Discours, Par. |
[1, 55] |
καί
σου
καταφρονεῖν
τινες
μέλλοιεν
|
ὡς
|
ἀδολέσχου
καὶ
πλάνητος.
(οἱ
γὰρ |
[1, 65] |
μὲν
βασίλειος
ἀσφαλῆ
καὶ
πλατεῖαν,
|
ὡς |
ἀκινδύνως
τε
καὶ
ἀπταίστως
δι´ |
[1, 55] |
κατοχῆς
καὶ
ἐπιπνοίας
λόγους
τινὰς
|
ὡς |
ἀληθεῖς
παρ´
αὑτῶν
ἐκόμισαν
εἰς |
[1, 70] |
καὶ
ἠρυθρίασεν,
τιμῶν
καὶ
σεβόμενος,
|
ὡς |
ἂν
ἀγαθὸς
παῖς
μητέρα
γενναίαν. |
[1, 65] |
οἱ
πολλοὶ
τούτου
ἐρῶσιν,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἂν
δύνηται
πλεῖστα
καὶ
πλείστους |
[1, 40] |
πολέμιον
μηδένα
μηδενός,
Ἱκέσιος
δὲ
|
ὡς |
ἂν
ἐπήκοός
τε
καὶ
ἵλεως |
[1, 50] |
δρυῶν
συστροφὴν
οἷον
ἄλσος,
ᾠχόμην
|
ὡς
|
ἀποψόμενος
ἐντεῦθεν
ὁδόν
τινα
ἢ |
[1, 50] |
ἤθεσιν,
ἐπιμιγνύμενος.
(καὶ
δὴ
βαδίζων
|
ὡς |
ἀφ´
Ἡραίας
εἰς
Πῖσαν
παρὰ |
[1, 50] |
{ἢ
Ἀρκαδίας}
ὑπὲρ
Ἡρακλέους
διηγουμένης.
|
~ὡς |
γὰρ
ἔτυχον
ἐν
τῇ
φυγῇ |
[1, 60] |
δὲ
καὶ
ταῦτα
περὶ
Ἡρακλέους,
|
ὡς |
γυμνὸς
ᾔει
μόνον
ἔχων
λεοντῆν |
[1, 80] |
μάλιστα
δὴ
πάντων
ἀπολέσαι
ζητοῦσα.
|
(ὡς |
δὲ
καὶ
ταῦτα
ἱκανῶς
τεθέατο, |
[1, 35] |
θνητῶν
διέποντας
ἐπιμελεῖσθαι,
πρὸς
ἐκεῖνον
|
ὡς |
δυνατόν
ἐστιν
εὐθύνοντας
καὶ
ἀφομοιοῦντας |
[1, 10] |
τε
καὶ
Μούσας
καὶ
Ἀπόλλωνα
|
ὡς |
δυνατὸν
προθύμως
διελθεῖν.
(φέρε
εἴπωμεν |
[1, 40] |
τοῖς
σοῖς
ἤθεσιν
ὅμοιον
αὑτὸν
|
ὡς |
δυνατὸν
φαίνηται
παρέχων,
οὗτος
ἂν |
[1, 50] |
ἀδίκων
πραγμάτων·
ἐπῄειν
δ´
οὖν
|
ὡς |
ἐδυνάμην
πλείστην
γῆν
ἐν
ἀγύρτου |
[1, 10] |
χρηστοῦ
βασιλέως,
ἐν
βραχεῖ
περιλαμβάνοντες
|
ὡς |
ἔνεστιν,
ᾧ
ἔδωκε
Κρόνου
παῖς |
[1, 75] |
αὑτὴν
τῇ
Βασιλείᾳ,
πολὺ
δέ,
|
ὡς |
ἐνόμιζεν,
ὑψηλοτέρῳ
καὶ
κρείττονι
τῷ
|
[1, 40] |
κτήσεως,
οὐ
πενίας
οὐδὲ
ἀπορίας,
|
ὡς |
εὐθὺς
ἁπάσας
ταύτας
δέον
ἕπεσθαι
|
[1, 70] |
αὐτῇ
γυναῖκας.
