Discours, Par. |
[1, 35] |
καὶ
δικαίου;
τίνος
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
βίος
ἀσφαλέστερος
ἢ
ὃν
πάντες |
[1, 5] |
θάρσους,
πολλῆς
δὲ
καὶ
ἐπιεικείας.
|
(ὁ |
γοῦν
Τιμόθεος,
εἰ
καθάπερ
πολεμικόν |
[1, 75] |
μειδιῶσα
ἀλύπως·
Εἰρήνην
καλοῦσιν
αὐτήν·
|
ὁ |
δ´
ἐγγὺς
οὗτος
ἑστηκὼς
τῆς |
[1, 75] |
μεγαλόφρων,
οὗτος
δὴ
{καλεῖται}
Νόμος,
|
ὁ |
δὲ
αὐτὸς
καὶ
λόγος
ὀρθὸς |
[1, 65] |
ἔπεμψε,
κελεύσας
ἃ
δεῖ
ποιεῖν.
|
(ὁ |
δὲ
ἀφικόμενος
εἰς
Θήβας,
ἔνθα |
[1, 70] |
τίς
ἐστι
θεῶν
τὸν
Ἑρμῆν·
|
ὁ |
δὲ
εἶπεν,
Αὕτη
σοι
μακαρία |
[1, 70] |
δαίμων
Βασιλεία,
Διὸς
βασιλέως
ἔκγονος.
|
ὁ |
δὲ
Ἡρακλῆς
ἐχάρη
καὶ
ἐθάρρησε |
[1, 40] |
νόμιμος
καὶ
θεοφιλὴς
καὶ
κόσμιος,
|
ὁ |
δὲ
ταράττων
ὅσον
ἐφ´
ἑαυτῷ |
[1, 65] |
καὶ
ἀχλυώδης.
(ἄγων
οὖν
ἐκεῖσε
|
ὁ |
Ἑρμῆς
ἐπέδειξε
τὴν
φύσιν
τοῦ |
[1, 80] |
καὶ
ἀφανίσαιμι.
ταῦτ´
οὖν
ἐπῄνεσεν
|
ὁ |
Ἑρμῆς
καὶ
τῷ
Διὶ
ἔφρασεν. |
[1, 80] |
ταῦτα
ἱκανῶς
τεθέατο,
πυνθάνεται
αὐτοῦ
|
ὁ |
Ἑρμῆς
πότερα
αὐτὸν
ἀρέσειε
τῶν |
[1, 20] |
ἧττον
αἴτιος
γίγνεσθαι
πέφυκεν
ἤπερ
|
ὁ |
ἥλιος
τοῦ
σκότους.
ὃν
οἱ
|
[1, 70] |
καὶ
ζῴοις.
ἰδὼν
οὖν
αὐτὴν
|
ὁ
|
Ἡρακλῆς
ᾐδέσθη
τε
καὶ
ἠρυθρίασεν, |
[1, 75] |
δὲ
βάσιν
οὐκ
ἦν
ἀσφαλὴς
|
ὁ |
θρόνος
οὐδὲ
ἡδρασμένος,
ἀλλὰ
κινούμενός |
[1, 15] |
τῇ
ἀληθείᾳ
βασιλέως·
οὗτος
γὰρ
|
ὁ |
λόγος
ἁπλῶς
λεγόμενος
ἄνευ
πάσης |
[1, 35] |
τούτου
μαθητάς
τε
καὶ
ζηλωτὰς
|
ὁ |
λόγος
αὐτοὺς
ἀποφαίνεται.
(Ζεὺς
γὰρ |
[1, 40] |
τῆς
αὐτῆς
μετέχοντας
πολιτείας.
(ἣν
|
ὁ |
μὲν
τιμῶν
καὶ
φυλάττων
καὶ |
[1, 30] |
συγχαίρειν
ἑτοιμότερος
ἐν
ταῖς
εὐτυχίαις;
|
ὁ |
παρὰ
τίνος
δὲ
ἔπαινος
ἡδίων |
[1, 5] |
οὐ
γὰρ
οὖν,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
ποιητής,
οὐδ´
Ἀσκληπιάδαις
τοῦτό
γ´ |
[1, 75] |
διαδύσεις,
καὶ
κύκλῳ
πᾶς
ὑπόνομος
|
ὁ |
τόπος
καὶ
διατετμημένος
ὑπ´
αὐτὸν |
[1, 5] |
γ´
ἔδωκε
θεός·
μόνος
δὲ
|
ὁ |
τῶν
φρονίμων
τε
καὶ
σοφῶν |
[1, 30] |
τὸ
φανερώτατον
σημεῖον,
οὗτός
ἐστιν
|
ὁ |
χρηστὸς
βασιλεύς,
ὃν
οἱ
ἀγαθοὶ |