Discours, Par.
[1, 75]	αὐτὸν φέρουσα τὸν κρημνόν, πολλαὶ	δὲ	ἄδηλοι καὶ ἀφανεῖς διαδύσεις, καὶ
[1, 25]	μισεῖν καὶ ἀποδρᾶναι θέλειν, τοὺς	δὲ	αἰδουμένους παραμένειν καὶ θαυμάζειν. (τὴν
[1, 30]	ὀφθαλμοῖς ἃ βούλεται ὁρᾷ, τοσαύταις	δὲ	ἀκοαῖς ἃ δεῖ ἀκούει, τοσαύταις
[1, 20]	συγγενόμενοι οὐκ ἐθέλουσιν ἀπολιπεῖν, οἱ	δὲ	ἀκούοντες ἐπιθυμοῦσιν ἰδεῖν μᾶλλον ἢ
[1, 65]	ὁρᾶσθαι τὴν ἄνω κορυφήν, τὸ	δὲ	ἀληθὲς ἦν δίδυμος ἐκ μιᾶς
[1, 25]	γυμνάζων μήτε πονεῖν παρακελευόμενος, τῶν	δὲ	ἄλλων ἀνθρώπων ἠμέλησεν, ὅμοιός ἐστι
[1, 30]	ὄντας φίλους ἀθύμους ποιῶν, τῶν	δὲ	ἄλλων μηδένα ἐπιθυμεῖν τῆς αὐτοῦ
[1, 35]	τοῦ μηδένα ἐχθρὸν ἡγουμένου; τίνος	δὲ	ἀλυπότερος ἢ τοῦ μηδὲν ἔχοντος
[1, 55]	αὐτῶν ἀκοῦσαι τῶν Μουσῶν· ὅσοι	δὲ	ἄνευ δαιμονίου κατοχῆς καὶ ἐπιπνοίας
[1, 15]	ὅσον ἐστὶν ἐκείνῳ ὅμοιος, τὸν	δὲ	ἀνόμοιον ἐξελέγχει τε καὶ ὀνειδίζει.
[1, 25]	ἀρχῆς κινδυνεύοντας καὶ πονοῦντας, τὸν	δὲ	ἀνόνητον καὶ ἄνοπλον ὄχλον διατελεῖ
[1, 70]	ἀθόρυβον κατέχειν τὸν τόπον. ἦν	δὲ	ἅπαντα μεστὰ καρπῶν τε καὶ
[1, 50]	τινῶν ἀναθήματα, ὡς ἐφαίνετο, ὀλίγον	δὲ	ἀπωτέρω καθημένην γυναῖκα ἰσχυρὰν καὶ
[1, 80]	ἀπηχθάνετο, πάντας δὲ ὑπενόει. καθημένη	δὲ	ἀτρεμίζειν οὐκ ἐδύνατο, θαμινὰ δὲ
[1, 50]	ἐκ μητρὸς θεῶν δεδομένην, χρῆσθαι	δὲ	αὐτῇ τούς τε νομέας πάντας
[1, 70]	καὶ φανερωτάτῳ λάμπουσα κάλλει. παρὰ	δὲ	αὐτὴν Εὐνομία, πάνυ ὁμοία καὶ
[1, 75]	οὗτος δὴ {καλεῖται} Νόμος, ὁ	δὲ	αὐτὸς καὶ λόγος ὀρθὸς κέκληται,
[1, 60]	πανταχοῦ προστάττειν χωρὶς δυνάμεως. ὅτι	δὲ	αὐτουργὸς ἦν καὶ τῇ ψυχῇ
[1, 65]	πολύ γε ἀλλήλων διεστήκεσαν. (ἐκαλεῖτο	δὲ	αὐτῶν ἡ μὲν βασίλειος ἄκρα,
[1, 15]	πλείστων μὲν ἄρχοντος ἵππων, πλεῖστα	δὲ	ἀφ´ ἵππων ὠφελουμένου; (τίνα δὲ
[1, 65]	κελεύσας ἃ δεῖ ποιεῖν. (ὁ	δὲ	ἀφικόμενος εἰς Θήβας, ἔνθα νέος
[1, 80]	τε Ἕλλησι καὶ βαρβάροις· ὅπου	δὲ	βασιλείαν καὶ βασιλέα, ἐτίμα καὶ
[1, 75]	καὶ παντοδαπῶν χρωμάτων πεποικιλμένῳ. τὴν	δὲ	βάσιν οὐκ ἦν ἀσφαλὴς ὁ
[1, 40]	καὶ τὸ κοινὸν ὄφελος, Ὁμόγνιος	δὲ	διὰ τὴν τοῦ γένους κοινωνίαν
[1, 40]	καὶ ἵλεως τοῖς δεομένοις, Φύξιος	δὲ	διὰ τὴν τῶν κακῶν ἀπόφυξιν,
[1, 30]	ἀκοαῖς ἃ δεῖ ἀκούει, τοσαύταις	δὲ	διανοίαις διανοεῖται περὶ τῶν συμφερόντων.