Τίνες
εἰσίν;
ἔφη·
|
ὡς |
εὐσχήμονες
καὶ
μεγαλοπρεπεῖς
καὶ
ἀρρενωποί. |
[1, 50] |
καὶ
βακτηρίας,
νομέων
τινῶν
ἀναθήματα,
|
ὡς |
ἐφαίνετο,
ὀλίγον
δὲ
ἀπωτέρω
καθημένην |
[1, 10] |
γιγνόμενον,
οὐχ
ἑστιάτορα
καὶ
δαιτυμόνα,
|
ὡς |
ἔφη
τις.
ἐν
ἄλλοις
δὲ |
[1, 0] |
οὕτως
ἡ
τῆς
μουσικῆς
δύναμις
|
ὡς |
ἡ
τοῦ
βασιλέως
διάνοια
σύντονος |
[1, 50] |
φωνῇ
τόν
τε
τόπον
ἔφραζεν
|
ὡς |
Ἡρακλέους
ἱερὸς
εἴη,
καὶ
περὶ |
[1, 25] |
τὸ
πολεμεῖν,
εἰρηνικὸς
δὲ
οὕτως
|
ὡς |
μηδὲν
ἀξιόμαχον
αὐτῷ
λείπεσθαι.
καὶ |
[1, 75] |
τὰ
περὶ
τὴν
εἴσοδον
ἐδείκνυεν,
|
ὡς |
μία
μὲν
ἐφαίνετο
πρόδηλος,
καὶ |
[1, 10] |
ἡδοναῖς
καὶ
παντοίαις
ἐπιθυμίαις,
ἀλλ´
|
ὡς
|
οἷόν
τε
προσέχοντα
τὸν
νοῦν |
[1, 80] |
βασιλεύειν
τοῦ
σύμπαντος
ἀνθρώπων
γένους,
|
ὡς |
ὄντι
ἱκανῷ.
τοιγαροῦν
ὅπου
μὲν |
[1, 10] |
σοφοῖς
τε
καὶ
ἀληθέσιν
ἀνδράσιν,
|
ὡς |
οὐδείς
ποτε
πονηρὸς
καὶ
ἀκόλαστος |
[1, 75] |
ἐτέρπετο
καὶ
προσεῖχε
τὸν
νοῦν,
|
ὡς |
οὐδέποτε
αὐτῶν
ἐπιλησόμενος.
ἐντεῦθεν
δὴ |
[1, 20] |
τῶν
μὲν
ἀγαθῶν
ἀφειδέστατός
ἐστιν,
|
ὡς |
οὐδέποτε
ἐπιλειψόντων,
κακοῦ
δὲ
ἧττον |
[1, 10] |
ἀξιοῖ
δι´
ὅλης
τῆς
νυκτός,
|
ὡς |
οὐκ
οὖσαν
αὐτῷ
σχολὴν
ῥᾳθυμεῖν. |
[1, 10] |
ἐμοὶ
δοκεῖν,
καὶ
τοῦτο
ἔφη,
|
ὡς |
οὐχ
ἅπαντας
παρὰ
τοῦ
Διὸς |
[1, 55] |
νῦν
ἐσμεν.
(ἦν
μὲν
γάρ,
|
ὡς |
πάντες
λέγουσι,
Διὸς
υἱὸς
ἐξ |
[1, 65] |
ψόφον
τε
καὶ
ἦχον
ἀναδιδόντος,
|
ὡς |
τοῖς
κάτωθεν
ἀναβλέπουσι
μίαν
ὁρᾶσθαι |
[1, 70] |
πρόσωπον
φαιδρὸν
ὁμοῦ
καὶ
σεμνόν,
|
ὡς |
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
ἅπαντας
θαρρεῖν |
[1, 65] |
τε
καὶ
σκολιὰν
καὶ
βίαιον,
|
ὡς |
τοὺς
πλείστους
πειρωμένους
αὐτῆς
οἴχεσθαι |