Livre, chapitre
[7, 184]	πλέον ἦν αὐτῶν ἢ ἔλασσον,	ἀν᾽	ὀγδώκοντα ἄνδρας ἐνεῖναι. συνελέχθη δὲ
[7, 103]	κατὰ τρόπον τὸν ἡμέτερον γενοίατ᾽	ἄν,	δειμαίνοντες τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν
[7, 50]	ἄλλους συμβούλους εἶχον τοιούτους, οὐκ	ἄν	κοτε εἶδες αὐτὰ ἐς τοῦτο
[7, 238]	ἐθυμώθη ζῶντι Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ	ἄν	κοτε ἐς τὸν νεκρὸν ταῦτα
[7, 50]	φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν	ἄν	κου ἐπιβέωμεν γῆν καὶ ἔθνος,
[7, 8]	οἵ τε ἀναίτιοι. (ὑμεῖς δ᾽	ἄν	μοι τάδε ποιέοντες χαρίζοισθε· ἐπεὰν
[7, 203]	θνητόν, ἀπὸ τῆς δόξης πεσεῖν	ἄν.	οἳ δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι ἐβοήθεον
[7, 10]	ἀλλ᾽ ἀνὰ χρόνον ἐξεύροι τις	ἄν.	(σοὶ μὲν δὴ ταῦτα ὦ
[7, 229]	κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί, οὐκ	ἄν	σφι Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν προσθέσθαι·
[7, 180]	οὔνομα ἦν Λέων· τάχα δ᾽	ἄν	τι καὶ τοῦ οὐνόματος ἐπαύροιτο.
[7, 38]	ἔλεγε τάδε. ὦ δέσποτα, χρηίσας	ἄν	τι σεῦ βουλοίμην τυχεῖν, τὸ
[7, 147]	Ἕλληνες ἐόντα λόγου μέζω, οὔτ᾽	ἄν	τι τοὺς πολεμίους μέγα ἐσίναντο,
[7, 8]	προσεκτήσαντο ἔθνεα, ἐπισταμένοισι εὖ οὐκ	ἄν	τις λέγοι. (ἐγὼ δὲ ἐπείτε
[7, 139]	τῆς θαλάσσης. (νῦν δὲ Ἀθηναίους	ἄν	τις λέγων σωτῆρας γενέσθαι τῆς
[7, 47]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἢ μετέστης	ἄν	φέρε τοῦτό μοι ἀτρεκέως εἰπέ”
[7, 120]	ἐνόμισε σῖτον αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ	ἂν	Ἀβδηρίτῃσι, εἰ καὶ ἄριστον προείρητο
[7, 168]	ἐλαχίστην οὐδὲ νέας ἐλαχίστας παρασχόντες	ἂν	ἀλλὰ πλείστας μετά γε Ἀθηναίους,
[7, 48]	εἶναι τὰ ἡμέτερα πρήγματα, στρατοῦ	ἂν	ἄλλου τις τὴν ταχίστην ἄγερσιν
[7, 158]	οὔτ᾽ ἂν αὐτὸς ἔλθοιμι οὔτ᾽	ἂν	ἄλλους πέμψαιμι” ~ταῦτα ἀκούσας οὔτε
[7, 139]	σωτῆρας γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος οὐκ	ἂν	ἁμαρτάνοι τὸ ἀληθές. οὗτοι γὰρ
[7, 146]	ἔωσι πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν	ἂν	αὐτοὶ ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων
[7, 158]	ἐπ᾽ ἄλλῳ δὲ λόγῳ οὔτ᾽	ἂν	αὐτὸς ἔλθοιμι οὔτ᾽ ἂν ἄλλους
[7, 139]	οὐ δύναμαι πυθέσθαι ἥτις ἂν	ἦν,	βασιλέος ἐπικρατέοντος τῆς θαλάσσης. (νῦν
[7, 15]	ἐμοὶ ἐντελλόμενον. εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽	ἂν	γινόμενα ταῦτα, εἰ λάβοις τὴν
[7, 8]	τινὰ ὑμέων χρήσει παρεῖναι. ὃς	ἂν	δὲ ἔχων ἥκῃ παρεσκευασμένον στρατὸν
[7, 158]	ἁπάσῃ τῇ Ἑλλήνων στρατιῇ, ἔστ᾽	ἂν	διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι παρέξειν. (ἐπὶ δὲ
[7, 135]	εἰ γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο, οὐκ	ἂν	δόρασι συμβουλεύοις ἡμῖν περὶ αὐτῆς
[7, 103]	ἴδω παντὶ τῷ οἰκότι· κῶς	ἂν	δυναίατο χίλιοι ἢ καὶ μύριοι
[7, 184]	εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες	ἂν	εἶεν ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες
[7, 49]	λιμὸν τέξεσθαι. ἀνὴρ δὲ οὕτω	ἂν	εἴη ἄριστος, εἰ βουλευόμενος μὲν
[7, 9]	ἐόντας ἀναξίους. (καὶ γὰρ δεινὸν	ἂν	εἴη πρῆγμα, εἰ Σάκας μὲν
[7, 150]	Κηφέος θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω ἂν	ὦν	εἴημεν ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε ὦν
[7, 187]	ἂν τούτων ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς	ἂν	εἴποι ἀριθμόν. ὥστε οὐδέν μοι
[7, 187]	καὶ παλλακέων καὶ εὐνούχων οὐδεὶς	ἂν	εἴποι ἀτρεκέα ἀριθμόν· οὐδ᾽ αὖ
[7, 104]	σοὶ σέ. (ποιεῦσι γῶν τὰ	ἂν	ἐκεῖνος ἀνώγῃ· ἀνώγει δὲ τὠυτὸ
[7, 103]	ἔγωγε καὶ ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς	ἂν	Ἕλληνας Πέρσῃσι μούνοισι μάχεσθαι. (ἀλλὰ
[7, 139]	ἐχρήσαντο πρὸς Ξέρξην. καὶ οὕτω	ἂν	ἐπ᾽ ἀμφότερα ἡ Ἑλλὰς ἐγίνετο
[7, 139]	μεγάλα ἀπέθανον γενναίως. (ἢ ταῦτα	ἂν	ἔπαθον, ἢ πρὸ τοῦ ὁρῶντες
[7, 139]	Ξέρξῃ, κατὰ τὴν θάλασσαν οὐδαμοὶ	ἂν	ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι. εἰ τοίνυν
[7, 152]	ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντες	ἂν	ἐς τὰ τῶν πέλας κακὰ
[7, 235]	ἡμῖν σοφώτατος γενόμενος κέρδος μέζον	ἂν	ἔφη εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς
[7, 139]	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας μηδίζοντας ὁμολογίῃ	ἂν	ἐχρήσαντο πρὸς Ξέρξην. καὶ οὕτω
[7, 197]	ἐκείνου ἀπογόνοισι ἀέθλους τοιούσδε· (ὃς	ἂν	ᾖ τοῦ γένεος τούτου πρεσβύτατος,
[7, 139]	ἐληλαμένων οὐ δύναμαι πυθέσθαι ἥτις	ἂν	ἦν, βασιλέος ἐπικρατέοντος τῆς θαλάσσης.
[7, 130]	ταχυάλωτον. τὸν γὰρ ποταμὸν πρῆγμα	ἂν	ἦν μοῦνον ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ
[7, 139]	τοῦ βαρβάρου, ἐμουνώθησαν, μουνωθέντες δὲ	ἂν	καὶ ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα ἀπέθανον
[7, 16]	δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως, φαίην	ἂν	καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι. (εἰ
[7, 168]	τῶν ἄλλων οἴσεσθαι· τά περ	ἂν	καὶ ἐγένετο, ὡς ἐμοὶ δοκέει.
[7, 214]	αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη μὲν γὰρ	ἂν	καὶ ἐὼν μὴ Μηλιεὺς ταύτην
[7, 141]	ἀλλ᾽ αὐτοῦ τῇδε μενέομεν ἔστ᾽	ἂν	καὶ τελευτήσωμεν” ταῦτα δὲ λέγουσι
[7, 139]	ἔπαθον, ἢ πρὸ τοῦ ὁρῶντες	ἂν	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας μηδίζοντας
[7, 211]	καὶ πατάγῳ ἐπήισαν, οἳ δ᾽	ἂν	καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι εἶναι τοῖσι
[7, 139]	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ Πελοποννησίοισι, προδοθέντες	ἂν	Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν συμμάχων οὐκ
[7, 126]	τῆς ἔμπροσθε Εὐρώπης ἴδοι τις	ἂν	λέοντα, οὔτε πρὸς ἑσπέρης τοῦ
[7, 104]	δυοῖσι, ἑκών τε εἶναι οὐδ᾽	ἂν	μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ ἀναγκαίη εἴη
[7, 130]	τὸν γὰρ ποταμὸν πρῆγμα ἂν	ἦν	μοῦνον ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ τὴν
[7, 3]	ἄνευ ταύτης τῆς ὑποθήκης βασιλεῦσαι	ἂν	Ξέρξης· ἡ γὰρ Ἄτοσσα εἶχε
[7, 103]	ἀντάξιον, καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ᾽	ἂν	ὁ λόγος ὁ παρὰ σέο
[7, 50]	τὸ πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεσθαι, ποιήσειας	ἂν	οὐδαμὰ οὐδέν· κρέσσον δὲ πάντα
[7, 49]	ὅστις γε σύνεσιν ἔχει, μέμφοιτ᾽	ἂν	οὔτε τῶν νεῶν τὸ πλῆθος·
[7, 143]	τὸ ἔπος εἰρημένον ἐόντως, οὐκ	ἂν	οὕτω μιν δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι,
[7, 104]	τις ὁ ἐποτρύνων ἀγών, μαχοίμην	ἂν	πάντων ἥδιστα ἑνὶ τούτων τῶν
[7, 103]	δὲ ἐς τὸ ἐλεύθερον οὐκ	ἂν	ποιέοιεν τούτων οὐδέτερα. δοκέω δὲ
[7, 49]	τοσούτῳ τοι γίνεται πολεμιωτέρη ὅσῳ	ἂν	προβαίνῃς ἑκαστέρω, τὸ πρόσω αἰεὶ
[7, 237]	ἔστι δυσμενὴς τῇ σιγῇ, οὐδ᾽	ἂν	συμβουλευομένου τοῦ ἀστοῦ πολιήτης ἀνὴρ
[7, 237]	ἐστὶ εὐμενέστατον πάντων, συμβουλευομένου τε	ἂν	συμβουλεύσειε τὰ ἄριστα. οὕτω ὦν
[7, 147]	μὲν ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι, οὔτ᾽	ἂν	τὰ ἑωυτοῦ πρήγματα προεπύθοντο οἱ
[7, 10]	τῇ γνώμῃ μηδὲ ἠναντιώθη, διέργαστο	ἂν	τὰ Περσέων πρήγματα. καίτοι καὶ
[7, 47]	μὴ ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη, εἶχες	ἂν	τὴν ἀρχαίην γνώμην, οὐκ ἐῶν
[7, 139]	μηδεὶς ἠντιοῦτο Ξέρξῃ, κατά γε	ἂν	τὴν ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ
[7, 165]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων ὁ Γέλων ἐβοήθησε	ἂν	τοῖσι Ἕλλησι, εἰ μὴ ὑπὸ
[7, 187]	κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν ἑπομένων, οὐδ᾽	ἂν	τούτων ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς ἂν
[7, 85]	ἄκρῳ βρόχους ἐχούσας· ὅτευ δ᾽	ἂν	τύχῃ, ἤν τε ἵππου ἤν
[7, 135]	αὐτοῦ ἄνδρες εἶναι ἀγαθοί, ἕκαστος	ἂν	ὑμέων ἄρχοι γῆς Ἑλλάδος δόντος
[7, 162]	ἔχειν τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ	ἂν	φθάνοιτε τὴν ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι
[7, 176]	ἐπῆκαν ἐπὶ τὴν ἔσοδον, ὡς	ἂν	χαραδρωθείη ὁ χῶρος, πᾶν μηχανώμενοι
[7, 161]	παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν. (μάτην γὰρ	ἂν	ὧδε πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον
[7, 150]	τῆς Κηφέος θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω	ἂν	ὦν εἴημεν ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε
[7, 9]	ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς μάχην, μάθοιεν	ἂν	ὡς εἰμὲν ἀνθρώπων ἄριστοι τὰ
[7, 170]	γενέσθαι πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα	μέγαν	ἐκβαλεῖν ἐς τὴν γῆν· συναραχθέντων
[7, 12]	ὁ Ξέρξης ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα	μέγαν	τε καὶ εὐειδέα εἰπεῖν (μετὰ
[7, 104]	φαίνομαι ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα	σιγᾶν	θέλω τὸ λοιπόν· νῦν τε
[7, 193]	δὲ τὴν ἄκρην τῆς Μαγνησίης	ἰθέαν	ἔπλεον ἐς τὸν κόλπον τὸν
[7, 9]	ὑπό τε ἀγνωμοσύνης καὶ σκαιότητος.	ἐπεὰν	γὰρ ἀλλήλοισι πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες
[7, 10]	μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν,	ἐπεὰν	δὲ παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ, διαγινώσκομεν
[7, 129]	τὸ ὕδωρ πάντες ἐς τὠυτό·	(ἐπεὰν	δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα, ἐνθεῦτεν ἤδη
[7, 146]	πεζὸν στρατὸν καὶ τὴν ἵππον,	ἐπεὰν	δὲ ταῦτα θηεύμενοι ἔωσι πλήρεες,
[7, 77]	Κίλιξι εἶχον σκευήν, τὴν ἐγώ,	ἐπεὰν	κατὰ τὴν Κιλίκων τάξιν διεξιὼν
[7, 209]	γάρ σφι ἔχων οὕτω ἐστί·	ἐπεὰν	μέλλωσι κινδυνεύειν τῇ ψυχῇ, τότε
[7, 226]	πρός τευ τῶν Τρηχινίων ὡς	ἐπεὰν	οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα,
[7, 85]	μάχη τούτων τῶν ἀνδρῶν ἥδε·	ἐπεὰν	συμμίσγωσι τοῖσι πολεμίοισι, βάλλουσι τὰς
[7, 10]	ὑπὸ ὀλίγου διαφθείρεται κατὰ τοιόνδε·	ἐπεάν	σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον
[7, 8]	ἄν μοι τάδε ποιέοντες χαρίζοισθε·	ἐπεὰν	ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον ἐς
[7, 119]	ἐποιεῦντο καὶ τἆλλα ὅσα ἐπὶ	τράπεζαν	τιθέαται πάντα. (ταῦτα μὲν αὐτῷ
[7, 25]	Θρηίκης ἀγίνεον, οἳ δὲ ἐς	Τυρόδιζαν	τὴν Περινθίων, οἳ δὲ ἐς
[7, 193]	ἐπὶ τὸ κῶας ἔπλεον ἐς	Αἶαν	τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ ἔμελλον
[7, 110]	εἵποντο· οἱ δὲ αὐτῶν τὴν	μεσόγαιαν	οἰκέοντες καταλεχθέντες τε ὑπ᾽ ἐμεῦ,
[7, 124]	ἐπορεύετο ἐκ τῆς Ἀκάνθου τὴν	μεσόγαιαν	τάμνων τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος ἐς
[7, 121]	ἤιε τοῦ στρατοῦ τριτημορὶς τὴν	μεσόγαιαν,	τῆς ἐστρατήγεον Τριτανταίχμης τε καὶ
[7, 109]	πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο, Μαρώνειαν	Δίκαιαν	Ἄβδηρα. ταύτας τε δὴ παρεξήιε
[7, 109]	Στρύμης κειμένην Ἰσμαρίδα, κατὰ δὲ	Δίκαιαν	Βιστονίδα, ἐς τὴν ποταμοὶ δύο
[7, 109]	ἀπεξηρασμένον πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο,	Μαρώνειαν	Δίκαιαν Ἄβδηρα. ταύτας τε δὴ
[7, 199]	Ἀσωπὸς ποταμὸς ῥέει παρὰ τὴν	ὑπωρείαν	τοῦ ὄρεος. ~ἔστι δὲ ἄλλος
[7, 211]	ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ ὅκως	ἐντρέψειαν	τὰ νῶτα, ἁλέες φεύγεσκον δῆθεν,
[7, 121]	δασάμενος πάντα τὸν πεζὸν στρατόν,	μίαν	αὐτέων ἔταξε παρὰ θάλασσαν ἰέναι
[7, 54]	θάλασσαν εὔχετο πρὸς τὸν ἥλιον	μηδεμίαν	οἱ συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι, ἥ
[7, 105]	ἔτρεψε καὶ οὐκ ἐποιήσατο ὀργὴν	οὐδεμίαν,	ἀλλ᾽ ἠπίως αὐτὸν ἀπεπέμψατο. τούτῳ
[7, 153]	Τηλίνης κατήγαγε ἐς Γέλην, ἔχων	οὐδεμίαν	ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ τούτων
[7, 170]	γῆν· συναραχθέντων δὲ τῶν πλοίων,	οὐδεμίαν	γάρ σφι ἔτι κομιδὴν ἐς
[7, 109]	κατὰ δὲ Ἄβδηρα λίμνην μὲν	οὐδεμίαν	ἐοῦσαν ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν
[7, 8]	(οὐ γὰρ δὴ χώρην γε	οὐδεμίαν	κατόψεται ἥλιος ὅμουρον ἐοῦσαν τῇ
[7, 151]	Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν φάναι, καὶ	οὐδεμίαν	νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ
[7, 172]	δὲ οὐ βουλόμενοι ἀναγκαίην ἡμῖν	οὐδεμίαν	οἷοί τε ἐστὲ προσφέρειν· οὐδαμὰ
[7, 8]	ἔχειν, οὔτε τινὰ πόλιν ἀνδρῶν	οὐδεμίαν	οὔτε ἔθνος οὐδὲν ἀνθρώπων ὑπολείπεσθαι,
[7, 229]	οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν	οὐδεμίαν	προσθέσθαι· νυνὶ δὲ τοῦ μὲν
[7, 188]	Σηπιάδα περιέπιπτον, αἳ δὲ ἐς	Μελίβοιαν	πόλιν, αἳ δὲ ἐς Κασθαναίην
[7, 164]	παρὰ πατρὸς τυραννίδα Κῴων εὖ	βεβηκυῖαν,	ἑκών τε εἶναι καὶ δεινοῦ
[7, 129]	τοῦ θεοῦ τούτου ἔργα εἶναι,	κἂν	ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι·
[7, 183]	οἱ βάρβαροι ἐπειδὴ στήλην λίθου	ἐπέθηκαν	κομίσαντες ἐπὶ τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες
[7, 176]	τὸ ὕδωρ τὸ θερμὸν τότε	ἐπῆκαν	ἐπὶ τὴν ἔσοδον, ὡς ἂν
[7, 36]	τῶν ὅπλων· (συνθέντες δὲ ἀγκύρας	κατῆκαν	περιμήκεας, τὰς μὲν πρὸς τοῦ
[7, 166]	τῇ Σικελίῃ Γέλωνα καὶ Θήρωνα	νικᾶν	Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον καὶ ἐν
[7, 166]	Ἕλληνας τὸν Πέρσην. τὸν δὲ	Ἀμίλκαν	Καρχηδόνιον ἐόντα πρὸς πατρός, μητρόθεν
[7, 165]	τριήκοντα μυριάδας καὶ στρατηγὸν αὐτῶν	Ἀμίλκαν	τὸν Ἄννωνος, Καρχηδονίων ἐόντα βασιλέα,
[7, 166]	Σικελίῃ Γέλωνα καὶ Θήρωνα νικᾶν	Ἀμίλκαν	τὸν Καρχηδόνιον καὶ ἐν Σαλαμῖνι
[7, 52]	οἳ δὲ δικαιοσύνην καὶ πιστότητα	ἐνέδωκαν,	ἄχαρι δὲ οὐδέν. (πάρεξ δὲ
[7, 128]	ὅτι τὴν ἄνω ὁδὸν ἔμελλε	ἐλᾶν	διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε οἰκημένων
[7, 57]	τοῦτο ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε μὲν	ἐλᾶν	στρατιὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης
[7, 8]	ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ
[7, 10]	φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐς
[7, 140]	κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις ὀρόφοισι αἷμα	μέλαν	κέχυται, προϊδὸν κακότητος ἀνάγκας. ἀλλ᾽
[7, 178]	Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι	ἐξήγγειλαν	τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι, καί σφι
[7, 182]	οὔ· ὡς γὰρ δὴ τάχιστα	ἐπώκειλαν	τὴν νέα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες
[7, 239]	ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι	ἐπέστειλαν.	ταῦτα μὲν δὴ οὕτω λέγεται
[7, 44]	θηεύμενος δὲ ἱμέρθη τῶν νεῶν	ἅμιλλαν	γινομένην ἰδέσθαι. ἐπεὶ δὲ ἐγένετό
[7, 196]	ἐς Μηλιέας, ἐν Θεσσαλίῃ μὲν	ἅμιλλαν	ποιησάμενος ἵππων τῶν τε ἑωυτοῦ
[7, 137]	βασιλέα διὰ τὴν μῆνιν, ἐς	Νικόλαν	τε τὸν Βούλιος καὶ ἐς
[7, 176]	τό γε παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν.	(ἔδειμαν	δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες,
[7, 135]	ὡς ἐπίσταται βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς	τιμᾶν,	ἐς ἐμέ τε καὶ τὰ
[7, 238]	τὸν νεκρὸν ταῦτα παρενόμησε, ἐπεὶ	τιμᾶν	μάλιστα νομίζουσι τῶν ἐγὼ οἶδα
[7, 219]	περίοδον. οὗτοι μὲν ἔτι νυκτὸς	ἐσήμηναν,	τρίτοι δὲ οἱ ἡμεροσκόποι καταδραμόντες
[7, 235]	νέας τριηκοσίας ἀποστείλειας ἐπὶ τὴν	Λάκαιναν	χώρην. (ἔστι δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ
[7, 147]	διεκπλώοντα τὸν Ἑλλήσποντον, ἔς τε	Αἴγιναν	καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ μὲν
[7, 173]	Ἀθηναίων δὲ Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος.	ἔμειναν	δὲ ὀλίγας ἡμέρας ἐνθαῦτα· (ἀπικόμενοι
[7, 222]	Λεωνίδῃ, Θεσπιέες δὲ καὶ Θηβαῖοι	κατέμειναν	μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων δὲ
[7, 228]	ὅν ποτε Μῆδοι Σπερχειὸν ποταμὸν	κτεῖναν	ἀμειψάμενοι, μάντιος, ὃς τότε κῆρας
[7, 233]	ἐλθόντας, τοὺς μὲν τινὰς καὶ	ἀπέκτειναν	προσιόντας, τοὺς δὲ πλεῦνας αὐτῶν
[7, 154]	καταλλάξαντες, ἐπ᾽ ᾧ τε Ἱπποκράτεϊ	Καμάριναν	Συρηκοσίους παραδοῦναι. Συρηκοσίων δὲ ἦν
[7, 19]	ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν οἱ μάγοι	ἔκριναν	ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ πᾶσαν
[7, 239]	ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα αὐτή, τὸν κηρὸν	κνᾶν	κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν σφέας γράμματα
[7, 122]	στρατιὴν παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην	Μηκύβερναν	Ὄλυνθον. ~ἡ μέν νυν χώρη
[7, 41]	αἱρέοι, ἐκ τοῦ ἅρματος ἐς	ἁρμάμαξαν.	αὐτοῦ δὲ ὄπισθε αἰχμοφόροι Περσέων
[7, 180]	ἐπὶ τῆς πρῴρης τῆς νεὸς	ἔσφαξαν,	διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν
[7, 172]	ἀναγκαίης τὸ πρῶτον ἐμήδισαν, ὡς	διέδεξαν,	ὅτι οὔ σφι ἥνδανε τὰ
[7, 178]	Δελφοὶ τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε	ἀπέδεξαν	ἐν Θυίῃ, τῇ περ τῆς
[7, 168]	νέας ἑξήκοντα, μόγις δὲ ἀναχθέντες	προσέμιξαν	τῇ Πελοποννήσῳ, καὶ περὶ Πύλον
[7, 194]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ τῶν Ἑλλήνων νέας.	ἔδοξάν	τε δὴ τὰς σφετέρας εἶναι
[7, 8]	ἱρά· δεύτερα δὲ ἡμέας οἷα	ἔρξαν	ἐς τὴν σφετέρην ἀποβάντας, ὅτε
[7, 8]	ἐμὲ καὶ πατέρα τὸν ἐμὸν	ὑπῆρξαν	ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα μὲν ἐς
[7, 214]	ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι	ἐπεκήρυξαν	οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ τε καὶ
[7, 16]	τι τοῦ θείου μετέχον, σὺ	πᾶν	αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκας· φανήτω γὰρ
[7, 166]	ἀποθανόντα φανῆναι οὐδαμοῦ γῆς· τὸ	πᾶν	γὰρ ἐπεξελθεῖν διζήμενον Γέλωνα. ~ἔστι
[7, 152]	Λακεδαιμονίους κακῶς ἡ αἰχμὴ ἑστήκεε,	πᾶν	δὴ βουλόμενοι σφίσι εἶναι πρὸ
[7, 162]	τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν τὸ	πᾶν	ἐθέλετε, οὐκ ἂν φθάνοιτε τὴν
[7, 197]	κατηγεμόνες τῆς ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ	πᾶν	ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν οἱ ἐπιχώριον λόγον,
[7, 218]	ἐλάνθανον οἱ Πέρσαι τὸ ὄρος	πᾶν	ἐὸν δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν μὲν
[7, 99]	ἡγεμονεύειν αὐτήν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω	πᾶν	ἐὸν Δωρικόν, Ἁλικαρνησσέας μὲν Τροιζηνίους,
[7, 49]	ἄριστος, εἰ βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι,	πᾶν	ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα, ἐν δὲ
[7, 103]	καίτοι εἰ τὸ πολιτικὸν ὑμῖν	πᾶν	ἐστι τοιοῦτον οἷον σὺ διαιρέεις,
[7, 106]	Δαρεῖος ὑπάρχους, πέμπεσκε δὲ ἀνὰ	πᾶν	ἔτος· ὣς δὲ καὶ Ἀρτοξέρξης
[7, 96]	ἐπεὶ στρατηγοί γε οἱ τὸ	πᾶν	ἔχοντες κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν
[7, 118]	στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην ἐς	πᾶν	κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω ὥστε ἀνάστατοι
[7, 3]	ἡ γὰρ Ἄτοσσα εἶχε τὸ	πᾶν	κράτος. ~ἀποδέξας δὲ βασιλέα Πέρσῃσι
[7, 38]	δὲ μέγα γενόμενον” (Ξέρξης δὲ	πᾶν	μᾶλλον δοκέων μιν χρηίσειν ἢ
[7, 208]	στρατόπεδον, ἐθηεῖτό τε καὶ κατώρα	πᾶν	μὲν οὒ τὸ στρατόπεδον· τοὺς
[7, 176]	ὡς ἂν χαραδρωθείη ὁ χῶρος,	πᾶν	μηχανώμενοι ὅκως μή σφι ἐσβάλοιεν
[7, 50]	ἀτὰρ μήτε πάντα φοβέο μήτε	πᾶν	ὁμοίως ἐπιλέγεο. εἰ γὰρ δὴ
[7, 50]	τῷ αἰεὶ ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ	πᾶν	ὁμοίως ἐπιλέγεσθαι, ποιήσειας ἂν οὐδαμὰ
[7, 143]	ἐκαλέετο. οὗτος ὡνὴρ οὐκ ἔφη	πᾶν	ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι, λέγων
[7, 89]	χωρίον καὶ τὸ μέχρι Αἰγύπτου	πᾶν	Παλαιστίνη καλέεται. Αἰγύπτιοι δὲ νέας
[7, 10]	ἢ ἑωυτόν. (ἐπειχθῆναι μέν νυν	πᾶν	πρῆγμα τίκτει σφάλματα, ἐκ τῶν
[7, 51]	εἴρηται, τὸ μὴ ἅμα ἀρχῇ	πᾶν	τέλος καταφαίνεσθαι” ~ἀμείβεται πρὸς ταῦτα
[7, 50]	παθεῖν. (εἰ δὲ ἐρίξων πρὸς	πᾶν	τὸ λεγόμενον μὴ τὸ βέβαιον
[7, 139]	περιεῖναι ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν	πᾶν	τὸ λοιπόν, ὅσον μὴ ἐμήδισε,
[7, 50]	τῶν δεινῶν πάσχειν μᾶλλον ἢ	πᾶν	χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ μηδὲν παθεῖν.
[7, 147]	αὐτοὺς ὅκῃ πλέοιεν· οἳ δὲ	εἶπαν	ἐς τοὺς σοὺς πολεμίους, ὦ
[7, 27]	ἐκτημένος ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα. οἳ δὲ	εἶπαν	ὦ βασιλεῦ, οὗτος ἐστὶ ὅς
[7, 50]	τοίνυν βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ	ἐπίπαν	φιλέει γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι
[7, 157]	βουλευθέντι πρήγματι τελευτὴ ὡς τὸ	ἐπίπαν	χρηστὴ ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν
[7, 143]	ἔων ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ	σύμπαν	εἰπεῖν οὐδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ
[7, 184]	ἐκ τῆς Ἀσίης ναυτικὸν ἦν,	σύμπαν	ἐὸν πεντήκοντα μυριάδες καὶ μία,
[7, 42]	τινα αὐτοῦ ταύτῃ συχνὸν ὅμιλον	διέφθειραν.	~ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ ἐπὶ
[7, 10]	τὴν Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι	διέφθειραν.	(οὔκων ἀμφοτέρῃ σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽
[7, 9]	ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ	πειρᾶν.	τρόπῳ τοίνυν οὐ χρηστῷ Ἕλληνες
[7, 16]	πνεύματα φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ	περιορᾶν	φύσι τῇ ἑωυτῆς χρᾶσθαι. (ἐμὲ
[7, 145]	Γέλωνα τὸν Δεινομένεος ἔς τε	Κέρκυραν	κελεύσοντας βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι καὶ
[7, 10]	Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα λύσωσι τὴν	γέφυραν,	τοῦτο δὴ βασιλεῦ γίνεται δεινόν.
[7, 148]	ἡγεμονίην ἑωυτῶν· ἀλλ᾽ ὅμως σφίσι	ἀποχρᾶν	κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι. ~ταῦτα
[7, 20]	Πηνειοῦ ποταμοῦ τὸ πρὸς μεσαμβρίης	ἤλασαν.	~αὗται αἱ πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ
[7, 11]	οἳ Σάρδις τε ἐνέπρησαν καὶ	ἤλασαν	ἐς τὴν Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν
[7, 183]	δέκα νεῶν τῶν βαρβάρων τρεῖς	ἐπήλασαν	περὶ τὸ ἕρμα τὸ μεταξὺ
[7, 19]	ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ	πᾶσαν	γῆν δουλεύσειν τέ οἱ πάντας
[7, 203]	δὲ λοιποὶ τῶν συμμάχων προσδόκιμοι	πᾶσαν	εἶεν ἡμέρην, ἡ θάλασσά τέ
[7, 130]	νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην	πᾶσαν	ἔξω τῶν ὀρέων ὑπόβρυχα γενέσθαι”
[7, 19]	ἀρχὴν ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε προθυμίην	πᾶσαν	ἐπὶ τοῖσι εἰρημένοισι, θέλων αὐτὸς
[7, 19]	τῆς ἐλαίης τοὺς κλάδους γῆν	πᾶσαν	ἐπισχεῖν, μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι περὶ
[7, 198]	ἄμπωτίς τε καὶ ῥηχίη ἀνὰ	πᾶσαν	ἡμέρην γίνεται. περὶ δὲ τὸν
[7, 15]	εἰ λάβοις τὴν ἐμὴν σκευὴν	πᾶσαν	καὶ ἐνδὺς μετὰ τοῦτο ἵζοιο
[7, 27]	Λυδὸς ἐξείνισε τὴν βασιλέος στρατιὴν	πᾶσαν	ξεινίοισι μεγίστοισι καὶ αὐτὸν Ξέρξην,
[7, 129]	ῥέοντας δὲ ποιέειν τὴν Θεσσαλίην	πᾶσαν	πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν Θεσσαλοί
[7, 51]	ἐκτεῖναι. Κῦρος ὁ Καμβύσεω Ἰωνίην	πᾶσαν	πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι
[7, 7]	μέν νυν καταστρεψάμενος καὶ Αἴγυπτον	πᾶσαν	πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας ἢ ἐπὶ
[7, 10]	δὲ τούτου εἵνεκα δοκέεις μοι	πᾶσαν	προθυμίην ἐκτείνειν. μή νυν οὕτω
[7, 6]	Ἀλευαδέων ἀπιγμένοι ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα	πᾶσαν	προθυμίην παρεχόμενοι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα·
[7, 138]	Ἀθήνας ἐλαύνει, κατίετο δὲ ἐς	πᾶσαν	τὴν Ἑλλάδα. πυνθανόμενοι δὲ ταῦτα
[7, 157]	ἐλαύνει, ἐν νόῳ δὲ ἔχων	πᾶσαν	τὴν Ἑλλάδα ὑπ᾽ ἑωυτῷ ποιήσασθαι.
[7, 231]	τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε	πᾶσαν	τὴν ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην· ~λέγεται δὲ
[7, 50]	ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι	πᾶσαν	τὴν Εὐρώπην νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε
[7, 49]	εἶναι τὸν λιμένα, ἀλλὰ παρὰ	πᾶσαν	τὴν ἤπειρον παρ᾽ ἣν δὴ
[7, 198]	ὄρεα ὑψηλὰ καὶ ἄβατα περικληίει	πᾶσαν	τὴν Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι πέτραι
[7, 217]	Πέρσαι, τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες, ἐπορεύοντο	πᾶσαν	τὴν νύκτα, ἐν δεξιῇ μὲν
[7, 114]	Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι	γηράσασαν	δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων
[7, 5]	ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον τὴν	ἐξυβρίσασαν	στρατηλάτεε ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, ἵνα
[7, 22]	Ἀρταχαίης ὁ Ἀρταίου ἄνδρες Πέρσαι	ἐπέστασαν	τοῦ ἔργου. ὁ γὰρ Ἄθως
[7, 138]	οὐ δόντες ἐν δείματι μεγάλῳ	κατέστασαν,	ἅτε οὔτε νεῶν ἐουσέων ἐν
[7, 106]	ὁ Ξέρξεω τοῖσι Μασκαμείοισι ἐκγόνοισι.	κατέστασαν	γὰρ ἔτι πρότερον ταύτης τῆς
[7, 222]	δὲ ἑκόντες μάλιστα, οἳ οὐκ	ἔφασαν	ἀπολιπόντες Λεωνίδην καὶ τοὺς μετ᾽
[7, 168]	τῶν Ἑλλήνων ὅτι οὐκ ἐβοήθεον,	ἔφασαν	πληρῶσαι μὲν ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ
[7, 136]	προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ	ἔφασαν	ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ κεφαλὴν
[7, 175]	ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ	ᾔδεσαν	ἐοῦσαν πρότερον ἤ περ ἀπικόμενοι
[7, 36]	τῆς σχεδίης τῷ εὔρεϊ κόσμῳ	ἐτίθεσαν	κατύπερθε τῶν ὅπλων τοῦ τόνου,
[7, 6]	καὶ διαθέτην χρησμῶν τῶν Μουσαίου,	ἀναβεβήκεσαν,	τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι. ἐξηλάσθη γὰρ
[7, 64]	ὀρθὰς εἶχον πεπηγυίας, ἀναξυρίδας δὲ	ἐνεδεδύκεσαν,	τόξα δὲ ἐπιχώρια καὶ ἐγχειρίδια,
[7, 125]	καμήλοισι ἐπιτίθεσθαι, τὸ μήτε πρότερον	ὀπώπεσαν	θηρίον μήτ᾽ ἐπεπειρέατο αὐτοῦ. ~εἰσὶ
[7, 147]	πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα, ἕτοιμοι	ἦσαν	αἱρέειν αὐτά, ἐσβλέποντες ἐς τὸν
[7, 172]	ἀγγέλους· ἐν δὲ τῷ Ἰσθμῷ	ἦσαν	ἁλισμένοι πρόβουλοι τῆς Ἑλλάδος ἀραιρημένοι
[7, 81]	μυριάρχαι. τελέων δὲ καὶ ἐθνέων	ἦσαν	ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν μὲν δὴ
[7, 88]	φοβέοιτο τὸ ἱππικόν. ~Ἵππαρχοι δὲ	ἦσαν	Ἁρμαμίθρης τε καὶ Τίθαιος Δάτιος
[7, 2]	τὸν Περσέων νόμον οὕτω στρατεύεσθαι.	(ἦσαν	γὰρ Δαρείῳ καὶ πρότερον ἢ
[7, 202]	τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς ἠπείρου.	~ἦσαν	δὲ οἵδε Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες
[7, 145]	τοὺς κατ᾽ ἀλλήλους ἐόντας πολέμους·	ἦσαν	δὲ πρὸς τινὰς καὶ ἄλλους
[7, 96]	περ πόλιες τοσοῦτοι καὶ ἡγεμόνες	ἦσαν,	εἵποντο δὲ ὡς οὐ στρατηγοὶ
[7, 229]	ἐς Σπάρτην, ὡς μεμετιμένοι γε	ἦσαν	ἐκ τοῦ στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω
[7, 139]	(εἰ καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες	ἦσαν	ἐληλαμένοι διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ Πελοποννησίοισι,
[7, 215]	Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν	ἦσαν	ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου· ἔκ
[7, 40]	οὐ διακεκριμένοι· τῇ δὲ ὑπερημίσεες	ἦσαν,	ἐνθαῦτα διελέλειπτο, καὶ οὐ συνέμισγον
[7, 140]	Ἀθηναῖοι ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι	ἦσαν	ἕτοιμοι· καί σφι ποιήσασι περὶ
[7, 6]	Ἑλλάδα· οἱ δὲ Ἀλευάδαι οὗτοι	ἦσαν	Θεσσαλίης βασιλέες. τοῦτο δὲ Πεισιστρατιδέων
[7, 212]	τε καὶ κατὰ ἔθνεα κεκοσμημένοι	ἦσαν,	καὶ ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο,
[7, 67]	Μεγαβάζου. (Πάκτυες δὲ σισυρνοφόροι τε	ἦσαν	καὶ τόξα ἐπιχώρια εἶχον καὶ
[7, 81]	οἱ διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες οὗτοι	ἦσαν	καὶ χιλιάρχας τε καὶ μυριάρχας
[7, 68]	Μύκοι τε καὶ Παρικάνιοι ἐσκευασμένοι	ἦσαν	κατά περ Πάκτυες. τούτων δὲ
[7, 62]	ἀντὶ δὲ τῶν πίλων μιτρηφόροι	ἦσαν.	Κισσίων δὲ ἦρχε Ἀνάφης ὁ
[7, 73]	χρόνον ὅσον Εὐρωπήιοι ἐόντες σύνοικοι	ἦσαν	Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ ἐς τὴν
[7, 89]	τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν θωρηκοφόροι	ἦσαν,	μαχαίρας δὲ μεγάλας εἶχον. ~οὗτοι
[7, 82]	καὶ ἐθνέων ἦσαν ἄλλοι σημάντορες.	~ἦσαν	μὲν δὴ οὗτοι οἵ περεἰρέαται
[7, 204]	ἐβοήθεον ἐς τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι	ἦσαν	μέν νυν καὶ ἄλλοι στρατηγοὶ
[7, 65]	ἄριοι δὲ τόξοισι μὲν ἐσκευασμένοι	ἦσαν	Μηδικοῖσι, τὰ δὲ ἄλλα κατά
[7, 219]	θάνατον, ἐπὶ δὲ καὶ αὐτόμολοι	ἦσαν	οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων τὴν
[7, 139]	ὅσον μὴ ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι	ἦσαν	οἱ ἐπεγείραντες καὶ βασιλέα μετά
[7, 152]	ταῦτα λέγεται, ὡς ἄρα Ἀργεῖοι	ἦσαν	οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην ἐπὶ
[7, 96]	(οὔτε γὰρ ἔθνεος ἑκάστου ἐπάξιοι	ἦσαν	οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε ἔθνεϊ
[7, 156]	δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε, καὶ	ἦσάν	οἱ πάντα αἱ Συρήκουσαι· (αἳ
[7, 98]	μετά γε τοὺς στρατηγοὺς οἵδε	ἦσαν	ὀνομαστότατοι, Σιδώνιος Τετράμνηστος Ἀνύσου, καὶ
[7, 65]	σίδηρος ἦν. ἐσταλμένοι μὲν δὴ	ἦσαν	οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ συστρατευόμενοι
[7, 96]	τῶν ἐθνέων ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν	ἦσαν	Πέρσαι, εἰρέαταί μοι. ~τοῦ δὲ
[7, 61]	διέτασσον. ~οἱ δὲ στρατευόμενοι οἵδε	ἦσαν,	Πέρσαι μὲν ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ
[7, 179]	πλεούσῃσι δέκα ἰθὺ Σκιάθου, ἔνθα	ἦσαν	προφυλάσσουσαι νέες τρεῖς Ἑλληνίδες, Τροιζηνίη
[7, 83]	πάντων Πέρσαι, καὶ αὐτοὶ ἄριστοι	ἦσαν·	σκευὴν μὲν τοιαύτην εἶχον ἥ
[7, 83]	καὶ Μεγάβυζος ὁ Ζωπύρου. ~οὗτοι	ἦσαν	στρατηγοὶ τοῦ σύμπαντος πεζοῦ χωρὶς
[7, 69]	Οἰοβάζου. ~Ἀράβιοι δὲ ζειρὰς ὑπεζωσμένοι	ἦσαν,	τόξα δέ παλίντονα εἶχον πρὸς
[7, 95]	μὲν ἑκατὸν νέας, ἐσκευασμένοι δὲ	ἦσαν	ὡς Ἕλληνες. οὗτοι δὲ Ἰώνων
[7, 57]	τοι ποιέειν ταῦτα” ~ὡς δὲ	διέβησαν	πάντες, ἐς ὁδὸν ὁρμημένοισι τέρας
[7, 136]	Ὑδάρνεα ἀμείψαντο. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς	ἀνέβησαν	ἐς Σοῦσα καὶ βασιλέι ἐς
[7, 20]	καὶ ἐπὶ τὸν Ἰόνιον πόντον	κατέβησαν,	μέχρι τε Πηνειοῦ ποταμοῦ τὸ
[7, 106]	Ἑλλήνων ὕστερον ταύτης τῆς στρατηλασίης	ἐξαιρέθησαν·	τὸν δὲ ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην
[7, 37]	διώρυχος, οἳ τῆς ῥηχίης εἵνεκεν	ἐποιήθησαν,	ἵνα μὴ πίμπληται τὰ στόματα
[7, 144]	αἳ δὲ ἐς τὸ μὲν	ἐποιήθησαν	οὐκ ἐχρήσθησαν, ἐς δέον δὲ
[7, 75]	διαβάντες μὲν ἐς τὴν Ἀσίην	ἐκλήθησαν	Βιθυνοί, τὸ δὲ πρότερον ἐκαλέοντο,
[7, 63]	ὑπὸ δὲ τῶν βαρβάρων Ἀσσύριοι	ἐκλήθησαν.	τούτων δὲ μεταξὺ Χαλδαῖοι. Ἦρχε
[7, 218]	κόρυμβον, ἐπιστάμενοι ὡς ἐπὶ σφέας	ὁρμήθησαν	ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι.
[7, 106]	ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω	ἐδυνάσθησαν	ἐξελεῖν πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο
[7, 144]	ἐς τὸ μὲν ἐποιήθησαν οὐκ	ἐχρήσθησαν,	ἐς δέον δὲ οὕτω τῇ
[7, 182]	Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι	ἐκομίσθησαν	ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ Ἕλληνες
[7, 188]	οὕτω εἶχε ὅρμου, οἳ δ᾽	ἔφθησαν	τὸν χειμῶνα ἀνασπάσαντες τὰς νέας,
[7, 212]	οὗτοι δὲ ἐς τὸ ὄρος	ἐτάχθησαν	φυλάξοντες τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ
[7, 8]	εἴπῃ τὰ θέλει. ὡς δὲ	συνελέχθησαν,	ἔλεξεν Ξέρξης τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι,
[7, 139]	τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ τοῦ βαρβάρου,	ἐμουνώθησαν,	μουνωθέντες δὲ ἂν καὶ ἀποδεξάμενοι
[7, 182]	δὴ δύο τῶν νεῶν οὕτω	ἐχειρώθησαν·	ἡ δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε
[7, 208]	ὀλίγη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας ὡς	εἴησαν	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης ἐὼν
[7, 101]	οἱ πρὸς ἑσπέρης οἰκέοντες ἄνθρωποι	συλλεχθείησαν,	οὐκ ἀξιόμαχοι εἰσὶ ἐμὲ ἐπιόντα
[7, 5]	μὴ οὐ δοῦναι δίκην τῶν	ἐποίησαν.	ἀλλ᾽ εἰ τὸ μὲν νῦν
[7, 44]	αὐτῷ ταύτῃ προεξέδρη λίθου λευκοῦ,	ἐποίησαν	δὲ Ἀβυδηνοὶ ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος,
[7, 167]	οἱ θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα	ἐποίησαν	ἐν πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν
[7, 168]	τάδε ὑποκρινάμενοι τοῖσι ἀγγέλοισι τοιάδε	ἐποίησαν·	καὶ γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ
[7, 169]	οἱ ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων,	ἐποίησαν	τοιόνδε· πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους ἐς
[7, 88]	δὲ ἵππον αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς	ἐποίησαν	ὡς ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται
[7, 188]	τὰς νέας, καὶ αὐτοί τε	περιῆσαν	καὶ αἱ νέες αὐτῶν· ὅσας
[7, 15]	με ταῦτα· νῦν δὲ καὶ	διαπειλῆσαν	οἴχεται. (εἰ ὦν θεός ἐστι
[7, 26]	ἐπείτε διαβάντες τὸν Ἅλυν ποταμὸν	ὡμίλησαν	τῇ Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι
[7, 60]	οὗ πάντας τούτῳ τῷ τρόπῳ	ἐξηρίθμησαν.	ἀριθμήσαντες δὲ κατὰ ἔθνεα διέτασσον.
[7, 60]	ἐφάνη ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες.	(Ἐξηρίθμησαν	δὲ τόνδε τὸν τρόπον· συνήγαγόν
[7, 179]	νέας τῶν βαρβάρων ἐς φυγὴν	ὅρμησαν.	~τὴν μὲν δὴ Τροιζηνίην, τῆς
[7, 76]	καὶ κέρεα προσῆν βοὸς χάλκεα,	ἐπῆσαν	δὲ καὶ λόφοι· τὰς δὲ
[7, 176]	καὶ τό γε παλαιὸν πύλαι	ἐπῆσαν.	(ἔδειμαν δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος
[7, 96]	ἐς τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν	ἐπῆσαν	ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ,
[7, 78]	καὶ αἰχμὰς σμικράς· λόγχαι δὲ	ἐπῆσαν	μεγάλαι. Τιβαρηνοὶ δὲ καὶ Μάκρωνες
[7, 86]	ἅρματα· ὑπὸ δὲ τοῖσι ἅρμασι	ὑπῆσαν	ἵπποι καὶ ὄνοι ἄγριοι. Βάκτριοι
[7, 10]	ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν	ἐφθάρησαν	ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ
[7, 202]	ὀγδώκοντα. οὗτοι μὲν ἀπὸ Πελοποννήσου	παρῆσαν,	ἀπὸ δὲ Βοιωτῶν Θεσπιέων τε
[7, 53]	τοὺς δοκιμωτάτους· ἐπεὶ δέ οἱ	παρῆσαν,	ἔλεγέ σφι τάδε. ὦ Πέρσαι,
[7, 218]	ὅπλα, καὶ αὐτίκα οἱ βάρβαροι	παρῆσαν.	(ὡς δὲ εἶδον ἄνδρας ἐνδυομένους
[7, 43]	ποταμῶν, ἐπείτε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες	ἐπεχείρησαν	τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον
[7, 36]	θέντες καὶ τὴν ὕλην γῆν	ἐπεφόρησαν,	κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν γῆν
[7, 36]	ἐπεζεύγνυον· (ποιήσαντες δὲ ταῦτα ὕλην	ἐπεφόρησαν,	κόσμῳ δὲ θέντες καὶ τὴν
[7, 11]	ἐξ ἐκείνων, οἳ Σάρδις τε	ἐνέπρησαν	καὶ ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην.
[7, 8]	Μιλησίῳ δούλῳ δὲ ἡμετέρῳ ἀπικόμενοι,	ἐνέπρησαν	τά τε ἄλσεα καὶ τὰ
[7, 218]	γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον	ἐνεκύρησαν	στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ
[7, 156]	Σικελίῃ, ὡς πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην	προσεχώρησαν,	τοὺς μὲν αὐτῶν παχέας, ἀειραμένους
[7, 182]	Πηνειοῦ, καὶ τοῦ μὲν σκάφεος	ἐκράτησαν	οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ ἀνδρῶν
[7, 164]	ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ οἱ Ἕλληνες	ἐπεκράτησαν	τῇ ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης οἰχώκεε
[7, 1]	ἔτεϊ Αἰγύπτιοι ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες	ἀπέστησαν	ἀπὸ Περσέων. ἐνθαῦτα δὴ καὶ
[7, 148]	οὕτω θεησάμενοί τε καὶ ἀποπεμφθέντες	ἐνόστησαν	ἐς τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ
[7, 233]	οὐ μέντοι τά γε πάντα	εὐτύχησαν·	ὡς γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον οἱ
[7, 170]	Ταραντῖνοι χρόνῳ ὕστερον πολλῷ ἐξανιστάντες	προσέπταισαν	μεγάλως, ὥστε φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος
[7, 174]	δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων οὕτω δὴ	ἐμήδισαν	προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε
[7, 172]	δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ πρῶτον	ἐμήδισαν,	ὡς διέδεξαν, ὅτι οὔ σφι
[7, 169]	δὲ ἐκείνοισι τὴν ἐκ Σπάρτης	ἁρπασθεῖσαν	ὑπ᾽ ἀνδρὸς βαρβάρου γυναῖκα” ταῦτα
[7, 231]	Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν	ἐπενειχθεῖσαν	αἰτίην· ~λέγεται δὲ καὶ ἄλλον
[7, 171]	γέγονε· ἐς δὲ τὴν Κρήτην	ἐρημωθεῖσαν,	ὡς λέγουσι Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι ἄλλους
[7, 233]	τούτων χεῖράς τε προέτεινον καὶ	ἤισαν	ἆσσον τῶν βαρβάρων, λέγοντες τὸν
[7, 71]	~Λίβυες δὲ σκευὴν μὲν σκυτίνην	ἤισαν	ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ ἐπικαύτοισι χρεώμενοι,
[7, 223]	πολλῶ μᾶλλον ἢ κατ᾽ ἀρχὰς	ἐπεξήισαν	ἐς τὸ εὐρύτερον τοῦ αὐχένος.
[7, 211]	τρηχέως περιείποντο, ἐνθαῦτα οὗτοι μὲν	ὑπεξήισαν,	οἱ δὲ Πέρσαι ἐκδεξάμενοι ἐπήισαν,
[7, 211]	φεύγοντας βοῇ τε καὶ πατάγῳ	ἐπήισαν,	οἳ δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον
[7, 211]	ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι ἐκδεξάμενοι	ἐπήισαν,	τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε βασιλεύς, τῶν
[7, 210]	Μῆδοι, ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι δ᾽	ἐπεσήισαν,	καὶ οὐκ ἀπηλαύνοντο, καίπερ μεγάλως
[7, 223]	δὴ βάρβαροι οἱ ἀμφὶ Ξέρξην	προσήισαν,	καὶ οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες,
[7, 178]	ἐπωνυμίην ἔχει, καὶ θυσίῃσι σφέας	μετήισαν.	~Δελφοὶ μὲν δὴ κατὰ τὸ
[7, 59]	τὸν αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ	ἐκόμισαν,	ἐν τῷ Σάλη τε Σαμοθρηικίη
[7, 233]	τε καὶ ὕδωρ ἐν πρώτοισι	ἔδοσαν	βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης ἐχόμενοι
[7, 32]	καὶ ὕδωρ· ὅσοι πρότερον οὐκ	ἔδοσαν	Δαρείῳ πέμψαντι, τούτους πάγχυ ἐδόκεε
[7, 130]	ὅτι πρῶτοι Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ	ἔδοσαν	ἑωυτοὺς βασιλέι, δοκέων ὁ Ξέρξης
[7, 132]	ὧδε εἶχε, ὅσοι τῷ Πέρσῃ	ἔδοσαν	σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες μὴ
[7, 139]	καὶ μὴ ἐκλιπόντες ἀλλὰ μείναντες	ἔδοσαν	σφέας αὐτοὺς Ξέρξῃ, κατὰ τὴν
[7, 23]	κατώτατα ἑστεῶτες ὤρυσσον, ἕτεροι δὲ	παρεδίδοσαν	τὸν αἰεὶ ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι
[7, 54]	μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ τούτων τὴν	θάλασσαν	ἐδωρέετο. ~ὡς δὲ ταῦτά οἱ
[7, 198]	ποταμὸς ῥέων ἐξ Ἐνιήνων ἐς	θάλασσαν	ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ τούτου διὰ
[7, 200]	δὴ παραρρέων ὁ Ἀσωπὸς ἐς	θάλασσαν	ἐκδιδοῖ, καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν
[7, 35]	ἁλμυρῷ ποταμῷ“ (τήν τε δὴ	θάλασσαν	ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν καὶ τῶν
[7, 100]	ἐπεποίητο, τῶν νεῶν κατελκυσθεισέων ἐς	θάλασσαν,	ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης μετεκβὰς ἐκ
[7, 128]	ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς	θάλασσαν	ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος
[7, 177]	Θερμοπύλας πεζῇ, ἄλλοι δὲ κατὰ	θάλασσαν	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον. ~οἱ μὲν δὴ
[7, 10]	κατὰ γῆν ἢ καὶ κατὰ	θάλασσαν	ἑσσωθῆναι, ἢ καὶ κατ᾽ ἀμφότερα·
[7, 54]	χρυσέης φιάλης Ξέρξης ἐς τὴν	θάλασσαν	εὔχετο πρὸς τὸν ἥλιον μηδεμίαν
[7, 115]	πρότερον κατέλεξα, τοὺς μὲν παρὰ	θάλασσαν	ἔχων οἰκημένους ἐκ νηυσὶ στρατευομένους,
[7, 160]	δὲ ὑμῖν ἡδονὴ τοῦ κατὰ	θάλασσαν	ἡγεμονεύειν, τοῦ πεζοῦ ἐγὼ θέλω.
[7, 121]	στρατόν, μίαν αὐτέων ἔταξε παρὰ	θάλασσαν	ἰέναι ὁμοῦ τῷ ναυτικῷ· (ταύτης
[7, 223]	δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς τὴν	θάλασσαν	καὶ διεφθείροντο, πολλῷ δ᾽ ἔτι
[7, 199]	ταύτης ἐκ τῶν ὀρέων ἐς	θάλασσαν,	κατ᾽ ἃ Τρηχὶς πεπόλισται· δισχίλιά
[7, 28]	γὰρ τάχιστά σε ἐπυθόμην ἐπὶ	θάλασσαν	καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός τοι
[7, 22]	μέγα τε καὶ ὀνομαστόν, ἐς	θάλασσαν	κατῆκον, οἰκημένον ὑπὸ ἀνθρώπων. τῇ
[7, 33]	καὶ Μαδύτου, ἀκτὴ παχέα ἐς	θάλασσαν	κατήκουσα Ἀβύδῳ καταντίον· ἔνθα μετὰ
[7, 130]	οὐκ ἔστι ἄλλη ἐξήλυσις ἐς	θάλασσαν	κατήκουσα, ἀλλ᾽ ἥδε αὐτή· ὄρεσι
[7, 110]	Σάτραι. τούτων οἱ μὲν παρὰ	θάλασσαν	κατοικημένοι ἐν τῇσι νηυσὶ εἵποντο·
[7, 109]	ποταμὸν δὲ Νέστον ῥέοντα ἐς	θάλασσαν.	(μετὰ δὲ ταύτας τὰς χώρας
[7, 139]	βασιλέι. εἰ τοίνυν κατὰ τὴν	θάλασσαν	μηδεὶς ἠντιοῦτο Ξέρξῃ, κατά γε
[7, 139]	σφέας αὐτοὺς Ξέρξῃ, κατὰ τὴν	θάλασσαν	οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι.
[7, 173]	ἐβουλεύσαντο ἐς Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ	θάλασσαν	πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν.
[7, 16]	περ τὴν πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι	θάλασσαν	πνεύματα φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ
[7, 129]	τούτου στεινοῦ ἔκροον ἔχουσι ἐς	θάλασσαν,	προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ πάντες ἐς
[7, 123]	Βοττιαιίδα, τῆς ἔχουσι τὸ παρὰ	θάλασσαν	στεινὸν χωρίον πόλιες Ἴχναι τε
[7, 10]	ἀμείνονας ἢ Σκύθας, οἳ κατὰ	θάλασσάν	τε ἄριστοι καὶ κατὰ γῆν
[7, 22]	ἐκ θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων ἐπὶ	θάλασσαν	τὴν ἀντίον Τορώνης. (ἐν δὲ
[7, 89]	τῆς Συρίης οἰκέουσι τὸ παρὰ	θάλασσαν·	τῆς δὲ Συρίης τοῦτο τὸ
[7, 130]	εἰ ἔστι ἄλλη ἔξοδος ἐς	θάλασσαν	τῷ Πηνειῷ, ἐξεπιστάμενοι ἀτρεκέως εἶπον
[7, 36]	μὴ φοβέηται τὰ ὑποζύγια τὴν	θάλασσαν	ὑπερορῶντα καὶ οἱ ἵπποι. ~ὡς
[7, 127]	στρατὸς αὐτοῦ στρατοπεδευόμενος τὴν παρὰ	θάλασσαν	χώρην τοσήνδε, ἀρξάμενος ἀπὸ Θέρμης
[7, 128]	τόν τε Ὄλυμπον καὶ τὴν	Ὄσσαν,	μεγάθεΐ τε ὑπερμήκεα ἐόντα, διὰ
[7, 191]	Θέτι καὶ τῇσι Νηρηίσι θύοντες,	ἔπαυσαν	τετάρτῃ ἡμέρῃ, ἢ ἄλλως κως
[7, 134]	ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ	ὑπέδυσαν	ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ τῶν Δαρείου
[7, 33]	Σηστοῦ ὕπαρχον ζῶντα πρὸς σανίδα	διεπασσάλευσαν,	ὃς καὶ ἐς τοῦ Πρωτεσίλεω
[7, 233]	τὸν παῖδα Εὐρύμαχον χρόνῳ μετέπειτα	ἐφόνευσαν	Πλαταιέες στρατηγήσαντα ἀνδρῶν Θηβαίων τετρακοσίων
[7, 36]	τὰς δὲ ἄλλοι ἀρχιτέκτονες ἐζεύγνυσαν.	ἐζεύγνυσαν	δὲ ὧδε, πεντηκοντέρους καὶ τριήρεας
[7, 36]	τιμή, τὰς δὲ ἄλλοι ἀρχιτέκτονες	ἐζεύγνυσαν.	ἐζεύγνυσαν δὲ ὧδε, πεντηκοντέρους καὶ
[7, 33]	δὲ ἐν τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον	ἐζεύγνυσαν	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν
[7, 119]	τῇσι ἄλλῃσι πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες	ἀπεδείκνυσαν	τὸν λόγον. τὸ γὰρ δεῖπνον
[7, 181]	ἀπίκοντο ἐς τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον,	ἐπεδείκνυσαν	ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ στρατιῇ περιέποντες
[7, 9]	μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ τὴν δύναμιν	ἐοῦσαν	ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ αὐτῶν παῖδας
[7, 164]	τήν οἱ αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε	ἐοῦσαν,	ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι
[7, 173]	πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο καὶ ἄλλην	ἐοῦσαν	ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν
[7, 109]	δὲ Ἄβδηρα λίμνην μὲν οὐδεμίαν	ἐοῦσαν	ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ
[7, 175]	Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν	ἐοῦσαν	πρότερον ἤ περ ἀπικόμενοι ἐς
[7, 8]	γε οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος ὅμουρον	ἐοῦσαν	τῇ ἡμετέρῃ, ἀλλὰ σφέας πάσας
[7, 216]	κατά τε Ἀλπηνὸν πόλιν, πρώτην	ἐοῦσαν	τῶν Λοκρίδων πρὸς τῶν Μηλιέων,
[7, 8]	Περσίδα ἀποδέξομεν τῷ Διὸς αἰθέρι	ὁμουρέουσαν.	(οὐ γὰρ δὴ χώρην γε
[7, 10]	τοσαύτην σὺν Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ	ἐλθοῦσαν	ἐς τὴν Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι
[7, 169]	ταῦτα οἱ Κρῆτες ὡς ἀπενειχθέντα	ἤκουσαν,	ἔσχοντο τῆς τιμωρίης. ~λέγεται γὰρ
[7, 14]	ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι μὲν ὡς	ἤκουσαν	ταῦτα, κεχαρηκότες προσεκύνεον. νυκτὸς δὲ
[7, 60]	περιέβαλον κατὰ τὸν κύκλον, ὕψος	ἀνήκουσαν	ἀνδρὶ ἐς τὸν ὀμφαλόν· (ταύτην
[7, 164]	πόλιν Ζάγκλην τὴν ἐς Μεσσήνην	μεταβαλοῦσαν	τὸ οὔνομα. (τοῦτον δὴ ὁ
[7, 128]	ταύτῃ εἶναι ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην	φέρουσαν,	ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν ἐκβολὴν
[7, 213]	ἀτραπὸν τὴν διὰ τοῦ ὄρεος	φέρουσαν	ἐς Θερμοπύλας, καὶ διέφθειρε τοὺς
[7, 114]	γῆν λεγομένῳ εἶναι θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι	κατορύσσουσαν.	~ὡς δὲ ἀπὸ τοῦ Στρυμόνος
[7, 57]	(ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον διξὰ	ἔχουσαν	αἰδοῖα, τὰ μὲν ἔρσενος τὰ
[7, 217]	δὴ τὴν ἀτραπὸν καὶ οὕτω	ἔχουσαν	οἱ Πέρσαι, τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες,
[7, 122]	τὴν ἐν τῷ Ἄθῳ γενομένην,	διέχουσαν	δὲ ἐς κόλπον ἐν τῷ
[7, 225]	τοῦτόν τε ἀρετῇ οἱ Ἕλληνες	ὑπεξείρυσαν	καὶ ἐτρέψαντο τοὺς ἐναντίους τετράκις.
[7, 36]	δὲ καὶ τὴν γῆν φραγμὸν	παρείρυσαν	ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ
[7, 137]	Νυμφοδώρου τοῦ Πύθεω ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω,	ἥλωσαν	κατὰ Βισάνθην τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ,
[7, 175]	ἑωυτῶν· (τὴν δὲ ἀτραπόν, δι᾽	ἣλωσαν	οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι,
[7, 143]	Θεμιστοκλέος ἀποφαινομένου Ἀθηναῖοι ταῦτα σφίσι	ἔγνωσαν	αἱρετώτερα εἶναι μᾶλλον ἢ τὰ
[7, 168]	δὲ ἔδει βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες	ἐπλήρωσαν	νέας ἑξήκοντα, μόγις δὲ ἀναχθέντες
[7, 225]	περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ στόμασι	κατέχωσαν	οἱ βάρβαροι βάλλοντες, οἳ μὲν
[7, 16]	μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον	ἐπιφοιτᾶν	ὄνειρον θεοῦ τινος πομπῇ, οὐκ
[7, 10]	σύλλογον τόνδε διάλυσον· αὖτις δέ,	ὅταν	τοι δοκέῃ, προσκεψάμενος ἐπὶ σεωυτοῦ
[7, 14]	ὄνειρον τῷ Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ ἔλεγε	ἐπιστάν	ὦ παῖ Δαρείου, καὶ δὴ
[7, 17]	τὸ καὶ παρὰ Ξέρξην ἐφοίτα,	ὑπερστὰν	δὲ τοῦ Ἀρταβάνου εἶπε· (ἆρα
[7, 151]	καὶ τούτους ἐς Σοῦσα ἀγγέλους	εἰρωτᾶν	Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω εἴ σφι
[7, 60]	συννάξαντες ταύτην ὡς μάλιστα εἶχον	περιέγραψαν	ἔξωθεν κύκλον· περιγράψαντες δὲ καὶ
[7, 136]	τοιοῦδε ἐχόμενα (ὦ βασιλεῦ Μήδων,	ἔπεμψαν	ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν ἐν
[7, 157]	αὐτῷ ἐς λόγους ἔλεγον τάδε.	ἔπεμψαν	ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ τούτων
[7, 134]	τούτους ὡς ἀποθανευμένους ἐς Μήδους	ἀπέπεμψαν.	~αὕτη τε ἡ τόλμα τούτων
[7, 239]	τὸ χρηστήριον τὸ ἐς Δελφοὺς	ἀπέπεμψαν,	ἔνθα δή σφι ἐχρήσθη τὰ
[7, 206]	μὲν τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην πρώτους	ἀπέπεμψαν	Σπαρτιῆται, ἵνα τούτους ὁρῶντες οἱ
[7, 174]	τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος ἤδη	ἐν	Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων
[7, 44]	Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ δ᾽ ἐγένετο	ἐν	Ἀβύδῳ μέσῃ, ἠθέλησε Ξέρξης ἰδέσθαι
[7, 147]	τῇ γε ἄλλῃ. ἐὼν γὰρ	ἐν	Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης εἶδε πλοῖα
[7, 117]	πόλεμον καὶ τὸ ὄρυγμα ἀκούων.	~ἐν	Ἀκάνθῳ δὲ ἐόντος Ξέρξεω συνήνεικε
[7, 226]	δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν	ἐν	ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων πλῆθος,
[7, 229]	στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω καὶ κατεκέατο	ἐν	Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον,
[7, 58]	τὸν Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος,	ἐν	ἀριστερῇ δὲ Καρδίην πόλιν, διὰ
[7, 217]	μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ Οἰταίων,	ἐν	ἀριστερῇ δὲ τὰ Τρηχινίων. ἠώς
[7, 42]	Καΐκου ὁρμώμενος, Κάνης ὄρος ἔχων	ἐν	ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος ἐς
[7, 43]	ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν,	ἐν	ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν
[7, 167]	πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων,	ἐν	αὐτῇ τε μέγιστον Καρχηδόνι. ~τὰ
[7, 10]	δὴ ἀπεὼν τοῦ λόγου τάδε	ἐν	αὐτοῖσι ἀδικέεται, διαβληθείς τε ὑπὸ
[7, 50]	τὸ βέβαιον ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι ὀφείλεις	ἐν	αὐτοῖσι ὁμοίως καὶ ὁ ὑπεναντία
[7, 184]	ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν εἶεν	ἐν	αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ εἴκοσι.
[7, 8]	ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ δὲ	ἐν	αὐτοῖσι τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος· εἰ
[7, 46]	γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα φθονερὸς	ἐν	αὐτῷ εὑρίσκεται ἐών” ~Ξέρξης δὲ
[7, 59]	Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων φρουρὴ	ἐν	αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου ἐξ
[7, 114]	τὸν χῶρον τοῦτον καλέεσθαι, τοσούτους	ἐν	αὐτῷ παῖδάς τε καὶ παρθένους
[7, 198]	τὰ ἐν Θεσσαλίῃ καὶ τὰ	ἐν	Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[7, 196]	τὸ ῥέεθρον πινόμενος· τῶν δὲ	ἐν	Ἀχαιίῃ ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστις
[7, 22]	μάλιστα τὰ ἐς τὸν Ἄθων.	ἐν	γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου ὅρμεον
[7, 46]	παρὰ τὴν ζόην πεπόνθαμεν οἰκτρότερα.	(ἐν	γὰρ οὕτω βραχέι βίῳ οὐδεὶς
[7, 134]	κατέσκηψε Ταλθυβίου τοῦ Ἀγαμέμνονος κήρυκος.	ἐν	γὰρ Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν,
[7, 153]	Γέλωνος τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ὁ	ἐν	Γέλῃ, ἦν ἐκ νήσου Τήλου
[7, 10]	καὶ ὀρνίθων διαφορεύμενον ἤ κου	ἐν	γῇ τῇ Ἀθηναίων ἢ σέ
[7, 176]	ἤδη τὸ Ἀρτεμίσιον δέκεται αἰγιαλός,	ἐν	δὲ Ἀρτέμιδος ἱρόν. (ἡ δὲ
[7, 224]	ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ ὀνομαστοί,	ἐν	δὲ δὴ καὶ Δαρείου δύο
[7, 238]	πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι,	ἐν	δὲ καὶ τῷδε οὐκ ἥκιστα
[7, 83]	ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας τε ἅμα ἤγοντο,	ἐν	δὲ παλλακὰς καὶ θεραπηίην πολλήν
[7, 10]	τῶν ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι·	ἐν	δὲ τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι ἀγαθά,
[7, 49]	ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα,	ἐν	δὲ τῷ ἔργῳ θρασὺς εἴη”
[7, 172]	πέμπουσι ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους·	ἐν	δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἦσαν ἁλισμένοι
[7, 22]	ἐπὶ θάλασσαν τὴν ἀντίον Τορώνης.	(ἐν	δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ, ἐς
[7, 200]	πεντεκαίδεκα στάδια ἐστὶ ἐς Θερμοπύλας.	(ἐν	δὲ τῷ μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ
[7, 138]	βαρβάρου· οἱ δὲ οὐ δόντες	ἐν	δείματι μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε
[7, 132]	τῶν πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ	ἐν	Δελφοῖσι θεῷ. τὸ μὲν δὴ
[7, 111]	δὲ ἡ χρέωσα κατά περ	ἐν	Δελφοῖσι, καὶ οὐδὲν ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος
[7, 43]	περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος ἐστί,	ἐν	δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ
[7, 217]	διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν τὴν νύκτα,	ἐν	δεξιῇ μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ
[7, 58]	τὴν ὁδὸν διὰ τῆς Χερσονήσου,	ἐν	δεξιῇ μὲν ἔχων τὸν Ἕλλης
[7, 106]	τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν· τὸν δὲ	ἐν	Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν
[7, 106]	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, πλὴν τοῦ	ἐν	Δορίσκῳ, ὑπὸ Ἑλλήνων ὕστερον ταύτης
[7, 184]	ὡς ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι	ἐν	ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ
[7, 23]	ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ	ἐν	ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὅσον
[7, 196]	πυθόμενος ὡς ἀρίστη εἴη τῶν	ἐν	Ἕλλησι· ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες
[7, 209]	τε καὶ καλλίστην πόλιν τῶν	ἐν	Ἕλλησι προσφέρεαι καὶ ἄνδρας ἀρίστους”
[7, 78]	ὁ Χεράσμιος, ὃς Σηστὸν τὴν	ἐν	Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ
[7, 137]	Ἀβδηρίτεω, ἥλωσαν κατὰ Βισάνθην τὴν	ἐν	Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες ἐς τὴν
[7, 33]	ἔστι δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς	ἐν	Ἑλλησπόντῳ, Σηστοῦ τε πόλιος μεταξὺ
[7, 114]	καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοισι	ἐν	Ἐννέα ὁδοῖσι τῇσι Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο
[7, 220]	σφέων ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ σφι	ἐν	ἔπεσι ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα ὧδε.
[7, 56]	αὐτοῦ ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ	ἐν	ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα χρόνον.
[7, 56]	διέβη δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ	ἐν	ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ
[7, 85]	ἐπ᾽ ἑωυτὸν ἕλκει· οἳ δὲ	ἐν	ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν
[7, 195]	τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν ἐν Καρίῃ,	ἐν	ἑτέρῃ δὲ ὁ Πάφιος στρατηγὸς
[7, 15]	ὁ ἐπιπέμπων καί οἱ πάντως	ἐν	ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ
[7, 10]	στρατεύεσθαι, φέρε, βασιλεὺς μὲν αὐτὸς	ἐν	ἤθεσι τοῖσι Περσέων μενέτω, ἡμέων
[7, 226]	αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ	ἐν	ἡλίῳ. ~ταῦτα μὲν καὶ ἄλλα
[7, 8]	δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται εἶναι	ἐν	ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν ταῦτα
[7, 121]	στρατηγοῖσι τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ ὑπομένειν	ἐν	Θέρμῃ, ἀπῆκε ἀπ᾽ ἑωυτοῦ πορεύεσθαι
[7, 207]	οὕτω διενένωντο ποιήσειν· οἱ δὲ	ἐν	Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες, ἐπειδὴ πέλας ἐγένετο
[7, 219]	ὄρος κατὰ τάχος. ~τοῖσι δὲ	ἐν	Θερμοπύλῃσι Ἑλλήνων πρῶτον μὲν ὁ
[7, 175]	νικῶσα δὲ γνώμη ἐγίνετο τὴν	ἐν	Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ
[7, 175]	δι᾽ ἣλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων	ἐν	Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον
[7, 206]	κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι τὸν	ἐν	Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους.
[7, 198]	τέμενος ἐσέβετο. ~ταῦτα μὲν τὰ	ἐν	Θεσσαλίῃ καὶ τὰ ἐν Ἀχαιίῃ·
[7, 196]	καὶ δὴ τριταῖος ἐς Μηλιέας,	ἐν	Θεσσαλίῃ μὲν ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων
[7, 196]	ἐλείποντο πολλόν. τῶν μέν νυν	ἐν	Θεσσαλίῃ ποταμῶν Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ
[7, 208]	ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ ἔτι ἐὼν	ἐν	Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη ταύτῃ
[7, 178]	τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν	ἐν	Θυίῃ, τῇ περ τῆς Κηφισοῦ
[7, 218]	δὲ εἶδον ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα,	ἐν	θώματι ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα
[7, 128]	Ξέρξης τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ,	ἐν	θώματι μεγάλῳ ἐνέσχετο, καλέσας δὲ
[7, 169]	μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν	ἐν	Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ
[7, 26]	ἐκ ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν	ἐν	Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο συλλέγεσθαι
[7, 195]	πλέων ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν	ἐν	Καρίῃ, ἐν ἑτέρῃ δὲ ὁ
[7, 16]	παρατρέψαι, ἀλλ᾽ ἤδη δεῖ ἐμὲ	ἐν	κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων
[7, 15]	τὸν ἐμὸν θρόνον, καὶ ἔπειτα	ἐν	κοίτῃ τῇ ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης
[7, 16]	τὴν ἐμήν, οὐδέ τι μᾶλλον	ἐν	κοίτῃ τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ ἢ
[7, 1]	ἀπίκετο περὶ τῆς μάχης τῆς	ἐν	Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον
[7, 212]	κατὰ ἔθνεα κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ	ἐν	μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων·
[7, 109]	τὰς ἠπειρώτιδας πόλις παρήιε, τῶν	ἐν	μιῇ λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει ὡσεὶ
[7, 80]	ἦρχε Μαρδόντης ὁ Βαγαίου, ὃς	ἐν	Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων
[7, 136]	ταῦτα οὐδαμά· οὔτε γὰρ σφίσι	ἐν	νόμῳ εἶναι ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε
[7, 157]	ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει,	ἐν	νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν τὴν
[7, 175]	τε στήσονται τὸν πόλεμον καὶ	ἐν	οἵοισι χώροισι. ἡ νικῶσα δὲ
[7, 14]	καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ, οὕτω καὶ ταπεινὸς
[7, 170]	Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε	ἐν	Ὀλυμπίῃ τοὺς πολλοὺς ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ
[7, 222]	βουλόμενοι· κατεῖχε γὰρ σφέας Λεωνίδης	ἐν	ὁμήρων λόγῳ ποιεύμενος· Θεσπιέες δὲ
[7, 138]	πρὸ πολλοῦ οἱ Ἕλληνες οὐκ	ἐν	ὁμοίῳ πάντες ἐποιεῦντο. (οἱ μὲν
[7, 57]	σφι ἐφάνη μέγα, τὸ Ξέρξης	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ εὐσύμβλητον
[7, 16]	τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ μὲν	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει
[7, 14]	στρατηλασίην καὶ τὰ ἐμὰ ἔπεα	ἐν	οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ ὡς παρ᾽
[7, 211]	ἀξίως λόγου, ἄλλα τε ἀποδεικνύμενοι	ἐν	οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ
[7, 167]	θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα ἐποίησαν	ἐν	πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων,
[7, 8]	τε πύθηται σφέων καὶ αὐτὸς	ἐν	πᾶσι εἴπῃ τὰ θέλει. ὡς
[7, 94]	Ἴωνες δὲ ὅσον μὲν χρόνον	ἐν	Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν νῦν καλεομένην
[7, 107]	ἐπαύετο, καὶ τοὺς περιεόντας αὐτοῦ	ἐν	Πέρσῃσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα, ἐπεὶ
[7, 14]	παῖ Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι	ἐν	Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν στρατηλασίην
[7, 106]	πέμπεται παρὰ τοῦ βασιλεύοντος αἰεὶ	ἐν	Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ
[7, 188]	ἐξέφερε πρὸς Ἴπνους καλεομένους τοὺς	ἐν	Πηλίῳ, τὰς δὲ ἐς τὸν
[7, 177]	δὲ ἐπύθοντο τὸν Πέρσην ἐόντα	ἐν	Πιερίῃ, διαλυθέντες ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ
[7, 231]	ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἐν τῇ	ἐν	Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν
[7, 49]	ἐναντιευμένου, λέγω τὴν χώρην πλεῦνα	ἐν	πλέονι χρόνῳ γινομένην λιμὸν τέξεσθαι.
[7, 183]	δὲ ἕρμα σφι κατηγήσατο ἐὸν	ἐν	πόρῳ μάλιστα Πάμμων Σκύριος. πανημερὸν
[7, 233]	καὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ	ἐν	πρώτοισι ἔδοσαν βασιλέι, ὑπὸ δὲ
[7, 166]	νικᾶν Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον καὶ	ἐν	Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας τὸν Πέρσην.
[7, 145]	Ξέρξην σὺν τῷ στρατῷ εἶναι	ἐν	Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς
[7, 57]	καὶ ἕτερον αὐτῷ τέρας ἐόντι	ἐν	Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον
[7, 88]	τρίτος σφι συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο	ἐν	Σάρδισι νοσέων. ὡς γὰρ ὁρμῶντο
[7, 156]	δὲ τοῦτο καὶ Εὐβοέας τοὺς	ἐν	Σικελίῃ ἐποίησε διακρίνας. ἐποίεε δὲ
[7, 205]	ἐόντος ἀλλὰ τελευτήσαντος καὶ τούτου	ἐν	Σικελίῃ, οὕτω δὴ ἐς Λεωνίδην
[7, 156]	Καμαριναίοισι ἐποίησε· Μεγαρέας τε τοὺς	ἐν	Σικελίῃ, ὡς πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην
[7, 215]	φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν	ἐν	σκέπῃ τοῦ πολέμου· ἔκ τε
[7, 172]	καὶ ἡ σύμπασα ᾖ Ἑλλὰς	ἐν	σκέπῃ τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν
[7, 239]	στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν	ἐν	Σούσοισι ὁ Δημάρητος καὶ πυθόμενος
[7, 151]	ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν	ἐν	Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας ἑτέρου
[7, 136]	ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν	ἐν	Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν ἐκείνων
[7, 134]	Ξέρξῃ τῶν Δαρείου κηρύκων τῶν	ἐν	Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω Σπαρτιῆται τούτους
[7, 3]	ἐς Σοῦσα, ἐστερημένος τε τῆς	ἐν	Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν
[7, 204]	τοῦ Ἡρακλέος, κτησάμενος τὴν βασιληίην	ἐν	Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ
[7, 3]	πρὸ ἑωυτοῦ· ἐπεί γε καὶ	ἐν	Σπάρτῃ ἔφη ὁ Δημάρητος ὑποτιθέμενος
[7, 209]	τούτους γε καὶ τὸ ὑπομένον	ἐν	Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο
[7, 211]	Μηδικῆς ἀλλὰ τὰ αὐτά, ἅτε	ἐν	στεινοπόρῳ τε χώρῳ μαχόμενοι καὶ
[7, 27]	ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι.	~ἐν	ταύτῃ τῇ πόλι ὑποκατήμενος Πύθιος
[7, 212]	καὶ παντοίως προσβάλλοντες, ἀπήλαυνον ὀπίσω.	~ἐν	ταύτῃσι τῇσι προσόδοισι τῆς μάχης
[7, 160]	λόγῳ οὔ με πείσεις ἀσχήμονα	ἐν	τῇ ἀμοιβῇ γενέσθαι. (ὅκου δὲ
[7, 31]	καὶ ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν,	ἐν	τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι ἐκ
[7, 75]	καὶ Μυσῶν. Θρηίκων δὲ τῶν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ ἦρχε Βασσάκης ὁ
[7, 135]	δὲ τῶν παραθαλασσίων ἀνθρώπων τῶν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ· ὅς σφεας ξείνια
[7, 201]	Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες	ἐν	τῇ διόδῳ. καλέεται δὲ ὁ
[7, 10]	γένηται. (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ δεινότατον·	ἐν	τῇ δύο μὲν εἰσὶ οἱ
[7, 138]	κατέστασαν, ἅτε οὔτε νεῶν ἐουσέων	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι
[7, 16]	σῇ ἀναπαυομένῳ ἢ οὐ καὶ	ἐν	τῇ ἐμῇ, εἴ πέρ γε
[7, 231]	Ἀριστόδημος καλεόμενος. ἀλλ᾽ ὃ μὲν	ἐν	τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε
[7, 126]	οὔτε πρὸς ἑσπέρης τοῦ Ἀχελῴου	ἐν	τῇ ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν
[7, 173]	συνεβούλευόν σφι ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας	ἐν	τῇ ἐσβολῇ καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ
[7, 225]	Θηβαίων. ὁ δὲ κολωνὸς ἐστὶ	ἐν	τῇ ἐσόδῳ, ὅκου νῦν ὁ
[7, 176]	ὑποδέκεται καὶ τενάγεα. ἔστι δὲ	ἐν	τῇ ἐσόδῳ ταύτῃ θερμὰ λουτρά,
[7, 9]	καὶ ἀληθέστατα, καὶ Ἴωνας τοὺς	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ ἐάσεις
[7, 52]	δὲ οὐδέν. (πάρεξ δὲ τούτου,	ἐν	τῇ ἡμετέρῃ καταλιπόντας τέκνα καὶ
[7, 9]	αὐτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους οἳ	ἐν	τῇ ἡμετέρῃ κατοικημένοι Ἴωνές τε
[7, 118]	ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ τῶν	ἐν	τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετερέων
[7, 106]	πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι	ἐν	τῇ Θρηίκῃ καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου
[7, 26]	ἀνατέλλων ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ·	ἐν	τῇ καὶ ὁ τοῦ Σιληνοῦ
[7, 234]	δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις. ἔστι	ἐν	τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν
[7, 10]	τῇ Ἀθηναίων ἢ σέ γε	ἐν	τῇ Λακεδαιμονίων, εἰ μὴ ἄρα
[7, 30]	ἐς Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγίης·	ἐν	τῇ Λύκος ποταμὸς ἐς χάσμα
[7, 80]	στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε	ἐν	τῇ μάχῃ. ~ταῦτα ἦν τὰ
[7, 126]	ἐν τῇ ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽	ἐν	τῇ μεταξὺ τούτων τῶν ποταμῶν
[7, 181]	τοὺς δὲ ἄλλους τοὺς ἔλαβον	ἐν	τῇ νηὶ ταύτῃ περιεῖπον ὡς
[7, 12]	τούτων κατύπνωσε, καὶ δή κου	ἐν	τῇ νυκτὶ εἶδε ὄψιν τοιήνδε,
[7, 230]	γινομένην οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽ ὑπομείναντα	ἐν	τῇ ὁδῷ περιγενέσθαι, τὸν δὲ
[7, 89]	Φοίνικες μὲν σὺν Σύροισι τοῖσι	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι·
[7, 167]	οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι	ἐν	τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς
[7, 165]	δὲ καὶ τάδε ὑπὸ τῶν	ἐν	τῇ Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς ὅμως
[7, 206]	ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες	ἐν	τῇ Σπάρτῃ κατὰ τάχος βοηθέειν
[7, 104]	ἀνθρώπων ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας	ἐν	τῇ τάξι ἐπικρατέειν ἢ ἀπόλλυσθαι.
[7, 201]	δὴ Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος	ἐν	τῇ Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ
[7, 119]	τετελεσμένα. ~ὣς δὲ παραπλησίως καὶ	ἐν	τῇσι ἄλλῃσι πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες
[7, 110]	οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι	ἐν	τῇσι νηυσὶ εἵποντο· οἱ δὲ
[7, 119]	κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον	ἐν	τῇσι πόλισι οἱ ἀστοὶ ἄλευρά
[7, 80]	Ἐρυθρῆς θαλάσσης ἑπόμενα, νήσων δὲ	ἐν	τῇσι τοὺς ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει
[7, 8]	μὴ λείψομαι τῶν πρότερον γενομένων	ἐν	τιμῇ τῇδε μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι
[7, 186]	σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας καὶ μάλα	ἐν	τοῖσι ἄλλοισι πλοίοισι τοῖσι ἅμα
[7, 88]	τῷ περ κατέβαλε τὸν δεσπότην,	ἐν	τοῖσι γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα.
[7, 137]	ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι	ἐν	τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι
[7, 213]	δι᾽ ἄλλην αἰτίην, τὴν ἐγὼ	ἐν	τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω, ἐτιμήθη
[7, 171]	Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ Τρωικά,	ἐν	τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας
[7, 174]	προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε	ἐν	τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες
[7, 93]	οὗτοι δὲ οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο,	ἐν	τοῖσι πρώτοισι τῶν λόγων εἴρηται.
[7, 186]	τὴν ἑπομένην τούτοισι καὶ τοὺς	ἐν	τοῖσι σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας καὶ
[7, 39]	εὖ νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς	ἐν	τοῖσι ὠσὶ τῶν ἀνθρώπων οἰκέει
[7, 195]	ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας εἷλον.	~ἐν	τουτέων μιῇ Ἀρίδωλις πλέων ἥλω,
[7, 76]	δὲ κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο.	ἐν	τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος ἐστὶ
[7, 149]	δή σφι οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι	ἐν	τούτοισι τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ
[7, 154]	τῶν βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο	ἐν	τούτοισι τοῖσι πολέμοισι ἐὼν ὁ
[7, 201]	Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι	ἐν	τούτοισι τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ
[7, 127]	ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν δὴ	ἐν	τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ βάρβαροι,
[7, 26]	οὗτοι τὸν προκείμενον πόνον ἐργάζοντο,	ἐν	τούτῳ ὁ πεζὸς ἅπας συλλελεγμένος
[7, 225]	λίθινος λέων ἕστηκε ἐπὶ Λεωνίδῃ.	(ἐν	τούτῳ σφέας τῷ χώρῳ ἀλεξομένους
[7, 33]	ἐλῶν ἐς Ἄβυδον. οἳ δὲ	ἐν	τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον ἐζεύγνυσαν ἐκ
[7, 190]	Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ ποταμὸν Ἰλισσόν.	~ἐν	τούτῳ τῷ πόνῳ νέας οἳ
[7, 224]	τοὺς Πέρσας. καὶ Λεωνίδης τε	ἐν	τούτῳ τῷ πόνῳ πίπτει ἀνὴρ
[7, 178]	τάχος ἐβοήθεον διαταχθέντες, Δελφοὶ δ᾽	ἐν	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐχρηστηριάζοντο τῷ
[7, 167]	τὴν σύστασιν) ὁ δὲ Ἀμίλκας	ἐν	τούτῳ τῷ χρόνῳ μένων ἐν
[7, 235]	ἔστι τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός·	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ πάντων Πελοποννησίων
[7, 202]	Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες τὸν Πέρσην	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων τε
[7, 193]	τῷ χώρῳ οὔνομα γέγονε Ἀφέται.	ἐν	τούτῳ ὦν ὅρμον οἱ Ξέρξεω
[7, 122]	καὶ διεξέπλωσε τὴν διώρυχα τὴν	ἐν	τῷ Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν δὲ
[7, 198]	τὴν Μηλίδα παρὰ κόλπον θαλάσσης,	ἐν	τῷ ἄμπωτίς τε καὶ ῥηχίη
[7, 122]	γενομένην, διέχουσαν δὲ ἐς κόλπον	ἐν	τῷ Ἄσσα τε πόλις καὶ
[7, 200]	καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν εὐρύς,	ἐν	τῷ Δήμητρός τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος
[7, 59]	νέας ἀνέψυχον ἀνελκύσαντες. ὁ δὲ	ἐν	τῷ Δορίσκῳ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 105]	λόγους ἐλθὼν Ξέρξης, καὶ ὕπαρχον	ἐν	τῷ Δορίσκῳ τούτῳ καταστήσας Μασκάμην
[7, 162]	ἐθέλει λέγειν· δῆλα γὰρ ὡς	ἐν	τῷ ἐνιαυτῷ ἐστὶ τὸ ἔαρ
[7, 121]	τὰς νέας, Θέρμῃ δὲ τῇ	ἐν	τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ οἰκημένῃ, ἀπ᾽
[7, 144]	ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων χρημάτων μεγάλων	ἐν	τῷ κοινῷ, τὰ ἐκ τῶν
[7, 198]	(πρώτη μέν νυν πόλις ἐστὶ	ἐν	τῷ κόλπῳ ἰόντι ἀπὸ Ἀχαιίης
[7, 193]	Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος	ἐν	τῷ κόλπῳ τούτῳ τῆς Μαγνησίης,
[7, 160]	θυμόν· σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος ὑβρίσματα	ἐν	τῷ λόγῳ οὔ με πείσεις
[7, 239]	κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν σφέας γράμματα	ἐν	τῷ ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ εὗρον
[7, 239]	κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ ἔπειτα	ἐν	τῷ ξύλῳ τοῦ δελτίου ἔγραψε
[7, 115]	πρὸς ἡλίου δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς	ἐν	τῷ οἰκημένην Ἄργιλον πόλιν Ἑλλάδα
[7, 86]	καὶ Παρικάνιοι ἐσεσάχατο ὁμοίως καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ σκευὴν
[7, 86]	Πέρσας· Μῆδοι δὲ τήν περ	ἐν	τῷ πεζῷ εἶχον σκευήν, καὶ
[7, 86]	δὲ καὶ αὐτοὶ κατά περ	ἐν	τῷ πεζῷ· ἤλαυνον δὲ καὶ
[7, 86]	μὲν ἐσεσάχατο τῇ αὐτῇ καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ κέλητας
[7, 86]	μὲν εἶχον τὴν αὐτὴν καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ πάντες
[7, 86]	Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, καὶ Κάσπιοι ὁμοίως.
[7, 88]	οἱ οἰκέται ἐς τὸν χῶρον	ἐν	τῷ περ κατέβαλε τὸν δεσπότην,
[7, 59]	αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν,	ἐν	τῷ Σάλη τε Σαμοθρηικίη πεπόλισται
[7, 209]	μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος ἐόντα	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ· (ἀπικόμενον δέ μιν
[7, 167]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ μένων	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ ἐκαλλιερέετο
[7, 107]	δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς ἐνῆν	ἐν	τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν μεγάλην
[7, 59]	αὐτοῦ ῥέει ποταμὸς μέγας Ἕβρος·	ἐν	τῷ τεῖχός τε ἐδέδμητο βασιλήιον
[7, 19]	στρατηλατέειν μετὰ ταῦτα τρίτη ὄψις	ἐν	τῷ ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν οἱ
[7, 16]	κοτε ἐστί, τὸ ἐπιφαινόμενόν τοι	ἐν	τῷ ὕπνῳ, ὥστε δόξει ἐμὲ
[7, 112]	ἐὸν μέγα τε καὶ ὑψηλόν,	ἐν	τῷ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα
[7, 8]	οὔτ᾽ αὐτὸς κατηγήσομαι νόμον τόνδε	ἐν	ὑμῖν τιθείς, παραδεξάμενός τε αὐτῷ
[7, 207]	ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν	ἐν	φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ
[7, 208]	τοῦ τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες εἶχον	ἐν	φυλακῇ, οὐκ οἷά τε ἦν
[7, 203]	ἡ θάλασσά τέ σφι εἴη	ἐν	φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη
[7, 189]	γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης	ἐν	Χαλκίδι ὡς ἔμαθον αὐξόμενον τὸν
[7, 5]	νῦν ταῦτα πρήσσοις τά περ	ἐν	χερσὶ ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον
[7, 47]	κακῶν μεμνώμεθα χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα	ἐν	χερσί, φράσον δέ μοι τόδε·
[7, 26]	οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι.	~ἐν	ᾧ δὲ οὗτοι τὸν προκείμενον
[7, 96]	ἑκάστου ἐπάξιοι ἦσαν οἱ ἡγεμόνες,	ἔν	τε ἔθνεϊ ἑκάστῳ ὅσαι περ
[7, 119]	τε ὄρνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους	ἔν	τε οἰκήμασι καὶ λάκκοισι, ἐς
[7, 166]	ὡς συνέβη τῆς αὐτῆς ἡμέρης	ἔν	τε τῇ Σικελίῃ Γέλωνα καὶ
[7, 23]	ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ Φοίνικες σοφίην	ἔν	τε τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται
[7, 145]	Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες εἴ κως	ἕν	τε γένοιτο τὸ Ἑλληνικὸν καὶ
[7, 100]	διεξελαύνων ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος	ἓν	ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ
[7, 49]	τοι κατίσταται· εἰ θέλει τοι	μηδὲν	ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ τοι γίνεται
[7, 9]	τὰ πολέμια. ἔστω δ᾽ ὦν	μηδὲν	ἀπείρητον· αὐτόματον γὰρ οὐδέν, ἀλλ᾽
[7, 50]	ἢ πᾶν χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ	μηδὲν	παθεῖν. (εἰ δὲ ἐρίξων πρὸς
[7, 187]	ἕκαστος τῆς ἡμέρης ἐλάμβανε καὶ	μηδὲν	πλέον, ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων τελεομένας
[7, 239]	ἵνα φερόμενον κεινὸν τὸ δελτίον	μηδὲν	πρῆγμα παρέχοι πρὸς τῶν ὁδοφυλάκων.
[7, 18]	θεοῦ παραδιδόντος τῶν σῶν ἐνδεήσει	μηδέν”	(τούτων δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες
[7, 9]	ὦν μηδὲν ἀπείρητον· αὐτόματον γὰρ	οὐδέν,	ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης πάντα ἀνθρώποισι
[7, 9]	πολλὰ καὶ μεγάλα ἀδικήσαντα Πέρσας	οὐδέν,	ἀλλὰ δύναμιν προσκτᾶσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι
[7, 119]	πάντα λαβόντες οὕτω ἀπελαύνεσκον, λείποντες	οὐδὲν	ἀλλὰ φερόμενοι. ~ἔνθα δὴ Μεγακρέοντος
[7, 209]	ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι	οὐδὲν	ἄλλο ἔθνος ἀνθρώπων τὸ σὲ
[7, 168]	ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖς γε	οὐδὲν	ἄλλο ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ
[7, 212]	τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἱ βάρβαροι	οὐδὲν	ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε γὰρ ὀλίγων
[7, 8]	πόλιν ἀνδρῶν οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος	οὐδὲν	ἀνθρώπων ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν οἷόν
[7, 235]	δὲ πολέμου σφι ἐόντος οἰκηίου,	οὐδὲν	δεινοὶ ἔσονταί τοι μὴ τῆς
[7, 51]	ταῦτα ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε ἀρρωδέειν	οὐδὲν	ἐᾷς πρῆγμα, σὺ δέ μευ
[7, 211]	Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ	οὐδὲν	ἐδυνέατο παραλαβεῖν οἱ Πέρσαι τῆς
[7, 186]	καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας	οὐδέν·	ἐξισούμενοι δὲ οὗτοι τῷ μαχίμῳ
[7, 150]	πρῆγμα ποιήσασθαι, καὶ παραχρῆμα μὲν	οὐδὲν	ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν, ἐπεὶ δὲ σφέας
[7, 17]	Ἀρτάβανος, ἐλπίζων Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα	οὐδέν,	ἐποίεε τὸ κελευόμενον. ἐνδὺς δὲ
[7, 107]	ἐς τὸ ἔσχατον. (ὡς δ᾽	οὐδὲν	ἔτι φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ
[7, 212]	φυλάξοντες τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ	οὐδὲν	εὕρισκον ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι ἢ
[7, 161]	διακοσμῆσαι στρατόν. οὕτω οὐκ ὄνειδος	οὐδὲν	ἡμῖν ἐστι λέγειν ταῦτα” ~ἀμείβετο
[7, 213]	σημανέω, ἐτιμήθη μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων	οὐδὲν	ἧσσον. ~Ἐπιάλτης μὲν οὕτω ὕστερον
[7, 10]	ἐναντιωθῆναί τι θέλει, βεβούλευται μὲν	οὐδὲν	ἧσσον εὖ, ἕσσωται δὲ ὑπὸ
[7, 129]	κατά περ νῦν ῥέειν τε	οὐδὲν	ἧσσον ἢ νῦν, ῥέοντας δὲ
[7, 51]	συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι μέν νυν γινόμενοι	οὐδὲν	κέρδος μέγα ἡμῖν προσβάλλουσι, δικαιότατοι
[7, 50]	ὁμοίως ἐπιλέγεσθαι, ποιήσειας ἂν οὐδαμὰ	οὐδέν·	κρέσσον δὲ πάντα θαρσέοντα ἥμισυ
[7, 16]	καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δὲ	οὐδὲν	μᾶλλόν μοι ὀφείλει ἔχοντι τὴν
[7, 10]	ἐᾷ φαντάζεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ	οὐδέν	μιν κνίζει· ὁρᾷς δὲ ὡς
[7, 187]	οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀριθμόν. ὥστε	οὐδέν	μοι θῶμα παρίσταται προδοῦναι τὰ
[7, 6]	τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν ἔλεγε	οὐδέν,	ὁ δὲ τὰ εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος
[7, 101]	μιν ἀληθείῃ χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς	οὐδέν	οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ πρότερον
[7, 10]	ἐπίσποιτο, εὕρημα εὕρηκε, ἧσσον δὲ	οὐδέν	οἱ κακῶς βεβούλευται. (ὁρᾷς τὰ
[7, 203]	ταχθέντων, καί σφι εἴη δεινὸν	οὐδέν·	(οὐ γὰρ θεὸν εἶναι τὸν
[7, 149]	ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον εἶναι κωλύειν	οὐδέν.	(οὕτω δὴ οἱ Ἀργεῖοι φασὶ
[7, 50]	ἐντυχόντες οὐδαμόθι οὔτε ἄλλο ἄχαρι	οὐδὲν	παθόντες. τοῦτο μὲν γὰρ αὐτοὶ
[7, 52]	καὶ πιστότητα ἐνέδωκαν, ἄχαρι δὲ	οὐδέν.	(πάρεξ δὲ τούτου, ἐν τῇ
[7, 156]	πολέμου τούτου οὐδὲ προσδεκόμενον κακὸν	οὐδὲν	πείσεσθαι, ἀγαγὼν καὶ τούτους ἐς
[7, 138]	τῷ Πέρσῃ εἶχον θάρσος ὡς	οὐδὲν	πεισόμενοι ἄχαρι πρὸς τοῦ βαρβάρου·
[7, 211]	καὶ οὗτοι συνέμισγον τοῖσι Ἕλλησι,	οὐδὲν	πλέον ἐφέροντο τῆς στρατιῆς τῆς
[7, 104]	τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν φεύγειν	οὐδὲν	πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης, ἀλλὰ
[7, 111]	κατά περ ἐν Δελφοῖσι, καὶ	οὐδὲν	ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης
[7, 35]	ἐπιτιθεῖ τήνδε, ὅτι μιν ἠδίκησας	οὐδὲν	πρὸς ἐκείνου ἄδικον παθόν. καὶ
[7, 11]	Πέρσῃσι γένηται· τὸ γὰρ μέσον	οὐδὲν	τῆς ἔχθρης ἐστί. (καλὸν ὦν
[7, 236]	ἴωσι ἀντία Πέρσῃσι ἐς μάχην,	οὐδὲν	τὸ παρεὸν τρῶμα ἀκεῦνται” ~ἀμείβεται
[7, 70]	τοῖσι Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες εἶδος μὲν	οὐδὲν	τοῖσι ἑτέροισι, φωνὴν δὲ καὶ
[7, 162]	ἀρξομένους οὐκ ἕξειν. ἐπεὶ τοίνυν	οὐδὲν	ὑπιέντες ἔχειν τὸ πᾶν ἐθέλετε,
[7, 215]	τε τόσου δὴ κατεδέδεκτο ἐοῦσα	οὐδὲν	χρηστὴ Μηλιεῦσι. ~ἔχει δὲ ὧδε
[7, 221]	τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον εἶναι τὰ	ἀνέκαθεν	ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον εἴπαντα ἐκ
[7, 211]	ἐντρέψειαν τὰ νῶτα, ἁλέες φεύγεσκον	δῆθεν,	οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες φεύγοντας
[7, 104]	ταῦτα Δημάρητος λέγει ὦ βασιλεῦ,	ἀρχῆθεν	ἠπιστάμην ὅτι ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ
[7, 36]	γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ	ἔνθεν,	ἵνα μὴ φοβέηται τὰ ὑποζύγια
[7, 36]	καὶ τὴν γῆν φραγμὸν παρείρυσαν	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ φοβέηται
[7, 99]	Ἁλικαρνησσοῦ τὰ πρὸς πατρός, τὰ	μητρόθεν	δὲ Κρῆσσα. ἡγεμόνευε δὲ Ἁλικαρνησσέων
[7, 166]	Ἀμίλκαν Καρχηδόνιον ἐόντα πρὸς πατρός,	μητρόθεν	δὲ Συρηκόσιον, βασιλεύσαντά τε κατ᾽
[7, 225]	τείχεος συγχώσαντες, οἳ δὲ περιελθόντες	πάντοθεν	περισταδόν. ~Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων
[7, 129]	εἶναι λίμνην, ὥστε γε συγκεκληιμένην	πάντοθεν	ὑπερμήκεσι ὄρεσι. τὰ μὲν γὰρ
[7, 25]	καὶ πορθμηίοισι ἐκ τῆς Ἀσίης	πανταχόθεν.	τὸν δὲ ὦν πλεῖστον ἐς
[7, 184]	ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα	ἐξαναχθὲν	εἴρηται, ἄνευ τε τῆς θεραπηίης
[7, 60]	ταύτην ὡς μάλιστα εἶχον περιέγραψαν	ἔξωθεν	κύκλον· περιγράψαντες δὲ καὶ ἀπέντες
[7, 36]	ἑτέρης τῶν ἀνέμων εἵνεκεν τῶν	ἔσωθεν	ἐκπνεόντων, τῆς δὲ ἑτέρης πρὸς
[7, 152]	τὰ οἰκήια κακὰ ἐς μέσον	συνενείκαιεν	ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντες
[7, 184]	τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν	εἶεν	ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ
[7, 203]	λοιποὶ τῶν συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν	εἶεν	ἡμέρην, ἡ θάλασσά τέ σφι
[7, 210]	βασιλέι, ὅτι πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι	εἶεν,	ὀλίγοι δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ
[7, 233]	ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ ἀναίτιοι	εἶεν	τοῦ τρώματος τοῦ γεγονότος βασιλέι.
