υἱέε |
[1, 900] |
πεδίον
τε
Δολίονες
ἀμφενέμοντο
~ἀνέρες:
|
ἐν |
δ'
ἥρως
Λἰνήιος
υἱὸς
ἄνασσεν |
[1, 350] |
δὲ
προτέρω
χθαμαλώτερον
ἐξελάχαινον
~στείρης,
|
ἐν |
δ'
ὁλκῷ
ξεστὰς
στορέσαντο
φάλαγγας: |
[1, 700] |
δείκηλον
ἐν
ἀσπίδι
φαίνετ'
ἰδέσθαι.
|
~Ἐν |
δὲ
βοῶν
ἔσκεν
λάσιος
νομός: |
[1, 750] |
πολέες
δ'
ὀλίγους
βιόωντο
νομῆας.
|
~Ἐν |
δὲ
δύω
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες. |
[1, 1250] |
κατὰ
κροτάφων
ἅλις
ἱδρὼς
~κήκιεν,
|
ἐν |
δὲ
κελαινὸν
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ζέεν |
[1, 1250] |
δέ
σφιν
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν,
|
ἐν |
δὲ
κολῳὸς
~ἄσπετος,
εἰ
τὸν |
[1, 1000] |
ἐνὶ
θάμνοις
~αὐαλέοισι
πεσοῦσα
κορύσσεται:
|
ἐν |
δὲ
κυδοιμὸς
~δεινός
τε
ζαμενής |
[1, 550] |
λίνα
χεῦαν,
ἐπ'
ἠλακάτην
ἐρύσαντες.
|
~ἐν |
δὲ
λιγὺς
πέσεν
οὖρος:
ἐπ' |
[1, 900] |
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
|
ἐν |
δέ
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
κεῖνται |
[1, 350] |
~σκαλμοῖς
δ'
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον:
|
ἐν |
δέ
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά
τ' |
[1, 1150] |
στύπος
ἔλλαβε
χερσίν,
~ἠνορέῃ
πίσυνος:
|
ἐν |
δὲ
πλατὺν
ὦμον
ἔρεισεν
~εὖ |
[1, 1250] |
~τῆμος
τούσγ'
ἐνόησαν
ἀιδρείῃσι
λιπόντες.
|
~ἐν |
δέ
σφιν
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν, |
[1, 1200] |
πατρὸς
ἀπούρας,
~δίου
Θειοδάμαντος,
ὃν
|
ἐν |
Δρυόπεσσιν
ἔπεφνεν
~νηλειῶς,
βοὸς
ἀμφὶ |
[1, 1200] |
ἰόντι.
~δὴ
γάρ
μιν
τοίοισιν
|
ἐν |
ἤθεσιν
αὐτὸς
ἔφερβεν,
~νηπίαχον
τὰ |
[1, 100] |
δύην
ἐμόγησε
βαρεῖαν
~Αἰολίδης
σταθμοῖσιν
|
ἐν |
Ἰφίκλοιο
Μελάμπους.
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ |
[1, 750] |
~πῖπτεν,
ἐπεσσύμενος
Πελοπήια
νῶτα
δαΐξαι.
|
~Ἐν |
καὶ
Ἀπόλλων
Φοῖβος
ὀιστεύων
ἐτέτυκτο, |
[1, 750] |
δὲ
καὶ
ἂψ
ἐλοχεύσατο
Γαῖα.
|
~Ἐν |
καὶ
Φρίξος
ἔην
Μινυήιος
ὡς |
[1, 600] |
κατὰ
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ'
|
ἐν |
κοίλῃ
μιν
ὕπερθ'
ἁλὸς
ἧκε |
[1, 1050] |
Μινύας
Αἰνήιον
υἷα
πάροιθεν
~Κύζικον
|
ἐν |
κονίῃσι
καὶ
αἵματι
πεπτηῶτα.
~ἤματα |
[1, 250] |
πατὴρ
ὀλοῷ
ὑπὸ
γήραι
~ἐντυπὰς
|
ἐν |
λεχέεσσι
καλυψάμενος
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
ὁ |
[1, 950] |
εἰρεσίῃ
πέπιθον
προτέρωσε
κιόντας
~ἄστεος
|
ἐν |
λιμένι
πρυμνήσια
νηὸς
ἀνάψαι,
~ἔνθ' |
[1, 900] |
τοῖο
ἄνακτος
~σφοῖσιν
πορσύνωνται
ἐφέστιοι
|
ἐν |
μεγάροισιν.
~Ἦ
καὶ
ἔβαιν'
ἐπὶ |
[1, 250] |
ἀγητὴ
~δμωὶς
ὅπως
κενεοῖσι
λελείψομαι
|
ἐν |
μεγάροισιν,
~σεῖο
πόθῳ
μινύθουσα
δυσάμμορος, |
[1, 700] |
δαίδαλα
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ
ἐπέπαστο.
|
~Ἐν |
μὲν
ἔσαν
Κύκλωπες
ἐπ'
ἀφθίτῳ |
[1, 300] |
δὲ
νέοι
θρασὺν
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
|
ἐν |
μέσσοισι:
μιῇ
δέ
ἑ
πάντες |
[1, 1100] |
καὶ
αὐτοὶ
~βαῖνον,
παυροτέρους
ἑτάρων
|
ἐν |
νηὶ
λιπόντες.
~τοῖσι
δὲ
Μακριάδες |
[1, 250] |
τὸ
μὲν
οὐδ'
ὅσον,
οὐδ'
|
ἐν |
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος
ἐμοὶ |
[1, 500] |
ἢ
ἐνὶ
Πυθοῖ
~ᾔ
που
|
ἐν |
Ὀρτυγίῃ,
ἢ
ἐφ'
ὕδασιν
Ἰσμηνοῖο |
[1, 800] |
ἑῆς
ἀλέγιζε
θυγατρός,
~εἰ
καὶ
|
ἐν |
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς
ὑπὸ |
[1, 750] |
προτενὲς
δόρυ
χειρὶ
μεμαρπὼς
~ἄξονος
|
ἐν |
πλήμνῃσι
παρακλιδὸν
ἀγνυμένοιο
~πῖπτεν,
ἐπεσσύμενος |
[1, 1150] |
ἑήν,
δόρποιο
χατίζων,
~αὐτοῦ
δ'
|
ἐν |
προμολῇ
τετρυμένα
γούνατ'
ἔκαμψεν
~αὐσταλέος |
[1, 200] |
μὲν
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ
καὶ
|
ἐν |
σταδίῃ
δεδαημένος
ἀντιφέρεσθαι,
~Θεστιάδης
Ἴφικλος |
[1, 450] |
ζωρὸν
μέθυ
θαρσαλέον
κῆρ
~οἰδάνει
|
ἐν |
στήθεσσι,
θεοὺς
δ'
ἀνέηκεν
ἀτίζειν; |
[1, 750] |
ἑκηβόλον,
ὅ
ῥ'
Ἀταλάντη
~Μαινάλῳ
|
ἔν |
ποτέ
οἱ
ξεινήιον
ἐγγυάλιξεν,
~πρόφρων |
[1, 800] |
θυμῷ.
~ἀλλ'
οἶαι
κοῦραι
ληίτιδες
|
ἔν |
τε
δόμοισιν
~ἔν
τε
χοροῖς |
[1, 800] |
κοῦραι
ληίτιδες
ἔν
τε
δόμοισιν
|
~ἔν |
τε
χοροῖς
ἀγορῇ
τε
καὶ |
[1, 0] |
Ἐνιπεὺς
~ἄμφω
συμφορέονται,
ἀπόπροθεν
εἰς
|
ἓν |
ἰόντες.
~Λάρισαν
δ'
ἐπὶ
τοῖσι |
[1, 100] |
τοῖσιν
Ἀραιθυρέηθεν
ἵκανεν,
~ἔνθ'
ἀφνειὸς
|
ἔναιε |
Διωνύσοιο
ἕκητι,
~πατρὸς
ἑοῦ,
πηγῇσιν |
[1, 350] |
~Ἀγκαίῳ,
Τεγέης
ὅς
ῥα
πτολίεθρον
|
ἔναιεν. |
~τοῖς
μέσσην
οἴοισιν
ἀπὸ
κληῖδα |
[1, 1200] |
~λευγαλέην,
ἐπεὶ
οὔτι
δίκης
ἀλέγοντες
|
ἔναιον. |
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν
τηλοῦ
κεν |
[1, 100] |
~Ἴδμων
δ'
ὑστάτιος
μετεκίαθεν,
ὅσσοι
|
ἔναιον |
~Ἄργος,
ἐπεὶ
δεδαὼς
τὸν
ἑὸν |
[1, 150] |
~οἳ
Τεγέην
καὶ
κλῆρον
Ἀφειδάντειον
|
ἔναιον, |
~υἷε
δύω
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
γε |
[1, 900] |
προσέειπεν:
~Ὑψιπύλη,
τὰ
μὲν
οὕτω
|
ἐναίσιμα |
πάντα
γένοιτο
~ἐκ
μακάρων:
τύνη |
[1, 400] |
τοῖό
τε
λιγνὺν
~πορφυρέαις
ἑλίκεσσιν
|
ἐναίσιμον |
ἀίσσουσαν:
~αἶψα
δ'
ἀπηλεγέως
νόον |
[1, 1050] |
συνέηκε
δὲ
Μόψος
~ἀκταίης
ὄρνιθος
|
ἐναίσιμον |
ὄσσαν
ἀκούσας.
~καὶ
τὴν
μὲν |
[1, 700] |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
πάντεσσι
δ'
|
ἐναίσιμος |
ἥνδανε
μῦθος.
~Υψιπύλην
δ'
εἴσαντο |
[1, 350] |
περὶ
σκαλμοῖσιν
ἔδησαν.
~τῶν
δ'
|
ἐναμοιβαδὶς |
αὐτοὶ
ἐνέσταθεν
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα
θ' |
[1, 850] |
βάξις
ἵκηται.
~Ὧς
νείκεσσεν
ὅμιλον:
|
ἐναντία |
δ'
οὔ
νύ
τις
ἔτλη |
[1, 100] |
ἀλλά
μιν
αὐτὸς
~γείνατο
κυδαλίμοις
|
ἐναρίθμιον |
Αἰολίδῃσιν
~Λητοΐδης:
αὐτὸς
δὲ
θεοπροπίας |
[1, 600] |
αἰὲν
ἀμειβομένη
μεμόρηται,
~ἄλλοθ'
ὑποχθονίοις
|
ἐναρίθμιος, |
ἄλλοτ'
ἐς
αὐγὰς
~ἠελίου
ζωοῖσι |
[1, 1000] |
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
Μεγαβρόντην:
Σφόδριν
δ'
|
ἐνάριξεν |
Ἄκαστος:
~Πηλεὺς
δὲ
Ζέλυν
εἷλεν |
[1, 1200] |
σκοπιὰς
ὀρέων
λάχον
ἢ
καὶ
|
ἐναύλους, |
~αἵγε
μὲν
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο, |
[1, 600] |
ἀπόπροθι
Λῆμνον
ἐοῦσαν,
~ὅσσον
ἐς
|
ἔνδιόν |
κεν
ἐύστολος
ὁλκὰς
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ |
[1, 900] |
~ἦρι,
τὸ
δ'
ἐννύχιοι
Ῥοιτειάδος
|
ἔνδοθεν |
ἀκτῆς
~μέτρεον,
Ἰδαίην
ἐπὶ
δεξιὰ |
[1, 250] |
δέ
τ'
ὀδυρομένῃ
δέδεται
κέαρ
|
ἔνδοθεν |
ἄτῃ,
~οὐδ'
ἔχει
ἐκφλύξαι
τόσσον |
[1, 350] |
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν
πάμπρωτον
ἐυστρεφεῖ
|
ἔνδοθεν |
ὅπλῳ
~τεινάμενοι
ἑκάτερθεν,
ἵν'
εὖ |
[1, 200] |
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα
περ
ἐντύνονται
ἐπαρτέες
|
ἔνδοθι |
νῆες,
~εὖτ'
ἂν
ἄγῃ
χρέος |
[1, 900] |
~Ἔστι
δέ
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος
|
ἔνδοθι |
νῆσος
~τυτθὸν
ἀπὸ
Φρυγίης
πολυληίου |
[1, 950] |
~πόντιον,
οἷά
τε
θῆρα
λοχώμενοι
|
ἔνδον |
ἐόντα.
~ἀλλὰ
γὰρ
αὖθι
λέλειπτο |
[1, 900] |
τέκηαι,
~πέμπε
μιν
ἡβήσαντα
Πελασγίδος
|
ἔνδον |
Ἰωλκοῦ
~πατρί
τ'
ἐμῷ
καὶ |
[1, 850] |
ἀμέργουσιν
πεποτημέναι:
ὧς
ἄρα
ταίγε
|
~ἐνδυκὲς |
ἀνέρας
ἀμφὶ
κινυρόμεναι
προχέοντο,
~χερσί |
[1, 500] |
~δακρυόεις
γαίης
ἀπὸ
πατρίδος
ὄμματ'
|
ἔνεικεν. |
~οἱ
δ'
ὥστ'
ἠίθεοι
Φοίβῳ |
[1, 150] |
γάρ
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
μυχάτῃ
|
ἐνέκρυψε |
καλιῇ,
~αἴ
κέν
πως
ἔτι |
[1, 1050] |
χαλκείοις
σὺν
τεύχεσι
δινηθέντες
~τύμβῳ
|
ἐνεκτερέιξαν, |
ἐπειρήσαντό
τ'
ἀέθλων,
~ἣ
θέμις, |
[1, 500] |
οὔασιν
ἠρεμέοντες
~κηληθμῷ:
τοῖόν
σφιν
|
ἐνέλλιπε |
θέλκτρον
ἀοιδῆς.
~οὐδ'
ἐπὶ
δὴν |
[1, 0] |
Πιμπληίδος
ἄγχι
τεκέσθαι
~αὐτὰρ
τόνγ'
|
ἐνέπουσιν |
ἀτειρέας
οὔρεσι
πέτρας
~θέλξαι
ἀοιδάων |
[1, 1100] |
~ἐκ
κορυφῆς
ἄλληκτον:
Ἰησονίην
δ'
|
ἐνέπουσιν |
~κεῖνο
ποτὸν
κρήνην
περιναιέται
ἄνδρες |
[1, 400] |
ὁ
δ'
ἀθρόος
αὖθι
πεσὼν
|
ἐνερείσατο |
γαίῃ:
~Ἀγκαῖος
δ'
ἑτέροιο
κατὰ |
[1, 0] |
ἐξεσάωσεν
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
δ'
|
ἔνερθεν |
~κάλλιπεν
αὖθι
πέδιλον
ἐνισχόμενον
προχοῇσιν. |
[1, 500] |
οἱ
ῥόπαλον
θέτο,
καί
οἱ
|
ἔνερθεν |
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
νηὸς
τρόπις.
εἵλκετο |
[1, 350] |
ἔδησαν.
~τῶν
δ'
ἐναμοιβαδὶς
αὐτοὶ
|
ἐνέσταθεν |
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα
θ'
ὁμοῦ
καὶ |
[1, 550] |
~δή
ῥα
τότε
μέγαν
ἱστὸν
|
ἐνεστήσαντο |
μεσόδμῃ,
~δῆσαν
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι |
[1, 1300] |
μύθῳ,
~φὰς
ἐνὶ
τοῖσιν
ἅπασιν
|
ἐνηέος |
ἀνδρὸς
ἀλείτην
~ἔμμεναι.
ἀλλ'
οὐ |
[1, 1000] |
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
~ἔκταθεν:
Ἡρακλέης
μὲν
|
ἐνήρατο |
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
Μεγαβρόντην:
Σφόδριν
δ' |
[1, 600] |
~εἰρεσίῃ
κραναὴν
Σιντηίδα
Λῆμνον
ἵκοντο.
|
~Ἔνθ' |
ἄμυδις
πᾶς
δῆμος
ὑπερβασίῃσι
γυναικῶν |
[1, 200] |
τέκεν
Ὠρείθυια
~ἐσχατιῇ
Θρῄκης
δυσχειμέρου:
|
ἔνθ' |
ἄρα
τήνγε
~Θρηίκιος
Βορέης
ἀνερέψατο |
[1, 550] |
ἠπείροιο
~ἀκτὴ
καὶ
τύμβος
Δολοπήιος:
|
ἔνθ' |
ἄρα
τοίγε
~ἑσπέριοι
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν |
[1, 900] |
Ἄργος
~λῦσεν
ὑπὲκ
πέτρης
ἁλιμυρέος.
|
ἔνθ' |
ἄρα
τοίγε
~κόπτον
ὕδωρ
δολιχῇσιν |
[1, 950] |
ἔσαν
τὰ
πρῶτα
Δολίονες
ἐκγεγαῶτες.
|
~ἔνθ' |
Ἀργὼ
προύτυψεν
ἐπειγομένη
ἀνέμοισιν
~Θρηικίοις, |
[1, 450] |
ἑψιόωνται,
ὅτ'
ἄατος
ὕβρις
ἀπείη.
|
~ἔνθ' |
αὖτ'
Αἰσονίδης
μὲν
ἀμήχανος
εἰν |
[1, 1250] |
ἐλόχησαν,
ἄγουσι
δὲ
ληίδ'
ἑτοίμην.
|
~ἔνθ' |
αὐτῷ
ξύμβλητο
κατὰ
στίβον
Ἡρακλῆι |
[1, 100] |
αὖτ'
ἐπὶ
τοῖσιν
Ἀραιθυρέηθεν
ἵκανεν,
|
~ἔνθ' |
ἀφνειὸς
ἔναιε
Διωνύσοιο
ἕκητι,
~πατρὸς |
[1, 1150] |
~ληξάντων
ἀνέμων
νῆσον
λίπον
εἰρεσίῃσιν.
|
~Ἔνθ' |
ἔρις
ἄνδρα
ἕκαστον
ἀριστήων
ὀρόθυνεν, |
[1, 1050] |
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες.
|
~ἔνθ' |
ἔτι
νῦν,
εὖτ'
ἄν
σφιν |
[1, 1050] |
~ἣ
θέμις,
ἂμ
πεδίον
λειμώνιον,
|
ἔνθ' |
ἔτι
νῦν
περ
~ἀγκέχυται
τόδε |
[1, 800] |
~ἄρσεν
ἀνὰ
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν,
|
ἔνθ' |
ἔτι
νῦν
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν |
[1, 850] |
~ναίηται
μετόπισθεν
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
|
~Ἔνθ' |
ὁ
μὲν
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
ἐς |
[1, 950] |
ἐν
λιμένι
πρυμνήσια
νηὸς
ἀνάψαι,
|
~ἔνθ' |
οἵγ'
Ἐκβασίῳ
βωμὸν
θέσαν
Ἀπόλλωνι |
[1, 1150] |
δευομένοις
μέθυ
τ'
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
|
~ἔνθα |
δ'
ἔπειθ'
οἱ
μὲν
ξύλα |
[1, 200] |
δ'
ἄπρηκτος
ἰοῦσιν.
~Ὧς
φάσαν
|
ἔνθα |
καὶ
ἔνθα
κατὰ
πτόλιν:
αἱ |
[1, 500] |
δὲ
ῥόθια
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
δ'
|
ἔνθα |
καὶ
ἔνθα
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη |
[1, 200] |
~κράατος
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος
|
ἔνθα |
καὶ
ἔνθα
~κυάνεαι
δονέοντο
μετὰ |
[1, 350] |
αὐτάων
φορέοιτο.
~ὕψι
δ'
ἄρ'
|
ἔνθα |
καὶ
ἔνθα
μεταστρέψαντες
ἐρετμὰ
~πήχυιον |
[1, 200] |
ἰοῦσιν.
~Ὧς
φάσαν
ἔνθα
καὶ
|
ἔνθα |
κατὰ
πτόλιν:
αἱ
δὲ
γυναῖκες |
[1, 500] |
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
δ'
ἔνθα
καὶ
|
ἔνθα |
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν
μορμύρουσα |
[1, 200] |
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος
ἔνθα
καὶ
|
ἔνθα |
~κυάνεαι
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι. |
[1, 0] |
~Πειρεσιὰς
ὄρεος
Φυλληίου
ἀγχόθι
ναίων,
|
~ἔνθα |
μὲν
Ἀπιδανός
τε
μέγας
καὶ |
[1, 350] |
~ὕψι
δ'
ἄρ'
ἔνθα
καὶ
|
ἔνθα |
μεταστρέψαντες
ἐρετμὰ
~πήχυιον
προύχοντα
περὶ |
[1, 750] |
θεράπναι
~δικλίδας,
εὐτύκτοισιν
ἀρηρεμένας
σανίδεσσιν.
|
~ἔνθα |
μιν
Ἰφινόη
κλισμῷ
ἔνι
παμφανόωντι |
[1, 200] |
ἴσαν
μετὰ
νῆα
δι'
ἄστεος,
|
ἔνθα |
περ
ἀκταὶ
~κλείονται
Παγασαὶ
Μαγνήτιδες: |
[1, 300] |
~σημαίνειν
ἐπέτελλον:
ὁ
δ'
αὐτόθεν,
|
ἔνθα |
περ
ἧστο,
~δεξιτερὴν
ἀνὰ
χεῖρα |
[1, 900] |
~δυομένου
Χερόνησον
ἐπὶ
προύχουσαν
ἵκοντο.
|
~ἔνθα |
σφιν
λαιψηρὸς
ἄη
νότος,
ἱστία |
[1, 850] |
ἀποέργει
~ἡμέας;
ἦε
γάμων
ἐπιδευέες
|
ἐνθάδ' |
ἔβημεν
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι |
[1, 700] |
~Κούρη
τοί
μ'
ἐφέηκε
Θοαντιὰς
|
ἐνθάδ' |
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη,
καλέειν
νηὸς
πρόμον, |
[1, 400] |
μοῖρα
θεῶν
χρειώ
τε
περῆσαι
|
~ἐνθάδε |
κῶας
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
δ'
ἐνὶ |
[1, 350] |
ἔσω
ἁλός,
ὅπλα
δὲ
πάντα
|
~ἐνθέμενοι |
πεπάλαχθε
κατὰ
κληῖδας
ἐρετμά.
~τείως |
[1, 400] |
~Τῖφυν
ἐυστείρης
οἰήια
νηὸς
ἔρυσθαι.
|
~Ἔνθεν |
δ'
αὖ
λάιγγας
ἁλὸς
σχεδὸν |
[1, 550] |
ἀκτὴν
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
ἔτι
κικλήσκουσιν.
|
~Ἔνθεν |
δὲ
προτέρωσε
παρεξέθεον
Μελίβοιαν.
~ἀκτήν |
[1, 1100] |
κουρότεροι
μὲν
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες
|
~ἔνθεν |
ἐς
αἰπεινὴν
ἄναγον
βόας
οὔρεος |
[1, 1100] |
ἔτι
λαοὶ
~κηδείῃ
βασιλῆος
ἀνέστενον.
|
ἔνθεν |
ἐσαιεὶ
~ῥόμβῳ
καὶ
τυπάνῳ
Ῥείην |
[1, 100] |
ζωὸν
φέρε
κάπριον,
ὅς
ῥ'
|
ἐνὶ |
βήσσῃς
~φέρβετο
Λαμπείης,
Ἐρυμάνθιον
ἂμ |
[1, 50] |
νάσσατο
νήσῳ:
~Πηλεὺς
δὲ
Φθίῃ
|
ἐνὶ |
δώματα
ναῖε
λιασθείς.
