Chant, vers |
[1, 850] |
καὶ
ἔκυρσαν
ἕκαστος,
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
|
ὁ |
γὰρ
παρὰ
νηὶ
λέλειπτο
~αὐτὸς |
[1, 400] |
μέσσον
κάρη
ἀμφὶ
μέτωπα
~πλῆξεν,
|
ὁ |
δ'
ἀθρόος
αὖθι
πεσὼν
ἐνερείσατο |
[1, 400] |
πύκα
δημῷ
~καῖον
ἐπὶ
σχίζῃσιν:
|
ὁ |
δ'
ἀκρήτους
χέε
λοιβὰς
~Αἰσονίδης, |
[1, 1250] |
ἄριστον
ἀποπρολιπόντες
ἔβησαν
~σφωιτέρων
ἑτάρων.
|
ὁ |
δ'
ἀμηχανίῃσιν
ἀτυχθεὶς
~οὔτε
τι |
[1, 750] |
ὡς
ἐτεόν
περ
~εἰσαΐων
κριοῦ,
|
ὁ |
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς.
~κείνους |
[1, 300] |
ἑ
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν
ἐπέτελλον:
|
ὁ |
δ'
αὐτόθεν,
ἔνθα
περ
ἧστο, |
[1, 1000] |
ἀμφὶ
δὲ
δουρὶ
~ὀστέον
ἐρραίσθη:
|
ὁ |
δ'
ἐνὶ
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς
~μοῖραν |
[1, 750] |
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
|
ὁ |
δ'
ἐπὶ
χθονὸς
ὄμματ'
ἐρείσας |
[1, 1300] |
ἔκλυσε
νῆα.
~γήθησαν
δ'
ἥρωες:
|
ὁ |
δ'
ἐσσυμένως
ἐβεβήκει
~Αἰακίδης
Τελαμὼν |
[1, 1300] |
ἄστυ
πολισσάμενος
ποταμοῖο
~Εἰλατίδης
Πολύφημος:
|
ὁ |
δ'
Εὐρυσθῆος
ἀέθλους
~αὖτις
ἰὼν |
[1, 150] |
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος,
|
ὁ |
δ'
Ἰμβρασίης
ἕδος
Ἥρης,
~Παρθενίην, |
[1, 50] |
Ἐρυβώτης,
~υἷες
ὁ
μὲν
Τελέοντος,
|
ὁ |
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
ὁ |
[1, 1150] |
ῥέξαντες
ὑπὸ
κνέφας
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ
|
ὁ |
δαίνυσθαι
ἑτάροις
οἷς
εὖ
ἐπιτείλας |
[1, 300] |
αὖθι
παρακλιδόν,
οἷα
γεραιὴ
~ὁπλοτέρων,
|
ὁ |
δὲ
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς
ἐλιάσθη.
~Αὐτὰρ |
[1, 1200] |
αὐτοὶ
ἐνὶ
σταθμοῖσι
νομῆες
~ἔλσαν:
|
ὁ |
δὲ
στενάχων
βρέμει
ἄσπετον,
ὄφρα |
[1, 550] |
ἄδην
κεκορημένα
ποίης
~εἰς
αὖλιν,
|
ὁ |
δέ
τ'
εἶσι
πάρος
σύριγ |
[1, 300] |
~Ἄργος
Ἀρεστορίδης
λάχνῃ
μέλαν:
αὐτὰρ
|
ὁ |
καλὴν
~δίπλακα,
τήν
οἱ
ὄπασσε |
[1, 150] |
~τῶν
ἄμφω
γνωτὸς
προγενέστερος.
ἀλλ'
|
ὁ |
μὲν
ἤδη
~γηράσκοντ'
Ἀλεὸν
λίπετ' |
[1, 500] |
~ὥς
τε
βίῃ
καὶ
χερσὶν
|
ὁ |
μὲν
Κρόνῳ
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ |
[1, 1300] |
ἑδριόωντο.
~τὼ
δὲ
Διὸς
βουλῇσιν,
|
ὁ |
μὲν
Μυσοῖσι
βαλέσθαι
~μέλλεν
ἐπώνυμον |
[1, 1200] |
βοὸς
ἀμφὶ
γεωμόρου
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
|
ὁ |
μὲν
νειοῖο
γύας
τέμνεσκεν
ἀρότρῳ |
[1, 300] |
δμῶές
τε
κιόντι.
~Ἠ,
καὶ
|
ὁ |
μὲν
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι. |
[1, 150] |
δύο
παῖδε
Ποσειδάωνος
ἵκοντο:
~ἤτοι
|
ὁ |
μὲν
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς |
[1, 400] |
Ἀγκαῖος
ὑπέρβιος,
Ἡρακλέης
τε.
~ἤτοι
|
ὁ |
μὲν
ῥοπάλῳ
μέσσον
κάρη
ἀμφὶ |
[1, 950] |
~ἀλλήλους
δ'
ἐρέεινον
ἀμοιβαδίς:
ἤτοι
|
ὁ |
μέν
σφεων
~πεύθετο
ναυτιλίης
ἄνυσιν, |
[1, 300] |
παρὲκ
νόον
ἰθύοντας.
~δέρμα
δ'
|
ὁ |
μὲν
ταύροιο
ποδηνεκὲς
ἀμφέχετ'
ὤμους |
[1, 50] |
ὁ
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
|
ὁ |
μὲν
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου |
[1, 50] |
τε
καὶ
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης,
~υἷες
|
ὁ |
μὲν
Τελέοντος,
ὁ
δ'
Ἴρου |
[1, 850] |
μετόπισθεν
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
~Ἔνθ'
|
ὁ |
μὲν
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
ἐς
δόμον |
[1, 500] |
Διὶ
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ
|
ὁ |
μὲν
φόρμιγγα
σὺν
ἀμβροσίῃ
σχέθεν |
[1, 250] |
γυναῖκες
~ἀμφίπολοι
γοάασκον
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ
|
ὁ |
τήνγε
~μειλιχίοις
ἐπέεσσι
παρηγορέων
προσέειπεν: |
[1, 800] |
τέλος,
οἷον
ἐτύχθη
~ἀνδράσιν:
αὐτὰρ
|
ὁ |
τήνγε
παραβλήδην
προσέειπεν
~Ὑψιπύλη,
μάλα |
[1, 1200] |
ἀρότρῳ
~Θειοδάμας
ἀνίῃ
βεβολημένος:
αὐτὰρ
|
ὁ |
τόνγε
~βοῦν
ἀρότην
ἤνωγε
παρασχέμεν |
[1, 1150] |
~τειρόμενοι
καὶ
δὴ
μετελώφεον:
αὐτὰρ
|
ὁ |
τούσγε
~πασσυδίῃ
μογέοντας
ἐφέλκετο
κάρτει |
[1, 250] |
ἐν
λεχέεσσι
καλυψάμενος
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
|
ὁ |
τῶν
μὲν
ἔπειτα
κατεπρήυνεν
ἀνίας |
[1, 550] |
~ἥρωας
χείρεσσιν
ἐπικραδάοντας
ἐρετμά.
~αὐτὰρ
|
ὅ |
γ'
ἐξ
ὑπάτου
ὄρεος
κίεν |
[1, 1300] |
ἔπλετ'
ὀπίσσω
~χερσὶν
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
|
ὅ |
μιν
δίζεσθαι
ἔρυκον.
~ἄθλων
γὰρ |
[1, 350] |
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἐμβασίοιο
~θείομεν
Ἀπόλλωνος,
|
ὅ |
μοι
χρείων
ὑπέδεκτο
~σημανέειν
δείξειν |
[1, 600] |
σκῆπτρον
ἐπέτρεπον
Ἑρμείαο,
~σφωιτέροιο
τοκῆος,
|
ὅ |
οἱ
μνῆστιν
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον: |
[1, 750] |
~δεξιτερῇ
δ'
ἕλεν
ἔγχος
ἑκηβόλον,
|
ὅ |
ῥ'
Ἀταλάντη
~Μαινάλῳ
ἔν
ποτέ |
[1, 700] |
ἵκεθ'
οἱ
δ'
ἐρέεινον,
~χρεῖος
|
ὅ |
τι
φρονέουσα
μετήλυθεν.
ὦκα
δὲ |
[1, 600] |
γεραροῦ
περιφείσατο
πατρὸς
~Ὑψιπύλεια
Θόαντος,
|
ὃ |
δὴ
κατὰ
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι |
[1, 750] |
τιν'
ἀπὸ
σφείων
ἐσακοῦσαι
~βάξιν,
|
ὃ |
καὶ
δηρόν
περ
ἐπ'
ἐλπίδι |
[1, 200] |
τις
ἔτλη
~ἠνορέην
τ'
ὀνόσασθαι,
|
ὃ |
καὶ
μεταρίθμιος
ἦεν
~πᾶσιν
ἀριστήεσσιν, |
[1, 700] |
δ'
αὐτοὶ
ἐπεντύνοντο
νέεσθαι.
~Αὐτὰρ
|
ὅγ' |
ἀμφ'
ὤμοισι
θεᾶς
Τριτωνίδος
ἔργον, |
[1, 150] |
φάτις
Ἠελίοιο
~ἔμμεναι:
Ἠλείοισι
δ'
|
ὅγ' |
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
~ὄλβῳ
κυδιόων:
μέγα |
[1, 0] |
τηλεθόωσαι
~ἑξείης
στιχόωσιν
ἐπήτριμοι,
ἃς
|
ὅγ' |
ἐπιπρὸ
~θελγομένας
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν. |
[1, 100] |
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ
μὲν
|
ὅγ' |
ἦεν
Ἄβαντος
ἐτήτυμον,
ἀλλά
μιν |
[1, 1200] |
δὲ
μόλις
συναγείρατο
θυμόν.
~αὐτὰρ
|
ὅγ' |
ὡς
τὰ
πρῶτα
ῥόῳ
ἔνι |
[1, 1000] |
τε
Δολιονίῳ
πέσε
δήμῳ.
~οὐδ'
|
ὅγε |
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις
ἔμελλεν |
[1, 1050] |
ἀφλάστοιο
μετήορος
ἀίξασα.
~τὸν
δ'
|
ὅγε |
κεκλιμένον
μαλακοῖς
ἐνὶ
κώεσιν
οἰῶν. |
[1, 1200] |
κεν
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα
δ'
|
ὅγε |
κρήνην
μετεκίαθεν,
ἣν
καλέουσιν
~Πηγὰς |
[1, 1250] |
μύκημα,
κακῷ
βεβολημένος
οἴστρῳ:
~ὧς
|
ὅγε |
μαιμώων
ὁτὲ
μὲν
θοὰ
γούνατ' |
[1, 150] |
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν
ὄπασσεν.
~βῆ
δ'
|
ὅγε |
Μαιναλίης
ἄρκτου
δέρος,
ἀμφίτομόν
τε |
[1, 300] |
ἀν'
ἠγαθέην,
ἠὲ
Κλάρον,
ἢ
|
ὅγε |
Πυθώ,
~ἢ
Αυκίην
εὐρεῖαν,
ἐπὶ |
[1, 1200] |
σφήνεσσιν
ὑπὲκ
προτόνων
ἐρύσηται:
~ὧς
|
ὅγε |
τὴν
ἤειρεν.
ὁμοῦ
δ'
ἀνὰ |
[1, 1150] |
ἀπὸ
δέρμα
λέοντος.
~τὴν
δ'
|
ὅγε |
χαλκοβαρεῖ
ῥοπάλῳ
δαπέδοιο
τινάξας
~νειόθεν |
[1, 650] |
ἀνθρώποισι
πέλονται;
~ὡς
καὶ
νῦν
|
ὅδ' |
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ
δὲ |
[1, 400] |
~Πυθοῖ
χρειομένῳ
ἄνυσιν
καὶ
πείραθ'
|
ὁδοῖο |
~σημανέειν,
αὐτὸς
γὰρ
ἐπαίτιος
ἔπλευ |
[1, 750] |
περὶ
γὰρ
μενέαινεν
ἕπεσθαι
~τὴν
|
ὁδόν: |
ἀλλὰ
γὰρ
αὐτὸς
ἑκὼν
ἀπερήτυε |
[1, 1250] |
~οὐδ'
ἀγέλης
ὄθεται,
πρήσσει
δ'
|
ὁδόν, |
ἄλλοτ'
ἄπαυστος,
~ἄλλοτε
δ'
ἱστάμενος, |
[1, 150] |
~καὶ
μήν
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
|
ὁδόν, |
εὖ
μὲν
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ |
[1, 100] |
δεσμὸς
ἔρυκεν,
~Πειρίθῳ
ἑσπόμενον
κοινὴν
|
ὁδόν: |
ἦ
τέ
κεν
ἄμφω
~ῥηίτερον |
[1, 100] |
Ἀρκαδίης
Λυρκήιον
Ἄργος
ἀμείψας
~τὴν
|
ὁδόν, |
ᾗ
ζωὸν
φέρε
κάπριον,
ὅς |
[1, 950] |
ὅρμον:
~ἥδε
δ'
Ἰησονίη
πέφαται
|
ὁδός, |
ἥνπερ
ἔβησαν.
~Γηγενέες
δ'
ἑτέρωθεν |
[1, 250] |
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
δέ
τ'
|
ὀδυρομένῃ |
δέδεται
κέαρ
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
~οὐδ' |
[1, 1150] |
ἀλαλήμενος,
οὔτε
τι
πολλοῖς
~ἀχθομένην
|
ὄζοις, |
οὐδὲ
μέγα
τηλεθόωσαν,
~ἀλλ'
οἷον |
[1, 1250] |
ἑλεσπίδας,
οὐδὲ
νομήων
~οὐδ'
ἀγέλης
|
ὄθεται, |
πρήσσει
δ'
ὁδόν,
ἄλλοτ'
ἄπαυστος, |
[1, 200] |
~καί
μιν
ἄγων
ἕκαθεν,
Σαρπηδονίην
|
ὅθι |
πέτρην
~κλείουσιν,
ποταμοῖο
παρὰ
ῥόον |
[1, 850] |
~οὐ
μὰν
εὐκλειεῖς
γε
σὺν
|
ὀθνείῃσι |
γυναιξὶν
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
ἐπὶ
δηρὸν |
[1, 0] |
δὲ
τόνγ'
ἐσιδὼν
ἐφράσσατο,
καί
|
οἱ |
ἄεθλον
~ἔντυε
ναυτιλίης
πολυκηδέος,
ὄφρ' |
[1, 900] |
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
καταειμένος:
ἐν
δέ
|
οἱ |
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
κεῖνται
δ'
ὑπὲρ |
[1, 150] |
ἐξεγένοντο
~Νηλῆος
θείοιο:
Ποσειδάων
δέ
|
οἱ |
ἀλκὴν
~δῶκεν
ἀπειρεσίην
ἠδ'
ὅττι |
[1, 1050] |
~νύμφαι
ἀποφθιμένην
ἀλσηίδες
ὠδύραντο:
~καί
|
οἱ |
ἀπὸ
βλεφάρων
ὅσα
δάκρυα
χεῦαν |
[1, 100] |
νῆα
θοὴν
κάμε:
σὺν
δέ
|
οἱ |
Ἄργος
~τεῦξεν
Ἀρεστορίδης
κείνης
ὑποθημοσύνῃσιν. |
[1, 1000] |
πάντας
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι
κυδαίνουσιν.
|
~οἱ |
δ'
ἄλλοι
εἴξαντες
ὑπέτρεσαν,
ἠύτε |
[1, 850] |
βασιλήιον
ἐς
δόμον
ὦρτο
~Αἰσονίδης:
|
οἱ |
δ'
ἄλλοι
ὅπῃ
καὶ
ἔκυρσαν |
[1, 500] |
~στεῖραν
Ἀθηναίη
Δωδωνίδος
ἥρμοσε
φηγοῦ.
|
~οἱ |
δ'
ἀνὰ
σέλματα
βάντες
ἐπισχερὼ |
[1, 300] |
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
προμολῇς:
|
οἱ |
δ'
ἀντίοι
ἠγερέθοντο.