[7, 119]	δὲ ὅκως πλησθέντες νύκτα αὐτοῦ	ἀγάγοιεν,	τῇ ὑστεραίῃ τήν τε σκηνὴν
[7, 208]	ὁκόσοι εἰσὶ καὶ ὅ τι	ποιέοιεν.	ἀκηκόεε δὲ ἔτι ἐὼν ἐν
[7, 103]	ἐς τὸ ἐλεύθερον οὐκ ἂν	ποιέοιεν	τούτων οὐδέτερα. δοκέω δὲ ἔγωγε
[7, 147]	δὲ Ξέρξης εἴρετο αὐτοὺς ὅκῃ	πλέοιεν·	οἳ δὲ εἶπαν ἐς τοὺς
[7, 9]	ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς μάχην,	μάθοιεν	ἂν ὡς εἰμὲν ἀνθρώπων ἄριστοι
[7, 9]	γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ	ἔλθοιεν	ἡμῖν ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν
[7, 103]	τὴν ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες, καὶ	ἴοιεν	ἀναγκαζόμενοι μάστιγι ἐς πλεῦνας ἐλάσσονες
[7, 203]	δι᾽ ἀγγέλων ὡς αὐτοὶ μὲν	ἥκοιεν	πρόδρομοι τῶν ἄλλων, οἱ δὲ
[7, 176]	πᾶν μηχανώμενοι ὅκως μή σφι	ἐσβάλοιεν	οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν χώρην.
[7, 145]	Ἑλληνικὸν καὶ εἰ συγκύψαντες τὠυτὸ	πρήσσοιεν	πάντες, ὡς δεινῶν ἐπιόντων ὁμοίως
[7, 24]	μὲν ἐμὲ συμβαλλόμενον εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης	εἵνεκεν	αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε, ἐθέλων
[7, 37]	τῆς διώρυχος, οἳ τῆς ῥηχίης	εἵνεκεν	ἐποιήθησαν, ἵνα μὴ πίμπληται τὰ
[7, 36]	Πόντου τῆς ἑτέρης τῶν ἀνέμων	εἵνεκεν	τῶν ἔσωθεν ἐκπνεόντων, τῆς δὲ
[7, 20]	τῆς Ἀσίης καταστρεψάμενοι ἐνέμοντο, τῶν	εἵνεκεν	ὕστερον Δαρεῖος ἐτιμωρέετο, μήτε κατὰ
[7, 229]	ὅκως δὲ αὐτὸν ἤγαγε, τὸν	μὲν	ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν δὲ
[7, 222]	παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων δὲ Θηβαῖοι	μὲν	ἀέκοντες ἔμενον καὶ οὐ βουλόμενοι·
[7, 102]	σεῦ ἁλώσεται, τῇ Ἑλλάδι πενίη	μὲν	αἰεί κοτε σύντροφος ἐστί, ἀρετὴ
[7, 39]	οἰκέει ὁ θυμός, ὃς χρηστὰ	μὲν	ἀκούσας τέρψιος ἐμπιπλεῖ τὸ σῶμα,
[7, 93]	δὲ ἑβδομήκοντα παρείχοντο νέας, τὰ	μὲν	ἄλλα κατά περ Ἕλληνες ἐσταλμένοι,
[7, 62]	Μῆδοι. (Κίσσιοι δὲ στρατευόμενοι τὰ	μὲν	ἄλλα κατά περ Πέρσαι ἐσκευάδατο,
[7, 234]	τοῖσι ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ γε	μὲν	ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι τούτοισι μὲν οὐκ
[7, 196]	τριταῖος ἐς Μηλιέας, ἐν Θεσσαλίῃ	μὲν	ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων τῶν τε
[7, 5]	ὁ Γοβρύεω, ὃς ἦν Ξέρξῃ	μὲν	ἀνεψιὸς Δαρείου δὲ ἀδελφεῆς παῖς,
[7, 210]	ἥκιστα αὐτῷ βασιλέι, ὅτι πολλοὶ	μὲν	ἄνθρωποι εἶεν, ὀλίγοι δὲ ἄνδρες.
[7, 23]	ὅσον αὐτοῖσι ἐπέβαλλε, ὤρυσσον τὸ	μὲν	ἄνω στόμα τῆς διώρυχος ποιεῦντες
[7, 39]	ἐς τὸ ἀναιδέστερον ἐτράπευ, τὴν	μὲν	ἀξίην οὐ λάμψεαι, ἐλάσσω δὲ
[7, 219]	μετὰ δὲ τοῦτο διακριθέντες οἳ	μὲν	ἀπαλλάσσοντο καὶ διασκεδασθέντες κατὰ πόλις
[7, 32]	~ἀπικόμενος δὲ ἐς Σάρδις πρῶτα	μὲν	ἀπέπεμπε κήρυκας ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 43]	δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ	μὲν	ἀπέργων Ροίτιον πόλιν καὶ Ὀφρύνειον
[7, 202]	διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι	μὲν	ἀπὸ Πελοποννήσου παρῆσαν, ἀπὸ δὲ
[7, 90]	δὲ τοσάδε ἔθνεα εἰσί, οἳ	μὲν	ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ Ἀθηνέων, οἳ
[7, 168]	αὐτῇ τε μέγιστον Καρχηδόνι. ~τὰ	μὲν	ἀπὸ Σικελίης τοσαῦτα. Κερκυραῖοι δὲ
[7, 6]	ἐς τὸ πείθεσθαι Ξέρξην. (τοῦτο	μὲν	ἀπὸ τῆς Θεσσαλίης παρὰ τῶν
[7, 216]	ὧδε ἡ ἀτραπὸς αὕτη· ἄρχεται	μὲν	ἀπὸ τοῦ Ἀσωποῦ ποταμοῦ τοῦ
[7, 147]	τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο, ὡς εἰ	μὲν	ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι, οὔτ᾽ ἂν
[7, 150]	μή, περιέψεσθαι ὡς πολεμίους. ~αὐτοὶ	μὲν	Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων πέρι λέγουσι·
[7, 202]	τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι· τοσοῦτοι	μὲν	Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι
[7, 49]	ἂν εἴη ἄριστος, εἰ βουλευόμενος	μὲν	ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα,
[7, 2]	οὐ τῆς αὐτῆς ἐστασίαζον, (ὁ	μὲν	Ἀρτοβαζάνης κατότι πρεσβύτατός τε εἴη
[7, 184]	καὶ διηκοσιέων καὶ χιλιέων, τὸν	μὲν	ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν ἐθνέων ἐόντα
[7, 162]	ξεῖνε Ἀθηναῖε, ὑμεῖς οἴκατε τοὺς	μὲν	ἄρχοντας ἔχειν, τοὺς δὲ ἀρξομένους
[7, 23]	Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον Θύσσος Κλεωναί. ~πόλιες	μὲν	αὗται αἳ τὸν Ἄθων νέμονται,
[7, 86]	ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων	μὲν	αὕτη ἡ μάχη, καὶ ἐπετετάχατο
[7, 229]	αὐτῶν ἀπολομένου, τοῦ δὲ τῆς	μὲν	αὐτῆς ἐχομένου προφάσιος οὐκ ἐθελήσαντος
[7, 10]	ἄνδρας τούτους στρατεύεσθαι, φέρε, βασιλεὺς	μὲν	αὐτὸς ἐν ἤθεσι τοῖσι Περσέων
[7, 119]	ἐπὶ τράπεζαν τιθέαται πάντα. (ταῦτα	μὲν	αὐτῷ τε βασιλέι καὶ τοῖσι
[7, 229]	οὐδεμίαν προσθέσθαι· νυνὶ δὲ τοῦ	μὲν	αὐτῶν ἀπολομένου, τοῦ δὲ τῆς
[7, 156]	πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν, τοὺς	μὲν	αὐτῶν παχέας, ἀειραμένους τε πόλεμον
[7, 133]	πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο, οἳ	μὲν	αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ
[7, 167]	λεγόμενος, οἰκότι χρεωμένων, ὡς οἱ	μὲν	βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι ἐν τῇ
[7, 67]	Ἀρτυφίου ἀδελφεόν, Σαράγγαι δὲ εἵματα	μὲν	βεβαμμένα ἐνέπρεπον ἔχοντες, πέδιλα δὲ
[7, 159]	ἡγεμονίην τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ	μὲν	βούλεαι βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι, ἴσθι
[7, 121]	γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι. (μέχρι	μὲν	γὰρ Ἀκάνθου ὧδε τεταγμένος ὁ
[7, 214]	ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη	μὲν	γὰρ ἂν καὶ ἐὼν μὴ
[7, 70]	δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον· οἱ	μὲν	γὰρ ἀπὸ ἡλίου Αἰθίοπες ἰθύτριχες
[7, 129]	συγκεκληιμένην πάντοθεν ὑπερμήκεσι ὄρεσι. τὰ	μὲν	γὰρ αὐτῆς πρὸς τὴν ἠῶ
[7, 50]	ἄλλο ἄχαρι οὐδὲν παθόντες. τοῦτο	μὲν	γὰρ αὐτοὶ πολλὴν φορβὴν φερόμενοι
[7, 138]	ἐν ὁμοίῳ πάντες ἐποιεῦντο. (οἱ	μὲν	γὰρ αὐτῶν δόντες γῆν καὶ
[7, 157]	τὴν Ἑλλάδα καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς	μὲν	γὰρ γενομένη πᾶσα ἡ Ἑλλὰς
[7, 10]	εἷς δὲ ὁ ἀδικεόμενος. ὁ	μὲν	γὰρ διαβάλλων ἀδικέει οὐ παρεόντι
[7, 135]	τοῦ δὲ ἄπειρος ἐών· τὸ	μὲν	γὰρ δοῦλος εἶναι ἐξεπίστεαι, ἐλευθερίης
[7, 103]	ἐόντων ἐκείνων πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ	μὲν	γὰρ ἑνὸς ἀρχόμενοι κατὰ τρόπον
[7, 223]	τὸ εὐρύτερον τοῦ αὐχένος. τὸ	μὲν	γὰρ ἔρυμα τοῦ τείχεος ἐφυλάσσετο,
[7, 39]	ἐλάσσω δὲ τῆς ἀξίης. σὲ	μὲν	γὰρ καὶ τοὺς τέσσερας τῶν
[7, 156]	τ᾽ ἔδραμον καὶ ἔβλαστον. τοῦτο	μὲν	γὰρ Καμαριναίους ἅπαντας ἐς τὰς
[7, 137]	τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι	μὲν	γὰρ κατέσκηψε ἐς ἀγγέλους ἡ
[7, 217]	καὶ φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν. ἡ	μὲν	γὰρ κάτω ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο ὑπὸ
[7, 21]	πλὴν τῶν μεγάλων ποταμῶν; (οἳ	μὲν	γὰρ νέας παρείχοντο, οἳ δὲ
[7, 219]	σφεων ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι· οἳ	μὲν	γὰρ οὐκ ἔων τὴν τάξιν
[7, 135]	ἡ ἐς ἡμέας τείνουσα. τοῦ	μὲν	γὰρ πεπειρημένος συμβουλεύεις, τοῦ δὲ
[7, 58]	ἔμπαλιν πρήσσων τοῦ πεζοῦ. (ὃ	μὲν	γὰρ πρὸς ἑσπέρην ἔπλεε, ἐπὶ
[7, 136]	ἔφη ὅμοιος ἔσεσθαι Λακεδαιμονίοισι· κείνους	μὲν	γὰρ συγχέαι τὰ πάντων ἀνθρώπων
[7, 214]	Πέρσῃσι, οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστός. (τοῦτο	μὲν	γὰρ τῷδε χρὴ σταθμώσασθαι, ὅτι
[7, 154]	τελευτήσαντος τὸν βίον, ὃς ἐτυράννευσε	μὲν	Γέλης ἑπτὰ ἔτεα, ἀπέθανε δὲ
[7, 3]	τοῖσι ἔλεγε ἔπεσι, ὡς αὐτὸς	μὲν	γένοιτο Δαρείῳ ἤδη βασιλεύοντι καὶ
[7, 135]	Ὑδάρνεα· ὁ δὲ Ὑδάρνης ἦν	μὲν	γένος Πέρσης, στρατηγὸς δὲ τῶν
[7, 10]	τάδε. (ὦ βασιλεῦ, μὴ λεχθεισέων	μὲν	γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ ἔστι
[7, 119]	δὲ δείπνου ἐγίνετο ὥρη, οἱ	μὲν	δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον, οἳ δὲ
[7, 194]	σοφώτερα ἐργασμένος εἴη, ἔλυσε. (βασιλέα	μὲν	δὴ Δαρεῖον οὕτω διαφυγὼν μὴ
[7, 182]	ταύτῃ περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα. ~αἱ	μὲν	δὴ δύο τῶν νεῶν οὕτω
[7, 178]	κατὰ θάλασσαν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον. ~οἱ	μὲν	δὴ Ἕλληνες κατὰ τάχος ἐβοήθεον
[7, 127]	ῥέεθρον τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο	μὲν	δὴ ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι
[7, 223]	ἐς τὸ πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ	μὲν	δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς τὴν
[7, 121]	ἰέναι ὁμοῦ τῷ ναυτικῷ· (ταύτης	μὲν	δὴ ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε καὶ
[7, 99]	οὐδεμιῆς οἱ ἐούσης ἀναγκαίης. (οὔνομα	μὲν	δὴ ἦν αὐτῇ Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ
[7, 65]	ἐπὶ δὲ σίδηρος ἦν. ἐσταλμένοι	μὲν	δὴ ἦσαν οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο
[7, 40]	οὐ συνέμισγον οὗτοι βασιλέι. (προηγεῦντο	μὲν	δὴ ἱππόται χίλιοι, ἐκ Περσέων
[7, 179]	καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ	μὲν	δὴ κατὰ τὸ χρηστήριον ἔτι
[7, 142]	τῶν Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ	μὲν	δὴ κατὰ τὸν φραγμὸν συνεβάλλοντο
[7, 196]	ἐς τὸν Κορινθίων ἰσθμόν. ~ὁ	μὲν	δὴ ναυτικὸς ὁ τῶν βαρβάρων
[7, 124]	Ἴχναι τε καὶ Πέλλα. ~ὁ	μὲν	δὴ ναυτικὸς στρατὸς αὐτοῦ περὶ
[7, 59]	στρατόν, καὶ ἐποίεε ταῦτα. τὰς	μὲν	δὴ νέας τὰς πάσας ἀπικομένας
[7, 218]	πᾶν ἐὸν δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν	μὲν	δὴ νηνεμίη, ψόφου δὲ γινομένου
[7, 118]	ἥρωι, ἐπονομάζοντες τὸ οὔνομα. ~βασιλεὺς	μὲν	δὴ Ξέρξης ἀπολομένου Ἀρταχαίεω ἐποιέετο
[7, 201]	αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος ἱρόν. ~βασιλεὺς	μὲν	δὴ Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος
[7, 132]	τῷ ἐν Δελφοῖσι θεῷ. τὸ	μὲν	δὴ ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι
[7, 239]	ταῦτα ἠθέλησε Λακεδαιμονίοισι ἐξαγγεῖλαι. (ἄλλως	μὲν	δὴ οὐκ εἶχε σημῆναι· ἐπικίνδυνον
[7, 82]	ἐθνέων ἦσαν ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν	μὲν	δὴ οὗτοι οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες,
[7, 207]	πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι	μὲν	δὴ οὕτω διενένωντο ποιήσειν· οἱ
[7, 239]	τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν. ταῦτα	μὲν	δὴ οὕτω λέγεται γενέσθαι.
[7, 112]	οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος. ταύτῃ	μὲν	δὴ παρ᾽ αὐτὰ τὰ τείχεα
[7, 147]	Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ	μὲν	δὴ πάρεδροι αὐτοῦ ὡς ἐπύθοντο
[7, 210]	οὐκ ἔπειθε τὸν Ξέρξην τέσσερας	μὲν	δὴ παρεξῆκε ἡμέρας, ἐλπίζων αἰεί
[7, 234]	τὸ ἄστυ τὸ Πλαταιέων. ~οἱ	μὲν	δὴ περὶ Θερμοπύλας Ἕλληνες οὕτω
[7, 131]	ἀπέπλεε ἐς τὴν Θέρμην. ~ὁ	μὲν	δὴ περὶ Πιερίην διέτριβε ἡμέρας
[7, 121]	κάκιστα πάντων ἀνθρώπων διατριβῆναι. ~οἳ	μὲν	δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ ἐπιτασσόμενον
[7, 2]	τῆς Κύρου ἕτεροι τέσσερες. τῶν	μὲν	δὴ προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης, τῶν
[7, 188]	ἐόντα καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς, αἱ	μὲν	δὴ πρῶται τῶν νεῶν ὅρμεον
[7, 171]	αὐτὴν νῦν νέμεσθαι Κρῆτας. ἡ	μὲν	δὴ Πυθίη ὑπομνήσασα ταῦτα ἔσχε
[7, 235]	δ᾽ ἀμείβετο ὦ βασιλεῦ, εἰ	μὲν	δὴ συμβουλεύεαί μοι προθύμως, δίκαιόν
[7, 110]	ταύτῃ οὔνομα ἐστὶ Πίστυρος. ~ταύτας	μὲν	δὴ τὰς πόλιας τὰς παραθαλασσίας
[7, 105]	κατὰ νόον τοι, βασιλεῦ” ~ὃ	μὲν	δὴ ταῦτα ἀμείψατο, Ξέρξης δὲ
[7, 238]	ἄνδρας ἀγαθοὺς τὰ πολέμια. οἳ	μὲν	δὴ ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι ἐπετέτακτο
[7, 218]	καὶ παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι. οὗτοι	μὲν	δὴ ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ δὲ
[7, 161]	ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους” ~Γέλων	μὲν	δὴ ταῦτα προετείνετο, φθάσας δὲ
[7, 10]	χρόνον ἐξεύροι τις ἄν. (σοὶ	μὲν	δὴ ταῦτα ὦ βασιλεῦ συμβουλεύω·
[7, 192]	καὶ τῶν ἀλλέων Νηρηίδων. ~ὃ	μὲν	δὴ τετάρτῃ ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι
[7, 193]	σφι ἀντιξόους ἔσεσθαι νέας. ~οἳ	μὲν	δὴ τὸ δεύτερον ἐλθόντες περὶ
[7, 184]	τέσσερες μυριάδες καὶ εἴκοσι. (τοῦτο	μὲν	δὴ τό ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 228]	ἐκ Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες. (ταῦτα	μὲν	δὴ τοῖσι πᾶσι ἐπιγέγραπται, τοῖσι
[7, 187]	μέχρι Σηπιάδος καὶ Θερμοπυλέων. ~οὗτος	μὲν	δὴ τοῦ συνάπαντος τοῦ Ξέρξεω
[7, 228]	τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι	μὲν	δὴ τοῦτο, τῷ δὲ μάντι
[7, 180]	βαρβάρων ἐς φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν	μὲν	δὴ Τροιζηνίην, τῆς ἦρχε Πρηξῖνος,
[7, 163]	τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον εἴη. ~οἱ	μὲν	δὴ τῶν Ἑλλήνων ἄγγελοι τοιαῦτα
[7, 70]	εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο. ~τῶν	μὲν	δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου Αἰθιόπων καὶ
[7, 145]	ἅμα Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι. ~τὰ	μὲν	δὴ χρηστήρια ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι
[7, 208]	χρόνον Λακεδαιμόνιοι ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς	μὲν	δὴ ὥρα γυμναζομένους τῶν ἀνδρῶν,
[7, 28]	ἐξεμάνθανον, καὶ εὗρον λογιζόμενος ἀργυρίου	μὲν	δύο χιλιάδας ἐούσας μοι ταλάντων,
[7, 195]	Πενθύλος ὁ Δημονόου, ὃς ἦγε	μὲν	δυώδεκα νέας ἐκ Πάφου, ἀποβαλὼν
[7, 89]	ἡγεμονίης. ~τῶν δὲ τριηρέων ἀριθμὸς	μὲν	ἐγένετο ἑπτὰ καὶ διηκόσιαι καὶ
[7, 239]	Ἀρίστωνος φυγὼν ἐς Μήδους, ὡς	μὲν	ἐγὼ δοκέω καὶ τὸ οἰκὸς
[7, 9]	καὶ νέας τὰς ἁπάσας; ὡς	μὲν	ἐγὼ δοκέω, οὐκ ἐς τοῦτο
[7, 161]	Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον	μὲν	ἔθνος παρεχόμενοι, μοῦνοι δὲ ἐόντες
[7, 40]	Διὸς ἱρὸν ἐπετέτακτο, τὸ ἵπποι	μὲν	εἷλκον λευκοὶ ὀκτώ, ὄπισθε δὲ
[7, 149]	ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν, σφίσι	μὲν	εἶναι δύο βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ
[7, 133]	τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα. (τούτων	μὲν	εἵνεκα οὐκ ἔπεμψε Ξέρξης τοὺς
[7, 10]	ἐστὶ δεινότατον· ἐν τῇ δύο	μὲν	εἰσὶ οἱ ἀδικέοντες, εἷς δὲ
[7, 138]	δὲ στρατηλασίη ἡ βασιλέος οὔνομα	μὲν	εἶχε ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει,
[7, 86]	τῷ πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ σκευὴν	μὲν	εἶχον τὴν αὐτὴν καὶ ἐν
[7, 184]	ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν	μὲν	ἐκ τῶν νεῶν τῶν ἐκ
[7, 108]	(ἡ δὲ χώρη αὕτη πάλαι	μὲν	ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν δὲ Βριαντική·
[7, 95]	ἐκ τοῦ Πόντου στρατευόμενοι παρείχοντο	μὲν	ἑκατὸν νέας, ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν
[7, 57]	τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε	μὲν	ἐλᾶν στρατιὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 38]	σεῦ βουλοίμην τυχεῖν, τὸ σοὶ	μὲν	ἐλαφρὸν τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ
[7, 6]	σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν	μὲν	ἔλεγε οὐδέν, ὁ δὲ τὰ
[7, 63]	λινέους θώρηκας. οὗτοι δὲ ὑπὸ	μὲν	Ἑλλήνων καλέονται Σύριοι, ὑπὸ δὲ
[7, 61]	γυναικός, ἐκαλέοντο δὲ πάλαι ὑπὸ	μὲν	Ἑλλήνων Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι σφέων
[7, 178]	δὲ δεξάμενοι τὸ μαντήιον πρῶτα	μὲν	Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι
[7, 24]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἀληλεσμένος. ~ὡς	μὲν	ἐμὲ συμβαλλόμενον εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν
[7, 16]	ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ	μὲν	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ
[7, 231]	τρέσας Ἀριστόδημος καλεόμενος. ἀλλ᾽ ὃ	μὲν	ἐν τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ
[7, 104]	(ὣς δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ	μὲν	ἕνα μαχόμενοι οὐδαμῶν εἰσι κακίονες
[7, 65]	τῆς Κύρου. ~Ἰνδοὶ δὲ εἵματα	μὲν	ἐνδεδυκότες ἀπὸ ξύλων πεποιημένα, τόξα
[7, 225]	κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες, οἳ	μὲν	ἐξ ἐναντίης ἐπισπόμενοι καὶ τὸ
[7, 188]	τῶν νεῶν μεταρσίας ἔλαβε, τὰς	μὲν	ἐξέφερε πρὸς Ἴπνους καλεομένους τοὺς
[7, 168]	ὅτι οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν πληρῶσαι	μὲν	ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ δὲ ἐτησιέων
[7, 10]	τὸν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον αὐτὸν	μὲν	ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν, ἐπεὰν
[7, 1]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα	μὲν	ἐπηγγέλλετο πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις
[7, 39]	δὲ τὰ ἡμίτομα διαθεῖναι τὸ	μὲν	ἐπὶ δεξιὰ τῆς ὁδοῦ τὸ
[7, 41]	πεζὸς ἦν· (καὶ τούτων χίλιοι	μὲν	ἐπὶ τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν
[7, 12]	ἐπώνυμοι τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα	μὲν	ἐπὶ τοσοῦτο ἐλέγετο. μετὰ δὲ
[7, 111]	τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο ἔστι	μὲν	ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων,
[7, 213]	(ὁ δὲ Ἀθηνάδης οὗτος ἀπέκτεινε	μὲν	Ἐπιάλτεα δι᾽ ἄλλην αἰτίην, τὴν
[7, 156]	ἐπείτε παρέλαβε τὰς Συρηκούσας, Γέλης	μὲν	ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας
[7, 144]	Ἀθηναίους. αἳ δὲ ἐς τὸ	μὲν	ἐποιήθησαν οὐκ ἐχρήσθησαν, ἐς δέον
[7, 57]	ἡμίονον διξὰ ἔχουσαν αἰδοῖα, τὰ	μὲν	ἔρσενος τὰ δὲ θηλέης· κατύπερθε
[7, 31]	σχιζομένης τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς	μὲν	ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φερούσης
[7, 177]	τοῦ Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο αὐτῶν οἳ	μὲν	ἐς Θερμοπύλας πεζῇ, ἄλλοι δὲ
[7, 8]	ἐμὸν ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα	μὲν	ἐς Σάρδις ἐλθόντες, ἅμα Ἀρισταγόρῃ
[7, 75]	ἐγχειρίδια μικρά. (οὗτοι δὲ διαβάντες	μὲν	ἐς τὴν Ἀσίην ἐκλήθησαν Βιθυνοί,
[7, 86]	Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ	μὲν	ἐσεσάχατο τῇ αὐτῇ καὶ ἐν
[7, 119]	δὲ ἀπίκοιτο ἡ στρατιή, σκηνὴ	μὲν	ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη ἐς τὴν
[7, 65]	τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι	μὲν	ἐσκευασμένοι ἦσαν Μηδικοῖσι, τὰ δὲ
[7, 7]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ	μὲν	ἔτεϊ μετὰ τὸν θάνατον τὸν
[7, 219]	τῶν Περσέων τὴν περίοδον. οὗτοι	μὲν	ἔτι νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι δὲ
[7, 173]	Θεσσαλῶν ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ Λακεδαιμονίων	μὲν	Εὐαίνετος ὁ Καρήνου ἐκ τῶν
[7, 198]	τοῦτον ἐστὶ χῶρος πεδινός, τῇ	μὲν	εὐρὺς τῇ δὲ καὶ κάρτα
[7, 217]	πᾶσαν τὴν νύκτα, ἐν δεξιῇ	μὲν	ἔχοντες ὄρεα τὰ Οἰταίων, ἐν
[7, 58]	διὰ τῆς Χερσονήσου, ἐν δεξιῇ	μὲν	ἔχων τὸν Ἕλλης τάφον τῆς
[7, 7]	Δαρείου ἦν, ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ	μὲν	ἑωυτοῦ, Δαρείου δὲ παιδί. Ἀχαιμένεα
[7, 47]	ἀμείβετο λέγων ὦ βασιλεῦ, ὄψις	μὲν	ἡ ἐπιφανεῖσα τοῦ ὀνείρου ὡς
[7, 13]	μοι τῆς Ἀρταβάνου γνώμης παραυτίκα	μὲν	ἡ νεότης ἐπέζεσε, ὥστε ἀεικέστερα
[7, 203]	λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων ὡς αὐτοὶ	μὲν	ἥκοιεν πρόδρομοι τῶν ἄλλων, οἱ
[7, 157]	τοῖσι ἐπιοῦσι· ἢν δὲ οἳ	μὲν	ἡμέων καταπροδιδῶσι οἳ δὲ μὴ
[7, 69]	τυλωτά. τοῦ δὲ σώματος τὸ	μὲν	ἥμισυ ἐξηλείφοντο γύψῳ ἰόντες ἐς
[7, 36]	τέσσερα δὲ τῶν βυβλίνων. παχύτης	μὲν	ἦν ἡ αὐτὴ καὶ καλλονή,
[7, 143]	πρώτους νεωστὶ παριών, τῷ οὔνομα	μὲν	ἦν Θεμιστοκλέης, παῖς δὲ Νεοκλέος
[7, 46]	ποιεῦσι τὸν βίον. (οὕτω ὁ	μὲν	θάνατος μοχθηρῆς ἐούσης τῆς ζόης
[7, 239]	σφι, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, Κλεομένεος	μὲν	θυγάτηρ Λεωνίδεω δὲ γυνὴ Γοργὼ
[7, 97]	καὶ Ἀχαιμένης ὁ Δαρείου, τῆς	μὲν	Ἰάδος τε καὶ Καρικῆς στρατιῆς
[7, 85]	καὶ τῆς Πακτυϊκῆς· οἳ παρείχοντο	μὲν	ἵππον ὀκτακισχιλίην, ὅπλα δὲ οὐ
[7, 227]	καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ. ~ταῦτα	μὲν	καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα φασὶ
[7, 238]	κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά μοι πολλοῖσι	μὲν	καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι, ἐν δὲ
[7, 18]	καταλαμβάνει τις φθορὴ θεήλατος, ἐγὼ	μὲν	καὶ αὐτὸς τρέπομαι καὶ τὴν
[7, 9]	ἂν εἴη πρῆγμα, εἰ Σάκας	μὲν	καὶ Ἰνδοὺς καὶ Αἰθίοπάς τε
[7, 68]	τούτων δὲ ἦρχον οἵδε, Οὐτίων	μὲν	καὶ Μύκων Ἀρσαμένης ὁ Δαρείου,
[7, 209]	Λακεδαιμονίων. ὁ δὲ εἶπε Ἤκουσας	μὲν	καὶ πρότερόν μευ, εὖτε ὁρμῶμεν
[7, 78]	δὲ συνέτασσον ἄρχοντες οἵδε, Μόσχους	μὲν	καὶ Τιβαρηνοὺς Ἀριόμαρδος ὁ Δαρείου
[7, 66]	(τούτων δὲ ἦρχον οἵδε. Πάρθων	μὲν	καὶ Χορασμίων Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος,
[7, 171]	τοὺς πολλοὺς ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ τὰ	μὲν	κατὰ Ρηγίνους τε καὶ Ταραντίνους
[7, 146]	ἔδοξε, καταλυσάμενοι τὰς ἔχθρας πρῶτα	μὲν	κατασκόπους πέμπουσι ἐς τὴν Ἀσίην
[7, 146]	ἀπήγοντο ὡς ἀπολεόμενοι. (καὶ τοῖσι	μὲν	κατεκέκριτο θάνατος, Ξέρξης δὲ ὡς
[7, 23]	ἐγίνετο βαθέα ἡ διῶρυξ, οἳ	μὲν	κατώτατα ἑστεῶτες ὤρυσσον, ἕτεροι δὲ
[7, 131]	ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ	μὲν	κεινοί, οἳ δὲ φέροντες γῆν
[7, 90]	καὶ ἑκατόν, ἐσκευασμένοι ὧδε· τὰς	μὲν	κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι οἱ βασιλέες
[7, 170]	καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ	μὲν	Κρητῶν γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ
[7, 8]	Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ εὑρίσκω ἅμα	μὲν	κῦδος τε ἡμῖν προσγινόμενον χώρην
[7, 149]	κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι. ~ταῦτα	μὲν	λέγουσι τὴν βουλὴν ὑποκρίνασθαι, καίπερ
[7, 36]	χωρὶς ἑκάτερα τάξαντες, ἀλλὰ δύο	μὲν	λευκολίνου δασάμενοι ἐς ἑκατέρην, τέσσερα
[7, 34]	ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν τοῖσι προσέκειτο, τὴν	μὲν	λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽ ἑτέρην
[7, 70]	καὶ τῇ λοφιῇ· καὶ ἀντὶ	μὲν	λόφου ἡ λοφιὴ κατέχρα, τὰ
[7, 233]	τῶν ὁ Λεοντιάδης ἐστρατήγεε, τέως	μὲν	μετὰ τῶν Ἑλλήνων ἐόντες ἐμάχοντο
[7, 109]	ταύτας λίμνας ὀνομαστὰς τάσδε, Μαρωνείης	μὲν	μεταξὺ καὶ Στρύμης κειμένην Ἰσμαρίδα,
[7, 103]	μούνοισι μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽ ἡμῖν	μὲν	μούνοισι τοῦτο ἐστὶ τὸ σὺ
[7, 87]	καμήλων καὶ τῶν ἁρμάτων. οἱ	μέν	νυν ἄλλοι ἱππέες ἐτετάχατο κατὰ
[7, 207]	καταρρωδέοντες ἐβουλεύοντο περὶ ἀπαλλαγῆς. τοῖσι	μέν	νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι
[7, 23]	ἐξεφόρεόν τε καὶ ἐξέβαλλον. (τοῖσι	μέν	νυν ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι
[7, 99]	καὶ Δαμασίθυμος ὁ Κανδαύλεω. ~τῶν	μέν	νυν ἄλλων οὐ παραμέμνημαι ταξιάρχων
[7, 47]	δὲ ἀμείβετο λέγων Ἀρτάβανε, βιοτῆς	μέν	νυν ἀνθρωπηίης πέρι, ἐούσης τοιαύτης
[7, 188]	ταῦτα τὰ χωρία οἰκημένοι. (ὅσοι	μέν	νυν αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον τὸν
[7, 51]	μητρόπολιν, ἢ δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι	μέν	νυν γινόμενοι οὐδὲν κέρδος μέγα
[7, 189]	καὶ πρότερον περὶ Ἄθων. (εἰ	μέν	νυν διὰ ταῦτα τοῖσι βαρβάροισι
[7, 60]	τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν ἐποιέετο. ~ὅσον	μέν	νυν ἕκαστοι παρεῖχον πλῆθος ἐς
[7, 201]	ἐπιχωρίων καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο	μέν	νυν ἑκάτεροι ἐν τούτοισι τοῖσι
[7, 154]	τε καὶ μαλακώτερος ἀνὴρ. ~οὗτος	μέν	νυν ἐκτήσατο τοῦτο τὸ γέρας·
[7, 196]	Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο πολλόν. τῶν	μέν	νυν ἐν Θεσσαλίῃ ποταμῶν Ὀνόχωνος
[7, 50]	ὁ ὑπεναντία τούτοισι λέξας. τοῦτο	μέν	νυν ἐπ᾽ ἴσης ἔχει· εἰδέναι
[7, 7]	ἑωυτοῦ, Δαρείου δὲ παιδί. Ἀχαιμένεα	μέν	νυν ἐπιτροπεύοντα Αἰγύπτου χρόνῳ μετέπειτα
[7, 129]	καὶ Ἐνιπέος καὶ Παμίσου, οἳ	μέν	νυν ἐς τὸ πεδίον τοῦτο
[7, 172]	ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου. ἡμεῖς	μέν	νυν ἕτοιμοι εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν
[7, 229]	Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι. (εἰ	μέν	νυν ἢ μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα
[7, 129]	τὴν Θεσσαλίην πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ	μέν	νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι
[7, 204]	ἐς τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν	μέν	νυν καὶ ἄλλοι στρατηγοὶ κατὰ
[7, 72]	ὑπὸ Περσέων Καππαδόκαι καλέονται. (Παφλαγόνων	μέν	νυν καὶ Ματιηνῶν Δῶτος ὁ
[7, 8]	καὶ πατέρα τὸν ἐμόν. (ὡρᾶτε	μέν	νυν καὶ πατέρα τὸν ἐμὸν
[7, 228]	ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι	μέν	νυν καὶ στήλῃσι, ἔξω ἢ
[7, 148]	οὗτοι ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ	μέν	νυν κατάσκοποι οὕτω θεησάμενοί τε
[7, 7]	ποιέεται ἐπὶ τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους	μέν	νυν καταστρεψάμενος καὶ Αἴγυπτον πᾶσαν
[7, 8]	συμφέρεται ἐπὶ τὸ ἄμεινον. τὰ	μέν	νυν Κῦρός τε καὶ Καμβύσης
[7, 122]	Σμερδομένεά τε καὶ Μεγάβυζον. ~ὁ	μέν	νυν ναυτικὸς στρατὸς ὡς ἀπείθη
[7, 152]	νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ	μέν	νυν Ξέρξης τε ἀπέπεμψε ταῦτα
[7, 185]	δόκησιν δὲ δεῖ λέγειν. νέας	μέν	νυν οἱ ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες
[7, 25]	Στρυμόνα ποταμὸν ζεύξαντας γεφυρῶσαι. ~ταῦτα	μέν	νυν οὕτω ἐποίεε, παρεσκευάζετο δὲ
[7, 230]	ἔχειν μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ	μέν	νυν οὕτω σωθῆναι λέγουσι Ἀριστόδημον
[7, 10]	θεὸς ἄλλον ἢ ἑωυτόν. (ἐπειχθῆναι	μέν	νυν πᾶν πρῆγμα τίκτει σφάλματα,
[7, 102]	ἀπαμύνεται καὶ τὴν δεσποσύνην. (αἰνέω	μέν	νυν πάντας Ἕλληνας τοὺς περὶ
[7, 161]	δὲ στρατηγήσεις αὐτῆς γλίχεαι. (ὅσον	μέν	νυν παντὸς τοῦ Ἑλλήνων στρατοῦ
[7, 198]	γῆν, Τρηχίνιαι πέτραι καλεόμεναι. (πρώτη	μέν	νυν πόλις ἐστὶ ἐν τῷ
[7, 137]	ὁ Ἀδειμάντου Κορίνθιος ἀνήρ. ταῦτα	μέν	νυν πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον ἐγένετο
[7, 222]	ἐόντα οἱ μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ	μέν	νυν σύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό
[7, 8]	νομίζεται εἶναι ἐν ἡμετέρου. (ποιητέα	μέν	νυν ταῦτα ἐστὶ οὕτω· ἵνα
[7, 5]	τῶν ἐποίησαν. ἀλλ᾽ εἰ τὸ	μὲν	νῦν ταῦτα πρήσσοις τά περ
[7, 176]	Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν χώρην. (τὸ	μέν	νυν τεῖχος τὸ ἀρχαῖον ἐκ
[7, 224]	παραχρεώμενοί τε καὶ ἀτέοντες. ~δόρατα	μέν	νυν τοῖσι πλέοσι αὐτῶν τηνικαῦτα
[7, 185]	παρείχοντο εἴκοσι καὶ ἑκατόν· ἐκ	μέν	νυν τουτέων τῶν νεῶν ἄνδρες
[7, 184]	ἐόντα καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς. ~μέχρι	μέν	νυν τούτου τοῦ χώρου καὶ
[7, 26]	αὐτῷ Ξέρξῃ πορεύεσθαι στρατόν. (ὃς	μέν	νυν τῶν ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα
[7, 39]	δὲ τούτοισι ἀκούσας ἀνοιδέει. (ὅτε	μέν	νυν χρηστὰ ποιήσας ἕτερα τοιαῦτα
[7, 123]	Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ	μέν	νυν χώρη αὕτη Σιθωνίη καλέεται,
[7, 177]	ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο οἱ Ἕλληνες. ~οἱ	μέν	νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι
[7, 35]	ἐκείνου ἄδικον παθόν. καὶ βασιλεὺς	μὲν	Ξέρξης διαβήσεταί σε, ἤν τε
[7, 163]	μάχην τῇ πεσέεται, καὶ ἢν	μὲν	ὁ βάρβαρος νικᾷ, τά τε
[7, 219]	δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἑλλήνων πρῶτον	μὲν	ὁ μάντις Μεγιστίης ἐσιδὼν ἐς
[7, 215]	τὴν δὲ ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον	μὲν	οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ
[7, 167]	ὡς Καρχηδόνιοι καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο	μέν	οἱ θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα
[7, 55]	ἡ θεραπηίη. (ἡγέοντο δὲ πρῶτα	μὲν	οἱ μύριοι Πέρσαι, ἐστεφανωμένοι πάντες,
[7, 5]	γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος	μέν	οἱ ὁ λόγος ἦν τιμωρός·
[7, 40]	ὁ στρατός. ἡγέοντο δὲ πρῶτοι	μὲν	οἱ σκευοφόροι τε καὶ τὰ
[7, 42]	τὴν Ἰλιάδα γῆν. καὶ πρῶτα	μέν	οἱ ὑπὸ τῇ Ἴδῃ νύκτα
[7, 55]	οὗτοι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ πρῶτοι	μὲν	οἵ τε ἱππόται καὶ οἱ
[7, 103]	εἴκοσι εἶναι ἀντάξιον, καὶ οὕτω	μὲν	ὀρθοῖτ᾽ ἂν ὁ λόγος ὁ
[7, 102]	ἀλλὰ περὶ Λακεδαιμονίων μούνων, πρῶτα	μὲν	ὅτι οὐκ ἔστι ὅκως κοτὲ
[7, 152]	λέγειν τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε	μὲν	οὐ παντάπασι ὀφείλω, καί μοι
[7, 103]	τὸ σὺ λέγεις, ἔστι γε	μὲν	οὐ πολλὸν ἀλλὰ σπάνιον· εἰσὶ
[7, 169]	ἔπεμψε μηνίων δακρύματα, ὅτι οἳ	μὲν	οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν ἐν
[7, 208]	ἐθηεῖτό τε καὶ κατώρα πᾶν	μὲν	οὒ τὸ στρατόπεδον· τοὺς γὰρ
[7, 50]	κῶς χρὴ τὸ βέβαιον; δοκέω	μὲν	οὐδαμῶς. τοῖσι τοίνυν βουλομένοισι ποιέειν
[7, 109]	Κόμψαντος. κατὰ δὲ Ἄβδηρα λίμνην	μὲν	οὐδεμίαν ἐοῦσαν ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης,
[7, 150]	λέγεται πρῆγμα ποιήσασθαι, καὶ παραχρῆμα	μὲν	οὐδὲν ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν, ἐπεὶ δὲ
[7, 10]	καὶ ἐναντιωθῆναί τι θέλει, βεβούλευται	μὲν	οὐδὲν ἧσσον εὖ, ἕσσωται δὲ
[7, 70]	προσετετάχατο τοῖσι Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες εἶδος	μὲν	οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι, φωνὴν δὲ
[7, 218]	Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων	μὲν	οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο, οἳ δὲ
[7, 125]	λείποντες τὰ σφέτερα ἤθεα ἄλλου	μὲν	οὐδενὸς ἅπτοντο οὔτε ὑποζυγίου οὔτε
[7, 221]	σφι. ὁ δὲ ἀποπεμπόμενος αὐτὸς	μὲν	οὐκ ἀπέλιπε, τὸν δὲ παῖδα
[7, 15]	τάδε. Ἀρτάβανε, ἐγὼ τὸ παραυτίκα	μὲν	οὐκ ἐσωφρόνεον εἴπας ἐς σὲ
[7, 234]	γε μὲν ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι τούτοισι	μὲν	οὐκ ὅμοιοι, ἀγαθοὶ δέ” (εἶπε
[7, 81]	τούτου ὦν τοῦ στρατοῦ ἦρχον	μὲν	οὗτοι οἵ περ εἰρέαται, καὶ
[7, 107]	ἐσέβαλε ἐς τὸ πῦρ. οὕτω	μὲν	οὗτος δικαίως αἰνέεται ἔτι καὶ
[7, 169]	κακότητι λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης. ~οὗτοι	μὲν	οὕτω διεκρούσαντο τοὺς Ἕλληνας. Κρῆτες
[7, 41]	Ὀτάνεω ἀνδρὸς Πέρσεω παῖς. ~ἐξήλασε	μὲν	οὕτω ἐκ Σαρδίων Ξέρξης, μετεκβαίνεσκε
[7, 67]	ἔχοντες καὶ ἀκινάκας ἐστρατεύοντο. οὗτοι	μὲν	οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι Ἀριόμαρδον
[7, 90]	μαχαίρας δὲ μεγάλας εἶχον. ~οὗτοι	μὲν	οὕτω ἐστάλατο, Κύπριοι δὲ παρείχοντο
[7, 168]	εἴη ἐς τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο	μὲν	οὕτω εὐπρόσωπα· ἐπεὶ δὲ ἔδει
[7, 212]	δείσαντα περὶ τῇ στρατιῇ. τότε	μὲν	οὕτω ἠγωνίσαντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ
[7, 88]	γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα. Φαρνούχης	μὲν	οὕτω παρελύθη τῆς ἡγεμονίης. ~τῶν
[7, 214]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν ἧσσον. ~Ἐπιάλτης	μὲν	οὕτω ὕστερον τούτων ἀπέθανε, ἔστι
[7, 220]	ἀνδράσι Περσεΐδῃσι πέρθεται, ἢ τὸ	μὲν	οὐχί, ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης
[7, 115]	καὶ τῶν πρότερον κατέλεξα, τοὺς	μὲν	παρὰ θάλασσαν ἔχων οἰκημένους ἐκ
[7, 110]	Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ Σάτραι. τούτων οἱ	μὲν	παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι ἐν τῇσι
[7, 62]	Περσική. οἱ δὲ Μῆδοι ἄρχοντα	μὲν	παρείχοντο Τιγράνην ἄνδρα Ἀχαιμενίδην, ἐκαλέοντο
[7, 160]	τοῦ ἀρχαίου λόγου· εἰ τοῦ	μὲν	πεζοῦ ὑμεῖς ἡγέοισθε, τοῦ δὲ
[7, 153]	πρὸ τῆς παρεούσης λύπης. ~τὰ	μὲν	περὶ Ἀργείων εἴρηται· ἐς δὲ
[7, 163]	Γέλων δὲ πρὸς ταῦτα δείσας	μὲν	περὶ τοῖσι Ἕλλησι μὴ οὐ
[7, 15]	ὀπίσω κατὰ τάχος ἔσεαι” ~Ξέρξης	μὲν	περιδεὴς γενόμενος τῇ ὄψι ἀνά
[7, 18]	γνώμην μετατίθεμαι, σὺ δὲ σήμηνον	μὲν	Πέρσῃσι τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ
[7, 85]	νομάδες ἄνθρωποι Σαγάρτιοι καλεόμενοι, ἔθνος	μὲν	Περσικὸν καὶ φωνῇ, σκευὴν δὲ
[7, 70]	ἐκ τῆς Ἀσίης Αἰθίοπες τὰ	μὲν	πλέω κατά περ Ἰνδοὶ ἐσεσάχατο,
[7, 157]	στρατηλατήσειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, πρόσχημα	μὲν	ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει,
[7, 237]	καὶ τῷ ἐόντι, ὅτι πολιήτης	μὲν	πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ
[7, 234]	δ᾽ εἶπε ὦ βασιλεῦ, πλῆθος	μὲν	πολλὸν πάντων τῶν Λακεδαιμονίων καὶ
[7, 36]	ἑτέρην τεσσερεσκαίδεκα καὶ τριηκοσίας, τοῦ	μὲν	Πόντου ἐπικαρσίας τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου
[7, 3]	ὑποτιθέμενος οὕτω νομίζεσθαι, ἢν οἳ	μὲν	προγεγονότες ἔωσι πρὶν ἢ τὸν
[7, 113]	ὄρος καλέεται Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ	μὲν	πρὸς ἑσπέρην ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην
[7, 176]	μούνη. (τῶν δὲ Θερμοπυλέων τὸ	μὲν	πρὸς ἑσπέρης ὄρος ἄβατόν τε
[7, 36]	δὲ ἀγκύρας κατῆκαν περιμήκεας, τὰς	μὲν	πρὸς τοῦ Πόντου τῆς ἑτέρης
[7, 139]	ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον	μὲν	πρὸς τῶν πλεόνων ἀνθρώπων, ὅμως
[7, 229]	ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον	μέν,	πυθόμενον τῶν Περσέων τὴν περίοδον,
[7, 182]	ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, καὶ τοῦ	μὲν	σκάφεος ἐκράτησαν οἱ βάρβαροι, τῶν
[7, 71]	γεράνων δοράς. ~Λίβυες δὲ σκευὴν	μὲν	σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ
[7, 149]	τῆς βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε· περὶ	μὲν	σπονδέων ἀνοίσειν ἐς τοὺς πλεῦνας,
[7, 161]	ἀλλὰ στρατιῆς. σὺ δὲ ὅκως	μὲν	στρατιὴν πέμψεις μὴ ἡγεύμενος τῆς
[7, 50]	~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, οἰκότως	μὲν	σύ γε τούτων ἕκαστα διαιρέαι·
[7, 89]	παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἵδε, Φοίνικες	μὲν	σὺν Σύροισι τοῖσι ἐν τῇ
[7, 237]	ποιήσω ταῦτα. Δημάρητος δὲ λέγει	μὲν	τὰ ἄριστα ἔλπεται εἶναι ἐμοί,
[7, 198]	καὶ τὸ τέμενος ἐσέβετο. ~ταῦτα	μὲν	τὰ ἐν Θεσσαλίῃ καὶ τὰ
[7, 108]	δὲ πορευόμενος ἐκ Δορίσκου πρῶτα	μὲν	τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα, τῶν ἐσχάτη
[7, 190]	ἄφατα χρήματα περιεβάλετο. ἀλλ᾽ ὃ	μὲν	τἆλλα οὐκ εὐτυχέων εὑρήμασι μέγα
[7, 13]	ταύτην ἴθι τῶν ὁδῶν” ~τὸν	μὲν	ταῦτα εἰπόντα ἐδόκεε ὁ Ξέρξης
[7, 101]	λέγεις περὶ αὐτῶν, πυθέσθαι” ὃ	μὲν	ταῦτα εἰρώτα, ὁ δὲ ὑπολαβὼν
[7, 29]	γεωπέδων ἀρκέων ἐστὶ βίος” ~ὃ	μὲν	ταῦτα ἔλεγε, Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς
[7, 158]	ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ	μὲν	ταῦτα ἔλεγον, Γέλων δὲ πολλὸς
[7, 11]	ἄνδρας ἀναγινώσκεις στρατεύεσθαι βασιλέα” ~Ἀρτάβανος	μὲν	ταῦτα ἔλεξε, Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς
[7, 36]	ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς. ~καὶ οἳ	μὲν	ταῦτα ἐποίεον, τοῖσι προσέκειτο αὕτη
[7, 16]	κοίτῃ τῇ ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης	μὲν	ταῦτά οἱ ἔλεγε· Ἀρτάβανος δὲ
[7, 20]	~ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου ἁλώσιος ἐπὶ	μὲν	τέσσερα ἔτεα πλήρεα παραρτέετο στρατιήν
[7, 8]	τοὺς ἄνδρας τούτους. ἀλλ᾽ ὃ	μὲν	τετελεύτηκε καὶ οὐκ ἐξεγένετο αὐτῷ
[7, 10]	ὁκόσην τινὰ βούλεαι. (καὶ ἢν	μὲν	τῇ σὺ λέγεις ἀναβαίνῃ βασιλέι
[7, 84]	ἵππον, ἀλλὰ τοσάδε μοῦνα, Πέρσαι	μὲν	τὴν αὐτὴν ἐσκευασμένοι καὶ ὁ
[7, 5]	Ξέρξην. ὁ τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ	μὲν	τὴν Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος ἦν
[7, 55]	ταῦτά οἱ ἐπεποίητο, διέβαινον κατὰ	μὲν	τὴν ἑτέρην τῶν γεφυρέων τὴν
[7, 188]	καὶ ἐπὶ ὀκτὼ νέας. (ταύτην	μὲν	τὴν εὐφρόνην οὕτω, ἅμα δὲ
[7, 55]	σύμμικτος στρατὸς παντοίων ἐθνέων. ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην οὗτοι, τῇ δὲ
[7, 54]	θεοῖσι οἳ Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς τὴν
[7, 9]	δὲ χρημάτων δύναμιν; τῶν ἐπιστάμεθα	μὲν	τὴν μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ τὴν
[7, 163]	Λακεδαιμονίων ἐὼν Σικελίης τύραννος, ταύτην	μὲν	τὴν ὁδὸν ἠμέλησε, ὁ δὲ
[7, 36]	πεντηκοντέρους καὶ τριήρεας συνθέντες, ὑπὸ	μὲν	τὴν πρὸς τοῦ Εὐξείνου πόντου
[7, 148]	δὲ τὸ σῶμα σαώσει. ταῦτα	μὲν	τὴν Πυθίην χρῆσαι πρότερον· μετὰ
[7, 64]	ὁ Ἀρταχαίεω. ~Βάκτριοι δὲ περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν
[7, 75]	ἅμα Δάτι. ~Θρήικες δὲ ἐπὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες ἐστρατεύοντο,
[7, 74]	τὸ οὔνομα. Μυσοὶ δὲ ἐπὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι εἶχον κράνεα ἐπιχώρια,
[7, 61]	Πέρσαι μὲν ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι εἶχον τιάρας καλεομένους
[7, 63]	ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι εἶχον χάλκεά τε
[7, 91]	νέας. οὗτοι δ᾽ αὖ περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια, λαισήια
[7, 79]	Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ
[7, 79]	καὶ ἀκόντια. Κόλχοι δὲ περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ξύλινα, ἀσπίδας
[7, 72]	Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο ἐπὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα πεπλεγμένα ἔχοντες,
[7, 89]	διηκοσίας. (οὗτοι δὲ εἶχον περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα χηλευτά, ἀσπίδας
[7, 89]	Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κυνέας εἶχον ἀγχοτάτω
[7, 78]	ὁ Ὑστάνεος. ~μόσχοι δὲ περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κυνέας ξυλίνας εἶχον,
[7, 64]	(Σάκαι δὲ οἱ Σκύθαι περὶ	μὲν	τῇσι κεφαλῇσι κυρβασίας ἐς ὀξὺ
[7, 6]	λόγους, κατέλεγε τῶν χρησμῶν· εἰ	μέν	τι ἐνέοι σφάλμα φέρον τῷ
[7, 233]	ἔλαβον οἱ βάρβαροι ἐλθόντας, τοὺς	μὲν	τινὰς καὶ ἀπέκτειναν προσιόντας, τοὺς
[7, 176]	τε χῶροι οὕτω ἔχουσι. ~τοῦτο	μὲν	τὸ Ἀρτεμίσιον· ἐκ τοῦ πελάγεος
[7, 184]	ἑκατοντάδες ἓξ καὶ δεκάς. τοῦτο	μὲν	τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης
[7, 121]	ἧς ἐπορεύετο αὐτὸς Ξέρξης, ἤιε	μὲν	τὸ μέσον αὐτῶν, στρατηγοὺς δὲ
[7, 83]	καὶ αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν	μὲν	τοιαύτην εἶχον ἥ περ εἴρηται,
[7, 8]	τὰ ἐπίστασθέ κου πάντες. (τούτων	μὲν	τοίνυν εἵνεκα ἀνάρτημαι ἐπ᾽ αὐτοὺς
[7, 45]	στρατιῇ. ~ὡς δὲ ὥρα πάντα	μὲν	τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ τῶν νεῶν
[7, 18]	εἴη τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος	μὲν	τὸν ἐπὶ Μασσαγέτας Κύρου στόλον
[7, 183]	Ἀρτεμισίου μετορμίζοντο ἐς Χαλκίδα, φυλάξοντες	μὲν	τὸν Εὔριπον, λείποντες δὲ ἡμεροσκόπους
[7, 10]	ἐούσης, ἀλλὰ ἐμοὶ πείθευ. νῦν	μὲν	τὸν σύλλογον τόνδε διάλυσον· αὖτις
[7, 10]	πάντα ἀνθρώποισι φιλέει γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος	μὲν	τοσαῦτα ἐπιλεήνας τὴν Ξέρξεω γνώμην
[7, 99]	τοὺς δὲ ἄλλους Ἐπιδαυρίους. ἐς	μὲν	τοσόνδε ὁ ναυτικὸς στρατὸς εἴρηται.
[7, 224]	Δαρείῳ. ὁ δὲ Ἀρτάνης Δαρείου	μὲν	τοῦ βασιλέος ἦν ἀδελφεός, Ὑστάσπεος
[7, 159]	τε καὶ Συρηκοσίων. ἀλλὰ τούτου	μὲν	τοῦ λόγου μηκέτι μνησθῇς, ὅκως
[7, 206]	οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον. ~τούτους	μὲν	τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην πρώτους ἀπέπεμψαν
[7, 168]	τὸν πόλεμον τῇ πεσέεται, ἀελπτέοντες	μὲν	τοὺς Ἕλληνας ὑπερβαλέεσθαι, δοκέοντες δὲ
[7, 13]	ἀποπτάσθαι, ἡμέρης δὲ ἐπιλαμψάσης ὀνείρου	μὲν	τούτου λόγον οὐδένα ἐποιέετο, ὁ
[7, 99]	ἀποφαίνω πᾶν ἐὸν Δωρικόν, Ἁλικαρνησσέας	μὲν	Τροιζηνίους, τοὺς δὲ ἄλλους Ἐπιδαυρίους.
[7, 157]	δῆμον εἶναι συνοίκημα ἀχαριτώτατον. ~τοιούτῳ	μὲν	τρόπῳ τύραννος ἐγεγόνεε μέγας ὁ
[7, 136]	βασιλέι ἐς ὄψιν ἦλθον, πρῶτα	μὲν	τῶν δορυφόρων κελευόντων καὶ ἀνάγκην
[7, 201]	δὲ ὁ χῶρος οὗτος ὑπὸ	μὲν	τῶν πλεόνων Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ
[7, 201]	τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ ὃ	μὲν	τῶν πρὸς βορέην ἄνεμον ἐχόντων
[7, 16]	γνωμέων δύο προκειμενέων Πέρσῃσι, τῆς	μὲν	ὕβριν αὐξανούσης, τῆς δὲ καταπαυούσης
[7, 136]	μάχεσθαι, ἀλλὰ καὶ πελέκεσι” ~ταῦτα	μὲν	Ὑδάρνεα ἀμείψαντο. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς
[7, 83]	τούτων Περσέων τῶν ἀπολελεγμένων ἐστρατήγεε	μὲν	Ὑδάρνης ὁ Ὑδάρνεος, ἐκαλέοντο δὲ
[7, 211]	Μῆδοι τρηχέως περιείποντο, ἐνθαῦτα οὗτοι	μὲν	ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι ἐκδεξάμενοι
[7, 168]	Γέλωνα ἔλεγον. οἳ δὲ παραυτίκα	μὲν	ὑπίσχοντο πέμψειν τε καὶ ἀμυνέειν,
[7, 10]	ἢν ἀπονοστήσῃς. (εἰ δὲ ταῦτα	μὲν	ὑποδύνειν οὐκ ἐθελήσεις, σὺ δὲ
[7, 145]	ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον	μὲν	χρημάτων πάντων καταλλάσσεσθαι τάς τε
[7, 94]	ὡς Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ ὅσον	μὲν	χρόνον ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν
[7, 190]	αὕτη ἐγένετο χρηστή· ὃς πολλὰ	μὲν	χρύσεα ποτήρια ὑστέρῳ χρόνῳ ἐκβρασσόμενα
[7, 18]	δεύτερά οἱ λέγει τάδε. (ἐγὼ	μέν,	ὦ βασιλεῦ, οἶα ἄνθρωπος ἰδὼν
[7, 61]	δὲ στρατευόμενοι οἵδε ἦσαν, Πέρσαι	μὲν	ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι
[7, 161]	μὴ αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι	μὲν	ὦν ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν,
[7, 119]	καὶ περὶ πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο	μέν,	ὡς ἐπύθοντο τάχιστα τῶν κηρύκων
[7, 14]	τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι	μὲν	ὡς ἤκουσαν ταῦτα, κεχαρηκότες προσεκύνεον.
[7, 22]	τε καὶ νέας. ~καὶ τοῦτο	μέν,	ὡς προσπταισάντων τῶν πρώτων περιπλεόντων
[7, 214]	φεύγοντα Ἐπιάλτην ταύτην τὴν αἰτίην	οἴδαμεν.	(εἰδείη μὲν γὰρ ἂν καὶ
[7, 46]	ἕτερα τούτου παρὰ τὴν ζόην	πεπόνθαμεν	οἰκτρότερα. (ἐν γὰρ οὕτω βραχέι
[7, 150]	Πέρσην εἶναι ἀπ᾽ οὗ ἡμεῖς	γεγόναμεν	παῖδα Περσέος τοῦ Δανάης, γεγονότα
[7, 168]	πλείστας μετά γε Ἀθηναίους, οὐκ	ἠθελήσαμέν	τοι ἐναντιοῦσθαι οὐδέ τι ἀποθύμιον
[7, 8]	πυνθάνομαι τῶν πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω	ἠτρεμίσαμεν,	ἐπείτε παρελάβομεν τὴν ἡγεμονίην τήνδε
[7, 111]	ἀνθρώπων ὑπήκοοι ἐγένοντο, ὅσον ἡμεῖς	ἴδμεν,	ἀλλὰ διατελεῦσι τὸ μέχρι ἐμεῦ
[7, 170]	δὴ ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν,	αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ Ρηγίνων,
[7, 27]	πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν	μετὰ σέ” ~θωμάσας δὲ τῶν
[7, 20]	πλήθεος. (στόλων γὰρ τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν	πολλῷ δὴ μέγιστος οὗτος ἐγένετο,
[7, 161]	ὧδε πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον	εἴημεν	ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι
[7, 150]	θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω ἂν ὦν	εἴημεν	ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε ὦν ἡμέας
[7, 9]	ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν ὡς	εἰμὲν	ἀνθρώπων ἄριστοι τὰ πολέμια. ἔστω
[7, 172]	πολέμου. ἡμεῖς μέν νυν ἕτοιμοι	εἰμὲν	συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ χρὴ καὶ
[7, 51]	γὰρ ἄνευ τούτων οἷοί τε	εἰμὲν	τῶν ἐχθρῶν κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ
[7, 141]	ἥκομεν φέροντες, ἢ οὔ τοι	ἄπιμεν	ἐκ τοῦ ἀδύτου, ἀλλ᾽ αὐτοῦ
[7, 8]	πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν, ἐπείτε	παρελάβομεν	τὴν ἡγεμονίην τήνδε παρὰ Μήδων,
[7, 147]	ἔφη οὐκῶν καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ	πλέομεν	ἔνθα περ οὗτοι, τοῖσί τε
[7, 141]	τοῦ ἀδύτου, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τῇδε	μενέομεν	ἔστ᾽ ἂν καὶ τελευτήσωμεν” ταῦτα
[7, 150]	Ξέρξης τάδε ὑμῖν λέγει. ἡμεῖς	νομίζομεν	Πέρσην εἶναι ἀπ᾽ οὗ ἡμεῖς
[7, 141]	τὰς ἱκετηρίας τάσδε τάς τοι	ἥκομεν	φέροντες, ἢ οὔ τοι ἄπιμεν
[7, 10]	αὐτὸν μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ	διαγινώσκομεν,	ἐπεὰν δὲ παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ,
[7, 10]	ἐπεὰν δὲ παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ,	διαγινώσκομεν	τὸν ἀμείνω. (ἐγὼ δὲ καὶ
[7, 161]	μὲν ὦν ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ	ἀντιτείνομεν,	ἄλλῳ δὲ παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν.
[7, 11]	ἐπιστάμενος ὅτι εἰ ἡμεῖς ἡσυχίην	ἄξομεν,	ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ
[7, 50]	καὶ ἔθνος, τούτων τὸν σῖτον	ἕξομεν·	ἐπ᾽ ἀροτῆρας δὲ καὶ οὐ
[7, 8]	νέμονται χώρην, γῆν τὴν Περσίδα	ἀποδέξομεν	τῷ Διὸς αἰθέρι ὁμουρέουσαν. (οὐ
[7, 160]	οὕτω προσάντης κατίσταται, ἡμεῖς τι	ὑπείξομεν	τοῦ ἀρχαίου λόγου· εἰ τοῦ
[7, 161]	ἐπιῇ τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς	ἐπήσομεν·	ἡμετέρη γὰρ ἐστὶ αὕτη γε,
[7, 161]	βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ δὲ	παρήσομεν	οὐδενὶ ναυαρχέειν. (μάτην γὰρ ἂν
[7, 161]	ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι	συγχωρήσομεν	τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μὲν ἔθνος
[7, 234]	τρόπῳ ἀπονητότατα τῶν ἀνδρῶν τούτων	ἐπικρατήσομεν;	ἴθι ἐξηγέο· σὺ γὰρ ἔχεις
[7, 50]	καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν Εὐρώπην	νοστήσομεν	ὀπίσω, οὔτε λιμῷ ἐντυχόντες οὐδαμόθι
[7, 159]	μνησθῇς, ὅκως τὴν ἡγεμονίην τοι	παραδώσομεν,	ἀλλ᾽ εἰ μὲν βούλεαι βοηθέειν
[7, 52]	Ἴωνας φοβέαι μὴ μεταβάλωσι, τῶν	ἔχομεν	γνῶμα μέγιστον, τῶν σύ τε
[7, 9]	δὲ τὴν δύναμιν ἐοῦσαν ἀσθενέα·	ἔχομεν	δὲ αὐτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους
[7, 9]	δύναμιν προσκτᾶσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δούλους	ἔχομεν,	Ἕλληνας δὲ ὑπάρξαντας ἀδικίης οὐ
[7, 16]	τὴν στρατηλασίην καὶ τὸ κάρτα	εἴχομεν	μετὰ χεῖρας. (εἰ δὲ ἄρα
[7, 50]	τοῦτο δέ, τῶν ἄν κου	ἐπιβέωμεν	γῆν καὶ ἔθνος, τούτων τὸν
[7, 209]	μὲν καὶ πρότερόν μευ, εὖτε	ὁρμῶμεν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, περὶ τῶν
[7, 53]	ἀντιστῇ κοτε ἀνθρώπων. νῦν δὲ	διαβαίνωμεν	ἐπευξάμενοι τοῖσι θεοῖσι οἳ Πέρσας
[7, 158]	τῇ Ἑλλήνων στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν	διαπολεμήσωμεν,	ὑποδέκομαι παρέξειν. (ἐπὶ δὲ λόγῳ
[7, 53]	ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς, τῶν ἢν	κρατήσωμεν,	οὐ μή τις ἡμῖν ἄλλος
[7, 141]	τῇδε μενέομεν ἔστ᾽ ἂν καὶ	τελευτήσωμεν”	ταῦτα δὲ λέγουσι ἡ πρόμαντις
[7, 53]	ἕκαστος καὶ οἱ σύμπαντες προθυμίην	ἔχωμεν·	ξυνὸν γὰρ πᾶσι τοῦτο ἀγαθὸν
[7, 10]	ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν, ἐπεὰν δὲ	παρατρίψωμεν	ἄλλῳ χρυσῷ, διαγινώσκομεν τὸν ἀμείνω.
[7, 8]	τὰ θέλει. ὡς δὲ συνελέχθησαν,	ἔλεξεν	Ξέρξης τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, οὔτ᾽
[7, 193]	ἔπλεον ἐς Αἶαν τὴν Κολχίδα·	ἐνθεῦτεν	γὰρ ἔμελλον ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ
[7, 58]	τῇ οὔνομα τυγχάνει ἐὸν Ἀγορή.	(ἐνθεῦτεν	δὲ κάμπτων τὸν κόλπον τὸν
[7, 115]	ἡ κατύπερθε ταύτης καλέεται Βισαλτίη.	(ἐνθεῦτεν	δὲ κόλπον τὸν ἐπὶ Ποσιδηίου
[7, 22]	Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου ὅρμεον τριήρεες·	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενοι ὤρυσσον ὑπὸ μαστίγων
[7, 89]	λέγουσι, ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ,	ἐνθεῦτεν	δὲ ὑπερβάντες τῆς Συρίης οἰκέουσι
[7, 136]	πελέκεσι” ~ταῦτα μὲν Ὑδάρνεα ἀμείψαντο.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὡς ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα
[7, 43]	ἐνέπεσε. ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο	ἐνθεῦτεν,	ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον
[7, 225]	τούτους ἥκειν ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες,	ἐνθεῦτεν	ἤδη ἑτεροιοῦτο τὸ νεῖκος· ἔς
[7, 129]	τὠυτό· (ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα,	ἐνθεῦτεν	ἤδη ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι
[7, 123]	πάρης τῆς Παλλήνης ἀνέχει μάλιστα,	ἐνθεῦτεν	νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε
[7, 146]	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος, τὸ	ἐνθεῦτεν	πυθόμενος ἐπ᾽ οἷσι ἦλθον, ἐκέλευε
[7, 122]	καὶ Σίγγος καὶ Σάρτη οἴκηνται,	ἐνθεῦτεν,	ὡς καὶ ἐκ τουτέων τῶν
[7, 14]	ἀκούσας; εὖ νυν τόδ᾽ ἴσθι·	ἤν	περ μὴ αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε
[7, 85]	ἂν τύχῃ, ἤν τε ἵππου	ἤν	τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽ ἑωυτὸν ἕλκει·
[7, 102]	ταῦτα ποιέειν οἷοί τε εἰσί·	ἤν	τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χίλιοι,
[7, 102]	ἐξεστρατευμένοι χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί τοι,	ἤν	τε ἐλάσσονες τούτων ἤν τε
[7, 85]	ἐχούσας· ὅτευ δ᾽ ἂν τύχῃ,	ἤν	τε ἵππου ἤν τε ἀνθρώπου,
[7, 102]	τοι, ἤν τε ἐλάσσονες τούτων	ἤν	τε καὶ πλεῦνες” ~ταῦτα ἀκούσας
[7, 35]	ἤν τε σύ γε βούλῃ	ἤν	τε μή· σοὶ δὲ κατὰ
[7, 35]	βασιλεὺς μὲν Ξέρξης διαβήσεταί σε,	ἤν	τε σύ γε βούλῃ ἤν
[7, 197]	χρόνου δὲ προϊόντος ὀπίσω κατελθόντες	ἢν	ἁλίσκωνται ἐστέλλοντο ἐς τὸ πρυτανήιον·
[7, 10]	σὺν δέ σφι καὶ σύ,	ἢν	ἀπονοστήσῃς. (εἰ δὲ ταῦτα μὲν
[7, 149]	μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι,	ἢν	ἄρα σφέας καταλάβῃ πρὸς τῷ
[7, 206]	στρατεύωνται μηδὲ καὶ οὗτοι μηδίσωσι,	ἢν	αὐτοὺς πυνθάνωνται ὑπερβαλλομένους· μετὰ δέ,
[7, 150]	ὑμῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην ἔχοντας κατῆσθαι.	ἢν	γὰρ ἐμοὶ γένηται κατὰ νόον,
[7, 168]	περιοπτέη ἐστὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη·	ἢν	γὰρ σφαλῇ, σφεῖς γε οὐδὲν
[7, 197]	καλέουσι τὸ πρυτανήιον οἱ Ἀχαιοί.	ἢν	δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ ἔστι ὅκως
[7, 163]	ὕδωρ τῶν ἄρχει ὁ Γέλων,	ἢν	δὲ οἱ Ἕλληνες, ὀπίσω ἀπάγειν.
[7, 157]	καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι·	ἢν	δὲ οἳ μὲν ἡμέων καταπροδιδῶσι
[7, 49]	οὔτε τῶν νεῶν τὸ πλῆθος·	ἢν	δὲ πλεῦνας συλλέξῃς, τὰ δύο
[7, 235]	ἤδη τὸ Λακωνικὸν μοῦνον λείπεται.	(ἢν	δὲ ταῦτα μὴ ποιέῃς, τάδε
[7, 10]	πρὸς δὲ αὐτοῖσι καὶ ἐγώ·	ἢν	δὲ τῇ ἐγὼ προλέγω, οἱ
[7, 51]	κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ γὰρ σφέας,	ἢν	ἕπωνται, δεῖ ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους
[7, 157]	ἡ Ἑλλάς. (μὴ γὰρ ἐλπίσῃς,	ἢν	ἡμέας καταστρέψηται ὁ Πέρσης μάχῃ
[7, 236]	δὲ ἡμέων ὡσαύτως. Λακεδαιμόνιοι δὲ	ἢν	ἴωσι ἀντία Πέρσῃσι ἐς μάχην,
[7, 146]	πέμπει τῶν τινας δορυφόρων, ἐντειλάμενος,	ἢν	καταλάβωσι τοὺς κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν
[7, 53]	ἐπ᾽ ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς, τῶν	ἢν	κρατήσωμεν, οὐ μή τις ἡμῖν
[7, 163]	τὴν μάχην τῇ πεσέεται, καὶ	ἢν	μὲν ὁ βάρβαρος νικᾷ, τά
[7, 10]	στρατιὴν ὁκόσην τινὰ βούλεαι. (καὶ	ἢν	μὲν τῇ σὺ λέγεις ἀναβαίνῃ
[7, 209]	ἐμοὶ χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ,	ἢν	μὴ ταῦτά τοι ταύτῃ ἐκβῇ
[7, 161]	ἄρχειν, οὕτω ἔχει τοι· οὐδ᾽	ἢν	ὁ Λάκων ἐπιῇ τοι ἄρχειν
[7, 102]	ἀντιώσονταί τοι ἐς μάχην καὶ	ἢν	οἱ ἄλλοι Ἕλληνες πάντες τὰ
[7, 3]	ὁ Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω νομίζεσθαι,	ἢν	οἳ μὲν προγεγονότες ἔωσι πρὶν
[7, 16]	ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει ἐπιφανῆναι, οὔτε	ἢν	τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα ἔχω οὔτε
[7, 16]	τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα ἔχω οὔτε	ἢν	τὴν σήν, οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο
[7, 10]	(οὔκων ἀμφοτέρῃ σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽	ἢν	τῇσι νηυσὶ ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες
[7, 224]	Ἀρτάνης Δαρείου μὲν τοῦ βασιλέος	ἦν	ἀδελφεός, Ὑστάσπεος δὲ τοῦ Ἀρσάμεος
[7, 140]	χρᾷ ἡ Πυθίη, τῇ οὔνομα	ἦν	Ἀριστονίκη, τάδε. (ὦ μέλεοι, τί
[7, 99]	ἐούσης ἀναγκαίης. (οὔνομα μὲν δὴ	ἦν	αὐτῇ Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ δὲ ἦν
[7, 187]	καὶ μεγάθεος οὐδεὶς αὐτῶν ἀξιονικότερος	ἦν	αὐτοῦ Ξέρξεω ἔχειν τοῦτο τὸ
[7, 184]	πεντηκοντέρων, ποιήσας, ὅ τι πλέον	ἦν	αὐτῶν ἢ ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα
[7, 206]	καὶ αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα ποιήσειν·	ἦν	γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς τούτοισι
[7, 190]	εὐτυχέων εὑρήμασι μέγα πλούσιος ἐγένετο·	ἦν	γάρ τις καὶ τοῦτον ἄχαρις
[7, 223]	πλεῦνες κατεπατέοντο ζωοὶ ὑπ᾽ ἀλλήλων·	ἦν	δὲ λόγος οὐδεὶς τοῦ ἀπολλυμένου.
[7, 143]	δεῖ σφεας ἑσσωθῆναι ναυμαχίην παρασκευασαμένους.	~ἦν	δὲ τῶν τις Ἀθηναίων ἀνὴρ
[7, 227]	δὲ εὐδοκίμεε μάλιστα τῷ οὔνομα	ἦν	Διθύραμβος Ἁρματίδεω. ~θαφθεῖσι δέ σφι
[7, 154]	καὶ Αἰνησιδήμου τοῦ Παταίκου ὃς	ἦν	δορυφόρος Ἱπποκράτεος. (μετὰ δὲ οὐ
[7, 153]	πρόγονος, οἰκήτωρ ὁ ἐν Γέλῃ,	ἦν	ἐκ νήσου Τήλου τῆς ἐπὶ
[7, 181]	δὲ πεσὼν οὐκ ἀπέθανε ἀλλ᾽	ἦν	ἔμπνοος, οἱ Πέρσαι, οἵ περ
[7, 206]	μετὰ δέ, Κάρνεια γάρ σφι	ἦν	ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς
[7, 7]	δουλοτέρην ποιήσας ἢ ἐπὶ Δαρείου	ἦν,	ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ,
[7, 65]	ὀιστοὺς καλαμίνους· ἐπὶ δὲ σίδηρος	ἦν.	ἐσταλμένοι μὲν δὴ ἦσαν οὕτω
[7, 239]	τὸ οἰκὸς ἐμοὶ συμμάχεται, οὐκ	ἦν	εὔνοος Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ εἰκάζειν
[7, 36]	δὲ τῶν βυβλίνων. παχύτης μὲν	ἦν	ἡ αὐτὴ καὶ καλλονή, κατὰ
[7, 19]	πάντας ἀνθρώπους. ἡ δὲ ὄψις	ἦν	ἥδε· ἐδόκεε ὁ Ξέρξης ἐστεφανῶσθαι
[7, 143]	νεωστὶ παριών, τῷ οὔνομα μὲν	ἦν	Θεμιστοκλέης, παῖς δὲ Νεοκλέος ἐκαλέετο.
[7, 196]	διὰ Θεσσαλίης καὶ Ἀχαιίης ἐσβεβληκὼς	ἦν	καὶ δὴ τριταῖος ἐς Μηλιέας,
[7, 142]	ἠπιώτερα γὰρ τῶν προτέρων καὶ	ἦν	καὶ ἐδόκεε εἶναι, συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο
[7, 238]	Λεωνίδεω, ἀκηκοὼς ὅτι βασιλεύς τε	ἦν	καὶ στρατηγὸς Λακεδαιμονίων, ἐκέλευσε ἀποταμόντας
[7, 41]	Περσέων ἀπολελεγμένοι μύριοι. οὗτος πεζὸς	ἦν·	(καὶ τούτων χίλιοι μὲν ἐπὶ
[7, 154]	Καμάριναν Συρηκοσίους παραδοῦναι. Συρηκοσίων δὲ	ἦν	Καμάρινα τὸ ἀρχαῖον. ~ὡς δὲ
[7, 5]	μὲν τὴν Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος	ἦν	κατ᾽ ἀρχὰς στρατεύεσθαι, ἐπὶ δὲ
[7, 208]	ἐν φυλακῇ, οὐκ οἷά τε	ἦν	κατιδέσθαι· ὁ δὲ τοὺς ἔξω
[7, 59]	δὲ χῶρος οὗτος τὸ παλαιὸν	ἦν	Κικόνων. (ἐς τοῦτον τὸν αἰγιαλὸν
[7, 165]	εἶχε θυγατέρα Ἀναξίλεως, τῇ οὔνομα	ἦν	Κυδίππη. οὕτω δὴ οὐκ οἷόν
[7, 180]	τῷ δὲ σφαγιασθέντι τούτῳ οὔνομα	ἦν	Λέων· τάχα δ᾽ ἄν τι
[7, 204]	παντὸς τοῦ στρατεύματος ἡγεόμενος Λακεδαιμόνιος	ἦν	Λεωνίδης ὁ Ἀναξανδρίδεω τοῦ Λέοντος
[7, 99]	ἦν αὐτῇ Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ δὲ	ἦν	Λυγδάμιος, γένος δὲ ἐξ Ἁλικαρνησσοῦ
[7, 135]	παρὰ Ὑδάρνεα· ὁ δὲ Ὑδάρνης	ἦν	μὲν γένος Πέρσης, στρατηγὸς δὲ
[7, 218]	ὄρος πᾶν ἐὸν δρυῶν ἐπίπλεον.	ἦν	μὲν δὴ νηνεμίη, ψόφου δὲ
[7, 239]	οὐκ εἶχε σημῆναι· ἐπικίνδυνον γὰρ	ἦν	μὴ λαμφθείη· ὁ δὲ μηχανᾶται
[7, 205]	πρότερος ἐγεγόνεε Κλεομβρότου· οὗτος γὰρ	ἦν	νεώτατος Ἀναξανδρίδεω παῖς καὶ δὴ
[7, 5]	Περσέων Μαρδόνιος ὁ Γοβρύεω, ὃς	ἦν	Ξέρξῃ μὲν ἀνεψιὸς Δαρείου δὲ
[7, 184]	καὶ Θερμοπυλέων ἀπαθής τε κακῶν	ἦν	ὁ στρατός, καὶ πλῆθος ἦν
[7, 18]	μοῦνος ἐφαίνετο, τότε ἐπισπεύδων φανερὸς	ἦν.	~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ στρατηλατέειν μετὰ
[7, 37]	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕδρην ἀφανὴς	ἦν	οὔτ᾽ ἐπινεφέλων ἐόντων αἰθρίης τε
[7, 40]	δέ οἱ ἡνίοχος τῷ οὔνομα	ἦν	Πατιράμφης, Ὀτάνεω ἀνδρὸς Πέρσεω παῖς.
[7, 184]	τό ἐκ τῆς Ἀσίης ναυτικὸν	ἦν,	σύμπαν ἐὸν πεντήκοντα μυριάδες καὶ
[7, 134]	τοῦτο δ᾽ ἐπὶ χρόνον συχνὸν	ἦν	σφι. ἀχθομένων δὲ καὶ συμφορῇ
[7, 81]	ἐτελεύτησε ἐν τῇ μάχῃ. ~ταῦτα	ἦν	τὰ κατ᾽ ἤπειρον στρατευόμενά τε
[7, 36]	καλλονή, κατὰ λόγον δὲ ἐμβριθέστερα	ἦν	τὰ λίνεα, τοῦ τάλαντον ὁ
[7, 57]	τὰ δὲ θηλέης· κατύπερθε δὲ	ἦν	τὰ τοῦ ἔρσενος. τῶν ἀμφοτέρων
[7, 188]	αἳ δὲ ἐς Κασθαναίην ἐξεβράσσοντο·	ἦν	τε τοῦ χειμῶνος χρῆμα ἀφόρητον.
[7, 184]	ἦν ὁ στρατός, καὶ πλῆθος	ἦν	τηνικαῦτα ἔτι, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος
[7, 5]	(οὗτος μέν οἱ ὁ λόγος	ἦν	τιμωρός· τοῦδε δὲ τοῦ λόγου
[7, 173]	ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ μοι, ἀρρωδίη	ἦν	τὸ πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο καὶ
[7, 125]	τὸ αἴτιον, ὅ τι κοτὲ	ἦν	τῶν ἄλλων τὸ ἀναγκάζον ἀπεχομένους
[7, 108]	ἡ μέχρι Θεσσαλίης πᾶσα καὶ	ἦν	ὑπὸ βασιλέα δασμοφόρος, Μεγαβάζου τε
[7, 218]	δὲ γινομένου πολλοῦ, ὡς οἰκὸς	ἦν	φύλλων ὑποκεχυμένων ὑπὸ τοῖσι ποσί,
[7, 101]	οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ πρότερον	ἦν.	~ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε Δημάρητος,
[7, 49]	παρὰ πᾶσαν τὴν ἤπειρον παρ᾽	ἣν	δὴ κομίζεαι. (οὔκων δὴ ἐόντων
[7, 200]	τῇ οὔνομα Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽	ἣν	δὴ παραρρέων ὁ Ἀσωπὸς ἐς
[7, 198]	ἰόντι ἀπὸ Ἀχαιίης Ἀντικύρη, παρ᾽	ἣν	Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων ἐξ Ἐνιήνων
[7, 119]	δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ ἐς	φορβὴν	μοῦνα τασσόμενα. ὅκως δὲ ἀπίκοιτο
[7, 50]	τοῦτο μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν	φορβὴν	φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν
[7, 19]	ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ πᾶσαν	γῆν	δουλεύσειν τέ οἱ πάντας ἀνθρώπους.
[7, 58]	ἔξω τὸν Ἑλλήσποντον πλέων παρὰ	γῆν	ἐκομίζετο, τὰ ἔμπαλιν πρήσσων τοῦ
[7, 36]	δὲ θέντες καὶ τὴν ὕλην	γῆν	ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν
[7, 10]	καὶ συνήνεικέ σε ἤτοι κατὰ	γῆν	ἢ καὶ κατὰ θάλασσαν ἑσσωθῆναι,
[7, 50]	δέ, τῶν ἄν κου ἐπιβέωμεν	γῆν	καὶ ἔθνος, τούτων τὸν σῖτον
[7, 42]	χεῖρα ἤιε ἐς τὴν Ἰλιάδα	γῆν.	καὶ πρῶτα μέν οἱ ὑπὸ
[7, 138]	(οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν δόντες	γῆν	καὶ ὕδωρ τῷ Πέρσῃ εἶχον
[7, 114]	ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ	γῆν	λεγομένῳ εἶναι θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν.
[7, 10]	θάλασσάν τε ἄριστοι καὶ κατὰ	γῆν	λέγονται εἶναι. τὸ δὲ αὐτοῖσι
[7, 19]	δὲ τῆς ἐλαίης τοὺς κλάδους	γῆν	πᾶσαν ἐπισχεῖν, μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι
[7, 129]	ὅστις γὰρ νομίζει Ποσειδέωνα τὴν	γῆν	σείειν καὶ τὰ διεστεῶτα ὑπὸ
[7, 170]	χειμῶνα μέγαν ἐκβαλεῖν ἐς τὴν	γῆν·	συναραχθέντων δὲ τῶν πλοίων, οὐδεμίαν
[7, 133]	δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον	γῆν	τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων
[7, 233]	λόγων, ὡς καὶ μηδίζουσι καὶ	γῆν	τε καὶ ὕδωρ ἐν πρώτοισι
[7, 32]	κήρυκας ἐς τὴν Ἑλλάδα αἰτήσοντας	γῆν	τε καὶ ὕδωρ καὶ προερέοντας
[7, 32]	εἵνεκα τὸ δεύτερον ἀπέπεμπε ἐπὶ	γῆν	τε καὶ ὕδωρ· ὅσοι πρότερον
[7, 163]	τε χρήματα αὐτῷ διδόναι καὶ	γῆν	τε καὶ ὕδωρ τῶν ἄρχει
[7, 131]	μὲν κεινοί, οἳ δὲ φέροντες	γῆν	τε καὶ ὕδωρ. ~τῶν δὲ
[7, 176]	Θεσσαλοὶ ἦλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες	γῆν	τὴν Αἰολίδα τήν νῦν ἐκτέαται.
[7, 127]	ποταμοῦ καὶ Ἁλιάκμονος, οἳ οὐρίζουσι	γῆν	τὴν Βοττιαιίδα τε καὶ Μακεδονίδα,
[7, 123]	ναυτικῷ στρατῷ ὁ πλόος καὶ	γῆν	τὴν Μυγδονίην, πλέων δὲ ἀπίκετο
[7, 42]	ἐπί τε ποταμὸν Κάικον καὶ	γῆν	τὴν Μυσίην, ἀπὸ δὲ Καΐκου
[7, 8]	Πέλοπος τοῦ Φρυγὸς νέμονται χώρην,	γῆν	τὴν Περσίδα ἀποδέξομεν τῷ Διὸς
[7, 5]	καί τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ	γῆν	τὴν σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος μέν
[7, 199]	δὲ ὄρεος τὸ περικληίει τὴν	γῆν	τὴν Τρηχινίην ἐστὶ διασφὰξ πρὸς
[7, 41]	ῥοιὰς καὶ οἱ ἐς τὴν	γῆν	τρέποντες τὰς λόγχας, καὶ μῆλα
[7, 40]	τὰς λόγχας κάτω ἐς τὴν	γῆν	τρέψαντες· μετὰ δὲ ἱροὶ Νησαῖοι
[7, 100]	αἰγιαλοῦ ἀνεκώχευον, τὰς πρῴρας ἐς	γῆν	τρέψαντες πάντες μετωπηδόν, καὶ ἐξοπλίσαντες
[7, 198]	ἄβατα περικληίει πᾶσαν τὴν Μηλίδα	γῆν,	Τρηχίνιαι πέτραι καλεόμεναι. (πρώτη μέν
[7, 36]	ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν	γῆν	φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν,
[7, 71]	ἐπικαύτοισι χρεώμενοι, ἄρχοντα δὲ παρείχοντο	Μασσάγην	τὸν Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο
[7, 107]	εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ μὴ	Βόγην	μοῦνον τὸν ἐξ Ἠιόνος, τοῦτον
[7, 105]	τε ἔτρεψε καὶ οὐκ ἐποιήσατο	ὀργὴν	οὐδεμίαν, ἀλλ᾽ ἠπίως αὐτὸν ἀπεπέμψατο.
[7, 3]	τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληίης καὶ	φυγὴν	ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος
[7, 179]	τὰς νέας τῶν βαρβάρων ἐς	φυγὴν	ὅρμησαν. ~τὴν μὲν δὴ Τροιζηνίην,
[7, 61]	καὶ ἔσχε αὐτοῦ τὴν θυγατέρα	Ἀνδρομέδην,	γίνεται αὐτῷ παῖς τῷ οὔνομα
[7, 42]	Ἄντανδρον τὴν Πελασγίδα παραμειβόμενος. (τὴν	Ἴδην	δὲ λαβὼν ἐς ἀριστερὴν χεῖρα
[7, 229]	καὶ ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων τὴν	κομιδὴν	γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί, οὐκ ἄν
[7, 170]	πλοίων, οὐδεμίαν γάρ σφι ἔτι	κομιδὴν	ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην
[7, 62]	ἄρχοντα μὲν παρείχοντο Τιγράνην ἄνδρα	Ἀχαιμενίδην,	ἐκαλέοντο δὲ πάλαι πρὸς πάντων
[7, 117]	ἐόντα παρὰ Ξέρξῃ καὶ γένος	Ἀχαιμενίδην,	μεγάθεΐ τε μέγιστον ἐόντα Περσέων
[7, 205]	ἐν Σικελίῃ, οὕτω δὴ ἐς	Λεωνίδην	ἀνέβαινε ἡ βασιληίη, καὶ διότι
[7, 223]	Ξέρξην προσήισαν, καὶ οἱ ἀμφὶ	Λεωνίδην	Ἕλληνες, ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ
[7, 220]	μᾶλλον τὴν γνώμην πλεῖστος εἰμί,	Λεωνίδην,	ἐπείτε ᾔσθετο τοὺς συμμάχους ἐόντας
[7, 220]	δάσηται. ταῦτά τε δὴ ἐπιλεγόμενον	Λεωνίδην,	καὶ βουλόμενον κλέος καταθέσθαι μούνων
[7, 222]	μάλιστα, οἳ οὐκ ἔφασαν ἀπολιπόντες	Λεωνίδην	καὶ τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ ἀπαλλάξεσθαι,
[7, 206]	ἔπεμπον. ~τούτους μὲν τοὺς ἀμφὶ	Λεωνίδην	πρώτους ἀπέπεμψαν Σπαρτιῆται, ἵνα τούτους
[7, 149]	τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας συμμαχίην·	σπουδὴν	δὲ ἔχειν σπονδὰς γενέσθαι τριηκοντοέτιδας
[7, 205]	Εὐρυμάχου. (τοῦδε δὲ εἵνεκα τούτους	σπουδὴν	ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους Ἑλλήνωι παραλαβεῖν,
[7, 170]	περ ἐκπεσὼν ἐκ Ρηγίου καὶ	Τεγέην	τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε ἐν
[7, 168]	ὑπὸ δὲ ἐτησιέων ἀνέμων ὑπερβαλεῖν	Μαλέην	οὐκ οἷοί τε γενέσθαι· οὕτω
[7, 201]	δὲ ὃ μὲν τῶν πρὸς	βορέην	ἄνεμον ἐχόντων πάντων μέχρι Τρηχῖνος,
[7, 189]	φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν	Βορέην	γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης
[7, 189]	δὲ λόγος ὡς Ἀθηναῖοι τὸν	Βορέην	ἐκ θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο, ἐλθόντος σφι
[7, 189]	τε καὶ ἐπεκαλέοντο τόν τε	Βορέην	καὶ τὴν Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι
[7, 189]	Ἀθηναῖοι σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα τὸν	Βορέην	πρότερον καὶ τότε ἐκεῖνα κατεργάσασθαι,
[7, 69]	στέρξας τῶν γυναικῶν Δαρεῖος εἰκὼ	χρυσέην	σφυρήλατον ἐποιήσατο. ~τῶν μὲν δὴ
[7, 9]	καὶ Αἰολέες καὶ Δωριέες καλέονται.	(ἐπειρήθην	δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη ἐπελαύνων
[7, 137]	Πύθεω ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω, ἥλωσαν κατὰ	Βισάνθην	τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες
[7, 172]	ἀπολέσθαι. (βοηθέειν δὲ οὐ βουλόμενοι	ἀναγκαίην	ἡμῖν οὐδεμίαν οἷοί τε ἐστὲ
[7, 213]	Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν	Πυλαίην	συλλεγομένων ἀργύριον ἐπεκηρύχθη. χρόνῳ δὲ
[7, 188]	Μελίβοιαν πόλιν, αἳ δὲ ἐς	Κασθαναίην	ἐξεβράσσοντο· ἦν τε τοῦ χειμῶνος
[7, 122]	κόλπον, κάμπτων δὲ Ἄμπελον τὴν	Τορωναίην	ἄκρην παραμείβετο Ἑλληνίδας γε τάσδε
[7, 123]	συντάμνων ἀπ᾽ Ἀμπέλου ἄκρης ἐπὶ	Καναστραίην	ἄκρην, τὸ δὴ πάρης τῆς
[7, 16]	γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως,	φαίην	ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι.
[7, 117]	ἀποθανεῖν τὸν ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος	Ἀρταχαίην,	δόκιμον ἐόντα παρὰ Ξέρξῃ καὶ
[7, 47]	οὕτω ἐφάνη, εἶχες ἂν τὴν	ἀρχαίην	γνώμην, οὐκ ἐῶν με στρατεύεσθαι
[7, 220]	ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ λεόντων	ἀντιβίην·	Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ
[7, 192]	πάντα τὰ γενόμενα περὶ τὴν	ναυηγίην.	(οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι
[7, 156]	ἐν Σικελίῃ, ὡς πολιορκεόμενοι ἐς	ὁμολογίην	προσεχώρησαν, τοὺς μὲν αὐτῶν παχέας,
[7, 170]	ἀπολιπόντας οἴχεσθαι. ὡς δὲ κατὰ	Ἰηπυγίην	γενέσθαι πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα
[7, 147]	τοῦ γινομένου παραδώσειν σφέας τὴν	ἰδίην	ἐλευθερίην, καὶ οὕτω οὐδὲ δεήσειν
[7, 58]	τῆς Ἀθάμαντος, ἐν ἀριστερῇ δὲ	Καρδίην	πόλιν, διὰ μέσης δὲ πορευόμενος
[7, 31]	τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε ἐς τὴν	Λυδίην,	σχιζομένης τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς
[7, 11]	εἶπα ἐπιτελέα ποιήσω. (μὴ γὰρ	εἴην	ἐκ Δαρείου τοῦ Ὑστάσπεος τοῦ
[7, 209]	πρήγματα ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ τὴν	ἀληθείην	ἀσκέειν ἀντία σεῦ βασιλεῦ ἀγὼν
[7, 9]	πρήγματα· εἰ δὲ ἄρα ἔγωγε	ψευσθείην	γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ
[7, 204]	Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος, κτησάμενος τὴν	βασιληίην	ἐν Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν
[7, 209]	χεῖρας ἀνταειρόμενον· νῦν γὰρ πρὸς	βασιληίην	τε καὶ καλλίστην πόλιν τῶν
[7, 83]	ἤγοντο, ἐν δὲ παλλακὰς καὶ	θεραπηίην	πολλήν τε καὶ εὖ ἐσκευασμένην·
[7, 186]	τούτου ἐόντος ἀριθμὸν τοσούτου, τὴν	θεραπηίην	τὴν ἑπομένην τούτοισι καὶ τοὺς
[7, 7]	τὸν θάνατον τὸν Δαρείου πρῶτα	στρατηίην	ποιέεται ἐπὶ τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους
[7, 166]	δὲ Συρηκόσιον, βασιλεύσαντά τε κατ᾽	ἀνδραγαθίην	Καρχηδονίων, ὡς ἡ συμβολή τε
[7, 148]	δὴ εἵνεκα πέμπειν. (τὴν δὲ	Πυθίην	ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ
[7, 148]	σῶμα σαώσει. ταῦτα μὲν τὴν	Πυθίην	χρῆσαι πρότερον· μετὰ δὲ ὡς
[7, 94]	Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν νῦν καλεομένην	Ἀχαιίην,	καὶ πρὶν ἢ Δαναόν τε
[7, 197]	τῶν τε Ἀθάμαντος ἀπογόνων τὴν	οἰκίην	ὁμοίως καὶ τὸ τέμενος ἐσέβετο.
