Discours, Par. |
[1, 35] |
αἰτιάσασθαι;
τίς
δὲ
εὐτυχέστερος
ἐκείνου
|
τοῦ |
ἀνδρός,
ὅστις
ἀγαθὸς
ὢν
οὐδένα |
[1, 40] |
καὶ
φανερωτέρα
πᾶσιν
ἡ
παρὰ
|
τοῦ |
ἄρχοντος
πλημμέλεια.
(ὥσπερ
οὖν
ὅσοι |
[1, 15] |
θηρίων
εὐνούστεροι
εἶεν
τοῖς
ἀρχομένοις
|
τοῦ |
βασιλεύοντος
ἀνθρώπων
ἡμέρων
καὶ
ὁμοφύλων. |
[1, 0] |
τῆς
μουσικῆς
δύναμις
ὡς
ἡ
|
τοῦ |
βασιλέως
διάνοια
σύντονος
οὖσα
καὶ |
[1, 40] |
δέον
ἕπεσθαι
τὰς
δυνάμεις
τῇ
|
τοῦ |
βασιλέως
δυνάμει
τε
καὶ
κλήσει. |
[1, 40] |
ὄφελος,
Ὁμόγνιος
δὲ
διὰ
τὴν
|
τοῦ
|
γένους
κοινωνίαν
θεοῖς
τε
καὶ |
[1, 65] |
ἐπέδειξε
τὴν
φύσιν
τοῦ
χωρίου.
|
τοῦ |
δὲ
Ἡρακλέους,
ἅτε
νέου
καὶ |
[1, 10] |
ἔφη,
ὡς
οὐχ
ἅπαντας
παρὰ
|
τοῦ |
Διὸς
ἔχοντας
τὸ
σκῆπτρον
οὐδὲ |
[1, 45] |
τῶν
βασιλέων,
ἅτε
οἶμαι
παρὰ
|
τοῦ |
Διὸς
ἐχόντων
τὴν
δύναμιν
καὶ |
[1, 45] |
ἂν
τὸν
λόγον,
τὸν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
Διὸς
καὶ
τῆς
τοῦ
παντὸς
|
[1, 45] |
πρὸς
ἐκεῖνον
βλέπων
{πρὸς}
τὸν
|
τοῦ |
Διὸς
νόμον
τε
καὶ
θεσμὸν |
[1, 35] |
μεγίστην
ἔχοντα
δόξαν
ἐπὶ
δικαιοσύνῃ,
|
τοῦ |
Διὸς
ὁμιλητὴν
ἔφη
γενέσθαι.
καὶ |
[1, 75] |
διαφέρουσα
τὸ
εἶδος.
~ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
ἐπὶ
θάτερα
μέρους
γυνὴ
σφόδρα |
[1, 70] |
τὴν
ὄψιν
ἀναβλέψαι
πρὸς
τὸν
|
τοῦ |
ἡλίου
κύκλον·
καθεστηκὸς
δὲ
καὶ |
[1, 0] |
οὐκ
ἄν
ποτε
ἤγειρεν
ἐκ
|
τοῦ |
θαλάμου
καὶ
παρὰ
τῶν
γυναικῶν |
[1, 55] |
συμβαλεῖν.
ἔστι
δὲ
περὶ
τοῦδε
|
τοῦ |
θεοῦ,
παρ´
ᾧ
νῦν
ἐσμεν. |
[1, 35] |
ἀνάξιοι
τυγχάνειν
ταύτης
τῆς
προσηγορίας,
|
τοῦ |
θεοῦ
τούτου
μαθητάς
τε
καὶ |
[1, 80] |
περιέβλεπε
καὶ
ἀνεπήδα
πολλάκις
ἐκ
|
τοῦ |
θρόνου.
τὸ
δὲ
χρυσίον
αἴσχιστα |
[1, 15] |
τὸ
προσταττόμενον.
~οὐκοῦν
λέγωμεν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
καθ´
Ὅμηρόν
τε
καὶ
τῇ |
[1, 45] |
ἐπεὶ
δὲ
πλείων
ἐστὶ
{παντὸς}
|
τοῦ |
καιροῦ
τοῦ
παρόντος
καὶ
δεόμενος |
[1, 30] |
αὐτοῦ
φιλίας,
ἀποστερῶν
δ´
ἑαυτὸν
|
τοῦ |
καλλίστου
καὶ
ὠφελιμωτάτου
κτήματος
φιλίας. |
[1, 65] |
εἴ
τῳ
δεδομένον
εἴη
παρὰ
|
τοῦ |
μεγίστου
θεῶν·
ἡ
δὲ
ἑτέρα |
[1, 35] |
ἐγὼ
μὲν
ἐπεθύμουν
διελθεῖν
περὶ
|
τοῦ |
μεγίστου
καὶ
πρώτου
βασιλέως
καὶ |
[1, 0] |
οὕτω
σφόδρα
ἐπαρθῆναι
αὐτὸν
ὑπὸ
|
τοῦ |
μέλους
τῆς
μουσικῆς
καὶ
τοῦ |
[1, 45] |
αὐτὸς
ἔῃ
καὶ
ἀμύμονα
εἰδῇ,
|
τοῦ |
μέντοι
κλέος
εὐρὺ
διὰ
ξεῖνοι |
[1, 35] |
ἡγουμένου;
τίνος
δὲ
ἀλυπότερος
ἢ
|
τοῦ |
μηδὲν
ἔχοντος
αὑτὸν
αἰτιάσασθαι;
τίς |
[1, 35] |
φυλάττουσιν;
τίνος
δὲ
ἡδίων
ἢ
|
τοῦ |
μηδένα
ἐχθρὸν
ἡγουμένου;
τίνος
δὲ |
[1, 60] |
ἐποιεῖτο,
ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα
ἐνόμιζε
|
τοῦ |
μηδενὸς
ἄξια,
πλὴν
ὅσον
δοῦναι |
[1, 55] |
καὶ
πονηρούς.