~Τοῖς
δ' |
[1, 1000] |
ἴκελοι
ῥιπῇ
πυρός,
ἥ
τ'
|
ἐνὶ |
θάμνοις
~αὐαλέοισι
πεσοῦσα
κορύσσεται:
ἐν |
[1, 250] |
ἦεν
~βέλτερον,
εἰ
τὸ
πάροιθεν
|
ἐνὶ |
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
κεῖτο, |
[1, 500] |
~ἡ
δὲ
Ῥέῃ,
ἔπεσον
δ'
|
ἐνὶ |
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
~οἱ
δὲ
τέως |
[1, 1050] |
~τὸν
δ'
ὅγε
κεκλιμένον
μαλακοῖς
|
ἐνὶ |
κώεσιν
οἰῶν.
~κινήσας
ἀνέγειρε
παρασχεδόν, |
[1, 850] |
ἕκαστοι
ἐπὶ
σφέα:
τὸν
δ'
|
ἐνὶ |
λέκτροις
~Ὑψιπύλης
εἰᾶτε
πανήμερον,
εἰσόκε |
[1, 800] |
προύβαινεν.
ἀτιμάζοντο
δὲ
τέκνα
~γνήσι'
|
ἐνὶ |
μεγάροις,
σκοτίη
δ'
ἀνέτελλε
γενέθλη. |
[1, 650] |
ἐπιχνοαούσῃ
ἐθείραις.
~στῆ
δ'
ἄρ'
|
ἐνὶ |
μέσσῃ
ἀγορῇ,
ἀνὰ
δ'
ἔσχεθε |
[1, 450] |
μετὰ
φρεσὶ
μῆτιν
ἑλίσσεις;
~αὔδα
|
ἐνὶ |
μέσσοισι
τεὸν
νόον.
ἦέ
σε |
[1, 400] |
~ἐνθάδε
κῶας
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
δ'
|
ἐνὶ |
μέσσῳ
~κεῖσέ
τε
δεῦρό
τ' |
[1, 1050] |
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
δ'
|
ἐνὶ |
νυκτὶ
~ὧλλοι
μέν
ῥα
πάρος |
[1, 1000] |
κρατεροὺς
ἀνεχοίατο
γόμφους:
~ὧς
οἱ
|
ἐνὶ |
ξυνοχῇ
λιμένος
πολιοῖο
τέταντο
~ἑξείης, |
[1, 150] |
κεν
ἀρήσαιτο
~μαρνάμενος,
τὸ
πέλεσθαι
|
ἐνὶ |
ξυνοχῇ
πολέμοιο.
~Καὶ
μὴν
Ἀμφιδάμας |
[1, 50] |
τε
δαήμονα
μαντοσυνάων
~πλαγχθέντας
Λιβύης
|
ἐνὶ |
πείρασι
δῃωθῆναι,
~ὡς
οὐκ
ἀνθρώποισι |
[1, 0] |
ἄεθλον
~ἔντυε
ναυτιλίης
πολυκηδέος,
ὄφρ'
|
ἐνὶ |
πόντῳ
~ἠὲ
καὶ
ἀλλοδαποῖσι
μετ' |
[1, 100] |
ἂμ
μέγα
τῖφος,
~τὸν
μὲν
|
ἐνὶ |
πρώτῃσι
Μυκηναίων
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς
ἰλλόμενον |
[1, 450] |
θοῦρον,
ὅτῳ
περιώσιον
ἄλλων
~κῦδος
|
ἐνὶ |
πτολέμοισιν
ἀείρομαι,
οὐδέ
μ'
ὀφέλλει |
[1, 500] |
ὥστ'
ἠίθεοι
Φοίβῳ
χορὸν
ἢ
|
ἐνὶ |
Πυθοῖ
~ᾔ
που
ἐν
Ὀρτυγίῃ, |
[1, 1200] |
ἐπέκυρσεν
~ποίμνῃσιν:
πρὸ
γὰρ
αὐτοὶ
|
ἐνὶ |
σταθμοῖσι
νομῆες
~ἔλσαν:
ὁ
δὲ |
[1, 600] |
ἅμα
τῇσι
Θοαντιὰς
Ὑψιπύλεια
~δῦν'
|
ἐνὶ |
τεύχεσι
πατρός.
ἀμηχανίῃ
δ'
ἐχέοντο |
[1, 650] |
ὁμιλαδὸν
ἠγερέθοντο,
~αὐτίκ'
ἄρ'
ἥγ'
|
ἐνὶ |
τῇσιν
ἐποτρύνουσ'
ἀγόρευεν:
~Ὠ
φιλαι, |
[1, 1300] |
με
κακῷ
ἐκυδάσσαο
μύθῳ,
~φὰς
|
ἐνὶ |
τοῖσιν
ἅπασιν
ἐνηέος
ἀνδρὸς
ἀλείτην |
[1, 1100] |
σκοπιαὶ
καὶ
πᾶσα
περαίη
~Θρηικίης
|
ἐνὶ |
χερσὶν
ἑαῖς
προυφαίνετ'
ἰδέσθαι:
~φαίνετο |
[1, 550] |
δαΐφρονος
Ἁγνιάδαο
~Τίφυος,
ὅς
ῥ'
|
ἐνὶ |
χερσὶν
ἐύξοα
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ' |
[1, 500] |
~ὡς
ἐδάσαντο
πάροιθεν
ἐρεσσέμεν
ᾧ
|
ἐνὶ |
χώρῳ,
~εὐκόσμως
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν |
[1, 1000] |
δουρὶ
~ὀστέον
ἐρραίσθη:
ὁ
δ'
|
ἐνὶ |
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς
~μοῖραν
ἀνέπλησεν.
τὴν |
[1, 0] |
περ.
~Οὐδὲ
μὲν
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
|
ἔνι |
δηρὸν
ἔλειπτο,
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην |
[1, 200] |
ἀνερέψατο
Κεκροπίηθεν
~Ἰλισσοῦ
προπάροιθε
χορῷ
|
ἔνι |
δινεύουσαν.
~καί
μιν
ἄγων
ἕκαθεν, |
[1, 1200] |
ὅγ'
ὡς
τὰ
πρῶτα
ῥόῳ
|
ἔνι |
κάλπιν
ἔρεισεν
~λέχρις
ἐπιχριμφθείς,
περὶ |
[1, 750] |
σανίδεσσιν.
~ἔνθα
μιν
Ἰφινόη
κλισμῷ
|
ἔνι |
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως
καλῆς
διὰ
παστάδος |
[1, 200] |
μενέαινεν
Ἄκαστος
~ἰφθίμου
Πελίαο
δόμοις
|
ἔνι |
πατρὸς
ἑοῖο
~μιμνάζειν,
Ἄργος
τε |
[1, 50] |
μήκιστον
ἐπαυρεῖν,
~ὁππότε
κἀκείνους
Λιβύῃ
|
ἔνι |
ταρχύσαντο,
~τόσσον
ἑκὰς
Κόλχων,
ὅσσον |
[1, 100] |
~Σπάρτηθεν:
τοὺς
δ'
ἥγε
δόμοις
|
ἔνι |
Τυνδαρέοιο
~τηλυγέτους
ὠδῖνι
μιῇ
τέκεν: |
[1, 250] |
παρηγορέων
προσέειπεν:
~Μή
μοι
λευγαλέας
|
ἐνιβάλλεο, |
μῆτερ,
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ |
[1, 650] |
ἦε
βαθείαις
~αὐτόματοι
βόες
ὔμμιν
|
ἐνιζευχθέντες |
ἀρούραις
~γειοτόμον
νειοῖο
διειρύσσουσιν
ἄροτρον, |
[1, 1200] |
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
χειρί,
μέσῃ
δ'
|
ἐνικάββαλε |
δίνῃ.
~Τοῦ
δ'
ἥρως
ἰάχοντος |
[1, 0] |
μιν
ἀνώγει
~πηοσύνη
καὶ
κῆδος
|
ἐνικρινθῆναι |
ὁμίλῳ.
~Οὐδὲ
Φεραῖς
Ἄδμητος
ἐυρρήνεσσιν |
[1, 200] |
~ἀλλ'
ἄρα
καὶ
τὼ
μέλλον
|
ἐνικρινθῆναι |
ὁμίλῳ.
~Τόσσοι
ἄρ'
Αἰσονίδῃ
συμμήστορες |
[1, 0] |
Ἀπιδανός
τε
μέγας
καὶ
δῖος
|
Ἐνιπεὺς |
~ἄμφω
συμφορέονται,
ἀπόπροθεν
εἰς
ἓν |
[1, 850] |
ἑτάρους
ἀπάνευθε
γυναικῶν
~Ἡρακλέης
τοίοισιν
|
ἐνιπτάζων |
μετέειπεν:
~Δαιμόνιοι,
πάτρης
ἐμφύλιον
αἷμ' |
[1, 450] |
μεταμώνιον
εἴ
κεν
ἁλῴης.
~Χώετ'
|
ἐνιπτάζων: |
προτέρω
δέ
κε
νεῖκος
ἐτύχθη, |
[1, 1300] |
πέρι
γάρ
μ'
ἄχος
εἷλεν
|
ἐνισπεῖν |
~μῦθον
ὑπερφίαλόν
τε
καὶ
ἄσχετον, |
[1, 450] |
~Ἄγρει
νυν
τόδε
σῇσι
θεοπροπίῃσιν
|
ἐνίσπες, |
~εἰ
καὶ
ἐμοὶ
τοιόνδε
θεοὶ |
[1, 800] |
νῦν
ἐπὶ
νῆα
κιὼν
ἑτάροισιν
|
ἐνίσπες |
~μύθους
ἡμετέρους,
μηδ'
ἔκτοθι
μίμνε |
[1, 700] |
τί
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
|
ἐνίσπῃ: |
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε |
[1, 700] |
τί
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
|
ἐνίσπω: |
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε |
[1, 0] |
δ'
ἔνερθεν
~κάλλιπεν
αὖθι
πέδιλον
|
ἐνισχόμενον |
προχοῇσιν.
~ἵκετο
δ'
ἐς
Πελίην |
[1, 1250] |
αὖτις
ἱκάνει.
~ἀλλά
ἑ
ληιστῆρες
|
ἐνιχρίμψαντες |
ἄγουσιν,
~ἢ
θῆρες
σίνονται:
ἐγὼ |
[1, 1250] |
~Δαιμόνιε,
στυγερόν
τοι
ἄχος
πάμπρωτος
|
ἐνίψω. |
~οὐ
γὰρ
Ὕλας
κρήνηνδε
κιὼν |
[1, 1150] |
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ'
|
ἐνναέται |
κείνης
χθονός,
ἤιά
τέ
σφιν |
[1, 900] |
οἳ
λάχον
ὄργια
κεῖνα
~δαίμονες
|
ἐνναέται, |
τὰ
μὲν
οὐ
θέμις
ἄμμιν |
[1, 1000] |
πρόμον
ἀνδρῶν:
οὓς
ἔτι
πάντας
|
~ἐνναέται |
τιμαῖς
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν.
~οἱ
δ' |
[1, 1100] |
ἐμέλοντο
~Μητέρα
Δινδυμίην
πολυπότνιαν
ἀγκαλέοντες,
|
~ἐνναέτιν |
Φρυγίης,
Τιτίην
θ'
ἅμα
Κύλληνόν |
[1, 1050] |
σφιν
ἐτήσια
χύτλα
χέωνται
~Κύζικον
|
ἐνναίοντες |
Ἰάονες,
ἔμπεδον
αἰεὶ
~πανδήμοιο
μύλης |
[1, 900] |
μὲν
ὑβρισταί
τε
καὶ
ἄγριοι
|
ἐνναίουσιν |
~Γηγενέες,
μέγα
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι. |
[1, 200] |
νεφέεσσι
μετέπρεπον:
ὧδε
δ'
ἕκαστος
|
~ἔννεπεν |
εἰσορόων
σὺν
τεύχεσιν
ἀίσσοντας:
~Ζεῦ |
[1, 0] |
τιν'
ἴδοιτο
~δημόθεν
οἰοπέδιλον,
ὑπ'
|
ἐννεσίῃσι |
δαμῆναι.
~δηρὸν
δ'
οὐ
μετέπειτα |
[1, 950] |
εὐναίης
ὀλίγον
λίθον
ἐκλύσαντες
~Τίφυος
|
ἐννεσίῃσιν |
ὑπὸ
κρήνῃ
ἐλίποντο,
~κρήνῃ
ὑπ' |
[1, 1200] |
ἐρατὸν
νύμφαι
ῥίον
ἀμφενέμοντο,
~Ἄρτεμιν
|
ἐννυχίῃσιν |
ἀεὶ
μέλπεσθαι
ἀοιδαῖς.
~αἱ
μέν, |
[1, 600] |
Παλλήναια,
Καναστραίην
ὑπὲρ
ἄκρην,
~ἤνυσαν
|
ἐννύχιοι |
πνοιῇ
ἀνέμοιο
θέοντες.
~ἦρι
δὲ |
[1, 900] |
καθύπερθε
λέλειπτο
~ἦρι,
τὸ
δ'
|
ἐννύχιοι |
Ῥοιτειάδος
ἔνδοθεν
ἀκτῆς
~μέτρεον,
Ἰδαίην |
[1, 1250] |
φαεινῇ
λάμπεται
αἴγλῃ,
~τῆμος
τούσγ'
|
ἐνόησαν |
ἀιδρείῃσι
λιπόντες.
~ἐν
δέ
σφιν |
[1, 300] |
δ'
ἀντίοι
ἠγερέθοντο.
~ἐς
δ'
|
ἐνόησαν |
Ἄκαστον
ὁμῶς
Ἄργον
τε
πόληος |
[1, 1000] |
~οὐδέ
τις
αὐτὴν
νῆσον
ἐπιφραδέως
|
ἐνόησεν |
~ἔμμεναι:
οὐδ'
ὑπὸ
νυκτὶ
Δολίονες |
[1, 0] |
ἀτειρέας
οὔρεσι
πέτρας
~θέλξαι
ἀοιδάων
|
ἐνοπῇ |
ποταμῶν
τε
ῥέεθρα.
~φηγοὶ
δ' |
[1, 1100] |
νέοι
Ὀρφῆος
ἀνωγῇ
~σκαίροντες
βηταρμὸν
|
ἐνόπλιον |
ὠρχήσαντο,
~καὶ
σάκεα
ξιφέεσσιν
ἐπέκτυπον, |
[1, 900] |
ἀριστῆες:
λάζοντο
δὲ
χερσὶν
έρετμὰ
|
~ἐνσχερὼ |
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια
δέ
σφισιν
Ἄργος |
[1, 150] |
τε
~δεξιτερῇ
πάλλων
πέλεκυν
μέγαν.
|
ἔντεα |
γάρ
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
μυχάτῃ |
[1, 500] |
ἐνὶ
χώρῳ,
~εὐκόσμως
σφετέροισι
παρ'
|
ἔντεσιν |
ἑδριόωντο.
~μέσσῳ
δ'
Ἀγκαῖος
μέγα |
[1, 550] |
~καί
μιν
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας
|
ἔντομα |
μήλων
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς
οἴδματι: |
[1, 750] |
δὴ
πυλέων
τε
καὶ
ἄστεος
|
ἐντὸς |
ἔβησαν,
~δημότεραι
μὲν
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο |
[1, 1100] |
δέ
τι
στιβαρὸν
στύπος
ἀμπέλου
|
ἔντροφον |
ὕλῃ,
~πρόχνυ
γεράνδρυον:
τὸ
μὲν |
[1, 0] |
ἐσιδὼν
ἐφράσσατο,
καί
οἱ
ἄεθλον
|
~ἔντυε |
ναυτιλίης
πολυκηδέος,
ὄφρ'
ἐνὶ
πόντῳ |
[1, 350] |
μὲν
πρῶτα
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
|
ἐντυναμένω |
δοιὼ
μίαν:
ἐκ
δ'
ἄρα |
[1, 1150] |
ἐρετμὸν
~οἷ
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον
|
ἐντύνασθαι. |
~εὗρεν
ἔπειτ'
ἐλάτην
ἀλαλήμενος,
οὔτε |
[1, 200] |
ἐπαρτέα
πάντ'
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα
περ
|
ἐντύνονται |
ἐπαρτέες
ἔνδοθι
νῆες,
~εὖτ'
ἂν |
[1, 350] |
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν
~δαῖτ'
|
ἐντυνώμεσθα |
παρασχεδόν.
ὄφρα
δ'
ἴασι
~δμῶες |
[1, 250] |
σφι
πατὴρ
ὀλοῷ
ὑπὸ
γήραι
|
~ἐντυπὰς |
ἐν
λεχέεσσι
καλυψάμενος
γοάασκεν.
~αὐτὰρ |
[1, 1050] |
πάσσασθαι
ἐδητύος,
οὐδ'
ἐπὶ
δηρὸν
|
~ἐξ |
ἀχέων
ἔργοιο
μυληφάτου
ἐμνώοντο:
~ἀλλ' |
[1, 350] |
βρίσαντες
ἰῇ
στυφέλιξαν
ἐρωῇ
~νειόθεν
|
ἐξ |
ἕδρης,
ἐπὶ
δ'
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν |
[1, 1100] |
ἔπος
γένετ'
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
δ'
|
ἐξ |
εὐνῆς
κεχαρημένος:
ὦρσε
δ'
ἑταίρους |
[1, 850] |
~ἀμβολίη
δ'
εἰς
ἦμαρ
ἀεὶ
|
ἐξ |
ἤματος
ἦεν
~ναυτιλίης:
δηρὸν
δ' |
[1, 450] |
ἀλλήλοισι
μιῇ
συναρηρότα
μορφῇ,
~νείκεος
|
ἐξ |
ὀλοοῖο
διέκριθεν
ἀμφὶς
ἕκαστα:
~ἠδ' |
[1, 50] |
~Καὶ
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα
Μενοίτιον
|
ἐξ |
Ὀπόεντος
~ὦρσεν,
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν |
[1, 1100] |
ἕδος
Οὐλύμποιο:
~καί
οἱ,
ὅτ'
|
ἐξ |
ὀρέων
μέγαν
οὐρανὸν
εἰσαναβαίνῃ,
~Ζεὺς |
[1, 200] |
διαυγέας:
ἀμφὶ
δὲ
νώτοις
~κράατος
|
ἐξ |
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος
ἔνθα
καὶ |
[1, 550] |
ἐπικραδάοντας
ἐρετμά.
~αὐτὰρ
ὅ
γ'
|
ἐξ |
ὑπάτου
ὄρεος
κίεν
ἄγχι
θαλάσσης |
[1, 900] |
~Γηγενέες,
μέγα
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
|
~ἓξ |
γὰρ
ἑκάστῳ
χεῖρες
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται, |
[1, 450] |
δ'
ὅππως
χεῖρας
ἐμὰς
σόος
|
ἐξαλέοιο, |
~χρειὼ
θεσπίζων
μεταμώνιον
εἴ
κεν |
[1, 850] |
δ'
ἧμιν
ἔπος,
τό
κεν
|
ἐξανύσαιμι |
~πρόφρων,
ἢν
ἄρα
δή
με |
[1, 1300] |
συνέστιον,
εἴ
κ'
ἔτι
παύρους
|
~ἐξανύσῃ: |
τῶ
μή
τι
ποθὴ
κείνοιο |
[1, 350] |
εἴ
κε
θυηλαῖς
~οὗ
ἕθεν
|
ἐξάρχωμαι |
ἀεθλεύων
βασιλῆι.
~Ἦ
ῥα,
καὶ |
[1, 150] |
νέεσθαι,
~πρεσβύτατος
παίδων,
ὅσσοι
Πύλῳ
|
ἐξεγένοντο |
~Νηλῆος
θείοιο:
Ποσειδάων
δέ
οἱ |
[1, 1000] |
ἐνὶ
ξυνοχῇ
λιμένος
πολιοῖο
τέταντο
|
~ἑξείης, |
ἄλλοι
μὲν
ἐς
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι |
[1, 700] |
δὲ
μετ'
ἴχνια
νίσσετο
πέτρη
|
~Ἑξείης |
δ'
ἤσκητο
βαθυπλόκαμος
Κυθέρεια
~Ἄρεος |
[1, 450] |
χευάμενοι
πολιοῦ
πρόπαρ
αἰγιαλοῖο
~κέκλινθ'
|
ἑξείης: |
παρὰ
δέ
σφισι
μυρί'
ἔκειτο |
[1, 0] |
~ἀκτῆς
Θρηικίης
Ζώνης
ἔπι
τηλεθόωσαι
|
~ἑξείης |
στιχόωσιν
ἐπήτριμοι,
ἃς
ὅγ'
ἐπιπρὸ |
[1, 250] |
~Αἴθ'
ὄφελον
κεῖν'
ἦμαρ,
ὅτ'
|
ἐξειπόντος |
ἄκουσα
~δειλὴ
ἐγὼ
Πελίαο
κακὴν |
[1, 800] |
ἀνὰ
πτόλιν,
εὖτ'
ἂν
ἕκαστα
|
~ἐξείπω |
κατὰ
κόσμον.
ἀνακτορίη
δὲ
μελέσθω |
[1, 350] |
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
δὲ
προτέρω
χθαμαλώτερον
|
ἐξελάχαινον |
~στείρης,
ἐν
δ'
ὁλκῷ
ξεστὰς |
[1, 800] |
~μυρίαι
εἱλίσσοντο
κεχαρμέναι,
ὄφρα
πυλάων
|
~ἐξέμολεν. |
μετέπειτα
δ'
ἐυτροχάλοισιν
ἀμάξαις
~ἀκτὴν |
[1, 50] |
κατένασθεν
~Αἰγίνης,
ὅτε
Φῶκον
ἀδελφεὸν
|
ἐξενάριξαν |
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν
μὲν
ἐν
Ἀτθίδι |
[1, 750] |
~εἰσαΐων
κριοῦ,
ὁ
δ'
ἄρ'
|
ἐξενέποντι |
ἐοικώς.
~κείνους
κ'
εἰσορόων
ἀκέοις, |
[1, 700] |
δὲ
τούσγε
~πασσυδίῃ
μύθοισι
προσέννεπεν
|
ἐξερέοντας: |
~Κούρη
τοί
μ'
ἐφέηκε
Θοαντιὰς |
[1, 750] |
ἀρόωσι
γύας.
κακότητα
δὲ
πᾶσαν
|
~ἐξερέω |
νημερτές,
ἵν'
εὖ
γνοίητε
καὶ |
[1, 0] |
διὰ
ποσσὶν
Ἀναύρου
~ἄλλο
μὲν
|
ἐξεσάωσεν |
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
δ'
ἔνερθεν |
[1, 1100] |
πέλοιτο
~δαίμονος
οὐρείης
ἱερὸν
βρέτας:
|
ἔξεσε |
δ'
Ἄργος
~εὐκόσμως,
καὶ
δή |
[1, 950] |
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν
μὲν
νέον
|
ἐξέτι |
πατρὸς
~θεσπεσίοις
ἕδνοισιν
ἀνήγαγεν
ἀντιπέρηθεν. |
[1, 1300] |
~τοῖσιν
δὲ
Γλαῦκος
βρυχίης
ἁλὸς
|
ἐξεφαάνθη, |
~Νηρῆος
θείοιο
πολυφράδμων
ὑποφήτης:
~ὕψι |
[1, 1200] |
δὲ
βαθύρριζόν
περ
ἐοῦσαν
~προσφὺς
|
ἐξήειρε |
σὺν
αὐτοῖς
ἔχμασι
γαίης.