~ἐς
δ' |
[1, 400] |
ἐρύσαντο
~κουρότεροι
ἑτάρων
βωμοῦ
σχεδόν.
|
οἱ |
δ'
ἄρ'
ἔπειτα
~χέρνιβά
τ' |
[1, 800] |
ἄλλῃ
~αὐταῖς
ληιάδεσσιν
ἀφορμηθέντες
ἵκοιντο.
|
~οἱ |
δ'
ἄρα
θεσσάμενοι
παίδων
γένος, |
[1, 1100] |
αἰπεινὴν
ἄναγον
βόας
οὔρεος
ἄκρην.
|
~οἱ |
δ'
ἄρα
λυσάμενοι
Ἱερῆς
ἐκ |
[1, 1250] |
~ἐσβαίνειν
ὀρόθυνεν,
ἐπαύρεσθαί
τ'
ἀνέμοιο.
|
~οἱ |
δ'
εἴσβαινον
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι |
[1, 350] |
ἕσπετο
Πηλιὰς
Ἀργὼ
~ῥίμφα
μάλ'
|
οἱ |
δ'
ἑκάτερθεν
ἐπίαχον
ἀίσσοντες.
~αἱ |
[1, 50] |
οἶος
ἀπ'
ἄλλων
~ἤλασ'
ἀριστήων:
|
οἱ |
δ'
ἔμπαλιν
ὁρμηθέντες
~οὔτε
μιν |
[1, 350] |
καὶ
εἰς
ἔργον
πρῶτος
τράπεθ'
|
οἱ |
δ'
ἐπανέσταν
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ' |
[1, 700] |
δὲ
καὶ
Ἰφινόη
Μινύας
ἵκεθ'
|
οἱ |
δ'
ἐρέεινον,
~χρεῖος
ὅ
τι |
[1, 1150] |
τοὶ
δ'
ἀμφὶ
πυρήια
δινεύεσκον:
|
~οἱ |
δ'
οἶνον
κρητῆρσι
κέρων,
πονέοντο |
[1, 450] |
οἴνῳ
~χείλεα,
κυάνεαί
τε
γενειάδες:
|
οἱ |
δ'
ὁμάδησαν
~πάντες
ὁμῶς,
Ἴδμων |
[1, 550] |
~Πηλεΐδην
Ἀχιλῆα,
φίλῳ
δειδίσκετο
πατρί.
|
~Οἱ |
δ'
ὅτε
δὴ
λιμένος
περιηγέα |
[1, 500] |
γαίης
ἀπὸ
πατρίδος
ὄμματ'
ἔνεικεν.
|
~οἱ |
δ'
ὥστ'
ἠίθεοι
Φοίβῳ
χορὸν |
[1, 1150] |
δίνας,
κατὰ
δ'
εὔνασε
πόντον.
|
~οἱ |
δὲ
γαληναίῃ
πίσυνοι
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ |
[1, 350] |
~βριθοσύνῃ,
κατόλισθε
δ'
ἔσω
ἁλός:
|
οἱ |
δέ
μιν
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες |
[1, 500] |
εἰδώς,
~Δικταῖον
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
|
οἱ |
δέ
μιν
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες |
[1, 950] |
ναυτιλίης
ἄνυσιν,
Πελίαό
τ'
ἐφετμάς:
|
~οἱ |
δὲ
περικτιόνων
πόλιας
καὶ
κόλπον |
[1, 1200] |
ἣν
καλέουσιν
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι
περιναιέται.
|
οἱ |
δέ
που
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο |
[1, 250] |
δ'
ἀρήια
τεύχε'
ἀείρειν
~πέφραδεν:
|
οἱ |
δέ
τε
σῖγα
κατηφέες
ἠείροντο. |
[1, 500] |
ἔπεσον
δ'
ἐνὶ
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
|
~οἱ |
δὲ
τέως
μακάρεσσι
θεοῖς
Τιτῆσιν |
[1, 200] |
λαῶν
~πληθὺς
σπερχομένων
ἄμυδις
θέεν:
|
οἱ |
δὲ
φαεινοὶ
~ἀστέρες
ὣς
νεφέεσσι |
[1, 1350] |
ἐπὶ
τυτθὸν
ἄητο
~ἠοῦς
τελλομένης,
|
οἱ |
δὲ
χθονὸς
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ |
[1, 700] |
πρόμον,
ὅστις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τί
|
οἱ |
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
~καὶ |
[1, 700] |
τις
στόλου
ἡγεμονεύει,
~ὄφρα
τί
|
οἱ |
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπω:
~καὶ |
[1, 100] |
ἑὸν
μόρον
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
μή
|
οἱ |
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ
μὲν |
[1, 1300] |
ἐφέσσατο
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ
δέ
|
οἱ |
δίνῃσι
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον, |
[1, 1200] |
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
γάρ
|
οἱ |
διχόμηνις
ἀπ'
αἰθέρος
αὐγάζουσα
~βάλλε |
[1, 500] |
Ἀργὼ
ἐπισπέρχουσα
νέεσθαι.
~ἐν
γάρ
|
οἱ |
δόρυ
θεῖον
ἐλήλατο,
τό
ῥ' |
[1, 950] |
~μῆλά
θ'
ὁμοῦ:
δὴ
γάρ
|
οἱ |
ἔην
φάτις,
εὖτ'
ἂν
ἵκωνται |
[1, 500] |
δέ
οἱ
ῥόπαλον
θέτο,
καί
|
οἱ |
ἔνερθεν
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
νηὸς
τρόπις. |
[1, 1000] |
νοτισθέντα
κρατεροὺς
ἀνεχοίατο
γόμφους:
~ὧς
|
οἱ |
ἐνὶ
ξυνοχῇ
λιμένος
πολιοῖο
τέταντο |
[1, 1200] |
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς:
μελέη
δέ
|
οἱ |
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
δ'
ἐρυσσάμενος |
[1, 750] |
ἴθυνε,
τινάσσων
~ἡνία,
σὺν
δέ
|
οἱ |
ἔσκε
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
δὲ |
[1, 200] |
Ὀρνυτίδαο
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
δέ
|
οἱ |
ἔσκε
πάροιθεν,
~ἦμος
ἔβη
Πυθώδε |
[1, 1300] |
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
ὁππότε
μή
|
οἱ |
~ἢ
ζωοῦ
εὕροιεν
Ὕλα
μόρον, |
[1, 0] |
~ὁπλότερος
πολέμιζε:
τότ'
αὖ
βαρύθεσκέ
|
οἱ |
ἤδη
~γυῖα,
μένεν
δ'
ἔτι |
[1, 250] |
δή
τι
δυσάμμορος.
ἦ
τέ
|
οἱ |
ἦεν
~βέλτερον,
εἰ
τὸ
πάροιθεν |
[1, 350] |
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον:
ἐν
δέ
|
οἱ |
ἱστὸν
~λαίφεά
τ'
εὐποίητα
καὶ |
[1, 950] |
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο:
~ἀλλ'
ἔτι
|
οἱ |
κατὰ
δώματ'
ἀκήρατος
ἦεν
ἄκοιτις |
[1, 700] |
~Τηλεβόαι
μάρναντο
καὶ
υἱέες
Ἠλεκτρύωνος:
|
~οἱ |
μὲν
ἀμυνόμενοι,
ἀτὰρ
οἵγ'
ἐθέλοντες |
[1, 1150] |
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
δ'
ἔπειθ'
|
οἱ |
μὲν
ξύλα
κάγκανα,
τοὶ
δὲ |
[1, 150] |
λυκάβαντα
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν.
~καὶ
μήν
|
οἱ |
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ
μὲν |
[1, 600] |
ἐπέτρεπον
Ἑρμείαο,
~σφωιτέροιο
τοκῆος,
ὅ
|
οἱ |
μνῆστιν
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ' |
[1, 1300] |
πτολίεθρον
ἄγειν
θρασὺν
Ἡρακλῆα;
~Ἄργεΐ
|
οἱ |
μοῖρ'
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
~ἐκπλῆσαι |
[1, 750] |
ῥ'
Ἀταλάντη
~Μαινάλῳ
ἔν
ποτέ
|
οἱ |
ξεινήιον
ἐγγυάλιξεν,
~πρόφρων
ἀντομένη:
περὶ |
[1, 300] |
αὐτὰρ
ὁ
καλὴν
~δίπλακα,
τήν
|
οἱ |
ὄπασσε
κασιγνήτη
Πελόπεια.
~ἀλλ'
ἔμπης |
[1, 700] |
ἔργον,
~δίπλακα
πορφυρέην
περονήσατο,
τήν
|
οἱ |
ὄπασσεν
~Παλλάς,
ὅτε
πρῶτον
δρυόχους |
[1, 1250] |
Ἁγνιάδην
Τῖφυν
θόρε:
τὼ
δέ
|
οἱ |
ὄσσε
~ὄστλιγγες
μαλεροῖο
πυρὸς
ὣς |
[1, 1100] |
νιφόεν
θ'
ἕδος
Οὐλύμποιο:
~καί
|
οἱ, |
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων
μέγαν
οὐρανὸν |
[1, 550] |
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
νισσομένοισιν.
~σὺν
καί
|
οἱ |
παράκοιτις
ἐπωλένιον
φορέουσα
~Πηλεΐδην
Ἀχιλῆα, |
[1, 150] |
πάλλων
πέλεκυν
μέγαν.
ἔντεα
γάρ
|
οἱ |
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
μυχάτῃ
ἐνέκρυψε
καλιῇ, |
[1, 200] |
μάλα
πάντας,
ἐπεὶ
Μινύαο
θυγατρῶν
|
~οἱ |
πλεῖστοι
καὶ
ἄριστοι
ἀφ'
αἵματος |
[1, 0] |
νόστον
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
μὲν
οὖν
|
οἱ |
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Ἄργον
Ἀθηναίης |
[1, 850] |
χεῖρας
ἑλοῦσα
~Αἰσονίδεω,
τὰ
δέ
|
οἱ |
ῥέε
δάκρυα
χήτει
ἰόντος:
~Νίσσεο, |
[1, 500] |
σθένος
Ἡρακλῆος
~ἵζανον:
ἄγχι
δέ
|
οἱ |
ῥόπαλον
θέτο,
καί
οἱ
ἔνερθεν |
[1, 1350] |
κατ'
αὐτόθι
νάσσατο
παῖδας,
~οὕς
|
οἱ |
ῥύσια
κεῖθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγεσθαι.
~Νηῦν |
[1, 1200] |
κρήνης
ἱερὸν
ῥόον,
ὥς
κέ
|
οἱ |
ὕδωρ
~φθαίη
ἀφυσσάμενος
ποτιδόρπιον,
ἄλλα |
[1, 100] |
νόον
Εὐρυσθῆος
~ὡρμήθη:
σὺν
καί
|
οἱ |
Ὕλας
κίεν,
ἐσθλὸς
ὀπάων,
~πρωθήβης, |
[1, 500] |
κραιπνοῖσι
πέδον
ῥήσσωσι
πόδεσσιν:
~ὧς
|
οἱ |
ὑπ'
Ὀρφῆος
κιθάρῃ
πέπληγον
ἐρετμοῖς |
[1, 700] |
μογέοντι
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
δ'
ἐπί
|
οἱ |
χρυσέῃ
φόρμιγγι
λιγαίνων
~ἤιε,
δὶς |
[1, 700] |
ὀχμάζουσα
θοὸν
σάκος:
ἐκ
δέ
|
οἱ |
ὤμου
~πῆχυν
ἔπι
σκαιὸν
ξυνοχὴ |
[1, 750] |
πατὴρ
ἐμὸς
ἐμβασίλευεν,
~τηνίκα
Θρηικίην,
|
οἵ |
τ'
ἀντία
ναιετάουσιν,
~δήμου
ἀπορνύμενοι |
[1, 150] |
Ζηνὸς
γὰρ
ἐπάξια
μήδετο
λέκτρων.
|
~Οἵ |
τ'
Ἀφαρητιάδαι
Λυγκεὺς
καὶ
ὑπέρβιος |
[1, 900] |
αὐτὴ
~νῆσος
ὁμῶς
κεχάροιτο
καὶ
|
οἳ |
λάχον
ὄργια
κεῖνα
~δαίμονες
ἐνναέται, |
[1, 1100] |
Τιτίην
θ'
ἅμα
Κύλληνόν
τε,
|
~οἳ |
μοῦνοι
πολέων
μοιρηγέται
ἠδὲ
πάρεδροι |
[1, 0] |
Φοῖβε,
παλαιγενέων
κλέα
φωτῶν
~μνήσομαι,
|
οἳ |
Πόντοιο
κατὰ
στόμα
καὶ
διὰ |
[1, 150] |
Ἀμφιδάμας
Κηφεύς
τ'
ἴσαν
Ἀρκαδίηθεν,
|
~οἳ |
Τεγέην
καὶ
κλῆρον
Ἀφειδάντειον
ἔναιον, |
[1, 1250] |
καὶ
νόσφιν
ἑταίρων
~εἶμι
τεῶν,
|
οἳ |
τόνγε
δόλον
συνετεκτήναντο.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 500] |
~νῆα
καὶ
ἡμιθέων
ἀνδρῶν
μένος,
|
οἳ |
τότ'
ἄριστοι
~πόντον
ἐπιπλώεσκον:
ἐπ' |
[1, 1150] |
υἱὸς
Διός,
ὥς
κεν
ἐρετμὸν
|
~οἷ |
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον
ἐντύνασθαι.
~εὗρεν |
[1, 300] |
ἡ
μὲν
λίπετ'
αὖθι
παρακλιδόν,
|
οἷα |
γεραιὴ
~ὁπλοτέρων,
ὁ
δὲ
πολλὸν |
[1, 650] |
δὴ
μενοεικέα
δῶρα
πόρωμεν
~ἀνδράσιν,
|
οἷά |
τ'
ἔοικεν
ἄγειν
ἐπὶ
νηὸς |
[1, 950] |
Χυτοῦ
στόμα
νειόθι
πέτρῃς
~πόντιον,
|
οἷά |
τε
θῆρα
λοχώμενοι
ἔνδον
ἐόντα. |
[1, 450] |
μετέπειτα
δ'
ἀμοιβαδὶς
ἀλλήλοισιν
~μυθεῦνθ'
|
οἷά |
τε
πολλὰ
νέοι
παρὰ
δαιτὶ |
[1, 550] |
δὲ
φορμίζων
εὐθήμονι
μέλπεν
ἀοιδῇ
|
~Οἰάγροιο |
πάις
νηοσσόον
εὐπατέρειαν
~Ἄρτεμιν,
ἣ |
[1, 0] |
αὐτὴ
~Καλλιόπη
Θρήικι
φατίζεται
εὐνηθεῖσα
|
~Οἰάγρῳ |
σκοπιῆς
Πιμπληίδος
ἄγχι
τεκέσθαι
~αὐτὰρ |
[1, 800] |
κασιγνήτοισι
κασιγνήτη
μελε
θυμῷ.
~ἀλλ'
|
οἶαι |
κοῦραι
ληίτιδες
ἔν
τε
δόμοισιν |
[1, 1100] |
ἀνὰ
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν
~δραξαμένη
γαίης
|
Οἰαξίδος |
ἐβλάστησεν.
~πολλὰ
δὲ
τήνγε
λιτῇσιν |
[1, 1150] |
ἑῇ
ἠρήσατο
γαστρί:
~τῆμος
ἄρ'
|
οἵγ' |
ἀφίκοντο
Κιανίδος
ἤθεα
γαίης
~ἀμφ' |
[1, 700] |
Ἠλεκτρύωνος:
~οἱ
μὲν
ἀμυνόμενοι,
ἀτὰρ
|
οἵγ' |
ἐθέλοντες
ἀμέρσαι,
~ληισταὶ
Τάφιοι:
τῶν |
[1, 950] |
λιμένι
πρυμνήσια
νηὸς
ἀνάψαι,
~ἔνθ'
|
οἵγ' |
Ἐκβασίῳ
βωμὸν
θέσαν
Ἀπόλλωνι
~εἱσάμενοι |
[1, 700] |
ἔτι
Θήβη
~κεῖτο
πέλας,
τῆς
|
οἵγε |
νέον
βάλλοντο
δομαίους
~ἱέμενοι.
