Chant, vers |
[1, 700] |
γαίης
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
|
κ' |
ἐθέλητε,
~κέκλεται
αὐτίκα
νῦν
ἐπιβαινέμεν |
[1, 700] |
γαίης
τε
καὶ
ἄστεος,
αἴ
|
κ' |
ἐθέλωσιν,
~κέκλεο
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας. |
[1, 750] |
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς.
~κείνους
|
κ' |
εἰσορόων
ἀκέοις,
ψεύδοιό
τε
θυμόν, |
[1, 400] |
ἐπιπνεύσειε
δ'
ἀήτης
~μείλιχος,
ᾧ
|
κ' |
ἐπὶ
πόντον
ἐλευσόμεθ'
εὐδιόωντες.
~Ἠ, |
[1, 150] |
~νόσφιν
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
|
κ' |
ἔτι
μοῦνον
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα |
[1, 1300] |
~ναίειν
δ'
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
εἴ
|
κ' |
ἔτι
παύρους
~ἐξανύσῃ:
τῶ
μή |
[1, 1150] |
δ'
ἔπειθ'
οἱ
μὲν
ξύλα
|
κάγκανα, |
τοὶ
δὲ
λεχαίην
~φυλλάδα
λειμώνων |
[1, 400] |
τε,
καὶ
ἱερὰ
μῆρ'
ἐτάμοντο,
|
~κὰδ |
δ'
ἄμυδις
τάγε
πάντα
καλύψαντες |
[1, 550] |
~δῆσαν
δὲ
προτόνοισι,
τανυσσάμενοι
ἑκάτερθεν,
|
~κὰδ |
δ'
αὐτοῦ
λίνα
χεῦαν,
ἐπ' |
[1, 900] |
~εἰσέβαλον:
πέλαγος
δὲ
τὸ
μὲν
|
καθύπερθε |
λέλειπτο
~ἦρι,
τὸ
δ'
ἐννύχιοι |
[1, 900] |
τῇ
δὲ
περαίην
~Ἴμβρον
ἔχον
|
καθύπερθε: |
νέον
γε
μὲν
ἠελίοιο
~δυομένου |
[1, 400] |
δέ
τοίγε
~φιτροὺς
ἀζαλέης
στόρεσαν
|
καθύπερθεν |
ἐλαίης.
~τείως
δ'
αὖτ'
ἀγέληθεν |
[1, 1200] |
αὐτίκα
δ'
ἥγε
~λαιὸν
μὲν
|
καθύπερθεν |
ἐπ'
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν
~κύσσαι |
[1, 1300] |
~ἀμφ'
αὐτοῖς,
στήλας
τε
δύω
|
καθύπερθεν |
ἔτευξεν,
~ὧν
ἑτέρη,
θάμβος
περιώσιον |
[1, 900] |
Ἀβύδῳ,
~Περκώτην
δ'
ἐπὶ
τῇ
|
καὶ |
Ἀβαρνίδος
ἠμαθόεσσαν
~ἠιόνα
ζαθέην
τε |
[1, 700] |
μενοινή,
~ἤδη
κεν
μετὰ
νῆα
|
καὶ |
ἄγγελον
ὀτρύναιμι.
~ἦ
ῥα,
καὶ |
[1, 650] |
καὶ
ληίδα
πᾶσαν
~ὑμετέρην
ξείνοισι
|
καὶ |
ἀγλαὸν
ἄστυ
μέλεσθαι.
~Ὧς
ἔφατ' |
[1, 900] |
~καὶ
τὸ
μὲν
ὑβρισταί
τε
|
καὶ |
ἄγριοι
ἐνναίουσιν
~Γηγενέες,
μέγα
θαῦμα |
[1, 1050] |
υἷα
πάροιθεν
~Κύζικον
ἐν
κονίῃσι
|
καὶ |
αἵματι
πεπτηῶτα.
~ἤματα
δὲ
τρία |
[1, 250] |
ὥς
κεν
ἀνίας
~Ἀλκιμέδῃ
μετόπισθε
|
καὶ |
ἄλγεα
μυρία
θείη.
~Αἱ
μὲν |
[1, 50] |
νέοιτο.
~Εἵπετο
δ'
Εὐρυτίων
τε
|
καὶ |
ἀλκήεις
Ἐρυβώτης,
~υἷες
ὁ
μὲν |
[1, 1100] |
~οὐρῇσιν
σαίνοντες
ἐπήλυθον.
ἡ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλο
~θῆκε
τέρας:
ἐπεὶ
οὔτι |
[1, 0] |
πολυκηδέος,
ὄφρ'
ἐνὶ
πόντῳ
~ἠὲ
|
καὶ |
ἀλλοδαποῖσι
μετ'
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ. |
[1, 900] |
ἐπὶ
νῆα
παροίτατος:
ὧς
δὲ
|
καὶ |
ἄλλοι
~βαῖνον
ἀριστῆες:
λάζοντο
δὲ |
[1, 0] |
ἀντιβολήσων
~εἰλαπίνης,
ἣν
πατρὶ
Ποσειδάωνι
|
καὶ |
ἄλλοις
~ῥέζε
θεοῖς,
Ἥρης
δὲ |
[1, 300] |
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~πείσομαι:
ὥστε
|
καὶ |
ἄλλον
ἀναστήσεσθαι
ἐρύξω.
~αὐτός,
ὅτις |
[1, 1300] |
φωτός.
ἔολπα
δέ
τοι
σὲ
|
καὶ |
ἄλλῳ
~ἀμφ'
ἐμεῦ,
εἰ
τοιόνδε |
[1, 400] |
ἐπὶ
πόντον
ἐλευσόμεθ'
εὐδιόωντες.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἅμ'
εὐχωλῇ
προχύτας
βάλε.
τὼ |
[1, 1300] |
ἀνιόντας
~Τήνῳ
ἐν
ἀμφιρύτῃ
πέφνεν,
|
καὶ |
ἀμήσατο
γαῖαν
~ἀμφ'
αὐτοῖς,
στήλας |
[1, 1050] |
ὑποτροπίῃ
πολέμοιο.
~ἠῶθεν
δ'
ὀλοὴν
|
καὶ |
ἀμήχανον
εἰσενόησαν
~ἀμπλακίην
ἄμφω:
στυγερὸν |
[1, 450] |
ὁμάδησαν
~πάντες
ὁμῶς,
Ἴδμων
δὲ
|
καὶ |
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιε,
φρονέεις
ὀλοφώια |
[1, 150] |
ἰδέειν
σημάντορα
Κόλχων.
~Ἀστέριος
δὲ
|
καὶ |
Ἀμφίων
Ὑπερασίου
υἷες
~Πελλήνης
ἀφίκανον |
[1, 1250] |
ἄλλοτ'
ἄπαυστος,
~ἄλλοτε
δ'
ἱστάμενος,
|
καὶ |
ἀνὰ
πλατὺν
αὐχέν'
ἀείρων
~ἵησιν |
[1, 50] |
περ
ἠελίοιο
~μεσσηγὺς
δύσιές
τε
|
καὶ |
ἀντολαὶ
εἰσορόωνται.
~Τῷ
δ'
ἄρ' |
[1, 850] |
ἱκέσθαι.
~ῥηιδίως
δ'
ἂν
ἑοῖ
|
καὶ |
ἀπείρονα
λαὸν
ἀγείραις
~ἄλλων
ἐκ |
[1, 750] |
ἐπεσσύμενος
Πελοπήια
νῶτα
δαΐξαι.
~Ἐν
|
καὶ |
Ἀπόλλων
Φοῖβος
ὀιστεύων
ἐτέτυκτο,
~βούπαις |
[1, 650] |
ἐφανδάνει
Ὑψιπυλείῃ,
~πέμπωμεν
ξείνοισιν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
ἄρειον
ὀπάσσαι.
~ὔμμι
γε
μὴν |
[1, 100] |
ἐφέστιος
Ἀσωποῖο.
~Ἀργόθεν
αὖ
Ταλαὸς
|
καὶ |
Ἀρήιος,
υἷε
Βίαντος,
~ἤλυθον
ἴφθιμός |
[1, 1300] |
πέλοι
ποτέ,
δηρίσασθαι.
~Ἠ
ῥα,
|
καὶ |
ἀρθμηθέντες,
ὅπῃ
πάρος,
ἑδριόωντο.
~τὼ |
[1, 200] |
ἐπεὶ
Μινύαο
θυγατρῶν
~οἱ
πλεῖστοι
|
καὶ |
ἄριστοι
ἀφ'
αἵματος
εὐχετόωντο
~ἔμμεναι: |
[1, 350] |
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά
τ'
εὐποίητα
|
καὶ |
ἁρμαλιὴν
ἐβάλοντο.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
τὰ |
[1, 1000] |
τοῖσιν
ἕλεν
θρασὺν
Ἰτυμονῆα
~ἠδὲ
|
καὶ |
Ἀρτακέα,
πρόμον
ἀνδρῶν:
οὓς
ἔτι |
[1, 500] |
ἑταίρους
~βαινέμεναί
τ'
ἐπὶ
νῆα
|
καὶ |
ἀρτύνασθαι
ἐρετμά.
~σμερδαλέον
δὲ
λιμὴν |
[1, 300] |
ἀναστήσεσθαι
ἐρύξω.
~αὐτός,
ὅτις
ξυνάγειρε,
|
καὶ |
ἀρχεύοι
ὁμάδοιο.
~Ἠ
ῥα
μέγα |
[1, 1000] |
~σὺν
δ'
ἔλασαν
μελίας
τε
|
καὶ |
ἀσπίδας
ἀλλήλοισιν
~ὀξείῃ
ἴκελοι
ῥιπῇ |
[1, 700] |
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε
|
καὶ |
ἄστεος,
αἴ
κ'
ἐθέλητε,
~κέκλεται |
[1, 700] |
~καὶ
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε
|
καὶ |
ἄστεος,
αἴ
κ'
ἐθέλωσιν,
~κέκλεο |
[1, 750] |
ῥ'
ὅτε
δὴ
πυλέων
τε
|
καὶ |
ἄστεος
ἐντὸς
ἔβησαν,
~δημότεραι
μὲν |
[1, 100] |
θυέλλας
~καὶ
πλόον
ἠελίῳ
τε
|
καὶ |
ἀστέρι
τεκμήρασθαι.
~αὐτή
μιν
Τριτωνὶς |
[1, 1300] |
εἷλεν
ἐνισπεῖν
~μῦθον
ὑπερφίαλόν
τε
|
καὶ |
ἄσχετον,
ἀλλ'
ἀνέμοισιν
~δώομεν
ἀμπλακίην, |
[1, 150] |
τὸν
ἐρητύσειε
νέεσθαι.
~Βῆ
δὲ
|
καὶ |
Αὐγείης,
ὃν
δὴ
φάτις
Ἠελίοιο |
[1, 250] |
μέλαν
κριῷ
ἅμ'
ἐπικλύσαι:
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐδὴν
~ἀνδρομέην
προέηκε
κακὸν
τέρας, |
[1, 1050] |
ἁψαμένη
βρόχον
αὐχένι.
τὴν
δὲ
|
καὶ |
αὐταὶ
~νύμφαι
ἀποφθιμένην
ἀλσηίδες
ὠδύραντο: |
[1, 900] |
ἔτ'
οὐ
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτὴ
~νῆσος
ὁμῶς
κεχάροιτο
καὶ |
[1, 500] |
~σμερδαλέον
δὲ
λιμὴν
Παγασήιος
ἠδὲ
|
καὶ |
αὐτὴ
~Πηλιὰς
ἴαχεν
Ἀργὼ
ἐπισπέρχουσα |
[1, 850] |
~ἀθανάτων
Ἥρης
υἷα
κλυτὸν
ἠδὲ
|
καὶ |
αὐτὴν
~Κύπριν
ἀοιδῇσιν
θυέεσσί
τε |
[1, 1100] |
ἐς
λιμένα
Θρηίκιον:
ἂν
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
~βαῖνον,
παυροτέρους
ἑτάρων
ἐν |
[1, 750] |
~ἐξερέω
νημερτές,
ἵν'
εὖ
γνοίητε
|
καὶ |
αὐτοί.
~εὖτε
Θόας
ἀστοῖσι
πατὴρ |
[1, 950] |
δ'
εἰσανέβαν
μέγα
Δίνδυμον,
ὄφρα
|
καὶ |
αὐτοὶ
~θηήσαιντο
πόρους
κείνης
ἁλός: |
[1, 950] |
ἐπασσυτέρους
πέλασε
χθονί:
τοὶ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
~πέτρας
ἀμφιρρῶγας
ἀερτάζοντες
ἔβαλλον. |
[1, 200] |
αἵματος
εὐχετόωντο
~ἔμμεναι:
ὧς
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸν
Ἰήσονα
γείνατο
μήτηρ
~Ἀλκιμέδη, |
[1, 950] |
δ'
ἄμυδις
φιλότητι
Δολίονες
ἠδὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
~Κύζικος
ἀντήσαντες
ὅτε
στόλον |
[1, 550] |
εἰσορόωσαι
~ἔργον
Ἀθηναίης
Ἰτωνίδος,
ἠδὲ
|
καὶ |
αὐτοὺς
~ἥρωας
χείρεσσιν
ἐπικραδάοντας
ἐρετμά. |
[1, 200] |
δὲ
νώτοις
~κράατος
ἐξ
ὑπάτοιο
|
καὶ |
αὐχένος
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
~κυάνεαι |
[1, 750] |
γε
~δῖ'
Ἐλάρη,
θρέψεν
δὲ
|
καὶ |
ἂψ
ἐλοχεύσατο
Γαῖα.
~Ἐν
καὶ |
[1, 350] |
κληῖδας
ἐρετμά.
~τείως
δ'
αὖ
|
καὶ |
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἐμβασίοιο
~θείομεν
Ἀπόλλωνος, |
[1, 550] |
κείνας
σκοπιὰς
ἁλὸς
ἀμφιέπεσκεν
~ῥυομένη
|
καὶ |
γαῖαν
Ἰωλκίδα:
τοὶ
δὲ
βαθείης |
[1, 1200] |
τὸν
δὲ
σχεδὸν
εἰσενόησεν
~κάλλει
|
καὶ |
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς
γάρ |
[1, 150] |
~ἴχνεσι
τεγγόμενος
διερῇ
πεφόρητο
κελεύθῳ.
|
~Καὶ |
δ'
ἄλλω
δύο
παῖδε
Ποσειδάωνος |
[1, 700] |
ὦκα
δὲ
τόνγε
~πέμπον
ἴμεν,
|
καὶ |
δ'
αὐτοὶ
ἐπεντύνοντο
νέεσθαι.
~Αὐτὰρ |
[1, 700] |
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπῃ:
|
~καὶ |
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε
καὶ |
[1, 700] |
οἱ
δήμοιο
ἔπος
θυμῆρες
ἐνίσπω:
|
~καὶ |
δ'
αὐτοὺς
γαίης
τε
καὶ |
[1, 800] |
~τόν
ῥα
καλεσσαμένη
διεπέφραδεν
Ὑψιπύλεια:
|
~καὶ |
δ'
αὐτοὺς
ξεινοῦσθαι
ἐπὶ
σφέα |
[1, 950] |
καὶ
ὧς
θάλαμόν
τε
λιπὼν
|
καὶ |
δέμνια
νύμφης
~τοῖς
μέτα
δαῖτ' |
[1, 800] |
με
λυγροὶ
ἐπισπέρχουσιν
ἄεθλοι.
~Ἦ
|
καὶ |
δεξιτερῆς
χειρὸς
θίγεν:
αἶψα
δ' |
[1, 1150] |
ποταμῶν
ὑπὸ
δείελον
ἠερέθονται,
~τειρόμενοι
|
καὶ |
δὴ
μετελώφεον:
αὐτὰρ
ὁ
τούσγε |
[1, 1100] |
βρέτας:
ἔξεσε
δ'
Ἄργος
~εὐκόσμως,
|
καὶ |
δή
μιν
ἐπ'
ὀκριόεντι
κολωνῷ |
[1, 900] |
~ἠιόνα
ζαθέην
τε
παρήμειβον
Πιτύειαν.
|
~καὶ |
δὴ
τοίγ'
ἐπὶ
νυκτὶ
διάνδιχα |
[1, 750] |
ἀπὸ
σφείων
ἐσακοῦσαι
~βάξιν,
ὃ
|
καὶ |
δηρόν
περ
ἐπ'
ἐλπίδι
θηήσαιο. |
[1, 0] |
~μνήσομαι,
οἳ
Πόντοιο
κατὰ
στόμα
|
καὶ |
διὰ
πέτρας
~Κυανέας
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ |
[1, 0] |
~ἔνθα
μὲν
Ἀπιδανός
τε
μέγας
|
καὶ |
δῖος
Ἐνιπεὺς
~ἄμφω
συμφορέονται,
ἀπόπροθεν |
[1, 250] |
ὑπὸ
μητρυιῇ
βίοτον
βαρὺν
ἡγηλάζει:
|
~καί |
ἑ
νέον
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν, |
[1, 900] |
πορσύνωνται
ἐφέστιοι
ἐν
μεγάροισιν.
~Ἦ
|
καὶ |
ἔβαιν'
ἐπὶ
νῆα
παροίτατος:
ὧς |
[1, 1000] |
ἥρωες
ἀρήιοι,
ἠμὲν
ὀιστοῖς
~ἠδὲ
|
καὶ |
ἐγχείῃσι
δεδεγμένοι,
εἰσόκε
πάντας
~ἀντιβίην |
[1, 450] |
μηδ'
ἀκράαντον
ἄεθλον
~Ἴδεω
ἑσπομένοιο,
|
καὶ |
εἰ
θεὸς
ἀντιόῳτο.
~τοῖόν
μ' |
[1, 850] |
ἑταῖροι.
~αὐτίκα
δ'
ἄστυ
χοροῖσι
|
καὶ |
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει
~καπνῷ
κνισήεντι
περίπλεον: |
[1, 800] |
~ἔν
τε
χοροῖς
ἀγορῇ
τε
|
καὶ |
εἰλαπίνῃσι
μέλοντο:
~εἰσόκε
τις
θεὸς |
[1, 650] |
ἄλλη,
~ἐγρέσθω:
τοῦ
γάρ
τε
|
καὶ |
εἵνεκα
δεῦρ'
ἐκάλεσσα.
