Discours, Par. |
[1, 65] |
καὶ
σαφῶς
ἴδῃς
τὴν
διαφορὰν
|
τῶν |
ἄλλων,
ἃ
λανθάνει
τοὺς
ἀνοήτους. |
[1, 5] |
ἕνεκεν
φθεγγόμενοι
πρὸς
αὑτοὺς
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἀεὶ
τὸν
ἐντυγχάνοντα;
ὥσπερ |
[1, 10] |
δυνατὸς
ἄρχων
οὐδ´
ἐγκρατὴς
οὔτε
|
τῶν
|
ἄλλων
οὐδενός,
οὐδ´
ἔσται
ποτὲ |
[1, 20] |
φιλόπονος
μᾶλλόν
ἐστιν
ἢ
πολλοὶ
|
τῶν |
ἄλλων
φιλήδονοι
καὶ
φιλοχρήματοι.
ἐπίσταται |
[1, 20] |
οἴεται
μᾶλλον
ἑνὸς
ὄντος
ἢ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ἁπάντων.
καὶ
τοίνυν
εὐεργετῶν |
[1, 60] |
δυομένου
πάσης
ἦρχε
γῆς
καὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ἁπάντων,
(παρ´
οἷς
ἱερά |
[1, 10] |
ἐν
τοῖς
ὄρεσι
μηδὲν
ἧττον
|
τῶν |
ἀνθρώπων
συγχωρῇ
τε
καὶ
ποιῇ |
[1, 80] |
διὰ
τοῦτο
τῆς
γῆς
καὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
σωτῆρα
εἶναι,
οὐχ
ὅτι |
[1, 20] |
πατέρα
δὲ
τῶν
πολιτῶν
καὶ
|
τῶν |
ἀρχομένων
οὐ
λόγῳ
κεκλῆσθαι
μόνον, |
[1, 10] |
τῷ
βουλεύεσθαι
καὶ
φροντίζειν
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἀρχομένων,
(οὐχ
ὥστε
ἀκολασταίνειν
καὶ |
[1, 30] |
καὶ
αὐτὸς
οὐ
τὸν
παρὰ
|
τῶν |
βαναύσων
καὶ
ἀγοραίων
ἀγαπᾷ
ἔπαινον, |
[1, 45] |
δυναμένοις
διοικεῖν·
~οὕτω
δὴ
καὶ
|
τῶν |
βασιλέων,
ἅτε
οἶμαι
παρὰ
τοῦ |
[1, 80] |
ἀρέσειε
τῶν
πραγμάτων
καὶ
ποτέρα
|
τῶν |
γυναικῶν.
Ἀλλὰ
τὴν
μὲν
ἑτέραν, |
[1, 0] |
ἐκ
τοῦ
θαλάμου
καὶ
παρὰ
|
τῶν |
γυναικῶν
οὐχ
ὅπως
Τιμόθεος
ἢ |
[1, 25] |
τε
καὶ
ὕπνῳ
δι´
ἡμέρας,
|
τῶν |
δ´
ἐπιβατῶν
καὶ
τῆς
νεὼς
|
[1, 25] |
μήτε
γυμνάζων
μήτε
πονεῖν
παρακελευόμενος,
|
τῶν |
δὲ
ἄλλων
ἀνθρώπων
ἠμέλησεν,
ὅμοιός |
[1, 30] |
μὲν
ὄντας
φίλους
ἀθύμους
ποιῶν,
|
τῶν |
δὲ
ἄλλων
μηδένα
ἐπιθυμεῖν
τῆς |
[1, 20] |
ὅπως
τῶν
ἐλευθέρων,