Ζῆθος |
[1, 450] |
ἄτην
ζωρὸν
μέθυ
θαρσαλέον
κῆρ
|
~οἰδάνει |
ἐν
στήθεσσι,
θεοὺς
δ'
ἀνέηκεν |
[1, 700] |
ἔτι
δεύετο
μοῦνον
~ἀκτῖνος,
τὴν
|
οἵδε |
σιδηρείῃς
ἐλάασκον
~σφύρῃσιν,
μαλεροῖο
πυρὸς |
[1, 1000] |
ἀνέμοιο
~λυσάμενοι
προτέρωσε
διὲξ
ἁλὸς
|
οἶδμα |
νέοντο.
~ἡ
δ'
ἔθεεν
λαίφεσσι |
[1, 550] |
ἔντομα
μήλων
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς
|
οἴδματι: |
διπλόα
δ'
ἀκταῖς
~ἤματ'
ἐλινύεσκον: |
[1, 1150] |
εἰσορόωντες,
~δὴ
τότ'
ἀνοχλίζων
τετρηχότος
|
οἴδματος |
ὁλκοὺς
~μεσσόθεν
ἆξεν
ἐρετμόν.
ἀτὰρ |
[1, 150] |
καὶ
πόντου
ἐπὶ
γλαυκοῖο
θέεσκεν
|
~οἴδματος, |
οὐδὲ
θοοὺς
βάπτεν
πόδας,
ἀλλ' |
[1, 600] |
~μήτινα
λευγαλέοιο
φόνου
τίσειαν
ἀμοιβήν.
|
~οἴη |
δ'
ἐκ
πασέων
γεραροῦ
περιφείσατο |
[1, 400] |
δ'
ἔτρεπον
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης
|
οἰήια |
νηὸς
ἔρυσθαι.
~Ἔνθεν
δ'
αὖ |
[1, 1250] |
~αἴ
κε
θεοὶ
δώωσιν
ὑπότροπον
|
οἴκαδε |
νόστον.
~ἀλλὰ
τί
μύθων
ἦδος; |
[1, 1000] |
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις
ἔμελλεν
|
~οἴκαδε |
νυμφιδίους
θαλάμους
καὶ
λέκτρον
ἱκέσθαι. |
[1, 50] |
Εὐρυτίων.
σὺν
καὶ
τρίτος
ἦεν
|
Ὀιλεύς, |
~ἔξοχος
ἠνορέην
καὶ
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν |
[1, 150] |
~ἠμὲν
ναυτιλίης
ἠδ'
ἄρεος
εὐχετόωντο.
|
~Οἰνεΐδης |
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς
Καλυδῶνος |
[1, 1000] |
δ'
ἄμφω
Μεγαλοσσάκεα
Φλογίον
τε.
|
~Οἰνεΐδης |
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ἕλεν
θρασὺν |
[1, 150] |
γυνὴ
τέκε:
τὸν
μὲν
ἄρ'
|
Οἰνεὺς |
~ἤδη
γηραλέον
κοσμήτορα
παιδὸς
ἴαλλεν: |
[1, 150] |
Μελέαγρος
ἀνήλυθε,
Λαοκόων
τε,
~Λαοκόων
|
Οἰνῆος |
ἀδελφεός,
οὐ
μὲν
ἰῆς
γε |
[1, 600] |
ἄπο,
τόν
ῥα
Θόαντι
~νηιὰς
|
Οἰνοίη |
νύμφη
τέκεν
εὐνηθεῖσα.
~τῇσι
δὲ |
[1, 600] |
φύγῃ.
καὶ
τὸν
μὲν
ἐς
|
Οἰνοίην |
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ
Σίκινόν
γε |
[1, 750] |
ἤλασεν
ἵππους,
~σὺν
τῷ
δ'
|
Οἰνόμαος |
προτενὲς
δόρυ
χειρὶ
μεμαρπὼς
~ἄξονος |
[1, 1150] |
ἀμφὶ
πυρήια
δινεύεσκον:
~οἱ
δ'
|
οἶνον |
κρητῆρσι
κέρων,
πονέοντο
τε
δαῖτα, |
[1, 450] |
καὶ
μέθυ
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν
|
~οἰνοχόων: |
μετέπειτα
δ'
ἀμοιβαδὶς
ἀλλήλοισιν
~μυθεῦνθ' |
[1, 450] |
πολλὰ
νέοι
παρὰ
δαιτὶ
καὶ
|
οἴνῳ |
~τερπνῶς
ἑψιόωνται,
ὅτ'
ἄατος
ὕβρις |
[1, 450] |
χαλίκρητον
λαρὸν
μέθυ:
δεύετο
δ'
|
οἴνῳ |
~χείλεα,
κυάνεαί
τε
γενειάδες:
οἱ |
[1, 1300] |
θεὰ
ποιήσατο
νύμφη
~ὃν
πόσιν,
|
οἷό |
περ
οὕνεκ'
ἀποπλαγχθέντες
ἔλειφθεν.
~Ἠ, |
[1, 250] |
ἔχετο
κλαίουσ'
ἀδινώτερον,
ἠύτε
κούρη
|
~οἰόθεν |
ἀσπασίως
πολιὴν
τροφὸν
ἀμφιπεσοῦσα
~μύρεται, |
[1, 350] |
ῥα
πτολίεθρον
ἔναιεν.
~τοῖς
μέσσην
|
οἴοισιν |
ἀπὸ
κληῖδα
λίποντο
~αὔτως,
οὔ |
[1, 650] |
ἔτι
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που
|
ὀίομαι |
εἰς
ἔτος
ἤδη
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι, |
[1, 1000] |
μέγα
πέπταται
ἕρκος.
~ὧς
τὸν
|
ὀιόμενόν |
που
ἀδευκέος
ἔκτοθεν
ἄτης
~εἶναι |
[1, 250] |
χερσίν,
~τέκνον
ἐμόν:
τὸ
γὰρ
|
οἶον |
ἔην
ἔτι
λοιπὸν
ἐέλδωρ
~ἐκ |
[1, 600] |
ζήλοιό
τ'
ἐπισμυγερῶς
ἀκόρητοι.
~οὐκ
|
οἶον |
σὺν
τῇσιν
ἑοὺς
ἔρραισαν
ἀκοίτας |
[1, 450] |
ἐμοὶ
τοιόνδε
θεοὶ
τελέουσιν
ὄλεθρον,
|
~οἷον |
Ἀλωιάδῃσι
πατὴρ
τεὸς
ἐγγυάλιξεν.
~φράζεο |
[1, 800] |
πόληος.
~Ἴσκεν,
ἀμαλδύνουσα
φόνου
τέλος,
|
οἷον |
ἐτύχθη
~ἀνδράσιν:
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε |
[1, 1150] |
ὄζοις,
οὐδὲ
μέγα
τηλεθόωσαν,
~ἀλλ'
|
οἷον |
ταναῆς
ἔρνος
πέλει
αἰγείροιο:
~τόσση |
[1, 0] |
ἀνέρος,
ὅν
τιν'
ἴδοιτο
~δημόθεν
|
οἰοπέδιλον, |
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
~δηρὸν
δ' |
[1, 50] |
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
ὀλέσθαι,
ὅτε
σφέας
|
οἶος |
ἀπ'
ἄλλων
~ἤλασ'
ἀριστήων:
οἱ |
[1, 1200] |
~Τοῦ
δ'
ἥρως
ἰάχοντος
ἐπέκλυεν
|
οἶος |
ἑταίρων
~Εἰλατίδης
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε |
[1, 300] |
μὲν
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
|
~οἷος |
δ'
ἐκ
νηοῖο
θυώδεος
εἶσιν |
[1, 600] |
~ῥηίτερον
πάσῃσιν
Ἀθηναίης
πέλεν
ἔργων,
|
~οἷς |
αἰεὶ
τὸ
πάροιθεν
ὁμίλεον.
ἀλλὰ |
[1, 1150] |
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ
ὁ
δαίνυσθαι
ἑτάροις
|
οἷς |
εὖ
ἐπιτείλας
~βῆ
ῥ̓
ἴμεν |
[1, 450] |
πρὶν
ἐπιφλύειν
μακάρεσσιν
~υἷας
Ἀλωιάδας,
|
οἷς |
οὐδ'
ὅσον
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
ἔμπης |
[1, 350] |
ἴασι
~δμῶες
ἐμοὶ
σταθμῶν
σημάντορες,
|
οἷσι |
μέμηλεν
~δεῦρο
βόας
ἀγέληθεν
ἐὺ |
[1, 450] |
ἀτίζειν;
~ἄλλοι
μῦθοι
ἔασι
παρήγοροι,
|
οἷσί |
περ
ἀνὴρ
~θαρσύνοι
ἕταρον:
σὺ |
[1, 750] |
δαΐξαι.
~Ἐν
καὶ
Ἀπόλλων
Φοῖβος
|
ὀιστεύων |
ἐτέτυκτο,
~βούπαις
οὔπω
πολλός,
ἑὴν |
[1, 1150] |
πάχος
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
δ'
|
ὀιστοδόκην |
μὲν
ἐπὶ
χθονὶ
θῆκε
φαρέτρην |
[1, 450] |
~ἠνορέην:
ἔμπης
δὲ
θοοῖς
ἐδάμησαν
|
ὀιστοῖς |
~ἄμφω
Λητοΐδαο,
καὶ
ἴφθιμοί
περ |
[1, 1000] |
φόνοιο
~Γηγενέων
ἥρωες
ἀρήιοι,
ἠμὲν
|
ὀιστοῖς |
~ἠδὲ
καὶ
ἐγχείῃσι
δεδεγμένοι,
εἰσόκε |
[1, 1250] |
ἀείρων
~ἵησιν
μύκημα,
κακῷ
βεβολημένος
|
οἴστρῳ: |
~ὧς
ὅγε
μαιμώων
ὁτὲ
μὲν |
[1, 950] |
ὅτε
στόλον
ἠδὲ
γενέθλην
~ἔκλυον,
|
οἵτινες |
εἶεν,
ἐυξείνως
ἀρέσαντο,
~καί
σφεας |
[1, 50] |
Κλυτίος
τε
καὶ
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο,
|
~Οἰχαλίης |
ἐπίουροι,
ἀπηνέος
Εὐρύτου
υἷες,
~Εὐρύτου, |
[1, 800] |
ἔχοις
γέρας:
οὐδέ
τί
σ'
|
οἴω |
~γαῖαν
ὀνόσσεσθαι:
περὶ
γὰρ
βαθυλήιος |
[1, 150] |
τοῦ
δ'
οὔτιν'
ὑπέρτερον
ἄλλον
|
ὀίω, |
~νόσφιν
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ |
[1, 1050] |
ὅγε
κεκλιμένον
μαλακοῖς
ἐνὶ
κώεσιν
|
οἰῶν. |
~κινήσας
ἀνέγειρε
παρασχεδόν,
ὧδέ
τ' |
[1, 1000] |
εἰς
βένθος
ἔρειδον,
~ἄμφω
ἅμ'
|
οἰωνοῖσι |
καὶ
ἰχθύσι
κύρμα
γενέσθαι.
~Ἥρωες |
[1, 100] |
ἐπεὶ
δεδαὼς
τὸν
ἑὸν
μόρον
|
οἰωνοῖσιν |
~ἤιε,
μή
οἱ
δῆμος
ἐυκλείης |
[1, 400] |
κακοῖς
δεδαὼς
ἔτι
καὶ
πάρος
|
οἰωνοῖσιν |
~πότμον
ἐμὸν
πάτρης
ἐξήιον,
ὄφρ' |
[1, 100] |
~Λητοΐδης:
αὐτὸς
δὲ
θεοπροπίας
ἐδίδαξεν
|
~οἰωνούς |
τ'
ἀλέγειν
ἠδ'
ἔμπυρα
σήματ' |
[1, 50] |
περὶ
πάντων
~Λητοΐδης
ἐδίδαξε
θεοπροπίας
|
οἰωνῶν: |
~ἠδὲ
καὶ
Εὐρυδάμας
Κτιμένου
πάις: |
[1, 1100] |
~εὐκόσμως,
καὶ
δή
μιν
ἐπ'
|
ὀκριόεντι |
κολωνῷ
~ἵδρυσαν
φηγοῖσιν
ἐπηρεφὲς
ἀκροτάτῃσιν, |
[1, 1050] |
σε
τόδ'
ἱερὸν
εἰσανιόντα
~Δινδύμου
|
ὀκριόεντος |
ἐύθρονον
ἱλάξασθαι
~μητέρα
συμπάντων
μακάρων: |
[1, 150] |
Ἠλείοισι
δ'
ὅγ'
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
|
~ὄλβῳ |
κυδιόων:
μέγα
δ'
ἵετο
Κολχίδα |
[1, 450] |
καὶ
ἐμοὶ
τοιόνδε
θεοὶ
τελέουσιν
|
ὄλεθρον, |
~οἷον
Ἀλωιάδῃσι
πατὴρ
τεὸς
ἐγγυάλιξεν. |
[1, 50] |
περ
ἔτι
κλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
|
ὀλέσθαι, |
ὅτε
σφέας
οἶος
ἀπ'
ἄλλων |
[1, 0] |
καὶ
ἀλλοδαποῖσι
μετ'
ἀνδράσι
νόστον
|
ὀλέσσῃ. |
~Νῆα
μὲν
οὖν
οἱ
πρόσθεν |
[1, 950] |
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
~κεῖσε
καὶ
εὐναίης
|
ὀλίγον |
λίθον
ἐκλύσαντες
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν
ὑπὸ |
[1, 800] |
πτολίεθρον
ἀτημελέες
ἀλάληντο.
~οὐδὲ
πατὴρ
|
ὀλίγον |
περ
ἑῆς
ἀλέγιζε
θυγατρός,
~εἰ |
[1, 750] |
δεύετο
λειμὼν
~ἑρσήεις,
πολέες
δ'
|
ὀλίγους |
βιόωντο
νομῆας.
~Ἐν
δὲ
δύω |
[1, 350] |
ἐπὶ
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς
κεν
|
ὀλισθαίνουσα |
δι'
αὐτάων
φορέοιτο.
~ὕψι
δ' |
[1, 1300] |
λαγόνων
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
χειρὶ
~νηίου
|
ὁλκαίοιο, |
καὶ
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε
παρὲκ |
[1, 600] |
~ὅσσον
ἐς
ἔνδιόν
κεν
ἐύστολος
|
ὁλκὰς |
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ
σκιάει,
καὶ |
[1, 1150] |
~δὴ
τότ'
ἀνοχλίζων
τετρηχότος
οἴδματος
|
ὁλκοὺς |
~μεσσόθεν
ἆξεν
ἐρετμόν.
ἀτὰρ
τρύφος |
[1, 350] |
χθαμαλώτερον
ἐξελάχαινον
~στείρης,
ἐν
δ'
|
ὁλκῷ |
ξεστὰς
στορέσαντο
φάλαγγας:
~τὴν
δὲ |
[1, 1050] |
στονόεντος
ὑποτροπίῃ
πολέμοιο.
~ἠῶθεν
δ'
|
ὀλοὴν |
καὶ
ἀμήχανον
εἰσενόησαν
~ἀμπλακίην
ἄμφω: |
[1, 450] |
μιῇ
συναρηρότα
μορφῇ,
~νείκεος
ἐξ
|
ὀλοοῖο |
διέκριθεν
ἀμφὶς
ἕκαστα:
~ἠδ'
ὡς |
[1, 1200] |
ἱστόν
νεός,
εὖτε
μάλιστα
~χειμερίη
|
ὀλοοῖο |
δύσις
πέλει
Ὠρίωνος,
~ὑψόθεν
ἐμπλήξασα |
[1, 250] |
ὀπάσσαι.