~Ὧς
ἄρ' |
[1, 350] |
ἐξάρχωμαι
ἀεθλεύων
βασιλῆι.
~Ἦ
ῥα,
|
καὶ |
εἰς
ἔργον
πρῶτος
τράπεθ'
οἱ |
[1, 950] |
~Αἰνήτη.
τοὺς
δ'
οὔ
τι
|
καὶ |
ἔκπαγλοί
περ
ἐόντες
~Γηγενέες
σίνοντο, |
[1, 850] |
~Αἰσονίδης:
οἱ
δ'
ἄλλοι
ὅπῃ
|
καὶ |
ἔκυρσαν
ἕκαστος,
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
ὁ |
[1, 1250] |
ἔσσυτο
ταῦρος
~πίσεά
τε
προλιπὼν
|
καὶ |
ἑλεσπίδας,
οὐδὲ
νομήων
~οὐδ'
ἀγέλης |
[1, 700] |
~κέκλεο
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἔλυσ'
ἀγορήν,
μετὰ
δ'
εἰς |
[1, 450] |
τόδε
σῇσι
θεοπροπίῃσιν
ἐνίσπες,
~εἰ
|
καὶ |
ἐμοὶ
τοιόνδε
θεοὶ
τελέουσιν
ὄλεθρον, |
[1, 800] |
περ
ἑῆς
ἀλέγιζε
θυγατρός,
~εἰ
|
καὶ |
ἐν
ὀφθαλμοῖσι
δαιζομένην
ὁρόῳτο
~μητρυιῆς |
[1, 200] |
εὖ
μὲν
ἄκοντι,
~εὖ
δὲ
|
καὶ |
ἐν
σταδίῃ
δεδαημένος
ἀντιφέρεσθαι,
~Θεστιάδης |
[1, 1200] |
ὅσαι
σκοπιὰς
ὀρέων
λάχον
ἢ
|
καὶ |
ἐναύλους,
~αἵγε
μὲν
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν |
[1, 200] |
ἄπρηκτος
ἰοῦσιν.
~Ὧς
φάσαν
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
κατὰ
πτόλιν:
αἱ
δὲ |
[1, 500] |
ῥόθια
κλύζοντο:
~ἀφρῷ
δ'
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
κελαινὴ
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν |
[1, 200] |
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
~κυάνεαι
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν |
[1, 350] |
φορέοιτο.
~ὕψι
δ'
ἄρ'
ἔνθα
|
καὶ |
ἔνθα
μεταστρέψαντες
ἐρετμὰ
~πήχυιον
προύχοντα |
[1, 250] |
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι
κεν
|
καὶ |
ἐπ'
ἄλγεσιν
ἄλγος
ἄροιο.
~πήματα |
[1, 50] |
τρίτος
ἦεν
Ὀιλεύς,
~ἔξοχος
ἠνορέην
|
καὶ |
ἐπαΐξαι
μετόπισθεν
~εὖ
δεδαὼς
δῄοισιν, |
[1, 600] |
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ
μὲν
ἄεν
|
καὶ |
ἐπι
κνέφας
οὖρος
~πάγχυ
μάλ' |
[1, 450] |
μ'
Ἀρήνηθεν
ἀοσσητῆρα
κομίζεις.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἐπισχόμενος
πλεῖον
δέπας
ἀμφοτέρῃσιν
~πῖνε |
[1, 500] |
ὡς
ποταμοὶ
κελάδοντες
~αὐτῇσιν
νύμφῃσι
|
καὶ |
ἑρπετὰ
πάντ'
ἐγένοντο.
~ἤειδεν
δ' |
[1, 1250] |
οἳ
τόνγε
δόλον
συνετεκτήναντο.
~Ἠ,
|
καὶ |
ἐς
Ἁγνιάδην
Τῖφυν
θόρε:
τὼ |
[1, 1150] |
αἰγείροιο:
~τόσση
ὁμῶς
μῆκός
τε
|
καὶ |
ἐς
πάχος
ἦεν
ἰδέσθαι.
~ῥίμφα |
[1, 600] |
ὁλκὰς
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ
σκιάει,
|
καὶ |
ἐσάχρι
Μυρίνης.
~τοῖσιν
δ'
αὐτῆμαρ |
[1, 950] |
δὲ
λιμὴν
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
~κεῖσε
|
καὶ |
εὐναίης
ὀλίγον
λίθον
ἐκλύσαντες
~Τίφυος |
[1, 50] |
~Λητοΐδης
ἐδίδαξε
θεοπροπίας
οἰωνῶν:
~ἠδὲ
|
καὶ |
Εὐρυδάμας
Κτιμένου
πάις:
ἄγχι
δὲ |
[1, 50] |
~υἱέες
εὖ
δεδαῶτε
δόλους,
Ἔρυτος
|
καὶ |
Ἐχίων,
~τοῖσι
δ'
ἐπὶ
τρίτατος |
[1, 700] |
Ἀντιόπης
Ἀσωπίδος
υἱέε
δοιώ,
~Ἀμφίων
|
καὶ |
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
δ'
ἔτι
Θήβη |
[1, 500] |
τέκμαρ
ἔχουσιν
~ἄστρα
σεληναίη
τε
|
καὶ |
ἠελίοιο
κέλευθοι:
~οὔρεά
θ'
ὡς |
[1, 500] |
λεῦσσον
θεοὶ
ἤματι
κείνῳ
~νῆα
|
καὶ |
ἡμιθέων
ἀνδρῶν
μένος,
οἳ
τότ' |
[1, 350] |
δ'
ἄρα
μέσσην
~ᾕρεον
Ἡρακλῆι
|
καὶ |
ἡρώων
ἄτερ
ἄλλων
~Ἀγκαίῳ,
Τεγέης |
[1, 650] |
δεῦρ'
ἐκάλεσσα.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη,
|
καὶ |
θῶκον
ἐφίζανε
πατρὸς
ἑοῖο
~λάινον: |
[1, 1300] |
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
χειρὶ
~νηίου
ὁλκαίοιο,
|
καὶ |
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε
παρὲκ
μεγάλοιο |
[1, 400] |
τε
βοείας,
~κόπτον,
δαίτρευόν
τε,
|
καὶ |
ἱερὰ
μῆρ'
ἐτάμοντο,
~κὰδ
δ' |
[1, 1200] |
ἤειρεν.
ὁμοῦ
δ'
ἀνὰ
τόξα
|
καὶ |
ἰοὺς
~δέρμα
θ'
ἑλὼν
ῥόπαλόν |
[1, 300] |
δ'
ἰλλομένοις
ἐπὶ
λαίφεσιν,
ἠδὲ
|
καὶ |
ἱστῷ
~κεκλιμένῳ
μάλα
πάντες
ἐπισχερὼ |
[1, 450] |
θοοῖς
ἐδάμησαν
ὀιστοῖς
~ἄμφω
Λητοΐδαο,
|
καὶ |
ἴφθιμοί
περ
ἐόντες.
~Ὧς
ἔφατ' |
[1, 700] |
ἑὸν
ὦρτο
νέεσθαι.
~ὧς
δὲ
|
καὶ |
Ἰφινόη
Μινύας
ἵκεθ'
οἱ
δ' |
[1, 700] |
καὶ
ἄγγελον
ὀτρύναιμι.
~ἦ
ῥα,
|
καὶ |
Ἰφινόην
προσεφώνεεν
ἆσσον
ἐοῦσαν:
~Ὄρσο |
[1, 50] |
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
Κλυτίος
τε
|
καὶ |
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο,
~Οἰχαλίης
ἐπίουροι,
ἀπηνέος |
[1, 1000] |
βένθος
ἔρειδον,
~ἄμφω
ἅμ'
οἰωνοῖσι
|
καὶ |
ἰχθύσι
κύρμα
γενέσθαι.
~Ἥρωες
δ' |
[1, 700] |
πρῶτον
δρυόχους
ἐπεβάλλετο
νηὸς
~Ἀργοῦς,
|
καὶ |
κανόνεσσι
δάε
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς |
[1, 0] |
Φυλακηίδα:
τῆς
μιν
ἀνώγει
~πηοσύνη
|
καὶ |
κῆδος
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
~Οὐδὲ
Φεραῖς |
[1, 150] |
τ'
ἴσαν
Ἀρκαδίηθεν,
~οἳ
Τεγέην
|
καὶ |
κλῆρον
Ἀφειδάντειον
ἔναιον,
~υἷε
δύω |
[1, 950] |
ἐφετμάς:
~οἱ
δὲ
περικτιόνων
πόλιας
|
καὶ |
κόλπον
ἅπαντα
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος: |
[1, 250] |
δυσάμμορος,
ᾧ
ἔπι
πολλὴν
~ἀγλαΐην
|
καὶ |
κῦδος
ἔχον
πάρος,
ᾧ
ἔπι |
[1, 1300] |
περ
οὕνεκ'
ἀποπλαγχθέντες
ἔλειφθεν.
~Ἠ,
|
καὶ |
κῦμ'
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
νειόθι
δύψας: |
[1, 1000] |
αὖτις
ἔμελλεν
~οἴκαδε
νυμφιδίους
θαλάμους
|
καὶ |
λέκτρον
ἱκέσθαι.
~ἀλλά
μιν
Λἰσονίδης |
[1, 650] |
ἀλεωρή,
~εἴ
κεν
ἐπιτρέψητε
δόμους
|
καὶ |
ληίδα
πᾶσαν
~ὑμετέρην
ξείνοισι
καὶ |
[1, 650] |
ἀμήσονται;
~ἦ
μὲν
ἐγών,
εἰ
|
καί |
με
τὰ
νῦν
ἔτι
πεφρίκασιν |
[1, 450] |
δέ
σφισι
μυρί'
ἔκειτο
~εἴδατα,
|
καὶ |
μέθυ
λαρόν,
ἀφυσσαμένων
προχόῃσιν
~οἰνοχόων: |
[1, 650] |
ἄγειν
ἐπὶ
νηὸς
ἔχοντας,
~ἤια,
|
καὶ |
μέθυ
λαρόν,
ἵν'
ἔμπεδον
ἔκτοθι |
[1, 500] |
τρόπις.
εἵλκετο
δ'
ἤδη
~πείσματα,
|
καὶ |
μέθυ
λεῖβον
ὕπερθ'
ἁλός.
αὐτὰρ |
[1, 200] |
ἔτλη
~ἠνορέην
τ'
ὀνόσασθαι,
ὃ
|
καὶ |
μεταρίθμιος
ἦεν
~πᾶσιν
ἀριστήεσσιν,
Ἰήσονι |
[1, 100] |
ἀλέγειν
ἠδ'
ἔμπυρα
σήματ'
ἰδέσθαι.
|
~Καὶ |
μὴν
Αἰτωλὶς
κρατερὸν
Πολυδεύκεα
Λήδη |
[1, 50] |
λίμνης
~Ξυνιάδος
Κτιμένην
Δολοπηίδα
ναιετάασκεν.
|
~Καὶ |
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα
Μενοίτιον
ἐξ |
[1, 150] |
τὸ
πέλεσθαι
ἐνὶ
ξυνοχῇ
πολέμοιο.
|
~Καὶ |
μὴν
Ἀμφιδάμας
Κηφεύς
τ'
ἴσαν |
[1, 150] |
~αὖθι
μένων
λυκάβαντα
μετετράφη
Αἰτωλοῖσιν.
|
~καὶ |
μήν
οἱ
μήτρως
αὐτὴν
ὁδόν, |
[1, 900] |
ἔνδον
Ἰωλκοῦ
~πατρί
τ'
ἐμῷ
|
καὶ |
μητρὶ
δύης
ἄκος,
ἢν
ἄρα |
[1, 200] |
~Ἰλισσοῦ
προπάροιθε
χορῷ
ἔνι
δινεύουσαν.
|
~καί |
μιν
ἄγων
ἕκαθεν,
Σαρπηδονίην
ὅθι |
[1, 300] |
γεραιὴ
~Ἰφιὰς
Ἀρτέμιδος
πολιηόχου
ἀρήτειρα,
|
~καί |
μιν
δεξιτερῆς
χειρὸς
κύσεν,
οὐδέ |
[1, 450] |
δ'
ἐγέλασσεν
ἄδήν
Ἀφαρήιος
Ἴδας
|
~καί |
μιν
ἐπιλλίζων
ἠμείβετο
κερτομίοισιν:
~Ἄγρει |
[1, 550] |
τοίγε
~ἑσπέριοι
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν
ἔκελσαν,
|
~καί |
μιν
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα |
[1, 750] |
μετ'
ἀλλοδαποῖσιν
ἐόντος
~ἀνδράσιν,
ᾧ
|
καί |
μιν
μνηστὴν
κομέουσι
τοκῆες:
~τῷ |
[1, 50] |
~ἀλλά
ἑ
τηλύγετόν
περ
ὁμῶς
|
καὶ |
μοῦνον
ἐόντα
~πέμπεν,
ἵνα
θρασέεσσι |
[1, 850] |
ἀμφὶ
κινυρόμεναι
προχέοντο,
~χερσί
τε
|
καὶ |
μύθοισιν
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν |
[1, 150] |
πέλει
κλέος,
ἀνέρα
κεῖνον
~ῥηιδίως
|
καὶ |
νέρθε
κατὰ
χθονὸς
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν |
[1, 100] |
δ'
ἤλυθεν
ἐλδομένοισιν.
~αὐτὴ
γὰρ
|
καὶ |
νῆα
θοὴν
κάμε:
σὺν
δέ |
[1, 800] |
ἀνακτορίη
δὲ
μελέσθω
~σοίγ'
αὐτῇ
|
καὶ |
νῆσος:
ἔγωγε
μὲν
οὐκ
ἀθερίζων |
[1, 850] |
~μνώεο
μὴν
ἀπεών
περ
ὁμῶς
|
καὶ |
νόστιμος
ἤδη
~Ὑψιπύλης:
λίπε
δ' |
[1, 1250] |
~ἀλλὰ
τί
μύθων
ἦδος;
ἐπεὶ
|
καὶ |
νόσφιν
ἑταίρων
~εἶμι
τεῶν,
οἳ |
[1, 1250] |
~ὄστλιγγες
μαλεροῖο
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο.
|
~καί |
νύ
κεν
ἂψ
ὀπίσω
Μυσῶν |
[1, 650] |
πολλὰ
μετ'
ἀνθρώποισι
πέλονται;
~ὡς
|
καὶ |
νῦν
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει. |
[1, 300] |
ἔται
δμῶές
τε
κιόντι.
~Ἠ,
|
καὶ |
ὁ
μὲν
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο |
[1, 500] |
γὰρ
Διὶ
κῦδος
ὀπάζει.
~Ἠ,
|
καὶ |
ὁ
μὲν
φόρμιγγα
σὺν
ἀμβροσίῃ |
[1, 0] |
~αἶψα
δὲ
τόνγ'
ἐσιδὼν
ἐφράσσατο,
|
καί |
οἱ
ἄεθλον
~ἔντυε
ναυτιλίης
πολυκηδέος, |
[1, 1050] |
αὐταὶ
~νύμφαι
ἀποφθιμένην
ἀλσηίδες
ὠδύραντο:
|
~καί |
οἱ
ἀπὸ
βλεφάρων
ὅσα
δάκρυα |
[1, 500] |
ἄγχι
δέ
οἱ
ῥόπαλον
θέτο,
|
καί |
οἱ
ἔνερθεν
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
νηὸς |
[1, 1100] |
πεπείρανται
νιφόεν
θ'
ἕδος
Οὐλύμποιο:
|
~καί |
οἱ,
ὅτ'
ἐξ
ὀρέων
μέγαν |
[1, 550] |
~νόστον
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
νισσομένοισιν.
~σὺν
|
καί |
οἱ
παράκοιτις
ἐπωλένιον
φορέουσα
~Πηλεΐδην |
[1, 100] |
παρὲκ
νόον
Εὐρυσθῆος
~ὡρμήθη:
σὺν
|
καί |
οἱ
Ὕλας
κίεν,
ἐσθλὸς
ὀπάων, |
[1, 900] |
καὶ
αὐτὴ
~νῆσος
ὁμῶς
κεχάροιτο
|
καὶ |
οἳ
λάχον
ὄργια
κεῖνα
~δαίμονες |
[1, 450] |
τε
πολλὰ
νέοι
παρὰ
δαιτὶ
|
καὶ |
οἴνῳ
~τερπνῶς
ἑψιόωνται,
ὅτ'
ἄατος |
[1, 150] |
περιθαρσέες
ἀλκῇ
~ἀμφότεροι:
Λυγκεὺς
δὲ
|
καὶ |
ὀξυτάτοις
ἐκέκαστο
~ὄμμασιν,
εἰ
ἐτεόν |
[1, 850] |
τε
πατρὸς
ἐμεῖο
παρέσσεται,
ἢν
|
καὶ |
ὀπίσσω
~δή
ποτε
νοστήσας
ἐθέλῃς |
[1, 1350] |
ἀποκρίναντες
ἀρίστους
~υἱέας
ἐκ
δήμοιο,
|
καὶ |
ὅρκια
ποιήσαντο,
~μή
ποτε
μαστεύοντες |
[1, 450] |
τ'
Αἰσονίδης
κατερήτυεν:
ἂν
δὲ
|
καὶ |
Ὀρφεὺς
~λαιῇ
ἀνασχόμενος
κίθαριν
πείραζεν |
[1, 600] |
λευγαλέῳ,
ὁπότε
Θρήικες
ἴασιν.
~τῶ
|
καὶ |
ὅτ'
ἐγγύθι
νήσου
ἐρεσσομένην
ἴδον |
[1, 0] |
δ'
ἂν
ἐγὼ
γενεήν
τε
|
καὶ |
οὔνομα
μυθησαίμην
~ἡρώων,
δολιχῆς
τε |
[1, 450] |
ἀοιδῆς.
~Ἤειδεν
δ'
ὡς
γαῖα
|
καὶ |
οὐρανὸς
ἠδὲ
θάλασσα,
~τὸ
πρὶν |
[1, 1050] |
νῦν
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα
|
καὶ |
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
μὲν
οὐδ' |
[1, 400] |
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
ἑταίροις
~κεῖσέ
τε
|
καὶ |
παλίνορσον
ἐς
Ἑλλάδα.
σοὶ
δ' |
[1, 650] |
περὶ
δὲ
μενέαιν'
ἀγορεῦσαι.