ἀλλὰ
μηδὲ
|
τῶν |
δούλων
χαίρει
καλούμενος·
(βασιλεύειν
γὰρ |
[1, 55] |
πάντων
φιλοπονώτατος
καὶ
πολὺ
κρείττων
|
τῶν |
ἐκεῖ}
ταῦτα
μὲν
οὖν
λέγεται |
[1, 0] |
ἀνδρείους
καὶ
μεγαλόφρονας
εὑρεῖν
λόγους
|
τῶν |
ἐκείνου
κρουμάτων,
~ἔτι
δὲ
μὴ |
[1, 20] |
ἐπιδείκνυσθαι·
δεσπότης
δὲ
οὐχ
ὅπως
|
τῶν |
ἐλευθέρων,
ἀλλὰ
μηδὲ
τῶν
δούλων |
[1, 30] |
ἀγαπᾷ
ἔπαινον,
ἀλλὰ
τὸν
παρὰ
|
τῶν |
ἐλευθέρων
καὶ
γενναίων,
οἷς
οὐκ |
[1, 20] |
καὶ
τοίνυν
εὐεργετῶν
ἥδεται
πλείω
|
τῶν |
εὐεργετουμένων,
καὶ
μόνης
ταύτης
ἐστὶ |
[1, 30] |
βεβαιότερα
καὶ
κρείττω
τῆς
ἀπὸ
|
τῶν |
εὐνοούντων
φυλακῆς;
(ὁπόσους
γὰρ
ἄν |
[1, 20] |
ἀρχὴν
οὐ
τῶν
χρημάτων
οὐδὲ
|
τῶν |
ἡδονῶν,
ἀλλὰ
τῆς
ἐπιμελείας
καὶ |
[1, 65] |
ἑώρα
βουλόμενον
ἄρχειν
αὐτόν,
οὐ
|
τῶν |
ἡδονῶν
οὐδὲ
τῶν
πλεονεξιῶν
ἐπιθυμοῦντα, |
[1, 55] |
οὐδενὸς
ἄξια
πρὸς
τὴν
παρὰ
|
τῶν |
θεῶν
ἐπίπνοιαν
καὶ
φήμην.
ὅσοι |
[1, 25] |
καὶ
δουλοπρεπές,
ὁρῶν
ὅτι
καὶ
|
τῶν |
θηρίων
τὰ
δειλότατα
καὶ
ἀγεννέστατα, |
[1, 35] |
ἀεὶ
τοὺς
θνητοὺς
καὶ
τὰ
|
τῶν |
θνητῶν
διέποντας
ἐπιμελεῖσθαι,
πρὸς
ἐκεῖνον |
[1, 40] |
δεομένοις,
Φύξιος
δὲ
διὰ
τὴν
|
τῶν |
κακῶν
ἀπόφυξιν,
Ξένιος
δέ,
ὅτι |
[1, 40] |
Κτήσιος
δὲ
καὶ
Ἐπικάρπιος,
ἅτε
|
τῶν |
καρπῶν
αἴτιος
καὶ
δοτὴρ
πλούτου |
[1, 65] |
πλείστους
πειρωμένους
αὐτῆς
οἴχεσθαι
κατὰ
|
τῶν |
κρημνῶν
καὶ
τοῦ
ῥεύματος,
ἅτε |
[1, 60] |
δὲ
τοῖς
δοθεῖσι
τὴν
εὔνοιαν
|
τῶν |
λαβόντων.
(οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
ἐκεῖνο |
[1, 10] |
νομέα
καὶ
ποιμένα
τῷ
ὄντι
|
τῶν |
λαῶν
γιγνόμενον,
οὐχ
ἑστιάτορα
καὶ |
[1, 55] |
ἔλεγεν,
οὐχ
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ
|
τῶν |
λεγομένων
ἐνθέων
ἀνδρῶν
καὶ
γυναικῶν, |
[1, 20] |
ἑκούσιόν
τε
καὶ
εὔδαιμον.