~ὡς |
[1, 400] |
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον
ἐμὸν
πάτρης
|
ἐξήιον, |
ὄφρ'
ἐπιβαίην
~νηός,
ἐυκλείη
δὲ |
[1, 950] |
τοίγε
~νῆα
Χυτοῦ
λιμένος
προτέρω
|
ἐξήλασαν |
ὅρμον:
~ἥδε
δ'
Ἰησονίη
πέφαται |
[1, 550] |
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
ὄφρ'
ἔμπεδον
|
ἐξιθύνοι, |
~δή
ῥα
τότε
μέγαν
ἱστὸν |
[1, 250] |
~μίτρην
πρῶτον
ἔλυσα
καὶ
ὕστατον.
|
ἔξοχα |
γάρ
μοι
~Εἰλείθυια
θεὰ
πολέος |
[1, 850] |
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει
~καπνῷ
κνισήεντι
περίπλεον:
|
ἔξοχα |
δ'
ἄλλων
~ἀθανάτων
Ἥρης
υἷα |
[1, 50] |
σὺν
καὶ
τρίτος
ἦεν
Ὀιλεύς,
|
~ἔξοχος |
ἠνορέην
καὶ
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
~εὖ |
[1, 300] |
καὶ
ὁ
μὲν
προτέρωσε
δόμων
|
ἐξῶρτο |
νέεσθαι.
~οἷος
δ'
ἐκ
νηοῖο |
[1, 450] |
αὖτ'
Αἰσονίδης
μὲν
ἀμήχανος
εἰν
|
ἑοῖ |
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν
ἕκαστα
κατηφιόωντι
ἐοικώς. |
[1, 850] |
ἄψορρον
ἱκέσθαι.
~ῥηιδίως
δ'
ἂν
|
ἑοῖ |
καὶ
ἀπείρονα
λαὸν
ἀγείραις
~ἄλλων |
[1, 650] |
δῶρα
πόρωμεν
~ἀνδράσιν,
οἷά
τ'
|
ἔοικεν |
ἄγειν
ἐπὶ
νηὸς
ἔχοντας,
~ἤια, |
[1, 300] |
μὲν
ὅσσα
τε
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
|
ἔοικεν |
~πάντα
γὰρ
εὖ
κατὰ
κόσμον |
[1, 1100] |
θυηλαῖς
~ἀνταίη
δαίμων:
τὰ
δ'
|
ἐοικότα |
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
μὲν
καρπὸν |
[1, 700] |
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
κάρη,
μογέοντι
|
ἐοικώς: |
~Ἀμφίων
δ'
ἐπί
οἱ
χρυσέῃ |
[1, 750] |
κριοῦ,
ὁ
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι
|
ἐοικώς. |
~κείνους
κ'
εἰσορόων
ἀκέοις,
ψεύδοιό |
[1, 450] |
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν
ἕκαστα
κατηφιόωντι
|
ἐοικώς. |
~τὸν
δ'
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς
μεγάλῃ |
[1, 650] |
ἔφη,
καὶ
θῶκον
ἐφίζανε
πατρὸς
|
ἑοῖο |
~λάινον:
αὐτὰρ
ἔπειτα
φίλη
τροφὸς |
[1, 200] |
~ἰφθίμου
Πελίαο
δόμοις
ἔνι
πατρὸς
|
ἑοῖο |
~μιμνάζειν,
Ἄργος
τε
θεᾶς
ὑποεργὸς |
[1, 1000] |
~ἀλλά
μιν
Λἰσονίδης
τετραμμένον
ἰθὺς
|
ἑοῖο |
~πλῆξεν
ἐπαΐξας
στῆθος
μέσον,
ἀμφὶ |
[1, 200] |
ἐρεείνων
~ναυτιλίης:
τόθι
γάρ
μιν
|
ἑοῖς |
ὑπέδεκτο
δόμοισιν.
~Ζήτης
αὖ
Κάλαΐς |
[1, 1300] |
μενέηνας,
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ
φωτός.
|
ἔολπα |
δέ
τοι
σὲ
καὶ
ἄλλῳ |
[1, 100] |
ἔναιον
~Ἄργος,
ἐπεὶ
δεδαὼς
τὸν
|
ἑὸν |
μόρον
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
μή
οἱ |
[1, 250] |
ὅσσον
ὀρεχθεῖ:
~ὧς
ἀδινὸν
κλαίεσκεν
|
ἑὸν |
παῖδ'
ἀγκὰς
ἔχουσα
~Ἀλκιμέδη,
καὶ |
[1, 150] |
πόλιν
ὄφρα
κομίζοι,
~παῖδα
δ'
|
ἑὸν |
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν
ὄπασσεν.
~βῆ
δ' |
[1, 700] |
ἔλυσ'
ἀγορήν,
μετὰ
δ'
εἰς
|
ἑὸν |
ὦρτο
νέεσθαι.
~ὧς
δὲ
καὶ |
[1, 1250] |
πέλεν,
ἠέ
μιν
ἄνδρες
~μοῦνον
|
ἐόντ' |
ἐλόχησαν,
ἄγουσι
δὲ
ληίδ'
ἑτοίμην. |
[1, 950] |
οἷά
τε
θῆρα
λοχώμενοι
ἔνδον
|
ἐόντα. |
~ἀλλὰ
γὰρ
αὖθι
λέλειπτο
σὺν |
[1, 50] |
τηλύγετόν
περ
ὁμῶς
καὶ
μοῦνον
|
ἐόντα |
~πέμπεν,
ἵνα
θρασέεσσι
μεταπρέποι
ἡρώεσσιν. |
[1, 100] |
Λέρνου:
Λέρνον
γε
μὲν
ἴδμεν
|
ἐόντα |
~Προίτου
Ναυπλιάδαο:
Ποσειδάωνι
δὲ
κούρη. |
[1, 950] |
οὔ
τι
καὶ
ἔκπαγλοί
περ
|
ἐόντες |
~Γηγενέες
σίνοντο,
Ποσειδάωνος
ἀρωγῇ:
~τοῦ |
[1, 450] |
~ἄμφω
Λητοΐδαο,
καὶ
ἴφθιμοί
περ
|
ἐόντες. |
~Ὧς
ἔφατ'
ἐκ
δ'
ἐγέλασσεν |
[1, 750] |
ἠιθέοιο
~παρθένος
ἱμείρουσα
μετ'
ἀλλοδαποῖσιν
|
ἐόντος |
~ἀνδράσιν,
ᾧ
καί
μιν
μνηστὴν |
[1, 50] |
Φάληρος.
~Ἄλκων
μιν
προέηκε
πατὴρ
|
ἑός: |
οὐ
μὲν
ἔτ'
ἄλλους
~γήραος |
[1, 50] |
Γυρτῶνα
Κόρωνος
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
μέν,
|
ἑοῦ |
δ'
οὐ
πατρὸς
ἀμείνων.
~Καινέα |
[1, 100] |
ἀφνειὸς
ἔναιε
Διωνύσοιο
ἕκητι,
~πατρὸς
|
ἑοῦ, |
πηγῇσιν
ἐφέστιος
Ἀσωποῖο.
~Ἀργόθεν
αὖ |
[1, 600] |
ἀκόρητοι.
~οὐκ
οἶον
σὺν
τῇσιν
|
ἑοὺς |
ἔρραισαν
ἀκοίτας
~ἀμφ'
εὐνῇ,
πᾶν |
[1, 700] |
ῥα,
καὶ
Ἰφινόην
προσεφώνεεν
ἆσσον
|
ἐοῦσαν: |
~Ὄρσο
μοι,
Ἰφινόη,
τοῦδ'
ἀνέρος |
[1, 600] |
~Θρηικίη,
ἣ
τόσσον
ἀπόπροθι
Λῆμνον
|
ἐοῦσαν, |
~ὅσσον
ἐς
ἔνδιόν
κεν
ἐύστολος |
[1, 1150] |
διαβάς:
πεδόθεν
δὲ
βαθύρριζόν
περ
|
ἐοῦσαν |
~προσφὺς
ἐξήειρε
σὺν
αὐτοῖς
ἔχμασι |
[1, 250] |
περ
ἔμπης
~ἤλυθεν,
οὐδ'
ἐτέλεσσας
|
ἐπ' |
ἀγλαΐῃ
βιότοιο.
~Αἴσων
αὖ
μέγα |
[1, 50] |
ἑκὼν
ἐρίδηνε
δοτῆρι.
~Τοῖσι
δ'
|
ἐπ' |
Αἰακίδαι
μετεκίαθον:
οὐ
μὲν
ἅμ' |
[1, 500] |
οἳ
τότ'
ἄριστοι
~πόντον
ἐπιπλώεσκον:
|
ἐπ' |
ἀκροτάτῃσι
δὲ
νύμφαι
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν |
[1, 200] |
περὶ
νεφέεσσι
καλύψας.
~τὼ
μὲν
|
ἐπ' |
ἀκροτάτοισι
ποδῶν
ἑκάτερθεν
ἐρεμνὰς
~σεῖον |
[1, 250] |
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι
κεν
καὶ
|
ἐπ' |
ἄλγεσιν
ἄλγος
ἄροιο.
~πήματα
γάρ |
[1, 450] |
οὐρανὸς
ἠδὲ
θάλασσα,
~τὸ
πρὶν
|
ἐπ' |
ἀλλήλοισι
μιῇ
συναρηρότα
μορφῇ,
~νείκεος |
[1, 50] |
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν
μὲν
|
ἐπ' |
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν
~Μυρμιδόνος
κούρη
Φθιὰς |
[1, 400] |
νηὸς
~πρωτίστην:
λύσαιμι
δ'
ἄναξ,
|
ἐπ' |
ἀπήμονι
μοίρῃ
~πείσματα
σὴν
διὰ |
[1, 400] |
δαίμονος
αἴσῃ
~τηλόθι
που
πέπρωται
|
ἐπ' |
Ἀσίδος
ἠπείροιο.
~ὧδε
κακοῖς
δεδαὼς |
[1, 1200] |
δ'
ἥγε
~λαιὸν
μὲν
καθύπερθεν
|
ἐπ' |
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν
~κύσσαι
ἐπιθύουσα |
[1, 700] |
ἐπέπαστο.
~Ἐν
μὲν
ἔσαν
Κύκλωπες
|
ἐπ' |
ἀφθίτῳ
ἥμενοι
ἔργῳ,
~Ζηνὶ
κεραυνὸν |
[1, 750] |
~βάξιν,
ὃ
καὶ
δηρόν
περ
|
ἐπ' |
ἐλπίδι
θηήσαιο.
~Τοῖ'
ἄρα
δῶρα |
[1, 550] |
~κὰδ
δ'
αὐτοῦ
λίνα
χεῦαν,
|
ἐπ' |
ἠλακάτην
ἐρύσαντες.
~ἐν
δὲ
λιγὺς |
[1, 550] |
~ἐν
δὲ
λιγὺς
πέσεν
οὖρος:
|
ἐπ' |
ἰκριόφιν
δὲ
κάλωας
~ξεστῇσιν
περόνῃσι |
[1, 1100] |
Ἄργος
~εὐκόσμως,
καὶ
δή
μιν
|
ἐπ' |
ὀκριόεντι
κολωνῷ
~ἵδρυσαν
φηγοῖσιν
ἐπηρεφὲς |
[1, 500] |
προύχοντο
κάρηνα
~πάντες
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν
|
ἐπ' |
οὔασιν
ἠρεμέοντες
~κηληθμῷ:
τοῖόν
σφιν |
[1, 150] |
ἥν
ποτε
Πέλλης
~πατροπάτωρ
ἐπόλισσεν
|
ἐπ' |
ὀφρύσιν
Αἰγιαλοῖο.
~Ταίναρον
αὖτ'
ἐπὶ |
[1, 50] |
ἦεν
Ὀιλεύς,
~ἔξοχος
ἠνορέην
καὶ
|
ἐπαΐξαι |
μετόπισθεν
~εὖ
δεδαὼς
δῄοισιν,
ὅτε |
[1, 1000] |
Λἰσονίδης
τετραμμένον
ἰθὺς
ἑοῖο
~πλῆξεν
|
ἐπαΐξας |
στῆθος
μέσον,
ἀμφὶ
δὲ
δουρὶ |
[1, 1250] |
ξύμβλητο
κατὰ
στίβον
Ἡρακλῆι
~γυμνὸν
|
ἐπαΐσσων |
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
δέ
μιν |
[1, 400] |
πείραθ'
ὁδοῖο
~σημανέειν,
αὐτὸς
γὰρ
|
ἐπαίτιος |
ἔπλευ
ἀέθλων:
~αὐτὸς
νῦν
ἄγε |
[1, 600] |
Σίκινόν
γε
μεθύστερον
αὐδηθεῖσαν
~νῆσον,
|
ἐπακτῆρες, |
Σικίνου
ἄπο,
τόν
ῥα
Θόαντι |
[1, 400] |
σχεδὸν
ὀχλίζοντες
~νήεον
αὐτόθι
βωμὸν
|
ἐπάκτιον |
Ἀπόλλωνος,
~Ἀκτίου
Ἐμβασίοιό
τ'
ἐπώνυμον: |
[1, 350] |
~τείως
δ'
αὖ
καὶ
βωμὸν
|
ἐπάκτιον |
Ἐμβασίοιο
~θείομεν
Ἀπόλλωνος,
ὅ
μοι |
[1, 1050] |
ἔμπεδον
αἰεὶ
~πανδήμοιο
μύλης
πελάνους
|
ἐπαλετρεύουσιν. |
~Ἐκ
δὲ
τόθεν
τρηχεῖαι
ἀνηέρθησαν |
[1, 1250] |
μαιμώων
ὁτὲ
μὲν
θοὰ
γούνατ'
|
ἔπαλλεν |
~συνεχέως,
ὁτὲ
δ'
αὖτε
μεταλλήγων |
[1, 350] |
ἔργον
πρῶτος
τράπεθ'
οἱ
δ'
|
ἐπανέσταν |
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ'
εἵματ'
ἐπήτριμα |
[1, 150] |
οὐδ'
ἀπίθησεν
~λισσομένοις:
Ζηνὸς
γὰρ
|
ἐπάξια |
μήδετο
λέκτρων.
~Οἵ
τ'
Ἀφαρητιάδαι |
[1, 1000] |
πέδησεν
~μαρνάμενον
κείνοισι:
πολεῖς
δ'
|
ἐπαρηγόνες |
ἄλλοι
~ἔκταθεν:
Ἡρακλέης
μὲν
ἐνήρατο |
[1, 300] |
~πάντα
γὰρ
εὖ
κατὰ
κόσμον
|
ἐπαρτέα |
κεῖται
ἰοῦσιν.
~τῶ
οὐκ
ἂν |
[1, 200] |
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
δμώεσσιν
|
ἐπαρτέα |
πάντ'
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα
περ
ἐντύνονται |
[1, 200] |
πάντ'
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα
περ
ἐντύνονται
|
ἐπαρτέες |
ἔνδοθι
νῆες,
~εὖτ'
ἂν
ἄγῃ |
[1, 850] |
οὐδὲ
προτιμυθήσασθαι:
~ἀλλ'
αὔτως
ἀγορῆθεν
|
ἐπαρτίζοντο |
νέεσθαι
~σπερχόμενοι.
ταὶ
δέ
σφιν |
[1, 1200] |
τε
πάντα
~ὀτραλέως
κατὰ
κόσμον
|
ἐπαρτίσσειεν |
ἰόντι.
~δὴ
γάρ
μιν
τοίοισιν |
[1, 300] |
~ἔχρη,
ἀτὰρ
μετέπειτά
γ'
ἀριστήων
|
ἐπαρωγῇ. |
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
νῦν
αὖθι |
[1, 0] |
~Ὀρφέα
μὲν
δὴ
τοῖον
ἑῶν
|
ἐπαρωγὸν |
ἀέθλων
~Αἰσονίδης
Χείρωνος
ἐφημοσύνῃσι
πιθήσας |
[1, 550] |
τοίγε
~ὡμάρτευν:
τὴν
δ'
αἰὲν
|
ἐπασσύτερος |
φέρεν
οὖρος.
~Αὐτίκα
δ'
ἠερίη |
[1, 950] |
σφι
παλίντονον
αἶψα
τανύσσας
~τόξον
|
ἐπασσυτέρους |
πέλασε
χθονί:
τοὶ
δὲ
καὶ |
[1, 800] |
ναιετάουσιν,
~δήμου
ἀπορνύμενοι
λαοὶ
πέρθεσκον
|
ἐπαύλους |
~ἐκ
νηῶν,
αὐτῇσι
δ'
ἀπείρονα |
[1, 50] |
~ὡς
οὐκ
ἀνθρώποισι
κακὸν
μήκιστον
|
ἐπαυρεῖν, |
~ὁππότε
κἀκείνους
Λιβύῃ
ἔνι
ταρχύσαντο, |
[1, 650] |
~ὔμμι
γε
μὴν
τίς
μῆτις
|
ἐπαύρεσθαι |
βιότοιο,
~αἴ
κεν
ἐπιβρίσῃ
Θρήιξ |
[1, 1250] |
ὦκα
δὲ
Τῖφυς
~ἐσβαίνειν
ὀρόθυνεν,
|
ἐπαύρεσθαί |
τ'
ἀνέμοιο.
~οἱ
δ'
εἴσβαινον |
[1, 350] |
~λείῳ
ἐπὶ
πλαταμῶνι,
τὸν
οὐκ
|
ἐπέβαλλε |
θάλασσα
~κύμασι,
χειμερίη
δὲ
πάλαι |
[1, 700] |
ὄπασσεν
~Παλλάς,
ὅτε
πρῶτον
δρυόχους
|
ἐπεβάλλετο |
νηὸς
~Ἀργοῦς,
καὶ
κανόνεσσι
δάε |
[1, 850] |
νέεσθαι
~σπερχόμενοι.
ταὶ
δέ
σφιν
|
ἐπέδραμον, |
εὖτ'
ἐδάησαν.
~ὡς
δ'
ὅτε |
[1, 250] |
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε
~μειλιχίοις
|
ἐπέεσσι |
παρηγορέων
προσέειπεν:
~Μή
μοι
λευγαλέας |
[1, 100] |
~πευθόμεθ'
Αἰσονίδαο
λιλαιομένου
ἀθερίξαι.
~ἀλλ'
|
ἐπεὶ |
ἄιε
βάξιν
ἀγειρομένων
ἡρώων,
~νεῖον |
[1, 100] |
ὑστάτιος
μετεκίαθεν,
ὅσσοι
ἔναιον
~Ἄργος,
|
ἐπεὶ |
δεδαὼς
τὸν
ἑὸν
μόρον
οἰωνοῖσιν |
[1, 200] |
~Ἀλκιμέδη,
Κλυμένης
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ
|
ἐπεὶ |
δμώεσσιν
ἐπαρτέα
πάντ'
ἐτέτυκτο,
~ὅσσα |
[1, 650] |
περ
ἐφανδάνει
Ὑψιπυλείῃ,
~πέμπωμεν
ξείνοισιν,
|
ἐπεὶ |
καὶ
ἄρειον
ὀπάσσαι.
~ὔμμι
γε |
[1, 1250] |
νόστον.
~ἀλλὰ
τί
μύθων
ἦδος;
|
ἐπεὶ |
καὶ
νόσφιν
ἑταίρων
~εἶμι
τεῶν, |
[1, 300] |
δὲ
συνημοσύνῃσιν
Ἀθήνης,
~ἠδὲ
θεοπροπίῃσιν,
|
ἐπεὶ |
μάλα
δεξιὰ
Φοῖβος
~ἔχρη,
ἀτὰρ |
[1, 650] |
δ'
ἐπὶ
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις:
|
ἐπεὶ |
μέγα
ἔργον
ἐρέξαμεν,
οὐδέ
τι |
[1, 200] |
Μινύας
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
μάλα
πάντας,
|
ἐπεὶ |
Μινύαο
θυγατρῶν
~οἱ
πλεῖστοι
καὶ |
[1, 250] |
ἐνιβάλλεο,
μῆτερ,
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
|
ἐπεὶ |
οὐ
μὲν
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν, |
[1, 750] |
χρόνον
ἔκτοθι
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
|
ἐπεὶ |
οὐ
μὲν
ὑπ'
ἀνδράσι
ναίεται |
[1, 1300] |
μῆνιν
ἀέξω,
~πρίν
περ
ἀνιηθείς:
|
ἐπεὶ |
οὐ
περὶ
πώεσι
μήλων,
~οὐδὲ |
[1, 1200] |
πρόφασιν
πολέμου
Δρυόπεσσι
βαλέσθαι
~λευγαλέην,
|
ἐπεὶ |
οὔτι
δίκης
ἀλέγοντες
ἔναιον.
~ἀλλὰ |
[1, 1100] |
δὲ
καὶ
ἄλλο
~θῆκε
τέρας:
|
ἐπεὶ |
οὔτι
παροίτερον
ὕδατι
νᾶεν
~Δίνδυμον: |
[1, 900] |
ἐμέθεν
πέρι
θυμὸν
ἀρείω
~ἴσχαν'
|
ἐπεὶ |
πάτρην
μοι
ἅλις
Πελίαο
ἕκητι |
[1, 300] |
δὲ
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς
ἐλιάσθη.
~Αὐτὰρ
|
ἐπεί |
ῥα
πόληος
ἐυδμήτους
λίπ'
ἀγυιάς, |
[1, 350] |
εὐποίητα
καὶ
ἁρμαλιὴν
ἐβάλοντο.
~Αὐτὰρ
|
ἐπεὶ |
τὰ
ἕκαστα
περιφραδέως
ἀλέγυναν,
~κληῖδας |
[1, 1250] |
τ'
ἔειπεν:
~Ἧσ'
αὔτως
εὔκηλος,
|
ἐπεί̣ |
ύ
τοι
ἄρμενον
ἦεν
~Ἡρακλῆα |
[1, 600] |
αὐτοὶ
ἀγίνεον
ἀντιπέρηθεν
~Θρηικίην
δῃοῦντες:
|
ἐπεὶ |
χόλος
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
οὕνεκά |
[1, 950] |
Δολίονες
ἐκγεγαῶτες.
~ἔνθ'
Ἀργὼ
προύτυψεν
|
ἐπειγομένη |
ἀνέμοισιν
~Θρηικίοις,
Καλὸς
δὲ
λιμὴν |
[1, 1150] |
τ'
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
δ'
|
ἔπειθ' |
οἱ
μὲν
ξύλα
κάγκανα,
τοὶ |
[1, 350] |
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
~μηκέτ'
|
ἔπειθ' |
ὡς
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα. |
[1, 100] |
ἔπλετο
νηῶν,
~ὅσσαι
ὑπ'
εἰρεσίῃσιν
|
ἐπειρήσαντο |
θαλάσσης.
~Φλίας
δ'
αὖτ'
ἐπὶ |
[1, 1050] |
σὺν
τεύχεσι
δινηθέντες
~τύμβῳ
ἐνεκτερέιξαν,
|
ἐπειρήσαντό |
τ'
ἀέθλων,
~ἣ
θέμις,
ἂμ |
[1, 1150] |
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον
ἐντύνασθαι.
~εὗρεν
|
ἔπειτ' |
ἐλάτην
ἀλαλήμενος,
οὔτε
τι
πολλοῖς |
[1, 250] |
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
μὲν
|
ἔπειτα |
κατεπρήυνεν
ἀνίας
~θαρσύνων,
δμώεσσι
δ' |
[1, 550] |
~Ὄσσης
Οὐλύμποιό
τ'
ἐσέδρακον:
αὐτὰρ
|
ἔπειτα |
~κλείτεα
Παλλήναια,
Καναστραίην
ὑπὲρ
ἄκρην, |
[1, 800] |
τοι
ἅδοι,
ἦ
τ'
ἂν
|
ἔπειτα |
~πατρὸς
ἐμεῖο
Θόαντος
ἔχοις
γέρας: |
[1, 1050] |
ὁμῶς
λαοί
τε
Δολίονες.