[7, 185]	καὶ ὅσοι τῆς Θρηίκης τὴν	παραλίην	νέμονται, τούτων τῶν ἐθνέων τριήκοντα
[7, 175]	γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς ἐς	Θεσσαλίην	καὶ ἅμα ἀγχοτέρη τῆς ἑωυτῶν·
[7, 213]	δὲ δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε ἐς	Θεσσαλίην,	καί οἱ φυγόντι ὑπὸ τῶν
[7, 129]	ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ	Θεσσαλίην	λόγος ἐστὶ τὸ παλαιὸν εἶναι
[7, 129]	τῶν ὀρέων τῶν περικληιόντων τὴν	Θεσσαλίην	ὀνομαζόμενοι δι᾽ ἑνὸς αὐλῶνος καὶ
[7, 130]	ὧν νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε	Θεσσαλίην	πᾶσαν ἔξω τῶν ὀρέων ὑπόβρυχα
[7, 129]	νῦν, ῥέοντας δὲ ποιέειν τὴν	Θεσσαλίην	πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν
[7, 173]	Ἕλληνες πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο ἐς	Θεσσαλίην	πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν
[7, 182]	νέα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ	Θεσσαλίην	πορευόμενοι ἐκομίσθησαν ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα
[7, 174]	Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο ἡ ἐς	Θεσσαλίην	στρατηίη, βασιλέος τε μέλλοντος διαβαίνειν
[7, 173]	ἐς Ἄλον, ἀποβὰς ἐπορεύετο ἐς	Θεσσαλίην,	τὰς νέας αὐτοῦ καταλιπών, καὶ
[7, 232]	καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς	Θεσσαλίην	τῶν τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι, τῷ
[7, 173]	ἀπὸ Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς	Θεσσαλίην	φέρει παρὰ ποταμὸν Πηνειόν, μεταξὺ
[7, 128]	τε ταύτῃ εἶναι ὁδὸν ἐς	Θεσσαλίην	φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν
[7, 153]	Ἀργείων εἴρηται· ἐς δὲ τὴν	Σικελίην	ἄλλοι τε ἀπίκατο ἄγγελοι ἀπὸ
[7, 145]	πρὸς τὸν Πέρσην, καὶ ἐς	Σικελίην	ἄλλους πέμπειν παρὰ Γέλωνα τὸν
[7, 168]	οἱ αὐτοὶ οἵ περ ἐς	Σικελίην	ἀπίκοντο, λέγοντες τοὺς αὐτοὺς λόγους
[7, 164]	καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς τὴν	Σικελίην	ἀπὸ πάντα τὰ χρήματα ἄγων.
[7, 164]	καταθεὶς τὴν ἀρχὴν οἴχετο ἐς	Σικελίην,	ἔνθα παρὰ Σαμίων ἔσχε τε
[7, 170]	ἀπικόμενον ἐς Σικανίην τὴν νῦν	Σικελίην	καλευμένην ἀποθανεῖν βιαίῳ θανάτῳ. ἀνὰ
[7, 165]	ὁμήρους Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε ἐπὶ τὴν	Σικελίην	τιμωρέων τῷ πενθερῷ· Τηρίλλου γὰρ
[7, 139]	ἐγίνετο ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν γὰρ	ὠφελίην	τὴν τῶν τειχέων τῶν διὰ
[7, 130]	παντός σφεας τοῦ ἔθνεος ἐπαγγέλλεσθαι	φιλίην.	εἴπας δὲ ταῦτα καὶ θεησάμενος
[7, 151]	ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην	φιλίην	συνεκεράσαντο, ἢ νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ
[7, 158]	τριήρεας καὶ δισμυρίους ὁπλίτας καὶ	δισχιλίην	ἵππον καὶ δισχιλίους τοξότας καὶ
[7, 85]	Πακτυϊκῆς· οἳ παρείχοντο μὲν ἵππον	ὀκτακισχιλίην,	ὅπλα δὲ οὐ νομίζουσι ἔχειν
[7, 151]	ἑτέρου πρήγματος εἵνεκα ἀγγέλους Ἀθηναίων	Καλλίην	τε τὸν Ἱππονίκου καὶ τοὺς
[7, 51]	ἐᾷς πρῆγμα, σὺ δέ μευ	συμβουλίην	ἔνδεξαι· ἀναγκαίως γὰρ ἔχει περὶ
[7, 231]	Ἀριστόδημος εἶχε ὄνειδός τε καὶ	ἀτιμίην·	πάσχων δὲ τοιάδε ἠτίμωτο· οὔτε
[7, 11]	ματαίων. καί τοι ταύτην τὴν	ἀτιμίην	προστίθημι ἐόντι κακῷ καὶ ἀθύμῳ,
[7, 10]	τούτου εἵνεκα δοκέεις μοι πᾶσαν	προθυμίην	ἐκτείνειν. μή νυν οὕτω γένηται.
[7, 53]	τε ἕκαστος καὶ οἱ σύμπαντες	προθυμίην	ἔχωμεν· ξυνὸν γὰρ πᾶσι τοῦτο
[7, 165]	διὰ τὴν Ἀναξίλεω τοῦ Κρητίνεω	προθυμίην,	ὃς Ρηγίου ἐὼν τύραννος τὰ
[7, 6]	ἀπιγμένοι ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν	προθυμίην	παρεχόμενοι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· οἱ
[7, 19]	τὴν ἀρχὴν ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε	προθυμίην	πᾶσαν ἐπὶ τοῖσι εἰρημένοισι, θέλων
[7, 193]	τὸ Ἀρτεμίσιον ἐναυλόχεον, Ποσειδέωνος σωτῆρος	ἐπωνυμίην	ἀπὸ τούτου ἔτι καὶ ἐς
[7, 92]	Πανδίονος ἀνδρὸς Ἀθηναίου ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην.	~Δωριέες δὲ οἱ ἐκ τῆς
[7, 61]	γόνου. ἐπὶ τούτου δὴ τὴν	ἐπωνυμίην	ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν
[7, 58]	καὶ ὁ κόλπος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει, ἤιε πρὸς ἑσπέρην, Αἶνόν
[7, 178]	καὶ ὁ χῶρος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει, καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν.
[7, 121]	καὶ ὁ κόλπος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον
[7, 74]	Λυδοῦ τοῦ Ἄτους ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην,	μεταβαλόντες τὸ οὔνομα. Μυσοὶ δὲ
[7, 91]	Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην.	Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας
[7, 145]	πρηγμάτων, ἐς Ἄρος τε ἀγγέλους	ὁμαιχμίην	συνθησομένους πρὸς τὸν Πέρσην, καὶ
[7, 170]	Πραισίων ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ ἐς	Σικανίην	πολιορκέειν ἐπ᾽ ἔτεα πέντε πόλιν
[7, 170]	κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς	Σικανίην	τὴν νῦν Σικελίην καλευμένην ἀποθανεῖν
[7, 102]	διαχρεωμένη ἡ Ἑλλὰς τήν τε	πενίην	ἀπαμύνεται καὶ τὴν δεσποσύνην. (αἰνέω
[7, 180]	φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν μὲν δὴ	Τροιζηνίην,	τῆς ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα αἱρέουσι
[7, 228]	Σιμωνίδης ὁ Λεωπρέπεος ἐστὶ κατὰ	ξεινίην	ὁ ἐπιγράψας. ~δύο δὲ τούτων
[7, 116]	ἄρα ἐς τὴν Ἄκανθον ἀπίκετο,	ξεινίην	τε ὁ Ξέρξης τοῖσι Ἀκανθίοισι
[7, 165]	Ἄννωνος, Καρχηδονίων ἐόντα βασιλέα, κατὰ	ξεινίην	τε τὴν ἑωυτοῦ ὁ Τήριλλος
[7, 199]	τὸ περικληίει τὴν γῆν τὴν	Τρηχινίην	ἐστὶ διασφὰξ πρὸς μεσαμβρίην Τρηχῖνος,
[7, 123]	ὁ πλόος καὶ γῆν τὴν	Μυγδονίην,	πλέων δὲ ἀπίκετο ἔς τε
[7, 123]	ποταμόν, ὃς οὐρίζει χώρην τὴν	Μυγδονίην	τε καὶ Βοττιαιίδα, τῆς ἔχουσι
[7, 173]	ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν ἄνω	Μακεδονίην	διὰ Περραιβῶν κατὰ Γόννον πόλιν,
[7, 25]	ἐπὶ Στρυμόνι, οἳ δὲ ἐς	Μακεδονίην	διατεταγμένοι. ~ἐν ᾧ δὲ οὗτοι
[7, 159]	Πελοπίδης Ἀγαμέμνων πυθόμενος Σπαρτιήτας τὴν	ἡγεμονίην	ἀπαραιρῆσθαι ὑπὸ Γέλωνός τε καὶ
[7, 148]	γε τὸ δίκαιον γίνεσθαι τὴν	ἡγεμονίην	ἑωυτῶν· ἀλλ᾽ ὅμως σφίσι ἀποχρᾶν
[7, 8]	κω ἠτρεμίσαμεν, ἐπείτε παρελάβομεν τὴν	ἡγεμονίην	τήνδε παρὰ Μήδων, Κύρου κατελόντος
[7, 159]	λόγου μηκέτι μνησθῇς, ὅκως τὴν	ἡγεμονίην	τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ μὲν
[7, 100]	ἐκ τοῦ ἅρματος ἐς νέα	Σιδωνίην	ἵζετο ὑπὸ σκηνῇ χρυσέῃ καὶ
[7, 128]	καὶ ἐποίεε ταῦτα· ἐσβὰς ἐς	Σιδωνίην	νέα, ἐς τήν περ ἐσέβαινε
[7, 51]	λόγον ἐκτεῖναι. Κῦρος ὁ Καμβύσεω	Ἰωνίην	πᾶσαν πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον
[7, 39]	τὸ ἀναιδέστερον ἐτράπευ, τὴν μὲν	ἀξίην	οὐ λάμψεαι, ἐλάσσω δὲ τῆς
[7, 31]	Καρίης φερούσης τῆς δὲ ἐς	δεξιὴν	ἐς Σάρδις, τῇ καὶ πορευομένῳ
[7, 149]	οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων τὴν	πλεονεξίην,	ἀλλ᾽ ἑλέσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν
[7, 47]	νυν ἀνθρωπηίης πέρι, ἐούσης τοιαύτης	οἵην	περ σὺ διαιρέαι εἶναι, παυσώμεθα,
[7, 9]	(τί δείσαντες; κοίην πλήθεος συστροφήν;	κοίην	δὲ χρημάτων δύναμιν; τῶν ἐπιστάμεθα
[7, 9]	ἀδικίης οὐ τιμωρησόμεθα· (τί δείσαντες;	κοίην	πλήθεος συστροφήν; κοίην δὲ χρημάτων
[7, 104]	οἰκός ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα	εὐνοίην	φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα.
[7, 129]	ἑσπέρην Πίνδος, τὰ δὲ πρὸς	μεσαμβρίην	τε καὶ ἄνεμον νότον ἡ
[7, 113]	τὸν Στρυμόνα, τὰ δὲ πρὸς	μεσαμβρίην	τείνουσα ἐς αὐτὸν τὸν Στρυμόνα·
[7, 200]	Φοῖνιξ ποταμὸς οὐ μέγας πρὸς	μεσαμβρίην	τοῦ Ἀσωποῦ, ὃς ἐκ τῶν
[7, 199]	τὴν Τρηχινίην ἐστὶ διασφὰξ πρὸς	μεσαμβρίην	Τρηχῖνος, διὰ δὲ τῆς διασφάγος
[7, 201]	δὲ τῶν πρὸς νότον καὶ	μεσαμβρίην	φερόντων τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς
[7, 2]	ὁ κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι τὴν	ἐλευθερίην.	~Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω
[7, 147]	γινομένου παραδώσειν σφέας τὴν ἰδίην	ἐλευθερίην,	καὶ οὕτω οὐδὲ δεήσειν ἐπ᾽
[7, 131]	Θέρμην. ~ὁ μὲν δὴ περὶ	Πιερίην	διέτριβε ἡμέρας συχνάς· τὸ γὰρ
[7, 194]	Δαρεῖον οὕτω διαφυγὼν μὴ ἀπολέσθαι	περιῆν,	τότε δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας
[7, 141]	ὅμοια τῷ μάλιστα, συνεβούλευέ σφι	ἱκετηρίην	λαβοῦσι δεύτερα αὖτις ἐλθόντας χρᾶσθαι
[7, 172]	ἡμεῖς δὲ πειρησόμεθα αὐτοί τινα	σωτηρίην	μηχανώμενοι” ~ταῦτα ἔλεγον οἱ Θεσσαλοί.
[7, 170]	κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα	Ὑρίην	πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί τε καὶ
[7, 8]	φλαυροτέρην παμφορωτέρην τε, ἅμα δὲ	τιμωρίην	τε καὶ τίσιν γινομένην. διὸ
[7, 73]	Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ ἐς τὴν	Ἀσίην	ἅμα τῇ χώρῃ καὶ τὸ
[7, 146]	μὲν κατασκόπους πέμπουσι ἐς τὴν	Ἀσίην	ἄνδρας τρεῖς. οἳ δὲ ἀπικόμενοί
[7, 75]	δὲ διαβάντες μὲν ἐς τὴν	Ἀσίην	ἐκλήθησαν Βιθυνοί, τὸ δὲ πρότερον
[7, 107]	ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν	Ἀσίην,	οὐκ ἠθέλησε, μὴ δειλίῃ δόξειε
[7, 11]	ἐνέπρησαν καὶ ἤλασαν ἐς τὴν	Ἀσίην.	(οὔκων ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει,
[7, 137]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἄγγελοι ἐς τὴν	Ἀσίην,	προδοθέντες δὲ ὑπὸ Σιτάλκεω τοῦ
[7, 145]	ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς τὴν	Ἀσίην	τῶν βασιλέος πρηγμάτων, ἐς Ἄρος
[7, 15]	πάντως ἐν ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι	στρατηλασίην	ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται καὶ σοὶ
[7, 14]	ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν	στρατηλασίην	καὶ τὰ ἐμὰ ἔπεα ἐν
[7, 16]	πρὸ τοῦ ἡμέρας ταύτην τὴν	στρατηλασίην	καὶ τὸ κάρτα εἴχομεν μετὰ
[7, 60]	δὲ καὶ ἀπέντες τοὺς μυρίους	αἱμασιὴν	περιέβαλον κατὰ τὸν κύκλον, ὕψος
[7, 42]	ποταμὸν Κάικον καὶ γῆν τὴν	Μυσίην,	ἀπὸ δὲ Καΐκου ὁρμώμενος, Κάνης
[7, 28]	τὸ μὴ εἰδέναι τὴν ἐμεωυτοῦ	οὐσίην,	ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός τοι ἀτρεκέως καταλέξω.
[7, 10]	πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι, εἰ	στρατιήν	γε τοσαύτην σὺν Δάτι καὶ
[7, 51]	τε δηλήσασθαι μεγάλως τὴν σὴν	στρατιὴν	γίνονται. ἐς θυμὸν ὦν βάλευ
[7, 127]	ὁ Ξέρξης, ἵδρυσε αὐτοῦ τὴν	στρατιήν.	ἐπέσχε δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ
[7, 57]	ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε μὲν ἐλᾶν	στρατιὴν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης ἀγαυρότατα
[7, 118]	οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων τὴν	στρατιὴν	καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην ἐς πᾶν
[7, 118]	τῶν σφετερέων δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω	στρατιὴν	καὶ δειπνίσασι Ἀντίπατρος ὁ Ὀργέος
[7, 123]	ἔπλεε ἐς τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων	στρατιὴν	καὶ ἐκ τῶν προσεχέων πολίων
[7, 10]	ἄνδρας τοὺς ἐθέλεις καὶ λαβὼν	στρατιὴν	ὁκόσην τινὰ βούλεαι. (καὶ ἢν
[7, 122]	καὶ ἐκ τουτέων τῶν πολίων	στρατιὴν	παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς τὸν
[7, 123]	μάλιστα, ἐνθεῦτεν νέας τε καὶ	στρατιὴν	παρελάμβανε ἐκ Ποτιδαίης καὶ Ἀφύτιος
[7, 122]	ἐκ τῶν νέας τε καὶ	στρατιὴν	παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν
[7, 27]	ἀνὴρ Λυδὸς ἐξείνισε τὴν βασιλέος	στρατιὴν	πᾶσαν ξεινίοισι μεγίστοισι καὶ αὐτὸν
[7, 161]	στρατιῆς. σὺ δὲ ὅκως μὲν	στρατιὴν	πέμψεις μὴ ἡγεύμενος τῆς Ἑλλάδος
[7, 172]	πέμπειν δὲ χρὴ καὶ ὑμέας	στρατιὴν	πολλήν, ὡς, εἰ μὴ πέμψετε,
[7, 1]	πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις ἑτοιμάζειν	στρατιήν,	πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι ἢ
[7, 38]	ἔλασιν. ~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε τὴν	στρατιήν,	Πύθιος ὁ Λυδὸς καταρρωδήσας τὸ
[7, 162]	τῶν Ἑλλήνων στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ	στρατιήν·	στερισκομένην ὦν τὴν Ἑλλάδα τῆς
[7, 20]	μὲν τέσσερα ἔτεα πλήρεα παραρτέετο	στρατιήν	τε καὶ τὰ πρόσφορα τῇ
[7, 233]	ἀναγκαίης ἐχόμενοι πρὸς τὴν βασιλέος	στρατιήν·	ὡς δὲ εἶδον κατυπέρτερα τῶν
[7, 146]	Ξάρδις καὶ καταμαθόντες τὴν βασιλέος	στρατιήν,	ὡς ἐπάιστοι ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ
[7, 133]	τοῦτο οὐ διὰ ταύτην τὴν	αἰτίην	δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι δὲ ὦν
[7, 231]	μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενειχθεῖσαν	αἰτίην·	~λέγεται δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα
[7, 214]	δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην ταύτην τὴν	αἰτίην	οἴδαμεν. (εἰδείη μὲν γὰρ ἂν
[7, 213]	ἀπέκτεινε μὲν Ἐπιάλτεα δι᾽ ἄλλην	αἰτίην,	τὴν ἐγὼ ἐν τοῖσι ὄπισθε
[7, 10]	καὶ οὐ τολμώντων γνώμην ἀποδείκνυσθαι	ἀντίην	τῇ προκειμένῃ, Ἀρτάβανος ὁ Ὑστάσπεος,
[7, 188]	πολλὸς ἄνεμος ἀπηλιώτης, τὸν δὴ	Ἑλλησποντίην	καλέουσι οἱ περὶ ταῦτα τὰ
[7, 221]	ὃς εἵπετο τῇ στρατιῇ ταύτῃ,	Μεγιστίην	τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον εἶναι τὰ
[7, 189]	Ἑλλήνων λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν,	Ὠρειθυίην	τὴν Ἐρεχθέος. (κατὰ δὴ τὸ
[7, 189]	τόν τε Βορέην καὶ τὴν	Ὠρειθυίην	τιμωρῆσαι σφίσι καὶ διαφθεῖραι τῶν
[7, 23]	τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ Φοίνικες	σοφίην	ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι
[7, 205]	ἐκ τοῦ ἐμφανέος τὴν Ἑλλήνων	συμμαχίην.	οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον. ~τούτους
[7, 149]	ποιέεσθαι τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας	συμμαχίην·	σπουδὴν δὲ ἔχειν σπονδὰς γενέσθαι
[7, 143]	τῶν χρησμολόγων, οἳ οὐκ ἔων	ναυμαχίην	ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ σύμπαν εἰπεῖν
[7, 142]	ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας ἑσσωθῆναι	ναυμαχίην	παρασκευασαμένους. ~ἦν δὲ τῶν τις
[7, 154]	ἀνδρὸς Γελῴου, ἐνθαῦτα ἀναλαμβάνει τὴν	μουναρχίην	Ἱπποκράτης Κλεάνδρου ἐὼν ἀδελφεός. ἔχοντος
[7, 161]	ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι	ἡσυχίην	ἄγειν, ἐπισταμένοισι ὡς ὁ Λάκων
[7, 150]	Λακεδαιμόνιοι μεταιτέειν, ἵνα ἐπὶ προφάσιος	ἡσυχίην	ἄγωσι. ~συμπεσεῖν δὲ τούτοισι καὶ
[7, 11]	εὖ ἐπιστάμενος ὅτι εἰ ἡμεῖς	ἡσυχίην	ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ
[7, 150]	γίνεσθαι, ἀλλὰ παρ᾽ ὑμῖν αὐτοῖσι	ἡσυχίην	ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν γὰρ ἐμοὶ
[7, 208]	πάντα ἀτρεκέως ἀπήλαυνε ὀπίσω κατ᾽	ἡσυχίην·	οὔτε γάρ τις ἐδίωκε ἀλογίης
[7, 54]	πρὸς τὸν ἥλιον μηδεμίαν οἱ	συντυχίην	τοιαύτην γενέσθαι, ἥ μιν παύσει
[7, 54]	κρητῆρα καὶ Περσικὸν ξίφος, τὸν	ἀκινάκην	καλέουσι. (ταῦτα οὐκ ἔχω ἀτρεκέως
[7, 136]	μὲν τῶν δορυφόρων κελευόντων καὶ	ἀνάγκην	σφι προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας,
[7, 5]	τιμωρός· τοῦδε δὲ τοῦ λόγου	παρενθήκην	ποιεέσκετο τήνδε, ὡς ἡ Εὐρώπη
[7, 35]	τε μή· σοὶ δὲ κατὰ	δίκην	ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει ὡς
[7, 194]	ὁ Σανδώκης ἐπὶ χρήμασι ἄδικον	δίκην	ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος ὦν αὐτοῦ, λογιζόμενος
[7, 35]	ὦ πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης τοι	δίκην	ἐπιτιθεῖ τήνδε, ὅτι μιν ἠδίκησας
[7, 5]	κακὰ Πέρσας μὴ οὐ δοῦναι	δίκην	τῶν ἐποίησαν. ἀλλ᾽ εἰ τὸ
[7, 20]	Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες ἐς τὴν	Μηδικὴν	χώρην ἐσβαλόντες σχεδὸν πάντα τὰ
[7, 172]	δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν ἐσβολὴν τὴν	Ὀλυμπικήν,	ἵνα Θεσσαλίη τε καὶ ἡ
[7, 143]	ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ ἐκλιπόντας χώρην τὴν	Ἀττικὴν	ἄλλην τινὰ οἰκίζειν. ~ἑτέρη τε
[7, 137]	Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες ἐς τὴν	Ἀττικὴν	ἀπέθανον ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ δὲ
[7, 10]	καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς τὴν	Ἀττικὴν	χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων
[7, 189]	τὸν Ἑλλήνων λόγον ἔχει γυναῖκα	Ἀττικήν,	Ὠρειθυίην τὴν Ἐρεχθέος. (κατὰ δὴ
[7, 25]	τὸν δὲ ὦν πλεῖστον ἐς	Λευκὴν	ἀκτὴν καλεομένην τῆς Θρηίκης ἀγίνεον,
[7, 117]	ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον	μεγάλην	ἐξενεῖκαί τε αὐτὸν κάλλιστα καὶ
[7, 107]	ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν	μεγάλην	ἔσφαξε τὰ τέκνα καὶ τὴν
[7, 30]	γίνονται, ἀπίκετο ἐς Κολοσσὰς πόλιν	μεγάλην	Φρυγίης· ἐν τῇ Λύκος ποταμὸς
[7, 120]	τῶν τε παροιχομένων ἔχειν σφι	μεγάλην	χάριν, ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης οὐ
[7, 54]	γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν	φιάλην	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον
[7, 238]	στρατηγὸς Λακεδαιμονίων, ἐκέλευσε ἀποταμόντας τὴν	κεφαλὴν	ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά μοι πολλοῖσι μὲν
[7, 148]	προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο καὶ	κεφαλὴν	πεφύλαξο· κάρη δὲ τὸ σῶμα
[7, 136]	ἔφασαν ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ	κεφαλὴν	ποιήσειν ταῦτα οὐδαμά· οὔτε γὰρ
[7, 153]	ὦν ὁ Τηλίνης κατήγαγε ἐς	Γέλην,	ἔχων οὐδεμίαν ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ
[7, 183]	Μύρμηκα. ἐνθαῦτα οἱ βάρβαροι ἐπειδὴ	στήλην	λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες ἐπὶ τὸ
[7, 164]	ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν	Ζάγκλην	τὴν ἐς Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν τὸ
[7, 213]	οὗτος ἀπέκτεινε μὲν Ἐπιάλτεα δι᾽	ἄλλην	αἰτίην, τὴν ἐγὼ ἐν τοῖσι
[7, 152]	τινα γνώμην περὶ αὐτῶν ἀποφαίνομαι	ἄλλην	γε ἢ τήν περ αὐτοὶ
[7, 173]	τὸ πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο καὶ	ἄλλην	ἐοῦσαν ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ
[7, 164]	διὰ δικαιοσύνην, τήν οἱ αὐτὸς	ἄλλην	συνῄδεε ἐοῦσαν, ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ
[7, 143]	ἀλλὰ ἐκλιπόντας χώρην τὴν Ἀττικὴν	ἄλλην	τινὰ οἰκίζειν. ~ἑτέρη τε Θεμιστοκλέι
[7, 197]	θύσεσθαι δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες ἐς	ἄλλην	χώρην, χρόνου δὲ προϊόντος ὀπίσω
[7, 101]	εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ εἶς	Ἕλλην	τε, καὶ ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι
[7, 83]	ἐν δὲ παλλακὰς καὶ θεραπηίην	πολλήν	τε καὶ εὖ ἐσκευασμένην· σῖτα
[7, 50]	παθόντες. τοῦτο μὲν γὰρ αὐτοὶ	πολλὴν	φορβὴν φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ,
[7, 172]	δὲ χρὴ καὶ ὑμέας στρατιὴν	πολλήν,	ὡς, εἰ μὴ πέμψετε, ἐπίστασθε
[7, 128]	ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο Ξέρξης τὴν	ἐκβολὴν	τοῦ Πηνειοῦ, ἐν θώματι μεγάλῳ
[7, 128]	φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν	ἐκβολὴν	τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι τὴν ἄνω
[7, 173]	ὡς ἐπύθοντο καὶ ἄλλην ἐοῦσαν	ἐσβολὴν	ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν ἄνω
[7, 173]	ἐς τὰ Τέμπεα ἐς τὴν	ἐσβολὴν	ἥ περ ἀπὸ Μακεδονίης τῆς
[7, 215]	οἱ Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν	ἐσβολὴν	ἦσαν ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου·
[7, 1]	Ἀθηναίοισι διὰ τὴν ἐς Σάρδις	ἐσβολήν,	καὶ δὴ καὶ τότε πολλῷ
[7, 175]	ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν	ἐσβολὴν	μὴ παριέναι ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 172]	Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν	ἐσβολὴν	τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη τε
[7, 175]	γνώμη ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι	ἐσβολὴν	φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα
[7, 173]	θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν	ἐσβολήν.	ὡς δὲ συνελέχθη ὁ στρατός,
[7, 95]	ὡς Ἑλλήνων λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ	πλὴν	Ἀβυδηνῶν (Ἀβυδηνοῖσι γὰρ προσετέτακτο ἐκ
[7, 51]	Κῦρος ὁ Καμβύσεω Ἰωνίην πᾶσαν	πλὴν	Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι Πέρσῃσι.
[7, 84]	ἐσκευασμένοι καὶ ὁ πεζὸς αὐτῶν·	πλὴν	ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι
[7, 132]	Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ	πλὴν	Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων. (ἐπὶ
[7, 225]	κολωνὸν πάντες ἁλέες οἱ ἄλλοι	πλὴν	Θηβαίων. ὁ δὲ κολωνὸς ἐστὶ
[7, 133]	γενέσθαι, οὐκ ἔχω εἶπαί τι,	πλὴν	ὅτι σφέων ἡ χώρη καὶ
[7, 84]	~ἱππεύει δὲ ταῦτα τὰ ἔθνεα·	πλὴν	οὐ πάντα παρείχετο ἵππον, ἀλλὰ
[7, 32]	καὶ προερέοντας δεῖπνα βασιλέι παρασκευάζειν·	πλὴν	οὔτε ἐς Ἀθήνας οὔτε ἐς
[7, 170]	Κρῆτας, θεοῦ σφι ἐποτρύναντος, πάντας	πλὴν	Πολιχνιτέων τε καὶ Πραισίων ἀπικομένους
[7, 110]	οἰκέοντες καταλεχθέντες τε ὑπ᾽ ἐμεῦ,	πλὴν	Σατρέων, οἱ ἄλλοι πάντες πεζῇ
[7, 154]	τῶν δὲ εἶπον πολίων τουτέων	πλὴν	Συρηκουσέων οὐδεμία διέφυγε δουλοσύνην πρὸς
[7, 106]	ἐκ Θρηίκης καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου,	πλὴν	τοῦ ἐν Δορίσκῳ, ὑπὸ Ἑλλήνων
[7, 21]	πινόμενόν μιν ὕδωρ οὐκ ἐπέλιπε,	πλὴν	τῶν μεγάλων ποταμῶν; (οἳ μὲν
[7, 23]	ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι	πλὴν	Φοινίκων καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ τοῦ
[7, 212]	καὶ ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο,	πλὴν	Φωκέων· οὗτοι δὲ ἐς τὸ
[7, 36]	κόσμῳ δὲ θέντες καὶ τὴν	ὕλην	γῆν ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ καὶ
[7, 36]	αὖτις ἐπεζεύγνυον· (ποιήσαντες δὲ ταῦτα	ὕλην	ἐπεφόρησαν, κόσμῳ δὲ θέντες καὶ
[7, 122]	καὶ στρατιὴν παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν	Σερμύλην	Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ μέν νυν
[7, 12]	ἡ Ἀρταβάνου γνώμη· νυκτὶ δὲ	βουλὴν	διδοὺς πάγχυ εὕρισκέ οἱ οὐ
[7, 149]	ἡγεομένοισι. ~ταῦτα μὲν λέγουσι τὴν	βουλὴν	ὑποκρίνασθαι, καίπερ ἀπαγορεύοντός σφι τοῦ
[7, 106]	Ἑλλάδα. ~κατέλιπε δὲ ἄνδρα τοιόνδε	Μασκάμην	γενόμενον, τῷ μούνῳ Ξέρξης δῶρα
[7, 106]	ἐξαιρέθησαν· τὸν δὲ ἐν Δορίσκῳ	Μασκάμην	οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν πολλῶν
[7, 105]	ἐν τῷ Δορίσκῳ τούτῳ καταστήσας	Μασκάμην	τὸν Μεγαδόστεω, τὸν δὲ ὑπὸ
[7, 104]	Δημάρητος λέγει ὦ βασιλεῦ, ἀρχῆθεν	ἠπιστάμην	ὅτι ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ φίλα
[7, 16]	ἀξιώσει ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν τὴν	ἐμὴν	ἐσθῆτα ἔχω οὔτε ἢν τὴν
[7, 29]	οὐδὲ ὅστις ἐς ὄψιν τὴν	ἐμὴν	καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμον
[7, 16]	ἐσθῆτα ἢ οὐ καὶ τὴν	ἐμήν,	οὐδέ τι μᾶλλον ἐν κοίτῃ
[7, 15]	γινόμενα ταῦτα, εἰ λάβοις τὴν	ἐμὴν	σκευὴν πᾶσαν καὶ ἐνδὺς μετὰ
[7, 52]	τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν	ἐμήν·	σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ
[7, 72]	πόδας πέδιλα ἐπιχώρια ἐς μέσην	κνήμην	ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ καὶ Ματιηνοὶ
[7, 49]	(οὔτε γὰρ τῆς θαλάσσης ἐστὶ	λιμὴν	τοσοῦτος οὐδαμόθι, ὡς ἐγὼ εἰκάζω,
[7, 38]	δέσποτα, χρηίσας ἄν τι σεῦ	βουλοίμην	τυχεῖν, τὸ σοὶ μὲν ἐλαφρὸν
[7, 104]	μέγας τις ὁ ἐποτρύνων ἀγών,	μαχοίμην	ἂν πάντων ἥδιστα ἑνὶ τούτων
[7, 104]	αὐτὸς μάλιστα ἐξεπίστεαι, οἵ με	τιμήν	τε καὶ γέρεα ἀπελόμενοι πατρώια
[7, 224]	ἀξίων γενομένων ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα,	ἐπυθόμην	δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τριηκοσίων.
[7, 28]	καταλέξω. (ἐπείτε γὰρ τάχιστά σε	ἐπυθόμην	ἐπὶ θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα,
[7, 224]	ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν ἀξίων γενομένων	ἐπυθόμην	τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ καὶ
[7, 124]	τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος ἐς τὴν	Θέρμην	ἀπικέσθαι· ἐπορεύετο δὲ διὰ τῆς
[7, 127]	γίνονται. ~ὡς δὲ ἐς τὴν	Θέρμην	ἀπίκετο ὁ Ξέρξης, ἵδρυσε αὐτοῦ
[7, 123]	ἀπίκετο ἔς τε τὴν προειρημένην	Θέρμην	καὶ Σίνδον τε πόλιν καὶ
[7, 124]	περὶ Ἄξιον ποταμὸν καὶ πόλιν	Θέρμην	καὶ τὰς μεταξὺ πόλιας τούτων
[7, 130]	καὶ θεησάμενος ἀπέπλεε ἐς τὴν	Θέρμην.	~ὁ μὲν δὴ περὶ Πιερίην
[7, 113]	περ ὀλίγῳ πρότερον τούτων λόγον	ἐποιεύμην.	(ἡ δὲ γῆ αὕτη ἡ
[7, 46]	ὁ πάτρως, ὃς τὸ πρῶτον	γνώμην	ἀπεδέξατο ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ
[7, 10]	ἄλλων Περσέων καὶ οὐ τολμώντων	γνώμην	ἀποδείκνυσθαι ἀντίην τῇ προκειμένῃ, Ἀρτάβανος
[7, 139]	δὲ προθύμως. ~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι	γνώμην	ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν πρὸς τῶν
[7, 18]	Δαρείῳ ἐπὶ Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα	γνώμην	εἶχον ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν εἶναι
[7, 10]	μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας τὴν Ξέρξεω	γνώμην	ἐπέπαυτο· σιωπώντων δὲ τῶν ἄλλων
[7, 3]	~Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω	γνώμην,	ἐτύγχανε κατὰ τὠυτὸ τούτοισι καὶ
[7, 236]	(τὰ σεωτοῦ δὲ τιθέμενον εὖ	γνώμην	ἔχω τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ
[7, 82]	καὶ Τριτανταίχμης ὁ Ἀρταβάνου τοῦ	γνώμην	θεμένου μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ Ἑλλάδα
[7, 8]	τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον,	γνώμην	κελεύων ὑμέων τὸν βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι”
[7, 18]	καὶ αὐτὸς τρέπομαι καὶ τὴν	γνώμην	μετατίθεμαι, σὺ δὲ σήμηνον μὲν
[7, 47]	ἐφάνη, εἶχες ἂν τὴν ἀρχαίην	γνώμην,	οὐκ ἐῶν με στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 146]	ταῦτα, μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶν τὴν	γνώμην	πέμπει τῶν τινας δορυφόρων, ἐντειλάμενος,
[7, 152]	ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν, οὐδέ τινα	γνώμην	περὶ αὐτῶν ἀποφαίνομαι ἄλλην γε
[7, 220]	ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ μᾶλλον τὴν	γνώμην	πλεῖστος εἰμί, Λεωνίδην, ἐπείτε ᾔσθετο
[7, 239]	τοῦ δελτίου ἔγραψε τὴν βασιλέος	γνώμην,	ποιήσας δὲ ταῦτα ὀπίσω ἐπέτηξε
[7, 13]	ἔλεξέ σφι τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι,	συγγνώμην	μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι·
[7, 62]	δὲ Μῆδοι ἄρχοντα μὲν παρείχοντο	Τιγράνην	ἄνδρα Ἀχαιμενίδην, ἐκαλέοντο δὲ πάλαι
[7, 23]	οἱ βάρβαροι κατὰ ἔθνεα· κατὰ	Σάνην	πόλιν σχοινοτενὲς ποιησάμενοι, ἐπείτε ἐγίνετο
[7, 107]	(ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς	ἐνῆν	ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν
[7, 85]	φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ ἔχουσι	πεποιημένην	τῆς τε Περσικῆς καὶ τῆς
[7, 115]	δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς ἐν τῷ	οἰκημένην	Ἄργιλον πόλιν Ἑλλάδα παρεξήιε· αὕτη
[7, 153]	Μακτώριον πόλιν τὴν ὑπὲρ Γέλης	οἰκημένην	ἔφυγον ἄνδρες Γελῴων στάσι ἑσσωθέντες·
[7, 112]	~παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης τὴν	εἰρημένην,	δεύτερα τούτων παραμείβετο τείχεα τὰ
[7, 123]	δὲ ἀπίκετο ἔς τε τὴν	προειρημένην	Θέρμην καὶ Σίνδον τε πόλιν
[7, 109]	Μαρωνείης μὲν μεταξὺ καὶ Στρύμης	κειμένην	Ἰσμαρίδα, κατὰ δὲ Δίκαιαν Βιστονίδα,
[7, 129]	παλαιὸν εἶναι λίμνην, ὥστε γε	συγκεκληιμένην	πάντοθεν ὑπερμήκεσι ὄρεσι. τὰ μὲν
[7, 94]	ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν νῦν	καλεομένην	Ἀχαιίην, καὶ πρὶν ἢ Δαναόν
[7, 123]	νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ Φλέγρην	καλεομένην	νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ ταύτην
[7, 25]	ὦν πλεῖστον ἐς Λευκὴν ἀκτὴν	καλεομένην	τῆς Θρηίκης ἀγίνεον, οἳ δὲ
[7, 30]	τὸ πρόσω αἰεὶ. Ἄναυα δὲ	καλεομένην	Φρυγῶν πόλιν παραμειβόμενος καὶ λίμνην
[7, 162]	Ἑλλήνων στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν·	στερισκομένην	ὦν τὴν Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ
[7, 122]	διώρυχα τὴν ἐν τῷ Ἄθῳ	γενομένην,	διέχουσαν δὲ ἐς κόλπον ἐν
[7, 104]	ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην	φαινομένην	διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα. (ἐγὼ
[7, 194]	οἱ Ἕλληνες, μαθόντες αὐτῶν τὴν	γινομένην	ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας εἷλον.
[7, 8]	δὲ τιμωρίην τε καὶ τίσιν	γινομένην.	διὸ ὑμέας νῦν ἐγὼ συνέλεξα,
[7, 44]	δὲ ἱμέρθη τῶν νεῶν ἅμιλλαν	γινομένην	ἰδέσθαι. ἐπεὶ δὲ ἐγένετό τε
[7, 49]	χώρην πλεῦνα ἐν πλέονι χρόνῳ	γινομένην	λιμὸν τέξεσθαι. ἀνὴρ δὲ οὕτω
[7, 230]	ἐξεὸν αὐτῷ καταλαβεῖν τὴν μάχην	γινομένην	οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽ ὑπομείναντα ἐν
[7, 167]	ἰδὼν δὲ τροπὴν τῶν ἑωυτοῦ	γινομένην,	ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι,
[7, 186]	ἀριθμὸν τοσούτου, τὴν θεραπηίην τὴν	ἑπομένην	τούτοισι καὶ τοὺς ἐν τοῖσι
[7, 83]	θεραπηίην πολλήν τε καὶ εὖ	ἐσκευασμένην·	σῖτα δέ σφι, χωρὶς τῶν
[7, 170]	ἐς Σικανίην τὴν νῦν Σικελίην	καλευμένην	ἀποθανεῖν βιαίῳ θανάτῳ. ἀνὰ δὲ
[7, 119]	ἀγάγοιεν, τῇ ὑστεραίῃ τήν τε	σκηνὴν	ἀνασπάσαντες καὶ τὰ ἔπιπλα πάντα
[7, 37]	λέγοντες ἥλιον εἶναι Ἑλλήνων προδέκτορα,	σελήνην	δὲ σφέων. ταῦτα πυθόμενος ὁ
[7, 123]	γὰρ εἰσὶ αἱ τὴν νῦν	Παλλήνην	πρότερον δὲ Φλέγρην καλεομένην νεμόμεναι.
[7, 42]	ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος ἐς	Καρήνην	πόλιν· ἀπὸ δὲ ταύτης διὰ
[7, 148]	Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα	εἰρήνην	σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι καὶ ἡγεόμενοι κατὰ
[7, 164]	κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην τὴν ἐς	Μεσσήνην	μεταβαλοῦσαν τὸ οὔνομα. (τοῦτον δὴ
[7, 34]	Φοίνικες, τὴν δ᾽ ἑτέρην τὴν	βυβλίνην	Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ ἑπτὰ στάδιοι
[7, 153]	γέγονε πρὸς τὰ πυνθάνομαι, κατεργάσασθαι	Τηλίνην	ἔργον τοσοῦτον· τὰ τοιαῦτα γὰρ
[7, 136]	τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων	ποινὴν	ἐκείνων τίσοντας” λέγουσι δὲ αὐτοῖσι
[7, 134]	ἐς τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ ὑπέδυσαν	ποινὴν	τῖσαι Ξέρξῃ τῶν Δαρείου κηρύκων
[7, 71]	δοράς. ~Λίβυες δὲ σκευὴν μὲν	σκυτίνην	ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ ἐπικαύτοισι
[7, 30]	καλεομένην Φρυγῶν πόλιν παραμειβόμενος καὶ	λίμνην	ἐκ τῆς ἅλες γίνονται, ἀπίκετο
[7, 109]	καὶ Κόμψαντος. κατὰ δὲ Ἄβδηρα	λίμνην	μὲν οὐδεμίαν ἐοῦσαν ὀνομαστὴν παραμείψατο
[7, 129]	τοῖσι ποταμοῖσι τούτοισι τὴν Βοιβηίδα	λίμνην,	οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά περ νῦν
[7, 58]	τε πόλιν Αἰολίδα καὶ Στεντορίδα	λίμνην	παρεξιών, ἐς ὃ ἀπίκετο ἐς
[7, 129]	λόγος ἐστὶ τὸ παλαιὸν εἶναι	λίμνην,	ὥστε γε συγκεκληιμένην πάντοθεν ὑπερμήκεσι
[7, 188]	ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν τὴν	εὐφρόνην	οὕτω, ἅμα δὲ ὄρθρῳ ἐξ
[7, 52]	διαφθεῖραι καὶ περιποιῆσαι, οἳ δὲ	δικαιοσύνην	καὶ πιστότητα ἐνέδωκαν, ἄχαρι δὲ
[7, 164]	καὶ τοιούτῳ τρόπῳ ἀπικόμενον διὰ	δικαιοσύνην,	τήν οἱ αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε
[7, 154]	τουτέων πλὴν Συρηκουσέων οὐδεμία διέφυγε	δουλοσύνην	πρὸς Ἱπποκράτεος· (Συρηκοσίους δὲ Κορίνθιοί
[7, 102]	ὅκως κοτὲ σοὺς δέξονται λόγους	δουλοσύνην	φέροντας τῇ Ἑλλάδι, αὖτις δὲ
[7, 141]	τ᾽ ὀνήσει. (μηδὲ σύ γ᾽	ἱπποσύνην	τε μένειν καὶ πεζὸν ἰόντα
[7, 102]	τε πενίην ἀπαμύνεται καὶ τὴν	δεσποσύνην.	(αἰνέω μέν νυν πάντας Ἕλληνας
[7, 122]	νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε,	Τορώνην	Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ
[7, 70]	εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι,	φωνὴν	δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον· οἱ
[7, 56]	ἀνθρώπους; καὶ γὰρ ἄνευ τούτων	ἐξῆν	τοι ποιέειν ταῦτα” ~ὡς δὲ
[7, 17]	χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος, ἐλπίζων	Ξέρξην	ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε τὸ
[7, 46]	τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς	Ξέρξην	δακρύσαντα εἴρετο τάδε. ὦ βασιλεῦ,
[7, 130]	ὄρεσι γὰρ περιεστεφάνωται πᾶσα Θεσσαλίη”	Ξέρξην	δὲ λέγεται εἰπεῖν πρὸς ταῦτα
[7, 17]	καταπροΐξεαι ἀποτρέπων τὸ χρεὸν γενέσθαι.	Ξέρξην	δὲ τὰ δεῖ ἀνηκουστέοντα παθεῖν,
[7, 12]	δὲ εὐφρόνη τε ἐγίνετο καὶ	Ξέρξην	ἔκνιζε ἡ Ἀρταβάνου γνώμη· νυκτὶ
[7, 38]	τε τοῖσι δωρήμασι, ἐλθὼν παρὰ	Ξέρξην	ἔλεγε τάδε. ὦ δέσποτα, χρηίσας
[7, 120]	δείπνῳ παρασκευάζειν, ἢ μὴ ὑπομένειν	Ξέρξην	ἐπιόντα ἢ καταμείναντας κάκιστα πάντων
[7, 118]	Ἑλλήνων τὴν στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες	Ξέρξην	ἐς πᾶν κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω
[7, 17]	τὠυτὸ ὄνειρον τὸ καὶ παρὰ	Ξέρξην	ἐφοίτα, ὑπερστὰν δὲ τοῦ Ἀρταβάνου
[7, 56]	Πέρσῃ καὶ οὔνομα ἀντὶ Διὸς	Ξέρξην	θέμενος ἀνάστατον τὴν Ἑλλάδα θέλεις
[7, 139]	μηδίζοντας ὁμολογίῃ ἂν ἐχρήσαντο πρὸς	Ξέρξην.	καὶ οὕτω ἂν ἐπ᾽ ἀμφότερα
[7, 5]	ἐς τὸν παῖδα τὸν ἐκείνου	Ξέρξην.	ὁ τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ μὲν
[7, 223]	τε δὴ βάρβαροι οἱ ἀμφὶ	Ξέρξην	προσήισαν, καὶ οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην
[7, 17]	δὴ κεῖνος εἶς ὁ ἀποσπεύδων	Ξέρξην	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ὡς
[7, 117]	φωνέοντά τε μέγιστον ἀνθρώπων, ὥστε	Ξέρξην	συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην ἐξενεῖκαί τε
[7, 145]	καὶ Αἰγινήτῃσι. (μετὰ δὲ πυνθανόμενοι	Ξέρξην	σὺν τῷ στρατῷ εἶναι ἐν
[7, 6]	καὶ ἀνέπεισε ὥστε ποιέειν ταῦτα	Ξέρξην·	συνέλαβε γὰρ καὶ ἄλλα οἱ
[7, 208]	πολλῆς· ἀπελθών τε ἔλεγε πρὸς	Ξέρξην	τά περ ὀπώπεε πάντα. ~ἀκούων
[7, 210]	~ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε τὸν	Ξέρξην	τέσσερας μὲν δὴ παρεξῆκε ἡμέρας,
[7, 6]	σύμμαχα γενόμενα ἐς τὸ πείθεσθαι	Ξέρξην.	(τοῦτο μὲν ἀπὸ τῆς Θεσσαλίης
[7, 151]	ἔτι ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς	Ξέρξην	φιλίην συνεκεράσαντο, ἢ νομιζοίατο πρὸς
[7, 27]	πᾶσαν ξεινίοισι μεγίστοισι καὶ αὐτὸν	Ξέρξην,	χρήματά τε ἐπαγγέλλετο βουλόμενος ἐς
[7, 46]	λέγων ἕτερα τούτου παρὰ τὴν	ζόην	πεπόνθαμεν οἰκτρότερα. (ἐν γὰρ οὕτω
[7, 170]	οὕτω· αὐτῶν δὲ Ταραντίνων οὐκ	ἐπῆν	ἀριθμός. (ὁ δὲ Μίκυθος οἰκέτης
[7, 191]	τῶν ἄλλων πλοίων διαφθειρομένων οὐκ	ἐπῆν	ἀριθμός. ὥστε δείσαντες οἱ στρατηγοὶ
[7, 69]	ὀιστοὺς μικρούς· ἀντὶ δὲ σιδήρου	ἐπῆν	λίθος ὀξὺς πεποιημένος, τῷ καὶ
[7, 69]	εἶχον, ἐπὶ δὲ κέρας δορκάδος	ἐπῆν	ὀξὺ πεποιημένον τρόπον λόγχης· εἶχον
[7, 167]	σώματα ὅλα καταγίζων, ἰδὼν δὲ	τροπὴν	τῶν ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς ἔτυχε
[7, 56]	δὲ ἐπεὶ διέβη ἐς τὴν	Εὐρώπην,	ἐθηεῖτο τὸν στρατὸν ὑπὸ μαστίγων
[7, 174]	τε μέλλοντος διαβαίνειν ἐς τὴν	Εὐρώπην	ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος
[7, 33]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν	Εὐρώπην.	ἔστι δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς
[7, 20]	γενόμενον, οἳ διαβάντες ἐς τὴν	Εὐρώπην	κατὰ Βόσπορον τούς τε Θρήικας
[7, 50]	πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν	Εὐρώπην	νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε λιμῷ ἐντυχόντες
[7, 148]	καὶ ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς τὴν	Εὐρώπην,	οἱ δὲ συνωμόται Ἑλλήνων ἐπὶ
[7, 172]	διαβαίνειν τὸν Πέρσην ἐς τὴν	Εὐρώπην,	πέμπουσι ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους·
[7, 54]	ἥ μιν παύσει καταστρέψασθαι τὴν	Εὐρώπην	πρότερον ἢ ἐπὶ τέρμασι τοῖσι
[7, 123]	τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ	Φλέγρην	καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ
[7, 37]	ἐκλιπὼν τὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	ἕδρην	ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽ ἐπινεφέλων ἐόντων
[7, 139]	ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα περιεῖναι	ἐλευθέρην,	τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν τὸ
[7, 198]	τε καὶ ῥηχίη ἀνὰ πᾶσαν	ἡμέρην	γίνεται. περὶ δὲ τὸν κόλπον
[7, 203]	τῶν συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν εἶεν	ἡμέρην,	ἡ θάλασσά τέ σφι εἴη
[7, 181]	ἀνδρὸς ἀρίστου γενομένου ταύτην τὴν	ἡμέρην·	ὃς ἐπειδὴ ἡ νηῦς ἡλίσκετο
[7, 55]	παντοίων ἐθνέων. ταύτην μὲν τὴν	ἡμέρην	οὗτοι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ πρῶτοι
[7, 54]	Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην μὲν τὴν	ἡμέρην	παρεσκευάζοντο ἐς τὴν διάβασιν· τῇ
[7, 58]	τὴν ἐπωνυμίην ἔχει, ἤιε πρὸς	ἑσπέρην,	Αἶνόν τε πόλιν Αἰολίδα καὶ
[7, 113]	Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς	ἑσπέρην	ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς
[7, 58]	πεζοῦ. (ὃ μὲν γὰρ πρὸς	ἑσπέρην	ἔπλεε, ἐπὶ Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος
[7, 113]	καὶ Παιόπλας παρεξιὼν ἤιε πρὸς	ἑσπέρην,	ἐς ὃ ἀπίκετο ἐπὶ ποταμόν
[7, 129]	ἀνέμου Ὄλυμπος, τὰ δὲ πρὸς	ἑσπέρην	Πίνδος, τὰ δὲ πρὸς μεσαμβρίην
[7, 36]	δύο μὲν λευκολίνου δασάμενοι ἐς	ἑκατέρην,	τέσσερα δὲ τῶν βυβλίνων. παχύτης
[7, 36]	καὶ τριηκοσίας, ὑπὸ δὲ τὴν	ἑτέρην	τεσσερεσκαίδεκα καὶ τριηκοσίας, τοῦ μὲν
[7, 34]	μὲν λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽	ἑτέρην	τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ
[7, 55]	ἐπεποίητο, διέβαινον κατὰ μὲν τὴν	ἑτέρην	τῶν γεφυρέων τὴν πρὸς τοῦ
[7, 11]	καὶ μάλα στρατεύσονται ἐπὶ τὴν	ἡμετέρην,	εἰ χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι
[7, 8]	ἡμέας οἷα ἔρξαν ἐς τὴν	σφετέρην	ἀποβάντας, ὅτε Δᾶτίς τε καὶ
[7, 139]	τὸν ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον τὴν	σφετέρην,	ἢ καὶ μὴ ἐκλιπόντες ἀλλὰ
[7, 217]	χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν	σφετέρην	χώρην καὶ φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν.
[7, 7]	καταστρεψάμενος καὶ Αἴγυπτον πᾶσαν πολλὸν	δουλοτέρην	ποιήσας ἢ ἐπὶ Δαρείου ἦν,
[7, 8]	νῦν ἐκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ	φλαυροτέρην	παμφορωτέρην τε, ἅμα δὲ τιμωρίην
[7, 31]	ὁδοῦ καὶ τῆς μὲν ἐς	ἀριστερὴν	ἐπὶ Καρίης φερούσης τῆς δὲ
[7, 42]	(τὴν Ἴδην δὲ λαβὼν ἐς	ἀριστερὴν	χεῖρα ἤιε ἐς τὴν Ἰλιάδα
[7, 151]	καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος	φιλιωτέρην.	~εἰ μέν νυν Ξέρξης τε
[7, 16]	τοιουτέων προκειμενέων γνωμέων ὅτι τὴν	σφαλερωτέρην	σεωυτῷ τε καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο.
[7, 8]	ἐκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ φλαυροτέρην	παμφορωτέρην	τε, ἅμα δὲ τιμωρίην τε
[7, 6]	χρησμῶν τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν	ἔχθρην	προκαταλυσάμενοι. ἐξηλάσθη γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου
[7, 122]	κάμπτων δὲ Ἄμπελον τὴν Τορωναίην	ἄκρην	παραμείβετο Ἑλληνίδας γε τάσδε πόλις,
[7, 193]	τὴν ἤπειρον, κάμψαντες δὲ τὴν	ἄκρην	τῆς Μαγνησίης ἰθέαν ἔπλεον ἐς
[7, 123]	ἀπ᾽ Ἀμπέλου ἄκρης ἐπὶ Καναστραίην	ἄκρην,	τὸ δὴ πάρης τῆς Παλλήνης
[7, 3]	πυθόμενος τῶν Δαρείου παίδων τὴν	διαφορήν,	ἐλθών, ὡς ἡ φάτις μιν
[7, 118]	δὴ Ξέρξης ἀπολομένου Ἀρταχαίεω ἐποιέετο	συμφορήν.	οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων τὴν
[7, 88]	γὰρ ὁρμῶντο ἐκ Σαρδίων, ἐπὶ	συμφορὴν	περιέπεσε ἀνεθέλητον· ἐλαύνοντι γάρ οἱ
[7, 117]	τε μέγιστον ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην	συμφορὴν	ποιησάμενον μεγάλην ἐξενεῖκαί τε αὐτὸν
[7, 123]	καὶ Σίνδον τε πόλιν καὶ	Χαλέστρην	ἐπὶ τὸν Ἄξιον ποταμόν, ὃς
[7, 213]	δὲ ὕστερον, κατῆλθε γὰρ ἐς	Ἀντικύρην,	ἀπέθανε ὑπὸ Ἀθηνάδεω ἀνδρὸς Τρηχινίου.
[7, 107]	ἐνῆν ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας	πυρὴν	μεγάλην ἔσφαξε τὰ τέκνα καὶ
[7, 9]	ἐξώλεες γὰρ δὴ γίνονται· (τοὺς	χρῆν	ἐόντας ὁμογλώσσους κήρυξί τε διαχρεωμένους
[7, 39]	παιδός, ἐὼν ἐμὸς δοῦλος, τὸν	χρῆν	πανοικίῃ αὐτῇ τῇ γυναικὶ συνέπεσθαι
[7, 9]	ἔδεε πολεμέειν πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν	χρῆν	τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ
[7, 50]	καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι	ὥρην	τε τοῦ ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα,
[7, 223]	χρόνον ἐς ἀγορῆς κου μάλιστα	πληθώρην	πρόσοδον ἐποιέετο· καὶ γὰρ ἐπέσταλτο
[7, 130]	γνωσιμαχέοντες καὶ τἆλλα καὶ ὅτι	χώρην	ἄρα εἶχον εὐαίρετόν τε καὶ
[7, 146]	ἐς τὴν ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι	χώρην	ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ τὸν λόγον
[7, 8]	αἰθέρι ὁμουρέουσαν. (οὐ γὰρ δὴ	χώρην	γε οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος ὅμουρον
[7, 8]	οἳ Πέλοπος τοῦ Φρυγὸς νέμονται	χώρην,	γῆν τὴν Περσίδα ἀποδέξομεν τῷ
[7, 139]	ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	χώρην	δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 123]	(παραπλέων δὲ καὶ ταύτην τὴν	χώρην	ἔπλεε ἐς τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων
[7, 20]	Κιμμερίους διώκοντες ἐς τὴν Μηδικὴν	χώρην	ἐσβαλόντες σχεδὸν πάντα τὰ ἄνω
[7, 235]	τριηκοσίας ἀποστείλειας ἐπὶ τὴν Λάκαιναν	χώρην.	(ἔστι δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος
[7, 8]	σφέας πάσας ἐγὼ ἅμα ὑμῖν	χώρην	θήσω, διὰ πάσης διεξελθὼν τῆς
[7, 217]	ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν σφετέρην	χώρην	καὶ φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν. ἡ
[7, 95]	γὰρ προσετέτακτο ἐκ βασιλέος κατὰ	χώρην	μένουσι φύλακας εἶναι τῶν γεφυρέων)
[7, 10]	Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς τὴν Ἀττικὴν	χώρην	μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων ἀμφοτέρῃ
[7, 29]	ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν Περσίδα	χώρην,	οὐδενὶ ἀνδρὶ συνέμιξα ἐς τόδε
[7, 49]	ὡς οὐδενὸς ἐναντιευμένου, λέγω τὴν	χώρην	πλεῦνα ἐν πλέονι χρόνῳ γινομένην
[7, 8]	μὲν κῦδος τε ἡμῖν προσγινόμενον	χώρην	τε τῆς νῦν ἐκτήμεθα οὐκ
[7, 143]	οὐδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ ἐκλιπόντας	χώρην	τὴν Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ οἰκίζειν.
[7, 123]	τὸν Ἄξιον ποταμόν, ὃς οὐρίζει	χώρην	τὴν Μυγδονίην τε καὶ Βοττιαιίδα,
[7, 176]	ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν	χώρην.	(τὸ μέν νυν τεῖχος τὸ
[7, 127]	αὐτοῦ στρατοπεδευόμενος τὴν παρὰ θάλασσαν	χώρην	τοσήνδε, ἀρξάμενος ἀπὸ Θέρμης πόλιος
[7, 197]	δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες ἐς ἄλλην	χώρην,	χρόνου δὲ προϊόντος ὀπίσω κατελθόντες
[7, 130]	μοῦνον ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ τὴν	χώρην,	χώματι ἐκ τοῦ αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα
[7, 16]	ἐσθῆτα ἔχω οὔτε ἢν τὴν	σήν,	οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη μαθητέον
[7, 5]	ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν	σὴν	στρατεύεσθαι” (οὗτος μέν οἱ ὁ
[7, 51]	οἷοί τε δηλήσασθαι μεγάλως τὴν	σὴν	στρατιὴν γίνονται. ἐς θυμὸν ὦν
[7, 72]	τοὺς πόδας πέδιλα ἐπιχώρια ἐς	μέσην	κνήμην ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ καὶ
[7, 10]	τοὺς ἐθέλεις καὶ λαβὼν στρατιὴν	ὁκόσην	τινὰ βούλεαι. (καὶ ἢν μὲν
[7, 76]	κράνεσι ὦτά τε καὶ κέρεα	προσῆν	βοὸς χάλκεα, ἐπῆσαν δὲ καὶ
[7, 173]	μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες, καί σφι	προσῆν	ἡ Θεσσαλῶν ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ
[7, 163]	(ἐπείτε γὰρ τάχιστα ἐπύθετο τὸν	Πέρσην	διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι
[7, 150]	τάδε ὑμῖν λέγει. ἡμεῖς νομίζομεν	Πέρσην	εἶναι ἀπ᾽ οὗ ἡμεῖς γεγόναμεν
[7, 202]	οἵδε Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες τὸν	Πέρσην	ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων
[7, 177]	Ἑλλάδα. ὡς δὲ ἐπύθοντο τὸν	Πέρσην	ἐόντα ἐν Πιερίῃ, διαλυθέντες ἐκ
[7, 152]	Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν	Πέρσην	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή σφι
[7, 172]	ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειν τὸν	Πέρσην	ἐς τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι ἐς
[7, 145]	ἀγγέλους ὁμαιχμίην συνθησομένους πρὸς τὸν	Πέρσην,	καὶ ἐς Σικελίην ἄλλους πέμπειν
[7, 168]	Ἕλληνας ὑπερβαλέεσθαι, δοκέοντες δὲ τὸν	Πέρσην	κατακρατήσαντα πολλὸν ἄρξειν πάσης τῆς
[7, 33]	Ἀρίφρονος στρατηγοῦ Ἀθηναῖοι Ἀρταΰκτην ἄνδρα	Πέρσην	λαβόντες Σηστοῦ ὕπαρχον ζῶντα πρὸς
[7, 168]	ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς τὸν	Πέρσην	λέγειν τοιάδε. ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς,
[7, 149]	κακῷ ἄλλο πταῖσμα πρὸς τὸν	Πέρσην,	μὴ τὸ λοιπὸν ἔωσι Λακεδαιμονίων
[7, 148]	Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες ἐπὶ τὸν	Πέρσην,	πέμψαι θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν
[7, 166]	ἐν Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας τὸν	Πέρσην.	τὸν δὲ Ἀμίλκαν Καρχηδόνιον ἐόντα
[7, 61]	αὐτῷ παῖς τῷ οὔνομα ἔθετο	Πέρσην,	τοῦτον δὲ αὐτοῦ καταλείπει· ἐτύγχανε
[7, 176]	ἦλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν	τὴν	Αἰολίδα τήν νῦν ἐκτέαται. ἅτε
[7, 133]	ἀλλὰ τοῦτο οὐ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίην δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι δὲ
[7, 214]	τοῦτο δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην ταύτην	τὴν	αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη μὲν γὰρ
[7, 116]	ἐμεῦ. ~ὡς δὲ ἄρα ἐς	τὴν	Ἄκανθον ἀπίκετο, ξεινίην τε ὁ
[7, 193]	παρὰ τὴν ἤπειρον, κάμψαντες δὲ	τὴν	ἄκρην τῆς Μαγνησίης ἰθέαν ἔπλεον
[7, 142]	μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι τὸν θεὸν	τὴν	ἀκρόπολιν χρῆσαι περιέσεσθαι. ἡ γὰρ
[7, 34]	ἀθέμιστα ἔρδεσκε. ~ἐς ταύτην ὦν	τὴν	ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν
[7, 209]	ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ	τὴν	ἀληθείην ἀσκέειν ἀντία σεῦ βασιλεῦ
[7, 10]	γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ ἔστι	τὴν	ἀμείνω αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ
[7, 16]	(νῦν ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ	τὴν	ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι τὸν
[7, 146]	θηεύμενοι ἔωσι πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς	τὴν	ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας.
[7, 165]	Τήριλλος ἀναγνώσας καὶ μάλιστα διὰ	τὴν	Ἀναξίλεω τοῦ Κρητίνεω προθυμίην, ὃς
[7, 22]	θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων ἐπὶ θάλασσαν	τὴν	ἀντίον Τορώνης. (ἐν δὲ τῷ
[7, 173]	ἐοῦσαν ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ	τὴν	ἄνω Μακεδονίην διὰ Περραιβῶν κατὰ
[7, 128]	τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι	τὴν	ἄνω ὁδὸν ἔμελλε ἐλᾶν διὰ
[7, 34]	ἑπτὰ στάδιοι ἐξ Ἀβύδου ἐς	τὴν	ἀπαντίον. καὶ δὴ ἐζευγμένου τοῦ
[7, 55]	αἱ νέες ἅμα ἀνήγοντο ἐς	τὴν	ἀπεναντίον. ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ
[7, 58]	ἔπλεε, ἐπὶ Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος	τὴν	ἄπιξιν, ἐς τὴν αὐτῷ προείρητο
[7, 148]	Ἑλλήνων ἐπὶ τῷ Πέρσῃ μετὰ	τὴν	ἀπόπεμψιν τῶν κατασκόπων δεύτερα ἔπεμπον
[7, 170]	ἐκπεσὼν ἐκ Ρηγίου καὶ Τεγέην	τὴν	Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε ἐν Ὀλυμπίῃ
[7, 47]	ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη, εἶχες ἂν	τὴν	ἀρχαίην γνώμην, οὐκ ἐῶν με
[7, 2]	πρὸς πάντων ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον	τὴν	ἀρχὴν ἔχειν, Ξέρξης δὲ ὡς
[7, 19]	συλλεχθέντων αὐτίκα πᾶς ἀνὴρ ἐς	τὴν	ἀρχὴν ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε προθυμίην
[7, 164]	δικαιοσύνης ἐς μέσον Κῴοισι καταθεὶς	τὴν	ἀρχὴν οἴχετο ἐς Σικελίην, ἔνθα
[7, 73]	ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ ἐς	τὴν	Ἀσίην ἅμα τῇ χώρῃ καὶ
[7, 146]	πρῶτα μὲν κατασκόπους πέμπουσι ἐς	τὴν	Ἀσίην ἄνδρας τρεῖς. οἳ δὲ
[7, 75]	(οὗτοι δὲ διαβάντες μὲν ἐς	τὴν	Ἀσίην ἐκλήθησαν Βιθυνοί, τὸ δὲ
[7, 107]	ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι ἐς	τὴν	Ἀσίην, οὐκ ἠθέλησε, μὴ δειλίῃ
[7, 11]	τε ἐνέπρησαν καὶ ἤλασαν ἐς	τὴν	Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς
[7, 137]	πεμφθέντες ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἄγγελοι ἐς	τὴν	Ἀσίην, προδοθέντες δὲ ὑπὸ Σιτάλκεω
[7, 145]	Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς	τὴν	Ἀσίην τῶν βασιλέος πρηγμάτων, ἐς
[7, 11]	ἐπέων ματαίων. καί τοι ταύτην	τὴν	ἀτιμίην προστίθημι ἐόντι κακῷ καὶ
[7, 217]	τὴν σφετέρην χώρην καὶ φρουρέοντες	τὴν	ἀτραπόν. ἡ μὲν γὰρ κάτω
[7, 217]	στεινότατον ἐστί. ~κατὰ ταύτην δὴ	τὴν	ἀτραπὸν καὶ οὕτω ἔχουσαν οἱ
[7, 214]	καὶ ἐὼν μὴ Μηλιεὺς ταύτην	τὴν	ἀτραπὸν Ὀνήτης, εἰ τῇ χώρῃ
[7, 213]	βασιλέος δοκέων οἴσεσθαι ἔφρασέ τε	τὴν	ἀτραπὸν τὴν διὰ τοῦ ὄρεος
[7, 214]	ὁ περιηγησάμενος τὸ ὄρος κατὰ	τὴν	ἀτραπόν, τοῦτον αἴτιον γράφω. ~Ξέρξης
[7, 212]	ἐς τὸ ὄρος ἐτάχθησαν φυλάξοντες	τὴν	ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν εὕρισκον
[7, 143]	χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ ἐκλιπόντας χώρην	τὴν	Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ οἰκίζειν. ~ἑτέρη
[7, 137]	ἐν Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἀπέθανον ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ
[7, 10]	Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν.
[7, 84]	ἀλλὰ τοσάδε μοῦνα, Πέρσαι μὲν	τὴν	αὐτὴν ἐσκευασμένοι καὶ ὁ πεζὸς
[7, 72]	καὶ Μαριανδυνοί τε καὶ Σύριοι	τὴν	αὐτὴν ἔχοντες Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο. οἱ
[7, 86]	Ἀράβιοι δὲ σκευὴν μὲν εἶχον	τὴν	αὐτὴν καὶ ἐν τῷ πεζῷ,
[7, 77]	οἱ Μηίονες, Λασόνιοι δὲ καλεύμενοι,	τὴν	αὐτὴν Κίλιξι εἶχον σκευήν, τὴν
[7, 66]	τε καὶ Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι	τὴν	αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες τὴν καὶ
[7, 62]	τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ	τὴν	αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ
[7, 119]	μὲν ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη ἐς	τὴν	αὐτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο Ξέρξης, ἡ
[7, 58]	ἄκρης ποιεύμενος τὴν ἄπιξιν, ἐς	τὴν	αὐτῷ προείρητο ἀπικομένῳ περιμένειν· ὁ
[7, 220]	γενέσθαι ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἢ	τὴν	βασιλέα σφέων ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ
[7, 239]	τῷ ξύλῳ τοῦ δελτίου ἔγραψε	τὴν	βασιλέος γνώμην, ποιήσας δὲ ταῦτα
[7, 183]	νηυσί, ἕνδεκα ἡμέρας παρέντες μετὰ	τὴν	βασιλέος ἐξέλασιν ἐκ Θέρμης. (τὸ
[7, 6]	συναναβὰς ὅκως ἀπίκοιτο ἐς ὄψιν	τὴν	βασιλέος, λεγόντων τῶν Πεισιστρατιδέων περὶ
[7, 27]	ὁ Ἄτους ἀνὴρ Λυδὸς ἐξείνισε	τὴν	βασιλέος στρατιὴν πᾶσαν ξεινίοισι μεγίστοισι
[7, 233]	ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης ἐχόμενοι πρὸς	τὴν	βασιλέος στρατιήν· ὡς δὲ εἶδον
[7, 146]	τε ἐς Ξάρδις καὶ καταμαθόντες	τὴν	βασιλέος στρατιήν, ὡς ἐπάιστοι ἐγένοντο,
[7, 146]	κατέλαβον καὶ ἦγον ἐς ὄψιν	τὴν	βασιλέος, τὸ ἐνθεῦτεν πυθόμενος ἐπ᾽
[7, 204]	τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος, κτησάμενος	τὴν	βασιληίην ἐν Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου.
[7, 129]	καὶ πρὸς τοῖσι ποταμοῖσι τούτοισι	τὴν	Βοιβηίδα λίμνην, οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά
[7, 127]	καὶ Ἁλιάκμονος, οἳ οὐρίζουσι γῆν	τὴν	Βοττιαιίδα τε καὶ Μακεδονίδα, ἐς
[7, 149]	ἥμισυ ἡγεομένοισι. ~ταῦτα μὲν λέγουσι	τὴν	βουλὴν ὑποκρίνασθαι, καίπερ ἀπαγορεύοντός σφι
[7, 34]	λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽ ἑτέρην	τὴν	βυβλίνην Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ ἑπτὰ
[7, 139]	ἡ Ἑλλὰς ἐγίνετο ὑπὸ Πέρσῃσι.	τὴν	γὰρ ὠφελίην τὴν τῶν τειχέων
[7, 10]	τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα λύσωσι	τὴν	γέφυραν, τοῦτο δὴ βασιλεῦ γίνεται
[7, 129]	λέγοντες· ὅστις γὰρ νομίζει Ποσειδέωνα	τὴν	γῆν σείειν καὶ τὰ διεστεῶτα
[7, 170]	σφέας χειμῶνα μέγαν ἐκβαλεῖν ἐς	τὴν	γῆν· συναραχθέντων δὲ τῶν πλοίων,
[7, 199]	τοῦ δὲ ὄρεος τὸ περικληίει	τὴν	γῆν τὴν Τρηχινίην ἐστὶ διασφὰξ
[7, 41]	χρυσέας ῥοιὰς καὶ οἱ ἐς	τὴν	γῆν τρέποντες τὰς λόγχας, καὶ
[7, 40]	ἀπολελεγμένοι, τὰς λόγχας κάτω ἐς	τὴν	γῆν τρέψαντες· μετὰ δὲ ἱροὶ
[7, 36]	γῆν ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ καὶ	τὴν	γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ
[7, 194]	προσπλέοντας οἱ Ἕλληνες, μαθόντες αὐτῶν	τὴν	γινομένην ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας
[7, 18]	μὲν καὶ αὐτὸς τρέπομαι καὶ	τὴν	γνώμην μετατίθεμαι, σὺ δὲ σήμηνον
[7, 146]	ἐπύθετο ταῦτα, μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶν	τὴν	γνώμην πέμπει τῶν τινας δορυφόρων,
[7, 220]	φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ μᾶλλον	τὴν	γνώμην πλεῖστος εἰμί, Λεωνίδην, ἐπείτε
[7, 107]	μεγάλην ἔσφαξε τὰ τέκνα καὶ	τὴν	γυναῖκα καὶ τὰς παλλακὰς καὶ
[7, 34]	προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου Φοίνικες,	τὴν	δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι.
[7, 175]	καὶ ἅμα ἀγχοτέρη τῆς ἑωυτῶν·	(τὴν	δὲ ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν οἱ
[7, 215]	λύχνων ἁφὰς ἐκ τοῦ στρατοπέδου.	τὴν	δὲ ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν
[7, 217]	ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο ὑπὸ τῶν εἴρηται·	τὴν	δὲ διὰ τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν
[7, 129]	παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν.	~τὴν	δὲ Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ τὸ
[7, 115]	δ᾽ ὑπὲρ θαλάσσης πεζῇ ἑπομένους.	(τὴν	δὲ ὁδὸν ταύτην, τῇ βασιλεὺς
[7, 148]	Ἀναξανδρίδεω· τῶν δὴ εἵνεκα πέμπειν.	(τὴν	δὲ Πυθίην ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι ἀνελεῖν
[7, 102]	τήν τε πενίην ἀπαμύνεται καὶ	τὴν	δεσποσύνην. (αἰνέω μέν νυν πάντας
[7, 213]	οἴσεσθαι ἔφρασέ τε τὴν ἀτραπὸν	τὴν	διὰ τοῦ ὄρεος φέρουσαν ἐς
[7, 54]	μὲν τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς	τὴν	διάβασιν· τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον
[7, 3]	ὡνὴρ πυθόμενος τῶν Δαρείου παίδων	τὴν	διαφορήν, ἐλθών, ὡς ἡ φάτις
[7, 23]	διπλήσιον ἢ ὅσον ἔδεε αὐτὴν	τὴν	διώρυχα γενέσθαι, προβαίνοντος δὲ τοῦ
[7, 122]	ἀπείθη ὑπὸ Ξέρξεω καὶ διεξέπλωσε	τὴν	διώρυχα τὴν ἐν τῷ Ἄθῳ
[7, 9]	μὲν τὴν μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ	τὴν	δύναμιν ἐοῦσαν ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ
[7, 213]	μὲν Ἐπιάλτεα δι᾽ ἄλλην αἰτίην,	τὴν	ἐγὼ ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι
[7, 77]	τὴν αὐτὴν Κίλιξι εἶχον σκευήν,	τὴν	ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ τὴν Κιλίκων
[7, 112]	ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης	τὴν	εἰρημένην, δεύτερα τούτων παραμείβετο τείχεα
[7, 169]	θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ ἐκείνοισι	τὴν	ἐκ Σπάρτης ἁρπασθεῖσαν ὑπ᾽ ἀνδρὸς
[7, 37]	δέ οἱ ὁ ἥλιος ἐκλιπὼν	τὴν	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕδρην ἀφανὴς
[7, 128]	δὲ ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο Ξέρξης	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ, ἐν θώματι
[7, 128]	Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι τὴν
[7, 3]	βασιλεύοντι ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ ἐπιγενομένου	τὴν	ἔκδεξιν τῆς βασιληίης γίνεσθαι. (χρησαμένου
[7, 181]	ἐπὶ τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν	τὴν	ἐκείνου περιποιῆσαί μιν περὶ πλείστου
[7, 37]	ὁ Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο	τὴν	ἔλασιν. ~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε τὴν
[7, 2]	εἴη ὁ κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι	τὴν	ἐλευθερίην. ~Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου
[7, 32]	πρῶτα μὲν ἀπέπεμπε κήρυκας ἐς	τὴν	Ἑλλάδα αἰτήσοντας γῆν τε καὶ
[7, 10]	δὲ πάντως στράτευμα ἀνάξεις ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ τῶν
[7, 203]	θεὸν εἶναι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον, εἶναι δὲ
[7, 139]	ἐς δεῖμα βαλόντα ἔπεισε ἐκλιπεῖν	τὴν	Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν
[7, 144]	συστὰς ἔσωσε ἐς τὸ τότε	τὴν	Ἑλλάδα, ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους.
[7, 25]	μηδὲ τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα· (ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς χώρους
[7, 172]	τῶν τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ	τὴν	Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ τούτους
[7, 11]	ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι ἔμοιγε ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα αὐτοῦ τε μένειν ἅμα
[7, 12]	οὐ πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ οἱ αὖτις
[7, 147]	ἀπολέσαντες· νοστησάντων δὲ τούτων ἐς	τὴν	Ἑλλάδα δοκέειν ἔφη ἀκούσαντας τοὺς
[7, 150]	ἤ περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον λέγεται
[7, 145]	δὲ ἐς τὠυτὸ τῶν περὶ	τὴν	Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω
[7, 7]	δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ
[7, 152]	οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἐπειδή σφι πρὸς τοὺς
[7, 131]	δὴ κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο
[7, 176]	αὖ διὰ Τρηχῖνος ἔσοδος ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἐστὶ τῇ στεινοτάτη ἡμίπλεθρον.
[7, 239]	γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἐὼν ἐν Σούσοισι ὁ
[7, 47]	οὐκ ἐῶν με στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἢ μετέστης ἄν φέρε
[7, 13]	μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι μὲν
[7, 56]	ἀντὶ Διὸς Ξέρξην θέμενος ἀνάστατον	τὴν	Ἑλλάδα θέλεις ποιῆσαι, ἄγων πάντας
[7, 8]	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι ὅσα
[7, 39]	ἐτόλμησας, ἐμεῦ στρατευομένου αὐτοῦ ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα καὶ ἄγοντος παῖδας ἐμοὺς
[7, 1]	καὶ μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα μὲν ἐπηγγέλλετο
[7, 10]	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐς	τὴν	Ἑλλάδα. καὶ δὴ καὶ συνήνεικέ
[7, 157]	Σικελίης, βοήθεέ τε τοῖσι ἐλευθεροῦσι	τὴν	Ἑλλάδα καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς μὲν
[7, 101]	τὸν Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, καλέσας δ᾽ αὐτὸν εἴρετο
[7, 105]	στρατὸν διὰ τῆς Θρηίκης ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. ~κατέλιπε δὲ ἄνδρα τοιόνδε
[7, 57]	ἔμελλε μὲν ἐλᾶν στρατιὴν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα Ξέρξης ἀγαυρότατα καὶ μεγαλοπρεπέστατα,
[7, 21]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἔθνος ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον δὲ πινόμενόν
[7, 6]	βασιλέα πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα· οἱ δὲ Ἀλευάδαι οὗτοι
[7, 5]	ὁ τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ μὲν	τὴν	Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος ἦν κατ᾽
[7, 46]	οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς Ξέρξην
[7, 157]	βάρβαρον· τὸν γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα πάντως κου πυνθάνεαι, ὅτι
[7, 209]	πρότερόν μευ, εὖτε ὁρμῶμεν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, περὶ τῶν ἀνδρῶν τούτων,
[7, 139]	ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ	τὴν	Ἑλλάδα περιεῖναι ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ
[7, 12]	Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, προείπας ἁλίζειν Πέρσας στρατόν;
[7, 157]	ἐκ τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν ποιεύμενος ὡς
[7, 239]	Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα πρῶτοι, καὶ οὕτω δὴ
[7, 148]	ἐκ τοῦ βαρβάρου ἐγειρόμενα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ, καὶ μαθόντες
[7, 138]	ἐλαύνει, κατίετο δὲ ἐς πᾶσαν	τὴν	Ἑλλάδα. πυνθανόμενοι δὲ ταῦτα πρὸ
[7, 1]	τε τῶν ἀρίστων ὡς ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ
[7, 99]	τῆς μάλιστα θῶμα ποιεῦμαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα στρατευσαμένης γυναικός· ἥτις ἀποθανόντος
[7, 38]	πάντας ἅμα σοὶ στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. (σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ,
[7, 162]	τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην ὦν	τὴν	Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης εἴκαζε
[7, 144]	τὸ χρηστήριον βουλευομένοισι ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον δέκεσθαι τῇσι
[7, 175]	τὴν ἐσβολὴν μὴ παριέναι ἐς	τὴν	Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον, τὸν δὲ
[7, 108]	ἐκ τοῦ Δορίσκου ἐπορεύετο ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, τοὺς δὲ αἰεὶ γινομένους
[7, 157]	ἐν νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν	τὴν	Ἑλλάδα ὑπ᾽ ἑωυτῷ ποιήσασθαι. (σὺ
[7, 177]	ἔδοξε δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. ὡς δὲ ἐπύθοντο τὸν
[7, 17]	ὁ ἀποσπεύδων Ξέρξην στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα ὡς δὴ κηδόμενος αὐτοῦ
[7, 150]	δὲ ἄλλος λόγος λεγόμενος ἀνὰ	τὴν	Ἑλλάδα, ὡς Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα
[7, 28]	σε ἐπυθόμην ἐπὶ θάλασσαν καταβαίνοντα	τὴν	Ἑλληνίδα, βουλόμενός τοι δοῦναι ἐς
[7, 205]	καὶ ἀπερέουσι ἐκ τοῦ ἐμφανέος	τὴν	Ἑλλήνων συμμαχίην. οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες
[7, 28]	οὔτε σκήψομαι τὸ μὴ εἰδέναι	τὴν	ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός τοι
[7, 16]	οὐδὲ ἀξιώσει ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν	τὴν	ἐμὴν ἐσθῆτα ἔχω οὔτε ἢν
[7, 29]	ἐμῷ, οὐδὲ ὅστις ἐς ὄψιν	τὴν	ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν
[7, 16]	τὴν ἐσθῆτα ἢ οὐ καὶ	τὴν	ἐμήν, οὐδέ τι μᾶλλον ἐν
[7, 15]	ἂν γινόμενα ταῦτα, εἰ λάβοις	τὴν	ἐμὴν σκευὴν πᾶσαν καὶ ἐνδὺς
[7, 52]	τε τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα	τὴν	ἐμήν· σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ
[7, 78]	Ἀρταΰκτης ὁ Χεράσμιος, ὃς Σηστὸν	τὴν	ἐν Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ
[7, 137]	ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω, ἥλωσαν κατὰ Βισάνθην	τὴν	ἐν Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες ἐς
[7, 175]	ἡ νικῶσα δὲ γνώμη ἐγίνετο	τὴν	ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη
[7, 122]	Ξέρξεω καὶ διεξέπλωσε τὴν διώρυχα	τὴν	ἐν τῷ Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν
[7, 5]	χερσὶ ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον	τὴν	ἐξυβρίσασαν στρατηλάτεε ἐπὶ τὰς Ἀθήνας,
[7, 231]	ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν	τὴν	ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην· ~λέγεται δὲ καὶ
[7, 223]	οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς	τὴν	ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι, ἤδη
[7, 25]	Δορίσκον, οἳ δὲ ἐς Ἠιόνα	τὴν	ἐπὶ Στρυμόνι, οἳ δὲ ἐς
[7, 186]	ἐόντος ἀριθμὸν τοσούτου, τὴν θεραπηίην	τὴν	ἑπομένην τούτοισι καὶ τοὺς ἐν
[7, 92]	τοῦ Πανδίονος ἀνδρὸς Ἀθηναίου ἔσχον	τὴν	ἐπωνυμίην. ~Δωριέες δὲ οἱ ἐκ
[7, 61]	ἔρσενος γόνου. ἐπὶ τούτου δὴ	τὴν	ἐπωνυμίην ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ τὴν
[7, 58]	οὗ καὶ ὁ κόλπος οὗτος	τὴν	ἐπωνυμίην ἔχει, ἤιε πρὸς ἑσπέρην,
[7, 178]	ἧς καὶ ὁ χῶρος οὗτος	τὴν	ἐπωνυμίην ἔχει, καὶ θυσίῃσι σφέας
[7, 121]	ἧς καὶ ὁ κόλπος οὗτος	τὴν	ἐπωνυμίην ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο
[7, 74]	δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους ἔσχον	τὴν	ἐπωνυμίην, μεταβαλόντες τὸ οὔνομα. Μυσοὶ
[7, 91]	τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος ἔσχον	τὴν	ἐπωνυμίην. Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα παρείχοντο
[7, 189]	λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην	τὴν	Ἐρεχθέος. (κατὰ δὴ τὸ κῆδος
[7, 164]	τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην	τὴν	ἐς Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν τὸ οὔνομα.
[7, 1]	μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι Ἀθηναίοισι διὰ	τὴν	ἐς Σάρδις ἐσβολήν, καὶ δὴ
[7, 173]	ἀπίκετο ἐς τὰ Τέμπεα ἐς	τὴν	ἐσβολὴν ἥ περ ἀπὸ Μακεδονίης
[7, 215]	ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες τείχεϊ	τὴν	ἐσβολὴν ἦσαν ἐν σκέπῃ τοῦ
[7, 175]	Τρηχινίων. ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες	τὴν	ἐσβολὴν μὴ παριέναι ἐς τὴν
[7, 172]	ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι	τὴν	ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη
[7, 173]	κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα	τὴν	ἐσβολήν. ὡς δὲ συνελέχθη ὁ
[7, 16]	οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει ἔχοντι	τὴν	ἐσθῆτα ἢ οὐ καὶ τὴν
[7, 176]	τὸ θερμὸν τότε ἐπῆκαν ἐπὶ	τὴν	ἔσοδον, ὡς ἂν χαραδρωθείη ὁ
[7, 123]	καλέεται. (ἀπὸ δὲ Αἰνείης, ἐς	τὴν	ἐτελεύτων καταλέγων τὰς πόλις, ἀπὸ
[7, 36]	τε καὶ τριηκοσίας, ὑπὸ δὲ	τὴν	ἑτέρην τεσσερεσκαίδεκα καὶ τριηκοσίας, τοῦ
[7, 55]	οἱ ἐπεποίητο, διέβαινον κατὰ μὲν	τὴν	ἑτέρην τῶν γεφυρέων τὴν πρὸς
[7, 56]	~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ διέβη ἐς	τὴν	Εὐρώπην, ἐθηεῖτο τὸν στρατὸν ὑπὸ
[7, 174]	βασιλέος τε μέλλοντος διαβαίνειν ἐς	τὴν	Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ
[7, 33]	ἐζεύγνυσαν ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς	τὴν	Εὐρώπην. ἔστι δὲ τῆς Χερσονήσου
[7, 20]	Τρωικῶν γενόμενον, οἳ διαβάντες ἐς	τὴν	Εὐρώπην κατὰ Βόσπορον τούς τε
[7, 50]	καλλίστην πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν	τὴν	Εὐρώπην νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε λιμῷ
[7, 148]	τε καὶ ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς	τὴν	Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται Ἑλλήνων
[7, 172]	μέλλοντα διαβαίνειν τὸν Πέρσην ἐς	τὴν	Εὐρώπην, πέμπουσι ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[7, 54]	γενέσθαι, ἥ μιν παύσει καταστρέψασθαι	τὴν	Εὐρώπην πρότερον ἢ ἐπὶ τέρμασι
[7, 188]	ἐπὶ ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν	τὴν	εὐφρόνην οὕτω, ἅμα δὲ ὄρθρῳ
[7, 6]	διαθέτην χρησμῶν τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν,	τὴν	ἔχθρην προκαταλυσάμενοι. ἐξηλάσθη γὰρ ὑπὸ
[7, 165]	ἐόντα βασιλέα, κατὰ ξεινίην τε	τὴν	ἑωυτοῦ ὁ Τήριλλος ἀναγνώσας καὶ
[7, 162]	τῆς δὲ τῶν Ἑλλήνων στρατιῆς	τὴν	ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην ὦν τὴν
[7, 210]	σφέας ζωγρήσαντας ἄγειν ἐς ὄψιν	τὴν	ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι
[7, 103]	ἄν, δειμαίνοντες τοῦτον, καὶ παρὰ	τὴν	ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν
[7, 46]	ἀμείβετο λέγων ἕτερα τούτου παρὰ	τὴν	ζόην πεπόνθαμεν οἰκτρότερα. (ἐν γὰρ
[7, 159]	ὁ Πελοπίδης Ἀγαμέμνων πυθόμενος Σπαρτιήτας	τὴν	ἡγεμονίην ἀπαραιρῆσθαι ὑπὸ Γέλωνός τε
[7, 148]	κατά γε τὸ δίκαιον γίνεσθαι	τὴν	ἡγεμονίην ἑωυτῶν· ἀλλ᾽ ὅμως σφίσι
[7, 8]	οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν, ἐπείτε παρελάβομεν	τὴν	ἡγεμονίην τήνδε παρὰ Μήδων, Κύρου
[7, 159]	τοῦ λόγου μηκέτι μνησθῇς, ὅκως	τὴν	ἡγεμονίην τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ
[7, 220]	εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν ἐς	τὴν	ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ
[7, 181]	ἐπιβατεύοντος, ἀνδρὸς ἀρίστου γενομένου ταύτην	τὴν	ἡμέρην· ὃς ἐπειδὴ ἡ νηῦς
[7, 55]	στρατὸς παντοίων ἐθνέων. ταύτην μὲν	τὴν	ἡμέρην οὗτοι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ
[7, 54]	οἳ Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην μὲν	τὴν	ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς τὴν διάβασιν·
[7, 11]	ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται ἐπὶ	τὴν	ἡμετέρην, εἰ χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι
[7, 193]	κατασπάσαντες τὰς νέας ἔπλεον παρὰ	τὴν	ἤπειρον, κάμψαντες δὲ τὴν ἄκρην
[7, 49]	τὸν λιμένα, ἀλλὰ παρὰ πᾶσαν	τὴν	ἤπειρον παρ᾽ ἣν δὴ κομίζεαι.
[7, 22]	ἀνθρώπων. τῇ δὲ τελευτᾷ ἐς	τὴν	ἤπειρον τὸ ὄρος, χερσονησοειδές τε
[7, 139]	ἠντιοῦτο Ξέρξῃ, κατά γε ἂν	τὴν	ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ καὶ
[7, 129]	τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς πρὸς	τὴν	ἠῶ ἔχοντα τό τε Πήλιον
[7, 176]	τὴν Οἴτην· τὸ δὲ πρὸς	τὴν	ἠῶ τῆς ὁδοῦ θάλασσα ὑποδέκεται
[7, 126]	Ἀχελῷος· οὔτε γὰρ τὸ πρὸς	τὴν	ἠῶ τοῦ Νέστου οὐδαμόθι πάσης
[7, 54]	Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ τούτων	τὴν	θάλασσαν ἐδωρέετο. ~ὡς δὲ ταῦτά
[7, 54]	ἐκ χρυσέης φιάλης Ξέρξης ἐς	τὴν	θάλασσαν εὔχετο πρὸς τὸν ἥλιον
[7, 223]	μὲν δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς	τὴν	θάλασσαν καὶ διεφθείροντο, πολλῷ δ᾽
[7, 139]	ἀντιούμενοι βασιλέι. εἰ τοίνυν κατὰ	τὴν	θάλασσαν μηδεὶς ἠντιοῦτο Ξέρξῃ, κατά
[7, 139]	ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς Ξέρξῃ, κατὰ	τὴν	θάλασσαν οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι
[7, 36]	ἵνα μὴ φοβέηται τὰ ὑποζύγια	τὴν	θάλασσαν ὑπερορῶντα καὶ οἱ ἵπποι.
[7, 186]	δὲ τούτου ἐόντος ἀριθμὸν τοσούτου,	τὴν	θεραπηίην τὴν ἑπομένην τούτοισι καὶ
[7, 124]	τάμνων τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος ἐς	τὴν	Θέρμην ἀπικέσθαι· ἐπορεύετο δὲ διὰ
[7, 127]	ποταμῶν γίνονται. ~ὡς δὲ ἐς	τὴν	Θέρμην ἀπίκετο ὁ Ξέρξης, ἵδρυσε
[7, 130]	ταῦτα καὶ θεησάμενος ἀπέπλεε ἐς	τὴν	Θέρμην. ~ὁ μὲν δὴ περὶ
[7, 129]	ἐκ τῶν ὀρέων τῶν περικληιόντων	τὴν	Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι δι᾽ ἑνὸς αὐλῶνος
[7, 129]	ἢ νῦν, ῥέοντας δὲ ποιέειν	τὴν	Θεσσαλίην πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ μέν
[7, 61]	τὸν Βήλου καὶ ἔσχε αὐτοῦ	τὴν	θυγατέρα Ἀνδρομέδην, γίνεται αὐτῷ παῖς
[7, 224]	Ἀρσάμεος παῖς· ὃς καὶ ἐκδιδοὺς	τὴν	θυγατέρα Δαρείῳ τὸν οἶκον πάντα
[7, 42]	καὶ Ἄντανδρον τὴν Πελασγίδα παραμειβόμενος.	(τὴν	Ἴδην δὲ λαβὼν ἐς ἀριστερὴν
[7, 147]	στόλου τοῦ γινομένου παραδώσειν σφέας	τὴν	ἰδίην ἐλευθερίην, καὶ οὕτω οὐδὲ
[7, 42]	ἐς ἀριστερὴν χεῖρα ἤιε ἐς	τὴν	Ἰλιάδα γῆν. καὶ πρῶτα μέν
[7, 41]	ἵππος Περσέων μυρίη. μετὰ δὲ	τὴν	ἵππον διέλειπε καὶ δύο σταδίους,
[7, 41]	ἐκ Περσέων ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ	τὴν	ἵππον ἐκ τῶν λοιπῶν Περσέων
[7, 146]	τε τὸν πεζὸν στρατὸν καὶ	τὴν	ἵππον, ἐπεὰν δὲ ταῦτα θηεύμενοι
[7, 66]	Δαδίκαι τὴν αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες	τὴν	καὶ Βάκτριοι ἐστρατεύοντο. (τούτων δὲ
[7, 31]	Ξέρξης τὴν ὁδὸν εὗρε πλατάνιστον,	τὴν	κάλλεος εἵνεκα δωρησάμενος κόσμῳ χρυσέῳ
[7, 170]	ἐπ᾽ ἔτεα πέντε πόλιν Καμικόν,	τὴν	κατ᾽ ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι ἐνέμοντο· (τέλος
[7, 238]	καὶ στρατηγὸς Λακεδαιμονίων, ἐκέλευσε ἀποταμόντας	τὴν	κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά μοι πολλοῖσι
[7, 77]	σκευήν, τὴν ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ	τὴν	Κιλίκων τάξιν διεξιὼν γένωμαι, τότε
[7, 193]	τὸ κῶας ἔπλεον ἐς Αἶαν	τὴν	Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ ἔμελλον ὑδρευσάμενοι
[7, 229]	ἢ καὶ ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων	τὴν	κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί, οὐκ
[7, 171]	μοι παρενθήκη γέγονε· ἐς δὲ	τὴν	Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς λέγουσι Πραίσιοι,
[7, 235]	στρατιῆς νέας τριηκοσίας ἀποστείλειας ἐπὶ	τὴν	Λάκαιναν χώρην. (ἔστι δὲ ἐπ᾽
[7, 239]	(ἐπεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι οἱ
[7, 31]	ἐκ τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε ἐς	τὴν	Λυδίην, σχιζομένης τῆς ὁδοῦ καὶ
[7, 69]	καὶ Ἀρτυστώνης τῆς Κύρου θυγατρός,	τὴν	μάλιστα στέρξας τῶν γυναικῶν Δαρεῖος
[7, 230]	δὲ συνάγγελον αὐτοῦ ἀπικόμενον ἐς	τὴν	μάχην ἀποθανεῖν. ~ἀπονοστήσας δὲ ἐς
[7, 230]	τοῦ στρατοπέδου, ἐξεὸν αὐτῷ καταλαβεῖν	τὴν	μάχην γινομένην οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽
[7, 9]	χρημάτων δύναμιν; τῶν ἐπιστάμεθα μὲν	τὴν	μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ τὴν δύναμιν
[7, 163]	πολλὰ καὶ φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα	τὴν	μάχην τῇ πεσέεται, καὶ ἢν
[7, 39]	δὲ ἐς τὸ ἀναιδέστερον ἐτράπευ,	τὴν	μὲν ἀξίην οὐ λάμψεαι, ἐλάσσω
[7, 180]	τῶν βαρβάρων ἐς φυγὴν ὅρμησαν.	~τὴν	μὲν δὴ Τροιζηνίην, τῆς ἦρχε
[7, 34]	Ἀβύδου ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν τοῖσι προσέκειτο,	τὴν	μὲν λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽
[7, 110]	νηυσὶ εἵποντο· οἱ δὲ αὐτῶν	τὴν	μεσόγαιαν οἰκέοντες καταλεχθέντες τε ὑπ᾽
[7, 124]	στρατὸς ἐπορεύετο ἐκ τῆς Ἀκάνθου	τὴν	μεσόγαιαν τάμνων τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος
[7, 121]	τεταγμένη ἤιε τοῦ στρατοῦ τριτημορὶς	τὴν	μεσόγαιαν, τῆς ἐστρατήγεον Τριτανταίχμης τε
[7, 20]	ὅτε Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες ἐς	τὴν	Μηδικὴν χώρην ἐσβαλόντες σχεδὸν πάντα
[7, 198]	ὑψηλὰ καὶ ἄβατα περικληίει πᾶσαν	τὴν	Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι πέτραι καλεόμεναι.
[7, 198]	τούτων τῶν χώρων ἤιε ἐς	τὴν	Μηλίδα παρὰ κόλπον θαλάσσης, ἐν
[7, 137]	τῶν ἀναβάντων πρὸς βασιλέα διὰ	τὴν	μῆνιν, ἐς Νικόλαν τε τὸν
[7, 51]	ἕπωνται, δεῖ ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους	τὴν	μητρόπολιν, ἢ δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι
[7, 154]	Σαβύλλου ἀνδρὸς Γελῴου, ἐνθαῦτα ἀναλαμβάνει	τὴν	μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου ἐὼν ἀδελφεός.