[1, 30]	μὲν εὖ ποιεῖν ἐπιθυμοῦντος, ἅπαντας	δὲ	δυναμένου; ~τί δὲ λυσιτελέστερον ἴσου
[1, 35]	περὶ τὸν ἀγαθὸν βασιλέα. τούτων	δὲ	εἴ τι φαίνεται προσήκειν σοι,
[1, 15]	δὲ ἀφ´ ἵππων ὠφελουμένου; (τίνα	δὲ	εἰκὸς οὕτως εἶναι φιλάνθρωπον ἢ
[1, 70]	ἐστι θεῶν τὸν Ἑρμῆν· ὁ	δὲ	εἶπεν, Αὕτη σοι μακαρία δαίμων
[1, 50]	τινος ἐπετύγχανον τῆς ὁδοῦ, μεταξὺ	δὲ	εἰς ὕλην τινὰ καὶ δυσχωρίαν
[1, 75]	ἅτε οἶμαι θεατὴν ἐσόμενον. (ἐπεὶ	δὲ	εἰσῆλθον, καταλαμβάνουσι τὴν Τυραννίδα καθημένην
[1, 65]	ἑτέρα τυραννική, Τυφῶνος ἐπώνυμος. δύο	δὲ	εἶχον ἔξωθεν ἐφόδους εἰς αὑτάς,
[1, 55]	οὔτε τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις. (ταῦτα	δὲ	ἔλεγεν, οὐχ ὥσπερ οἱ πολλοὶ
[1, 55]	γενέσεως καὶ σωτηρίας. ~Καὶ σὺ	δὲ	ἐλήλυθας, ἔφη, οὐκ ἄνευ θείας
[1, 65]	περιφανῆ καὶ σφόδρα ὑψηλήν, τὰ	δὲ	ἔξωθεν δεινῶς ἀπότομον κρημνοῖς ὀρθίοις
[1, 30]	ταῖς εὐτυχίαις; ὁ παρὰ τίνος	δὲ	ἔπαινος ἡδίων ἢ τῶν φίλων;
[1, 80]	ἐφύλαττεν ἐν τοῖς κόλποις, πάλιν	δὲ	ἐρρίπτει φοβηθεῖσα ἀθρόον, εἶτ´ εὐθὺς
[1, 30]	ἀλυπότερον; τίς δὲ φρουρά, ποῖα	δὲ	ἐρύματα, ποῖα δὲ ὅπλα βεβαιότερα
[1, 80]	παριόντων καὶ τὸ βραχύτατον. (ἡ	δὲ	ἐσθὴς παντοδαπή, τοῦτο μὲν ἁλουργίδων,
[1, 65]	καθαρῷ καὶ αἰθρίῳ ἀέρι, ἡ	δὲ	ἑτέρα πολὺ κατωτέρω, περὶ αὐτὴν
[1, 65]	παρὰ τοῦ μεγίστου θεῶν· ἡ	δὲ	ἑτέρα στενήν τε καὶ σκολιὰν
[1, 65]	ἄκρα, ἱερὰ Διὸς βασιλέως, ἡ	δὲ	ἑτέρα τυραννική, Τυφῶνος ἐπώνυμος. δύο
[1, 80]	τῷ προσώπῳ πάνυ ἀσελγῶς, πάλιν	δὲ	εὐθὺς ἐθρήνει. (ἦν δὲ καὶ
[1, 35]	μηδὲν ἔχοντος αὑτὸν αἰτιάσασθαι; τίς	δὲ	εὐτυχέστερος ἐκείνου τοῦ ἀνδρός, ὅστις
[1, 65]	διὰ πάσης μαντικῆς ἕκαστα. ~ἐπεὶ	δὲ	ἑώρα βουλόμενον ἄρχειν αὐτόν, οὐ