~τῇ
|
καὶ |
παρθενικαὶ
πίσυρες
σχεδὸν
ἑδριόωντο
~ἀδμῆτες |
[1, 450] |
ἀμφαδίην
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιε,
φρονέεις
ὀλοφώια
|
καὶ |
πάρος
αὐτῷ.
~ἦέ
τοι
εἰς |
[1, 1300] |
ἀλλ'
ἀνέμοισιν
~δώομεν
ἀμπλακίην,
ὡς
|
καὶ |
πάρος
εὐμενέοντες.
~Τὸν
δ'
αὖτ' |
[1, 400] |
ἠπείροιο.
~ὧδε
κακοῖς
δεδαὼς
ἔτι
|
καὶ |
πάρος
οἰωνοῖσιν
~πότμον
ἐμὸν
πάτρης |
[1, 1100] |
λιπόντες.
~τοῖσι
δὲ
Μακριάδες
σκοπιαὶ
|
καὶ |
πᾶσα
περαίη
~Θρηικίης
ἐνὶ
χερσὶν |
[1, 100] |
~τεῦξεν
Ἀρεστορίδης
κείνης
ὑποθημοσύνῃσιν.
~τῶ
|
καὶ |
πασάων
προφερεστάτη
ἔπλετο
νηῶν,
~ὅσσαι |
[1, 1250] |
περάτης
ἀνιοῦσα,
διαγλαύσσουσι
δ'
ἀταρποί,
|
~καὶ |
πεδία
δροσόεντα
φαεινῇ
λάμπεται
αἴγλῃ, |
[1, 1100] |
ποταμοῦ
ῥόος
Αἰσήποιο
~ἄστυ
τε
|
καὶ |
πεδίον
Νηπήιον
Ἀδρηστείης.
~ἔσκε
δέ |
[1, 400] |
μοι
ὑπέστης
~Πυθοῖ
χρειομένῳ
ἄνυσιν
|
καὶ |
πείραθ'
ὁδοῖο
~σημανέειν,
αὐτὸς
γὰρ |
[1, 100] |
εὐρείης,
ἐσθλὸς
δ'
ἀνέμοιο
θυέλλας
|
~καὶ |
πλόον
ἠελίῳ
τε
καὶ
ἀστέρι |
[1, 550] |
ἐπὶ
κύματος
ἀγῇ
~τέγγε
πόδας,
|
καὶ |
πολλὰ
βαρείῃ
χειρὶ
κελεύων,
~νόστον |
[1, 150] |
μεγασθενέος
τέκε
κούρη.
~κεῖνος
ἀνὴρ
|
καὶ |
πόντου
ἐπὶ
γλαυκοῖο
θέεσκεν
~οἴδματος, |
[1, 350] |
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
~μηκέτ'
ἔπειθ'
ὡς
|
καὶ |
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
~νῦν
γε |
[1, 650] |
ἀρούραις
~γειοτόμον
νειοῖο
διειρύσσουσιν
ἄροτρον,
|
~καὶ |
πρόκα
τελλομένου
ἔτεος
στάχυν
ἀμήσονται; |
[1, 650] |
ἀγορήν:
αὐτὴ
γὰρ
ἐπέφραδεν
Ὑψιπύλεια.
|
~καί |
ῥ'
ὅτε
δὴ
μάλα
πᾶσαι |
[1, 750] |
πόληος
ἀνὰ
στίβον
ἤιεν
ἥρως.
|
~καί |
ῥ'
ὅτε
δὴ
πυλέων
τε |
[1, 350] |
ἵν'
εὖ
ἀραροίατο
γόμφοις
~δούρατα
|
καὶ |
ῥοθίοιο
βίην
ἔχοι
ἀντιόωσαν.
~σκάπτον |
[1, 1100] |
ἀνωγῇ
~σκαίροντες
βηταρμὸν
ἐνόπλιον
ὠρχήσαντο,
|
~καὶ |
σάκεα
ξιφέεσσιν
ἐπέκτυπον,
ὥς
κεν |
[1, 850] |
ῥέε
δάκρυα
χήτει
ἰόντος:
~Νίσσεο,
|
καὶ |
σὲ
θεοὶ
σὺν
ἀπηρέσιν
αὖτις |
[1, 600] |
θοόν,
τῷπέρ
τε
μέλεσθαι
~ἀγγελίας
|
καὶ |
σκῆπτρον
ἐπέτρεπον
Ἑρμείαο,
~σφωιτέροιο
τοκῆος, |
[1, 250] |
ἑτέρην
ὀλοφύρετο
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
|
καὶ |
σοὶ
κακὸν
ὀψέ
περ
ἔμπης |
[1, 1300] |
~ὕψι
δὲ
λαχνῆέν
τε
κάρη
|
καὶ |
στήθε'
ἀείρας
~νειόθεν
ἐκ
λαγόνων |
[1, 1000] |
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
~δύπτοντες
κεφαλὰς
|
καὶ |
στήθεα,
γυῖα
δ'
ὕπερθεν
~χέρσῳ |
[1, 950] |
~ἔκλυον,
οἵτινες
εἶεν,
ἐυξείνως
ἀρέσαντο,
|
~καί |
σφεας
εἰρεσίῃ
πέπιθον
προτέρωσε
κιόντας |
[1, 750] |
~νύμφαι
θηήσαντο
δόμων
ὕπερ
ἀντέλλοντα,
|
~καί |
σφισι
κυανέοιο
δι'
ἠέρος
ὄμματα |
[1, 1300] |
~κίνυται
ἠχήεντος
ὑπὸ
πνοιῇ
βορέαο.
|
~καὶ |
τὰ
μὲν
ὧς
ἤμελλε
μετὰ |
[1, 1100] |
ὦρσε
δ'
ἑταίρους
~πάντας
ἐπισπέρχων,
|
καί |
τέ
σφισιν
ἐγρομένοισιν
~Ἀμπυκίδεω
Μόψοιο |
[1, 1000] |
εἴσαντο
Πελασγικὸν
ἄρεα
κέλσαι.
~τῶ
|
καὶ |
τεύχεα
δύντες
ἐπὶ
σφίσι
χεῖρας |
[1, 1050] |
~ἀκταίης
ὄρνιθος
ἐναίσιμον
ὄσσαν
ἀκούσας.
|
~καὶ |
τὴν
μὲν
θεὸς
αὖτις
ἀπέτραπεν, |
[1, 400] |
δῶρα
κομίσσω.
~νῦν
δ'
ἴθι,
|
καὶ |
τήνδ'
ἧμιν,
Ἑκηβόλε,
δέξο
θυηλήν, |
[1, 900] |
~Λρκτων
μιν
καλέουσιν
ὄρος
περιναιετάοντες:
|
~καὶ |
τὸ
μὲν
ὑβρισταί
τε
καὶ |
[1, 800] |
δέ
κεν
αὖθι
~ναιετάειν
ἐθέλοις,
|
καί |
τοι
ἅδοι,
ἦ
τ'
ἂν |
[1, 850] |
κομίσειαν
ἄγοντα
~αὔτως,
ὡς
ἐθέλεις
|
καί |
τοι
φίλον.
ἥδε
δὲ
νῆσος |
[1, 350] |
αὐτὸς
ἀρήιος
ὤρνυτ'
Ἰήσων
~γηθόσυνος,
|
καὶ |
τοῖα
λιλαιομένοις
ἀγόρευεν:
~Εἰ
μὲν |
[1, 250] |
ἑὸν
παῖδ'
ἀγκὰς
ἔχουσα
~Ἀλκιμέδη,
|
καὶ |
τοῖον
ἔπος
φάτο
κηδοσύνῃσιν:
~Αἴθ' |
[1, 650] |
τήνγε
παρασχεδὸν
αὖτις
ἀνῶρτο
~Ὑψιπύλη,
|
καὶ |
τοῖον
ὑποβλήδην
ἔπος
ηὔδα:
~Εἰ |
[1, 650] |
ἐρέξαμεν,
οὐδέ
τι
πάμπαν
~θυμηδὲς
|
καὶ |
τοῖσι
τόγ'
ἔσσεται,
εἴ
κε |
[1, 150] |
καλιῇ,
~αἴ
κέν
πως
ἔτι
|
καὶ |
τὸν
ἐρητύσειε
νέεσθαι.
~Βῆ
δὲ |
[1, 50] |
τρίτατος
γνωτὸς
κίε
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
|
καὶ |
τὸν
μὲν
ἐπ'
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν |
[1, 600] |
ἧκε
φέρεσθαι,
~αἴ
κε
φύγῃ.
|
καὶ |
τὸν
μὲν
ἐς
Οἰνοίην
ἐρύσαντο |
[1, 750] |
δὲ
δύω
δίφροι
πεπονήατο
δηριόωντες.
|
~καὶ |
τὸν
μὲν
προπάροιθε
Πέλοψ
ἴθυνε, |
[1, 1150] |
ποτὸν
κρήνην
περιναιέται
ἄνδρες
ὀπίσσω.
|
~καὶ |
τότε
μὲν
δαῖτ'
ἀμφὶ
θεᾶς |
[1, 450] |
ἀτάσθαλα
πάμπαν
ἔειπας,
~τοῖα
φάτις
|
καὶ |
τοὺς
πρὶν
ἐπιφλύειν
μακάρεσσιν
~υἷας |
[1, 50] |
Ἐρυβώτης,
~Ἴρου
δ'
Εὐρυτίων.
σὺν
|
καὶ |
τρίτος
ἦεν
Ὀιλεύς,
~ἔξοχος
ἠνορέην |
[1, 550] |
Μάγνησά
θ'
ὑπεύδιος
ἠπείροιο
~ἀκτὴ
|
καὶ |
τύμβος
Δολοπήιος:
ἔνθ'
ἄρα
τοίγε |
[1, 1100] |
βασιλῆος
ἀνέστενον.
ἔνθεν
ἐσαιεὶ
~ῥόμβῳ
|
καὶ |
τυπάνῳ
Ῥείην
Φρύγες
ἱλάσκονται.
~ἡ |
[1, 200] |
θεᾶς
ὑποεργὸς
Ἀθήνης:
~ἀλλ'
ἄρα
|
καὶ |
τὼ
μέλλον
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
~Τόσσοι |
[1, 700] |
ἀμφὶ
δὲ
βουσὶν
~Τηλεβόαι
μάρναντο
|
καὶ |
υἱέες
Ἠλεκτρύωνος:
~οἱ
μὲν
ἀμυνόμενοι, |
[1, 150] |
λέκτρων.
~Οἵ
τ'
Ἀφαρητιάδαι
Λυγκεὺς
|
καὶ |
ὑπέρβιος
Ἴδας
~Ἀρήνηθεν
ἔβαν,
μεγάλῃ |
[1, 250] |
ἔπι
μούνῳ
~μίτρην
πρῶτον
ἔλυσα
|
καὶ |
ὕστατον.
ἔξοχα
γάρ
μοι
~Εἰλείθυια |
[1, 850] |
ἀπήμονα
νόστον
ὀπάσσαι.
~ὧς
δὲ
|
καὶ |
Ὑψιπύλη
ἠρήσατο
χεῖρας
ἑλοῦσα
~Αἰσονίδεω, |
[1, 250] |
ἔτι
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν
|
καὶ |
Φρίξον,
ὅτ'
ὤλετο
παρθένος
Ἕλλη, |
[1, 750] |
καὶ
ἂψ
ἐλοχεύσατο
Γαῖα.
~Ἐν
|
καὶ |
Φρίξος
ἔην
Μινυήιος
ὡς
ἐτεόν |
[1, 350] |
ἐνέσταθεν
ἀμφοτέρωθεν,
~στέρνα
θ'
ὁμοῦ
|
καὶ |
χεῖρας
ἐπήλασαν.
ἐν
δ'
ἄρα |
[1, 500] |
κράτος
Οὐλύμποιο:
~ὥς
τε
βίῃ
|
καὶ |
χερσὶν
ὁ
μὲν
Κρόνῳ
εἴκαθε |
[1, 1100] |
αὐτὸς
Κρονίδης
ὑποχάζεται.
ὧς
δὲ
|
καὶ |
ὧλλοι
~ἀθάνατοι
μάκαρες
δεινὴν
θεὸν |
[1, 950] |
ἄκοιτις,
ἀέθλιον
Ἡρακλῆι.
~σὺν
δὲ
|
καὶ |
ὧλλοι
δῆθεν
ὑπότροποι
ἀντιόωντες,
~πρίν |
[1, 500] |
κέλευθοι:
~οὔρεά
θ'
ὡς
ἀνέτειλε,
|
καὶ |
ὡς
ποταμοὶ
κελάδοντες
~αὐτῇσιν
νύμφῃσι |
[1, 950] |
~θεσπεσίοις
ἕδνοισιν
ἀνήγαγεν
ἀντιπέρηθεν.
~ἀλλὰ
|
καὶ |
ὧς
θάλαμόν
τε
λιπὼν
καὶ |
[1, 50] |
ἑοῦ
δ'
οὐ
πατρὸς
ἀμείνων.
|
~Καινέα |
γὰρ
ζῶόν
περ
ἔτι
κλείουσιν |
[1, 50] |
δ'
ἀφνειὴν
προλιπὼν
Γυρτῶνα
Κόρωνος
|
~Καινεΐδης, |
ἐσθλὸς
μέν,
ἑοῦ
δ'
οὐ |
[1, 400] |
τάγε
πάντα
καλύψαντες
πύκα
δημῷ
|
~καῖον |
ἐπὶ
σχίζῃσιν:
ὁ
δ'
ἀκρήτους |
[1, 350] |
~βήσαθ'
ἵν'
ὀτρύνειε
νέους
κατὰ
|
καιρὸν |
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
δ'
ἤυσε
μάλα |
[1, 1150] |
περιτριβέας
δέ
τε
χεῖρας
~εἰσορόων
|
κακὰ |
πολλὰ
ἑῇ
ἠρήσατο
γαστρί:
~τῆμος |
[1, 950] |
ἀερτάζοντες
ἔβαλλον.
~δὴ
γάρ
που
|
κἀκεῖνα |
θεὰ
τρέφεν
αἰνὰ
πέλωρα
~Ἥρη, |
[1, 50] |
ἀνθρώποισι
κακὸν
μήκιστον
ἐπαυρεῖν,
~ὁππότε
|
κἀκείνους |
Λιβύῃ
ἔνι
ταρχύσαντο,
~τόσσον
ἑκὰς |
[1, 950] |
μηδὲ
πτολέμοιο
μέλεσθαι.
~ἶσόν
που
|
κἀκείνῳ |
ἐπισταχύεσκον
ἴουλοι,
~οὐδέ
νύ
πω |
[1, 650] |
κατὰ
χρειὼ
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
|
κακὴ |
δ'
ἐπὶ
πολλὸν
ἵκηται
~βάξις: |
[1, 250] |
ἐξειπόντος
ἄκουσα
~δειλὴ
ἐγὼ
Πελίαο
|
κακὴν |
βασιλῆος
ἐφετμήν,
~αὐτίκ'
ἀπὸ
ψυχὴν |
[1, 400] |
πέπρωται
ἐπ'
Ἀσίδος
ἠπείροιο.
~ὧδε
|
κακοῖς |
δεδαὼς
ἔτι
καὶ
πάρος
οἰωνοῖσιν |
[1, 250] |
ὀνείρῳ
~ὠισάμην,
εἰ
Φρίξος
ἐμοὶ
|
κακὸν |
ἔσσετ'
ἀλύξας.
~Ὧς
ἥγε
στενάχουσα |
[1, 50] |
πείρασι
δῃωθῆναι,
~ὡς
οὐκ
ἀνθρώποισι
|
κακὸν |
μήκιστον
ἐπαυρεῖν,
~ὁππότε
κἀκείνους
Λιβύῃ |
[1, 250] |
δακρυχέουσα:
~Δειλὴ
Ἀλκιμέδη,
καὶ
σοὶ
|
κακὸν |
ὀψέ
περ
ἔμπης
~ἤλυθεν,
οὐδ' |
[1, 800] |
τὸ
δὲ
διπλόον
αἰεὶ
~πῆμα
|
κακὸν |
προύβαινεν.
ἀτιμάζοντο
δὲ
τέκνα
~γνήσι' |
[1, 250] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐδὴν
~ἀνδρομέην
προέηκε
|
κακὸν |
τέρας,
ὥς
κεν
ἀνίας
~Ἀλκιμέδῃ |
[1, 750] |
ἐπινάστιοι
ἠπείροιο
~πυροφόρους
ἀρόωσι
γύας.
|
κακότητα |
δὲ
πᾶσαν
~ἐξερέω
νημερτές,
ἵν' |
[1, 650] |
~αὔτως,
ἣ
θέμις
ἐστί,
πάρος
|
κακότητα |
πελάσσαι.
~ὁπλοτέρῃσι
δὲ
πάγχυ
τάδε |
[1, 250] |
λίην,
ἐπεὶ
οὐ
μὲν
ἐρητύσεις
|
κακότητος |
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι
κεν
καὶ |
[1, 1250] |
πλατὺν
αὐχέν'
ἀείρων
~ἵησιν
μύκημα,
|
κακῷ |
βεβολημένος
οἴστρῳ:
~ὧς
ὅγε
μαιμώων |
[1, 1050] |
φθιμένοιο
λέλειπτο
~οὗ
πόσιος
μετόπισθε:
|
κακῷ |
δ'
ἐπὶ
κύντερον
ἄλλο
~ἤνυσεν, |
[1, 1300] |
πέπον,
ἦ
μάλα
δή
με
|
κακῷ |
ἐκυδάσσαο
μύθῳ,
~φὰς
ἐνὶ
τοῖσιν |
[1, 250] |
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
|
κακῶν |
ἔτι
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν |
[1, 550] |
εἶσι
πάρος
σύριγ
γι
λιγείῃ
|
~καλὰ |
μελιζόμενος
νόμιον
μέλος,
ὧς
ἄρα |
[1, 850] |
ἐδάησαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
λείρια
|
καλὰ |
περιβρομέουσι
μέλισσαι
~πέτρης
ἐκχύμεναι
σιμβληίδος, |
[1, 200] |
ἑοῖς
ὑπέδεκτο
δόμοισιν.