[7, 123]	στρατῷ ὁ πλόος καὶ γῆν	τὴν	Μυγδονίην, πλέων δὲ ἀπίκετο ἔς
[7, 123]	Ἄξιον ποταμόν, ὃς οὐρίζει χώρην	τὴν	Μυγδονίην τε καὶ Βοττιαιίδα, τῆς
[7, 42]	τε ποταμὸν Κάικον καὶ γῆν	τὴν	Μυσίην, ἀπὸ δὲ Καΐκου ὁρμώμενος,
[7, 192]	ἐσήμαινον πάντα τὰ γενόμενα περὶ	τὴν	ναυηγίην. (οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο,
[7, 182]	ὡς γὰρ δὴ τάχιστα ἐπώκειλαν	τὴν	νέα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ
[7, 217]	τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν	τὴν	νύκτα, ἐν δεξιῇ μὲν ἔχοντες
[7, 176]	Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν τὴν Αἰολίδα	τήν	νῦν ἐκτέαται. ἅτε δὴ πειρωμένων
[7, 94]	μὲν χρόνον ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον	τὴν	νῦν καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ πρὶν
[7, 123]	Σάνης· αὗται γὰρ εἰσὶ αἱ	τὴν	νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ Φλέγρην
[7, 170]	ζήτησιν Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς Σικανίην	τὴν	νῦν Σικελίην καλευμένην ἀποθανεῖν βιαίῳ
[7, 10]	γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας	τὴν	Ξέρξεω γνώμην ἐπέπαυτο· σιωπώντων δὲ
[7, 114]	ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν	τὴν	Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς
[7, 17]	ἐποίεε τὸ κελευόμενον. ἐνδὺς δὲ	τὴν	Ξέρξεω ἐσθῆτα καὶ ἱξόμενος ἐς
[7, 118]	ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετερέων δεξαμένοισι	τὴν	Ξέρξεω στρατιὴν καὶ δειπνίσασι Ἀντίπατρος
[7, 58]	τε καὶ ἡλίου ἀνατολὰς ἐποιέετο	τὴν	ὁδὸν διὰ τῆς Χερσονήσου, ἐν
[7, 42]	ὅμιλος ἤιε ἀναμίξ. ~ἐποιέετο δὲ	τὴν	ὁδὸν ἐκ τῆς Λυδίης ὁ
[7, 112]	δὴ παρ᾽ αὐτὰ τὰ τείχεα	τὴν	ὁδὸν ἐποιέετο, ἐκ δεξιῆς χειρὸς
[7, 121]	τεταγμένος ὁ στρατὸς ἐκ Δορίσκου	τὴν	ὁδὸν ἐποιέετο· τρεῖς μοίρας ὁ
[7, 31]	ποιεῦσι, ταύτην ἰὼν ὁ Ξέρξης	τὴν	ὁδὸν εὗρε πλατάνιστον, τὴν κάλλεος
[7, 163]	ἐὼν Σικελίης τύραννος, ταύτην μὲν	τὴν	ὁδὸν ἠμέλησε, ὁ δὲ ἄλλης
[7, 54]	γεφυρέων καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι στορνύντες	τὴν	ὁδόν. (ὡς δ᾽ ἐπανέτελλε ὁ
[7, 164]	τοιούτῳ τρόπῳ ἀπικόμενον διὰ δικαιοσύνην,	τήν	οἱ αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε ἐοῦσαν,
[7, 19]	ὄψις ἐν τῷ ὕπνῳ ἐγένετο,	τὴν	οἱ μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν
[7, 197]	παρήγγειλε, τῶν τε Ἀθάμαντος ἀπογόνων	τὴν	οἰκίην ὁμοίως καὶ τὸ τέμενος
[7, 176]	καὶ ἀπόκρημνον, ὑψηλόν, ἀνατεῖνον ἐς	τὴν	Οἴτην· τὸ δὲ πρὸς τὴν
[7, 172]	Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν ἐσβολὴν	τὴν	Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη τε καὶ
[7, 128]	Θεσσαλικά, τόν τε Ὄλυμπον καὶ	τὴν	Ὄσσαν, μεγάθεΐ τε ὑπερμήκεα ἐόντα,
[7, 18]	ἀναθρώσκει, καὶ παριζόμενος Ξέρξῃ, ὡς	τὴν	ὄψιν οἱ τοῦ ἐνυπνίου διεξῆλθε
[7, 16]	κακῶν ὁμιλίαι σφάλλουσι, κατά περ	τὴν	πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα
[7, 127]	δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ στρατοπεδευόμενος	τὴν	παρὰ θάλασσαν χώρην τοσήνδε, ἀρξάμενος
[7, 185]	Ἀχαιοὶ καὶ ὅσοι τῆς Θρηίκης	τὴν	παραλίην νέμονται, τούτων τῶν ἐθνέων
[7, 18]	ἐκ σέο πρώτοισι προειρημένοισι ἐς	τὴν	παρασκευήν, ποίεε δὲ οὕτω ὅκως
[7, 42]	Ἀδραμύττειόν τε πόλιν καὶ Ἄντανδρον	τὴν	Πελασγίδα παραμειβόμενος. (τὴν Ἴδην δὲ
[7, 152]	αὐτῶν ἀποφαίνομαι ἄλλην γε ἢ	τήν	περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι λέγουσι· (ἐπίσταμαι
[7, 86]	ἐς τοὺς Πέρσας· Μῆδοι δὲ	τήν	περ ἐν τῷ πεζῷ εἶχον
[7, 128]	ἐσβὰς ἐς Σιδωνίην νέα, ἐς	τήν	περ ἐσέβαινε αἰεὶ ὅκως τι
[7, 25]	ἀγίνεον, οἳ δὲ ἐς Τυρόδιζαν	τὴν	Περινθίων, οἳ δὲ ἐς Δορίσκον,
[7, 229]	Εὔρυτον μέν, πυθόμενον τῶν Περσέων	τὴν	περίοδον, αἰτήσαντά τε τὰ ὅπλα
[7, 109]	ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ	τὴν	περίοδον, ἰχθυώδης τε καὶ κάρτα
[7, 219]	ἦσαν οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων	τὴν	περίοδον. οὗτοι μὲν ἔτι νυκτὸς
[7, 8]	τοῦ Φρυγὸς νέμονται χώρην, γῆν	τὴν	Περσίδα ἀποδέξομεν τῷ Διὸς αἰθέρι
[7, 29]	ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον	τὴν	Περσίδα χώρην, οὐδενὶ ἀνδρὶ συνέμιξα
[7, 149]	φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων	τὴν	πλεονεξίην, ἀλλ᾽ ἑλέσθαι μᾶλλον ὑπὸ
[7, 155]	τῶν Συρηκοσίων ἐπιόντι Γέλωνι παραδιδοῖ	τὴν	πόλιν καὶ ἑωυτόν. ~ὁ δὲ
[7, 109]	κατὰ δὲ Δίκαιαν Βιστονίδα, ἐς	τὴν	ποταμοὶ δύο ἐσιεῖσι τὸ ὕδωρ,
[7, 123]	πλέων δὲ ἀπίκετο ἔς τε	τὴν	προειρημένην Θέρμην καὶ Σίνδον τε
[7, 151]	εἴ σφι ἔτι ἐμμένει ἐθέλουσι	τὴν	πρὸς Ξέρξην φιλίην συνεκεράσαντο, ἢ
[7, 55]	ἡ ἵππος ἅπασα, κατὰ δὲ	τὴν	πρὸς τὸ Αἰγαῖον τὰ ὑποζύγια
[7, 36]	καὶ τριήρεας συνθέντες, ὑπὸ μὲν	τὴν	πρὸς τοῦ Εὐξείνου πόντου ἑξήκοντά
[7, 55]	μὲν τὴν ἑτέρην τῶν γεφυρέων	τὴν	πρὸς τοῦ Πόντου ὁ πεζός
[7, 149]	σφι τοῦ χρηστηρίου μὴ ποιέεσθαι	τὴν	πρὸς τοὺς Ἕλληνας συμμαχίην· σπουδὴν
[7, 148]	τὸ σῶμα σαώσει. ταῦτα μὲν	τὴν	Πυθίην χρῆσαι πρότερον· μετὰ δὲ
[7, 213]	τῶν Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων ἐς	τὴν	Πυλαίην συλλεγομένων ἀργύριον ἐπεκηρύχθη. χρόνῳ
[7, 16]	ἐμὴν ἐσθῆτα ἔχω οὔτε ἢν	τὴν	σήν, οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη
[7, 5]	τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν	τὴν	σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος μέν οἱ
[7, 51]	γινόμενοι οἷοί τε δηλήσασθαι μεγάλως	τὴν	σὴν στρατιὴν γίνονται. ἐς θυμὸν
[7, 188]	αἰγιαλόν· αἳ δὲ περὶ αὐτὴν	τὴν	Σηπιάδα περιέπιπτον, αἳ δὲ ἐς
[7, 153]	περὶ Ἀργείων εἴρηται· ἐς δὲ	τὴν	Σικελίην ἄλλοι τε ἀπίκατο ἄγγελοι
[7, 164]	δὴ καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς	τὴν	Σικελίην ἀπὸ πάντα τὰ χρήματα
[7, 165]	δοὺς ὁμήρους Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε ἐπὶ	τὴν	Σικελίην τιμωρέων τῷ πενθερῷ· Τηρίλλου
[7, 14]	φαίνεαι ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος	τὴν	στρατηλασίην καὶ τὰ ἐμὰ ἔπεα
[7, 16]	τὰς πρὸ τοῦ ἡμέρας ταύτην	τὴν	στρατηλασίην καὶ τὸ κάρτα εἴχομεν
[7, 127]	ἀπίκετο ὁ Ξέρξης, ἵδρυσε αὐτοῦ	τὴν	στρατιήν. ἐπέσχε δὲ ὁ στρατὸς
[7, 118]	συμφορήν. οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων	τὴν	στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην ἐς
[7, 38]	τὴν ἔλασιν. ~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε	τὴν	στρατιήν, Πύθιος ὁ Λυδὸς καταρρωδήσας
[7, 167]	(ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ λέγεται ἑλκύσαι	τὴν	σύστασιν) ὁ δὲ Ἀμίλκας ἐν
[7, 16]	παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων γνωμέων ὅτι	τὴν	σφαλερωτέρην σεωυτῷ τε καὶ Πέρσῃσι
[7, 8]	δὲ ἡμέας οἷα ἔρξαν ἐς	τὴν	σφετέρην ἀποβάντας, ὅτε Δᾶτίς τε
[7, 139]	καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον	τὴν	σφετέρην, ἢ καὶ μὴ ἐκλιπόντες
[7, 217]	Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε	τὴν	σφετέρην χώρην καὶ φρουρέοντες τὴν
[7, 219]	οἳ μὲν γὰρ οὐκ ἔων	τὴν	τάξιν ἐκλιπεῖν, οἳ δὲ ἀντέτεινον.
[7, 220]	παρεοῦσι οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν	τὴν	τάξιν ἐς τὴν ἦλθον φυλάξοντες
[7, 48]	πρήγματα, στρατοῦ ἂν ἄλλου τις	τὴν	ταχίστην ἄγερσιν ποιέοιτο” ~ὃ δ᾽
[7, 162]	πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν φθάνοιτε	τὴν	ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες
[7, 192]	σωτῆρι εὐξάμενοι καὶ σπονδὰς προχέαντες	τὴν	ταχίστην ὀπίσω ἠπείγοντο ἐπὶ τὸ
[7, 35]	καὶ θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ“	(τήν	τε δὴ θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι
[7, 6]	χρεὸν εἴη ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω,	τήν	τε ἔλασιν ἐξηγεόμενος. (οὗτός τε
[7, 102]	ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη ἡ Ἑλλὰς	τήν	τε πενίην ἀπαμύνεται καὶ τὴν
[7, 119]	νύκτα αὐτοῦ ἀγάγοιεν, τῇ ὑστεραίῃ	τήν	τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες καὶ τὰ
[7, 139]	Πέρσῃσι. τὴν γὰρ ὠφελίην τὴν	τῶν	τειχέων τῶν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ
[7, 122]	Θερμαῖον κόλπον, κάμπτων δὲ Ἄμπελον	τὴν	Τορωναίην ἄκρην παραμείβετο Ἑλληνίδας γε
[7, 203]	δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι ἐβοήθεον ἐς	τὴν	Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν μέν νυν
[7, 199]	ὄρεος τὸ περικληίει τὴν γῆν	τὴν	Τρηχινίην ἐστὶ διασφὰξ πρὸς μεσαμβρίην
[7, 99]	τοῦ ἀνδρὸς αὐτή τε ἔχουσα	τὴν	τυραννίδα καὶ παιδὸς ὑπάρχοντος νεηνίεω
[7, 154]	ἐὼν ἀδελφεός. ἔχοντος δὲ Ἱπποκράτεος	τὴν	τυραννίδα, ὁ Γέλων ἐὼν Τηλίνεω
[7, 139]	ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν γὰρ ὠφελίην	τὴν	τῶν τειχέων τῶν διὰ τοῦ
[7, 36]	ἐπεφόρησαν, κόσμῳ δὲ θέντες καὶ	τὴν	ὕλην γῆν ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ
[7, 153]	τρόπῳ τοιῷδε. ἐς Μακτώριον πόλιν	τὴν	ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην ἔφυγον ἄνδρες
[7, 199]	διασφάγος Ἀσωπὸς ποταμὸς ῥέει παρὰ	τὴν	ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος. ~ἔστι δὲ
[7, 54]	ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε	τὴν	φιάλην ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ
[7, 235]	ἐπικειμένη τῇ οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα,	τὴν	Χίλων ἀνὴρ παρ᾽ ἡμῖν σοφώτατος
[7, 139]	καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ οἱ
[7, 123]	νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ ταύτην	τὴν	χώρην ἔπλεε ἐς τὸ προειρημένον,
[7, 49]	τοι, ὡς οὐδενὸς ἐναντιευμένου, λέγω	τὴν	χώρην πλεῦνα ἐν πλέονι χρόνῳ
[7, 176]	σφι ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ	τὴν	χώρην. (τὸ μέν νυν τεῖχος
[7, 130]	ἦν μοῦνον ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ	τὴν	χώρην, χώματι ἐκ τοῦ αὐλῶνος
[7, 16]	λεγούσης ὡς κακὸν εἴη διδάσκειν	τὴν	ψυχὴν πλέον τι δίζησθαι αἰεὶ
[7, 189]	ἐπεκαλέοντο τόν τε Βορέην καὶ	τὴν	Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι καὶ διαφθεῖραι
[7, 161]	ἄλλῳ δὲ παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν.	(μάτην	γὰρ ἂν ὧδε πάραλον Ἑλλήνων
[7, 103]	λόγους αὐχέετε τοσοῦτον, ὅρα μὴ	μάτην	κόμπος ὁ λόγος οὗτος εἰρημένος
[7, 16]	σφάλλουσι, κατά περ τὴν πάντων	χρησιμωτάτην	ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα φασὶ ἀνέμων
[7, 6]	ἄνδρα Ἀθηναῖον, χρησμολόγον τε καὶ	διαθέτην	χρησμῶν τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν
[7, 154]	δὲ οὐ πολλὸν χρόνον δι᾽	ἀρετὴν	ἀπεδέχθη πάσης τῆς ἵππου εἶναι
[7, 5]	δένδρεα παντοῖα φέρει τὰ ἥμερα,	ἀρετήν	τε ἄκρη, βασιλέι τε μούνῳ
[7, 181]	ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν νεῶν, δι᾽	ἀρετὴν	τὴν ἐκείνου περιποιῆσαί μιν περὶ
[7, 145]	βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι καὶ ἐς	Κρήτην	ἄλλους, φρονήσαντες εἴ κως ἕν
[7, 171]	παρενθήκη γέγονε· ἐς δὲ τὴν	Κρήτην	ἐρημωθεῖσαν, ὡς λέγουσι Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι
[7, 170]	γάρ σφι ἔτι κομιδὴν ἐς	Κρήτην	φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας
[7, 113]	μὲν πρὸς ἑσπέρην ἐπὶ ποταμὸν	Ἀγγίτην	ἐκδιδόντα ἐς τὸν Στρυμόνα, τὰ
[7, 176]	ἀπόκρημνον, ὑψηλόν, ἀνατεῖνον ἐς τὴν	Οἴτην·	τὸ δὲ πρὸς τὴν ἠῶ
[7, 232]	τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα εἶναι	Παντίτην·	νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς Σπάρτην,
[7, 34]	ἔρδεσκε. ~ἐς ταύτην ὦν τὴν	ἀκτὴν	ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν τοῖσι
[7, 25]	δὲ ὦν πλεῖστον ἐς Λευκὴν	ἀκτὴν	καλεομένην τῆς Θρηίκης ἀγίνεον, οἳ
[7, 158]	τοιάδε. ἄνδρες Ἕλληνες, λόγον ἔχοντες	πλεονέκτην	ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον ἐπὶ τὸν
[7, 33]	Ξανθίππου τοῦ Ἀρίφρονος στρατηγοῦ Ἀθηναῖοι	Ἀρταΰκτην	ἄνδρα Πέρσην λαβόντες Σηστοῦ ὕπαρχον
[7, 218]	ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ δὲ ἀμφὶ	Ἐπιάλτην	καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων μὲν
[7, 218]	οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο	Ἐπιάλτην	ὁποδαπὸς εἴη ὁ στρατός, πυθόμενος
[7, 214]	ἀτρεκέστατον πυθόμενοι· τοῦτο δὲ φεύγοντα	Ἐπιάλτην	ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη
[7, 10]	θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ ἢ	βροντήν,	δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν.
[7, 67]	ἐγχειρίδια. Πάκτυες δὲ ἄρχοντα παρείχοντο	Ἀρταΰντην	τὸν Ἰθαμίτρεω. ~Οὔτιοι δὲ καὶ
[7, 88]	ἐν τῷ περ κατέβαλε τὸν	δεσπότην,	ἐν τοῖσι γούνασι ἀπέταμον τὰ
[7, 229]	μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς	Σπάρτην	ἢ καὶ ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων
[7, 230]	οὕτω σωθῆναι λέγουσι Ἀριστόδημον ἐς	Σπάρτην	καὶ διὰ πρόφασιν τοιήνδε, οἳ
[7, 133]	Ἕλλησι. ~ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ	Σπάρτην	οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης ἐπὶ γῆς
[7, 137]	τὸ παραυτίκα, καίπερ ἀπονοστησάντων ἐς	Σπάρτην	Σπερθίεώ τε καὶ Βούλιος. χρόνῳ
[7, 232]	Παντίτην· νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς	Σπάρτην,	ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι. ~οἱ δὲ
[7, 229]	χρησαμένοισι ἢ ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς	Σπάρτην,	ὡς μεμετιμένοι γε ἦσαν ἐκ
[7, 109]	Ἄβδηρα λίμνην μὲν οὐδεμίαν ἐοῦσαν	ὀνομαστὴν	παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ Νέστον
[7, 209]	γὰρ πρὸς βασιληίην τε καὶ	καλλίστην	πόλιν τῶν ἐν Ἕλλησι προσφέρεαι
[7, 50]	ἐκείνοισι ὥρην τε τοῦ ἔτεος	καλλίστην	πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν
[7, 168]	πόλεμον τοῦτον, ἔχοντες δύναμιν οὐκ	ἐλαχίστην	οὐδὲ νέας ἐλαχίστας παρασχόντες ἂν
[7, 48]	στρατοῦ ἂν ἄλλου τις τὴν	ταχίστην	ἄγερσιν ποιέοιτο” ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο
[7, 162]	ἐθέλετε, οὐκ ἂν φθάνοιτε τὴν	ταχίστην	ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες τῇ
[7, 192]	εὐξάμενοι καὶ σπονδὰς προχέαντες τὴν	ταχίστην	ὀπίσω ἠπείγοντο ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον,
[7, 98]	Σιδώνιος Τετράμνηστος Ἀνύσου, καὶ Τύριος	Ματτὴν	Σιρώμου, καὶ Ἀράδιος Μέρβαλος Ἀγβάλου,
[7, 84]	τοσάδε μοῦνα, Πέρσαι μὲν τὴν	αὐτὴν	ἐσκευασμένοι καὶ ὁ πεζὸς αὐτῶν·
[7, 200]	θάλασσαν ἐκδιδοῖ, καὶ χῶρος περὶ	αὐτὴν	εὐρύς, ἐν τῷ Δήμητρός τε
[7, 72]	Μαριανδυνοί τε καὶ Σύριοι τὴν	αὐτὴν	ἔχοντες Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο. οἱ δὲ
[7, 156]	ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας	αὐτὴν	Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ, ὁ δὲ
[7, 129]	κοίλη. (ὥστε ὦν ποταμῶν ἐς	αὐτὴν	καὶ ἄλλων συχνῶν ἐσβαλλόντων, πέντε
[7, 86]	δὲ σκευὴν μὲν εἶχον τὴν	αὐτὴν	καὶ ἐν τῷ πεζῷ, ἤλαυνον
[7, 77]	Μηίονες, Λασόνιοι δὲ καλεύμενοι, τὴν	αὐτὴν	Κίλιξι εἶχον σκευήν, τὴν ἐγώ,
[7, 171]	Κρήτης μετὰ τῶν ὑπολοίπων τρίτους	αὐτὴν	νῦν νέμεσθαι Κρῆτας. ἡ μὲν
[7, 66]	καὶ Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι τὴν	αὐτὴν	σκευὴν ἔχοντες τὴν καὶ Βάκτριοι
[7, 62]	ἐπωνυμίην ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ τὴν	αὐτὴν	ταύτην ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ
[7, 23]	ποιεῦντες διπλήσιον ἢ ὅσον ἔδεε	αὐτὴν	τὴν διώρυχα γενέσθαι, προβαίνοντος δὲ
[7, 188]	τὸν αἰγιαλόν· αἳ δὲ περὶ	αὐτὴν	τὴν Σηπιάδα περιέπιπτον, αἳ δὲ
[7, 99]	τῶν δὲ κατέλεξα πολίων ἡγεμονεύειν	αὐτήν,	τὸ ἔθνος ἀποφαίνω πᾶν ἐὸν
[7, 54]	τὸν ἥλιον μηδεμίαν οἱ συντυχίην	τοιαύτην	γενέσθαι, ἥ μιν παύσει καταστρέψασθαι
[7, 83]	αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν μὲν	τοιαύτην	εἶχον ἥ περ εἴρηται, χωρὶς
[7, 10]	καὶ σταθμώσασθαι, εἰ στρατιήν γε	τοσαύτην	σὺν Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν
[7, 60]	ἀνήκουσαν ἀνδρὶ ἐς τὸν ὀμφαλόν·	(ταύτην	δὲ ποιήσαντες ἄλλους ἐσεβίβαζον ἐς
[7, 52]	τῶν ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ	ταύτην	δὴ μάλιστα, ὃς Ἴωνας φοβέαι
[7, 217]	καὶ τὸ στεινότατον ἐστί. ~κατὰ	ταύτην	δὴ τὴν ἀτραπὸν καὶ οὕτω
[7, 215]	τοῦ στρατοπέδου. τὴν δὲ ἀτραπὸν	ταύτην	ἐξεῦρον μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες,
[7, 62]	ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν	ταύτην	ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη
[7, 12]	ὥσπερ τῆς ἡμέρης ἐβουλεύσαο ποιέειν,	ταύτην	ἴθι τῶν ὁδῶν” ~τὸν μὲν
[7, 31]	μυρίκης τε καὶ πυροῦ ποιεῦσι,	ταύτην	ἰὼν ὁ Ξέρξης τὴν ὁδὸν
[7, 188]	πόντον καὶ ἐπὶ ὀκτὼ νέας.	(ταύτην	μὲν τὴν εὐφρόνην οὕτω, ἅμα
[7, 55]	ὁ σύμμικτος στρατὸς παντοίων ἐθνέων.	ταύτην	μὲν τὴν ἡμέρην οὗτοι, τῇ
[7, 54]	τοῖσι θεοῖσι οἳ Πέρσας λελόγχασι“	~ταύτην	μὲν τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς
[7, 163]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐὼν Σικελίης τύραννος,	ταύτην	μὲν τὴν ὁδὸν ἠμέλησε, ὁ
[7, 109]	ἰχθυώδης τε καὶ κάρτα ἁλμυρή·	ταύτην	τὰ ὑποζύγια μοῦνα ἀρδόμενα ἀνεξήρηνε.
[7, 115]	πεζῇ ἑπομένους. (τὴν δὲ ὁδὸν	ταύτην,	τῇ βασιλεὺς Ξέρξης τὸν στρατὸν
[7, 133]	ἐδηιώθη. ἀλλὰ τοῦτο οὐ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίην δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι
[7, 214]	πυθόμενοι· τοῦτο δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην	ταύτην	τὴν αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη μὲν
[7, 11]	λαβεῖν ἐπέων ματαίων. καί τοι	ταύτην	τὴν ἀτιμίην προστίθημι ἐόντι κακῷ
[7, 214]	ἂν καὶ ἐὼν μὴ Μηλιεὺς	ταύτην	τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης, εἰ τῇ
[7, 181]	Ἰσχενόου ἐπιβατεύοντος, ἀνδρὸς ἀρίστου γενομένου	ταύτην	τὴν ἡμέρην· ὃς ἐπειδὴ ἡ
[7, 16]	δὲ τὰς πρὸ τοῦ ἡμέρας	ταύτην	τὴν στρατηλασίην καὶ τὸ κάρτα
[7, 123]	καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ	ταύτην	τὴν χώρην ἔπλεε ἐς τὸ
[7, 175]	ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων.	ταύτην	ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν
[7, 34]	ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε. ~ἐς	ταύτην	ὦν τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου
[7, 60]	χῶρον μυριάδα ἀνθρώπων, καὶ συννάξαντες	ταύτην	ὡς μάλιστα εἶχον περιέγραψαν ἔξωθεν
[7, 216]	δὲ κατά τε Ἀλπηνὸν πόλιν,	πρώτην	ἐοῦσαν τῶν Λοκρίδων πρὸς τῶν
[7, 85]	ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ φωνῇ,	σκευὴν	δὲ μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην τῆς
[7, 73]	~φρύγες δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς	σκευὴν	εἶχον, ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ
[7, 66]	Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι τὴν αὐτὴν	σκευὴν	ἔχοντες τὴν καὶ Βάκτριοι ἐστρατεύοντο.
[7, 86]	περ ἐν τῷ πεζῷ εἶχον	σκευήν,	καὶ Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ
[7, 86]	ἐν τῷ πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ	σκευὴν	μὲν εἶχον τὴν αὐτὴν καὶ
[7, 71]	ἐποιεῦντο γεράνων δοράς. ~Λίβυες δὲ	σκευὴν	μὲν σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι
[7, 83]	Πέρσαι, καὶ αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν·	σκευὴν	μὲν τοιαύτην εἶχον ἥ περ
[7, 15]	ταῦτα, εἰ λάβοις τὴν ἐμὴν	σκευὴν	πᾶσαν καὶ ἐνδὺς μετὰ τοῦτο
[7, 77]	καλεύμενοι, τὴν αὐτὴν Κίλιξι εἶχον	σκευήν,	τὴν ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ τὴν
[7, 18]	σέο πρώτοισι προειρημένοισι ἐς τὴν	παρασκευήν,	ποίεε δὲ οὕτω ὅκως τοῦ
[7, 9]	τιμωρησόμεθα· (τί δείσαντες; κοίην πλήθεος	συστροφήν;	κοίην δὲ χρημάτων δύναμιν; τῶν
[7, 230]	συνάγγελον αὐτοῦ ἀπικόμενον ἐς τὴν	μάχην	ἀποθανεῖν. ~ἀπονοστήσας δὲ ἐς Λακεδαίμονα
[7, 230]	στρατοπέδου, ἐξεὸν αὐτῷ καταλαβεῖν τὴν	μάχην	γινομένην οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽ ὑπομείναντα
[7, 9]	δύναμιν; τῶν ἐπιστάμεθα μὲν τὴν	μάχην,	ἐπιστάμεθα δὲ τὴν δύναμιν ἐοῦσαν
[7, 102]	δὲ ὡς ἀντιώσονταί τοι ἐς	μάχην	καὶ ἢν οἱ ἄλλοι Ἕλληνες
[7, 9]	Ἀθήνας ἀπικέσθαι οὐδεὶς ἠντιώθη ἐς	μάχην.	(καίτοι γε ἐώθασι Ἕλληνες, ὡς
[7, 9]	ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς	μάχην,	μάθοιεν ἂν ὡς εἰμὲν ἀνθρώπων
[7, 218]	διέτασσε τοὺς Πέρσας ὡς ἐς	μάχην.	(οἱ δὲ Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο
[7, 236]	ἢν ἴωσι ἀντία Πέρσῃσι ἐς	μάχην,	οὐδὲν τὸ παρεὸν τρῶμα ἀκεῦνται”
[7, 163]	καὶ φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα τὴν	μάχην	τῇ πεσέεται, καὶ ἢν μὲν
[7, 69]	ἥμισυ ἐξηλείφοντο γύψῳ ἰόντες ἐς	μάχην,	τὸ δὲ ἄλλο ἥμισυ μίλτῳ.
[7, 8]	οἷόν τε ἔσται ἐλθεῖν ἐς	μάχην,	τούτων τῶν κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων. οὕτω
[7, 9]	δὲ τῶν ἑσσουμένων οὐδὲ λέγω	ἀρχήν·	ἐξώλεες γὰρ δὴ γίνονται· (τοὺς
[7, 26]	οὐκ ἔχω φράσαι· οὐδὲ γὰρ	ἀρχὴν	ἐς κρίσιν τούτου πέρι ἐλθόντας
[7, 2]	πάντων ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον τὴν	ἀρχὴν	ἔχειν, Ξέρξης δὲ ὡς Ἀτόσσης
[7, 19]	αὐτίκα πᾶς ἀνὴρ ἐς τὴν	ἀρχὴν	ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε προθυμίην πᾶσαν
[7, 218]	ἐπιστάμενοι ὡς ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν	ἀρχήν,	καὶ παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι. οὗτοι
[7, 164]	ἐς μέσον Κῴοισι καταθεὶς τὴν	ἀρχὴν	οἴχετο ἐς Σικελίην, ἔνθα παρὰ
[7, 236]	δυσμεταχείριστός τε αὐτοῖσι γίνεται, καὶ	ἀρχὴν	οὐκ ἀξιόμαχοί τοι ἔσονται, καὶ
[7, 220]	τάξιν ἐς τὴν ἦλθον φυλάξοντες	ἀρχήν.	(ταύτῃ καὶ μᾶλλον τὴν γνώμην
[7, 16]	ὡς κακὸν εἴη διδάσκειν τὴν	ψυχὴν	πλέον τι δίζησθαι αἰεὶ ἔχειν
[7, 11]	σε ῥύσεται μηδένα ἄξιον μισθὸν	λαβεῖν	ἐπέων ματαίων. καί τοι ταύτην
[7, 19]	αὐτὸς ἕκαστος τὰ προκείμενα δῶρα	λαβεῖν,	καὶ Ξέρξης τοῦ στρατοῦ οὕτω
[7, 211]	ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο	παραλαβεῖν	οἱ Πέρσαι τῆς ἐσόδου πειρώμενοι
[7, 205]	σπουδὴν ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους Ἑλλήνωι	παραλαβεῖν,	ὅτι σφέων μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν·
[7, 10]	οἷον κοτὲ ἡμέας ὀλίγου ἐδέησε	καταλαβεῖν	πάθος, ὅτε πατὴρ σὸς ζεύξας
[7, 230]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου, ἐξεὸν αὐτῷ	καταλαβεῖν	τὴν μάχην γινομένην οὐκ ἐθελῆσαι,
[7, 12]	βουλεύεαι, ὦ Πέρσα, στράτευμα μὴ	ἄγειν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προείπας ἁλίζειν
[7, 51]	ἄνδρας συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ μηχανῇ	ἄγειν	ἐπὶ τοὺς πατέρας· καὶ γὰρ
[7, 161]	ἐξήρκεε ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην	ἄγειν,	ἐπισταμένοισι ὡς ὁ Λάκων ἱκανός
[7, 210]	Κισσίους θυμωθείς, ἐντειλάμενος σφέας ζωγρήσαντας	ἄγειν	ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς
[7, 229]	τε τὰ ὅπλα καὶ ἐνδύντα	ἄγειν	ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν εἵλωτα ἐς
[7, 146]	ἢν καταλάβωσι τοὺς κατασκόπους ζῶντας,	ἄγειν	παρ᾽ ἑωυτόν. (ὡς δὲ ἔτι
[7, 128]	ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν	ἐξαγαγεῖν.	~τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ
[7, 160]	Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει	ἐπανάγειν	τὸν θυμόν· σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος
[7, 163]	ἢν δὲ οἱ Ἕλληνες, ὀπίσω	ἀπάγειν.	~ὁ δὲ Κάδυος οὗτος πρότερον
[7, 35]	Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ ὦν ῥαπίζοντας	λέγειν	βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα· ὦ
[7, 162]	νόος τοῦ ῥήματος τὸ ἐθέλει	λέγειν·	δῆλα γὰρ ὡς ἐν τῷ
[7, 237]	Ἀχαίμενες, εὖ τε μοι δοκέεις	λέγειν	καὶ ποιήσω ταῦτα. Δημάρητος δὲ
[7, 185]	τῷ ἐξηριθμημένῳ· δόκησιν δὲ δεῖ	λέγειν.	νέας μέν νυν οἱ ἀπὸ
[7, 3]	φάτις μιν ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε	λέγειν	πρὸς τοῖσι ἔλεγε ἔπεσι, ὡς
[7, 149]	αὐτοῖσι ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ	λέγειν,	σφίσι μὲν εἶναι δύο βασιλέας,
[7, 148]	ἐπελθεῖν ἐπὶ τὸ βουλευτήριον καὶ	λέγειν	τὰ ἐντεταλμένα. (τοὺς δὲ πρὸς
[7, 152]	αἴσχιστα πεποίηται. ἐγὼ δὲ ὀφείλω	λέγειν	τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε μὲν
[7, 161]	οὐκ ὄνειδος οὐδὲν ἡμῖν ἐστι	λέγειν	ταῦτα” ~ἀμείβετο Γέλων τοῖσιδε. ξεῖνε
[7, 168]	ἵνα ἔχωσι πρὸς τὸν Πέρσην	λέγειν	τοιάδε. ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς, παραλαμβανόντων
[7, 104]	ἐρέω· σὺ δ᾽ ἐπεὶ ἠνάγκασας	λέγειν	τῶν λόγων τοὺς ἀληθεστάτους, ἔλεγον
[7, 104]	σώφρονα εὐνοίην φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ	στέργειν	μάλιστα. (ἐγὼ δὲ οὔτε δέκα
[7, 104]	δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν	φεύγειν	οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης,
[7, 196]	πεντεκαίδεκα νεῶν τῶν εἶπον Σανδώκεα	στρατηγέειν,	ἀπίκοντο ἐς Ἀφέτας. Ξέρξης δὲ
[7, 51]	μετὰ ταῦτα ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε	ἀρρωδέειν	οὐδὲν ἐᾷς πρῆγμα, σὺ δέ
[7, 168]	οὕτω εὐπρόσωπα· ἐπεὶ δὲ ἔδει	βοηθέειν,	ἄλλα νοέοντες ἐπλήρωσαν νέας ἑξήκοντα,
[7, 172]	μούνους πρὸ ὑμέων δεῖ ἀπολέσθαι.	(βοηθέειν	δὲ οὐ βουλόμενοι ἀναγκαίην ἡμῖν
[7, 206]	ἐν τῇ Σπάρτῃ κατὰ τάχος	βοηθέειν	πανδημεί. (ὣς δὲ καὶ οἱ
[7, 158]	ὁμοιώσομαι ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἕτοιμος εἰμὶ	βοηθέειν	παρεχόμενος διηκοσίας τε τριήρεας καὶ
[7, 159]	παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ μὲν βούλεαι	βοηθέειν	τῇ Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ
[7, 145]	Δεινομένεος ἔς τε Κέρκυραν κελεύσοντας	βοηθέειν	τῇ Ἑλλάδι καὶ ἐς Κρήτην
[7, 165]	δὴ οὐκ οἷόν τε γενόμενον	βοηθέειν	τὸν Γέλωνα τοῖσι Ἕλλησι ἀποπέμπειν
[7, 207]	ἐς τὰς πόλιας κελεύοντάς σφι	ἐπιβοηθέειν,	ὡς ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν
[7, 238]	δὴ ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι ἐπετέτακτο	ποιέειν.	~ἄνειμι δὲ ἐκεῖσε τοῦ λόγου
[7, 22]	Πέρσης νησιώτιδας ἀντὶ ἠπειρωτίδων ὅρμητο	ποιέειν·	εἰσὶ δὲ αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος
[7, 11]	ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ	ποιέειν	ἢ παθεῖν πρόκειται ἀγών, ἵνα
[7, 15]	ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον	ποιέειν	με ταῦτα· νῦν δὲ καὶ
[7, 209]	ἀλλ᾽ αὐτῷ γελοῖα γὰρ ἐφαίνοντο	ποιέειν,	μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος ἐόντα
[7, 102]	πύθῃ ὅσοι τινὲς ἐόντες ταῦτα	ποιέειν	οἷοί τε εἰσί· ἤν τε
[7, 13]	ἀνήκω, καὶ οἱ παρηγορεόμενοι ἐκεῖνα	ποιέειν	οὐδένα χρόνον μευ ἀπέχονται. ἀκούσαντι
[7, 229]	παρεόν σφι τούτων τὰ ἕτερα	ποιέειν	οὐκ ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ
[7, 6]	κατεργάσατό τε καὶ ἀνέπεισε ὥστε	ποιέειν	ταῦτα Ξέρξην· συνέλαβε γὰρ καὶ
[7, 148]	ὑποκρίνασθαι ὡς ἕτοιμοι εἰσὶ Ἀργεῖοι	ποιέειν	ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην σπεισάμενοι
[7, 236]	καὶ δείσας μὴ ἀναγνωσθῇ Ξέρξης	ποιέειν	ταῦτα, ὦ βασιλεῦ, ὁρῶ σε
[7, 56]	γὰρ ἄνευ τούτων ἐξῆν τοι	ποιέειν	ταῦτα” ~ὡς δὲ διέβησαν πάντες,
[7, 12]	ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης ἐβουλεύσαο	ποιέειν,	ταύτην ἴθι τῶν ὁδῶν” ~τὸν
[7, 15]	δυνατός τοι εἰμὶ ταῦτα βουλόμενος	ποιέειν·	τετραμμένῳ γὰρ δὴ καὶ μετεγνωκότι
[7, 129]	ἧσσον ἢ νῦν, ῥέοντας δὲ	ποιέειν	τὴν Θεσσαλίην πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ
[7, 50]	μὲν οὐδαμῶς. τοῖσι τοίνυν βουλομένοισι	ποιέειν	ὡς τὸ ἐπίπαν φιλέει γίνεσθαι
[7, 173]	ἐφαίνετο ἐὼν ὁ Μακεδών, ἐπείθοντο.	(δοκέειν	δὲ μοι, ἀρρωδίη ἦν τὸ
[7, 3]	λέγοι δίκαια βασιλέα μιν ἀπέδεξε.	δοκέειν	δέ μοι, καὶ ἄνευ ταύτης
[7, 46]	συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν ἐόντα μακρὸν	δοκέειν	εἶναι ποιεῦσι τὸν βίον. (οὕτω
[7, 229]	σφεων ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν γενέσθαι,	δοκέειν	ἐμοί, οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας
[7, 147]	δὲ τούτων ἐς τὴν Ἑλλάδα	δοκέειν	ἔφη ἀκούσαντας τοὺς Ἕλληνας τὰ
[7, 143]	ἐόντως, οὐκ ἂν οὕτω μιν	δοκέειν	ἠπίως χρησθῆναι, ἀλλὰ ὧδε ὦ
[7, 142]	μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων ἔλεγον μετεξέτεροι	δοκέειν	σφίσι τὸν θεὸν τὴν ἀκρόπολιν
[7, 170]	ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ ἐς Σικανίην	πολιορκέειν	ἐπ᾽ ἔτεα πέντε πόλιν Καμικόν,
[7, 209]	ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ τὴν ἀληθείην	ἀσκέειν	ἀντία σεῦ βασιλεῦ ἀγὼν μέγιστος
[7, 18]	τε ἐδόκεε Ἀρτάβανος τὸ ὄνειρον	ἀπειλέειν	καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι ἐκκαίειν αὐτοῦ
[7, 175]	βάρβαρον, τὸν δὲ ναυτικὸν στρατὸν	πλέειν	γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος ἐπὶ Ἀρτεμίσιον.
[7, 24]	θαλάσσῃ εὖρος ὡς δύο τριήρεας	πλέειν	ὁμοῦ ἐλαστρεομένας. τοῖσι δὲ αὐτοῖσι
[7, 36]	τὸν Πόντον ἔχῃ ὁ βουλόμενος	πλέειν	πλοίοισι λεπτοῖσι καὶ ἐκ τοῦ
[7, 236]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου τριηκοσίας ἀποπέμψεις	περιπλέειν	Πελοπόννησον, ἀξιόμαχοί τοι γίνονται οἱ
[7, 9]	μάχῃσι· εἰ δὲ πάντως ἔδεε	πολεμέειν	πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ
[7, 18]	ὡς κακὸν εἴη τὸ πολλῶν	ἐπιθυμέειν,	μεμνημένος μὲν τὸν ἐπὶ Μασσαγέτας
[7, 10]	ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ	φρονέειν	μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ
[7, 16]	ὦ βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται,	φρονέειν	τε εὖ καὶ τῷ λέγοντι
[7, 229]	τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ ἐθελῆσαι	ὁμοφρονέειν,	ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον μέν,
[7, 136]	κελευόντων καὶ ἀνάγκην σφι προσφερόντων	προσκυνέειν	βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν ὠθεόμενοι
[7, 136]	σφίσι ἐν νόμῳ εἶναι ἄνθρωπον	προσκυνέειν	οὔτε κατὰ ταῦτα ἥκειν. ὡς
[7, 168]	μὲν ὑπίσχοντο πέμψειν τε καὶ	ἀμυνέειν,	φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη
[7, 129]	οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά περ νῦν	ῥέειν	τε οὐδὲν ἧσσον ἢ νῦν,
[7, 104]	δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα λέγων	φλυηρέειν,	τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ λοιπόν·
[7, 147]	εἶναι τὰ πλοῖα, ἕτοιμοι ἦσαν	αἱρέειν	αὐτά, ἐσβλέποντες ἐς τὸν βασιλέα
[7, 11]	ἐστί. (καλὸν ὦν προπεπονθότας ἡμέας	τιμωρέειν	ἤδη γίνεται, ἵνα καὶ τὸ
[7, 157]	καταπροδιδῶσι οἳ δὲ μὴ θέλωσι	τιμωρέειν,	τὸ δὲ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος
[7, 171]	Πυθίη ὑπομνήσασα ταῦτα ἔσχε βουλομένους	τιμωρέειν	τοῖσι Ἕλλησι. ~Θεσσαλοὶ δὲ ὑπὸ
[7, 11]	ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην. (οὔκων	ἐξαναχωρέειν	οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν
[7, 239]	καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε	στρατηλατέειν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν ἐν
[7, 19]	φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ	στρατηλατέειν	μετὰ ταῦτα τρίτη ὄψις ἐν
[7, 104]	ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ τάξι	ἐπικρατέειν	ἢ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ
[7, 150]	καὶ παραχρῆμα μὲν οὐδὲν ἐπαγγελλομένους	μεταιτέειν,	ἐπεὶ δὲ σφέας παραλαμβάνειν τοὺς
[7, 150]	οὐ μεταδώσουσι τῆς ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι	μεταιτέειν,	ἵνα ἐπὶ προφάσιος ἡσυχίην ἄγωσι.
[7, 161]	ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ δὲ παρήσομεν οὐδενὶ	ναυαρχέειν.	(μάτην γὰρ ἂν ὧδε πάραλον
[7, 236]	χρεώμενοι Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε	εὐτυχέειν	φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι.
[7, 239]	ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ	εἰκάζειν	εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε εἴτε
[7, 1]	ἐπηγγέλλετο πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις	ἑτοιμάζειν	στρατιήν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι
[7, 10]	δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ	φράζειν.	(ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν
[7, 235]	προθύμως, δίκαιόν με σοί ἐστι	φράζειν	τὸ ἄριστον· εἰ τῆς ναυτικῆς
[7, 120]	ἄριστον προείρητο ὅμοια τῷ δείπνῳ	παρασκευάζειν,	ἢ μὴ ὑπομένειν Ξέρξην ἐπιόντα
[7, 32]	ὕδωρ καὶ προερέοντας δεῖπνα βασιλέι	παρασκευάζειν·	πλὴν οὔτε ἐς Ἀθήνας οὔτε
[7, 205]	παραλαβεῖν, ὅτι σφέων μεγάλως κατηγόρητο	μηδίζειν·	παρεκάλεε ὦν ἐς τὸν πόλεμον,
[7, 143]	χώρην τὴν Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ	οἰκίζειν.	~ἑτέρη τε Θεμιστοκλέι γνώμη ἔμπροσθε
[7, 12]	ἄγειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προείπας	ἁλίζειν	Πέρσας στρατόν; οὔτε ὦν μεταβουλευόμενος
[7, 151]	μάλιστα ἐμμένειν φάναι, καὶ οὐδεμίαν	νομίζειν	πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ μέν
[7, 236]	ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι	φροντίζειν	εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως.
[7, 209]	εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα τούτων, ἐθέλων	μαθεῖν	τὸ ποιεύμενον πρὸς τῶν Λακεδαιμονίων.
[7, 32]	δώσειν· βουλόμενος ὦν αὐτὸ τοῦτο	ἐκμαθεῖν	ἀκριβέως ἔπεμπε. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[7, 234]	πόλιες πολλαί· τὸ δὲ θέλεις	ἐκμαθεῖν,	εἰδήσεις. ἔστι ἐν τῇ Λακεδαίμονι
[7, 17]	Ξέρξην δὲ τὰ δεῖ ἀνηκουστέοντα	παθεῖν,	αὐτῷ ἐκείνῳ δεδήλωται” ~ταῦτά τε
[7, 50]	πᾶν χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ μηδὲν	παθεῖν.	(εἰ δὲ ἐρίξων πρὸς πᾶν
[7, 11]	δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν ἢ	παθεῖν	πρόκειται ἀγών, ἵνα ἢ τάδε
[7, 141]	διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον	τελέθειν,	τὸ σὲ τέκνα τ᾽ ὀνήσει.
[7, 158]	σύμμαχον ἐπὶ τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες	ἐλθεῖν·	(αὐτοὶ δὲ ἐμεῦ πρότερον δεηθέντος
[7, 8]	τὸ ἡμῖν οἷόν τε ἔσται	ἐλθεῖν	ἐς μάχην, τούτων τῶν κατέλεξα
[7, 148]	χρῆσαι πρότερον· μετὰ δὲ ὡς	ἐλθεῖν	τοὺς ἀγγέλους ἐς δὴ τὸ
[7, 107]	τοῦ Μιλτιάδεω, παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον	ἐξελθεῖν	καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν Ἀσίην,
[7, 166]	οὐδαμοῦ γῆς· τὸ πᾶν γὰρ	ἐπεξελθεῖν	διζήμενον Γέλωνα. ~ἔστι δὲ ὑπ᾽
[7, 148]	ἀγγέλους ἐς δὴ τὸ Ἄργος,	ἐπελθεῖν	ἐπὶ τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν
[7, 18]	ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι	ἐκκαίειν	αὐτοῦ μέλλειν τοὺς ὀφθαλμούς. καὶ
[7, 129]	γὰρ νομίζει Ποσειδέωνα τὴν γῆν	σείειν	καὶ τὰ διεστεῶτα ὑπὸ σεισμοῦ
[7, 8]	σημήνω τὸν χρόνον ἐς τὸν	ἥκειν	δεῖ, προθύμως πάντα τινὰ ὑμέων
[7, 225]	Ἐπιάλτῃ παρεγένοντο. (ὡς δὲ τούτους	ἥκειν	ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες, ἐνθεῦτεν ἤδη
[7, 136]	ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα	ἥκειν.	ὡς δὲ ἀπεμαχέσαντο τοῦτο, δεύτερά
[7, 18]	σε τὰ πάντα τῇ ἡλικίῃ	εἴκειν,	ἐπιστάμενος ὡς κακὸν εἴη τὸ
[7, 16]	καὶ λεγούσης ὡς κακὸν εἴη	διδάσκειν	τὴν ψυχὴν πλέον τι δίζησθαι
[7, 229]	ἐχομένου προφάσιος οὐκ ἐθελήσαντος δὲ	ἀποθνήσκειν,	ἀναγκαίως σφι ἔχειν μηνῖσαι μεγάλως
[7, 134]	βούλοιτο Λακεδαιμονίων πρὸ τῆς Σπάρτης	ἀποθνήσκειν,	Σπερθίης τε ὁ Ἀνηρίστου καὶ
[7, 24]	ἀληλεσμένος. ~ὡς μὲν ἐμὲ συμβαλλόμενον	εὑρίσκειν,	μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν
[7, 9]	πάντως ἔδεε πολεμέειν πρὸς ἀλλήλους,	ἐξευρίσκειν	χρῆν τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι
[7, 170]	πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν	ἐκβαλεῖν	ἐς τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ
[7, 168]	τριήρεας, ὑπὸ δὲ ἐτησιέων ἀνέμων	ὑπερβαλεῖν	Μαλέην οὐκ οἷοί τε γενέσθαι·
[7, 170]	(τέλος δὲ οὐ δυναμένους οὔτε	ἑλεῖν	οὔτε παραμένειν λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας
[7, 16]	εὖ καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ	ἐθέλειν	πείθεσθαι· τά σε καὶ ἀμφότερα
[7, 148]	(τὴν δὲ Πυθίην ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι	ἀνελεῖν	τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι
[7, 106]	Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν	ἐξελεῖν	πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο δή
[7, 203]	τοῖσι δὲ μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα.	ὀφείλειν	ὦν καὶ τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς
[7, 25]	Ἑλλάδα· (ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς χώρους	καταβάλλειν	ἐκέλευε ἵνα ἐπιτηδεότατον εἴη, ἄλλα
[7, 25]	Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία τῇ στρατιῇ	καταβάλλειν,	ἵνα μὴ λιμήνειε ἡ στρατιὴ
[7, 228]	δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ. ὦ ξεῖν᾽	ἀγγέλλειν	Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς
[7, 18]	καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι ἐκκαίειν αὐτοῦ	μέλλειν	τοὺς ὀφθαλμούς. καὶ ὃς ἀμβώσας
[7, 212]	μάχης λέγεται βασιλέα θηεύμενον τρὶς	ἀναδραμεῖν	ἐκ τοῦ θρόνου δείσαντα περὶ
[7, 39]	παίδων ἐξευρόντας τὸν πρεσβύτατον μέσον	διαταμεῖν,	διαταμόντας δὲ τὰ ἡμίτομα διαθεῖναι
[7, 35]	ἐπεστεώτων τῇ ζεύξι τοῦ Ἑλλησπόντου	ἀποταμεῖν	τὰς κεφαλάς. ~καὶ οἳ μὲν
[7, 150]	ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν, ἐπεὶ δὲ σφέας	παραλαμβάνειν	τοὺς Ἕλληνας, οὕτω δὴ ἐπισταμένους
[7, 9]	κήρυξί τε διαχρεωμένους καὶ ἀγγέλοισι	καταλαμβάνειν	τὰς διαφορὰς καὶ παντὶ μᾶλλον
[7, 229]	εἴ γε μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι,	ἀποθανεῖν	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν σφι
[7, 230]	αὐτοῦ ἀπικόμενον ἐς τὴν μάχην	ἀποθανεῖν.	~ἀπονοστήσας δὲ ἐς Λακεδαίμονα ὁ
[7, 170]	Σικανίην τὴν νῦν Σικελίην καλευμένην	ἀποθανεῖν	βιαίῳ θανάτῳ. ἀνὰ δὲ χρόνον
[7, 4]	ἕξ τε καὶ τριήκοντα ἔτεα,	ἀποθανεῖν,	οὐδέ οἱ ἐξεγένετο οὔτε τοὺς
[7, 155]	ἔτεα τῷ ἀδελφεῷ Κλεάνδρῳ κατέλαβε	ἀποθανεῖν	πρὸς πόλι Ὕβλῃ στρατευσάμενον ἐπὶ
[7, 117]	ἐόντος Ξέρξεω συνήνεικε ὑπὸ νούσου	ἀποθανεῖν	τὸν ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος Ἀρταχαίην,
[7, 11]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα αὐτοῦ τε	μένειν	ἅμα τῇσι γυναιξί· ἐγὼ δὲ
[7, 219]	οἳ δὲ αὐτῶν ἅμα Λεωνίδῃ	μένειν	αὐτοῦ παρεσκευάδατο. ~λέγεται δὲ καὶ
[7, 207]	τῇ γνώμῃ ταύτῃ, αὐτοῦ τε	μένειν	ἐψηφίζετο πέμπειν τε ἀγγέλους ἐς
[7, 141]	(μηδὲ σύ γ᾽ ἱπποσύνην τε	μένειν	καὶ πεζὸν ἰόντα πολλὸν ἀπ᾽
[7, 210]	ἀναιδείῃ τε καὶ ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι	μένειν,	πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Μήδους τε
[7, 170]	οὐ δυναμένους οὔτε ἑλεῖν οὔτε	παραμένειν	λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας οἴχεσθαι. ὡς
[7, 58]	ἐς τὴν αὐτῷ προείρητο ἀπικομένῳ	περιμένειν·	ὁ δὲ κατ᾽ ἤπειρον στρατὸς
[7, 151]	πολέμιοι· βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα	ἐμμένειν	φάναι, καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν
[7, 121]	τοῖσι στρατηγοῖσι τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ	ὑπομένειν	ἐν Θέρμῃ, ἀπῆκε ἀπ᾽ ἑωυτοῦ
[7, 120]	τῷ δείπνῳ παρασκευάζειν, ἢ μὴ	ὑπομένειν	Ξέρξην ἐπιόντα ἢ καταμείναντας κάκιστα
[7, 174]	Θεσσαλίην στρατηίη, βασιλέος τε μέλλοντος	διαβαίνειν	ἐς τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς
[7, 172]	ἐπείτε γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα	διαβαίνειν	τὸν Πέρσην ἐς τὴν Εὐρώπην,
[7, 221]	τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι	ἐκβαίνειν,	φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα
[7, 142]	δ᾽ αὖ ἔλεγον τὰς νέας	σημαίνειν	τὸν θεόν, καὶ ταύτας παραρτέεσθαι
[7, 37]	εἴρετο τοὺς Μάγους τὸ θέλει	προφαίνειν	τὸ φάσμα. (οἱ δὲ ἔφραζον
[7, 10]	εἵνεκα δοκέεις μοι πᾶσαν προθυμίην	ἐκτείνειν.	μή νυν οὕτω γένηται. (διαβολὴ
[7, 10]	ἀπονοστήσῃς. (εἰ δὲ ταῦτα μὲν	ὑποδύνειν	οὐκ ἐθελήσεις, σὺ δὲ πάντως
[7, 176]	δὲ αὖτις ὀρθώσασι ἔδοξε ταύτῃ	ἀπαμύνειν	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον.
[7, 120]	παραιτεομένους καὶ τὸ λοιπόν σφι	ἀπαμύνειν	τῶν ἐπιόντων κακῶν τὰ ἡμίσεα,
[7, 53]	τε γενέσθαι ἀγαθοὺς καὶ μὴ	καταισχύνειν	τὰ πρόσθε ἐργασμένα Πέρσῃσι, ἐόντα
[7, 228]	τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ. ὦ	ξεῖν᾽	ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα
[7, 162]	ἔχειν, τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ	ἕξειν.	ἐπεὶ τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν
[7, 17]	~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος, ἐλπίζων Ξέρξην	ἀποδέξειν	λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε τὸ κελευόμενον.
[7, 158]	στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι	παρέξειν.	(ἐπὶ δὲ λόγῳ τοιῷδε τάδε
[7, 57]	ὀπίσω δὲ περὶ ἑωυτοῦ τρέχων	ἥξειν	ἐς τὸν αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο
[7, 168]	δὲ τὸν Πέρσην κατακρατήσαντα πολλὸν	ἄρξειν	πάσης τῆς Ἑλλάδος. (ἐποίευν ὦν
[7, 150]	Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον λέγεται	εἰπεῖν	ἄνδρες Ἀργεῖοι, βασιλεὺς Ξέρξης τάδε
[7, 56]	ἤδη διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα	εἰπεῖν	Ἑλλησπόντιον ὦ Ζεῦ, τί δὴ
[7, 226]	(τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι	εἰπεῖν	ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων
[7, 12]	ἐπιστάντα μέγαν τε καὶ εὐειδέα	εἰπεῖν	(μετὰ δὴ βουλεύεαι, ὦ Πέρσα,
[7, 189]	ὁρμέουσι Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν·	οἱ δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι σφίσι
[7, 152]	περὶ φιλίης, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως	εἰπεῖν,	οὐδέ τινα γνώμην περὶ αὐτῶν
[7, 143]	ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ σύμπαν	εἰπεῖν	οὐδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ ἐκλιπόντας
[7, 130]	πᾶσα Θεσσαλίη” Ξέρξην δὲ λέγεται	εἰπεῖν	πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες εἰσὶ
[7, 60]	πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	τὸ ἀτρεκές· οὐ γὰρ λέγεται
[7, 226]	Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ	εἰπεῖν	τὸ ἔπος πρὶν ἢ συμμῖξαι
[7, 153]	ἐκτήσατο, τοῦτο δὲ οὐκ ἔχω	εἰπεῖν·	τούτοισι δ᾽ ὦν πίσυνος ἐὼν
[7, 149]	ἄρχεσθαι ἤ τι ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι,	προειπεῖν	τε τοῖσι ἀγγέλοισι πρὸ δύντος
[7, 219]	γὰρ οὐκ ἔων τὴν τάξιν	ἐκλιπεῖν,	οἳ δὲ ἀντέτεινον. μετὰ δὲ
[7, 139]	καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα ἔπεισε	ἐκλιπεῖν	τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο
[7, 220]	τοῖσι παρεοῦσι οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως	ἐκλιπεῖν	τὴν τάξιν ἐς τὴν ἦλθον
[7, 228]	εἰδώς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνα	προλιπεῖν.	(ἐπιγράμμασι μέν νυν καὶ στήλῃσι,
[7, 172]	μέν νυν ἕτοιμοι εἰμὲν συμφυλάσσειν,	πέμπειν	δὲ χρὴ καὶ ὑμέας στρατιὴν
[7, 145]	εἶναι ἐν Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους	πέμπειν	ἐς τὴν Ἀσίην τῶν βασιλέος
[7, 173]	πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο ἐς Θεσσαλίην	πέμπειν	κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα
[7, 145]	Πέρσην, καὶ ἐς Σικελίην ἄλλους	πέμπειν	παρὰ Γέλωνα τὸν Δεινομένεος ἔς
[7, 207]	ταύτῃ, αὐτοῦ τε μένειν ἐψηφίζετο	πέμπειν	τε ἀγγέλους ἐς τὰς πόλιας
[7, 148]	τοῦ Ἀναξανδρίδεω· τῶν δὴ εἵνεκα	πέμπειν.	(τὴν δὲ Πυθίην ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι
[7, 165]	βοηθέειν τὸν Γέλωνα τοῖσι Ἕλλησι	ἀποπέμπειν	ἐς Δελφοὺς τὰ χρήματα. ~πρὸς
[7, 146]	δὲ ταῦτα θηεύμενοι ἔωσι πλήρεες,	ἀποπέμπειν	ἐς τὴν ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι
[7, 133]	τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων	φέρειν	παρὰ βασιλέα. (τούτων μὲν εἵνεκα
[7, 19]	τὴν οἱ μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες	φέρειν	τε ἐπὶ πᾶσαν γῆν δουλεύσειν
[7, 172]	ἡμῖν οὐδεμίαν οἷοί τε ἐστὲ	προσφέρειν·	οὐδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης ἀνάγκη κρέσσων
[7, 141]	ἀπ᾽ ἠπείρου στρατὸν ἥσυχος, ἀλλ᾽	ὑποχωρεῖν	νῶτον ἐπιστρέψας· ἔτι τοι ποτε
[7, 203]	ἐόντα θνητόν, ἀπὸ τῆς δόξης	πεσεῖν	ἄν. οἳ δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι
[7, 151]	ἵνα ἐπὶ προφάσιος ἡσυχίην ἄγωσι.	~συμπεσεῖν	δὲ τούτοισι καὶ τόνδε τὸν
[7, 137]	δίκαιον οὕτω ἔφερε· τὸ δὲ	συμπεσεῖν	ἐς τοὺς παῖδας τῶν ἀνδρῶν
[7, 172]	εἰ μὴ πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας	ὁμολογήσειν	τῷ Πέρσῃ· οὐ γάρ τι
[7, 38]	ἢ τὸ ἐδεήθη, ἔφη τε	ὑπουργήσειν	καὶ δὴ ἀγορεύειν ἐκέλευε ὅτευ
[7, 147]	ἰδίην ἐλευθερίην, καὶ οὕτω οὐδὲ	δεήσειν	ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατηλατέοντας πρήγματα ἔχειν.
[7, 206]	ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα	ποιήσειν·	ἦν γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς
[7, 207]	~οὗτοι μὲν δὴ οὕτω διενένωντο	ποιήσειν·	οἱ δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες,
[7, 136]	τὰ ἐκείνοισι ἐπιπλήσσει ταῦτα οὐ	ποιήσειν,	οὐδὲ ἀνταποκτείνας ἐκείνους ἀπολύσειν Λακεδαιμονίους
[7, 52]	οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι χρὴ νεώτερόν τι	ποιήσειν.	οὕτω μηδὲ τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ
[7, 136]	ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ κεφαλὴν	ποιήσειν	ταῦτα οὐδαμά· οὔτε γὰρ σφίσι
[7, 239]	τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα, καὶ	εὑρήσειν	σφέας γράμματα ἐν τῷ ξύλῳ.
[7, 157]	ἠῷον στρατὸν ἐκ τῆς Ἀσίης,	στρατηλατήσειν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν
[7, 143]	ἔμελλον οἱ οἰκήτορες ἀμφ᾽ αὐτῇ	τελευτήσειν·	(ἀλλὰ γὰρ ἐς τοὺς πολεμίους
[7, 193]	ἔμελλον ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ πέλαγος	ἀφήσειν.	ἐπὶ τούτου δὲ τῷ χώρῳ
[7, 38]	δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων μιν	χρηίσειν	ἢ τὸ ἐδεήθη, ἔφη τε
[7, 149]	ἀμείψασθαι τοῖσιδε· περὶ μὲν σπονδέων	ἀνοίσειν	ἐς τοὺς πλεῦνας, περὶ δὲ
[7, 172]	ἡμεῖς μέν νυν ἕτοιμοι εἰμὲν	συμφυλάσσειν,	πέμπειν δὲ χρὴ καὶ ὑμέας
[7, 39]	αὐτίκα ἐκέλευε τοῖσι προσετέτακτο ταῦτα	πρήσσειν,	τῶν Πυθίου παίδων ἐξευρόντας τὸν
[7, 8]	ἐγὼ συνέλεξα, ἵνα τὸ νοέω	πρήσσειν	ὑπερθέωμαι ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν
[7, 24]	τὸν ἰσθμὸν τὰς νέας διειρύσαι,	ὀρύσσειν	ἐκέλευε διώρυχα τῇ θαλάσσῃ εὖρος
[7, 24]	εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης	ὀρύσσειν	ἐκέλευε, ἐθέλων τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι
[7, 114]	κατώρυσσον. (Περσικὸν δὲ τὸ ζώοντας	κατορύσσειν,	ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω
[7, 19]	φέρειν τε ἐπὶ πᾶσαν γῆν	δουλεύσειν	τέ οἱ πάντας ἀνθρώπους. ἡ
[7, 136]	οὐ ποιήσειν, οὐδὲ ἀνταποκτείνας ἐκείνους	ἀπολύσειν	Λακεδαιμονίους τῆς αἰτίης. ~οὕτω ἡ
[7, 32]	τούτους πάγχυ ἐδόκεε τότε δείσαντας	δώσειν·	βουλόμενος ὦν αὐτὸ τοῦτο ἐκμαθεῖν
[7, 147]	πρὸ τοῦ στόλου τοῦ γινομένου	παραδώσειν	σφέας τὴν ἰδίην ἐλευθερίην, καὶ
[7, 173]	ταῦτα συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον	συμβουλεύειν	καί σφι εὔνοος ἐφαίνετο ἐὼν
[7, 8]	ἐστὶ οὕτω· ἵνα δὲ μὴ	ἰδιοβουλεύειν	ὑμῖν δοκέω, τίθημι τὸ πρῆγμα
[7, 99]	ἀπεδέξατο. τῶν δὲ κατέλεξα πολίων	ἡγεμονεύειν	αὐτήν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω πᾶν
[7, 160]	ὑμῖν ἡδονὴ τοῦ κατὰ θάλασσαν	ἡγεμονεύειν,	τοῦ πεζοῦ ἐγὼ θέλω. καὶ
[7, 209]	ἔχων οὕτω ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι	κινδυνεύειν	τῇ ψυχῇ, τότε τὰς κεφαλὰς
[7, 220]	ἐόντας ἀπροθύμους καὶ οὐκ ἐθέλοντας	συνδιακινδυνεύειν,	κελεῦσαι σφέας ἀπαλλάσσεσθαι, αὐτῷ δὲ
[7, 38]	ἔφη τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ	ἀγορεύειν	ἐκέλευε ὅτευ δέοιτο. ὁ δὲ
[7, 197]	τὸν Αἰόλου καὶ μελλόντων μιν	θύειν	ἀπικόμενος οὗτος ὁ Κυτίσσωρος ἐξ
[7, 16]	τινος πομπῇ, οὐκ ἐῶντά σε	καταλύειν	τὸν στόλον. (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα
[7, 149]	σφετέρων ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον εἶναι	κωλύειν	οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ Ἀργεῖοι
[7, 10]	Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως	ἀκούειν.	Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις αὐτὸν
[7, 10]	ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα πάντα	κολούειν.	οὕτω δὲ καὶ στρατὸς πολλὸς
[7, 207]	ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν	ἔχειν	ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων
[7, 220]	καὶ Σπαρτιητέων τοῖσι παρεοῦσι οὐκ	ἔχειν	εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν ἐς
[7, 220]	αὐτῷ δὲ ἀπιέναι οὐ καλῶς	ἔχειν·	μένοντι δὲ αὐτοῦ κλέος μέγα
[7, 229]	ἐθελήσαντος δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι	ἔχειν	μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ μέν
[7, 2]	ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν	ἔχειν,	Ξέρξης δὲ ὡς Ἀτόσσης τε
[7, 147]	δεήσειν ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατηλατέοντας πρήγματα	ἔχειν.	(οἶκε δὲ αὐτοῦ αὕτη ἡ
[7, 8]	τῆς Εὐρώπης. (πυνθάνομαι γὰρ ὧδε	ἔχειν,	οὔτε τινὰ πόλιν ἀνδρῶν οὐδεμίαν
[7, 85]	ὀκτακισχιλίην, ὅπλα δὲ οὐ νομίζουσι	ἔχειν	οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα ἔξω
[7, 3]	δίκαιον ἄλλον τινὰ τὸ γέρας	ἔχειν	πρὸ ἑωυτοῦ· ἐπεί γε καὶ
[7, 149]	τοὺς Ἕλληνας συμμαχίην· σπουδὴν δὲ	ἔχειν	σπονδὰς γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ
[7, 120]	τὰ ἡμίσεα, τῶν τε παροιχομένων	ἔχειν	σφι μεγάλην χάριν, ὅτι βασιλεὺς
[7, 162]	ἕξειν. ἐπεὶ τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες	ἔχειν	τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν
[7, 16]	ψυχὴν πλέον τι δίζησθαι αἰεὶ	ἔχειν	τοῦ παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων γνωμέων
[7, 162]	ὑμεῖς οἴκατε τοὺς μὲν ἄρχοντας	ἔχειν,	τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ ἕξειν.
[7, 187]	αὐτῶν ἀξιονικότερος ἦν αὐτοῦ Ξέρξεω	ἔχειν	τοῦτο τὸ κράτος. ~ὁ δὲ
[7, 120]	ἑκάστης ἡμέρης ἐνόμισε σῖτον αἱρέεσθαι·	(παρέχειν	γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι, εἰ καὶ
[7, 27]	ἐπαγγέλλετο βουλόμενος ἐς τὸν πόλεμον	παρέχειν.	(ἐπαγγελλομένου δὲ χρήματα Πυθίου, εἴρετο
[7, 1]	πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι ἢ πρότερον	παρέχειν,	καὶ νέας τε καὶ ἵππους
[7, 21]	ἐς τὰς γεφύρας μακρὰς νέας	παρέχειν,	τοῖσι δὲ σῖτά τε καὶ
[7, 235]	τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι μᾶλλον ἢ	ὑπερέχειν,	αἰεί τι προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς
[7, 161]	ἢν ὁ Λάκων ἐπιῇ τοι	ἄρχειν	αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν· ἡμετέρη γὰρ
[7, 161]	ἁπάσης ἀπελαυνόμενος δέεαι τῆς ναυτικῆς	ἄρχειν,	οὕτω ἔχει τοι· οὐδ᾽ ἢν
[7, 50]	πάντα θαρσέοντα ἥμισυ τῶν δεινῶν	πάσχειν	μᾶλλον ἢ πᾶν χρῆμα προδειμαίνοντα
[7, 10]	φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ	ἐπισχεῖν	ἔνεστι ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα
[7, 19]	ἐλαίης τοὺς κλάδους γῆν πᾶσαν	ἐπισχεῖν,	μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι περὶ τῇ
[7, 151]	πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων.	τυχεῖν	ἐν Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας
[7, 38]	χρηίσας ἄν τι σεῦ βουλοίμην	τυχεῖν,	τὸ σοὶ μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει
[7, 139]	ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα	ῥέψειν	ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα
[7, 168]	οἳ δὲ παραυτίκα μὲν ὑπίσχοντο	πέμψειν	τε καὶ ἀμυνέειν, φράζοντες ὡς
[7, 46]	ἅπαξ τεθνάναι βούλεσθαι μᾶλλον ἢ	ζώειν.	αἵ τε γὰρ συμφοραὶ προσπίπτουσαι
[7, 58]	πλέων παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ	ἔμπαλιν	πρήσσων τοῦ πεζοῦ. (ὃ μὲν
[7, 188]	περιέπιπτον, αἳ δὲ ἐς Μελίβοιαν	πόλιν,	αἳ δὲ ἐς Κασθαναίην ἐξεβράσσοντο·
[7, 58]	ἤιε πρὸς ἑσπέρην, Αἶνόν τε	πόλιν	Αἰολίδα καὶ Στεντορίδα λίμνην παρεξιών,
[7, 8]	γὰρ ὧδε ἔχειν, οὔτε τινὰ	πόλιν	ἀνδρῶν οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος οὐδὲν
[7, 42]	διὰ τοῦ Ἀταρνέος ἐς Καρήνην	πόλιν·	ἀπὸ δὲ ταύτης διὰ Θήβης
[7, 151]	ἐμμένειν φάναι, καὶ οὐδεμίαν νομίζειν	πόλιν	Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ μέν νυν
[7, 58]	Ἀθάμαντος, ἐν ἀριστερῇ δὲ Καρδίην	πόλιν,	διὰ μέσης δὲ πορευόμενος πόλιος
[7, 115]	διὰ Συλέος πεδίου καλεομένου, Στάγειρον	πόλιν	Ἑλλάδα παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο ἐς
[7, 115]	αἰγιαλὸς ἐν τῷ οἰκημένην Ἄργιλον	πόλιν	Ἑλλάδα παρεξήιε· αὕτη δὲ καὶ
[7, 31]	γίνεται καὶ ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον	πόλιν,	ἐν τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι
[7, 30]	καὶ Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα	πόλιν,	ἔνθα στήλη καταπεπηγυῖα, σταθεῖσα δὲ
[7, 164]	Σαμίων ἔσχε τε καὶ κατοίκησε	πόλιν	Ζάγκλην τὴν ἐς Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν
[7, 113]	ἐπὶ ποταμόν τε Στρυμόνα καὶ	πόλιν	Ἠιόνα, τῆς ἔτι ζωὸς ἐὼν
[7, 124]	αὐτοῦ περὶ Ἄξιον ποταμὸν καὶ	πόλιν	Θέρμην καὶ τὰς μεταξὺ πόλιας
[7, 42]	Θήβης πεδίου ἐπορεύετο, Ἀδραμύττειόν τε	πόλιν	καὶ Ἄντανδρον τὴν Πελασγίδα παραμειβόμενος.
[7, 155]	Συρηκοσίων ἐπιόντι Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν	πόλιν	καὶ ἑωυτόν. ~ὁ δὲ ἐπείτε
[7, 43]	ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον	πόλιν	καὶ Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον, ἥ
[7, 123]	προειρημένην Θέρμην καὶ Σίνδον τε	πόλιν	καὶ Χαλέστρην ἐπὶ τὸν Ἄξιον
[7, 170]	Σικανίην πολιορκέειν ἐπ᾽ ἔτεα πέντε	πόλιν	Καμικόν, τὴν κατ᾽ ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι
[7, 170]	ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην	πόλιν	κτίσαντας καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας
[7, 30]	ἅλες γίνονται, ἀπίκετο ἐς Κολοσσὰς	πόλιν	μεγάλην Φρυγίης· ἐν τῇ Λύκος
[7, 30]	αἰεὶ. Ἄναυα δὲ καλεομένην Φρυγῶν	πόλιν	παραμειβόμενος καὶ λίμνην ἐκ τῆς
[7, 216]	λήγει δὲ κατά τε Ἀλπηνὸν	πόλιν,	πρώτην ἐοῦσαν τῶν Λοκρίδων πρὸς
[7, 23]	βάρβαροι κατὰ ἔθνεα· κατὰ Σάνην	πόλιν	σχοινοτενὲς ποιησάμενοι, ἐπείτε ἐγίνετο βαθέα
[7, 128]	οἰκημένων ἔστε Περραιβοὺς παρὰ Γόννον	πόλιν·	ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο εἶναι.
[7, 173]	Μακεδονίην διὰ Περραιβῶν κατὰ Γόννον	πόλιν,	τῇ περ δὴ καὶ ἐσέβαλε
[7, 153]	κτησαμένου τρόπῳ τοιῷδε. ἐς Μακτώριον	πόλιν	τὴν ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην ἔφυγον
[7, 209]	πρὸς βασιληίην τε καὶ καλλίστην	πόλιν	τῶν ἐν Ἕλλησι προσφέρεαι καὶ
[7, 104]	τε καὶ γέρεα ἀπελόμενοι πατρώια	ἄπολίν	τε καὶ φυγάδα πεποιήκασι, πατὴρ
[7, 142]	δοκέειν σφίσι τὸν θεὸν τὴν	ἀκρόπολιν	χρῆσαι περιέσεσθαι. ἡ γὰρ ἀκρόπολις
[7, 51]	δεῖ ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους τὴν	μητρόπολιν,	ἢ δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι μέν
[7, 101]	σὲ ἢ ἡδονῇ; ὁ δέ	μιν	ἀληθείῃ χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς οὐδέν
[7, 3]	Δαρεῖος ὡς λέγοι δίκαια βασιλέα	μιν	ἀπέδεξε. δοκέειν δέ μοι, καὶ
[7, 2]	περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς δεῖ	μιν	ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ τὸν Περσέων
[7, 46]	δὲ τοῦτο ἐδάκρυσε. ~μαθὼν δέ	μιν	Ἀρτάβανος ὁ πάτρως, ὃς τὸ
[7, 143]	εἰρημένον ἐόντως, οὐκ ἂν οὕτω	μιν	δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι, ἀλλὰ ὧδε
[7, 209]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ· (ἀπικόμενον δέ	μιν	εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα τούτων, ἐθέλων
[7, 140]	ἀλλ᾽ ἄζηλα πέλει· κατὰ γάρ	μιν	ἐρείπει πῦρ τε καὶ ὀξὺς
[7, 3]	διαφορήν, ἐλθών, ὡς ἡ φάτις	μιν	ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν πρὸς
[7, 35]	τοι δίκην ἐπιτιθεῖ τήνδε, ὅτι	μιν	ἠδίκησας οὐδὲν πρὸς ἐκείνου ἄδικον
[7, 197]	Ἀθάμαντα τὸν Αἰόλου καὶ μελλόντων	μιν	θύειν ἀπικόμενος οὗτος ὁ Κυτίσσωρος
[7, 10]	φαντάζεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν	μιν	κνίζει· ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς
[7, 41]	Σαρδίων Ξέρξης, μετεκβαίνεσκε δέ, ὅκως	μιν	λόγος αἱρέοι, ἐκ τοῦ ἅρματος
[7, 6]	κατὰ τῆς θαλάσσης. (διὸ ἐξήλασέ	μιν	ὁ Ἵππαρχος, πρότερον χρεώμενος τὰ
[7, 54]	οἱ συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι, ἥ	μιν	παύσει καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην πρότερον
[7, 181]	δι᾽ ἀρετὴν τὴν ἐκείνου περιποιῆσαί	μιν	περὶ πλείστου ἐποιήσαντο, σμύρνῃσί τε
[7, 161]	Ἀθηναίων ἄγγελος τὸν Λακεδαιμονίων ἀμείβετό	μιν	τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ Συρηκοσίων, οὐκ
[7, 21]	Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον δὲ πινόμενόν	μιν	ὕδωρ οὐκ ἐπέλιπε, πλὴν τῶν
[7, 38]	(Ξέρξης δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων	μιν	χρηίσειν ἢ τὸ ἐδεήθη, ἔφη
[7, 181]	σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες· (καί	μιν,	ὡς ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ
[7, 209]	ἀπολεόμενοί τε καὶ ἀπολέοντες κατὰ	δύναμιν·	ἀλλ᾽ αὐτῷ γελοῖα γὰρ ἐφαίνοντο
[7, 153]	ἐς Γέλην, ἔχων οὐδεμίαν ἀνδρῶν	δύναμιν	ἀλλὰ ἱρὰ τούτων τῶν θεῶν·
[7, 24]	Ξέρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε, ἐθέλων τε	δύναμιν	ἀποδείκνυσθαι καὶ μνημόσυνα λιπέσθαι· παρεὸν
[7, 9]	τὴν μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ τὴν	δύναμιν	ἐοῦσαν ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ αὐτῶν
[7, 168]	ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον, ἔχοντες	δύναμιν	οὐκ ἐλαχίστην οὐδὲ νέας ἐλαχίστας
[7, 8]	τιμῇ τῇδε μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι	δύναμιν	Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ εὑρίσκω ἅμα
[7, 9]	μεγάλα ἀδικήσαντα Πέρσας οὐδέν, ἀλλὰ	δύναμιν	προσκτᾶσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δούλους ἔχομεν,
[7, 9]	πλήθεος συστροφήν; κοίην δὲ χρημάτων	δύναμιν;	τῶν ἐπιστάμεθα μὲν τὴν μάχην,
[7, 8]	κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων. οὕτω οἵ τε	ἡμῖν	αἴτιοι ἕξουσι δούλιον ζυγὸν οἵ
[7, 53]	ἢν κρατήσωμεν, οὐ μή τις	ἡμῖν	ἄλλος στρατὸς ἀντιστῇ κοτε ἀνθρώπων.
[7, 141]	Ἀθηναίοισι καὶ λέγουσι ὦναξ, χρῆσον	ἡμῖν	ἄμεινόν τι περὶ τῆς πατρίδος,
[7, 150]	στρατεύεσθαι, οὔτε ὑμέας ἄλλοισι τιμωρέοντας	ἡμῖν	ἀντιξόους γίνεσθαι, ἀλλὰ παρ᾽ ὑμῖν
[7, 9]	Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ ἐάσεις καταγελάσαι	ἡμῖν	ἐόντας ἀναξίους. (καὶ γὰρ δεινὸν
[7, 9]	καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν	ἡμῖν	ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν ὡς
[7, 161]	στρατόν. οὕτω οὐκ ὄνειδος οὐδὲν	ἡμῖν	ἐστι λέγειν ταῦτα” ~ἀμείβετο Γέλων
[7, 158]	βαρβάροισι νέμεται. (ἀλλὰ εὖ γὰρ	ἡμῖν	καὶ ἐπὶ τὸ ἄμεινον κατέστη.
[7, 103]	Πέρσῃσι μούνοισι μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽	ἡμῖν	μὲν μούνοισι τοῦτο ἐστὶ τὸ
[7, 8]	ἔθνος οὐδὲν ἀνθρώπων ὑπολείπεσθαι, τὸ	ἡμῖν	οἷόν τε ἔσται ἐλθεῖν ἐς
[7, 172]	(βοηθέειν δὲ οὐ βουλόμενοι ἀναγκαίην	ἡμῖν	οὐδεμίαν οἷοί τε ἐστὲ προσφέρειν·
[7, 135]	πειρήσαιο, οὐκ ἂν δόρασι συμβουλεύοις	ἡμῖν	περὶ αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλὰ καὶ
[7, 209]	οἱ ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται μαχησόμενοι	ἡμῖν	περὶ τῆς ἐσόδου, καὶ ταῦτα
[7, 8]	τε οὕτω ἄγει καὶ αὐτοῖσι	ἡμῖν	πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται ἐπὶ τὸ
[7, 51]	νυν γινόμενοι οὐδὲν κέρδος μέγα	ἡμῖν	προσβάλλουσι, δικαιότατοι δὲ γινόμενοι οἷοί
[7, 8]	εὑρίσκω ἅμα μὲν κῦδος τε	ἡμῖν	προσγινόμενον χώρην τε τῆς νῦν
[7, 157]	πρὸ τούτου φύλαξαι· βοηθέων γὰρ	ἡμῖν	σεωυτῷ τιμωρέεις. τῷ δὲ εὖ
[7, 147]	σίτῳ; τί δῆτα ἀδικέουσι οὗτοι	ἡμῖν	σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ μέν νυν
[7, 235]	Κύθηρα, τὴν Χίλων ἀνὴρ παρ᾽	ἡμῖν	σοφώτατος γενόμενος κέρδος μέζον ἂν
[7, 161]	Ἑλλήνων στρατοῦ ἐδέεο ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε	ἡμῖν	τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι
[7, 158]	πρὸς ὑμέων κυρήσας οὐκ ὁμοιώσομαι	ὑμῖν,	ἀλλ᾽ ἕτοιμος εἰμὶ βοηθέειν παρεχόμενος
[7, 150]	ἡμῖν ἀντιξόους γίνεσθαι, ἀλλὰ παρ᾽	ὑμῖν	αὐτοῖσι ἡσυχίην ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν
[7, 220]	ἔπεσι ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα ὧδε.	(ὑμῖν	δ᾽ ὦ Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο,
[7, 8]	οὕτω· ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλεύειν	ὑμῖν	δοκέω, τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς
[7, 169]	ὑπεκρίνατο ὦ νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα	ὑμῖν	ἐκ τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως
[7, 160]	δὲ ναυτικοῦ ἐγώ. εἰ δὲ	ὑμῖν	ἡδονὴ τοῦ κατὰ θάλασσαν ἡγεμονεύειν,
[7, 150]	ἄνδρες Ἀργεῖοι, βασιλεὺς Ξέρξης τάδε	ὑμῖν	λέγει. ἡμεῖς νομίζομεν Πέρσην εἶναι
[7, 158]	τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῦν ἀπ᾽ ὧν	ὑμῖν	μεγάλαι ὠφελίαι τε καὶ ἐπαυρέσιες
[7, 8]	ἵνα τὸ νοέω πρήσσειν ὑπερθέωμαι	ὑμῖν·	(μέλλω ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν
[7, 160]	νεῶν πολλὸν πλεύνων. ἀλλ᾽ ἐπείτε	ὑμῖν	ὁ λόγος οὕτω προσάντης κατίσταται,
[7, 103]	μάχεσθαι; καίτοι εἰ τὸ πολιτικὸν	ὑμῖν	πᾶν ἐστι τοιοῦτον οἷον σὺ
[7, 8]	μοι τάδε ποιέοντες χαρίζοισθε· ἐπεὰν	ὑμῖν	σημήνω τὸν χρόνον ἐς τὸν
[7, 8]	αὐτὸς κατηγήσομαι νόμον τόνδε ἐν	ὑμῖν	τιθείς, παραδεξάμενός τε αὐτῷ χρήσομαι.
[7, 8]	ἀλλὰ σφέας πάσας ἐγὼ ἅμα	ὑμῖν	χώρην θήσω, διὰ πάσης διεξελθὼν
[7, 137]	ἀναβάντων πρὸς βασιλέα διὰ τὴν	μῆνιν,	ἐς Νικόλαν τε τὸν Βούλιος
[7, 229]	ἐμοί, οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας	μῆνιν	οὐδεμίαν προσθέσθαι· νυνὶ δὲ τοῦ
[7, 197]	τοῦτο τοῖσι ἐπιγενομένοισι ἐξ ἑωυτοῦ	μῆνιν	τοῦ θεοῦ ἐνέβαλε. (Ξέρξης δὲ
[7, 77]	ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ τὴν Κιλίκων	τάξιν	διεξιὼν γένωμαι, τότε σημανέω. Μιλύαι
[7, 219]	μὲν γὰρ οὐκ ἔων τὴν	τάξιν	ἐκλιπεῖν, οἳ δὲ ἀντέτεινον. μετὰ
[7, 220]	οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν	τάξιν	ἐς τὴν ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν.
[7, 3]	ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ ἐπιγενομένου τὴν	ἔκδεξιν	τῆς βασιληίης γίνεσθαι. (χρησαμένου δὲ
[7, 58]	ἐπὶ Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος τὴν	ἄπιξιν,	ἐς τὴν αὐτῷ προείρητο ἀπικομένῳ
[7, 178]	δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν βάρβαρον ἐξαγγείλαντες	χάριν	ἀθάνατον κατέθεντο. μετὰ δὲ ταῦτα
[7, 120]	τε παροιχομένων ἔχειν σφι μεγάλην	χάριν,	ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης οὐ δὶς
[7, 16]	δύο προκειμενέων Πέρσῃσι, τῆς μὲν	ὕβριν	αὐξανούσης, τῆς δὲ καταπαυούσης καὶ
[7, 239]	οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι,	πρίν	γε δή σφι, ὡς ἐγὼ
[7, 10]	κατηγορέων, ὁ δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος	πρὶν	ἢ ἀτρεκέως ἐκμάθῃ· ὁ δὲ
[7, 94]	τὴν νῦν καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ	πρὶν	ἢ Δαναόν τε καὶ Ξοῦθον
[7, 8]	ἄλλων Περσέων οὐ πρότερον παύσομαι	πρὶν	ἢ ἕλω τε καὶ πυρώσω
[7, 137]	ἡ Ταλθυβίου μῆνις οὐδὲ ἐπαύσατο	πρὶν	ἢ ἐξῆλθε, τὸ δίκαιον οὕτω
[7, 197]	ἐσέλθῃ, οὐκ ἔστι ὅκως ἔξεισι	πρὶν	ἢ θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς τ᾽
[7, 226]	τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος	πρὶν	ἢ συμμῖξαι σφέας τοῖσι Μήδοισι,
[7, 3]	ἢν οἳ μὲν προγεγονότες ἔωσι	πρὶν	ἢ τὸν πατέρα σφέων βασιλεῦσαι,
[7, 1]	βασιλέα Δαρεῖον τὸν Ὑστάσπεος, καὶ	πρὶν	μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι Ἀθηναίοισι διὰ
[7, 220]	μένος· οὐδέ ἑ φημί σχήσεσθαι,	πρὶν	τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ πάντα δάσηται.
[7, 114]	τὸ ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ καὶ	Ἄμηστριν	τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν
[7, 54]	τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς τὴν	διάβασιν·	τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον τὸν
[7, 228]	οἴχεσθαι, ἐπιγέγραπται γράμματα λέγοντα τάδε.	μυριάσιν	ποτὲ τῇδε τριηκοσίαις ἐμάχοντο ἐκ
[7, 6]	ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε	ἔλασιν	ἐξηγεόμενος. (οὗτός τε δὴ χρησμῳδέων
[7, 37]	Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν	ἔλασιν.	~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε τὴν στρατιήν,
[7, 183]	ἡμέρας παρέντες μετὰ τὴν βασιλέος	ἐξέλασιν	ἐκ Θέρμης. (τὸ δὲ ἕρμα
[7, 4]	μετὰ ταῦτά τε καὶ Αἰγύπτου	ἀπόστασιν	τῷ ὑστέρῳ ἔτεϊ παρασκευαζόμενον συνήνεικε
[7, 167]	τοσοῦτο γὰρ λέγεται ἑλκύσαι τὴν	σύστασιν)	ὁ δὲ Ἀμίλκας ἐν τούτῳ
[7, 230]	Ἀριστόδημον ἐς Σπάρτην καὶ διὰ	πρόφασιν	τοιήνδε, οἳ δὲ ἄγγελον πεμφθέντα
[7, 49]	οὔτε στρατὸν τοῦτον, ὅστις γε	σύνεσιν	ἔχει, μέμφοιτ᾽ ἂν οὔτε τῶν
[7, 185]	προσλογιστέα τούτῳ παντὶ τῷ ἐξηριθμημένῳ·	δόκησιν	δὲ δεῖ λέγειν. νέας μέν
[7, 170]	τιμωρίης. ~λέγεται γὰρ Μίνων κατὰ	ζήτησιν	Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς Σικανίην τὴν
[7, 131]	ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς	αἴτησιν	ἀπίκατο οἳ μὲν κεινοί, οἳ
[7, 133]	οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης ἐπὶ γῆς	αἴτησιν	κήρυκας τῶνδε εἵνεκα· πρότερον Δαρείου
[7, 32]	ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆς	αἴτησιν,	τῇ δὲ ἄλλῃ πάντῃ. τῶνδε
[7, 88]	αἷμά τε ἤμεε καὶ ἐς	φθίσιν	περιῆλθε ἡ νοῦσος. (τὸν δὲ
[7, 148]	τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι	θεοῖσιν,	εἴσω τὸν προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος
[7, 26]	φράσαι· οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν ἐς	κρίσιν	τούτου πέρι ἐλθόντας οἶδα. (οἳ
[7, 8]	ἅμα δὲ τιμωρίην τε καὶ	τίσιν	γινομένην. διὸ ὑμέας νῦν ἐγὼ
[7, 5]	ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατιῆς	ἄγερσιν.	παρεὼν δὲ καὶ δυνάμενος παρ᾽
[7, 48]	ἂν ἄλλου τις τὴν ταχίστην	ἄγερσιν	ποιέοιτο” ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο λέγων
[7, 19]	καὶ Ξέρξης τοῦ στρατοῦ οὕτω	ἐπάγερσιν	ποιέεται, χῶρον πάντα ἐρευνῶν τῆς
[7, 36]	καὶ νότου εἵνεκα. διέκπλοον δὲ	ὑπόφαυσιν	κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων καὶ τριηρέων,
[7, 103]	τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν ἑωυτῶν	φύσιν	ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι
[7, 8]	Λίβυς. ~Ξέρξης δὲ μετὰ Αἰγύπτου	ἅλωσιν	ὡς ἔμελλε ἐς χεῖρας ἄξεσθαι
[7, 221]	πέρι γέγονε, ὅτι καὶ τὸν	μάντιν	ὃς εἵπετο τῇ στρατιῇ ταύτῃ,
[7, 145]	καὶ διδόντων σφίσι λόγον καὶ	πίστιν,	ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον
[7, 216]	δὲ ἡ Ἀνόπαια αὕτη κατὰ	ῥάχιν	τοῦ ὄρεος, λήγει δὲ κατά
[7, 37]	ὡς Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς	ἔκλειψιν	τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον εἶναι
[7, 148]	ἐπὶ τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν	ἀπόπεμψιν	τῶν κατασκόπων δεύτερα ἔπεμπον ἐς
[7, 136]	ἐς Σοῦσα καὶ βασιλέι ἐς	ὄψιν	ἦλθον, πρῶτα μὲν τῶν δορυφόρων
[7, 61]	κιθῶνας χειριδωτοὺς ποικίλους, λεπίδος σιδηρέης	ὄψιν	ἰχθυοειδέος, περὶ δὲ τὰ σκέλεα
[7, 18]	καὶ παριζόμενος Ξέρξῃ, ὡς τὴν	ὄψιν	οἱ τοῦ ἐνυπνίου διεξῆλθε ἀπηγεόμενος,
[7, 6]	δὲ συναναβὰς ὅκως ἀπίκοιτο ἐς	ὄψιν	τὴν βασιλέος, λεγόντων τῶν Πεισιστρατιδέων
[7, 146]	αὐτοὺς κατέλαβον καὶ ἦγον ἐς	ὄψιν	τὴν βασιλέος, τὸ ἐνθεῦτεν πυθόμενος
[7, 29]	τῷ ἐμῷ, οὐδὲ ὅστις ἐς	ὄψιν	τὴν ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς
[7, 210]	ἐντειλάμενος σφέας ζωγρήσαντας ἄγειν ἐς	ὄψιν	τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον
[7, 12]	κου ἐν τῇ νυκτὶ εἶδε	ὄψιν	τοιήνδε, ὡς λέγεται ὑπὸ Περσέων·
[7, 228]	τόδε. μνῆμα τόδε κλεινοῖο Μεγιστία,	ὅν	ποτε Μῆδοι Σπερχειὸν ποταμὸν κτεῖναν
[7, 94]	καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ πρὶν ἢ	Δαναόν	τε καὶ Ξοῦθον ἀπικέσθαι ἐς
[7, 181]	εὖ. τοὺς δὲ ἄλλους τοὺς	ἔλαβον	ἐν τῇ νηὶ ταύτῃ περιεῖπον
[7, 233]	πάντα εὐτύχησαν· ὡς γὰρ αὐτοὺς	ἔλαβον	οἱ βάρβαροι ἐλθόντας, τοὺς μὲν
[7, 8]	τις λέγοι. (ἐγὼ δὲ ἐπείτε	παρέλαβον	τὸν θρόνον τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως
[7, 146]	(ὡς δὲ ἔτι περιεόντας αὐτοὺς	κατέλαβον	καὶ ἦγον ἐς ὄψιν τὴν
[7, 31]	ἀνάγκη γίνεται καὶ ἰέναι παρὰ	Καλλάτηβον	πόλιν, ἐν τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ
[7, 218]	φεύγοντες ἐπὶ τοῦ ὄρεος τὸν	κόρυμβον,	ἐπιστάμενοι ὡς ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν
[7, 10]	ἐπεάν σφι ὁ θεὸς φθονήσας	φόβον	ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν
[7, 181]	ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης, καὶ τινά σφι	θόρυβον	παρέσχε, Πυθέω τοῦ Ἰσχενόου ἐπιβατεύοντος,
[7, 60]	(Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε τὸν τρόπον·	συνήγαγόν	τε ἐς ἕνα χῶρον μυριάδα
[7, 57]	εὐσύμβλητον ἐόν· ἵππος γὰρ ἔτεκε	λαγόν.	εὐσύμβλητον ὦν τῇδε τοῦτο ἐγένετο,
[7, 172]	τούτους τῶν Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι	ἔλεγον	Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν
[7, 158]	ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα	ἔλεγον,	Γέλων δὲ πολλὸς ἐνέκειτο λέγων
[7, 142]	αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων	ἔλεγον	μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι τὸν θεὸν
[7, 197]	ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι	ἔλεγόν	οἱ ἐπιχώριον λόγον, τὰ περὶ
[7, 173]	αὐτοί τινα σωτηρίην μηχανώμενοι” ~ταῦτα	ἔλεγον	οἱ Θεσσαλοί. οἱ δὲ Ἕλληνες
[7, 168]	λόγους τοὺς καὶ πρὸς Γέλωνα	ἔλεγον.	οἳ δὲ παραυτίκα μὲν ὑπίσχοντο
[7, 104]	λέγειν τῶν λόγων τοὺς ἀληθεστάτους,	ἔλεγον	τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῃσι. (καίτοι ὡς
[7, 157]	Συρηκούσας, ἐλθόντες αὐτῷ ἐς λόγους	ἔλεγον	τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ
[7, 142]	τεῖχος εἶναι, οἳ δ᾽ αὖ	ἔλεγον	τὰς νέας σημαίνειν τὸν θεόν,
[7, 146]	ἔτι περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον καὶ	ἦγον	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος, τὸ
[7, 83]	στρατιωτέων, κάμηλοί τε καὶ ὑποζύγια	ἦγον.	~ἱππεύει δὲ ταῦτα τὰ ἔθνεα·
[7, 23]	γενέσθαι, προβαίνοντος δὲ τοῦ ἔργου	συνῆγον	αἰεί· κάτω τε δὴ ἐγίνετο
[7, 165]	καὶ Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας καὶ	στρατηγὸν	αὐτῶν Ἀμίλκαν τὸν Ἄννωνος, Καρχηδονίων
[7, 9]	μοι μέχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ	ὀλίγον	ἀπολιπόντι ἐς αὐτὰς Ἀθήνας ἀπικέσθαι
[7, 73]	ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν εἶχον,	ὀλίγον	παραλλάσσοντες. οἱ δὲ Φρύγες, ὡς
[7, 157]	δὲ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος ᾖ	ὀλίγον,	τοῦτο δὲ ἤδη δεινὸν γίνεται
[7, 36]	ἡ αὐτὴ καὶ καλλονή, κατὰ	λόγον	δὲ ἐμβριθέστερα ἦν τὰ λίνεα,
[7, 51]	ἔχει περὶ πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα	λόγον	ἐκτεῖναι. Κῦρος ὁ Καμβύσεω Ἰωνίην
[7, 156]	τὰς Συρηκούσας, Γέλης μὲν ἐπικρατέων	λόγον	ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι
[7, 152]	τὸ ἔπος ἐχέτω ἐς πάντα	λόγον·	ἐπεὶ καὶ ταῦτα λέγεται, ὡς
[7, 113]	τοῦ περ ὀλίγῳ πρότερον τούτων	λόγον	ἐποιεύμην. (ἡ δὲ γῆ αὕτη
[7, 218]	Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων μὲν οὐδένα	λόγον	ἐποιεῦντο, οἳ δὲ κατέβαινον τὸ
[7, 189]	Βορέης δὲ κατὰ τὸν Ἑλλήνων	λόγον	ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην τὴν
[7, 158]	ἐνέκειτο λέγων τοιάδε. ἄνδρες Ἕλληνες,	λόγον	ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον
[7, 137]	ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ τὸν πρότερον	λόγον.	~ἡ δὲ στρατηλασίη ἡ βασιλέος
[7, 95]	Ἰωνικὸν ἐκλήθη κατὰ τὸν αὐτὸν	λόγον	καὶ οἱ δυωδεκαπόλιες Ἴωνες οἱ
[7, 145]	ἀμείνω φρονεόντων καὶ διδόντων σφίσι	λόγον	καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι
[7, 151]	δὲ τούτοισι καὶ τόνδε τὸν	λόγον	λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι ἔτεσι
[7, 96]	γὰρ ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι ἐς ἱστορίης	λόγον,	οὐ παραμέμνημαι. (οὔτε γὰρ ἔθνεος
[7, 13]	δὲ ἐπιλαμψάσης ὀνείρου μὲν τούτου	λόγον	οὐδένα ἐποιέετο, ὁ δὲ Περσέων
[7, 57]	τὰ τοῦ ἔρσενος. τῶν ἀμφοτέρων	λόγον	οὐδένα ποιησάμενος τὸ πρόσω ἐπορεύετο,
[7, 197]	πᾶν ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν οἱ ἐπιχώριον	λόγον,	τὰ περὶ τὸ ἱρὸν τοῦ
[7, 119]	πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τὸν	λόγον.	τὸ γὰρ δεῖπνον τοιόνδε τι
[7, 147]	χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ τὸν	λόγον	τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο, ὡς εἰ
[7, 160]	τὸν τελευταῖόν σφι τόνδε ἐξέφαινε	λόγον.	ὦ ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα
[7, 191]	πυθόμενοι παρὰ τῶν Ἰώνων τὸν	λόγον.	ὡς ἐκ τοῦ χώρου τούτου
[7, 9]	γῆς, οὐκ ἦλθον ἐς τούτου	λόγον	ὥστε μάχεσθαι. (σοὶ δὲ δὴ
[7, 8]	στράτευμα τὸ ἐπὶ τὰς Ἀθήνας,	σύλλογον	ἐπίκητον Περσέων τῶν ἀρίστων ἐποιέετο,
[7, 10]	ἐμοὶ πείθευ. νῦν μὲν τὸν	σύλλογον	τόνδε διάλυσον· αὖτις δέ, ὅταν
[7, 6]	οἱ· (ἔχοντες Ὀνομάκριτον ἄνδρα Ἀθηναῖον,	χρησμολόγον	τε καὶ διαθέτην χρησμῶν τῶν
[7, 23]	καὶ ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι τὸ	ἔργον.	(ἐνθαῦτα λειμών ἐστι, ἵνα σφι
[7, 153]	πρὸς τὰ πυνθάνομαι, κατεργάσασθαι Τηλίνην	ἔργον	τοσοῦτον· τὰ τοιαῦτα γὰρ ἔργα
[7, 129]	Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ	ἔργον,	ὡς ἐμοὶ φαίνεται εἶναι, ἡ
[7, 40]	ἦσαν, ἐνθαῦτα διελέλειπτο, καὶ οὐ	συνέμισγον	οὗτοι βασιλέι. (προηγεῦντο μὲν δὴ
[7, 211]	κατεργασόμενοι. (ὡς δὲ καὶ οὗτοι	συνέμισγον	τοῖσι Ἕλλησι, οὐδὲν πλέον ἐφέροντο
[7, 8]	τε ἡμῖν αἴτιοι ἕξουσι δούλιον	ζυγὸν	οἵ τε ἀναίτιοι. (ὑμεῖς δ᾽
[7, 153]	πόλιν τὴν ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην	ἔφυγον	ἄνδρες Γελῴων στάσι ἑσσωθέντες· (τούτους
[7, 225]	συγχώσαντες, οἳ δὲ περιελθόντες πάντοθεν	περισταδόν.	~Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων τοιούτων
[7, 140]	οὔτε γὰρ ἡ κεφαλὴ μένει	ἔμπεδον	οὔτε τὸ σῶμα, οὔτε πόδες
[7, 208]	προσήλασε ὁ ἱππεὺς πρὸς τὸ	στρατόπεδον,	ἐθηεῖτό τε καὶ κατώρα πᾶν
[7, 43]	ποιησαμένοισι νυκτὸς φόβος ἐς τὸ	στρατόπεδον	ἐνέπεσε. ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο
[7, 181]	ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ ἑωυτῶν	στρατόπεδον,	ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ στρατιῇ
[7, 208]	κατώρα πᾶν μὲν οὒ τὸ	στρατόπεδον·	τοὺς γὰρ ἔσω τεταγμένους τοῦ
[7, 20]	ἐς τὴν Μηδικὴν χώρην ἐσβαλόντες	σχεδὸν	πάντα τὰ ἄνω τῆς Ἀσίης
[7, 100]	πρῴρας ἐς γῆν τρέψαντες πάντες	μετωπηδόν,	καὶ ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας ὡς
[7, 144]	τῶν ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον λάξεσθαι	ὀρχηδὸν	ἕκαστος δέκα δραχμάς· τότε Θεμιστοκλέης
[7, 218]	οἱ βάρβαροι παρῆσαν. (ὡς δὲ	εἶδον	ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν θώματι
[7, 233]	τὴν βασιλέος στρατιήν· ὡς δὲ	εἶδον	κατυπέρτερα τῶν Περσέων γινόμενα τὰ
[7, 194]	διαφυγὼν ἔσεσθαι· ὡς γὰρ σφέας	εἶδον	προσπλέοντας οἱ Ἕλληνες, μαθόντες αὐτῶν
[7, 194]	ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι καί κως	κατεῖδον	τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ τῶν Ἑλλήνων
[7, 140]	ἀκροτάτοις ὀρόφοισι αἷμα μέλαν κέχυται,	προϊδὸν	κακότητος ἀνάγκας. ἀλλ᾽ ἴτον ἐξ
[7, 123]	τε τὴν προειρημένην Θέρμην καὶ	Σίνδον	τε πόλιν καὶ Χαλέστρην ἐπὶ
[7, 107]	Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω, παρεὸν αὐτῷ	ὑπόσπονδον	ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν
[7, 10]	μὴ ἄρα καὶ πρότερον κατ᾽	ὁδόν,	γνόντα ἐπ᾽ οἵους ἄνδρας ἀναγινώσκεις
[7, 58]	καὶ ἡλίου ἀνατολὰς ἐποιέετο τὴν	ὁδὸν	διὰ τῆς Χερσονήσου, ἐν δεξιῇ
[7, 42]	ἤιε ἀναμίξ. ~ἐποιέετο δὲ τὴν	ὁδὸν	ἐκ τῆς Λυδίης ὁ στρατὸς
[7, 128]	τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι τὴν ἄνω	ὁδὸν	ἔμελλε ἐλᾶν διὰ Μακεδόνων τῶν
[7, 112]	παρ᾽ αὐτὰ τὰ τείχεα τὴν	ὁδὸν	ἐποιέετο, ἐκ δεξιῆς χειρὸς τὸ
[7, 110]	Θρηίκων δι᾽ ὧν τῆς χώρης	ὁδὸν	ἐποιέετο τοσάδε, Παῖτοι Κίκονες Βίστονες
[7, 121]	ὁ στρατὸς ἐκ Δορίσκου τὴν	ὁδὸν	ἐποιέετο· τρεῖς μοίρας ὁ Ξέρξης
[7, 128]	Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ εἶναι	ὁδὸν	ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας
[7, 31]	ταύτην ἰὼν ὁ Ξέρξης τὴν	ὁδὸν	εὗρε πλατάνιστον, τὴν κάλλεος εἵνεκα
[7, 163]	Σικελίης τύραννος, ταύτην μὲν τὴν	ὁδὸν	ἠμέλησε, ὁ δὲ ἄλλης εἴχετο.
