Discours, Par.
[1, 70]	ὁμοῦ καὶ σεμνόν, ὡς τοὺς	μὲν	ἀγαθοὺς ἅπαντας θαρρεῖν ὁρῶντας, κακὸν
[1, 20]	τε καὶ εὔδαιμον. (καὶ τῶν	μὲν	ἀγαθῶν ἀφειδέστατός ἐστιν, ὡς οὐδέποτε
[1, 50]	τῇ δὲ ἡλικίᾳ πρεσβυτέραν, τὰ	μὲν	ἄλλα ἄγροικον στολὴν ἔχουσαν, πλοκάμους
[1, 80]	(ἡ δὲ ἐσθὴς παντοδαπή, τοῦτο	μὲν	ἁλουργίδων, τοῦτο δὲ φοινικῶν, τοῦτο
[1, 45]	δύναμιν καὶ τὴν ἐπιτροπήν, ὃς	μὲν	ἂν πρὸς ἐκεῖνον βλέπων {πρὸς}
[1, 15]	εἶναι φιλάνθρωπον ἢ ὅστις πλείστων	μὲν	ἀνθρώπων ἐγκρατής ἐστι, μάλιστα δὲ
[1, 45]	καὶ Ὅμηρος ὧδέ πως· ὃς	μὲν	ἀπηνὴς αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀπηνέα
[1, 15]	δὲ μᾶλλον φίλιππος τοῦ πλείστων	μὲν	ἄρχοντος ἵππων, πλεῖστα δὲ ἀφ´
[1, 35]	τι φαίνεται προσήκειν σοι, μακάριος	μὲν	αὐτὸς τῆς εὐγνώμονος καὶ ἀγαθῆς
[1, 75]	μετὰ ἀνοίας. (καὶ δὴ πρῶτον	μὲν	αὐτῷ τὰ περὶ τὴν εἴσοδον
[1, 20]	ἄρχοντας. ~πῶς οὖν εἰκὸς τὰ	μὲν	ἄφρονα καὶ ἀγνώμονα εἰδέναι καὶ
[1, 65]	διεστήκεσαν. (ἐκαλεῖτο δὲ αὐτῶν ἡ	μὲν	βασίλειος ἄκρα, ἱερὰ Διὸς βασιλέως,
[1, 65]	ἐφόδους εἰς αὑτάς, {ἑκατέρα} ἡ	μὲν	βασίλειος ἀσφαλῆ καὶ πλατεῖαν, ὡς
[1, 15]	ἀγαθούς, κηδόμενος δὲ πάντων. τίς	μὲν	γὰρ ἀγέλης βοῶν κήδεται μᾶλλον
[1, 20]	ἐστὶ τῆς ἡδονῆς ἀκόρεστος. τὰ	μὲν	γὰρ ἄλλα τῆς βασιλείας ἀναγκαῖα
[1, 30]	καὶ ὠφελιμωτάτου κτήματος φιλίας. (τίς	μὲν	γὰρ ἀοκνότερος πονεῖν, ὅταν τούτου
[1, 35]	λυσιτελέστερον ἴσου καὶ δικαίου; τίνος	μὲν	γὰρ ὁ βίος ἀσφαλέστερος ἢ
[1, 25]	καὶ φιλοστρατιώτης ὁμοίως πέφυκεν· ὅστις	μὲν	γὰρ ὑπερόπτης τῶν στρατευομένων καὶ
[1, 25]	κρεῖττον καὶ ἰσχυρότερον φόβου· τοὺς	μὲν	γὰρ φοβουμένους ἀνάγκη μισεῖν καὶ
[1, 55]	παρ´ ᾧ νῦν ἐσμεν. (ἦν	μὲν	γάρ, ὡς πάντες λέγουσι, Διὸς
[1, 5]	εἶναι καὶ νόμιμον ἡγεμόνα, πολλοῦ	μὲν	δεόμενον θάρσους, πολλῆς δὲ καὶ
[1, 20]	ἡγούμενος εὔνους καὶ φίλους. (καὶ	μὲν	δὴ οἴεται δεῖν πλέον ἔχειν
[1, 80]	ἡδονῆς μετέωρος ἑωρᾶτο, καὶ νῦν	μὲν	ἐγέλα τῷ προσώπῳ πάνυ ἀσελγῶς,
[1, 65]	βασίλειος κορυφὴ τοσοῦτον ὥστ´ ἐκείνη	μὲν	ἐπάνω τῶν νεφῶν ἐστιν, ἐν
[1, 35]	τὸν νῦν εἰρημένον λόγον ἐγὼ	μὲν	ἐπεθύμουν διελθεῖν περὶ τοῦ μεγίστου
[1, 80]	ποτέρα τῶν γυναικῶν. Ἀλλὰ τὴν	μὲν	ἑτέραν, ἔφη, θαυμάζω καὶ ἀγαπῶ,
[1, 30]	ἥδιον ἡμέρου καὶ προσφιλοῦς, πάντας	μὲν	εὖ ποιεῖν ἐπιθυμοῦντος, ἅπαντας δὲ
[1, 75]	τὴν εἴσοδον ἐδείκνυεν, ὡς μία	μὲν	ἐφαίνετο πρόδηλος, καὶ αὐτὴ σχεδὸν,
[1, 25]	τἀναντία ὑπάρχει τῷ κακῷ, τοὺς	μὲν	ἐχθροὺς θαρρύνειν, τοὺς δὲ φίλους
[1, 20]	φιλοχρήματοι. ἐπίσταται γὰρ ὅτι αἱ	μὲν	ἡδοναὶ τοὺς ἀεὶ συνόντας τά
[1, 15]	καὶ ὀνειδίζει. ἔστι δὴ πρῶτον	μὲν	θεῶν ἐπιμελὴς καὶ τὸ δαιμόνιον
