Chant, vers |
[1, 450] |
καὶ
εἰ
θεὸς
ἀντιόῳτο.
~τοῖόν
|
μ' |
Ἀρήνηθεν
ἀοσσητῆρα
κομίζεις.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 1300] |
τί
περ
ἀασάμην:
πέρι
γάρ
|
μ' |
ἄχος
εἷλεν
ἐνισπεῖν
~μῦθον
ὑπερφίαλόν |
[1, 700] |
μύθοισι
προσέννεπεν
ἐξερέοντας:
~Κούρη
τοί
|
μ' |
ἐφέηκε
Θοαντιὰς
ἐνθάδ'
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη, |
[1, 450] |
~κῦδος
ἐνὶ
πτολέμοισιν
ἀείρομαι,
οὐδέ
|
μ' |
ὀφέλλει
~Ζεὺς
τόσον,
ὁσσάτιόν
περ |
[1, 550] |
Σκίαθος,
φαίνοντο
δ'
ἄπωθεν
~Πειρεσιαὶ
|
Μάγνησά |
θ'
ὑπεύδιος
ἠπείροιο
~ἀκτὴ
καὶ |
[1, 200] |
ἔνθα
περ
ἀκταὶ
~κλείονται
Παγασαὶ
|
Μαγνήτιδες: |
ἀμφὶ
δὲ
λαῶν
~πληθὺς
σπερχομένων |
[1, 700] |
ξυνοχὴ
κεχάλαστο
χιτῶνος
~νέρθεν
ὑπὲκ
|
μαζοῖο: |
τὸ
δ'
ἀντίον
ἀτρεκὲς
αὔτως |
[1, 1250] |
κακῷ
βεβολημένος
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε
|
μαιμώων |
ὁτὲ
μὲν
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν |
[1, 150] |
κασιγνήτοισιν
ὄπασσεν.
~βῆ
δ'
ὅγε
|
Μαιναλίης |
ἄρκτου
δέρος,
ἀμφίτομόν
τε
~δεξιτερῇ |
[1, 750] |
ἔγχος
ἑκηβόλον,
ὅ
ῥ'
Ἀταλάντη
|
~Μαινάλῳ |
ἔν
ποτέ
οἱ
ξεινήιον
ἐγγυάλιξεν, |
[1, 1100] |
ὧς
δὲ
καὶ
ὧλλοι
~ἀθάνατοι
|
μάκαρες |
δεινὴν
θεὸν
ἀμφιέπουσιν.
~Ὧς
φάτο: |
[1, 500] |
κύμασιν
Ὠκεανοῖο:
~οἱ
δὲ
τέως
|
μακάρεσσι |
θεοῖς
Τιτῆσιν
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς |
[1, 850] |
καὶ
μύθοισιν
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
|
μακάρεσσιν |
ἀπήμονα
νόστον
ὀπάσσαι.
~ὧς
δὲ |
[1, 450] |
φάτις
καὶ
τοὺς
πρὶν
ἐπιφλύειν
|
μακάρεσσιν |
~υἷας
Ἀλωιάδας,
οἷς
οὐδ'
ὅσον |
[1, 1050] |
ὀκριόεντος
ἐύθρονον
ἱλάξασθαι
~μητέρα
συμπάντων
|
μακάρων: |
λήξουσι
δ'
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς:
τοίην |
[1, 650] |
ἐφικάνει.
~εἰ
δὲ
τὸ
μὲν
|
μακάρων |
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ'
ὀπίσσω |
[1, 900] |
οὕτω
ἐναίσιμα
πάντα
γένοιτο
~ἐκ
|
μακάρων: |
τύνη
δ'
ἐμέθεν
πέρι
θυμὸν |
[1, 1000] |
ἐδάιξαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
δούρατα
|
μακρὰ |
νέον
πελέκεσσι
τυπέντα
~ὑλοτόμοι
στοιχηδὸν |
[1, 500] |
φλογὶ
εἴκελα
νηὸς
ἰούσης
~τεύχεα:
|
μακραὶ |
δ'
αἰὲν
ἐλευκαίνοντο
κέλευθοι,
~ἀτραπὸς |
[1, 1100] |
ἐν
νηὶ
λιπόντες.
~τοῖσι
δὲ
|
Μακριάδες |
σκοπιαὶ
καὶ
πᾶσα
περαίη
~Θρηικίης |
[1, 1000] |
νημερτὲς
ἐπήισαν:
ἀλλά
που
ἀνδρῶν
|
~Μακριέων |
εἴσαντο
Πελασγικὸν
ἄρεα
κέλσαι.
~τῶ |
[1, 200] |
πτόλιν:
αἱ
δὲ
γυναῖκες
~πολλὰ
|
μάλ' |
ἀθανάτοισιν
ἐς
αἰθέρα
χεῖρας
ἄειρον, |
[1, 600] |
καὶ
ἐπι
κνέφας
οὖρος
~πάγχυ
|
μάλ' |
ἀκραής,
τετάνυστο
δὲ
λαίφεα
νηός. |
[1, 1350] |
χθονὸς
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ
κόλποιο
|
μάλ' |
εὐρεῖαν
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι,
κώπῃσιν
ἅμ' |
[1, 350] |
δ'
ἕσπετο
Πηλιὰς
Ἀργὼ
~ῥίμφα
|
μάλ' |
οἱ
δ'
ἑκάτερθεν
ἐπίαχον
ἀίσσοντες. |
[1, 300] |
συνημοσύνῃσιν
Ἀθήνης,
~ἠδὲ
θεοπροπίῃσιν,
ἐπεὶ
|
μάλα |
δεξιὰ
Φοῖβος
~ἔχρη,
ἀτὰρ
μετέπειτά |
[1, 1300] |
ἐπιφραδέως
προσέειπεν:
~Ὠ
πέπον,
ἦ
|
μάλα |
δή
με
κακῷ
ἐκυδάσσαο
μύθῳ, |
[1, 800] |
ὁ
τήνγε
παραβλήδην
προσέειπεν
~Ὑψιπύλη,
|
μάλα |
κεν
θυμηδέος
ἀντιάσαιμεν
~χρησμοσύνης,
ἣν |
[1, 350] |
καιρὸν
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
δ'
ἤυσε
|
μάλα |
μέγα:
τοὶ
δὲ
παρᾶσσον
~ᾧ |
[1, 200] |
μὲν
ἀριστῆας
Μινύας
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
|
μάλα |
πάντας,
ἐπεὶ
Μινύαο
θυγατρῶν
~οἱ |
[1, 300] |
λαίφεσιν,
ἠδὲ
καὶ
ἱστῷ
~κεκλιμένῳ
|
μάλα |
πάντες
ἐπισχερὼ
ἑδριόωντο.
~τοῖσιν
δ' |
[1, 650] |
Ὑψιπύλεια.
~καί
ῥ'
ὅτε
δὴ
|
μάλα |
πᾶσαι
ὁμιλαδὸν
ἠγερέθοντο,
~αὐτίκ'
ἄρ' |
[1, 1050] |
ἀίξασα.
~τὸν
δ'
ὅγε
κεκλιμένον
|
μαλακοῖς |
ἐνὶ
κώεσιν
οἰῶν.
~κινήσας
ἀνέγειρε |
[1, 700] |
τὴν
οἵδε
σιδηρείῃς
ἐλάασκον
~σφύρῃσιν,
|
μαλεροῖο |
πυρὸς
ζείουσαν
ἀυτμήν.
~Ἐν
δ' |
[1, 1250] |
τὼ
δέ
οἱ
ὄσσε
~ὄστλιγγες
|
μαλεροῖο |
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο.
~καί
νύ |
[1, 1200] |
ὅταν
ἀπροφάτως
ἱστόν
νεός,
εὖτε
|
μάλιστα |
~χειμερίη
ὀλοοῖο
δύσις
πέλει
Ὠρίωνος, |
[1, 850] |
λιπαρὴν
ἄροσιν
Λήμνοιο
ταμέσθαι;
~οὐ
|
μὰν |
εὐκλειεῖς
γε
σὺν
ὀθνείῃσι
γυναιξὶν |
[1, 50] |
~αὐτὸν
ὁμῶς
Μόψον
τε
δαήμονα
|
μαντοσυνάων |
~πλαγχθέντας
Λιβύης
ἐνὶ
πείρασι
δῃωθῆναι, |
[1, 1000] |
ἀριστήων
αὐτῇ
ὑπὸ
νυκτὶ
πέδησεν
|
~μαρνάμενον |
κείνοισι:
πολεῖς
δ'
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι |
[1, 150] |
ἀπειρεσίην
ἠδ'
ὅττι
κεν
ἀρήσαιτο
|
~μαρνάμενος, |
τὸ
πέλεσθαι
ἐνὶ
ξυνοχῇ
πολέμοιο. |
[1, 700] |
νομός:
ἀμφὶ
δὲ
βουσὶν
~Τηλεβόαι
|
μάρναντο |
καὶ
υἱέες
Ἠλεκτρύωνος:
~οἱ
μὲν |
[1, 1350] |
καὶ
ὅρκια
ποιήσαντο,
~μή
ποτε
|
μαστεύοντες |
ἀπολλήξειν
καμάτοιο.
~τούνεκεν
εἰσέτι
νῦν |
[1, 800] |
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ
μελάθρων,
~ᾗ
|
ματίῃ |
εἴξαντες,
ἀπεσσεύοντο
γυναῖκας:
~αὐτὰρ
ληιάδεσσι |
[1, 600] |
ἀλλὰ
τί
μύθους
~Αἰθαλίδεω
χρειώ
|
με |
διηνεκέως
ἀγορεύειν;
~ὅς
ῥα
τόθ' |
[1, 850] |
ἐξανύσαιμι
~πρόφρων,
ἢν
ἄρα
δή
|
με |
θεοὶ
δώωσι
τεκέσθαι.
~Τὴν
δ' |
[1, 900] |
ἅλις
Πελίαο
ἕκητι
~ναιετάειν:
μοῦνόν
|
με |
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων.
~εἰ
δ' |
[1, 1300] |
~Ὠ
πέπον,
ἦ
μάλα
δή
|
με |
κακῷ
ἐκυδάσσαο
μύθῳ,
~φὰς
ἐνὶ |
[1, 800] |
μὲν
οὐκ
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά
|
με |
λυγροὶ
ἐπισπέρχουσιν
ἄεθλοι.
~Ἦ
καὶ |
[1, 650] |
~ἦ
μὲν
ἐγών,
εἰ
καί
|
με |
τὰ
νῦν
ἔτι
πεφρίκασιν
~Κῆρες, |
[1, 250] |
κηδέων
τε
λαθέσθαι,
~ὄφρ'
αὐτός
|
με |
τεῇσι
φίλαις
ταρχύσαο
χερσίν,
~τέκνον |
[1, 150] |
ὅγ'
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
~ὄλβῳ
κυδιόων:
|
μέγα |
δ'
ἵετο
Κολχίδα
γαῖαν
~αὐτόν̣ |
[1, 250] |
ἐπ'
ἀγλαΐῃ
βιότοιο.
~Αἴσων
αὖ
|
μέγα |
δή
τι
δυσάμμορος.
ἦ
τέ |
[1, 950] |
ἐελδομένοισι
δαῆναι.
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν
|
μέγα |
Δίνδυμον,
ὄφρα
καὶ
αὐτοὶ
~θηήσαιντο |
[1, 650] |
ἐπὶ
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις:
ἐπεὶ
|
μέγα |
ἔργον
ἐρέξαμεν,
οὐδέ
τι
πάμπαν |
[1, 200] |
ἑκάτερθεν
ἐρεμνὰς
~σεῖον
ἀειρομένω
πτέρυγας,
|
μέγα |
θάμβος
ἰδέσθαι,
~χρυσείαις
φολίδεσσι
διαυγέας: |
[1, 900] |
τε
καὶ
ἄγριοι
ἐνναίουσιν
~Γηγενέες,
|
μέγα |
θαῦμα
περικτιόνεσσιν
ἰδέσθαι.
~ἓξ
γὰρ |
[1, 1000] |
ἀλύξαι
~θνητοῖσιν:
πάντῃ
δὲ
περὶ
|
μέγα |
πέπταται
ἕρκος.
~ὧς
τὸν
ὀιόμενόν |
[1, 1150] |
Μυσῶν
λελιημένοι
ἠπείροιο
~Ῥυνδακίδας
προχοὰς
|
μέγα |
τ'
ἠρίον
Λἰγαίωνος
~τυτθὸν
ὑπὲκ |
[1, 500] |
ἔντεσιν
ἑδριόωντο.
~μέσσῳ
δ'
Ἀγκαῖος
|
μέγα |
τε
σθένος
Ἡρακλῆος
~ἵζανον:
ἄγχι |
[1, 1150] |
τι
πολλοῖς
~ἀχθομένην
ὄζοις,
οὐδὲ
|
μέγα |
τηλεθόωσαν,
~ἀλλ'
οἷον
ταναῆς
ἔρνος |
[1, 100] |
βήσσῃς
~φέρβετο
Λαμπείης,
Ἐρυμάνθιον
ἂμ
|
μέγα |
τῖφος,
~τὸν
μὲν
ἐνὶ
πρώτῃσι |
[1, 350] |
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
δ'
ἤυσε
μάλα
|
μέγα: |
τοὶ
δὲ
παρᾶσσον
~ᾧ
κράτει |
[1, 1250] |
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα
δ'
ἐρυσσάμενος
|
μέγα |
φάσγανον
ὦρτο
δίεσθαι,
~μή
πως |
[1, 300] |
καὶ
ἀρχεύοι
ὁμάδοιο.