[7, 57]	~ὡς δὲ διέβησαν πάντες, ἐς	ὁδὸν	ὁρμημένοισι τέρας σφι ἐφάνη μέγα,
[7, 115]	θαλάσσης πεζῇ ἑπομένους. (τὴν δὲ	ὁδὸν	ταύτην, τῇ βασιλεὺς Ξέρξης τὸν
[7, 54]	καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι στορνύντες τὴν	ὁδόν.	(ὡς δ᾽ ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος,
[7, 229]	μέν, πυθόμενον τῶν Περσέων τὴν	περίοδον,	αἰτήσαντά τε τὰ ὅπλα καὶ
[7, 109]	τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ τὴν	περίοδον,	ἰχθυώδης τε καὶ κάρτα ἁλμυρή·
[7, 219]	οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων τὴν	περίοδον.	οὗτοι μὲν ἔτι νυκτὸς ἐσήμηναν,
[7, 223]	Ἕλληνες, ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ	ἔξοδον	ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ μᾶλλον ἢ
[7, 176]	θερμὸν τότε ἐπῆκαν ἐπὶ τὴν	ἔσοδον,	ὡς ἂν χαραδρωθείη ὁ χῶρος,
[7, 223]	ἐς ἀγορῆς κου μάλιστα πληθώρην	πρόσοδον	ἐποιέετο· καὶ γὰρ ἐπέσταλτο ἐξ
[7, 67]	μὲν οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι	Ἀριόμαρδον	τὸν Ἀρτυφίου ἀδελφεόν, Σαράγγαι δὲ
[7, 33]	ταῦτα παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐς	Ἄβυδον.	οἳ δὲ ἐν τούτῳ τὸν
[7, 37]	τῶν Σαρδίων ὁρμᾶτο ἐλῶν ἐς	Ἄβυδον·	(ὁρμημένῳ δέ οἱ ὁ ἥλιος
[7, 58]	πορευόμενος πόλιος τῇ οὔνομα τυγχάνει	ἐὸν	Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων τὸν
[7, 218]	οἱ Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν	ἐὸν	δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν μὲν δὴ
[7, 99]	αὐτήν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω πᾶν	ἐὸν	Δωρικόν, Ἁλικαρνησσέας μὲν Τροιζηνίους, τοὺς
[7, 10]	εὖ βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον εὑρίσκω	ἐόν·	εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι
[7, 183]	(τὸ δὲ ἕρμα σφι κατηγήσατο	ἐὸν	ἐν πόρῳ μάλιστα Πάμμων Σκύριος.
[7, 57]	οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ εὐσύμβλητον	ἐόν·	ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν. εὐσύμβλητον
[7, 26]	ἢ Μαιάνδρου, τῷ οὔνομα τυγχάνει	ἐὸν	Καταρρήκτης, ὃς ἐξ αὐτῆς τῆς
[7, 112]	χειρὸς τὸ Πάγγαιον ὄρος ἀπέργων,	ἐὸν	μέγα τε καὶ ὑψηλόν, ἐν
[7, 209]	Ξέρξης οὐκ εἶχε συμβαλέσθαι τὸ	ἐόν,	ὅτι παρασκευάζοιντο ὡς ἀπολεόμενοί τε
[7, 184]	τῆς Ἀσίης ναυτικὸν ἦν, σύμπαν	ἐὸν	πεντήκοντα μυριάδες καὶ μία, χιλιάδες
[7, 183]	περὶ τὸ ἕρμα τὸ μεταξὺ	ἐὸν	Σκιάθου τε καὶ Μαγνησίης, καλεόμενον
[7, 38]	τὸ σοὶ μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει	ἐὸν	ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ μέγα γενόμενον”
[7, 97]	εἰρέαταί μοι. ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ	ἐστρατήγεον	Ἀριαβίγνης τε ὁ Δαρείου καὶ
[7, 82]	δὴ οὗτοι οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες,	ἐστρατήγεον	δὲ τούτων τε καὶ τοῦ
[7, 121]	τῷ ναυτικῷ· (ταύτης μὲν δὴ	ἐστρατήγεον	Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης, ἑτέρη
[7, 97]	ἀδελφεός, τῆς δὲ ἄλλης στρατιῆς	ἐστρατήγεον	οἱ δύο. τριηκόντεροι δὲ καὶ
[7, 8]	ὅτε Δᾶτίς τε καὶ Ἀρταφρένης	ἐστρατήγεον,	τὰ ἐπίστασθέ κου πάντες. (τούτων
[7, 121]	στρατοῦ τριτημορὶς τὴν μεσόγαιαν, τῆς	ἐστρατήγεον	Τριτανταίχμης τε καὶ Γέργις· ἡ
[7, 144]	μὲν ἐποιήθησαν οὐκ ἐχρήσθησαν, ἐς	δέον	δὲ οὕτω τῇ Ἑλλάδι ἐγένοντο.
[7, 203]	εἴη δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ	θεὸν	εἶναι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν
[7, 148]	πέμψαι θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν	θεὸν	ἐπειρησομένους ὥς σφι μέλλει ἄριστον
[7, 169]	κοινῇ θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν	θεὸν	ἐπειρώτων εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι
[7, 142]	ἔλεγον τὰς νέας σημαίνειν τὸν	θεόν,	καὶ ταύτας παραρτέεσθαι ἐκέλευον τὰ
[7, 142]	ἔλεγον μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι τὸν	θεὸν	τὴν ἀκρόπολιν χρῆσαι περιέσεσθαι. ἡ
[7, 178]	μὲν δὴ Ἕλληνες κατὰ τάχος	ἐβοήθεον	διαταχθέντες, Δελφοὶ δ᾽ ἐν τούτῳ
[7, 203]	ἄν. οἳ δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι	ἐβοήθεον	ἐς τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν
[7, 168]	γὰρ τῶν Ἑλλήνων ὅτι οὐκ	ἐβοήθεον,	ἔφασαν πληρῶσαι μὲν ἑξήκοντα τριήρεας,
[7, 36]	κεφαλάς. ~καὶ οἳ μὲν ταῦτα	ἐποίεον,	τοῖσι προσέκειτο αὕτη ἡ ἄχαρις
[7, 94]	ὅσον μὲν χρόνον ἐν Πελοποννήσῳ	οἴκεον	τὴν νῦν καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ
[7, 89]	δὲ οἱ Φοίνικες τὸ παλαιὸν	οἴκεον,	ὡς αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ τῇ
[7, 173]	σφι ταῦτα συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ	ἐδόκεον	συμβουλεύειν καί σφι εὔνοος ἐφαίνετο
[7, 64]	δὲ ἐόντας Σκύθας Ἀμυργίους Σάκας	ἐκάλεον·	οἱ γὰρ Πέρσαι πάντας τοὺς
[7, 153]	γενόμενοι ἱροφάνται τῶν χθονίων θεῶν	διετέλεον	ἐόντες, Τηλίνεω ἑνός τευ τῶν
[7, 121]	δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ ἐπιτασσόμενον	ἐπετέλεον.	Ξέρξης δὲ ἐκ τῆς Ἀκάνθου,
[7, 212]	ὑστεραίῃ οἱ βάρβαροι οὐδὲν ἄμεινον	ἀέθλεον.	ἅτε γὰρ ὀλίγων ἐόντων, ἐλπίσαντες
[7, 176]	παλαιοῦ τε ἐδέδμητο καὶ τὸ	πλέον	αὐτοῦ ἤδη ὑπὸ χρόνου ἔκειτο·
[7, 187]	τῆς ἡμέρης ἐλάμβανε καὶ μηδὲν	πλέον,	ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽
[7, 211]	οὗτοι συνέμισγον τοῖσι Ἕλλησι, οὐδὲν	πλέον	ἐφέροντο τῆς στρατιῆς τῆς Μηδικῆς
[7, 184]	τῶν πεντηκοντέρων, ποιήσας, ὅ τι	πλέον	ἦν αὐτῶν ἢ ἔλασσον, ἀν᾽
[7, 6]	δή τι πρὸς τούτοισι ἔτι	πλέον	προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες Ὀνομάκριτον ἄνδρα
[7, 16]	κακὸν εἴη διδάσκειν τὴν ψυχὴν	πλέον	τι δίζησθαι αἰεὶ ἔχειν τοῦ
[7, 168]	ἀποθύμιον ποιῆσαι” τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον	πλέον	τι τῶν ἄλλων οἴσεσθαι· τά
[7, 193]	πεμφθέντα, εὖτ᾽ ἐπὶ τὸ κῶας	ἔπλεον	ἐς Αἶαν τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν
[7, 193]	τὴν ἄκρην τῆς Μαγνησίης ἰθέαν	ἔπλεον	ἐς τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ
[7, 193]	κῦμα ἔστρωτο, κατασπάσαντες τὰς νέας	ἔπλεον	παρὰ τὴν ἤπειρον, κάμψαντες δὲ
[7, 184]	τῶν σιταγωγῶν πλοίων καὶ ὅσοι	ἐνέπλεον	τούτοισι. ~τὸ δὲ δὴ ἐκ
[7, 163]	ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ Γέλωνι χρηματισάμενοι	ἀπέπλεον·	Γέλων δὲ πρὸς ταῦτα δείσας
[7, 183]	σφι τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν,	ἐπέπλεον	πάσῃσι τῇσι νηυσί, ἕνδεκα ἡμέρας
[7, 218]	τὸ ὄρος πᾶν ἐὸν δρυῶν	ἐπίπλεον.	ἦν μὲν δὴ νηνεμίη, ψόφου
[7, 188]	μὲν δὴ πρῶται τῶν νεῶν	ὅρμεον	πρὸς γῇ, ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽
[7, 22]	ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου	ὅρμεον	τριήρεες· ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι ὤρυσσον
[7, 15]	ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς	συνεπαινέον	ποιέειν με ταῦτα· νῦν δὲ
[7, 25]	Λευκὴν ἀκτὴν καλεομένην τῆς Θρηίκης	ἀγίνεον,	οἳ δὲ ἐς Τυρόδιζαν τὴν
[7, 218]	ἀπολεόμενοι. οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα	ἐφρόνεον,	οἱ δὲ ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ
[7, 15]	ἐγὼ τὸ παραυτίκα μὲν οὐκ	ἐσωφρόνεον	εἴπας ἐς σὲ μάταια ἔπεα
[7, 14]	μὲν ὡς ἤκουσαν ταῦτα, κεχαρηκότες	προσεκύνεον.	νυκτὸς δὲ γενομένης αὖτις τὠυτὸ
[7, 230]	ἄγγελον πεμφθέντα ἐκ τοῦ στρατοπέδου,	ἐξεὸν	αὐτῷ καταλαβεῖν τὴν μάχην γινομένην
[7, 229]	λέγεται Εὔρυτόν τε καὶ Ἀριστόδημον,	παρεὸν	αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι
[7, 107]	Ἀθηναίων καὶ Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω,	παρεὸν	αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι
[7, 24]	δύναμιν ἀποδείκνυσθαι καὶ μνημόσυνα λιπέσθαι·	παρεὸν	γὰρ μηδένα πόνον λαβόντας τὸν
[7, 164]	χρημάτων τῶν οἱ Γέλων ἐπετράπετο,	παρεὸν	κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ
[7, 29]	ταῦτα ποιεῦντι οὔτε ἐς τὸ	παρεὸν	οὔτε ἐς χρόνον μεταμελήσει” ~ταῦτα
[7, 229]	νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι ἄλλοισι,	παρεόν	σφι τούτων τὰ ἕτερα ποιέειν
[7, 236]	Πέρσῃσι ἐς μάχην, οὐδὲν τὸ	παρεὸν	τρῶμα ἀκεῦνται” ~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε.
[7, 23]	ἐς τοὺς ἀνωτάτω· οὗτοι δὲ	ἐξεφόρεόν	τε καὶ ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν
[7, 17]	παραυτίκα νῦν καταπροΐξεαι ἀποτρέπων τὸ	χρεὸν	γενέσθαι. Ξέρξην δὲ τὰ δεῖ
[7, 6]	τόν τε Ἑλλήσποντον ὡς ζευχθῆναι	χρεὸν	εἴη ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν
[7, 160]	θέλω. καὶ ἢ τούτοισι ὑμέας	χρεόν	ἐστι ἀρέσκεσθαι ἢ ἀπιέναι συμμάχων
[7, 13]	ἔπεα ἐς ἄνδρα πρεσβύτερον ἢ	χρεόν·	νῦν μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι τῇ
[7, 225]	γὰρ τὸ στεινὸν τῆς ὁδοῦ	ἀνεχώρεον	ὀπίσω, καὶ παραμειψάμενοι τὸ τεῖχος
[7, 54]	φιάλην ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ	χρύσεον	κρητῆρα καὶ Περσικὸν ξίφος, τὸν
[7, 16]	σήν, οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη	μαθητέον	ἔσται. εἰ γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει
[7, 168]	τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ	τιμωρητέον	εἴη ἐς τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο
[7, 22]	παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽	ἐφοίτεον·	ὤρυσσον δὲ καὶ οἱ περὶ
[7, 15]	τετραμμένῳ γὰρ δὴ καὶ μετεγνωκότι	ἐπιφοιτέον	ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον
[7, 67]	ἡγεμόνα παρεχόμενοι Ἀριόμαρδον τὸν Ἀρτυφίου	ἀδελφεόν,	Σαράγγαι δὲ εἵματα μὲν βεβαμμένα
[7, 193]	δεύτερον ἐλθόντες περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἐναυλόχεον,	Ποσειδέωνος σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου
[7, 60]	ὀμφαλόν· (ταύτην δὲ ποιήσαντες ἄλλους	ἐσεβίβαζον	ἐς τὸ περιοικοδομημένον, μέχρι οὗ
[7, 2]	δὲ μητρὸς οὐ τῆς αὐτῆς	ἐστασίαζον,	(ὁ μὲν Ἀρτοβαζάνης κατότι πρεσβύτατός
[7, 125]	κοτὲ ἦν τῶν ἄλλων τὸ	ἀναγκάζον	ἀπεχομένους τοὺς λέοντας τῇσι καμήλοισι
[7, 37]	προφαίνειν τὸ φάσμα. (οἱ δὲ	ἔφραζον	ὡς Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς
[7, 235]	παρ᾽ ἡμῖν σοφώτατος γενόμενος κέρδος	μέζον	ἂν ἔφη εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ
[7, 21]	νέας παρείχοντο, οἳ δὲ ἐς	πεζὸν	ἐτετάχατο, τοῖσι δὲ ἵππος προσετέτακτο,
[7, 141]	γ᾽ ἱπποσύνην τε μένειν καὶ	πεζὸν	ἰόντα πολλὸν ἀπ᾽ ἠπείρου στρατὸν
[7, 100]	τε ἑκάστας ὁμοίως καὶ τὸν	πεζὸν	καὶ ἀπογραφόμενος. (τὰς δὲ νέας
[7, 44]	τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ τὸν	πεζὸν	καὶ τὰς νέας, θηεύμενος δὲ
[7, 128]	ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν	πεζὸν	στρατόν. ἐπεὶ δὲ ἀπίκετο καὶ
[7, 146]	περιάγοντας ἐπιδείκνυσθαι πάντα τε τὸν	πεζὸν	στρατὸν καὶ τὴν ἵππον, ἐπεὰν
[7, 121]	ὁ Ξέρξης δασάμενος πάντα τὸν	πεζὸν	στρατόν, μίαν αὐτέων ἔταξε παρὰ
[7, 173]	ἐς Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν	πεζὸν	στρατὸν φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν. ὡς
[7, 96]	πᾶσι καὶ τοῖσι ἐς τὸν	πεζὸν	τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι ἐπιχώριοι
[7, 81]	ἔθνεα καὶ τεταγμένα ἐς τὸν	πεζόν.	τούτου ὦν τοῦ στρατοῦ ἦρχον
[7, 125]	ἀνθρώπου, οἳ δὲ τὰς καμήλους	ἐκεράιζον	μούνας. θωμάζω δὲ τὸ αἴτιον,
[7, 223]	ἡγεμόνες τῶν τελέων ἔχοντες μάστιγας	ἐρράπιζον	πάντα ἄνδρα, αἰεὶ ἐς τὸ
[7, 168]	τι ἀποθύμιον ποιῆσαι” τοιαῦτα λέγοντες	ἤλπιζον	πλέον τι τῶν ἄλλων οἴσεσθαι·
[7, 8]	ἐπείτε παρέλαβον τὸν θρόνον τοῦτον,	ἐφρόντιζον	ὅκως μὴ λείψομαι τῶν πρότερον
[7, 233]	δὲ πλεῦνας αὐτῶν κελεύσαντος Ξέρξεω	ἔστιζον	στίγματα βασιλήια, ἀρξάμενοι ἀπὸ τοῦ
[7, 121]	δὲ παρείχετο Σμερδομένεά τε καὶ	Μεγάβυζον.	~ὁ μέν νυν ναυτικὸς στρατὸς
[7, 107]	βασιλεὺς Ξέρξης ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα	ἀγαθὸν	εἰ μὴ Βόγην μοῦνον τὸν
[7, 53]	ἔχωμεν· ξυνὸν γὰρ πᾶσι τοῦτο	ἀγαθὸν	σπεύδεται. (τῶνδε δὲ εἵνεκα προαγορεύω
[7, 52]	τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ θυμὸν ἔχων	ἀγαθὸν	σῶζε οἶκόν τε τὸν ἐμὸν
[7, 189]	τῆς Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι ὡς	ἔμαθον	αὐξόμενον τὸν χειμῶνα ἢ καὶ
[7, 218]	ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον.	~ἔμαθον	δὲ σφέας οἱ Φωκέες ὧδε
[7, 188]	(ὅσοι μέν νυν αὐτῶν αὐξόμενον	ἔμαθον	τὸν ἄνεμον καὶ τοῖσι οὕτω
[7, 35]	ἠδίκησας οὐδὲν πρὸς ἐκείνου ἄδικον	παθόν.	καὶ βασιλεὺς μὲν Ξέρξης διαβήσεταί
[7, 139]	ἀπέθανον γενναίως. (ἢ ταῦτα ἂν	ἔπαθον,	ἢ πρὸ τοῦ ὁρῶντες ἂν
[7, 173]	δὲ μοι, ἀρρωδίη ἦν τὸ	πεῖθον,	ὡς ἐπύθοντο καὶ ἄλλην ἐοῦσαν
[7, 216]	καὶ κατὰ Μελαμπύγου τε καλεόμενον	λίθον	καὶ κατὰ Κερκώπων ἕδρας, τῇ
[7, 176]	τὸ τεῖχος δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ	ἦλθον	ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν τὴν
[7, 146]	τὸ ἐνθεῦτεν πυθόμενος ἐπ᾽ οἷσι	ἦλθον,	ἐκέλευε σφέας τοὺς δορυφόρους περιάγοντας
[7, 9]	ἐλάσαντος μέχρι Μακεδονίης γῆς, οὐκ	ἦλθον	ἐς τούτου λόγον ὥστε μάχεσθαι.
[7, 136]	Σοῦσα καὶ βασιλέι ἐς ὄψιν	ἦλθον,	πρῶτα μὲν τῶν δορυφόρων κελευόντων
[7, 220]	ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν ἐς τὴν	ἦλθον	φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ μᾶλλον
[7, 29]	εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε	ἐξῆλθον	τὴν Περσίδα χώρην, οὐδενὶ ἀνδρὶ
[7, 115]	Ἑλλάδα παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο ἐς	Ἄκανθον,	ἅμα ἀγόμενος τούτων ἕκαστον τῶν
[7, 116]	~ὡς δὲ ἄρα ἐς τὴν	Ἄκανθον	ἀπίκετο, ξεινίην τε ὁ Ξέρξης
[7, 122]	παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν	Ὄλυνθον.	~ἡ μέν νυν χώρη αὕτη
[7, 143]	τὸ χρηστήριον συλλαμβάνοντι κατὰ τὸ	ὀρθόν,	ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Ἀθηναίους· παρασκευάζεσθαι
[7, 11]	τοῦτό σε ῥύσεται μηδένα ἄξιον	μισθὸν	λαβεῖν ἐπέων ματαίων. καί τοι
[7, 94]	πρὶν ἢ Δαναόν τε καὶ	Ξοῦθον	ἀπικέσθαι ἐς Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες
[7, 50]	πᾶν τὸ λεγόμενον μὴ τὸ	βέβαιον	ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι ὀφείλεις ἐν αὐτοῖσι
[7, 50]	ἄνθρωπον ἐόντα κῶς χρὴ τὸ	βέβαιον;	δοκέω μὲν οὐδαμῶς. τοῖσι τοίνυν
[7, 112]	ἐποιέετο, ἐκ δεξιῆς χειρὸς τὸ	Πάγγαιον	ὄρος ἀπέργων, ἐὸν μέγα τε
[7, 113]	γῆ αὕτη ἡ περὶ τὸ	Πάγγαιον	ὄρος καλέεται Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ
[7, 115]	ἐθνέων καὶ τῶν περὶ τὸ	Πάγγαιον	ὄρος οἰκεόντων, ὁμοίως καὶ τῶν
[7, 113]	μάλιστα Σάτραι. ~ὑπεροικέοντας δὲ τὸ	Πάγγαιον	πρὸς βορέω ἀνέμου Παίονας Δόβηράς
[7, 55]	κατὰ δὲ τὴν πρὸς τὸ	Αἰγαῖον	τὰ ὑποζύγια καὶ ἡ θεραπηίη.
[7, 3]	(οὔκων οὔτε οἰκὸς εἴη οὔτε	δίκαιον	ἄλλον τινὰ τὸ γέρας ἔχειν
[7, 148]	συμμαχίης. καίτοι κατά γε τὸ	δίκαιον	γίνεσθαι τὴν ἡγεμονίην ἑωυτῶν· ἀλλ᾽
[7, 10]	αὐτοῖσι ἔνεστι δεινόν, ἐμὲ σοὶ	δίκαιον	ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν
[7, 235]	μὲν δὴ συμβουλεύεαί μοι προθύμως,	δίκαιόν	με σοί ἐστι φράζειν τὸ
[7, 137]	ἐπαύσατο πρὶν ἢ ἐξῆλθε, τὸ	δίκαιον	οὕτω ἔφερε· τὸ δὲ συμπεσεῖν
[7, 129]	δὲ Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ τὸ	παλαιὸν	εἶναι λίμνην, ὥστε γε συγκεκληιμένην
[7, 51]	θυμὸν ὦν βάλευ καὶ τὸ	παλαιὸν	ἔπος ὡς εὖ εἴρηται, τὸ
[7, 59]	ὁ δὲ χῶρος οὗτος τὸ	παλαιὸν	ἦν Κικόνων. (ἐς τοῦτον τὸν
[7, 129]	ἄλλους εἶναι ποιέει. τὸ δὲ	παλαιὸν	λέγεται, οὐκ ἐόντος κω τοῦ
[7, 89]	(οὗτοι δὲ οἱ Φοίνικες τὸ	παλαιὸν	οἴκεον, ὡς αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ
[7, 176]	τὰς ἐσβολάς, καὶ τό γε	παλαιὸν	πύλαι ἐπῆσαν. (ἔδειμαν δὲ Φωκέες
[7, 91]	μαχαίρῃσι πεποιημένα. οὗτοι δὲ τὸ	παλαιὸν	Ὑπαχαιοὶ ἐκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Κίλικος
[7, 148]	φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν	προβόλαιον	ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο καὶ κεφαλὴν
[7, 123]	ἤδη ἐς αὐτόν τε τὸν	Θερμαῖον	κόλπον ἐγίνετο τῷ ναυτικῷ στρατῷ
[7, 122]	παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς τὸν	Θερμαῖον	κόλπον, κάμπτων δὲ Ἄμπελον τὴν
[7, 6]	προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες Ὀνομάκριτον ἄνδρα	Ἀθηναῖον,	χρησμολόγον τε καὶ διαθέτην χρησμῶν
[7, 40]	τῆς Μηδικῆς τῷ οὔνομα ἐστὶ	Νήσαιον·	τοὺς ὦν δὴ ἵππους τοὺς
[7, 28]	~θωμάσας δὲ τῶν ἐπέων τὸ	τελευταῖον	Ξέρξης αὐτὸς δεύτερα εἴρετο Πύθιον
[7, 160]	τοὺς λόγους τοῦ Συάγρου, τὸν	τελευταῖόν	σφι τόνδε ἐξέφαινε λόγον. ὦ
[7, 176]	(τὸ μέν νυν τεῖχος τὸ	ἀρχαῖον	ἐκ παλαιοῦ τε ἐδέδμητο καὶ
[7, 184]	διηκοσιέων καὶ χιλιέων, τὸν μὲν	ἀρχαῖον	ἑκάστων τῶν ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον
[7, 154]	Συρηκοσίων δὲ ἦν Καμάρινα τὸ	ἀρχαῖον.	~ὡς δὲ καὶ Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα
[7, 154]	δὲ τοῦ Παντάρεος τελευτήσαντος τὸν	βίον,	ὃς ἐτυράννευσε μὲν Γέλης ἑπτὰ
[7, 46]	μακρὸν δοκέειν εἶναι ποιεῦσι τὸν	βίον.	(οὕτω ὁ μὲν θάνατος μοχθηρῆς
[7, 104]	πεποιήκασι, πατὴρ δὲ σὸς ὑποδεξάμενος	βίον	τέ μοι καὶ οἶκον ἔδωκε.
[7, 22]	ὅρμητο ποιέειν· εἰσὶ δὲ αἵδε,	Δῖον	Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον Θύσσος Κλεωναί. ~πόλιες
[7, 22]	καὶ ἰσθμὸς ὡς δυώδεκα σταδίων·	πεδίον	δὲ τοῦτο καὶ κολωνοὶ οὐ
[7, 59]	τῆς Θρηίκης αἰγιαλός τε καὶ	πεδίον	μέγα, διὰ δὲ αὐτοῦ ῥέει
[7, 40]	καλέονται ἵπποι ἐπὶ τοῦδε· ἔστι	πεδίον	μέγα τῆς Μηδικῆς τῷ οὔνομα
[7, 40]	ἵππους τοὺς μεγάλους φέρει τὸ	πεδίον	τοῦτο. (ὄπισθε δὲ τούτων τῶν
[7, 129]	οἳ μέν νυν ἐς τὸ	πεδίον	τοῦτο συλλεγόμενοι ἐκ τῶν ὀρέων
[7, 149]	δύο τῶν σφετέρων ὁμόψηφον τὸν	Ἀργεῖον	εἶναι κωλύειν οὐδέν. (οὕτω δὴ
[7, 137]	ἀνδρῶν, δῆλον ὦν μοι ὅτι	θεῖον	ἐγένετο τὸ πρῆγμα ἐκ τῆς
[7, 16]	συνεχέως, φαίην ἂν καὶ αὐτὸς	θεῖον	εἶναι. (εἰ δέ τοι οὕτω
[7, 173]	ἐς Θεσσαλίην φέρει παρὰ ποταμὸν	Πηνειόν,	μεταξὺ δὲ Ὀλύμπου τε ὄρεος
[7, 43]	μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν καὶ	Ὀφρύνειον	καὶ Δάρδανον, ἥ περ δὴ
[7, 4]	ὑστέρῳ ἔτεϊ παρασκευαζόμενον συνήνεικε αὐτὸν	Δαρεῖον,	βασιλεύσαντα τὰ πάντα ἕξ τε
[7, 27]	ἐστὶ ὅς τοι τὸν πατέρα	Δαρεῖον	ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ
[7, 8]	νυν καὶ πατέρα τὸν ἐμὸν	Δαρεῖον	ἰθύοντα στρατεύεσθαι ἐπὶ τοὺς ἄνδρας
[7, 194]	εἴη, ἔλυσε. (βασιλέα μὲν δὴ	Δαρεῖον	οὕτω διαφυγὼν μὴ ἀπολέσθαι περιῆν,
[7, 1]	ἐν Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα	Δαρεῖον	τὸν Ὑστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως
[7, 59]	καὶ Ζώνη, τελευτᾷ δὲ αὐτοῦ	Σέρρειον	ἄκρη ὀνομαστή. ὁ δὲ χῶρος
[7, 42]	ταύτης διὰ Θήβης πεδίου ἐπορεύετο,	Ἀδραμύττειόν	τε πόλιν καὶ Ἄντανδρον τὴν
[7, 228]	κλεινοῖο Μεγιστία, ὅν ποτε Μῆδοι	Σπερχειὸν	ποταμὸν κτεῖναν ἀμειψάμενοι, μάντιος, ὃς
[7, 194]	ἁμαρτημάτων πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν	βασιλήιον·	εὑρὼν δὲ τοῦτο ὁ Δαρεῖος,
[7, 16]	οἷα οὐκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν	βασιλήιον	θρόνον ἵζεσθαι, τέλος ὡς ἠναγκάζετο
[7, 17]	ἐσθῆτα καὶ ἱξόμενος ἐς τὸν	βασιλήιον	θρόνον ὡς μετὰ ταῦτα κοῖτον
[7, 59]	ἐν τῷ τεῖχός τε ἐδέδμητο	βασιλήιον	τοῦτο τὸ δὴ Δορίσκος κέκληται,
[7, 41]	ῥοιὰς εἶχον χρυσέας καὶ πέριξ	συνεκλήιον	τοὺς ἄλλους, οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι
[7, 128]	τι ἐθέλοι τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε	σημήιον	καὶ τοῖσι ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν
[7, 197]	ἔχουσι. λήιτον δὲ καλέουσι τὸ	πρυτανήιον	οἱ Ἀχαιοί. ἢν δὲ ἐσέλθῃ,
[7, 197]	ἢν ἁλίσκωνται ἐστέλλοντο ἐς τὸ	πρυτανήιον·	ὡς θύεταί τε ἐξηγέοντο στέμμασι
[7, 111]	ἄκροι. (οὗτοι οἱ Διονύσου τὸ	μαντήιον	εἰσὶ ἐκτημένοι· τὸ δὲ μαντήιον
[7, 142]	ἄλλαι πολλαὶ γίνονται διζημένων τὸ	μαντήιον	καὶ αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν
[7, 178]	συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ δεξάμενοι τὸ	μαντήιον	πρῶτα μὲν Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι
[7, 111]	μαντήιον εἰσὶ ἐκτημένοι· τὸ δὲ	μαντήιον	τοῦτο ἔστι μὲν ἐπὶ τῶν
[7, 28]	τελευταῖον Ξέρξης αὐτὸς δεύτερα εἴρετο	Πύθιον	ὁκόσα οἱ εἴη χρήματα. ὁ
[7, 10]	πατὴρ σὸς ζεύξας Βόσπορον τὸν	Θρηίκιον,	γεφυρώσας δὲ ποταμὸν Ἴστρον διέβη
[7, 132]	(ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον	ὅρκιον	οἱ τῷ βαρβάρῳ πόλεμον ἀειράμενοι·
[7, 132]	βαρβάρῳ πόλεμον ἀειράμενοι· τὸ δὲ	ὅρκιον	ὧδε εἶχε, ὅσοι τῷ Πέρσῃ
[7, 132]	Δελφοῖσι θεῷ. τὸ μὲν δὴ	ὅρκιον	ὧδε εἶχε τοῖσι Ἕλλησι. ~ἐς
[7, 54]	τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον τὸν	ἥλιον	ἐθέλοντες ἰδέσθαι ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε
[7, 37]	θεὸς ἔκλειψιν τῶν πολίων, λέγοντες	ἥλιον	εἶναι Ἑλλήνων προδέκτορα, σελήνην δὲ
[7, 54]	τὴν θάλασσαν εὔχετο πρὸς τὸν	ἥλιον	μηδεμίαν οἱ συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι,
[7, 226]	εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν	ἥλιον	ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς
[7, 226]	βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα, τὸν	ἥλιον	ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀιστῶν
[7, 129]	τὴν ἠῶ ἔχοντα τό τε	Πήλιον	ὄρος καὶ ἡ Ὄσσα ἀποκληίει
[7, 161]	ἐποποιὸς ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐς	Ἴλιον	ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι
[7, 20]	τὰ λεγόμενα τὸν Ἀτρειδέων ἐς	Ἴλιον,	μήτε τὸν Μυσῶν τε καὶ
[7, 8]	οἵ τε ἡμῖν αἴτιοι ἕξουσι	δούλιον	ζυγὸν οἵ τε ἀναίτιοι. (ὑμεῖς
[7, 168]	ἠθελήσαμέν τοι ἐναντιοῦσθαι οὐδέ τι	ἀποθύμιον	ποιῆσαι” τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον πλέον
[7, 103]	γε μὲν οὐ πολλὸν ἀλλὰ	σπάνιον·	εἰσὶ γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν
[7, 166]	τὸν Πέρσην. τὸν δὲ Ἀμίλκαν	Καρχηδόνιον	ἐόντα πρὸς πατρός, μητρόθεν δὲ
[7, 166]	καὶ Θήρωνα νικᾶν Ἀμίλκαν τὸν	Καρχηδόνιον	καὶ ἐν Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας
[7, 10]	φημὶ τῶν αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων	Μαρδόνιον,	μέγα τι κακὸν ἐξεργασάμενον Πέρσας,
[7, 20]	κατεστρέψαντο πάντας καὶ ἐπὶ τὸν	Ἰόνιον	πόντον κατέβησαν, μέχρι τε Πηνειοῦ
[7, 227]	τοιουτότροπα ἔπεα φασὶ Διηνέκεα τὸν	Λακεδαιμόνιον	λιπέσθαι μνημόσυνα· μετὰ δὲ τοῦτον
[7, 11]	ἀδελφεός· τοῦτό σε ῥύσεται μηδένα	ἄξιον	μισθὸν λαβεῖν ἐπέων ματαίων. καί
[7, 124]	δὴ ναυτικὸς στρατὸς αὐτοῦ περὶ	Ἄξιον	ποταμὸν καὶ πόλιν Θέρμην καὶ
[7, 123]	πόλιν καὶ Χαλέστρην ἐπὶ τὸν	Ἄξιον	ποταμόν, ὃς οὐρίζει χώρην τὴν
[7, 103]	δέ γε δίζημαι εἴκοσι εἶναι	ἀντάξιον,	καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ᾽ ἂν
[7, 61]	πρὸς δὲ ἐγχειρίδια παρὰ τὸν	δεξιὸν	μηρὸν παραιωρεύμενα ἐκ τῆς ζώνης.
[7, 180]	τῆς πρῴρης τῆς νεὸς ἔσφαξαν,	διαδέξιον	ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν Ἑλλήνων
[7, 140]	ἀπολεῖ πυργώματα κοὐ τὸ σὸν	οἶον,	πολλοὺς δ᾽ ἀθανάτων νηοὺς μαλερῷ
[7, 16]	ἄρα μή ἐστι τοῦτο τοιοῦτο	οἷον	ἐγὼ διαιρέω, ἀλλά τι τοῦ
[7, 103]	ἀκούσας Ξέρξης γελάσας ἔφη Δημάρητε,	οἷον	ἐφθέγξαο ἔπος, ἄνδρας χιλίους στρατιῇ
[7, 10]	οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι, ἀλλ᾽	οἷον	κοτὲ ἡμέας ὀλίγου ἐδέησε καταλαβεῖν
[7, 103]	πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν ἐστι τοιοῦτον	οἷον	σὺ διαιρέεις, σέ γε τὸν
[7, 165]	ἦν Κυδίππη. οὕτω δὴ οὐκ	οἷόν	τε γενόμενον βοηθέειν τὸν Γέλωνα
[7, 8]	οὐδὲν ἀνθρώπων ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν	οἷόν	τε ἔσται ἐλθεῖν ἐς μάχην,
[7, 235]	προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο ἔσεσθαι	οἷόν	τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν
[7, 21]	ἔθνος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης;	κοῖον	δὲ πινόμενόν μιν ὕδωρ οὐκ
[7, 101]	μέντοι καὶ τὸ ἀπὸ σεῦ,	ὁκοῖόν	τι λέγεις περὶ αὐτῶν, πυθέσθαι”
[7, 141]	τάδε. (οὐ δύναται Παλλὰς Δί᾽	Ὀλύμπιον	ἐξιλάσασθαι λισσομένη πολλοῖσι λόγοις καὶ
[7, 125]	ἐπιτίθεσθαι, τὸ μήτε πρότερον ὀπώπεσαν	θηρίον	μήτ᾽ ἐπεπειρέατο αὐτοῦ. ~εἰσὶ δὲ
[7, 23]	σφι ἀγορή τε ἐγίνετο καὶ	πρητήριον·	σῖτος δέ σφι πολλὸς ἐφοίτα
[7, 144]	(ἔδοξέ τέ σφι μετὰ τὸ	χρηστήριον	βουλευομένοισι ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 179]	~Δελφοὶ μὲν δὴ κατὰ τὸ	χρηστήριον	ἔτι καὶ νῦν τοὺς ἀνέμους
[7, 76]	τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος ἐστὶ	χρηστήριον.	~Καβηλέες δὲ οἱ Μηίονες, Λασόνιοι
[7, 143]	πολεμίους τῷ θεῷ εἰρῆσθαι τὸ	χρηστήριον	συλλαμβάνοντι κατὰ τὸ ὀρθόν, ἀλλ᾽
[7, 239]	καὶ οὕτω δὴ ἐς τὸ	χρηστήριον	τὸ ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα
[7, 149]	σπονδὰς γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ	χρηστήριον	φοβεόμενοι, ἵνα δή σφι οἱ
[7, 148]	τὸ Ἄργος, ἐπελθεῖν ἐπὶ τὸ	βουλευτήριον	καὶ λέγειν τὰ ἐντεταλμένα. (τοὺς
[7, 23]	καὶ ἐν ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ	μόριον	ὅσον αὐτοῖσι ἐπέβαλλε, ὤρυσσον τὸ
[7, 214]	ἐπὶ Ὀνήτῃ τε καὶ Κορυδαλλῷ	ἀργύριον	ἀλλ᾽ ἐπὶ Ἐπιάλτῃ τῷ Τρηχινίῳ,
[7, 213]	Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν Πυλαίην συλλεγομένων	ἀργύριον	ἐπεκηρύχθη. χρόνῳ δὲ ὕστερον, κατῆλθε
[7, 221]	οὕτω ἀκόσμως οἴχεσθαι τοὺς οἰχομένους.	~μαρτύριον	δέ μοι καὶ τόδε οὐκ
[7, 153]	προγόνων κτησαμένου τρόπῳ τοιῷδε. ἐς	Μακτώριον	πόλιν τὴν ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην
[7, 9]	πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον	χωρίον	καὶ λειότατον, ἐς τοῦτο κατιόντες
[7, 89]	τῆς δὲ Συρίης τοῦτο τὸ	χωρίον	καὶ τὸ μέχρι Αἰγύπτου πᾶν
[7, 123]	ἔχουσι τὸ παρὰ θάλασσαν στεινὸν	χωρίον	πόλιες Ἴχναι τε καὶ Πέλλα.
[7, 197]	τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν οἱ	ἐπιχώριον	λόγον, τὰ περὶ τὸ ἱρὸν
[7, 48]	καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται	πολλαπλήσιον	ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου, ἢ τὸ
[7, 103]	κείνων βασιλέα πρέπει πρὸς τὸ	διπλήσιον	ἀντιτάσσεσθαι κατὰ νόμους τοὺς ὑμετέρους.
[7, 23]	ἄνω στόμα τῆς διώρυχος ποιεῦντες	διπλήσιον	ἢ ὅσον ἔδεε αὐτὴν τὴν
[7, 23]	οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος πόνον	διπλήσιον	παρεῖχον· ἅτε γὰρ τοῦ τε
[7, 176]	στεινοῦ τῆς Εὐβοίης ἤδη τὸ	Ἀρτεμίσιον	δέκεται αἰγιαλός, ἐν δὲ Ἀρτέμιδος
[7, 176]	οὕτω ἔχουσι. ~τοῦτο μὲν τὸ	Ἀρτεμίσιον·	ἐκ τοῦ πελάγεος τοῦ Θρηικίου
[7, 192]	ταχίστην ὀπίσω ἠπείγοντο ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον,	ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς σφι ἀντιξόους
[7, 193]	τὸ δεύτερον ἐλθόντες περὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἐναυλόχεον, Ποσειδέωνος σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ
[7, 195]	μιῇ τῇ περιγενομένῃ καταπλέων ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον	ἥλω. τούτους οἱ Ἕλληνες ἐξιστορήσαντες
[7, 177]	ἄλλοι δὲ κατὰ θάλασσαν ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον.	~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες κατὰ
[7, 175]	πλέειν γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος ἐπὶ	Ἀρτεμίσιον.	ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε ἀλλήλων
[7, 166]	ἐόντα πρὸς πατρός, μητρόθεν δὲ	Συρηκόσιον,	βασιλεύσαντά τε κατ᾽ ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων,
[7, 214]	ὄρος κατὰ τὴν ἀτραπόν, τοῦτον	αἴτιον	γράφω. ~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ ἤρεσε
[7, 125]	ἐκεράιζον μούνας. θωμάζω δὲ τὸ	αἴτιον,	ὅ τι κοτὲ ἦν τῶν
[7, 156]	δῆμον τῶν Μεγαρέων οὐκ ἐόντα	μεταίτιον	τοῦ πολέμου τούτου οὐδὲ προσδεκόμενον
[7, 43]	ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων	Ροίτιον	πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον,
[7, 239]	λαμφθείη· ὁ δὲ μηχανᾶται τοιάδε·	δελτίον	δίπτυχον λαβὼν τὸν κηρὸν αὐτοῦ
[7, 239]	γράμματα, ἵνα φερόμενον κεινὸν τὸ	δελτίον	μηδὲν πρῆγμα παρέχοι πρὸς τῶν
[7, 22]	τῆς Ἀκανθίων ἐπὶ θάλασσαν τὴν	ἀντίον	Τορώνης. (ἐν δὲ τῷ ἰσθμῷ
[7, 55]	νέες ἅμα ἀνήγοντο ἐς τὴν	ἀπεναντίον.	ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ ὕστατον
[7, 34]	στάδιοι ἐξ Ἀβύδου ἐς τὴν	ἀπαντίον.	καὶ δὴ ἐζευγμένου τοῦ πόρου
[7, 33]	παχέα ἐς θάλασσαν κατήκουσα Ἀβύδῳ	καταντίον·	ἔνθα μετὰ ταῦτα, χρόνῳ ὕστερον
[7, 56]	διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα εἰπεῖν	Ἑλλησπόντιον	ὦ Ζεῦ, τί δὴ ἀνδρὶ
[7, 16]	δὲ καταπαυούσης καὶ λεγούσης ὡς	κακὸν	εἴη διδάσκειν τὴν ψυχὴν πλέον
[7, 18]	τῇ ἡλικίῃ εἴκειν, ἐπιστάμενος ὡς	κακὸν	εἴη τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος
[7, 203]	θνητὸν οὐδένα οὐδὲ ἔσεσθαι τῷ	κακὸν	ἐξ ἀρχῆς γινομένῳ οὐ συνεμίχθη,
[7, 10]	τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον, μέγα τι	κακὸν	ἐξεργασάμενον Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν τε
[7, 156]	τοῦ πολέμου τούτου οὐδὲ προσδεκόμενον	κακὸν	οὐδὲν πείσεσθαι, ἀγαγὼν καὶ τούτους
[7, 22]	τε καὶ ὀνομαστόν, ἐς θάλασσαν	κατῆκον,	οἰκημένον ὑπὸ ἀνθρώπων. τῇ δὲ
[7, 42]	ὁ στρατὸς ἐπί τε ποταμὸν	Κάικον	καὶ γῆν τὴν Μυσίην, ἀπὸ
[7, 95]	ὡπλισμένοι ὡς Ἕλληνες, καὶ τοῦτο	Πελασγικὸν	ἔθνος; ὕστερον δὲ Ἰωνικὸν ἐκλήθη
[7, 194]	δικαστέων. ὁ Σανδώκης ἐπὶ χρήμασι	ἄδικον	δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος ὦν αὐτοῦ,
[7, 35]	μιν ἠδίκησας οὐδὲν πρὸς ἐκείνου	ἄδικον	παθόν. καὶ βασιλεὺς μὲν Ξέρξης
[7, 185]	Ἐορδοὶ καὶ Βοττιαῖοι καὶ τὸ	Χαλκιδικὸν	γένος καὶ Βρύγοι καὶ Πίερες
[7, 20]	τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι, μήτε τὸν	Σκυθικόν,	ὅτε Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες ἐς
[7, 170]	πολιορκέειν ἐπ᾽ ἔτεα πέντε πόλιν	Καμικόν,	τὴν κατ᾽ ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι ἐνέμοντο·
[7, 89]	εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον τὸν	Ἑλληνικόν,	ἐνδεδυκότες δὲ θώρηκας λινέους, ἀσπίδας
[7, 145]	κως ἕν τε γένοιτο τὸ	Ἑλληνικὸν	καὶ εἰ συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν
[7, 139]	Ἑλλάδα περιεῖναι ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ	Ἑλληνικὸν	πᾶν τὸ λοιπόν, ὅσον μὴ
[7, 48]	κατὰ πλῆθος ἐστὶ καὶ τὸ	Ἑλληνικὸν	στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ
[7, 131]	τὸ γὰρ δὴ ὄρος τὸ	Μακεδονικὸν	ἔκειρε τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα
[7, 95]	τοῦτο Πελασγικὸν ἔθνος; ὕστερον δὲ	Ἰωνικὸν	ἐκλήθη κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον
[7, 235]	ἄλλης Ἑλλάδος ἀσθενὲς ἤδη τὸ	Λακωνικὸν	μοῦνον λείπεται. (ἢν δὲ ταῦτα
[7, 104]	ὑποδεξάμενος βίον τέ μοι καὶ	οἶκον	ἔδωκε. οὔκων οἰκός ἐστι ἄνδρα
[7, 224]	ἐκδιδοὺς τὴν θυγατέρα Δαρείῳ τὸν	οἶκον	πάντα τὸν ἑωυτοῦ ἐπέδωκε, ὡς
[7, 52]	ἀλλὰ θυμὸν ἔχων ἀγαθὸν σῶζε	οἶκόν	τε τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα
[7, 194]	ἀγαθὰ τῶν ἁμαρτημάτων πεποιημένα ἐς	οἶκον	τὸν βασιλήιον· εὑρὼν δὲ τοῦτο
[7, 87]	ἐτετάχατο, ἵνα μὴ φοβέοιτο τὸ	ἱππικόν.	~Ἵππαρχοι δὲ ἦσαν Ἁρμαμίθρης τε
[7, 99]	τὸ ἔθνος ἀποφαίνω πᾶν ἐὸν	Δωρικόν,	Ἁλικαρνησσέας μὲν Τροιζηνίους, τοὺς δὲ
[7, 114]	ἀνδρῶν τῶν ἐπιχωρίων ζώοντας κατώρυσσον.	(Περσικὸν	δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ
[7, 85]	ἄνθρωποι Σαγάρτιοι καλεόμενοι, ἔθνος μὲν	Περσικὸν	καὶ φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ
[7, 54]	Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον κρητῆρα καὶ	Περσικὸν	ξίφος, τὸν ἀκινάκην καλέουσι. (ταῦτα
[7, 103]	δέκα μάχεσθαι; καίτοι εἰ τὸ	πολιτικὸν	ὑμῖν πᾶν ἐστι τοιοῦτον οἷον
[7, 184]	δὴ τό ἐκ τῆς Ἀσίης	ναυτικὸν	ἦν, σύμπαν ἐὸν πεντήκοντα μυριάδες
[7, 175]	Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον, τὸν δὲ	ναυτικὸν	στρατὸν πλέειν γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος
[7, 203]	Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς τὸν	ναυτικὸν	στρατὸν ταχθέντων, καί σφι εἴη
[7, 48]	ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου, ἢ τὸ	ναυτικὸν	τὸ ἡμέτερον λείψεσθαι τοῦ ἐκείνων,
[7, 49]	χειμῶνος δεξάμενός σευ τοῦτο τὸ	ναυτικὸν	φερέγγυος ἔσται διασῶσαι τὰς νέας.
[7, 40]	ἱρὸν ἐπετέτακτο, τὸ ἵπποι μὲν	εἷλκον	λευκοὶ ὀκτώ, ὄπισθε δὲ αὖ
[7, 211]	ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα, ἁλέες	φεύγεσκον	δῆθεν, οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες
[7, 119]	τὰ ἔπιπλα πάντα λαβόντες οὕτω	ἀπελαύνεσκον,	λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ φερόμενοι. ~ἔνθα
[7, 119]	ἐγίνετο ὥρη, οἱ μὲν δεκόμενοι	ἔχεσκον	πόνον, οἳ δὲ ὅκως πλησθέντες
[7, 58]	παρεξιών, ἐς ὃ ἀπίκετο ἐς	Δορίσκον.	~ὁ δὲ Δορίσκος ἐστὶ τῆς
[7, 59]	νέας τὰς πάσας ἀπικομένας ἐς	Δορίσκον	οἱ ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς
[7, 25]	τὴν Περινθίων, οἳ δὲ ἐς	Δορίσκον,	οἳ δὲ ἐς Ἠιόνα τὴν
[7, 212]	τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν	εὕρισκον	ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι ἢ τῇ
[7, 173]	ἀπικόμενος δὲ τῆς Ἀχαιίης ἐς	Ἄλον,	ἀποβὰς ἐπορεύετο ἐς Θεσσαλίην, τὰς
[7, 197]	ἀντέσχε εἰ μὴ φλαύρως. ~ἐς	Ἄλον	δὲ τῆς Ἀχαιίης ἀπικομένῳ Ξέρξῃ
[7, 60]	καὶ ἀπέντες τοὺς μυρίους αἱμασιὴν	περιέβαλον	κατὰ τὸν κύκλον, ὕψος ἀνήκουσαν
[7, 73]	τῇ χώρῃ καὶ τὸ οὔνομα	μετέβαλον	ἐς Φρύγας. Ἀρμένιοι δὲ κατά
[7, 62]	Ἀθηνέων ἐς τοὺς Ἀρίους τούτους	μετέβαλον	καὶ οὗτοι τὸ οὔνομα. αὐτοὶ
[7, 188]	Πηλίῳ, τὰς δὲ ἐς τὸν	αἰγιαλόν·	αἳ δὲ περὶ αὐτὴν τὴν
[7, 59]	ἦν Κικόνων. (ἐς τοῦτον τὸν	αἰγιαλὸν	κατασχόντες τὰς νέας ἀνέψυχον ἀνελκύσαντες.
[7, 188]	τῆς Μαγνησίης χώρης ἐς τὸν	αἰγιαλὸν	τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος
[7, 183]	ἐπὶ Σηπιάδα τε καὶ τὸν	αἰγιαλὸν	τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος
[7, 59]	ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς τὸν	αἰγιαλὸν	τὸν προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν, ἐν
[7, 11]	μέσον οὐδὲν τῆς ἔχθρης ἐστί.	(καλὸν	ὦν προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν ἤδη
[7, 161]	ναυαρχέειν. (μάτην γὰρ ἂν ὧδε	πάραλον	Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι,
[7, 60]	ὕψος ἀνήκουσαν ἀνδρὶ ἐς τὸν	ὀμφαλόν·	(ταύτην δὲ ποιήσαντες ἄλλους ἐσεβίβαζον
[7, 15]	ἐκ τῆς κοίτης καὶ πέμπει	ἄγγελον	ἐπὶ Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ
[7, 232]	~λέγεται δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα	ἄγγελον	ἐς Θεσσαλίην τῶν τριηκοσίων τούτων
[7, 230]	διὰ πρόφασιν τοιήνδε, οἳ δὲ	ἄγγελον	πεμφθέντα ἐκ τοῦ στρατοπέδου, ἐξεὸν
[7, 230]	τῇ ὁδῷ περιγενέσθαι, τὸν δὲ	συνάγγελον	αὐτοῦ ἀπικόμενον ἐς τὴν μάχην
[7, 122]	τὸν Θερμαῖον κόλπον, κάμπτων δὲ	Ἄμπελον	τὴν Τορωναίην ἄκρην παραμείβετο Ἑλληνίδας
[7, 210]	οὐκ ἀπηλαύνοντο, καίπερ μεγάλως προσπταίοντες.	δῆλον	δ᾽ ἐποίευν παντί τεῳ καὶ
[7, 137]	Τίρυνθος ὁλκάδι καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν,	δῆλον	ὦν μοι ὅτι θεῖον ἐγένετο
[7, 176]	ὄρος ἄβατόν τε καὶ ἀπόκρημνον,	ὑψηλόν,	ἀνατεῖνον ἐς τὴν Οἴτην· τὸ
[7, 191]	κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος	ὑψηλὸν	ἐκ τῶν ναυηγίων περιεβάλοντο· (ἡμέρας
[7, 112]	ἀπέργων, ἐὸν μέγα τε καὶ	ὑψηλόν,	ἐν τῷ χρύσεά τε καὶ
[7, 115]	ἐστὶ αἰγιαλὸς ἐν τῷ οἰκημένην	Ἄργιλον	πόλιν Ἑλλάδα παρεξήιε· αὕτη δὲ
[7, 194]	γινομένην ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας	εἷλον.	~ἐν τουτέων μιῇ Ἀρίδωλις πλέων
[7, 180]	νεὸς ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν	εἷλον	τῶν Ἑλλήνων πρῶτον καὶ κάλλιστον.
[7, 229]	τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν	ὅμιλον	διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι.
[7, 42]	καί τινα αὐτοῦ ταύτῃ συχνὸν	ὅμιλον	διέφθειραν. ~ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ
[7, 184]	ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν ἐθνέων ἐόντα	ὅμιλον	τέσσερας καὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ
[7, 60]	ὡς μάλιστα εἶχον περιέγραψαν ἔξωθεν	κύκλον·	περιγράψαντες δὲ καὶ ἀπέντες τοὺς
[7, 60]	μυρίους αἱμασιὴν περιέβαλον κατὰ τὸν	κύκλον,	ὕψος ἀνήκουσαν ἀνδρὶ ἐς τὸν
[7, 232]	ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην· ~λέγεται δὲ καὶ	ἄλλον	ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην τῶν
[7, 10]	ἐᾷ φρονέειν μέγα ὁ θεὸς	ἄλλον	ἢ ἑωυτόν. (ἐπειχθῆναι μέν νυν
[7, 3]	οὔτε οἰκὸς εἴη οὔτε δίκαιον	ἄλλον	τινὰ τὸ γέρας ἔχειν πρὸ
[7, 212]	τε ἔσεσθαι ἔτι χεῖρας ἀνταείρασθαι	συνέβαλλον.	(οἱ δὲ Ἕλληνες κατὰ τάξις
[7, 23]	οὗτοι δὲ ἐξεφόρεόν τε καὶ	ἐξέβαλλον.	(τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι πλὴν
[7, 211]	εἶναι τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ	κατέβαλλον	πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν Περσέων· ἔπιπτον
[7, 38]	μέγα γενόμενον” (Ξέρξης δὲ πᾶν	μᾶλλον	δοκέων μιν χρηίσειν ἢ τὸ
[7, 16]	καὶ τὴν ἐμήν, οὐδέ τι	μᾶλλον	ἐν κοίτῃ τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ
[7, 220]	μούνων Σπαρτιητέων, ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους	μᾶλλον	ἢ γνώμῃ διενειχθέντας οὕτω ἀκόσμως
[7, 46]	καὶ οὐκὶ ἅπαξ τεθνάναι βούλεσθαι	μᾶλλον	ἢ ζώειν. αἵ τε γὰρ
[7, 223]	θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ	μᾶλλον	ἢ κατ᾽ ἀρχὰς ἐπεξήισαν ἐς
[7, 9]	καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς καὶ παντὶ	μᾶλλον	ἢ μάχῃσι· εἰ δὲ πάντως
[7, 104]	νόμος, τὸν ὑποδειμαίνουσι πολλῷ ἔτι	μᾶλλον	ἢ οἱ σοὶ σέ. (ποιεῦσι
[7, 50]	θαρσέοντα ἥμισυ τῶν δεινῶν πάσχειν	μᾶλλον	ἢ πᾶν χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ
[7, 143]	ταῦτα σφίσι ἔγνωσαν αἱρετώτερα εἶναι	μᾶλλον	ἢ τὰ τῶν χρησμολόγων, οἳ
[7, 235]	Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι	μᾶλλον	ἢ ὑπερέχειν, αἰεί τι προσδοκῶν
[7, 16]	σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δὲ οὐδὲν	μᾶλλόν	μοι ὀφείλει ἔχοντι τὴν ἐσθῆτα
[7, 187]	τῶν ποταμῶν ἔστι ὧν, ἀλλὰ	μᾶλλον	ὅκως τὰ σιτία ἀντέχρησε θῶμά
[7, 1]	ἀπὸ Περσέων. ἐνθαῦτα δὴ καὶ	μᾶλλον	ὅρμητο καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι.
[7, 1]	πολλῷ τε δεινότερα ἐποίεε καὶ	μᾶλλον	ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.
[7, 220]	ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ	μᾶλλον	τὴν γνώμην πλεῖστος εἰμί, Λεωνίδην,
[7, 160]	τῆς ἡγεμονίης, οἰκὸς καὶ ἐμὲ	μᾶλλον	ὑμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς τε ἐόντα
[7, 149]	Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽ ἑλέσθαι	μᾶλλον	ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι ἤ
[7, 142]	ὡς δὲ ἀπελθόντες οἱ θεοπρόποι	ἀπήγγελλον	ἐς τὸν δῆμον, γνῶμαι καὶ
[7, 144]	σφι προσῆλθε τῶν ἀπὸ Λαυρείου,	ἔμελλον	λάξεσθαι ὀρχηδὸν ἕκαστος δέκα δραχμάς·
[7, 143]	θείη Σαλαμίς” εἴ πέρ γε	ἔμελλον	οἱ οἰκήτορες ἀμφ᾽ αὐτῇ τελευτήσειν·
[7, 206]	Κάρνεια γάρ σφι ἦν ἐμποδών,	ἔμελλον	ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν
[7, 193]	Αἶαν τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ	ἔμελλον	ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν.
[7, 103]	λέγεις, ἔστι γε μὲν οὐ	πολλὸν	ἀλλὰ σπάνιον· εἰσὶ γὰρ Περσέων
[7, 46]	εἴρετο τάδε. ὦ βασιλεῦ, ὡς	πολλὸν	ἀλλήλων κεχωρισμένα ἐργάσαο νῦν τε
[7, 10]	βασιλεῦ μέλλεις ἐπ᾽ ἄνδρας στρατεύεσθαι	πολλὸν	ἀμείνονας ἢ Σκύθας, οἳ κατὰ
[7, 141]	τε μένειν καὶ πεζὸν ἰόντα	πολλὸν	ἀπ᾽ ἠπείρου στρατὸν ἥσυχος, ἀλλ᾽
[7, 168]	δοκέοντες δὲ τὸν Πέρσην κατακρατήσαντα	πολλὸν	ἄρξειν πάσης τῆς Ἑλλάδος. (ἐποίευν
[7, 7]	νυν καταστρεψάμενος καὶ Αἴγυπτον πᾶσαν	πολλὸν	δουλοτέρην ποιήσας ἢ ἐπὶ Δαρείου
[7, 194]	νεῶν τουτέων ἔτυχόν τε ὕσταται	πολλὸν	ἐξαναχθεῖσαι καί κως κατεῖδον τὰς
[7, 223]	ἐστὶ καὶ βραχύτερος ὁ χῶρος	πολλὸν	ἤ περ ἡ περίοδός τε
[7, 83]	εἴρηται, χωρὶς δὲ χρυσόν τε	πολλὸν	καὶ ἄφθονον ἔχοντες ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας
[7, 145]	εἶναι, οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν τῶν οὐ	πολλὸν	μέζω. ~ὡς δὲ ταῦτα σφι
[7, 234]	εἶπε ὦ βασιλεῦ, πλῆθος μὲν	πολλὸν	πάντων τῶν Λακεδαιμονίων καὶ πόλιες
[7, 160]	ἐόντα πολλαπλησίης ἡγεμόνα καὶ νεῶν	πολλὸν	πλεύνων. ἀλλ᾽ ἐπείτε ὑμῖν ὁ
[7, 196]	δὴ αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο	πολλόν.	τῶν μέν νυν ἐν Θεσσαλίῃ
[7, 154]	δορυφόρος Ἱπποκράτεος. (μετὰ δὲ οὐ	πολλὸν	χρόνον δι᾽ ἀρετὴν ἀπεδέχθη πάσης
[7, 15]	εἵνεκα συμβουλίης· (μετὰ μέντοι οὐ	πολλὸν	χρόνον μετέγνων, ἔγνων δὲ ταῦτα
[7, 16]	οὐκ ἐῶντά σε καταλύειν τὸν	στόλον.	(ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα ἐστι, ὦ
[7, 235]	ἀλλὰ πάντα ὁμοίως φοβεόμενος ἀνδρῶν	στόλον.	(ἐκ ταύτης τῆς νήσου ὁρμώμενοι
[7, 16]	τοι μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας	στόλον	ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον θεοῦ τινος πομπῇ,
[7, 235]	ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν σὸν	στόλον	προειδώς, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως φοβεόμενος
[7, 18]	μὲν τὸν ἐπὶ Μασσαγέτας Κύρου	στόλον	ὡς ἔπρηξε, μεμνημένος δὲ καὶ
[7, 168]	προσέμιξαν τῇ Πελοποννήσῳ, καὶ περὶ	Πύλον	καὶ Ταίναρον γῆς τῆς Λακεδαιμονίων
[7, 43]	ἀπίκετο Ξέρξης, ἐς τὸ Πριάμου	πέργαμον	ἀνέβη ἵμερον ἔχων θεήσασθαι· (θεησάμενος
[7, 156]	(αἳ δὲ παραυτίκα ἀνά τ᾽	ἔδραμον	καὶ ἔβλαστον. τοῦτο μὲν γὰρ
[7, 218]	ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά τε	ἔδραμον	οἱ Φωκέες καὶ ἐνέδυνον τὰ
[7, 132]	Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες	ἔταμον	ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ πόλεμον
[7, 88]	τὸν δεσπότην, ἐν τοῖσι γούνασι	ἀπέταμον	τὰ σκέλεα. Φαρνούχης μὲν οὕτω
[7, 113]	τὰ μὲν πρὸς ἑσπέρην ἐπὶ	ποταμὸν	Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς τὸν Στρυμόνα,
[7, 176]	μούνη, καὶ ἔμπροσθε κατὰ Φοίνικα	ποταμὸν	ἀγχοῦ Ἀνθήλης πόλιος ἄλλη ἁμαξιτὸς
[7, 109]	οὐδεμίαν ἐοῦσαν ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης,	ποταμὸν	δὲ Νέστον ῥέοντα ἐς θάλασσαν.
[7, 58]	ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον τὸν	ποταμὸν	διαβάς, ἐπ᾽ οὗ καὶ ὁ
[7, 128]	τῆς ὁδοῦ εἴρετο εἰ τὸν	ποταμὸν	ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν
[7, 24]	ὄρυγμα, προσετέτακτο καὶ τὸν Στρυμόνα	ποταμὸν	ζεύξαντας γεφυρῶσαι. ~ταῦτα μέν νυν
[7, 189]	ἱρὸν ἀπελθόντες Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ	ποταμὸν	Ἰλισσόν. ~ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ
[7, 10]	Βόσπορον τὸν Θρηίκιον, γεφυρώσας δὲ	ποταμὸν	Ἴστρον διέβη ἐπὶ Σκύθας. τότε
[7, 114]	~φαρμακεύσαντες δὲ ταῦτα ἐς τὸν	ποταμὸν	καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοισι
[7, 124]	ναυτικὸς στρατὸς αὐτοῦ περὶ Ἄξιον	ποταμὸν	καὶ πόλιν Θέρμην καὶ τὰς
[7, 42]	Λυδίης ὁ στρατὸς ἐπί τε	ποταμὸν	Κάικον καὶ γῆν τὴν Μυσίην,
[7, 228]	Μεγιστία, ὅν ποτε Μῆδοι Σπερχειὸν	ποταμὸν	κτεῖναν ἀμειψάμενοι, μάντιος, ὃς τότε
[7, 123]	καὶ Χαλέστρην ἐπὶ τὸν Ἄξιον	ποταμόν,	ὃς οὐρίζει χώρην τὴν Μυγδονίην
[7, 58]	τὸν Μέλανα καλεόμενον καὶ Μέλανα	ποταμόν,	οὐκ ἀντισχόντα τότε τῇ στρατιῇ
[7, 31]	καὶ πορευομένῳ διαβῆναι τὸν Μαίανδρον	ποταμὸν	πᾶσα ἀνάγκη γίνεται καὶ ἰέναι
[7, 173]	κάτω ἐς Θεσσαλίην φέρει παρὰ	ποταμὸν	Πηνειόν, μεταξὺ δὲ Ὀλύμπου τε
[7, 130]	τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν γὰρ	ποταμὸν	πρῆγμα ἂν ἦν μοῦνον ἐπεῖναι
[7, 43]	~ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ ἐπὶ	ποταμὸν	Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν, ἐπείτε
[7, 200]	ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα	ποταμὸν	στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ μούνη
[7, 113]	ἑσπέρην, ἐς ὃ ἀπίκετο ἐπὶ	ποταμόν	τε Στρυμόνα καὶ πόλιν Ἠιόνα,
[7, 124]	τῆς Παιονικῆς καὶ Κρηστωνικῆς ἐπὶ	ποταμὸν	Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος
[7, 26]	δὲ ἐπείτε διαβάντες τὸν Ἅλυν	ποταμὸν	ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς
[7, 43]	πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν	ποταμὸν	ὡς ἀπίκετο Ξέρξης, ἐς τὸ
[7, 36]	κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν γῆν	φραγμὸν	παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα
[7, 142]	(οἳ μὲν δὴ κατὰ τὸν	φραγμὸν	συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος
[7, 164]	(τοῦτον δὴ ὁ Γέλων τὸν	Κάδμον	καὶ τοιούτῳ τρόπῳ ἀπικόμενον διὰ
[7, 163]	τὸν Ἑλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ	Κάδμον	τὸν Σκύθεω ἄνδρα Κῷον ἐς
[7, 8]	μέν νυν καὶ πατέρα τὸν	ἐμὸν	Δαρεῖον ἰθύοντα στρατεύεσθαι ἐπὶ τοὺς
[7, 15]	μετὰ τοῦτο ἵζοιο ἐς τὸν	ἐμὸν	θρόνον, καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ
[7, 29]	δίδωμι· ξεῖνόν τέ σε ποιεῦμαι	ἐμὸν	καὶ τὰς τετρακοσίας μυριάδας τοι
[7, 52]	ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε τὸν	ἐμὸν	καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν· σοὶ
[7, 29]	καὶ ἐξείνισας μεγάλως στρατὸν τὸν	ἐμὸν	καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ
[7, 8]	γε ἐμὲ καὶ πατέρα τὸν	ἐμὸν	ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα μὲν
[7, 8]	Πέρσας τε καὶ πατέρα τὸν	ἐμόν.	(ὡρᾶτε μέν νυν καὶ πατέρα
[7, 132]	ἔταμον ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ	πόλεμον	ἀειράμενοι· τὸ δὲ ὅρκιον ὧδε
[7, 156]	μὲν αὐτῶν παχέας, ἀειραμένους τε	πόλεμον	αὐτῷ καὶ προσδοκῶντας ἀπολέεσθαι διὰ
[7, 29]	ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν	πόλεμον	ἐμοὶ ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα, ἔξω
[7, 206]	οὕτω διακριθήσεσθαι τὸν ἐν Θερμοπύλῃσι	πόλεμον	ἔπεμπον τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι μὲν
[7, 85]	ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται ἐς	πόλεμον.	ἡ δὲ μάχη τούτων τῶν
[7, 205]	μηδίζειν· παρεκάλεε ὦν ἐς τὸν	πόλεμον,	θέλων εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι εἴτε
[7, 175]	Ἀλεξάνδρου τῇ τε στήσονται τὸν	πόλεμον	καὶ ἐν οἵοισι χώροισι. ἡ
[7, 116]	αὐτοὺς προθύμους ἐόντας ἐς τὸν	πόλεμον	καὶ τὸ ὄρυγμα ἀκούων. ~ἐν
[7, 100]	ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας ὡς ἐς	πόλεμον.	ὃ δ᾽ ἐντὸς τῶν πρωρέων
[7, 27]	τε ἐπαγγέλλετο βουλόμενος ἐς τὸν	πόλεμον	παρέχειν. (ἐπαγγελλομένου δὲ χρήματα Πυθίου,
[7, 9]	καὶ σκαιότητος. ἐπεὰν γὰρ ἀλλήλοισι	πόλεμον	προείπωσι, ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον χωρίον
[7, 9]	μέλλει τίς ὦ βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι	πόλεμον	προφέρων, ἄγοντι καὶ πλῆθος τὸ
[7, 236]	πρήγματα, τῇ τε στήσονται τὸν	πόλεμον	τά τε ποιήσουσι ὅσοι τε
[7, 168]	νέας, καραδοκέοντες καὶ οὗτοι τὸν	πόλεμον	τῇ πεσέεται, ἀελπτέοντες μὲν τοὺς
[7, 144]	χρημάτων ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς τὸν	πόλεμον,	τὸν πρὸς Αἰγινήτας λέγων. (οὗτος
[7, 168]	τῶν Ἑλλήνων ἡμέας ἐς τὸν	πόλεμον	τοῦτον, ἔχοντες δύναμιν οὐκ ἐλαχίστην
[7, 28]	βουλόμενός τοι δοῦναι ἐς τὸν	πόλεμον	χρήματα ἐξεμάνθανον, καὶ εὗρον λογιζόμενος
[7, 137]	κατὰ τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων	πόλεμον,	ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι
[7, 201]	ὃ μὲν τῶν πρὸς βορέην	ἄνεμον	ἐχόντων πάντων μέχρι Τρηχῖνος, οἳ
[7, 188]	νυν αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον τὸν	ἄνεμον	καὶ τοῖσι οὕτω εἶχε ὅρμου,
[7, 129]	δὲ πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ	ἄνεμον	νότον ἡ Ὄθρυς· τὸ μέσον
[7, 142]	οἱ θεοπρόποι ἀπήγγελλον ἐς τὸν	δῆμον,	γνῶμαι καὶ ἄλλαι πολλαὶ γίνονται
[7, 156]	δὲ ταῦτα τούτους ἀμφοτέρους νομίσας	δῆμον	εἶναι συνοίκημα ἀχαριτώτατον. ~τοιούτῳ μὲν
[7, 156]	Συρηκούσας πολιήτας ἐποίησε· τὸν δὲ	δῆμον	τῶν Μεγαρέων οὐκ ἐόντα μεταίτιον
[7, 229]	(εἰ μέν νυν ἢ μοῦνον	Ἀριστόδημον	ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς Σπάρτην ἢ
[7, 229]	ἐσπεσόντα ἐς τὸν ὅμιλον διαφθαρῆναι,	Ἀριστόδημον	δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι. (εἰ μέν
[7, 230]	μέν νυν οὕτω σωθῆναι λέγουσι	Ἀριστόδημον	ἐς Σπάρτην καὶ διὰ πρόφασιν
[7, 229]	τριηκοσίων λέγεται Εὔρυτόν τε καὶ	Ἀριστόδημον,	παρεὸν αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ
[7, 119]	πεπηγυῖα ἑτοίμη ἐς τὴν αὐτὸς	σταθμὸν	ποιεέσκετο Ξέρξης, ἡ δὲ ἄλλη
[7, 138]	νεῶν ἐουσέων ἐν τῇ Ἑλλάδι	ἀριθμὸν	ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα, οὔτε
[7, 59]	τοῦτον τὸν χρόνον τῆς στρατιῆς	ἀριθμὸν	ἐποιέετο. ~ὅσον μέν νυν ἕκαστοι
[7, 97]	πλοῖα μακρὰ συνελθόντα ἐς τὸν	ἀριθμὸν	ἐφάνη τρισχίλια. ~τῶν δὲ ἐπιπλεόντων
[7, 83]	εἴ τις αὐτῶν ἐξέλιπε τὸν	ἀριθμὸν	ἢ θανάτῳ βιηθεὶς ἢ νούσῳ,
[7, 205]	καὶ Θηβαίων τοὺς ἐς τὸν	ἀριθμὸν	λογισάμενος εἶπον, τῶν ἐστρατήγεε Λεοντιάδης
[7, 187]	εὐνούχων οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀτρεκέα	ἀριθμόν·	οὐδ᾽ αὖ ὑποζυγίων τε καὶ
[7, 60]	νυν ἕκαστοι παρεῖχον πλῆθος ἐς	ἀριθμόν,	οὐκ ἔχω εἰπεῖν τὸ ἀτρεκές·
[7, 186]	~τοῦ μαχίμου δὲ τούτου ἐόντος	ἀριθμὸν	τοσούτου, τὴν θεραπηίην τὴν ἑπομένην
[7, 187]	ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς ἂν εἴποι	ἀριθμόν.	ὥστε οὐδέν μοι θῶμα παρίσταται
[7, 172]	τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἀγγέλους· ἐν δὲ τῷ Ἰσθμῷ
[7, 173]	νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο ἐς τὸν	Ἰσθμόν.	~αὕτη ἐγένετο ἡ ἐς Θεσσαλίην
[7, 175]	Ἕλληνες ἐπείτε ἀπίκατο ἐς τὸν	Ἰσθμόν,	ἐβουλεύοντο πρὸς τὰ λεχθέντα ἐξ
[7, 207]	ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον τὸν	Ἰσθμὸν	ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ,
[7, 195]	ἀποπέμπουσι δεδεμένους ἐς τὸν Κορινθίων	ἰσθμόν.	~ὁ μὲν δὴ ναυτικὸς ὁ
[7, 24]	γὰρ μηδένα πόνον λαβόντας τὸν	ἰσθμὸν	τὰς νέας διειρύσαι, ὀρύσσειν ἐκέλευε
[7, 117]	τὸν ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος Ἀρταχαίην,	δόκιμον	ἐόντα παρὰ Ξέρξῃ καὶ γένος
[7, 171]	δέ σφι ἀπονοστήσασι ἐκ Τροίης	λιμόν	τε καὶ λοιμὸν γενέσθαι καὶ
[7, 49]	πλεῦνα ἐν πλέονι χρόνῳ γινομένην	λιμὸν	τέξεσθαι. ἀνὴρ δὲ οὕτω ἂν
[7, 171]	ἐκ Τροίης λιμόν τε καὶ	λοιμὸν	γενέσθαι καὶ αὐτοῖσι καὶ τοῖσι
[7, 2]	ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ τὸν Περσέων	νόμον	οὕτω στρατεύεσθαι. (ἦσαν γὰρ Δαρείῳ
[7, 41]	τε καὶ γενναιότατοι χίλιοι, κατὰ	νόμον	τὰς λόγχας ἔχοντες, μετὰ δὲ
[7, 8]	(ἄνδρες Πέρσαι, οὔτ᾽ αὐτὸς κατηγήσομαι	νόμον	τόνδε ἐν ὑμῖν τιθείς, παραδεξάμενός
[7, 197]	τοῦ Φρίξου παιδὸς ἀπόγονοι, διότι	καθαρμὸν	τῆς χώρης ποιευμένων Ἀχαιῶν ἐκ
[7, 176]	Φωκέες, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ	θερμὸν	τότε ἐπῆκαν ἐπὶ τὴν ἔσοδον,
[7, 193]	γέγονε Ἀφέται. ἐν τούτῳ ὦν	ὅρμον	οἱ Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα δὲ
[7, 6]	Ἑρμιονέος ἐμποιέων ἐς τὰ Μουσαίου	χρησμόν,	ὡς αἱ ἐπὶ Λήμνῳ ἐπικείμεναι
[7, 83]	οὔτε πλεῦνες μυρίων οὔτε ἐλάσσονες.	(κόσμον	δὲ πλεῖστον παρείχοντο διὰ πάντων
[7, 52]	οὕτω μηδὲ τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ	θυμὸν	ἔχων ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε
[7, 160]	κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει ἐπανάγειν τὸν	θυμόν·	σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος ὑβρίσματα ἐν
[7, 140]	ἐξ ἀδύτοιο, κακοῖς δ᾽ ἐπικίδνατε	θυμόν.	~ταῦτα ἀκούσαντες οἱ τῶν Ἀθηναίων
[7, 51]	τὴν σὴν στρατιὴν γίνονται. ἐς	θυμὸν	ὦν βάλευ καὶ τὸ παλαιὸν
[7, 178]	ταῦτα οἱ Δελφοὶ τοῖσι ἀνέμοισι	βωμόν	τε ἀπέδεξαν ἐν Θυίῃ, τῇ
[7, 53]	ἐμὰ ἐπιτράπω” ~ταῦτα εἴπας καὶ	Ἀρτάβανον	ἀποστείλας ἐς Σοῦσα δεύτερα μετεπέμψατο
[7, 15]	κοίτης καὶ πέμπει ἄγγελον ἐπὶ	Ἀρτάβανον	καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ οἱ ἔλεγε
[7, 142]	οἱ γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα	ἐλάμβανον,	ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας
[7, 168]	τοιάδε ἐποίησαν· καὶ γὰρ τούτους	παρελάμβανον	οἱ αὐτοὶ οἵ περ ἐς
[7, 169]	Ἕλληνας. Κρῆτες δέ, ἐπείτε σφέας	παρελάμβανον	οἱ ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων,
[7, 43]	Ροίτιον πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ	Δάρδανον,	ἥ περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος
[7, 139]	ἂν καὶ ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα	ἀπέθανον	γενναίως. (ἢ ταῦτα ἂν ἔπαθον,
[7, 170]	ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι	ἀπέθανον	τρισχίλιοι οὕτω· αὐτῶν δὲ Ταραντίνων
[7, 137]	καὶ ἀπαχθέντες ἐς τὴν Ἀττικὴν	ἀπέθανον	ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ δὲ αὐτῶν
[7, 222]	μετ᾽ αὐτοῦ ἀπαλλάξεσθαι, ἀλλὰ καταμείναντες	συναπέθανον.	ἐστρατήγεε δὲ αὐτῶν Δημόφιλος Διαδρόμεω.
[7, 218]	Φωκέες ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ	ἐλάνθανον	οἱ Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν
[7, 28]	δοῦναι ἐς τὸν πόλεμον χρήματα	ἐξεμάνθανον,	καὶ εὗρον λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν
[7, 62]	περ Πέρσαι ἐσεσάχατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι	Μεγάπανον	τὸν Βαβυλῶνος ὕστερον τούτων ἐπιτροπεύσαντα.
[7, 19]	περὶ τῇ κεφαλῇ κείμενον τὸν	στέφανον.	(κρινάντων δὲ ταῦτα τῶν Μάγων,
[7, 225]	χώρῳ ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν	ἐτύγχανον	ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ
[7, 205]	τοὺς κατεστεῶτας τριηκοσίους καὶ τοῖσι	ἐτύγχανον	παῖδες ἐόντες· παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο
[7, 10]	ὑπολειπομένων Μαρδόνιον, μέγα τι κακὸν	ἐξεργασάμενον	Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν τε καὶ
[7, 117]	μέγιστον ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην συμφορὴν	ποιησάμενον	μεγάλην ἐξενεῖκαί τε αὐτὸν κάλλιστα
[7, 46]	δὲ εἶπε ἐσῆλθε γάρ με	λογισάμενον	κατοικτεῖραι ὡς βραχὺς εἴη ὁ
[7, 155]	κατέλαβε ἀποθανεῖν πρὸς πόλι Ὕβλῃ	στρατευσάμενον	ἐπὶ τοὺς Σικελούς, οὕτω δὴ
[7, 1]	τὸν Ὑστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως	κεχαραγμένον	τοῖσι Ἀθηναίοισι διὰ τὴν ἐς
[7, 13]	τῇ ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς ὦν	μεταδεδογμένον	μοι μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν
[7, 114]	τὰς γεφύρας, τὸν Στρυμόνα εὑρόντες	ἐζευγμένον.	Ἐννέα δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν
[7, 222]	τούτων δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντες	ἔμενον	καὶ οὐ βουλόμενοι· κατεῖχε γὰρ
[7, 236]	ἐκεῖνοι σοί. (τὰ σεωτοῦ δὲ	τιθέμενον	εὖ γνώμην ἔχω τὰ τῶν
[7, 184]	νεῶν καὶ τοῦ πεζοῦ πλῆθος	συντιθέμενον	γίνεται διηκόσιαί τε μυριάδες καὶ
[7, 54]	τὴν διάβασιν· τῇ δὲ ὑστεραίῃ	ἀνέμενον	τὸν ἥλιον ἐθέλοντες ἰδέσθαι ἀνίσχοντα,
[7, 166]	γῆς· τὸ πᾶν γὰρ ἐπεξελθεῖν	διζήμενον	Γέλωνα. ~ἔστι δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν
[7, 69]	δὲ κέρας δορκάδος ἐπῆν ὀξὺ	πεποιημένον	τρόπον λόγχης· εἶχον δὲ καὶ
[7, 22]	καὶ ὀνομαστόν, ἐς θάλασσαν κατῆκον,	οἰκημένον	ὑπὸ ἀνθρώπων. τῇ δὲ τελευτᾷ
[7, 60]	ποιήσαντες ἄλλους ἐσεβίβαζον ἐς τὸ	περιοικοδομημένον,	μέχρι οὗ πάντας τούτῳ τῷ
[7, 162]	τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ	ἐξαραιρημένον	εἴη. ~οἱ μὲν δὴ τῶν
[7, 120]	Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος εὖ	εἰρημένον	ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι πανδημεί,
[7, 143]	ἐς Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος	εἰρημένον	ἐόντως, οὐκ ἂν οὕτω μιν
[7, 119]	ἐγίνετο, οἷα ἐκ πολλοῦ χρόνου	προειρημένον	καὶ περὶ πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο
[7, 123]	τὴν χώρην ἔπλεε ἐς τὸ	προειρημένον,	παραλαμβάνων στρατιὴν καὶ ἐκ τῶν
[7, 19]	δὲ ἀφανισθῆναι περὶ τῇ κεφαλῇ	κείμενον	τὸν στέφανον. (κρινάντων δὲ ταῦτα
[7, 26]	~ἐν ᾧ δὲ οὗτοι τὸν	προκείμενον	πόνον ἐργάζοντο, ἐν τούτῳ ὁ
[7, 220]	Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει βασιλῆ	φθίμενον	Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ τὸν
[7, 26]	νυν τῶν ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα	ἐσταλμένον	ἀγαγὼν τὰ προκείμενα παρὰ βασιλέος
[7, 45]	τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ τῶν νεῶν	ἀποκεκρυμμένον,	πάσας δὲ τὰς ἀκτὰς καὶ
[7, 185]	δὲ δὴ ἐκ τῆς Εὐρώπης	ἀγόμενον	στράτευμα ἔτι προσλογιστέα τούτῳ παντὶ
[7, 221]	στρατιῇ ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα,	λεγόμενον	εἶναι τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος,
[7, 50]	δὲ ἐρίξων πρὸς πᾶν τὸ	λεγόμενον	μὴ τὸ βέβαιον ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι
[7, 220]	πάντα δάσηται. ταῦτά τε δὴ	ἐπιλεγόμενον	Λεωνίδην, καὶ βουλόμενον κλέος καταθέσθαι
[7, 183]	ἐὸν Σκιάθου τε καὶ Μαγνησίης,	καλεόμενον	δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα οἱ βάρβαροι
[7, 58]	κάμπτων τὸν κόλπον τὸν Μέλανα	καλεόμενον	καὶ Μέλανα ποταμόν, οὐκ ἀντισχόντα
[7, 216]	Μηλιέων, καὶ κατὰ Μελαμπύγου τε	καλεόμενον	λίθον καὶ κατὰ Κερκώπων ἕδρας,
[7, 10]	ἀλλήλῃσι οὐκ ἔστι τὴν ἀμείνω	αἱρεόμενον	ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ τῇ εἰρημένῃ
[7, 4]	Αἰγύπτου ἀπόστασιν τῷ ὑστέρῳ ἔτεϊ	παρασκευαζόμενον	συνήνεικε αὐτὸν Δαρεῖον, βασιλεύσαντα τὰ
[7, 2]	παντὸς τοῦ γόνου καὶ ὅτι	νομιζόμενον	εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων τὸν
[7, 226]	ἢ συμμῖξαι σφέας τοῖσι Μήδοισι,	πυθόμενον	πρός τευ τῶν Τρηχινίων ὡς
[7, 229]	ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον μέν,	πυθόμενον	τῶν Περσέων τὴν περίοδον, αἰτήσαντά
[7, 236]	ὦ βασιλεῦ, ὁρῶ σε ἀνδρὸς	ἐνδεκόμενον	λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ
[7, 156]	μεταίτιον τοῦ πολέμου τούτου οὐδὲ	προσδεκόμενον	κακὸν οὐδὲν πείσεσθαι, ἀγαγὼν καὶ
[7, 209]	Ἀρίστωνος ἐόντα ἐν τῷ στρατοπέδῳ·	(ἀπικόμενον	δέ μιν εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα
[7, 164]	τὸν Κάδμον καὶ τοιούτῳ τρόπῳ	ἀπικόμενον	διὰ δικαιοσύνην, τήν οἱ αὐτὸς
[7, 170]	γὰρ Μίνων κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου	ἀπικόμενον	ἐς Σικανίην τὴν νῦν Σικελίην
[7, 230]	περιγενέσθαι, τὸν δὲ συνάγγελον αὐτοῦ	ἀπικόμενον	ἐς τὴν μάχην ἀποθανεῖν. ~ἀπονοστήσας
[7, 24]	Ἀσίης ἀληλεσμένος. ~ὡς μὲν ἐμὲ	συμβαλλόμενον	εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης
[7, 15]	τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως καὶ ἐμοὶ	ἐντελλόμενον.	εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽ ἂν γινόμενα
[7, 8]	μέσον, γνώμην κελεύων ὑμέων τὸν	βουλόμενον	ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα εἴπας ἐπαύετο. ~μετ᾽
[7, 220]	τε δὴ ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην, καὶ	βουλόμενον	κλέος καταθέσθαι μούνων Σπαρτιητέων, ἀποπέμψαι
[7, 165]	οὕτω δὴ οὐκ οἷόν τε	γενόμενον	βοηθέειν τὸν Γέλωνα τοῖσι Ἕλλησι
[7, 38]	ἐὸν ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ μέγα	γενόμενον”	(Ξέρξης δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων
[7, 20]	Τευκρῶν τὸν πρὸ τῶν Τρωικῶν	γενόμενον,	οἳ διαβάντες ἐς τὴν Εὐρώπην
[7, 151]	τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον	γενόμενον	τούτων. τυχεῖν ἐν Σούσοισι τοῖσι
[7, 106]	~κατέλιπε δὲ ἄνδρα τοιόνδε Μασκάμην	γενόμενον,	τῷ μούνῳ Ξέρξης δῶρα πέμπεσκε
[7, 169]	αὐτῷ τὸν ἐν Καμικῷ θάνατον	γενόμενον,	ὑμεῖς δὲ ἐκείνοισι τὴν ἐκ
[7, 16]	τι δή κοτε ἐστί, τὸ	ἐπιφαινόμενόν	τοι ἐν τῷ ὕπνῳ, ὥστε
[7, 8]	ἅμα μὲν κῦδος τε ἡμῖν	προσγινόμενον	χώρην τε τῆς νῦν ἐκτήμεθα
[7, 21]	τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον δὲ	πινόμενόν	μιν ὕδωρ οὐκ ἐπέλιπε, πλὴν
[7, 188]	οἰκημένοι. (ὅσοι μέν νυν αὐτῶν	αὐξόμενον	ἔμαθον τὸν ἄνεμον καὶ τοῖσι
[7, 189]	Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι ὡς ἔμαθον	αὐξόμενον	τὸν χειμῶνα ἢ καὶ πρὸ
[7, 209]	εἰ τούτους γε καὶ τὸ	ὑπομένον	ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν
[7, 239]	κηρὸν ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα	φερόμενον	κεινὸν τὸ δελτίον μηδὲν πρῆγμα
[7, 16]	σὲ εἶναι, τῇ σῇ ἐσθῆτι	τεκμαιρόμενον.	εἰ δὲ ἐμὲ μὲν ἐν
[7, 209]	τὸ σὲ βασιλεῦ ὑπομενέει χεῖρας	ἀνταειρόμενον·	νῦν γὰρ πρὸς βασιληίην τε
[7, 121]	μὲν δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ	ἐπιτασσόμενον	ἐπετέλεον. Ξέρξης δὲ ἐκ τῆς
[7, 23]	ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ	ἐξορυσσόμενον	χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ
[7, 17]	ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε τὸ	κελευόμενον.	ἐνδὺς δὲ τὴν Ξέρξεω ἐσθῆτα
[7, 16]	ἠναγκάζετο εἴπας τάδε ἐποίεε τὸ	κελευόμενον.	(ἴσον ἐκεῖνο ὦ βασιλεῦ παρ᾽
[7, 16]	καὶ ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ	διακελευόμενον.	φανῆναι δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι
[7, 101]	νεός, μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος	συστρατευόμενον	αὐτῷ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καλέσας
[7, 221]	οὐκ ἀπέλιπε, τὸν δὲ παῖδα	συστρατευόμενον,	ἐόντα οἱ μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ
[7, 109]	τοῦ Λίσου ποταμοῦ τὸ ῥέεθρον	ἀπεξηρασμένον	πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο, Μαρώνειαν
[7, 8]	ὃς ἂν δὲ ἔχων ἥκῃ	παρεσκευασμένον	στρατὸν κάλλιστα, δώσω οἱ δῶρα
[7, 212]	προσόδοισι τῆς μάχης λέγεται βασιλέα	θηεύμενον	τρὶς ἀναδραμεῖν ἐκ τοῦ θρόνου
[7, 209]	ἕκαστα τούτων, ἐθέλων μαθεῖν τὸ	ποιεύμενον	πρὸς τῶν Λακεδαιμονίων. ὁ δὲ
[7, 226]	ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν ἐν ἀλογίῃ	ποιεύμενον	τὸ Μήδων πλῆθος, ὡς πάντα
[7, 10]	ὑπὸ κυνῶν τε καὶ ὀρνίθων	διαφορεύμενον	ἤ κου ἐν γῇ τῇ
[7, 92]	αἰγὸς δέρμα περὶ τοὺς ὤμους	αἰωρεύμενον,	περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι πίλους
[7, 18]	τὴν γνώμην μετατίθεμαι, σὺ δὲ	σήμηνον	μὲν Πέρσῃσι τὰ ἐκ τοῦ
[7, 216]	ὄρεος, λήγει δὲ κατά τε	Ἀλπηνὸν	πόλιν, πρώτην ἐοῦσαν τῶν Λοκρίδων
[7, 58]	ἐπωνυμίην ἔχει, ἤιε πρὸς ἑσπέρην,	Αἶνόν	τε πόλιν Αἰολίδα καὶ Στεντορίδα
[7, 55]	~ὡς δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο,	διέβαινον	κατὰ μὲν τὴν ἑτέρην τῶν
[7, 218]	οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο, οἳ δὲ	κατέβαινον	τὸ ὄρος κατὰ τάχος. ~τοῖσι
[7, 157]	μὴ θέλωσι τιμωρέειν, τὸ δὲ	ὑγιαῖνον	τῆς Ἑλλάδος ᾖ ὀλίγον, τοῦτο
[7, 192]	ὁ χειμὼν ὁ πρῶτος ἐγένετο,	ἐσήμαινον	πάντα τὰ γενόμενα περὶ τὴν
[7, 9]	ἡμῖν ἐόντας ἀναξίους. (καὶ γὰρ	δεινὸν	ἂν εἴη πρῆγμα, εἰ Σάκας
[7, 157]	ᾖ ὀλίγον, τοῦτο δὲ ἤδη	δεινὸν	γίνεται μὴ πέσῃ πᾶσα ἡ
[7, 163]	οὐ δύνωνται τὸν βάρβαρον ὑπερβαλέσθαι,	δεινὸν	δὲ καὶ οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος
[7, 10]	γέφυραν, τοῦτο δὴ βασιλεῦ γίνεται	δεινόν.	(ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ οἰκηίῃ
[7, 10]	εἶναι. τὸ δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι	δεινόν,	ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ φράζειν.
