Chant, vers |
[1, 1100] |
τέρας:
ἐπεὶ
οὔτι
παροίτερον
ὕδατι
|
νᾶεν |
~Δίνδυμον:
ἀλλά
σφιν
τότ'
ἀνέβραχε |
[1, 50] |
~Πηλεὺς
δὲ
Φθίῃ
ἐνὶ
δώματα
|
ναῖε |
λιασθείς.
~Τοῖς
δ'
ἐπὶ
Κεκροπίηθεν |
[1, 1300] |
~ἐκπλῆσαι
μογέοντα
δυώδεκα
πάντας
ἀέθλους,
|
~ναίειν |
δ'
ἀθανάτοισι
συνέστιον,
εἴ
κ' |
[1, 500] |
ἔτι
φρεσὶ
νήπια
εἰδώς,
~Δικταῖον
|
ναίεσκεν |
ὑπὸ
σπέος:
οἱ
δέ
μιν |
[1, 50] |
δὲ
λίμνης
~Ξυνιάδος
Κτιμένην
Δολοπηίδα
|
ναιετάασκεν. |
~Καὶ
μὴν
Ἄκτωρ
υἷα
Μενοίτιον |
[1, 800] |
ἐπιδήμιοι:
εἰ
δέ
κεν
αὖθι
|
~ναιετάειν |
ἐθέλοις,
καί
τοι
ἅδοι,
ἦ |
[1, 900] |
πάτρην
μοι
ἅλις
Πελίαο
ἕκητι
|
~ναιετάειν: |
μοῦνόν
με
θεοὶ
λύσειαν
ἀέθλων. |
[1, 750] |
ἐπεὶ
οὐ
μὲν
ὑπ'
ἀνδράσι
|
ναίεται |
ἄστυ,
~ἀλλὰ
Θρηικίης
ἐπινάστιοι
ἠπείροιο |
[1, 800] |
~νήσων,
Αἰγαίῃ
ὅσαι
εἰν
ἁλὶ
|
ναιετάουσιν. |
~ἀλλ'
ἄγε
νῦν
ἐπὶ
νῆα |
[1, 750] |
~τηνίκα
Θρηικίην,
οἵ
τ'
ἀντία
|
ναιετάουσιν, |
~δήμου
ἀπορνύμενοι
λαοὶ
πέρθεσκον
ἐπαύλους |
[1, 800] |
νῦν
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
χιονώδεα
|
ναιετάουσιν. |
~τῶ
ὑμεῖς
στρωφᾶσθ'
ἐπιδήμιοι:
εἰ |
[1, 850] |
χάριν
πολυμήτιος,
ὄφρα
κεν
αὖτις
|
~ναίηται |
μετόπισθεν
ἀκήρατος
ἀνδράσι
Λῆμνος.
~Ἔνθ' |
[1, 850] |
ὀνοσσάμενοι
πολιήτιδας;
αὖθι
δ'
ἕαδεν
|
~ναίοντας |
λιπαρὴν
ἄροσιν
Λήμνοιο
ταμέσθαι;
~οὐ |
[1, 0] |
Ἀπιδανοῖο,
~Πειρεσιὰς
ὄρεος
Φυλληίου
ἀγχόθι
|
ναίων, |
~ἔνθα
μὲν
Ἀπιδανός
τε
μέγας |
[1, 400] |
Παγασάς
τε
πόλιν
τ'
Αἰσωνίδα
|
ναίων, |
~ἡμετέροιο
τοκῆος
ἐπώνυμον,
ὅς
μοι |
[1, 50] |
~ἀφραδίῃ.
Τελαμὼν
μὲν
ἐν
Ἀτθίδι
|
νάσσατο |
νήσῳ:
~Πηλεὺς
δὲ
Φθίῃ
ἐνὶ |
[1, 1350] |
δὴ
γάρ
ῥα
κατ'
αὐτόθι
|
νάσσατο |
παῖδας,
~οὕς
οἱ
ῥύσια
κεῖθεν |
[1, 100] |
~Ναύπλιος.
ἦ
γὰρ
ἔην
Κλυτονήου
|
Ναυβολίδαο: |
~Ναύβολος
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον
γε |
[1, 100] |
ἦ
γὰρ
ἔην
Κλυτονήου
Ναυβολίδαο:
|
~Ναύβολος |
αὖ
Λέρνου:
Λέρνον
γε
μὲν |
[1, 200] |
ἄρα
Φωκήων
κίεν
Ἴφιτος
Ὀρνυτίδαο
|
~Ναυβόλου |
ἐκγεγαώς:
ξεῖνος
δέ
οἱ
ἔσκε |
[1, 100] |
γε
μὲν
ἴδμεν
ἐόντα
~Προίτου
|
Ναυπλιάδαο: |
Ποσειδάωνι
δὲ
κούρη.
~πρίν
ποτ' |
[1, 100] |
ποτ'
Ἀμυμώνη
Δαναῒς
τέκεν
εὐνηθεῖσα
|
~Ναύπλιον, |
ὃς
περὶ
πάντας
ἐκαίνυτο
ναυτιλίῃσιν. |
[1, 100] |
δὴ
θείοιο
κίεν
Δαναοῖο
γενέθλη,
|
~Ναύπλιος. |
ἦ
γὰρ
ἔην
Κλυτονήου
Ναυβολίδαο: |
[1, 950] |
ἤτοι
ὁ
μέν
σφεων
~πεύθετο
|
ναυτιλίης |
ἄνυσιν,
Πελίαό
τ'
ἐφετμάς:
~οἱ |
[1, 850] |
ἦμαρ
ἀεὶ
ἐξ
ἤματος
ἦεν
|
~ναυτιλίης: |
δηρὸν
δ'
ἂν
ἐλίνυον
αὖθι |
[1, 150] |
ὑπέρβιος:
ἴστορε
δ'
ἄμφω
~ἠμὲν
|
ναυτιλίης |
ἠδ'
ἄρεος
εὐχετόωντο.
~Οἰνεΐδης
δ' |
[1, 300] |
ἂν
δηναιὸν
ἐχοίμεθα
τοῖο
ἕκητι
|
~ναυτιλίης, |
ὅτε
μοῦνον
ἐπιπνεύσουσιν
ἀῆται.