αὐτὰρ
|
ἔπειτα |
~τρὶς
περὶ
χαλκείοις
σὺν
τεύχεσι |
[1, 650] |
ἐφίζανε
πατρὸς
ἑοῖο
~λάινον:
αὐτὰρ
|
ἔπειτα |
φίλη
τροφὸς
ὦρτο
Πολυξώ,
~γήραι |
[1, 400] |
βωμοῦ
σχεδόν.
οἱ
δ'
ἄρ'
|
ἔπειτα |
~χέρνιβά
τ'
οὐλοχύτας
τε
παρέσχεθον. |
[1, 1350] |
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι,
κώπῃσιν
ἅμ'
ἠελίῳ
|
ἐπέκελσαν. |
|
[1, 750] |
ἐντὸς
ἔβησαν,
~δημότεραι
μὲν
ὄπισθεν
|
ἐπεκλονέοντο |
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ
δ' |
[1, 1200] |
δίνῃ.
~Τοῦ
δ'
ἥρως
ἰάχοντος
|
ἐπέκλυεν |
οἶος
ἑταίρων
~Εἰλατίδης
Πολύφημος,
ἰὼν |
[1, 1100] |
ἐνόπλιον
ὠρχήσαντο,
~καὶ
σάκεα
ξιφέεσσιν
|
ἐπέκτυπον, |
ὥς
κεν
ἰωὴ
~δύσφημος
πλάζοιτο |
[1, 1200] |
~λιμῷ
δ'
αἰθόμενος
μετανίσσεται,
οὐδ'
|
ἐπέκυρσεν |
~ποίμνῃσιν:
πρὸ
γὰρ
αὐτοὶ
ἐνὶ |
[1, 1000] |
~ἀντίαι
ἁρπάγδην
ὀπίσω
φέρον,
ὄφρ'
|
ἐπέλασσαν |
~αὖτις
ἐυξείνοισι
Δολίοσιν
ἐκ
δ' |
[1, 150] |
ἄλλον
ὀίω,
~νόσφιν
γ'
Ἡρακλῆος,
|
ἐπελθέμεν, |
εἴ
κ'
ἔτι
μοῦνον
~αὖθι |
[1, 150] |
τὸν
μέν
ῥα
πατὴρ
Λυκόοργος
|
ἔπεμπεν, |
~τῶν
ἄμφω
γνωτὸς
προγενέστερος.
ἀλλ' |
[1, 700] |
~πέμπον
ἴμεν,
καὶ
δ'
αὐτοὶ
|
ἐπεντύνοντο |
νέεσθαι.
~Αὐτὰρ
ὅγ'
ἀμφ'
ὤμοισι |
[1, 700] |
~τέρματι
δαίδαλα
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ
|
ἐπέπαστο. |
~Ἐν
μὲν
ἔσαν
Κύκλωπες
ἐπ' |
[1, 650] |
τὰ
νῦν
ἔτι
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
|
ἐπερχόμενόν |
που
ὀίομαι
εἰς
ἔτος
ἤδη |
[1, 750] |
~πρόφρων
ἀντομένη:
περὶ
γὰρ
μενέαινεν
|
ἕπεσθαι |
~τὴν
ὁδόν:
ἀλλὰ
γὰρ
αὐτὸς |
[1, 500] |
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ
δὲ
Ῥέῃ,
|
ἔπεσον |
δ'
ἐνὶ
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
~οἱ |
[1, 1300] |
υἷες
Βορέαο
~Αἰακίδην
χαλεποῖσιν
ἐρητύεσκον
|
ἔπεσσιν, |
~σχέτλιοι:
ἦ
τέ
σφιν
στυγερὴ |
[1, 1000] |
πέτρη,
~ᾗ
πέρι
πείσματα
νηὸς
|
ἐπεσσύμενοι |
ἐβάλοντο.
~οὐδέ
τις
αὐτὴν
νῆσον |
[1, 750] |
ἐν
πλήμνῃσι
παρακλιδὸν
ἀγνυμένοιο
~πῖπτεν,
|
ἐπεσσύμενος |
Πελοπήια
νῶτα
δαΐξαι.
~Ἐν
καὶ |
[1, 300] |
δέ
ἑ
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
|
ἐπέτελλον: |
ὁ
δ'
αὐτόθεν,
ἔνθα
περ |
[1, 600] |
τε
μέλεσθαι
~ἀγγελίας
καὶ
σκῆπτρον
|
ἐπέτρεπον |
Ἑρμείαο,
~σφωιτέροιο
τοκῆος,
ὅ
οἱ |
[1, 550] |
πολλὰ
βαρείῃ
χειρὶ
κελεύων,
~νόστον
|
ἐπευφήμησεν |
ἀκηδέα
νισσομένοισιν.
~σὺν
καί
οἱ |
[1, 1200] |
~δίου
Θειοδάμαντος,
ὃν
ἐν
Δρυόπεσσιν
|
ἔπεφνεν |
~νηλειῶς,
βοὸς
ἀμφὶ
γεωμόρου
ἀντιόωντα. |
[1, 1000] |
αὖ
Προμέα,
Κλυτίος
δ'
Ὑάκινθον
|
ἔπεφνεν, |
~Τυνδαρίδαι
δ'
ἄμφω
Μεγαλοσσάκεα
Φλογίον |
[1, 650] |
ἰοῦσαι
~εἰς
ἀγορήν:
αὐτὴ
γὰρ
|
ἐπέφραδεν |
Ὑψιπύλεια.
~καί
ῥ'
ὅτε
δὴ |
[1, 250] |
~μήτηρ
δ'
ὡς
τὰ
πρῶτ'
|
ἐπεχεύατο |
πήχεε
παιδί,
~ὧς
ἔχετο
κλαίουσ' |
[1, 650] |
~νῦν
γὰρ
δὴ
παρὰ
ποσσὶν
|
ἐπήβολός |
ἐστ'
ἀλεωρή,
~εἴ
κεν
ἐπιτρέψητε |
[1, 1000] |
Δολίονες
ἂψ
ἀνιόντας
~ἥρωας
νημερτὲς
|
ἐπήισαν: |
ἀλλά
που
ἀνδρῶν
~Μακριέων
εἴσαντο |
[1, 350] |
~στέρνα
θ'
ὁμοῦ
καὶ
χεῖρας
|
ἐπήλασαν. |
ἐν
δ'
ἄρα
Τῖφυς
~βήσαθ' |
[1, 1050] |
~ἀνδράσι
τ'
ἐκ
Διὸς
ἦμαρ
|
ἐπήλυθεν: |
οὐδὲ
γὰρ
αὐτῶν
~ἔτλη
τις |
[1, 1100] |
ξυλόχους
τε
λιπόντες
~οὐρῇσιν
σαίνοντες
|
ἐπήλυθον. |
ἡ
δὲ
καὶ
ἄλλο
~θῆκε |
[1, 1300] |
Εὐρυσθῆος
ἀέθλους
~αὖτις
ἰὼν
πονέεσθαι.
|
ἐπηπείλησε |
δὲ
γαῖαν
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν, |
[1, 1100] |
ἐπ'
ὀκριόεντι
κολωνῷ
~ἵδρυσαν
φηγοῖσιν
|
ἐπηρεφὲς |
ἀκροτάτῃσιν,
~αἵ
ῥά
τε
πασάων |
[1, 350] |
ἐπανέσταν
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ'
εἵματ'
|
ἐπήτριμα |
νηήσαντο
~λείῳ
ἐπὶ
πλαταμῶνι,
τὸν |
[1, 0] |
Ζώνης
ἔπι
τηλεθόωσαι
~ἑξείης
στιχόωσιν
|
ἐπήτριμοι, |
ἃς
ὅγ'
ἐπιπρὸ
~θελγομένας
φόρμιγγι |
[1, 400] |
εὐχωλῇ
προχύτας
βάλε.
τὼ
δ'
|
ἐπὶ |
βουσὶν
~ζωσάσθην,
Ἀγκαῖος
ὑπέρβιος,
Ἡρακλέης |
[1, 1250] |
νύ
κεν
ἂψ
ὀπίσω
Μυσῶν
|
ἐπὶ |
γαῖαν
ἵκοντο
~λαῖτμα
βιησάμενοι
ἀνέμου |
[1, 150] |
κούρη.
~κεῖνος
ἀνὴρ
καὶ
πόντου
|
ἐπὶ |
γλαυκοῖο
θέεσκεν
~οἴδματος,
οὐδὲ
θοοὺς |
[1, 850] |
δώματ'
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
Κύπρις
γὰρ
|
ἐπὶ |
γλυκὺν
ἵμερον
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο
χάριν |
[1, 500] |
Διὶ
λοιβάς,
~ἣ
θέμις,
ἑστηῶτες
|
ἐπὶ |
γλώσσῃσι
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ |
[1, 350] |
στυφέλιξαν
ἐρωῇ
~νειόθεν
ἐξ
ἕδρης,
|
ἐπὶ |
δ'
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι:
ἡ |
[1, 400] |
λίποντο
~αὔτως,
οὔ
τι
πάλῳ:
|
ἐπὶ |
δ'
ἔτρεπον
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης |
[1, 300] |
ὁμάδοιο.
~Ἠ
ῥα
μέγα
φρονέων,
|
ἐπὶ |
δ'
ᾔνεον,
ὡς
ἐκέλευεν
~Ἡρακλέης: |
[1, 500] |
πέπληγον
ἐρετμοῖς
~πόντου
λάβρον
ὕδωρ,
|
ἐπὶ |
δὲ
ῥόθια
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
δ' |
[1, 900] |
Ῥοιτειάδος
ἔνδοθεν
ἀκτῆς
~μέτρεον,
Ἰδαίην
|
ἐπὶ |
δεξιὰ
γαῖαν
ἔχοντες.
~Δαρδανίην
δὲ |
[1, 600] |
δ'
ἐχέοντο
~ἄφθογγοι:
τοῖόν
σφιν
|
ἐπὶ |
δέος
ᾐωρεῖτο.
~Τείως
δ'
αὖτ' |
[1, 100] |
φύλακός
τε
βιοῖο.
~Τῷ
δ'
|
ἐπὶ |
δὴ
θείοιο
κίεν
Δαναοῖο
γενέθλη, |
[1, 500] |
σφιν
ἐνέλλιπε
θέλκτρον
ἀοιδῆς.
~οὐδ'
|
ἐπὶ |
δὴν
μετέπειτα
κερασσάμενοι
Διὶ
λοιβάς, |
[1, 600] |
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
οὕνεκά
μιν
γεράων
|
ἐπὶ |
δηρὸν
ἄτισσαν.
~ὦ
μέλεαι,
ζήλοιό |
[1, 850] |
σὺν
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
|
ἐπὶ |
δηρὸν
ἐελμένοι:
οὐδέ
τι
κῶας |
[1, 1050] |
~ἔτλη
τις
πάσσασθαι
ἐδητύος,
οὐδ'
|
ἐπὶ |
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων
ἔργοιο
μυληφάτου |
[1, 0] |
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
~ὁππότε
Κενταύροις
Λαπίθαι
|
ἐπὶ |
θωρήσσοντο,
~ὁπλότερος
πολέμιζε:
τότ'
αὖ |
[1, 50] |
δώματα
ναῖε
λιασθείς.
~Τοῖς
δ'
|
ἐπὶ |
Κεκροπίηθεν
ἀρήιος
ἤλυθε
Βούτης,
~παῖς |
[1, 50] |
ἀντολαὶ
εἰσορόωνται.
~Τῷ
δ'
ἄρ'
|
ἐπὶ |
Κλυτίος
τε
καὶ
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο, |
[1, 600] |
δ'
αὐτῆμαρ
μὲν
ἄεν
καὶ
|
ἐπι |
κνέφας
οὖρος
~πάγχυ
μάλ'
ἀκραής, |
[1, 550] |
θαλάσσης
~Χείρων
Φιλλυρίδης,
πολιῇ
δ'
|
ἐπὶ |
κύματος
ἀγῇ
~τέγγε
πόδας,
καὶ |
[1, 1050] |
~οὗ
πόσιος
μετόπισθε:
κακῷ
δ'
|
ἐπὶ |
κύντερον
ἄλλο
~ἤνυσεν,
ἁψαμένη
βρόχον |
[1, 300] |
συνεδριάασθαι
ἄνωγεν.
~αὐτοῦ
δ'
ἰλλομένοις
|
ἐπὶ |
λαίφεσιν,
ἠδὲ
καὶ
ἱστῷ
~κεκλιμένῳ |
[1, 600] |
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
ἔχον
δ'
|
ἐπὶ |
ληιάδεσσιν
~τρηχὺν
ἔρον,
ἃς
αὐτοὶ |
[1, 750] |
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
δὲ
μεταδρομάδην
|
ἐπὶ |
Μυρτίλος
ἤλασεν
ἵππους,
~σὺν
τῷ |
[1, 500] |
δ'
ὀρόθυνεν
ἑταίρους
~βαινέμεναί
τ'
|
ἐπὶ |
νῆα
καὶ
ἀρτύνασθαι
ἐρετμά.
~σμερδαλέον |
[1, 800] |
ἁλὶ
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε
νῦν
|
ἐπὶ |
νῆα
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
~μύθους |
[1, 900] |
ἐν
μεγάροισιν.
~Ἦ
καὶ
ἔβαιν'
|
ἐπὶ |
νῆα
παροίτατος:
ὧς
δὲ
καὶ |
[1, 650] |
~ἀνδράσιν,
οἷά
τ'
ἔοικεν
ἄγειν
|
ἐπὶ |
νηὸς
ἔχοντας,
~ἤια,
καὶ
μέθυ |
[1, 900] |
παρήμειβον
Πιτύειαν.
~καὶ
δὴ
τοίγ'
|
ἐπὶ |
νυκτὶ
διάνδιχα
νηὸς
ἰούσης
~δίνῃ |
[1, 300] |
ὅγε
Πυθώ,
~ἢ
Αυκίην
εὐρεῖαν,
|
ἐπὶ |
Ξάνθοιο
ῥοῇσιν,
~τοῖος
ἀνὰ
πληθὺν |
[1, 700] |
κάρη,
μογέοντι
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
δ'
|
ἐπί |
οἱ
χρυσέῃ
φόρμιγγι
λιγαίνων
~ἤιε, |
[1, 350] |
δ'
εἵματ'
ἐπήτριμα
νηήσαντο
~λείῳ
|
ἐπὶ |
πλαταμῶνι,
τὸν
οὐκ
ἐπέβαλλε
θάλασσα |
[1, 600] |
ἔμπης
~ἦ
θαμὰ
δὴ
πάπταινον
|
ἐπὶ |
πλατὺν
ὄμμασι
πόντον
~δείματι
λευγαλέῳ, |
[1, 900] |
ταὶ
δ'
ὑπένερθεν
~τέσσαρες
αἰνοτάτῃσιν
|
ἐπὶ |
πλευρῇς
ἀραρυῖαι.
~ἰσθμὸν
δ'
αὖ |
[1, 650] |
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς
ἔλυσαν
|
ἐπὶ |
πνοιῇ
βορέαο.
~Λημνιάδες
δὲ
γυναῖκες |
[1, 1000] |
ἄεθλος,
~δὴ
τότε
πείσματα
νηὸς
|
ἐπὶ |
πνοιῇς
ἀνέμοιο
~λυσάμενοι
προτέρωσε
διὲξ |
[1, 650] |
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
κακὴ
δ'
|
ἐπὶ |
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις:
ἐπεὶ
μέγα |
[1, 400] |
δ'
ἀήτης
~μείλιχος,
ᾧ
κ'
|
ἐπὶ |
πόντον
ἐλευσόμεθ'
εὐδιόωντες.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 300] |
νηὶ
μένοντες.
~στῆ
δ'
ἄρ'
|
ἐπὶ |
προμολῇς:
οἱ
δ'
ἀντίοι
ἠγερέθοντο. |
[1, 250] |
~Αἱ
μὲν
ἄρ'
ὧς
ἀγόρευον
|
ἐπὶ |
προμολῇσι
κιόντων.
~ἤδη
δὲ
δμῶές |
[1, 900] |
γε
μὲν
ἠελίοιο
~δυομένου
Χερόνησον
|
ἐπὶ |
προύχουσαν
ἵκοντο.
~ἔνθα
σφιν
λαιψηρὸς |
[1, 1300] |
πελέσθω.
~αὔτως
δ'
αὖ
Πολύφημον
|
ἐπὶ |
προχοῇσι
Κίοιο
~πέπρωται
Μυσοῖσι
περικλεὲς |
[1, 350] |
φάλαγγας:
~τὴν
δὲ
κατάντη
κλῖναν
|
ἐπὶ |
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς
κεν
ὀλισθαίνουσα |
[1, 1000] |
νέον
πελέκεσσι
τυπέντα
~ὑλοτόμοι
στοιχηδὸν
|
ἐπὶ |
ῥηγμῖνι
βάλωσιν,
~ὄφρα
νοτισθέντα
κρατεροὺς |
[1, 800] |
Ὑψιπύλεια:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
ξεινοῦσθαι
|
ἐπὶ |
σφέα
δώματ'
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
Κύπρις |
[1, 850] |
θεὸς
εὐξαμένοισιν.
~ἴομεν
αὖτις
ἕκαστοι
|
ἐπὶ |
σφέα:
τὸν
δ'
ἐνὶ
λέκτροις |
[1, 1000] |
κέλσαι.
~τῶ
καὶ
τεύχεα
δύντες
|
ἐπὶ |
σφίσι
χεῖρας
ἄειραν.
~σὺν
δ' |
[1, 400] |
πάντα
καλύψαντες
πύκα
δημῷ
~καῖον
|
ἐπὶ |
σχίζῃσιν:
ὁ
δ'
ἀκρήτους
χέε |
[1, 900] |
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην
δ'
|
ἐπὶ |
τῇ
καὶ
Ἀβαρνίδος
ἠμαθόεσσαν
~ἠιόνα |
[1, 800] |
ἀδμῆτές
τε
κόραι,
χῆραί
τ'
|
ἐπὶ |
τῇσιν
~μητέρες
ἂμ
πτολίεθρον
ἀτημελέες |
[1, 150] |
ἐπ'
ὀφρύσιν
Αἰγιαλοῖο.
~Ταίναρον
αὖτ'
|
ἐπὶ |
τοῖσι
λιπὼν
Εὔφημος
ἵκανεν,
~τόν |
[1, 0] |
εἰς
ἓν
ἰόντες.
~Λάρισαν
δ'
|
ἐπὶ |
τοῖσι
λιπὼν
Πολύφημος
ἵκανεν
~Εἰλατίδης, |
[1, 100] |
ἐπειρήσαντο
θαλάσσης.
~Φλίας
δ'
αὖτ'
|
ἐπὶ |
τοῖσιν
Ἀραιθυρέηθεν
ἵκανεν,
~ἔνθ'
ἀφνειὸς |
[1, 150] |
ἠδ'
ἄρεος
εὐχετόωντο.
~Οἰνεΐδης
δ'
|
ἐπὶ |
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς
Καλυδῶνος
~ἀλκήεις
Μελέαγρος |
[1, 1000] |
Μεγαλοσσάκεα
Φλογίον
τε.
~Οἰνεΐδης
δ'
|
ἐπὶ |
τοῖσιν
ἕλεν
θρασὺν
Ἰτυμονῆα
~ἠδὲ |
[1, 50] |
Ἔρυτος
καὶ
Ἐχίων,
~τοῖσι
δ'
|
ἐπὶ |
τρίτατος
γνωτὸς
κίε
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης: |
[1, 1350] |
πάσῃ
~λάβρος
ἐπιπνείων:
ἀτὰρ
οὐδ'
|
ἐπὶ |
τυτθὸν
ἄητο
~ἠοῦς
τελλομένης,
οἱ |
[1, 1100] |
ἱλάσκονται.
~ἡ
δέ
που
εὐαγέεσσιν
|
ἐπὶ |
φρένα
θῆκε
θυηλαῖς
~ἀνταίη
δαίμων: |
[1, 1150] |
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
δ'
ὀιστοδόκην
μὲν
|
ἐπὶ |
χθονὶ
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν
τόξοισιν, |
[1, 750] |
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ
δ'
|
ἐπὶ |
χθονὸς
ὄμματ'
ἐρείσας
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως, |
[1, 750] |
προσέννεπεν
αἱμυλίοισιν:
~Ξεῖνε,
τίη
μίμνοντες
|
ἐπὶ |
χρόνον
ἔκτοθι
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως; |
[1, 450] |
ἠελίοιο,
~τῆμος
ἄρ'
ἤδη
πάντες
|
ἐπὶ |
ψαμάθοισι
βαθεῖαν
~φυλλάδα
χευάμενοι
πολιοῦ |
[1, 250] |
καὶ
κῦδος
ἔχον
πάρος,
ᾧ
|
ἔπι |
μούνῳ
~μίτρην
πρῶτον
ἔλυσα
καὶ |
[1, 250] |
~σεῖο
πόθῳ
μινύθουσα
δυσάμμορος,
ᾧ
|
ἔπι |
πολλὴν
~ἀγλαΐην
καὶ
κῦδος
ἔχον |
[1, 700] |
ἐκ
δέ
οἱ
ὤμου
~πῆχυν
|
ἔπι |
σκαιὸν
ξυνοχὴ
κεχάλαστο
χιτῶνος
~νέρθεν |
[1, 0] |
σήματα
μολπῆς,
~ἀκτῆς
Θρηικίης
Ζώνης
|
ἔπι |
τηλεθόωσαι
~ἑξείης
στιχόωσιν
ἐπήτριμοι,
ἃς |
[1, 350] |
~ῥίμφα
μάλ'
οἱ
δ'
ἑκάτερθεν
|
ἐπίαχον |
ἀίσσοντες.
~αἱ
δ'
ἄρ'
ὑπὸ |
[1, 400] |
δέξο
θυηλήν,
~ἥν
τοι
τῆσδ'
|
ἐπίβαθρα |
χάριν
προτεθείμεθα
νηὸς
~πρωτίστην:
λύσαιμι |
[1, 400] |
~πότμον
ἐμὸν
πάτρης
ἐξήιον,
ὄφρ'
|
ἐπιβαίην |
~νηός,
ἐυκλείη
δὲ
δόμοις
ἐπιβάντι |
[1, 700] |
αἴ
κ'
ἐθέλωσιν,
~κέκλεο
θαρσαλέως
|
ἐπιβαινέμεν |
εὐμενέοντας.
~Ἠ,
καὶ
ἔλυσ'
ἀγορήν, |
[1, 700] |
κ'
ἐθέλητε,
~κέκλεται
αὐτίκα
νῦν
|
ἐπιβαινέμεν |
εὐμενέοντας.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
πάντεσσι |
[1, 400] |
ἐπιβαίην
~νηός,
ἐυκλείη
δὲ
δόμοις
|
ἐπιβάντι |
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
κοῦροι |
[1, 650] |
μῆτις
ἐπαύρεσθαι
βιότοιο,
~αἴ
κεν
|
ἐπιβρίσῃ |
Θρήιξ
στρατός,
ἠέ
τις
ἄλλος |
[1, 600] |
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
~δίνας
ἀπροφάτους
ψυχὴν
|
ἐπιδέδρομε |
λήθη:
~ἀλλ'
ἥγ'
ἔμπεδον
αἰὲν |
[1, 850] |
αἷμ'
ἀποέργει
~ἡμέας;
ἦε
γάμων
|
ἐπιδευέες |
ἐνθάδ'
ἔβημεν
~κεῖθεν,
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας; |
[1, 800] |
χιονώδεα
ναιετάουσιν.