~Ἠ
ῥα
|
μέγα |
φρονέων,
ἐπὶ
δ'
ᾔνεον,
ὡς |
[1, 1000] |
Ἡρακλέης
μὲν
ἐνήρατο
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
|
Μεγαβρόντην: |
Σφόδριν
δ'
ἐνάριξεν
Ἄκαστος:
~Πηλεὺς |
[1, 1200] |
κάμῃσιν:
~ὧς
τότ'
ἄρ'
Εἰλατίδης
|
μεγάλ' |
ἔστενεν,
ἀμφὶ
δὲ
χῶρον
~φοίτα |
[1, 1250] |
αὖτε
μεταλλήγων
καμάτοιο
~τῆλε
διαπρύσιον
|
μεγάλῃ |
βοάασκεν
ἀυτῇ.
~Αὐτίκα
δ'
ἀκροτάτας |
[1, 450] |
ἐοικώς.
~τὸν
δ'
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς
|
μεγάλῃ |
ὀπὶ
νείκεσεν
Ἴδας:
~Αἰσονίδη,
τίνα |
[1, 150] |
καὶ
ὑπέρβιος
Ἴδας
~Ἀρήνηθεν
ἔβαν,
|
μεγάλῃ |
περιθαρσέες
ἀλκῇ
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς
δὲ |
[1, 850] |
πανήμερον,
εἰσόκε
Λῆμνον
~παισὶν
ἐσανδρώσῃ,
|
μεγάλη |
τέ
ἑ
βάξις
ἵκηται.
~Ὧς |
[1, 1300] |
καὶ
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε
παρὲκ
|
μεγάλοιο |
Διὸς
μενεαίνετε
βουλὴν
~Αἰήτεω
πτολίεθρον |
[1, 1000] |
Ὑάκινθον
ἔπεφνεν,
~Τυνδαρίδαι
δ'
ἄμφω
|
Μεγαλοσσάκεα |
Φλογίον
τε.
~Οἰνεΐδης
δ'
ἐπὶ |
[1, 100] |
πρώτῃσι
Μυκηναίων
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς
ἰλλόμενον
|
μεγάλων |
ἀπεθήκατο
νώτων:
~αὐτὸς
δ'
ᾗ |
[1, 150] |
ἀμφίτομόν
τε
~δεξιτερῇ
πάλλων
πέλεκυν
|
μέγαν. |
ἔντεα
γάρ
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς |
[1, 550] |
ἔμπεδον
ἐξιθύνοι,
~δή
ῥα
τότε
|
μέγαν |
ἱστὸν
ἐνεστήσαντο
μεσόδμῃ,
~δῆσαν
δὲ |
[1, 750] |
ἐρύοντα
καλύπτρης
~μητέρα
θαρσαλέως
Τιτυὸν
|
μέγαν, |
ὅν
ῥ'
ἔτεκέν
γε
~δῖ' |
[1, 1100] |
~καί
οἱ,
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων
|
μέγαν |
οὐρανὸν
εἰσαναβαίνῃ,
~Ζεὺς
αὐτὸς
Κρονίδης |
[1, 800] |
ἀτιμάζοντο
δὲ
τέκνα
~γνήσι'
ἐνὶ
|
μεγάροις, |
σκοτίη
δ'
ἀνέτελλε
γενέθλη.
~αὔτως |
[1, 900] |
ἄνακτος
~σφοῖσιν
πορσύνωνται
ἐφέστιοι
ἐν
|
μεγάροισιν. |
~Ἦ
καὶ
ἔβαιν'
ἐπὶ
νῆα |
[1, 250] |
~δμωὶς
ὅπως
κενεοῖσι
λελείψομαι
ἐν
|
μεγάροισιν, |
~σεῖο
πόθῳ
μινύθουσα
δυσάμμορος,
ᾧ |
[1, 0] |
ναίων,
~ἔνθα
μὲν
Ἀπιδανός
τε
|
μέγας |
καὶ
δῖος
Ἐνιπεὺς
~ἄμφω
συμφορέονται, |
[1, 150] |
Ποσειδάωνι
ποδωκηέστατον
ἄλλων
~Εὐρώπη
Υιτυοῖο
|
μεγασθενέος |
τέκε
κούρη.
~κεῖνος
ἀνὴρ
καὶ |
[1, 250] |
βασιλῆος
ἐφετμήν,
~αὐτίκ'
ἀπὸ
ψυχὴν
|
μεθέμεν, |
κηδέων
τε
λαθέσθαι,
~ὄφρ'
αὐτός |
[1, 650] |
~μίμνοιεν,
μηδ'
ἄμμε
κατὰ
χρειὼ
|
μεθέποντες |
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
κακὴ
δ'
ἐπὶ |
[1, 450] |
δέπας
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε
χαλίκρητον
λαρὸν
|
μέθυ: |
δεύετο
δ'
οἴνῳ
~χείλεα,
κυάνεαί |
[1, 950] |
~δῶκεν
δ'
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν
|
μέθυ |
δευουένοισιν
~μῆλά
θ'
ὁμοῦ:
δὴ |
[1, 450] |
~ἦέ
τοι
εἰς
ἄτην
ζωρὸν
|
μέθυ |
θαρσαλέον
κῆρ
~οἰδάνει
ἐν
στήθεσσι, |
[1, 450] |
σφισι
μυρί'
ἔκειτο
~εἴδατα,
καὶ
|
μέθυ |
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν
~οἰνοχόων:
μετέπειτα |
[1, 650] |
ἐπὶ
νηὸς
ἔχοντας,
~ἤια,
καὶ
|
μέθυ |
λαρόν,
ἵν'
ἔμπεδον
ἔκτοθι
πύργων |
[1, 500] |
εἵλκετο
δ'
ἤδη
~πείσματα,
καὶ
|
μέθυ |
λεῖβον
ὕπερθ'
ἁλός.
αὐτὰρ
Ἰήσων |
[1, 1150] |
τέ
σφιν
~μῆλά
τε
δευομένοις
|
μέθυ |
τ'
ἄσπετον
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
δ' |
[1, 600] |
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ
Σίκινόν
γε
|
μεθύστερον |
αὐδηθεῖσαν
~νῆσον,
ἐπακτῆρες,
Σικίνου
ἄπο, |
[1, 650] |
ἀγορεύειν;
~ὅς
ῥα
τόθ'
Ὑψιπύλην
|
μειλίξατο |
δέχθαι
ἰόντας
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ |
[1, 850] |
αὐτὴν
~Κύπριν
ἀοιδῇσιν
θυέεσσί
τε
|
μειλίσσοντο. |
~ἀμβολίη
δ'
εἰς
ἦμαρ
ἀεὶ |
[1, 250] |
γοάασκον
ἐπισταδόν:
αὐτὰρ
ὁ
τήνγε
|
~μειλιχίοις |
ἐπέεσσι
παρηγορέων
προσέειπεν:
~Μή
μοι |
[1, 950] |
ἡρώων
θεῖος
στόλος,
αὐτίκα
τόνγε
|
~μείλιχον |
ἀντιάαν,
μηδὲ
πτολέμοιο
μέλεσθαι.
~ἶσόν |
[1, 400] |
διὰ
μῆτιν:
ἐπιπνεύσειε
δ'
ἀήτης
|
~μείλιχος, |
ᾧ
κ'
ἐπὶ
πόντον
ἐλευσόμεθ' |
[1, 800] |
κουριδίας
μὲν
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ
|
μελάθρων, |
~ᾗ
ματίῃ
εἴξαντες,
ἀπεσσεύοντο
γυναῖκας: |
[1, 100] |
βαρεῖαν
~Αἰολίδης
σταθμοῖσιν
ἐν
Ἰφίκλοιο
|
Μελάμπους. |
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
βίην
κρατερόφρονος |
[1, 300] |
ἀμφέχετ'
ὤμους
~Ἄργος
Ἀρεστορίδης
λάχνῃ
|
μέλαν: |
αὐτὰρ
ὁ
καλὴν
~δίπλακα,
τήν |
[1, 250] |
ὅτ'
ὤλετο
παρθένος
Ἕλλη,
~κῦμα
|
μέλαν |
κριῷ
ἅμ'
ἐπικλύσαι:
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 900] |
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν
δ'
εἰρεσίῃ
|
Μέλανος |
διὰ
βένθεα
πόντου
~ἱέμενοι
τῇ |
[1, 1200] |
που
ἄρτι
~νυμφάων
ἵσταντο
χοροί:
|
μέλε |
γάρ
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι
κεῖσ' |
[1, 800] |
παῖδες
ἄμυνον:
~οὐδὲ
κασιγνήτοισι
κασιγνήτη
|
μελε |
θυμῷ.
~ἀλλ'
οἶαι
κοῦραι
ληίτιδες |
[1, 150] |
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς
Καλυδῶνος
~ἀλκήεις
|
Μελέαγρος |
ἀνήλυθε,
Λαοκόων
τε,
~Λαοκόων
Οἰνῆος |
[1, 600] |
γεράων
ἐπὶ
δηρὸν
ἄτισσαν.
~ὦ
|
μέλεαι, |
ζήλοιό
τ'
ἐπισμυγερῶς
ἀκόρητοι.
~οὐκ |
[1, 1200] |
ἀμφὶ
δὲ
χῶρον
~φοίτα
κεκληγώς:
|
μελέη |
δέ
οἱ
ἔπλετο
φωνή.
~αἶψα |
[1, 600] |
~Αἰθαλίδην
κήρυκα
θοόν,
τῷπέρ
τε
|
μέλεσθαι |
~ἀγγελίας
καὶ
σκῆπτρον
ἐπέτρεπον
Ἑρμείαο, |
[1, 950] |
τόνγε
~μείλιχον
ἀντιάαν,
μηδὲ
πτολέμοιο
|
μέλεσθαι. |
~ἶσόν
που
κἀκείνῳ
ἐπισταχύεσκον
ἴουλοι, |
[1, 350] |
μὲν
δή
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
|
μέλεσθαι, |
~μηκέτ'
ἔπειθ'
ὡς
καὶ
πρίν, |
[1, 650] |
~ὑμετέρην
ξείνοισι
καὶ
ἀγλαὸν
ἄστυ
|
μέλεσθαι. |
~Ὧς
ἔφατ'
ἐν
δ'
ἀγορὴ |
[1, 800] |
~ἐξείπω
κατὰ
κόσμον.
ἀνακτορίη
δὲ
|
μελέσθω |
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
νῆσος:
ἔγωγε |
[1, 1000] |
χεῖρας
ἄειραν.
~σὺν
δ'
ἔλασαν
|
μελίας |
τε
καὶ
ἀσπίδας
ἀλλήλοισιν
~ὀξείῃ |
[1, 550] |
κικλήσκουσιν.
~Ἔνθεν
δὲ
προτέρωσε
παρεξέθεον
|
Μελίβοιαν. |
~ἀκτήν
τ'
αἰγιαλόν
τε
δυσήνεμον |
[1, 550] |
πάρος
σύριγ
γι
λιγείῃ
~καλὰ
|
μελιζόμενος |
νόμιον
μέλος,
ὧς
ἄρα
τοίγε |
[1, 850] |
δ'
ὅτε
λείρια
καλὰ
περιβρομέουσι
|
μέλισσαι |
~πέτρης
ἐκχύμεναι
σιμβληίδος,
ἀμφὶ
δὲ |
[1, 1300] |
βουλῇσιν,
ὁ
μὲν
Μυσοῖσι
βαλέσθαι
|
~μέλλεν |
ἐπώνυμον
ἄστυ
πολισσάμενος
ποταμοῖο
~Εἰλατίδης |
[1, 200] |
Ἀθήνης:
~ἀλλ'
ἄρα
καὶ
τὼ
|
μέλλον |
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
~Τόσσοι
ἄρ'
Αἰσονίδῃ |
[1, 550] |
κεκλιμένην
παρεμέτρεον:
οὐδ'
ἔτι
δηρὸν
|
~μέλλον |
ὑπὲκ
ποταμοῖο
βαλεῖν
Ἀμύροιο
ῥέεθρα. |
[1, 300] |
ἡμείων,
ᾧ
κεν
τὰ
ἕκαστα
|
μέλοιτο, |
~νείκεα
συνθεσίας
τε
μετὰ
ξείνοισι |
[1, 1350] |
Κιανοί,
~κοῦρον
Θειοδάμαντος,
ἐυκτιμένης
τε
|
μέλονται |
~Τρηχῖνος.
δὴ
γάρ
ῥα
κατ' |
[1, 800] |
χοροῖς
ἀγορῇ
τε
καὶ
εἰλαπίνῃσι
|
μέλοντο: |
~εἰσόκε
τις
θεὸς
ἄμμιν
ὑπέρβιον |
[1, 550] |
γι
λιγείῃ
~καλὰ
μελιζόμενος
νόμιον
|
μέλος, |
ὧς
ἄρα
τοίγε
~ὡμάρτευν:
τὴν |
[1, 550] |
ἄκρην.
~τοῖσι
δὲ
φορμίζων
εὐθήμονι
|
μέλπεν |
ἀοιδῇ
~Οἰάγροιο
πάις
νηοσσόον
εὐπατέρειαν |
[1, 1200] |
ῥίον
ἀμφενέμοντο,
~Ἄρτεμιν
ἐννυχίῃσιν
ἀεὶ
|
μέλπεσθαι |
ἀοιδαῖς.