~ἀλλά, |
[1, 0] |
ἐφράσσατο,
καί
οἱ
ἄεθλον
~ἔντυε
|
ναυτιλίης |
πολυκηδέος,
ὄφρ'
ἐνὶ
πόντῳ
~ἠὲ |
[1, 200] |
~ἦμος
ἔβη
Πυθώδε
θεοπροπίας
ἐρεείνων
|
~ναυτιλίης: |
τόθι
γάρ
μιν
ἑοῖς
ὑπέδεκτο |
[1, 100] |
~Ναύπλιον,
ὃς
περὶ
πάντας
ἐκαίνυτο
|
ναυτιλίῃσιν. |
~Ἴδμων
δ'
ὑστάτιος
μετεκίαθεν,
ὅσσοι |
[1, 200] |
ἄγῃ
χρέος
ἄνδρας
ὑπεὶρ
ἅλα
|
ναυτίλλεσθαι, |
~δὴ
τότ'
ἴσαν
μετὰ
νῆα |
[1, 1050] |
τε
δυώδεκα,
τοὺς
δὲ
καταῦθι
|
~ναυτίλλεσθαι |
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
δ'
ἐνὶ
νυκτὶ |
[1, 900] |
θέμιστας
~σωότεροι
κρυόεσσαν
ὑπεὶρ
ἅλα
|
ναυτίλλοιντο. |
~τῶν
μὲν
ἔτ'
οὐ
προτέρω |
[1, 700] |
ἴμεν,
καὶ
δ'
αὐτοὶ
ἐπεντύνοντο
|
νέεσθαι. |
~Αὐτὰρ
ὅγ'
ἀμφ'
ὤμοισι
θεᾶς |
[1, 150] |
πως
ἔτι
καὶ
τὸν
ἐρητύσειε
|
νέεσθαι. |
~Βῆ
δὲ
καὶ
Αὐγείης,
ὃν |
[1, 500] |
αὐτὴ
~Πηλιὰς
ἴαχεν
Ἀργὼ
ἐπισπέρχουσα
|
νέεσθαι. |
~ἐν
γάρ
οἱ
δόρυ
θεῖον |
[1, 300] |
ὁ
μὲν
προτέρωσε
δόμων
ἐξῶρτο
|
νέεσθαι. |
~οἷος
δ'
ἐκ
νηοῖο
θυώδεος |
[1, 150] |
~Σὺν
δὲ
Περικλύμενος
Νηλήιος
ὦρτο
|
νέεσθαι, |
~πρεσβύτατος
παίδων,
ὅσσοι
Πύλῳ
ἐξεγένοντο |
[1, 850] |
προτιμυθήσασθαι:
~ἀλλ'
αὔτως
ἀγορῆθεν
ἐπαρτίζοντο
|
νέεσθαι |
~σπερχόμενοι.
ταὶ
δέ
σφιν
ἐπέδραμον, |
[1, 1200] |
ἑλὼν
ῥόπαλόν
τε
παλίσσυτος
ὦρτο
|
νέεσθαι. |
~Τόφρα
δ'
Ὕλας
χαλκέῃ
σὺν |
[1, 700] |
μετὰ
δ'
εἰς
ἑὸν
ὦρτο
|
νέεσθαι. |
~ὧς
δὲ
καὶ
Ἰφινόη
Μινύας |
[1, 800] |
ῥ'
ἴμεν,
ἀμφὶ
δὲ
τόνγε
|
νεήνιδες |
ἄλλοθεν
ἄλλαι
~μυρίαι
εἱλίσσοντο
κεχαρμέναι, |
[1, 300] |
ᾧ
κεν
τὰ
ἕκαστα
μέλοιτο,
|
~νείκεα |
συνθεσίας
τε
μετὰ
ξείνοισι
βαλέσθαι. |
[1, 450] |
ἐπ'
ἀλλήλοισι
μιῇ
συναρηρότα
μορφῇ,
|
~νείκεος |
ἐξ
ὀλοοῖο
διέκριθεν
ἀμφὶς
ἕκαστα: |
[1, 450] |
δ'
ἄρ'
ὑποφρασθεὶς
μεγάλῃ
ὀπὶ
|
νείκεσεν |
Ἴδας:
~Αἰσονίδη,
τίνα
τήνδε
μετὰ |
[1, 850] |
τέ
ἑ
βάξις
ἵκηται.
~Ὧς
|
νείκεσσεν |
ὅμιλον:
ἐναντία
δ'
οὔ
νύ |
[1, 450] |
~Χώετ'
ἐνιπτάζων:
προτέρω
δέ
κε
|
νεῖκος |
ἐτύχθη,
~εἰ
μὴ
δηριόωντας
ὁμοκλήσαντες |
[1, 1250] |
λιπόντες.
~ἐν
δέ
σφιν
κρατερὸν
|
νεῖκος |
πέσεν,
ἐν
δὲ
κολῳὸς
~ἄσπετος, |
[1, 1150] |
ὅγε
χαλκοβαρεῖ
ῥοπάλῳ
δαπέδοιο
τινάξας
|
~νειόθεν |
ἀμφοτέρῃσι
περὶ
στύπος
ἔλλαβε
χερσίν, |
[1, 1250] |
τοῖον
~Αἰσονίδης:
ἀλλ'
ἧστο
βαρείῃ
|
νειόθεν |
ἄτῃ
~θυμὸν
ἔδων:
Τελαμῶνα
δ' |
[1, 1300] |
τε
κάρη
καὶ
στήθε'
ἀείρας
|
~νειόθεν |
ἐκ
λαγόνων
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
χειρὶ |
[1, 350] |
κράτει
βρίσαντες
ἰῇ
στυφέλιξαν
ἐρωῇ
|
~νειόθεν |
ἐξ
ἕδρης,
ἐπὶ
δ'
ἐρρώσαντο |
[1, 50] |
δαΐξαι:
~ἀλλ'
ἄρρηκτος
ἄκαμπτος
ἐδύσετο
|
νειόθι |
γαίης,
~θεινόμενος
στιβαρῇσι
καταΐγδην
ἐλάτῃσιν. |
[1, 250] |
τὸ
πάροιθεν
ἐνὶ
κτερέεσσιν
ἐλυσθεὶς
|
~νειόθι |
γαίης
κεῖτο,
κακῶν
ἔτι
νῆις |
[1, 1300] |
~Ἠ,
καὶ
κῦμ'
ἀλίαστον
ἐφέσσατο
|
νειόθι |
δύψας:
~ἀμφὶ
δέ
οἱ
δίνῃσι |
[1, 950] |
ἀίξαντες
~φράξαν
ἀπειρεσίοιο
Χυτοῦ
στόμα
|
νειόθι |
πέτρῃς
~πόντιον,
οἷά
τε
θῆρα |
[1, 1050] |
τῆς
ἄνεμοί
τε
θάλασσά
τε
|
νειόθι |
τε
χθὼν
~πᾶσα
πεπείρανται
νιφόεν |
[1, 1200] |
γεωμόρου
ἀντιόωντα.
~ἤτοι
ὁ
μὲν
|
νειοῖο |
γύας
τέμνεσκεν
ἀρότρῳ
~Θειοδάμας
ἀνίῃ |
[1, 650] |
βόες
ὔμμιν
ἐνιζευχθέντες
ἀρούραις
~γειοτόμον
|
νειοῖο |
διειρύσσουσιν
ἄροτρον,
~καὶ
πρόκα
τελλομένου |
[1, 100] |
ἐπεὶ
ἄιε
βάξιν
ἀγειρομένων
ἡρώων,
|
~νεῖον |
ἀπ'
Ἀρκαδίης
Λυρκήιον
Ἄργος
ἀμείψας |
[1, 300] |
βαλέσθαι.