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
|
ἐπιδήμιοι: |
εἰ
δέ
κεν
αὖθι
~ναιετάειν |
[1, 350] |
ἁλὸς
ὁσσάτιόν
περ
~ἑλκομένη
χείρεσσιν
|
ἐπιδραμέεσθαι |
ἔμελλεν.
~αἰεὶ
δὲ
προτέρω
χθαμαλώτερον |
[1, 400] |
ἀγλαὰ
ταύρων
~ἱρὰ
πάλιν
βωμῷ
|
ἐπιθήσομεν: |
ἄλλα
δὲ
Πυθοῖ,
~ἄλλα
δ' |
[1, 1200] |
ἐπ'
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν
~κύσσαι
|
ἐπιθύουσα |
τέρεν
στόμα:
δεξιτερῇ
δὲ
~ἀγκῶν' |
[1, 0] |
~Νῆα
μὲν
οὖν
οἱ
πρόσθεν
|
ἐπικλείουσιν |
ἀοιδοὶ
~Ἄργον
Ἀθηναίης
καμέειν
ὑποθημοσύνῃσιν. |
[1, 200] |
Παλαιμόνιος
Λέρνου
πάις
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου
|
ἐπίκλησιν, |
γενεήν
γε
μὲν
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ' |
[1, 250] |
Ἕλλη,
~κῦμα
μέλαν
κριῷ
ἅμ'
|
ἐπικλύσαι: |
ἀλλὰ
καὶ
αὐδὴν
~ἀνδρομέην
προέηκε |
[1, 550] |
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὺς
~ἥρωας
χείρεσσιν
|
ἐπικραδάοντας |
ἐρετμά.
~αὐτὰρ
ὅ
γ'
ἐξ |
[1, 350] |
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη.
~νῆα
δ'
|
ἐπικρατέως |
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν
πάμπρωτον
ἐυστρεφεῖ |
[1, 900] |
ἄρα
τοίγε
~κόπτον
ὕδωρ
δολιχῇσιν
|
ἐπικρατέως |
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν |
[1, 1100] |
λιτῇσιν
ἀποστρέψαι
ἐριώλας
~Λἰσονίδης
γουνάζετ'
|
ἐπιλλείβων |
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις:
ἄμυδις
δὲ
νέοι |
[1, 450] |
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας
~καί
μιν
|
ἐπιλλίζων |
ἠμείβετο
κερτομίοισιν:
~Ἄγρει
νυν
τόδε |
[1, 900] |
~εἰς
ἅλα
κεκλιμένη,
ὅσσον
τ'
|
ἐπιμύρεται |
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
ἐν |
[1, 750] |
ἀνδράσι
ναίεται
ἄστυ,
~ἀλλὰ
Θρηικίης
|
ἐπινάστιοι |
ἠπείροιο
~πυροφόρους
ἀρόωσι
γύας.
κακότητα |
[1, 50] |
τε
καὶ
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο,
~Οἰχαλίης
|
ἐπίουροι, |
ἀπηνέος
Εὐρύτου
υἷες,
~Εὐρύτου,
ᾧ |
[1, 1050] |
τοὺς
δὲ
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
|
ἐπιπλομένῃ |
δ'
ἐνὶ
νυκτὶ
~ὧλλοι
μέν |
[1, 450] |
νόον.
ἦέ
σε
δαμνᾷ
~τάρβος
|
ἐπιπλόμενον, |
τό
τ'
ἀνάλκιδας
ἄνδρας
ἀτύζει; |
[1, 500] |
μένος,
οἳ
τότ'
ἄριστοι
~πόντον
|
ἐπιπλώεσκον: |
ἐπ'
ἀκροτάτῃσι
δὲ
νύμφαι
~Πηλιάδες |
[1, 1350] |
φέρε
νυκτί
τε
πάσῃ
~λάβρος
|
ἐπιπνείων: |
ἀτὰρ
οὐδ'
ἐπὶ
τυτθὸν
ἄητο |
[1, 400] |
μοίρῃ
~πείσματα
σὴν
διὰ
μῆτιν:
|
ἐπιπνεύσειε |
δ'
ἀήτης
~μείλιχος,
ᾧ
κ' |
[1, 300] |
τοῖο
ἕκητι
~ναυτιλίης,
ὅτε
μοῦνον
|
ἐπιπνεύσουσιν |
ἀῆται.
~ἀλλά,
φίλοι,
ξυνὸς
γὰρ |
[1, 900] |
γαῖαν
ἔχοντες.
~Δαρδανίην
δὲ
λιπόντες
|
ἐπιποοσέβαλλον |
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην
δ'
ἐπὶ
τῇ |
[1, 900] |
ὅσσον
τ'
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
|
ἐπιπρηνὴς |
καταειμένος:
ἐν
δέ
οἱ
ἀκταὶ |
[1, 950] |
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος:
οὐ
μὲν
|
ἐπιπρὸ |
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
δαῆναι.
~ἠοῖ |
[1, 0] |
~ἑξείης
στιχόωσιν
ἐπήτριμοι,
ἃς
ὅγ'
|
ἐπιπρὸ |
~θελγομένας
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα |
[1, 1150] |
~οἱ
δὲ
γαληναίῃ
πίσυνοι
ἐλάασκον
|
ἐπιπρὸ |
~νῆα
βίῃ:
δ'
οὔ
κε |
[1, 1350] |
παῖδας,
~οὕς
οἱ
ῥύσια
κεῖθεν
|
ἐπιπροέηκαν |
ἄγεσθαι.
~Νηῦν
δὲ
πανημερίην
ἄνεμος |
[1, 400] |
ἐλαίης.
~τείως
δ'
αὖτ'
ἀγέληθεν
|
ἐπιπροέηκαν |
ἄγοντες
~βουκόλοι
Αἰσονίδαο
δύω
βόε. |
[1, 550] |
Πηλιάδας
δὲ
παρεξήμειβον
ἐρίπνας
~αἰὲν
|
ἐπιπροθέοντες: |
ἔδυνε
δὲ
Σηπιὰς
ἄκρη,
~φαίνετο |
[1, 650] |
ὦρτο
Πολυξώ,
~γήραι
δὴ
ῥικνοῖσιν
|
ἐπισκάζουσα |
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ
ἐρειδομένη,
περὶ
δὲ |
[1, 600] |
ἄτισσαν.
~ὦ
μέλεαι,
ζήλοιό
τ'
|
ἐπισμυγερῶς |
ἀκόρητοι.
~οὐκ
οἶον
σὺν
τῇσιν |
[1, 500] |
καὶ
αὐτὴ
~Πηλιὰς
ἴαχεν
Ἀργὼ
|
ἐπισπέρχουσα |
νέεσθαι.
~ἐν
γάρ
οἱ
δόρυ |
[1, 800] |
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά
με
λυγροὶ
|
ἐπισπέρχουσιν |
ἄεθλοι.
~Ἦ
καὶ
δεξιτερῆς
χειρὸς |
[1, 1100] |
κεχαρημένος:
ὦρσε
δ'
ἑταίρους
~πάντας
|
ἐπισπέρχων, |
καί
τέ
σφισιν
ἐγρομένοισιν
~Ἀμπυκίδεω |
[1, 250] |
ταὶ
δὲ
γυναῖκες
~ἀμφίπολοι
γοάασκον
|
ἐπισταδόν: |
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε
~μειλιχίοις
ἐπέεσσι |
[1, 950] |
πτολέμοιο
μέλεσθαι.
~ἶσόν
που
κἀκείνῳ
|
ἐπισταχύεσκον |
ἴουλοι,
~οὐδέ
νύ
πω
παίδεσσιν |
[1, 500] |
~οἱ
δ'
ἀνὰ
σέλματα
βάντες
|
ἐπισχερὼ |
ἀλλήλοισιν,
~ὡς
ἐδάσαντο
πάροιθεν
ἐρεσσέμεν |
[1, 300] |
καὶ
ἱστῷ
~κεκλιμένῳ
μάλα
πάντες
|
ἐπισχερὼ |
ἑδριόωντο.
~τοῖσιν
δ'
Αἴσονος
υἱὸς |
[1, 450] |
Ἀρήνηθεν
ἀοσσητῆρα
κομίζεις.
~Ἠ,
καὶ
|
ἐπισχόμενος |
πλεῖον
δέπας
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε
χαλίκρητον |
[1, 1150] |
ὁ
δαίνυσθαι
ἑτάροις
οἷς
εὖ
|
ἐπιτείλας |
~βῆ
ῥ̓
ἴμεν
εἰς
ὕλην |
[1, 650] |
ἐπήβολός
ἐστ'
ἀλεωρή,
~εἴ
κεν
|
ἐπιτρέψητε |
δόμους
καὶ
ληίδα
πᾶσαν
~ὑμετέρην |
[1, 350] |
~Εἰ
μὲν
δή
μοι
κῦδος
|
ἐπιτρωπᾶτε |
μέλεσθαι,
~μηκέτ'
ἔπειθ'
ὡς
καὶ |
[1, 450] |
~τοῖα
φάτις
καὶ
τοὺς
πρὶν
|
ἐπιφλύειν |
μακάρεσσιν
~υἷας
Ἀλωιάδας,
οἷς
οὐδ' |
[1, 1000] |
ἐβάλοντο.
~οὐδέ
τις
αὐτὴν
νῆσον
|
ἐπιφραδέως |
ἐνόησεν
~ἔμμεναι:
οὐδ'
ὑπὸ
νυκτὶ |
[1, 1300] |
~Τὸν
δ'
αὖτ'
Αἴσονος
υἱὸς
|
ἐπιφραδέως |
προσέειπεν:
~Ὠ
πέπον,
ἦ
μάλα |
[1, 650] |
πίσυρες
σχεδὸν
ἑδριόωντο
~ἀδμῆτες
λευκῇσιν
|
ἐπιχνοαούσῃ |
ἐθείραις.
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐνὶ |
[1, 1200] |
ῥόῳ
ἔνι
κάλπιν
ἔρεισεν
~λέχρις
|
ἐπιχριμφθείς, |
περὶ
δ'
ἄσπετον
ἔβραχεν
ὕδωρ |
[1, 1000] |
δ'
ὅτε
δή
σφιν
ἀταρβὴς
|
ἔπλετ' |
ἄεθλος,
~δὴ
τότε
πείσματα
νηὸς |
[1, 1300] |
ἦ
τέ
σφιν
στυγερὴ
τίσις
|
ἔπλετ' |
ὀπίσσω
~χερσὶν
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ |
[1, 100] |
ὑποθημοσύνῃσιν.
~τῶ
καὶ
πασάων
προφερεστάτη
|
ἔπλετο |
νηῶν,
~ὅσσαι
ὑπ'
εἰρεσίῃσιν
ἐπειρήσαντο |
[1, 1200] |
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
δέ
οἱ
|
ἔπλετο |
φωνή.
~αἶψα
δ'
ἐρυσσάμενος
μέγα |
[1, 400] |
ὁδοῖο
~σημανέειν,
αὐτὸς
γὰρ
ἐπαίτιος
|
ἔπλευ |
ἀέθλων:
~αὐτὸς
νῦν
ἄγε
νῆα |
[1, 150] |
Ἀχαιίδος,
ἥν
ποτε
Πέλλης
~πατροπάτωρ
|
ἐπόλισσεν |
ἐπ'
ὀφρύσιν
Αἰγιαλοῖο.
~Ταίναρον
αὖτ' |
[1, 550] |
παύροις
~ἄπλετοι,
ὑγρὰ
κέλευθα
διασκαίροντες
|
ἕποντο. |
~ὡς
δ'
ὁπότ'
ἀγραύλοιο
κατ' |
[1, 1300] |
ἀείρας
~νειόθεν
ἐκ
λαγόνων
στιβαρῇ
|
ἐπορέξατο |
χειρὶ
~νηίου
ὁλκαίοιο,
καὶ
ἴαχεν |
[1, 1100] |
~Ὧς
φάτο:
τῷ
δ'
ἀσπαστὸν
|
ἔπος |
γένετ'
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
δ'
ἐξ |
[1, 650] |
ἀνῶρτο
~Ὑψιπύλη,
καὶ
τοῖον
ὑποβλήδην
|
ἔπος |
ηὔδα:
~Εἰ
μὲν
δὴ
πάσῃσιν |
[1, 700] |
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τί
οἱ
δήμοιο
|
ἔπος |
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς |
[1, 700] |
ἡγεμονεύει,
~ὄφρα
τί
οἱ
δήμοιο
|
ἔπος |
θυμῆρες
ἐνίσπω:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς |
[1, 1250] |
ἀμηχανίῃσιν
ἀτυχθεὶς
~οὔτε
τι
τοῖον
|
ἔπος |
μετεφώνεεν,
οὔτε
τι
τοῖον
~Αἰσονίδης: |
[1, 650] |
~ὑμέων
δ'
εἴ
τις
ἄρειον
|
ἔπος |
μητίσεται
ἄλλη,
~ἐγρέσθω:
τοῦ
γάρ |
[1, 850] |
ἤδη
~Ὑψιπύλης:
λίπε
δ'
ἧμιν
|
ἔπος, |
τό
κεν
ἐξανύσαιμι
~πρόφρων,
ἢν |
[1, 250] |
ἀγκὰς
ἔχουσα
~Ἀλκιμέδη,
καὶ
τοῖον
|
ἔπος |
φάτο
κηδοσύνῃσιν:
~Αἴθ'
ὄφελον
κεῖν' |
[1, 650] |
~αὐτίκ'
ἄρ'
ἥγ'
ἐνὶ
τῇσιν
|
ἐποτρύνουσ' |
ἀγόρευεν:
~Ὠ
φιλαι,
εἰ
δ' |
[1, 1200] |
~βάλλε
σεληναίη.
τὴν
δὲ
φρένας
|
ἐπτοίησεν |
~Κύπρις,
ἀμηχανίῃ
δὲ
μόλις
συναγείρατο |
[1, 550] |
νισσομένοισιν.
~σὺν
καί
οἱ
παράκοιτις
|
ἐπωλένιον |
φορέουσα
~Πηλεΐδην
Ἀχιλῆα,
φίλῳ
δειδίσκετο |
[1, 700] |
βάλλοντο
δομαίους
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
μὲν
|
ἐπωμαδὸν |
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
κάρη,
μογέοντι |
[1, 1300] |
ὁ
μὲν
Μυσοῖσι
βαλέσθαι
~μέλλεν
|
ἐπώνυμον |
ἄστυ
πολισσάμενος
ποταμοῖο
~Εἰλατίδης
Πολύφημος: |
[1, 400] |
τ'
Αἰσωνίδα
ναίων,
~ἡμετέροιο
τοκῆος
|
ἐπώνυμον, |
ὅς
μοι
ὑπέστης
~Πυθοῖ
χρειομένῳ |
[1, 400] |
ἐπάκτιον
Ἀπόλλωνος,
~Ἀκτίου
Ἐμβασίοιό
τ'
|
ἐπώνυμον: |
ὦκα
δέ
τοίγε
~φιτροὺς
ἀζαλέης |
[1, 1050] |
ἀπὸ
βλεφάρων
ὅσα
δάκρυα
χεῦαν
|
ἔραζε, |
~πάντα
τάγε
κρήνην
τεῦξαν
θεαί, |
[1, 1200] |
γάρ
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι
κεῖσ'
|
ἐρατὸν |
νύμφαι
ῥίον
ἀμφενέμοντο,
~Ἄρτεμιν
ἐννυχίῃσιν |
[1, 200] |
πέτρην
~κλείουσιν,
ποταμοῖο
παρὰ
ῥόον
|
Ἐργίνοιο, |
~λυγαίοις
ἐδάμασσε
περὶ
νεφέεσσι
καλύψας. |
[1, 150] |
μὲν
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς
|
Ἐργῖνος, |
ὁ
δ'
Ἰμβρασίης
ἕδος
Ἥρης, |
[1, 1050] |
οὐδ'
ἐπὶ
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων
|
ἔργοιο |
μυληφάτου
ἐμνώοντο:
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα |
[1, 550] |
νύμφαι
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν
ἐθάμβεον
εἰσορόωσαι
|
~ἔργον |
Ἀθηναίης
Ἰτωνίδος,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὺς |
[1, 700] |
ὅγ'
ἀμφ'
ὤμοισι
θεᾶς
Τριτωνίδος
|
ἔργον, |
~δίπλακα
πορφυρέην
περονήσατο,
τήν
οἱ |
[1, 650] |
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις:
ἐπεὶ
μέγα
|
ἔργον |
ἐρέξαμεν,
οὐδέ
τι
πάμπαν
~θυμηδὲς |
[1, 350] |
βασιλῆι.
~Ἦ
ῥα,
καὶ
εἰς
|
ἔργον |
πρῶτος
τράπεθ'
οἱ
δ'
ἐπανέσταν |
[1, 700] |
ἔσαν
Κύκλωπες
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι
|
ἔργῳ, |
~Ζηνὶ
κεραυνὸν
ἄνακτι
πονεύμενοι:
ὃς |
[1, 600] |
ἀροὔρας
~ῥηίτερον
πάσῃσιν
Ἀθηναίης
πέλεν
|
ἔργων, |
~οἷς
αἰεὶ
τὸ
πάροιθεν
ὁμίλεον. |
[1, 950] |
ἀπὸ
δείματα
θυμοῦ.
~ἀλλήλους
δ'
|
ἐρέεινον |
ἀμοιβαδίς:
ἤτοι
ὁ
μέν
σφεων |
[1, 700] |
Ἰφινόη
Μινύας
ἵκεθ'
οἱ
δ'
|
ἐρέεινον, |
~χρεῖος
ὅ
τι
φρονέουσα
μετήλυθεν. |
[1, 200] |
πάροιθεν,
~ἦμος
ἔβη
Πυθώδε
θεοπροπίας
|
ἐρεείνων |
~ναυτιλίης:
τόθι
γάρ
μιν
ἑοῖς |
[1, 650] |
δὴ
ῥικνοῖσιν
ἐπισκάζουσα
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ
|
ἐρειδομένη, |
περὶ
δὲ
μενέαιν'
ἀγορεῦσαι.
~τῇ |
[1, 1000] |
ψαμάθοισι,
πόδας
δ'
εἰς
βένθος
|
ἔρειδον, |
~ἄμφω
ἅμ'
οἰωνοῖσι
καὶ
ἰχθύσι |
[1, 750] |
ὁ
δ'
ἐπὶ
χθονὸς
ὄμματ'
|
ἐρείσας |
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως,
ὄφρ'
ἀγλαὰ
δώμαθ' |
[1, 1150] |
πίσυνος:
ἐν
δὲ
πλατὺν
ὦμον
|
ἔρεισεν |
~εὖ
διαβάς:
πεδόθεν
δὲ
βαθύρριζόν |
[1, 1200] |
τὰ
πρῶτα
ῥόῳ
ἔνι
κάλπιν
|
ἔρεισεν |
~λέχρις
ἐπιχριμφθείς,
περὶ
δ'
ἄσπετον |
[1, 200] |
μὲν
ἐπ'
ἀκροτάτοισι
ποδῶν
ἑκάτερθεν
|
ἐρεμνὰς |
~σεῖον
ἀειρομένω
πτέρυγας,
μέγα
θάμβος |
[1, 650] |
ἵκηται
~βάξις:
ἐπεὶ
μέγα
ἔργον
|
ἐρέξαμεν, |
οὐδέ
τι
πάμπαν
~θυμηδὲς
καὶ |
[1, 0] |
τε
πόρους
ἁλός,
ὅσσα
τ'
|
ἔρεξαν |
~πλαζόμενοι:
Μοῦσαι
δ'
ὑποφήτορες
εἶεν |
[1, 1350] |
~τούνεκεν
εἰσέτι
νῦν
περ
Ὕλαν
|
ἐρέουσι |
Κιανοί,
~κοῦρον
Θειοδάμαντος,
ἐυκτιμένης
τε |
[1, 500] |
ἐπισχερὼ
ἀλλήλοισιν,
~ὡς
ἐδάσαντο
πάροιθεν
|
ἐρεσσέμεν |
ᾧ
ἐνὶ
χώρῳ,
~εὐκόσμως
σφετέροισι |
[1, 600] |
~τῶ
καὶ
ὅτ'
ἐγγύθι
νήσου
|
ἐρεσσομένην |
ἴδον
Ἀργώ,
~αὐτίκα
πασσυδίῃ
πυλέων |
[1, 900] |
~βαῖνον
ἀριστῆες:
λάζοντο
δὲ
χερσὶν
|
έρετμὰ |
~ἐνσχερὼ
ἑζόμενοι:
πρυμνήσια
δέ
σφισιν |
[1, 550] |
καὶ
αὐτοὺς
~ἥρωας
χείρεσσιν
ἐπικραδάοντας
|
ἐρετμά. |
~αὐτὰρ
ὅ
γ'
ἐξ
ὑπάτου |
[1, 350] |
προτέρωσε
κιοῦσαν.
~σκαλμοῖς
δ'
ἀμφὶς
|
ἐρετμὰ |
κατήρτυον:
ἐν
δέ
οἱ
ἱστὸν |
[1, 350] |
ἄρ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
μεταστρέψαντες
|
ἐρετμὰ |
~πήχυιον
προύχοντα
περὶ
σκαλμοῖσιν
ἔδησαν. |
[1, 500] |
τ'
ἐπὶ
νῆα
καὶ
ἀρτύνασθαι
|
ἐρετμά. |
~σμερδαλέον
δὲ
λιμὴν
Παγασήιος
ἠδὲ |
[1, 350] |
πάντα
~ἐνθέμενοι
πεπάλαχθε
κατὰ
κληῖδας
|
ἐρετμά. |
~τείως
δ'
αὖ
καὶ
βωμὸν |
[1, 500] |
οἱ
ὑπ'
Ὀρφῆος
κιθάρῃ
πέπληγον
|
ἐρετμοῖς |
~πόντου
λάβρον
ὕδωρ,
ἐπὶ
δὲ |
[1, 1150] |
τετρηχότος
οἴδματος
ὁλκοὺς
~μεσσόθεν
ἆξεν
|
ἐρετμόν. |
ἀτὰρ
τρύφος
ἄλλο
μὲν
αὐτὸς |
[1, 1150] |
ὕλην
υἱὸς
Διός,
ὥς
κεν
|
ἐρετμὸν |
~οἷ
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον
ἐντύνασθαι. |
[1, 700] |
~δὴ
γάρ
τοι
μέσση
μὲν
|
ἐρευθήεσσ' |
ἐτέτυκτο,
~ἄκρα
δὲ
πορφυρέη
πάντῃ |
[1, 1200] |
σχεδὸν
εἰσενόησεν
~κάλλει
καὶ
γλυκερῇσιν
|
ἐρευθόμενον |
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
γάρ
οἱ
διχόμηνις |
[1, 750] |
δι'
ἠέρος
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν
|
ἐρευθόμενος, |
γάνυται
δέ
τε
ἠιθέοιο
~παρθένος |
[1, 700] |
~ὄσσε
βάλοις,
ἢ
κεῖνο
μεταβλέψειας
|
ἔρευθος. |
~δὴ
γάρ
τοι
μέσση
μὲν |
[1, 100] |
~Θησέα
δ'
ὃς
περὶ
πάντας
|
Ἐρεχθεΐδας |
ἐκέκαστο,
~Ταιναρίην
ἀίδηλος
ὑπὸ
χθόνα |
[1, 200] |
Βορήιοι
υἷες
ἵκοντο,
~οὕς
ποτ'
|
Ἐρεχθηὶς |
Βορέῃ
τέκεν
Ὠρείθυια
~ἐσχατιῇ
Θρῄκης |
[1, 1300] |
δύω
υἷες
Βορέαο
~Αἰακίδην
χαλεποῖσιν
|
ἐρητύεσκον |
ἔπεσσιν,
~σχέτλιοι:
ἦ
τέ
σφιν |
[1, 350] |
~μηκέτ'
ἔπειθ'
ὡς
καὶ
πρίν,
|
ἐρητύοιτο |
κέλευθα.