~Ζήτης
αὖ
|
Κάλαΐς |
τε
Βορήιοι
υἷες
ἵκοντο,
~οὕς |
[1, 700] |
ἐφέηκε
Θοαντιὰς
ἐνθάδ'
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη,
|
καλέειν |
νηὸς
πρόμον,
ὅστις
ὄρωρεν,
~ὄφρα |
[1, 1050] |
τάγε
κρήνην
τεῦξαν
θεαί,
ἣν
|
καλέουσιν |
~Κλείτην,
δυστήνοιο
περικλεὲς
οὔνομα
νύμφης. |
[1, 900] |
ὑπὲρ
ὕδατος
Λἰσήποιο.
~Λρκτων
μιν
|
καλέουσιν |
ὄρος
περιναιετάοντες:
~καὶ
τὸ
μὲν |
[1, 1200] |
δ'
ὅγε
κρήνην
μετεκίαθεν,
ἣν
|
καλέουσιν |
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι
περιναιέται.
οἱ
δέ |
[1, 800] |
πάντα
διηνεκέως
ἀγόρευσεν,
~τόν
ῥα
|
καλεσσαμένη |
διεπέφραδεν
Ὑψιπύλεια:
~καὶ
δ'
αὐτοὺς |
[1, 300] |
Ἀρεστορίδης
λάχνῃ
μέλαν:
αὐτὰρ
ὁ
|
καλὴν |
~δίπλακα,
τήν
οἱ
ὄπασσε
κασιγνήτη |
[1, 750] |
Ἰφινόη
κλισμῷ
ἔνι
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως
|
καλῆς |
διὰ
παστάδος
εἷσεν
ἄγουσα
~ἀντία |
[1, 150] |
οἱ
~πατροπάτωρ
Ἀλεὸς
μυχάτῃ
ἐνέκρυψε
|
καλιῇ, |
~αἴ
κέν
πως
ἔτι
καὶ |
[1, 1200] |
ἐφυδατίη:
τὸν
δὲ
σχεδὸν
εἰσενόησεν
|
~κάλλει |
καὶ
γλυκερῇσιν
ἐρευθόμενον
χαρίτεσσιν.
~πρὸς |
[1, 1200] |
~ἡ
δὲ
νέον
κρήνης
ἀνεδύετο
|
καλλινάοιο |
~νύμφη
ἐφυδατίη:
τὸν
δὲ
σχεδὸν |
[1, 0] |
μνησώμεθα,
τόν
ῥά
ποτ'
αὐτὴ
|
~Καλλιόπη |
Θρήικι
φατίζεται
εὐνηθεῖσα
~Οἰάγρῳ
σκοπιῆς |
[1, 100] |
ἔθεντο.
~Τῖφυς
δ'
Ἁγνιάδης
Σιφαέα
|
κάλλιπε |
δῆμον
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
μὲν
ὀρινόμενον |
[1, 0] |
ὑπ'
ἰλύος,
ἄλλο
δ'
ἔνερθεν
|
~κάλλιπεν |
αὖθι
πέδιλον
ἐνισχόμενον
προχοῇσιν.
~ἵκετο |
[1, 550] |
δ'
ὅτε
δὴ
λιμένος
περιηγέα
|
κάλλιπον |
ἀκτὴν
~φραδμοσύνῃ
μήτι
τε
δαΐφρονος |
[1, 750] |
κυανέοιο
δι'
ἠέρος
ὄμματα
θέλγει
|
~καλὸν |
ἐρευθόμενος,
γάνυται
δέ
τε
ἠιθέοιο |
[1, 950] |
Ἀργὼ
προύτυψεν
ἐπειγομένη
ἀνέμοισιν
~Θρηικίοις,
|
Καλὸς |
δὲ
λιμὴν
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
~κεῖσε |
[1, 1200] |
~Τόφρα
δ'
Ὕλας
χαλκέῃ
σὺν
|
κάλπιδι |
νόσφιν
ὁμίλου
~δίζητο
κρήνης
ἱερὸν |
[1, 1200] |
ὡς
τὰ
πρῶτα
ῥόῳ
ἔνι
|
κάλπιν |
ἔρεισεν
~λέχρις
ἐπιχριμφθείς,
περὶ
δ' |
[1, 750] |
~ὅν
ῥά
τε
νηγατέῃσιν
ἐεργόμεναι
|
καλύβῃσιν |
~νύμφαι
θηήσαντο
δόμων
ὕπερ
ἀντέλλοντα, |
[1, 150] |
~Οἰνεΐδης
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀφορμηθεὶς
|
Καλυδῶνος |
~ἀλκήεις
Μελέαγρος
ἀνήλυθε,
Λαοκόων
τε, |
[1, 750] |
~βούπαις
οὔπω
πολλός,
ἑὴν
ἐρύοντα
|
καλύπτρης |
~μητέρα
θαρσαλέως
Τιτυὸν
μέγαν,
ὅν |
[1, 250] |
ὑπὸ
γήραι
~ἐντυπὰς
ἐν
λεχέεσσι
|
καλυψάμενος |
γοάασκεν.
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
μὲν |
[1, 400] |
~κὰδ
δ'
ἄμυδις
τάγε
πάντα
|
καλύψαντες |
πύκα
δημῷ
~καῖον
ἐπὶ
σχίζῃσιν: |
[1, 200] |
Ἐργίνοιο,
~λυγαίοις
ἐδάμασσε
περὶ
νεφέεσσι
|
καλύψας. |
~τὼ
μὲν
ἐπ'
ἀκροτάτοισι
ποδῶν |
[1, 1250] |
κῦδος
ἀν'
Ἑλλάδα
μή
σε
|
καλύψῃ, |
~αἴ
κε
θεοὶ
δώωσιν
ὑπότροπον |
[1, 1250] |
δὲ
νηὸς
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
|
κάλωας. |
~κυρτώθη
δ'
ἀνέμῳ
λίνα
μεσσόθι, |
[1, 550] |
πέσεν
οὖρος:
ἐπ'
ἰκριόφιν
δὲ
|
κάλωας |
~ξεστῇσιν
περόνῃσι
διακριδὸν
ἀμφιβαλόντες
~Τισαίην |
[1, 100] |
ἦ
τέ
κεν
ἄμφω
~ῥηίτερον
|
καμάτοιο |
τέλος
πάντεσσιν
ἔθεντο.
~Τῖφυς
δ' |
[1, 1250] |
~συνεχέως,
ὁτὲ
δ'
αὖτε
μεταλλήγων
|
καμάτοιο |
~τῆλε
διαπρύσιον
μεγάλῃ
βοάασκεν
ἀυτῇ. |
[1, 1350] |
ποιήσαντο,
~μή
ποτε
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν
|
καμάτοιο. |
~τούνεκεν
εἰσέτι
νῦν
περ
Ὕλαν |
[1, 100] |
~αὐτὴ
γὰρ
καὶ
νῆα
θοὴν
|
κάμε: |
σὺν
δέ
οἱ
Ἄργος
~τεῦξεν |
[1, 0] |
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν
ἀοιδοὶ
~Ἄργον
Ἀθηναίης
|
καμέειν |
ὑποθημοσύνῃσιν.
~νῦν
δ'
ἂν
ἐγὼ |
[1, 1200] |
δὲ
στενάχων
βρέμει
ἄσπετον,
ὄφρα
|
κάμῃσιν: |
~ὧς
τότ'
ἄρ'
Εἰλατίδης
μεγάλ' |
[1, 1300] |
Κίοιο
~πέπρωται
Μυσοῖσι
περικλεὲς
ἄστυ
|
καμόντα |
~μοῖραν
ἀναπλήσειν
Χαλύβων
ἐν
ἀπείρονι |
[1, 550] |
ἐσέδρακον:
αὐτὰρ
ἔπειτα
~κλείτεα
Παλλήναια,
|
Καναστραίην |
ὑπὲρ
ἄκρην,
~ἤνυσαν
ἐννύχιοι
πνοιῇ |
[1, 50] |
Εὐβοίης
Κάνθος
κίε,
τόν
ῥα
|
Κάνηθος |
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
οὐ
μὲν |
[1, 50] |
κλίνωσι
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ'
Εὐβοίης
|
Κάνθος |
κίε,
τόν
ῥα
Κάνηθος
~πέμπεν |
[1, 700] |
δρυόχους
ἐπεβάλλετο
νηὸς
~Ἀργοῦς,
καὶ
|
κανόνεσσι |
δάε
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς
μὲν |
[1, 850] |
ἄστυ
χοροῖσι
καὶ
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει
|
~καπνῷ |
κνισήεντι
περίπλεον:
ἔξοχα
δ'
ἄλλων |
[1, 100] |
~τὴν
ὁδόν,
ᾗ
ζωὸν
φέρε
|
κάπριον, |
ὅς
ῥ'
ἐνὶ
βήσσῃς
~φέρβετο |
[1, 400] |
~ἤτοι
ὁ
μὲν
ῥοπάλῳ
μέσσον
|
κάρη |
ἀμφὶ
μέτωπα
~πλῆξεν,
ὁ
δ' |
[1, 1300] |
ὑποφήτης:
~ὕψι
δὲ
λαχνῆέν
τε
|
κάρη |
καὶ
στήθε'
ἀείρας
~νειόθεν
ἐκ |
[1, 700] |
μὲν
ἐπωμαδὸν
ἠέρταζεν
~οὔρεος
ἠλιβάτοιο
|
κάρη, |
μογέοντι
ἐοικώς:
~Ἀμφίων
δ'
ἐπί |
[1, 1050] |
~ἡ
δ'
ἄρ'
ὑπὲρ
ξανθοῖο
|
καρήατος |
Αἰσονίδαο
~πωτᾶτ'
ἀλκυονὶς
λιγυρῇ
ὀπὶ |
[1, 500] |
δ'
ἄμοτον
λήξαντος
ἔτι
προύχοντο
|
κάρηνα |
~πάντες
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν
ἐπ'
οὔασιν |
[1, 850] |
ταὶ
δὲ
γλυκὺν
ἄλλοτε
ἄλλον
|
~καρπὸν |
ἀμέργουσιν
πεποτημέναι:
ὧς
ἄρα
ταίγε |
[1, 1100] |
ἐοικότα
σήματ'
ἔγεντο.
~δένδρεα
μὲν
|
καρπὸν |
χέον
ἄσπετον,
ἀμφὶ
δὲ
ποσσὶν |
[1, 1150] |
ὁ
τούσγε
~πασσυδίῃ
μογέοντας
ἐφέλκετο
|
κάρτει |
χειρῶν
~Ἡρακλέης,
ἐτίνασσε
δ'
ἀρη̣ |
[1, 800] |
ἀεικέα
παῖδες
ἄμυνον:
~οὐδὲ
κασιγνήτοισι
|
κασιγνήτη |
μελε
θυμῷ.
~ἀλλ'
οἶαι
κοῦραι |
[1, 300] |
καλὴν
~δίπλακα,
τήν
οἱ
ὄπασσε
|
κασιγνήτη |
Πελόπεια.
~ἀλλ'
ἔμπης
τὼ
μέν |
[1, 0] |
ἔνι
δηρὸν
ἔλειπτο,
~μήτρως
Αἰσονίδαο:
|
κασιγνήτην |
γὰρ
ὄπυιεν
~Αἴσων
Ἀλκιμέδην
Φυλακηίδα: |
[1, 800] |
πάροιθεν,
ἀεικέα
παῖδες
ἄμυνον:
~οὐδὲ
|
κασιγνήτοισι |
κασιγνήτη
μελε
θυμῷ.
~ἀλλ'
οἶαι |
[1, 150] |
κομίζοι,
~παῖδα
δ'
ἑὸν
σφετέροισι
|
κασιγνήτοισιν |
ὄπασσεν.
~βῆ
δ'
ὅγε
Μαιναλίης |
[1, 100] |
μὴν
Αἰτωλὶς
κρατερὸν
Πολυδεύκεα
Λήδη
|
~Κάστορά |
τ'
ὠκυπόδων
ὦρσεν
δεδαημένον
ἵππων |
[1, 1350] |
μέλονται
~Τρηχῖνος.
δὴ
γάρ
ῥα
|
κατ' |
αὐτόθι
νάσσατο
παῖδας,
~οὕς
οἱ |
[1, 350] |
ἔχοι
ἀντιόωσαν.
~σκάπτον
δ'
αἶψα
|
κατ' |
εὖρος
ὅσον
περιβάλλετο
χῶρον,
~ἠδὲ |
[1, 550] |
ἕποντο.
~ὡς
δ'
ὁπότ'
ἀγραύλοιο
|
κατ' |
ἴχνια
σημαντῆρος
~μυρία
μῆλ'
ἐφέπονται |
[1, 0] |
~δηρὸν
δ'
οὐ
μετέπειτα
τεὴν
|
κατὰ |
βάξιν
Ἰήσων
~χειμερίοιο
ῥέεθρα
κιὼν |
[1, 1150] |
γὰρ
αἰθὴρ
~νήνεμος
ἐστόρεσεν
δίνας,
|
κατὰ |
δ'
εὔνασε
πόντον.
~οἱ
δὲ |
[1, 600] |
πατρὸς
~Ὑψιπύλεια
Θόαντος,
ὃ
δὴ
|
κατὰ |
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ'
ἐν |
[1, 950] |
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο:
~ἀλλ'
ἔτι
οἱ
|
κατὰ |
δώματ'
ἀκήρατος
ἦεν
ἄκοιτις
~ὠδίνων, |
[1, 250] |
θεοὶ
θνητοῖσι
έμουσιν,
~τῶν
μοῖραν
|
κατὰ |
θυμὸν
ἀνιάζουσά
περ
ἔμπης
~τλῆθι |
[1, 350] |
Τῖφυς
~βήσαθ'
ἵν'
ὀτρύνειε
νέους
|
κατὰ |
καιρὸν
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
δ'
ἤυσε |
[1, 350] |
ὅπλα
δὲ
πάντα
~ἐνθέμενοι
πεπάλαχθε
|
κατὰ |
κληῖδας
ἐρετμά.
~τείως
δ'
αὖ |
[1, 800] |
πτόλιν,
εὖτ'
ἂν
ἕκαστα
~ἐξείπω
|
κατὰ |
κόσμον.
ἀνακτορίη
δὲ
μελέσθω
~σοίγ' |
[1, 300] |
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν
~πάντα
γὰρ
εὖ
|
κατὰ |
κόσμον
ἐπαρτέα
κεῖται
ἰοῦσιν.
~τῶ |
[1, 1200] |
ποτιδόρπιον,
ἄλλα
τε
πάντα
~ὀτραλέως
|
κατὰ |
κόσμον
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
~δὴ
γάρ |
[1, 1250] |
~Ὧς
φάτο:
τῷ
δ'
ἀίοντι
|
κατὰ |
κροτάφων
ἅλις
ἱδρὼς
~κήκιεν,
ἐν |
[1, 1100] |
ποίης.
~θῆρες
δ'
εἰλυούς
τε
|
κατὰ |
ξυλόχους
τε
λιπόντες
~οὐρῇσιν
σαίνοντες |
[1, 400] |
ἐνερείσατο
γαίῃ:
~Ἀγκαῖος
δ'
ἑτέροιο
|
κατὰ |
πλατὺν
αὐχένα
κόψας
~χαλκείῳ
πελέκει |
[1, 350] |
εὖρος
ὅσον
περιβάλλετο
χῶρον,
~ἠδὲ
|
κατὰ |
πρῴραν
εἴσω
ἁλὸς
ὁσσάτιόν
περ |
[1, 200] |
~Ὧς
φάσαν
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
κατὰ |
πτόλιν:
αἱ
δὲ
γυναῖκες
~πολλὰ |
[1, 1250] |
ληίδ'
ἑτοίμην.
~ἔνθ'
αὐτῷ
ξύμβλητο
|
κατὰ |
στίβον
Ἡρακλῆι
~γυμνὸν
ἐπαΐσσων
παλάμῃ |
[1, 0] |
κλέα
φωτῶν
~μνήσομαι,
οἳ
Πόντοιο
|
κατὰ |
στόμα
καὶ
διὰ
πέτρας
~Κυανέας |
[1, 150] |
ἀνέρα
κεῖνον
~ῥηιδίως
καὶ
νέρθε
|
κατὰ |
χθονὸς
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν
δὲ
Περικλύμενος |
[1, 650] |
ἔκτοθι
πύργων
~μίμνοιεν,
μηδ'
ἄμμε
|
κατὰ |
χρειὼ
μεθέποντες
~ἀτρεκέως
γνώωσι,
κακὴ |
[1, 300] |
ὁμῶς
Ἄργον
τε
πόληος
~νόσφι
|
καταβλώσκοντας, |
ἐθάμβησαν
δ'
ἐσιδόντες
~πασσυδίῃ
Πελίαο |
[1, 900] |
τ'
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
~χέρσῳ
ἐπιπρηνὴς
|
καταειμένος: |
ἐν
δέ
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι, |
[1, 50] |
ἐδύσετο
νειόθι
γαίης,
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
|
καταΐγδην |
ἐλάτῃσιν.
~Ἤλυθε
δ'
αὖ
Μόψος |
[1, 1200] |
Ὠρίωνος,
~ὑψόθεν
ἐμπλήξασα
θοὴ
ἀνέμοιο
|
κατᾶιξ |
~αὐτοῖσι
σφήνεσσιν
ὑπὲκ
προτόνων
ἐρύσηται: |
[1, 950] |
Προποντίδος:
οὐ
μὲν
ἐπιπρὸ
~ἠείδει
|
καταλέξαι |
ἐελδομένοισι
δαῆναι.
~ἠοῖ
δ'
εἰσανέβαν |
[1, 350] |
ξεστὰς
στορέσαντο
φάλαγγας:
~τὴν
δὲ
|
κατάντη |
κλῖναν
ἐπὶ
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς |
[1, 1050] |
νύκτας
τε
δυώδεκα,
τοὺς
δὲ
|
καταῦθι |
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
δ'
ἐνὶ |
[1, 700] |
ἥνδανε
μῦθος.
~Υψιπύλην
δ'
εἴσαντο
|
καταφθιμένοιο |
Θόαντος
~τηλυγέτην
γεγαυῖαν
ἀνασσέμεν:
ὦκα |
[1, 1150] |
κεν
ἐρετμὸν
~οἷ
αὐτῷ
φθαίη
|
καταχείριον |
ἐντύνασθαι.
~εὗρεν
ἔπειτ'
ἐλάτην
ἀλαλήμενος, |
[1, 1000] |
Γέφυρον.