~Ὧς
φάτο:
πάπτηναν
δὲ
|
νέοι |
θρασὺν
Ἡρακλῆα
~ἥμενον
ἐν
μέσσοισι: |
[1, 1100] |
ἐπιλλείβων
ἱεροῖσιν
~αἰθομένοις:
ἄμυδις
δὲ
|
νέοι |
Ὀρφῆος
ἀνωγῇ
~σκαίροντες
βηταρμὸν
ἐνόπλιον |
[1, 450] |
ἀλλήλοισιν
~μυθεῦνθ'
οἷά
τε
πολλὰ
|
νέοι |
παρὰ
δαιτὶ
καὶ
οἴνῳ
~τερπνῶς |
[1, 50] |
~ὦρσεν,
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν
ὄφρα
|
νέοιτο. |
~Εἵπετο
δ'
Εὐρυτίων
τε
καὶ |
[1, 700] |
Θήβη
~κεῖτο
πέλας,
τῆς
οἵγε
|
νέον |
βάλλοντο
δομαίους
~ἱέμενοι.
Ζῆθος
μὲν |
[1, 900] |
δὲ
περαίην
~Ἴμβρον
ἔχον
καθύπερθε:
|
νέον |
γε
μὲν
ἠελίοιο
~δυομένου
Χερόνησον |
[1, 1150] |
ἐγρομένοιο
σάλου
ζαχρηεσιν
αὔραις,
~αἳ
|
νέον |
ἐκ
ποταμῶν
ὑπὸ
δείελον
ἠερέθονται, |
[1, 950] |
ἐκγεγαυῖα,
~Κλείτη
ἐυπλόκαμος,
τὴν
μὲν
|
νέον |
ἐξέτι
πατρὸς
~θεσπεσίοις
ἕδνοισιν
ἀνήγαγεν |
[1, 1200] |
ὑλήωροι
ἀπόπροθεν
ἐστιχόωντο,
~ἡ
δὲ
|
νέον |
κρήνης
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
~νύμφη
ἐφυδατίη: |
[1, 1050] |
ἄελλαι
~ζαχρηεῖς:
τοίην
γὰρ
ἐγὼ
|
νέον |
ὄσσαν
ἄκουσα
~ἀλκυόνος
ἁλίης,
ἥ |
[1, 1000] |
~ὡς
δ'
ὅτε
δούρατα
μακρὰ
|
νέον |
πελέκεσσι
τυπέντα
~ὑλοτόμοι
στοιχηδὸν
ἐπὶ |
[1, 250] |
βίοτον
βαρὺν
ἡγηλάζει:
~καί
ἑ
|
νέον |
πολέεσσιν
ὀνείδεσιν
ἐστυφέλιξεν,
~τῇ
δέ |
[1, 450] |
σταθερὸν
παραμείβεται
ἦμαρ,
~αἱ
δὲ
|
νέον |
σκοπέλοισιν
ὑποσκιόωνται
ἄρουραι,
~δειελινὸν
κλίνοντος |
[1, 1000] |
~λυσάμενοι
προτέρωσε
διὲξ
ἁλὸς
οἶδμα
|
νέοντο. |
~ἡ
δ'
ἔθεεν
λαίφεσσι
πανήμερος: |
[1, 1200] |
~ὡς
δ'
ὅταν
ἀπροφάτως
ἱστόν
|
νεός, |
εὖτε
μάλιστα
~χειμερίη
ὀλοοῖο
δύσις |
[1, 350] |
ἄρα
Τῖφυς
~βήσαθ'
ἵν'
ὀτρύνειε
|
νέους |
κατὰ
καιρὸν
ἐρύσσαι:
~κεκλόμενος
δ' |
[1, 150] |
κλέος,
ἀνέρα
κεῖνον
~ῥηιδίως
καὶ
|
νέρθε |
κατὰ
χθονὸς
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν
δὲ |
[1, 700] |
ἔπι
σκαιὸν
ξυνοχὴ
κεχάλαστο
χιτῶνος
|
~νέρθεν |
ὑπὲκ
μαζοῖο:
τὸ
δ'
ἀντίον |
[1, 200] |
ῥόον
Ἐργίνοιο,
~λυγαίοις
ἐδάμασσε
περὶ
|
νεφέεσσι |
καλύψας.
~τὼ
μὲν
ἐπ'
ἀκροτάτοισι |
[1, 200] |
οἱ
δὲ
φαεινοὶ
~ἀστέρες
ὣς
|
νεφέεσσι |
μετέπρεπον:
ὧδε
δ'
ἕκαστος
~ἔννεπεν |
[1, 350] |
ἐὺ
κρίναντας
ἐλάσσαι,
~τόφρα
κε
|
νῆ' |
ἐρύσαιμεν
ἔσω
ἁλός,
ὅπλα
δὲ |
[1, 1150] |
δὲ
γαληναίῃ
πίσυνοι
ἐλάασκον
ἐπιπρὸ
|
~νῆα |
βίῃ:
δ'
οὔ
κε
διὲξ |
[1, 1300] |
κοίλην
δὲ
διὲξ
ἁλὸς
ἔκλυσε
|
νῆα. |
~γήθησαν
δ'
ἥρωες:
ὁ
δ' |
[1, 350] |
χειμερίη
δὲ
πάλαι
ἀποέκλυσεν
ἅλμη.
|
~νῆα |
δ'
ἐπικρατέως
Ἄργου
ὑποθημοσύνῃσιν
~ἔζωσαν |
[1, 200] |
ναυτίλλεσθαι,
~δὴ
τότ'
ἴσαν
μετὰ
|
νῆα |
δι'
ἄστεος,
ἔνθα
περ
ἀκταὶ |
[1, 1250] |
δέ
μιν
ἔγνω
~σπερχόμενον
μετὰ
|
νῆα |
διὰ
κνέφας.
αὐτίκα
δ'
ἄτην |
[1, 100] |
ἤλυθεν
ἐλδομένοισιν.
~αὐτὴ
γὰρ
καὶ
|
νῆα |
θοὴν
κάμε:
σὺν
δέ
οἱ |
[1, 700] |
ἥδε
μενοινή,
~ἤδη
κεν
μετὰ
|
νῆα |
καὶ
ἄγγελον
ὀτρύναιμι.
~ἦ
ῥα, |
[1, 500] |
ὀρόθυνεν
ἑταίρους
~βαινέμεναί
τ'
ἐπὶ
|
νῆα |
καὶ
ἀρτύνασθαι
ἐρετμά.
