Discours, Par. |
[1, 15] |
ἐπιμελεῖται,
(τιμῶν
μὲν
καὶ
ἀγαπῶν
|
τοὺς |
ἀγαθούς,
κηδόμενος
δὲ
πάντων.
τίς |
[1, 25] |
τὴν
φύσιν
καὶ
εἰδὼς
ὅτι
|
τοὺς |
ἀγαθοὺς
πεφύκασιν
οἱ
ἄνθρωποι
τιμᾶν, |
[1, 20] |
γὰρ
ὅτι
αἱ
μὲν
ἡδοναὶ
|
τοὺς |
ἀεὶ
συνόντας
τά
τε
ἄλλα |
[1, 35] |
καὶ
Ὅμηρος
διοτρεφέας
εἶναί
φησι
|
τοὺς |
ἀληθῶς
βασιλέας
καὶ
Διὶ
τὴν |
[1, 80] |
ἢ
σῦς
ἄγριος;
ἀλλ´
ὅτι
|
τοὺς
|
ἀνημέρους
καὶ
πονηροὺς
ἀνθρώπους
ἐκόλαζε |
[1, 65] |
διαφορὰν
τῶν
ἄλλων,
ἃ
λανθάνει
|
τοὺς |
ἀνοήτους.
~ἐπεδείκνυεν
οὖν
αὐτῷ
πρῶτον |
[1, 15] |
ἄλλα
οὕτως
ἀγαπᾷ
τὰ
ἀρχόμενα
|
τοὺς |
ἄρχοντας.
~πῶς
οὖν
εἰκὸς
τὰ |
[1, 5] |
μὴ
ἕνα
τρόπον
ἡρμοσμένους,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
αὐτοὺς
σφοδρούς
τε
καὶ
πρᾴους |
[1, 50] |
νομέας
πάντας
τοὺς
πλησίον
καὶ
|
τοὺς |
γεωργοὺς
ὑπὲρ
καρπῶν
καὶ
βοσκημάτων
|
[1, 5] |
ὅσον
δυνάμεθα
χαίροντες
τὰ
πολλά,
|
τοὺς |
δ´
αὖ
λόγους
παρακλήσεως
ἕνεκεν |
[1, 25] |
ἀνάγκη
μισεῖν
καὶ
ἀποδρᾶναι
θέλειν,
|
τοὺς |
δὲ
αἰδουμένους
παραμένειν
καὶ
θαυμάζειν. |
[1, 30] |
πρὸς
μὲν
ταῦτα
ἔχοι
μετρίως,
|
τοὺς |
δὲ
πλησίον
αὑτῷ
καὶ
φίλους |
[1, 25] |
μετὰ
τοῦ
πεποιθότος
περιγίγνεται
βιοῦν·
|
τοὺς
|
δὲ
προσιόντας
καὶ
ὁρῶντας
οὐκ |
[1, 20] |
τοὺς
μὲν
στρατιώτας
συστρατιώτας
προσειπεῖν,
|
τοὺς |
δὲ
συνήθεις
φίλους,
μὴ
καταγελῶντα |
[1, 25] |
κακῷ,
τοὺς
μὲν
ἐχθροὺς
θαρρύνειν,
|
τοὺς |
δὲ
φίλους
καὶ
τοὺς
ἐγγὺς
|
[1, 25] |
θαρρύνειν,
τοὺς
δὲ
φίλους
καὶ
|
τοὺς |
ἐγγὺς
ἐκπλήττειν
καὶ
φοβεῖν.
{τῷ |
[1, 20] |
καὶ
ἀγνώμονα
εἰδέναι
καὶ
φιλεῖν
|
τοὺς |
ἐπιμελουμένους,
τὸ
δὲ
πάντων
συνετώτατον |
[1, 15] |
νενόμικε
τὸ
θεῖον.
μετὰ
δὲ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἀνθρώπων
ἐπιμελεῖται,
(τιμῶν
μὲν |
[1, 35] |
ἄρχοντος,
ὃν
χρὴ
μιμουμένους
ἀεὶ
|
τοὺς |
θνητοὺς
καὶ
τὰ
τῶν
θνητῶν |
[1, 5] |
τε
καὶ
ἑταίροις
ἢ
ὑπερορῶν
|
τοὺς |
θνητούς
τε
καὶ
ἀληθεῖς
γονέας. |
[1, 25] |
τὰ
θηρία
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
κύνας
ἀναπείθει
μὴ
ἀπέχεσθαι
τῆς |
[1, 70] |
φαιδρὸν
ὁμοῦ
καὶ
σεμνόν,
ὡς
|
τοὺς |
μὲν
ἀγαθοὺς
ἅπαντας
θαρρεῖν
ὁρῶντας, |
[1, 25] |
πολὺ
κρεῖττον
καὶ
ἰσχυρότερον
φόβου·
|
τοὺς |
μὲν
γὰρ
φοβουμένους
ἀνάγκη
μισεῖν |
[1, 25] |
{οὗ
τἀναντία
ὑπάρχει
τῷ
κακῷ,
|
τοὺς |
μὲν
ἐχθροὺς
θαρρύνειν,
τοὺς
δὲ |
[1, 25] |
ἀνθρώπων
ἠμέλησεν,
ὅμοιός
ἐστι
κυβερνήτῃ
|
τοὺς |
μὲν
ναύτας
διαφθείροντι
πλησμονῇ
τε |
[1, 30] |
αὑτοῦ
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
γιγνόμενος,
|
τοὺς |
μὲν
ὄντας
φίλους
ἀθύμους
ποιῶν, |
[1, 25] |
γε
μὴν
ἡμέρῳ
καὶ
ἀβλαβεῖ
|
τοὺς |
μὲν
προσλιπαροῦντας
μετὰ
τοῦ
πεποιθότος |
[1, 25] |
ἀπέχεσθαι
τῆς
ποίμνης.
(ὅστις
δὲ
|
τοὺς |
μὲν
στρατιώτας
διαθρύπτει,
μήτε
γυμνάζων |
[1, 20] |
πονεῖν.
(οὐκοῦν
μόνῳ
ἔξεστιν
αὐτῷ
|
τοὺς |
μὲν
στρατιώτας
συστρατιώτας
προσειπεῖν,
τοὺς |
[1, 65] |
καὶ
σκολιὰν
καὶ
βίαιον,
ὡς
|
τοὺς |
πλείστους
πειρωμένους
αὐτῆς
οἴχεσθαι
κατὰ |
[1, 50] |
αὐτῇ
τούς
τε
νομέας
πάντας
|
τοὺς |
πλησίον
καὶ
τοὺς
γεωργοὺς
ὑπὲρ |
[1, 80] |
δὲ
φαίνοιτο
μεγαλόφρων,
οὐ
προσέβλεπε
|
τοὺς |
προσιόντας,
ἀλλ´
ὑπερεώρα
καὶ
ἠτίμαζεν. |
[1, 25] |
γε
πέπονθε
καθάπερ
εἰ
ποιμὴν
|
τοὺς |
συμφυλάττοντας
αὐτῷ
κύνας
ἀγνοοίη
καὶ |
[1, 25] |
καὶ
οὐδεπώποτε
ἢ
σπανίως
ἑώρακε
|
τοὺς |
ὑπὲρ
τῆς
ἀρχῆς
κινδυνεύοντας
καὶ |