[1, 40]	βούλεται εἶναι ἀλλήλοις φίλους, (ἐχθρὸν	δὲ	ἢ πολέμιον μηδένα μηδενός, Ἱκέσιος
[1, 65]	καὶ ἐν ταὐτῷ σχεδόν, ὑπερέχει	δὲ	ἡ βασίλειος κορυφὴ τοσοῦτον ὥστ´
[1, 30]	γενναίου καὶ φιλοπόνου βασιλέως; τί	δὲ	ἥδιον ἡμέρου καὶ προσφιλοῦς, πάντας
[1, 35]	ὃν πάντες ὁμοίως φυλάττουσιν; τίνος	δὲ	ἡδίων ἢ τοῦ μηδένα ἐχθρὸν
[1, 50]	γυναῖκα ἰσχυρὰν καὶ μεγάλην, τῇ	δὲ	ἡλικίᾳ πρεσβυτέραν, τὰ μὲν ἄλλα
[1, 35]	εὐγνώμονος καὶ ἀγαθῆς φύσεως, μακάριοι	δὲ	ἡμεῖς οἱ συμμετέχοντες. (μετὰ δὲ
[1, 15]	πάντων ἀγέλαι μὲν νομεῖς, ἵπποι	δὲ	ἡνιόχους· κυνηγέται δὲ ὑπὸ κυνῶν
[1, 65]	τὴν φύσιν τοῦ χωρίου. τοῦ	δὲ	Ἡρακλέους, ἅτε νέου καὶ φιλοτίμου,
[1, 70]	Βασιλεία, Διὸς βασιλέως ἔκγονος. ὁ	δὲ	Ἡρακλῆς ἐχάρη καὶ ἐθάρρησε πρὸς
[1, 20]	ἐστιν, ὡς οὐδέποτε ἐπιλειψόντων, κακοῦ	δὲ	ἧττον αἴτιος γίγνεσθαι πέφυκεν ἤπερ
[1, 45]	μῦθον ἐθέλοις τινὰ ἀκοῦσαι, μᾶλλον	δὲ	ἱερὸν καὶ ὑγιῆ λόγον σχήματι
[1, 40]	ἄκοσμος, ὁμοίως μὲν ἰδιώτης, ὁμοίως	δὲ	καὶ ἄρχων ὀνομαζόμενος· πολὺ δὲ
[1, 60]	ὁμιλίας ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἄγων. ἐσήμαινε	δὲ	καὶ δι´ οἰωνῶν καὶ δι´
[1, 5]	πολλοῦ μὲν δεόμενον θάρσους, πολλῆς	δὲ	καὶ ἐπιεικείας. (ὁ γοῦν Τιμόθεος,
[1, 40]	ἀλλότριον ἡγεῖσθαι μηδένα ἀνθρώπων, Κτήσιος	δὲ	καὶ Ἐπικάρπιος, ἅτε τῶν καρπῶν
[1, 40]	θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις, Φίλιος	δὲ	καὶ Ἑταιρεῖος, ὅτι πάντας ἀνθρώπους
[1, 80]	τινες φαινόμενοι τῶν πέπλων· πολλὰ	δὲ	καὶ κατέρρηκτο τῆς στολῆς. χρώματα
[1, 80]	φοινικῶν, τοῦτο δὲ κροκωτῶν· ἦσαν	δὲ	καὶ λευκοί τινες φαινόμενοι τῶν
[1, 45]	οὐχ ἱκανὸς ὢν ἡνίοχος. (λέγει	δὲ	καὶ Ὅμηρος ὧδέ πως· ὃς