~ἄλλη
δ'
εἰς
ἑτέρην
|
ὀλοφύρετο |
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
καὶ
σοὶ |
[1, 450] |
καὶ
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιε,
φρονέεις
|
ὀλοφώια |
καὶ
πάρος
αὐτῷ.
~ἦέ
τοι |
[1, 200] |
ἔκτοθι
βάλλει;
~αὐτῆμάρ
κε
δόμους
|
ὀλοῷ |
πυρὶ
δῃώσειαν
~Αἰήτεω,
ὅτε
μή |
[1, 250] |
ἄχος:
σὺν
δέ
σφι
πατὴρ
|
ὀλοῷ |
ὑπὸ
γήραι
~ἐντυπὰς
ἐν
λεχέεσσι |
[1, 450] |
κυάνεαί
τε
γενειάδες:
οἱ
δ'
|
ὁμάδησαν |
~πάντες
ὁμῶς,
Ἴδμων
δὲ
καὶ |
[1, 300] |
~αὐτός,
ὅτις
ξυνάγειρε,
καὶ
ἀρχεύοι
|
ὁμάδοιο. |
~Ἠ
ῥα
μέγα
φρονέων,
ἐπὶ |
[1, 1050] |
ὑποτρέσσωσι
πέλειαι.
~ἐς
δὲ
πύλας
|
ὁμάδῳ |
πέσον
ἀθρόοι:
αἶψα
δ'
ἀυτῆς |
[1, 500] |
~στησάμενοι,
φόρμιγγος
ὑπαὶ
περὶ
βωμὸν
|
ὁμαρτῇ |
~ἐμμελέως
κραιπνοῖσι
πέδον
ῥήσσωσι
πόδεσσιν: |
[1, 300] |
ἀεικελίη
πέλε
νηί:
~κεῖσε
δ'
|
ὁμαρτήσουσιν |
ἔται
δμῶές
τε
κιόντι.
~Ἠ, |
[1, 650] |
ῥ'
ὅτε
δὴ
μάλα
πᾶσαι
|
ὁμιλαδὸν |
ἠγερέθοντο,
~αὐτίκ'
ἄρ'
ἥγ'
ἐνὶ |
[1, 600] |
ἔργων,
~οἷς
αἰεὶ
τὸ
πάροιθεν
|
ὁμίλεον. |
ἀλλὰ
γὰρ
ἔμπης
~ἦ
θαμὰ |
[1, 850] |
ἑ
βάξις
ἵκηται.
~Ὧς
νείκεσσεν
|
ὅμιλον: |
ἐναντία
δ'
οὔ
νύ
τις |
[1, 200] |
τίς
Πελίαο
νόος;
πόθι
τόσσον
|
ὅμιλον |
~ἡρώων
γαίης
Παναχαιίδος
ἔκτοθι
βάλλει; |
[1, 150] |
~ὧδ'
ἔτι
κουρίζων
περιθαρσέα
δῦνεν
|
ὅμιλον |
~ἡρώων.
τοῦ
δ'
οὔτιν'
ὑπέρτερον |
[1, 100] |
~αὐτή
μιν
Τριτωνὶς
ἀριστήων
ἐς
|
ὅμιλον |
~ὦρσεν
Ἀθηναίη,
μετὰ
δ'
ἤλυθεν |
[1, 650] |
πέλονται;
~ὡς
καὶ
νῦν
ὅδ'
|
ὅμιλος |
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ
δὲ
τὸ |
[1, 300] |
φάσθαι
~ἔμπης
ἱεμένη
δύνατο,
προθέοντος
|
ὁμίλου: |
~ἀλλ'
ἡ
μὲν
λίπετ'
αὖθι |
[1, 1200] |
Ὕλας
χαλκέῃ
σὺν
κάλπιδι
νόσφιν
|
ὁμίλου |
~δίζητο
κρήνης
ἱερὸν
ῥόον,
ὥς |
[1, 0] |
ἀνώγει
~πηοσύνη
καὶ
κῆδος
ἐνικρινθῆναι
|
ὁμίλῳ. |
~Οὐδὲ
Φεραῖς
Ἄδμητος
ἐυρρήνεσσιν
ἀνάσσων |
[1, 200] |
ἄρα
καὶ
τὼ
μέλλον
ἐνικρινθῆναι
|
ὁμίλῳ. |
~Τόσσοι
ἄρ'
Αἰσονίδῃ
συμμήστορες
ἠγερέθοντο. |
[1, 600] |
θαμὰ
δὴ
πάπταινον
ἐπὶ
πλατὺν
|
ὄμμασι |
πόντον
~δείματι
λευγαλέῳ,
ὁπότε
Θρήικες |
[1, 150] |
Λυγκεὺς
δὲ
καὶ
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
|
~ὄμμασιν, |
εἰ
ἐτεόν
γε
πέλει
κλέος, |
[1, 500] |
ἐμνώοντο.
~Αὐτὰρ
ὅτ'
αἰγλήεσσα
φαεινοῖς
|
ὄμμασιν |
Ἠὼς
~Πηλίου
αἰπεινὰς
ἴδεν
ἄκριας, |
[1, 850] |
δ'
οὔ
νύ
τις
ἔτλη
|
~ὄμματ' |
ἀνασχεθέειν,
οὐδὲ
προτιμυθήσασθαι:
~ἀλλ'
αὔτως |
[1, 500] |
Ἰήσων
~δακρυόεις
γαίης
ἀπὸ
πατρίδος
|
ὄμματ' |
ἔνεικεν.
~οἱ
δ'
ὥστ'
ἠίθεοι |
[1, 750] |
ξείνῳ:
ὁ
δ'
ἐπὶ
χθονὸς
|
ὄμματ' |
ἐρείσας
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως,
ὄφρ'
ἀγλαὰ |
[1, 750] |
~καί
σφισι
κυανέοιο
δι'
ἠέρος
|
ὄμματα |
θέλγει
~καλὸν
ἐρευθόμενος,
γάνυται
δέ |
[1, 50] |
οὐ
μὲν
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
|
ὁμόθεν: |
νόσφιν
γὰρ
ἀλευάμενοι
κατένασθεν
~Αἰγίνης, |
[1, 450] |
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ
δηριόωντας
|
ὁμοκλήσαντες |
ἑταῖροι
~αὐτός
τ'
Αἰσονίδης
κατερήτυεν: |
[1, 550] |
τε
δυσήνεμον
εἰσορόωντες.
~ἠῶθεν
δ'
|
Ὁμόλην |
αὐτοσχεδὸν
εἰσορόωντες
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον: |
[1, 600] |
~ἀμφ'
εὐνῇ,
πᾶν
δ'
ἄρσεν
|
ὁμοῦ |
γένος,
ὥς
κεν
ὀπίσσω
~μήτινα |
[1, 1200] |
ἐρύσηται:
~ὧς
ὅγε
τὴν
ἤειρεν.
|
ὁμοῦ |
δ'
ἀνὰ
τόξα
καὶ
ἰοὺς |
[1, 950] |
λαρὸν
μέθυ
δευουένοισιν
~μῆλά
θ'
|
ὁμοῦ: |
δὴ
γάρ
οἱ
ἔην
φάτις, |
[1, 350] |
αὐτοὶ
ἐνέσταθεν
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα
θ'
|
ὁμοῦ |
καὶ
χεῖρας
ἐπήλασαν.
ἐν
δ' |
[1, 1050] |
τόθεν
τρηχεῖαι
ἀνηέρθησαν
ἄελλαι
~ἤμαθ'
|
ὁμοῦ |
νύκτας
τε
δυώδεκα,
τοὺς
δὲ |
[1, 300] |
ἠγερέθοντο.
~ἐς
δ'
ἐνόησαν
Ἄκαστον
|
ὁμῶς |
Ἄργον
τε
πόληος
~νόσφι
καταβλώσκοντας, |
[1, 450] |
γενειάδες:
οἱ
δ'
ὁμάδησαν
~πάντες
|
ὁμῶς, |
Ἴδμων
δὲ
καὶ
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν: |
[1, 50] |
κηδεμονῆας.
~ἀλλά
ἑ
τηλύγετόν
περ
|
ὁμῶς |
καὶ
μοῦνον
ἐόντα
~πέμπεν,
ἵνα |
[1, 850] |
τελεῖσθαι.
~μνώεο
μὴν
ἀπεών
περ
|
ὁμῶς |
καὶ
νόστιμος
ἤδη
~Ὑψιπύλης:
λίπε |
[1, 900] |
μυθήσομαι:
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
~νῆσος
|
ὁμῶς |
κεχάροιτο
καὶ
οἳ
λάχον
ὄργια |
[1, 1050] |
γόων,
τίλλοντό
τε
χαίτας
~αὐτοὶ
|
ὁμῶς |
λαοί
τε
Δολίονες.
αὐτὰρ
ἔπειτα |
[1, 1150] |
ταναῆς
ἔρνος
πέλει
αἰγείροιο:
~τόσση
|
ὁμῶς |
μῆκός
τε
καὶ
ἐς
πάχος |
[1, 50] |
ὑπότροπος.
αισα
γὰρ
ἦεν
~αὐτὸν
|
ὁμῶς |
Μόψον
τε
δαήμονα
μαντοσυνάων
~πλαγχθέντας |
[1, 500] |
λήξαντος
ἔτι
προύχοντο
κάρηνα
~πάντες
|
ὁμῶς |
ὀρθοῖσιν
ἐπ'
οὔασιν
ἠρεμέοντες
~κηληθμῷ: |
[1, 750] |
καλύπτρης
~μητέρα
θαρσαλέως
Τιτυὸν
μέγαν,
|
ὅν |
ῥ'
ἔτεκέν
γε
~δῖ'
Ἐλάρη, |
[1, 0] |
κοιρανέοντα.
~Ἤλυθε
δ'
Ἀστερίων
αὐτοσχεδόν,
|
ὅν |
ῥα
Κομήτης
~γείνατο
δινήεντος
ἐφ' |
[1, 1200] |
σχεδόν,
ἠύτε
τις
θὴρ
~ἄγριος,
|
ὅν |
ῥά
τε
γῆρυς
ἀπόπροθεν
ἵκετο |
[1, 750] |
προτὶ
ἄστυ,
φαεινῷ
ἀστέρι
ἶσος,
|
~ὅν |
ῥά
τε
νηγατέῃσιν
ἐεργόμεναι
καλύβῃσιν |
[1, 0] |
~μοῖρα
μένει
στυγερή,
τοῦδ'
ἀνέρος,
|
ὅν |
τιν'
ἴδοιτο
~δημόθεν
οἰοπέδιλον,
ὑπ' |
[1, 150] |
νέεσθαι.
~Βῆ
δὲ
καὶ
Αὐγείης,
|
ὃν |
δὴ
φάτις
Ἠελίοιο
~ἔμμεναι:
Ἠλείοισι |
[1, 1200] |
ἐκ
πατρὸς
ἀπούρας,
~δίου
Θειοδάμαντος,
|
ὃν |
ἐν
Δρυόπεσσιν
ἔπεφνεν
~νηλειῶς,
βοὸς |
[1, 900] |
ἥρως
Λἰνήιος
υἱὸς
ἄνασσεν
~Κύζικος,
|
ὃν |
κούρη
δίου
τέκεν
Εὐσώροιο
~Αἰνήτη. |
[1, 50] |
~Ἤλυθε
δ'
αὖ
Μόψος
Τιταρήσιος,
|
ὃν |
περὶ
πάντων
~Λητοΐδης
ἐδίδαξε
θεοπροπίας |
[1, 1300] |
Ὕλαν
φιλότητι
θεὰ
ποιήσατο
νύμφη
|
~ὃν |
πόσιν,
οἷό
περ
οὕνεκ'
ἀποπλαγχθέντες |
[1, 250] |
ἡγηλάζει:
~καί
ἑ
νέον
πολέεσσιν
|
ὀνείδεσιν |
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
δέ
τ'
ὀδυρομένῃ |
[1, 250] |
μὲν
οὐδ'
ὅσον,
οὐδ'
ἐν
|
ὀνείρῳ |
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος
ἐμοὶ
κακὸν |
[1, 200] |
κέ
τις
ἔτλη
~ἠνορέην
τ'
|
ὀνόσασθαι, |
ὃ
καὶ
μεταρίθμιος
ἦεν
~πᾶσιν |
[1, 850] |
γάμων
ἐπιδευέες
ἐνθάδ'
ἔβημεν
~κεῖθεν,
|
ὀνοσσάμενοι |
πολιήτιδας;
αὖθι
δ'
ἕαδεν
~ναίοντας |
[1, 800] |
οὐδέ
τί
σ'
οἴω
~γαῖαν
|
ὀνόσσεσθαι: |
περὶ
γὰρ
βαθυλήιος
ἄλλων
~νήσων, |
[1, 1000] |
μελίας
τε
καὶ
ἀσπίδας
ἀλλήλοισιν
|
~ὀξείῃ |
ἴκελοι
ῥιπῇ
πυρός,
ἥ
τ' |
[1, 250] |
~μήτηρ
δ'
ἀμφ'
αὐτὸν
βεβολημένη.
|
ὀξὺ |
δ'
ἑκάστην
~δῦνεν
ἄχος:
σὺν |
[1, 150] |
ἀλκῇ
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς
δὲ
καὶ
|
ὀξυτάτοις |
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
εἰ
ἐτεόν
γε |
[1, 500] |
τε:
τὰ
γὰρ
Διὶ
κῦδος
|
ὀπάζει. |
~Ἠ,
καὶ
ὁ
μὲν
φόρμιγγα |
[1, 800] |
~χρησμοσύνης,
ἣν
ἄμμι
σέθεν
χατέουσιν
|
ὀπάζεις. |
~εἶμι
δ'
ὑπότροπος
αὖτις
ἀνὰ |
[1, 600] |
~Θρηικίην
δῃοῦντες:
ἐπεὶ
χόλος
αἰνὸς
|
ὄπαζεν |
~Κύπιδος,
οὕνεκά
μιν
γεράων
ἐπὶ |
[1, 300] |
τε:
~Μήτις
ἐμοὶ
τόδε
κῦδος
|
ὀπαζέτω. |
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~πείσομαι:
ὥστε |
[1, 200] |
ἄειρον,
~εὐχόμεναι
νόστοιο
τέλος
θυμηδὲς
|
ὀπάσσαι. |
~ἄλλη
δ'
εἰς
ἑτέρην
ὀλοφύρετο |
[1, 650] |
~πέμπωμεν
ξείνοισιν,
ἐπεὶ
καὶ
ἄρειον
|
ὀπάσσαι. |
~ὔμμι
γε
μὴν
τίς
μῆτις |
[1, 850] |
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
νόστον
|
ὀπάσσαι. |
~ὧς
δὲ
καὶ
Ὑψιπύλη
ἠρήσατο |
[1, 1350] |
ἠὲ
θανόντος.
~τοῖο
δὲ
ῥύσι'
|
ὄπασσαν |
ἀποκρίναντες
ἀρίστους
~υἱέας
ἐκ
δήμοιο, |
[1, 300] |
ὁ
καλὴν
~δίπλακα,
τήν
οἱ
|
ὄπασσε |
κασιγνήτη
Πελόπεια.
~ἀλλ'
ἔμπης
τὼ |
[1, 150] |
~παῖδα
δ'
ἑὸν
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν
|
ὄπασσεν. |
~βῆ
δ'
ὅγε
Μαιναλίης
ἄρκτου |
[1, 700] |
~δίπλακα
πορφυρέην
περονήσατο,
τήν
οἱ
|
ὄπασσεν |
~Παλλάς,
ὅτε
πρῶτον
δρυόχους
ἐπεβάλλετο |
[1, 100] |
καί
οἱ
Ὕλας
κίεν,
ἐσθλὸς
|
ὀπάων, |
~πρωθήβης,
ἰῶν
τε
φορεὺς
φύλακός |
[1, 850] |
ὦρτο
~Αἰσονίδης:
οἱ
δ'
ἄλλοι
|
ὅπῃ |
καὶ
ἔκυρσαν
ἕκαστος,
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν, |
[1, 1300] |
δηρίσασθαι.