~σμερδαλέον
δὲ |
[1, 500] |
οὐρανόθεν
λεῦσσον
θεοὶ
ἤματι
κείνῳ
|
~νῆα |
καὶ
ἡμιθέων
ἀνδρῶν
μένος,
οἳ |
[1, 800] |
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε
νῦν
ἐπὶ
|
νῆα |
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες
~μύθους
ἡμετέρους, |
[1, 0] |
ἀλλοδαποῖσι
μετ'
ἀνδράσι
νόστον
ὀλέσσῃ.
|
~Νῆα |
μὲν
οὖν
οἱ
πρόσθεν
ἐπικλείουσιν |
[1, 900] |
μεγάροισιν.
~Ἦ
καὶ
ἔβαιν'
ἐπὶ
|
νῆα |
παροίτατος:
ὧς
δὲ
καὶ
ἄλλοι |
[1, 400] |
ἔπλευ
ἀέθλων:
~αὐτὸς
νῦν
ἄγε
|
νῆα |
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
ἑταίροις
~κεῖσέ
τε |
[1, 550] |
~ἤματ'
ἐλινύεσκον:
ἀτὰρ
τριτάτῳ
προέηκαν
|
~νῆα, |
τανυσσάμενοι
περιώσιον
ὑψόθι
λαῖφος.
~τὴν |
[1, 950] |
ἁλός:
ἐκ
δ'
ἄρα
τοίγε
|
~νῆα |
Χυτοῦ
λιμένος
προτέρω
ἐξήλασαν
ὅρμον: |
[1, 750] |
ἀστέρι
ἶσος,
~ὅν
ῥά
τε
|
νηγατέῃσιν |
ἐεργόμεναι
καλύβῃσιν
~νύμφαι
θηήσαντο
δόμων |
[1, 400] |
αὖ
λάιγγας
ἁλὸς
σχεδὸν
ὀχλίζοντες
|
~νήεον |
αὐτόθι
βωμὸν
ἐπάκτιον
Ἀπόλλωνος,
~Ἀκτίου |
[1, 200] |
~ὅσσα
περ
ἐντύνονται
ἐπαρτέες
ἔνδοθι
|
νῆες, |
~εὖτ'
ἂν
ἄγῃ
χρέος
ἄνδρας |
[1, 350] |
~πειθόμενοι:
ἀπὸ
δ'
εἵματ'
ἐπήτριμα
|
νηήσαντο |
~λείῳ
ἐπὶ
πλαταμῶνι,
τὸν
οὐκ |
[1, 300] |
μετέειπεν:
~Ἄλλα
μὲν
ὅσσα
τε
|
νηὶ |
ἐφοπλίσσασθαι
ἔοικεν
~πάντα
γὰρ
εὖ |
[1, 300] |
δόμοις,
μηδ'
ὄρνις
ἀεικελίη
πέλε
|
νηί: |
~κεῖσε
δ'
ὁμαρτήσουσιν
ἔται
δμῶές |
[1, 850] |
~Ἡρακλῆος
ἄνευθεν,
ὁ
γὰρ
παρὰ
|
νηὶ |
λέλειπτο
~αὐτὸς
ἑκὼν
παῦροί
τε |
[1, 1100] |
αὐτοὶ
~βαῖνον,
παυροτέρους
ἑτάρων
ἐν
|
νηὶ |
λιπόντες.
~τοῖσι
δὲ
Μακριάδες
σκοπιαὶ |
[1, 300] |
ἑταῖροι
~δειδέχατ'
Ἀργῴῃ
ἄμυδις
παρὰ
|
νηὶ |
μένοντες.
~στῆ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ |
[1, 600] |
Σικίνου
ἄπο,
τόν
ῥα
Θόαντι
|
~νηιὰς |
Οἰνοίη
νύμφη
τέκεν
εὐνηθεῖσα.
~τῇσι |
[1, 1050] |
αὖτις
ἀπέτραπεν,
ἷζε
δ'
ὕπερθεν
|
~νηίου |
ἀφλάστοιο
μετήορος
ἀίξασα.
~τὸν
δ' |
[1, 1300] |
ἐκ
λαγόνων
στιβαρῇ
ἐπορέξατο
χειρὶ
|
~νηίου |
ὁλκαίοιο,
καὶ
ἴαχεν
ἐσσυμένοισιν:
~Τίπτε |
[1, 250] |
~νειόθι
γαίης
κεῖτο,
κακῶν
ἔτι
|
νῆις |
ἀέθλων.
~ὡς
ὄφελεν
καὶ
Φρίξον, |
[1, 950] |
ἀτὰρ
κεῖνόν
γε
θεοπροπίαις
Ἑκάτοιο
|
~Νηλεΐδαι |
μετόπισθεν
Ἰάονες
ἱδρύσαντο
~ἱερόν,
ἣ |
[1, 1200] |
Θειοδάμαντος,
ὃν
ἐν
Δρυόπεσσιν
ἔπεφνεν
|
~νηλειῶς, |
βοὸς
ἀμφὶ
γεωμόρου
ἀντιόωντα.
~ἤτοι |
[1, 600] |
ἄμυδις
πᾶς
δῆμος
ὑπερβασίῃσι
γυναικῶν
|
~νηλειῶς |
δέδμητο
παροιχομένῳ
λυκάβαντι.
~δὴ
γὰρ |
[1, 150] |
χθονὸς
αὐγάζεσθαι.
~Σὺν
δὲ
Περικλύμενος
|
Νηλήιος |
ὦρτο
νέεσθαι,
~πρεσβύτατος
παίδων,
ὅσσοι |
[1, 100] |
τε
Λεώδοκος,
οὓς
τέκε
Πηρὼ
|
~Νηληίς: |
τῆς
δ'
ἀμφὶ
δύην
ἐμόγησε |
[1, 150] |
~πρεσβύτατος
παίδων,
ὅσσοι
Πύλῳ
ἐξεγένοντο
|
~Νηλῆος |
θείοιο:
Ποσειδάων
δέ
οἱ
ἀλκὴν |
[1, 1000] |
νυκτὶ
Δολίονες
ἂψ
ἀνιόντας
~ἥρωας
|
νημερτὲς |
ἐπήισαν:
ἀλλά
που
ἀνδρῶν
~Μακριέων |
[1, 750] |
γύας.
κακότητα
δὲ
πᾶσαν
~ἐξερέω
|
νημερτές, |
ἵν'
εὖ
γνοίητε
καὶ
αὐτοί. |
[1, 1150] |
ἀπολλήξειε
πανύστατος.
ἀμφὶ
γὰρ
αἰθὴρ
|
~νήνεμος |
ἐστόρεσεν
δίνας,
κατὰ
δ'
εὔνασε |
[1, 300] |
ἐξῶρτο
νέεσθαι.