~αἱ
μέν,
ὅσαι
σκοπιὰς |
[1, 1150] |
ἀμφὶ
θεᾶς
θέσαν
οὔρεσιν
Ἄρκτων,
|
~μέλποντες |
Ῥείην
πολυπότνιαν:
αὐτὰρ
ἐς
ἠῶ |
[1, 750] |
δ'
Οἰνόμαος
προτενὲς
δόρυ
χειρὶ
|
μεμαρπὼς |
~ἄξονος
ἐν
πλήμνῃσι
παρακλιδὸν
ἀγνυμένοιο |
[1, 350] |
~δμῶες
ἐμοὶ
σταθμῶν
σημάντορες,
οἷσι
|
μέμηλεν |
~δεῦρο
βόας
ἀγέληθεν
ἐὺ
κρίναντας |
[1, 600] |
~ἀλλ'
ἥγ'
ἔμπεδον
αἰὲν
ἀμειβομένη
|
μεμόρηται, |
~ἄλλοθ'
ὑποχθονίοις
ἐναρίθμιος,
ἄλλοτ'
ἐς |
[1, 950] |
~οὐδέ
νύ
πω
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
|
μεμόρητο: |
~ἀλλ'
ἔτι
οἱ
κατὰ
δώματ' |
[1, 600] |
ἐσάχρι
Μυρίνης.
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ
|
μὲν |
ἄεν
καὶ
ἐπι
κνέφας
οὖρος |
[1, 150] |
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ
|
μὲν |
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ
καὶ
ἐν |
[1, 50] |
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι
μετεκίαθον:
οὐ
|
μὲν |
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
ὁμόθεν:
νόσφιν |
[1, 450] |
ὕβρις
ἀπείη.
~ἔνθ'
αὖτ'
Αἰσονίδης
|
μὲν |
ἀμήχανος
εἰν
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν |
[1, 700] |
μάρναντο
καὶ
υἱέες
Ἠλεκτρύωνος:
~οἱ
|
μὲν |
ἀμυνόμενοι,
ἀτὰρ
οἵγ'
ἐθέλοντες
ἀμέρσαι, |
[1, 800] |
ἔμβαλεν
ἄτην.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
|
μὲν |
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ
μελάθρων,
~ᾗ |
[1, 600] |
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
γὰρ
κουριδίας
|
μὲν |
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες,
ἔχον |
[1, 0] |
ὄρεος
Φυλληίου
ἀγχόθι
ναίων,
~ἔνθα
|
μὲν |
Ἀπιδανός
τε
μέγας
καὶ
δῖος |
[1, 1100] |
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα
δὲ
κουρότεροι
|
μὲν |
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες
~ἔνθεν
ἐς |
[1, 900] |
ἑκάστῳ
χεῖρες
ὑπέρβιοι
ἠερέθονται,
~αἱ
|
μὲν |
ἀπὸ
στιβαρῶν
ὤμων
δύο,
ταὶ |
[1, 650] |
μίμνει,
~εὖτ'
ἂν
δὴ
γεραραὶ
|
μὲν |
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
~κουρότεραι
δ'
ἄγονοι |
[1, 150] |
ἑ
θῆσσα
γυνὴ
τέκε:
τὸν
|
μὲν |
ἄρ'
Οἰνεὺς
~ἤδη
γηραλέον
κοσμήτορα |
[1, 250] |
καὶ
ἄλγεα
μυρία
θείη.
~Αἱ
|
μὲν |
ἄρ'
ὧς
ἀγόρευον
ἐπὶ
προμολῇσι |
[1, 200] |
ἄρ'
Αἰσονίδῃ
συμμήστορες
ἠγερέθοντο.
~τοὺς
|
μὲν |
ἀριστῆας
Μινύας
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
μάλα |
[1, 1150] |
ἆξεν
ἐρετμόν.
ἀτὰρ
τρύφος
ἄλλο
|
μὲν |
αὐτὸς
~ἄμφω
χερσὶν
ἔχων
πέσε |
[1, 400] |
κοῦροι
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ
|
μὲν |
γήθησαν,
ἄχος
δ'
ἕλεν
Ἴδμονος |
[1, 1150] |
περιναιέται
ἄνδρες
ὀπίσσω.
~καὶ
τότε
|
μὲν |
δαῖτ'
ἀμφὶ
θεᾶς
θέσαν
οὔρεσιν |
[1, 350] |
καὶ
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ
|
μὲν |
δή
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι, |
[1, 400] |
ἀπηλεγέως
νόον
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
|
μὲν |
δὴ
μοῖρα
θεῶν
χρειώ
τε |
[1, 700] |
τοῖον
ὑποβλήδην
ἔπος
ηὔδα:
~Εἰ
|
μὲν |
δὴ
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε
μενοινή, |
[1, 0] |
~θελγομένας
φόρμιγγι
κατήγαγε
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα
|
μὲν |
δὴ
τοῖον
ἑῶν
ἐπαρωγὸν
ἀέθλων |
[1, 800] |
ληιάδεσσι
δορικτήταις
παρίαυον,
~σχέτλιοι.
ἦ
|
μὲν |
δηρὸν
ἐτέτλαμεν,
εἴ
κέ
ποτ' |
[1, 650] |
τελλομένου
ἔτεος
στάχυν
ἀμήσονται;
~ἦ
|
μὲν |
ἐγών,
εἰ
καί
με
τὰ |
[1, 1100] |
ἔντροφον
ὕλῃ,
~πρόχνυ
γεράνδρυον:
τὸ
|
μὲν |
ἔκταμον,
ὄφρα
πέλοιτο
~δαίμονος
οὐρείης |
[1, 50] |
Κάνηθος
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
οὐ
|
μὲν |
ἔμελλεν
~νοστήσειν
Κήρινθον
ὑπότροπος.
αισα |
[1, 50] |
Φῶκον
ἀδελφεὸν
ἐξενάριξαν
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν
|
μὲν |
ἐν
Ἀτθίδι
νάσσατο
νήσῳ:
~Πηλεὺς |
[1, 1000] |
δ'
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
~ἔκταθεν:
Ἡρακλέης
|
μὲν |
ἐνήρατο
Τηλεκλῆα
~ἠδὲ
Μεγαβρόντην:
Σφόδριν |
[1, 100] |
Ἐρυμάνθιον
ἂμ
μέγα
τῖφος,
~τὸν
|
μὲν |
ἐνὶ
πρώτῃσι
Μυκηναίων
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς |
[1, 0] |
κιὼν
διὰ
ποσσὶν
Ἀναύρου
~ἄλλο
|
μὲν |
ἐξεσάωσεν
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
δ' |
[1, 50] |
προλιπὼν
Γυρτῶνα
Κόρωνος
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
|
μέν, |
ἑοῦ
δ'
οὐ
πατρὸς
ἀμείνων. |
[1, 200] |
ἐδάμασσε
περὶ
νεφέεσσι
καλύψας.
~τὼ
|
μὲν |
ἐπ'
ἀκροτάτοισι
ποδῶν
ἑκάτερθεν
ἐρεμνὰς |
[1, 50] |
κίε
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν
|
μὲν |
ἐπ'
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν
~Μυρμιδόνος
κούρη |
[1, 250] |
καλυψάμενος
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
|
μὲν |
ἔπειτα
κατεπρήυνεν
ἀνίας
~θαρσύνων,
δμώεσσι |
[1, 1150] |
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα
δ'
ὀιστοδόκην
|
μὲν |
ἐπὶ
χθονὶ
θῆκε
φαρέτρην
~αὐτοῖσιν |
[1, 950] |
ἅπαντα
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος:
οὐ
|
μὲν |
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
καταλέξαι
ἐελδομένοισι
δαῆναι. |
[1, 700] |
νέον
βάλλοντο
δομαίους
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
|
μὲν |
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
κάρη, |
[1, 700] |
ἔρευθος.
~δὴ
γάρ
τοι
μέσση
|
μὲν |
ἐρευθήεσσ'
ἐτέτυκτο,
~ἄκρα
δὲ
πορφυρέη |
[1, 250] |
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ
οὐ
|
μὲν |
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι |
[1, 0] |
Πολύφημος
ἵκανεν
~Εἰλατίδης,
ὃς
πρὶν
|
μὲν |
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
~ὁππότε
Κενταύροις
Λαπίθαι |
[1, 1000] |
λιμένος
πολιοῖο
τέταντο
~ἑξείης,
ἄλλοι
|
μὲν |
ἐς
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
~δύπτοντες |
[1, 600] |
~αἴ
κε
φύγῃ.
καὶ
τὸν
|
μὲν |
ἐς
Οἰνοίην
ἐρύσαντο
~πρόσθεν,
ἀτὰρ |
[1, 700] |
πολλὰ
διακριδὸν
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν
|
μὲν |
ἔσαν
Κύκλωπες
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι |
[1, 150] |
~υἷε
δύω
Ἀλεοῦ:
τρίτατός
γε
|
μὲν |
ἕσπετ'
ἰοῦσιν
~Ἀγκαῖος,
τὸν
μέν |
[1, 50] |
μιν
προέηκε
πατὴρ
ἑός:
οὐ
|
μὲν |
ἔτ'
ἄλλους
~γήραος
υἷας
ἔχεν |
[1, 900] |
κρυόεσσαν
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλοιντο.
~τῶν
|
μὲν |
ἔτ'
οὐ
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ |
[1, 1150] |
ὄρος
προχοάς
τε
Κίοιο.
~τοὺς
|
μὲν |
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ' |
[1, 250] |
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
~νῦν
γε
|
μὲν |
ἡ
τὸ
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν
ἀγητὴ |
[1, 150] |
ἄμφω
γνωτὸς
προγενέστερος.
ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
ἤδη
~γηράσκοντ'
Ἀλεὸν
λίπετ'
ἂμ |
[1, 350] |
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
~νῦν
γε
|
μὲν |
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι
θυέεσσιν
~δαῖτ' |
[1, 900] |
~Ἴμβρον
ἔχον
καθύπερθε:
νέον
γε
|
μὲν |
ἠελίοιο
~δυομένου
Χερόνησον
ἐπὶ
προύχουσαν |
[1, 650] |
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ
κνέφας:
οὐδὲ
|
μὲν |
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς
ἔλυσαν
ἐπὶ |
[1, 200] |
Ὠλενίοιο,
~Λέρνου
ἐπίκλησιν,
γενεήν
γε
|
μὲν |
Ἡφαίστοιο:
~τούνεκ'
ἔην
πόδα
σιφλός: |
[1, 1050] |
ἐναίσιμον
ὄσσαν
ἀκούσας.
~καὶ
τὴν
|
μὲν |
θεὸς
αὖτις
ἀπέτραπεν,
ἷζε
δ' |
[1, 1250] |
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε
μαιμώων
ὁτὲ
|
μὲν |
θοὰ
γούνατ'
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
ὁτὲ |
[1, 900] |
διὰ
βένθεα
πόντου
~ἱέμενοι
τῇ
|
μὲν |
Θρῃκῶν
χθόνα,
τῇ
δὲ
περαίην |
[1, 100] |
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον
γε
|
μὲν |
ἴδμεν
ἐόντα
~Προίτου
Ναυπλιάδαο:
Ποσειδάωνι |
[1, 150] |
τε,
~Λαοκόων
Οἰνῆος
ἀδελφεός,
οὐ
|
μὲν |
ἰῆς
γε
~μητέρος:
ἀλλά
ἑ |
[1, 1000] |
δ'
ἔθεεν
λαίφεσσι
πανήμερος:
οὐ
|
μὲν |
ἰούσης
~νυκτὸς
ἔτι
ῥιπὴ
μένεν |
[1, 0] |
ὡς
τὸ
πάρος
περ.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
δηρὸν
ἔλειπτο, |
[1, 900] |
ῥέεθρα
~εἰσέβαλον:
πέλαγος
δὲ
τὸ
|
μὲν |
καθύπερθε
λέλειπτο
~ἦρι,
τὸ
δ' |
[1, 1200] |
φορεύμενον,
αὐτίκα
δ'
ἥγε
~λαιὸν
|
μὲν |
καθύπερθεν
ἐπ'
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν |
[1, 1100] |
δ'
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
|
μὲν |
καρπὸν
χέον
ἄσπετον,
ἀμφὶ
δὲ |
[1, 500] |
τε
βίῃ
καὶ
χερσὶν
ὁ
|
μὲν |
Κρόνῳ
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ
δὲ |
[1, 300] |
δύνατο,
προθέοντος
ὁμίλου:
~ἀλλ'
ἡ
|
μὲν |
λίπετ'
αὖθι
παρακλιδόν,
οἷα
γεραιὴ |
[1, 650] |
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
μακάρων
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ' |
[1, 1300] |
~τὼ
δὲ
Διὸς
βουλῇσιν,
ὁ
|
μὲν |
Μυσοῖσι
βαλέσθαι
~μέλλεν
ἐπώνυμον
ἄστυ |
[1, 1200] |
ἀμφὶ
γεωμόρου
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
νειοῖο
γύας
τέμνεσκεν
ἀρότρῳ
~Θειοδάμας |
[1, 950] |
Περκωσίου
ἐκγεγαυῖα,
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν
|
μὲν |
νέον
ἐξέτι
πατρὸς
~θεσπεσίοις
ἕδνοισιν |
[1, 300] |
γ'
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ
|
μὲν |
νῦν
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος |
[1, 650] |
ἔσσεται,
εἴ
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
|
μὲν |
νῦν
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων |
[1, 1150] |
ἐγγυάλιξαν.