[7, 10]	πρήγματα. καίτοι καὶ λόγῳ ἀκοῦσαι	δεινόν,	ἐπ᾽ ἀνδρί γε ἑνὶ πάντα
[7, 203]	στρατὸν ταχθέντων, καί σφι εἴη	δεινὸν	οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν εἶναι
[7, 11]	ἤδη γίνεται, ἵνα καὶ τὸ	δεινὸν	τὸ πείσομαι τοῦτο μάθω, ἐλάσας
[7, 239]	ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα φερόμενον	κεινὸν	τὸ δελτίον μηδὲν πρῆγμα παρέχοι
[7, 212]	δ᾽ ὑστεραίῃ οἱ βάρβαροι οὐδὲν	ἄμεινον	ἀέθλεον. ἅτε γὰρ ὀλίγων ἐόντων,
[7, 158]	γὰρ ἡμῖν καὶ ἐπὶ τὸ	ἄμεινον	κατέστη. νῦν δὲ ἐπειδὴ περιελήλυθε
[7, 8]	πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται ἐπὶ τὸ	ἄμεινον.	τὰ μέν νυν Κῦρός τε
[7, 141]	καὶ λέγουσι ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν	ἄμεινόν	τι περὶ τῆς πατρίδος, αἰδεσθεὶς
[7, 169]	τὸν θεὸν ἐπειρώτων εἴ σφι	ἄμεινον	τιμωρέουσι γίνεται τῇ Ἑλλάδι. (ἡ
[7, 29]	ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε δίδωμι·	ξεῖνόν	τέ σε ποιεῦμαι ἐμὸν καὶ
[7, 176]	ἄβατόν τε καὶ ἀπόκρημνον, ὑψηλόν,	ἀνατεῖνον	ἐς τὴν Οἴτην· τὸ δὲ
[7, 233]	κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς τε	προέτεινον	καὶ ἤισαν ἆσσον τῶν βαρβάρων,
[7, 36]	Πόντου ἔξω. (ταῦτα δὲ ποιήσαντες	κατέτεινον	ἐκ γῆς στρεβλοῦντες ὄνοισι ξυλίνοισι
[7, 219]	τὴν τάξιν ἐκλιπεῖν, οἳ δὲ	ἀντέτεινον.	μετὰ δὲ τοῦτο διακριθέντες οἳ
[7, 176]	Θρηικίου ἐξ εὐρέος συνάγεται ἐς	στεινὸν	ἐόντα τὸν πόρον τὸν μεταξὺ
[7, 128]	διὰ μέσου τε αὐτῶν αὐλῶνα	στεινὸν	πυνθανόμενος εἶναι δι᾽ οὗ ῥέει
[7, 225]	νεῖκος· ἔς τε γὰρ τὸ	στεινὸν	τῆς ὁδοῦ ἀνεχώρεον ὀπίσω, καὶ
[7, 123]	τῆς ἔχουσι τὸ παρὰ θάλασσαν	στεινὸν	χωρίον πόλιες Ἴχναι τε καὶ
[7, 141]	τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος Τριτογενεῖ	ξύλινον	διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον
[7, 142]	τῶν φαμένων τὰς νέας τὸ	ξύλινον	τεῖχος εἶναι· οἱ γὰρ χρησμολόγοι
[7, 142]	τὸν φραγμὸν συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ	ξύλινον	τεῖχος εἶναι, οἳ δ᾽ αὖ
[7, 142]	τὰς νέας λέγοντας εἶναι τὸ	ξύλινον	τεῖχος ἔσφαλλε τὰ δύο τὰ
[7, 176]	ἑσπέρης ὄρος ἄβατόν τε καὶ	ἀπόκρημνον,	ὑψηλόν, ἀνατεῖνον ἐς τὴν Οἴτην·
[7, 128]	κατύπερθε οἰκημένων ἔστε Περραιβοὺς παρὰ	Γόννον	πόλιν· ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο
[7, 173]	ἄνω Μακεδονίην διὰ Περραιβῶν κατὰ	Γόννον	πόλιν, τῇ περ δὴ καὶ
[7, 83]	δὲ χρυσόν τε πολλὸν καὶ	ἄφθονον	ἔχοντες ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας τε ἅμα
[7, 190]	τε ἀναριθμήτους χρημάτων τε πλῆθος	ἄφθονον.	ὥστε Ἀμεινοκλέι τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ
[7, 139]	~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι	ἐπίφθονον	μὲν πρὸς τῶν πλεόνων ἀνθρώπων,
[7, 57]	ἐν Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε	ἡμίονον	διξὰ ἔχουσαν αἰδοῖα, τὰ μὲν
[7, 23]	καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος	πόνον	διπλήσιον παρεῖχον· ἅτε γὰρ τοῦ
[7, 26]	ᾧ δὲ οὗτοι τὸν προκείμενον	πόνον	ἐργάζοντο, ἐν τούτῳ ὁ πεζὸς
[7, 24]	μνημόσυνα λιπέσθαι· παρεὸν γὰρ μηδένα	πόνον	λαβόντας τὸν ἰσθμὸν τὰς νέας
[7, 119]	ὥρη, οἱ μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον	πόνον,	οἳ δὲ ὅκως πλησθέντες νύκτα
[7, 40]	γὰρ δὴ ἐπὶ τοῦτον τὸν	θρόνον	ἀνθρώπων ἐπιβαίνει. τούτου δὲ ὄπισθε
[7, 16]	οὐκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν βασιλήιον	θρόνον	ἵζεσθαι, τέλος ὡς ἠναγκάζετο εἴπας
[7, 15]	τοῦτο ἵζοιο ἐς τὸν ἐμὸν	θρόνον,	καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ τῇ
[7, 8]	(ἐγὼ δὲ ἐπείτε παρέλαβον τὸν	θρόνον	τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως μὴ λείψομαι
[7, 17]	καὶ ἱξόμενος ἐς τὸν βασιλήιον	θρόνον	ὡς μετὰ ταῦτα κοῖτον ἐποιέετο,
[7, 153]	καὶ Ἀντιφήμου οὐκ ἐλείφθη. (ἀνὰ	χρόνον	δὲ αὐτοῦ οἱ ἀπόγονοι γενόμενοι
[7, 154]	Ἱπποκράτεος. (μετὰ δὲ οὐ πολλὸν	χρόνον	δι᾽ ἀρετὴν ἀπεδέχθη πάσης τῆς
[7, 94]	Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ ὅσον μὲν	χρόνον	ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν νῦν
[7, 56]	ἐν ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα	χρόνον.	(ἐνθαῦτα λέγεται, Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος
[7, 10]	παραυτίκα δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽ ἀνὰ	χρόνον	ἐξεύροι τις ἄν. (σοὶ μὲν
[7, 223]	ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο, ἐπισχὼν	χρόνον	ἐς ἀγορῆς κου μάλιστα πληθώρην
[7, 8]	χαρίζοισθε· ἐπεὰν ὑμῖν σημήνω τὸν	χρόνον	ἐς τὸν ἥκειν δεῖ, προθύμως
[7, 170]	ἀποθανεῖν βιαίῳ θανάτῳ. ἀνὰ δὲ	χρόνον	Κρῆτας, θεοῦ σφι ἐποτρύναντος, πάντας
[7, 208]	ἔκειτο· ἔτυχον δὲ τοῦτον τὸν	χρόνον	Λακεδαιμόνιοι ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς μὲν
[7, 29]	ἐς τὸ παρεὸν οὔτε ἐς	χρόνον	μεταμελήσει” ~ταῦτα δὲ εἴπας καὶ
[7, 15]	συμβουλίης· (μετὰ μέντοι οὐ πολλὸν	χρόνον	μετέγνων, ἔγνων δὲ ταῦτα μοι
[7, 13]	οἱ παρηγορεόμενοι ἐκεῖνα ποιέειν οὐδένα	χρόνον	μευ ἀπέχονται. ἀκούσαντι μέντοι μοι
[7, 73]	ὡς Μακεδόνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες	χρόνον	ὅσον Εὐρωπήιοι ἐόντες σύνοικοι ἦσαν
[7, 151]	Ἀργείους δὲ τὸν αὐτὸν τοῦτον	χρόνον	πέμψαντας καὶ τούτους ἐς Σοῦσα
[7, 134]	οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽ ἐπὶ	χρόνον	συχνὸν ἦν σφι. ἀχθομένων δὲ
[7, 59]	ἐν τῷ Δορίσκῳ τοῦτον τὸν	χρόνον	τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν ἐποιέετο. ~ὅσον
[7, 165]	Ἱμέρης ἐπῆγε ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν	χρόνον	τοῦτον Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ
[7, 36]	κατὰ ῥόον, ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν	τόνον	τῶν ὅπλων· (συνθέντες δὲ ἀγκύρας
[7, 158]	Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων	φόνον	ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια
[7, 158]	ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος	φόνον	ἐκπρηξόμενοι, τό τε κατ᾽ ὑμέας
[7, 118]	τῷ μάλιστα, ἀπέδεξε ἐς τὸ	δεῖπνον	τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου τετελεσμένα. ~ὣς
[7, 119]	ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον. τὸ γὰρ	δεῖπνον	τοιόνδε τι ἐγίνετο, οἷα ἐκ
[7, 86]	κατά περ ἐν τῷ πεζῷ·	ἤλαυνον	δὲ καὶ οὗτοι πάντες ἅρματα.
[7, 86]	αὐτῇ καὶ ἐν τῷ πεζῷ,	ἤλαυνον	δὲ κέλητας καὶ ἅρματα· ὑπὸ
[7, 86]	αὐτὴν καὶ ἐν τῷ πεζῷ,	ἤλαυνον	δὲ πάντες καμήλους ταχυτῆτα οὐ
[7, 212]	Πέρσαι ἢ τῇ προτεραίῃ ἐνώρων,	ἀπήλαυνον.	~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος ὅ τι
[7, 211]	κατὰ τέλεα καὶ παντοίως προσβάλλοντες,	ἀπήλαυνον	ὀπίσω. ~ἐν ταύτῃσι τῇσι προσόδοισι
[7, 218]	τε ἔδραμον οἱ Φωκέες καὶ	ἐνέδυνον	τὰ ὅπλα, καὶ αὐτίκα οἱ
[7, 139]	(εἰ Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα	κίνδυνον	ἐξέλιπον τὴν σφετέρην, ἢ καὶ
[7, 10]	(σὺ ὦν μὴ βούλευ ἐς	κίνδυνον	μηδένα τοιοῦτον ἀπικέσθαι μηδεμιῆς ἀνάγκης
[7, 239]	μὲν δὴ οὐκ εἶχε σημῆναι·	ἐπικίνδυνον	γὰρ ἦν μὴ λαμφθείη· ὁ
[7, 53]	καὶ οἱ σύμπαντες προθυμίην ἔχωμεν·	ξυνὸν	γὰρ πᾶσι τοῦτο ἀγαθὸν σπεύδεται.
[7, 141]	Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς	μοῦνον	ἀπόρθητον τελέθειν, τὸ σὲ τέκνα
[7, 229]	λειφθῆναι. (εἰ μέν νυν ἢ	μοῦνον	Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς Σπάρτην
[7, 9]	Μαρδόνιος ἔλεγε ὦ δέσποτα, οὐ	μοῦνον	εἶς τῶν γενομένων Περσέων ἄριστος
[7, 130]	γὰρ ποταμὸν πρῆγμα ἂν ἦν	μοῦνον	ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ τὴν χώρην,
[7, 235]	Ἑλλάδος ἀσθενὲς ἤδη τὸ Λακωνικὸν	μοῦνον	λείπεται. (ἢν δὲ ταῦτα μὴ
[7, 70]	ἑτέροισι, φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα	μοῦνον·	οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ ἡλίου
[7, 107]	ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ μὴ Βόγην	μοῦνον	τὸν ἐξ Ἠιόνος, τοῦτον δὲ
[7, 134]	ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽ ἐπὶ χρόνον	συχνὸν	ἦν σφι. ἀχθομένων δὲ καὶ
[7, 42]	ἐπεσπίπτουσι καί τινα αὐτοῦ ταύτῃ	συχνὸν	ὅμιλον διέφθειραν. ~ἀπικομένου δὲ τοῦ
[7, 233]	Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν	κολωνόν,	ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς τε προέτεινον
[7, 225]	τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο ἐπὶ τὸν	κολωνὸν	πάντες ἁλέες οἱ ἄλλοι πλὴν
[7, 36]	ζεφύρου τε καὶ νότου εἵνεκα.	διέκπλοον	δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων
[7, 150]	ἢν γὰρ ἐμοὶ γένηται κατὰ	νόον,	οὐδαμοὺς μέζονας ὑμέων ἄξω” (ταῦτα
[7, 104]	ἀναγκασθεὶς ἔλεξα. γένοιτο μέντοι κατὰ	νόον	τοι, βασιλεῦ” ~ὃ μὲν δὴ
[7, 218]	ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι	ἀντίξοον	ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας
[7, 49]	κατίσταται· εἰ θέλει τοι μηδὲν	ἀντίξοον	καταστῆναι, τοσούτῳ τοι γίνεται πολεμιωτέρη
[7, 36]	ἐπικαρσίας τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ	ῥόον,	ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον τῶν
[7, 129]	ἑνὸς αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ	ἔκροον	ἔχουσι ἐς θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ
[7, 175]	ἀγχοτέρη τῆς ἑωυτῶν· (τὴν δὲ	ἀτραπόν,	δι᾽ ἣλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων
[7, 217]	τὴν δὲ διὰ τοῦ ὄρεος	ἀτραπὸν	ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον.
[7, 217]	σφετέρην χώρην καὶ φρουρέοντες τὴν	ἀτραπόν.	ἡ μὲν γὰρ κάτω ἐσβολὴ
[7, 217]	ἐστί. ~κατὰ ταύτην δὴ τὴν	ἀτραπὸν	καὶ οὕτω ἔχουσαν οἱ Πέρσαι,
[7, 214]	ἐὼν μὴ Μηλιεὺς ταύτην τὴν	ἀτραπὸν	Ὀνήτης, εἰ τῇ χώρῃ πολλὰ
[7, 215]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου. τὴν δὲ	ἀτραπὸν	ταύτην ἐξεῦρον μὲν οἱ ἐπιχώριοι
[7, 213]	δοκέων οἴσεσθαι ἔφρασέ τε τὴν	ἀτραπὸν	τὴν διὰ τοῦ ὄρεος φέρουσαν
[7, 214]	περιηγησάμενος τὸ ὄρος κατὰ τὴν	ἀτραπόν,	τοῦτον αἴτιον γράφω. ~Ξέρξης δέ,
[7, 212]	τὸ ὄρος ἐτάχθησαν φυλάξοντες τὴν	ἀτραπόν.	ὡς δὲ οὐδὲν εὕρισκον ἀλλοιότερον
[7, 83]	τε πολλὸν καὶ ἄφθονον ἔχοντες	ἐνέπρεπον,	ἁρμαμάξας τε ἅμα ἤγοντο, ἐν
[7, 67]	Σαράγγαι δὲ εἵματα μὲν βεβαμμένα	ἐνέπρεπον	ἔχοντες, πέδιλα δὲ ἐς γόνυ
[7, 130]	θάλασσαν τῷ Πηνειῷ, ἐξεπιστάμενοι ἀτρεκέως	εἶπον	βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ οὐκ ἔστι
[7, 239]	σφι ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ πρότερον	εἶπον·	ἐπύθοντο δὲ τρόπῳ θωμασίῳ. (Δημάρητος
[7, 154]	ὁ Γέλων λαμπρότατος. τῶν δὲ	εἶπον	πολίων τουτέων πλὴν Συρηκουσέων οὐδεμία
[7, 196]	πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα νεῶν τῶν	εἶπον	Σανδώκεα στρατηγέειν, ἀπίκοντο ἐς Ἀφέτας.
[7, 205]	τοὺς ἐς τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος	εἶπον,	τῶν ἐστρατήγεε Λεοντιάδης ὁ Εὐρυμάχου.
[7, 181]	ἔλαβον ἐν τῇ νηὶ ταύτῃ	περιεῖπον	ὡς ἀνδράποδα. ~αἱ μὲν δὴ
[7, 139]	Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον	ἐξέλιπον	τὴν σφετέρην, ἢ καὶ μὴ
[7, 36]	νότου εἵνεκα. διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν	κατέλιπον	τῶν πεντηκοντέρων καὶ τριηρέων, ἵνα
[7, 149]	πρὸς τὸν Πέρσην, μὴ τὸ	λοιπὸν	ἔωσι Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι. (τῶν δὲ
[7, 104]	φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ	λοιπόν·	νῦν τε ἀναγκασθεὶς ἔλεξα. γένοιτο
[7, 139]	τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν τὸ	λοιπόν,	ὅσον μὴ ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι
[7, 120]	τῶν θεῶν παραιτεομένους καὶ τὸ	λοιπόν	σφι ἀπαμύνειν τῶν ἐπιόντων κακῶν
[7, 183]	ἐς Χαλκίδα, φυλάξοντες μὲν τὸν	Εὔριπον,	λείποντες δὲ ἡμεροσκόπους περὶ τὰ
[7, 123]	ἐς αὐτόν τε τὸν Θερμαῖον	κόλπον	ἐγίνετο τῷ ναυτικῷ στρατῷ ὁ
[7, 122]	Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν δὲ ἐς	κόλπον	ἐν τῷ Ἄσσα τε πόλις
[7, 198]	ἤιε ἐς τὴν Μηλίδα παρὰ	κόλπον	θαλάσσης, ἐν τῷ ἄμπωτίς τε
[7, 122]	ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς τὸν Θερμαῖον	κόλπον,	κάμπτων δὲ Ἄμπελον τὴν Τορωναίην
[7, 193]	Μαγνησίης ἰθέαν ἔπλεον ἐς τὸν	κόλπον	τὸν ἐπὶ Παγασέων φέροντα. (ἔστι
[7, 115]	ταύτης καλέεται Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν δὲ	κόλπον	τὸν ἐπὶ Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς
[7, 58]	Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων τὸν	κόλπον	τὸν Μέλανα καλεόμενον καὶ Μέλανα
[7, 198]	ἡμέρην γίνεται. περὶ δὲ τὸν	κόλπον	τοῦτον ἐστὶ χῶρος πεδινός, τῇ
[7, 148]	τὴν ἀπόπεμψιν τῶν κατασκόπων δεύτερα	ἔπεμπον	ἐς Ἄργος ἀγγέλους. (Ἀργεῖοι δὲ
[7, 206]	διακριθήσεσθαι τὸν ἐν Θερμοπύλῃσι πόλεμον	ἔπεμπον	τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι μὲν δὴ
[7, 205]	Ἑλλήνων συμμαχίην. οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες	ἔπεμπον.	~τούτους μὲν τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην
[7, 128]	ὄρεα τὰ Θεσσαλικά, τόν τε	Ὄλυμπον	καὶ τὴν Ὄσσαν, μεγάθεΐ τε
[7, 208]	~ταῦτα βουλευομένων σφέων, ἔπεμπε Ξέρξης	κατάσκοπον	ἱππέα ἰδέσθαι ὁκόσοι εἰσὶ καὶ
[7, 69]	κέρας δορκάδος ἐπῆν ὀξὺ πεποιημένον	τρόπον	λόγχης· εἶχον δὲ καὶ ῥόπαλα
[7, 60]	μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε τὸν	τρόπον·	συνήγαγόν τε ἐς ἕνα χῶρον
[7, 63]	χάλκεά τε κράνεα καὶ πεπλεγμένα	τρόπον	τινὰ βάρβαρον οὐκ εὐαπήγητον, ἀσπίδας
[7, 89]	κεφαλῇσι κυνέας εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας	τρόπον	τὸν Ἑλληνικόν, ἐνδεδυκότες δὲ θώρηκας
[7, 103]	μὲν γὰρ ἑνὸς ἀρχόμενοι κατὰ	τρόπον	τὸν ἡμέτερον γενοίατ᾽ ἄν, δειμαίνοντες
[7, 209]	εἶναι, καὶ δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα	τρόπον	τοσοῦτοι ἐόντες τῇ ἑωυτοῦ στρατιῇ
[7, 84]	ἔθνεα· πλὴν οὐ πάντα παρείχετο	ἵππον,	ἀλλὰ τοσάδε μοῦνα, Πέρσαι μὲν
[7, 88]	περιῆλθε ἡ νοῦσος. (τὸν δὲ	ἵππον	αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς ἐποίησαν ὡς
[7, 41]	Περσέων μυρίη. μετὰ δὲ τὴν	ἵππον	διέλειπε καὶ δύο σταδίους, καὶ
[7, 41]	Περσέων ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ τὴν	ἵππον	ἐκ τῶν λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμένοι
[7, 146]	τὸν πεζὸν στρατὸν καὶ τὴν	ἵππον,	ἐπεὰν δὲ ταῦτα θηεύμενοι ἔωσι
[7, 158]	καὶ δισμυρίους ὁπλίτας καὶ δισχιλίην	ἵππον	καὶ δισχιλίους τοξότας καὶ δισχιλίους
[7, 85]	τῆς Πακτυϊκῆς· οἳ παρείχοντο μὲν	ἵππον	ὀκτακισχιλίην, ὅπλα δὲ οὐ νομίζουσι
[7, 203]	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽	ἄνθρωπον,	εἶναι δὲ θνητὸν οὐδένα οὐδὲ
[7, 50]	ἐπ᾽ ἴσης ἔχει· εἰδέναι δὲ	ἄνθρωπον	ἐόντα κῶς χρὴ τὸ βέβαιον;
[7, 136]	γὰρ σφίσι ἐν νόμῳ εἶναι	ἄνθρωπον	προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα ἥκειν.
[7, 217]	οὕτω ἔχουσαν οἱ Πέρσαι, τὸν	Ἀσωπὸν	διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν τὴν νύκτα,
[7, 200]	ὀρέων τούτων ῥέων ἐς τὸν	Ἀσωπὸν	ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα
[7, 144]	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα τὸν	βάρβαρον	δέκεσθαι τῇσι νηυσὶ πανδημεί, τῷ
[7, 178]	καί σφι δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν	βάρβαρον	ἐξαγγείλαντες χάριν ἀθάνατον κατέθεντο. μετὰ
[7, 158]	τῶν Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς τὸν	βάρβαρον.	ἐπ᾽ ἄλλῳ δὲ λόγῳ οὔτ᾽
[7, 176]	ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τὸν	βάρβαρον.	κώμη δὲ ἐστὶ ἀγχοτάτω τῆς
[7, 63]	κράνεα καὶ πεπλεγμένα τρόπον τινὰ	βάρβαρον	οὐκ εὐαπήγητον, ἀσπίδας δὲ καὶ
[7, 158]	ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον ἐπὶ τὸν	βάρβαρον	παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ δὲ ἐμεῦ
[7, 157]	σύμμαχοι παραλαμψομένους σε πρὸς τὸν	βάρβαρον·	τὸν γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν
[7, 175]	παριέναι ἐς τὴν Ἑλλάδα τὸν	βάρβαρον,	τὸν δὲ ναυτικὸν στρατὸν πλέειν
[7, 163]	Ἕλλησι μὴ οὐ δύνωνται τὸν	βάρβαρον	ὑπερβαλέσθαι, δεινὸν δὲ καὶ οὐκ
[7, 140]	τὰ νομιζόμενα, ὡς ἐς τὸ	μέγαρον	ἐσελθόντες ἵζοντο, χρᾷ ἡ Πυθίη,
[7, 183]	ὥς σφι τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε	καθαρόν,	ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι νηυσί, ἕνδεκα
[7, 168]	Πελοποννήσῳ, καὶ περὶ Πύλον καὶ	Ταίναρον	γῆς τῆς Λακεδαιμονίων ἀνεκώχευον τὰς
[7, 189]	ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην	γαμβρὸν	εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης ἐν
[7, 189]	ἐλθόντος σφι ἄλλου χρηστηρίου τὸν	γαμβρὸν	ἐπίκουρον καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ
[7, 30]	ἐκδιδοῖ καὶ οὗτος ἐς τὸν	Μαίανδρον.	(ἐκ δὲ Κολοσσέων ὁ στρατὸς
[7, 26]	τῆς Κελαινέων ἀνατέλλων ἐς τὸν	Μαίανδρον	ἐκδιδοῖ· ἐν τῇ καὶ ὁ
[7, 31]	τῇ καὶ πορευομένῳ διαβῆναι τὸν	Μαίανδρον	ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη γίνεται καὶ
[7, 43]	δὲ τοῦ στρατοῦ ἐπὶ ποταμὸν	Σκάμανδρον,	ὃς πρῶτος ποταμῶν, ἐπείτε ἐκ
[7, 42]	ἐπορεύετο, Ἀδραμύττειόν τε πόλιν καὶ	Ἄντανδρον	τὴν Πελασγίδα παραμειβόμενος. (τὴν Ἴδην
[7, 103]	ἐόντες· ἀνειμένοι δὲ ἐς τὸ	ἐλεύθερον	οὐκ ἂν ποιέοιεν τούτων οὐδέτερα.
[7, 183]	ἐν πόρῳ μάλιστα Πάμμων Σκύριος.	πανημερὸν	δὲ πλέοντες οἱ βάρβαροι ἐξανύουσι
[7, 43]	ἐς τὸ Πριάμου πέργαμον ἀνέβη	ἵμερον	ἔχων θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ καὶ
[7, 57]	αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο δὲ καὶ	ἕτερον	αὐτῷ τέρας ἐόντι ἐν Σάρδισι·
[7, 220]	ἑ φημί σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽	ἕτερον	διὰ πάντα δάσηται. ταῦτά τε
[7, 49]	τοι τοῦ ἑτέρου εἰρημένου τὸ	ἕτερον	ἔρχομαι ἐρέων. (γῆ δὲ πολεμίη
[7, 149]	δυνατὸν εἶναι τῶν ἐκ Σπάρτης	οὐδέτερον	παῦσαι τῆς ἡγεμονίης, μετὰ δὲ
[7, 103]	ἑνὸς ἀρχόμενοι κατὰ τρόπον τὸν	ἡμέτερον	γενοίατ᾽ ἄν, δειμαίνοντες τοῦτον, καὶ
[7, 48]	ἡμετέρου, ἢ τὸ ναυτικὸν τὸ	ἡμέτερον	λείψεσθαι τοῦ ἐκείνων, ἢ καὶ
[7, 212]	ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν εὕρισκον	ἀλλοιότερον	οἱ Πέρσαι ἢ τῇ προτεραίῃ
[7, 18]	ταῦτα Πέρσῃσι, καὶ Ἀρτάβανος, ὃς	πρότερον	ἀποσπεύδων μοῦνος ἐφαίνετο, τότε ἐπισπεύδων
[7, 44]	λευκοῦ, ἐποίησαν δὲ Ἀβυδηνοὶ ἐντειλαμένου	πρότερον	βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς ἵζετο, κατορῶν
[7, 8]	ἐφρόντιζον ὅκως μὴ λείψομαι τῶν	πρότερον	γενομένων ἐν τιμῇ τῇδε μηδὲ
[7, 133]	γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἵνεκα·	πρότερον	Δαρείου πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο,
[7, 123]	εἰσὶ αἱ τὴν νῦν Παλλήνην	πρότερον	δὲ Φλέγρην καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων
[7, 158]	παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ δὲ ἐμεῦ	πρότερον	δεηθέντος βαρβαρικοῦ στρατοῦ συνεπάψασθαι, ὅτε
[7, 239]	δή σφι ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ	πρότερον	εἶπον· ἐπύθοντο δὲ τρόπῳ θωμασίῳ.
[7, 184]	ταῦτα τὰ πλοῖα, ὡς καὶ	πρότερον	εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες
[7, 237]	ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι	πρότερον	ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ
[7, 93]	καὶ ἐγχειρίδια. οὗτοι δὲ οἵτινες	πρότερον	ἐκαλέοντο, ἐν τοῖσι πρώτοισι τῶν
[7, 75]	Ἀσίην ἐκλήθησαν Βιθυνοί, τὸ δὲ	πρότερον	ἐκαλέοντο, ὡς αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι,
[7, 239]	τοῦ λόγου τῇ μοι τὸ	πρότερον	ἐξέλιπε. ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς
[7, 175]	ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν	πρότερον	ἤ περ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας
[7, 150]	Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα ἐς Ἄργος	πρότερον	ἤ περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 2]	στρατεύεσθαι. (ἦσαν γὰρ Δαρείῳ καὶ	πρότερον	ἢ βασιλεῦσαι γεγονότες τρεῖς παῖδες
[7, 54]	μιν παύσει καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην	πρότερον	ἢ ἐπὶ τέρμασι τοῖσι ἐκείνης
[7, 101]	οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ	πρότερον	ἦν. ~ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε
[7, 189]	σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα τὸν Βορέην	πρότερον	καὶ τότε ἐκεῖνα κατεργάσασθαι, καὶ
[7, 10]	Λακεδαιμονίων, εἰ μὴ ἄρα καὶ	πρότερον	κατ᾽ ὁδόν, γνόντα ἐπ᾽ οἵους
[7, 115]	ὄρος οἰκεόντων, ὁμοίως καὶ τῶν	πρότερον	κατέλεξα, τοὺς μὲν παρὰ θάλασσαν
[7, 137]	στόλου, ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ τὸν	πρότερον	λόγον. ~ἡ δὲ στρατηλασίη ἡ
[7, 46]	ἐργάσαο νῦν τε καὶ ὀλίγῳ	πρότερον·	μακαρίσας γὰρ σεωυτὸν δακρύεις” (ὁ
[7, 148]	ταῦτα μὲν τὴν Πυθίην χρῆσαι	πρότερον·	μετὰ δὲ ὡς ἐλθεῖν τοὺς
[7, 209]	δὲ εἶπε Ἤκουσας μὲν καὶ	πρότερόν	μευ, εὖτε ὁρμῶμεν ἐπὶ τὴν
[7, 108]	ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς καὶ	πρότερόν	μοι δεδήλωται, ἡ μέχρι Θεσσαλίης
[7, 217]	τοῦ ὄρεος ἐφύλασσον, ὡς καὶ	πρότερόν	μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται,
[7, 125]	τῇσι καμήλοισι ἐπιτίθεσθαι, τὸ μήτε	πρότερον	ὀπώπεσαν θηρίον μήτ᾽ ἐπεπειρέατο αὐτοῦ.
[7, 32]	γῆν τε καὶ ὕδωρ· ὅσοι	πρότερον	οὐκ ἔδοσαν Δαρείῳ πέμψαντι, τούτους
[7, 1]	πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι ἢ	πρότερον	παρέχειν, καὶ νέας τε καὶ
[7, 8]	καὶ τῶν ἄλλων Περσέων οὐ	πρότερον	παύσομαι πρὶν ἢ ἕλω τε
[7, 189]	βαρβάρων τὰς νέας, ὡς καὶ	πρότερον	περὶ Ἄθων. (εἰ μέν νυν
[7, 13]	δὲ Περσέων συναλίσας τοὺς καὶ	πρότερον	συνέλεξε, ἔλεξέ σφι τάδε. (ἄνδρες
[7, 106]	Μασκαμείοισι ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ ἔτι	πρότερον	ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι ἐν
[7, 228]	τῇ περ ἔπεσον, καὶ τοῖσι	πρότερον	τελευτήσασι ἢ ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας
[7, 194]	Σανδώκης ὁ Θαμασίου τὸν δὴ	πρότερον	τούτων βασιλεὺς Δαρεῖος ἐπ᾽ αἰτίῃ
[7, 113]	ἦρχε Βόγης τοῦ περ ὀλίγῳ	πρότερον	τούτων λόγον ἐποιεύμην. (ἡ δὲ
[7, 164]	ἀπάγειν. ~ὁ δὲ Κάδυος οὗτος	πρότερον	τούτων παραδεξάμενος παρὰ πατρὸς τυραννίδα
[7, 6]	(διὸ ἐξήλασέ μιν ὁ Ἵππαρχος,	πρότερον	χρεώμενος τὰ μάλιστα. τότε δὲ
[7, 101]	χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ	ἀηδέστερον	ἔσεσθαι ἢ πρότερον ἦν. ~ὡς
[7, 39]	ὑπερβαλέσθαι· ἐπείτε δὲ ἐς τὸ	ἀναιδέστερον	ἐτράπευ, τὴν μὲν ἀξίην οὐ
[7, 151]	λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι ἔτεσι	ὕστερον	γενόμενον τούτων. τυχεῖν ἐν Σούσοισι
[7, 20]	Ἀσίης καταστρεψάμενοι ἐνέμοντο, τῶν εἵνεκεν	ὕστερον	Δαρεῖος ἐτιμωρέετο, μήτε κατὰ τὰ
[7, 213]	διέφθειρε τοὺς ταύτῃ ὑπομείναντας Ἑλλήνων.	(ὕστερον	δὲ δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε ἐς
[7, 95]	Ἕλληνες, καὶ τοῦτο Πελασγικὸν ἔθνος;	ὕστερον	δὲ Ἰωνικὸν ἐκλήθη κατὰ τὸν
[7, 137]	ταῦτα μέν νυν πολλοῖσι ἔτεσι	ὕστερον	ἐγένετο τοῦ βασιλέος στόλου, ἐπάνειμι
[7, 213]	συλλεγομένων ἀργύριον ἐπεκηρύχθη. χρόνῳ δὲ	ὕστερον,	κατῆλθε γὰρ ἐς Ἀντικύρην, ἀπέθανε
[7, 108]	δασμοφόρος, Μεγαβάζου τε καταστρεψαμένου καὶ	ὕστερον	Μαρδονίου. (παραμείβετο δὲ πορευόμενος ἐκ
[7, 33]	καταντίον· ἔνθα μετὰ ταῦτα, χρόνῳ	ὕστερον	οὐ πολλῷ, ἐπὶ Ξανθίππου τοῦ
[7, 170]	οἰκίσαι, τὰς δὴ Ταραντῖνοι χρόνῳ	ὕστερον	πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε
[7, 106]	τοῦ ἐν Δορίσκῳ, ὑπὸ Ἑλλήνων	ὕστερον	ταύτης τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν· τὸν
[7, 214]	οὐδὲν ἧσσον. ~Ἐπιάλτης μὲν οὕτω	ὕστερον	τούτων ἀπέθανε, ἔστι δὲ ἕτερος
[7, 62]	ἡγεμόνα παρεχόμενοι Μεγάπανον τὸν Βαβυλῶνος	ὕστερον	τούτων ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι
[7, 102]	λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις	ὕστερον	ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται, τῇ Ἑλλάδι
[7, 5]	πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις	ὕστερον	φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν σὴν
[7, 13]	ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι ἔπεα ἐς ἄνδρα	πρεσβύτερον	ἢ χρεόν· νῦν μέντοι συγγνοὺς
[7, 32]	πάντῃ. τῶνδε δὲ εἵνεκα τὸ	δεύτερον	ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆν τε καὶ
[7, 194]	Ἕλληνας καταπλώσας ἔμελλε οὐ τὸ	δεύτερον	διαφυγὼν ἔσεσθαι· ὡς γὰρ σφέας
[7, 193]	νέας. ~οἳ μὲν δὴ τὸ	δεύτερον	ἐλθόντες περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἐναυλόχεον,
[7, 171]	καὶ τοῖσι προβάτοισι, ἔστε τὸ	δεύτερον	ἐρημωθείσης Κρήτης μετὰ τῶν ὑπολοίπων
[7, 223]	κατ᾽ ἀρχὰς ἐπεξήισαν ἐς τὸ	εὐρύτερον	τοῦ αὐχένος. τὸ μὲν γὰρ
[7, 52]	καὶ χρήματα οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι χρὴ	νεώτερόν	τι ποιήσειν. οὕτω μηδὲ τοῦτο
[7, 111]	περ ἐν Δελφοῖσι, καὶ οὐδὲν	ποικιλώτερον.	~παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης τὴν
[7, 6]	εἰ μέν τι ἐνέοι σφάλμα	φέρον	τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν ἔλεγε
[7, 239]	τοιάδε· δελτίον δίπτυχον λαβὼν τὸν	κηρὸν	αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ ἔπειτα ἐν
[7, 239]	δὲ ταῦτα ὀπίσω ἐπέτηξε τὸν	κηρὸν	ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα φερόμενον
[7, 239]	Γοργὼ ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα αὐτή, τὸν	κηρὸν	κνᾶν κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν σφέας
[7, 61]	δὲ ἐγχειρίδια παρὰ τὸν δεξιὸν	μηρὸν	παραιωρεύμενα ἐκ τῆς ζώνης. (καὶ
[7, 133]	αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ	βάραθρον	οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες
[7, 58]	ἀντισχόντα τότε τῇ στρατιῇ τὸ	ῥέεθρον	ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον τὸν ποταμὸν
[7, 109]	δὲ τοῦ Λίσου ποταμοῦ τὸ	ῥέεθρον	ἀπεξηρασμένον πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο,
[7, 43]	ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ	ῥέεθρον	οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε
[7, 196]	οὐκ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τὸ	ῥέεθρον	πινόμενος· τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ
[7, 127]	τε καὶ Μακεδονίδα, ἐς τὠυτὸ	ῥέεθρον	τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν
[7, 176]	τὴν Ἑλλάδα ἐστὶ τῇ στεινοτάτη	ἡμίπλεθρον.	οὐ μέντοι κατὰ τοῦτό γε
[7, 200]	εὐρύς, ἐν τῷ Δήμητρός τε	ἱρὸν	Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ ἕδραι εἰσὶ
[7, 189]	καὶ τότε ἐκεῖνα κατεργάσασθαι, καὶ	ἱρὸν	ἀπελθόντες Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ ποταμὸν
[7, 200]	Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος	ἱρόν.	~βασιλεὺς μὲν δὴ Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο
[7, 134]	ἐν γὰρ Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου	ἱρόν,	εἰσὶ δὲ καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι
[7, 40]	τῶν δέκα ἵππων ἅρμα Διὸς	ἱρὸν	ἐπετέτακτο, τὸ ἵπποι μὲν εἷλκον
[7, 55]	ἱροὶ καὶ τὸ ἅρμα τὸ	ἱρόν,	ἐπὶ δὲ αὐτός τε Ξέρξης
[7, 33]	καὶ ἐς τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ	ἱρὸν	ἐς Ἐλαιοῦντα ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα
[7, 176]	δέκεται αἰγιαλός, ἐν δὲ Ἀρτέμιδος	ἱρόν.	(ἡ δὲ αὖ διὰ Τρηχῖνος
[7, 140]	καί σφι ποιήσασι περὶ τὸ	ἱρὸν	τὰ νομιζόμενα, ὡς ἐς τὸ
[7, 197]	ἐπιχώριον λόγον, τὰ περὶ τὸ	ἱρὸν	τοῦ Λαφυστίου Διός, ὡς Ἀθάμας
[7, 144]	Θεμιστοκλέι γνώμη ἔμπροσθε ταύτης ἐς	καιρὸν	ἠρίστευσε, ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων χρημάτων
[7, 115]	ἤιε διὰ Συλέος πεδίου καλεομένου,	Στάγειρον	πόλιν Ἑλλάδα παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο
[7, 18]	~ταῦτά τε ἐδόκεε Ἀρτάβανος τὸ	ὄνειρον	ἀπειλέειν καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι ἐκκαίειν
[7, 16]	τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον ἐπιφοιτᾶν	ὄνειρον	θεοῦ τινος πομπῇ, οὐκ ἐῶντά
[7, 15]	ἐπιπτήσεται καὶ σοὶ τὠυτὸ τοῦτο	ὄνειρον,	ὁμοίως καὶ ἐμοὶ ἐντελλόμενον. εὑρίσκω
[7, 17]	ἐποιέετο, ἦλθέ οἱ κατυπνωμένῳ τὠυτὸ	ὄνειρον	τὸ καὶ παρὰ Ξέρξην ἐφοίτα,
[7, 14]	νυκτὸς δὲ γενομένης αὖτις τὠυτὸ	ὄνειρον	τῷ Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ ἔλεγε ἐπιστάν
[7, 15]	γὰρ δὴ καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον	ὄνειρον	φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν
[7, 193]	τὰς νέας ἔπλεον παρὰ τὴν	ἤπειρον,	κάμψαντες δὲ τὴν ἄκρην τῆς
[7, 26]	εἴρητο συλλέγεσθαι πάντα τὸν κατ᾽	ἤπειρον	μέλλοντα ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ πορεύεσθαι
[7, 49]	λιμένα, ἀλλὰ παρὰ πᾶσαν τὴν	ἤπειρον	παρ᾽ ἣν δὴ κομίζεαι. (οὔκων
[7, 81]	μάχῃ. ~ταῦτα ἦν τὰ κατ᾽	ἤπειρον	στρατευόμενά τε ἔθνεα καὶ τεταγμένα
[7, 58]	ἀπικομένῳ περιμένειν· ὁ δὲ κατ᾽	ἤπειρον	στρατὸς πρὸς ἠῶ τε καὶ
[7, 22]	τῇ δὲ τελευτᾷ ἐς τὴν	ἤπειρον	τὸ ὄρος, χερσονησοειδές τε ἐστὶ
[7, 139]	Ξέρξῃ, κατά γε ἂν τὴν	ἤπειρον	τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ καὶ πολλοὶ
[7, 46]	νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν ἐόντα	μακρὸν	δοκέειν εἶναι ποιεῦσι τὸν βίον.
[7, 238]	γὰρ ἄν κοτε ἐς τὸν	νεκρὸν	ταῦτα παρενόμησε, ἐπεὶ τιμᾶν μάλιστα
[7, 35]	βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα· ὦ	πικρὸν	ὕδωρ, δεσπότης τοι δίκην ἐπιτιθεῖ
[7, 197]	Ἀθάμας ὁ Αἰόλου ἐμηχανήσατο Φρίξῳ	μόρον	σὺν Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα δὲ
[7, 10]	Σκύθαι δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι τὸν	πόρον,	τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ φυλακὴ τῶν
[7, 176]	συνάγεται ἐς στεινὸν ἐόντα τὸν	πόρον	τὸν μεταξὺ νήσου τε Σκιάθου
[7, 10]	πάθος, ὅτε πατὴρ σὸς ζεύξας	Βόσπορον	τὸν Θρηίκιον, γεφυρώσας δὲ ποταμὸν
[7, 20]	διαβάντες ἐς τὴν Εὐρώπην κατὰ	Βόσπορον	τούς τε Θρήικας κατεστρέψαντο πάντας
[7, 51]	Ἰωνίην πᾶσαν πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο	δασμοφόρον	εἶναι Πέρσῃσι. (τούτους ὦν τοὺς
[7, 10]	τὸν Θρηίκιον, γεφυρώσας δὲ ποταμὸν	Ἴστρον	διέβη ἐπὶ Σκύθας. τότε παντοῖοι
[7, 107]	ἐκ τοῦ ἄστεος καὶ τὸν	ἄργυρον	ἔσπειρε ἀπὸ τοῦ τείχεος ἐς
[7, 239]	ἐν τῷ ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ	εὗρον	καὶ ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι
[7, 28]	τὸν πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον, καὶ	εὗρον	λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν δύο χιλιάδας
[7, 215]	στρατοπέδου. τὴν δὲ ἀτραπὸν ταύτην	ἐξεῦρον	μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες, ἐξευρόντες
[7, 189]	σφι ἄλλου χρηστηρίου τὸν γαμβρὸν	ἐπίκουρον	καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ τὸν
[7, 8]	χώρην γε οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος	ὅμουρον	ἐοῦσαν τῇ ἡμετέρῃ, ἀλλὰ σφέας
[7, 38]	βουλοίμην τυχεῖν, τὸ σοὶ μὲν	ἐλαφρὸν	τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ
[7, 124]	Παιονικῆς καὶ Κρηστωνικῆς ἐπὶ ποταμὸν	Χείδωρον,	ὃς ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος ῥέει
[7, 57]	τρέχων ἥξειν ἐς τὸν αὐτὸν	χῶρον.	ἐγένετο δὲ καὶ ἕτερον αὐτῷ
[7, 88]	ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται ἐς τὸν	χῶρον	ἐν τῷ περ κατέβαλε τὸν
[7, 60]	τρόπον· συνήγαγόν τε ἐς ἕνα	χῶρον	μυριάδα ἀνθρώπων, καὶ συννάξαντες ταύτην
[7, 23]	ὤρυσσον δὲ ὧδε δασάμενοι τὸν	χῶρον	οἱ βάρβαροι κατὰ ἔθνεα· κατὰ
[7, 198]	κάρτα στεινός· περὶ δὲ τὸν	χῶρον	ὄρεα ὑψηλὰ καὶ ἄβατα περικληίει
[7, 19]	τοῦ στρατοῦ οὕτω ἐπάγερσιν ποιέεται,	χῶρον	πάντα ἐρευνῶν τῆς ἠπείρου. ~ἀπὸ
[7, 114]	Ἐννέα δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν	χῶρον	τοῦτον καλέεσθαι, τοσούτους ἐν αὐτῷ
[7, 140]	κἆλλ᾽ ἀπολεῖ πυργώματα κοὐ τὸ	σὸν	οἶον, πολλοὺς δ᾽ ἀθανάτων νηοὺς
[7, 235]	τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν	σὸν	στόλον προειδώς, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως
[7, 47]	χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα ἐν χερσί,	φράσον	δέ μοι τόδε· εἴ τοι
[7, 101]	ἀσθενεστάτης. (νῦν ὦν μοι τόδε	φράσον,	εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ
[7, 121]	αὐτὸς Ξέρξης, ἤιε μὲν τὸ	μέσον	αὐτῶν, στρατηγοὺς δὲ παρείχετο Σμερδομένεά
[7, 8]	δοκέω, τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς	μέσον,	γνώμην κελεύων ὑμέων τὸν βουλόμενον
[7, 129]	ἄνεμον νότον ἡ Ὄθρυς· τὸ	μέσον	δὲ τούτων τῶν λεχθέντων ὀρέων
[7, 39]	Πυθίου παίδων ἐξευρόντας τὸν πρεσβύτατον	μέσον	διαταμεῖν, διαταμόντας δὲ τὰ ἡμίτομα
[7, 164]	οὐδενὸς ἀλλὰ ὑπὸ δικαιοσύνης ἐς	μέσον	Κῴοισι καταθεὶς τὴν ἀρχὴν οἴχετο
[7, 11]	ὑπὸ Πέρσῃσι γένηται· τὸ γὰρ	μέσον	οὐδὲν τῆς ἔχθρης ἐστί. (καλὸν
[7, 152]	ἄνθρωποι τὰ οἰκήια κακὰ ἐς	μέσον	συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι,
[7, 228]	σφι αὐτοῦ ταύτῃ τῇ περ	ἔπεσον,	καὶ τοῖσι πρότερον τελευτήσασι ἢ
[7, 194]	εἶναι οἱ βάρβαροι καὶ πλέοντες	ἐσέπεσον	ἐς τοὺς πολεμίους· τῶν ἐστρατήγεε
[7, 210]	ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽	ἐσέπεσον	φερόμενοι ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ
[7, 236]	τοῦ στρατοπέδου τριηκοσίας ἀποπέμψεις περιπλέειν	Πελοπόννησον,	ἀξιόμαχοί τοι γίνονται οἱ ἀντίπαλοι·
[7, 163]	οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος ἐλθὼν ἐς	Πελοπόννησον	ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐὼν Σικελίης
[7, 147]	Ἑλλήσποντον, ἔς τε Αἴγιναν καὶ	Πελοπόννησον	κομιζόμενα. οἱ μὲν δὴ πάρεδροι
[7, 207]	ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς	Πελοπόννησον	τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν φυλακῇ·
[7, 94]	τε καὶ Ξοῦθον ἀπικέσθαι ἐς	Πελοπόννησον,	ὡς Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Πελασγοὶ
[7, 141]	τοῖσι Ἀθηναίοισι καὶ λέγουσι ὦναξ,	χρῆσον	ἡμῖν ἄμεινόν τι περὶ τῆς
[7, 16]	εἴπας τάδε ἐποίεε τὸ κελευόμενον.	(ἴσον	ἐκεῖνο ὦ βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ
[7, 23]	ἐν ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον	ὅσον	αὐτοῖσι ἐπέβαλλε, ὤρυσσον τὸ μὲν
[7, 16]	κακῶς οὐ τοσοῦτο ἔδακε λύπη	ὅσον	γνωμέων δύο προκειμενέων Πέρσῃσι, τῆς
[7, 23]	τῆς διώρυχος ποιεῦντες διπλήσιον ἢ	ὅσον	ἔδεε αὐτὴν τὴν διώρυχα γενέσθαι,
[7, 223]	περιιόντων τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης	ὅσον	εἶχον μέγιστον ἐς τοὺς βαρβάρους,
[7, 73]	Μακεδόνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον	ὅσον	Εὐρωπήιοι ἐόντες σύνοικοι ἦσαν Μακεδόσι,
[7, 111]	οὐδενός κω ἀνθρώπων ὑπήκοοι ἐγένοντο,	ὅσον	ἡμεῖς ἴδμεν, ἀλλὰ διατελεῦσι τὸ
[7, 60]	χρόνον τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν ἐποιέετο.	~ὅσον	μέν νυν ἕκαστοι παρεῖχον πλῆθος
[7, 161]	ὡς δὲ στρατηγήσεις αὐτῆς γλίχεαι.	(ὅσον	μέν νυν παντὸς τοῦ Ἑλλήνων
[7, 94]	ἐσκευασμένοι ὡς Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ	ὅσον	μὲν χρόνον ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον
[7, 139]	τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν τὸ λοιπόν,	ὅσον	μὴ ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν
[7, 100]	δὲ νέας οἱ ναύαρχοι ἀναγαγόντες	ὅσον	τε τέσσερα πλέθρα ἀπὸ τοῦ
[7, 233]	χεῖράς τε προέτεινον καὶ ἤισαν	ἆσσον	τῶν βαρβάρων, λέγοντες τὸν ἀληθέστατον
[7, 184]	τι πλέον ἦν αὐτῶν ἢ	ἔλασσον,	ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας ἐνεῖναι. συνελέχθη
[7, 217]	ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ	ἐφύλασσον.	~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ Φωκέες
[7, 217]	(κατὰ δὲ τοῦτο τοῦ ὄρεος	ἐφύλασσον,	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,
[7, 60]	ἐξηρίθμησαν. ἀριθμήσαντες δὲ κατὰ ἔθνεα	διέτασσον.	~οἱ δὲ στρατευόμενοι οἵδε ἦσαν,
[7, 78]	Μόσχοι ἐσκευασμένοι ἐστρατεύοντο. τούτους δὲ	συνέτασσον	ἄρχοντες οἵδε, Μόσχους μὲν καὶ
[7, 50]	ἐπιλέγεσθαι, ποιήσειας ἂν οὐδαμὰ οὐδέν·	κρέσσον	δὲ πάντα θαρσέοντα ἥμισυ τῶν
[7, 236]	τε εὐτυχέειν φθονέουσι καὶ τὸ	κρέσσον	στυγέουσι. (εἰ δ᾽ ἐπὶ τῇσι
[7, 10]	ἡ τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα εὕρηκε,	ἧσσον	δὲ οὐδέν οἱ κακῶς βεβούλευται.
[7, 213]	ἐτιμήθη μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν	ἧσσον.	~Ἐπιάλτης μὲν οὕτω ὕστερον τούτων
[7, 10]	τι θέλει, βεβούλευται μὲν οὐδὲν	ἧσσον	εὖ, ἕσσωται δὲ ὑπὸ τῆς
[7, 129]	περ νῦν ῥέειν τε οὐδὲν	ἧσσον	ἢ νῦν, ῥέοντας δὲ ποιέειν
[7, 189]	ἀπελθόντες Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ ποταμὸν	Ἰλισσόν.	~ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ νέας
[7, 22]	τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽ ἐφοίτεον·	ὤρυσσον	δὲ καὶ οἱ περὶ τὸν
[7, 23]	αὗται αἳ τὸν Ἄθων νέμονται,	ὤρυσσον	δὲ ὧδε δασάμενοι τὸν χῶρον
[7, 23]	διῶρυξ, οἳ μὲν κατώτατα ἑστεῶτες	ὤρυσσον,	ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ
[7, 23]	γὰρ μόριον ὅσον αὐτοῖσι ἐπέβαλλε,	ὤρυσσον	τὸ μὲν ἄνω στόμα τῆς
[7, 22]	ὅρμεον τριήρεες· ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι	ὤρυσσον	ὑπὸ μαστίγων παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς,
[7, 114]	παρθένους ἀνδρῶν τῶν ἐπιχωρίων ζώοντας	κατώρυσσον.	(Περσικὸν δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν,
[7, 10]	νῦν μὲν τὸν σύλλογον τόνδε	διάλυσον·	αὖτις δέ, ὅταν τοι δοκέῃ,
[7, 38]	οἰκτείρας τῶν μοι παίδων ἕνα	παράλυσον	τῆς στρατηίης τὸν πρεσβύτατον, ἵνα
[7, 209]	σεῦ βασιλεῦ ἀγὼν μέγιστος ἐστί.	(ἄκουσον	δὲ καὶ νῦν· οἱ ἄνδρες
[7, 107]	πῦρ, μετὰ δὲ ταῦτα τὸν	χρυσὸν	ἅπαντα τὸν ἐκ τοῦ ἄστεος
[7, 83]	ἥ περ εἴρηται, χωρὶς δὲ	χρυσόν	τε πολλὸν καὶ ἄφθονον ἔχοντες
[7, 10]	λεχθεισέων δὲ ἔστι, ὥσπερ τὸν	χρυσὸν	τὸν ἀκήρατον αὐτὸν μὲν ἐπ᾽
[7, 22]	ἐτέων κου μάλιστα τὰ ἐς	τὸν	Ἄθων. ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς
[7, 22]	ὤρυσσον δὲ καὶ οἱ περὶ	τὸν	Ἄθων κατοικημένοι. (Βουβάρης δὲ ὁ
[7, 23]	Κλεωναί. ~πόλιες μὲν αὗται αἳ	τὸν	Ἄθων νέμονται, ὤρυσσον δὲ ὧδε
[7, 37]	γεφυρέων κατεσκεύαστο καὶ τὰ περὶ	τὸν	Ἄθων, οἵ τε χυτοὶ περὶ
[7, 22]	προσπταισάντων τῶν πρώτων περιπλεόντων περὶ	τὸν	Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ τριῶν ἐτέων
[7, 188]	ἐν Πηλίῳ, τὰς δὲ ἐς	τὸν	αἰγιαλόν· αἳ δὲ περὶ αὐτὴν
[7, 59]	παλαιὸν ἦν Κικόνων. (ἐς τοῦτον	τὸν	αἰγιαλὸν κατασχόντες τὰς νέας ἀνέψυχον
[7, 188]	κατέσχε τῆς Μαγνησίης χώρης ἐς	τὸν	αἰγιαλὸν τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε
[7, 183]	χώρης ἐπὶ Σηπιάδα τε καὶ	τὸν	αἰγιαλὸν τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε
[7, 59]	οἱ ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς	τὸν	αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν,
[7, 23]	ἑστεῶτες ὤρυσσον, ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν	τὸν	αἰεὶ ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε
[7, 197]	ποιευμένων Ἀχαιῶν ἐκ θεοπροπίου Ἀθάμαντα	τὸν	Αἰόλου καὶ μελλόντων μιν θύειν
[7, 46]	ὁ δὲ θεὸς γλυκὺν γεύσας	τὸν	αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται
[7, 221]	εἵπετο τῇ στρατιῇ ταύτῃ, Μεγιστίην	τὸν	Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον εἶναι τὰ ἀνέκαθεν
[7, 10]	δὲ ἔστι, ὥσπερ τὸν χρυσὸν	τὸν	ἀκήρατον αὐτὸν μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ
[7, 54]	χρύσεον κρητῆρα καὶ Περσικὸν ξίφος,	τὸν	ἀκινάκην καλέουσι. (ταῦτα οὐκ ἔχω
[7, 233]	ἤισαν ἆσσον τῶν βαρβάρων, λέγοντες	τὸν	ἀληθέστατον τῶν λόγων, ὡς καὶ
[7, 26]	οἶδα. (οἳ δὲ ἐπείτε διαβάντες	τὸν	Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ,
[7, 10]	δὲ παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ, διαγινώσκομεν	τὸν	ἀμείνω. (ἐγὼ δὲ καὶ πατρὶ
[7, 61]	ζώνης. (καὶ ἄρχοντα παρείχοντο Ὀτάνεα	τὸν	Ἀμήστριος πατέρα τῆς Ξέρξεω γυναικός,
[7, 188]	μέν νυν αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον	τὸν	ἄνεμον καὶ τοῖσι οὕτω εἶχε
[7, 165]	μυριάδας καὶ στρατηγὸν αὐτῶν Ἀμίλκαν	τὸν	Ἄννωνος, Καρχηδονίων ἐόντα βασιλέα, κατὰ
[7, 123]	τε πόλιν καὶ Χαλέστρην ἐπὶ	τὸν	Ἄξιον ποταμόν, ὃς οὐρίζει χώρην
[7, 149]	δὲ δύο τῶν σφετέρων ὁμόψηφον	τὸν	Ἀργεῖον εἶναι κωλύειν οὐδέν. (οὕτω
[7, 107]	τὸν ἐκ τοῦ ἄστεος καὶ	τὸν	ἄργυρον ἔσπειρε ἀπὸ τοῦ τείχεος
[7, 97]	ἱππαγωγὰ πλοῖα μακρὰ συνελθόντα ἐς	τὸν	ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. ~τῶν δὲ
[7, 83]	τοῦδε· εἴ τις αὐτῶν ἐξέλιπε	τὸν	ἀριθμὸν ἢ θανάτῳ βιηθεὶς ἢ
[7, 205]	ἀπίκετο καὶ Θηβαίων τοὺς ἐς	τὸν	ἀριθμὸν λογισάμενος εἶπον, τῶν ἐστρατήγεε
[7, 209]	γὰρ ἐφαίνοντο ποιέειν, μετεπέμψατο Δημάρητον	τὸν	Ἀρίστωνος ἐόντα ἐν τῷ στρατοπέδῳ·
[7, 101]	ἐκ τῆς νεός, μετεπέμψατο Δημάρητον	τὸν	Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ ἐπὶ τὴν
[7, 67]	οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι Ἀριόμαρδον	τὸν	Ἀρτυφίου ἀδελφεόν, Σαράγγαι δὲ εἵματα
[7, 217]	καὶ οὕτω ἔχουσαν οἱ Πέρσαι,	τὸν	Ἀσωπὸν διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν τὴν
[7, 200]	τῶν ὀρέων τούτων ῥέων ἐς	τὸν	Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ τὸν
[7, 20]	ἐτιμωρέετο, μήτε κατὰ τὰ λεγόμενα	τὸν	Ἀτρειδέων ἐς Ἴλιον, μήτε τὸν
[7, 129]	νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι	τὸν	αὐλῶνα δι᾽ οὗ ῥέει ὁ
[7, 95]	ὕστερον δὲ Ἰωνικὸν ἐκλήθη κατὰ	τὸν	αὐτὸν λόγον καὶ οἱ δυωδεκαπόλιες
[7, 151]	μετὰ τούτου ἀναβάντας, Ἀργείους δὲ	τὸν	αὐτὸν τοῦτον χρόνον πέμψαντας καὶ
[7, 57]	περὶ ἑωυτοῦ τρέχων ἥξειν ἐς	τὸν	αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο δὲ καὶ
[7, 62]	Πέρσαι ἐσεσάχατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι Μεγάπανον	τὸν	Βαβυλῶνος ὕστερον τούτων ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι
[7, 144]	βουλευομένοισι ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	τὸν	βάρβαρον δέκεσθαι τῇσι νηυσὶ πανδημεί,
[7, 178]	αὐτοῖσι, καί σφι δεινῶς καταρρωδέουσι	τὸν	βάρβαρον ἐξαγγείλαντες χάριν ἀθάνατον κατέθεντο.
[7, 158]	ἡγεμὼν τῶν Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς	τὸν	βάρβαρον. ἐπ᾽ ἄλλῳ δὲ λόγῳ
[7, 176]	ταύτῃ ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος	τὸν	βάρβαρον. κώμη δὲ ἐστὶ ἀγχοτάτω
[7, 158]	πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον ἐπὶ	τὸν	βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ δὲ
[7, 157]	τούτων σύμμαχοι παραλαμψομένους σε πρὸς	τὸν	βάρβαρον· τὸν γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ
[7, 175]	μὴ παριέναι ἐς τὴν Ἑλλάδα	τὸν	βάρβαρον, τὸν δὲ ναυτικὸν στρατὸν
[7, 163]	τοῖσι Ἕλλησι μὴ οὐ δύνωνται	τὸν	βάρβαρον ὑπερβαλέσθαι, δεινὸν δὲ καὶ
[7, 147]	ἦσαν αἱρέειν αὐτά, ἐσβλέποντες ἐς	τὸν	βασιλέα ὁκότε παραγγελέει. (ὁ δὲ
[7, 194]	τῶν ἁμαρτημάτων πεποιημένα ἐς οἶκον	τὸν	βασιλήιον· εὑρὼν δὲ τοῦτο ὁ
[7, 16]	πειθόμενος, οἷα οὐκ ἀξιεύμενος ἐς	τὸν	βασιλήιον θρόνον ἵζεσθαι, τέλος ὡς
[7, 17]	Ξέρξεω ἐσθῆτα καὶ ἱξόμενος ἐς	τὸν	βασιλήιον θρόνον ὡς μετὰ ταῦτα
[7, 61]	καὶ Διὸς ἀπίκετο παρὰ Κηφέα	τὸν	Βήλου καὶ ἔσχε αὐτοῦ τὴν
[7, 154]	Κλεάνδρου δὲ τοῦ Παντάρεος τελευτήσαντος	τὸν	βίον, ὃς ἐτυράννευσε μὲν Γέλης
[7, 46]	ἐόντα μακρὸν δοκέειν εἶναι ποιεῦσι	τὸν	βίον. (οὕτω ὁ μὲν θάνατος
[7, 198]	ποταμὸς τῷ οὔνομα κεῖται Δύρας,	τὸν	βοηθέοντα τῷ Ἡρακλέι καιομένῳ λόγος
[7, 189]	ὡς φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι	τὸν	Βορέην γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς
[7, 189]	~λέγεται δὲ λόγος ὡς Ἀθηναῖοι	τὸν	Βορέην ἐκ θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο, ἐλθόντος
[7, 189]	ὦν Ἀθηναῖοι σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα	τὸν	Βορέην πρότερον καὶ τότε ἐκεῖνα
[7, 137]	τὴν μῆνιν, ἐς Νικόλαν τε	τὸν	Βούλιος καὶ ἐς Ἀνήριστον τὸν
[7, 8]	ἐς μέσον, γνώμην κελεύων ὑμέων	τὸν	βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα εἴπας ἐπαύετο.
[7, 189]	ἐπεκαλέσαντο, ἐλθόντος σφι ἄλλου χρηστηρίου	τὸν	γαμβρὸν ἐπίκουρον καλέσασθαι. Βορέης δὲ
[7, 157]	παραλαμψομένους σε πρὸς τὸν βάρβαρον·	τὸν	γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 130]	εἶχον εὐαίρετόν τε καὶ ταχυάλωτον.	τὸν	γὰρ ποταμὸν πρῆγμα ἂν ἦν
[7, 165]	οὐκ οἷόν τε γενόμενον βοηθέειν	τὸν	Γέλωνα τοῖσι Ἕλλησι ἀποπέμπειν ἐς
[7, 7]	μὲν ἔτεϊ μετὰ τὸν θάνατον	τὸν	Δαρείου πρῶτα στρατηίην ποιέεται ἐπὶ
[7, 20]	μέγιστος οὗτος ἐγένετο, ὥστε μήτε	τὸν	Δαρείου τὸν ἐπὶ Σκύθας παρὰ
[7, 166]	Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας τὸν Πέρσην.	τὸν	δὲ Ἀμίλκαν Καρχηδόνιον ἐόντα πρὸς
[7, 156]	ἐς τὰς Συρηκούσας πολιήτας ἐποίησε·	τὸν	δὲ δῆμον τῶν Μεγαρέων οὐκ
[7, 106]	ὕστερον ταύτης τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν·	τὸν	δὲ ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί
[7, 229]	τὸν μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα,	τὸν	δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν ὅμιλον
[7, 88]	ἐς φθίσιν περιῆλθε ἡ νοῦσος.	(τὸν	δὲ ἵππον αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς
[7, 175]	ἐς τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον,	τὸν	δὲ ναυτικὸν στρατὸν πλέειν γῆς
[7, 226]	ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν εἶναι.	(τὸν	δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν
[7, 221]	ἀποπεμπόμενος αὐτὸς μὲν οὐκ ἀπέλιπε,	τὸν	δὲ παῖδα συστρατευόμενον, ἐόντα οἱ
[7, 230]	ὑπομείναντα ἐν τῇ ὁδῷ περιγενέσθαι,	τὸν	δὲ συνάγγελον αὐτοῦ ἀπικόμενον ἐς
[7, 105]	τούτῳ καταστήσας Μασκάμην τὸν Μεγαδόστεω,	τὸν	δὲ ὑπὸ Δαρείου σταθέντα καταπαύσας,
[7, 25]	πορθμηίοισι ἐκ τῆς Ἀσίης πανταχόθεν.	τὸν	δὲ ὦν πλεῖστον ἐς Λευκὴν
[7, 145]	Σικελίην ἄλλους πέμπειν παρὰ Γέλωνα	τὸν	Δεινομένεος ἔς τε Κέρκυραν κελεύσοντας
[7, 61]	καλαμίνους, πρὸς δὲ ἐγχειρίδια παρὰ	τὸν	δεξιὸν μηρὸν παραιωρεύμενα ἐκ τῆς
[7, 88]	χῶρον ἐν τῷ περ κατέβαλε	τὸν	δεσπότην, ἐν τοῖσι γούνασι ἀπέταμον
[7, 188]	μέγας καὶ πολλὸς ἄνεμος ἀπηλιώτης,	τὸν	δὴ Ἑλλησποντίην καλέουσι οἱ περὶ
[7, 194]	Αἰολίδος ὕπαρχος Σανδώκης ὁ Θαμασίου	τὸν	δὴ πρότερον τούτων βασιλεὺς Δαρεῖος
[7, 142]	ἀπελθόντες οἱ θεοπρόποι ἀπήγγελλον ἐς	τὸν	δῆμον, γνῶμαι καὶ ἄλλαι πολλαὶ
[7, 158]	Καρχηδονίους νεῖκος συνῆπτο, ἐπισκήπτοντός τε	τὸν	Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων
[7, 158]	ἐμεῦ εἵνεκα ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε	τὸν	Δωριέος φόνον ἐκπρηξόμενοι, τό τε
[7, 180]	τῆς νεὸς ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι	τὸν	εἷλον τῶν Ἑλλήνων πρῶτον καὶ
[7, 229]	καὶ ἐνδύντα ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι	τὸν	εἵλωτα ἐς τοὺς μαχομένους, ὅκως
[7, 107]	δὲ ταῦτα τὸν χρυσὸν ἅπαντα	τὸν	ἐκ τοῦ ἄστεος καὶ τὸν
[7, 5]	βασιληίη ἀνεχώρησε ἐς τὸν παῖδα	τὸν	ἐκείνου Ξέρξην. ὁ τοίνυν Ξέρξης
[7, 89]	κυνέας εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον	τὸν	Ἑλληνικόν, ἐνδεδυκότες δὲ θώρηκας λινέους,
[7, 189]	ἐπίκουρον καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ	τὸν	Ἑλλήνων λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν,
[7, 58]	Χερσονήσου, ἐν δεξιῇ μὲν ἔχων	τὸν	Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος, ἐν
[7, 56]	(ἐνθαῦτα λέγεται, Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος	τὸν	Ἑλλήσποντον, ἄνδρα εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον ὦ
[7, 33]	Ἄβυδον. οἳ δὲ ἐν τούτῳ	τὸν	Ἑλλήσποντον ἐζεύγνυσαν ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 35]	δ᾽ ἐπύθετο Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος	τὸν	Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι
[7, 8]	πρήσσειν ὑπερθέωμαι ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας	τὸν	Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς
[7, 10]	δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς	τὸν	Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς
[7, 35]	στιγέας ἅμα τούτοισι ἀπέπεμψε στίξοντας	τὸν	Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ ὦν ῥαπίζοντας
[7, 147]	ἐκ τοῦ Πόντου σιταγωγὰ διεκπλώοντα	τὸν	Ἑλλήσποντον, ἔς τε Αἴγιναν καὶ
[7, 157]	ὅτι Πέρσης ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας	τὸν	Ἑλλήσποντον καὶ ἐπάγων πάντα τὸν
[7, 10]	καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα λύσωσι τὴν
[7, 54]	δὲ ἐσέβαλε τὴν φιάλην ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον κρητῆρα καὶ
[7, 54]	πέλαγος, οὔτε εἰ μετεμέλησέ οἱ	τὸν	Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ τούτων
[7, 163]	τάχιστα ἐπύθετο τὸν Πέρσην διαβεβηκότα	τὸν	Ἑλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον
[7, 58]	στρατός. ~ὁ δὲ ναυτικὸς ἔξω	τὸν	Ἑλλήσποντον πλέων παρὰ γῆν ἐκομίζετο,
[7, 45]	~ὡς δὲ ὥρα πάντα μὲν	τὸν	Ἑλλήσποντον ὑπὸ τῶν νεῶν ἀποκεκρυμμένον,
[7, 8]	(ὡρᾶτε μέν νυν καὶ πατέρα	τὸν	ἐμὸν Δαρεῖον ἰθύοντα στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 15]	ἐνδὺς μετὰ τοῦτο ἵζοιο ἐς	τὸν	ἐμὸν θρόνον, καὶ ἔπειτα ἐν
[7, 52]	ἔχων ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε	τὸν	ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν·
[7, 29]	δὲ καὶ ἐξείνισας μεγάλως στρατὸν	τὸν	ἐμὸν καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι.
[7, 8]	οἵ γε ἐμὲ καὶ πατέρα	τὸν	ἐμὸν ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα
[7, 8]	πεποιήκασι Πέρσας τε καὶ πατέρα	τὸν	ἐμόν. (ὡρᾶτε μέν νυν καὶ
[7, 206]	δοκέοντες κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι	τὸν	ἐν Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον τοὺς
[7, 169]	οἳ μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ	τὸν	ἐν Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς
[7, 107]	ἀγαθὸν εἰ μὴ Βόγην μοῦνον	τὸν	ἐξ Ἠιόνος, τοῦτον δὲ αἰνέων
[7, 18]	ὡς ἔπρηξε, μεμνημένος δὲ καὶ	τὸν	ἐπ᾽ Αἰθίοπας τὸν Καμβύσεω, συστρατευόμενος
[7, 16]	τὴν ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι	τὸν	ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον
[7, 203]	αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν ὦν καὶ	τὸν	ἐπελαύνοντα, ὡς ἐόντα θνητόν, ἀπὸ
[7, 117]	Ξέρξεω συνήνεικε ὑπὸ νούσου ἀποθανεῖν	τὸν	ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος Ἀρταχαίην, δόκιμον
[7, 18]	τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν	τὸν	ἐπὶ Μασσαγέτας Κύρου στόλον ὡς
[7, 193]	ἰθέαν ἔπλεον ἐς τὸν κόλπον	τὸν	ἐπὶ Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ
[7, 115]	καλέεται Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν δὲ κόλπον	τὸν	ἐπὶ Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς
[7, 20]	ἐγένετο, ὥστε μήτε τὸν Δαρείου	τὸν	ἐπὶ Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα
[7, 203]	οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν εἶναι	τὸν	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽
[7, 177]	ἵππῳ, ταύτῃ σφι ἔδοξε δέκεσθαι	τὸν	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. ὡς
[7, 139]	τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο	τὸν	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώρην δέξασθαι.
[7, 139]	οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες	τὸν	ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον τὴν σφετέρην,
[7, 138]	τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι	τὸν	ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων τῶν πολλῶν
[7, 183]	μετορμίζοντο ἐς Χαλκίδα, φυλάξοντες μὲν	τὸν	Εὔριπον, λείποντες δὲ ἡμεροσκόπους περὶ
[7, 224]	θυγατέρα Δαρείῳ τὸν οἶκον πάντα	τὸν	ἑωυτοῦ ἐπέδωκε, ὡς μούνης οἱ
[7, 8]	ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον ἐς	τὸν	ἥκειν δεῖ, προθύμως πάντα τινὰ
[7, 54]	διάβασιν· τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον	τὸν	ἥλιον ἐθέλοντες ἰδέσθαι ἀνίσχοντα, θυμιήματά
[7, 54]	ἐς τὴν θάλασσαν εὔχετο πρὸς	τὸν	ἥλιον μηδεμίαν οἱ συντυχίην τοιαύτην
[7, 226]	ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων	τὸν	ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς
[7, 226]	οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα,	τὸν	ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν
[7, 103]	γὰρ ἑνὸς ἀρχόμενοι κατὰ τρόπον	τὸν	ἡμέτερον γενοίατ᾽ ἄν, δειμαίνοντες τοῦτον,
[7, 193]	τούτῳ τῆς Μαγνησίης, ἔνθα λέγεται	τὸν	Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος τε
[7, 157]	τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἐπάγων πάντα	τὸν	ἠῷον στρατὸν ἐκ τῆς Ἀσίης,
[7, 7]	ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ μετὰ	τὸν	θάνατον τὸν Δαρείου πρῶτα στρατηίην
[7, 148]	Πέρσην, πέμψαι θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς	τὸν	θεὸν ἐπειρησομένους ὥς σφι μέλλει
[7, 169]	πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς	τὸν	θεὸν ἐπειρώτων εἴ σφι ἄμεινον
[7, 142]	αὖ ἔλεγον τὰς νέας σημαίνειν	τὸν	θεόν, καὶ ταύτας παραρτέεσθαι ἐκέλευον
[7, 142]	πρεσβυτέρων ἔλεγον μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι	τὸν	θεὸν τὴν ἀκρόπολιν χρῆσαι περιέσεσθαι.
[7, 123]	ταύτης ἤδη ἐς αὐτόν τε	τὸν	Θερμαῖον κόλπον ἐγίνετο τῷ ναυτικῷ
[7, 122]	στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς	τὸν	Θερμαῖον κόλπον, κάμπτων δὲ Ἄμπελον
[7, 185]	καὶ δισμύριοι γίνονται. (πεζοῦ δὲ	τὸν	Θρήικες παρείχοντο καὶ Παίονες καὶ
[7, 10]	ὅτε πατὴρ σὸς ζεύξας Βόσπορον	τὸν	Θρηίκιον, γεφυρώσας δὲ ποταμὸν Ἴστρον
[7, 40]	οὐδεὶς γὰρ δὴ ἐπὶ τοῦτον	τὸν	θρόνον ἀνθρώπων ἐπιβαίνει. τούτου δὲ
[7, 8]	λέγοι. (ἐγὼ δὲ ἐπείτε παρέλαβον	τὸν	θρόνον τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως μὴ
[7, 160]	ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει ἐπανάγειν	τὸν	θυμόν· σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος ὑβρίσματα
[7, 67]	Πάκτυες δὲ ἄρχοντα παρείχοντο Ἀρταΰντην	τὸν	Ἰθαμίτρεω. ~Οὔτιοι δὲ καὶ Μύκοι
[7, 20]	Θρήικας κατεστρέψαντο πάντας καὶ ἐπὶ	τὸν	Ἰόνιον πόντον κατέβησαν, μέχρι τε
[7, 151]	εἵνεκα ἀγγέλους Ἀθηναίων Καλλίην τε	τὸν	Ἱππονίκου καὶ τοὺς μετὰ τούτου
[7, 172]	ἐς τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι ἐς	τὸν	Ἰσθμὸν ἀγγέλους· ἐν δὲ τῷ
[7, 173]	τὰς νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο ἐς	τὸν	Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο ἡ ἐς
[7, 175]	δὲ Ἕλληνες ἐπείτε ἀπίκατο ἐς	τὸν	Ἰσθμόν, ἐβουλεύοντο πρὸς τὰ λεχθέντα
[7, 207]	Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον	τὸν	Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης
[7, 24]	παρεὸν γὰρ μηδένα πόνον λαβόντας	τὸν	ἰσθμὸν τὰς νέας διειρύσαι, ὀρύσσειν
[7, 164]	οὔνομα. (τοῦτον δὴ ὁ Γέλων	τὸν	Κάδμον καὶ τοιούτῳ τρόπῳ ἀπικόμενον
[7, 180]	καὶ ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων αὐτῆς	τὸν	καλλιστεύοντα ἀγαγόντες ἐπὶ τῆς πρῴρης
[7, 18]	δὲ καὶ τὸν ἐπ᾽ Αἰθίοπας	τὸν	Καμβύσεω, συστρατευόμενος δὲ καὶ Δαρείῳ
[7, 166]	Γέλωνα καὶ Θήρωνα νικᾶν Ἀμίλκαν	τὸν	Καρχηδόνιον καὶ ἐν Σαλαμῖνι τοὺς
[7, 26]	ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο συλλέγεσθαι πάντα	τὸν	κατ᾽ ἤπειρον μέλλοντα ἅμα αὐτῷ
[7, 103]	οἷον σὺ διαιρέεις, σέ γε	τὸν	κείνων βασιλέα πρέπει πρὸς τὸ
[7, 239]	μηχανᾶται τοιάδε· δελτίον δίπτυχον λαβὼν	τὸν	κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ ἔπειτα
[7, 239]	ποιήσας δὲ ταῦτα ὀπίσω ἐπέτηξε	τὸν	κηρὸν ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα
[7, 239]	γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα αὐτή,	τὸν	κηρὸν κνᾶν κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν
[7, 193]	τῆς Μαγνησίης ἰθέαν ἔπλεον ἐς	τὸν	κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων φέροντα.
[7, 58]	ἐὸν Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων	τὸν	κόλπον τὸν Μέλανα καλεόμενον καὶ
[7, 198]	πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. περὶ δὲ	τὸν	κόλπον τοῦτον ἐστὶ χῶρος πεδινός,
[7, 233]	σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων ἐπὶ	τὸν	κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς τε
[7, 225]	τὸ τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο ἐπὶ	τὸν	κολωνὸν πάντες ἁλέες οἱ ἄλλοι
[7, 195]	Ξέρξεω στρατιῆς, ἀποπέμπουσι δεδεμένους ἐς	τὸν	Κορινθίων ἰσθμόν. ~ὁ μὲν δὴ
[7, 218]	οἴχοντο φεύγοντες ἐπὶ τοῦ ὄρεος	τὸν	κόρυμβον, ἐπιστάμενοι ὡς ἐπὶ σφέας
[7, 60]	τοὺς μυρίους αἱμασιὴν περιέβαλον κατὰ	τὸν	κύκλον, ὕψος ἀνήκουσαν ἀνδρὶ ἐς
[7, 227]	ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα φασὶ Διηνέκεα	τὸν	Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα· μετὰ δὲ
[7, 161]	φθάσας δὲ ὁ Ἀθηναίων ἄγγελος	τὸν	Λακεδαιμονίων ἀμείβετό μιν τοῖσιδε. ὦ
[7, 49]	οὐκὶ ἕνα αὐτὸν δεῖ εἶναι	τὸν	λιμένα, ἀλλὰ παρὰ πᾶσαν τὴν
[7, 151]	~συμπεσεῖν δὲ τούτοισι καὶ τόνδε	τὸν	λόγον λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι
[7, 119]	ἄλλῃσι πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν	τὸν	λόγον. τὸ γὰρ δεῖπνον τοιόνδε
[7, 147]	ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ	τὸν	λόγον τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο, ὡς
[7, 191]	ἔθυον πυθόμενοι παρὰ τῶν Ἰώνων	τὸν	λόγον. ὡς ἐκ τοῦ χώρου
[7, 30]	ἀναφαινόμενος ἐκδιδοῖ καὶ οὗτος ἐς	τὸν	Μαίανδρον. (ἐκ δὲ Κολοσσέων ὁ
[7, 26]	ἀγορῆς τῆς Κελαινέων ἀνατέλλων ἐς	τὸν	Μαίανδρον ἐκδιδοῖ· ἐν τῇ καὶ
[7, 31]	Σάρδις, τῇ καὶ πορευομένῳ διαβῆναι	τὸν	Μαίανδρον ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη γίνεται
[7, 221]	τούτου πέρι γέγονε, ὅτι καὶ	τὸν	μάντιν ὃς εἵπετο τῇ στρατιῇ
[7, 105]	τῷ Δορίσκῳ τούτῳ καταστήσας Μασκάμην	τὸν	Μεγαδόστεω, τὸν δὲ ὑπὸ Δαρείου
[7, 58]	(ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων τὸν κόλπον	τὸν	Μέλανα καλεόμενον καὶ Μέλανα ποταμόν,
[7, 219]	ἐσιδὼν ἐς τὰ ἱρὰ ἔφρασε	τὸν	μέλλοντα ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ σφι
[7, 223]	τοῦ ἀπολλυμένου. (ἅτε γὰρ ἐπιστάμενοι	τὸν	μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι θάνατον ἐκ
[7, 229]	μαχομένους, ὅκως δὲ αὐτὸν ἤγαγε,	τὸν	μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν
[7, 184]	ἑπτὰ καὶ διηκοσιέων καὶ χιλιέων,	τὸν	μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν ἐθνέων
[7, 13]	ποιέειν, ταύτην ἴθι τῶν ὁδῶν”	~τὸν	μὲν ταῦτα εἰπόντα ἐδόκεε ὁ
[7, 188]	Μαγνησίης χώρης ἐς τὸν αἰγιαλὸν	τὸν	μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος ἐόντα
[7, 183]	Σηπιάδα τε καὶ τὸν αἰγιαλὸν	τὸν	μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος ἐόντα
[7, 176]	ἐς στεινὸν ἐόντα τὸν πόρον	τὸν	μεταξὺ νήσου τε Σκιάθου καὶ
[7, 207]	ὡς ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν	τὸν	Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα βουλευομένων σφέων,
[7, 20]	τὸν Ἀτρειδέων ἐς Ἴλιον, μήτε	τὸν	Μυσῶν τε καὶ Τευκρῶν τὸν
[7, 203]	καὶ Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς	τὸν	ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων, καί σφι
[7, 238]	οὐ γὰρ ἄν κοτε ἐς	τὸν	νεκρὸν ταῦτα παρενόμησε, ἐπεὶ τιμᾶν
[7, 151]	ἐς Σοῦσα ἀγγέλους εἰρωτᾶν Ἀρτοξέρξεα	τὸν	Ξέρξεω εἴ σφι ἔτι ἐμμένει
[7, 210]	λέγω” ~ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε	τὸν	Ξέρξην τέσσερας μὲν δὴ παρεξῆκε
[7, 71]	χρεώμενοι, ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην	τὸν	Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο ἐπὶ
[7, 113]	ἐς αὐτὸν τὸν Στρυμόνα· ἐς	τὸν	οἱ Μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους
[7, 224]	καὶ ἐκδιδοὺς τὴν θυγατέρα Δαρείῳ	τὸν	οἶκον πάντα τὸν ἑωυτοῦ ἐπέδωκε,
[7, 229]	φεύγοντα, τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς	τὸν	ὅμιλον διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα
[7, 60]	κύκλον, ὕψος ἀνήκουσαν ἀνδρὶ ἐς	τὸν	ὀμφαλόν· (ταύτην δὲ ποιήσαντες ἄλλους
[7, 233]	ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ Λεοντιάδεω· τοῦ	τὸν	παῖδα Εὐρύμαχον χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσαν
[7, 5]	Δαρείου ἡ βασιληίη ἀνεχώρησε ἐς	τὸν	παῖδα τὸν ἐκείνου Ξέρξην. ὁ
[7, 27]	βασιλεῦ, οὗτος ἐστὶ ὅς τοι	τὸν	πατέρα Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ
[7, 3]	μὲν προγεγονότες ἔωσι πρὶν ἢ	τὸν	πατέρα σφέων βασιλεῦσαι, ὁ δὲ
[7, 100]	ἐπειρωτῶν τε ἑκάστας ὁμοίως καὶ	τὸν	πεζὸν καὶ ἀπογραφόμενος. (τὰς δὲ
[7, 44]	ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ	τὸν	πεζὸν καὶ τὰς νέας, θηεύμενος
[7, 128]	τοῖσι ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ	τὸν	πεζὸν στρατόν. ἐπεὶ δὲ ἀπίκετο
[7, 146]	δορυφόρους περιάγοντας ἐπιδείκνυσθαι πάντα τε	τὸν	πεζὸν στρατὸν καὶ τὴν ἵππον,
[7, 121]	μοίρας ὁ Ξέρξης δασάμενος πάντα	τὸν	πεζὸν στρατόν, μίαν αὐτέων ἔταξε
[7, 96]	τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι ἐς	τὸν	πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι
[7, 81]	τε ἔθνεα καὶ τεταγμένα ἐς	τὸν	πεζόν. τούτου ὦν τοῦ στρατοῦ
[7, 137]	δὲ μετέπειτα πολλῷ ἐπηγέρθη κατὰ	τὸν	Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων πόλεμον, ὡς
[7, 2]	δεῖ μιν ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ	τὸν	Περσέων νόμον οὕτω στρατεύεσθαι. (ἦσαν
[7, 163]	εἴχετο. (ἐπείτε γὰρ τάχιστα ἐπύθετο	τὸν	Πέρσην διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον, πέμπει
[7, 202]	δὲ οἵδε Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες	τὸν	Πέρσην ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ,
[7, 177]	τὴν Ἑλλάδα. ὡς δὲ ἐπύθοντο	τὸν	Πέρσην ἐόντα ἐν Πιερίῃ, διαλυθέντες
[7, 152]	ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι	τὸν	Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή
[7, 172]	γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειν	τὸν	Πέρσην ἐς τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι
[7, 145]	τε ἀγγέλους ὁμαιχμίην συνθησομένους πρὸς	τὸν	Πέρσην, καὶ ἐς Σικελίην ἄλλους
[7, 168]	τοὺς Ἕλληνας ὑπερβαλέεσθαι, δοκέοντες δὲ	τὸν	Πέρσην κατακρατήσαντα πολλὸν ἄρξειν πάσης
[7, 168]	ὦν ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς	τὸν	Πέρσην λέγειν τοιάδε. ὦ βασιλεῦ,
[7, 149]	γεγονότι κακῷ ἄλλο πταῖσμα πρὸς	τὸν	Πέρσην, μὴ τὸ λοιπὸν ἔωσι
[7, 148]	οἱ Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες ἐπὶ	τὸν	Πέρσην, πέμψαι θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς
[7, 166]	καὶ ἐν Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας	τὸν	Πέρσην. τὸν δὲ Ἀμίλκαν Καρχηδόνιον
[7, 29]	τὴν ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς	τὸν	πόλεμον ἐμοὶ ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα,
[7, 205]	κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε ὦν ἐς	τὸν	πόλεμον, θέλων εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι
[7, 175]	ἐξ Ἀλεξάνδρου τῇ τε στήσονται	τὸν	πόλεμον καὶ ἐν οἵοισι χώροισι.
[7, 116]	καὶ αὐτοὺς προθύμους ἐόντας ἐς	τὸν	πόλεμον καὶ τὸ ὄρυγμα ἀκούων.
[7, 27]	χρήματά τε ἐπαγγέλλετο βουλόμενος ἐς	τὸν	πόλεμον παρέχειν. (ἐπαγγελλομένου δὲ χρήματα
[7, 236]	ἐπιλέγεσθαι πρήγματα, τῇ τε στήσονται	τὸν	πόλεμον τά τε ποιήσουσι ὅσοι
[7, 168]	τὰς νέας, καραδοκέοντες καὶ οὗτοι	τὸν	πόλεμον τῇ πεσέεται, ἀελπτέοντες μὲν
[7, 144]	τῶν χρημάτων ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς	τὸν	πόλεμον, τὸν πρὸς Αἰγινήτας λέγων.
[7, 168]	παραλαμβανόντων τῶν Ἑλλήνων ἡμέας ἐς	τὸν	πόλεμον τοῦτον, ἔχοντες δύναμιν οὐκ
[7, 28]	Ἑλληνίδα, βουλόμενός τοι δοῦναι ἐς	τὸν	πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον, καὶ εὗρον
[7, 36]	καὶ τριηρέων, ἵνα καὶ ἐς	τὸν	Πόντον ἔχῃ ὁ βουλόμενος πλέειν
[7, 10]	ἐγένοντο Σκύθαι δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι	τὸν	πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ φυλακὴ
[7, 176]	εὐρέος συνάγεται ἐς στεινὸν ἐόντα	τὸν	πόρον τὸν μεταξὺ νήσου τε
[7, 58]	τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον	τὸν	ποταμὸν διαβάς, ἐπ᾽ οὗ καὶ
[7, 128]	κατηγεμόνας τῆς ὁδοῦ εἴρετο εἰ	τὸν	ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς
[7, 114]	λευκούς. ~φαρμακεύσαντες δὲ ταῦτα ἐς	τὸν	ποταμὸν καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς
[7, 43]	κτήνεσι πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον δὴ	τὸν	ποταμὸν ὡς ἀπίκετο Ξέρξης, ἐς
[7, 38]	παίδων ἕνα παράλυσον τῆς στρατηίης	τὸν	πρεσβύτατον, ἵνα αὐτοῦ τε ἐμεῦ
[7, 39]	πρήσσειν, τῶν Πυθίου παίδων ἐξευρόντας	τὸν	πρεσβύτατον μέσον διαταμεῖν, διαταμόντας δὲ
[7, 2]	νομιζόμενον εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων	τὸν	πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν ἔχειν, Ξέρξης
[7, 20]	τὸν Μυσῶν τε καὶ Τευκρῶν	τὸν	πρὸ τῶν Τρωικῶν γενόμενον, οἳ
[7, 148]	περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω	τὸν	προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο καὶ
[7, 26]	διατεταγμένοι. ~ἐν ᾧ δὲ οὗτοι	τὸν	προκείμενον πόνον ἐργάζοντο, ἐν τούτῳ
[7, 144]	ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς τὸν πόλεμον,	τὸν	πρὸς Αἰγινήτας λέγων. (οὗτος γὰρ
[7, 59]	κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς τὸν αἰγιαλὸν	τὸν	προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν, ἐν τῷ
[7, 137]	βασιλέος στόλου, ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ	τὸν	πρότερον λόγον. ~ἡ δὲ στρατηλασίη
[7, 50]	ἐπιβέωμεν γῆν καὶ ἔθνος, τούτων	τὸν	σῖτον ἕξομεν· ἐπ᾽ ἀροτῆρας δὲ
[7, 163]	Ἑλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον	τὸν	Σκύθεω ἄνδρα Κῷον ἐς Δελφούς,
[7, 20]	παρὰ τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι, μήτε	τὸν	Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες
[7, 235]	οἷόν τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι	τὸν	σὸν στόλον προειδώς, ἀλλὰ πάντα
[7, 137]	τὸν Βούλιος καὶ ἐς Ἀνήριστον	τὸν	Σπερθίεω, ὃς εἷλε Ἁλιέας τοὺς
[7, 19]	ἀφανισθῆναι περὶ τῇ κεφαλῇ κείμενον	τὸν	στέφανον. (κρινάντων δὲ ταῦτα τῶν
[7, 16]	πομπῇ, οὐκ ἐῶντά σε καταλύειν	τὸν	στόλον. (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα ἐστι,
[7, 105]	ὑπὸ Δαρείου σταθέντα καταπαύσας, ἐξήλαυνε	τὸν	στρατὸν διὰ τῆς Θρηίκης ἐπὶ
[7, 115]	ὁδὸν ταύτην, τῇ βασιλεὺς Ξέρξης	τὸν	στρατὸν ἤλασε, οὔτε συγχέουσι Θρήικες
[7, 59]	ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε καὶ ἐξαριθμῆσαι	τὸν	στρατόν, καὶ ἐποίεε ταῦτα. τὰς
[7, 44]	μέσῃ, ἠθέλησε Ξέρξης ἰδέσθαι πάντα	τὸν	στρατόν· καὶ προεπεποίητο γὰρ ἐπὶ
[7, 39]	ἐπ᾽ ἀριστερά, καὶ ταύτῃ διεξιέναι	τὸν	στρατόν. ~ποιησάντων δὲ τούτων τοῦτο,
[7, 56]	διέβη ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο	τὸν	στρατὸν ὑπὸ μαστίγων διαβαίνοντα· διέβη
[7, 113]	πρὸς μεσαμβρίην τείνουσα ἐς αὐτὸν	τὸν	Στρυμόνα· ἐς τὸν οἱ Μάγοι
[7, 114]	Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο κατὰ τὰς γεφύρας,	τὸν	Στρυμόνα εὑρόντες ἐζευγμένον. Ἐννέα δὲ
[7, 107]	ἔσπειρε ἀπὸ τοῦ τείχεος ἐς	τὸν	Στρυμόνα, ποιήσας δὲ ταῦτα ἑωυτὸν
[7, 24]	καὶ τὸ ὄρυγμα, προσετέτακτο καὶ	τὸν	Στρυμόνα ποταμὸν ζεύξαντας γεφυρῶσαι. ~ταῦτα
[7, 113]	ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς	τὸν	Στρυμόνα, τὰ δὲ πρὸς μεσαμβρίην
[7, 10]	ἀλλὰ ἐμοὶ πείθευ. νῦν μὲν	τὸν	σύλλογον τόνδε διάλυσον· αὖτις δέ,
[7, 104]	ἔδωκε. οὔκων οἰκός ἐστι ἄνδρα	τὸν	σώφρονα εὐνοίην φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ
[7, 220]	φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ	τὸν	ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ λεόντων
[7, 189]	τούτου, ἐθύοντό τε καὶ ἐπεκαλέοντο	τόν	τε Βορέην καὶ τὴν Ὠρειθυίην
[7, 6]	δὲ τὰ εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος ἔλεγε	τόν	τε Ἑλλήσποντον ὡς ζευχθῆναι χρεὸν
[7, 128]	τῆς Θέρμης ὄρεα τὰ Θεσσαλικά,	τόν	τε Ὄλυμπον καὶ τὴν Ὄσσαν,
[7, 22]	δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ, ἐς	τὸν	τελευτᾷ ὁ Ἄθως, Σάνη πόλις
[7, 160]	ἀπεστραμμένους τοὺς λόγους τοῦ Συάγρου,	τὸν	τελευταῖόν σφι τόνδε ἐξέφαινε λόγον.
[7, 226]	ἀνὴρ ἄριστος γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης·	τὸν	τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος
[7, 36]	Ἑλλησπόντου κατὰ ῥόον, ἵνα ἀνακωχεύῃ	τὸν	τόνον τῶν ὅπλων· (συνθέντες δὲ
[7, 60]	ἑκατὸν μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε	τὸν	τρόπον· συνήγαγόν τε ἐς ἕνα
[7, 26]	τοῦ Σιληνοῦ Μαρσύεω ἀσκὸς ἀνακρέμαται,	τὸν	ὑπὸ Φρυγῶν λόγος ἔχει ὑπὸ
[7, 104]	ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης νόμος,	τὸν	ὑποδειμαίνουσι πολλῷ ἔτι μᾶλλον ἢ
[7, 1]	Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον	τὸν	Ὑστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον
[7, 88]	τε καὶ στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο	τὸν	Φαρνούχεα, πεσὼν δὲ αἷμά τε
[7, 200]	τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ	τὸν	Φοίνικα ποταμὸν στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς
[7, 142]	ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν δὴ κατὰ	τὸν	φραγμὸν συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον
[7, 188]	εἶχε ὅρμου, οἳ δ᾽ ἔφθησαν	τὸν	χειμῶνα ἀνασπάσαντες τὰς νέας, καὶ
[7, 189]	ἐν Χαλκίδι ὡς ἔμαθον αὐξόμενον	τὸν	χειμῶνα ἢ καὶ πρὸ τούτου,
[7, 39]	σέο παιδός, ἐὼν ἐμὸς δοῦλος,	τὸν	χρῆν πανοικίῃ αὐτῇ τῇ γυναικὶ
[7, 8]	ποιέοντες χαρίζοισθε· ἐπεὰν ὑμῖν σημήνω	τὸν	χρόνον ἐς τὸν ἥκειν δεῖ,
[7, 208]	ὅπλα ἔκειτο· ἔτυχον δὲ τοῦτον	τὸν	χρόνον Λακεδαιμόνιοι ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς
[7, 59]	δὲ ἐν τῷ Δορίσκῳ τοῦτον	τὸν	χρόνον τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν ἐποιέετο.
[7, 165]	ἐὼν Ἱμέρης ἐπῆγε ὑπ᾽ αὐτὸν	τὸν	χρόνον τοῦτον Φοινίκων καὶ Λιβύων
[7, 107]	τὸ πῦρ, μετὰ δὲ ταῦτα	τὸν	χρυσὸν ἅπαντα τὸν ἐκ τοῦ
[7, 10]	χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ ἔστι, ὥσπερ	τὸν	χρυσὸν τὸν ἀκήρατον αὐτὸν μὲν
[7, 88]	ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται ἐς	τὸν	χῶρον ἐν τῷ περ κατέβαλε
[7, 23]	νέμονται, ὤρυσσον δὲ ὧδε δασάμενοι	τὸν	χῶρον οἱ βάρβαροι κατὰ ἔθνεα·
[7, 198]	καὶ κάρτα στεινός· περὶ δὲ	τὸν	χῶρον ὄρεα ὑψηλὰ καὶ ἄβατα
[7, 114]	ἐζευγμένον. Ἐννέα δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι	τὸν	χῶρον τοῦτον καλέεσθαι, τοσούτους ἐν
[7, 176]	τὸ μὲν πρὸς ἑσπέρης ὄρος	ἄβατόν	τε καὶ ἀπόκρημνον, ὑψηλόν, ἀνατεῖνον
[7, 185]	τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ	ἑκατόν·	ἐκ μέν νυν τουτέων τῶν
[7, 90]	δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα καὶ	ἑκατόν,	ἐσκευασμένοι ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς
[7, 202]	τε τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι καὶ	ἑκατόν,	καὶ ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης
[7, 184]	τοῦ δὲ πεζοῦ ἑβδομήκοντα καὶ	ἑκατὸν	μυριάδες ἐγένοντο, τῶν δὲ ἱππέων
[7, 60]	τὸ πλῆθος ἐφάνη ἑβδομήκοντα καὶ	ἑκατὸν	μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε τὸν
[7, 95]	τοῦ Πόντου στρατευόμενοι παρείχοντο μὲν	ἑκατὸν	νέας, ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν ὡς
[7, 94]	τῶν λόγων εἴρηται. ~Ἴωνες δὲ	ἑκατὸν	νέας παρείχοντο ἐσκευασμένοι ὡς Ἕλληνες.
[7, 91]	αὐτοὶ Κύπριοι λέγουσι. ~Κίλικες δὲ	ἑκατὸν	παρείχοντο νέας. οὗτοι δ᾽ αὖ
[7, 69]	τῶν γυναικῶν Δαρεῖος εἰκὼ χρυσέην	σφυρήλατον	ἐποιήσατο. ~τῶν μὲν δὴ ὑπὲρ
[7, 9]	ἔστω δ᾽ ὦν μηδὲν ἀπείρητον·	αὐτόματον	γὰρ οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης
[7, 169]	συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν ἐν Καμικῷ	θάνατον	γενόμενον, ὑμεῖς δὲ ἐκείνοισι τὴν
[7, 223]	ἐπιστάμενοι τὸν μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι	θάνατον	ἐκ τῶν περιιόντων τὸ ὄρος,
[7, 219]	μέλλοντα ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ σφι	θάνατον,	ἐπὶ δὲ καὶ αὐτόμολοι ἦσαν
[7, 7]	δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ μετὰ τὸν	θάνατον	τὸν Δαρείου πρῶτα στρατηίην ποιέεται
[7, 178]	καταρρωδέουσι τὸν βάρβαρον ἐξαγγείλαντες χάριν	ἀθάνατον	κατέθεντο. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ
[7, 149]	βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ ἕνα· οὔκων	δυνατὸν	εἶναι τῶν ἐκ Σπάρτης οὐδέτερον
[7, 10]	ἔστι, ὥσπερ τὸν χρυσὸν τὸν	ἀκήρατον	αὐτὸν μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ
[7, 8]	(μέλλω ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν	στρατὸν	διὰ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ τὴν
[7, 10]	(ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν	στρατὸν	διὰ τῆς Εὐρώπης ἐς τὴν
[7, 105]	Δαρείου σταθέντα καταπαύσας, ἐξήλαυνε τὸν	στρατὸν	διὰ τῆς Θρηίκης ἐπὶ τὴν
[7, 157]	καὶ ἐπάγων πάντα τὸν ἠῷον	στρατὸν	ἐκ τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν ἐπὶ
[7, 128]	ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν πεζὸν	στρατόν.	ἐπεὶ δὲ ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο
[7, 115]	ταύτην, τῇ βασιλεὺς Ξέρξης τὸν	στρατὸν	ἤλασε, οὔτε συγχέουσι Θρήικες οὔτ᾽
[7, 141]	πεζὸν ἰόντα πολλὸν ἀπ᾽ ἠπείρου	στρατὸν	ἥσυχος, ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας·
[7, 59]	ἐνδιατάξαι τε καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν	στρατόν,	καὶ ἐποίεε ταῦτα. τὰς μὲν
[7, 44]	ἠθέλησε Ξέρξης ἰδέσθαι πάντα τὸν	στρατόν·	καὶ προεπεποίητο γὰρ ἐπὶ κολωνοῦ
[7, 146]	ἐπιδείκνυσθαι πάντα τε τὸν πεζὸν	στρατὸν	καὶ τὴν ἵππον, ἐπεὰν δὲ
[7, 8]	ἂν δὲ ἔχων ἥκῃ παρεσκευασμένον	στρατὸν	κάλλιστα, δώσω οἱ δῶρα τὰ
[7, 26]	(ὃς μέν νυν τῶν ὑπάρχων	στρατὸν	κάλλιστα ἐσταλμένον ἀγαγὼν τὰ προκείμενα
[7, 121]	Ξέρξης δασάμενος πάντα τὸν πεζὸν	στρατόν,	μίαν αὐτέων ἔταξε παρὰ θάλασσαν
[7, 26]	μέλλοντα ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ πορεύεσθαι	στρατόν.	(ὃς μέν νυν τῶν ὑπάρχων
[7, 12]	τὴν Ἑλλάδα, προείπας ἁλίζειν Πέρσας	στρατόν;	οὔτε ὦν μεταβουλευόμενος ποιέεις εὖ
[7, 161]	ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι	στρατόν.	οὕτω οὐκ ὄνειδος οὐδὲν ἡμῖν
[7, 175]	τὸν βάρβαρον, τὸν δὲ ναυτικὸν	στρατὸν	πλέειν γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος ἐπὶ
[7, 161]	γὰρ ἂν ὧδε πάραλον Ἑλλήνων	στρατὸν	πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι
[7, 39]	ἀριστερά, καὶ ταύτῃ διεξιέναι τὸν	στρατόν.	~ποιησάντων δὲ τούτων τοῦτο, μετὰ
[7, 203]	καὶ τῶν ἐς τὸν ναυτικὸν	στρατὸν	ταχθέντων, καί σφι εἴη δεινὸν
[7, 29]	σὺ δὲ καὶ ἐξείνισας μεγάλως	στρατὸν	τὸν ἐμὸν καὶ χρήματα μεγάλα
[7, 207]	ἐπιβοηθέειν, ὡς ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων	στρατὸν	τὸν Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα βουλευομένων
[7, 49]	ἀμείβετο λέγων ὦ βασιλεῦ, οὔτε	στρατὸν	τοῦτον, ὅστις γε σύνεσιν ἔχει,
[7, 56]	ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο τὸν	στρατὸν	ὑπὸ μαστίγων διαβαίνοντα· διέβη δὲ
[7, 173]	Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν	στρατὸν	φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν. ὡς δὲ
[7, 25]	τοὺς χώρους καταβάλλειν ἐκέλευε ἵνα	ἐπιτηδεότατον	εἴη, ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι
[7, 161]	ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης,	ἀρχαιότατον	μὲν ἔθνος παρεχόμενοι, μοῦνοι δὲ
[7, 137]	Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι ἐν τοῖσι	θειότατον	φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι μὲν γὰρ
[7, 9]	ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον χωρίον καὶ	λειότατον,	ἐς τοῦτο κατιόντες μάχονται, ὥστε
[7, 70]	οἱ δ᾽ ἐκ τῆς Λιβύης	οὐλότατον	τρίχωμα ἔχουσι πάντων ἀνθρώπων. (οὗτοι
[7, 10]	οὕτω γένηται. (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ	δεινότατον·	ἐν τῇ δύο μὲν εἰσὶ
[7, 200]	κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν	στεινότατον	ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ μούνη δέδμηται.