~νῦν
γε
μὲν
ἤδη |
[1, 150] |
κέν
πως
ἔτι
καὶ
τὸν
|
ἐρητύσειε |
νέεσθαι.
~Βῆ
δὲ
καὶ
Αὐγείης, |
[1, 250] |
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ
οὐ
μὲν
|
ἐρητύσεις |
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι
κεν |
[1, 750] |
ἀπερήτυε
κούρην,
~δεῖσεν
δ'
ἀργαλέας
|
ἔριδας |
φιλότητος
ἕκητι.
~Βῆ
δ'
ἴμεναι |
[1, 50] |
ἀπόνητο
~δωτίνης:
αὐτῷ
γὰρ
ἑκὼν
|
ἐρίδηνε |
δοτῆρι.
~Τοῖσι
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι |
[1, 550] |
Πελασγῶν
~δύετο,
Πηλιάδας
δὲ
παρεξήμειβον
|
ἐρίπνας |
~αἰὲν
ἐπιπροθέοντες:
ἔδυνε
δὲ
Σηπιὰς |
[1, 1150] |
ἀνέμων
νῆσον
λίπον
εἰρεσίῃσιν.
~Ἔνθ'
|
ἔρις |
ἄνδρα
ἕκαστον
ἀριστήων
ὀρόθυνεν,
~ὅστις |
[1, 0] |
ἵκανεν
~Εἰλατίδης,
ὃς
πρὶν
μὲν
|
ἐρισθενέων |
Λαπιθάων,
~ὁππότε
Κενταύροις
Λαπίθαι
ἐπὶ |
[1, 500] |
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν
μορμύρουσα
|
ἐρισθενέων |
μένει
ἀνδρῶν.
~στράπτε
δ'
ὑπ' |
[1, 1100] |
~πολλὰ
δὲ
τήνγε
λιτῇσιν
ἀποστρέψαι
|
ἐριώλας |
~Λἰσονίδης
γουνάζετ'
ἐπιλλείβων
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις: |
[1, 1000] |
πάντῃ
δὲ
περὶ
μέγα
πέπταται
|
ἕρκος. |
~ὧς
τὸν
ὀιόμενόν
που
ἀδευκέος |
[1, 600] |
μέλεσθαι
~ἀγγελίας
καὶ
σκῆπτρον
ἐπέτρεπον
|
Ἑρμείαο, |
~σφωιτέροιο
τοκῆος,
ὅ
οἱ
μνῆστιν |
[1, 50] |
Χαλκωδονίοιο.
~Οὐδ'
Ἀλόπῃ
μίμνον
πολυλήιοι
|
Ἑρμείαο |
~υἱέες
εὖ
δεδαῶτε
δόλους,
Ἔρυτος |
[1, 1150] |
μέγα
τηλεθόωσαν,
~ἀλλ'
οἷον
ταναῆς
|
ἔρνος |
πέλει
αἰγείροιο:
~τόσση
ὁμῶς
μῆκός |
[1, 600] |
ἔχον
δ'
ἐπὶ
ληιάδεσσιν
~τρηχὺν
|
ἔρον, |
ἃς
αὐτοὶ
ἀγίνεον
ἀντιπέρηθεν
~Θρηικίην |
[1, 500] |
ποταμοὶ
κελάδοντες
~αὐτῇσιν
νύμφῃσι
καὶ
|
ἑρπετὰ |
πάντ'
ἐγένοντο.
~ἤειδεν
δ'
ὡς |
[1, 600] |
~οὐκ
οἶον
σὺν
τῇσιν
ἑοὺς
|
ἔρραισαν |
ἀκοίτας
~ἀμφ'
εὐνῇ,
πᾶν
δ' |
[1, 1000] |
μέσον,
ἀμφὶ
δὲ
δουρὶ
~ὀστέον
|
ἐρραίσθη: |
ὁ
δ'
ἐνὶ
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς |
[1, 1100] |
~αἵ
ῥά
τε
πασάων
πανυπέρταται
|
ἐρρίζωνται. |
~βωμὸν
δ'
αὖ
χέραδος
παρενήνεον: |
[1, 350] |
~νειόθεν
ἐξ
ἕδρης,
ἐπὶ
δ'
|
ἐρρώσαντο |
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι:
ἡ
δ'
ἕσπετο |
[1, 850] |
ἐκχύμεναι
σιμβληίδος,
ἀμφὶ
δὲ
λειμὼν
|
~ἑρσήεις |
γάνυται,
ταὶ
δὲ
γλυκὺν
ἄλλοτε |
[1, 750] |
τῶν
δ'
αἵματι
δεύετο
λειμὼν
|
~ἑρσήεις, |
πολέες
δ'
ὀλίγους
βιόωντο
νομῆας. |
[1, 50] |
~ἤτοι
ὁ
μὲν
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
|
Ἐρυβώτης, |
~Ἴρου
δ'
Εὐρυτίων.
σὺν
καὶ |
[1, 50] |
δ'
Εὐρυτίων
τε
καὶ
ἀλκήεις
|
Ἐρυβώτης, |
~υἷες
ὁ
μὲν
Τελέοντος,
ὁ |
[1, 750] |
δ'
ἐγκλιδὸν
ὄσσε
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
|
ἐρύθηνε |
παρηίδας:
ἔμπα
δὲ
τόνγε
~αἰδομένη |
[1, 100] |
~Ταιναρίην
ἀίδηλος
ὑπὸ
χθόνα
δεσμὸς
|
ἔρυκεν, |
~Πειρίθῳ
ἑσπόμενον
κοινὴν
ὁδόν:
ἦ |
[1, 1300] |
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ
μιν
δίζεσθαι
|
ἔρυκον. |
~ἄθλων
γὰρ
Πελίαο
δεδουπότος
ἂψ |
[1, 1050] |
δυώδεκα,
τοὺς
δὲ
καταῦθι
~ναυτίλλεσθαι
|
ἔρυκον. |
ἐπιπλομένῃ
δ'
ἐνὶ
νυκτὶ
~ὧλλοι |
[1, 100] |
ῥ'
ἐνὶ
βήσσῃς
~φέρβετο
Λαμπείης,
|
Ἐρυμάνθιον |
ἂμ
μέγα
τῖφος,
~τὸν
μὲν |
[1, 1050] |
~Μόψος
τ'
Ἀμπυκίδης
ἀδινὰ
κνώσσοντας
|
ἔρυντο. |
~ἡ
δ'
ἄρ'
ὑπὲρ
ξανθοῖο |
[1, 300] |
~πείσομαι:
ὥστε
καὶ
ἄλλον
ἀναστήσεσθαι
|
ἐρύξω. |
~αὐτός,
ὅτις
ξυνάγειρε,
καὶ
ἀρχεύοι |
[1, 750] |
ἐτέτυκτο,
~βούπαις
οὔπω
πολλός,
ἑὴν
|
ἐρύοντα |
καλύπτρης
~μητέρα
θαρσαλέως
Τιτυὸν
μέγαν, |
[1, 350] |
κρίναντας
ἐλάσσαι,
~τόφρα
κε
νῆ'
|
ἐρύσαιμεν |
ἔσω
ἁλός,
ὅπλα
δὲ
πάντα |
[1, 1250] |
λελιημένοι:
ὕψι
δὲ
νηὸς
~εὐναίας
|
ἐρύσαντες |
ἀνεκρούσαντο
κάλωας.
~κυρτώθη
δ'
ἀνέμῳ |
[1, 550] |
αὐτοῦ
λίνα
χεῦαν,
ἐπ'
ἠλακάτην
|
ἐρύσαντες. |
~ἐν
δὲ
λιγὺς
πέσεν
οὖρος: |
[1, 400] |
Αἰσονίδαο
δύω
βόε.
τοὺς
δ'
|
ἐρύσαντο |
~κουρότεροι
ἑτάρων
βωμοῦ
σχεδόν.
οἱ |
[1, 600] |
καὶ
τὸν
μὲν
ἐς
Οἰνοίην
|
ἐρύσαντο |
~πρόσθεν,
ἀτὰρ
Σίκινόν
γε
μεθύστερον |
[1, 1200] |
κατᾶιξ
~αὐτοῖσι
σφήνεσσιν
ὑπὲκ
προτόνων
|
ἐρύσηται: |
~ὧς
ὅγε
τὴν
ἤειρεν.
ὁμοῦ |
[1, 400] |
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης
οἰήια
νηὸς
|
ἔρυσθαι. |
~Ἔνθεν
δ'
αὖ
λάιγγας
ἁλὸς |
[1, 350] |
ἵν'
ὀτρύνειε
νέους
κατὰ
καιρὸν
|
ἐρύσσαι: |
~κεκλόμενος
δ'
ἤυσε
μάλα
μέγα: |
[1, 1250] |
οἱ
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
δ'
|
ἐρυσσάμενος |
μέγα
φάσγανον
ὦρτο
δίεσθαι,
~μή |
[1, 50] |
Ἑρμείαο
~υἱέες
εὖ
δεδαῶτε
δόλους,
|
Ἔρυτος |
καὶ
Ἐχίων,
~τοῖσι
δ'
ἐπὶ |
[1, 350] |
~ᾧ
κράτει
βρίσαντες
ἰῇ
στυφέλιξαν
|
ἐρωῇ |
~νειόθεν
ἐξ
ἕδρης,
ἐπὶ
δ' |
[1, 1250] |
τόνγε
δόλον
συνετεκτήναντο.
~Ἠ,
καὶ
|
ἐς |
Ἁγνιάδην
Τῖφυν
θόρε:
τὼ
δέ |
[1, 600] |
ἔκτοσθε
Μυρίνης
~δήια
τεύχεα
δῦσαι
|
ἐς |
αἰγιαλὸν
προχέοντο,
~Θυιάσιν
ὠμοβόροις
ἴκελαι: |
[1, 300] |
ὀπίσσω,
~ξυναὶ
δ'
ἄμμι
πέλονται
|
ἐς |
Αἰήταο
κέλευθοι
~τούνεκα
νῦν
τὸν |
[1, 200] |
δὲ
γυναῖκες
~πολλὰ
μάλ'
ἀθανάτοισιν
|
ἐς |
αἰθέρα
χεῖρας
ἄειρον,
~εὐχόμεναι
νόστοιο |
[1, 1100] |
μὲν
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες
~ἔνθεν
|
ἐς |
αἰπεινὴν
ἄναγον
βόας
οὔρεος
ἄκρην. |
[1, 1000] |
πολιοῖο
τέταντο
~ἑξείης,
ἄλλοι
μὲν
|
ἐς |
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
~δύπτοντες
κεφαλὰς |
[1, 600] |
μεμόρηται,
~ἄλλοθ'
ὑποχθονίοις
ἐναρίθμιος,
ἄλλοτ'
|
ἐς |
αὐγὰς
~ἠελίου
ζωοῖσι
μετ'
ἀνδράσιν. |
[1, 300] |
προμολῇς:
οἱ
δ'
ἀντίοι
ἠγερέθοντο.
|
~ἐς |
δ'
ἐνόησαν
Ἄκαστον
ὁμῶς
Ἄργον |
[1, 1250] |
~χωόμενος
δ'
ἐλάτην
χαμάδις
βάλεν,
|
ἐς |
δὲ
κέλευθον
~τὴν
θέεν,
ᾗ |
[1, 1050] |
κίρκους
~ὠκυπέτας
ἀγεληδὸν
ὑποτρέσσωσι
πέλειαι.
|
~ἐς |
δὲ
πύλας
ὁμάδῳ
πέσον
ἀθρόοι: |
[1, 850] |
~Ἔνθ'
ὁ
μὲν
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
|
ἐς |
δόμον
ὦρτο
~Αἰσονίδης:
οἱ
δ' |
[1, 900] |
~εἰ
δ'
οὔ
μοι
πέπρωται
|
ἐς |
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἱκέσθαι
~τηλοῦ
ἀναπλώοντι, |
[1, 300] |
ἀῆται.
~ἀλλά,
φίλοι,
ξυνὸς
γὰρ
|
ἐς |
Ἑλλάδα
νόστος
ὀπίσσω,
~ξυναὶ
δ' |
[1, 400] |
ἑταίροις
~κεῖσέ
τε
καὶ
παλίνορσον
|
ἐς |
Ἑλλάδα.
σοὶ
δ'
ἂν
ὀπίσσω |
[1, 600] |
τόσσον
ἀπόπροθι
Λῆμνον
ἐοῦσαν,
~ὅσσον
|
ἐς |
ἔνδιόν
κεν
ἐύστολος
ὁλκὰς
ἀνύσσαι, |
[1, 700] |
μετρήσασθαι.
~τῆς
μὲν
ῥηίτερόν
κεν
|
ἐς |
ἠέλιον
ἀνιόντα
~ὄσσε
βάλοις,
ἢ |
[1, 900] |
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν
~νῆσον
|
ἐς |
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος,
ὄφρα
δαέντες
~ἀρρήτους |
[1, 1200] |
δ'
ἄσπετον
ἔβραχεν
ὕδωρ
~χαλκὸν
|
ἐς |
ἠχήεντα
φορεύμενον,
αὐτίκα
δ'
ἥγε |
[1, 1150] |
Ἄρκτων,
~μέλποντες
Ῥείην
πολυπότνιαν:
αὐτὰρ
|
ἐς |
ἠῶ
~ληξάντων
ἀνέμων
νῆσον
λίπον |
[1, 1300] |
δ'
ἐσσυμένως
ἐβεβήκει
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
|
ἐς |
Ἰήσονα,
χεῖρα
δὲ
χειρὶ
~ἄκρην |
[1, 1100] |
Ἱερῆς
ἐκ
πείσματα
πέτρης
~ἤρεσαν
|
ἐς |
λιμένα
Θρηίκιον:
ἂν
δὲ
καὶ |
[1, 600] |
κε
φύγῃ.
καὶ
τὸν
μὲν
|
ἐς |
Οἰνοίην
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ
Σίκινόν |
[1, 100] |
τεκμήρασθαι.
~αὐτή
μιν
Τριτωνὶς
ἀριστήων
|
ἐς |
ὅμιλον
~ὦρσεν
Ἀθηναίη,
μετὰ
δ' |
[1, 400] |
ἄλλα
δὲ
Πυθοῖ,
~ἄλλα
δ'
|
ἐς |
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω.
~νῦν |
[1, 1150] |
~τόσση
ὁμῶς
μῆκός
τε
καὶ
|
ἐς |
πάχος
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
δ' |
[1, 0] |
πέδιλον
ἐνισχόμενον
προχοῇσιν.
~ἵκετο
δ'
|
ἐς |
Πελίην
αὐτοσχεδὸν
ἀντιβολήσων
~εἰλαπίνης,
ἣν |
[1, 1100] |
λαοὶ
~κηδείῃ
βασιλῆος
ἀνέστενον.
ἔνθεν
|
ἐσαιεὶ |
~ῥόμβῳ
καὶ
τυπάνῳ
Ῥείην
Φρύγες |
[1, 750] |
~ἐλπόμενος
πυκινήν
τιν'
ἀπὸ
σφείων
|
ἐσακοῦσαι |
~βάξιν,
ὃ
καὶ
δηρόν
περ |
[1, 700] |
πυρὸς
ζείουσαν
ἀυτμήν.
~Ἐν
δ'
|
ἔσαν |
Ἀντιόπης
Ἀσωπίδος
υἱέε
δοιώ,
~Ἀμφίων |
[1, 700] |
διακριδὸν
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν
μὲν
|
ἔσαν |
Κύκλωπες
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι
ἔργῳ, |
[1, 950] |
σίνοντο,
Ποσειδάωνος
ἀρωγῇ:
~τοῦ
γὰρ
|
ἔσαν |
τὰ
πρῶτα
Δολίονες
ἐκγεγαῶτες.
~ἔνθ' |
[1, 850] |
εἰᾶτε
πανήμερον,
εἰσόκε
Λῆμνον
~παισὶν
|
ἐσανδρώσῃ, |
μεγάλη
τέ
ἑ
βάξις
ἵκηται. |
[1, 600] |
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ
σκιάει,
καὶ
|
ἐσάχρι |
Μυρίνης.
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ
μὲν |
[1, 1250] |
δὲ
κατήλυθον:
ὦκα
δὲ
Τῖφυς
|
~ἐσβαίνειν |
ὀρόθυνεν,
ἐπαύρεσθαί
τ'
ἀνέμοιο.
~οἱ |
[1, 550] |
τε
φάραγγας
~Ὄσσης
Οὐλύμποιό
τ'
|
ἐσέδρακον: |
αὐτὰρ
ἔπειτα
~κλείτεα
Παλλήναια,
Καναστραίην |
[1, 100] |
ὀρινόμενον
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
εὐρείης,
|
ἐσθλὸς |
δ'
ἀνέμοιο
θυέλλας
~καὶ
πλόον |
[1, 50] |
ἀφνειὴν
προλιπὼν
Γυρτῶνα
Κόρωνος
~Καινεΐδης,
|
ἐσθλὸς |
μέν,
ἑοῦ
δ'
οὐ
πατρὸς |
[1, 100] |
Ἁγνιάδης
Σιφαέα
κάλλιπε
δῆμον
~Θεσπιέων,
|
ἐσθλὸς |
μὲν
ὀρινόμενον
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς |
[1, 100] |
σὺν
καί
οἱ
Ὕλας
κίεν,
|
ἐσθλὸς |
ὀπάων,
~πρωθήβης,
ἰῶν
τε
φορεὺς |
[1, 1350] |
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο
μάλ'
εὐρεῖαν
|
ἐσιδέσθαι |
~φρασσαμενοι,
κώπῃσιν
ἅμ'
ἠελίῳ
ἐπέκελσαν. |
[1, 300] |
πόληος
~νόσφι
καταβλώσκοντας,
ἐθάμβησαν
δ'
|
ἐσιδόντες |
~πασσυδίῃ
Πελίαο
παρὲκ
νόον
ἰθύοντας. |
[1, 0] |
οὐκ
ἀλέγιζεν.
~αἶψα
δὲ
τόνγ'
|
ἐσιδὼν |
ἐφράσσατο,
καί
οἱ
ἄεθλον
~ἔντυε |
[1, 1100] |
τε
καὶ
πεδίον
Νηπήιον
Ἀδρηστείης.
|
~ἔσκε |
δέ
τι
στιβαρὸν
στύπος
ἀμπέλου |
[1, 750] |
τινάσσων
~ἡνία,
σὺν
δέ
οἱ
|
ἔσκε |
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
δὲ
μεταδρομάδην |
[1, 200] |
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
δέ
οἱ
|
ἔσκε |
πάροιθεν,
~ἦμος
ἔβη
Πυθώδε
θεοπροπίας |
[1, 700] |
φαίνετ'
ἰδέσθαι.
~Ἐν
δὲ
βοῶν
|
ἔσκεν |
λάσιος
νομός:
ἀμφὶ
δὲ
βουσὶν |
[1, 1200] |
τέρεν
στόμα:
δεξιτερῇ
δὲ
~ἀγκῶν'
|
ἔσπασε |
χειρί,
μέσῃ
δ'
ἐνικάββαλε
δίνῃ. |
[1, 550] |
τύμβος
Δολοπήιος:
ἔνθ'
ἄρα
τοίγε
|
~ἑσπέριοι |
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν
ἔκελσαν,
~καί
μιν |
[1, 900] |
~κόπτον
ὕδωρ
δολιχῇσιν
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
|
~ἑσπέριοι |
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν
~νῆσον |
[1, 150] |
δύω
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
γε
μὲν
|
ἕσπετ' |
ἰοῦσιν
~Ἀγκαῖος,
τὸν
μέν
ῥα |
[1, 350] |
ἐρρώσαντο
πόδεσσιν
~προπροβιαζόμενοι:
ἡ
δ'
|
ἕσπετο |
Πηλιὰς
Ἀργὼ
~ῥίμφα
μάλ'
οἱ |
[1, 450] |
ἔσσεσθαι,
μηδ'
ἀκράαντον
ἄεθλον
~Ἴδεω
|
ἑσπομένοιο, |
καὶ
εἰ
θεὸς
ἀντιόῳτο.
~τοῖόν |
[1, 100] |
ὑπὸ
χθόνα
δεσμὸς
ἔρυκεν,
~Πειρίθῳ
|
ἑσπόμενον |
κοινὴν
ὁδόν:
ἦ
τέ
κεν |
[1, 450] |
μή
νύ
τι
πῆμα
~λοίγιον
|
ἔσσεσθαι, |
μηδ'
ἀκράαντον
ἄεθλον
~Ἴδεω
ἑσπομένοιο, |
[1, 250] |
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος
ἐμοὶ
κακὸν
|
ἔσσετ' |
ἀλύξας.
~Ὧς
ἥγε
στενάχουσα
κινύρετο: |
[1, 650] |
πάμπαν
~θυμηδὲς
καὶ
τοῖσι
τόγ'
|
ἔσσεται, |
εἴ
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
μὲν |
[1, 850] |
εὐκλειεῖς
γε
σὺν
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν
|
~ἐσσόμεθ' |
ὧδ'
ἐπὶ
δηρὸν
ἐελμένοι:
οὐδέ |
[1, 1300] |
χειρὶ
~νηίου
ὁλκαίοιο,
καὶ
ἴαχεν
|
ἐσσυμένοισιν: |
~Τίπτε
παρὲκ
μεγάλοιο
Διὸς
μενεαίνετε |
[1, 1300] |
~γήθησαν
δ'
ἥρωες:
ὁ
δ'
|
ἐσσυμένως |
ἐβεβήκει
~Αἰακίδης
Τελαμὼν
ἐς
Ἰήσονα, |
[1, 750] |
μιν
Ἰφινόη
κλισμῷ
ἔνι
παμφανόωντι
|
~ἐσσυμένως |
καλῆς
διὰ
παστάδος
εἷσεν
ἄγουσα |
[1, 1250] |
ὅτε
τίς
τε
μύωπι
τετυμμένος
|
ἔσσυτο |
ταῦρος
~πίσεά
τε
προλιπὼν
καὶ |
[1, 650] |
γὰρ
δὴ
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός
|
ἐστ' |
ἀλεωρή,
~εἴ
κεν
ἐπιτρέψητε
δόμους |
[1, 1200] |
~ὧς
τότ'
ἄρ'
Εἰλατίδης
μεγάλ'
|
ἔστενεν, |
ἀμφὶ
δὲ
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς: |
[1, 500] |
κερασσάμενοι
Διὶ
λοιβάς,
~ἣ
θέμις,
|
ἑστηῶτες |
ἐπὶ
γλώσσῃσι
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου |
[1, 650] |
μοῖραν
ἑλοῦσαν
~αὔτως,
ἣ
θέμις
|
ἐστί, |
πάρος
κακότητα
πελάσσαι.
~ὁπλοτέρῃσι
δὲ |
[1, 900] |
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν
Ἑλλήσποντον.
|
~Ἔστι |
δέ
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος
ἔνδοθι |
[1, 1300] |
θρασὺν
Ἡρακλῆα;
~Ἄργεΐ
οἱ
μοῖρ'
|
ἐστὶν |
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
~ἐκπλῆσαι
μογέοντα
δυώδεκα |
[1, 1200] |
ἐναύλους,
~αἵγε
μὲν
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
|
ἐστιχόωντο, |
~ἡ
δὲ
νέον
κρήνης
ἀνεδύετο |
[1, 1150] |
πανύστατος.