[1, 80]	πάλιν δὲ εὐθὺς ἐθρήνει. (ἦν	δὲ	καὶ ὅμιλος περὶ αὐτὴν γυναικῶν
[1, 70]	τὸν τοῦ ἡλίου κύκλον· καθεστηκὸς	δὲ	καὶ ὅμοιον αὐτῆς τὸ εἶδος
[1, 60]	οἷς ἱερά ἐστιν Ἡρακλέους. ἦν	δὲ	καὶ πεπαιδευμένος ἁπλῶς, οὐ πολυτρόπως
[1, 80]	δὴ πάντων ἀπολέσαι ζητοῦσα. (ὡς	δὲ	καὶ ταῦτα ἱκανῶς τεθέατο, πυνθάνεται
[1, 60]	καὶ πανουργήμασιν ἀνθρώπων κακοδαιμόνων. λέγουσι	δὲ	καὶ ταῦτα περὶ Ἡρακλέους, ὡς
[1, 25]	μάλιστα ἔξεστιν εἰρήνην ἄγειν. (φιλέταιρος	δὲ	καὶ φιλοπολίτης καὶ φιλοστρατιώτης ὁμοίως
[1, 70]	εὐθηνούντων ἀπὸ παντὸς γένους· παρῆν	δὲ	καὶ χρυσὸς αὐτόθι ἄπλετος σεσωρευμένος
[1, 15]	τε καὶ ἀρίστοις θεοῖς. (ὅστις	δὲ	κακὸς ὢν ἡγεῖταί ποτε θεοὺς
[1, 40]	κηδεμονίαν καὶ τὸ πρᾷον, Πολιεὺς	δὲ	κατὰ τὸν νόμον καὶ τὸ
[1, 45]	ἔῃ καὶ ἀπηνέα εἰδῇ, τῷ	δὲ	καταρῶνται πάντες βροτοὶ ἄλγε´ ὀπίσσω
[1, 80]	ἁλουργίδων, τοῦτο δὲ φοινικῶν, τοῦτο	δὲ	κροκωτῶν· ἦσαν δὲ καὶ λευκοί
[1, 80]	δὲ ἀτρεμίζειν οὐκ ἐδύνατο, θαμινὰ	δὲ	κύκλῳ περιέβλεπε καὶ ἀνεπήδα πολλάκις
[1, 35]	ἐπιθυμοῦντος, ἅπαντας δὲ δυναμένου; ~τί	δὲ	λυσιτελέστερον ἴσου καὶ δικαίου; τίνος
[1, 15]	τε καὶ ἀμείνων ποιμένος; τίς	δὲ	μᾶλλον φίλιππος τοῦ πλείστων μὲν
[1, 50]	αὐτὴ νέμοι τὰ πρόβατα· ἔχειν	δὲ	μαντικὴν ἐκ μητρὸς θεῶν δεδομένην,
[1, 40]	δὲ καὶ ἄρχων ὀνομαζόμενος· πολὺ	δὲ	μείζων καὶ φανερωτέρα πᾶσιν ἡ
[1, 5]	λόγους τῶν ἐκείνου κρουμάτων, ~ἔτι	δὲ	μὴ ἕνα τρόπον ἡρμοσμένους, ἀλλὰ
[1, 70]	ἀγαθοὺς ἅπαντας θαρρεῖν ὁρῶντας, κακὸν	δὲ	μηδένα δύνασθαι προσιδεῖν, μὴ μᾶλλον
[1, 5]	τοῦτό γ´ ἔδωκε θεός· μόνος	δὲ	ὁ τῶν φρονίμων τε καὶ
[1, 55]	καὶ τῆς Ἑλλάδος ἁπάσης. τοῦτο	δὲ	οἱ πολλοὶ οὐκ ἴσασιν, ἀλλ´