~οἷος
δ'
ἐκ
|
νηοῖο |
θυώδεος
εἶσιν
Ἀπόλλων
~Δῆλον
ἀν' |
[1, 1150] |
ἐτίνασσε
δ'
ἀρη̣
ότα
δούρατα
|
νηός. |
~ἀλλ'
ὅτε
δὴ
Μυσῶν
λελιημένοι |
[1, 950] |
κιόντας
~ἄστεος
ἐν
λιμένι
πρυμνήσια
|
νηὸς |
ἀνάψαι,
~ἔνθ'
οἵγ'
Ἐκβασίῳ
βωμὸν |
[1, 700] |
~Παλλάς,
ὅτε
πρῶτον
δρυόχους
ἐπεβάλλετο
|
νηὸς |
~Ἀργοῦς,
καὶ
κανόνεσσι
δάε
ζυγὰ |
[1, 600] |
ᾐωρεῖτο.
~Τείως
δ'
αὖτ'
ἐκ
|
νηὸς |
ἀριστῆες
προέηκαν
~Αἰθαλίδην
κήρυκα
θοόν, |
[1, 600] |
μάλ'
ἀκραής,
τετάνυστο
δὲ
λαίφεα
|
νηός. |
~αὐτὰρ
ἅμ'
ἠελίοιο
βολαῖς
ἀνέμοιο |
[1, 650] |
κνέφας:
οὐδὲ
μὲν
ἠοῖ
~πείσματα
|
νηὸς |
ἔλυσαν
ἐπὶ
πνοιῇ
βορέαο.
~Λημνιάδες |
[1, 1000] |
ἔτι
πέτρη,
~ᾗ
πέρι
πείσματα
|
νηὸς |
ἐπεσσύμενοι
ἐβάλοντο.
~οὐδέ
τις
αὐτὴν |
[1, 1000] |
ἔπλετ'
ἄεθλος,
~δὴ
τότε
πείσματα
|
νηὸς |
ἐπὶ
πνοιῇς
ἀνέμοιο
~λυσάμενοι
προτέρωσε |
[1, 400] |
ἔτρεπον
αἰνήσαντες
~Τῖφυν
ἐυστείρης
οἰήια
|
νηὸς |
ἔρυσθαι.
~Ἔνθεν
δ'
αὖ
λάιγγας |
[1, 400] |
ἐμὸν
πάτρης
ἐξήιον,
ὄφρ'
ἐπιβαίην
|
~νηός, |
ἐυκλείη
δὲ
δόμοις
ἐπιβάντι
λίπηται. |
[1, 1250] |
εἴσβαινον
ἄφαρ
λελιημένοι:
ὕψι
δὲ
|
νηὸς |
~εὐναίας
ἐρύσαντες
ἀνεκρούσαντο
κάλωας.
~κυρτώθη |
[1, 650] |
οἷά
τ'
ἔοικεν
ἄγειν
ἐπὶ
|
νηὸς |
ἔχοντας,
~ἤια,
καὶ
μέθυ
λαρόν, |
[1, 900] |
δὴ
τοίγ'
ἐπὶ
νυκτὶ
διάνδιχα
|
νηὸς |
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα
διήνυσαν
Ἑλλήσποντον. |
[1, 500] |
δ'
ὑπ'
ἠελίῳ
φλογὶ
εἴκελα
|
νηὸς |
ἰούσης
~τεύχεα:
μακραὶ
δ'
αἰὲν |
[1, 700] |
Θοαντιὰς
ἐνθάδ'
ἰοῦσαν,
~Ὑψιπύλη,
καλέειν
|
νηὸς |
πρόμον,
ὅστις
ὄρωρεν,
~ὄφρα
τί |
[1, 400] |
τοι
τῆσδ'
ἐπίβαθρα
χάριν
προτεθείμεθα
|
νηὸς |
~πρωτίστην:
λύσαιμι
δ'
ἄναξ,
ἐπ' |
[1, 500] |
καί
οἱ
ἔνερθεν
~ποσσὶν
ὑπεκλύσθη
|
νηὸς |
τρόπις.
εἵλκετο
δ'
ἤδη
~πείσματα, |
[1, 550] |
εὐθήμονι
μέλπεν
ἀοιδῇ
~Οἰάγροιο
πάις
|
νηοσσόον |
εὐπατέρειαν
~Ἄρτεμιν,
ἣ
κείνας
σκοπιὰς |
[1, 1100] |
Αἰσήποιο
~ἄστυ
τε
καὶ
πεδίον
|
Νηπήιον |
Ἀδρηστείης.
~ἔσκε
δέ
τι
στιβαρὸν |
[1, 500] |
Ζεὺς
ἔτι
κοῦρος,
ἔτι
φρεσὶ
|
νήπια |
εἰδώς,
~Δικταῖον
ναίεσκεν
ὑπὸ
σπέος: |
[1, 1200] |
τοίοισιν
ἐν
ἤθεσιν
αὐτὸς
ἔφερβεν,
|
~νηπίαχον |
τὰ
πρῶτα
δόμων
ἐκ
πατρὸς |
[1, 1300] |
δὲ
Γλαῦκος
βρυχίης
ἁλὸς
ἐξεφαάνθη,
|
~Νηρῆος |
θείοιο
πολυφράδμων
ὑποφήτης:
~ὕψι
δὲ |
[1, 600] |
ἀτὰρ
Σίκινόν
γε
μεθύστερον
αὐδηθεῖσαν
|
~νῆσον, |
ἐπακτῆρες,
Σικίνου
ἄπο,
τόν
ῥα |
[1, 1000] |
ἐπεσσύμενοι
ἐβάλοντο.
~οὐδέ
τις
αὐτὴν
|
νῆσον |
ἐπιφραδέως
ἐνόησεν
~ἔμμεναι:
οὐδ'
ὑπὸ |
[1, 900] |
~ἑσπέριοι
δ'
Ὀρφῆος
ἐφημοσύνῃσιν
ἔκελσαν
|
~νῆσον |
ἐς
Ἠλέκτρης
Ἀτλαντίδος,
ὄφρα
δαέντες |
[1, 1150] |
αὐτὰρ
ἐς
ἠῶ
~ληξάντων
ἀνέμων
|
νῆσον |
λίπον
εἰρεσίῃσιν.
~Ἔνθ'
ἔρις
ἄνδρα |
[1, 800] |
δὲ
μελέσθω
~σοίγ'
αὐτῇ
καὶ
|
νῆσος: |
ἔγωγε
μὲν
οὐκ
ἀθερίζων
~χάζομαι, |
[1, 900] |
προτέρω
μυθήσομαι:
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
|
~νῆσος |
ὁμῶς
κεχάροιτο
καὶ
οἳ
λάχον |
[1, 850] |
καί
τοι
φίλον.
ἥδε
δὲ
|
νῆσος |
~σκῆπτρά
τε
πατρὸς
ἐμεῖο
παρέσσεται, |
[1, 900] |
δέ
τις
αἰπεῖα
Προποντίδος
ἔνδοθι
|
νῆσος |
~τυτθὸν
ἀπὸ
Φρυγίης
πολυληίου
ἠπείροιο |
[1, 600] |
ἴασιν.