~ἔνθα
δ'
ἔπειθ'
οἱ
|
μὲν |
ξύλα
κάγκανα,
τοὶ
δὲ
λεχαίην |
[1, 100] |
οἱ
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ
|
μὲν |
ὅγ'
ἦεν
Ἄβαντος
ἐτήτυμον,
ἀλλά |
[1, 750] |
καὶ
ἄστεος
ἐντὸς
ἔβησαν,
~δημότεραι
|
μὲν |
ὄπισθεν
ἐπεκλονέοντο
γυναῖκες,
~γηθόσυναι
ξείνῳ: |
[1, 100] |
Σιφαέα
κάλλιπε
δῆμον
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
|
μὲν |
ὀρινόμενον
προδαῆναι
~κῦμ'
ἁλὸς
εὐρείης, |
[1, 1200] |
ἐννυχίῃσιν
ἀεὶ
μέλπεσθαι
ἀοιδαῖς.
~αἱ
|
μέν, |
ὅσαι
σκοπιὰς
ὀρέων
λάχον
ἢ |
[1, 300] |
Αἴσονος
υἱὸς
ἐυφρονέων
μετέειπεν:
~Ἄλλα
|
μὲν |
ὅσσα
τε
νηὶ
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν |
[1, 900] |
ὄργια
κεῖνα
~δαίμονες
ἐνναέται,
τὰ
|
μὲν |
οὐ
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
~Κεῖθεν |
[1, 1050] |
σῆμα
καὶ
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδ'
ἄλοχος
Κλείτη
φθιμένοιο
λέλειπτο |
[1, 200] |
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδ'
αὐτοῖο
πάις
μενέαινεν
Ἄκαστος |
[1, 250] |
~ᾤ
μοι
ἐμῆς
ἄτης:
τὸ
|
μὲν |
οὐδ'
ὅσον,
οὐδ'
ἐν
ὀνείρῳ |
[1, 100] |
σταθμοῖσιν
ἐν
Ἰφίκλοιο
Μελάμπους.
~Οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδὲ
βίην
κρατερόφρονος
Ἡρακλῆος
~πευθόμεθ' |
[1, 800] |
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
νῆσος:
ἔγωγε
|
μὲν |
οὐκ
ἀθερίζων
~χάζομαι,
ἀλλά
με |
[1, 0] |
μετ'
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
|
μὲν |
οὖν
οἱ
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν
ἀοιδοὶ |
[1, 900] |
υἱὸς
ἀγαιόμενος
προσέειπεν:
~Ὑψιπύλη,
τὰ
|
μὲν |
οὕτω
ἐναίσιμα
πάντα
γένοιτο
~ἐκ |
[1, 750] |
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες.
~καὶ
τὸν
|
μὲν |
προπάροιθε
Πέλοψ
ἴθυνε,
τινάσσων
~ἡνία, |
[1, 300] |
τε
κιόντι.
~Ἠ,
καὶ
ὁ
|
μὲν |
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος |
[1, 350] |
τὰ
ἕκαστα
περιφραδέως
ἀλέγυναν,
~κληῖδας
|
μὲν |
πρῶτα
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω |
[1, 150] |
παῖδε
Ποσειδάωνος
ἵκοντο:
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος, |
[1, 1050] |
ἐπιπλομένῃ
δ'
ἐνὶ
νυκτὶ
~ὧλλοι
|
μέν |
ῥα
πάρος
δεδμημένοι
εὐνάζοντο
~ὕπνῳ |
[1, 150] |
μὲν
ἕσπετ'
ἰοῦσιν
~Ἀγκαῖος,
τὸν
|
μέν |
ῥα
πατὴρ
Λυκόοργος
ἔπεμπεν,
~τῶν |
[1, 700] |
κανόνεσσι
δάε
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς
|
μὲν |
ῥηίτερόν
κεν
ἐς
ἠέλιον
ἀνιόντα |
[1, 400] |
ὑπέρβιος,
Ἡρακλέης
τε.
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
ῥοπάλῳ
μέσσον
κάρη
ἀμφὶ
μέτωπα |
[1, 950] |
δ'
ἐρέεινον
ἀμοιβαδίς:
ἤτοι
ὁ
|
μέν |
σφεων
~πεύθετο
ναυτιλίης
ἄνυσιν,
Πελίαό |
[1, 300] |
νόον
ἰθύοντας.
~δέρμα
δ'
ὁ
|
μὲν |
ταύροιο
ποδηνεκὲς
ἀμφέχετ'
ὤμους
~Ἄργος |
[1, 300] |
κασιγνήτη
Πελόπεια.
~ἀλλ'
ἔμπης
τὼ
|
μέν |
τε
διεξερέεσθαι
ἕκαστα
~ἔσχετο:
τοὺς |
[1, 50] |
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο:
~ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
Τελέοντος
ἐυκλειὴς
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
δ' |
[1, 50] |
καὶ
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης,
~υἷες
ὁ
|
μὲν |
Τελέοντος,
ὁ
δ'
Ἴρου
Ἀκτορίδαο: |
[1, 1200] |
δίκης
ἀλέγοντες
ἔναιον.
~ἀλλὰ
τὰ
|
μὲν |
τηλοῦ
κεν
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα |
[1, 900] |
καλέουσιν
ὄρος
περιναιετάοντες:
~καὶ
τὸ
|
μὲν |
ὑβρισταί
τε
καὶ
ἄγριοι
ἐνναίουσιν |
[1, 1200] |
λάχον
ἢ
καὶ
ἐναύλους,
~αἵγε
|
μὲν |
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο,
~ἡ
δὲ |
[1, 750] |
πύργων
~ἧσθ'
αὔτως;
ἐπεὶ
οὐ
|
μὲν |
ὑπ'
ἀνδράσι
ναίεται
ἄστυ,
~ἀλλὰ |
[1, 850] |
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
~Ἔνθ'
ὁ
|
μὲν |
Ὑψιπύλης
βασιλήιον
ἐς
δόμον
ὦρτο |
[1, 500] |
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ
ὁ
|
μὲν |
φόρμιγγα
σὺν
ἀμβροσίῃ
σχέθεν
αὐδῇ. |
[1, 1000] |
τοὶ
δ'
ἔμπαλιν,
αἰγιαλοῖο
~κράατα
|
μὲν |
ψαμάθοισι,
πόδας
δ'
εἰς
βένθος |
[1, 650] |
μεταφρένου,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Δῶρα
|
μέν, |
ὡς
αὐτῇ
περ
ἐφανδάνει
Ὑψιπυλείῃ, |
[1, 1300] |
ὑπὸ
πνοιῇ
βορέαο.
~καὶ
τὰ
|
μὲν |
ὧς
ἤμελλε
μετὰ
χρόνον
ἐκτελέεσθαι. |
[1, 650] |
πόδεσσιν,
~βάκτρῳ
ἐρειδομένη,
περὶ
δὲ
|
μενέαιν' |
ἀγορεῦσαι.
~τῇ
καὶ
παρθενικαὶ
πίσυρες |
[1, 200] |
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδ'
αὐτοῖο
πάις
|
μενέαινεν |
Ἄκαστος
~ἰφθίμου
Πελίαο
δόμοις
ἔνι |
[1, 750] |
ἐγγυάλιξεν,
~πρόφρων
ἀντομένη:
περὶ
γὰρ
|
μενέαινεν |
ἕπεσθαι
~τὴν
ὁδόν:
ἀλλὰ
γὰρ |
[1, 1300] |
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε
παρὲκ
μεγάλοιο
Διὸς
|
μενεαίνετε |
βουλὴν
~Αἰήτεω
πτολίεθρον
ἄγειν
θρασὺν |
[1, 1300] |
μήλων,
~οὐδὲ
περὶ
κτεάτεσσι
χαλεψάμενος
|
μενέηνας, |
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ
φωτός.
ἔολπα |
[1, 500] |
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν
μορμύρουσα
ἐρισθενέων
|
μένει |
ἀνδρῶν.
~στράπτε
δ'
ὑπ'
ἠελίῳ |
[1, 0] |
ἔκλυεν,
ὥς
μιν
ὀπίσσω
~μοῖρα
|
μένει |
στυγερή,
τοῦδ'
ἀνέρος,
ὅν
τιν' |
[1, 0] |
αὖ
βαρύθεσκέ
οἱ
ἤδη
~γυῖα,
|
μένεν |
δ'
ἔτι
θυμὸς
ἀρήιος,
ὡς |
[1, 1000] |
μὲν
ἰούσης
~νυκτὸς
ἔτι
ῥιπὴ
|
μένεν |
ἔμπεδον,
ἀλλὰ
θύελλαι
~ἀντίαι
ἁρπάγδην |
[1, 50] |
Εὐπολέμεια:
~τὼ
δ'
αὖτ'
ἐκγεγάτην
|
Μενετηίδος |
Ἀντιανείρης.
~Ἤλυθε
δ'
ἀφνειὴν
προλιπὼν |
[1, 650] |
φιλαι,
εἰ
δ'
ἄγε
δὴ
|
μενοεικέα |
δῶρα
πόρωμεν
~ἀνδράσιν,
οἷά
τ' |
[1, 700] |
μὲν
δὴ
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε
|
μενοινή, |
~ἤδη
κεν
μετὰ
νῆα
καὶ |
[1, 850] |
πολίων:
ἀλλ'
οὐ
σύγε
τήνδε
|
μενοινὴν |
~σχήσεις,
οὔτ'
αὐτὴ
προτιόσσομαι
ὧδε |
[1, 50] |
ναιετάασκεν.
~Καὶ
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα
|
Μενοίτιον |
ἐξ
Ὀπόεντος
~ὦρσεν,
ἀριστήεσσι
σὺν |
[1, 850] |
δηρὸν
δ'
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι
|
μένοντες, |
~εἰ
μὴ
ἀολλίσσας
ἑτάρους
ἀπάνευθε |
[1, 300] |
~δειδέχατ'
Ἀργῴῃ
ἄμυδις
παρὰ
νηὶ
|
μένοντες. |
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
προμολῇς: |
[1, 500] |
κείνῳ
~νῆα
καὶ
ἡμιθέων
ἀνδρῶν
|
μένος, |
οἳ
τότ'
ἄριστοι
~πόντον
ἐπιπλώεσκον: |
[1, 150] |
εἴ
κ'
ἔτι
μοῦνον
~αὖθι
|
μένων |
λυκάβαντα
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν.
~καὶ
μήν |
[1, 950] |
δώματ'
ἀκήρατος
ἦεν
ἄκοιτις
~ὠδίνων,
|
Μέροπος |
Περκωσίου
ἐκγεγαυῖα,
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν |
[1, 1200] |
δεξιτερῇ
δὲ
~ἀγκῶν'
ἔσπασε
χειρί,
|
μέσῃ |
δ'
ἐνικάββαλε
δίνῃ.
~Τοῦ
δ' |
[1, 550] |
ῥα
τότε
μέγαν
ἱστὸν
ἐνεστήσαντο
|
μεσόδμῃ, |
~δῆσαν
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
ἑκάτερθεν, |
[1, 1000] |
ἰθὺς
ἑοῖο
~πλῆξεν
ἐπαΐξας
στῆθος
|
μέσον, |
ἀμφὶ
δὲ
δουρὶ
~ὀστέον
ἐρραίσθη: |
[1, 650] |
ἐθείραις.
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐνὶ
|
μέσσῃ |
ἀγορῇ,
ἀνὰ
δ'
ἔσχεθε
δειρὴν |
[1, 700] |
μεταβλέψειας
ἔρευθος.
~δὴ
γάρ
τοι
|
μέσση |
μὲν
ἐρευθήεσσ'
ἐτέτυκτο,
~ἄκρα
δὲ |
[1, 50] |
Κόλχων,
ὅσσον
τέ
περ
ἠελίοιο
|
~μεσσηγὺς |
δύσιές
τε
καὶ
ἀντολαὶ
εἰσορόωνται. |
[1, 350] |
δοιὼ
μίαν:
ἐκ
δ'
ἄρα
|
μέσσην |
~ᾕρεον
Ἡρακλῆι
καὶ
ἡρώων
ἄτερ |
[1, 350] |
ὅς
ῥα
πτολίεθρον
ἔναιεν.
~τοῖς
|
μέσσην |
οἴοισιν
ἀπὸ
κληῖδα
λίποντο
~αὔτως, |
[1, 500] |
θεῖον
ἐλήλατο,
τό
ῥ'
ἀνὰ
|
μέσσην |
~στεῖραν
Ἀθηναίη
Δωδωνίδος
ἥρμοσε
φηγοῦ. |
[1, 1150] |
τότ'
ἀνοχλίζων
τετρηχότος
οἴδματος
ὁλκοὺς
|
~μεσσόθεν |
ἆξεν
ἐρετμόν.
ἀτὰρ
τρύφος
ἄλλο |
[1, 1250] |
κάλωας.
~κυρτώθη
δ'
ἀνέμῳ
λίνα
|
μεσσόθι, |
τῆλε
δ'
ἀπ'
ἀκτῆς
~γηθόσυνοι |
[1, 300] |
νέοι
θρασὺν
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν
|
μέσσοισι: |
μιῇ
δέ
ἑ
πάντες
ἀυτῇ |
[1, 450] |
φρεσὶ
μῆτιν
ἑλίσσεις;
~αὔδα
ἐνὶ
|
μέσσοισι |
τεὸν
νόον.
ἦέ
σε
δαμνᾷ |
[1, 400] |
τε.