[1, 40]	καὶ τὴν δύναμιν ὠνομασμένος, πατὴρ	δὲ	οἶμαι διά τε τὴν κηδεμονίαν
[1, 30]	φρουρά, ποῖα δὲ ἐρύματα, ποῖα	δὲ	ὅπλα βεβαιότερα καὶ κρείττω τῆς
[1, 55]	Διὸς υἱὸς ἐξ Ἀλκμήνης, βασιλεὺς	δὲ	οὐ μόνον Ἄργους, {ἀλλὰ} καὶ
[1, 60]	λέγεται μάτην ὑπ´ αὐτῶν. ~ἐκεῖνος	δὲ	οὐ μόνον τῆς Ἑλλάδος ἦν
[1, 75]	κινούμενός τε καὶ ὀκλάζων. (ἦν	δὲ	οὐδ´ ἄλλο οὐδὲν ἐν κόσμῳ
[1, 10]	ὡς ἔφη τις. ἐν ἄλλοις	δὲ	οὐδὲ καθεύδειν αὐτὸν ἀξιοῖ δι´
[1, 30]	ἄνδρα τε καὶ βίον; {πόθεν	δὲ	οὐκ ἂν ἔλθοιεν ἐπ´ ἐκεῖνον
[1, 60]	ἔχων λεοντῆν καὶ ῥόπαλον. (τοῦτο	δὲ	οὕτως λέγουσιν, ὅτι ἐκεῖνος οὔτε
[1, 25]	αὐτῷ εἶναι τὸ πολεμεῖν, εἰρηνικὸς	δὲ	οὕτως ὡς μηδὲν ἀξιόμαχον αὐτῷ
[1, 20]	τοῖς ἔργοις τοῦτο ἐπιδείκνυσθαι· δεσπότης	δὲ	οὐχ ὅπως τῶν ἐλευθέρων, ἀλλὰ
[1, 25]	ἡγεῖται βασιλικὸν καὶ φρόνιμον, τὴν	δὲ	πανουργίαν καὶ τὴν ἀπάτην ἀνόητον
[1, 80]	καὶ κατέρρηκτο τῆς στολῆς. χρώματα	δὲ	παντοδαπὰ ἠφίει, φοβουμένη καὶ ἀγωνιῶσα
[1, 20]	καὶ φιλεῖν τοὺς ἐπιμελουμένους, τὸ	δὲ	πάντων συνετώτατον καὶ μάλιστα ἀποδοῦναι
[1, 15]	καὶ ἀγαπῶν τοὺς ἀγαθούς, κηδόμενος	δὲ	πάντων. τίς μὲν γὰρ ἀγέλης
[1, 50]	καθεῖτο. (ταύτην ἕκαστα ἀνηρώτων. ἣ	δὲ	πάνυ πρᾴως καὶ φιλοφρόνως δωρίζουσα
[1, 50]	τοῦτο μὲν παρ´ Ἕλληνας, τοῦτο	δὲ	παρὰ βαρβάρους, αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ
[1, 75]	αὐτὸν οἶμαι τὸν θρόνον, αἱ	δὲ	πάροδοι καὶ ἀτραποὶ πᾶσαι πεφυρμέναι
[1, 55]	ᾧ φημί σε συμβαλεῖν. ἔστι	δὲ	περὶ τοῦδε τοῦ θεοῦ, παρ´
[1, 45]	τῆς τοῦ παντὸς φύσεως. ἐπεὶ	δὲ	πλείων ἐστὶ {παντὸς} τοῦ καιροῦ
[1, 30]	μὲν ταῦτα ἔχοι μετρίως, τοὺς	δὲ	πλησίον αὑτῷ καὶ φίλους καλουμένους