~Ἠ
ῥα,
καὶ
ἀρθμηθέντες,
|
ὅπῃ |
πάρος,
ἑδριόωντο.
~τὼ
δὲ
Διὸς |
[1, 1050] |
καρήατος
Αἰσονίδαο
~πωτᾶτ'
ἀλκυονὶς
λιγυρῇ
|
ὀπὶ |
θεσπίζουσα
~λῆξιν
ὀρινομένων
ἀνέμων:
συνέηκε |
[1, 450] |
~τὸν
δ'
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς
μεγάλῃ
|
ὀπὶ |
νείκεσεν
Ἴδας:
~Αἰσονίδη,
τίνα
τήνδε |
[1, 750] |
ἄστεος
ἐντὸς
ἔβησαν,
~δημότεραι
μὲν
|
ὄπισθεν |
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ:
ὁ |
[1, 800] |
δεξιτερῆς
χειρὸς
θίγεν:
αἶψα
δ'
|
ὀπίσσω |
~βῆ
ῥ'
ἴμεν,
ἀμφὶ
δὲ |
[1, 850] |
πατρὸς
ἐμεῖο
παρέσσεται,
ἢν
καὶ
|
ὀπίσσω |
~δή
ποτε
νοστήσας
ἐθέλῃς
ἄψορρον |
[1, 1100] |
~κεῖνο
ποτὸν
κρήνην
περιναιέται
ἄνδρες
|
ὀπίσσω. |
~καὶ
τότε
μὲν
δαῖτ'
ἀμφὶ |
[1, 600] |
ἄρσεν
ὁμοῦ
γένος,
ὥς
κεν
|
ὀπίσσω |
~μήτινα
λευγαλέοιο
φόνου
τίσειαν
ἀμοιβήν. |
[1, 0] |
Πελίης
φάτιν
ἔκλυεν,
ὥς
μιν
|
ὀπίσσω |
~μοῖρα
μένει
στυγερή,
τοῦδ'
ἀνέρος, |
[1, 650] |
μακάρων
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ'
|
ὀπίσσω |
~μυρία
δηιοτῆτος
ὑπέρτερα
πήματα
μίμνει, |
[1, 300] |
ξυνὸς
γὰρ
ἐς
Ἑλλάδα
νόστος
|
ὀπίσσω, |
~ξυναὶ
δ'
ἄμμι
πέλονται
ἐς |
[1, 400] |
ἐς
Ἑλλάδα.
σοὶ
δ'
ἂν
|
ὀπίσσω |
~τόσσων,
ὅσσοι
κεν
νοστήσομεν,
ἀγλαὰ |
[1, 1300] |
τέ
σφιν
στυγερὴ
τίσις
ἔπλετ'
|
ὀπίσσω |
~χερσὶν
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ
μιν |
[1, 1250] |
ἰνδάλλοντο.
~καί
νύ
κεν
ἂψ
|
ὀπίσω |
Μυσῶν
ἐπὶ
γαῖαν
ἵκοντο
~λαῖτμα |
[1, 1000] |
ἔμπεδον,
ἀλλὰ
θύελλαι
~ἀντίαι
ἁρπάγδην
|
ὀπίσω |
φέρον,
ὄφρ'
ἐπέλασσαν
~αὖτις
ἐυξείνοισι |
[1, 350] |
κε
νῆ'
ἐρύσαιμεν
ἔσω
ἁλός,
|
ὅπλα |
δὲ
πάντα
~ἐνθέμενοι
πεπάλαχθε
κατὰ |
[1, 650] |
θέμις
ἐστί,
πάρος
κακότητα
πελάσσαι.
|
~ὁπλοτέρῃσι |
δὲ
πάγχυ
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα. |
[1, 950] |
γὰρ
αὖθι
λέλειπτο
σὺν
ἀνδράσιν
|
ὁπλοτέροισιν |
~Ἡρακλέης,
ὃς
δή
σφι
παλίντονον |
[1, 0] |
~ὁππότε
Κενταύροις
Λαπίθαι
ἐπὶ
θωρήσσοντο,
|
~ὁπλότερος |
πολέμιζε:
τότ'
αὖ
βαρύθεσκέ
οἱ |
[1, 300] |
λίπετ'
αὖθι
παρακλιδόν,
οἷα
γεραιὴ
|
~ὁπλοτέρων, |
ὁ
δὲ
πολλὸν
ἀποπλαγχθεὶς
ἐλιάσθη. |
[1, 350] |
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν
πάμπρωτον
ἐυστρεφεῖ
ἔνδοθεν
|
ὅπλῳ |
~τεινάμενοι
ἑκάτερθεν,
ἵν'
εὖ
ἀραροίατο |
[1, 50] |
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα
Μενοίτιον
ἐξ
|
Ὀπόεντος |
~ὦρσεν,
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν
ὄφρα |
[1, 550] |
κέλευθα
διασκαίροντες
ἕποντο.
~ὡς
δ'
|
ὁπότ' |
ἀγραύλοιο
κατ'
ἴχνια
σημαντῆρος
~μυρία |
[1, 600] |
πλατὺν
ὄμμασι
πόντον
~δείματι
λευγαλέῳ,
|
ὁπότε |
Θρήικες
ἴασιν.
~τῶ
καὶ
ὅτ' |
[1, 1200] |
κελεύθου,
~δέκτο
γὰρ
Ἡρακλῆα
πελώριον,
|
ὁππόθ' |
ἵκοιτο.
~βῆ
δὲ
μεταΐξας
Πηγέων |
[1, 50] |
οὐκ
ἀνθρώποισι
κακὸν
μήκιστον
ἐπαυρεῖν,
|
~ὁππότε |
κἀκείνους
Λιβύῃ
ἔνι
ταρχύσαντο,
~τόσσον |
[1, 0] |
ὃς
πρὶν
μὲν
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
|
~ὁππότε |
Κενταύροις
Λαπίθαι
ἐπὶ
θωρήσσοντο,
~ὁπλότερος |
[1, 1300] |
δὲ
γαῖαν
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
|
ὁππότε |
μή
οἱ
~ἢ
ζωοῦ
εὕροιεν |
[1, 450] |
πατὴρ
τεὸς
ἐγγυάλιξεν.
~φράζεο
δ'
|
ὅππως |
χεῖρας
ἐμὰς
σόος
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ |
[1, 0] |
ἔλειπτο,
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην
γὰρ
|
ὄπυιεν |
~Αἴσων
Ἀλκιμέδην
Φυλακηίδα:
τῆς
μιν |
[1, 250] |
τὸ
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν
ἀγητὴ
~δμωὶς
|
ὅπως |
κενεοῖσι
λελείψομαι
ἐν
μεγάροισιν,
~σεῖο |
[1, 900] |
ὁμῶς
κεχάροιτο
καὶ
οἳ
λάχον
|
ὄργια |
κεῖνα
~δαίμονες
ἐνναέται,
τὰ
μὲν |
[1, 550] |
~αὐτὰρ
ὅ
γ'
ἐξ
ὑπάτου
|
ὄρεος |
κίεν
ἄγχι
θαλάσσης
~Χείρων
Φιλλυρίδης, |
[1, 0] |
δινήεντος
ἐφ'
ὕδασιν
Ἀπιδανοῖο,
~Πειρεσιὰς
|
ὄρεος |
Φυλληίου
ἀγχόθι
ναίων,
~ἔνθα
μὲν |
[1, 50] |
ἐυρρήνεσσιν
ἀνάσσων
~μίμνεν
ὑπὸ
σκοπιὴν
|
ὄρεος |
Χαλκωδονίοιο.
~Οὐδ'
Ἀλόπῃ
μίμνον
πολυλήιοι |
[1, 250] |
ἔχει
ἐκφλύξαι
τόσσον
γόον,
ὅσσον
|
ὀρεχθεῖ: |
~ὧς
ἀδινὸν
κλαίεσκεν
ἑὸν
παῖδ' |
[1, 1200] |
ἀοιδαῖς.
~αἱ
μέν,
ὅσαι
σκοπιὰς
|
ὀρέων |
λάχον
ἢ
καὶ
ἐναύλους,
~αἵγε |
[1, 1100] |
Οὐλύμποιο:
~καί
οἱ,
ὅτ'
ἐξ
|
ὀρέων |
μέγαν
οὐρανὸν
εἰσαναβαίνῃ,
~Ζεὺς
αὐτὸς |
[1, 500] |
ἔτι
προύχοντο
κάρηνα
~πάντες
ὁμῶς
|
ὀρθοῖσιν |
ἐπ'
οὔασιν
ἠρεμέοντες
~κηληθμῷ:
τοῖόν |
[1, 550] |
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα
μήλων
~κεῖαν,
|
ὀρινομένης |
ἁλὸς
οἴδματι:
διπλόα
δ'
ἀκταῖς |
[1, 100] |
κάλλιπε
δῆμον
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
μὲν
|
ὀρινόμενον |
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
εὐρείης,
ἐσθλὸς |
[1, 1000] |
δεδεγμένοι,
εἰσόκε
πάντας
~ἀντιβίην
ἀσπερχὲς
|
ὀρινομένους |
ἐδάιξαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
δούρατα |
[1, 1050] |
ἀλκυονὶς
λιγυρῇ
ὀπὶ
θεσπίζουσα
~λῆξιν
|
ὀρινομένων |
ἀνέμων:
συνέηκε
δὲ
Μόψος
~ἀκταίης |
[1, 1350] |
ἀρίστους
~υἱέας
ἐκ
δήμοιο,
καὶ
|
ὅρκια |
ποιήσαντο,
~μή
ποτε
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν |
[1, 50] |
~ἤλασ'
ἀριστήων:
οἱ
δ'
ἔμπαλιν
|
ὁρμηθέντες |
~οὔτε
μιν
ἐγκλῖναι
προτέρω
σθένον, |
[1, 950] |
~νῆα
Χυτοῦ
λιμένος
προτέρω
ἐξήλασαν
|
ὅρμον: |
~ἥδε
δ'
Ἰησονίη
πέφαται
ὁδός, |
[1, 1050] |
ἀνέμων:
συνέηκε
δὲ
Μόψος
~ἀκταίης
|
ὄρνιθος |
ἐναίσιμον
ὄσσαν
ἀκούσας.
~καὶ
τὴν |
[1, 300] |
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε
δόμοις,
μηδ'
|
ὄρνις |
ἀεικελίη
πέλε
νηί:
~κεῖσε
δ' |
[1, 200] |
δ'
ἄρα
Φωκήων
κίεν
Ἴφιτος
|
Ὀρνυτίδαο |
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
δέ
οἱ |
[1, 1250] |
κατήλυθον:
ὦκα
δὲ
Τῖφυς
~ἐσβαίνειν
|
ὀρόθυνεν, |
ἐπαύρεσθαί
τ'
ἀνέμοιο.
~οἱ
δ' |
[1, 500] |
τότ'
ἀνέγρετο
Τῖφυς:
ἄφαρ
δ'
|
ὀρόθυνεν |
ἑταίρους
~βαινέμεναί
τ'
ἐπὶ
νῆα |
[1, 1150] |
~Ἔνθ'
ἔρις
ἄνδρα
ἕκαστον
ἀριστήων
|
ὀρόθυνεν, |
~ὅστις
ἀπολλήξειε
πανύστατος.
ἀμφὶ
γὰρ |
[1, 900] |
ὕδατος
Λἰσήποιο.
~Λρκτων
μιν
καλέουσιν
|
ὄρος |
περιναιετάοντες:
~καὶ
τὸ
μὲν
ὑβρισταί |
[1, 1150] |
Κιανίδος
ἤθεα
γαίης
~ἀμφ'
Ἀργανθώνειον
|
ὄρος |
προχοάς
τε
Κίοιο.
~τοὺς
μὲν |
[1, 800] |
~εἰ
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
|
ὁρόῳτο |
~μητρυιῆς
ὑπὸ
χερσὶν
ἀτασθάλου:
οὐδ' |
[1, 700] |
καὶ
Ἰφινόην
προσεφώνεεν
ἆσσον
ἐοῦσαν:
|
~Ὄρσο |
μοι,
Ἰφινόη,
τοῦδ'
ἀνέρος
ἀντιόωσα, |
[1, 500] |
ἐνὶ
Πυθοῖ
~ᾔ
που
ἐν
|
Ὀρτυγίῃ, |
ἢ
ἐφ'
ὕδασιν
Ἰσμηνοῖο
~στησάμενοι, |
[1, 400] |
δὲ
Πυθοῖ,
~ἄλλα
δ'
ἐς
|
Ὀρτυγίην |
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω.
~νῦν
δ' |
[1, 0] |
ἐπιπρὸ
~θελγομένας
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν.
|
~Ὀρφέα |
μὲν
δὴ
τοῖον
ἑῶν
ἐπαρωγὸν |
[1, 450] |
Αἰσονίδης
κατερήτυεν:
ἂν
δὲ
καὶ
|
Ὀρφεὺς |
~λαιῇ
ἀνασχόμενος
κίθαριν
πείραζεν
ἀοιδῆς. |
[1, 1100] |
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις:
ἄμυδις
δὲ
νέοι
|
Ὀρφῆος |
ἀνωγῇ
~σκαίροντες
βηταρμὸν
ἐνόπλιον
ὠρχήσαντο, |
[1, 900] |
δολιχῇσιν
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι
δ'
|
Ὀρφῆος |
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν
~νῆσον
ἐς
Ἠλέκτρης |
[1, 500] |
ῥήσσωσι
πόδεσσιν:
~ὧς
οἱ
ὑπ'
|
Ὀρφῆος |
κιθάρῃ
πέπληγον
ἐρετμοῖς
~πόντου
λάβρον |
[1, 0] |
ὑποφήτορες
εἶεν
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά
νυν
|
Ὀρφῆος |
μνησώμεθα,
τόν
ῥά
ποτ'
αὐτὴ |
[1, 300] |
νῦν
τὸν
ἄριστον
ἀφειδήσαντες
ἕλεσθε
|
~ὄρχαμον |
ἡμείων,
ᾧ
κεν
τὰ
ἕκαστα |
[1, 700] |
~Ὑψιπύλη,
καλέειν
νηὸς
πρόμον,
ὅστις
|
ὄρωρεν, |
~ὄφρα
τί
οἱ
δήμοιο
ἔπος |
[1, 1250] |
λιπεῖν:
σέο
δ'
ἔκτοθι
μῆτις
|
ὄρωρεν, |
~ὄφρα
τὸ
κείνου
κῦδος
ἀν' |
[1, 400] |
Αἰσωνίδα
ναίων,
~ἡμετέροιο
τοκῆος
ἐπώνυμον,
|
ὅς |
μοι
ὑπέστης
~Πυθοῖ
χρειομένῳ
ἄνυσιν |
[1, 100] |
ὁδόν,
ᾗ
ζωὸν
φέρε
κάπριον,
|
ὅς |
ῥ'
ἐνὶ
βήσσῃς
~φέρβετο
Λαμπείης, |
[1, 550] |
μήτι
τε
δαΐφρονος
Ἁγνιάδαο
~Τίφυος,
|
ὅς |
ῥ'
ἐνὶ
χερσὶν
ἐύξοα
τεχνηέντως |
[1, 350] |
ἡρώων
ἄτερ
ἄλλων
~Ἀγκαίῳ,
Τεγέης
|
ὅς |
ῥα
πτολίεθρον
ἔναιεν.
~τοῖς
μέσσην |
[1, 650] |
~Αἰθαλίδεω
χρειώ
με
διηνεκέως
ἀγορεύειν;
|
~ὅς |
ῥα
τόθ'
Ὑψιπύλην
μειλίξατο
δέχθαι |
[1, 700] |
ἀνέρος
ἀντιόωσα,
~ἡμέτερόν
δε
μολεῖν,
|
ὅσ |
τις
στόλου
ἡγεμονεύει,
~ὄφρα
τί |
[1, 950] |
λέλειπτο
σὺν
ἀνδράσιν
ὁπλοτέροισιν
~Ἡρακλέης,
|
ὃς |
δή
σφι
παλίντονον
αἶψα
τανύσσας |
[1, 100] |
Ἀμυμώνη
Δαναῒς
τέκεν
εὐνηθεῖσα
~Ναύπλιον,
|
ὃς |
περὶ
πάντας
ἐκαίνυτο
ναυτιλίῃσιν.