~ἤτοι
ὁ
μὲν
ῥοπάλῳ
|
μέσσον |
κάρη
ἀμφὶ
μέτωπα
~πλῆξεν,
ὁ |
[1, 500] |
~εὐκόσμως
σφετέροισι
παρ'
ἔντεσιν
ἑδριόωντο.
|
~μέσσῳ |
δ'
Ἀγκαῖος
μέγα
τε
σθένος |
[1, 400] |
κῶας
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
δ'
ἐνὶ
|
μέσσῳ |
~κεῖσέ
τε
δεῦρό
τ'
ἔασιν |
[1, 750] |
δέ
τε
ἠιθέοιο
~παρθένος
ἱμείρουσα
|
μετ' |
ἀλλοδαποῖσιν
ἐόντος
~ἀνδράσιν,
ᾧ
καί |
[1, 300] |
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
νῦν
αὖθι
|
μετ' |
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε
δόμοις,
μηδ' |
[1, 0] |
ἐνὶ
πόντῳ
~ἠὲ
καὶ
ἀλλοδαποῖσι
|
μετ' |
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
μὲν |
[1, 600] |
ἄλλοτ'
ἐς
αὐγὰς
~ἠελίου
ζωοῖσι
|
μετ' |
ἀνδράσιν.
ἀλλὰ
τί
μύθους
~Αἰθαλίδεω |
[1, 650] |
ἄλλος
~δυσμενέων,
ἅ
τε
πολλὰ
|
μετ' |
ἀνθρώποισι
πέλονται;
~ὡς
καὶ
νῦν |
[1, 700] |
λιγαίνων
~ἤιε,
δὶς
τόσση
δὲ
|
μετ' |
ἴχνια
νίσσετο
πέτρη
~Ἑξείης
δ' |
[1, 700] |
εὐμενέοντας.
~Ἠ,
καὶ
ἔλυσ'
ἀγορήν,
|
μετὰ |
δ'
εἰς
ἑὸν
ὦρτο
νέεσθαι. |
[1, 100] |
ἀριστήων
ἐς
ὅμιλον
~ὦρσεν
Ἀθηναίη,
|
μετὰ |
δ'
ἤλυθεν
ἐλδομένοισιν.
~αὐτὴ
γὰρ |
[1, 950] |
λιπὼν
καὶ
δέμνια
νύμφης
~τοῖς
|
μέτα |
δαῖτ'
ἀλέγυνε,
βάλεν
δ'
ἀπὸ |
[1, 0] |
~Κυανέας
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο
~χρύσειον
|
μετὰ |
κῶας
ἐύζυγον
ἤλασαν
Ἀργώ.
~Τοίην |
[1, 200] |
ἅλα
ναυτίλλεσθαι,
~δὴ
τότ'
ἴσαν
|
μετὰ |
νῆα
δι'
ἄστεος,
ἔνθα
περ |
[1, 1250] |
εὖ
δέ
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
|
μετὰ |
νῆα
διὰ
κνέφας.
αὐτίκα
δ' |
[1, 700] |
ἐφανδάνει
ἥδε
μενοινή,
~ἤδη
κεν
|
μετὰ |
νῆα
καὶ
ἄγγελον
ὀτρύναιμι.
~ἦ |
[1, 300] |
ἕκαστα
μέλοιτο,
~νείκεα
συνθεσίας
τε
|
μετὰ |
ξείνοισι
βαλέσθαι.
~Ὧς
φάτο:
πάπτηναν |
[1, 200] |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
~κυάνεαι
δονέοντο
|
μετὰ |
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδ' |
[1, 650] |
εὔαδε
γάρ
σφιν
~μῦθος.
ἀτὰρ
|
μετὰ |
τήνγε
παρασχεδὸν
αὖτις
ἀνῶρτο
~Ὑψιπύλη, |
[1, 450] |
νείκεσεν
Ἴδας:
~Αἰσονίδη,
τίνα
τήνδε
|
μετὰ |
φρεσὶ
μῆτιν
ἑλίσσεις;
~αὔδα
ἐνὶ |
[1, 1300] |
~καὶ
τὰ
μὲν
ὧς
ἤμελλε
|
μετὰ |
χρόνον
ἐκτελέεσθαι.
~τοῖσιν
δὲ
Γλαῦκος |
[1, 700] |
ἀνιόντα
~ὄσσε
βάλοις,
ἢ
κεῖνο
|
μεταβλέψειας |
ἔρευθος.
~δὴ
γάρ
τοι
μέσση |
[1, 750] |
ἔσκε
παραιβάτις
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
δὲ
|
μεταδρομάδην |
ἐπὶ
Μυρτίλος
ἤλασεν
ἵππους,
~σὺν |
[1, 1200] |
πελώριον,
ὁππόθ'
ἵκοιτο.
~βῆ
δὲ
|
μεταΐξας |
Πηγέων
σχεδόν,
ἠύτε
τις
θὴρ |
[1, 1250] |
ἔπαλλεν
~συνεχέως,
ὁτὲ
δ'
αὖτε
|
μεταλλήγων |
καμάτοιο
~τῆλε
διαπρύσιον
μεγάλῃ
βοάασκεν |
[1, 450] |
ἐμὰς
σόος
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ
θεσπίζων
|
μεταμώνιον |
εἴ
κεν
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων: |
[1, 1200] |
ἵκετο
μήλων,
~λιμῷ
δ'
αἰθόμενος
|
μετανίσσεται, |
οὐδ'
ἐπέκυρσεν
~ποίμνῃσιν:
πρὸ
γὰρ |
[1, 100] |
μοῦνον
ἐόντα
~πέμπεν,
ἵνα
θρασέεσσι
|
μεταπρέποι |
ἡρώεσσιν.
~Θησέα
δ'
ὃς
περὶ |
[1, 200] |
~ἠνορέην
τ'
ὀνόσασθαι,
ὃ
καὶ
|
μεταρίθμιος |
ἦεν
~πᾶσιν
ἀριστήεσσιν,
Ἰήσονι
κῦδος |
[1, 350] |
δ'
ἄρ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
μεταστρέψαντες |
ἐρετμὰ
~πήχυιον
προύχοντα
περὶ
σκαλμοῖσιν |
[1, 800] |
εἴ
κέ
ποτ'
αὖτις
~ὀψὲ
|
μεταστρέψωσι |
νόον:
τὸ
δὲ
διπλόον
αἰεὶ |
[1, 650] |
ἔσχεθε
δειρὴν
~ἦκα
μόλις
κυφοῖο
|
μεταφρένου, |
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Δῶρα
μέν, |
[1, 300] |
~τοῖσιν
δ'
Αἴσονος
υἱὸς
ἐυφρονέων
|
μετέειπεν: |
~Ἄλλα
μὲν
ὅσσα
τε
νηὶ |
[1, 850] |
ἀπάνευθε
γυναικῶν
~Ἡρακλέης
τοίοισιν
ἐνιπτάζων
|
μετέειπεν: |
~Δαιμόνιοι,
πάτρης
ἐμφύλιον
αἷμ'
ἀποέργει |
[1, 1200] |
ἀοιδῆς.
~αἶψα
δ'
ὅγε
κρήνην
|
μετεκίαθεν, |
ἣν
καλέουσιν
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι
περιναιέται. |
[1, 100] |
ἐκαίνυτο
ναυτιλίῃσιν.
~Ἴδμων
δ'
ὑστάτιος
|
μετεκίαθεν, |
ὅσσοι
ἔναιον
~Ἄργος,
ἐπεὶ
δεδαὼς |
[1, 50] |
δοτῆρι.
~Τοῖσι
δ'
ἐπ'
Αἰακίδαι
|
μετεκίαθον: |
οὐ
μὲν
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ' |
[1, 1150] |
δείελον
ἠερέθονται,
~τειρόμενοι
καὶ
δὴ
|
μετελώφεον: |
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε
~πασσυδίῃ
μογέοντας |
[1, 300] |
μάλα
δεξιὰ
Φοῖβος
~ἔχρη,
ἀτὰρ
|
μετέπειτά |
γ'
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ |
[1, 450] |
μέθυ
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν
~οἰνοχόων:
|
μετέπειτα |
δ'
ἀμοιβαδὶς
ἀλλήλοισιν
~μυθεῦνθ'
οἷά |
[1, 800] |
εἱλίσσοντο
κεχαρμέναι,
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν.
|
μετέπειτα |
δ'
ἐυτροχάλοισιν
ἀμάξαις
~ἀκτὴν
εἰσαπέβαν, |
[1, 500] |
θέλκτρον
ἀοιδῆς.
~οὐδ'
ἐπὶ
δὴν
|
μετέπειτα |
κερασσάμενοι
Διὶ
λοιβάς,
~ἣ
θέμις, |
[1, 0] |
ἐννεσίῃσι
δαμῆναι.
~δηρὸν
δ'
οὐ
|
μετέπειτα |
τεὴν
κατὰ
βάξιν
Ἰήσων
~χειμερίοιο |
[1, 200] |
δὲ
φαεινοὶ
~ἀστέρες
ὣς
νεφέεσσι
|
μετέπρεπον: |
ὧδε
δ'
ἕκαστος
~ἔννεπεν
εἰσορόων |
[1, 150] |
ἔτι
μοῦνον
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα
|
μετετράφη |
Αἰτωλοῖσιν.
~καὶ
μήν
οἱ
μήτρως |
[1, 1250] |
ἀτυχθεὶς
~οὔτε
τι
τοῖον
ἔπος
|
μετεφώνεεν, |
οὔτε
τι
τοῖον
~Αἰσονίδης:
ἀλλ' |
[1, 700] |
ἐρέεινον,
~χρεῖος
ὅ
τι
φρονέουσα
|
μετήλυθεν. |
ὦκα
δὲ
τούσγε
~πασσυδίῃ
μύθοισι |
[1, 1050] |
ἷζε
δ'
ὕπερθεν
~νηίου
ἀφλάστοιο
|
μετήορος |
ἀίξασα.
~τὸν
δ'
ὅγε
κεκλιμένον |
[1, 250] |
τέρας,
ὥς
κεν
ἀνίας
~Ἀλκιμέδῃ
|
μετόπισθε |
καὶ
ἄλγεα
μυρία
θείη.
~Αἱ |
[1, 1050] |
Κλείτη
φθιμένοιο
λέλειπτο
~οὗ
πόσιος
|
μετόπισθε: |
κακῷ
δ'
ἐπὶ
κύντερον
ἄλλο |
[1, 850] |
πολυμήτιος,
ὄφρα
κεν
αὖτις
~ναίηται
|
μετόπισθεν |
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
~Ἔνθ'
ὁ |
[1, 50] |
Ὀιλεύς,
~ἔξοχος
ἠνορέην
καὶ
ἐπαΐξαι
|
μετόπισθεν |
~εὖ
δεδαὼς
δῄοισιν,
ὅτε
κλίνωσι |
[1, 950] |
κεῖνόν
γε
θεοπροπίαις
Ἑκάτοιο
~Νηλεΐδαι
|
μετόπισθεν |
Ἰάονες
ἱδρύσαντο
~ἱερόν,
ἣ
θέμις |
[1, 900] |
δ'
ἐννύχιοι
Ῥοιτειάδος
ἔνδοθεν
ἀκτῆς
|
~μέτρεον, |
Ἰδαίην
ἐπὶ
δεξιὰ
γαῖαν
ἔχοντες. |
[1, 700] |
~Ἀργοῦς,
καὶ
κανόνεσσι
δάε
ζυγὰ
|
μετρήσασθαι. |
~τῆς
μὲν
ῥηίτερόν
κεν
ἐς |
[1, 400] |
μὲν
ῥοπάλῳ
μέσσον
κάρη
ἀμφὶ
|
μέτωπα |
~πλῆξεν,
ὁ
δ'
ἀθρόος
αὖθι |
[1, 850] |
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι
μένοντες,
~εἰ
|
μὴ |
ἀολλίσσας
ἑτάρους
ἀπάνευθε
γυναικῶν
~Ἡρακλέης |
[1, 450] |
δέ
κε
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
|
μὴ |
δηριόωντας
ὁμοκλήσαντες
ἑταῖροι
~αὐτός
τ' |
[1, 1300] |
ἀνέμου
τ'
ἄλληκτον
ἰωήν,
~εἰ
|
μὴ |
Θρηικίοιο
δύω
υἷες
Βορέαο
~Αἰακίδην |
[1, 250] |
τήνγε
~μειλιχίοις
ἐπέεσσι
παρηγορέων
προσέειπεν:
|
~Μή |
μοι
λευγαλέας
ἐνιβάλλεο,
μῆτερ,
ἀνίας |
[1, 1300] |
ἀμφιβαλὼν
προσπτύξατο,
φώνησέν
τε:
~Αἰσονίδη,
|
μή |
μοί
τι
χολώσεαι,
ἀφραδίῃσιν
~εἴ |
[1, 450] |
τόσον,
ὁσσάτιόν
περ
ἐμὸν
δόρυ,
|
μή |
νύ
τι
πῆμα
~λοίγιον
ἔσσεσθαι, |
[1, 100] |
τὸν
ἑὸν
μόρον
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
|
μή |
οἱ
δῆμος
ἐυκλείης
ἀγάσαιτο.
~οὐ |
[1, 1300] |
γαῖαν
~Μυσίδ'
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
ὁππότε
|
μή |
οἱ
~ἢ
ζωοῦ
εὕροιεν
Ὕλα |
[1, 1350] |
ἐκ
δήμοιο,
καὶ
ὅρκια
ποιήσαντο,
|
~μή |
ποτε
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν
καμάτοιο.