[1, 55]	Ὀρφέα γενέσθαι Μούσης υἱόν, ἄλλον	δὲ	ποιμένα ἐν ὄρει τινὶ τῆς
[1, 15]	κήδεται μᾶλλον τοῦ νέμοντος; τίς	δὲ	ποιμνίοις ὠφελιμώτερός τε καὶ ἀμείνων
[1, 20]	ποιοῦσιν ἀδυνάτους πρὸς αὑτάς, οἱ	δὲ	πόνοι τά τε ἄλλα ὠφελοῦσι
[1, 25]	τοῦ πεποιθότος περιγίγνεται βιοῦν· τοὺς	δὲ	προσιόντας καὶ ὁρῶντας οὐκ ἔκπληξις
[1, 70]	μάλιστα τὴν Ἥραν γράφουσι· (τὸ	δὲ	πρόσωπον φαιδρὸν ὁμοῦ καὶ σεμνόν,
[1, 30]	τούτου καιρὸς ᾖ, φίλου; τίς	δὲ	συγχαίρειν ἑτοιμότερος ἐν ταῖς εὐτυχίαις;
[1, 20]	μὲν στρατιώτας συστρατιώτας προσειπεῖν, τοὺς	δὲ	συνήθεις φίλους, μὴ καταγελῶντα τοῦ
[1, 30]	ἁπάσας ὑπὲρ ἐκείνου προνοουμένας. (ἵνα	δὲ	τὰ πολλὰ ἀφεὶς εἴπω τὸ
[1, 30]	ἢ τῶν φίλων; παρὰ τίνος	δὲ	τἀληθὲς ἀλυπότερον; τίς δὲ φρουρά,
[1, 40]	καὶ θεοφιλὴς καὶ κόσμιος, ὁ	δὲ	ταράττων ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ καὶ
[1, 80]	ζήλου καὶ μακαρισμοῦ ἀξία, ταύτην	δὲ	τὴν ὑστέραν ἐχθίστην ἔγωγε ἡγοῦμαι
[1, 50]	πόλεσιν οὐ πάνυ προσῄειν, (περὶ	δὲ	τὴν χώραν διέτριβον, ἅτε πολλὴν
[1, 20]	τῆς βασιλείας ἀναγκαῖα νενόμικεν, τὸ	δὲ	τῆς εὐεργεσίας μόνον ἑκούσιόν τε
[1, 75]	τρυφήν, πολλὰ μὲν σκῆπτρα, πολλαὶ	δὲ	τιᾶραι καὶ διαδήματα ἐπὶ τῆς
[1, 60]	εἶναι καὶ οὐδὲν ἀλλότριον, προσγίγνεσθαι	δὲ	τοῖς δοθεῖσι τὴν εὔνοιαν τῶν
[1, 35]	δὲ ἡμεῖς οἱ συμμετέχοντες. (μετὰ	δὲ	τὸν νῦν εἰρημένον λόγον ἐγὼ
[1, 75]	μικρὸν διαφέρουσα τὸ εἶδος. ~ἐκ	δὲ	τοῦ ἐπὶ θάτερα μέρους γυνὴ
[1, 75]	ταπεινὸν ἐσεσήρει καὶ ὕπουλον, ἀντὶ	δὲ	τοῦ σεμνοῦ βλέμματος σκυθρωπὸν ὑφεωρᾶτο
[1, 15]	πονηρὸν νενόμικε τὸ θεῖον. μετὰ	δὲ	τοὺς θεοὺς ἀνθρώπων ἐπιμελεῖται, (τιμῶν