~τῶ
καὶ
ὅτ'
ἐγγύθι
|
νήσου |
ἐρεσσομένην
ἴδον
Ἀργώ,
~αὐτίκα
πασσυδίῃ |
[1, 50] |
Τελαμὼν
μὲν
ἐν
Ἀτθίδι
νάσσατο
|
νήσῳ: |
~Πηλεὺς
δὲ
Φθίῃ
ἐνὶ
δώματα |
[1, 800] |
ὀνόσσεσθαι:
περὶ
γὰρ
βαθυλήιος
ἄλλων
|
~νήσων, |
Αἰγαίῃ
ὅσαι
εἰν
ἁλὶ
ναιετάουσιν. |
[1, 1350] |
οἱ
ῥύσια
κεῖθεν
ἐπιπροέηκαν
ἄγεσθαι.
|
~Νηῦν |
δὲ
πανημερίην
ἄνεμος
φέρε
νυκτί |
[1, 800] |
ἀπορνύμενοι
λαοὶ
πέρθεσκον
ἐπαύλους
~ἐκ
|
νηῶν, |
αὐτῇσι
δ'
ἀπείρονα
ληίδα
κούραις |
[1, 100] |
~τῶ
καὶ
πασάων
προφερεστάτη
ἔπλετο
|
νηῶν, |
~ὅσσαι
ὑπ'
εἰρεσίῃσιν
ἐπειρήσαντο
θαλάσσης. |
[1, 850] |
οἱ
ῥέε
δάκρυα
χήτει
ἰόντος:
|
~Νίσσεο, |
καὶ
σὲ
θεοὶ
σὺν
ἀπηρέσιν |
[1, 750] |
δ'
ἐπὶ
χθονὸς
ὄμματ'
ἐρείσας
|
~νίσσετ' |
ἀπηλεγέως,
ὄφρ'
ἀγλαὰ
δώμαθ'
ἵκανεν |
[1, 700] |
δὶς
τόσση
δὲ
μετ'
ἴχνια
|
νίσσετο |
πέτρη
~Ἑξείης
δ'
ἤσκητο
βαθυπλόκαμος |
[1, 600] |
πνοιῇ
ἀνέμοιο
θέοντες.
~ἦρι
δὲ
|
νισσομένοισιν |
Ἄθω
ἀνέτελλε
κολώνη
~Θρηικίη,
ἣ |
[1, 50] |
δ'
ἐπὶ
τρίτατος
γνωτὸς
κίε
|
νισσομένοισιν |
~Αἰθαλίδης:
καὶ
τὸν
μὲν
ἐπ' |
[1, 550] |
χειρὶ
κελεύων,
~νόστον
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
|
νισσομένοισιν. |
~σὺν
καί
οἱ
παράκοιτις
ἐπωλένιον |
[1, 1050] |
νειόθι
τε
χθὼν
~πᾶσα
πεπείρανται
|
νιφόεν |
θ'
ἕδος
Οὐλύμποιο:
~καί
οἱ, |
[1, 500] |
πρῶτον
Ὀφίων
Εὐρυνόμη
τε
~Ὠκεανὶς
|
νιφόεντος |
ἔχον
κράτος
Οὐλύμποιο:
~ὥς
τε |
[1, 750] |
~ἑρσήεις,
πολέες
δ'
ὀλίγους
βιόωντο
|
νομῆας. |
~Ἐν
δὲ
δύω
δίφροι
πεπονήατο |
[1, 1200] |
πρὸ
γὰρ
αὐτοὶ
ἐνὶ
σταθμοῖσι
|
νομῆες |
~ἔλσαν:
ὁ
δὲ
στενάχων
βρέμει |
[1, 1250] |
τε
προλιπὼν
καὶ
ἑλεσπίδας,
οὐδὲ
|
νομήων |
~οὐδ'
ἀγέλης
ὄθεται,
πρήσσει
δ' |
[1, 550] |
σύριγ
γι
λιγείῃ
~καλὰ
μελιζόμενος
|
νόμιον |
μέλος,
ὧς
ἄρα
τοίγε
~ὡμάρτευν: |
[1, 700] |
~Ἐν
δὲ
βοῶν
ἔσκεν
λάσιος
|
νομός: |
ἀμφὶ
δὲ
βουσὶν
~Τηλεβόαι
μάρναντο |
[1, 400] |
ἐναίσιμον
ἀίσσουσαν:
~αἶψα
δ'
ἀπηλεγέως
|
νόον |
ἔκφατο
Λητοΐδαο:
~Ὑμῖν
μὲν
δὴ |
[1, 100] |
~αὐτὸς
δ'
ᾗ
ἰότητι
παρὲκ
|
νόον |
Εὐρυσθῆος
~ὡρμήθη:
σὺν
καί
οἱ |
[1, 450] |
ἑλίσσεις;
~αὔδα
ἐνὶ
μέσσοισι
τεὸν
|
νόον. |
ἦέ
σε
δαμνᾷ
~τάρβος
ἐπιπλόμενον, |
[1, 300] |
δ'
ἐσιδόντες
~πασσυδίῃ
Πελίαο
παρὲκ
|
νόον |
ἰθύοντας.
~δέρμα
δ'
ὁ
μὲν |
[1, 800] |
κέ
ποτ'
αὖτις
~ὀψὲ
μεταστρέψωσι
|
νόον: |
τὸ
δὲ
διπλόον
αἰεὶ
~πῆμα |
[1, 200] |
ἀίσσοντας:
~Ζεῦ
ἄνα,
τίς
Πελίαο
|
νόος; |
πόθι
τόσσον
ὅμιλον
~ἡρώων
γαίης |
[1, 850] |
ἢν
καὶ
ὀπίσσω
~δή
ποτε
|
νοστήσας |
ἐθέλῃς
ἄψορρον
ἱκέσθαι.
~ῥηιδίως
δ' |
[1, 50] |
Ἀβαντιάδης
λελιημένον:
οὐ
μὲν
ἔμελλεν
|
~νοστήσειν |
Κήρινθον
ὑπότροπος.
αισα
γὰρ
ἦεν |
[1, 400] |
ἂν
ὀπίσσω
~τόσσων,
ὅσσοι
κεν
|
νοστήσομεν, |
ἀγλαὰ
ταύρων
~ἱρὰ
πάλιν
βωμῷ |
[1, 850] |
μὴν
ἀπεών
περ
ὁμῶς
καὶ
|
νόστιμος |
ἤδη
~Ὑψιπύλης:
λίπε
δ'
ἧμιν |
[1, 200] |
ἐς
αἰθέρα
χεῖρας
ἄειρον,
~εὐχόμεναι
|
νόστοιο |
τέλος
θυμηδὲς
ὀπάσσαι.
~ἄλλη
δ' |
[1, 1250] |
κε
θεοὶ
δώωσιν
ὑπότροπον
οἴκαδε
|
νόστον. |
~ἀλλὰ
τί
μύθων
ἦδος;
ἐπεὶ |
[1, 550] |
καὶ
πολλὰ
βαρείῃ
χειρὶ
κελεύων,
|
~νόστον |
ἐπευφήμησεν
ἀκηδέα
νισσομένοισιν.