~τούνεκεν |
[1, 1250] |
ἐρυσσάμενος
μέγα
φάσγανον
ὦρτο
δίεσθαι,
|
~μή |
πως
ἢ
θήρεσσιν
ἕλωρ
πέλεν, |
[1, 1250] |
τὸ
κείνου
κῦδος
ἀν'
Ἑλλάδα
|
μή |
σε
καλύψῃ,
~αἴ
κε
θεοὶ |
[1, 200] |
ὀλοῷ
πυρὶ
δῃώσειαν
~Αἰήτεω,
ὅτε
|
μή |
σφιν
ἑκὼν
δέρος
ἐγγυαλίξῃ.
~ἀλλ' |
[1, 1300] |
κ'
ἔτι
παύρους
~ἐξανύσῃ:
τῶ
|
μή |
τι
ποθὴ
κείνοιο
πελέσθω.
~αὔτως |
[1, 450] |
νύ
τι
πῆμα
~λοίγιον
ἔσσεσθαι,
|
μηδ' |
ἀκράαντον
ἄεθλον
~Ἴδεω
ἑσπομένοιο,
καὶ |
[1, 650] |
ἵν'
ἔμπεδον
ἔκτοθι
πύργων
~μίμνοιεν,
|
μηδ' |
ἄμμε
κατὰ
χρειὼ
μεθέποντες
~ἀτρεκέως |
[1, 800] |
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους,
|
μηδ' |
ἔκτοθι
μίμνε
πόληος.
~Ἴσκεν,
ἀμαλδύνουσα |
[1, 300] |
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε
δόμοις,
|
μηδ' |
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε
νηί:
~κεῖσε |
[1, 950] |
στόλος,
αὐτίκα
τόνγε
~μείλιχον
ἀντιάαν,
|
μηδὲ |
πτολέμοιο
μέλεσθαι.
~ἶσόν
που
κἀκείνῳ |
[1, 150] |
ἀπίθησεν
~λισσομένοις:
Ζηνὸς
γὰρ
ἐπάξια
|
μήδετο |
λέκτρων.
~Οἵ
τ'
Ἀφαρητιάδαι
Λυγκεὺς |
[1, 350] |
δή
μοι
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
|
~μηκέτ' |
ἔπειθ'
ὡς
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο |
[1, 800] |
θάρσος,
~ἂψ
ἀναερχομένους
Θρῃκῶν
ἄπο
|
μηκέτι |
πύργοις
~δέχθαι,
ἵν'
ἢ
φρονέοιεν |
[1, 50] |
δῃωθῆναι,
~ὡς
οὐκ
ἀνθρώποισι
κακὸν
|
μήκιστον |
ἐπαυρεῖν,
~ὁππότε
κἀκείνους
Λιβύῃ
ἔνι |
[1, 1150] |
ἔρνος
πέλει
αἰγείροιο:
~τόσση
ὁμῶς
|
μῆκός |
τε
καὶ
ἐς
πάχος
ἦεν |
[1, 550] |
ἀγραύλοιο
κατ'
ἴχνια
σημαντῆρος
~μυρία
|
μῆλ' |
ἐφέπονται
ἄδην
κεκορημένα
ποίης
~εἰς |
[1, 950] |
αὐτὸς
ἄναξ
λαρὸν
μέθυ
δευουένοισιν
|
~μῆλά |
θ'
ὁμοῦ:
δὴ
γάρ
οἱ |
[1, 1150] |
κείνης
χθονός,
ἤιά
τέ
σφιν
|
~μῆλά |
τε
δευομένοις
μέθυ
τ'
ἄσπετον |
[1, 550] |
μιν
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα
|
μήλων |
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς
οἴδματι:
διπλόα |
[1, 1200] |
ῥά
τε
γῆρυς
ἀπόπροθεν
ἵκετο
|
μήλων, |
~λιμῷ
δ'
αἰθόμενος
μετανίσσεται,
οὐδ' |
[1, 1300] |
ἀνιηθείς:
ἐπεὶ
οὐ
περὶ
πώεσι
|
μήλων, |
~οὐδὲ
περὶ
κτεάτεσσι
χαλεψάμενος
μενέηνας, |
[1, 100] |
ἠδ'
ἔμπυρα
σήματ'
ἰδέσθαι.
~Καὶ
|
μὴν |
Αἰτωλὶς
κρατερὸν
Πολυδεύκεα
Λήδη
~Κάστορά |
[1, 50] |
~Ξυνιάδος
Κτιμένην
Δολοπηίδα
ναιετάασκεν.
~Καὶ
|
μὴν |
Ἄκτωρ
υἷα
Μενοίτιον
ἐξ
Ὀπόεντος |
[1, 150] |
πέλεσθαι
ἐνὶ
ξυνοχῇ
πολέμοιο.
~Καὶ
|
μὴν |
Ἀμφιδάμας
Κηφεύς
τ'
ἴσαν
Ἀρκαδίηθεν, |
[1, 850] |
αὐτὴ
προτιόσσομαι
ὧδε
τελεῖσθαι.
~μνώεο
|
μὴν |
ἀπεών
περ
ὁμῶς
καὶ
νόστιμος |
[1, 150] |
μένων
λυκάβαντα
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν.
~καὶ
|
μήν |
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ |
[1, 650] |
καὶ
ἄρειον
ὀπάσσαι.
~ὔμμι
γε
|
μὴν |
τίς
μῆτις
ἐπαύρεσθαι
βιότοιο,
~αἴ |
[1, 1300] |
ἀλλ'
οὐ
θήν
τοι
ἀδευκέα
|
μῆνιν |
ἀέξω,
~πρίν
περ
ἀνιηθείς:
ἐπεὶ |
[1, 800] |
ἄγον:
οὐλομένης
δὲ
θεᾶς
πορσύνετο
|
μῆνις |
~Κύπριδος,
ἥ
τέ
σφιν
θυμοφθόρον |
[1, 400] |
~κόπτον,
δαίτρευόν
τε,
καὶ
ἱερὰ
|
μῆρ' |
ἐτάμοντο,
~κὰδ
δ'
ἄμυδις
τάγε |
[1, 250] |
προσέειπεν:
~Μή
μοι
λευγαλέας
ἐνιβάλλεο,
|
μῆτερ, |
ἀνίας
~ὧδε
λίην,
ἐπεὶ
οὐ |
[1, 1100] |
φύλλοις
~στεψάμενοι
δρυΐνοισι
θυηπολίης
ἐμέλοντο
|
~Μητέρα |
Δινδυμίην
πολυπότνιαν
ἀγκαλέοντες,
~ἐνναέτιν
Φρυγίης, |
[1, 750] |
οὔπω
πολλός,
ἑὴν
ἐρύοντα
καλύπτρης
|
~μητέρα |
θαρσαλέως
Τιτυὸν
μέγαν,
ὅν
ῥ' |
[1, 1050] |
εἰσανιόντα
~Δινδύμου
ὀκριόεντος
ἐύθρονον
ἱλάξασθαι
|
~μητέρα |
συμπάντων
μακάρων:
λήξουσι
δ'
ἄελλαι |
[1, 800] |
κόραι,
χῆραί
τ'
ἐπὶ
τῇσιν
|
~μητέρες |
ἂμ
πτολίεθρον
ἀτημελέες
ἀλάληντο.
~οὐδὲ |
[1, 150] |
ἀδελφεός,
οὐ
μὲν
ἰῆς
γε
|
~μητέρος: |
ἀλλά
ἑ
θῆσσα
γυνὴ
τέκε: |
[1, 1100] |
μοῦνοι
πολέων
μοιρηγέται
ἠδὲ
πάρεδροι
|
~Μητέρος |
Ἰδαίης
κεκλήαται,
ὅσσοι
ἔασιν
~Δάκτυλοι |
[1, 200] |
δὲ
καὶ
αὐτὸν
Ἰήσονα
γείνατο
|
μήτηρ |
~Ἀλκιμέδη,
Κλυμένης
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ |
[1, 250] |
τε
πολεῖς
δμωαί
τ'
ἀγέροντο:
|
~μήτηρ |
δ'
ἀμφ'
αὐτὸν
βεβολημένη.
ὀξὺ |
[1, 250] |
δέ
τε
σῖγα
κατηφέες
ἠείροντο.
|
~μήτηρ |
δ'
ὡς
τὰ
πρῶτ'
ἐπεχεύατο |
[1, 550] |
λιμένος
περιηγέα
κάλλιπον
ἀκτὴν
~φραδμοσύνῃ
|
μήτι |
τε
δαΐφρονος
Ἁγνιάδαο
~Τίφυος,
ὅς |
[1, 450] |
~Αἰσονίδη,
τίνα
τήνδε
μετὰ
φρεσὶ
|
μῆτιν |
ἑλίσσεις;
~αὔδα
ἐνὶ
μέσσοισι
τεὸν |
[1, 400] |
ἀπήμονι
μοίρῃ
~πείσματα
σὴν
διὰ
|
μῆτιν: |
ἐπιπνεύσειε
δ'
ἀήτης
~μείλιχος,
ᾧ |
[1, 600] |
ὁμοῦ
γένος,
ὥς
κεν
ὀπίσσω
|
~μήτινα |
λευγαλέοιο
φόνου
τίσειαν
ἀμοιβήν.
~οἴη |
[1, 300] |
ἀνὰ
χεῖρα
τανύσσατο
φώνησέν
τε:
|
~Μήτις |
ἐμοὶ
τόδε
κῦδος
ὀπαζέτω.
οὐ |
[1, 650] |
ὀπάσσαι.
~ὔμμι
γε
μὴν
τίς
|
μῆτις |
ἐπαύρεσθαι
βιότοιο,
~αἴ
κεν
ἐπιβρίσῃ |
[1, 1250] |
~Ἡρακλῆα
λιπεῖν:
σέο
δ'
ἔκτοθι
|
μῆτις |
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τὸ
κείνου
κῦδος |
[1, 650] |
~ἡμετέρη
μὲν
νῦν
τοίη
παρενήνοθε
|
μῆτις: |
~ὑμέων
δ'
εἴ
τις
ἄρειον |
[1, 650] |
δ'
εἴ
τις
ἄρειον
ἔπος
|
μητίσεται |
ἄλλη,
~ἐγρέσθω:
τοῦ
γάρ
τε |
[1, 900] |
Ἰωλκοῦ
~πατρί
τ'
ἐμῷ
καὶ
|
μητρὶ |
δύης
ἄκος,
ἢν
ἄρα
τούσγε |
[1, 800] |
ὑπὸ
χερσὶν
ἀτασθάλου:
οὐδ'
ἀπὸ
|
μητρὸς |
~λώβην,
ὡς
τὸ
πάροιθεν,
ἀεικέα |
[1, 250] |
ἔτ'
ἄλλοι
κηδεμονῆες,
~ἀλλ'
ὑπὸ
|
μητρυιῇ |
βίοτον
βαρὺν
ἡγηλάζει:
~καί
ἑ |
[1, 800] |
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
ὁρόῳτο
|
~μητρυιῆς |
ὑπὸ
χερσὶν
ἀτασθάλου:
οὐδ'
ἀπὸ |
[1, 0] |
Ἴφικλος
Φυλάκῃ
ἔνι
δηρὸν
ἔλειπτο,
|
~μήτρως |
Αἰσονίδαο:
κασιγνήτην
γὰρ
ὄπυιεν
~Αἴσων |
[1, 150] |
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν.
~καὶ
μήν
οἱ
|
μήτρως |
αὐτὴν
ὁδόν,
εὖ
μὲν
ἄκοντι, |
[1, 350] |
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ'
ἐντυναμένω
δοιὼ
|
μίαν: |
ἐκ
δ'
ἄρα
μέσσην
~ᾕρεον |
[1, 300] |
θρασὺν
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν
μέσσοισι:
|
μιῇ |
δέ
ἑ
πάντες
ἀυτῇ
~σημαίνειν |
[1, 450] |
θάλασσα,
~τὸ
πρὶν
ἐπ'
ἀλλήλοισι
|
μιῇ |
συναρηρότα
μορφῇ,
~νείκεος
ἐξ
ὀλοοῖο |
[1, 100] |
δόμοις
ἔνι
Τυνδαρέοιο
~τηλυγέτους
ὠδῖνι
|
μιῇ |
τέκεν:
οὐδ'
ἀπίθησεν
~λισσομένοις:
Ζηνὸς |
[1, 700] |
ὃς
τόσον
ἤδη
~παμφαίνων
ἐτέτυκτο,
|
μιῆς |
δ'
ἔτι
δεύετο
μοῦνον
~ἀκτῖνος, |
[1, 150] |
~ἤτοι
ὁ
μὲν
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
|
Μιλήτοιο |
~νοσφισθεὶς
Ἐργῖνος,
ὁ
δ'
Ἰμβρασίης |
[1, 200] |
Πελίαο
δόμοις
ἔνι
πατρὸς
ἑοῖο
|
~μιμνάζειν, |
Ἄργος
τε
θεᾶς
ὑποεργὸς
Ἀθήνης: |
[1, 300] |
νῦν
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
|
~μίμνε |
δόμοις,
μηδ'
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε |
[1, 800] |
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους,
μηδ'
ἔκτοθι
|
μίμνε |
πόληος.