~αὐτὰρ
ἐυμμελίης
Τελαμὼν
Βασιλῆα
|
κατέκτα. |
~Ἴδας
δ'
αὖ
Προμέα,
Κλυτίος |
[1, 50] |
~οὐδ'
ὁμόθεν:
νόσφιν
γὰρ
ἀλευάμενοι
|
κατένασθεν |
~Αἰγίνης,
ὅτε
Φῶκον
ἀδελφεὸν
ἐξενάριξαν |
[1, 250] |
~αὐτὰρ
ὁ
τῶν
μὲν
ἔπειτα
|
κατεπρήυνεν |
ἀνίας
~θαρσύνων,
δμώεσσι
δ'
ἀρήια |
[1, 450] |
ὁμοκλήσαντες
ἑταῖροι
~αὐτός
τ'
Αἰσονίδης
|
κατερήτυεν: |
ἂν
δὲ
καὶ
Ὀρφεὺς
~λαιῇ |
[1, 0] |
ἃς
ὅγ'
ἐπιπρὸ
~θελγομένας
φόρμιγγι
|
κατήγαγε |
Πιερίηθεν.
~Ὀρφέα
μὲν
δὴ
τοῖον |
[1, 1250] |
ἄκριας
ἀστὴρ
~ἠῷος,
πνοιαὶ
δὲ
|
κατήλυθον: |
ὦκα
δὲ
Τῖφυς
~ἐσβαίνειν
ὀρόθυνεν, |
[1, 350] |
κιοῦσαν.
~σκαλμοῖς
δ'
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
|
κατήρτυον: |
ἐν
δέ
οἱ
ἱστὸν
~λαίφεά |
[1, 250] |
~πέφραδεν:
οἱ
δέ
τε
σῖγα
|
κατηφέες |
ἠείροντο.
~μήτηρ
δ'
ὡς
τὰ |
[1, 450] |
εἰν
ἑοῖ
αὐτῷ
~πορφύρεσκεν
ἕκαστα
|
κατηφιόωντι |
ἐοικώς.
~τὸν
δ'
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς |
[1, 350] |
σφιν
ἀιδνὴ
κήκιε
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ,
|
κατόλισθε |
δ'
ἔσω
ἁλός:
οἱ
δέ |
[1, 650] |
καὶ
τοῖσι
τόγ'
ἔσσεται,
εἴ
|
κε |
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
μὲν
νῦν
τοίη |
[1, 1150] |
ἐπιπρὸ
~νῆα
βίῃ:
δ'
οὔ
|
κε |
διὲξ
ἁλὸς
ἀίσσουσαν
~οὐδὲ
Ποσειδάωνος |
[1, 200] |
γαίης
Παναχαιίδος
ἔκτοθι
βάλλει;
~αὐτῆμάρ
|
κε |
δόμους
ὀλοῷ
πυρὶ
δῃώσειαν
~Αἰήτεω, |
[1, 1250] |
Ἑλλάδα
μή
σε
καλύψῃ,
~αἴ
|
κε |
θεοὶ
δώωσιν
ὑπότροπον
οἴκαδε
νόστον. |
[1, 350] |
δείξειν
τε
πόρους
ἁλός,
εἴ
|
κε |
θυηλαῖς
~οὗ
ἕθεν
ἐξάρχωμαι
ἀεθλεύων |
[1, 450] |
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω
δέ
|
κε |
νεῖκος
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ
δηριόωντας |
[1, 350] |
ἀγέληθεν
ἐὺ
κρίναντας
ἐλάσσαι,
~τόφρα
|
κε |
νῆ'
ἐρύσαιμεν
ἔσω
ἁλός,
ὅπλα |
[1, 1200] |
~δίζητο
κρήνης
ἱερὸν
ῥόον,
ὥς
|
κέ |
οἱ
ὕδωρ
~φθαίη
ἀφυσσάμενος
ποτιδόρπιον, |
[1, 800] |
ἦ
μὲν
δηρὸν
ἐτέτλαμεν,
εἴ
|
κέ |
ποτ'
αὖτις
~ὀψὲ
μεταστρέψωσι
νόον: |
[1, 200] |
πόδα
σιφλός:
ἀτὰρ
δέμας
οὔ
|
κέ |
τις
ἔτλη
~ἠνορέην
τ'
ὀνόσασθαι, |
[1, 600] |
ὕπερθ'
ἁλὸς
ἧκε
φέρεσθαι,
~αἴ
|
κε |
φύγῃ.
καὶ
τὸν
μὲν
ἐς |
[1, 250] |
~τῇ
δέ
τ'
ὀδυρομένῃ
δέδεται
|
κέαρ |
ἔνδοθεν
ἄτῃ,
~οὐδ'
ἔχει
ἐκφλύξαι |
[1, 550] |
κυδαίνοντες
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα
μήλων
|
~κεῖαν, |
ὀρινομένης
ἁλὸς
οἴδματι:
διπλόα
δ' |
[1, 900] |
μὲν
οὐ
θέμις
ἄμμιν
ἀείδειν.
|
~Κεῖθεν |
δ'
εἰρεσίῃ
Μέλανος
διὰ
βένθεα |
[1, 550] |
ὑπὲκ
ποταμοῖο
βαλεῖν
Ἀμύροιο
ῥέεθρα.
|
~κεῖθεν |
δ'
Εὐρυμενάς
τε
πολυκλύστους
τε |
[1, 1350] |
νάσσατο
παῖδας,
~οὕς
οἱ
ῥύσια
|
κεῖθεν |
ἐπιπροέηκαν
ἄγεσθαι.
~Νηῦν
δὲ
πανημερίην |
[1, 850] |
ἦε
γάμων
ἐπιδευέες
ἐνθάδ'
ἔβημεν
|
~κεῖθεν, |
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι
δ'
ἕαδεν |
[1, 250] |
ἔπος
φάτο
κηδοσύνῃσιν:
~Αἴθ'
ὄφελον
|
κεῖν' |
ἦμαρ,
ὅτ'
ἐξειπόντος
ἄκουσα
~δειλὴ |
[1, 900] |
κεχάροιτο
καὶ
οἳ
λάχον
ὄργια
|
κεῖνα |
~δαίμονες
ἐνναέται,
τὰ
μὲν
οὐ |
[1, 550] |
πάις
νηοσσόον
εὐπατέρειαν
~Ἄρτεμιν,
ἣ
|
κείνας |
σκοπιὰς
ἁλὸς
ἀμφιέπεσκεν
~ῥυομένη
καὶ |
[1, 950] |
ὄφρα
καὶ
αὐτοὶ
~θηήσαιντο
πόρους
|
κείνης |
ἁλός:
ἐκ
δ'
ἄρα
τοίγε |
[1, 0] |
τε
ῥέεθρα.
~φηγοὶ
δ'
ἀγριάδες,
|
κείνης |
ἔτι
σήματα
μολπῆς,
~ἀκτῆς
Θρηικίης |
[1, 100] |
δέ
οἱ
Ἄργος
~τεῦξεν
Ἀρεστορίδης
|
κείνης |
ὑποθημοσύνῃσιν.
~τῶ
καὶ
πασάων
προφερεστάτη |
[1, 1150] |
Μυσοὶ
φιλότητι
κιόντας
~δειδέχατ'
ἐνναέται
|
κείνης |
χθονός,
ἤιά
τέ
σφιν
~μῆλά |
[1, 1050] |
περικλεὲς
οὔνομα
νύμφης.
~αἰνότατον
δὴ
|
κεῖνο |
Δολιονίῃσι
γυναιξὶν
~ἀνδράσι
τ'
ἐκ |
[1, 700] |
ἠέλιον
ἀνιόντα
~ὄσσε
βάλοις,
ἢ
|
κεῖνο |
μεταβλέψειας
ἔρευθος.
~δὴ
γάρ
τοι |
[1, 1100] |
κορυφῆς
ἄλληκτον:
Ἰησονίην
δ'
ἐνέπουσιν
|
~κεῖνο |
ποτὸν
κρήνην
περιναιέται
ἄνδρες
ὀπίσσω. |
[1, 1300] |
~ἐξανύσῃ:
τῶ
μή
τι
ποθὴ
|
κείνοιο |
πελέσθω.
~αὔτως
δ'
αὖ
Πολύφημον |
[1, 1000] |
αὐτῇ
ὑπὸ
νυκτὶ
πέδησεν
~μαρνάμενον
|
κείνοισι: |
πολεῖς
δ'
ἐπαρηγόνες
ἄλλοι
~ἔκταθεν: |
[1, 950] |
ἔλον,
ὅστις
ἀρήρει,
~βριθύν:
ἀτὰρ
|
κεῖνόν |
γε
θεοπροπίαις
Ἑκάτοιο
~Νηλεΐδαι
μετόπισθεν |
[1, 150] |
ἐτεόν
γε
πέλει
κλέος,
ἀνέρα
|
κεῖνον |
~ῥηιδίως
καὶ
νέρθε
κατὰ
χθονὸς |
[1, 150] |
~Εὐρώπη
Υιτυοῖο
μεγασθενέος
τέκε
κούρη.
|
~κεῖνος |
ἀνὴρ
καὶ
πόντου
ἐπὶ
γλαυκοῖο |
[1, 1250] |
ἔκτοθι
μῆτις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τὸ
|
κείνου |
κῦδος
ἀν'
Ἑλλάδα
μή
σε |
[1, 750] |
ὁ
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς.
|
~κείνους |
κ'
εἰσορόων
ἀκέοις,
ψεύδοιό
τε |
[1, 900] |
ἐν
δέ
οἱ
ἀκταὶ
~ἀμφίδυμοι,
|
κεῖνται |
δ'
ὑπὲρ
ὕδατος
Λἰσήποιο.
~Λρκτων |
[1, 500] |
δ'
οὐρανόθεν
λεῦσσον
θεοὶ
ἤματι
|
κείνῳ |
~νῆα
καὶ
ἡμιθέων
ἀνδρῶν
μένος, |
[1, 1200] |
μέλε
γάρ
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι
|
κεῖσ' |
ἐρατὸν
νύμφαι
ῥίον
ἀμφενέμοντο,
~Ἄρτεμιν |
[1, 300] |
μηδ'
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε
νηί:
|
~κεῖσε |
δ'
ὁμαρτήσουσιν
ἔται
δμῶές
τε |
[1, 950] |
Καλὸς
δὲ
λιμὴν
ὑπέδεκτο
θέουσαν.
|
~κεῖσε |
καὶ
εὐναίης
ὀλίγον
λίθον
ἐκλύσαντες |
[1, 400] |
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
δ'
ἐνὶ
μέσσῳ
|
~κεῖσέ |
τε
δεῦρό
τ'
ἔασιν
ἀνερχομένοισιν |
[1, 400] |
ἄγε
νῆα
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
ἑταίροις
|
~κεῖσέ |
τε
καὶ
παλίνορσον
ἐς
Ἑλλάδα. |
[1, 300] |
γὰρ
εὖ
κατὰ
κόσμον
ἐπαρτέα
|
κεῖται |
ἰοῦσιν.
~τῶ
οὐκ
ἂν
δηναιὸν |
[1, 250] |
ἐνὶ
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
|
κεῖτο, |
κακῶν
ἔτι
νῆις
ἀέθλων.
~ὡς |
[1, 700] |
Ζῆθος:
ἀπύργωτος
δ'
ἔτι
Θήβη
|
~κεῖτο |
πέλας,
τῆς
οἵγε
νέον
βάλλοντο |
[1, 700] |
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ'
ἐθέλωσιν,
|
~κέκλεο |
θαρσαλέως
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ἠ,
καὶ |
[1, 700] |
καὶ
ἄστεος,
αἴ
κ'
ἐθέλητε,
|
~κέκλεται |
αὐτίκα
νῦν
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ὧς |
[1, 1100] |
μοιρηγέται
ἠδὲ
πάρεδροι
~Μητέρος
Ἰδαίης
|
κεκλήαται, |
ὅσσοι
ἔασιν
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες, |
[1, 1200] |
ἔστενεν,
ἀμφὶ
δὲ
χῶρον
~φοίτα
|
κεκληγώς: |
μελέη
δέ
οἱ
ἔπλετο
φωνή. |
[1, 900] |
Φρυγίης
πολυληίου
ἠπείροιο
~εἰς
ἅλα
|
κεκλιμένη, |
ὅσσον
τ'
ἐπιμύρεται
ἰσθμὸς
~χέρσῳ |
[1, 550] |
δ'
Ὁμόλην
αὐτοσχεδὸν
εἰσορόωντες
~πόντῳ
|
κεκλιμένην |
παρεμέτρεον:
οὐδ'
ἔτι
δηρὸν
~μέλλον |
[1, 1050] |
μετήορος
ἀίξασα.
~τὸν
δ'
ὅγε
|
κεκλιμένον |
μαλακοῖς
ἐνὶ
κώεσιν
οἰῶν.
~κινήσας |
[1, 300] |
ἐπὶ
λαίφεσιν,
ἠδὲ
καὶ
ἱστῷ
|
~κεκλιμένῳ |
μάλα
πάντες
ἐπισχερὼ
ἑδριόωντο.
~τοῖσιν |
[1, 450] |
~φυλλάδα
χευάμενοι
πολιοῦ
πρόπαρ
αἰγιαλοῖο
|
~κέκλινθ' |
ἑξείης:
παρὰ
δέ
σφισι
μυρί' |
[1, 350] |
ὀτρύνειε
νέους
κατὰ
καιρὸν
ἐρύσσαι:
|
~κεκλόμενος |
δ'
ἤυσε
μάλα
μέγα:
τοὶ |
[1, 400] |
τε
παρέσχεθον.
αὐτὰρ
Ἰήσων
~εὔχετο
|
κεκλόμενος |
πατρώιον
Ἀπόλλωνα:
~Κλῦθι
ἄναξ,
Παγασάς |
[1, 300] |
δήμου
κίεν:
ὦρτο
δ'
ἀυτὴ
|
~κεκλομένων |
ἄμυδις.
τῷ
δὲ
ξύμβλητο
γεραιὴ |
[1, 550] |
σημαντῆρος
~μυρία
μῆλ'
ἐφέπονται
ἄδην
|
κεκορημένα |
ποίης
~εἰς
αὖλιν,
ὁ
δέ |
[1, 50] |
ναῖε
λιασθείς.
~Τοῖς
δ'
ἐπὶ
|
Κεκροπίηθεν |
ἀρήιος
ἤλυθε
Βούτης,
~παῖς
ἀγαθοῦ |
[1, 200] |
ἄρα
τήνγε
~Θρηίκιος
Βορέης
ἀνερέψατο
|
Κεκροπίηθεν |
~Ἰλισσοῦ
προπάροιθε
χορῷ
ἔνι
δινεύουσαν. |
[1, 500] |
ὡς
ἀνέτειλε,
καὶ
ὡς
ποταμοὶ
|
κελάδοντες |
~αὐτῇσιν
νύμφῃσι
καὶ
ἑρπετὰ
πάντ' |
[1, 500] |
~ἀφρῷ
δ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
κελαινὴ |
κήκιεν
ἅλμη
~δεινὸν
μορμύρουσα
ἐρισθενέων |
[1, 1250] |
ἅλις
ἱδρὼς
~κήκιεν,
ἐν
δὲ
|
κελαινὸν |
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ζέεν
αἷμα.
~χωόμενος |
[1, 550] |
ἁλός,
ἄμμιγα
παύροις
~ἄπλετοι,
ὑγρὰ
|
κέλευθα |
διασκαίροντες
ἕποντο.
~ὡς
δ'
ὁπότ' |
[1, 350] |
ἔπειθ'
ὡς
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο
|
κέλευθα. |
~νῦν
γε
μὲν
ἤδη
Φοῖβον |
[1, 200] |
δέρος
ἐγγυαλίξῃ.
~ἀλλ'
οὐ
φυκτὰ
|
κέλευθα, |
πόνος
δ'
ἄπρηκτος
ἰοῦσιν.
~Ὧς |
[1, 500] |
~τεύχεα:
μακραὶ
δ'
αἰὲν
ἐλευκαίνοντο
|
κέλευθοι, |
~ἀτραπὸς
ὣς
χλοεροῖο
διειδομένη
πεδίοιο. |
[1, 500] |
~ἄστρα
σεληναίη
τε
καὶ
ἠελίοιο
|
κέλευθοι: |
~οὔρεά
θ'
ὡς
ἀνέτειλε,
καὶ |
[1, 300] |
δ'
ἄμμι
πέλονται
ἐς
Αἰήταο
|
κέλευθοι |
~τούνεκα
νῦν
τὸν
ἄριστον
ἀφειδήσαντες |
[1, 1250] |
ἐλάτην
χαμάδις
βάλεν,
ἐς
δὲ
|
κέλευθον |
~τὴν
θέεν,
ᾗ
πόδες
αὐτὸν |
[1, 1200] |
ἑταίρων
~Εἰλατίδης
Πολύφημος,
ἰὼν
προτέρωσε
|
κελεύθου, |
~δέκτο
γὰρ
Ἡρακλῆα
πελώριον,
ὁππόθ' |
[1, 150] |
ἄκροις
~ἴχνεσι
τεγγόμενος
διερῇ
πεφόρητο
|
κελεύθῳ. |
~Καὶ
δ'
ἄλλω
δύο
παῖδε |
[1, 550] |
πόδας,
καὶ
πολλὰ
βαρείῃ
χειρὶ
|
κελεύων, |
~νόστον
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
νισσομένοισιν.
~σὺν |
[1, 1000] |
ἀνδρῶν
~Μακριέων
εἴσαντο
Πελασγικὸν
ἄρεα
|
κέλσαι. |
~τῶ
καὶ
τεύχεα
δύντες
ἐπὶ |
[1, 450] |
ἐξαλέοιο,
~χρειὼ
θεσπίζων
μεταμώνιον
εἴ
|
κεν |
ἁλῴης.
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω
δέ |
[1, 100] |
ἑσπόμενον
κοινὴν
ὁδόν:
ἦ
τέ
|
κεν |
ἄμφω
~ῥηίτερον
καμάτοιο
τέλος
πάντεσσιν |
[1, 250] |
~ἀνδρομέην
προέηκε
κακὸν
τέρας,
ὥς
|
κεν |
ἀνίας
~Ἀλκιμέδῃ
μετόπισθε
καὶ
ἄλγεα |
[1, 1200] |
ἔναιον.