ἀμφὶ
γὰρ
αἰθὴρ
~νήνεμος
|
ἐστόρεσεν |
δίνας,
κατὰ
δ'
εὔνασε
πόντον. |
[1, 250] |
~καί
ἑ
νέον
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
|
ἐστυφέλιξεν, |
~τῇ
δέ
τ'
ὀδυρομένῃ
δέδεται |
[1, 200] |
ποτ'
Ἐρεχθηὶς
Βορέῃ
τέκεν
Ὠρείθυια
|
~ἐσχατιῇ |
Θρῄκης
δυσχειμέρου:
ἔνθ'
ἄρα
τήνγε |
[1, 650] |
ἐνὶ
μέσσῃ
ἀγορῇ,
ἀνὰ
δ'
|
ἔσχεθε |
δειρὴν
~ἦκα
μόλις
κυφοῖο
μεταφρένου, |
[1, 300] |
τὼ
μέν
τε
διεξερέεσθαι
ἕκαστα
|
~ἔσχετο: |
τοὺς
δ'
ἀγορήνδε
συνεδριάασθαι
ἄνωγεν. |
[1, 350] |
κήκιε
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ,
κατόλισθε
δ'
|
ἔσω |
ἁλός:
οἱ
δέ
μιν
αὖθι |
[1, 350] |
ἐλάσσαι,
~τόφρα
κε
νῆ'
ἐρύσαιμεν
|
ἔσω |
ἁλός,
ὅπλα
δὲ
πάντα
~ἐνθέμενοι |
[1, 250] |
ἀμφιπεσοῦσα
~μύρεται,
ᾗ
οὐκ
εἰσὶν
|
ἔτ' |
ἄλλοι
κηδεμονῆες,
~ἀλλ'
ὑπὸ
μητρυιῇ |
[1, 50] |
προέηκε
πατὴρ
ἑός:
οὐ
μὲν
|
ἔτ' |
ἄλλους
~γήραος
υἷας
ἔχεν
βιότοιό |
[1, 900] |
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλοιντο.
~τῶν
μὲν
|
ἔτ' |
οὐ
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 300] |
πέλε
νηί:
~κεῖσε
δ'
ὁμαρτήσουσιν
|
ἔται |
δμῶές
τε
κιόντι.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 850] |
~αὐτὸς
ἑκὼν
παῦροί
τε
διακρινθέντες
|
ἑταῖροι. |
~αὐτίκα
δ'
ἄστυ
χοροῖσι
καὶ |
[1, 450] |
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ
δηριόωντας
ὁμοκλήσαντες
|
ἑταῖροι |
~αὐτός
τ'
Αἰσονίδης
κατερήτυεν:
ἂν |
[1, 300] |
δ'
ἵκανεν
Παγασηίδα,
τῇ
μιν
|
ἑταῖροι |
~δειδέχατ'
Ἀργῴῃ
ἄμυδις
παρὰ
νηὶ |
[1, 400] |
νῦν
ἄγε
νῆα
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
|
ἑταίροις |
~κεῖσέ
τε
καὶ
παλίνορσον
ἐς |
[1, 850] |
σὲ
θεοὶ
σὺν
ἀπηρέσιν
αὖτις
|
ἑταίροις |
~χρύσειον
βασιλῆι
δέρος
κομίσειαν
ἄγοντα |
[1, 500] |
ἀνέγρετο
Τῖφυς:
ἄφαρ
δ'
ὀρόθυνεν
|
ἑταίρους |
~βαινέμεναί
τ'
ἐπὶ
νῆα
καὶ |
[1, 1100] |
ἐξ
εὐνῆς
κεχαρημένος:
ὦρσε
δ'
|
ἑταίρους |
~πάντας
ἐπισπέρχων,
καί
τέ
σφισιν |
[1, 1200] |
δ'
ἥρως
ἰάχοντος
ἐπέκλυεν
οἶος
|
ἑταίρων |
~Εἰλατίδης
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε
κελεύθου, |
[1, 1250] |
μύθων
ἦδος;
ἐπεὶ
καὶ
νόσφιν
|
ἑταίρων |
~εἶμι
τεῶν,
οἳ
τόνγε
δόλον |
[1, 400] |
δαίτρευόν
τε,
καὶ
ἱερὰ
μῆρ'
|
ἐτάμοντο, |
~κὰδ
δ'
ἄμυδις
τάγε
πάντα |
[1, 400] |
ἀμφοτέροισι
περιρρηδὴς
κεράεσσιν.
~τοὺς
δ'
|
ἔταροι |
σφάξαν
τε
θοῶς,
δεῖράν
τε |
[1, 1150] |
κνέφας
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ
ὁ
δαίνυσθαι
|
ἑτάροις |
οἷς
εὖ
ἐπιτείλας
~βῆ
ῥ̓ |
[1, 800] |
ἄγε
νῦν
ἐπὶ
νῆα
κιὼν
|
ἑτάροισιν |
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους,
μηδ'
ἔκτοθι |
[1, 450] |
παρήγοροι,
οἷσί
περ
ἀνὴρ
~θαρσύνοι
|
ἕταρον: |
σὺ
δ'
ἀτάσθαλα
πάμπαν
ἔειπας, |
[1, 1300] |
περὶ
κτεάτεσσι
χαλεψάμενος
μενέηνας,
~ἀλλ'
|
ἑτάρου |
περὶ
φωτός.
ἔολπα
δέ
τοι |
[1, 850] |
αὖθι
μένοντες,
~εἰ
μὴ
ἀολλίσσας
|
ἑτάρους |
ἀπάνευθε
γυναικῶν
~Ἡρακλέης
τοίοισιν
ἐνιπτάζων |
[1, 400] |
βόε.
τοὺς
δ'
ἐρύσαντο
~κουρότεροι
|
ἑτάρων |
βωμοῦ
σχεδόν.
οἱ
δ'
ἄρ' |
[1, 1100] |
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
~βαῖνον,
παυροτέρους
|
ἑτάρων |
ἐν
νηὶ
λιπόντες.
~τοῖσι
δὲ |
[1, 1250] |
τὸν
ἄριστον
ἀποπρολιπόντες
ἔβησαν
~σφωιτέρων
|
ἑτάρων. |
ὁ
δ'
ἀμηχανίῃσιν
ἀτυχθεὶς
~οὔτε |
[1, 750] |
θαρσαλέως
Τιτυὸν
μέγαν,
ὅν
ῥ'
|
ἔτεκέν |
γε
~δῖ'
Ἐλάρη,
θρέψεν
δὲ |
[1, 250] |
ὀψέ
περ
ἔμπης
~ἤλυθεν,
οὐδ'
|
ἐτέλεσσας |
ἐπ'
ἀγλαΐῃ
βιότοιο.
~Αἴσων
αὖ |
[1, 150] |
καὶ
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
εἰ
|
ἐτεόν |
γε
πέλει
κλέος,
ἀνέρα
κεῖνον |
[1, 750] |
καὶ
Φρίξος
ἔην
Μινυήιος
ὡς
|
ἐτεόν |
περ
~εἰσαΐων
κριοῦ,
ὁ
δ' |
[1, 650] |
διειρύσσουσιν
ἄροτρον,
~καὶ
πρόκα
τελλομένου
|
ἔτεος |
στάχυν
ἀμήσονται;
~ἦ
μὲν
ἐγών, |
[1, 1300] |
τε
δύω
καθύπερθεν
ἔτευξεν,
~ὧν
|
ἑτέρη, |
θάμβος
περιώσιον
ἀνδράσι
λεύσσειν,
~κίνυται |
[1, 250] |
θυμηδὲς
ὀπάσσαι.
~ἄλλη
δ'
εἰς
|
ἑτέρην |
ὀλοφύρετο
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
καὶ |
[1, 1100] |
ἠδὲ
κολῶναι
~Μυσίαι:
ἐκ
δ'
|
ἑτέρης |
ποταμοῦ
ῥόος
Αἰσήποιο
~ἄστυ
τε |
[1, 400] |
πεσὼν
ἐνερείσατο
γαίῃ:
~Ἀγκαῖος
δ'
|
ἑτέροιο |
κατὰ
πλατὺν
αὐχένα
κόψας
~χαλκείῳ |
[1, 950] |
κρήνῃ
ἐλίποντο,
~κρήνῃ
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
|
ἕτερον |
δ'
ἔλον,
ὅστις
ἀρήρει,
~βριθύν: |
[1, 950] |
ὁδός,
ἥνπερ
ἔβησαν.
~Γηγενέες
δ'
|
ἑτέρωθεν |
ἀπ'
οὔρεος
ἀίξαντες
~φράξαν
ἀπειρεσίοιο |
[1, 800] |
παρίαυον,
~σχέτλιοι.
ἦ
μὲν
δηρὸν
|
ἐτέτλαμεν, |
εἴ
κέ
ποτ'
αὖτις
~ὀψὲ |
[1, 700] |
γάρ
τοι
μέσση
μὲν
ἐρευθήεσσ'
|
ἐτέτυκτο, |
~ἄκρα
δὲ
πορφυρέη
πάντῃ
πέλεν: |
[1, 750] |
~Ἐν
καὶ
Ἀπόλλων
Φοῖβος
ὀιστεύων
|
ἐτέτυκτο, |
~βούπαις
οὔπω
πολλός,
ἑὴν
ἐρύοντα |
[1, 700] |
πονεύμενοι:
ὃς
τόσον
ἤδη
~παμφαίνων
|
ἐτέτυκτο, |
μιῆς
δ'
ἔτι
δεύετο
μοῦνον |
[1, 200] |
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
δμώεσσιν
ἐπαρτέα
πάντ'
|
ἐτέτυκτο, |
~ὅσσα
περ
ἐντύνονται
ἐπαρτέες
ἔνδοθι |
[1, 1300] |
αὐτοῖς,
στήλας
τε
δύω
καθύπερθεν
|
ἔτευξεν, |
~ὧν
ἑτέρη,
θάμβος
περιώσιον
ἀνδράσι |
[1, 1050] |
ἔτι
νῦν,
εὖτ'
ἄν
σφιν
|
ἐτήσια |
χύτλα
χέωνται
~Κύζικον
ἐνναίοντες
Ἰάονες, |
[1, 100] |
~οὐ
μὲν
ὅγ'
ἦεν
Ἄβαντος
|
ἐτήτυμον, |
ἀλλά
μιν
αὐτὸς
~γείνατο
κυδαλίμοις |
[1, 700] |
ἤδη
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
μιῆς
δ'
|
ἔτι |
δεύετο
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν
οἵδε |
[1, 550] |
εἰσορόωντες
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
οὐδ'
|
ἔτι |
δηρὸν
~μέλλον
ὑπὲκ
ποταμοῖο
βαλεῖν |
[1, 900] |
ἄκος,
ἢν
ἄρα
τούσγε
~τέτμῃ
|
ἔτι |
ζώοντας,
ἵν'
ἄνδιχα
τοῖο
ἄνακτος |
[1, 700] |
~Ἀμφίων
καὶ
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
δ'
|
ἔτι |
Θήβη
~κεῖτο
πέλας,
τῆς
οἵγε |
[1, 0] |
οἱ
ἤδη
~γυῖα,
μένεν
δ'
|
ἔτι |
θυμὸς
ἀρήιος,
ὡς
τὸ
πάρος |
[1, 400] |
Ἀσίδος
ἠπείροιο.
~ὧδε
κακοῖς
δεδαὼς
|
ἔτι |
καὶ
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον
ἐμὸν |
[1, 150] |
ἐνέκρυψε
καλιῇ,
~αἴ
κέν
πως
|
ἔτι |
καὶ
τὸν
ἐρητύσειε
νέεσθαι.
~Βῆ |
[1, 250] |
μὲν
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
|
ἔτι |
κεν
καὶ
ἐπ'
ἄλγεσιν
ἄλγος |
[1, 550] |
~τὴν
δ'
ἀκτὴν
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
|
ἔτι |
κικλήσκουσιν.
~Ἔνθεν
δὲ
προτέρωσε
παρεξέθεον |
[1, 50] |
ἀμείνων.
~Καινέα
γὰρ
ζῶόν
περ
|
ἔτι |
κλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
ὀλέσθαι,
ὅτε |
[1, 150] |
γηραλέον
κοσμήτορα
παιδὸς
ἴαλλεν:
~ὧδ'
|
ἔτι |
κουρίζων
περιθαρσέα
δῦνεν
ὅμιλον
~ἡρώων. |
[1, 500] |
θεοῖς
Τιτῆσιν
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς
|
ἔτι |
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς, |
[1, 1100] |
~δύσφημος
πλάζοιτο
δι'
ἠέρος,
ἣν
|
ἔτι |
λαοὶ
~κηδείῃ
βασιλῆος
ἀνέστενον.
ἔνθεν |
[1, 250] |
ἐμόν:
τὸ
γὰρ
οἶον
ἔην
|
ἔτι |
λοιπὸν
ἐέλδωρ
~ἐκ
σέθεν,
ἄλλα |
[1, 150] |
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
κ'
|
ἔτι |
μοῦνον
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα
μετετράφη |
[1, 250] |
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
κακῶν
|
ἔτι |
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν
καὶ |
[1, 1050] |
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες.
~ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν,
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια |
[1, 1050] |
θέμις,
ἂμ
πεδίον
λειμώνιον,
ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα |
[1, 600] |
μνῆστιν
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
~δίνας |
[1, 800] |
ἀνὰ
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν,
ἔνθ'
|
ἔτι |
νῦν
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
χιονώδεα |
[1, 950] |
πω
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο:
~ἀλλ'
|
ἔτι |
οἱ
κατὰ
δώματ'
ἀκήρατος
ἦεν |
[1, 1000] |
καὶ
Ἀρτακέα,
πρόμον
ἀνδρῶν:
οὓς
|
ἔτι |
πάντας
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν. |
[1, 1300] |
δ'
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
εἴ
κ'
|
ἔτι |
παύρους
~ἐξανύσῃ:
τῶ
μή
τι |
[1, 1000] |
~αὐτονυχί:
Ἱερὴ
δὲ
φατίζεται
ἥδ'
|
ἔτι |
πέτρη,
~ᾗ
πέρι
πείσματα
νηὸς |
[1, 650] |
εἰ
καί
με
τὰ
νῦν
|
ἔτι |
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που
ὀίομαι |
[1, 500] |
αὐδῇ.
~τοὶ
δ'
ἄμοτον
λήξαντος
|
ἔτι |
προύχοντο
κάρηνα
~πάντες
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν |
[1, 1000] |
πανήμερος:
οὐ
μὲν
ἰούσης
~νυκτὸς
|
ἔτι |
ῥιπὴ
μένεν
ἔμπεδον,
ἀλλὰ
θύελλαι |
[1, 0] |
ῥέεθρα.
~φηγοὶ
δ'
ἀγριάδες,
κείνης
|
ἔτι |
σήματα
μολπῆς,
~ἀκτῆς
Θρηικίης
Ζώνης |
[1, 500] |
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς
ἔτι
κοῦρος,
|
ἔτι |
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς,
~Δικταῖον
ναίεσκεν |
[1, 1150] |
μογέοντας
ἐφέλκετο
κάρτει
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
|
ἐτίνασσε |
δ'
ἀρη̣
ότα
δούρατα
νηός. |
[1, 200] |
ἀτὰρ
δέμας
οὔ
κέ
τις
|
ἔτλη |
~ἠνορέην
τ'
ὀνόσασθαι,
ὃ
καὶ |
[1, 850] |
ἐναντία
δ'
οὔ
νύ
τις
|
ἔτλη |
~ὄμματ'
ἀνασχεθέειν,
οὐδὲ
προτιμυθήσασθαι:
~ἀλλ' |
[1, 1050] |
ἦμαρ
ἐπήλυθεν:
οὐδὲ
γὰρ
αὐτῶν
|
~ἔτλη |
τις
πάσσασθαι
ἐδητύος,
οὐδ'
ἐπὶ |
[1, 1250] |
ἐόντ'
ἐλόχησαν,
ἄγουσι
δὲ
ληίδ'
|
ἑτοίμην. |
~ἔνθ'
αὐτῷ
ξύμβλητο
κατὰ
στίβον |
[1, 650] |
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που
ὀίομαι
εἰς
|
ἔτος |
ἤδη
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι,
κτερέων
ἀπὸ |
[1, 400] |
οὔ
τι
πάλῳ:
ἐπὶ
δ'
|
ἔτρεπον |
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης
οἰήια
νηὸς |
[1, 800] |
~Ἴσκεν,
ἀμαλδύνουσα
φόνου
τέλος,
οἷον
|
ἐτύχθη |
~ἀνδράσιν:
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε
παραβλήδην |
[1, 450] |
ἐνιπτάζων:
προτέρω
δέ
κε
νεῖκος
|
ἐτύχθη, |
~εἰ
μὴ
δηριόωντας
ὁμοκλήσαντες
ἑταῖροι |
[1, 350] |
ἔνδοθεν
ὅπλῳ
~τεινάμενοι
ἑκάτερθεν,
ἵν'
|
εὖ |
ἀραροίατο
γόμφοις
~δούρατα
καὶ
ῥοθίοιο |
[1, 750] |
δὲ
πᾶσαν
~ἐξερέω
νημερτές,
ἵν'
|
εὖ |
γνοίητε
καὶ
αὐτοί.
~εὖτε
Θόας |
[1, 200] |
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ
μὲν
ἄκοντι,
|
~εὖ |
δὲ
καὶ
ἐν
σταδίῃ
δεδαημένος |
[1, 1250] |
Ἡρακλῆι
~γυμνὸν
ἐπαΐσσων
παλάμῃ
ξίφος:
|
εὖ |
δέ
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ |
[1, 50] |
~ἔξοχος
ἠνορέην
καὶ
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
|
~εὖ |
δεδαὼς
δῄοισιν,
ὅτε
κλίνωσι
φάλαγγας. |
[1, 50] |
Ἀλόπῃ
μίμνον
πολυλήιοι
Ἑρμείαο
~υἱέες
|
εὖ |
δεδαῶτε
δόλους,
Ἔρυτος
καὶ
Ἐχίων, |
[1, 1150] |
ἐν
δὲ
πλατὺν
ὦμον
ἔρεισεν
|
~εὖ |
διαβάς:
πεδόθεν
δὲ
βαθύρριζόν
περ |
[1, 700] |
ἑκάστῳ
~τέρματι
δαίδαλα
πολλὰ
διακριδὸν
|
εὖ |
ἐπέπαστο.
~Ἐν
μὲν
ἔσαν
Κύκλωπες |
[1, 1150] |
~Αὐτὰρ
ὁ
δαίνυσθαι
ἑτάροις
οἷς
|
εὖ |
ἐπιτείλας
~βῆ
ῥ̓
ἴμεν
εἰς |
[1, 300] |
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν
~πάντα
γὰρ
|
εὖ |
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτέα
κεῖται
ἰοῦσιν. |
[1, 150] |
μήν
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν,
|
εὖ |
μὲν
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ
καὶ |
[1, 350] |
οἷσι
μέμηλεν
~δεῦρο
βόας
ἀγέληθεν
|
ἐὺ |
κρίναντας
ἐλάσσαι,
~τόφρα
κε
νῆ' |
[1, 1100] |
Φρύγες
ἱλάσκονται.
~ἡ
δέ
που
|
εὐαγέεσσιν |
ἐπὶ
φρένα
θῆκε
θυηλαῖς
~ἀνταίη |
[1, 650] |
ἐν
δ'
ἀγορὴ
πλῆτο
θρόου.
|
εὔαδε |
γάρ
σφιν
~μῦθος.
ἀτὰρ
μετὰ |
[1, 50] |
ὅτε
κλίνωσι
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ'
|
Εὐβοίης |
Κάνθος
κίε,
τόν
ῥα
Κάνηθος |
[1, 500] |
ἴδεν
ἄκριας,
ἐκ
δ'
ἀνέμοιο
|
~εὔδιοι |
ἐκλύζοντο
τινασσομένης
ἁλὸς
ἄκραι,
~δὴ |
[1, 400] |
ᾧ
κ'
ἐπὶ
πόντον
ἐλευσόμεθ'
|
εὐδιόωντες. |
~Ἠ,
καὶ
ἅμ'
εὐχωλῇ
προχύτας |
[1, 300] |
ἐλιάσθη.
~Αὐτὰρ
ἐπεί
ῥα
πόληος
|
ἐυδμήτους |
λίπ'
ἀγυιάς,
~ἀκτὴν
δ'
ἵκανεν |
[1, 0] |
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο
~χρύσειον
μετὰ
κῶας
|
ἐύζυγον |
ἤλασαν
Ἀργώ.
~Τοίην
γὰρ
Πελίης |
[1, 550] |
θέον
ἄκρην.
~τοῖσι
δὲ
φορμίζων
|
εὐθήμονι |
μέλπεν
ἀοιδῇ
~Οἰάγροιο
πάις
νηοσσόον |
[1, 1050] |
τόδ'
ἱερὸν
εἰσανιόντα
~Δινδύμου
ὀκριόεντος
|
ἐύθρονον |
ἱλάξασθαι
~μητέρα
συμπάντων
μακάρων:
λήξουσι |
[1, 550] |
~ξεστῇσιν
περόνῃσι
διακριδὸν
ἀμφιβαλόντες
~Τισαίην
|
εὔκηλοι |
ὑπὲρ
δολιχὴν
θέον
ἄκρην.
~τοῖσι |
[1, 1250] |
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Ἧσ'
αὔτως
|
εὔκηλος, |
ἐπεί̣
ύ
τοι
ἄρμενον
ἦεν |
[1, 850] |
ἄροσιν
Λήμνοιο
ταμέσθαι;
~οὐ
μὰν
|
εὐκλειεῖς |
γε
σὺν
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ' |
[1, 400] |
πάτρης
ἐξήιον,
ὄφρ'
ἐπιβαίην
~νηός,
|
ἐυκλείη |
δὲ
δόμοις
ἐπιβάντι
λίπηται.
~Ὧς |
[1, 100] |
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
μή
οἱ
δῆμος
|
ἐυκλείης |
ἀγάσαιτο.
~οὐ
μὲν
ὅγ'
ἦεν |
[1, 50] |
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
ὁ
μὲν
Τελέοντος
|
ἐυκλειὴς |
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
δ'
Εὐρυτίων.
σὺν |
[1, 1100] |
ἱερὸν
βρέτας:
ἔξεσε
δ'
Ἄργος
|
~εὐκόσμως, |
καὶ
δή
μιν
ἐπ'
ὀκριόεντι |
[1, 500] |
πάροιθεν
ἐρεσσέμεν
ᾧ
ἐνὶ
χώρῳ,
|
~εὐκόσμως |
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν
ἑδριόωντο.
~μέσσῳ |
[1, 1350] |
Ὕλαν
ἐρέουσι
Κιανοί,
~κοῦρον
Θειοδάμαντος,
|
ἐυκτιμένης |
τε
μέλονται
~Τρηχῖνος.
δὴ
γάρ |
[1, 700] |
κ'
ἐθέλωσιν,
~κέκλεο
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
|
εὐμενέοντας. |
~Ἠ,
καὶ
ἔλυσ'
ἀγορήν,
μετὰ |
[1, 700] |
ἐθέλητε,
~κέκλεται
αὐτίκα
νῦν
ἐπιβαινέμεν
|
εὐμενέοντας. |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
πάντεσσι
δ' |
[1, 1300] |
~δώομεν
ἀμπλακίην,
ὡς
καὶ
πάρος
|
εὐμενέοντες. |
~Τὸν
δ'
αὖτ'
Αἴσονος
υἱὸς |
[1, 50] |
ἤλυθε
Βούτης,
~παῖς
ἀγαθοῦ
Τελέοντος,
|
ἐυμμελίης |
τε
Φάληρος.