~Ἴδμων |
[1, 100] |
θρασέεσσι
μεταπρέποι
ἡρώεσσιν.
~Θησέα
δ'
|
ὃς |
περὶ
πάντας
Ἐρεχθεΐδας
ἐκέκαστο,
~Ταιναρίην |
[1, 0] |
τοῖσι
λιπὼν
Πολύφημος
ἵκανεν
~Εἰλατίδης,
|
ὃς |
πρὶν
μὲν
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
~ὁππότε |
[1, 700] |
ἔργῳ,
~Ζηνὶ
κεραυνὸν
ἄνακτι
πονεύμενοι:
|
ὃς |
τόσον
ἤδη
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
μιῆς |
[1, 1050] |
ὠδύραντο:
~καί
οἱ
ἀπὸ
βλεφάρων
|
ὅσα |
δάκρυα
χεῦαν
ἔραζε,
~πάντα
τάγε |
[1, 800] |
γὰρ
βαθυλήιος
ἄλλων
~νήσων,
Αἰγαίῃ
|
ὅσαι |
εἰν
ἁλὶ
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε |
[1, 1200] |
ἀεὶ
μέλπεσθαι
ἀοιδαῖς.
~αἱ
μέν,
|
ὅσαι |
σκοπιὰς
ὀρέων
λάχον
ἢ
καὶ |
[1, 150] |
οὐδὲ
θοοὺς
βάπτεν
πόδας,
ἀλλ'
|
ὅσον |
ἄκροις
~ἴχνεσι
τεγγόμενος
διερῇ
πεφόρητο |
[1, 450] |
μακάρεσσιν
~υἷας
Ἀλωιάδας,
οἷς
οὐδ'
|
ὅσον |
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
ἔμπης
δὲ
θοοῖς |
[1, 250] |
ἐμῆς
ἄτης:
τὸ
μὲν
οὐδ'
|
ὅσον, |
οὐδ'
ἐν
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
εἰ |
[1, 350] |
~σκάπτον
δ'
αἶψα
κατ'
εὖρος
|
ὅσον |
περιβάλλετο
χῶρον,
~ἠδὲ
κατὰ
πρῴραν |
[1, 200] |
ἐπεὶ
δμώεσσιν
ἐπαρτέα
πάντ'
ἐτέτυκτο,
|
~ὅσσα |
περ
ἐντύνονται
ἐπαρτέες
ἔνδοθι
νῆες, |
[1, 0] |
~ἡρώων,
δολιχῆς
τε
πόρους
ἁλός,
|
ὅσσα |
τ'
ἔρεξαν
~πλαζόμενοι:
Μοῦσαι
δ' |
[1, 300] |
υἱὸς
ἐυφρονέων
μετέειπεν:
~Ἄλλα
μὲν
|
ὅσσα |
τε
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν
~πάντα |
[1, 1200] |
χοροί:
μέλε
γάρ
σφισι
πάσαις,
|
~ὅσσαι |
κεῖσ'
ἐρατὸν
νύμφαι
ῥίον
ἀμφενέμοντο, |
[1, 100] |
καὶ
πασάων
προφερεστάτη
ἔπλετο
νηῶν,
|
~ὅσσαι |
ὑπ'
εἰρεσίῃσιν
ἐπειρήσαντο
θαλάσσης.
~Φλίας |
[1, 1050] |
~ζαχρηεῖς:
τοίην
γὰρ
ἐγὼ
νέον
|
ὄσσαν |
ἄκουσα
~ἀλκυόνος
ἁλίης,
ἥ
τε |
[1, 1050] |
δὲ
Μόψος
~ἀκταίης
ὄρνιθος
ἐναίσιμον
|
ὄσσαν |
ἀκούσας.
~καὶ
τὴν
μὲν
θεὸς |
[1, 350] |
~ἠδὲ
κατὰ
πρῴραν
εἴσω
ἁλὸς
|
ὁσσάτιόν |
περ
~ἑλκομένη
χείρεσσιν
ἐπιδραμέεσθαι
ἔμελλεν. |
[1, 450] |
οὐδέ
μ'
ὀφέλλει
~Ζεὺς
τόσον,
|
ὁσσάτιόν |
περ
ἐμὸν
δόρυ,
μή
νύ |
[1, 700] |
ῥηίτερόν
κεν
ἐς
ἠέλιον
ἀνιόντα
|
~ὄσσε |
βάλοις,
ἢ
κεῖνο
μεταβλέψειας
ἔρευθος. |
[1, 750] |
~ἀντία
δεσποίνης:
ἡ
δ'
ἐγκλιδὸν
|
ὄσσε |
βαλοῦσα
~παρθενικὰς
ἐρύθηνε
παρηίδας:
ἔμπα |
[1, 1250] |
Τῖφυν
θόρε:
τὼ
δέ
οἱ
|
ὄσσε |
~ὄστλιγγες
μαλεροῖο
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο. |
[1, 550] |
Εὐρυμενάς
τε
πολυκλύστους
τε
φάραγγας
|
~Ὄσσης |
Οὐλύμποιό
τ'
ἐσέδρακον:
αὐτὰρ
ἔπειτα |
[1, 1100] |
ἠδὲ
πάρεδροι
~Μητέρος
Ἰδαίης
κεκλήαται,
|
ὅσσοι |
ἔασιν
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες,
οὕς |
[1, 100] |
ναυτιλίῃσιν.
~Ἴδμων
δ'
ὑστάτιος
μετεκίαθεν,
|
ὅσσοι |
ἔναιον
~Ἄργος,
ἐπεὶ
δεδαὼς
τὸν |
[1, 400] |
σοὶ
δ'
ἂν
ὀπίσσω
~τόσσων,
|
ὅσσοι |
κεν
νοστήσομεν,
ἀγλαὰ
ταύρων
~ἱρὰ |
[1, 150] |
Νηλήιος
ὦρτο
νέεσθαι,
~πρεσβύτατος
παίδων,
|
ὅσσοι |
Πύλῳ
ἐξεγένοντο
~Νηλῆος
θείοιο:
Ποσειδάων |
[1, 800] |
δ'
ἄρα
θεσσάμενοι
παίδων
γένος,
|
ὅσσον |
ἔλειπτο
~ἄρσεν
ἀνὰ
πτολίεθρον,
ἔβαν |
[1, 600] |
ἣ
τόσσον
ἀπόπροθι
Λῆμνον
ἐοῦσαν,
|
~ὅσσον |
ἐς
ἔνδιόν
κεν
ἐύστολος
ὁλκὰς |
[1, 250] |
~οὐδ'
ἔχει
ἐκφλύξαι
τόσσον
γόον,
|
ὅσσον |
ὀρεχθεῖ:
~ὧς
ἀδινὸν
κλαίεσκεν
ἑὸν |
[1, 900] |
πολυληίου
ἠπείροιο
~εἰς
ἅλα
κεκλιμένη,
|
ὅσσον |
τ'
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς |
[1, 50] |
ἔνι
ταρχύσαντο,
~τόσσον
ἑκὰς
Κόλχων,
|
ὅσσον |
τέ
περ
ἠελίοιο
~μεσσηγὺς
δύσιές |
[1, 1000] |
στῆθος
μέσον,
ἀμφὶ
δὲ
δουρὶ
|
~ὀστέον |
ἐρραίσθη:
ὁ
δ'
ἐνὶ
ψαμάθοισιν |
[1, 1150] |
ἔρις
ἄνδρα
ἕκαστον
ἀριστήων
ὀρόθυνεν,
|
~ὅστις |
ἀπολλήξειε
πανύστατος.
ἀμφὶ
γὰρ
αἰθὴρ |
[1, 950] |
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον
δ'
ἔλον,
|
ὅστις |
ἀρήρει,
~βριθύν:
ἀτὰρ
κεῖνόν
γε |
[1, 700] |
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη,
καλέειν
νηὸς
πρόμον,
|
ὅστις |
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τί
οἱ
δήμοιο |
[1, 1250] |
θόρε:
τὼ
δέ
οἱ
ὄσσε
|
~ὄστλιγγες |
μαλεροῖο
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο.
~καί |
[1, 450] |
δαιτὶ
καὶ
οἴνῳ
~τερπνῶς
ἑψιόωνται,
|
ὅτ' |
ἄατος
ὕβρις
ἀπείη.
~ἔνθ'
αὖτ' |
[1, 500] |
δὲ
διὰ
κνέφας
ἐμνώοντο.
~Αὐτὰρ
|
ὅτ' |
αἰγλήεσσα
φαεινοῖς
ὄμμασιν
Ἠὼς
~Πηλίου |
[1, 600] |
ὁπότε
Θρήικες
ἴασιν.
~τῶ
καὶ
|
ὅτ' |
ἐγγύθι
νήσου
ἐρεσσομένην
ἴδον
Ἀργώ, |
[1, 1100] |
θ'
ἕδος
Οὐλύμποιο:
~καί
οἱ,
|
ὅτ' |
ἐξ
ὀρέων
μέγαν
οὐρανὸν
εἰσαναβαίνῃ, |
[1, 250] |
κηδοσύνῃσιν:
~Αἴθ'
ὄφελον
κεῖν'
ἦμαρ,
|
ὅτ' |
ἐξειπόντος
ἄκουσα
~δειλὴ
ἐγὼ
Πελίαο |
[1, 800] |
εἰσαπέβαν,
ξεινήια
πολλὰ
φέρουσαι,
~μῦθον
|
ὅτ' |
ἤδη
πάντα
διηνεκέως
ἀγόρευσεν,
~τόν |
[1, 250] |
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν
καὶ
Φρίξον,
|
ὅτ' |
ὤλετο
παρθένος
Ἕλλη,
~κῦμα
μέλαν |
[1, 1150] |
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
δ'
ἀρη̣
|
ότα |
δούρατα
νηός.
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ |
[1, 1200] |
αὐτοῖς
ἔχμασι
γαίης.
~ὡς
δ'
|
ὅταν |
ἀπροφάτως
ἱστόν
νεός,
εὖτε
μάλιστα |
[1, 1250] |
μὲν
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
|
ὁτὲ |
δ'
αὖτε
μεταλλήγων
καμάτοιο
~τῆλε |
[1, 1250] |
βεβολημένος
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε
μαιμώων
|
ὁτὲ |
μὲν
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν
~συνεχέως, |
[1, 550] |
φίλῳ
δειδίσκετο
πατρί.
~Οἱ
δ'
|
ὅτε |
δὴ
λιμένος
περιηγέα
κάλλιπον
ἀκτὴν |
[1, 650] |
γὰρ
ἐπέφραδεν
Ὑψιπύλεια.
~καί
ῥ'
|
ὅτε |
δὴ
μάλα
πᾶσαι
ὁμιλαδὸν
ἠγερέθοντο, |
[1, 1150] |
ἀρη̣
ότα
δούρατα
νηός.
~ἀλλ'
|
ὅτε |
δὴ
Μυσῶν
λελιημένοι
ἠπείροιο
~Ῥυνδακίδας |
[1, 750] |
στίβον
ἤιεν
ἥρως.
~καί
ῥ'
|
ὅτε |
δὴ
πυλέων
τε
καὶ
ἄστεος |
[1, 1000] |
ἰχθύσι
κύρμα
γενέσθαι.
~Ἥρωες
δ'
|
ὅτε |
δή
σφιν
ἀταρβὴς
ἔπλετ'
ἄεθλος, |
[1, 1000] |
ἀσπερχὲς
ὀρινομένους
ἐδάιξαν.
~ὡς
δ'
|
ὅτε |
δούρατα
μακρὰ
νέον
πελέκεσσι
τυπέντα |
[1, 50] |
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
~εὖ
δεδαὼς
δῄοισιν,
|
ὅτε |
κλίνωσι
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ'
Εὐβοίης |
[1, 850] |
ἐπέδραμον,
εὖτ'
ἐδάησαν.
~ὡς
δ'
|
ὅτε |
λείρια
καλὰ
περιβρομέουσι
μέλισσαι
~πέτρης |
[1, 200] |
δόμους
ὀλοῷ
πυρὶ
δῃώσειαν
~Αἰήτεω,
|
ὅτε |
μή
σφιν
ἑκὼν
δέρος
ἐγγυαλίξῃ. |
[1, 300] |
δηναιὸν
ἐχοίμεθα
τοῖο
ἕκητι
~ναυτιλίης,
|
ὅτε |
μοῦνον
ἐπιπνεύσουσιν
ἀῆται.
~ἀλλά,
φίλοι, |
[1, 700] |
περονήσατο,
τήν
οἱ
ὄπασσεν
~Παλλάς,
|
ὅτε |
πρῶτον
δρυόχους
ἐπεβάλλετο
νηὸς
~Ἀργοῦς, |
[1, 950] |
ἠδὲ
καὶ
αὐτὸς
~Κύζικος
ἀντήσαντες
|
ὅτε |
στόλον
ἠδὲ
γενέθλην
~ἔκλυον,
οἵτινες |
[1, 50] |
ἔτι
κλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
ὀλέσθαι,
|
ὅτε |
σφέας
οἶος
ἀπ'
ἄλλων
~ἤλασ' |
[1, 1250] |
αὐτὸν
ὑπέκφερον
ἀίσσοντα.
~ὡς
δ'
|
ὅτε |
τίς
τε
μύωπι
τετυμμένος
ἔσσυτο |
[1, 50] |
νόσφιν
γὰρ
ἀλευάμενοι
κατένασθεν
~Αἰγίνης,
|
ὅτε |
Φῶκον
ἀδελφεὸν
ἐξενάριξαν
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν |
[1, 300] |
καὶ
ἄλλον
ἀναστήσεσθαι
ἐρύξω.
~αὐτός,
|
ὅτις |
ξυνάγειρε,
καὶ
ἀρχεύοι
ὁμάδοιο.
~Ἠ |
[1, 1200] |
ἀφυσσάμενος
ποτιδόρπιον,
ἄλλα
τε
πάντα
|
~ὀτραλέως |
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
~δὴ |
[1, 700] |
κεν
μετὰ
νῆα
καὶ
ἄγγελον
|
ὀτρύναιμι. |
~ἦ
ῥα,
καὶ
Ἰφινόην
προσεφώνεεν |
[1, 350] |
δ'
ἄρα
Τῖφυς
~βήσαθ'
ἵν'
|
ὀτρύνειε |
νέους
κατὰ
καιρὸν
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος |
[1, 150] |
οἱ
ἀλκὴν
~δῶκεν
ἀπειρεσίην
ἠδ'
|
ὅττι |
κεν
ἀρήσαιτο
~μαρνάμενος,
τὸ
πέλεσθαι |
[1, 450] |
ἀτύζει;
~ἴστω
νῦν
δόρυ
θοῦρον,
|
ὅτῳ |
περιώσιον
ἄλλων
~κῦδος
ἐνὶ
πτολέμοισιν |
[1, 300] |
~Μήτις
ἐμοὶ
τόδε
κῦδος
ὀπαζέτω.
|
οὐ |
γὰρ
ἔγωγε
~πείσομαι:
ὥστε
καὶ |
[1, 1250] |
στυγερόν
τοι
ἄχος
πάμπρωτος
ἐνίψω.
|
~οὐ |
γὰρ
Ὕλας
κρήνηνδε
κιὼν
σόος |
[1, 900] |
κεῖνα
~δαίμονες
ἐνναέται,
τὰ
μὲν
|
οὐ |
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν
δ' |
[1, 1300] |
ἐνηέος
ἀνδρὸς
ἀλείτην
~ἔμμεναι.