~Ἴσκεν,
ἀμαλδύνουσα
φόνου
τέλος, |
[1, 650] |
ὀπίσσω
~μυρία
δηιοτῆτος
ὑπέρτερα
πήματα
|
μίμνει, |
~εὖτ'
ἂν
δὴ
γεραραὶ
μὲν |
[1, 50] |
~Οὐδὲ
Φεραῖς
Ἄδμητος
ἐυρρήνεσσιν
ἀνάσσων
|
~μίμνεν |
ὑπὸ
σκοπιὴν
ὄρεος
Χαλκωδονίοιο.
~Οὐδ' |
[1, 650] |
λαρόν,
ἵν'
ἔμπεδον
ἔκτοθι
πύργων
|
~μίμνοιεν, |
μηδ'
ἄμμε
κατὰ
χρειὼ
μεθέποντες |
[1, 50] |
σκοπιὴν
ὄρεος
Χαλκωδονίοιο.
~Οὐδ'
Ἀλόπῃ
|
μίμνον |
πολυλήιοι
Ἑρμείαο
~υἱέες
εὖ
δεδαῶτε |
[1, 750] |
μύθοισι
προσέννεπεν
αἱμυλίοισιν:
~Ξεῖνε,
τίη
|
μίμνοντες |
ἐπὶ
χρόνον
ἔκτοθι
πύργων
~ἧσθ' |
[1, 200] |
προπάροιθε
χορῷ
ἔνι
δινεύουσαν.
~καί
|
μιν |
ἄγων
ἕκαθεν,
Σαρπηδονίην
ὅθι
πέτρην |
[1, 1250] |
ἢ
θήρεσσιν
ἕλωρ
πέλεν,
ἠέ
|
μιν |
ἄνδρες
~μοῦνον
ἐόντ'
ἐλόχησαν,
ἄγουσι |
[1, 0] |
ὄπυιεν
~Αἴσων
Ἀλκιμέδην
Φυλακηίδα:
τῆς
|
μιν |
ἀνώγει
~πηοσύνη
καὶ
κῆδος
ἐνικρινθῆναι |
[1, 350] |
δ'
ἔσω
ἁλός:
οἱ
δέ
|
μιν |
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες
ἔχον
προτέρωσε |
[1, 100] |
ὅγ'
ἦεν
Ἄβαντος
ἐτήτυμον,
ἀλλά
|
μιν |
αὐτὸς
~γείνατο
κυδαλίμοις
ἐναρίθμιον
Αἰολίδῃσιν |
[1, 600] |
χόλος
αἰνὸς
ὄπαζεν
~Κύπιδος,
οὕνεκά
|
μιν |
γεράων
ἐπὶ
δηρὸν
ἄτισσαν.
~ὦ |
[1, 300] |
~Ἰφιὰς
Ἀρτέμιδος
πολιηόχου
ἀρήτειρα,
~καί
|
μιν |
δεξιτερῆς
χειρὸς
κύσεν,
οὐδέ
τι |
[1, 1300] |
ὀπίσσω
~χερσὶν
ὑφ'
Ἡρακλῆος,
ὅ
|
μιν |
δίζεσθαι
ἔρυκον.
~ἄθλων
γὰρ
Πελίαο |
[1, 50] |
οἱ
δ'
ἔμπαλιν
ὁρμηθέντες
~οὔτε
|
μιν |
ἐγκλῖναι
προτέρω
σθένον,
οὔτε
δαΐξαι: |
[1, 1250] |
ἐπαΐσσων
παλάμῃ
ξίφος:
εὖ
δέ
|
μιν |
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα
διὰ |
[1, 200] |
θεοπροπίας
ἐρεείνων
~ναυτιλίης:
τόθι
γάρ
|
μιν |
ἑοῖς
ὑπέδεκτο
δόμοισιν.
~Ζήτης
αὖ |
[1, 1100] |
δ'
Ἄργος
~εὐκόσμως,
καὶ
δή
|
μιν |
ἐπ'
ὀκριόεντι
κολωνῷ
~ἵδρυσαν
φηγοῖσιν |
[1, 450] |
ἐγέλασσεν
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας
~καί
|
μιν |
ἐπιλλίζων
ἠμείβετο
κερτομίοισιν:
~Ἄγρει
νυν |
[1, 300] |
~ἀκτὴν
δ'
ἵκανεν
Παγασηίδα,
τῇ
|
μιν |
ἑταῖροι
~δειδέχατ'
Ἀργῴῃ
ἄμυδις
παρὰ |
[1, 900] |
δ'
ἄρσενα
παῖδα
τέκηαι,
~πέμπε
|
μιν |
ἡβήσαντα
Πελασγίδος
ἔνδον
Ἰωλκοῦ
~πατρί |
[1, 750] |
~δικλίδας,
εὐτύκτοισιν
ἀρηρεμένας
σανίδεσσιν.
~ἔνθα
|
μιν |
Ἰφινόη
κλισμῷ
ἔνι
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως |
[1, 900] |
δ'
ὑπὲρ
ὕδατος
Λἰσήποιο.
~Λρκτων
|
μιν |
καλέουσιν
ὄρος
περιναιετάοντες:
~καὶ
τὸ |
[1, 550] |
~ἑσπέριοι
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν
ἔκελσαν,
~καί
|
μιν |
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα
μήλων |
[1, 1000] |
θαλάμους
καὶ
λέκτρον
ἱκέσθαι.
~ἀλλά
|
μιν |
Λἰσονίδης
τετραμμένον
ἰθὺς
ἑοῖο
~πλῆξεν |
[1, 750] |
ἀλλοδαποῖσιν
ἐόντος
~ἀνδράσιν,
ᾧ
καί
|
μιν |
μνηστὴν
κομέουσι
τοκῆες:
~τῷ
ἴκελος |
[1, 0] |
γὰρ
Πελίης
φάτιν
ἔκλυεν,
ὥς
|
μιν |
ὀπίσσω
~μοῖρα
μένει
στυγερή,
τοῦδ' |
[1, 500] |
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
δέ
|
μιν |
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο
κεραυνῷ, |
[1, 50] |
Τελέοντος,
ἐυμμελίης
τε
Φάληρος.
~Ἄλκων
|
μιν |
προέηκε
πατὴρ
ἑός:
οὐ
μὲν |
[1, 1200] |
κόσμον
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
~δὴ
γάρ
|
μιν |
τοίοισιν
ἐν
ἤθεσιν
αὐτὸς
ἔφερβεν, |
[1, 100] |
τε
καὶ
ἀστέρι
τεκμήρασθαι.
~αὐτή
|
μιν |
Τριτωνὶς
ἀριστήων
ἐς
ὅμιλον
~ὦρσεν |
[1, 600] |
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ'
ἐν
κοίλῃ
|
μιν |
ὕπερθ'
ἁλὸς
ἧκε
φέρεσθαι,
~αἴ |
[1, 200] |
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
μάλα
πάντας,
ἐπεὶ
|
Μινύαο |
θυγατρῶν
~οἱ
πλεῖστοι
καὶ
ἄριστοι |
[1, 1050] |
δ'
ἄχος
εἷλεν
ἰδόντας
~ἥρωας
|
Μινύας |
Αἰνήιον
υἷα
πάροιθεν
~Κύζικον
ἐν |
[1, 700] |
νέεσθαι.
~ὧς
δὲ
καὶ
Ἰφινόη
|
Μινύας |
ἵκεθ'
οἱ
δ'
ἐρέεινον,
~χρεῖος |
[1, 200] |
συμμήστορες
ἠγερέθοντο.
~τοὺς
μὲν
ἀριστῆας
|
Μινύας |
περιναιετάοντες
~κίκλησκον
μάλα
πάντας,
ἐπεὶ |
[1, 200] |
Ἰήσονα
γείνατο
μήτηρ
~Ἀλκιμέδη,
Κλυμένης
|
Μινυηίδος |
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
δμώεσσιν
ἐπαρτέα |
[1, 750] |
Γαῖα.
~Ἐν
καὶ
Φρίξος
ἔην
|
Μινυήιος |
ὡς
ἐτεόν
περ
~εἰσαΐων
κριοῦ, |
[1, 250] |
λελείψομαι
ἐν
μεγάροισιν,
~σεῖο
πόθῳ
|
μινύθουσα |
δυσάμμορος,
ᾧ
ἔπι
πολλὴν
~ἀγλαΐην |
[1, 250] |
ἔχον
πάρος,
ᾧ
ἔπι
μούνῳ
|
~μίτρην |
πρῶτον
ἔλυσα
καὶ
ὕστατον.
ἔξοχα |
[1, 0] |
σέο,
Φοῖβε,
παλαιγενέων
κλέα
φωτῶν
|
~μνήσομαι, |
οἳ
Πόντοιο
κατὰ
στόμα
καὶ |
[1, 750] |
ἐόντος
~ἀνδράσιν,
ᾧ
καί
μιν
|
μνηστὴν |
κομέουσι
τοκῆες:
~τῷ
ἴκελος
πρὸ |
[1, 600] |
Ἑρμείαο,
~σφωιτέροιο
τοκῆος,
ὅ
οἱ
|
μνῆστιν |
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ'
ἔτι |
[1, 0] |
εἶεν
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά
νυν
Ὀρφῆος
|
μνησώμεθα, |
τόν
ῥά
ποτ'
αὐτὴ
~Καλλιόπη |
[1, 850] |
οὔτ'
αὐτὴ
προτιόσσομαι
ὧδε
τελεῖσθαι.
|
~μνώεο |
μὴν
ἀπεών
περ
ὁμῶς
καὶ |
[1, 1300] |
μοῖρ'
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
~ἐκπλῆσαι
|
μογέοντα |
δυώδεκα
πάντας
ἀέθλους,
~ναίειν
δ' |
[1, 1150] |
μετελώφεον:
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε
~πασσυδίῃ
|
μογέοντας |
ἐφέλκετο
κάρτει
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε |
[1, 700] |
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
κάρη,
|
μογέοντι |
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
δ'
ἐπί
οἱ |
[1, 900] |
θυμὸν
ἀρείω
~ἴσχαν'
ἐπεὶ
πάτρην
|
μοι |
ἅλις
Πελίαο
ἕκητι
~ναιετάειν:
μοῦνόν |
[1, 250] |
ἔλυσα
καὶ
ὕστατον.
ἔξοχα
γάρ
|
μοι |
~Εἰλείθυια
θεὰ
πολέος
ἐμέγηρε
τόκοιο. |
[1, 250] |
θεὰ
πολέος
ἐμέγηρε
τόκοιο.
~ᾤ
|
μοι |
ἐμῆς
ἄτης:
τὸ
μὲν
οὐδ' |
[1, 700] |
Ἰφινόην
προσεφώνεεν
ἆσσον
ἐοῦσαν:
~Ὄρσο
|
μοι, |
Ἰφινόη,
τοῦδ'
ἀνέρος
ἀντιόωσα,
~ἡμέτερόν |
[1, 350] |
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ
μὲν
δή
|
μοι |
κῦδος
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
~μηκέτ'
ἔπειθ' |
[1, 250] |
~μειλιχίοις
ἐπέεσσι
παρηγορέων
προσέειπεν:
~Μή
|
μοι |
λευγαλέας
ἐνιβάλλεο,
μῆτερ,
ἀνίας
~ὧδε |
[1, 900] |
λύσειαν
ἀέθλων.
~εἰ
δ'
οὔ
|
μοι |
πέπρωται
ἐς
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἱκέσθαι |
[1, 1300] |
προσπτύξατο,
φώνησέν
τε:
~Αἰσονίδη,
μή
|
μοί |
τι
χολώσεαι,
ἀφραδίῃσιν
~εἴ
τί |
[1, 400] |
ναίων,
~ἡμετέροιο
τοκῆος
ἐπώνυμον,
ὅς
|
μοι |
ὑπέστης
~Πυθοῖ
χρειομένῳ
ἄνυσιν
καὶ |
[1, 350] |
ἐπάκτιον
Ἐμβασίοιο
~θείομεν
Ἀπόλλωνος,
ὅ
|
μοι |
χρείων
ὑπέδεκτο
~σημανέειν
δείξειν
τε |
[1, 1300] |
ἄγειν
θρασὺν
Ἡρακλῆα;
~Ἄργεΐ
οἱ
|
μοῖρ' |
ἐστὶν
ἀτασθάλῳ
Εὐρυσθῆι
~ἐκπλῆσαι
μογέοντα |
[1, 400] |
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
μὲν
δὴ
|
μοῖρα |
θεῶν
χρειώ
τε
περῆσαι
~ἐνθάδε |
[1, 0] |
φάτιν
ἔκλυεν,
ὥς
μιν
ὀπίσσω
|
~μοῖρα |
μένει
στυγερή,
τοῦδ'
ἀνέρος,
ὅν |
[1, 1300] |
~πέπρωται
Μυσοῖσι
περικλεὲς
ἄστυ
καμόντα
|
~μοῖραν |
ἀναπλήσειν
Χαλύβων
ἐν
ἀπείρονι
γαίῃ. |
[1, 1000] |
ὁ
δ'
ἐνὶ
ψαμάθοισιν
έλυσθεὶς
|
~μοῖραν |
ἀνέπλησεν.
