Discours, Par.
[1, 60]	ἀγαθὰς ἐπιπέμπων καὶ εἰς ὁμιλίας	ἀνθρώπων	ἀγαθῶν ἄγων. ἐσήμαινε δὲ καὶ
[1, 20]	βασιλέα μὴ μόνον φιλεῖσθαι ὑπ´	ἀνθρώπων,	ἀλλὰ καὶ ἐρᾶσθαι. ταῦτ´ οὖν
[1, 20]	μᾶλλον ἑνὸς ὄντος ἢ τῶν	ἀνθρώπων	ἁπάντων. καὶ τοίνυν εὐεργετῶν ἥδεται
[1, 60]	πάσης ἦρχε γῆς καὶ τῶν	ἀνθρώπων	ἁπάντων, (παρ´ οἷς ἱερά ἐστιν
[1, 80]	ἐπέτρεψεν αὐτῷ βασιλεύειν τοῦ σύμπαντος	ἀνθρώπων	γένους, ὡς ὄντι ἱκανῷ. τοιγαροῦν
[1, 55]	καὶ τύχης {ἐν ψυχῇ ποτε}	ἀνθρώπων	ἐγένοντο διὰ τῶν πρώτων μαντικῶν
[1, 15]	φιλάνθρωπον ἢ ὅστις πλείστων μὲν	ἀνθρώπων	ἐγκρατής ἐστι, μάλιστα δὲ ὑπὸ
[1, 5]	ὁμόνοιαν καὶ θεῶν τιμὰς καὶ	ἀνθρώπων	ἐπιμέλειαν, τοῦ παντὸς ἂν ἦν
[1, 15]	θεῖον. μετὰ δὲ τοὺς θεοὺς	ἀνθρώπων	ἐπιμελεῖται, (τιμῶν μὲν καὶ ἀγαπῶν
[1, 25]	πονεῖν παρακελευόμενος, τῶν δὲ ἄλλων	ἀνθρώπων	ἠμέλησεν, ὅμοιός ἐστι κυβερνήτῃ τοὺς
[1, 15]	εἶεν τοῖς ἀρχομένοις τοῦ βασιλεύοντος	ἀνθρώπων	ἡμέρων καὶ ὁμοφύλων. (καὶ μέντοι
[1, 15]	ἐγκρατής ἐστι, μάλιστα δὲ ὑπὸ	ἀνθρώπων	θαυμάζεται; δεινὸν γάρ, εἰ οἱ
[1, 60]	οὐδὲ περιττῶς σοφίσμασι καὶ πανουργήμασιν	ἀνθρώπων	κακοδαιμόνων. λέγουσι δὲ καὶ ταῦτα
[1, 40]	ἀμελεῖν μηδὲ ἀλλότριον ἡγεῖσθαι μηδένα	ἀνθρώπων,	Κτήσιος δὲ καὶ Ἐπικάρπιος, ἅτε
[1, 55]	ἀδολέσχου καὶ πλάνητος. (οἱ γὰρ	ἀνθρώπων	λόγοι καὶ τὰ πάντα σοφίσματα
[1, 10]	τοῖς ὄρεσι μηδὲν ἧττον τῶν	ἀνθρώπων	συγχωρῇ τε καὶ ποιῇ τὸ
[1, 80]	τοῦτο τῆς γῆς καὶ τῶν	ἀνθρώπων	σωτῆρα εἶναι, οὐχ ὅτι τὰ
[1, 55]	καρτερῷ, πλείστης ἄρχοντι χώρας καὶ	ἀνθρώπων·	τούτῳ μήποτε ὀκνήσῃς εἰπεῖν τόνδε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2007