ἄκουε
δὴ
τοῦδε
|
τοῦ |
μύθου
σφόδρα
ἐγρηγορώς
τε
καὶ |
[1, 15] |
γὰρ
ἀγέλης
βοῶν
κήδεται
μᾶλλον
|
τοῦ |
νέμοντος;
τίς
δὲ
ποιμνίοις
ὠφελιμώτερός |
[1, 5] |
τὸ
πρέπον
ἢ
κολάζων
πικρότερον
|
τοῦ |
νομίμου
καὶ
ἐπιεικοῦς
ἢ
χαλεπαίνων |
[1, 20] |
δὲ
συνήθεις
φίλους,
μὴ
καταγελῶντα
|
τοῦ |
ὀνόματος
τῆς
φιλίας·
πατέρα
δὲ |
[1, 5] |
θεῶν
τιμὰς
καὶ
ἀνθρώπων
ἐπιμέλειαν,
|
τοῦ |
παντὸς
ἂν
ἦν
ἄξιος
Ἀλεξάνδρῳ |
[1, 45] |
ὑπὲρ
τοῦ
Διὸς
καὶ
τῆς
|
τοῦ |
παντὸς
φύσεως.
ἐπεὶ
δὲ
πλείων |
[1, 45] |
πλείων
ἐστὶ
{παντὸς}
τοῦ
καιροῦ
|
τοῦ |
παρόντος
καὶ
δεόμενος
ἀποδείξεων
ἀκριβεστέρων, |
[1, 25] |
ἀβλαβεῖ
τοὺς
μὲν
προσλιπαροῦντας
μετὰ
|
τοῦ |
πεποιθότος
περιγίγνεται
βιοῦν·
τοὺς
δὲ |
[1, 15] |
ποιμένος;
τίς
δὲ
μᾶλλον
φίλιππος
|
τοῦ |
πλείστων
μὲν
ἄρχοντος
ἵππων,
πλεῖστα |
[1, 75] |
τὸ
ἐκείνης
ἦθος
ἀντὶ
μὲν
|
τοῦ |
προσφιλοῦς
μειδιάματος
ταπεινὸν
ἐσεσήρει
καὶ |
[1, 65] |
οἴχεσθαι
κατὰ
τῶν
κρημνῶν
καὶ
|
τοῦ |
ῥεύματος,
ἅτε
οἶμαι
παρὰ
δίκην |
[1, 0] |
τοῦ
μέλους
τῆς
μουσικῆς
καὶ
|
τοῦ |
ῥυθμοῦ
τῆς
αὐλήσεως.
τὸ
δὲ |
[1, 75] |
ἐσεσήρει
καὶ
ὕπουλον,
ἀντὶ
δὲ
|
τοῦ |
σεμνοῦ
βλέμματος
σκυθρωπὸν
ὑφεωρᾶτο
καὶ |
[1, 80] |
ἂν
αὐτὴν
ὤσαιμι
κατὰ
τούτου
|
τοῦ |
σκοπέλου
καὶ
ἀφανίσαιμι.
ταῦτ´
οὖν |
[1, 20] |
γίγνεσθαι
πέφυκεν
ἤπερ
ὁ
ἥλιος
|
τοῦ |
σκότους.
ὃν
οἱ
μὲν
ἰδόντες |
[1, 80] |
ἔφρασεν.
(κἀκεῖνος
ἐπέτρεψεν
αὐτῷ
βασιλεύειν
|
τοῦ |
σύμπαντος
ἀνθρώπων
γένους,
ὡς
ὄντι |
[1, 55] |
λόγοι
περὶ
θεῶν
τε
καὶ
|
τοῦ |
σύμπαντος,
οὐκ
ἄνευ
θείας
ποτε |
[1, 10] |
τε
ἤθη
καὶ
τὴν
διάθεσιν
|
τοῦ |
χρηστοῦ
βασιλέως,
ἐν
βραχεῖ
περιλαμβάνοντες |
[1, 65] |
ὁ
Ἑρμῆς
ἐπέδειξε
τὴν
φύσιν
|
τοῦ |
χωρίου.
τοῦ
δὲ
Ἡρακλέους,
ἅτε |