~σὺν
καί |
[1, 0] |
~ἠὲ
καὶ
ἀλλοδαποῖσι
μετ'
ἀνδράσι
|
νόστον |
ὀλέσσῃ.
~Νῆα
μὲν
οὖν
οἱ |
[1, 850] |
ἐδεικανόωντο
ἕκαστον,
~εὐχόμεναι
μακάρεσσιν
ἀπήμονα
|
νόστον |
ὀπάσσαι.
~ὧς
δὲ
καὶ
Ὑψιπύλη |
[1, 300] |
φίλοι,
ξυνὸς
γὰρ
ἐς
Ἑλλάδα
|
νόστος |
ὀπίσσω,
~ξυναὶ
δ'
ἄμμι
πέλονται |
[1, 400] |
ἔφη:
κοῦροι
δὲ
θεοπροπίης
ἀίοντες
|
~νόστῳ |
μὲν
γήθησαν,
ἄχος
δ'
ἕλεν |
[1, 300] |
Ἄκαστον
ὁμῶς
Ἄργον
τε
πόληος
|
~νόσφι |
καταβλώσκοντας,
ἐθάμβησαν
δ'
ἐσιδόντες
~πασσυδίῃ |
[1, 150] |
δ'
οὔτιν'
ὑπέρτερον
ἄλλον
ὀίω,
|
~νόσφιν |
γ'
Ἡρακλῆος,
ἐπελθέμεν,
εἴ
κ' |
[1, 50] |
μὲν
ἅμ'
ἄμφω,
~οὐδ'
ὁμόθεν:
|
νόσφιν |
γὰρ
ἀλευάμενοι
κατένασθεν
~Αἰγίνης,
ὅτε |
[1, 1250] |
τί
μύθων
ἦδος;
ἐπεὶ
καὶ
|
νόσφιν |
ἑταίρων
~εἶμι
τεῶν,
οἳ
τόνγε |
[1, 1200] |
δ'
Ὕλας
χαλκέῃ
σὺν
κάλπιδι
|
νόσφιν |
ὁμίλου
~δίζητο
κρήνης
ἱερὸν
ῥόον, |
[1, 150] |
ὁ
μὲν
πτολίεθρον
ἀγαυοῦ
Μιλήτοιο
|
~νοσφισθεὶς |
Ἐργῖνος,
ὁ
δ'
Ἰμβρασίης
ἕδος |
[1, 1000] |
στοιχηδὸν
ἐπὶ
ῥηγμῖνι
βάλωσιν,
~ὄφρα
|
νοτισθέντα |
κρατεροὺς
ἀνεχοίατο
γόμφους:
~ὧς
οἱ |
[1, 900] |
ἵκοντο.
~ἔνθα
σφιν
λαιψηρὸς
ἄη
|
νότος, |
ἱστία
δ'
οὔρῳ
~στησάμενοι
κούρης |
[1, 1250] |
μαλεροῖο
πυρὸς
ὣς
ἰνδάλλοντο.
~καί
|
νύ |
κεν
ἂψ
ὀπίσω
Μυσῶν
ἐπὶ |
[1, 950] |
που
κἀκείνῳ
ἐπισταχύεσκον
ἴουλοι,
~οὐδέ
|
νύ |
πω
παίδεσσιν
ἀγαλλόμενος
μεμόρητο:
~ἀλλ' |
[1, 450] |
ὁσσάτιόν
περ
ἐμὸν
δόρυ,
μή
|
νύ |
τι
πῆμα
~λοίγιον
ἔσσεσθαι,
μηδ' |
[1, 850] |
νείκεσσεν
ὅμιλον:
ἐναντία
δ'
οὔ
|
νύ |
τις
ἔτλη
~ὄμματ'
ἀνασχεθέειν,
οὐδὲ |
[1, 1050] |
τρηχεῖαι
ἀνηέρθησαν
ἄελλαι
~ἤμαθ'
ὁμοῦ
|
νύκτας |
τε
δυώδεκα,
τοὺς
δὲ
καταῦθι |
[1, 900] |
Πιτύειαν.
~καὶ
δὴ
τοίγ'
ἐπὶ
|
νυκτὶ |
διάνδιχα
νηὸς
ἰούσης
~δίνῃ
πορφύροντα |
[1, 1000] |
ἐπιφραδέως
ἐνόησεν
~ἔμμεναι:
οὐδ'
ὑπὸ
|
νυκτὶ |
Δολίονες
ἂψ
ἀνιόντας
~ἥρωας
νημερτὲς |
[1, 1000] |
ἄτης
~εἶναι
ἀριστήων
αὐτῇ
ὑπὸ
|
νυκτὶ |
πέδησεν
~μαρνάμενον
κείνοισι:
πολεῖς
δ' |
[1, 1350] |
~Νηῦν
δὲ
πανημερίην
ἄνεμος
φέρε
|
νυκτί |
τε
πάσῃ
~λάβρος
ἐπιπνείων:
ἀτὰρ |
[1, 1050] |
~ναυτίλλεσθαι
ἔρυκον.
ἐπιπλομένῃ
δ'
ἐνὶ
|
νυκτὶ |
~ὧλλοι
μέν
ῥα
πάρος
δεδμημένοι |
[1, 1000] |
λαίφεσσι
πανήμερος:
οὐ
μὲν
ἰούσης
|
~νυκτὸς |
ἔτι
ῥιπὴ
μένεν
ἔμπεδον,
ἀλλὰ |
[1, 1050] |
αὐχένι.
τὴν
δὲ
καὶ
αὐταὶ
|
~νύμφαι |
ἀποφθιμένην
ἀλσηίδες
ὠδύραντο:
~καί
οἱ |
[1, 750] |
ῥά
τε
νηγατέῃσιν
ἐεργόμεναι
καλύβῃσιν
|
~νύμφαι |
θηήσαντο
δόμων
ὕπερ
ἀντέλλοντα,
~καί |
[1, 500] |
~πόντον
ἐπιπλώεσκον:
ἐπ'
ἀκροτάτῃσι
δὲ
|
νύμφαι |
~Πηλιάδες
κορυφῇσιν
ἐθάμβεον
εἰσορόωσαι
~ἔργον |
[1, 1200] |
σφισι
πάσαις,
~ὅσσαι
κεῖσ'
ἐρατὸν
|
νύμφαι |
ῥίον
ἀμφενέμοντο,
~Ἄρτεμιν
ἐννυχίῃσιν
ἀεὶ |
[1, 1200] |
περιναιέται.