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν
τηλοῦ
|
κεν |
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα
δ'
ὅγε |
[1, 150] |
ἀλκὴν
~δῶκεν
ἀπειρεσίην
ἠδ'
ὅττι
|
κεν |
ἀρήσαιτο
~μαρνάμενος,
τὸ
πέλεσθαι
ἐνὶ |
[1, 800] |
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι:
εἰ
δέ
|
κεν |
αὖθι
~ναιετάειν
ἐθέλοις,
καί
τοι |
[1, 850] |
ὦρσεν
~Ἡφαίστοιο
χάριν
πολυμήτιος,
ὄφρα
|
κεν |
αὖτις
~ναίηται
μετόπισθεν
ἀκήρατος
ἀνδράσι |
[1, 1250] |
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο.
~καί
νύ
|
κεν |
ἂψ
ὀπίσω
Μυσῶν
ἐπὶ
γαῖαν |
[1, 850] |
λίπε
δ'
ἧμιν
ἔπος,
τό
|
κεν |
ἐξανύσαιμι
~πρόφρων,
ἢν
ἄρα
δή |
[1, 650] |
τίς
μῆτις
ἐπαύρεσθαι
βιότοιο,
~αἴ
|
κεν |
ἐπιβρίσῃ
Θρήιξ
στρατός,
ἠέ
τις |
[1, 650] |
ποσσὶν
ἐπήβολός
ἐστ'
ἀλεωρή,
~εἴ
|
κεν |
ἐπιτρέψητε
δόμους
καὶ
ληίδα
πᾶσαν |
[1, 1150] |
εἰς
ὕλην
υἱὸς
Διός,
ὥς
|
κεν |
ἐρετμὸν
~οἷ
αὐτῷ
φθαίη
καταχείριον |
[1, 700] |
ζυγὰ
μετρήσασθαι.
~τῆς
μὲν
ῥηίτερόν
|
κεν |
ἐς
ἠέλιον
ἀνιόντα
~ὄσσε
βάλοις, |
[1, 600] |
Λῆμνον
ἐοῦσαν,
~ὅσσον
ἐς
ἔνδιόν
|
κεν |
ἐύστολος
ὁλκὰς
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
κορυφῇ |
[1, 800] |
τήνγε
παραβλήδην
προσέειπεν
~Ὑψιπύλη,
μάλα
|
κεν |
θυμηδέος
ἀντιάσαιμεν
~χρησμοσύνης,
ἣν
ἄμμι |
[1, 1100] |
~καὶ
σάκεα
ξιφέεσσιν
ἐπέκτυπον,
ὥς
|
κεν |
ἰωὴ
~δύσφημος
πλάζοιτο
δι'
ἠέρος, |
[1, 250] |
ἐρητύσεις
κακότητος
~δάκρυσιν,
ἀλλ'
ἔτι
|
κεν |
καὶ
ἐπ'
ἄλγεσιν
ἄλγος
ἄροιο. |
[1, 700] |
πάσῃσιν
ἐφανδάνει
ἥδε
μενοινή,
~ἤδη
|
κεν |
μετὰ
νῆα
καὶ
ἄγγελον
ὀτρύναιμι. |
[1, 400] |
δ'
ἂν
ὀπίσσω
~τόσσων,
ὅσσοι
|
κεν |
νοστήσομεν,
ἀγλαὰ
ταύρων
~ἱρὰ
πάλιν |
[1, 350] |
κλῖναν
ἐπὶ
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς
|
κεν |
ὀλισθαίνουσα
δι'
αὐτάων
φορέοιτο.
~ὕψι |
[1, 600] |
δ'
ἄρσεν
ὁμοῦ
γένος,
ὥς
|
κεν |
ὀπίσσω
~μήτινα
λευγαλέοιο
φόνου
τίσειαν |
[1, 150] |
Ἀλεὸς
μυχάτῃ
ἐνέκρυψε
καλιῇ,
~αἴ
|
κέν |
πως
ἔτι
καὶ
τὸν
ἐρητύσειε |
[1, 300] |
ἀφειδήσαντες
ἕλεσθε
~ὄρχαμον
ἡμείων,
ᾧ
|
κεν |
τὰ
ἕκαστα
μέλοιτο,
~νείκεα
συνθεσίας |
[1, 250] |
πάροιθεν
Ἀχαιιάδεσσιν
ἀγητὴ
~δμωὶς
ὅπως
|
κενεοῖσι |
λελείψομαι
ἐν
μεγάροισιν,
~σεῖο
πόθῳ |
[1, 0] |
πρὶν
μὲν
ἐρισθενέων
Λαπιθάων,
~ὁππότε
|
Κενταύροις |
Λαπίθαι
ἐπὶ
θωρήσσοντο,
~ὁπλότερος
πολέμιζε: |
[1, 50] |
ζῶόν
περ
ἔτι
κλείουσιν
ἀοιδοὶ
|
~Κενταύροισιν |
ὀλέσθαι,
ὅτε
σφέας
οἶος
ἀπ' |
[1, 400] |
τένοντας:
~ἤριπε
δ'
ἀμφοτέροισι
περιρρηδὴς
|
κεράεσσιν. |
~τοὺς
δ'
ἔταροι
σφάξαν
τε |
[1, 500] |
ἀοιδῆς.
~οὐδ'
ἐπὶ
δὴν
μετέπειτα
|
κερασσάμενοι |
Διὶ
λοιβάς,
~ἣ
θέμις,
ἑστηῶτες |
[1, 700] |
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι
ἔργῳ,
~Ζηνὶ
|
κεραυνὸν |
ἄνακτι
πονεύμενοι:
ὃς
τόσον
ἤδη |
[1, 500] |
μιν
οὔπω
~γηγενέες
Κύκλωπες
ἐκαρτύναντο
|
κεραυνῷ, |
~βροντῇ
τε
στεροπῇ
τε:
τὰ |
[1, 450] |
Ἴδας
~καί
μιν
ἐπιλλίζων
ἠμείβετο
|
κερτομίοισιν: |
~Ἄγρει
νυν
τόδε
σῇσι
θεοπροπίῃσιν |
[1, 1150] |
δινεύεσκον:
~οἱ
δ'
οἶνον
κρητῆρσι
|
κέρων, |
πονέοντο
τε
δαῖτα,
~Ἐκβασίῳ
ῥέξαντες |
[1, 1000] |
ἐς
ἁλμυρὸν
ἀθρόοι
ὕδωρ
~δύπτοντες
|
κεφαλὰς |
καὶ
στήθεα,
γυῖα
δ'
ὕπερθεν |
[1, 700] |
ὤμου
~πῆχυν
ἔπι
σκαιὸν
ξυνοχὴ
|
κεχάλαστο |
χιτῶνος
~νέρθεν
ὑπὲκ
μαζοῖο:
τὸ |
[1, 1100] |
εἰσαΐοντι.
~ὤρνυτο
δ'
ἐξ
εὐνῆς
|
κεχαρημένος: |
ὦρσε
δ'
ἑταίρους
~πάντας
ἐπισπέρχων, |
[1, 800] |
νεήνιδες
ἄλλοθεν
ἄλλαι
~μυρίαι
εἱλίσσοντο
|
κεχαρμέναι, |
ὄφρα
πυλάων
~ἐξέμολεν.
μετέπειτα
δ' |
[1, 900] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
~νῆσος
ὁμῶς
|
κεχάροιτο |
καὶ
οἳ
λάχον
ὄργια
κεῖνα |
[1, 1100] |
δι'
ἠέρος,
ἣν
ἔτι
λαοὶ
|
~κηδείῃ |
βασιλῆος
ἀνέστενον.
ἔνθεν
ἐσαιεὶ
~ῥόμβῳ |
[1, 50] |
~γήραος
υἷας
ἔχεν
βιότοιό
τε
|
κηδεμονῆας. |
~ἀλλά
ἑ
τηλύγετόν
περ
ὁμῶς |
[1, 250] |
ᾗ
οὐκ
εἰσὶν
ἔτ'
ἄλλοι
|
κηδεμονῆες, |
~ἀλλ'
ὑπὸ
μητρυιῇ
βίοτον
βαρὺν |
[1, 250] |
ἐφετμήν,
~αὐτίκ'
ἀπὸ
ψυχὴν
μεθέμεν,
|
κηδέων |
τε
λαθέσθαι,
~ὄφρ'
αὐτός
με |
[1, 0] |
τῆς
μιν
ἀνώγει
~πηοσύνη
καὶ
|
κῆδος |
ἐνικρινθῆναι
ὁμίλῳ.
~Οὐδὲ
Φεραῖς
Ἄδμητος |
[1, 250] |
~Ἀλκιμέδη,
καὶ
τοῖον
ἔπος
φάτο
|
κηδοσύνῃσιν: |
~Αἴθ'
ὄφελον
κεῖν'
ἦμαρ,
ὅτ' |
[1, 350] |
~τριβόμεναι
περὶ
δέ
σφιν
ἀιδνὴ
|
κήκιε |
λιγνὺς
~βριθοσύνῃ,
κατόλισθε
δ'
ἔσω |
[1, 500] |
δ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
κελαινὴ
|
κήκιεν |
ἅλμη
~δεινὸν
μορμύρουσα
ἐρισθενέων
μένει |
[1, 1250] |
ἀίοντι
κατὰ
κροτάφων
ἅλις
ἱδρὼς
|
~κήκιεν, |
ἐν
δὲ
κελαινὸν
ὑπὸ
σπλάγχνοις |
[1, 500] |
ὁμῶς
ὀρθοῖσιν
ἐπ'
οὔασιν
ἠρεμέοντες
|
~κηληθμῷ: |
τοῖόν
σφιν
ἐνέλλιπε
θέλκτρον
ἀοιδῆς. |
[1, 450] |
εἰς
ἄτην
ζωρὸν
μέθυ
θαρσαλέον
|
κῆρ |
~οἰδάνει
ἐν
στήθεσσι,
θεοὺς
δ' |
[1, 650] |
με
τὰ
νῦν
ἔτι
πεφρίκασιν
|
~Κῆρες, |
ἐπερχόμενόν
που
ὀίομαι
εἰς
ἔτος |
[1, 50] |
λελιημένον:
οὐ
μὲν
ἔμελλεν
~νοστήσειν
|
Κήρινθον |
ὑπότροπος.
αισα
γὰρ
ἦεν
~αὐτὸν |
[1, 600] |
ἐκ
νηὸς
ἀριστῆες
προέηκαν
~Αἰθαλίδην
|
κήρυκα |
θοόν,
τῷπέρ
τε
μέλεσθαι
~ἀγγελίας |
[1, 150] |
ξυνοχῇ
πολέμοιο.
~Καὶ
μὴν
Ἀμφιδάμας
|
Κηφεύς |
τ'
ἴσαν
Ἀρκαδίηθεν,
~οἳ
Τεγέην |
[1, 1150] |
γαστρί:
~τῆμος
ἄρ'
οἵγ'
ἀφίκοντο
|
Κιανίδος |
ἤθεα
γαίης
~ἀμφ'
Ἀργανθώνειον
ὄρος |
[1, 1350] |
εἰσέτι
νῦν
περ
Ὕλαν
ἐρέουσι
|
Κιανοί, |
~κοῦρον
Θειοδάμαντος,
ἐυκτιμένης
τε
μέλονται |
[1, 50] |
~τοῖσι
δ'
ἐπὶ
τρίτατος
γνωτὸς
|
κίε |
νισσομένοισιν
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν
μὲν |
[1, 50] |
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ'
Εὐβοίης
Κάνθος
|
κίε, |
τόν
ῥα
Κάνηθος
~πέμπεν
Ἀβαντιάδης |
[1, 550] |
ὅ
γ'
ἐξ
ὑπάτου
ὄρεος
|
κίεν |
ἄγχι
θαλάσσης
~Χείρων
Φιλλυρίδης,
πολιῇ |
[1, 100] |
~Τῷ
δ'
ἐπὶ
δὴ
θείοιο
|
κίεν |
Δαναοῖο
γενέθλη,
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ |
[1, 100] |
~ὡρμήθη:
σὺν
καί
οἱ
Ὕλας
|
κίεν, |
ἐσθλὸς
ὀπάων,
~πρωθήβης,
ἰῶν
τε |
[1, 200] |
ἀέξων.
~Ἐκ
δ'
ἄρα
Φωκήων
|
κίεν |
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο
~Ναυβόλου
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος |
[1, 300] |
ῥοῇσιν,
~τοῖος
ἀνὰ
πληθὺν
δήμου
|
κίεν: |
ὦρτο
δ'
ἀυτὴ
~κεκλομένων
ἄμυδις. |
[1, 500] |
πόδεσσιν:
~ὧς
οἱ
ὑπ'
Ὀρφῆος
|
κιθάρῃ |
πέπληγον
ἐρετμοῖς
~πόντου
λάβρον
ὕδωρ, |
[1, 450] |
δὲ
καὶ
Ὀρφεὺς
~λαιῇ
ἀνασχόμενος
|
κίθαριν |
πείραζεν
ἀοιδῆς.
~Ἤειδεν
δ'
ὡς |
[1, 200] |
~τοὺς
μὲν
ἀριστῆας
Μινύας
περιναιετάοντες
|
~κίκλησκον |
μάλα
πάντας,
ἐπεὶ
Μινύαο
θυγατρῶν |
[1, 550] |
δ'
ἀκτὴν
Ἀφέτας
Ἀργοῦς
ἔτι
|
κικλήσκουσιν. |
~Ἔνθεν
δὲ
προτέρωσε
παρεξέθεον
Μελίβοιαν. |
[1, 1050] |
κεκλιμένον
μαλακοῖς
ἐνὶ
κώεσιν
οἰῶν.
|
~κινήσας |
ἀνέγειρε
παρασχεδόν,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν: |
[1, 250] |
ἔσσετ'
ἀλύξας.
~Ὧς
ἥγε
στενάχουσα
|
κινύρετο: |
ταὶ
δὲ
γυναῖκες
~ἀμφίπολοι
γοάασκον |
[1, 850] |
ἄρα
ταίγε
~ἐνδυκὲς
ἀνέρας
ἀμφὶ
|
κινυρόμεναι |
προχέοντο,
~χερσί
τε
καὶ
μύθοισιν |
[1, 1300] |
ἑτέρη,
θάμβος
περιώσιον
ἀνδράσι
λεύσσειν,
|
~κίνυται |
ἠχήεντος
ὑπὸ
πνοιῇ
βορέαο.
~καὶ |
[1, 1300] |
δ'
αὖ
Πολύφημον
ἐπὶ
προχοῇσι
|
Κίοιο |
~πέπρωται
Μυσοῖσι
περικλεὲς
ἄστυ
καμόντα |
[1, 1150] |
~ἀμφ'
Ἀργανθώνειον
ὄρος
προχοάς
τε
|
Κίοιο. |
~τοὺς
μὲν
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι |
[1, 950] |
~καί
σφεας
εἰρεσίῃ
πέπιθον
προτέρωσε
|
κιόντας |
~ἄστεος
ἐν
λιμένι
πρυμνήσια
νηὸς |
[1, 1150] |
~τοὺς
μὲν
ἐυξείνως
Μυσοὶ
φιλότητι
|
κιόντας |
~δειδέχατ'
ἐνναέται
κείνης
χθονός,
ἤιά |
[1, 300] |
δ'
ὁμαρτήσουσιν
ἔται
δμῶές
τε
|
κιόντι. |
~Ἠ,
καὶ
ὁ
μὲν
προτέρωσε |
[1, 200] |
δεδαημένος
ἀντιφέρεσθαι,
~Θεστιάδης
Ἴφικλος
ἐφωμάρτησε
|
κιόντι. |
~Σὺν
δὲ
Παλαιμόνιος
Λέρνου
πάις |
[1, 250] |
ἄρ'
ὧς
ἀγόρευον
ἐπὶ
προμολῇσι
|
κιόντων. |
~ἤδη
δὲ
δμῶές
τε
πολεῖς |
[1, 350] |
αὖθι
~ἂψ
ἀνασειράζοντες
ἔχον
προτέρωσε
|
κιοῦσαν. |
~σκαλμοῖς
δ'
ἀμφὶς
ἐρετμὰ
κατήρτυον: |
[1, 1000] |
δ'
ἄλλοι
εἴξαντες
ὑπέτρεσαν,
ἠύτε
|
κίρκους |
~ὠκυπέτας
ἀγεληδὸν
ὑποτρέσσωσι
πέλειαι.
~ἐς |
[1, 1150] |
ἁλὸς
ἀίσσουσαν
~οὐδὲ
Ποσειδάωνος
ἀελλόποδες
|
κίχον |
ἵπποι.
~ἔμπης
δ'
ἐγρομένοιο
σάλου |
[1, 0] |
κατὰ
βάξιν
Ἰήσων
~χειμερίοιο
ῥέεθρα
|
κιὼν |
διὰ
ποσσὶν
Ἀναύρου
~ἄλλο
μὲν |
[1, 800] |
~ἀλλ'
ἄγε
νῦν
ἐπὶ
νῆα
|
κιὼν |
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους,
μηδ' |
[1, 1250] |
ἐνίψω.
~οὐ
γὰρ
Ὕλας
κρήνηνδε
|
κιὼν |
σόος
αὖτις
ἱκάνει.
~ἀλλά
ἑ |
[1, 250] |
γόον,
ὅσσον
ὀρεχθεῖ:
~ὧς
ἀδινὸν
|
κλαίεσκεν |
ἑὸν
παῖδ'
ἀγκὰς
ἔχουσα
~Ἀλκιμέδη, |
[1, 250] |
ἐπεχεύατο
πήχεε
παιδί,
~ὧς
ἔχετο
|
κλαίουσ' |
ἀδινώτερον,
ἠύτε
κούρη
~οἰόθεν
ἀσπασίως |
[1, 300] |
Ἀπόλλων
~Δῆλον
ἀν'
ἠγαθέην,
ἠὲ
|
Κλάρον, |
ἢ
ὅγε
Πυθώ,
~ἢ
Αυκίην |
[1, 0] |
~Ἀρχόμενος
σέο,
Φοῖβε,
παλαιγενέων
|
κλέα |
φωτῶν
~μνήσομαι,
οἳ
Πόντοιο
κατὰ |
[1, 200] |
δι'
ἄστεος,
ἔνθα
περ
ἀκταὶ
|
~κλείονται |
Παγασαὶ
Μαγνήτιδες:
ἀμφὶ
δὲ
λαῶν |
[1, 50] |
~Καινέα
γὰρ
ζῶόν
περ
ἔτι
|
κλείουσιν |
ἀοιδοὶ
~Κενταύροισιν
ὀλέσθαι,
ὅτε
σφέας |
[1, 200] |
ἄγων
ἕκαθεν,
Σαρπηδονίην
ὅθι
πέτρην
|
~κλείουσιν, |
ποταμοῖο
παρὰ
ῥόον
Ἐργίνοιο,
~λυγαίοις |
[1, 550] |
Οὐλύμποιό
τ'
ἐσέδρακον:
αὐτὰρ
ἔπειτα
|
~κλείτεα |
Παλλήναια,
Καναστραίην
ὑπὲρ
ἄκρην,
~ἤνυσαν |
[1, 950] |
ἄκοιτις
~ὠδίνων,
Μέροπος
Περκωσίου
ἐκγεγαυῖα,
|
~Κλείτη |
ἐυπλόκαμος,
τὴν
μὲν
νέον
ἐξέτι |
[1, 1050] |
ἰδέσθαι.