[7, 216]	Κερκώπων ἕδρας, τῇ καὶ τὸ	στεινότατον	ἐστί. ~κατὰ ταύτην δὴ τὴν
[7, 176]	κατὰ τοῦτό γε ἐστὶ τὸ	στεινότατον	τῆς χώρης τῆς ἄλλης, ἀλλ᾽
[7, 220]	κατ᾽ ἀρχὰς ἐγειρομένου, ἢ Λακεδαίμονα	ἀνάστατον	γενέσθαι ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἢ
[7, 56]	οὔνομα ἀντὶ Διὸς Ξέρξην θέμενος	ἀνάστατον	τὴν Ἑλλάδα θέλεις ποιῆσαι, ἄγων
[7, 233]	ἆσσον τῶν βαρβάρων, λέγοντες τὸν	ἀληθέστατον	τῶν λόγων, ὡς καὶ μηδίζουσι
[7, 214]	τῷ Τρηχινίῳ, πάντως κου τὸ	ἀτρεκέστατον	πυθόμενοι· τοῦτο δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην
[7, 128]	παρὰ Γόννον πόλιν· ταύτῃ γὰρ	ἀσφαλέστατον	ἐπυνθάνετο εἶναι. (ὡς δὲ ἐπεθύμησε,
[7, 237]	δὲ ξείνῳ εὖ πρήσσοντι ἐστὶ	εὐμενέστατον	πάντων, συμβουλευομένου τε ἂν συμβουλεύσειε
[7, 55]	ἀπεναντίον. ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ	ὕστατον	διαβῆναι βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης δὲ
[7, 38]	ἕνα παράλυσον τῆς στρατηίης τὸν	πρεσβύτατον,	ἵνα αὐτοῦ τε ἐμεῦ καὶ
[7, 39]	τῶν Πυθίου παίδων ἐξευρόντας τὸν	πρεσβύτατον	μέσον διαταμεῖν, διαταμόντας δὲ τὰ
[7, 2]	εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων τὸν	πρεσβύτατον	τὴν ἀρχὴν ἔχειν, Ξέρξης δὲ
[7, 199]	στάδια ἀπέχει. ταύτῃ δὲ καὶ	εὐρύτατον	ἐστὶ πάσης τῆς χώρης ταύτης
[7, 162]	τῷ ἐνιαυτῷ ἐστὶ τὸ ἔαρ	δοκιμώτατον,	τῆς δὲ τῶν Ἑλλήνων στρατιῆς
[7, 121]	ἐπωνυμίην ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο	συντομώτατον	εἶναι. (μέχρι μὲν γὰρ Ἀκάνθου
[7, 168]	ἀλλὰ τιμωρητέον εἴη ἐς τὸ	δυνατώτατον.	(ὑπεκρίναντο μὲν οὕτω εὐπρόσωπα· ἐπεὶ
[7, 156]	ἀμφοτέρους νομίσας δῆμον εἶναι συνοίκημα	ἀχαριτώτατον.	~τοιούτῳ μὲν τρόπῳ τύραννος ἐγεγόνεε
[7, 229]	ἐν Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ	ἔσχατον,	ἢ εἴ γε μὴ ἐβούλοντο
[7, 107]	βασιλέι, ἀλλὰ διεκαρτέρεε ἐς τὸ	ἔσχατον.	(ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς
[7, 130]	καὶ ὅτι χώρην ἄρα εἶχον	εὐαίρετόν	τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν γὰρ
[7, 163]	ὑπερβαλέσθαι, δεινὸν δὲ καὶ οὐκ	ἀνασχετὸν	ποιησάμενος ἐλθὼν ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι
[7, 63]	πεπλεγμένα τρόπον τινὰ βάρβαρον οὐκ	εὐαπήγητον,	ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς καὶ
[7, 141]	ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς μοῦνον	ἀπόρθητον	τελέθειν, τὸ σὲ τέκνα τ᾽
[7, 8]	τὸ ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, σύλλογον	ἐπίκητον	Περσέων τῶν ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα
[7, 57]	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ	εὐσύμβλητον	ἐόν· ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν.
[7, 57]	ἐόν· ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν.	εὐσύμβλητον	ὦν τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι
[7, 133]	ταῦτα ποιήσασι τοὺς κήρυκας συνήνεικε	ἀνεθέλητον	γενέσθαι, οὐκ ἔχω εἶπαί τι,
[7, 88]	ἐκ Σαρδίων, ἐπὶ συμφορὴν περιέπεσε	ἀνεθέλητον·	ἐλαύνοντι γάρ οἱ ὑπὸ τοὺς
[7, 203]	καὶ τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς ἐόντα	θνητόν,	ἀπὸ τῆς δόξης πεσεῖν ἄν.
[7, 203]	Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον, εἶναι δὲ	θνητὸν	οὐδένα οὐδὲ ἔσεσθαι τῷ κακὸν
[7, 234]	οὕτω ἠγωνίσαντο, Ξέρξης δὲ καλέσας	Δημάρητον	εἰρώτα ἀρξάμενος ἐνθένδε. Δημάρητε, ἀνὴρ
[7, 237]	οὕτω ὦν κακολογίης τῆς ἐς	Δημάρητον,	ἐόντος ἐμοὶ ξείνου πέρι, ἔχεσθαι
[7, 209]	γελοῖα γὰρ ἐφαίνοντο ποιέειν, μετεπέμψατο	Δημάρητον	τὸν Ἀρίστωνος ἐόντα ἐν τῷ
[7, 101]	ἐξέβη ἐκ τῆς νεός, μετεπέμψατο	Δημάρητον	τὸν Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ ἐπὶ
[7, 9]	πολέμια. ἔστω δ᾽ ὦν μηδὲν	ἀπείρητον·	αὐτόματον γὰρ οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀπὸ
[7, 188]	ἦν τε τοῦ χειμῶνος χρῆμα	ἀφόρητον.	~λέγεται δὲ λόγος ὡς Ἀθηναῖοι
[7, 140]	κέχυται, προϊδὸν κακότητος ἀνάγκας. ἀλλ᾽	ἴτον	ἐξ ἀδύτοιο, κακοῖς δ᾽ ἐπικίδνατε
[7, 197]	τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς ἔχουσι.	λήιτον	δὲ καλέουσι τὸ πρυτανήιον οἱ
[7, 17]	βασιλήιον θρόνον ὡς μετὰ ταῦτα	κοῖτον	ἐποιέετο, ἦλθέ οἱ κατυπνωμένῳ τὠυτὸ
[7, 6]	ἔτι πλέον προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες	Ὀνομάκριτον	ἄνδρα Ἀθηναῖον, χρησμολόγον τε καὶ
[7, 147]	τοὺς σοὺς πολεμίους, ὦ δέσποτα,	σῖτον	ἄγοντες” ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη
[7, 120]	οὐ δὶς ἑκάστης ἡμέρης ἐνόμισε	σῖτον	αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι,
[7, 119]	τῶν κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι	σῖτον	ἐν τῇσι πόλισι οἱ ἀστοὶ
[7, 50]	γῆν καὶ ἔθνος, τούτων τὸν	σῖτον	ἕξομεν· ἐπ᾽ ἀροτῆρας δὲ καὶ
[7, 1]	νέας τε καὶ ἵππους καὶ	σῖτον	καὶ πλοῖα. τούτων δὲ περιαγγελλομένων
[7, 158]	σφενδονήτας καὶ δισχιλίους ἱπποδρόμους ψιλούς·	σῖτόν	τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλήνων στρατιῇ,
[7, 36]	ἐμβριθέστερα ἦν τὰ λίνεα, τοῦ	τάλαντον	ὁ πῆχυς εἷλκε. (ἐπειδὴ δὲ
[7, 36]	τριηρέων, ἵνα καὶ ἐς τὸν	Πόντον	ἔχῃ ὁ βουλόμενος πλέειν πλοίοισι
[7, 188]	οὐ μεγάλου, πρόκροσσαι ὁρμέοντο ἐς	πόντον	καὶ ἐπὶ ὀκτὼ νέας. (ταύτην
[7, 20]	πάντας καὶ ἐπὶ τὸν Ἰόνιον	πόντον	κατέβησαν, μέχρι τε Πηνειοῦ ποταμοῦ
[7, 56]	λέγεται, Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος τὸν	Ἑλλήσποντον,	ἄνδρα εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον ὦ Ζεῦ,
[7, 33]	οἳ δὲ ἐν τούτῳ τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐζεύγνυσαν ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς
[7, 35]	ἐπύθετο Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς
[7, 8]	ὑπερθέωμαι ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης
[7, 10]	ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης
[7, 35]	ἅμα τούτοισι ἀπέπεμψε στίξοντας τὸν	Ἑλλήσποντον.	(ἐνετέλλετο δὲ ὦν ῥαπίζοντας λέγειν
[7, 147]	τοῦ Πόντου σιταγωγὰ διεκπλώοντα τὸν	Ἑλλήσποντον,	ἔς τε Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον
[7, 157]	Πέρσης ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ ἐπάγων πάντα τὸν ἠῷον
[7, 10]	νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ ἔπειτα λύσωσι τὴν γέφυραν,
[7, 54]	ἐσέβαλε τὴν φιάλην ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ χρύσεον κρητῆρα καὶ Περσικὸν
[7, 54]	οὔτε εἰ μετεμέλησέ οἱ τὸν	Ἑλλήσποντον	μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ τούτων τὴν
[7, 163]	ἐπύθετο τὸν Πέρσην διαβεβηκότα τὸν	Ἑλλήσποντον,	πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον τὸν
[7, 58]	~ὁ δὲ ναυτικὸς ἔξω τὸν	Ἑλλήσποντον	πλέων παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ
[7, 45]	δὲ ὥρα πάντα μὲν τὸν	Ἑλλήσποντον	ὑπὸ τῶν νεῶν ἀποκεκρυμμένον, πάσας
[7, 6]	εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος ἔλεγε τόν τε	Ἑλλήσποντον	ὡς ζευχθῆναι χρεὸν εἴη ὑπ᾽
[7, 129]	πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ ἄνεμον	νότον	ἡ Ὄθρυς· τὸ μέσον δὲ
[7, 201]	Τρηχῖνος, οἳ δὲ τῶν πρὸς	νότον	καὶ μεσαμβρίην φερόντων τὸ ἐπὶ
[7, 211]	κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν Περσέων·	ἔπιπτον	δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων
[7, 223]	δὲ συμμίσγοντες ἔξω τῶν στεινῶν	ἔπιπτον	πλήθεϊ πολλοὶ τῶν βαρβάρων· ὄπισθε
[7, 210]	ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι,	ἔπιπτον	πολλοί, ἄλλοι δ᾽ ἐπεσήισαν, καὶ
[7, 188]	δὲ περὶ αὐτὴν τὴν Σηπιάδα	περιέπιπτον,	αἳ δὲ ἐς Μελίβοιαν πόλιν,
[7, 223]	πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ μὲν δὴ	ἐσέπιπτον	αὐτῶν ἐς τὴν θάλασσαν καὶ
[7, 5]	κατ᾽ ἀρχὰς στρατεύεσθαι, ἐπὶ δὲ	Αἴγυπτον	ἐποιέετο στρατιῆς ἄγερσιν. παρεὼν δὲ
[7, 2]	στρατεύεσθαι. ~στελλομένου δὲ Δαρείου ἐπ᾽	Αἴγυπτον	καὶ Ἀθήνας, τῶν παίδων αὐτοῦ
[7, 7]	τούτους μέν νυν καταστρεψάμενος καὶ	Αἴγυπτον	πᾶσαν πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας ἢ
[7, 5]	ἐν χερσὶ ἔχεις· ἡμερώσας δὲ	Αἴγυπτον	τὴν ἐξυβρίσασαν στρατηλάτεε ἐπὶ τὰς
[7, 103]	ἐπεί τοι πλεῦνες περὶ ἕνα	ἕκαστον	γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων ἐκείνων
[7, 100]	ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν	ἕκαστον	ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί,
[7, 115]	ἐς Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος τούτων	ἕκαστον	τῶν ἐθνέων καὶ τῶν περὶ
[7, 156]	παραυτίκα ἀνά τ᾽ ἔδραμον καὶ	ἔβλαστον.	τοῦτο μὲν γὰρ Καμαριναίους ἅπαντας
[7, 22]	ἐστὶ ὄρος μέγα τε καὶ	ὀνομαστόν,	ἐς θάλασσαν κατῆκον, οἰκημένον ὑπὸ
[7, 109]	ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ	Νέστον	ῥέοντα ἐς θάλασσαν. (μετὰ δὲ
[7, 78]	Μοσσυνοίκους Ἀρταΰκτης ὁ Χεράσμιος, ὃς	Σηστὸν	τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες
[7, 117]	ἀπέλειπε τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά τε	μέγιστον	ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον
[7, 117]	καὶ γένος Ἀχαιμενίδην, μεγάθεΐ τε	μέγιστον	ἐόντα Περσέων (ἀπὸ γὰρ πέντε
[7, 223]	ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον εἶχον	μέγιστον	ἐς τοὺς βαρβάρους, παραχρεώμενοί τε
[7, 10]	(τὸ γὰρ εὖ βουλεύεσθαι κέρδος	μέγιστον	εὑρίσκω ἐόν· εἰ γὰρ καὶ
[7, 167]	τῶν ἀποικίδων, ἐν αὐτῇ τε	μέγιστον	Καρχηδόνι. ~τὰ μὲν ἀπὸ Σικελίης
[7, 5]	δὲ καὶ δυνάμενος παρ᾽ αὐτῷ	μέγιστον	Περσέων Μαρδόνιος ὁ Γοβρύεω, ὃς
[7, 52]	μὴ μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα	μέγιστον,	τῶν σύ τε μάρτυς γίνεαι
[7, 161]	ἂν ὧδε πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν	πλεῖστον	εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες
[7, 25]	Ἀσίης πανταχόθεν. τὸν δὲ ὦν	πλεῖστον	ἐς Λευκὴν ἀκτὴν καλεομένην τῆς
[7, 83]	μυρίων οὔτε ἐλάσσονες. (κόσμον δὲ	πλεῖστον	παρείχοντο διὰ πάντων Πέρσαι, καὶ
[7, 180]	εἷλον τῶν Ἑλλήνων πρῶτον καὶ	κάλλιστον.	τῷ δὲ σφαγιασθέντι τούτῳ οὔνομα
[7, 9]	ἀλλήλοισι πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες τὸ	κάλλιστον	χωρίον καὶ λειότατον, ἐς τοῦτο
[7, 31]	ὁ Ξέρξης τὴν ὁδὸν εὗρε	πλατάνιστον,	τὴν κάλλεος εἵνεκα δωρησάμενος κόσμῳ
[7, 235]	με σοί ἐστι φράζειν τὸ	ἄριστον·	εἰ τῆς ναυτικῆς στρατιῆς νέας
[7, 161]	καὶ Ὅμηρος ὁ ἐποποιὸς ἄνδρα	ἄριστον	ἔφησε ἐς Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι
[7, 148]	θεὸν ἐπειρησομένους ὥς σφι μέλλει	ἄριστον	ποιέουσι γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ σφέων
[7, 120]	γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι, εἰ καὶ	ἄριστον	προείρητο ὅμοια τῷ δείπνῳ παρασκευάζειν,
[7, 18]	ταῦτα γνώμην εἶχον ἀτρεμίζοντά σε	μακαριστὸν	εἶναι πρὸς πάντων ἀνθρώπων. ἐπεὶ
[7, 137]	τε τὸν Βούλιος καὶ ἐς	Ἀνήριστον	τὸν Σπερθίεω, ὃς εἷλε Ἁλιέας
[7, 221]	δέ μοι καὶ τόδε οὐκ	ἐλάχιστον	τούτου πέρι γέγονε, ὅτι καὶ
[7, 164]	ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι καὶ τόδε οὐκ	ἐλάχιστον	τούτων ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ μεγάλων
[7, 46]	γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς ἐς	ἑκατοστὸν	ἔτος περιέσται” ὁ δὲ ἀμείβετο
[7, 105]	ἐποιήσατο ὀργὴν οὐδεμίαν, ἀλλ᾽ ἠπίως	αὐτὸν	ἀπεπέμψατο. τούτῳ δὲ ἐς λόγους
[7, 10]	ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις	αὐτὸν	βασιλέα στρατεύεσθαι· αὐτοῦ δὲ τούτου
[7, 4]	τῷ ὑστέρῳ ἔτεϊ παρασκευαζόμενον συνήνεικε	αὐτὸν	Δαρεῖον, βασιλεύσαντα τὰ πάντα ἕξ
[7, 9]	ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα εἴπας ἐπαύετο. ~μετ᾽	αὐτὸν	δὲ Μαρδόνιος ἔλεγε ὦ δέσποτα,
[7, 49]	τὰς νέας. καίτοι οὐκὶ ἕνα	αὐτὸν	δεῖ εἶναι τὸν λιμένα, ἀλλὰ
[7, 101]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καλέσας δ᾽	αὐτὸν	εἴρετο τάδε. Δημάρητε, νῦν μοι
[7, 229]	ἐς τοὺς μαχομένους, ὅκως δὲ	αὐτὸν	ἤγαγε, τὸν μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι
[7, 117]	συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην ἐξενεῖκαί τε	αὐτὸν	κάλλιστα καὶ θάψαι· ἐτυμβοχόεε δὲ
[7, 95]	δὲ Ἰωνικὸν ἐκλήθη κατὰ τὸν	αὐτὸν	λόγον καὶ οἱ δυωδεκαπόλιες Ἴωνες
[7, 10]	ὥσπερ τὸν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον	αὐτὸν	μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν,
[7, 27]	στρατιὴν πᾶσαν ξεινίοισι μεγίστοισι καὶ	αὐτὸν	Ξέρξην, χρήματά τε ἐπαγγέλλετο βουλόμενος
[7, 123]	πόλις, ἀπὸ ταύτης ἤδη ἐς	αὐτόν	τε τὸν Θερμαῖον κόλπον ἐγίνετο
[7, 113]	δὲ πρὸς μεσαμβρίην τείνουσα ἐς	αὐτὸν	τὸν Στρυμόνα· ἐς τὸν οἱ
[7, 165]	τύραννος ἐὼν Ἱμέρης ἐπῆγε ὑπ᾽	αὐτὸν	τὸν χρόνον τοῦτον Φοινίκων καὶ
[7, 151]	τούτου ἀναβάντας, Ἀργείους δὲ τὸν	αὐτὸν	τοῦτον χρόνον πέμψαντας καὶ τούτους
[7, 57]	ἑωυτοῦ τρέχων ἥξειν ἐς τὸν	αὐτὸν	χῶρον. ἐγένετο δὲ καὶ ἕτερον
[7, 10]	μὴ βούλευ ἐς κίνδυνον μηδένα	τοιοῦτον	ἀπικέσθαι μηδεμιῆς ἀνάγκης ἐούσης, ἀλλὰ
[7, 103]	τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν ἐστι	τοιοῦτον	οἷον σὺ διαιρέεις, σέ γε
[7, 103]	φοιτῶσι Ἑλλήνων ἐς λόγους αὐχέετε	τοσοῦτον,	ὅρα μὴ μάτην κόμπος ὁ
[7, 153]	τὰ πυνθάνομαι, κατεργάσασθαι Τηλίνην ἔργον	τοσοῦτον·	τὰ τοιαῦτα γὰρ ἔργα οὐ
[7, 214]	τὸ ὄρος κατὰ τὴν ἀτραπόν,	τοῦτον	αἴτιον γράφω. ~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ
[7, 227]	Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα· μετὰ δὲ	τοῦτον	ἀριστεῦσαι λέγονται Λακεδαιμόνιοι δύο ἀδελφεοί,
[7, 236]	αἱ πόλιες προσχωρήσουσι” ~λέγει μετὰ	τοῦτον	Ἀχαιμένης, ἀδελφεός τε ἐὼν Ξέρξεω
[7, 190]	ἐγένετο· ἦν γάρ τις καὶ	τοῦτον	ἄχαρις συμφορὴ λυπεῦσα παιδοφόνος. ~σιταγωγῶν
[7, 107]	Βόγην μοῦνον τὸν ἐξ Ἠιόνος,	τοῦτον	δὲ αἰνέων οὐκ ἐπαύετο, καὶ
[7, 61]	παῖς τῷ οὔνομα ἔθετο Πέρσην,	τοῦτον	δὲ αὐτοῦ καταλείπει· ἐτύγχανε γὰρ
[7, 164]	ἐς Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν τὸ οὔνομα.	(τοῦτον	δὴ ὁ Γέλων τὸν Κάδμον
[7, 43]	καὶ τοῖσι κτήνεσι πινόμενος· ἐπὶ	τοῦτον	δὴ τὸν ποταμὸν ὡς ἀπίκετο
[7, 221]	εἶναι τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος,	τοῦτον	εἴπαντα ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ
[7, 232]	οὔνομα εἶναι Παντίτην· νοστήσαντα δὲ	τοῦτον	ἐς Σπάρτην, ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι.
[7, 198]	γίνεται. περὶ δὲ τὸν κόλπον	τοῦτον	ἐστὶ χῶρος πεδινός, τῇ μὲν
[7, 8]	δὲ ἐπείτε παρέλαβον τὸν θρόνον	τοῦτον,	ἐφρόντιζον ὅκως μὴ λείψομαι τῶν
[7, 168]	Ἑλλήνων ἡμέας ἐς τὸν πόλεμον	τοῦτον,	ἔχοντες δύναμιν οὐκ ἐλαχίστην οὐδὲ
[7, 103]	τὸν ἡμέτερον γενοίατ᾽ ἄν, δειμαίνοντες	τοῦτον,	καὶ παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν
[7, 114]	δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν χῶρον	τοῦτον	καλέεσθαι, τοσούτους ἐν αὐτῷ παῖδάς
[7, 150]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ	τοῦτον	λέγεται εἰπεῖν ἄνδρες Ἀργεῖοι, βασιλεὺς
[7, 20]	Δαρείου τὸν ἐπὶ Σκύθας παρὰ	τοῦτον	μηδένα φαίνεσθαι, μήτε τὸν Σκυθικόν,
[7, 49]	λέγων ὦ βασιλεῦ, οὔτε στρατὸν	τοῦτον,	ὅστις γε σύνεσιν ἔχει, μέμφοιτ᾽
[7, 225]	ὠθισμὸς ἐγίνετο πολλός, ἐς ὃ	τοῦτόν	τε ἀρετῇ οἱ Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν
[7, 59]	τὸ παλαιὸν ἦν Κικόνων. (ἐς	τοῦτον	τὸν αἰγιαλὸν κατασχόντες τὰς νέας
[7, 40]	χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ δὴ ἐπὶ	τοῦτον	τὸν θρόνον ἀνθρώπων ἐπιβαίνει. τούτου
[7, 58]	στρατιῇ τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα,	τοῦτον	τὸν ποταμὸν διαβάς, ἐπ᾽ οὗ
[7, 208]	τὰ ὅπλα ἔκειτο· ἔτυχον δὲ	τοῦτον	τὸν χρόνον Λακεδαιμόνιοι ἔξω τεταγμένοι.
[7, 59]	ὁ δὲ ἐν τῷ Δορίσκῳ	τοῦτον	τὸν χρόνον τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν
[7, 165]	ἐπῆγε ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον	τοῦτον	Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων
[7, 151]	ἀναβάντας, Ἀργείους δὲ τὸν αὐτὸν	τοῦτον	χρόνον πέμψαντας καὶ τούτους ἐς
[7, 229]	ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας	Εὔρυτον	μέν, πυθόμενον τῶν Περσέων τὴν
[7, 229]	δὲ τούτων τῶν τριηκοσίων λέγεται	Εὔρυτόν	τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν αὐτοῖσι
[7, 85]	ἵππου ἤν τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽	ἑωυτὸν	ἕλκει· οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι
[7, 45]	ἐπίπλεα ἀνθρώπων, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης	ἑωυτὸν	ἐμακάρισε, μετὰ δὲ τοῦτο ἐδάκρυσε.
[7, 10]	μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ	ἑωυτόν.	(ἐπειχθῆναι μέν νυν πᾶν πρῆγμα
[7, 167]	ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε	ἑωυτὸν	ἐς τὸ πῦρ· οὕτω δὴ
[7, 107]	τὸν Στρυμόνα, ποιήσας δὲ ταῦτα	ἑωυτὸν	ἐσέβαλε ἐς τὸ πῦρ. οὕτω
[7, 229]	τὰ ὅπλα καὶ ἐνδύντα ἄγειν	ἑωυτὸν	κελεῦσαι τὸν εἵλωτα ἐς τοὺς
[7, 155]	Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν καὶ	ἑωυτόν.	~ὁ δὲ ἐπείτε παρέλαβε τὰς
[7, 146]	τοὺς κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ᾽	ἑωυτόν.	(ὡς δὲ ἔτι περιεόντας αὐτοὺς
[7, 46]	καὶ ὀλίγῳ πρότερον· μακαρίσας γὰρ	σεωυτὸν	δακρύεις” (ὁ δὲ εἶπε ἐσῆλθε
[7, 130]	ἄρα εἶχον εὐαίρετόν τε καὶ	ταχυάλωτον.	τὸν γὰρ ποταμὸν πρῆγμα ἂν
[7, 141]	ἠπείρου στρατὸν ἥσυχος, ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν	νῶτον	ἐπιστρέψας· ἔτι τοι ποτε κἀντίος
[7, 46]	Ἀρτάβανος ὁ πάτρως, ὃς τὸ	πρῶτον	γνώμην ἀπεδέξατο ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων
[7, 172]	~Θεσσαλοὶ δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ	πρῶτον	ἐμήδισαν, ὡς διέδεξαν, ὅτι οὔ
[7, 180]	ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν Ἑλλήνων	πρῶτον	καὶ κάλλιστον. τῷ δὲ σφαγιασθέντι
[7, 219]	~τοῖσι δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἑλλήνων	πρῶτον	μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης ἐσιδὼν
[7, 145]	πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι	πρῶτον	μὲν χρημάτων πάντων καταλλάσσεσθαι τάς
[7, 133]	οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες	ἐκέλευον	γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐκ
[7, 142]	τὸν θεόν, καὶ ταύτας παραρτέεσθαι	ἐκέλευον	τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς ὦν
[7, 173]	Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀμύντεω ἀνδρὸς Μακεδόνος	συνεβούλευόν	σφι ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας ἐν
[7, 173]	ὡς δὲ οὗτοί σφι ταῦτα	συνεβούλευον,	χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον συμβουλεύειν καί
[7, 10]	σῷ, ἀδελφεῷ δὲ ἐμῷ Δαρείῳ	ἠγόρευον	μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ Σκύθας, ἄνδρας
[7, 96]	δὲ Ἰώνων καὶ Δωριέων ἄποικοι.	~ἐπεβάτευον	δὲ ἐπὶ πασέων τῶν νεῶν
[7, 184]	ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν ἑκάστῃ νηί.	(ἐπεβάτευον	δὲ ἐπὶ τουτέων τῶν νεῶν,
[7, 181]	ἔμπνοος, οἱ Πέρσαι, οἵ περ	ἐπεβάτευον	ἐπὶ τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν
[7, 119]	μῆνας συχνούς· τοῦτο δὲ κτήνεα	ἐσίτευον	ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα, ἔτρεφόν
[7, 168]	καὶ Ταίναρον γῆς τῆς Λακεδαιμονίων	ἀνεκώχευον	τὰς νέας, καραδοκέοντες καὶ οὗτοι
[7, 100]	τέσσερα πλέθρα ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ	ἀνεκώχευον,	τὰς πρῴρας ἐς γῆν τρέψαντες
[7, 191]	ἐθέλων ἐκόπασε. τῇ δὲ Θέτι	ἔθυον	πυθόμενοι παρὰ τῶν Ἰώνων τὸν
[7, 36]	θέντες δὲ ἐπεξῆς ἐνθαῦτα αὖτις	ἐπεζεύγνυον·	(ποιήσαντες δὲ ταῦτα ὕλην ἐπεφόρησαν,
[7, 100]	ἔθνος ἓν ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ	ἀπέγραφον	οἱ γραμματισταί, ἕως ἐξ ἐσχάτων
[7, 58]	δεξιῇ μὲν ἔχων τὸν Ἕλλης	τάφον	τῆς Ἀθάμαντος, ἐν ἀριστερῇ δὲ
[7, 119]	ἐσίτευον ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα,	ἔτρεφόν	τε ὄρνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους
[7, 211]	ἐπήισαν, οἳ δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι	ὑπέστρεφον	ἀντίοι εἶναι τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι
[7, 149]	μετὰ δὲ δύο τῶν σφετέρων	ὁμόψηφον	τὸν Ἀργεῖον εἶναι κωλύειν οὐδέν.
[7, 158]	λόγον ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ	σύμμαχον	ἐπὶ τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν·
[7, 233]	στρατηγοῦ Λεοντιάδεω· τοῦ τὸν παῖδα	Εὐρύμαχον	χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσαν Πλαταιέες στρατηγήσαντα
[7, 16]	διαιρέω, ἀλλά τι τοῦ θείου	μετέχον,	σὺ πᾶν αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκας·
[7, 89]	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας	εἶχον	ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον τὸν Ἑλληνικόν,
[7, 91]	δὲ ἀκόντια ἕκαστος καὶ ξίφος	εἶχον,	ἀγχοτάτω τῇσι Αἰγυπτίῃσι μαχαίρῃσι πεποιημένα.
[7, 91]	κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια, λαισήια δὲ	εἶχον	ἀντ᾽ ἀσπίδων ὠμοβοέης πεποιημένα, καὶ
[7, 79]	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ	εἶχον,	ἀσπίδας δὲ δερματίνας μικρὰς καὶ
[7, 78]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας ξυλίνας	εἶχον,	ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς σμικράς·
[7, 18]	ἐπὶ Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα γνώμην	εἶχον	ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν εἶναι πρὸς
[7, 233]	βασιλέι. (ὥστε ταῦτα λέγοντες περιεγίνοντο·	εἶχον	γὰρ καὶ Θεσσαλοὺς τούτων τῶν
[7, 77]	βραχέας εἶχον καὶ εἵματα ἐνεπεπορπέατο·	εἶχον	δὲ αὐτῶν τόξα μετεξέτεροι Λύκια,
[7, 93]	ἄλλα κατά περ Ἕλληνες ἐσταλμένοι,	εἶχον	δὲ καὶ δρέπανα καὶ ἐγχειρίδια.
[7, 69]	ἐπῆν ὀξὺ πεποιημένον τρόπον λόγχης·	εἶχον	δὲ καὶ ῥόπαλα τυλωτά. τοῦ
[7, 92]	θωρηκοφόροι τε ἐόντες καὶ κνημιδοφόροι,	εἶχον	δὲ τόξα κρανέινα καὶ ὀιστοὺς
[7, 41]	τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον·	εἶχον	δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ οἱ
[7, 41]	ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς	εἶχον·	εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ
[7, 69]	καὶ λεοντέας ἐναμμένοι, τόξα δὲ	εἶχον	ἐκ φοίνικος σπάθης πεποιημένα, μακρά,
[7, 208]	τεταγμένους τοῦ τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες	εἶχον	ἐν φυλακῇ, οὐκ οἷά τε
[7, 84]	αὐτῶν· πλὴν ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	ἔνιοι αὐτῶν καὶ χάλκεα καὶ
[7, 69]	σφρηγῖδας γλύφουσι· πρὸς δὲ αἰχμὰς	εἶχον,	ἐπὶ δὲ κέρας δορκάδος ἐπῆν
[7, 70]	Ἰνδοὶ ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ ἵππων	εἶχον	ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι σύν τε
[7, 80]	κατοικίζει βασιλεύς, ἀγχοτάτω τῶν Μηδικῶν	εἶχον	ἐσθῆτά τε καὶ ὅπλα. τούτων
[7, 130]	τἆλλα καὶ ὅτι χώρην ἄρα	εἶχον	εὐαίρετόν τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν
[7, 83]	ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν μὲν τοιαύτην	εἶχον	ἥ περ εἴρηται, χωρὶς δὲ
[7, 138]	γῆν καὶ ὕδωρ τῷ Πέρσῃ	εἶχον	θάρσος ὡς οὐδὲν πεισόμενοι ἄχαρι
[7, 89]	ἀσπίδας δὲ ἴτυς οὐκ ἐχούσας	εἶχον	καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ οἱ
[7, 67]	τε ἦσαν καὶ τόξα ἐπιχώρια	εἶχον	καὶ ἐγχειρίδια. Πάκτυες δὲ ἄρχοντα
[7, 77]	Μιλύαι δὲ αἰχμάς τε βραχέας	εἶχον	καὶ εἵματα ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ
[7, 65]	ξύλων πεποιημένα, τόξα δὲ καλάμινα	εἶχον	καὶ ὀιστοὺς καλαμίνους· ἐπὶ δὲ
[7, 90]	βασιλέες αὐτῶν, οἱ δὲ ἄλλοι	εἶχον	κιθῶνας, τὰ δὲ ἄλλα κατά
[7, 74]	δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	κράνεα ἐπιχώρια, ἀσπίδας δὲ μικράς,
[7, 92]	περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια δὲ καὶ δρέπανα	εἶχον.	Λύκιοι δὲ Τερμίλαι ἐκαλέοντο ἐκ
[7, 79]	τε βραχέας, πρὸς δὲ μαχαίρας	εἶχον.	Μαρῶν δὲ καὶ Κόλχων ἦρχε
[7, 223]	τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον	εἶχον	μέγιστον ἐς τοὺς βαρβάρους, παραχρεώμενοί
[7, 73]	δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν	εἶχον,	ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ Φρύγες,
[7, 74]	~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν Ἑλληνικῶν	εἶχον	ὅπλα. οἱ δὲ Λυδοὶ Μηίονες
[7, 89]	θωρηκοφόροι ἦσαν, μαχαίρας δὲ μεγάλας	εἶχον.	~οὗτοι μὲν οὕτω ἐστάλατο, Κύπριοι
[7, 64]	κυρβασίας ἐς ὀξὺ ἀπηγμένας ὀρθὰς	εἶχον	πεπηγυίας, ἀναξυρίδας δὲ ἐνεδεδύκεσαν, τόξα
[7, 89]	νέας παρείχοντο διηκοσίας. (οὗτοι δὲ	εἶχον	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα
[7, 60]	καὶ συννάξαντες ταύτην ὡς μάλιστα	εἶχον	περιέγραψαν ἔξωθεν κύκλον· περιγράψαντες δὲ
[7, 70]	ὦτα τῶν ἵππων ὀρθὰ πεπηγότα	εἶχον·	προβλήματα δὲ ἀντ᾽ ἀσπίδων ἐποιεῦντο
[7, 63]	καὶ ἐγχειρίδια παραπλήσια τῇσι Αἰγυπτίῃσι	εἶχον,	πρὸς δὲ ῥόπαλα ξύλων τετυλωμένα
[7, 69]	ὑπεζωσμένοι ἦσαν, τόξα δέ παλίντονα	εἶχον	πρὸς δεξιά, μακρά. Αἰθίοπες δὲ
[7, 86]	τήν περ ἐν τῷ πεζῷ	εἶχον	σκευήν, καὶ Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ
[7, 77]	δὲ καλεύμενοι, τὴν αὐτὴν Κίλιξι	εἶχον	σκευήν, τὴν ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ
[7, 76]	ὁ Ἀρταβάνου. ~ἀσπίδας δὲ ὠμοβοΐνας	εἶχον	σμικράς, καὶ προβόλους δύο λυκιοεργέας
[7, 239]	ἀπίκετο ἐς τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ	εἶχον	συμβαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε
[7, 86]	πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ σκευὴν μὲν	εἶχον	τὴν αὐτὴν καὶ ἐν τῷ
[7, 61]	ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	τιάρας καλεομένους πίλους ἀπαγέας, περὶ
[7, 50]	χρεώμενοι γνώμῃσι τοιαύτῃσι ἄλλους συμβούλους	εἶχον	τοιούτους, οὐκ ἄν κοτε εἶδες
[7, 67]	πέδιλα δὲ ἐς γόνυ ἀνατείνοντα	εἶχον,	τόξα δὲ καὶ αἰχμὰς Μηδικάς.
[7, 61]	φαρετρεῶνες ἐκρέμαντο· αἰχμὰς δὲ βραχέας	εἶχον,	τόξα δὲ μεγάλα, ὀιστοὺς δὲ
[7, 64]	πρὸς δὲ καὶ ἀξίνας σαγάρις	εἶχον.	τούτους δὲ ἐόντας Σκύθας Ἀμυργίους
[7, 63]	στρατευόμενοι περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	χάλκεά τε κράνεα καὶ πεπλεγμένα
[7, 41]	δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς	εἶχον	χρυσέας καὶ πέριξ συνεκλήιον τοὺς
[7, 23]	κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος πόνον διπλήσιον	παρεῖχον·	ἅτε γὰρ τοῦ τε ἄνω
[7, 60]	ἐποιέετο. ~ὅσον μέν νυν ἕκαστοι	παρεῖχον	πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ ἔχω
[7, 105]	ἐς λόγους ἐλθὼν Ξέρξης, καὶ	ὕπαρχον	ἐν τῷ Δορίσκῳ τούτῳ καταστήσας
[7, 33]	Ἀρταΰκτην ἄνδρα Πέρσην λαβόντες Σηστοῦ	ὕπαρχον	ζῶντα πρὸς σανίδα διεπασσάλευσαν, ὃς
[7, 81]	πεζόν. τούτου ὦν τοῦ στρατοῦ	ἦρχον	μὲν οὗτοι οἵ περ εἰρέαται,
[7, 68]	κατά περ Πάκτυες. τούτων δὲ	ἦρχον	οἵδε, Οὐτίων μὲν καὶ Μύκων
[7, 66]	καὶ Βάκτριοι ἐστρατεύοντο. (τούτων δὲ	ἦρχον	οἵδε. Πάρθων μὲν καὶ Χορασμίων
[7, 144]	αἱ νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι	ὑπῆρχον,	ἑτέρας τε ἔδεε προσναυπηγέεσθαι. (ἔδοξέ
[7, 61]	ἐπὶ τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην	ἔσχον.	~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην
[7, 92]	Λύκου τοῦ Πανδίονος ἀνδρὸς Ἀθηναίου	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην. ~Δωριέες δὲ οἱ
[7, 74]	ἐπὶ δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην, μεταβαλόντες τὸ οὔνομα.
[7, 91]	Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην. Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα
[7, 208]	τοῦ τείχεος τὰ ὅπλα ἔκειτο·	ἔτυχον	δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Λακεδαιμόνιοι
[7, 194]	~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν νεῶν τουτέων	ἔτυχόν	τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι καί
[7, 239]	ὁ δὲ μηχανᾶται τοιάδε· δελτίον	δίπτυχον	λαβὼν τὸν κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε,
[7, 59]	τὸν αἰγιαλὸν κατασχόντες τὰς νέας	ἀνέψυχον	ἀνελκύσαντες. ὁ δὲ ἐν τῷ
[7, 122]	τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε, Τορώνην	Γαληψὸν	Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ μέν
[7, 157]	Ἑλλήσποντον καὶ ἐπάγων πάντα τὸν	ἠῷον	στρατὸν ἐκ τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν
[7, 22]	εἰσὶ δὲ αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος	Ἀκρόθῳον	Θύσσος Κλεωναί. ~πόλιες μὲν αὗται
[7, 163]	τρισὶ Κάδμον τὸν Σκύθεω ἄνδρα	Κῷον	ἐς Δελφούς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ
[7, 119]	ἀστοὶ ἄλευρά τε καὶ ἄλφιτα	ἐποίευν	πάντες ἐπὶ μῆνας συχνούς· τοῦτο
[7, 210]	καίπερ μεγάλως προσπταίοντες. δῆλον δ᾽	ἐποίευν	παντί τεῳ καὶ οὐκ ἥκιστα
[7, 238]	πολέμια. οἳ μὲν δὴ ταῦτα	ἐποίευν,	τοῖσι ἐπετέτακτο ποιέειν. ~ἄνειμι δὲ
[7, 168]	πολλὸν ἄρξειν πάσης τῆς Ἑλλάδος.	(ἐποίευν	ὦν ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς
[7, 46]	ἀνθρώπῳ γέγονε, ὁ δὲ θεὸς	γλυκὺν	γεύσας τὸν αἰῶνα φθονερὸς ἐν
[7, 26]	(οἳ δὲ ἐπείτε διαβάντες τὸν	Ἅλυν	ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ, δι᾽
[7, 87]	καὶ τῶν ἁρμάτων. οἱ μέν	νυν	ἄλλοι ἱππέες ἐτετάχατο κατὰ τέλεα,
[7, 207]	ἐβουλεύοντο περὶ ἀπαλλαγῆς. τοῖσι μέν	νυν	ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς
[7, 23]	τε καὶ ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν	νυν	ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι οἱ
[7, 99]	Δαμασίθυμος ὁ Κανδαύλεω. ~τῶν μέν	νυν	ἄλλων οὐ παραμέμνημαι ταξιάρχων ὡς
[7, 47]	ἀμείβετο λέγων Ἀρτάβανε, βιοτῆς μέν	νυν	ἀνθρωπηίης πέρι, ἐούσης τοιαύτης οἵην
[7, 188]	τὰ χωρία οἰκημένοι. (ὅσοι μέν	νυν	αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον τὸν ἄνεμον
[7, 209]	σὲ βασιλεῦ ὑπομενέει χεῖρας ἀνταειρόμενον·	νῦν	γὰρ πρὸς βασιληίην τε καὶ
[7, 51]	ἢ δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι μέν	νυν	γινόμενοι οὐδὲν κέρδος μέγα ἡμῖν
[7, 139]	ἦν, βασιλέος ἐπικρατέοντος τῆς θαλάσσης.	(νῦν	δὲ Ἀθηναίους ἄν τις λέγων
[7, 108]	αὕτη πάλαι μὲν ἐκαλέετο Γαλλαϊκή,	νῦν	δὲ Βριαντική· ἔστι μέντοι τῷ
[7, 53]	ἄλλος στρατὸς ἀντιστῇ κοτε ἀνθρώπων.	νῦν	δὲ διαβαίνωμεν ἐπευξάμενοι τοῖσι θεοῖσι
[7, 158]	καὶ ἐπὶ τὸ ἄμεινον κατέστη.	νῦν	δὲ ἐπειδὴ περιελήλυθε ὁ πόλεμος
[7, 15]	οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν με ταῦτα·	νῦν	δὲ καὶ διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ
[7, 50]	εἶδες αὐτὰ ἐς τοῦτο προελθόντα·	νῦν	δὲ κινδύνους ἀναρριπτέοντες ἐς τοῦτο
[7, 234]	γὰρ εἶπας, ἅπαντα ἀπέβη οὕτω.	νῦν	δέ μοι εἰπέ, κόσοι τινὲς
[7, 189]	πρότερον περὶ Ἄθων. (εἰ μέν	νυν	διὰ ταῦτα τοῖσι βαρβάροισι ὁρμέουσι
[7, 8]	καὶ τίσιν γινομένην. διὸ ὑμέας	νῦν	ἐγὼ συνέλεξα, ἵνα τὸ νοέω
[7, 60]	στρατιῆς ἀριθμὸν ἐποιέετο. ~ὅσον μέν	νυν	ἕκαστοι παρεῖχον πλῆθος ἐς ἀριθμόν,
[7, 201]	καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν	νυν	ἑκάτεροι ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι,
[7, 176]	οἰκήσοντες γῆν τὴν Αἰολίδα τήν	νῦν	ἐκτέαται. ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν
[7, 8]	ἡμῖν προσγινόμενον χώρην τε τῆς	νῦν	ἐκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ φλαυροτέρην
[7, 154]	καὶ μαλακώτερος ἀνὴρ. ~οὗτος μέν	νυν	ἐκτήσατο τοῦτο τὸ γέρας· Κλεάνδρου
[7, 196]	ἵπποι ἐλείποντο πολλόν. τῶν μέν	νυν	ἐν Θεσσαλίῃ ποταμῶν Ὀνόχωνος μοῦνος
[7, 50]	ὑπεναντία τούτοισι λέξας. τοῦτο μέν	νυν	ἐπ᾽ ἴσης ἔχει· εἰδέναι δὲ
[7, 7]	Δαρείου δὲ παιδί. Ἀχαιμένεα μέν	νυν	ἐπιτροπεύοντα Αἰγύπτου χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσε
[7, 129]	Ἐνιπέος καὶ Παμίσου, οἳ μέν	νυν	ἐς τὸ πεδίον τοῦτο συλλεγόμενοι
[7, 27]	καὶ τῇ ἀμπέλῳ· ὃς καὶ	νῦν	ἐστι πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ τῶν
[7, 172]	σκέπῃ τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν	νυν	ἕτοιμοι εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ
[7, 229]	δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι. (εἰ μέν	νυν	ἢ μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι
[7, 129]	Θεσσαλίην πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ μέν	νυν	Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν
[7, 140]	μαλερῷ πυρὶ δώσει, οἵ που	νῦν	ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι,
[7, 204]	τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν μέν	νυν	καὶ ἄλλοι στρατηγοὶ κατὰ πόλιας
[7, 72]	Περσέων Καππαδόκαι καλέονται. (Παφλαγόνων μέν	νυν	καὶ Ματιηνῶν Δῶτος ὁ Μεγασίδρου
[7, 8]	πατέρα τὸν ἐμόν. (ὡρᾶτε μέν	νυν	καὶ πατέρα τὸν ἐμὸν Δαρεῖον
[7, 228]	Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι μέν	νυν	καὶ στήλῃσι, ἔξω ἢ τὸ
[7, 94]	χρόνον ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν	νῦν	καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ πρὶν ἢ
[7, 17]	μετέπειτα οὔτε ἐς τὸ παραυτίκα	νῦν	καταπροΐξεαι ἀποτρέπων τὸ χρεὸν γενέσθαι.
[7, 148]	ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ μέν	νυν	κατάσκοποι οὕτω θεησάμενοί τε καὶ
[7, 7]	ἐπὶ τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους μέν	νυν	καταστρεψάμενος καὶ Αἴγυπτον πᾶσαν πολλὸν
[7, 8]	ἐπὶ τὸ ἄμεινον. τὰ μέν	νυν	Κῦρός τε καὶ Καμβύσης πατήρ
[7, 10]	ἀνάγκης ἐούσης, ἀλλὰ ἐμοὶ πείθευ.	νῦν	μὲν τὸν σύλλογον τόνδε διάλυσον·
[7, 13]	ἐς ἄνδρα πρεσβύτερον ἢ χρεόν·	νῦν	μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου
[7, 101]	δ᾽ αὐτὸν εἴρετο τάδε. Δημάρητε,	νῦν	μοι σὲ ἡδύ τι ἐστὶ
[7, 122]	τε καὶ Μεγάβυζον. ~ὁ μέν	νυν	ναυτικὸς στρατὸς ὡς ἀπείθη ὑπὸ
[7, 171]	μετὰ τῶν ὑπολοίπων τρίτους αὐτὴν	νῦν	νέμεσθαι Κρῆτας. ἡ μὲν δὴ
[7, 152]	πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ μέν	νυν	Ξέρξης τε ἀπέπεμψε ταῦτα λέγοντα
[7, 225]	ἐστὶ ἐν τῇ ἐσόδῳ, ὅκου	νῦν	ὁ λίθινος λέων ἕστηκε ἐπὶ
[7, 209]	μέγιστος ἐστί. (ἄκουσον δὲ καὶ	νῦν·	οἱ ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται μαχησόμενοι
[7, 185]	δὲ δεῖ λέγειν. νέας μέν	νυν	οἱ ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες καὶ
[7, 10]	μοι πᾶσαν προθυμίην ἐκτείνειν. μή	νυν	οὕτω γένηται. (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ
[7, 25]	ποταμὸν ζεύξαντας γεφυρῶσαι. ~ταῦτα μέν	νυν	οὕτω ἐποίεε, παρεσκευάζετο δὲ καὶ
[7, 230]	μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ μέν	νυν	οὕτω σωθῆναι λέγουσι Ἀριστόδημον ἐς
[7, 123]	αὗται γὰρ εἰσὶ αἱ τὴν	νῦν	Παλλήνην πρότερον δὲ Φλέγρην καλεομένην
[7, 10]	ἄλλον ἢ ἑωυτόν. (ἐπειχθῆναι μέν	νυν	πᾶν πρῆγμα τίκτει σφάλματα, ἐκ
[7, 102]	καὶ τὴν δεσποσύνην. (αἰνέω μέν	νυν	πάντας Ἕλληνας τοὺς περὶ ἐκείνους
[7, 161]	στρατηγήσεις αὐτῆς γλίχεαι. (ὅσον μέν	νυν	παντὸς τοῦ Ἑλλήνων στρατοῦ ἐδέεο
[7, 198]	Τρηχίνιαι πέτραι καλεόμεναι. (πρώτη μέν	νυν	πόλις ἐστὶ ἐν τῷ κόλπῳ
[7, 137]	Ἀδειμάντου Κορίνθιος ἀνήρ. ταῦτα μέν	νυν	πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον ἐγένετο τοῦ
[7, 130]	ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέψαντα δι᾽ ὧν	νῦν	ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν
[7, 129]	λίμνην, οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά περ	νῦν	ῥέειν τε οὐδὲν ἧσσον ἢ
[7, 129]	ῥέειν τε οὐδὲν ἧσσον ἢ	νῦν,	ῥέοντας δὲ ποιέειν τὴν Θεσσαλίην
[7, 170]	Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς Σικανίην τὴν	νῦν	Σικελίην καλευμένην ἀποθανεῖν βιαίῳ θανάτῳ.
[7, 222]	οἱ μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ μέν	νυν	σύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό τε
[7, 104]	(καίτοι ὡς ἐγὼ τυγχάνω τὰ	νῦν	τάδε ἐστοργὼς ἐκείνους, αὐτὸς μάλιστα
[7, 8]	εἶναι ἐν ἡμετέρου. (ποιητέα μέν	νυν	ταῦτα ἐστὶ οὕτω· ἵνα δὲ
[7, 5]	ἐποίησαν. ἀλλ᾽ εἰ τὸ μὲν	νῦν	ταῦτα πρήσσοις τά περ ἐν
[7, 104]	τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ λοιπόν·	νῦν	τε ἀναγκασθεὶς ἔλεξα. γένοιτο μέντοι
[7, 46]	ὡς πολλὸν ἀλλήλων κεχωρισμένα ἐργάσαο	νῦν	τε καὶ ὀλίγῳ πρότερον· μακαρίσας
[7, 176]	ἐπὶ τὴν χώρην. (τὸ μέν	νυν	τεῖχος τὸ ἀρχαῖον ἐκ παλαιοῦ
[7, 39]	αὐτῇ τῇ γυναικὶ συνέπεσθαι εὖ	νυν	τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς ἐν τοῖσι
[7, 14]	ὡς παρ᾽ οὐδενὸς ἀκούσας; εὖ	νυν	τόδ᾽ ἴσθι· ἤν περ μὴ
[7, 224]	τε καὶ ἀτέοντες. ~δόρατα μέν	νυν	τοῖσι πλέοσι αὐτῶν τηνικαῦτα ἤδη
[7, 179]	κατὰ τὸ χρηστήριον ἔτι καὶ	νῦν	τοὺς ἀνέμους ἱλάσκονται. ὁ δὲ
[7, 185]	εἴκοσι καὶ ἑκατόν· ἐκ μέν	νυν	τουτέων τῶν νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι
[7, 184]	καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς. ~μέχρι μέν	νυν	τούτου τοῦ χώρου καὶ Θερμοπυλέων
[7, 26]	Ξέρξῃ πορεύεσθαι στρατόν. (ὃς μέν	νυν	τῶν ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον
[7, 39]	τούτοισι ἀκούσας ἀνοιδέει. (ὅτε μέν	νυν	χρηστὰ ποιήσας ἕτερα τοιαῦτα ἐπηγγέλλεο,
[7, 123]	Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ μέν	νυν	χώρη αὕτη Σιθωνίη καλέεται, ὁ
[7, 177]	ἐλογίζοντο οἱ Ἕλληνες. ~οἱ μέν	νυν	χῶροι οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι εἶναι
[7, 16]	σεωυτῷ τε καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο.	(νῦν	ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν
[7, 101]	πόλιος οὔτ᾽ ἐλαχίστης οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης.	(νῦν	ὦν μοι τόδε φράσον, εἰ
[7, 50]	βέβαιον; δοκέω μὲν οὐδαμῶς. τοῖσι	τοίνυν	βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν
[7, 8]	ἐπίστασθέ κου πάντες. (τούτων μὲν	τοίνυν	εἵνεκα ἀνάρτημαι ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατεύεσθαι,
[7, 50]	ἐς ὃ δυνάμιος προκεχώρηκε. εἰ	τοίνυν	ἐκεῖνοι οἱ πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι
[7, 139]	ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι. εἰ	τοίνυν	κατὰ τὴν θάλασσαν μηδεὶς ἠντιοῦτο
[7, 5]	παῖδα τὸν ἐκείνου Ξέρξην. ὁ	τοίνυν	Ξέρξης ἐπὶ μὲν τὴν Ἑλλάδα
[7, 50]	μεγάλοισι κινδύνοισι ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς	τοίνυν	ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι ὥρην τε τοῦ
[7, 9]	δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ πειρᾶν. τρόπῳ	τοίνυν	οὐ χρηστῷ Ἕλληνες διαχρεώμενοι, ἐμέο
[7, 162]	δὲ ἀρξομένους οὐκ ἕξειν. ἐπεὶ	τοίνυν	οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν τὸ πᾶν
[7, 35]	τε δὴ θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι	ζημιοῦν	καὶ τῶν ἐπεστεώτων τῇ ζεύξι
[7, 158]	ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια	συνελευθεροῦν	ἀπ᾽ ὧν ὑμῖν μεγάλαι ὠφελίαι
[7, 34]	τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι	ἐγεφύρουν	τοῖσι προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου
[7, 23]	δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ ἐξορυσσόμενον	χοῦν	ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ βάθρων,
[7, 10]	σταθμώσασθαι, εἰ στρατιήν γε τοσαύτην	σὺν	Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς
[7, 57]	οὐδένα ποιησάμενος τὸ πρόσω ἐπορεύετο,	σὺν	δέ οἱ ὁ πεζὸς στρατός.
[7, 10]	προλέγω, οἱ σοὶ ταῦτα πασχόντων,	σὺν	δέ σφι καὶ σύ, ἢν
[7, 225]	δὲ συνεστήκεε μέχρι οὗ οἱ	σὺν	Ἐπιάλτῃ παρεγένοντο. (ὡς δὲ τούτους
[7, 197]	ὁ Αἰόλου ἐμηχανήσατο Φρίξῳ μόρον	σὺν	Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα δὲ ὡς
[7, 9]	ἐς τοῦτο κατιόντες μάχονται, ὥστε	σὺν	κακῷ μεγάλῳ οἱ νικῶντες ἀπαλλάσσονται·
[7, 233]	τὰ πρήγματα, οὕτω δή, τῶν	σὺν	Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν
[7, 197]	στέμμασι πᾶς πυκασθεὶς καὶ ὡς	σὺν	πομπῇ ἐξαχθείς. (ταῦτα δὲ πάσχουσι
[7, 89]	δὲ αὐτὰς οἵδε, Φοίνικες μὲν	σὺν	Σύροισι τοῖσι ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[7, 70]	ἵππων εἶχον ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι	σύν	τε τοῖσι ὠσὶ ἐκδεδαρμένα καὶ
[7, 145]	Αἰγινήτῃσι. (μετὰ δὲ πυνθανόμενοι Ξέρξην	σὺν	τῷ στρατῷ εἶναι ἐν Σάρδισι,
[7, 46]	καὶ αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ	βραχὺν	ἐόντα μακρὸν δοκέειν εἶναι ποιεῦσι
[7, 189]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν· οἱ δ᾽	ὦν	Ἀθηναῖοι σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα τὸν
[7, 185]	τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι. (αὗται	ὦν	αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι τῇσι
[7, 184]	καὶ πρότερον εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη	ὦν	ἄνδρες ἂν εἶεν ἐν αὐτοῖσι
[7, 32]	ἐδόκεε τότε δείσαντας δώσειν· βουλόμενος	ὦν	αὐτὸ τοῦτο ἐκμαθεῖν ἀκριβέως ἔπεμπε.
[7, 194]	χρήμασι ἄδικον δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος	ὦν	αὐτοῦ, λογιζόμενος ὁ Δαρεῖος εὗρέ
[7, 143]	ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Ἀθηναίους· παρασκευάζεσθαι	ὦν	αὐτοὺς ὡς ναυμαχήσοντας συνεβούλευε, ὡς
[7, 51]	σὴν στρατιὴν γίνονται. ἐς θυμὸν	ὦν	βάλευ καὶ τὸ παλαιὸν ἔπος
[7, 40]	τῷ οὔνομα ἐστὶ Νήσαιον· τοὺς	ὦν	δὴ ἵππους τοὺς μεγάλους φέρει
[7, 142]	ἐκέλευον τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς	ὦν	δὴ τὰς νέας λέγοντας εἶναι
[7, 175]	ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην	ὦν	ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ
[7, 29]	καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ	ὦν	ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε
[7, 103]	ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι· σὺ	ὦν	ἐθελήσεις αὐτίκα μάλα πρὸς ἄνδρας
[7, 16]	τε καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν	ὦν,	ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω,
[7, 168]	ἄρξειν πάσης τῆς Ἑλλάδος. (ἐποίευν	ὦν	ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς τὸν
[7, 205]	σφέων μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε	ὦν	ἐς τὸν πόλεμον, θέλων εἰδέναι
[7, 10]	φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽	ὦν	ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ
[7, 161]	αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν	ὦν	ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ
[7, 150]	ὦν εἴημεν ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε	ὦν	ἡμέας οἰκὸς ἐπὶ τοὺς ἡμετέρους
[7, 15]	δὲ καὶ διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ	ὦν	θεός ἐστι ὁ ἐπιπέμπων καί
[7, 203]	δὲ μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν	ὦν	καὶ τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς ἐόντα
[7, 153]	τῶν θεῶν ἔσονται. (θῶμά μοι	ὦν	καὶ τοῦτο γέγονε πρὸς τὰ
[7, 237]	ἂν συμβουλεύσειε τὰ ἄριστα. οὕτω	ὦν	κακολογίης τῆς ἐς Δημάρητον, ἐόντος
[7, 134]	αἰτίην δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι δὲ	ὦν	Λακεδαιμονίοισι μῆνις κατέσκηψε Ταλθυβίου τοῦ
[7, 145]	καὶ ἄλλους ἐγκεκρημένοι, ὁ δὲ	ὦν	μέγιστος Ἀθηναίοισί τε καὶ Αἰγινήτῃσι.
[7, 12]	προείπας ἁλίζειν Πέρσας στρατόν; οὔτε	ὦν	μεταβουλευόμενος ποιέεις εὖ οὔτε ὁ
[7, 13]	χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς	ὦν	μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 10]	τὰ βασιλέος πρήγματα γεγενῆσθαι. (σὺ	ὦν	μὴ βούλευ ἐς κίνδυνον μηδένα
[7, 9]	ἄριστοι τὰ πολέμια. ἔστω δ᾽	ὦν	μηδὲν ἀπείρητον· αὐτόματον γὰρ οὐδέν,
[7, 137]	ὁλκάδι καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν, δῆλον	ὦν	μοι ὅτι θεῖον ἐγένετο τὸ
[7, 101]	οὔτ᾽ ἐλαχίστης οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης. (νῦν	ὦν	μοι τόδε φράσον, εἰ Ἕλληνες
[7, 153]	ἄνδρες Γελῴων στάσι ἑσσωθέντες· (τούτους	ὦν	ὁ Τηλίνης κατήγαγε ἐς Γέλην,
[7, 193]	οὔνομα γέγονε Ἀφέται. ἐν τούτῳ	ὦν	ὅρμον οἱ Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα
[7, 106]	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ. (οὗτοι	ὦν	πάντες οἵ τε ἐκ Θρηίκης
[7, 153]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν· τούτοισι δ᾽	ὦν	πίσυνος ἐὼν κατήγαγε, ἐπ᾽ ᾧ
[7, 25]	τῆς Ἀσίης πανταχόθεν. τὸν δὲ	ὦν	πλεῖστον ἐς Λευκὴν ἀκτὴν καλεομένην
[7, 129]	Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε	ὦν	ποταμῶν ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων
[7, 11]	οὐδὲν τῆς ἔχθρης ἐστί. (καλὸν	ὦν	προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν ἤδη γίνεται,
[7, 35]	στίξοντας τὸν Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ	ὦν	ῥαπίζοντας λέγειν βάρβαρά τε καὶ
[7, 57]	ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν. εὐσύμβλητον	ὦν	τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε
[7, 34]	γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε. ~ἐς ταύτην	ὦν	τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι
[7, 162]	στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην	ὦν	τὴν Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης
[7, 81]	τεταγμένα ἐς τὸν πεζόν. τούτου	ὦν	τοῦ στρατοῦ ἦρχον μὲν οὗτοι
[7, 51]	κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι Πέρσῃσι. (τούτους	ὦν	τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ
[7, 59]	ἐπείτε ἐπὶ Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε	ὦν	τῷ Ξέρξῃ ὁ χῶρος εἶναι
[7, 140]	σῶμα, οὔτε πόδες νέατοι οὔτ᾽	ὦν	χέρες, οὔτε τι μέσσης λείπεται,
[7, 187]	τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν ἔστι	ὧν,	ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως τὰ σιτία
[7, 130]	αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέψαντα δι᾽	ὧν	νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην
[7, 110]	παρεξήιε· ἔθνεα δὲ Θρηίκων δι᾽	ὧν	τῆς χώρης ὁδὸν ἐποιέετο τοσάδε,
[7, 158]	τε τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῦν ἀπ᾽	ὧν	ὑμῖν μεγάλαι ὠφελίαι τε καὶ
[7, 194]	βασιλεὺς Δαρεῖος ἐπ᾽ αἰτίῃ τοιῇδε	λαβὼν	ἀνεσταύρωσε ἐόντα τῶν βασιληίων δικαστέων.
[7, 42]	Πελασγίδα παραμειβόμενος. (τὴν Ἴδην δὲ	λαβὼν	ἐς ἀριστερὴν χεῖρα ἤιε ἐς
[7, 10]	τε ἄνδρας τοὺς ἐθέλεις καὶ	λαβὼν	στρατιὴν ὁκόσην τινὰ βούλεαι. (καὶ
[7, 239]	δὲ μηχανᾶται τοιάδε· δελτίον δίπτυχον	λαβὼν	τὸν κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ
[7, 205]	καὶ τοῖσι ἐτύγχανον παῖδες ἐόντες·	παραλαβὼν	δὲ ἀπίκετο καὶ Θηβαίων τοὺς
[7, 16]	θείου μετέχον, σὺ πᾶν αὐτὸ	συλλαβὼν	εἴρηκας· φανήτω γὰρ δὴ καὶ
[7, 101]	μὲν ταῦτα εἰρώτα, ὁ δὲ	ὑπολαβὼν	ἔφη βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ χρήσωμαι
[7, 147]	δέσποτα, σῖτον ἄγοντες” ὁ δὲ	ὑπολαβὼν	ἔφη οὐκῶν καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ
[7, 173]	κατὰ τὴν ἄνω Μακεδονίην διὰ	Περραιβῶν	κατὰ Γόννον πόλιν, τῇ περ
[7, 104]	ἢ οἱ σοὶ σέ. (ποιεῦσι	γῶν	τὰ ἂν ἐκεῖνος ἀνώγῃ· ἀνώγει
[7, 11]	ἀλλὰ ποιέειν ἢ παθεῖν πρόκειται	ἀγών,	ἵνα ἢ τάδε πάντα ὑπὸ
[7, 104]	ἢ μέγας τις ὁ ἐποτρύνων	ἀγών,	μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα ἑνὶ
[7, 209]	ἀληθείην ἀσκέειν ἀντία σεῦ βασιλεῦ	ἀγὼν	μέγιστος ἐστί. (ἄκουσον δὲ καὶ
[7, 164]	Σικελίην ἀπὸ πάντα τὰ χρήματα	ἄγων.	~λέγεται δὲ καὶ τάδε ὑπὸ
[7, 56]	ἀνάστατον τὴν Ἑλλάδα θέλεις ποιῆσαι,	ἄγων	πάντας ἀνθρώπους; καὶ γὰρ ἄνευ
[7, 156]	καὶ προσδοκῶντας ἀπολέεσθαι διὰ τοῦτο,	ἀγαγὼν	ἐς τὰς Συρηκούσας πολιήτας ἐποίησε·
[7, 156]	οὐδὲ προσδεκόμενον κακὸν οὐδὲν πείσεσθαι,	ἀγαγὼν	καὶ τούτους ἐς τὰς Συρηκούσας
[7, 156]	Καμαριναίους ἅπαντας ἐς τὰς Συρηκούσας	ἀγαγὼν	πολιήτας ἐποίησε, Καμαρίνης δὲ τὸ
[7, 26]	τῶν ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον	ἀγαγὼν	τὰ προκείμενα παρὰ βασιλέος ἔλαβε
[7, 155]	καλεομένων δὲ Κυλλυρίων, ὁ Γέλων	καταγαγὼν	τούτους ἐκ Κασμένης πόλιος ἐς
[7, 19]	στέφανον. (κρινάντων δὲ ταῦτα τῶν	Μάγων,	Περσέων τε τῶν συλλεχθέντων αὐτίκα
[7, 157]	μέλλει, ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον καὶ	ἐπάγων	πάντα τὸν ἠῷον στρατὸν ἐκ
[7, 47]	εὑρίσκεται ἐών” ~Ξέρξης δὲ ἀμείβετο	λέγων	Ἀρτάβανε, βιοτῆς μέν νυν ἀνθρωπηίης
[7, 5]	ἀδελφεῆς παῖς, τοιούτου λόγου εἴχετο,	λέγων	(δέσποτα, οὐκ οἰκός ἐστι Ἀθηναίους
[7, 9]	ἐσομένων, ὃς τά τε ἄλλα	λέγων	ἐπίκεο ἄριστα καὶ ἀληθέστατα, καὶ
[7, 46]	ἔτος περιέσται” ὁ δὲ ἀμείβετο	λέγων	ἕτερα τούτου παρὰ τὴν ζόην
[7, 10]	ὦ παῖ Γοβρύεω Μαρδόνιε, παῦσαι	λέγων	λόγους ματαίους περὶ Ἑλλήνων οὐκ
[7, 210]	ἐκβῇ τῇ ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα	λέγων	οὐκ ἔπειθε τὸν Ξέρξην τέσσερας
[7, 144]	τὸν πόλεμον, τὸν πρὸς Αἰγινήτας	λέγων.	(οὗτος γὰρ ὁ πόλεμος συστὰς
[7, 139]	(νῦν δὲ Ἀθηναίους ἄν τις	λέγων	σωτῆρας γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος οὐκ
[7, 158]	ἔλεγον, Γέλων δὲ πολλὸς ἐνέκειτο	λέγων	τοιάδε. ἄνδρες Ἕλληνες, λόγον ἔχοντες
[7, 143]	πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι,	λέγων	τοιάδε· εἰ ἐς Ἀθηναίους εἶχε
[7, 104]	σοὶ δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα	λέγων	φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ
[7, 49]	ἄγερσιν ποιέοιτο” ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο	λέγων	ὦ βασιλεῦ, οὔτε στρατὸν τοῦτον,
[7, 47]	ἀτρεκέως εἰπέ” (ὁ δὲ ἀμείβετο	λέγων	ὦ βασιλεῦ, ὄψις μὲν ἡ
[7, 123]	δὲ Αἰνείης, ἐς τὴν ἐτελεύτων	καταλέγων	τὰς πόλις, ἀπὸ ταύτης ἤδη
[7, 147]	ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας.	~ἐπιλέγων	δὲ τὸν λόγον τόνδε ταῦτα
[7, 146]	ὡς ἐπύθετο ταῦτα, μεμφθεὶς τῶν	στρατηγῶν	τὴν γνώμην πέμπει τῶν τινας
[7, 146]	ἐπάιστοι ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ τῶν	στρατηγῶν	τοῦ πεζοῦ στρατοῦ ἀπήγοντο ὡς
[7, 212]	οὐδὲν ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε γὰρ	ὀλίγων	ἐόντων, ἐλπίσαντες σφέας κατατετρωματίσθαι τε
[7, 207]	σφι ἐπιβοηθέειν, ὡς ἐόντων αὐτῶν	ὀλίγων	στρατὸν τὸν Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα
[7, 56]	Εὐρώπην, ἐθηεῖτο τὸν στρατὸν ὑπὸ	μαστίγων	διαβαίνοντα· διέβη δὲ ὁ στρατὸς
[7, 22]	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι ὤρυσσον ὑπὸ	μαστίγων	παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽
[7, 93]	ἐκαλέοντο, ἐν τοῖσι πρώτοισι τῶν	λόγων	εἴρηται. ~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν νέας
[7, 6]	ἐς Σοῦσα, τῶν τε αὐτῶν	λόγων	ἐχόμενοι τῶν καὶ οἱ Ἀλευάδαι,
[7, 108]	ἔστι μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ τῶν	λόγων	καί αὕτη Κικόνων. ~διαβὰς δὲ
[7, 233]	γὰρ καὶ Θεσσαλοὺς τούτων τῶν	λόγων	μάρτυρας· οὐ μέντοι τά γε
[7, 104]	δ᾽ ἐπεὶ ἠνάγκασας λέγειν τῶν	λόγων	τοὺς ἀληθεστάτους, ἔλεγον τὰ κατήκοντα
[7, 233]	βαρβάρων, λέγοντες τὸν ἀληθέστατον τῶν	λόγων,	ὡς καὶ μηδίζουσι καὶ γῆν
[7, 143]	εἶναι μᾶλλον ἢ τὰ τῶν	χρησμολόγων,	οἳ οὐκ ἔων ναυμαχίην ἀρτέεσθαι,
[7, 6]	ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων	ἔργων	ἐπιθυμητὴς ἐὼν καὶ θέλων αὐτὸς
[7, 112]	δεξιῆς χειρὸς τὸ Πάγγαιον ὄρος	ἀπέργων,	ἐὸν μέγα τε καὶ ὑψηλόν,
[7, 110]	καὶ Ἑλληνίδας ἐξ εὐωνύμου χειρὸς	ἀπέργων	παρεξήιε· ἔθνεα δὲ Θρηίκων δι᾽
[7, 43]	ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ μὲν	ἀπέργων	Ροίτιον πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ
[7, 73]	κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες	Φρυγῶν	ἄποικοι. τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης
[7, 30]	ὁρμώμενος ἐπὶ τοὺς οὔρους τῶν	Φρυγῶν	καὶ Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα
[7, 26]	Μαρσύεω ἀσκὸς ἀνακρέμαται, τὸν ὑπὸ	Φρυγῶν	λόγος ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα
[7, 30]	πρόσω αἰεὶ. Ἄναυα δὲ καλεομένην	Φρυγῶν	πόλιν παραμειβόμενος καὶ λίμνην ἐκ
[7, 239]	θωμασίῳ. (Δημάρητος γὰρ ὁ Ἀρίστωνος	φυγὼν	ἐς Μήδους, ὡς μὲν ἐγὼ
[7, 194]	καταπλώσας ἔμελλε οὐ τὸ δεύτερον	διαφυγὼν	ἔσεσθαι· ὡς γὰρ σφέας εἶδον
[7, 194]	(βασιλέα μὲν δὴ Δαρεῖον οὕτω	διαφυγὼν	μὴ ἀπολέσθαι περιῆν, τότε δὲ
[7, 191]	τοῦτον ἄχαρις συμφορὴ λυπεῦσα παιδοφόνος.	~σιταγωγῶν	δὲ ὁλκάδων καὶ τῶν ἄλλων
[7, 184]	θεραπηίης τῆς ἑπομένης καὶ τῶν	σιταγωγῶν	πλοίων καὶ ὅσοι ἐνέπλεον τούτοισι.
[7, 29]	ἔωσι αἱ τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ	χιλιάδων,	ἀλλὰ ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽
[7, 28]	μυριάδας στατήρων Δαρεικῶν ἐπιδεούσας ἑπτὰ	χιλιάδων.	(καὶ τούτοισί σε ἐγὼ δωρέομαι,
[7, 103]	ἢ χίλιοι, ἐόντων ἐκείνων πέντε	χιλιάδων.	(ὑπὸ μὲν γὰρ ἑνὸς ἀρχόμενοι
[7, 187]	λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ ἐουσέων τοσουτέων	μυριάδων,	κάλλεός τε εἵνεκα καὶ μεγάθεος
[7, 191]	συμφορὴ λυπεῦσα παιδοφόνος. ~σιταγωγῶν δὲ	ὁλκάδων	καὶ τῶν ἄλλων πλοίων διαφθειρομένων
[7, 202]	λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι· τοσοῦτοι μὲν	Ἀρκάδων,	ἀπὸ δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι καὶ
[7, 170]	ἐκ Ρηγίου καὶ Τεγέην τὴν	Ἀρκάδων	οἰκήσας ἀνέθηκε ἐν Ὀλυμπίῃ τοὺς
[7, 66]	καὶ Χορασμίων Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος,	Σόγδων	δὲ Ἀζάνης ὁ Ἀρταίου, Γανδαρίων
[7, 173]	σφι εὔνοος ἐφαίνετο ἐὼν ὁ	Μακεδών,	ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ μοι, ἀρρωδίη
[7, 28]	μοι ἀπὸ ἀνδραπόδων τε καὶ	γεωπέδων	ἀρκέων ἐστὶ βίος” ~ὃ μὲν
[7, 207]	ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν τὸν	Μήδων	ἀλέξασθαι. ~ταῦτα βουλευομένων σφέων, ἔπεμπε
[7, 136]	λόγου τοιοῦδε ἐχόμενα (ὦ βασιλεῦ	Μήδων,	ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν
[7, 184]	ἐπιχωρίων ἐπιβατέων, Περσέων τε καὶ	Μήδων	καὶ Σακέων τριήκοντα ἄνδρες. οὗτος
[7, 8]	παρελάβομεν τὴν ἡγεμονίην τήνδε παρὰ	Μήδων,	Κύρου κατελόντος Ἀστυάγεα· ἀλλὰ θεός
[7, 226]	εἰπεῖν ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ	Μήδων	πλῆθος, ὡς πάντα σφι ἀγαθὰ
[7, 226]	ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν	Μήδων	τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο
[7, 167]	πυρῆς μεγάλης σώματα ὅλα καταγίζων,	ἰδὼν	δὲ τροπὴν τῶν ἑωυτοῦ γινομένην,
[7, 18]	μέν, ὦ βασιλεῦ, οἶα ἄνθρωπος	ἰδὼν	ἤδη πολλά τε καὶ μεγάλα
[7, 129]	τούτου ἔργα εἶναι, κἂν ἐκεῖνο	ἰδὼν	φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ
[7, 2]	ἐπ᾽ Αἴγυπτον καὶ Ἀθήνας, τῶν	παίδων	αὐτοῦ στάσις ἐγένετο μεγάλη περὶ
[7, 38]	ἡλικίης ἥκοντα οἰκτείρας τῶν μοι	παίδων	ἕνα παράλυσον τῆς στρατηίης τὸν
[7, 39]	προσετέτακτο ταῦτα πρήσσειν, τῶν Πυθίου	παίδων	ἐξευρόντας τὸν πρεσβύτατον μέσον διαταμεῖν,
[7, 39]	γὰρ καὶ τοὺς τέσσερας τῶν	παίδων	ῥύεται τὰ ξείνια· τοῦ δὲ
[7, 3]	(οὗτος ὡνὴρ πυθόμενος τῶν Δαρείου	παίδων	τὴν διαφορήν, ἐλθών, ὡς ἡ
[7, 191]	ἐκείνης τε καὶ τῶν ἀλλέων	Νηρηίδων.	~ὃ μὲν δὴ τετάρτῃ ἡμέρῃ
[7, 167]	ἐν πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν	ἀποικίδων,	ἐν αὐτῇ τε μέγιστον Καρχηδόνι.
[7, 88]	κύων, καὶ ὁ ἵππος οὐ	προϊδὼν	ἐφοβήθη τε καὶ στὰς ὀρθὸς
[7, 61]	τὰ σκέλεα ἀναξυρίδας, ἀντὶ δὲ	ἀσπίδων	γέρρα· ὑπὸ δὲ φαρετρεῶνες ἐκρέμαντο·
[7, 70]	πεπηγότα εἶχον· προβλήματα δὲ ἀντ᾽	ἀσπίδων	ἐποιεῦντο γεράνων δοράς. ~Λίβυες δὲ
[7, 91]	ἐπιχώρια, λαισήια δὲ εἶχον ἀντ᾽	ἀσπίδων	ὠμοβοέης πεποιημένα, καὶ κιθῶνας εἰρινέους
[7, 216]	Ἀλπηνὸν πόλιν, πρώτην ἐοῦσαν τῶν	Λοκρίδων	πρὸς τῶν Μηλιέων, καὶ κατὰ
[7, 219]	πρῶτον μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης	ἐσιδὼν	ἐς τὰ ἱρὰ ἔφρασε τὸν
[7, 22]	τότε ὁ Πέρσης νησιώτιδας ἀντὶ	ἠπειρωτίδων	ὅρμητο ποιέειν· εἰσὶ δὲ αἵδε,
[7, 195]	μιῇ Ἀρίδωλις πλέων ἥλω, τύραννος	Ἀλαβάνδων	τῶν ἐν Καρίῃ, ἐν ἑτέρῃ
[7, 54]	(ὡς δ᾽ ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος,	σπένδων	ἐκ χρυσέης φιάλης Ξέρξης ἐς
[7, 167]	τῶν ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς ἔτυχε	ἐπισπένδων	τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε ἑωυτὸν ἐς
[7, 12]	ἐβουλεύσαο ποιέειν, ταύτην ἴθι τῶν	ὁδῶν”	~τὸν μὲν ταῦτα εἰπόντα ἐδόκεε
[7, 28]	δωρέομαι, αὐτῷ δέ μοι ἀπὸ	ἀνδραπόδων	τε καὶ γεωπέδων ἀρκέων ἐστὶ
[7, 183]	ἐκ Θέρμης, ὥς σφι τὸ	ἐμποδὼν	ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι
[7, 206]	δέ, Κάρνεια γάρ σφι ἦν	ἐμποδών,	ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες
[7, 108]	Ἑλλάδα, τοὺς δὲ αἰεὶ γινομένους	ἐμποδὼν	συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς
[7, 18]	πρότερον ἀποσπεύδων μοῦνος ἐφαίνετο, τότε	ἐπισπεύδων	φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ
[7, 18]	Πέρσῃσι, καὶ Ἀρτάβανος, ὃς πρότερον	ἀποσπεύδων	μοῦνος ἐφαίνετο, τότε ἐπισπεύδων φανερὸς
[7, 17]	σὺ δὴ κεῖνος εἶς ὁ	ἀποσπεύδων	Ξέρξην στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 30]	τοὺς οὔρους τῶν Φρυγῶν καὶ	Λυδῶν	ἀπίκετο ἐς Κύδραρα πόλιν, ἔνθα
[7, 74]	ἐχρέωντο ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ εἰσὶ	Λυδῶν	ἄποικοι, ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ ὄρεος
[7, 74]	Ὀλύμπου δὲ ὄρεος καλέονται Ὀλυμπιηνοί.	Λυδῶν	δὲ καὶ Μυσῶν ἦρχε Ἀρταφρένης
[7, 31]	δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπίκετο ἐς τῶν	Λυδῶν	τὸ ἄστυ. ~ἀπικόμενος δὲ ἐς
[7, 154]	ἀναλαμβάνει τὴν μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου	ἐὼν	ἀδελφεός. ἔχοντος δὲ Ἱπποκράτεος τὴν
[7, 170]	ἀριθμός. (ὁ δὲ Μίκυθος οἰκέτης	ἐὼν	Ἀναξίλεω ἐπίτροπος Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος
[7, 27]	Περσέων τοὺς παρεόντας τίς τε	ἐὼν	ἀνδρῶν Πύθιος καὶ κόσα χρήματα
[7, 97]	Αἰγυπτίων δὲ ἐστρατήγεε Ἀχαιμένης Ξέρξεω	ἐὼν	ἀπ᾽ ἀμφοτέρων ἀδελφεός, τῆς δὲ
[7, 103]	τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν σὺ	ἐὼν	ἄπειρος πολλὰ φλυηρέεις” ~πρὸς ταῦτα
[7, 147]	ἡ γνώμη τῇ γε ἄλλῃ.	ἐὼν	γὰρ ἐν Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης
[7, 208]	εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης	ἐὼν	γένος Ἡρακλείδης. (ὡς δὲ προσήλασε
[7, 10]	Ξέρξῃ, τῷ δὴ καὶ πίσυνος	ἐὼν	ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ, μὴ
[7, 39]	φίλους, μνήσασθαι περὶ σέο παιδός,	ἐὼν	ἐμὸς δοῦλος, τὸν χρῆν πανοικίῃ
[7, 208]	τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ ἔτι	ἐὼν	ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη
[7, 239]	ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	ἐὼν	ἐν Σούσοισι ὁ Δημάρητος καὶ
[7, 37]	ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς	ἐὼν	ἐποιέετο τὴν ἔλασιν. ~ὡς δ᾽
[7, 46]	βραχέι βίῳ οὐδεὶς οὕτω ἄνθρωπος	ἐὼν	εὐδαίμων πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε
[7, 113]	πόλιν Ἠιόνα, τῆς ἔτι ζωὸς	ἐὼν	ἦρχε Βόγης τοῦ περ ὀλίγῳ
[7, 165]	Ἱμέρης Τήριλλος ὁ Κρινίππου τύραννος	ἐὼν	Ἱμέρης ἐπῆγε ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν
[7, 6]	ἔλεγε οἷα νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς	ἐὼν	καὶ θέλων αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος
[7, 153]	εἰπεῖν· τούτοισι δ᾽ ὦν πίσυνος	ἐὼν	κατήγαγε, ἐπ᾽ ᾧ τε οἱ
[7, 47]	ἂν τὴν ἀρχαίην γνώμην, οὐκ	ἐῶν	με στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 214]	(εἰδείη μὲν γὰρ ἂν καὶ	ἐὼν	μὴ Μηλιεὺς ταύτην τὴν ἀτραπὸν
[7, 236]	μετὰ τοῦτον Ἀχαιμένης, ἀδελφεός τε	ἐὼν	Ξέρξεω καὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ
[7, 10]	προκειμένῃ, Ἀρτάβανος ὁ Ὑστάσπεος, πάτρως	ἐὼν	Ξέρξῃ, τῷ δὴ καὶ πίσυνος
[7, 46]	αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται	ἐών”	~Ξέρξης δὲ ἀμείβετο λέγων Ἀρτάβανε,
[7, 154]	ἐφαίνετο ἐν τούτοισι τοῖσι πολέμοισι	ἐὼν	ὁ Γέλων λαμπρότατος. τῶν δὲ
[7, 61]	αὐτοῦ καταλείπει· ἐτύγχανε γὰρ ἄπαις	ἐὼν	ὁ Κηφεὺς ἔρσενος γόνου. ἐπὶ
[7, 173]	συμβουλεύειν καί σφι εὔνοος ἐφαίνετο	ἐὼν	ὁ Μακεδών, ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ
[7, 236]	γίνονται οἱ ἀντίπαλοι· ἁλὴς δὲ	ἐὼν	ὁ ναυτικὸς στρατὸς δυσμεταχείριστός τε
[7, 173]	τῶν πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος μέντοι	ἐὼν	οὐ τοῦ βασιληίου, Ἀθηναίων δὲ
[7, 11]	γε καὶ Πέλοψ ὁ Φρύξ,	ἐὼν	πατέρων τῶν ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο
[7, 16]	διδάξω, ἔτεσι σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος	ἐών·	πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα ἐώθασι αἱ
[7, 163]	ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων	ἐὼν	Σικελίης τύραννος, ταύτην μὲν τὴν
[7, 154]	Ἱπποκράτεος τὴν τυραννίδα, ὁ Γέλων	ἐὼν	Τηλίνεω τοῦ ἱροφάντεω ἀπόγονος, πολλῶν
[7, 135]	πεπειρημένος συμβουλεύεις, τοῦ δὲ ἄπειρος	ἐών·	τὸ μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι
[7, 165]	τοῦ Κρητίνεω προθυμίην, ὃς Ρηγίου	ἐὼν	τύραννος τὰ ἑωυτοῦ τέκνα δοὺς
[7, 104]	ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ	ἐῶν	φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ
[7, 143]	τὰ τῶν χρησμολόγων, οἳ οὐκ	ἔων	ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ σύμπαν
[7, 18]	πεσόντα πρήγματα ὑπὸ ἡσσόνων, οὐκ	ἔων	σε τὰ πάντα τῇ ἡλικίῃ
[7, 219]	γνῶμαι· οἳ μὲν γὰρ οὐκ	ἔων	τὴν τάξιν ἐκλιπεῖν, οἳ δὲ
[7, 67]	τόξα δὲ καὶ αἰχμὰς Μηδικάς.	Σαραγγέων	δὲ ἦρχε Φερενδάτης ὁ Μεγαβάζου.
[7, 80]	ὁ Βαγαίου, ὃς ἐν Μυκάλῃ	στρατηγέων	δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε ἐν
[7, 6]	ἀπὸ τῆς Θεσσαλίης παρὰ τῶν	Ἀλευαδέων	ἀπιγμένοι ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν
[7, 35]	καὶ κατεῖναι ἐς τὸ πέλαγος	πεδέων	ζεῦγος. ἤδη δὲ ἤκουσα ὡς
[7, 20]	μήτε κατὰ τὰ λεγόμενα τὸν	Ἀτρειδέων	ἐς Ἴλιον, μήτε τὸν Μυσῶν
[7, 6]	ἦσαν Θεσσαλίης βασιλέες. τοῦτο δὲ	Πεισιστρατιδέων	οἱ ἀναβεβηκότες ἐς Σοῦσα, τῶν
[7, 6]	ὄψιν τὴν βασιλέος, λεγόντων τῶν	Πεισιστρατιδέων	περὶ αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε
[7, 149]	βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε· περὶ μὲν	σπονδέων	ἀνοίσειν ἐς τοὺς πλεῦνας, περὶ
[7, 149]	τούτοισι τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ	σπονδέων	ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι, ἢν ἄρα σφέας
[7, 6]	ἔλασιν ἐξηγεόμενος. (οὗτός τε δὴ	χρησμῳδέων	προσεφέρετο καὶ οἵ τε Πεισιστρατίδαι
[7, 153]	ἀλλὰ ἱρὰ τούτων τῶν θεῶν·	ὅθεν	δὲ αὐτὰ ἔλαβε ἢ αὐτὸς
[7, 153]	ἀπόγονοι γενόμενοι ἱροφάνται τῶν χθονίων	θεῶν	διετέλεον ἐόντες, Τηλίνεω ἑνός τευ
[7, 153]	οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται τῶν	θεῶν	ἔσονται. (θῶμά μοι ὦν καὶ
[7, 153]	δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ τούτων τῶν	θεῶν·	ὅθεν δὲ αὐτὰ ἔλαβε ἢ
[7, 120]	σφέτερα ἱρὰ ἵζεσθαι ἱκέτας τῶν	θεῶν	παραιτεομένους καὶ τὸ λοιπόν σφι
[7, 75]	Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ ἐξ	ἠθέων	ὑπὸ Τευκρῶν τε καὶ Μυσῶν.
[7, 157]	γε, ἀλλὰ πρὸ τούτου φύλαξαι·	βοηθέων	γὰρ ἡμῖν σεωυτῷ τιμωρέεις. τῷ
[7, 132]	Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων τε καὶ	Πλαταιέων.	(ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον
[7, 233]	καὶ σχόντα τὸ ἄστυ τὸ	Πλαταιέων.	~οἱ μὲν δὴ περὶ Θερμοπύλας
[7, 216]	ἐοῦσαν τῶν Λοκρίδων πρὸς τῶν	Μηλιέων,	καὶ κατὰ Μελαμπύγου τε καλεόμενον
[7, 184]	ἐουσέων ἑπτὰ καὶ διηκοσιέων καὶ	χιλιέων,	τὸν μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν
[7, 6]	ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου τοῦ Ἑρμιονέος	ἐμποιέων	ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς
[7, 227]	τε καὶ Μάρων Ὀρσιφάντου παῖδες.	Θεσπιέων	δὲ εὐδοκίμεε μάλιστα τῷ οὔνομα
[7, 202]	Πελοποννήσου παρῆσαν, ἀπὸ δὲ Βοιωτῶν	Θεσπιέων	τε ἑπτακόσιοι καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι.
[7, 132]	καὶ οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν	Θεσπιέων	τε καὶ Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι
[7, 226]	πάντοθεν περισταδόν. ~Λακεδαιμονίων δὲ καὶ	Θεσπιέων	τοιούτων γενομένων ὅμως λέγεται ἀνὴρ
[7, 95]	Ἕλληνες. οὗτοι δὲ Ἰώνων καὶ	Δωριέων	ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ πασέων
[7, 168]	μὲν ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ δὲ	ἐτησιέων	ἀνέμων ὑπερβαλεῖν Μαλέην οὐκ οἷοί
[7, 190]	νέας οἳ ἐλαχίστας λέγουσι διαφθαρῆναι	τετρακοσιέων	οὐκ ἐλάσσονας, ἄνδρας τε ἀναριθμήτους
[7, 184]	τῆς Ἀσίης, ἐουσέων ἑπτὰ καὶ	διηκοσιέων	καὶ χιλιέων, τὸν μὲν ἀρχαῖον
[7, 10]	βασιλεῦ, μὴ λεχθεισέων μὲν γνωμέων	ἀντιέων	ἀλλήλῃσι οὐκ ἔστι τὴν ἀμείνω
[7, 187]	ἀριθμός, γυναικῶν δὲ σιτοποιῶν καὶ	παλλακέων	καὶ εὐνούχων οὐδεὶς ἂν εἴποι
[7, 64]	καλέουσι Σάκας. Βακτρίων δὲ καὶ	Σακέων	ἦρχε Ὑστάσπης ὁ Δαρείου τε
[7, 184]	Περσέων τε καὶ Μήδων καὶ	Σακέων	τριήκοντα ἄνδρες. οὗτος ἄλλος ὅμιλος
[7, 66]	ὁ Ἀρταίου, Γανδαρίων δὲ καὶ	Δαδικέων	Ἀρτύφιος ὁ Ἀρταβάνου. ~Κάσπιοι δὲ
[7, 38]	γενόμενον” (Ξέρξης δὲ πᾶν μᾶλλον	δοκέων	μιν χρηίσειν ἢ τὸ ἐδεήθη,
[7, 130]	ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς βασιλέι,	δοκέων	ὁ Ξέρξης ἀπὸ παντός σφεας
[7, 213]	ὃς μέγα τι παρὰ βασιλέος	δοκέων	οἴσεσθαι ἔφρασέ τε τὴν ἀτραπὸν
[7, 28]	ἀπὸ ἀνδραπόδων τε καὶ γεωπέδων	ἀρκέων	ἐστὶ βίος” ~ὃ μὲν ταῦτα
[7, 207]	ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ,	Φωκέων	καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ
[7, 218]	ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι	Φωκέων	μὲν οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο, οἳ
[7, 212]	ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν	Φωκέων·	οὗτοι δὲ ἐς τὸ ὄρος
[7, 203]	τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ	Φωκέων	χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ
[7, 217]	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,	Φωκέων	χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν
[7, 225]	ἐσόδῳ, ὅκου νῦν ὁ λίθινος	λέων	ἕστηκε ἐπὶ Λεωνίδῃ. (ἐν τούτῳ
[7, 180]	δὲ σφαγιασθέντι τούτῳ οὔνομα ἦν	Λέων·	τάχα δ᾽ ἄν τι καὶ
[7, 81]	δὲ καὶ δεκάρχας οἱ μυριάρχαι.	τελέων	δὲ καὶ ἐθνέων ἦσαν ἄλλοι
[7, 223]	ὄπισθε γὰρ οἱ ἡγεμόνες τῶν	τελέων	ἔχοντες μάστιγας ἐρράπιζον πάντα ἄνδρα,
[7, 191]	Σηπιὰς ἐκείνης τε καὶ τῶν	ἀλλέων	Νηρηίδων. ~ὃ μὲν δὴ τετάρτῃ
[7, 70]	Ἀρσάμης, οἱ δὲ ἀπὸ ἡλίου	ἀνατολέων	Αἰθίοπες (διξοὶ γὰρ δὴ ἐστρατεύοντο)
[7, 123]	πλόος καὶ γῆν τὴν Μυγδονίην,	πλέων	δὲ ἀπίκετο ἔς τε τὴν
[7, 100]	ὃ δ᾽ ἐντὸς τῶν πρωρέων	πλέων	ἐθηεῖτο καὶ τοῦ αἰγιαλοῦ. ~ὡς
[7, 195]	εἷλον. ~ἐν τουτέων μιῇ Ἀρίδωλις	πλέων	ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν ἐν
[7, 58]	δὲ ναυτικὸς ἔξω τὸν Ἑλλήσποντον	πλέων	παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ ἔμπαλιν
[7, 123]	πρότερον δὲ Φλέγρην καλεομένην νεμόμεναι.	(παραπλέων	δὲ καὶ ταύτην τὴν χώρην
[7, 195]	κατὰ Σηπιάδα, μιῇ τῇ περιγενομένῃ	καταπλέων	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους οἱ
[7, 184]	νυν τούτου τοῦ χώρου καὶ	Θερμοπυλέων	ἀπαθής τε κακῶν ἦν ὁ
[7, 176]	τῆς ἄλλης, ἀλλ᾽ ἔμπροσθέ τε	Θερμοπυλέων	καὶ ὄπισθε, κατὰ τε Ἀλπηνοὺς
[7, 200]	τῷ μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ καὶ	Θερμοπυλέων	κώμη τε ἐστὶ τῇ οὔνομα
[7, 186]	ὁ Δαρείου μέχρι Σηπιάδος καὶ	Θερμοπυλέων.	~οὗτος μὲν δὴ τοῦ συνάπαντος
[7, 176]	ἄλλη ἁμαξιτὸς μούνη. (τῶν δὲ	Θερμοπυλέων	τὸ μὲν πρὸς ἑσπέρης ὄρος
[7, 10]	ἐν ἤθεσι τοῖσι Περσέων μενέτω,	ἡμέων	δὲ ἀμφοτέρων παραβαλλομένων τὰ τέκνα,
[7, 157]	ἐπιοῦσι· ἢν δὲ οἳ μὲν	ἡμέων	καταπροδιδῶσι οἳ δὲ μὴ θέλωσι
[7, 236]	πέρι φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ	ἡμέων	ὡσαύτως. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἢν ἴωσι
[7, 115]	ὁ στρατός, ἐνθαῦτα πρὸς ἡλίου	δυσμέων	ἐστὶ αἰγιαλὸς ἐν τῷ οἰκημένην
[7, 150]	γένηται κατὰ νόον, οὐδαμοὺς μέζονας	ὑμέων	ἄξω” (ταῦτα ἀκούσαντας Ἀργείους λέγεται
[7, 135]	ἄνδρες εἶναι ἀγαθοί, ἕκαστος ἂν	ὑμέων	ἄρχοι γῆς Ἑλλάδος δόντος βασιλέος”
[7, 172]	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος μούνους πρὸ	ὑμέων	δεῖ ἀπολέσθαι. (βοηθέειν δὲ οὐ
[7, 158]	μνῆστις γέγονε. (ἀτιμίης δὲ πρὸς	ὑμέων	κυρήσας οὐκ ὁμοιώσομαι ὑμῖν, ἀλλ᾽
[7, 160]	ἡγεμονίης, οἰκὸς καὶ ἐμὲ μᾶλλον	ὑμέων	περιέχεσθαι, στρατιῆς τε ἐόντα πολλαπλησίης
[7, 8]	πρῆγμα ἐς μέσον, γνώμην κελεύων	ὑμέων	τὸν βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα εἴπας
[7, 53]	τάδε. ὦ Πέρσαι, τῶνδ᾽ ἐγὼ	ὑμέων	χρηίζων συνέλεξα, ἄνδρας τε γενέσθαι
[7, 8]	ἥκειν δεῖ, προθύμως πάντα τινὰ	ὑμέων	χρήσει παρεῖναι. ὃς ἂν δὲ
[7, 10]	(ὦ βασιλεῦ, μὴ λεχθεισέων μὲν	γνωμέων	ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ ἔστι τὴν
[7, 16]	οὐ τοσοῦτο ἔδακε λύπη ὅσον	γνωμέων	δύο προκειμενέων Πέρσῃσι, τῆς μὲν
[7, 16]	ἔχειν τοῦ παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων	γνωμέων	ὅτι τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ τε
[7, 52]	ταῦτα Ξέρξης Ἀρτάβανε, τῶν ἀπεφήναο	γνωμέων	σφάλλεαι κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα,
[7, 44]	νέας, θηεύμενος δὲ ἱμέρθη τῶν	νεῶν	ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι. ἐπεὶ δὲ
[7, 185]	ἐκ μέν νυν τουτέων τῶν	νεῶν	ἄνδρες τετρακισχίλιοι καὶ δισμύριοι γίνονται.
[7, 45]	μὲν τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ τῶν	νεῶν	ἀποκεκρυμμένον, πάσας δὲ τὰς ἀκτὰς
[7, 181]	οἵ περ ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν	νεῶν,	δι᾽ ἀρετὴν τὴν ἐκείνου περιποιῆσαί
[7, 138]	δείματι μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε	νεῶν	ἐουσέων ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν
[7, 100]	παρέπλεε παρὰ τὰς πρῴρας τῶν	νεῶν,	ἐπειρωτῶν τε ἑκάστας ὁμοίως καὶ
[7, 184]	δὴ τό τε ἐκ τῶν	νεῶν	καὶ τοῦ πεζοῦ πλῆθος συντιθέμενον
[7, 100]	δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο, τῶν	νεῶν	κατελκυσθεισέων ἐς θάλασσαν, ἐνθαῦτα ὁ
[7, 188]	νέες αὐτῶν· ὅσας δὲ τῶν	νεῶν	μεταρσίας ἔλαβε, τὰς μὲν ἐξέφερε
[7, 188]	αἱ μὲν δὴ πρῶται τῶν	νεῶν	ὅρμεον πρὸς γῇ, ἄλλαι δ᾽
[7, 182]	~αἱ μὲν δὴ δύο τῶν	νεῶν	οὕτω ἐχειρώθησαν· ἡ δὲ τρίτη,
[7, 96]	~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ πασέων τῶν	νεῶν	Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ Σαάκαι.