[1, 40]	ἀγνοῶν ἄνομος καὶ ἄκοσμος, ὁμοίως	μὲν	ἰδιώτης, ὁμοίως δὲ καὶ ἄρχων
[1, 80]	ὡς ὄντι ἱκανῷ. τοιγαροῦν ὅπου	μὲν	ἴδοι τυραννίδα καὶ τύραννον ἐκόλαζε
[1, 20]	ἥλιος τοῦ σκότους. ὃν οἱ	μὲν	ἰδόντες καὶ συγγενόμενοι οὐκ ἐθέλουσιν
[1, 15]	τοὺς θεοὺς ἀνθρώπων ἐπιμελεῖται, (τιμῶν	μὲν	καὶ ἀγαπῶν τοὺς ἀγαθούς, κηδόμενος
[1, 40]	ἀγαθὰς καὶ ἀγαθῶν αἰτίας· ~βασιλεὺς	μὲν	κατὰ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν
[1, 25]	ἠμέλησεν, ὅμοιός ἐστι κυβερνήτῃ τοὺς	μὲν	ναύτας διαφθείροντι πλησμονῇ τε καὶ
[1, 15]	καὶ ἀνέχονται μάλιστα πάντων ἀγέλαι	μὲν	νομεῖς, ἵπποι δὲ ἡνιόχους· κυνηγέται
[1, 15]	λοιδορίας αὐτὸς ἀφ´ αὑτοῦ τὸν	μὲν	ὅμοιον τῷ ἀγαθῷ γνωρίζει τε
[1, 30]	καὶ τῆς ἀρχῆς γιγνόμενος, τοὺς	μὲν	ὄντας φίλους ἀθύμους ποιῶν, τῶν
[1, 75]	πρᾶξαι θέμις οὐδὲ διανοηθῆναι. (ταῦτα	μὲν	οὖν ἀκούων καὶ ὁρῶν ἐτέρπετο
[1, 25]	αἰδουμένους παραμένειν καὶ θαυμάζειν. (τὴν	μὲν	οὖν ἁπλότητα καὶ τὴν ἀλήθειαν
[1, 35]	ἀγαθὸς ὢν οὐδένα λανθάνει; (ἐγὼ	μὲν	οὖν ἁπλῶς εἶπον τὰ περὶ
[1, 45]	τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον. (τὸ	μὲν	οὖν ἐμόν, ὅπερ ἔφην, ἥδιστα
[1, 10]	τινες οὐδὲ ποιηταὶ μελῶν. ~πολλοὶ	μὲν	οὖν κατὰ φιλοσοφίαν λόγοι καὶ
[1, 55]	πολὺ κρείττων τῶν ἐκεῖ} ταῦτα	μὲν	οὖν λέγεται μάτην ὑπ´ αὐτῶν.
[1, 65]	οἶμαι παρὰ δίκην ἰόντας. (φαίνεται	μὲν	οὖν, ὅπερ ἔφην, τοῖς πολλοῖς,
[1, 25]	μισούντων φιλίας τυγχάνειν. καὶ πολεμικὸς	μὲν	οὕτως ἐστὶν ὥστ´ ἐπ´ αὐτῷ
[1, 30]	τις ᾖ κεκτημένος ἑταίρους, τοσούτοις	μὲν	ὀφθαλμοῖς ἃ βούλεται ὁρᾷ, τοσαύταις
[1, 50]	ἀγύρτου σχήματι καὶ στολῇ, τοῦτο	μὲν	παρ´ Ἕλληνας, τοῦτο δὲ παρὰ
[1, 25]	ἀγνοουμένους πατέρας ἀνευρεῖν. ~τοῦτον οἱ	μὲν	πολέμιοι δεδοίκασι καὶ οὐδεὶς ὁμολογεῖ
[1, 50]	ποτε ἀφικόμενος εἰς Πελοπόννησον ταῖς	μὲν	πόλεσιν οὐ πάνυ προσῄειν, (περὶ
[1, 25]	μὴν ἡμέρῳ καὶ ἀβλαβεῖ τοὺς	μὲν	προσλιπαροῦντας μετὰ τοῦ πεποιθότος περιγίγνεται
[1, 30]	καλῆς διανοίας καὶ ἀγαθῆς; τί	μὲν	σεμνότερον θέαμα γενναίου καὶ φιλοπόνου
[1, 75]	καὶ ἀλαζονείαν καὶ τρυφήν, πολλὰ	μὲν	σκῆπτρα, πολλαὶ δὲ τιᾶραι καὶ
[1, 25]	τῆς ποίμνης. (ὅστις δὲ τοὺς	μὲν	στρατιώτας διαθρύπτει, μήτε γυμνάζων μήτε
[1, 20]	(οὐκοῦν μόνῳ ἔξεστιν αὐτῷ τοὺς	μὲν	στρατιώτας συστρατιώτας προσειπεῖν, τοὺς δὲ
[1, 30]	φροντίζοντι. ~εἰ δέ τις πρὸς	μὲν	ταῦτα ἔχοι μετρίως, τοὺς δὲ
[1, 40]	αὐτῆς μετέχοντας πολιτείας. (ἣν ὁ	μὲν	τιμῶν καὶ φυλάττων καὶ μηδὲν
[1, 75]	μιμουμένη τὸ ἐκείνης ἦθος ἀντὶ	μὲν	τοῦ προσφιλοῦς μειδιάματος ταπεινὸν ἐσεσήρει
[1, 80]	ἀπιστοῦσα καὶ ὀργιζομένη, καὶ ποτὲ	μὲν	ὑπὸ λύπης ταπεινή, ποτὲ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2007