(καὶ
|
τῶν |
μὲν
ἀγαθῶν
ἀφειδέστατός
ἐστιν,
ὡς |
[1, 55] |
τινὶ
τῆς
Βοιωτίας
αὐτῶν
ἀκοῦσαι
|
τῶν |
Μουσῶν·
ὅσοι
δὲ
ἄνευ
δαιμονίου |
[1, 65] |
τοσοῦτον
ὥστ´
ἐκείνη
μὲν
ἐπάνω
|
τῶν |
νεφῶν
ἐστιν,
ἐν
αὐτῷ
τῷ |
[1, 65] |
κατωτέρω,
περὶ
αὐτὴν
μάλιστα
τὴν
|
τῶν |
νεφῶν
συστροφήν,
σκοτεινὴ
καὶ
ἀχλυώδης. |
[1, 0] |
ὅπως
Τιμόθεος
ἢ
ἄλλος
τις
|
τῶν |
νεωτέρων,
ἀλλ´
οὐδὲ
Μαρσύας
αὐτὸς
|
[1, 40] |
καὶ
τοῦτο
ἀρχὴ
φιλίας,
μηδὲ
|
τῶν |
ξένων
ἀμελεῖν
μηδὲ
ἀλλότριον
ἡγεῖσθαι |
[1, 40] |
κλήσει.
(καλὸν
οὖν
εἰπεῖν
ὑπὲρ
|
τῶν |
ὅλων
τῆς
διοικήσεως
ὁποῖόν
γε |
[1, 80] |
ἥρπαζεν
ὅ,
τι
ἔχοι
τις
|
τῶν |
παριόντων
καὶ
τὸ
βραχύτατον.
(ἡ |
[1, 80] |
δὲ
καὶ
λευκοί
τινες
φαινόμενοι
|
τῶν |
πέπλων·
πολλὰ
δὲ
καὶ
κατέρρηκτο |
[1, 65] |
αὐτόν,
οὐ
τῶν
ἡδονῶν
οὐδὲ
|
τῶν
|
πλεονεξιῶν
ἐπιθυμοῦντα,
ὧν
ἕνεκεν
οἱ |
[1, 20] |
ὀνόματος
τῆς
φιλίας·
πατέρα
δὲ
|
τῶν |
πολιτῶν
καὶ
τῶν
ἀρχομένων
οὐ |
[1, 80] |
ὁ
Ἑρμῆς
πότερα
αὐτὸν
ἀρέσειε
|
τῶν |
πραγμάτων
καὶ
ποτέρα
τῶν
γυναικῶν. |
[1, 0] |
μαλακὸν
αὔλημα
οὐδὲ
ἀναβεβλημένον
οὐδὲ
|
τῶν
|
πρὸς
ἄνεσιν
καὶ
ῥᾳθυμίαν
ἀγόντων, |
[1, 5] |
λόγος,
οἷοι
γεγόνασιν
{οἱ}
πολλοὶ
|
τῶν |
πρότερον,
ἀνενδεὴς
καὶ
τέλειος
ἡγεμὼν |
[1, 55] |
ψυχῇ
ποτε}
ἀνθρώπων
ἐγένοντο
διὰ
|
τῶν |
πρώτων
μαντικῶν
τε
καὶ
θείων |
[1, 25] |
πέφυκεν·
ὅστις
μὲν
γὰρ
ὑπερόπτης
|
τῶν |
στρατευομένων
καὶ
οὐδεπώποτε
ἢ
σπανίως |
[1, 30] |
τοσαύταις
δὲ
διανοίαις
διανοεῖται
περὶ
|
τῶν |
συμφερόντων.
διαφέρει
γὰρ
οὐδὲν
ἢ
|
[1, 80] |
καὶ
πονηροὺς
ἀνθρώπους
ἐκόλαζε
καὶ
|
τῶν |
ὑπερηφάνων
τυράννων
κατέλυε
καὶ
ἀφῃρεῖτο |
[1, 30] |
τίνος
δὲ
ἔπαινος
ἡδίων
ἢ
|
τῶν |
φίλων;
παρὰ
τίνος
δὲ
τἀληθὲς |
[1, 5] |
ἔδωκε
θεός·
μόνος
δὲ
ὁ
|
τῶν |
φρονίμων
τε
καὶ
σοφῶν
λόγος, |
[1, 20] |
ἡδονῶν,
ἀλλὰ
τῆς
ἐπιμελείας
καὶ
|
τῶν |
φροντίδων·
ὥστε
καὶ
φιλόπονος
μᾶλλόν |
[1, 20] |
ἔχειν
διὰ
τὴν
ἀρχὴν
οὐ
|
τῶν |
χρημάτων
οὐδὲ
τῶν
ἡδονῶν,
ἀλλὰ |