~οὐδὲ
μὲν
οὐδ'
ἄλοχος
|
Κλείτη |
φθιμένοιο
λέλειπτο
~οὗ
πόσιος
μετόπισθε: |
[1, 1050] |
κρήνην
τεῦξαν
θεαί,
ἣν
καλέουσιν
|
~Κλείτην, |
δυστήνοιο
περικλεὲς
οὔνομα
νύμφης.
~αἰνότατον |
[1, 150] |
~ὄμμασιν,
εἰ
ἐτεόν
γε
πέλει
|
κλέος, |
ἀνέρα
κεῖνον
~ῥηιδίως
καὶ
νέρθε |
[1, 350] |
ἔναιεν.
~τοῖς
μέσσην
οἴοισιν
ἀπὸ
|
κληῖδα |
λίποντο
~αὔτως,
οὔ
τι
πάλῳ: |
[1, 350] |
δὲ
πάντα
~ἐνθέμενοι
πεπάλαχθε
κατὰ
|
κληῖδας |
ἐρετμά.
~τείως
δ'
αὖ
καὶ |
[1, 350] |
ἐπεὶ
τὰ
ἕκαστα
περιφραδέως
ἀλέγυναν,
|
~κληῖδας |
μὲν
πρῶτα
πάλῳ
διεμοιρήσαντο,
~ἄνδρ' |
[1, 150] |
ἴσαν
Ἀρκαδίηθεν,
~οἳ
Τεγέην
καὶ
|
κλῆρον |
Ἀφειδάντειον
ἔναιον,
~υἷε
δύω
Ἀλεοῦ: |
[1, 350] |
στορέσαντο
φάλαγγας:
~τὴν
δὲ
κατάντη
|
κλῖναν |
ἐπὶ
πρώτῃσι
φάλαγξιν,
~ὥς
κεν |
[1, 450] |
νέον
σκοπέλοισιν
ὑποσκιόωνται
ἄρουραι,
~δειελινὸν
|
κλίνοντος |
ὑπὸ
ζόφον
ἠελίοιο,
~τῆμος
ἄρ' |
[1, 50] |
μετόπισθεν
~εὖ
δεδαὼς
δῄοισιν,
ὅτε
|
κλίνωσι |
φάλαγγας.
~Αὐτὰρ
ἀπ'
Εὐβοίης
Κάνθος |
[1, 750] |
ἀρηρεμένας
σανίδεσσιν.
~ἔνθα
μιν
Ἰφινόη
|
κλισμῷ |
ἔνι
παμφανόωντι
~ἐσσυμένως
καλῆς
διὰ |
[1, 1150] |
πέσε
δόχμιος,
ἄλλο
δὲ
πόντος
|
~κλύζε |
παλιρροθίοισι
φέρων.
ἀνὰ
δ'
ἕζετο |
[1, 500] |
λάβρον
ὕδωρ,
ἐπὶ
δὲ
ῥόθια
|
κλύζοντο: |
~ἀφρῷ
δ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα |
[1, 400] |
Ἰήσων
~εὔχετο
κεκλόμενος
πατρώιον
Ἀπόλλωνα:
|
~Κλῦθι |
ἄναξ,
Παγασάς
τε
πόλιν
τ' |
[1, 200] |
αὐτὸν
Ἰήσονα
γείνατο
μήτηρ
~Ἀλκιμέδη,
|
Κλυμένης |
Μινυηίδος
ἐκγεγαυῖα.
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
δμώεσσιν |
[1, 1000] |
κατέκτα.
~Ἴδας
δ'
αὖ
Προμέα,
|
Κλυτίος |
δ'
Ὑάκινθον
ἔπεφνεν,
~Τυνδαρίδαι
δ' |
[1, 50] |
εἰσορόωνται.
~Τῷ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
|
Κλυτίος |
τε
καὶ
Ἴφιτος
ἠγερέθοντο,
~Οἰχαλίης |
[1, 850] |
δ'
ἄλλων
~ἀθανάτων
Ἥρης
υἷα
|
κλυτὸν |
ἠδὲ
καὶ
αὐτὴν
~Κύπριν
ἀοιδῇσιν |
[1, 100] |
γενέθλη,
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ
ἔην
|
Κλυτονήου |
Ναυβολίδαο:
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον |
[1, 1150] |
τε
δαῖτα,
~Ἐκβασίῳ
ῥέξαντες
ὑπὸ
|
κνέφας |
Ἀπόλλωνι.
~Αὐτὰρ
ὁ
δαίνυσθαι
ἑτάροις |
[1, 1250] |
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
νῆα
διὰ
|
κνέφας. |
αὐτίκα
δ'
ἄτην
~ἔκφατο
λευγαλέην, |
[1, 500] |
χέοντο
~αἰθομέναις,
ὕπνου
δὲ
διὰ
|
κνέφας |
ἐμνώοντο.
~Αὐτὰρ
ὅτ'
αἰγλήεσσα
φαεινοῖς |
[1, 550] |
ἔκελσαν,
~καί
μιν
κυδαίνοντες
ὑπὸ
|
κνέφας |
ἔντομα
μήλων
~κεῖαν,
ὀρινομένης
ἁλὸς |
[1, 650] |
δέχθαι
ἰόντας
~ἤματος
ἀνομένοιο
διὰ
|
κνέφας: |
οὐδὲ
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα
νηὸς |
[1, 600] |
αὐτῆμαρ
μὲν
ἄεν
καὶ
ἐπι
|
κνέφας |
οὖρος
~πάγχυ
μάλ'
ἀκραής,
τετάνυστο |
[1, 850] |
χοροῖσι
καὶ
εἰλαπίνῃσι
γεγήθει
~καπνῷ
|
κνισήεντι |
περίπλεον:
ἔξοχα
δ'
ἄλλων
~ἀθανάτων |
[1, 1050] |
Ἄκαστος
~Μόψος
τ'
Ἀμπυκίδης
ἀδινὰ
|
κνώσσοντας |
ἔρυντο.
~ἡ
δ'
ἄρ'
ὑπὲρ |
[1, 1050] |
ἄκουσα
~ἀλκυόνος
ἁλίης,
ἥ
τε
|
κνώσσοντος |
ὕπερθεν
~σεῖο
πέριξ
τὰ
ἕκαστα |
[1, 600] |
δῆμον
ἄνασσεν:
~λάρνακι
δ'
ἐν
|
κοίλῃ |
μιν
ὕπερθ'
ἁλὸς
ἧκε
φέρεσθαι, |
[1, 1300] |
δίνῃσι
κυκώμενον
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον,
|
κοίλην |
δὲ
διὲξ
ἁλὸς
ἔκλυσε
νῆα. |
[1, 100] |
χθόνα
δεσμὸς
ἔρυκεν,
~Πειρίθῳ
ἑσπόμενον
|
κοινὴν |
ὁδόν:
ἦ
τέ
κεν
ἄμφω |
[1, 0] |
ἐφημοσύνῃσι
πιθήσας
~δέξατο,
Πιερίῃ
Βιστωνίδι
|
κοιρανέοντα. |
~Ἤλυθε
δ'
Ἀστερίων
αὐτοσχεδόν,
ὅν |
[1, 1350] |
δὲ
χθονὸς
εἰσανέχουσαν
~ἀκτὴν
ἐκ
|
κόλποιο |
μάλ'
εὐρεῖαν
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι,
κώπῃσιν |
[1, 950] |
~οἱ
δὲ
περικτιόνων
πόλιας
καὶ
|
κόλπον |
ἅπαντα
~εὐρείης
πεύθοντο
Προποντίδος:
οὐ |
[1, 150] |
~ὄλβῳ
κυδιόων:
μέγα
δ'
ἵετο
|
Κολχίδα |
γαῖαν
~αὐτόν̣
τ'
Αἰήτην
ἰδέειν |
[1, 150] |
~αὐτόν̣
τ'
Αἰήτην
ἰδέειν
σημάντορα
|
Κόλχων. |
~Ἀστέριος
δὲ
καὶ
Ἀμφίων
Ὑπερασίου |
[1, 50] |
Λιβύῃ
ἔνι
ταρχύσαντο,
~τόσσον
ἑκὰς
|
Κόλχων, |
ὅσσον
τέ
περ
ἠελίοιο
~μεσσηγὺς |
[1, 1100] |
δ'
ἠερόεν
στόμα
Βοσπόρου
ἠδὲ
|
κολῶναι |
~Μυσίαι:
ἐκ
δ'
ἑτέρης
ποταμοῦ |
[1, 600] |
~ἦρι
δὲ
νισσομένοισιν
Ἄθω
ἀνέτελλε
|
κολώνη |
~Θρηικίη,
ἣ
τόσσον
ἀπόπροθι
Λῆμνον |
[1, 1100] |
καὶ
δή
μιν
ἐπ'
ὀκριόεντι
|
κολωνῷ |
~ἵδρυσαν
φηγοῖσιν
ἐπηρεφὲς
ἀκροτάτῃσιν,
~αἵ |
[1, 1250] |
κρατερὸν
νεῖκος
πέσεν,
ἐν
δὲ
|
κολῳὸς |
~ἄσπετος,
εἰ
τὸν
ἄριστον
ἀποπρολιπόντες |
[1, 750] |
~ἀνδράσιν,
ᾧ
καί
μιν
μνηστὴν
|
κομέουσι |
τοκῆες:
~τῷ
ἴκελος
πρὸ
πόληος |
[1, 0] |
δ'
Ἀστερίων
αὐτοσχεδόν,
ὅν
ῥα
|
Κομήτης |
~γείνατο
δινήεντος
ἐφ'
ὕδασιν
Ἀπιδανοῖο, |
[1, 450] |
ἀντιόῳτο.
~τοῖόν
μ'
Ἀρήνηθεν
ἀοσσητῆρα
|
κομίζεις. |
~Ἠ,
καὶ
ἐπισχόμενος
πλεῖον
δέπας |
[1, 150] |
Ἀλεὸν
λίπετ'
ἂμ
πόλιν
ὄφρα
|
κομίζοι, |
~παῖδα
δ'
ἑὸν
σφετέροισι
κασιγνήτοισιν |
[1, 850] |
αὖτις
ἑταίροις
~χρύσειον
βασιλῆι
δέρος
|
κομίσειαν |
ἄγοντα
~αὔτως,
ὡς
ἐθέλεις
καί |
[1, 400] |
δ'
ἐς
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
|
κομίσσω. |
~νῦν
δ'
ἴθι,
καὶ
τήνδ' |
[1, 1050] |
Αἰνήιον
υἷα
πάροιθεν
~Κύζικον
ἐν
|
κονίῃσι |
καὶ
αἵματι
πεπτηῶτα.
~ἤματα
δὲ |
[1, 1150] |
προμολῇ
τετρυμένα
γούνατ'
ἔκαμψεν
~αὐσταλέος
|
κονίῃσι, |
περιτριβέας
δέ
τε
χεῖρας
~εἰσορόων |
[1, 400] |
τε
θοῶς,
δεῖράν
τε
βοείας,
|
~κόπτον, |
δαίτρευόν
τε,
καὶ
ἱερὰ
μῆρ' |
[1, 900] |
πέτρης
ἁλιμυρέος.
ἔνθ'
ἄρα
τοίγε
|
~κόπτον |
ὕδωρ
δολιχῇσιν
ἐπικρατέως
ἐλάτῃσιν.
~ἑσπέριοι |
[1, 800] |
γενέθλη.
~αὔτως
δ'
ἀδμῆτές
τε
|
κόραι, |
χῆραί
τ'
ἐπὶ
τῇσιν
~μητέρες |
[1, 1000] |
τ'
ἐνὶ
θάμνοις
~αὐαλέοισι
πεσοῦσα
|
κορύσσεται: |
ἐν
δὲ
κυδοιμὸς
~δεινός
τε |
[1, 600] |
κεν
ἐύστολος
ὁλκὰς
ἀνύσσαι,
~ἀκροτάτῃ
|
κορυφῇ |
σκιάει,
καὶ
ἐσάχρι
Μυρίνης.
~τοῖσιν |
[1, 1100] |
τότ'
ἀνέβραχε
διψάδος
αὔτως
~ἐκ
|
κορυφῆς |
ἄλληκτον:
Ἰησονίην
δ'
ἐνέπουσιν
~κεῖνο |
[1, 550] |
ἐπ'
ἀκροτάτῃσι
δὲ
νύμφαι
~Πηλιάδες
|
κορυφῇσιν |
ἐθάμβεον
εἰσορόωσαι
~ἔργον
Ἀθηναίης
Ἰτωνίδος, |
[1, 50] |
~Ἤλυθε
δ'
ἀφνειὴν
προλιπὼν
Γυρτῶνα
|
Κόρωνος |
~Καινεΐδης,
ἐσθλὸς
μέν,
ἑοῦ
δ' |
[1, 150] |
μὲν
ἄρ'
Οἰνεὺς
~ἤδη
γηραλέον
|
κοσμήτορα |
παιδὸς
ἴαλλεν:
~ὧδ'
ἔτι
κουρίζων |
[1, 800] |
εὖτ'
ἂν
ἕκαστα
~ἐξείπω
κατὰ
|
κόσμον. |
ἀνακτορίη
δὲ
μελέσθω
~σοίγ'
αὐτῇ |
[1, 300] |
ἔοικεν
~πάντα
γὰρ
εὖ
κατὰ
|
κόσμον |
ἐπαρτέα
κεῖται
ἰοῦσιν.
~τῶ
οὐκ |
[1, 1200] |
ἄλλα
τε
πάντα
~ὀτραλέως
κατὰ
|
κόσμον |
ἐπαρτίσσειεν
ἰόντι.
~δὴ
γάρ
μιν |
[1, 800] |
κασιγνήτη
μελε
θυμῷ.
~ἀλλ'
οἶαι
|
κοῦραι |
ληίτιδες
ἔν
τε
δόμοισιν
~ἔν |
[1, 800] |
νηῶν,
αὐτῇσι
δ'
ἀπείρονα
ληίδα
|
κούραις |
~δεῦρ'
ἄγον:
οὐλομένης
δὲ
θεᾶς |
[1, 900] |
Λἰνήιος
υἱὸς
ἄνασσεν
~Κύζικος,
ὃν
|
κούρη |
δίου
τέκεν
Εὐσώροιο
~Αἰνήτη.
τοὺς |
[1, 150] |
ἄλλων
~Εὐρώπη
Υιτυοῖο
μεγασθενέος
τέκε
|
κούρη. |
~κεῖνος
ἀνὴρ
καὶ
πόντου
ἐπὶ |
[1, 250] |
~ὧς
ἔχετο
κλαίουσ'
ἀδινώτερον,
ἠύτε
|
κούρη |
~οἰόθεν
ἀσπασίως
πολιὴν
τροφὸν
ἀμφιπεσοῦσα |
[1, 100] |
ἐόντα
~Προίτου
Ναυπλιάδαο:
Ποσειδάωνι
δὲ
|
κούρη. |
~πρίν
ποτ'
Ἀμυμώνη
Δαναῒς
τέκεν |
[1, 700] |
τούσγε
~πασσυδίῃ
μύθοισι
προσέννεπεν
ἐξερέοντας:
|
~Κούρη |
τοί
μ'
ἐφέηκε
Θοαντιὰς
ἐνθάδ' |
[1, 50] |
μὲν
ἐπ'
Ἀμφρυσσοῖο
ῥοῇσιν
~Μυρμιδόνος
|
κούρη |
Φθιὰς
τέκεν
Εὐπολέμεια:
~τὼ
δ' |
[1, 750] |
ἀλλὰ
γὰρ
αὐτὸς
ἑκὼν
ἀπερήτυε
|
κούρην, |
~δεῖσεν
δ'
ἀργαλέας
ἔριδας
φιλότητος |
[1, 900] |
νότος,
ἱστία
δ'
οὔρῳ
~στησάμενοι
|
κούρης |
Ἀθαμαντίδος
αἰπὰ
ῥέεθρα
~εἰσέβαλον:
πέλαγος |
[1, 800] |
θυμοφθόρον
ἔμβαλεν
ἄτην.
~δὴ
γὰρ
|
κουριδίας |
μὲν
ἀπέστυγον,
ἐκ
δὲ
μελάθρων, |
[1, 600] |
δέδμητο
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
γὰρ
|
κουριδίας |
μὲν
ἀπηνήναντο
γυναῖκας
~ἀνέρες
ἐχθήραντες, |
[1, 150] |
κοσμήτορα
παιδὸς
ἴαλλεν:
~ὧδ'
ἔτι
|
κουρίζων |
περιθαρσέα
δῦνεν
ὅμιλον
~ἡρώων.
τοῦ |
[1, 400] |
ἐπιβάντι
λίπηται.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
|
κοῦροι |
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
~νόστῳ
μὲν |
[1, 1350] |
νῦν
περ
Ὕλαν
ἐρέουσι
Κιανοί,
|
~κοῦρον |
Θειοδάμαντος,
ἐυκτιμένης
τε
μέλονται
~Τρηχῖνος. |
[1, 500] |
Τιτῆσιν
ἄνασσον,
~ὄφρα
Ζεὺς
ἔτι
|
κοῦρος, |
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς,
~Δικταῖον |
[1, 650] |
δὴ
γεραραὶ
μὲν
ἀποφθινύθωσι
γυναῖκες,
|
~κουρότεραι |
δ'
ἄγονοι
στυγερὸν
ποτὶ
γῆρας |
[1, 400] |
δύω
βόε.