ἀλλ'
|
οὐ |
θήν
τοι
ἀδευκέα
μῆνιν
ἀέξω, |
[1, 850] |
~ναίοντας
λιπαρὴν
ἄροσιν
Λήμνοιο
ταμέσθαι;
|
~οὐ |
μὰν
εὐκλειεῖς
γε
σὺν
ὀθνείῃσι |
[1, 50] |
~Τοῖσι
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι
μετεκίαθον:
|
οὐ |
μὲν
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
ὁμόθεν: |
[1, 50] |
ῥα
Κάνηθος
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
|
οὐ |
μὲν
ἔμελλεν
~νοστήσειν
Κήρινθον
ὑπότροπος. |
[1, 950] |
κόλπον
ἅπαντα
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος:
|
οὐ |
μὲν
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι |
[1, 250] |
μῆτερ,
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ
|
οὐ |
μὲν
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ' |
[1, 50] |
~Ἄλκων
μιν
προέηκε
πατὴρ
ἑός:
|
οὐ |
μὲν
ἔτ'
ἄλλους
~γήραος
υἷας |
[1, 150] |
Λαοκόων
τε,
~Λαοκόων
Οἰνῆος
ἀδελφεός,
|
οὐ |
μὲν
ἰῆς
γε
~μητέρος:
ἀλλά |
[1, 1000] |
~ἡ
δ'
ἔθεεν
λαίφεσσι
πανήμερος:
|
οὐ |
μὲν
ἰούσης
~νυκτὸς
ἔτι
ῥιπὴ |
[1, 100] |
μή
οἱ
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
|
~οὐ |
μὲν
ὅγ'
ἦεν
Ἄβαντος
ἐτήτυμον, |
[1, 750] |
ἔκτοθι
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
ἐπεὶ
|
οὐ |
μὲν
ὑπ'
ἀνδράσι
ναίεται
ἄστυ, |
[1, 0] |
ὑπ'
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
~δηρὸν
δ'
|
οὐ |
μετέπειτα
τεὴν
κατὰ
βάξιν
Ἰήσων |
[1, 50] |
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
μέν,
ἑοῦ
δ'
|
οὐ |
πατρὸς
ἀμείνων.
~Καινέα
γὰρ
ζῶόν |
[1, 1300] |
ἀέξω,
~πρίν
περ
ἀνιηθείς:
ἐπεὶ
|
οὐ |
περὶ
πώεσι
μήλων,
~οὐδὲ
περὶ |
[1, 900] |
ἅλα
ναυτίλλοιντο.
~τῶν
μὲν
ἔτ'
|
οὐ |
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ |
[1, 850] |
ἀγείραις
~ἄλλων
ἐκ
πολίων:
ἀλλ'
|
οὐ |
σύγε
τήνδε
μενοινὴν
~σχήσεις,
οὔτ' |
[1, 200] |
σφιν
ἑκὼν
δέρος
ἐγγυαλίξῃ.
~ἀλλ'
|
οὐ |
φυκτὰ
κέλευθα,
πόνος
δ'
ἄπρηκτος |
[1, 1150] |
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ
~νῆα
βίῃ:
δ'
|
οὔ |
κε
διὲξ
ἁλὸς
ἀίσσουσαν
~οὐδὲ |
[1, 200] |
ἔην
πόδα
σιφλός:
ἀτὰρ
δέμας
|
οὔ |
κέ
τις
ἔτλη
~ἠνορέην
τ' |
[1, 900] |
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων.
~εἰ
δ'
|
οὔ |
μοι
πέπρωται
ἐς
Ἑλλάδα
γαῖαν |
[1, 850] |
~Ὧς
νείκεσσεν
ὅμιλον:
ἐναντία
δ'
|
οὔ |
νύ
τις
ἔτλη
~ὄμματ'
ἀνασχεθέειν, |
[1, 950] |
τέκεν
Εὐσώροιο
~Αἰνήτη.
τοὺς
δ'
|
οὔ |
τι
καὶ
ἔκπαγλοί
περ
ἐόντες |
[1, 400] |
οἴοισιν
ἀπὸ
κληῖδα
λίποντο
~αὔτως,
|
οὔ |
τι
πάλῳ:
ἐπὶ
δ'
ἔτρεπον |
[1, 350] |
πόρους
ἁλός,
εἴ
κε
θυηλαῖς
|
~οὗ |
ἕθεν
ἐξάρχωμαι
ἀεθλεύων
βασιλῆι.
~Ἦ |
[1, 1050] |
οὐδ'
ἄλοχος
Κλείτη
φθιμένοιο
λέλειπτο
|
~οὗ |
πόσιος
μετόπισθε:
κακῷ
δ'
ἐπὶ |
[1, 500] |
κάρηνα
~πάντες
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν
ἐπ'
|
οὔασιν |
ἠρεμέοντες
~κηληθμῷ:
τοῖόν
σφιν
ἐνέλλιπε |
[1, 1250] |
προλιπὼν
καὶ
ἑλεσπίδας,
οὐδὲ
νομήων
|
~οὐδ' |
ἀγέλης
ὄθεται,
πρήσσει
δ'
ὁδόν, |
[1, 50] |
~μίμνεν
ὑπὸ
σκοπιὴν
ὄρεος
Χαλκωδονίοιο.
|
~Οὐδ' |
Ἀλόπῃ
μίμνον
πολυλήιοι
Ἑρμείαο
~υἱέες |
[1, 1050] |
καὶ
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
μὲν
|
οὐδ' |
ἄλοχος
Κλείτη
φθιμένοιο
λέλειπτο
~οὗ |
[1, 100] |
Τυνδαρέοιο
~τηλυγέτους
ὠδῖνι
μιῇ
τέκεν:
|
οὐδ' |
ἀπίθησεν
~λισσομένοις:
Ζηνὸς
γὰρ
ἐπάξια |
[1, 800] |
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς
ὑπὸ
χερσὶν
ἀτασθάλου:
|
οὐδ' |
ἀπὸ
μητρὸς
~λώβην,
ὡς
τὸ |
[1, 50] |
~Εὐρύτου,
ᾧ
πόρε
τόξον
Ἑκηβόλος:
|
οὐδ' |
ἀπόνητο
~δωτίνης:
αὐτῷ
γὰρ
ἑκὼν |
[1, 200] |
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ
μὲν
|
οὐδ' |
αὐτοῖο
πάις
μενέαινεν
Ἄκαστος
~ἰφθίμου |
[1, 250] |
ἄτης:
τὸ
μὲν
οὐδ'
ὅσον,
|
οὐδ' |
ἐν
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος |
[1, 1200] |
μήλων,
~λιμῷ
δ'
αἰθόμενος
μετανίσσεται,
|
οὐδ' |
ἐπέκυρσεν
~ποίμνῃσιν:
πρὸ
γὰρ
αὐτοὶ |
[1, 500] |
τοῖόν
σφιν
ἐνέλλιπε
θέλκτρον
ἀοιδῆς.
|
~οὐδ' |
ἐπὶ
δὴν
μετέπειτα
κερασσάμενοι
Διὶ |
[1, 1050] |
αὐτῶν
~ἔτλη
τις
πάσσασθαι
ἐδητύος,
|
οὐδ' |
ἐπὶ
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων
ἔργοιο |
[1, 1350] |
τε
πάσῃ
~λάβρος
ἐπιπνείων:
ἀτὰρ
|
οὐδ' |
ἐπὶ
τυτθὸν
ἄητο
~ἠοῦς
τελλομένης, |
[1, 250] |
κακὸν
ὀψέ
περ
ἔμπης
~ἤλυθεν,
|
οὐδ' |
ἐτέλεσσας
ἐπ'
ἀγλαΐῃ
βιότοιο.
~Αἴσων |
[1, 550] |
αὐτοσχεδὸν
εἰσορόωντες
~πόντῳ
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
|
οὐδ' |
ἔτι
δηρὸν
~μέλλον
ὑπὲκ
ποταμοῖο |
[1, 600] |
οἱ
μνῆστιν
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
|
οὐδ' |
ἔτι
νῦν
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος |
[1, 250] |
ὀδυρομένῃ
δέδεται
κέαρ
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
|
~οὐδ' |
ἔχει
ἐκφλύξαι
τόσσον
γόον,
ὅσσον |
[1, 1000] |
ζαμενής
τε
Δολιονίῳ
πέσε
δήμῳ.
|
~οὐδ' |
ὅγε
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις |
[1, 50] |
μετεκίαθον:
οὐ
μὲν
ἅμ'
ἄμφω,
|
~οὐδ' |
ὁμόθεν:
νόσφιν
γὰρ
ἀλευάμενοι
κατένασθεν |
[1, 450] |
ἐπιφλύειν
μακάρεσσιν
~υἷας
Ἀλωιάδας,
οἷς
|
οὐδ' |
ὅσον
ἰσοφαρίζεις
~ἠνορέην:
ἔμπης
δὲ |
[1, 250] |
μοι
ἐμῆς
ἄτης:
τὸ
μὲν
|
οὐδ' |
ὅσον,
οὐδ'
ἐν
ὀνείρῳ
~ὠισάμην, |
[1, 1000] |
αὐτὴν
νῆσον
ἐπιφραδέως
ἐνόησεν
~ἔμμεναι:
|
οὐδ' |
ὑπὸ
νυκτὶ
Δολίονες
ἂψ
ἀνιόντας |
[1, 100] |
ἐν
Ἰφίκλοιο
Μελάμπους.
~Οὐδὲ
μὲν
|
οὐδὲ |
βίην
κρατερόφρονος
Ἡρακλῆος
~πευθόμεθ'
Αἰσονίδαο |
[1, 1050] |
τ'
ἐκ
Διὸς
ἦμαρ
ἐπήλυθεν:
|
οὐδὲ |
γὰρ
αὐτῶν
~ἔτλη
τις
πάσσασθαι |
[1, 150] |
πόντου
ἐπὶ
γλαυκοῖο
θέεσκεν
~οἴδματος,
|
οὐδὲ |
θοοὺς
βάπτεν
πόδας,
ἀλλ'
ὅσον |
[1, 800] |
τὸ
πάροιθεν,
ἀεικέα
παῖδες
ἄμυνον:
|
~οὐδὲ |
κασιγνήτοισι
κασιγνήτη
μελε
θυμῷ.
~ἀλλ' |
[1, 450] |
ἄλλων
~κῦδος
ἐνὶ
πτολέμοισιν
ἀείρομαι,
|
οὐδέ |
μ'
ὀφέλλει
~Ζεὺς
τόσον,
ὁσσάτιόν |
[1, 1150] |
οὔτε
τι
πολλοῖς
~ἀχθομένην
ὄζοις,
|
οὐδὲ |
μέγα
τηλεθόωσαν,
~ἀλλ'
οἷον
ταναῆς |
[1, 650] |
ἰόντας
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ
κνέφας:
|
οὐδὲ |
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς
ἔλυσαν |
[1, 0] |
ἀρήιος,
ὡς
τὸ
πάρος
περ.
|
~Οὐδὲ |
μὲν
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
δηρὸν |
[1, 1050] |
τόδε
σῆμα
καὶ
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι.
|
~οὐδὲ |
μὲν
οὐδ'
ἄλοχος
Κλείτη
φθιμένοιο |
[1, 200] |
~κυάνεαι
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
|
~Οὐδὲ |
μὲν
οὐδ'
αὐτοῖο
πάις
μενέαινεν |
[1, 100] |
~Αἰολίδης
σταθμοῖσιν
ἐν
Ἰφίκλοιο
Μελάμπους.
|
~Οὐδὲ |
μὲν
οὐδὲ
βίην
κρατερόφρονος
Ἡρακλῆος |
[1, 1250] |
~πίσεά
τε
προλιπὼν
καὶ
ἑλεσπίδας,
|
οὐδὲ |
νομήων
~οὐδ'
ἀγέλης
ὄθεται,
πρήσσει |
[1, 950] |
~ἶσόν
που
κἀκείνῳ
ἐπισταχύεσκον
ἴουλοι,
|
~οὐδέ |
νύ
πω
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο: |
[1, 800] |
~μητέρες
ἂμ
πτολίεθρον
ἀτημελέες
ἀλάληντο.
|
~οὐδὲ |
πατὴρ
ὀλίγον
περ
ἑῆς
ἀλέγιζε |
[1, 1300] |
ἐπεὶ
οὐ
περὶ
πώεσι
μήλων,
|
~οὐδὲ |
περὶ
κτεάτεσσι
χαλεψάμενος
μενέηνας,
~ἀλλ' |
[1, 1150] |
οὔ
κε
διὲξ
ἁλὸς
ἀίσσουσαν
|
~οὐδὲ |
Ποσειδάωνος
ἀελλόποδες
κίχον
ἵπποι.
~ἔμπης |
[1, 850] |
νύ
τις
ἔτλη
~ὄμματ'
ἀνασχεθέειν,
|
οὐδὲ |
προτιμυθήσασθαι:
~ἀλλ'
αὔτως
ἀγορῆθεν
ἐπαρτίζοντο |
[1, 850] |
~ἐσσόμεθ'
ὧδ'
ἐπὶ
δηρὸν
ἐελμένοι:
|
οὐδέ |
τι
κῶας
~αὐτόματον
δώσει
τις |
[1, 650] |
~βάξις:
ἐπεὶ
μέγα
ἔργον
ἐρέξαμεν,
|
οὐδέ |
τι
πάμπαν
~θυμηδὲς
καὶ
τοῖσι |
[1, 800] |
~πατρὸς
ἐμεῖο
Θόαντος
ἔχοις
γέρας:
|
οὐδέ |
τί
σ'
οἴω
~γαῖαν
ὀνόσσεσθαι: |
[1, 300] |
~καί
μιν
δεξιτερῆς
χειρὸς
κύσεν,
|
οὐδέ |
τι
φάσθαι
~ἔμπης
ἱεμένη
δύνατο, |
[1, 1000] |
πέρι
πείσματα
νηὸς
ἐπεσσύμενοι
ἐβάλοντο.
|
~οὐδέ |
τις
αὐτὴν
νῆσον
ἐπιφραδέως
ἐνόησεν |
[1, 0] |
~πηοσύνη
καὶ
κῆδος
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
|
~Οὐδὲ |
Φεραῖς
Ἄδμητος
ἐυρρήνεσσιν
ἀνάσσων
~μίμνεν |
[1, 800] |
αὐτῇ
καὶ
νῆσος:
ἔγωγε
μὲν
|
οὐκ |
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά
με
λυγροὶ |
[1, 0] |
~ῥέζε
θεοῖς,
Ἥρης
δὲ
Πελασγίδος
|
οὐκ |
ἀλέγιζεν.
~αἶψα
δὲ
τόνγ'
ἐσιδὼν |
[1, 300] |
κόσμον
ἐπαρτέα
κεῖται
ἰοῦσιν.
~τῶ
|
οὐκ |
ἂν
δηναιὸν
ἐχοίμεθα
τοῖο
ἕκητι |
[1, 50] |
Λιβύης
ἐνὶ
πείρασι
δῃωθῆναι,
~ὡς
|
οὐκ |
ἀνθρώποισι
κακὸν
μήκιστον
ἐπαυρεῖν,
~ὁππότε |
[1, 1200] |
τόνγε
~βοῦν
ἀρότην
ἤνωγε
παρασχέμεν
|
οὐκ |
ἐθέλοντα.
~ἵετο
γὰρ
πρόφασιν
πολέμου |
[1, 250] |
πολιὴν
τροφὸν
ἀμφιπεσοῦσα
~μύρεται,
ᾗ
|
οὐκ |
εἰσὶν
ἔτ'
ἄλλοι
κηδεμονῆες,
~ἀλλ' |
[1, 350] |
νηήσαντο
~λείῳ
ἐπὶ
πλαταμῶνι,
τὸν
|
οὐκ |
ἐπέβαλλε
θάλασσα
~κύμασι,
χειμερίη
δὲ |
[1, 600] |
μέλεαι,
ζήλοιό
τ'
ἐπισμυγερῶς
ἀκόρητοι.
|
~οὐκ |
οἶον
σὺν
τῇσιν
ἑοὺς
ἔρραισαν |
[1, 800] |
ἀπείρονα
ληίδα
κούραις
~δεῦρ'
ἄγον:
|
οὐλομένης |
δὲ
θεᾶς
πορσύνετο
μῆνις
~Κύπριδος, |
[1, 400] |
δ'
ἄρ'
ἔπειτα
~χέρνιβά
τ'
|
οὐλοχύτας |
τε
παρέσχεθον.