~Ἄλκων
μιν
προέηκε |
[1, 1000] |
εἷλεν
ἀρηίθοόν
τε
Γέφυρον.
~αὐτὰρ
|
ἐυμμελίης |
Τελαμὼν
Βασιλῆα
κατέκτα.
~Ἴδας
δ' |
[1, 1050] |
~ὧλλοι
μέν
ῥα
πάρος
δεδμημένοι
|
εὐνάζοντο |
~ὕπνῳ
ἀριστῆες
πύματον
λάχος:
αὐτὰρ |
[1, 1250] |
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι
δὲ
νηὸς
|
~εὐναίας |
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
κάλωας.
~κυρτώθη
δ' |
[1, 950] |
λιμὴν
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
~κεῖσε
καὶ
|
εὐναίης |
ὀλίγον
λίθον
ἐκλύσαντες
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν |
[1, 1150] |
~νήνεμος
ἐστόρεσεν
δίνας,
κατὰ
δ'
|
εὔνασε |
πόντον.
~οἱ
δὲ
γαληναίῃ
πίσυνοι |
[1, 600] |
τῇσιν
ἑοὺς
ἔρραισαν
ἀκοίτας
~ἀμφ'
|
εὐνῇ, |
πᾶν
δ'
ἄρσεν
ὁμοῦ
γένος, |
[1, 100] |
~πρίν
ποτ'
Ἀμυμώνη
Δαναῒς
τέκεν
|
εὐνηθεῖσα |
~Ναύπλιον,
ὃς
περὶ
πάντας
ἐκαίνυτο |
[1, 0] |
ποτ'
αὐτὴ
~Καλλιόπη
Θρήικι
φατίζεται
|
εὐνηθεῖσα |
~Οἰάγρῳ
σκοπιῆς
Πιμπληίδος
ἄγχι
τεκέσθαι |
[1, 600] |
Θόαντι
~νηιὰς
Οἰνοίη
νύμφη
τέκεν
|
εὐνηθεῖσα. |
~τῇσι
δὲ
βουκόλιαί
τε
βοῶν |
[1, 1100] |
γένετ'
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
δ'
ἐξ
|
εὐνῆς |
κεχαρημένος:
ὦρσε
δ'
ἑταίρους
~πάντας |
[1, 850] |
~αὐτόματον
δώσει
τις
ἑλὼν
θεὸς
|
εὐξαμένοισιν. |
~ἴομεν
αὖτις
ἕκαστοι
ἐπὶ
σφέα: |
[1, 1000] |
ὀπίσω
φέρον,
ὄφρ'
ἐπέλασσαν
~αὖτις
|
ἐυξείνοισι |
Δολίοσιν
ἐκ
δ'
ἄρ'
ἔβησαν |
[1, 950] |
ἠδὲ
γενέθλην
~ἔκλυον,
οἵτινες
εἶεν,
|
ἐυξείνως |
ἀρέσαντο,
~καί
σφεας
εἰρεσίῃ
πέπιθον |
[1, 1150] |
προχοάς
τε
Κίοιο.
~τοὺς
μὲν
|
ἐυξείνως |
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ'
ἐνναέται |
[1, 550] |
~Τίφυος,
ὅς
ῥ'
ἐνὶ
χερσὶν
|
ἐύξοα |
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
ὄφρ'
ἔμπεδον |
[1, 550] |
μέλπεν
ἀοιδῇ
~Οἰάγροιο
πάις
νηοσσόον
|
εὐπατέρειαν |
~Ἄρτεμιν,
ἣ
κείνας
σκοπιὰς
ἁλὸς |
[1, 950] |
~ὠδίνων,
Μέροπος
Περκωσίου
ἐκγεγαυῖα,
~Κλείτη
|
ἐυπλόκαμος, |
τὴν
μὲν
νέον
ἐξέτι
πατρὸς |
[1, 350] |
δέ
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά
τ'
|
εὐποίητα |
καὶ
ἁρμαλιὴν
ἐβάλοντο.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ |
[1, 50] |
ῥοῇσιν
~Μυρμιδόνος
κούρη
Φθιὰς
τέκεν
|
Εὐπολέμεια: |
~τὼ
δ'
αὖτ'
ἐκγεγάτην
Μενετηίδος |
[1, 300] |
ἢ
ὅγε
Πυθώ,
~ἢ
Αυκίην
|
εὐρεῖαν, |
ἐπὶ
Ξάνθοιο
ῥοῇσιν,
~τοῖος
ἀνὰ |
[1, 1350] |
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο
μάλ'
|
εὐρεῖαν |
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι,
κώπῃσιν
ἅμ'
ἠελίῳ |
[1, 100] |
μὲν
ὀρινόμενον
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
|
εὐρείης, |
ἐσθλὸς
δ'
ἀνέμοιο
θυέλλας
~καὶ |
[1, 950] |
περικτιόνων
πόλιας
καὶ
κόλπον
ἅπαντα
|
~εὐρείης |
πεύθοντο
Προποντίδος:
οὐ
μὲν
ἐπιπρὸ |
[1, 1150] |
~οἷ
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον
ἐντύνασθαι.
|
~εὗρεν |
ἔπειτ'
ἐλάτην
ἀλαλήμενος,
οὔτε
τι |
[1, 1350] |
ὁππότε
μή
οἱ
~ἢ
ζωοῦ
|
εὕροιεν |
Ὕλα
μόρον,
ἠὲ
θανόντος.
~τοῖο |
[1, 350] |
ἀντιόωσαν.
~σκάπτον
δ'
αἶψα
κατ'
|
εὖρος |
ὅσον
περιβάλλετο
χῶρον,
~ἠδὲ
κατὰ |
[1, 0] |
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
~Οὐδὲ
Φεραῖς
Ἄδμητος
|
ἐυρρήνεσσιν |
ἀνάσσων
~μίμνεν
ὑπὸ
σκοπιὴν
ὄρεος |
[1, 50] |
ἐδίδαξε
θεοπροπίας
οἰωνῶν:
~ἠδὲ
καὶ
|
Εὐρυδάμας |
Κτιμένου
πάις:
ἄγχι
δὲ
λίμνης |
[1, 550] |
βαλεῖν
Ἀμύροιο
ῥέεθρα.
~κεῖθεν
δ'
|
Εὐρυμενάς |
τε
πολυκλύστους
τε
φάραγγας
~Ὄσσης |
[1, 500] |
~ἤειδεν
δ'
ὡς
πρῶτον
Ὀφίων
|
Εὐρυνόμη |
τε
~Ὠκεανὶς
νιφόεντος
ἔχον
κράτος |
[1, 1300] |
~Ἄργεΐ
οἱ
μοῖρ'
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
|
Εὐρυσθῆι |
~ἐκπλῆσαι
μογέοντα
δυώδεκα
πάντας
ἀέθλους, |
[1, 1300] |
ποταμοῖο
~Εἰλατίδης
Πολύφημος:
ὁ
δ'
|
Εὐρυσθῆος |
ἀέθλους
~αὖτις
ἰὼν
πονέεσθαι.
ἐπηπείλησε |
[1, 100] |
δ'
ᾗ
ἰότητι
παρὲκ
νόον
|
Εὐρυσθῆος |
~ὡρμήθη:
σὺν
καί
οἱ
Ὕλας |
[1, 50] |
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
δ'
|
Εὐρυτίων. |
σὺν
καὶ
τρίτος
ἦεν
Ὀιλεύς, |
[1, 50] |
ἀνδράσιν
ὄφρα
νέοιτο.
~Εἵπετο
δ'
|
Εὐρυτίων |
τε
καὶ
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης,
~υἷες |
[1, 50] |
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο,
~Οἰχαλίης
ἐπίουροι,
ἀπηνέος
|
Εὐρύτου |
υἷες,
~Εὐρύτου,
ᾧ
πόρε
τόξον |
[1, 50] |
~Οἰχαλίης
ἐπίουροι,
ἀπηνέος
Εὐρύτου
υἷες,
|
~Εὐρύτου, |
ᾧ
πόρε
τόξον
Ἑκηβόλος:
οὐδ' |
[1, 150] |
~τόν
ῥα
Ποσειδάωνι
ποδωκηέστατον
ἄλλων
|
~Εὐρώπη |
Υιτυοῖο
μεγασθενέος
τέκε
κούρη.
~κεῖνος |
[1, 400] |
ἐπὶ
δ'
ἔτρεπον
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
|
ἐυστείρης |
οἰήια
νηὸς
ἔρυσθαι.
~Ἔνθεν
δ' |
[1, 600] |
ἐοῦσαν,
~ὅσσον
ἐς
ἔνδιόν
κεν
|
ἐύστολος |
ὁλκὰς
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ
σκιάει, |
[1, 350] |
ἐπικρατέως
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν
πάμπρωτον
|
ἐυστρεφεῖ |
ἔνδοθεν
ὅπλῳ
~τεινάμενοι
ἑκάτερθεν,
ἵν' |
[1, 900] |
~Κύζικος,
ὃν
κούρη
δίου
τέκεν
|
Εὐσώροιο |
~Αἰνήτη.
τοὺς
δ'
οὔ
τι |
[1, 1050] |
διαζώεσκον
ἔδοντες.
~ἔνθ'
ἔτι
νῦν,
|
εὖτ' |
ἄν
σφιν
ἐτήσια
χύτλα
χέωνται |
[1, 200] |
περ
ἐντύνονται
ἐπαρτέες
ἔνδοθι
νῆες,
|
~εὖτ' |
ἂν
ἄγῃ
χρέος
ἄνδρας
ὑπεὶρ |
[1, 650] |
~μυρία
δηιοτῆτος
ὑπέρτερα
πήματα
μίμνει,
|
~εὖτ' |
ἂν
δὴ
γεραραὶ
μὲν
ἀποφθινύθωσι |
[1, 800] |
δ'
ὑπότροπος
αὖτις
ἀνὰ
πτόλιν,
|
εὖτ' |
ἂν
ἕκαστα
~ἐξείπω
κατὰ
κόσμον. |
[1, 950] |
δὴ
γάρ
οἱ
ἔην
φάτις,
|
εὖτ' |
ἂν
ἵκωνται
~ἀνδρῶν
ἡρώων
θεῖος |
[1, 850] |
~σπερχόμενοι.
ταὶ
δέ
σφιν
ἐπέδραμον,
|
εὖτ' |
ἐδάησαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
λείρια |
[1, 750] |
ἵν'
εὖ
γνοίητε
καὶ
αὐτοί.
|
~εὖτε |
Θόας
ἀστοῖσι
πατὴρ
ἐμὸς
ἐμβασίλευεν, |
[1, 1200] |
δ'
ὅταν
ἀπροφάτως
ἱστόν
νεός,
|
εὖτε |
μάλιστα
~χειμερίη
ὀλοοῖο
δύσις
πέλει |
[1, 800] |
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν.
μετέπειτα
δ'
|
ἐυτροχάλοισιν |
ἀμάξαις
~ἀκτὴν
εἰσαπέβαν,
ξεινήια
πολλὰ |
[1, 750] |
δὲ
πύλας
προφανέντι
θεράπναι
~δικλίδας,
|
εὐτύκτοισιν |
ἀρηρεμένας
σανίδεσσιν.
~ἔνθα
μιν
Ἰφινόη |
[1, 150] |
~Ταίναρον
αὖτ'
ἐπὶ
τοῖσι
λιπὼν
|
Εὔφημος |
ἵκανεν,
~τόν
ῥα
Ποσειδάωνι
ποδωκηέστατον |
[1, 300] |
ἑδριόωντο.
~τοῖσιν
δ'
Αἴσονος
υἱὸς
|
ἐυφρονέων |
μετέειπεν:
~Ἄλλα
μὲν
ὅσσα
τε |
[1, 400] |
οὐλοχύτας
τε
παρέσχεθον.
αὐτὰρ
Ἰήσων
|
~εὔχετο |
κεκλόμενος
πατρώιον
Ἀπόλλωνα:
~Κλῦθι
ἄναξ, |
[1, 200] |
πλεῖστοι
καὶ
ἄριστοι
ἀφ'
αἵματος
|
εὐχετόωντο |
~ἔμμεναι:
ὧς
δὲ
καὶ
αὐτὸν |
[1, 150] |
ἄμφω
~ἠμὲν
ναυτιλίης
ἠδ'
ἄρεος
|
εὐχετόωντο. |
~Οἰνεΐδης
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς |
[1, 850] |
τε
καὶ
μύθοισιν
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον,
|
~εὐχόμεναι |
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
νόστον
ὀπάσσαι.
~ὧς |
[1, 200] |
ἀθανάτοισιν
ἐς
αἰθέρα
χεῖρας
ἄειρον,
|
~εὐχόμεναι |
νόστοιο
τέλος
θυμηδὲς
ὀπάσσαι.
~ἄλλη |
[1, 400] |
ἐλευσόμεθ'
εὐδιόωντες.
~Ἠ,
καὶ
ἅμ'
|
εὐχωλῇ |
προχύτας
βάλε.
τὼ
δ'
ἐπὶ |
[1, 0] |
ὅν
ῥα
Κομήτης
~γείνατο
δινήεντος
|
ἐφ' |
ὕδασιν
Ἀπιδανοῖο,
~Πειρεσιὰς
ὄρεος
Φυλληίου |
[1, 500] |
~ᾔ
που
ἐν
Ὀρτυγίῃ,
ἢ
|
ἐφ' |
ὕδασιν
Ἰσμηνοῖο
~στησάμενοι,
φόρμιγγος
ὑπαὶ |
[1, 700] |
ηὔδα:
~Εἰ
μὲν
δὴ
πάσῃσιν
|
ἐφανδάνει |
ἥδε
μενοινή,
~ἤδη
κεν
μετὰ |
[1, 650] |
~Δῶρα
μέν,
ὡς
αὐτῇ
περ
|
ἐφανδάνει |
Ὑψιπυλείῃ,
~πέμπωμεν
ξείνοισιν,
ἐπεὶ
καὶ |
[1, 450] |
καὶ
ἴφθιμοί
περ
ἐόντες.
~Ὧς
|
ἔφατ' |
ἐκ
δ'
ἐγέλασσεν
ἄδήν
Ἀφαρήιος |
[1, 650] |
καὶ
ἀγλαὸν
ἄστυ
μέλεσθαι.
~Ὧς
|
ἔφατ' |
ἐν
δ'
ἀγορὴ
πλῆτο
θρόου. |
[1, 700] |
προσέννεπεν
ἐξερέοντας:
~Κούρη
τοί
μ'
|
ἐφέηκε |
Θοαντιὰς
ἐνθάδ'
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη,
καλέειν |
[1, 1150] |
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε
~πασσυδίῃ
μογέοντας
|
ἐφέλκετο |
κάρτει
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
δ' |
[1, 550] |
κατ'
ἴχνια
σημαντῆρος
~μυρία
μῆλ'
|
ἐφέπονται |
ἄδην
κεκορημένα
ποίης
~εἰς
αὖλιν, |
[1, 1200] |
μιν
τοίοισιν
ἐν
ἤθεσιν
αὐτὸς
|
ἔφερβεν, |
~νηπίαχον
τὰ
πρῶτα
δόμων
ἐκ |
[1, 1300] |
ἔλειφθεν.
~Ἠ,
καὶ
κῦμ'
ἀλίαστον
|
ἐφέσσατο |
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ
δέ
οἱ |
[1, 650] |
ὀίομαι
εἰς
ἔτος
ἤδη
~γαῖαν
|
ἐφέσσεσθαι, |
κτερέων
ἀπὸ
μοῖραν
ἑλοῦσαν
~αὔτως, |
[1, 900] |
ἄνδιχα
τοῖο
ἄνακτος
~σφοῖσιν
πορσύνωνται
|
ἐφέστιοι |
ἐν
μεγάροισιν.
~Ἦ
καὶ
ἔβαιν' |
[1, 100] |
Διωνύσοιο
ἕκητι,
~πατρὸς
ἑοῦ,
πηγῇσιν
|
ἐφέστιος |
Ἀσωποῖο.
~Ἀργόθεν
αὖ
Ταλαὸς
καὶ |
[1, 950] |
~πεύθετο
ναυτιλίης
ἄνυσιν,
Πελίαό
τ'
|
ἐφετμάς: |
~οἱ
δὲ
περικτιόνων
πόλιας
καὶ |
[1, 250] |
~δειλὴ
ἐγὼ
Πελίαο
κακὴν
βασιλῆος
|
ἐφετμήν, |
~αὐτίκ'
ἀπὸ
ψυχὴν
μεθέμεν,
κηδέων |
[1, 650] |
εἵνεκα
δεῦρ'
ἐκάλεσσα.
~Ὧς
ἄρ'
|
ἔφη, |
καὶ
θῶκον
ἐφίζανε
πατρὸς
ἑοῖο |
[1, 400] |
δόμοις
ἐπιβάντι
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ'
|
ἔφη: |
κοῦροι
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ |
[1, 700] |
νῦν
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ὧς
ἄρ'
|
ἔφη: |
πάντεσσι
δ'
ἐναίσιμος
ἥνδανε
μῦθος. |
[1, 0] |
καὶ
διὰ
πέτρας
~Κυανέας
βασιλῆος
|
ἐφημοσύνῃ |
Πελίαο
~χρύσειον
μετὰ
κῶας
ἐύζυγον |
[1, 0] |
ἑῶν
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων
~Αἰσονίδης
Χείρωνος
|
ἐφημοσύνῃσι |
πιθήσας
~δέξατο,
Πιερίῃ
Βιστωνίδι
κοιρανέοντα. |
[1, 900] |
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος
|
ἐφημοσύνῃσιν |
ἔκελσαν
~νῆσον
ἐς
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος, |
[1, 650] |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
καὶ
θῶκον
|
ἐφίζανε |
πατρὸς
ἑοῖο
~λάινον:
αὐτὰρ
ἔπειτα |
[1, 650] |
καὶ
νῦν
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
|
ἐφικάνει. |
~εἰ
δὲ
τὸ
μὲν
μακάρων |
[1, 300] |
~Ἄλλα
μὲν
ὅσσα
τε
νηὶ
|
ἐφοπλίσσασθαι |
ἔοικεν
~πάντα
γὰρ
εὖ
κατὰ |
[1, 0] |
ἀλέγιζεν.
~αἶψα
δὲ
τόνγ'
ἐσιδὼν
|
ἐφράσσατο, |
καί
οἱ
ἄεθλον
~ἔντυε
ναυτιλίης |
[1, 1200] |
νέον
κρήνης
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
~νύμφη
|
ἐφυδατίη: |
τὸν
δὲ
σχεδὸν
εἰσενόησεν
~κάλλει |
[1, 200] |
σταδίῃ
δεδαημένος
ἀντιφέρεσθαι,
~Θεστιάδης
Ἴφικλος
|
ἐφωμάρτησε |
κιόντι.
~Σὺν
δὲ
Παλαιμόνιος
Λέρνου |
[1, 250] |
δέδεται
κέαρ
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
~οὐδ'
|
ἔχει |
ἐκφλύξαι
τόσσον
γόον,
ὅσσον
ὀρεχθεῖ: |
[1, 50] |
μὲν
ἔτ'
ἄλλους
~γήραος
υἷας
|
ἔχεν |
βιότοιό
τε
κηδεμονῆας.
~ἀλλά
ἑ |
[1, 600] |
ἐνὶ
τεύχεσι
πατρός.
ἀμηχανίῃ
δ'
|
ἐχέοντο |
~ἄφθογγοι:
τοῖόν
σφιν
ἐπὶ
δέος |
[1, 250] |
πρῶτ'
ἐπεχεύατο
πήχεε
παιδί,
~ὧς
|
ἔχετο |
κλαίουσ'
ἀδινώτερον,
ἠύτε
κούρη
~οἰόθεν |
[1, 600] |
κουριδίας
μὲν
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
|
ἐχθήραντες, |
ἔχον
δ'
ἐπὶ
ληιάδεσσιν
~τρηχὺν |
[1, 50] |
εὖ
δεδαῶτε
δόλους,
Ἔρυτος
καὶ
|
Ἐχίων, |
~τοῖσι
δ'
ἐπὶ
τρίτατος
γνωτὸς |
[1, 1200] |
ἐοῦσαν
~προσφὺς
ἐξήειρε
σὺν
αὐτοῖς
|
ἔχμασι |
γαίης.
~ὡς
δ'
ὅταν
ἀπροφάτως |
[1, 350] |
γόμφοις
~δούρατα
καὶ
ῥοθίοιο
βίην
|
ἔχοι |
ἀντιόωσαν.
~σκάπτον
δ'
αἶψα
κατ' |
[1, 300] |
ἰοῦσιν.
~τῶ
οὐκ
ἂν
δηναιὸν
|
ἐχοίμεθα |
τοῖο
ἕκητι
~ναυτιλίης,
ὅτε
μοῦνον |
[1, 800] |
ἂν
ἔπειτα
~πατρὸς
ἐμεῖο
Θόαντος
|
ἔχοις |
γέρας:
οὐδέ
τί
σ'
οἴω |
[1, 600] |
μὲν
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
|
ἔχον |
δ'
ἐπὶ
ληιάδεσσιν
~τρηχὺν
ἔρον, |
[1, 900] |
χθόνα,
τῇ
δὲ
περαίην
~Ἴμβρον
|
ἔχον |
καθύπερθε:
νέον
γε
μὲν
ἠελίοιο |
[1, 500] |
Ὀφίων
Εὐρυνόμη
τε
~Ὠκεανὶς
νιφόεντος
|
ἔχον |
κράτος
Οὐλύμποιο:
~ὥς
τε
βίῃ |
[1, 250] |
ἔπι
πολλὴν
~ἀγλαΐην
καὶ
κῦδος
|
ἔχον |
πάρος,
ᾧ
ἔπι
μούνῳ
~μίτρην |
[1, 350] |
δέ
μιν
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες
|
ἔχον |
προτέρωσε
κιοῦσαν.
~σκαλμοῖς
δ'
ἀμφὶς |
[1, 650] |
τ'
ἔοικεν
ἄγειν
ἐπὶ
νηὸς
|
ἔχοντας, |
~ἤια,
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἵν' |
[1, 900] |
~μέτρεον,
Ἰδαίην
ἐπὶ
δεξιὰ
γαῖαν
|
ἔχοντες. |
~Δαρδανίην
δὲ
λιπόντες
ἐπιποοσέβαλλον
Ἀβύδῳ, |
[1, 250] |
ἀδινὸν
κλαίεσκεν
ἑὸν
παῖδ'
ἀγκὰς
|
ἔχουσα |
~Ἀλκιμέδη,
καὶ
τοῖον
ἔπος
φάτο |
[1, 450] |
ἔμπεδον
αἰὲν
ἐν
αἰθέρι
τέκμαρ
|
ἔχουσιν |
~ἄστρα
σεληναίη
τε
καὶ
ἠελίοιο |
[1, 300] |
θεοπροπίῃσιν,
ἐπεὶ
μάλα
δεξιὰ
Φοῖβος
|
~ἔχρη, |
ἀτὰρ
μετέπειτά
γ'
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ. |
[1, 1150] |
ἄλλο
μὲν
αὐτὸς
~ἄμφω
χερσὶν
|
ἔχων |
πέσε
δόχμιος,
ἄλλο
δὲ
πόντος |
[1, 450] |
παρὰ
δαιτὶ
καὶ
οἴνῳ
~τερπνῶς
|
ἑψιόωνται, |
ὅτ'
ἄατος
ὕβρις
ἀπείη.
~ἔνθ' |
[1, 0] |
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα
μὲν
δὴ
τοῖον
|
ἑῶν |
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων
~Αἰσονίδης
Χείρωνος
ἐφημοσύνῃσι |