τοὺς
δ'
ἐρύσαντο
|
~κουρότεροι |
ἑτάρων
βωμοῦ
σχεδόν.
οἱ
δ' |
[1, 1100] |
Μόψοιο
θεοπροπίας
ἀγόρευεν.
~αἶψα
δὲ
|
κουρότεροι |
μὲν
ἀπὸ
σταθμῶν
ἐλάσαντες
~ἔνθεν |
[1, 400] |
δ'
ἑτέροιο
κατὰ
πλατὺν
αὐχένα
|
κόψας |
~χαλκείῳ
πελέκει
κρατεροὺς
διέκερσε
τένοντας: |
[1, 1000] |
τεινάμενοι:
τοὶ
δ'
ἔμπαλιν,
αἰγιαλοῖο
|
~κράατα |
μὲν
ψαμάθοισι,
πόδας
δ'
εἰς |
[1, 200] |
φολίδεσσι
διαυγέας:
ἀμφὶ
δὲ
νώτοις
|
~κράατος |
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος
ἔνθα |
[1, 500] |
ὑπαὶ
περὶ
βωμὸν
ὁμαρτῇ
~ἐμμελέως
|
κραιπνοῖσι |
πέδον
ῥήσσωσι
πόδεσσιν:
~ὧς
οἱ |
[1, 600] |
ἠελίοιο
βολαῖς
ἀνέμοιο
λιπόντος
~εἰρεσίῃ
|
κραναὴν |
Σιντηίδα
Λῆμνον
ἵκοντο.
~Ἔνθ'
ἄμυδις |
[1, 350] |
μέγα:
τοὶ
δὲ
παρᾶσσον
~ᾧ
|
κράτει |
βρίσαντες
ἰῇ
στυφέλιξαν
ἐρωῇ
~νειόθεν |
[1, 1250] |
ἀιδρείῃσι
λιπόντες.
~ἐν
δέ
σφιν
|
κρατερὸν |
νεῖκος
πέσεν,
ἐν
δὲ
κολῳὸς |
[1, 100] |
σήματ'
ἰδέσθαι.
~Καὶ
μὴν
Αἰτωλὶς
|
κρατερὸν |
Πολυδεύκεα
Λήδη
~Κάστορά
τ'
ὠκυπόδων |
[1, 1000] |
ἐπὶ
ῥηγμῖνι
βάλωσιν,
~ὄφρα
νοτισθέντα
|
κρατεροὺς |
ἀνεχοίατο
γόμφους:
~ὧς
οἱ
ἐνὶ |
[1, 400] |
πλατὺν
αὐχένα
κόψας
~χαλκείῳ
πελέκει
|
κρατεροὺς |
διέκερσε
τένοντας:
~ἤριπε
δ'
ἀμφοτέροισι |
[1, 100] |
Μελάμπους.
~Οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
βίην
|
κρατερόφρονος |
Ἡρακλῆος
~πευθόμεθ'
Αἰσονίδαο
λιλαιομένου
ἀθερίξαι. |
[1, 500] |
Εὐρυνόμη
τε
~Ὠκεανὶς
νιφόεντος
ἔχον
|
κράτος |
Οὐλύμποιο:
~ὥς
τε
βίῃ
καὶ |
[1, 950] |
λίθον
ἐκλύσαντες
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν
ὑπὸ
|
κρήνῃ |
ἐλίποντο,
~κρήνῃ
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον |
[1, 950] |
~Τίφυος
ἐννεσίῃσιν
ὑπὸ
κρήνῃ
ἐλίποντο,
|
~κρήνῃ |
ὑπ'
Ἀρτακίῃ:
ἕτερον
δ'
ἔλον, |
[1, 1200] |
ἀποπλάγξειεν
ἀοιδῆς.
~αἶψα
δ'
ὅγε
|
κρήνην |
μετεκίαθεν,
ἣν
καλέουσιν
~Πηγὰς
ἀγχίγυοι |
[1, 1100] |
Ἰησονίην
δ'
ἐνέπουσιν
~κεῖνο
ποτὸν
|
κρήνην |
περιναιέται
ἄνδρες
ὀπίσσω.
~καὶ
τότε |
[1, 1050] |
δάκρυα
χεῦαν
ἔραζε,
~πάντα
τάγε
|
κρήνην |
τεῦξαν
θεαί,
ἣν
καλέουσιν
~Κλείτην, |
[1, 1250] |
πάμπρωτος
ἐνίψω.
~οὐ
γὰρ
Ὕλας
|
κρήνηνδε |
κιὼν
σόος
αὖτις
ἱκάνει.
~ἀλλά |
[1, 1200] |
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο,
~ἡ
δὲ
νέον
|
κρήνης |
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
~νύμφη
ἐφυδατίη:
τὸν |
[1, 1200] |
σὺν
κάλπιδι
νόσφιν
ὁμίλου
~δίζητο
|
κρήνης |
ἱερὸν
ῥόον,
ὥς
κέ
οἱ |
[1, 1100] |
κεκλήαται,
ὅσσοι
ἔασιν
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
|
Κρηταιέες, |
οὕς
ποτε
νύμφη
~Ἀγχιάλη
Δικταῖον |
[1, 1150] |
πυρήια
δινεύεσκον:
~οἱ
δ'
οἶνον
|
κρητῆρσι |
κέρων,
πονέοντο
τε
δαῖτα,
~Ἐκβασίῳ |
[1, 350] |
μέμηλεν
~δεῦρο
βόας
ἀγέληθεν
ἐὺ
|
κρίναντας |
ἐλάσσαι,
~τόφρα
κε
νῆ'
ἐρύσαιμεν |
[1, 750] |
Μινυήιος
ὡς
ἐτεόν
περ
~εἰσαΐων
|
κριοῦ, |
ὁ
δ'
ἄρ'
ἐξενέποντι
ἐοικώς. |
[1, 250] |
ὤλετο
παρθένος
Ἕλλη,
~κῦμα
μέλαν
|
κριῷ |
ἅμ'
ἐπικλύσαι:
ἀλλὰ
καὶ
αὐδὴν |
[1, 1100] |
μέγαν
οὐρανὸν
εἰσαναβαίνῃ,
~Ζεὺς
αὐτὸς
|
Κρονίδης |
ὑποχάζεται.
ὧς
δὲ
καὶ
ὧλλοι |
[1, 500] |
βίῃ
καὶ
χερσὶν
ὁ
μὲν
|
Κρόνῳ |
εἴκαθε
τιμῆς,
~ἡ
δὲ
Ῥέῃ, |
[1, 1250] |
φάτο:
τῷ
δ'
ἀίοντι
κατὰ
|
κροτάφων |
ἅλις
ἱδρὼς
~κήκιεν,
ἐν
δὲ |
[1, 900] |
~ἀρρήτους
ἀγανῇσι
τελεσφορίῃσι
θέμιστας
~σωότεροι
|
κρυόεσσαν |
ὑπεὶρ
ἅλα
ναυτίλλοιντο.
~τῶν
μὲν |
[1, 1300] |
περὶ
πώεσι
μήλων,
~οὐδὲ
περὶ
|
κτεάτεσσι |
χαλεψάμενος
μενέηνας,
~ἀλλ'
ἑτάρου
περὶ |
[1, 250] |
~βέλτερον,
εἰ
τὸ
πάροιθεν
ἐνὶ
|
κτερέεσσιν |
ἐλυσθεὶς
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
κακῶν |
[1, 650] |
εἰς
ἔτος
ἤδη
~γαῖαν
ἐφέσσεσθαι,
|
κτερέων |
ἀπὸ
μοῖραν
ἑλοῦσαν
~αὔτως,
ἣ |
[1, 50] |
πάις:
ἄγχι
δὲ
λίμνης
~Ξυνιάδος
|
Κτιμένην |
Δολοπηίδα
ναιετάασκεν.
~Καὶ
μὴν
Ἄκτωρ |
[1, 50] |
θεοπροπίας
οἰωνῶν:
~ἠδὲ
καὶ
Εὐρυδάμας
|
Κτιμένου |
πάις:
ἄγχι
δὲ
λίμνης
~Ξυνιάδος |
[1, 200] |
καὶ
αὐχένος
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
~κυάνεαι |
δονέοντο
μετὰ
πνοιῇσιν
ἔθειραι.
~Οὐδὲ |
[1, 450] |
μέθυ:
δεύετο
δ'
οἴνῳ
~χείλεα,
|
κυάνεαί |
τε
γενειάδες:
οἱ
δ'
ὁμάδησαν |
[1, 0] |
κατὰ
στόμα
καὶ
διὰ
πέτρας
|
~Κυανέας |
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο
~χρύσειον
μετὰ |
[1, 750] |
δόμων
ὕπερ
ἀντέλλοντα,
~καί
σφισι
|
κυανέοιο |
δι'
ἠέρος
ὄμματα
θέλγει
~καλὸν |
[1, 550] |
ἀνέμοιο
παλιμπνοίῃσιν
ἔκελσαν,
~καί
μιν
|
κυδαίνοντες |
ὑπὸ
κνέφας
ἔντομα
μήλων
~κεῖαν, |
[1, 1000] |
ἔτι
πάντας
~ἐνναέται
τιμαῖς
ἡρωίσι
|
κυδαίνουσιν. |
~οἱ
δ'
ἄλλοι
εἴξαντες
ὑπέτρεσαν, |
[1, 100] |
ἐτήτυμον,
ἀλλά
μιν
αὐτὸς
~γείνατο
|
κυδαλίμοις |
ἐναρίθμιον
Αἰολίδῃσιν
~Λητοΐδης:
αὐτὸς
δὲ |
[1, 150] |
δ'
ὅγ'
ἀνδράσιν
ἐμβασίλευεν,
~ὄλβῳ
|
κυδιόων: |
μέγα
δ'
ἵετο
Κολχίδα
γαῖαν |
[1, 1000] |
~αὐαλέοισι
πεσοῦσα
κορύσσεται:
ἐν
δὲ
|
κυδοιμὸς |
~δεινός
τε
ζαμενής
τε
Δολιονίῳ |
[1, 200] |
μεταρίθμιος
ἦεν
~πᾶσιν
ἀριστήεσσιν,
Ἰήσονι
|
κῦδος |
ἀέξων.
~Ἐκ
δ'
ἄρα
Φωκήων |
[1, 1250] |
μῆτις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τὸ
κείνου
|
κῦδος |
ἀν'
Ἑλλάδα
μή
σε
καλύψῃ, |
[1, 450] |
δόρυ
θοῦρον,
ὅτῳ
περιώσιον
ἄλλων
|
~κῦδος |
ἐνὶ
πτολέμοισιν
ἀείρομαι,
οὐδέ
μ' |
[1, 350] |
ἀγόρευεν:
~Εἰ
μὲν
δή
μοι
|
κῦδος |
ἐπιτρωπᾶτε
μέλεσθαι,
~μηκέτ'
ἔπειθ'
ὡς |
[1, 250] |
ᾧ
ἔπι
πολλὴν
~ἀγλαΐην
καὶ
|
κῦδος |
ἔχον
πάρος,
ᾧ
ἔπι
μούνῳ |
[1, 500] |
στεροπῇ
τε:
τὰ
γὰρ
Διὶ
|
κῦδος |
ὀπάζει.
~Ἠ,
καὶ
ὁ
μὲν |
[1, 300] |
φώνησέν
τε:
~Μήτις
ἐμοὶ
τόδε
|
κῦδος |
ὀπαζέτω.
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~πείσομαι: |
[1, 1050] |
~ἥρωας
Μινύας
Αἰνήιον
υἷα
πάροιθεν
|
~Κύζικον |
ἐν
κονίῃσι
καὶ
αἵματι
πεπτηῶτα. |
[1, 1050] |
ἄν
σφιν
ἐτήσια
χύτλα
χέωνται
|
~Κύζικον |
ἐνναίοντες
Ἰάονες,
ἔμπεδον
αἰεὶ
~πανδήμοιο |
[1, 950] |
φιλότητι
Δολίονες
ἠδὲ
καὶ
αὐτὸς
|
~Κύζικος |
ἀντήσαντες
ὅτε
στόλον
ἠδὲ
γενέθλην |
[1, 900] |
δ'
ἥρως
Λἰνήιος
υἱὸς
ἄνασσεν
|
~Κύζικος, |
ὃν
κούρη
δίου
τέκεν
Εὐσώροιο |
[1, 700] |
πέτρη
~Ἑξείης
δ'
ἤσκητο
βαθυπλόκαμος
|
Κυθέρεια |
~Ἄρεος
ὀχμάζουσα
θοὸν
σάκος:
ἐκ |
[1, 500] |
οἱ
δέ
μιν
οὔπω
~γηγενέες
|
Κύκλωπες |
ἐκαρτύναντο
κεραυνῷ,
~βροντῇ
τε
στεροπῇ |
[1, 700] |
εὖ
ἐπέπαστο.
~Ἐν
μὲν
ἔσαν
|
Κύκλωπες |
ἐπ'
ἀφθίτῳ
ἥμενοι
ἔργῳ,
~Ζηνὶ |
[1, 1300] |
δύψας:
~ἀμφὶ
δέ
οἱ
δίνῃσι
|
κυκώμενον |
ἄφρεεν
ὕδωρ
~πορφύρεον,
κοίλην
δὲ |
[1, 1100] |
~ἐνναέτιν
Φρυγίης,
Τιτίην
θ'
ἅμα
|
Κύλληνόν |
τε,
~οἳ
μοῦνοι
πολέων
μοιρηγέται |
[1, 1300] |
οὕνεκ'
ἀποπλαγχθέντες
ἔλειφθεν.
~Ἠ,
καὶ
|
κῦμ' |
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
νειόθι
δύψας:
~ἀμφὶ |
[1, 100] |
~Θεσπιέων,
ἐσθλὸς
μὲν
ὀρινόμενον
προδαῆναι
|
~κῦμ' |
ἁλὸς
εὐρείης,
ἐσθλὸς
δ'
ἀνέμοιο |
[1, 250] |
Φρίξον,
ὅτ'
ὤλετο
παρθένος
Ἕλλη,
|
~κῦμα |
μέλαν
κριῷ
ἅμ'
ἐπικλύσαι:
ἀλλὰ |
[1, 350] |
πλαταμῶνι,
τὸν
οὐκ
ἐπέβαλλε
θάλασσα
|
~κύμασι, |
χειμερίη
δὲ
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη. |
[1, 500] |
δὲ
Ῥέῃ,
ἔπεσον
δ'
ἐνὶ
|
κύμασιν |
Ὠκεανοῖο:
~οἱ
δὲ
τέως
μακάρεσσι |
[1, 550] |
~Χείρων
Φιλλυρίδης,
πολιῇ
δ'
ἐπὶ
|
κύματος |
ἀγῇ
~τέγγε
πόδας,
καὶ
πολλὰ |
[1, 1050] |
πόσιος
μετόπισθε:
κακῷ
δ'
ἐπὶ
|
κύντερον |
ἄλλο
~ἤνυσεν,
ἁψαμένη
βρόχον
αὐχένι. |
[1, 600] |
δῃοῦντες:
ἐπεὶ
χόλος
αἰνὸς
ὄπαζεν
|
~Κύπιδος, |
οὕνεκά
μιν
γεράων
ἐπὶ
δηρὸν |
[1, 800] |
οὐλομένης
δὲ
θεᾶς
πορσύνετο
μῆνις
|
~Κύπριδος, |
ἥ
τέ
σφιν
θυμοφθόρον
ἔμβαλεν |
[1, 850] |
υἷα
κλυτὸν
ἠδὲ
καὶ
αὐτὴν
|
~Κύπριν |
ἀοιδῇσιν
θυέεσσί
τε
μειλίσσοντο.
~ἀμβολίη |
[1, 1200] |
σεληναίη.
τὴν
δὲ
φρένας
ἐπτοίησεν
|
~Κύπρις, |
ἀμηχανίῃ
δὲ
μόλις
συναγείρατο
θυμόν. |
[1, 850] |
ἐπὶ
σφέα
δώματ'
ἄγεσκον
~ῥηιδίως.
|
Κύπρις |
γὰρ
ἐπὶ
γλυκὺν
ἵμερον
ὦρσεν |
[1, 1000] |
~ἄμφω
ἅμ'
οἰωνοῖσι
καὶ
ἰχθύσι
|
κύρμα |
γενέσθαι.
~Ἥρωες
δ'
ὅτε
δή |
[1, 1250] |
νηὸς
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
κάλωας.
|
~κυρτώθη |
δ'
ἀνέμῳ
λίνα
μεσσόθι,
τῆλε |
[1, 300] |
ἀρήτειρα,
~καί
μιν
δεξιτερῆς
χειρὸς
|
κύσεν, |
οὐδέ
τι
φάσθαι
~ἔμπης
ἱεμένη |
[1, 1200] |
καθύπερθεν
ἐπ'
αὐχένος
ἄνθετο
πῆχυν
|
~κύσσαι |
ἐπιθύουσα
τέρεν
στόμα:
δεξιτερῇ
δὲ |
[1, 650] |
δ'
ἔσχεθε
δειρὴν
~ἦκα
μόλις
|
κυφοῖο |
μεταφρένου,
ὧδέ
τ'
ἔειπεν:
~Δῶρα |
[1, 400] |
θεῶν
χρειώ
τε
περῆσαι
~ἐνθάδε
|
κῶας |
ἄγοντας:
ἀπειρέσιοι
δ'
ἐνὶ
μέσσῳ |
[1, 850] |
ἐπὶ
δηρὸν
ἐελμένοι:
οὐδέ
τι
|
κῶας |
~αὐτόματον
δώσει
τις
ἑλὼν
θεὸς |
[1, 0] |
βασιλῆος
ἐφημοσύνῃ
Πελίαο
~χρύσειον
μετὰ
|
κῶας |
ἐύζυγον
ἤλασαν
Ἀργώ.
~Τοίην
γὰρ |
[1, 1050] |
δ'
ὅγε
κεκλιμένον
μαλακοῖς
ἐνὶ
|
κώεσιν |
οἰῶν.
~κινήσας
ἀνέγειρε
παρασχεδόν,
ὧδέ |
[1, 1350] |
κόλποιο
μάλ'
εὐρεῖαν
ἐσιδέσθαι
~φρασσαμενοι,
|
κώπῃσιν |
ἅμ'
ἠελίῳ
ἐπέκελσαν.
|