οἱ
δέ
που
ἄρτι
|
~νυμφάων |
ἵσταντο
χοροί:
μέλε
γάρ
σφισι |
[1, 1100] |
~Δάκτυλοι
Ἰδαῖοι
Κρηταιέες,
οὕς
ποτε
|
νύμφη |
~Ἀγχιάλη
Δικταῖον
ἀνὰ
σπέος
ἀμφοτέρῃσιν |
[1, 1200] |
δὲ
νέον
κρήνης
ἀνεδύετο
καλλινάοιο
|
~νύμφη |
ἐφυδατίη:
τὸν
δὲ
σχεδὸν
εἰσενόησεν |
[1, 1300] |
~αὐτὰρ
Ὕλαν
φιλότητι
θεὰ
ποιήσατο
|
νύμφη |
~ὃν
πόσιν,
οἷό
περ
οὕνεκ' |
[1, 600] |
τόν
ῥα
Θόαντι
~νηιὰς
Οἰνοίη
|
νύμφη |
τέκεν
εὐνηθεῖσα.
~τῇσι
δὲ
βουκόλιαί |
[1, 1050] |
καλέουσιν
~Κλείτην,
δυστήνοιο
περικλεὲς
οὔνομα
|
νύμφης. |
~αἰνότατον
δὴ
κεῖνο
Δολιονίῃσι
γυναιξὶν |
[1, 950] |
θάλαμόν
τε
λιπὼν
καὶ
δέμνια
|
νύμφης |
~τοῖς
μέτα
δαῖτ'
ἀλέγυνε,
βάλεν |
[1, 500] |
καὶ
ὡς
ποταμοὶ
κελάδοντες
~αὐτῇσιν
|
νύμφῃσι |
καὶ
ἑρπετὰ
πάντ'
ἐγένοντο.
~ἤειδεν |
[1, 1000] |
ὑπὲρ
μόρον
αὖτις
ἔμελλεν
~οἴκαδε
|
νυμφιδίους |
θαλάμους
καὶ
λέκτρον
ἱκέσθαι.
~ἀλλά |
[1, 400] |
γὰρ
ἐπαίτιος
ἔπλευ
ἀέθλων:
~αὐτὸς
|
νῦν |
ἄγε
νῆα
σὺν
ἀρτεμέεσσιν
ἑταίροις |
[1, 300] |
ἀριστήων
ἐπαρωγῇ.
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
|
νῦν |
αὖθι
μετ'
ἀμφιπόλοισιν
ἕκηλος
~μίμνε |
[1, 650] |
δὲ
πάγχυ
τάδε
φράζεσθαι
ἄνωγα.
|
~νῦν |
γὰρ
δὴ
παρὰ
ποσσὶν
ἐπήβολός |
[1, 250] |
δὲ
πάντα
πάλαι
θρεπτήρια
πέσσω.
|
~νῦν |
γε
μὲν
ἡ
τὸ
πάροιθεν |
[1, 350] |
ὡς
καὶ
πρίν,
ἐρητύοιτο
κέλευθα.
|
~νῦν |
γε
μὲν
ἤδη
Φοῖβον
ἀρεσσάμενοι |
[1, 0] |
ἀοιδοὶ
~Ἄργον
Ἀθηναίης
καμέειν
ὑποθημοσύνῃσιν.
|
~νῦν |
δ'
ἂν
ἐγὼ
γενεήν
τε |
[1, 400] |
ἐς
Ὀρτυγίην
ἀπερείσια
δῶρα
κομίσσω.
|
~νῦν |
δ'
ἴθι,
καὶ
τήνδ'
ἧμιν, |
[1, 450] |
τ'
ἀνάλκιδας
ἄνδρας
ἀτύζει;
~ἴστω
|
νῦν |
δόρυ
θοῦρον,
ὅτῳ
περιώσιον
ἄλλων |
[1, 800] |
εἰν
ἁλὶ
ναιετάουσιν.
~ἀλλ'
ἄγε
|
νῦν |
ἐπὶ
νῆα
κιὼν
ἑτάροισιν
ἐνίσπες |
[1, 700] |
αἴ
κ'
ἐθέλητε,
~κέκλεται
αὐτίκα
|
νῦν |
ἐπιβαινέμεν
εὐμενέοντας.
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη: |
[1, 650] |
ἐγών,
εἰ
καί
με
τὰ
|
νῦν |
ἔτι
πεφρίκασιν
~Κῆρες,
ἐπερχόμενόν
που |
[1, 1050] |
ἄφλεκτα
διαζώεσκον
ἔδοντες.
~ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν, |
εὖτ'
ἄν
σφιν
ἐτήσια
χύτλα |
[1, 650] |
μετ'
ἀνθρώποισι
πέλονται;
~ὡς
καὶ
|
νῦν |
ὅδ'
ὅμιλος
ἀνωίστως
ἐφικάνει.
~εἰ |
[1, 0] |
δ'
ὑποφήτορες
εἶεν
ἀοιδῆς.
~Πρῶτά
|
νυν |
Ὀρφῆος
μνησώμεθα,
τόν
ῥά
ποτ' |
[1, 1050] |
ἂμ
πεδίον
λειμώνιον,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~ἀγκέχυται
τόδε
σῆμα
καὶ |
[1, 600] |
πόρε
πάντων
~ἄφθιτον:
οὐδ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
ἀποιχομένου
Ἀχέροντος
~δίνας
ἀπροφάτους |
[1, 800] |
πτολίεθρον,
ἔβαν
πάλιν,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~Θρηικίης
ἄροσιν
χιονώδεα
ναιετάουσιν. |
[1, 1350] |
μαστεύοντες
ἀπολλήξειν
καμάτοιο.
~τούνεκεν
εἰσέτι
|
νῦν |
περ
Ὕλαν
ἐρέουσι
Κιανοί,
~κοῦρον |
[1, 450] |
μιν
ἐπιλλίζων
ἠμείβετο
κερτομίοισιν:
~Ἄγρει
|
νυν |
τόδε
σῇσι
θεοπροπίῃσιν
ἐνίσπες,
~εἰ |
[1, 650] |
εἴ
κε
δαεῖεν.
~ἡμετέρη
μὲν
|
νῦν |
τοίη
παρενήνοθε
μῆτις:
~ὑμέων
δ' |
[1, 300] |
πέλονται
ἐς
Αἰήταο
κέλευθοι
~τούνεκα
|
νῦν |
τὸν
ἄριστον
ἀφειδήσαντες
ἕλεσθε
~ὄρχαμον |
[1, 750] |
παρακλιδὸν
ἀγνυμένοιο
~πῖπτεν,
ἐπεσσύμενος
Πελοπήια
|
νῶτα |
δαΐξαι.
~Ἐν
καὶ
Ἀπόλλων
Φοῖβος |
[1, 200] |
~χρυσείαις
φολίδεσσι
διαυγέας:
ἀμφὶ
δὲ
|
νώτοις |
~κράατος
ἐξ
ὑπάτοιο
καὶ
αὐχένος |
[1, 100] |
ἀγορῇσιν
~δεσμοῖς
ἰλλόμενον
μεγάλων
ἀπεθήκατο
|
νώτων: |
~αὐτὸς
δ'
ᾗ
ἰότητι
παρὲκ |