τὴν
γὰρ
θέμις
οὔποτ' |
[1, 650] |
ἤδη
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι,
κτερέων
ἀπὸ
|
μοῖραν |
ἑλοῦσαν
~αὔτως,
ἣ
θέμις
ἐστί, |
[1, 250] |
ἀίδηλα
θεοὶ
θνητοῖσι
έμουσιν,
~τῶν
|
μοῖραν |
κατὰ
θυμὸν
ἀνιάζουσά
περ
ἔμπης |
[1, 400] |
λύσαιμι
δ'
ἄναξ,
ἐπ'
ἀπήμονι
|
μοίρῃ |
~πείσματα
σὴν
διὰ
μῆτιν:
ἐπιπνεύσειε |
[1, 1100] |
Κύλληνόν
τε,
~οἳ
μοῦνοι
πολέων
|
μοιρηγέται |
ἠδὲ
πάρεδροι
~Μητέρος
Ἰδαίης
κεκλήαται, |
[1, 700] |
τοῦδ'
ἀνέρος
ἀντιόωσα,
~ἡμέτερόν
δε
|
μολεῖν, |
ὅσ
τις
στόλου
ἡγεμονεύει,
~ὄφρα |
[1, 650] |
ἀνὰ
δ'
ἔσχεθε
δειρὴν
~ἦκα
|
μόλις |
κυφοῖο
μεταφρένου,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν: |
[1, 1200] |
φρένας
ἐπτοίησεν
~Κύπρις,
ἀμηχανίῃ
δὲ
|
μόλις |
συναγείρατο
θυμόν.
~αὐτὰρ
ὅγ'
ὡς |
[1, 0] |
δ'
ἀγριάδες,
κείνης
ἔτι
σήματα
|
μολπῆς, |
~ἀκτῆς
Θρηικίης
Ζώνης
ἔπι
τηλεθόωσαι |
[1, 500] |
ἔνθα
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν
|
μορμύρουσα |
ἐρισθενέων
μένει
ἀνδρῶν.
~στράπτε
δ' |
[1, 1000] |
δήμῳ.
~οὐδ'
ὅγε
δηιοτῆτος
ὑπὲρ
|
μόρον |
αὖτις
ἔμελλεν
~οἴκαδε
νυμφιδίους
θαλάμους |
[1, 1350] |
οἱ
~ἢ
ζωοῦ
εὕροιεν
Ὕλα
|
μόρον, |
ἠὲ
θανόντος.
~τοῖο
δὲ
ῥύσι' |
[1, 100] |
~Ἄργος,
ἐπεὶ
δεδαὼς
τὸν
ἑὸν
|
μόρον |
οἰωνοῖσιν
~ἤιε,
μή
οἱ
δῆμος |
[1, 450] |
πρὶν
ἐπ'
ἀλλήλοισι
μιῇ
συναρηρότα
|
μορφῇ, |
~νείκεος
ἐξ
ὀλοοῖο
διέκριθεν
ἀμφὶς |
[1, 1100] |
θ'
ἅμα
Κύλληνόν
τε,
~οἳ
|
μοῦνοι |
πολέων
μοιρηγέται
ἠδὲ
πάρεδροι
~Μητέρος |
[1, 700] |
ἐτέτυκτο,
μιῆς
δ'
ἔτι
δεύετο
|
μοῦνον |
~ἀκτῖνος,
τὴν
οἵδε
σιδηρείῃς
ἐλάασκον |
[1, 150] |
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
κ'
ἔτι
|
μοῦνον |
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν. |
[1, 1250] |
ἕλωρ
πέλεν,
ἠέ
μιν
ἄνδρες
|
~μοῦνον |
ἐόντ'
ἐλόχησαν,
ἄγουσι
δὲ
ληίδ' |
[1, 50] |
ἑ
τηλύγετόν
περ
ὁμῶς
καὶ
|
μοῦνον |
ἐόντα
~πέμπεν,
ἵνα
θρασέεσσι
μεταπρέποι |
[1, 300] |
ἐχοίμεθα
τοῖο
ἕκητι
~ναυτιλίης,
ὅτε
|
μοῦνον |
ἐπιπνεύσουσιν
ἀῆται.
~ἀλλά,
φίλοι,
ξυνὸς |
[1, 900] |
μοι
ἅλις
Πελίαο
ἕκητι
~ναιετάειν:
|
μοῦνόν |
με
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων.
~εἰ |
[1, 250] |
κῦδος
ἔχον
πάρος,
ᾧ
ἔπι
|
μούνῳ |
~μίτρην
πρῶτον
ἔλυσα
καὶ
ὕστατον. |
[1, 0] |
ἁλός,
ὅσσα
τ'
ἔρεξαν
~πλαζόμενοι:
|
Μοῦσαι |
δ'
ὑποφήτορες
εἶεν
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά |
[1, 1100] |
καί
τέ
σφισιν
ἐγρομένοισιν
~Ἀμπυκίδεω
|
Μόψοιο |
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα
δὲ
κουρότεροι |
[1, 50] |
αισα
γὰρ
ἦεν
~αὐτὸν
ὁμῶς
|
Μόψον |
τε
δαήμονα
μαντοσυνάων
~πλαγχθέντας
Λιβύης |
[1, 1050] |
~λῆξιν
ὀρινομένων
ἀνέμων:
συνέηκε
δὲ
|
Μόψος |
~ἀκταίης
ὄρνιθος
ἐναίσιμον
ὄσσαν
ἀκούσας. |
[1, 1050] |
ἀριστῆες
πύματον
λάχος:
αὐτὰρ
Ἄκαστος
|
~Μόψος |
τ'
Ἀμπυκίδης
ἀδινὰ
κνώσσοντας
ἔρυντο. |
[1, 50] |
καταΐγδην
ἐλάτῃσιν.
~Ἤλυθε
δ'
αὖ
|
Μόψος |
Τιταρήσιος,
ὃν
περὶ
πάντων
~Λητοΐδης |
[1, 450] |
~οἰνοχόων:
μετέπειτα
δ'
ἀμοιβαδὶς
ἀλλήλοισιν
|
~μυθεῦνθ' |
οἷά
τε
πολλὰ
νέοι
παρὰ |
[1, 0] |
ἐγὼ
γενεήν
τε
καὶ
οὔνομα
|
μυθησαίμην |
~ἡρώων,
δολιχῆς
τε
πόρους
ἁλός, |
[1, 900] |
~τῶν
μὲν
ἔτ'
οὐ
προτέρω
|
μυθήσομαι: |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
~νῆσος
ὁμῶς |
[1, 450] |
θεοὺς
δ'
ἀνέηκεν
ἀτίζειν;
~ἄλλοι
|
μῦθοι |
ἔασι
παρήγοροι,
οἷσί
περ
ἀνὴρ |
[1, 750] |
παρηίδας:
ἔμπα
δὲ
τόνγε
~αἰδομένη
|
μύθοισι |
προσέννεπεν
αἱμυλίοισιν:
~Ξεῖνε,
τίη
μίμνοντες |
[1, 700] |
μετήλυθεν.
ὦκα
δὲ
τούσγε
~πασσυδίῃ
|
μύθοισι |
προσέννεπεν
ἐξερέοντας:
~Κούρη
τοί
μ' |
[1, 850] |
κινυρόμεναι
προχέοντο,
~χερσί
τε
καὶ
|
μύθοισιν |
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν
ἀπήμονα |
[1, 800] |
~ἀκτὴν
εἰσαπέβαν,
ξεινήια
πολλὰ
φέρουσαι,
|
~μῦθον |
ὅτ'
ἤδη
πάντα
διηνεκέως
ἀγόρευσεν, |
[1, 1300] |
γάρ
μ'
ἄχος
εἷλεν
ἐνισπεῖν
|
~μῦθον |
ὑπερφίαλόν
τε
καὶ
ἄσχετον,
ἀλλ' |
[1, 650] |
πλῆτο
θρόου.
εὔαδε
γάρ
σφιν
|
~μῦθος. |
ἀτὰρ
μετὰ
τήνγε
παρασχεδὸν
αὖτις |
[1, 700] |
ἔφη:
πάντεσσι
δ'
ἐναίσιμος
ἥνδανε
|
μῦθος. |
~Υψιπύλην
δ'
εἴσαντο
καταφθιμένοιο
Θόαντος |
[1, 600] |
ζωοῖσι
μετ'
ἀνδράσιν.
ἀλλὰ
τί
|
μύθους |
~Αἰθαλίδεω
χρειώ
με
διηνεκέως
ἀγορεύειν; |
[1, 800] |
ἐπὶ
νῆα
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
|
~μύθους |
ἡμετέρους,
μηδ'
ἔκτοθι
μίμνε
πόληος. |
[1, 1300] |
μάλα
δή
με
κακῷ
ἐκυδάσσαο
|
μύθῳ, |
~φὰς
ἐνὶ
τοῖσιν
ἅπασιν
ἐνηέος |
[1, 1250] |
ὑπότροπον
οἴκαδε
νόστον.
~ἀλλὰ
τί
|
μύθων |
ἦδος;
ἐπεὶ
καὶ
νόσφιν
ἑταίρων |
[1, 1250] |
ἀνὰ
πλατὺν
αὐχέν'
ἀείρων
~ἵησιν
|
μύκημα, |
κακῷ
βεβολημένος
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε |
[1, 100] |
τῖφος,
~τὸν
μὲν
ἐνὶ
πρώτῃσι
|
Μυκηναίων |
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς
ἰλλόμενον
μεγάλων
ἀπεθήκατο |
[1, 1050] |
ἐνναίοντες
Ἰάονες,
ἔμπεδον
αἰεὶ
~πανδήμοιο
|
μύλης |
πελάνους
ἐπαλετρεύουσιν.
~Ἐκ
δὲ
τόθεν |
[1, 1050] |
ἐπὶ
δηρὸν
~ἐξ
ἀχέων
ἔργοιο
|
μυληφάτου |
ἐμνώοντο:
~ἀλλ'
αὔτως
ἄφλεκτα
διαζώεσκον |
[1, 250] |
~οἰόθεν
ἀσπασίως
πολιὴν
τροφὸν
ἀμφιπεσοῦσα
|
~μύρεται, |
ᾗ
οὐκ
εἰσὶν
ἔτ'
ἄλλοι |
[1, 450] |
~κέκλινθ'
ἑξείης:
παρὰ
δέ
σφισι
|
μυρί' |
ἔκειτο
~εἴδατα,
καὶ
μέθυ
λαρόν, |
[1, 650] |
τις
ἀποτρέποι,
ἄλλα
δ'
ὀπίσσω
|
~μυρία |
δηιοτῆτος
ὑπέρτερα
πήματα
μίμνει,
~εὖτ' |
[1, 250] |
ἀνίας
~Ἀλκιμέδῃ
μετόπισθε
καὶ
ἄλγεα
|
μυρία |
θείη.
~Αἱ
μὲν
ἄρ'
ὧς |
[1, 550] |
ὁπότ'
ἀγραύλοιο
κατ'
ἴχνια
σημαντῆρος
|
~μυρία |
μῆλ'
ἐφέπονται
ἄδην
κεκορημένα
ποίης |
[1, 800] |
δὲ
τόνγε
νεήνιδες
ἄλλοθεν
ἄλλαι
|
~μυρίαι |
εἱλίσσοντο
κεχαρμέναι,
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν. |
[1, 600] |
Ἀργώ,
~αὐτίκα
πασσυδίῃ
πυλέων
ἔκτοσθε
|
Μυρίνης |
~δήια
τεύχεα
δῦσαι
ἐς
αἰγιαλὸν |
[1, 600] |
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ
σκιάει,
καὶ
ἐσάχρι
|
Μυρίνης. |
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ
μὲν
ἄεν |
[1, 50] |
τὸν
μὲν
ἐπ'
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν
|
~Μυρμιδόνος |
κούρη
Φθιὰς
τέκεν
Εὐπολέμεια:
~τὼ |
[1, 750] |
Ἱπποδάμεια:
~τὸν
δὲ
μεταδρομάδην
ἐπὶ
|
Μυρτίλος |
ἤλασεν
ἵππους,
~σὺν
τῷ
δ' |
[1, 1100] |
ἠερόεν
στόμα
Βοσπόρου
ἠδὲ
κολῶναι
|
~Μυσίαι: |
ἐκ
δ'
ἑτέρης
ποταμοῦ
ῥόος |
[1, 1300] |
ἰὼν
πονέεσθαι.
ἐπηπείλησε
δὲ
γαῖαν
|
~Μυσίδ' |
ἀναστήσειν
αὐτοσχεδόν,
ὁππότε
μή
οἱ |
[1, 1150] |
τε
Κίοιο.
~τοὺς
μὲν
ἐυξείνως
|
Μυσοὶ |
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ'
ἐνναέται
κείνης |
[1, 1300] |
δὲ
Διὸς
βουλῇσιν,
ὁ
μὲν
|
Μυσοῖσι |
βαλέσθαι
~μέλλεν
ἐπώνυμον
ἄστυ
πολισσάμενος |
[1, 1300] |
Πολύφημον
ἐπὶ
προχοῇσι
Κίοιο
~πέπρωται
|
Μυσοῖσι |
περικλεὲς
ἄστυ
καμόντα
~μοῖραν
ἀναπλήσειν |
[1, 1250] |
~καί
νύ
κεν
ἂψ
ὀπίσω
|
Μυσῶν |
ἐπὶ
γαῖαν
ἵκοντο
~λαῖτμα
βιησάμενοι |
[1, 1150] |
δούρατα
νηός.
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ
|
Μυσῶν |
λελιημένοι
ἠπείροιο
~Ῥυνδακίδας
προχοὰς
μέγα |
[1, 150] |
ἔντεα
γάρ
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
|
μυχάτῃ |
ἐνέκρυψε
καλιῇ,
~αἴ
κέν
πως |
[1, 1250] |
~ὡς
δ'
ὅτε
τίς
τε
|
μύωπι |
τετυμμένος
ἔσσυτο
ταῦρος
~πίσεά
τε |