[1, 25]	μὴ ἀπέχεσθαι τῆς ποίμνης. (ὅστις	δὲ	τοὺς μὲν στρατιώτας διαθρύπτει, μήτε
[1, 35]	καὶ Ἑταιρεῖος καὶ Ὁμόγνιος, πρὸς	δὲ	τούτοις Ἱκέσιός τε {καὶ Φύξιος}
[1, 0]	τοῦ ῥυθμοῦ τῆς αὐλήσεως. τὸ	δὲ	τούτου αἴτιον οὐχ οὕτως ἡ
[1, 80]	ἀλλ´ ὑπερεώρα καὶ ἠτίμαζεν. ἐκ	δὲ	τούτου πᾶσιν ἀπηχθάνετο, πάντας δὲ
[1, 75]	αἵματι καὶ μεσταὶ νεκρῶν. διὰ	δὲ	τούτων οὐδεμιᾶς ἦγεν αὐτόν, ἀλλ´
[1, 20]	τοῦ ὀνόματος τῆς φιλίας· πατέρα	δὲ	τῶν πολιτῶν καὶ τῶν ἀρχομένων
[1, 80]	δὲ τούτου πᾶσιν ἀπηχθάνετο, πάντας	δὲ	ὑπενόει. καθημένη δὲ ἀτρεμίζειν οὐκ
[1, 15]	μὲν ἀνθρώπων ἐγκρατής ἐστι, μάλιστα	δὲ	ὑπὸ ἀνθρώπων θαυμάζεται; δεινὸν γάρ,
[1, 15]	νομεῖς, ἵπποι δὲ ἡνιόχους· κυνηγέται	δὲ	ὑπὸ κυνῶν φυλάσσονται καὶ ἀγαπῶνται,
[1, 65]	γενναίαν οὖσαν τὴν φύσιν, ὅμως	δὲ	ὑπονοῶν ὅσον ἦν ἐν αὐτῷ
[1, 80]	μὲν ὑπὸ λύπης ταπεινή, ποτὲ	δὲ	ὑφ´ ἡδονῆς μετέωρος ἑωρᾶτο, καὶ
[1, 80]	σκυθρωπὸν ὑφεωρᾶτο καὶ ἄγριον. ~ἵνα	δὲ	φαίνοιτο μεγαλόφρων, οὐ προσέβλεπε τοὺς
[1, 80]	αὐτὴν καὶ κάκιστα ἀπώλλυον. ἀντὶ	δὲ	Φιλίας Κολακεία παρῆν, δουλοπρεπὴς καὶ
[1, 25]	οὐδεὶς ὁμολογεῖ πολέμιος εἶναι, οἱ	δὲ	φίλοι θαρροῦσιν, καὶ οἱ σφόδρα
[1, 25]	τοὺς μὲν ἐχθροὺς θαρρύνειν, τοὺς	δὲ	φίλους καὶ τοὺς ἐγγὺς ἐκπλήττειν
[1, 80]	παντοδαπή, τοῦτο μὲν ἁλουργίδων, τοῦτο	δὲ	φοινικῶν, τοῦτο δὲ κροκωτῶν· ἦσαν
[1, 30]	τίνος δὲ τἀληθὲς ἀλυπότερον; τίς	δὲ	φρουρά, ποῖα δὲ ἐρύματα, ποῖα
[1, 80]	πολλάκις ἐκ τοῦ θρόνου. τὸ	δὲ	χρυσίον αἴσχιστα ἐφύλαττεν ἐν τοῖς
[1, 25]	πάντων μάλιστα καὶ ἐξαπατᾷ. (φιλότιμος	δὲ	ὢν τὴν φύσιν καὶ εἰδὼς
[1, 40]	ἢ πολέμιον μηδένα μηδενός, Ἱκέσιος	δὲ	ὡς ἂν ἐπήκοός τε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2007