Discours, Par. |
[1, 15] |
ἐπιμελὴς
καὶ
τὸ
δαιμόνιον
προτιμῶν·
|
οὐ |
γὰρ
δυνατὸν
ἄλλῳ
τινὶ
πεποιθέναι |
[1, 60] |
δὴ
περιῄει
μόνος
ἄνευ
στρατιᾶς.
|
οὐ |
γὰρ
δυνατὸν
πόλεις
τε
ἐξαιρεῖν |
[1, 55] |
τύχης
εἰς
τόνδε
τὸν
τόπον·
|
οὐ |
γὰρ
ἐάσω
σε
ἀπελθεῖν
μάτην. |
[1, 5] |
μουσικῆς
ἐπιστήμη
τε
καὶ
ἕξις·
|
οὐ |
γὰρ
οὖν,
ὥς
φησιν
ὁ |
[1, 5] |
Ἀλεξάνδρῳ
παρεῖναί
τε
καὶ
ἐπαυλεῖν,
|
οὐ |
θύοντι
μόνον,
(ἀλλὰ
καὶ
ἄλλως, |
[1, 20] |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
τῶν
ἀρχομένων
|
οὐ |
λόγῳ
κεκλῆσθαι
μόνον,
ἀλλὰ
τοῖς |
[1, 0] |
τρόπον
μάλα
ἐμπείρως
καὶ
μουσικῶς,
|
οὐ |
μαλακὸν
αὔλημα
οὐδὲ
ἀναβεβλημένον
οὐδὲ |
[1, 70] |
εἶδος
ὁρᾶσθαι
καὶ
τὸ
βλέμμα
|
οὐ |
μετατρεπόμενον·
(πολλὴν
δ´
εὐφημίαν
τε |
[1, 70] |
ἄργυρος
καὶ
χαλκὸς
καὶ
σίδηρος.
|
οὐ |
μὴν
ἐκείνη
γε
οὐδὲν
τῷ |
[1, 55] |
υἱὸς
ἐξ
Ἀλκμήνης,
βασιλεὺς
δὲ
|
οὐ |
μόνον
Ἄργους,
{ἀλλὰ}
καὶ
τῆς |
[1, 60] |
μάτην
ὑπ´
αὐτῶν.
~ἐκεῖνος
δὲ
|
οὐ |
μόνον
τῆς
Ἑλλάδος
ἦν
βασιλεύς, |
[1, 60] |
δοῦναι
καὶ
χαρίσασθαι.
πολλοῖς
γοῦν
|
οὐ
|
μόνον
χρήματα
ἄπειρα
καὶ
γῆν |
[1, 50] |
εἰς
Πελοπόννησον
ταῖς
μὲν
πόλεσιν
|
οὐ
|
πάνυ
προσῄειν,
(περὶ
δὲ
τὴν |
[1, 5] |
καὶ
ἀληθεῖς
γονέας.
(ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐ |
πᾶσαν
ἴασιν
οὐδὲ
ὠφέλειαν
ὁλόκληρον |
[1, 40] |
καὶ
δοτὴρ
πλούτου
καὶ
κτήσεως,
|
οὐ |
πενίας
οὐδὲ
ἀπορίας,
ὡς
εὐθὺς |
[1, 55] |
μετὰ
τοῦτο
ἤδη
προέλεγεν
ὅτι
|
οὐ |
πολὺς
χρόνος
ἔσοιτό
μοι
τῆς |
[1, 60] |
ἦν
δὲ
καὶ
πεπαιδευμένος
ἁπλῶς,
|
οὐ |
πολυτρόπως
οὐδὲ
περιττῶς
σοφίσμασι
καὶ |
[1, 80] |
ἄγριον.
~ἵνα
δὲ
φαίνοιτο
μεγαλόφρων,
|
οὐ |
προσέβλεπε
τοὺς
προσιόντας,
ἀλλ´
ὑπερεώρα |
[1, 25] |
συναγρυπνήσειέ
ποτε
φυλάττουσιν·
οὗτος
γὰρ
|
οὐ |
τὰ
θηρία
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 60] |
δοθεῖσι
τὴν
εὔνοιαν
τῶν
λαβόντων.
|
(οὐ |
τοίνυν
οὐδὲ
ἐκεῖνο
ἀληθές
φασιν |
[1, 30] |
ὕστερον.
καὶ
μέντοι
καὶ
αὐτὸς
|
οὐ |
τὸν
παρὰ
τῶν
βαναύσων
καὶ |
[1, 65] |
δὲ
ἑώρα
βουλόμενον
ἄρχειν
αὐτόν,
|
οὐ |
τῶν
ἡδονῶν
οὐδὲ
τῶν
πλεονεξιῶν |
[1, 20] |
πλέον
ἔχειν
διὰ
τὴν
ἀρχὴν
|
οὐ |
τῶν
χρημάτων
οὐδὲ
τῶν
ἡδονῶν, |
[1, 70] |
ἐσθῆτι
λευκῇ
κεκοσμημένην,
σκῆπτρον
ἔχουσαν
|
οὐ |
χρυσοῦν
οὐδὲ
ἀργυροῦν,
ἀλλ´
ἑτέρας |