αὐτὰρ
Ἰήσων
~εὔχετο |
[1, 1050] |
~πᾶσα
πεπείρανται
νιφόεν
θ'
ἕδος
|
Οὐλύμποιο: |
~καί
οἱ,
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων |
[1, 550] |
τε
πολυκλύστους
τε
φάραγγας
~Ὄσσης
|
Οὐλύμποιό |
τ'
ἐσέδρακον:
αὐτὰρ
ἔπειτα
~κλείτεα |
[1, 500] |
τε
~Ὠκεανὶς
νιφόεντος
ἔχον
κράτος
|
Οὐλύμποιο: |
~ὥς
τε
βίῃ
καὶ
χερσὶν |
[1, 0] |
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
μὲν
|
οὖν |
οἱ
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Ἄργον |
[1, 1300] |
νύμφη
~ὃν
πόσιν,
οἷό
περ
|
οὕνεκ' |
ἀποπλαγχθέντες
ἔλειφθεν.
~Ἠ,
καὶ
κῦμ' |
[1, 600] |
ἐπεὶ
χόλος
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
|
οὕνεκά |
μιν
γεράων
ἐπὶ
δηρὸν
ἄτισσαν. |
[1, 0] |
ἂν
ἐγὼ
γενεήν
τε
καὶ
|
οὔνομα |
μυθησαίμην
~ἡρώων,
δολιχῆς
τε
πόρους |
[1, 1050] |
ἣν
καλέουσιν
~Κλείτην,
δυστήνοιο
περικλεὲς
|
οὔνομα |
νύμφης.
~αἰνότατον
δὴ
κεῖνο
Δολιονίῃσι |
[1, 1000] |
~μοῖραν
ἀνέπλησεν.
τὴν
γὰρ
θέμις
|
οὔποτ' |
ἀλύξαι
~θνητοῖσιν:
πάντῃ
δὲ
περὶ |
[1, 500] |
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
δέ
μιν
|
οὔπω |
~γηγενέες
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο
κεραυνῷ,
~βροντῇ |
[1, 750] |
Ἀπόλλων
Φοῖβος
ὀιστεύων
ἐτέτυκτο,
~βούπαις
|
οὔπω |
πολλός,
ἑὴν
ἐρύοντα
καλύπτρης
~μητέρα |
[1, 500] |
χλοεροῖο
διειδομένη
πεδίοιο.
~πάντες
δ'
|
οὐρανόθεν |
λεῦσσον
θεοὶ
ἤματι
κείνῳ
~νῆα |
[1, 1250] |
παραὶ
Ποσιδήιον
ἄκρην.
~ἦμος
δ'
|
οὐρανόθεν |
χαροπὴ
ὑπολάμπεται
ἠὼς
~ἐκ
περάτης |
[1, 1100] |
οἱ,
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων
μέγαν
|
οὐρανὸν |
εἰσαναβαίνῃ,
~Ζεὺς
αὐτὸς
Κρονίδης
ὑποχάζεται. |
[1, 450] |
~Ἤειδεν
δ'
ὡς
γαῖα
καὶ
|
οὐρανὸς |
ἠδὲ
θάλασσα,
~τὸ
πρὶν
ἐπ' |
[1, 500] |
σεληναίη
τε
καὶ
ἠελίοιο
κέλευθοι:
|
~οὔρεά |
θ'
ὡς
ἀνέτειλε,
καὶ
ὡς |
[1, 1100] |
μὲν
ἔκταμον,
ὄφρα
πέλοιτο
~δαίμονος
|
οὐρείης |
ἱερὸν
βρέτας:
ἔξεσε
δ'
Ἄργος |
[1, 950] |
ἔβησαν.
~Γηγενέες
δ'
ἑτέρωθεν
ἀπ'
|
οὔρεος |
ἀίξαντες
~φράξαν
ἀπειρεσίοιο
Χυτοῦ
στόμα |
[1, 1100] |
~ἔνθεν
ἐς
αἰπεινὴν
ἄναγον
βόας
|
οὔρεος |
ἄκρην.
~οἱ
δ'
ἄρα
λυσάμενοι |
[1, 700] |
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
μὲν
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν
|
~οὔρεος |
ἠλιβάτοιο
κάρη,
μογέοντι
ἐοικώς:
~Ἀμφίων |
[1, 0] |
τεκέσθαι
~αὐτὰρ
τόνγ'
ἐνέπουσιν
ἀτειρέας
|
οὔρεσι |
πέτρας
~θέλξαι
ἀοιδάων
ἐνοπῇ
ποταμῶν |
[1, 1150] |
μὲν
δαῖτ'
ἀμφὶ
θεᾶς
θέσαν
|
οὔρεσιν |
Ἄρκτων,
~μέλποντες
Ῥείην
πολυπότνιαν:
αὐτὰρ |
[1, 1100] |
τε
κατὰ
ξυλόχους
τε
λιπόντες
|
~οὐρῇσιν |
σαίνοντες
ἐπήλυθον.
ἡ
δὲ
καὶ |
[1, 550] |
τὴν
δ'
αἰὲν
ἐπασσύτερος
φέρεν
|
οὖρος. |
~Αὐτίκα
δ'
ἠερίη
πολυλήιος
αἶα |
[1, 550] |
ἐρύσαντες.
~ἐν
δὲ
λιγὺς
πέσεν
|
οὖρος: |
ἐπ'
ἰκριόφιν
δὲ
κάλωας
~ξεστῇσιν |
[1, 600] |
μὲν
ἄεν
καὶ
ἐπι
κνέφας
|
οὖρος |
~πάγχυ
μάλ'
ἀκραής,
τετάνυστο
δὲ |
[1, 900] |
λαιψηρὸς
ἄη
νότος,
ἱστία
δ'
|
οὔρῳ |
~στησάμενοι
κούρης
Ἀθαμαντίδος
αἰπὰ
ῥέεθρα |
[1, 1350] |
ῥα
κατ'
αὐτόθι
νάσσατο
παῖδας,
|
~οὕς |
οἱ
ῥύσια
κεῖθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγεσθαι. |
[1, 200] |
Κάλαΐς
τε
Βορήιοι
υἷες
ἵκοντο,
|
~οὕς |
ποτ'
Ἐρεχθηὶς
Βορέῃ
τέκεν
Ὠρείθυια |
[1, 1100] |
ὅσσοι
ἔασιν
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες,
|
οὕς |
ποτε
νύμφη
~Ἀγχιάλη
Δικταῖον
ἀνὰ |
[1, 1000] |
~ἠδὲ
καὶ
Ἀρτακέα,
πρόμον
ἀνδρῶν:
|
οὓς |
ἔτι
πάντας
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι |
[1, 100] |
Βίαντος,
~ἤλυθον
ἴφθιμός
τε
Λεώδοκος,
|
οὓς |
τέκε
Πηρὼ
~Νηληίς:
τῆς
δ' |
[1, 850] |
οὐ
σύγε
τήνδε
μενοινὴν
~σχήσεις,
|
οὔτ' |
αὐτὴ
προτιόσσομαι
ὧδε
τελεῖσθαι.
~μνώεο |
[1, 50] |
~οὔτε
μιν
ἐγκλῖναι
προτέρω
σθένον,
|
οὔτε |
δαΐξαι:
~ἀλλ'
ἄρρηκτος
ἄκαμπτος
ἐδύσετο |
[1, 50] |
ἀριστήων:
οἱ
δ'
ἔμπαλιν
ὁρμηθέντες
|
~οὔτε |
μιν
ἐγκλῖναι
προτέρω
σθένον,
οὔτε |
[1, 1150] |
ἐντύνασθαι.
~εὗρεν
ἔπειτ'
ἐλάτην
ἀλαλήμενος,
|
οὔτε |
τι
πολλοῖς
~ἀχθομένην
ὄζοις,
οὐδὲ |
[1, 1250] |
~οὔτε
τι
τοῖον
ἔπος
μετεφώνεεν,
|
οὔτε |
τι
τοῖον
~Αἰσονίδης:
ἀλλ'
ἧστο |
[1, 1250] |
ἑτάρων.
ὁ
δ'
ἀμηχανίῃσιν
ἀτυχθεὶς
|
~οὔτε |
τι
τοῖον
ἔπος
μετεφώνεεν,
οὔτε |
[1, 1200] |
πολέμου
Δρυόπεσσι
βαλέσθαι
~λευγαλέην,
ἐπεὶ
|
οὔτι |
δίκης
ἀλέγοντες
ἔναιον.
~ἀλλὰ
τὰ |
[1, 1100] |
καὶ
ἄλλο
~θῆκε
τέρας:
ἐπεὶ
|
οὔτι |
παροίτερον
ὕδατι
νᾶεν
~Δίνδυμον:
ἀλλά |
[1, 150] |
δῦνεν
ὅμιλον
~ἡρώων.
τοῦ
δ'
|
οὔτιν' |
ὑπέρτερον
ἄλλον
ὀίω,
~νόσφιν
γ' |
[1, 900] |
ἀγαιόμενος
προσέειπεν:
~Ὑψιπύλη,
τὰ
μὲν
|
οὕτω |
ἐναίσιμα
πάντα
γένοιτο
~ἐκ
μακάρων: |
[1, 250] |
κακῶν
ἔτι
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς
|
ὄφελεν |
καὶ
Φρίξον,
ὅτ'
ὤλετο
παρθένος |
[1, 450] |
ἐνὶ
πτολέμοισιν
ἀείρομαι,
οὐδέ
μ'
|
ὀφέλλει |
~Ζεὺς
τόσον,
ὁσσάτιόν
περ
ἐμὸν |
[1, 250] |
τοῖον
ἔπος
φάτο
κηδοσύνῃσιν:
~Αἴθ'
|
ὄφελον |
κεῖν'
ἦμαρ,
ὅτ'
ἐξειπόντος
ἄκουσα |
[1, 800] |
ἀλέγιζε
θυγατρός,
~εἰ
καὶ
ἐν
|
ὀφθαλμοῖσι |
δαιζομένην
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς
ὑπὸ
χερσὶν |
[1, 500] |
ἐγένοντο.
~ἤειδεν
δ'
ὡς
πρῶτον
|
Ὀφίων |
Εὐρυνόμη
τε
~Ὠκεανὶς
νιφόεντος
ἔχον |
[1, 750] |
χθονὸς
ὄμματ'
ἐρείσας
~νίσσετ'
ἀπηλεγέως,
|
ὄφρ' |
ἀγλαὰ
δώμαθ'
ἵκανεν
~Ὑψιπύλης:
ἄνεσαν |
[1, 250] |
ψυχὴν
μεθέμεν,
κηδέων
τε
λαθέσθαι,
|
~ὄφρ' |
αὐτός
με
τεῇσι
φίλαις
ταρχύσαο |
[1, 550] |
χερσὶν
ἐύξοα
τεχνηέντως
~πηδάλι'
ἀμφιέπεσκ'
|
ὄφρ' |
ἔμπεδον
ἐξιθύνοι,
~δή
ῥα
τότε |
[1, 0] |
οἱ
ἄεθλον
~ἔντυε
ναυτιλίης
πολυκηδέος,
|
ὄφρ' |
ἐνὶ
πόντῳ
~ἠὲ
καὶ
ἀλλοδαποῖσι |
[1, 1000] |
θύελλαι
~ἀντίαι
ἁρπάγδην
ὀπίσω
φέρον,
|
ὄφρ' |
ἐπέλασσαν
~αὖτις
ἐυξείνοισι
Δολίοσιν
ἐκ |
[1, 400] |
οἰωνοῖσιν
~πότμον
ἐμὸν
πάτρης
ἐξήιον,
|
ὄφρ' |
ἐπιβαίην
~νηός,
ἐυκλείη
δὲ
δόμοις |
[1, 350] |
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν
~δαῖτ'
ἐντυνώμεσθα
παρασχεδόν.
|
ὄφρα |
δ'
ἴασι
~δμῶες
ἐμοὶ
σταθμῶν |
[1, 900] |
ἔκελσαν
~νῆσον
ἐς
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος,
|
ὄφρα |
δαέντες
~ἀρρήτους
ἀγανῇσι
τελεσφορίῃσι
θέμιστας |
[1, 500] |
τέως
μακάρεσσι
θεοῖς
Τιτῆσιν
ἄνασσον,
|
~ὄφρα |
Ζεὺς
ἔτι
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ |
[1, 950] |
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν
μέγα
Δίνδυμον,
|
ὄφρα |
καὶ
αὐτοὶ
~θηήσαιντο
πόρους
κείνης |
[1, 1200] |
ὁ
δὲ
στενάχων
βρέμει
ἄσπετον,
|
ὄφρα |
κάμῃσιν:
~ὧς
τότ'
ἄρ'
Εἰλατίδης |
[1, 850] |
ἵμερον
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο
χάριν
πολυμήτιος,
|
ὄφρα |
κεν
αὖτις
~ναίηται
μετόπισθεν
ἀκήρατος |
[1, 150] |
~γηράσκοντ'
Ἀλεὸν
λίπετ'
ἂμ
πόλιν
|
ὄφρα |
κομίζοι,
~παῖδα
δ'
ἑὸν
σφετέροισι |
[1, 50] |
Ὀπόεντος
~ὦρσεν,
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν
|
ὄφρα |
νέοιτο.
~Εἵπετο
δ'
Εὐρυτίων
τε |
[1, 1000] |
~ὑλοτόμοι
στοιχηδὸν
ἐπὶ
ῥηγμῖνι
βάλωσιν,
|
~ὄφρα |
νοτισθέντα
κρατεροὺς
ἀνεχοίατο
γόμφους:
~ὧς |
[1, 1100] |
~πρόχνυ
γεράνδρυον:
τὸ
μὲν
ἔκταμον,
|
ὄφρα |
πέλοιτο
~δαίμονος
οὐρείης
ἱερὸν
βρέτας: |
[1, 800] |
ἄλλοθεν
ἄλλαι
~μυρίαι
εἱλίσσοντο
κεχαρμέναι,
|
ὄφρα |
πυλάων
~ἐξέμολεν.
μετέπειτα
δ'
ἐυτροχάλοισιν |
[1, 700] |
μολεῖν,
ὅσ
τις
στόλου
ἡγεμονεύει,
|
~ὄφρα |
τί
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες |
[1, 700] |
καλέειν
νηὸς
πρόμον,
ὅστις
ὄρωρεν,
|
~ὄφρα |
τί
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες |
[1, 1250] |
σέο
δ'
ἔκτοθι
μῆτις
ὄρωρεν,
|
~ὄφρα |
τὸ
κείνου
κῦδος
ἀν'
Ἑλλάδα |
[1, 150] |
ποτε
Πέλλης
~πατροπάτωρ
ἐπόλισσεν
ἐπ'
|
ὀφρύσιν |
Αἰγιαλοῖο.
~Ταίναρον
αὖτ'
ἐπὶ
τοῖσι |
[1, 400] |
δ'
αὖ
λάιγγας
ἁλὸς
σχεδὸν
|
ὀχλίζοντες |
~νήεον
αὐτόθι
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἀπόλλωνος, |
[1, 700] |
δ'
ἤσκητο
βαθυπλόκαμος
Κυθέρεια
~Ἄρεος
|
ὀχμάζουσα |
θοὸν
σάκος:
ἐκ
δέ
οἱ |
[1, 800] |
ἐτέτλαμεν,
εἴ
κέ
ποτ'
αὖτις
|
~ὀψὲ |
μεταστρέψωσι
νόον:
τὸ
δὲ
διπλόον |
[1, 250] |
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
καὶ
σοὶ
κακὸν
|
ὀψέ |
περ
ἔμπης
~ἤλυθεν,
οὐδ'
ἐτέλεσσας |
[1, 1050] |
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα
καὶ
|
ὀψιγόνοισιν |
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
μὲν
οὐδ'
ἄλοχος |