[7, 160]	τε ἐόντα πολλαπλησίης ἡγεμόνα καὶ	νεῶν	πολλὸν πλεύνων. ἀλλ᾽ ἐπείτε ὑμῖν
[7, 49]	ἔχει, μέμφοιτ᾽ ἂν οὔτε τῶν	νεῶν	τὸ πλῆθος· ἢν δὲ πλεῦνας
[7, 194]	Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν	νεῶν	τουτέων ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν
[7, 183]	τῆς Εὐβοίης. (τῶν δὲ δέκα	νεῶν	τῶν βαρβάρων τρεῖς ἐπήλασαν περὶ
[7, 196]	βαρβάρων στρατός, πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα	νεῶν	τῶν εἶπον Σανδώκεα στρατηγέειν, ἀπίκοντο
[7, 184]	εὑρίσκω, τῶν μὲν ἐκ τῶν	νεῶν	τῶν ἐκ τῆς Ἀσίης, ἐουσέων
[7, 184]	(ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ τουτέων τῶν	νεῶν,	χωρὶς ἑκάστων τῶν ἐπιχωρίων ἐπιβατέων,
[7, 114]	δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων	ἐπιφανέων	ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ
[7, 185]	οἱ ἐκ τῶν νήσων τῶν	ἐπικειμενέων	τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ
[7, 16]	αἰεὶ ἔχειν τοῦ παρεόντος, τοιουτέων	προκειμενέων	γνωμέων ὅτι τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ
[7, 16]	ἔδακε λύπη ὅσον γνωμέων δύο	προκειμενέων	Πέρσῃσι, τῆς μὲν ὕβριν αὐξανούσης,
[7, 235]	σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν	γενομενέων	προσδέκεο ἔσεσθαί τοι. ἐκεῖνο δὲ
[7, 95]	οἱ δυωδεκαπόλιες Ἴωνες οἱ ἀπ᾽	Ἀθηνέων.	Αἰολέες δὲ ἑξήκοντα νέας παρείχοντο,
[7, 6]	τοῦ Πεισιστράτου ὁ Ὀνομάκριτος ἐξ	Ἀθηνέων,	ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου
[7, 62]	δὲ Μηδείης τῆς Κολχίδος ἐξ	Ἀθηνέων	ἐς τοὺς Ἀρίους τούτους μετέβαλον
[7, 90]	οἳ μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ	Ἀθηνέων,	οἳ δὲ ἀπ᾽ Ἀρκαδίης, οἳ
[7, 187]	ὑποζυγίων τε καὶ τῶν ἄλλων	κτηνέων	τῶν ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν
[7, 40]	δὲ τούτους σύμμικτος στρατὸς παντοίων	ἐθνέων	ἀναμίξ, οὐ διακεκριμένοι· τῇ δὲ
[7, 96]	ἔχοντες κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν	ἐθνέων	ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι,
[7, 184]	τὸν μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν	ἐθνέων	ἐόντα ὅμιλον τέσσερας καὶ εἴκοσι
[7, 81]	οἱ μυριάρχαι. τελέων δὲ καὶ	ἐθνέων	ἦσαν ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν μὲν
[7, 115]	ἅμα ἀγόμενος τούτων ἕκαστον τῶν	ἐθνέων	καὶ τῶν περὶ τὸ Πάγγαιον
[7, 55]	τούτους ὁ σύμμικτος στρατὸς παντοίων	ἐθνέων.	ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην οὗτοι,
[7, 185]	τὴν παραλίην νέμονται, τούτων τῶν	ἐθνέων	τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι. (αὗται
[7, 107]	τὸν ἐξ Ἠιόνος, τοῦτον δὲ	αἰνέων	οὐκ ἐπαύετο, καὶ τοὺς περιεόντας
[7, 26]	ἐξ αὐτῆς τῆς ἀγορῆς τῆς	Κελαινέων	ἀνατέλλων ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ·
[7, 202]	τριηκόσιοι ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων καὶ	Μαντινέων	χίλιοι, ἡμίσεες ἑκατέρων, ἐξ Ὀρχομενοῦ
[7, 10]	ἀτρεκέως ἐκμάθῃ· ὁ δὲ δὴ	ἀπεὼν	τοῦ λόγου τάδε ἐν αὐτοῖσι
[7, 11]	ῥύσεται μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν	ἐπέων	ματαίων. καί τοι ταύτην τὴν
[7, 28]	μετὰ σέ” ~θωμάσας δὲ τῶν	ἐπέων	τὸ τελευταῖον Ξέρξης αὐτὸς δεύτερα
[7, 184]	ἑκατὸν μυριάδες ἐγένοντο, τῶν δὲ	ἱππέων	ὀκτὼ μυριάδες. προσθήσω δ᾽ ἔτι
[7, 126]	Νέστος καὶ ὁ δι᾽ Ἀκαρνανίης	ῥέων	Ἀχελῷος· οὔτε γὰρ τὸ πρὸς
[7, 198]	Ἀντικύρη, παρ᾽ ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς	ῥέων	ἐξ Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ.
[7, 200]	ὃς ἐκ τῶν ὀρέων τούτων	ῥέων	ἐς τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ
[7, 126]	ἐστὶ ὅ τε δι᾽ Ἀβδήρων	ῥέων	ποταμὸς Νέστος καὶ ὁ δι᾽
[7, 127]	καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν ἐκ Κρηστωναίων	ῥέων	Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε τῇ
[7, 156]	ἐποίησε· τὸν δὲ δῆμον τῶν	Μεγαρέων	οὐκ ἐόντα μεταίτιον τοῦ πολέμου
[7, 5]	δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατιῆς ἄγερσιν.	παρεὼν	δὲ καὶ δυνάμενος παρ᾽ αὐτῷ
[7, 49]	ἑτέρου εἰρημένου τὸ ἕτερον ἔρχομαι	ἐρέων.	(γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ τοι
[7, 77]	περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι ἐκ	διφθερέων	πεποιημένας κυνέας. τούτων πάντων ἦρχε
[7, 168]	ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ τῶν	ἡμερέων·	ἀλλὰ τιμωρητέον εἴη ἐς τὸ
[7, 118]	ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν	σφετερέων	δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω στρατιὴν καὶ
[7, 89]	παρελύθη τῆς ἡγεμονίης. ~τῶν δὲ	τριηρέων	ἀριθμὸς μὲν ἐγένετο ἑπτὰ καὶ
[7, 36]	ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων καὶ	τριηρέων,	ἵνα καὶ ἐς τὸν Πόντον
[7, 121]	Γέργις· ἡ δὲ τρίτη τῶν	μοιρέων,	μετ᾽ ἧς ἐπορεύετο αὐτὸς Ξέρξης,
[7, 199]	τῆς χώρης ταύτης ἐκ τῶν	ὀρέων	ἐς θάλασσαν, κατ᾽ ἃ Τρηχὶς
[7, 129]	μέσον δὲ τούτων τῶν λεχθέντων	ὀρέων	ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη.
[7, 129]	φαίνεται εἶναι, ἡ διάστασις τῶν	ὀρέων.	~οἱ δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω
[7, 200]	τοῦ Ἀσωποῦ, ὃς ἐκ τῶν	ὀρέων	τούτων ῥέων ἐς τὸν Ἀσωπὸν
[7, 129]	πεδίον τοῦτο συλλεγόμενοι ἐκ τῶν	ὀρέων	τῶν περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι
[7, 111]	τοῦτο ἔστι μὲν ἐπὶ τῶν	ὀρέων	τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ τῶν
[7, 130]	ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω τῶν	ὀρέων	ὑπόβρυχα γενέσθαι” (ταῦτα δὲ ἔχοντα
[7, 128]	πινόμενος ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. ~Ξέρξης δὲ	ὁρέων	ἐκ τῆς Θέρμης ὄρεα τὰ
[7, 116]	σφέας ἐσθῆτι Μηδικῇ ἐπαίνεέ τε,	ὁρέων	καὶ αὐτοὺς προθύμους ἐόντας ἐς
[7, 10]	γὰρ διαβάλλων ἀδικέει οὐ παρεόντι	κατηγορέων,	ὁ δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος πρὶν
[7, 49]	ἄρχουσι καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν	συμφορέων.	καὶ δὴ τῶν δύο τοι
[7, 200]	Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽ ἣν δὴ	παραρρέων	ὁ Ἀσωπὸς ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ,
[7, 111]	τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ τῶν	Σατρέων	εἰσὶ οἱ προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ,
[7, 110]	καταλεχθέντες τε ὑπ᾽ ἐμεῦ, πλὴν	Σατρέων,	οἱ ἄλλοι πάντες πεζῇ ἀναγκαζόμενοι
[7, 188]	ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνῃσι ἐπ᾽	ἀγκυρέων·	ἅτε γὰρ τοῦ αἰγιαλοῦ ἐόντος
[7, 54]	θυμιήματά τε παντοῖα ἐπὶ τῶν	γεφυρέων	καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι στορνύντες τὴν
[7, 37]	~ὡς δὲ τά τε τῶν	γεφυρέων	κατεσκεύαστο καὶ τὰ περὶ τὸν
[7, 95]	χώρην μένουσι φύλακας εἶναι τῶν	γεφυρέων)	οἱ δὲ λοιποὶ οἱ ἐκ
[7, 55]	κατὰ μὲν τὴν ἑτέρην τῶν	γεφυρέων	τὴν πρὸς τοῦ Πόντου ὁ
[7, 10]	τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ φυλακὴ τῶν	γεφυρέων	τοῦ Ἴστρου. (καὶ τότε γε
[7, 155]	δὴ ὁ Γέλων τῷ λόγῳ	τιμωρέων	τοῖσι Ἱπποκράτεος παισὶ Εὐκλείδῃ τε
[7, 165]	Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε ἐπὶ τὴν Σικελίην	τιμωρέων	τῷ πενθερῷ· Τηρίλλου γὰρ εἶχε
[7, 100]	πόλεμον. ὃ δ᾽ ἐντὸς τῶν	πρωρέων	πλέων ἐθηεῖτο καὶ τοῦ αἰγιαλοῦ.
[7, 193]	ἐς τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ	Παγασέων	φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος ἐν
[7, 96]	Δωριέων ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ	πασέων	τῶν νεῶν Πέρσαι καὶ Μῆδοι
[7, 100]	ταῦτά οἱ ἐπεποίητο, τῶν νεῶν	κατελκυσθεισέων	ἐς θάλασσαν, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης
[7, 10]	ἀλλὰ δεῖ τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι,	λεχθεισέων	δὲ ἔστι, ὥσπερ τὸν χρυσὸν
[7, 10]	ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ, μὴ	λεχθεισέων	μὲν γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ
[7, 88]	συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο ἐν Σάρδισι	νοσέων.	ὡς γὰρ ὁρμῶντο ἐκ Σαρδίων,
[7, 117]	Ἀχαιμενίδην, μεγάθεΐ τε μέγιστον ἐόντα	Περσέων	(ἀπὸ γὰρ πέντε πηχέων βασιληίων
[7, 41]	δὲ ἵππος ἄλλη χιλίη ἐκ	Περσέων	ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ τὴν ἵππον
[7, 41]	τὴν ἵππον ἐκ τῶν λοιπῶν	Περσέων	ἀπολελεγμένοι μύριοι. οὗτος πεζὸς ἦν·
[7, 9]	οὐ μοῦνον εἶς τῶν γενομένων	Περσέων	ἄριστος ἀλλὰ καὶ τῶν ἐσομένων,
[7, 233]	ὡς δὲ εἶδον κατυπέρτερα τῶν	Περσέων	γινόμενα τὰ πρήγματα, οὕτω δή,
[7, 12]	ὄψιν τοιήνδε, ὡς λέγεται ὑπὸ	Περσέων·	ἐδόκεε ὁ Ξέρξης ἄνδρα οἱ
[7, 1]	ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες ἀπέστησαν ἀπὸ	Περσέων.	ἐνθαῦτα δὴ καὶ μᾶλλον ὅρμητο
[7, 211]	δὲ κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν	Περσέων·	ἔπιπτον δὲ καὶ αὐτῶν τῶν
[7, 190]	δὲ ἀργύρεα, θησαυρούς τε τῶν	Περσέων	εὗρε, ἄλλα τε ἄφατα χρήματα
[7, 10]	ἐπέπαυτο· σιωπώντων δὲ τῶν ἄλλων	Περσέων	καὶ οὐ τολμώντων γνώμην ἀποδείκνυσθαι
[7, 72]	οἱ δὲ Σύριοι οὗτοι ὑπὸ	Περσέων	Καππαδόκαι καλέονται. (Παφλαγόνων μέν νυν
[7, 3]	ἤδη βασιλεύοντι καὶ ἔχοντι τὸ	Περσέων	κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ ἔτι ἰδιώτῃ
[7, 5]	καὶ δυνάμενος παρ᾽ αὐτῷ μέγιστον	Περσέων	Μαρδόνιος ὁ Γοβρύεω, ὃς ἦν
[7, 10]	μὲν αὐτὸς ἐν ἤθεσι τοῖσι	Περσέων	μενέτω, ἡμέων δὲ ἀμφοτέρων παραβαλλομένων
[7, 41]	τοῖσι δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο ἵππος	Περσέων	μυρίη. μετὰ δὲ τὴν ἵππον
[7, 2]	μιν ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ τὸν	Περσέων	νόμον οὕτω στρατεύεσθαι. (ἦσαν γὰρ
[7, 107]	ἔτι καὶ ἐς τόδε ὑπὸ	Περσέων.	~Ξέρξης δὲ ἐκ τοῦ Δορίσκου
[7, 41]	ἁρμάμαξαν. αὐτοῦ δὲ ὄπισθε αἰχμοφόροι	Περσέων	οἱ ἄριστοί τε καὶ γενναιότατοι
[7, 8]	τε ἐκείνου καὶ τῶν ἄλλων	Περσέων	οὐ πρότερον παύσομαι πρὶν ἢ
[7, 114]	γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ	Περσέων	παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν ὑπὲρ
[7, 40]	μὲν δὴ ἱππόται χίλιοι, ἐκ	Περσέων	πάντων ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ αἰχμοφόροι
[7, 224]	ἁπάντων τῶν τριηκοσίων. (καὶ δὴ	Περσέων	πίπτουσι ἐνθαῦτα ἄλλοι τε πολλοὶ
[7, 50]	οὐ μάλα ἐθέλει. (ὁρᾷς τὰ	Περσέων	πρήγματα ἐς ὃ δυνάμιος προκεχώρηκε.
[7, 10]	μηδὲ ἠναντιώθη, διέργαστο ἂν τὰ	Περσέων	πρήγματα. καίτοι καὶ λόγῳ ἀκοῦσαι
[7, 13]	λόγον οὐδένα ἐποιέετο, ὁ δὲ	Περσέων	συναλίσας τοὺς καὶ πρότερον συνέλεξε,
[7, 225]	ὑπὲρ τοῦ νεκροῦ τοῦ Λεωνίδεω	Περσέων	τε καὶ Λακεδαιμονίων ὠθισμὸς ἐγίνετο
[7, 184]	χωρὶς ἑκάστων τῶν ἐπιχωρίων ἐπιβατέων,	Περσέων	τε καὶ Μήδων καὶ Σακέων
[7, 19]	(κρινάντων δὲ ταῦτα τῶν Μάγων,	Περσέων	τε τῶν συλλεχθέντων αὐτίκα πᾶς
[7, 229]	διενειχθέντας Εὔρυτον μέν, πυθόμενον τῶν	Περσέων	τὴν περίοδον, αἰτήσαντά τε τὰ
[7, 219]	αὐτόμολοι ἦσαν οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν	Περσέων	τὴν περίοδον. οὗτοι μὲν ἔτι
[7, 53]	ἐς Σοῦσα δεύτερα μετεπέμψατο Ξέρξης	Περσέων	τοὺς δοκιμωτάτους· ἐπεὶ δέ οἱ
[7, 27]	δὲ χρήματα Πυθίου, εἴρετο Ξέρξης	Περσέων	τοὺς παρεόντας τίς τε ἐὼν
[7, 83]	μυρίων· τῶν δὲ μυρίων τούτων	Περσέων	τῶν ἀπολελεγμένων ἐστρατήγεε μὲν Ὑδάρνης
[7, 8]	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, σύλλογον ἐπίκητον	Περσέων	τῶν ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα γνώμας
[7, 103]	πολλὸν ἀλλὰ σπάνιον· εἰσὶ γὰρ	Περσέων	τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι
[7, 59]	τὸ δὴ Δορίσκος κέκληται, καὶ	Περσέων	φρουρὴ ἐν αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ
[7, 99]	μητρόθεν δὲ Κρῆσσα. ἡγεμόνευε δὲ	Ἁλικαρνησσέων	τε καὶ Κῴων καὶ Νισυρίων
[7, 30]	ἐς τὸν Μαίανδρον. (ἐκ δὲ	Κολοσσέων	ὁ στρατὸς ὁρμώμενος ἐπὶ τοὺς
[7, 138]	μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε νεῶν	ἐουσέων	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων
[7, 149]	τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων	ἐουσέων	ἐπιλέγεσθαι, ἢν ἄρα σφέας καταλάβῃ
[7, 184]	νεῶν τῶν ἐκ τῆς Ἀσίης,	ἐουσέων	ἑπτὰ καὶ διηκοσιέων καὶ χιλιέων,
[7, 187]	κυσὶ οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ	ἐουσέων	τοσουτέων μυριάδων, κάλλεός τε εἵνεκα
[7, 172]	τῶν πολίων τῶν τὰ ἀμείνω	φρονεουσέων	περὶ τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ
[7, 123]	τῶν προσεχέων πολίων τῇ Παλλήνῃ,	ὁμουρεουσέων	δὲ τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ, τῇσι
[7, 154]	δὲ εἶπον πολίων τουτέων πλὴν	Συρηκουσέων	οὐδεμία διέφυγε δουλοσύνην πρὸς Ἱπποκράτεος·
[7, 180]	οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν	ἐπιβατέων	αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντες ἐπὶ
[7, 184]	νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν ἐπιχωρίων	ἐπιβατέων,	Περσέων τε καὶ Μήδων καὶ
[7, 129]	ἤδη ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι	κατακρατέων	ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους εἶναι ποιέει.
[7, 156]	παρέλαβε τὰς Συρηκούσας, Γέλης μὲν	ἐπικρατέων	λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν
[7, 22]	τὸν Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ τριῶν	ἐτέων	κου μάλιστα τὰ ἐς τὸν
[7, 202]	Σπαρτιητέων τε τριηκόσιοι ὁπλῖται καὶ	Τεγεητέων	καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες ἑκατέρων,
[7, 155]	καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων τῶν	πολιητέων	κατηκόων ἔτι εἶναι, τῷ ἔργῳ,
[7, 220]	καὶ βουλόμενον κλέος καταθέσθαι μούνων	Σπαρτιητέων,	ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους μᾶλλον ἢ
[7, 211]	ἔπιπτον δὲ καὶ αὐτῶν τῶν	Σπαρτιητέων	ἐνθαῦτα ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν
[7, 137]	Ταλθυβίου μῆνις καὶ ταῦτα ποιησάντων	Σπαρτιητέων	ἐπαύσατο τὸ παραυτίκα, καίπερ ἀπονοστησάντων
[7, 231]	οὔτε οἱ πῦρ οὐδεὶς ἔναυε	Σπαρτιητέων	οὔτε διελέγετο. ὄνειδος δὲ εἶχε
[7, 202]	Πέρσην ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ,	Σπαρτιητέων	τε τριηκόσιοι ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων
[7, 149]	Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν	Σπαρτιητέων	τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽ ἑλέσθαι μᾶλλον
[7, 220]	ἀπόλωνται κηδόμενος· αὐτῷ δὲ καὶ	Σπαρτιητέων	τοῖσι παρεοῦσι οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως
[7, 224]	καὶ ἕτεροι μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ	Σπαρτιητέων,	τῶν ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν ἀξίων
[7, 203]	ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ	Αἰγινητέων	καὶ τῶν ἐς τὸν ναυτικὸν
[7, 170]	θεοῦ σφι ἐποτρύναντος, πάντας πλὴν	Πολιχνιτέων	τε καὶ Πραισίων ἀπικομένους στόλῳ
[7, 194]	λαβὼν ἀνεσταύρωσε ἐόντα τῶν βασιληίων	δικαστέων.	ὁ Σανδώκης ἐπὶ χρήμασι ἄδικον
[7, 121]	πάντα τὸν πεζὸν στρατόν, μίαν	αὐτέων	ἔταξε παρὰ θάλασσαν ἰέναι ὁμοῦ
[7, 16]	δίζησθαι αἰεὶ ἔχειν τοῦ παρεόντος,	τοιουτέων	προκειμενέων γνωμέων ὅτι τὴν σφαλερωτέρην
[7, 187]	οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ ἐουσέων	τοσουτέων	μυριάδων, κάλλεός τε εἵνεκα καὶ
[7, 194]	ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν νεῶν	τουτέων	ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι
[7, 195]	ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας εἷλον. ~ἐν	τουτέων	μιῇ Ἀρίδωλις πλέων ἥλω, τύραννος
[7, 154]	λαμπρότατος. τῶν δὲ εἶπον πολίων	τουτέων	πλὴν Συρηκουσέων οὐδεμία διέφυγε δουλοσύνην
[7, 185]	καὶ ἑκατόν· ἐκ μέν νυν	τουτέων	τῶν νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι καὶ
[7, 184]	ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ	τουτέων	τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν
[7, 122]	οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ ἐκ	τουτέων	τῶν πολίων στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε
[7, 123]	Κάμψα Σμίλα Αἴνεια· ἡ δε	τουτέων	χώρη Κροσσαίη ἔτι καὶ ἐς
[7, 80]	καὶ ὅπλα. τούτων δὲ τῶν	νησιωτέων	ἦρχε Μαρδόντης ὁ Βαγαίου, ὃς
[7, 83]	δέ σφι, χωρὶς τῶν ἄλλων	στρατιωτέων,	κάμηλοί τε καὶ ὑποζύγια ἦγον.
[7, 205]	~διξῶν γάρ οἱ ἐόντων πρεσβυτέρων	ἀδελφεῶν,	Κλεομένεός τε καὶ Δωριέος, ἀπελήλατο
[7, 82]	ὁ Ὀτάνεω, Δαρείου ἀμφότεροι οὗτοι	ἀδελφεῶν	παῖδες, Ξέρξῃ δὲ ἐγίνοντο ἀνεψιοί,
[7, 229]	ἐς Σπάρτην ἢ καὶ ὁμοῦ	σφεων	ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν
[7, 220]	τῶν βαρβάρων ἢ τὴν βασιλέα	σφέων	ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ σφι ἐν
[7, 61]	μὲν Ἑλλήνων Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι	σφέων	αὐτῶν καὶ τῶν περιοίκων Ἀρταῖοι.
[7, 3]	ἔωσι πρὶν ἢ τὸν πατέρα	σφέων	βασιλεῦσαι, ὁ δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος
[7, 208]	τὸν Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα βουλευομένων	σφέων,	ἔπεμπε Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι
[7, 130]	πρῆγμα ἂν ἦν μοῦνον ἐπεῖναι	σφέων	ἐπὶ τὴν χώρην, χώματι ἐκ
[7, 219]	(ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο οἱ Ἕλληνες, καί	σφεων	ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι· οἳ μὲν
[7, 133]	ἔχω εἶπαί τι, πλὴν ὅτι	σφέων	ἡ χώρη καὶ ἡ πόλις
[7, 8]	ἐποιέετο, ἵνα γνώμας τε πύθηται	σφέων	καὶ αὐτὸς ἐν πᾶσι εἴπῃ
[7, 205]	Λεωνίδης μούνους Ἑλλήνωι παραλαβεῖν, ὅτι	σφέων	μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε ὦν
[7, 63]	δὲ μεταξὺ Χαλδαῖοι. Ἦρχε δὲ	σφέων	Ὀτάσπης ὁ Ἀρταχαίεω. ~Βάκτριοι δὲ
[7, 195]	νέας ἐκ Πάφου, ἀποβαλὼν δὲ	σφέων	τὰς ἕνδεκα τῷ χειμῶνι τῷ
[7, 37]	εἶναι Ἑλλήνων προδέκτορα, σελήνην δὲ	σφέων.	ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς
[7, 148]	ἄριστον ποιέουσι γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ	σφέων	τεθνάναι ἑξακισχιλίους ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ
[7, 108]	Θασίων πόλις Στρύμη, διὰ δὲ	σφέων	τοῦ μέσου Λίσος ποταμὸς διαρρέει,
[7, 62]	οὗτοι τὸ οὔνομα. αὐτοὶ περὶ	σφέων	ὧδε λέγουσι Μῆδοι. (Κίσσιοι δὲ
[7, 123]	παραλαμβάνων στρατιὴν καὶ ἐκ τῶν	προσεχέων	πολίων τῇ Παλλήνῃ, ὁμουρεουσέων δὲ
[7, 117]	ἐόντα Περσέων (ἀπὸ γὰρ πέντε	πηχέων	βασιληίων ἀπέλειπε τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά
[7, 69]	ἐκ φοίνικος σπάθης πεποιημένα, μακρά,	τετραπηχέων	οὐκ ἐλάσσω, ἐπὶ δὲ καλαμίνους
[7, 139]	τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ καὶ πολλοὶ	τειχέων	κιθῶνες ἦσαν ἐληλαμένοι διὰ τοῦ
[7, 139]	τὴν γὰρ ὠφελίην τὴν τῶν	τειχέων	τῶν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένων
[7, 190]	ἀλλ᾽ ὃ μὲν τἆλλα οὐκ	εὐτυχέων	εὑρήμασι μέγα πλούσιος ἐγένετο· ἦν
[7, 167]	ἐπὶ πυρῆς μεγάλης σώματα ὅλα	καταγίζων,	ἰδὼν δὲ τροπὴν τῶν ἑωυτοῦ
[7, 53]	ὦ Πέρσαι, τῶνδ᾽ ἐγὼ ὑμέων	χρηίζων	συνέλεξα, ἄνδρας τε γενέσθαι ἀγαθοὺς
[7, 135]	ὅς σφεας ξείνια προθέμενος ἱστία,	ξεινίζων	δὲ εἴρετο τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι,
[7, 210]	τέσσερας μὲν δὴ παρεξῆκε ἡμέρας,	ἐλπίζων	αἰεί σφεας ἀποδρήσεσθαι· πέμπτῃ δέ,
[7, 17]	γνώμῃ χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος,	ἐλπίζων	Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε
[7, 10]	γῆς ἄστυ νέμοντας. ὁ δὲ	ἐλπίζων	Σκύθας τοὺς νομάδας καταστρέψεσθαι ἐμοί
[7, 8]	μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι δύναμιν Πέρσῃσι·	φροντίζων	δὲ εὑρίσκω ἅμα μὲν κῦδος
[7, 189]	νέας, ὡς καὶ πρότερον περὶ	Ἄθων.	(εἰ μέν νυν διὰ ταῦτα
[7, 22]	κου μάλιστα τὰ ἐς τὸν	Ἄθων.	ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου
[7, 22]	δὲ καὶ οἱ περὶ τὸν	Ἄθων	κατοικημένοι. (Βουβάρης δὲ ὁ Μεγαβάζου
[7, 23]	~πόλιες μὲν αὗται αἳ τὸν	Ἄθων	νέμονται, ὤρυσσον δὲ ὧδε δασάμενοι
[7, 37]	κατεσκεύαστο καὶ τὰ περὶ τὸν	Ἄθων,	οἵ τε χυτοὶ περὶ τὰ
[7, 22]	τῶν πρώτων περιπλεόντων περὶ τὸν	Ἄθων	προετοιμάζετο ἐκ τριῶν ἐτέων κου
[7, 46]	ἐμακάρισε, μετὰ δὲ τοῦτο ἐδάκρυσε.	~μαθὼν	δέ μιν Ἀρτάβανος ὁ πάτρως,
[7, 208]	ἐθώμαζε καὶ τὸ πλῆθος ἐμάνθανε.	μαθὼν	δὲ πάντα ἀτρεκέως ἀπήλαυνε ὀπίσω
[7, 10]	Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν τε καὶ	ὀρνίθων	διαφορεύμενον ἤ κου ἐν γῇ
[7, 163]	δὲ καὶ οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος	ἐλθὼν	ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 105]	ἀπεπέμψατο. τούτῳ δὲ ἐς λόγους	ἐλθὼν	Ξέρξης, καὶ ὕπαρχον ἐν τῷ
[7, 38]	φάσμα ἐπαερθείς τε τοῖσι δωρήμασι,	ἐλθὼν	παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε. ὦ
[7, 3]	τῶν Δαρείου παίδων τὴν διαφορήν,	ἐλθών,	ὡς ἡ φάτις μιν ἔχει,
[7, 8]	ὑμῖν χώρην θήσω, διὰ πάσης	διεξελθὼν	τῆς Εὐρώπης. (πυνθάνομαι γὰρ ὧδε
[7, 208]	ἐδίωκε ἀλογίης τε ἐνεκύρησε πολλῆς·	ἀπελθών	τε ἔλεγε πρὸς Ξέρξην τά
[7, 66]	ἐστρατεύοντο. (τούτων δὲ ἦρχον οἵδε.	Πάρθων	μὲν καὶ Χορασμίων Ἀρτάβαζος ὁ
[7, 10]	λέγεις ἀναβαίνῃ βασιλέι τὰ πρήγματα,	κτεινέσθων	οἱ ἐμοὶ παῖδες, πρὸς δὲ
[7, 31]	τε καὶ πυροῦ ποιεῦσι, ταύτην	ἰὼν	ὁ Ξέρξης τὴν ὁδὸν εὗρε
[7, 109]	(μετὰ δὲ ταύτας τὰς χώρας	ἰὼν	τὰς ἠπειρώτιδας πόλις παρήιε, τῶν
[7, 225]	πάντες ἁλέες οἱ ἄλλοι πλὴν	Θηβαίων.	ὁ δὲ κολωνὸς ἐστὶ ἐν
[7, 202]	Βοιωτῶν Θεσπιέων τε ἑπτακόσιοι καὶ	Θηβαίων	τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι ἐπίκλητοι ἐγένοντο
[7, 233]	μετέπειτα ἐφόνευσαν Πλαταιέες στρατηγήσαντα ἀνδρῶν	Θηβαίων	τετρακοσίων καὶ σχόντα τὸ ἄστυ
[7, 205]	ἐόντες· παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο καὶ	Θηβαίων	τοὺς ἐς τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος
[7, 161]	ταῦτα προετείνετο, φθάσας δὲ ὁ	Ἀθηναίων	ἄγγελος τὸν Λακεδαιμονίων ἀμείβετό μιν
[7, 143]	παρασκευασαμένους. ~ἦν δὲ τῶν τις	Ἀθηναίων	ἀνὴρ ἐς πρώτους νεωστὶ παριών,
[7, 173]	μέντοι ἐὼν οὐ τοῦ βασιληίου,	Ἀθηναίων	δὲ Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος. ἔμειναν
[7, 10]	ἤ κου ἐν γῇ τῇ	Ἀθηναίων	ἢ σέ γε ἐν τῇ
[7, 141]	θυμόν. ~ταῦτα ἀκούσαντες οἱ τῶν	Ἀθηναίων	θεοπρόποι συμφορῇ τῇ μεγίστῃ ἐχρέωντο.
[7, 107]	Βόγης· ὃς ἐπειδὴ ἐπολιορκέετο ὑπὸ	Ἀθηναίων	καὶ Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω, παρεὸν
[7, 151]	ἐόντας ἑτέρου πρήγματος εἵνεκα ἀγγέλους	Ἀθηναίων	Καλλίην τε τὸν Ἱππονίκου καὶ
[7, 51]	ὁ Καμβύσεω Ἰωνίην πᾶσαν πλὴν	Ἀθηναίων	κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι Πέρσῃσι. (τούτους
[7, 137]	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀπέθανον ὑπὸ	Ἀθηναίων,	μετὰ δὲ αὐτῶν καὶ Ἀριστέας
[7, 137]	ἐπηγέρθη κατὰ τὸν Πελοποννησίων καὶ	Ἀθηναίων	πόλεμον, ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο
[7, 142]	γὰρ ἀκρόπολις τὸ πάλαι τῶν	Ἀθηναίων	ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν δὴ
[7, 203]	σφι εἴη ἐν φυλακῇ ὑπ᾽	Ἀθηναίων	τε φρουρεομένη καὶ Αἰγινητέων καὶ
[7, 202]	καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ	Μυκηναίων	ὀγδώκοντα. οὗτοι μὲν ἀπὸ Πελοποννήσου
[7, 124]	ἐπὶ ποταμὸν Χείδωρον, ὃς ἐκ	Κρηστωναίων	ἀρξάμενος ῥέει διὰ Μυγδονίης χώρης
[7, 127]	δὲ καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν ἐκ	Κρηστωναίων	ῥέων Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε
[7, 40]	αὐτὸς Ξέρξης ἐπ᾽ ἅρματος ἵππων	Νησαίων·	παραβεβήκεε δέ οἱ ἡνίοχος τῷ
[7, 11]	μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν ἐπέων	ματαίων.	καί τοι ταύτην τὴν ἀτιμίην
[7, 217]	δεξιῇ μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ	Οἰταίων,	ἐν ἀριστερῇ δὲ τὰ Τρηχινίων.
[7, 158]	τὸν Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς	Ἐγεσταίων	φόνον ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ
[7, 197]	διότι καθαρμὸν τῆς χώρης ποιευμένων	Ἀχαιῶν	ἐκ θεοπροπίου Ἀθάμαντα τὸν Αἰόλου
[7, 69]	τὸ δὲ ἄλλο ἥμισυ μίλτῳ.	(Ἀραβίων	δὲ καὶ Αἰθιόπων τῶν ὑπὲρ
[7, 70]	δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου Αἰθιόπων καὶ	Ἀραβίων	ἦρχε Ἀρσάμης, οἱ δὲ ἀπὸ
[7, 191]	Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ τῶν	ναυηγίων	περιεβάλοντο· (ἡμέρας γὰρ δὴ ἐχείμαζε
[7, 187]	εἴποι ἀτρεκέα ἀριθμόν· οὐδ᾽ αὖ	ὑποζυγίων	τε καὶ τῶν ἄλλων κτηνέων
[7, 198]	δὲ τούτου δι᾽ ἄλλων εἴκοσι	σταδίων	ἄλλος ποταμός ἐστι ὃς καλέεται
[7, 198]	δὲ τούτου διὰ εἴκοσί κου	σταδίων	ἄλλος ποταμὸς τῷ οὔνομα κεῖται
[7, 109]	λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει ὡσεὶ τριήκοντα	σταδίων	μάλιστά κῃ τὴν περίοδον, ἰχθυώδης
[7, 22]	ἐστὶ καὶ ἰσθμὸς ὡς δυώδεκα	σταδίων·	πεδίον δὲ τοῦτο καὶ κολωνοὶ
[7, 30]	γῆς ἐσβάλλων ἀφανίζεται, ἔπειτα διὰ	σταδίων	ὡς πέντε μάλιστά κῃ ἀναφαινόμενος
[7, 85]	οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα ἔξω	ἐγχειριδίων,	χρέωνται δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ
[7, 153]	κειμένης· ὃς κτιζομένης Γέλης ὑπὸ	Λινδίων	τε τῶν ἐκ Ρόδου καὶ
[7, 88]	νοσέων. ὡς γὰρ ὁρμῶντο ἐκ	Σαρδίων,	ἐπὶ συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον· ἐλαύνοντι
[7, 41]	παῖς. ~ἐξήλασε μὲν οὕτω ἐκ	Σαρδίων	Ξέρξης, μετεκβαίνεσκε δέ, ὅκως μιν
[7, 37]	παρεσκευασμένος ὁ στρατὸς ἐκ τῶν	Σαρδίων	ὁρμᾶτο ἐλῶν ἐς Ἄβυδον· (ὁρμημένῳ
[7, 43]	ὃς πρῶτος ποταμῶν, ἐπείτε ἐκ	Σαρδίων	ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε
[7, 152]	λέγοντα κήρυκα ἐς Ἄργος καὶ	Ἀργείων	ἄγγελοι ἀναβάντες ἐς Σοῦσα ἐπειρώτων
[7, 153]	παρεούσης λύπης. ~τὰ μὲν περὶ	Ἀργείων	εἴρηται· ἐς δὲ τὴν Σικελίην
[7, 149]	δύντος ἡλίου ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς	Ἀργείων	χώρης, εἰ δὲ μή, περιέψεσθαι
[7, 117]	Περσέων (ἀπὸ γὰρ πέντε πηχέων	βασιληίων	ἀπέλειπε τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά τε
[7, 194]	τοιῇδε λαβὼν ἀνεσταύρωσε ἐόντα τῶν	βασιληίων	δικαστέων. ὁ Σανδώκης ἐπὶ χρήμασι
[7, 22]	οὐ μεγάλοι ἐκ θαλάσσης τῆς	Ἀκανθίων	ἐπὶ θάλασσαν τὴν ἀντίον Τορώνης.
[7, 25]	οἳ δὲ ἐς Τυρόδιζαν τὴν	Περινθίων,	οἳ δὲ ἐς Δορίσκον, οἳ
[7, 195]	στρατιῆς, ἀποπέμπουσι δεδεμένους ἐς τὸν	Κορινθίων	ἰσθμόν. ~ὁ μὲν δὴ ναυτικὸς
[7, 234]	τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν	ὀκτακισχιλίων	μάλιστα, καὶ οὗτοι πάντες εἰσὶ
[7, 99]	βασιλέι ἀπεδέξατο. τῶν δὲ κατέλεξα	πολίων	ἡγεμονεύειν αὐτήν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω
[7, 37]	προδεικνύει ὁ θεὸς ἔκλειψιν τῶν	πολίων,	λέγοντες ἥλιον εἶναι Ἑλλήνων προδέκτορα,
[7, 122]	ὡς καὶ ἐκ τουτέων τῶν	πολίων	στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς
[7, 123]	στρατιὴν καὶ ἐκ τῶν προσεχέων	πολίων	τῇ Παλλήνῃ, ὁμουρεουσέων δὲ τῷ
[7, 154]	Γέλων λαμπρότατος. τῶν δὲ εἶπον	πολίων	τουτέων πλὴν Συρηκουσέων οὐδεμία διέφυγε
[7, 118]	ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ	πολίων	τῶν σφετερέων δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω
[7, 172]	τῆς Ἑλλάδος ἀραιρημένοι ἀπὸ τῶν	πολίων	τῶν τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ
[7, 164]	οἴχετο ἐς Σικελίην, ἔνθα παρὰ	Σαμίων	ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν
[7, 66]	ἦρχον οἵδε. Πάρθων μὲν καὶ	Χορασμίων	Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος, Σόγδων δὲ
[7, 68]	καὶ Μύκων Ἀρσαμένης ὁ Δαρείου,	Παρικανίων	δὲ Σιρομίτρης ὁ Οἰοβάζου. ~Ἀράβιοι
[7, 99]	Κῴων καὶ Νισυρίων τε καὶ	Καλυδνίων,	πέντε νέας παρεχομένη. (καὶ συναπάσης
[7, 169]	τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε	μηνίων	δακρύματα, ὅτι οἳ μὲν οὐ
[7, 217]	Οἰταίων, ἐν ἀριστερῇ δὲ τὰ	Τρηχινίων.	ἠώς τε δὴ διέφαινε καὶ
[7, 175]	περ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο	Τρηχινίων.	ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν
[7, 226]	Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ τῶν	Τρηχινίων	ὡς ἐπεὰν οἱ βάρβαροι ἀπίωσι
[7, 165]	στρατηγὸν αὐτῶν Ἀμίλκαν τὸν Ἄννωνος,	Καρχηδονίων	ἐόντα βασιλέα, κατὰ ξεινίην τε
[7, 167]	Γέλωνα. ~ἔστι δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν	Καρχηδονίων	ὅδε λόγος λεγόμενος, οἰκότι χρεωμένων,
[7, 166]	Συρηκόσιον, βασιλεύσαντά τε κατ᾽ ἀνδραγαθίην	Καρχηδονίων,	ὡς ἡ συμβολή τε ἐγίνετο
[7, 165]	καὶ Λιγύων καὶ Ἐλισύκων καὶ	Σαρδονίων	καὶ Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας καὶ
[7, 153]	οἱ ἀπόγονοι γενόμενοι ἱροφάνται τῶν	χθονίων	θεῶν διετέλεον ἐόντες, Τηλίνεω ἑνός
[7, 137]	μήνιος· (οἳ γὰρ πεμφθέντες ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	ἄγγελοι ἐς τὴν Ἀσίην, προδοθέντες
[7, 134]	ἀχθομένων δὲ καὶ συμφορῇ χρεωμένων	Λακεδαιμονίων,	ἁλίης τε πολλάκις συλλεγομένης καὶ
[7, 161]	δὲ ὁ Ἀθηναίων ἄγγελος τὸν	Λακεδαιμονίων	ἀμείβετό μιν τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ
[7, 168]	Πύλον καὶ Ταίναρον γῆς τῆς	Λακεδαιμονίων	ἀνεκώχευον τὰς νέας, καραδοκέοντες καὶ
[7, 226]	οἳ δὲ περιελθόντες πάντοθεν περισταδόν.	~Λακεδαιμονίων	δὲ καὶ Θεσπιέων τοιούτων γενομένων
[7, 159]	τῇ Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ	Λακεδαιμονίων·	εἰ δ᾽ ἄρα μὴ δικαιοῖς
[7, 10]	ἢ σέ γε ἐν τῇ	Λακεδαιμονίων,	εἰ μὴ ἄρα καὶ πρότερον
[7, 238]	βασιλεύς τε ἦν καὶ στρατηγὸς	Λακεδαιμονίων,	ἐκέλευσε ἀποταμόντας τὴν κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι.
[7, 163]	ἐλθὼν ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	ἐὼν Σικελίης τύραννος, ταύτην μὲν
[7, 148]	γὰρ σφέων τεθνάναι ἑξακισχιλίους ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	καὶ Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω· τῶν
[7, 234]	πλῆθος μὲν πολλὸν πάντων τῶν	Λακεδαιμονίων	καὶ πόλιες πολλαί· τὸ δὲ
[7, 173]	ἡ Θεσσαλῶν ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ	Λακεδαιμονίων	μὲν Εὐαίνετος ὁ Καρήνου ἐκ
[7, 102]	τούσδε τοὺς λόγους ἀλλὰ περὶ	Λακεδαιμονίων	μούνων, πρῶτα μὲν ὅτι οὐκ
[7, 165]	ὅμως καὶ μέλλων ἄρχεσθαι ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	ὁ Γέλων ἐβοήθησε ἂν τοῖσι
[7, 209]	μαθεῖν τὸ ποιεύμενον πρὸς τῶν	Λακεδαιμονίων.	ὁ δὲ εἶπε Ἤκουσας μὲν
[7, 213]	λόγοισι σημανέω, ἐτιμήθη μέντοι ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	οὐδὲν ἧσσον. ~Ἐπιάλτης μὲν οὕτω
[7, 134]	τοιόνδε ποιευμένων, εἴ τις βούλοιτο	Λακεδαιμονίων	πρὸ τῆς Σπάρτης ἀποθνήσκειν, Σπερθίης
[7, 153]	Γέλωνι καὶ δὴ καὶ ἀπὸ	Λακεδαιμονίων	Σύαγρος. τοῦ δὲ Γέλωνος τούτου
[7, 161]	αὕτη γε, μὴ αὐτῶν βουλομένων	Λακεδαιμονίων.	τούτοισι μὲν ὦν ἡγέεσθαι βουλομένοισι
[7, 149]	Πέρσην, μὴ τὸ λοιπὸν ἔωσι	Λακεδαιμονίων	ὑπήκοοι. (τῶν δὲ ἀγγέλων τοὺς
[7, 225]	τοῦ Λεωνίδεω Περσέων τε καὶ	Λακεδαιμονίων	ὠθισμὸς ἐγίνετο πολλός, ἐς ὃ
[7, 165]	καὶ Ἐλισύκων καὶ Σαρδονίων καὶ	Κυρνίων	τριήκοντα μυριάδας καὶ στρατηγὸν αὐτῶν
[7, 99]	τῆς στρατιῆς, μετά γε τὰς	Σιδωνίων,	νέας εὐδοξοτάτας παρείχετο, πάντων τε
[7, 224]	Σπαρτιητέων, τῶν ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν	ἀξίων	γενομένων ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην
[7, 10]	ματαίους περὶ Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων	ἀξίων	φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων
[7, 49]	(οὔκων δὴ ἐόντων τοι λιμένων	ὑποδεξίων,	μάθε ὅτι αἱ συμφοραὶ τῶν
[7, 77]	ἐπεὰν κατὰ τὴν Κιλίκων τάξιν	διεξιὼν	γένωμαι, τότε σημανέω. Μιλύαι δὲ
[7, 58]	πόλιν Αἰολίδα καὶ Στεντορίδα λίμνην	παρεξιών,	ἐς ὃ ἀπίκετο ἐς Δορίσκον.
[7, 113]	Παίονας Δόβηράς τε καὶ Παιόπλας	παρεξιὼν	ἤιε πρὸς ἑσπέρην, ἐς ὃ
[7, 191]	δὲ ὁλκάδων καὶ τῶν ἄλλων	πλοίων	διαφθειρομένων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός. ὥστε
[7, 184]	τῆς ἑπομένης καὶ τῶν σιταγωγῶν	πλοίων	καὶ ὅσοι ἐνέπλεον τούτοισι. ~τὸ
[7, 170]	τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ τῶν	πλοίων,	οὐδεμίαν γάρ σφι ἔτι κομιδὴν
[7, 187]	Ξέρξεω στρατεύματος ἀριθμός, γυναικῶν δὲ	σιτοποιῶν	καὶ παλλακέων καὶ εὐνούχων οὐδεὶς
[7, 40]	μετὰ δὲ τούτους σύμμικτος στρατὸς	παντοίων	ἐθνέων ἀναμίξ, οὐ διακεκριμένοι· τῇ
[7, 55]	δὲ τούτους ὁ σύμμικτος στρατὸς	παντοίων	ἐθνέων. ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην
[7, 65]	δὲ ἄλλα κατά περ Βάκτριοι.	Ἀρίων	δὲ ἦρχε Σισάμνης ὁ Ὑδάρνεος.
[7, 66]	Σόγδων δὲ Ἀζάνης ὁ Ἀρταίου,	Γανδαρίων	δὲ καὶ Δαδικέων Ἀρτύφιος ὁ
[7, 143]	Ἀθηναίων ἀνὴρ ἐς πρώτους νεωστὶ	παριών,	τῷ οὔνομα μὲν ἦν Θεμιστοκλέης,
[7, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι	Ἱστοριῶν	ἑβδόμη ἐπιγραφομένη Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ
[7, 104]	ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ	τριῶν	ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ καὶ
[7, 22]	περὶ τὸν Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ	τριῶν	ἐτέων κου μάλιστα τὰ ἐς
[7, 64]	πάντας τοὺς Σκύθας καλέουσι Σάκας.	Βακτρίων	δὲ καὶ Σακέων ἦρχε Ὑστάσπης
[7, 155]	τῶν σφετέρων δούλων, καλεομένων δὲ	Κυλλυρίων,	ὁ Γέλων καταγαγὼν τούτους ἐκ
[7, 83]	καὶ ἐγίνοντο οὐδαμὰ οὔτε πλεῦνες	μυρίων	οὔτε ἐλάσσονες. (κόσμον δὲ πλεῖστον
[7, 83]	χωρὶς τῶν μυρίων· τῶν δὲ	μυρίων	τούτων Περσέων τῶν ἀπολελεγμένων ἐστρατήγεε
[7, 83]	τοῦ σύμπαντος πεζοῦ χωρὶς τῶν	μυρίων·	τῶν δὲ μυρίων τούτων Περσέων
[7, 72]	Μαριανδυνῶν δὲ καὶ Λιγύων καὶ	Συρίων	Γοβρύης ὁ Δαρείου τε καὶ
[7, 99]	Ἁλικαρνησσέων τε καὶ Κῴων καὶ	Νισυρίων	τε καὶ Καλυδνίων, πέντε νέας
[7, 184]	τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν	ἐπιχωρίων	ἐπιβατέων, Περσέων τε καὶ Μήδων
[7, 114]	τε καὶ παρθένους ἀνδρῶν τῶν	ἐπιχωρίων	ζώοντας κατώρυσσον. (Περσικὸν δὲ τὸ
[7, 201]	Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν	ἐπιχωρίων	καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν
[7, 108]	ἐστὶ Μεσαμβρίη. ἔχεται δὲ ταύτης	Θασίων	πόλις Στρύμη, διὰ δὲ σφέων
[7, 137]	μετέπειτα πολλῷ ἐπηγέρθη κατὰ τὸν	Πελοποννησίων	καὶ Ἀθηναίων πόλεμον, ὡς λέγουσι
[7, 235]	ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ πάντων	Πελοποννησίων	συνομοσάντων ἐπὶ σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας
[7, 170]	πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε καὶ	Πραισίων	ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ ἐς Σικανίην
[7, 233]	ἐφόνευσαν Πλαταιέες στρατηγήσαντα ἀνδρῶν Θηβαίων	τετρακοσίων	καὶ σχόντα τὸ ἄστυ τὸ
[7, 224]	ἐπυθόμην δὲ καὶ ἁπάντων τῶν	τριηκοσίων.	(καὶ δὴ Περσέων πίπτουσι ἐνθαῦτα
[7, 229]	ἐπιγράψας. ~δύο δὲ τούτων τῶν	τριηκοσίων	λέγεται Εὔρυτόν τε καὶ Ἀριστόδημον,
[7, 232]	ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην τῶν	τριηκοσίων	τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα εἶναι
[7, 159]	ἀπαραιρῆσθαι ὑπὸ Γέλωνός τε καὶ	Συρηκοσίων.	ἀλλὰ τούτου μὲν τοῦ λόγου
[7, 154]	τε Ἱπποκράτεϊ Καμάριναν Συρηκοσίους παραδοῦναι.	Συρηκοσίων	δὲ ἦν Καμάρινα τὸ ἀρχαῖον.
[7, 155]	εὕρημα τοὺς γαμόρους καλεομένους τῶν	Συρηκοσίων	ἐκπεσόντας ὑπό τε τοῦ δήμου
[7, 155]	ὁ γὰρ δῆμος ὁ τῶν	Συρηκοσίων	ἐπιόντι Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν
[7, 161]	ἀμείβετό μιν τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ	Συρηκοσίων,	οὐκ ἡγεμόνος δεομένη ἡ Ἑλλὰς
[7, 135]	γένος Πέρσης, στρατηγὸς δὲ τῶν	παραθαλασσίων	ἀνθρώπων τῶν ἐν τῇ Ἀσίῃ·
[7, 62]	δὲ τῶν πίλων μιτρηφόροι ἦσαν.	Κισσίων	δὲ ἦρχε Ἀνάφης ὁ Ὀτάνεω.
[7, 97]	παῖς καὶ τῆς Γοβρύεω θυγατρός·	Αἰγυπτίων	δὲ ἐστρατήγεε Ἀχαιμένης Ξέρξεω ἐὼν
[7, 68]	Πάκτυες. τούτων δὲ ἦρχον οἵδε,	Οὐτίων	μὲν καὶ Μύκων Ἀρσαμένης ὁ
[7, 184]	χώρου καὶ Θερμοπυλέων ἀπαθής τε	κακῶν	ἦν ὁ στρατός, καὶ πλῆθος
[7, 47]	σὺ διαιρέαι εἶναι, παυσώμεθα, μηδὲ	κακῶν	μεμνώμεθα χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα ἐν
[7, 16]	σε καὶ ἀμφότερα περιήκοντα ἀνθρώπων	κακῶν	ὁμιλίαι σφάλλουσι, κατά περ τὴν
[7, 120]	λοιπόν σφι ἀπαμύνειν τῶν ἐπιόντων	κακῶν	τὰ ἡμίσεα, τῶν τε παροιχομένων
[7, 161]	ἔχει τοι· οὐδ᾽ ἢν ὁ	Λάκων	ἐπιῇ τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς
[7, 161]	ἡσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι ὡς ὁ	Λάκων	ἱκανός τοι ἔμελλε ἔσεσθαι καὶ
[7, 239]	μηδὲν πρῆγμα παρέχοι πρὸς τῶν	ὁδοφυλάκων.	(ἐπεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς
[7, 164]	πατρὸς τυραννίδα Κῴων εὖ βεβηκυῖαν,	ἑκών	τε εἶναι καὶ δεινοῦ ἐπιόντος
[7, 104]	τε εἶναι μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι,	ἑκών	τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι.
[7, 69]	θυγατρός, τὴν μάλιστα στέρξας τῶν	γυναικῶν	Δαρεῖος εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο.
[7, 187]	συνάπαντος τοῦ Ξέρξεω στρατεύματος ἀριθμός,	γυναικῶν	δὲ σιτοποιῶν καὶ παλλακέων καὶ
[7, 142]	Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα	γυναικῶν	ἤ που σκιδναμένης Δημήτερος ἢ
[7, 141]	Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα	γυναικῶν	ἤ που σκιδναμένης Δημήτερος ἢ
[7, 80]	καλεομένους κατοικίζει βασιλεύς, ἀγχοτάτω τῶν	Μηδικῶν	εἶχον ἐσθῆτά τε καὶ ὅπλα.
[7, 64]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν	Μηδικῶν	ἔχοντες ἐστρατεύοντο, τόξα δὲ καλάμινα
[7, 187]	κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν	Ἰνδικῶν	τῶν ἑπομένων, οὐδ᾽ ἂν τούτων
[7, 28]	χρυσίου δὲ τετρακοσίας μυριάδας στατήρων	Δαρεικῶν	ἐπιδεούσας ἑπτὰ χιλιάδων. (καὶ τούτοισί
[7, 137]	δὲ ὑπὸ Σιτάλκεω τοῦ Τήρεω	Θρηίκων	βασιλέος καὶ Νυμφοδώρου τοῦ Πύθεω
[7, 75]	ὑπὸ Τευκρῶν τε καὶ Μυσῶν.	Θρηίκων	δὲ τῶν ἐν τῇ Ἀσίῃ
[7, 110]	χειρὸς ἀπέργων παρεξήιε· ἔθνεα δὲ	Θρηίκων	δι᾽ ὧν τῆς χώρης ὁδὸν
[7, 111]	ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι μοῦνοι	Θρηίκων·	οἰκέουσί τε γὰρ ὄρεα ὑψηλά,
[7, 77]	τὴν ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ τὴν	Κιλίκων	τάξιν διεξιὼν γένωμαι, τότε σημανέω.
[7, 44]	ἐπεὶ δὲ ἐγένετό τε καὶ	ἐνίκων	Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ
[7, 74]	θυγατέρα. ~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν	Ἑλληνικῶν	εἶχον ὅπλα. οἱ δὲ Λυδοὶ
[7, 145]	πρήγματα μεγάλα ἐλέγετο εἶναι, οὐδαμῶν	Ἑλληνικῶν	τῶν οὐ πολλὸν μέζω. ~ὡς
[7, 165]	ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον τοῦτον	Φοινίκων	καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ
[7, 23]	(τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι πλὴν	Φοινίκων	καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος
[7, 96]	πλεούσας παρείχοντο νέας Φοίνικες καὶ	Φοινίκων	Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι
[7, 118]	οὕτω ὥστε ἀνάστατοι ἐκ τῶν	οἴκων	ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ τῶν
[7, 192]	ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων τῶν	Εὐβοϊκῶν	καταδραμόντες δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς
[7, 61]	μέντοι σφέων αὐτῶν καὶ τῶν	περιοίκων	Ἀρταῖοι. (ἐπεὶ δὲ Περσεὺς ὁ
[7, 201]	ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων καὶ	περιοίκων	Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι
[7, 20]	καὶ Τευκρῶν τὸν πρὸ τῶν	Τρωικῶν	γενόμενον, οἳ διαβάντες ἐς τὴν
[7, 235]	μᾶλλον ἢ ὑπερέχειν, αἰεί τι	προσδοκῶν	ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο ἔσεσθαι οἷόν
[7, 68]	ἦρχον οἵδε, Οὐτίων μὲν καὶ	Μύκων	Ἀρσαμένης ὁ Δαρείου, Παρικανίων δὲ
[7, 147]	ἄγοντες” ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη	οὐκῶν	καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν ἔνθα
[7, 10]	Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν.	(οὔκων	ἀμφοτέρῃ σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν
[7, 49]	ἤπειρον παρ᾽ ἣν δὴ κομίζεαι.	(οὔκων	δὴ ἐόντων τοι λιμένων ὑποδεξίων,
[7, 206]	Ὀλυμπιὰς τούτοισι τοῖσι πρήγμασι συμπεσοῦσα·	οὔκων	δοκέοντες κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι
[7, 149]	δύο βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ ἕνα·	οὔκων	δυνατὸν εἶναι τῶν ἐκ Σπάρτης
[7, 15]	ποιητέα ἐόντα τὰ σὺ ὑπεθήκαο.	οὔκων	δυνατός τοι εἰμὶ ταῦτα βουλόμενος
[7, 11]	καὶ ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην.	(οὔκων	ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ
[7, 104]	τέ μοι καὶ οἶκον ἔδωκε.	οὔκων	οἰκός ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα
[7, 3]	δὲ ἔτι ἰδιώτῃ ἐόντι Δαρείῳ·	(οὔκων	οὔτε οἰκὸς εἴη οὔτε δίκαιον
[7, 136]	ἀντὶ τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων	κηρύκων	ποινὴν ἐκείνων τίσοντας” λέγουσι δὲ
[7, 134]	ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ τῶν Δαρείου	κηρύκων	τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω
[7, 119]	μέν, ὡς ἐπύθοντο τάχιστα τῶν	κηρύκων	τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν
[7, 165]	καὶ Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ	Ἐλισύκων	καὶ Σαρδονίων καὶ Κυρνίων τριήκοντα
[7, 140]	καὶ ὀξὺς Ἄρης, Συριηγενὲς ἅρμα	διώκων.	(πολλὰ δὲ κἆλλ᾽ ἀπολεῖ πυργώματα
[7, 3]	ἐν Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν	ἐπιβαλὼν	ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος ὡνὴρ
[7, 10]	πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς τῆς στρατιῆς	ἀποβαλὼν	ἀπῆλθε. (σὺ δὲ ὦ βασιλεῦ
[7, 195]	μὲν δυώδεκα νέας ἐκ Πάφου,	ἀποβαλὼν	δὲ σφέων τὰς ἕνδεκα τῷ
[7, 144]	ἠρίστευσε, ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων χρημάτων	μεγάλων	ἐν τῷ κοινῷ, τὰ ἐκ
[7, 21]	ὕδωρ οὐκ ἐπέλιπε, πλὴν τῶν	μεγάλων	ποταμῶν; (οἳ μὲν γὰρ νέας
[7, 164]	ἐλάχιστον τούτων ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ	μεγάλων	χρημάτων τῶν οἱ Γέλων ἐπετράπετο,
[7, 173]	συλλεγέντες, καί σφι προσῆν ἡ	Θεσσαλῶν	ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ Λακεδαιμονίων μὲν
[7, 176]	ἐκτέαται. ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν	Θεσσαλῶν	καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο οἱ
[7, 172]	(ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ τούτους τῶν	Θεσσαλῶν	οἱ ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες,
[7, 33]	~μετὰ δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο ὡς	ἐλῶν	ἐς Ἄβυδον. οἳ δὲ ἐν
[7, 37]	στρατὸς ἐκ τῶν Σαρδίων ὁρμᾶτο	ἐλῶν	ἐς Ἄβυδον· (ὁρμημένῳ δέ οἱ
[7, 158]	ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον,	Γέλων	δὲ πολλὸς ἐνέκειτο λέγων τοιάδε.
[7, 163]	τοιαῦτα τῷ Γέλωνι χρηματισάμενοι ἀπέπλεον·	Γέλων	δὲ πρὸς ταῦτα δείσας μὲν
[7, 165]	μέλλων ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων ὁ	Γέλων	ἐβοήθησε ἂν τοῖσι Ἕλλησι, εἰ
[7, 160]	μηδὲ βοήθεε” ~πρὸς ταῦτα ὁ	Γέλων,	ἐπειδὴ ὥρα ἀπεστραμμένους τοὺς λόγους
[7, 164]	γὰρ μεγάλων χρημάτων τῶν οἱ	Γέλων	ἐπετράπετο, παρεὸν κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε,
[7, 154]	δὲ Ἱπποκράτεος τὴν τυραννίδα, ὁ	Γέλων	ἐὼν Τηλίνεω τοῦ ἱροφάντεω ἀπόγονος,
[7, 163]	καὶ ὕδωρ τῶν ἄρχει ὁ	Γέλων,	ἢν δὲ οἱ Ἕλληνες, ὀπίσω
[7, 155]	δούλων, καλεομένων δὲ Κυλλυρίων, ὁ	Γέλων	καταγαγὼν τούτους ἐκ Κασμένης πόλιος
[7, 154]	τούτοισι τοῖσι πολέμοισι ἐὼν ὁ	Γέλων	λαμπρότατος. τῶν δὲ εἶπον πολίων
[7, 161]	ἢ ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους”	~Γέλων	μὲν δὴ ταῦτα προετείνετο, φθάσας
[7, 162]	ἡμῖν ἐστι λέγειν ταῦτα” ~ἀμείβετο	Γέλων	τοῖσιδε. ξεῖνε Ἀθηναῖε, ὑμεῖς οἴκατε
[7, 164]	τὸ οὔνομα. (τοῦτον δὴ ὁ	Γέλων	τὸν Κάδμον καὶ τοιούτῳ τρόπῳ
[7, 157]	τρόπῳ τύραννος ἐγεγόνεε μέγας ὁ	Γέλων·	τότε δ᾽ ὡς οἱ ἄγγελοι
[7, 155]	τοὺς Σικελούς, οὕτω δὴ ὁ	Γέλων	τῷ λόγῳ τιμωρέων τοῖσι Ἱπποκράτεος
[7, 149]	ἔωσι Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι. (τῶν δὲ	ἀγγέλων	τοὺς ἀπὸ τῆς Σπάρτης πρὸς
[7, 203]	οἱ Ἕλληνες ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες δι᾽	ἀγγέλων	ὡς αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι
[7, 19]	προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ τοῖσι εἰρημένοισι,	θέλων	αὐτὸς ἕκαστος τὰ προκείμενα δῶρα
[7, 6]	νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς ἐὼν καὶ	θέλων	αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος ὕπαρχος εἶναι.
[7, 205]	παρεκάλεε ὦν ἐς τὸν πόλεμον,	θέλων	εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι εἴτε καὶ
[7, 191]	ἡμέρῃ, ἢ ἄλλως κως αὐτὸς	ἐθέλων	ἐκόπασε. τῇ δὲ Θέτι ἔθυον
[7, 209]	μιν εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα τούτων,	ἐθέλων	μαθεῖν τὸ ποιεύμενον πρὸς τῶν
[7, 24]	εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε,	ἐθέλων	τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι καὶ μνημόσυνα
[7, 37]	οὐρανοῦ ἕδρην ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽	ἐπινεφέλων	ἐόντων αἰθρίης τε τὰ μάλιστα,
[7, 175]	Ἀρτεμίσιον. ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε	ἀλλήλων	ἐστὶ ὥστε πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ
[7, 223]	ἔτι πλεῦνες κατεπατέοντο ζωοὶ ὑπ᾽	ἀλλήλων·	ἦν δὲ λόγος οὐδεὶς τοῦ
[7, 46]	τάδε. ὦ βασιλεῦ, ὡς πολλὸν	ἀλλήλων	κεχωρισμένα ἐργάσαο νῦν τε καὶ
[7, 87]	ἐγένετο ὀκτὼ μυριάδες, πάρεξ τῶν	καμήλων	καὶ τῶν ἁρμάτων. οἱ μέν
[7, 62]	Πέρσαι ἐσκευάδατο, ἀντὶ δὲ τῶν	πίλων	μιτρηφόροι ἦσαν. Κισσίων δὲ ἦρχε
[7, 235]	τῇ οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα, τὴν	Χίλων	ἀνὴρ παρ᾽ ἡμῖν σοφώτατος γενόμενος
[7, 141]	ἔπος ἐρέω ἀδάμαντι πελάσσας. τῶν	ἄλλων	γὰρ ἁλισκομένων ὅσα Κέκροπος οὖρος
[7, 198]	ἀναφανῆναι. ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽	ἄλλων	εἴκοσι σταδίων ἄλλος ποταμός ἐστι
[7, 101]	πυνθάνομαι σεῦ τε καὶ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἐς λόγους
[7, 154]	τοῦ ἱροφάντεω ἀπόγονος, πολλῶν μετ᾽	ἄλλων	καὶ Αἰνησιδήμου τοῦ Παταίκου ὃς
[7, 187]	αὖ ὑποζυγίων τε καὶ τῶν	ἄλλων	κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν
[7, 203]	αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι τῶν	ἄλλων,	οἱ δὲ λοιποὶ τῶν συμμάχων
[7, 168]	λέγοντες ἤλπιζον πλέον τι τῶν	ἄλλων	οἴσεσθαι· τά περ ἂν καὶ
[7, 99]	ὁ Κανδαύλεω. ~τῶν μέν νυν	ἄλλων	οὐ παραμέμνημαι ταξιάρχων ὡς οὐκ
[7, 10]	γνώμην ἐπέπαυτο· σιωπώντων δὲ τῶν	ἄλλων	Περσέων καὶ οὐ τολμώντων γνώμην
[7, 8]	ὑπέρ τε ἐκείνου καὶ τῶν	ἄλλων	Περσέων οὐ πρότερον παύσομαι πρὶν
[7, 191]	~σιταγωγῶν δὲ ὁλκάδων καὶ τῶν	ἄλλων	πλοίων διαφθειρομένων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός.
[7, 83]	σῖτα δέ σφι, χωρὶς τῶν	ἄλλων	στρατιωτέων, κάμηλοί τε καὶ ὑποζύγια
[7, 129]	ὦν ποταμῶν ἐς αὐτὴν καὶ	ἄλλων	συχνῶν ἐσβαλλόντων, πέντε δὲ τῶν
[7, 125]	ὅ τι κοτὲ ἦν τῶν	ἄλλων	τὸ ἀναγκάζον ἀπεχομένους τοὺς λέοντας
[7, 10]	Μιλήτου τύραννος εἰ ἐπέσπετο τῶν	ἄλλων	τυράννων τῇ γνώμῃ μηδὲ ἠναντιώθη,
[7, 46]	πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε τῶν	ἄλλων,	τῷ οὐ παραστήσεται πολλάκις καὶ
[7, 10]	ὁ ἀδικεόμενος. ὁ μὲν γὰρ	διαβάλλων	ἀδικέει οὐ παρεόντι κατηγορέων, ὁ
[7, 10]	ἀξίων φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ	διαβάλλων	ἐπαείρεις αὐτὸν βασιλέα στρατεύεσθαι· αὐτοῦ
[7, 30]	Λύκος ποταμὸς ἐς χάσμα γῆς	ἐσβάλλων	ἀφανίζεται, ἔπειτα διὰ σταδίων ὡς
[7, 144]	τῷ κοινῷ, τὰ ἐκ τῶν	μετάλλων	σφι προσῆλθε τῶν ἀπὸ Λαυρείου,
[7, 26]	ἐπορεύετο ἐς Σάρδις, ἐκ ἐκ	Κριτάλλων	ὁρμηθεὶς τῶν ἐν Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα
[7, 165]	Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς ὅμως καὶ	μέλλων	ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων ὁ Γέλων
[7, 26]	αὐτῆς τῆς ἀγορῆς τῆς Κελαινέων	ἀνατέλλων	ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ· ἐν
[7, 138]	τὸν ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων τῶν	πολλῶν	ἀντάπτεσθαι τοῦ πολέμου, μηδιζόντων δὲ
[7, 18]	ἐπιστάμενος ὡς κακὸν εἴη τὸ	πολλῶν	ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν τὸν ἐπὶ
[7, 154]	ἐὼν Τηλίνεω τοῦ ἱροφάντεω ἀπόγονος,	πολλῶν	μετ᾽ ἄλλων καὶ Αἰνησιδήμου τοῦ
[7, 106]	Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν	πολλῶν	πειρησαμένων. διὰ τοῦτο δή οἱ
[7, 51]	ἔνδεξαι· ἀναγκαίως γὰρ ἔχει περὶ	πολλῶν	πρηγμάτων πλεῦνα λόγον ἐκτεῖναι. Κῦρος
[7, 218]	γινομένου πολλοῦ, ὡς οἰκὸς ἦν	φύλλων	ὑποκεχυμένων ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά
[7, 20]	ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος.	(στόλων	γὰρ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν πολλῷ
[7, 36]	ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον τῶν	ὅπλων·	(συνθέντες δὲ ἀγκύρας κατῆκαν περιμήκεας,
[7, 36]	εὔρεϊ κόσμῳ ἐτίθεσαν κατύπερθε τῶν	ὅπλων	τοῦ τόνου, θέντες δὲ ἐπεξῆς
[7, 36]	δὲ ἐγεφυρώθη ὁ πόρος, κορμοὺς	ξύλων	καταπρίσαντες καὶ ποιήσαντες ἴσους τῆς
[7, 65]	δὲ εἵματα μὲν ἐνδεδυκότες ἀπὸ	ξύλων	πεποιημένα, τόξα δὲ καλάμινα εἶχον
[7, 63]	Αἰγυπτίῃσι εἶχον, πρὸς δὲ ῥόπαλα	ξύλων	τετυλωμένα σιδήρῳ, καὶ λινέους θώρηκας.
[7, 155]	τοῦ δήμου καὶ τῶν σφετέρων	δούλων,	καλεομένων δὲ Κυλλυρίων, ὁ Γέλων
[7, 60]	ἀτρεκές· οὐ γὰρ λέγεται πρὸς	οὐδαμῶν	ἀνθρώπων· σύμπαντος δὲ τοῦ στρατοῦ
[7, 104]	Λακεδαιμόνιοι κατὰ μὲν ἕνα μαχόμενοι	οὐδαμῶν	εἰσι κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ
[7, 145]	Γέλωνος πρήγματα μεγάλα ἐλέγετο εἶναι,	οὐδαμῶν	Ἑλληνικῶν τῶν οὐ πολλὸν μέζω.
[7, 126]	ἐν τῇ μεταξὺ τούτων τῶν	ποταμῶν	γίνονται. ~ὡς δὲ ἐς τὴν
[7, 127]	βάρβαροι, τῶν δὲ καταλεχθέντων τούτων	ποταμῶν	ἐκ Κρηστωναίων ῥέων Χείδωρος μοῦνος
[7, 43]	ἐπὶ ποταμὸν Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος	ποταμῶν,	ἐπείτε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν
[7, 129]	ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε ὦν	ποταμῶν	ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων συχνῶν
[7, 187]	παρίσταται προδοῦναι τὰ ῥέεθρα τῶν	ποταμῶν	ἔστι ὧν, ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως
[7, 21]	οὐκ ἐπέλιπε, πλὴν τῶν μεγάλων	ποταμῶν;	(οἳ μὲν γὰρ νέας παρείχοντο,
[7, 196]	τῶν μέν νυν ἐν Θεσσαλίῃ	ποταμῶν	Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ ἀπέχρησε τῇ
[7, 196]	πινόμενος· τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ	ποταμῶν	ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν
[7, 103]	σπάνιον· εἰσὶ γὰρ Περσέων τῶν	ἐμῶν	αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι
[7, 11]	ὁ Φρύξ, ἐὼν πατέρων τῶν	ἐμῶν	δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω ὡς καὶ
[7, 158]	ἐπ᾽ ᾧ στρατηγός τε καὶ	ἡγεμὼν	τῶν Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς τὸν
[7, 236]	εὖ γνώμην ἔχω τὰ τῶν	ἀντιπολέμων	μὴ ἐπιλέγεσθαι πρήγματα, τῇ τε
[7, 36]	τοῦ Πόντου τῆς ἑτέρης τῶν	ἀνέμων	εἵνεκεν τῶν ἔσωθεν ἐκπνεόντων, τῆς
[7, 16]	χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα φασὶ	ἀνέμων	ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι τῇ
[7, 168]	ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ δὲ ἐτησιέων	ἀνέμων	ὑπερβαλεῖν Μαλέην οὐκ οἷοί τε
[7, 141]	ὅσα Κέκροπος οὖρος ἐντὸς ἔχει	κευθμών	τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος Τριτογενεῖ
[7, 46]	βίῳ οὐδεὶς οὕτω ἄνθρωπος ἐὼν	εὐδαίμων	πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε τῶν
[7, 23]	τοῖσι ἄλλοισι τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα	λειμών	ἐστι, ἵνα σφι ἀγορή τε
[7, 34]	δὴ ἐζευγμένου τοῦ πόρου ἐπιγενόμενος	χειμὼν	μέγας συνέκοψέ τε ἐκεῖνα πάντα
[7, 192]	δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς ὁ	χειμὼν	ὁ πρῶτος ἐγένετο, ἐσήμαινον πάντα
[7, 188]	τῆς θαλάσσης ζεσάσης ἐπέπεσέ σφι	χειμών	τε μέγας καὶ πολλὸς ἄνεμος
[7, 129]	συχνῶν ἐσβαλλόντων, πέντε δὲ τῶν	δοκίμων	μάλιστα τῶνδε, Πηνειοῦ καὶ Ἀπιδανοῦ
[7, 141]	ὑπὸ τοῦ κακοῦ τοῦ κεχρησμένου,	Τίμων	ὁ Ἀνδροβούλου, τῶν Δελφῶν ἀνὴρ
[7, 186]	πλέουσι τῇ στρατιῇ, τούτους τῶν	μαχίμων	ἀνδρῶν οὐ δοκέω εἶναι ἐλάσσονας
[7, 183]	κατηγήσατο ἐὸν ἐν πόρῳ μάλιστα	Πάμμων	Σκύριος. πανημερὸν δὲ πλέοντες οἱ
[7, 6]	αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε τῶν	χρησμῶν·	εἰ μέν τι ἐνέοι σφάλμα
[7, 6]	Ἀθηναῖον, χρησμολόγον τε καὶ διαθέτην	χρησμῶν	τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν ἔχθρην
[7, 123]	χώρην ἔπλεε ἐς τὸ προειρημένον,	παραλαμβάνων	στρατιὴν καὶ ἐκ τῶν προσεχέων
[7, 70]	προβλήματα δὲ ἀντ᾽ ἀσπίδων ἐποιεῦντο	γεράνων	δοράς. ~Λίβυες δὲ σκευὴν μὲν
[7, 15]	μέντοι οὐ πολλὸν χρόνον μετέγνων,	ἔγνων	δὲ ταῦτα μοι ποιητέα ἐόντα
[7, 15]	(μετὰ μέντοι οὐ πολλὸν χρόνον	μετέγνων,	ἔγνων δὲ ταῦτα μοι ποιητέα
[7, 167]	Ἀμίλκας ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ	μένων	ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ
[7, 139]	τειχέων τῶν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ	ἐληλαμένων	οὐ δύναμαι πυθέσθαι ἥτις ἂν
[7, 106]	οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν πολλῶν	πειρησαμένων.	διὰ τοῦτο δή οἱ τὰ
[7, 142]	ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν	φαμένων	τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος
[7, 83]	δὲ μυρίων τούτων Περσέων τῶν	ἀπολελεγμένων	ἐστρατήγεε μὲν Ὑδάρνης ὁ Ὑδάρνεος,
[7, 12]	εἶναι στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.	δεδογμένων	δέ οἱ αὖτις τούτων κατύπνωσε,
[7, 142]	γνῶμαι καὶ ἄλλαι πολλαὶ γίνονται	διζημένων	τὸ μαντήιον καὶ αἵδε συνεστηκυῖαι
[7, 128]	ἐλᾶν διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε	οἰκημένων	ἔστε Περραιβοὺς παρὰ Γόννον πόλιν·
[7, 69]	καὶ Αἰθιόπων τῶν ὑπὲρ Αἰγύπτου	οἰκημένων	ἦρχε Ἀρσάμης ὁ Δαρείου καὶ
[7, 165]	ὑπὸ τῶν ἐν τῇ Σικελίῃ	οἰκημένων,	ὡς ὅμως καὶ μέλλων ἄρχεσθαι
[7, 8]	ἐς μάχην, τούτων τῶν κατέλεξα	ὑπεξαραιρημένων.	οὕτω οἵ τε ἡμῖν αἴτιοι
[7, 49]	κομίζεαι. (οὔκων δὴ ἐόντων τοι	λιμένων	ὑποδεξίων, μάθε ὅτι αἱ συμφοραὶ
[7, 124]	καὶ τὰς μεταξὺ πόλιας τούτων	περιμένων	Βασιλέα ἐστρατοπεδεύετο, Ξέρξης δὲ καὶ
[7, 1]	Ἀσίη ἐδονέετο ἐπὶ τρία ἔτεα,	καταλεγομένων	τε τῶν ἀρίστων ὡς ἐπὶ
[7, 213]	τῶν Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν Πυλαίην	συλλεγομένων	ἀργύριον ἐπεκηρύχθη. χρόνῳ δὲ ὕστερον,
[7, 145]	χρηστήρια ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι ἐγεγόνεε.	συλλεγομένων	δὲ ἐς τὠυτὸ τῶν περὶ
[7, 233]	δή, τῶν σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων	ἐπειγομένων	ἐπὶ τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων
[7, 155]	δήμου καὶ τῶν σφετέρων δούλων,	καλεομένων	δὲ Κυλλυρίων, ὁ Γέλων καταγαγὼν
[7, 101]	Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἐς λόγους	ἀπικνεομένων,	πόλιος οὔτ᾽ ἐλαχίστης οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης.
[7, 1]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων καὶ	παρασκευαζομένων.	(τετάρτῳ δὲ ἔτεϊ Αἰγύπτιοι ὑπὸ
[7, 134]	ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἦν σφι.	ἀχθομένων	δὲ καὶ συμφορῇ χρεωμένων Λακεδαιμονίων,
[7, 141]	ἀδάμαντι πελάσσας. τῶν ἄλλων γὰρ	ἁλισκομένων	ὅσα Κέκροπος οὖρος ἐντὸς ἔχει
[7, 139]	ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης, κατὰ πόλις	ἁλισκομένων	ὑπὸ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ τοῦ
[7, 10]	Περσέων μενέτω, ἡμέων δὲ ἀμφοτέρων	παραβαλλομένων	τὰ τέκνα, στρατηλάτεε αὐτὸς σὺ
[7, 1]	σῖτον καὶ πλοῖα. τούτων δὲ	περιαγγελλομένων	ἡ Ἀσίη ἐδονέετο ἐπὶ τρία
[7, 136]	Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν ἐν Σπάρτῃ	ἀπολομένων	κηρύκων ποινὴν ἐκείνων τίσοντας” λέγουσι
[7, 134]	Δαρείου κηρύκων τῶν ἐν Σπάρτῃ	ἀπολομένων.	(οὕτω Σπαρτιῆται τούτους ὡς ἀποθανευμένους
[7, 161]	ἐστὶ αὕτη γε, μὴ αὐτῶν	βουλομένων	Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν ὦν ἡγέεσθαι
[7, 155]	Εὐκλείδῃ τε καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ	βουλομένων	τῶν πολιητέων κατηκόων ἔτι εἶναι,
[7, 138]	ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα, οὔτε	βουλομένων	τῶν πολλῶν ἀντάπτεσθαι τοῦ πολέμου,
[7, 8]	ὅκως μὴ λείψομαι τῶν πρότερον	γενομένων	ἐν τιμῇ τῇδε μηδὲ ἐλάσσω
[7, 224]	τῶν ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν ἀξίων	γενομένων	ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ
[7, 226]	~Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων τοιούτων	γενομένων	ὅμως λέγεται ἀνὴρ ἄριστος γενέσθαι
[7, 9]	δέσποτα, οὐ μοῦνον εἶς τῶν	γενομένων	Περσέων ἄριστος ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 144]	ἐς καιρὸν ἠρίστευσε, ὅτε Ἀθηναίοισι	γενομένων	χρημάτων μεγάλων ἐν τῷ κοινῷ,
[7, 2]	προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ	ἐπιγενομένων	Ξέρξης. ἐόντες δὲ μητρὸς οὐ
[7, 187]	ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν	ἑπομένων,	οὐδ᾽ ἂν τούτων ὑπὸ πλήθεος
[7, 10]	τινὰ φημὶ τῶν αὐτοῦ τῇδε	ὑπολειπομένων	Μαρδόνιον, μέγα τι κακὸν ἐξεργασάμενον
[7, 191]	ὁλκάδων καὶ τῶν ἄλλων πλοίων	διαφθειρομένων	οὐκ ἐπῆν ἀριθμός. ὥστε δείσαντες
[7, 9]	Περσέων ἄριστος ἀλλὰ καὶ τῶν	ἐσομένων,	ὃς τά τε ἄλλα λέγων
[7, 208]	στρατὸν τὸν Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα	βουλευομένων	σφέων, ἔπεμπε Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα
[7, 1]	ἀρίστων ὡς ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	στρατευομένων	καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ ἔτεϊ
[7, 87]	ἅτε γὰρ τῶν ἵππων οὔτι	ἀνεχομένων	τὰς καμήλους, ὕστεροι ἐτετάχατο, ἵνα
[7, 120]	κακῶν τὰ ἡμίσεα, τῶν τε	παροιχομένων	ἔχειν σφι μεγάλην χάριν, ὅτι
[7, 197]	ἀπόγονοι, διότι καθαρμὸν τῆς χώρης	ποιευμένων	Ἀχαιῶν ἐκ θεοπροπίου Ἀθάμαντα τὸν
[7, 134]	πολλάκις συλλεγομένης καὶ κήρυγμα τοιόνδε	ποιευμένων,	εἴ τις βούλοιτο Λακεδαιμονίων πρὸ
[7, 23]	τοῦ κάτω τὰ αὐτὰ μέτρα	ποιευμένων,	ἔμελλέ σφι τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ
[7, 119]	χρόνου προειρημένον καὶ περὶ πολλοῦ	ποιευμένων·	(τοῦτο μέν, ὡς ἐπύθοντο τάχιστα
[7, 16]	κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ	ἐπιτελευμένων	φανήτω καὶ ἐμοί. μέχρι δὲ
[7, 9]	νικῶντες ἀπαλλάσσονται· περὶ δὲ τῶν	ἑσσουμένων	οὐδὲ λέγω ἀρχήν· ἐξώλεες γὰρ
[7, 218]	πολλοῦ, ὡς οἰκὸς ἦν φύλλων	ὑποκεχυμένων	ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά τε
[7, 134]	σφι. ἀχθομένων δὲ καὶ συμφορῇ	χρεωμένων	Λακεδαιμονίων, ἁλίης τε πολλάκις συλλεγομένης
[7, 167]	Καρχηδονίων ὅδε λόγος λεγόμενος, οἰκότι	χρεωμένων,	ὡς οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι
[7, 168]	τῇ περ δὴ καὶ ἐχρήσαντο.	αἰτιωμένων	γὰρ τῶν Ἑλλήνων ὅτι οὐκ
[7, 176]	τήν νῦν ἐκτέαται. ἅτε δὴ	πειρωμένων	τῶν Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο
[7, 13]	μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι·	φρενῶν	τε γὰρ ἐς τὰ ἐμεωυτοῦ
[7, 95]	Ἑλλήνων λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ πλὴν	Ἀβυδηνῶν	(Ἀβυδηνοῖσι γὰρ προσετέτακτο ἐκ βασιλέος
[7, 45]	δὲ τὰς ἀκτὰς καὶ τὰ	Ἀβυδηνῶν	πεδία ἐπίπλεα ἀνθρώπων, ἐνθαῦτα ὁ
[7, 198]	ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων ἐξ	Ἐνιήνων	ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ
[7, 72]	καλέονται. (Παφλαγόνων μέν νυν καὶ	Ματιηνῶν	Δῶτος ὁ Μεγασίδρου ἦρχε, Μαριανδυνῶν
[7, 163]	εἴη. ~οἱ μὲν δὴ τῶν	Ἑλλήνων	ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ Γέλωνι χρηματισάμενοι
[7, 103]	τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι	Ἑλλήνων	ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν
[7, 157]	δ᾽ ὡς οἱ ἄγγελοι τῶν	Ἑλλήνων	ἀπίκατο ἐς τὰς Συρηκούσας, ἐλθόντες
[7, 104]	ἑνὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν οἳ	Ἑλλήνων	ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος εἶναι.
[7, 175]	ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν οἱ ἁλόντες	Ἑλλήνων	ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν
[7, 233]	ἐστρατήγεε, τέως μὲν μετὰ τῶν	Ἑλλήνων	ἐόντες ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης ἐχόμενοι
[7, 130]	τοὺς Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι πρῶτοι	Ἑλλήνων	ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς βασιλέι,
[7, 233]	οὕτω δή, τῶν σὺν Λεωνίδῃ	Ἑλλήνων	ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες
[7, 148]	τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται	Ἑλλήνων	ἐπὶ τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν
[7, 169]	παρελάμβανον οἱ ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες	Ἑλλήνων,	ἐποίησαν τοιόνδε· πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους
[7, 103]	καὶ οἳ παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι	Ἑλλήνων	ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον, ὅρα
[7, 158]	στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν τῶν	Ἑλλήνων	ἔσομαι πρὸς τὸν βάρβαρον. ἐπ᾽
[7, 168]	ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς, παραλαμβανόντων τῶν	Ἑλλήνων	ἡμέας ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον,
[7, 201]	οὗτος ὑπὸ μὲν τῶν πλεόνων	Ἑλλήνων	Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων
[7, 63]	θώρηκας. οὗτοι δὲ ὑπὸ μὲν	Ἑλλήνων	καλέονται Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν
[7, 173]	τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύοντο τῶν	Ἑλλήνων	κατὰ μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες, καί
[7, 61]	ἐκαλέοντο δὲ πάλαι ὑπὸ μὲν	Ἑλλήνων	Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι σφέων αὐτῶν
[7, 189]	καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ τὸν	Ἑλλήνων	λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην
[7, 95]	τὸ πάλαι καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς	Ἑλλήνων	λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ πλὴν Ἀβυδηνῶν
[7, 194]	κατεῖδον τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ τῶν	Ἑλλήνων	νέας. ἔδοξάν τε δὴ τὰς
[7, 202]	τῆς ἠπείρου. ~ἦσαν δὲ οἵδε	Ἑλλήνων	οἱ ὑπομένοντες τὸν Πέρσην ἐν
[7, 168]	καὶ ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ τῶν	Ἑλλήνων	ὅτι οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν πληρῶσαι
[7, 107]	Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ	Ἑλλήνων	οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης ἐνόμισε εἶναι
[7, 10]	παῦσαι λέγων λόγους ματαίους περὶ	Ἑλλήνων	οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως ἀκούειν.
[7, 151]	τόνδε τὸν λόγον λέγουσι τινὲς	Ἑλλήνων	πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων.
[7, 9]	ἐς τοῦτο θράσεος ἀνήκει τὰ	Ἑλλήνων	πρήγματα· εἰ δὲ ἄρα ἔγωγε
[7, 37]	τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον εἶναι	Ἑλλήνων	προδέκτορα, σελήνην δὲ σφέων. ταῦτα
[7, 180]	διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν	Ἑλλήνων	πρῶτον καὶ κάλλιστον. τῷ δὲ
[7, 219]	τάχος. ~τοῖσι δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι	Ἑλλήνων	πρῶτον μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης
[7, 214]	χρὴ σταθμώσασθαι, ὅτι οἱ τῶν	Ἑλλήνων	Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ
[7, 158]	ψιλούς· σῖτόν τε ἁπάσῃ τῇ	Ἑλλήνων	στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι
[7, 162]	ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ τῶν	Ἑλλήνων	στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην
[7, 161]	(μάτην γὰρ ἂν ὧδε πάραλον	Ἑλλήνων	στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ
[7, 161]	(ὅσον μέν νυν παντὸς τοῦ	Ἑλλήνων	στρατοῦ ἐδέεο ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν
[7, 205]	ἀπερέουσι ἐκ τοῦ ἐμφανέος τὴν	Ἑλλήνων	συμμαχίην. οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον.
[7, 118]	ἐποιέετο συμφορήν. οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι	Ἑλλήνων	τὴν στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην
[7, 178]	δεξάμενοι τὸ μαντήιον πρῶτα μὲν	Ἑλλήνων	τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν
[7, 144]	πανδημεί, τῷ θεῷ πειθομένους, ἅμα	Ἑλλήνων	τοῖσι βουλομένοισι. ~τὰ μὲν δὴ
[7, 101]	σεῦ τε καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	τῶν ἐμοὶ ἐς λόγους ἀπικνεομένων,
[7, 161]	μοῦνοι δὲ ἐόντες οὐ μετανάσται	Ἑλλήνων·	τῶν καὶ Ὅμηρος ὁ ἐποποιὸς
[7, 145]	τὠυτὸ τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα	Ἑλλήνων	τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ
[7, 213]	καὶ διέφθειρε τοὺς ταύτῃ ὑπομείναντας	Ἑλλήνων.	(ὕστερον δὲ δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε
[7, 106]	πλὴν τοῦ ἐν Δορίσκῳ, ὑπὸ	Ἑλλήνων	ὕστερον ταύτης τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν·
[7, 170]	ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ	Ρηγίνων,	οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου
[7, 145]	συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ὡς	δεινῶν	ἐπιόντων ὁμοίως πᾶσι Ἕλλησι. τὰ
[7, 50]	δὲ πάντα θαρσέοντα ἥμισυ τῶν	δεινῶν	πάσχειν μᾶλλον ἢ πᾶν χρῆμα
[7, 103]	σὺ διαιρέεις, σέ γε τὸν	κείνων	βασιλέα πρέπει πρὸς τὸ διπλήσιον
[7, 103]	νόμους τοὺς ὑμετέρους. (εἰ γὰρ	κείνων	ἕκαστος δέκα ἀνδρῶν τῆς στρατιῆς
[7, 228]	Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς	κείνων	ῥήμασι πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ
[7, 43]	θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος	ἐκείνων	ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι
[7, 48]	ναυτικὸν τὸ ἡμέτερον λείψεσθαι τοῦ	ἐκείνων,	ἢ καὶ συναμφότερα ταῦτα; εἰ
[7, 11]	χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ	ἐκείνων,	οἳ Σάρδις τε ἐνέπρησαν καὶ
[7, 103]	ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων	ἐκείνων	πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν γὰρ
[7, 136]	ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν	ἐκείνων	τίσοντας” λέγουσι δὲ αὐτοῖσι ταῦτα
[7, 223]	(τότε δὲ συμμίσγοντες ἔξω τῶν	στεινῶν	ἔπιπτον πλήθεϊ πολλοὶ τῶν βαρβάρων·
[7, 40]	εἵπετο πεζῇ ἡνίοχος ἐχόμενος τῶν	χαλινῶν·	οὐδεὶς γὰρ δὴ ἐπὶ τοῦτον
[7, 36]	ἐς ἑκατέρην, τέσσερα δὲ τῶν	βυβλίνων.	παχύτης μὲν ἦν ἡ αὐτὴ
[7, 170]	ἔσχοντο τῆς τιμωρίης. ~λέγεται γὰρ	Μίνων	κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς
[7, 171]	Ἕλληνας, τρίτῃ δὲ γενεῇ μετὰ	Μίνων	τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ Τρωικά, ἐν
[7, 165]	μὴ ὑπὸ Θήρωνος τοῦ Αἰνησιδήμου	Ἀκραγαντίνων	μουνάρχου ἐξελασθεὶς ἐξ Ἱμέρης Τήριλλος
[7, 170]	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν τε	Ταραντίνων	καὶ Ρηγίνων, οἳ ὑπὸ Μικύθου
[7, 170]	ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω· αὐτῶν δὲ	Ταραντίνων	οὐκ ἐπῆν ἀριθμός. (ὁ δὲ
[7, 124]	ἐκ τῆς Ἀκάνθου τὴν μεσόγαιαν	τάμνων	τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος ἐς τὴν
[7, 123]	δὲ ναυτικὸς στρατὸς ὁ Ξέρξεω	συντάμνων	ἀπ᾽ Ἀμπέλου ἄκρης ἐπὶ Καναστραίην
[7, 159]	κε μέγ᾽ οἰμώξειε ὁ Πελοπίδης	Ἀγαμέμνων	πυθόμενος Σπαρτιήτας τὴν ἡγεμονίην ἀπαραιρῆσθαι
[7, 187]	καὶ μηδὲν πλέον, ἕνδεκα μυριάδας	μεδίμνων	τελεομένας ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ καὶ
[7, 10]	τύραννος εἰ ἐπέσπετο τῶν ἄλλων	τυράννων	τῇ γνώμῃ μηδὲ ἠναντιώθη, διέργαστο
[7, 72]	οὗτοι ὑπὸ Περσέων Καππαδόκαι καλέονται.	(Παφλαγόνων	μέν νυν καὶ Ματιηνῶν Δῶτος
[7, 197]	πάσῃ παρήγγειλε, τῶν τε Ἀθάμαντος	ἀπογόνων	τὴν οἰκίην ὁμοίως καὶ τὸ
[7, 153]	ἐόντες, Τηλίνεω ἑνός τευ τῶν	προγόνων	κτησαμένου τρόπῳ τοιῷδε. ἐς Μακτώριον
[7, 128]	ἄνω ὁδὸν ἔμελλε ἐλᾶν διὰ	Μακεδόνων	τῶν κατύπερθε οἰκημένων ἔστε Περραιβοὺς
[7, 139]	ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν πρὸς τῶν	πλεόνων	ἀνθρώπων, ὅμως δὲ τῇ γέ
[7, 201]	χῶρος οὗτος ὑπὸ μὲν τῶν	πλεόνων	Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν
[7, 108]	δικαιοτάτῳ τῶν λόγων καί αὕτη	Κικόνων.	~διαβὰς δὲ τοῦ Λίσου ποταμοῦ
[7, 59]	χῶρος οὗτος τὸ παλαιὸν ἦν	Κικόνων.	(ἐς τοῦτον τὸν αἰγιαλὸν κατασχόντες
[7, 18]	καὶ μεγάλα πεσόντα πρήγματα ὑπὸ	ἡσσόνων,	οὐκ ἔων σε τὰ πάντα
[7, 213]	φυγόντι ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν	Ἀμφικτυόνων	ἐς τὴν Πυλαίην συλλεγομένων ἀργύριον
[7, 100]	μετὰ δὲ ἐποίεε ταῦτα, καὶ	διεξελαύνων	ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν
[7, 164]	τῇ ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης οἰχώκεε	ἀπελαύνων,	καὶ δὴ καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο
[7, 9]	(ἐπειρήθην δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη	ἐπελαύνων	ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους ὑπὸ
[7, 72]	Ματιηνῶν Δῶτος ὁ Μεγασίδρου ἦρχε,	Μαριανδυνῶν	δὲ καὶ Λιγύων καὶ Συρίων
[7, 160]	πολλαπλησίης ἡγεμόνα καὶ νεῶν πολλὸν	πλεύνων.	ἀλλ᾽ ἐπείτε ὑμῖν ὁ λόγος
[7, 19]	οὕτω ἐπάγερσιν ποιέεται, χῶρον πάντα	ἐρευνῶν	τῆς ἠπείρου. ~ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου
[7, 187]	ἄλλων κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων καὶ	κυνῶν	Ἰνδικῶν τῶν ἑπομένων, οὐδ᾽ ἂν
[7, 10]	τι κακὸν ἐξεργασάμενον Πέρσας, ὑπὸ	κυνῶν	τε καὶ ὀρνίθων διαφορεύμενον ἤ
[7, 102]	τοὺς λόγους ἀλλὰ περὶ Λακεδαιμονίων	μούνων,	πρῶτα μὲν ὅτι οὐκ ἔστι
[7, 220]	Λεωνίδην, καὶ βουλόμενον κλέος καταθέσθαι	μούνων	Σπαρτιητέων, ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους μᾶλλον
[7, 104]	εἴη ἢ μέγας τις ὁ	ἐποτρύνων	ἀγών, μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα
[7, 215]	ἐστρατήγεε Ὑδάρνης· ὁρμέατο δὲ περὶ	λύχνων	ἁφὰς ἐκ τοῦ στρατοπέδου. τὴν
[7, 129]	ποταμῶν ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων	συχνῶν	ἐσβαλλόντων, πέντε δὲ τῶν δοκίμων
[7, 114]	τούτοισι ἐν Ἐννέα ὁδοῖσι τῇσι	Ἠδωνῶν	ἐπορεύοντο κατὰ τὰς γεφύρας, τὸν
[7, 95]	ἦσαν ὡς Ἕλληνες. οὗτοι δὲ	Ἰώνων	καὶ Δωριέων ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ
[7, 10]	τότε παντοῖοι ἐγένοντο Σκύθαι δεόμενοι	Ἰώνων	λῦσαι τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο
[7, 191]	Θέτι ἔθυον πυθόμενοι παρὰ τῶν	Ἰώνων	τὸν λόγον. ὡς ἐκ τοῦ
[7, 102]	Δωρικοὺς χώρους οἰκημένους, ἔρχομαι δὲ	λέξων	οὐ περὶ πάντων τούσδε τοὺς
[7, 205]	βασιληίην ἐν Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου.	~διξῶν	γάρ οἱ ἐόντων πρεσβυτέρων ἀδελφεῶν,
[7, 50]	μηδαμὰ μηδὲν παθεῖν. (εἰ δὲ	ἐρίξων	πρὸς πᾶν τὸ λεγόμενον μὴ
[7, 155]	Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων τῶν πολιητέων	κατηκόων	ἔτι εἶναι, τῷ ἔργῳ, ὡς
[7, 17]	ἐς τὸ παραυτίκα νῦν καταπροΐξεαι	ἀποτρέπων	τὸ χρεὸν γενέσθαι. Ξέρξην δὲ
[7, 140]	τάδε. (ὦ μέλεοι, τί κάθησθε;	λιπὼν	φεῦγ᾽ ἔσχατα γαίης δώματα καὶ
[7, 128]	σημήιον καὶ τοῖσι ἄλλοισι ἀνάγεσθαι,	καταλιπὼν	αὐτοῦ τὸν πεζὸν στρατόν. ἐπεὶ
[7, 173]	ἐς Θεσσαλίην, τὰς νέας αὐτοῦ	καταλιπών,	καὶ ἀπίκετο ἐς τὰ Τέμπεα
[7, 37]	(ὁρμημένῳ δέ οἱ ὁ ἥλιος	ἐκλιπὼν	τὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕδρην
[7, 41]	δὲ τὴν ἵππον ἐκ τῶν	λοιπῶν	Περσέων ἀπολελεγμένοι μύριοι. οὗτος πεζὸς
[7, 171]	δεύτερον ἐρημωθείσης Κρήτης μετὰ τῶν	ὑπολοίπων	τρίτους αὐτὴν νῦν νέμεσθαι Κρῆτας.
[7, 1]	Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα μὲν ἐπηγγέλλετο	πέμπων	ἀγγέλους κατὰ πόλις ἑτοιμάζειν στρατιήν,
[7, 15]	(εἰ ὦν θεός ἐστι ὁ	ἐπιπέμπων	καί οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ
[7, 221]	σφι ἐκβαίνειν, φανερός ἐστι Λεωνίδης	ἀποπέμπων,	ἵνα μὴ συναπόληταί σφι. ὁ
[7, 70]	~τῶν μὲν δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου	Αἰθιόπων	καὶ Ἀραβίων ἦρχε Ἀρσάμης, οἱ
[7, 69]	ἥμισυ μίλτῳ. (Ἀραβίων δὲ καὶ	Αἰθιόπων	τῶν ὑπὲρ Αἰγύπτου οἰκημένων ἦρχε
[7, 148]	Πέρσῃ μετὰ τὴν ἀπόπεμψιν τῶν	κατασκόπων	δεύτερα ἔπεμπον ἐς Ἄργος ἀγγέλους.
[7, 40]	(ὄπισθε δὲ τούτων τῶν δέκα	ἵππων	ἅρμα Διὸς ἱρὸν ἐπετέτακτο, τὸ
[7, 40]	ὀκτώ, ὄπισθε δὲ αὖ τῶν	ἵππων	εἵπετο πεζῇ ἡνίοχος ἐχόμενος τῶν
[7, 70]	περ Ἰνδοὶ ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ	ἵππων	εἶχον ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι σύν
[7, 40]	ὄπισθε αὐτὸς Ξέρξης ἐπ᾽ ἅρματος	ἵππων	Νησαίων· παραβεβήκεε δέ οἱ ἡνίοχος
[7, 70]	κατέχρα, τὰ δὲ ὦτα τῶν	ἵππων	ὀρθὰ πεπηγότα εἶχον· προβλήματα δὲ
[7, 87]	ἔσχατοι ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ τῶν	ἵππων	οὔτι ἀνεχομένων τὰς καμήλους, ὕστεροι
[7, 86]	πάντες καμήλους ταχυτῆτα οὐ λειπομένας	ἵππων.	~ταῦτα τὰ ἔθνεα μοῦνα ἱππεύει.
[7, 196]	ἐν Θεσσαλίῃ μὲν ἅμιλλαν ποιησάμενος	ἵππων	τῶν τε ἑωυτοῦ ἀποπειρώμενος καὶ
[7, 216]	τε καλεόμενον λίθον καὶ κατὰ	Κερκώπων	ἕδρας, τῇ καὶ τὸ στεινότατον
[7, 5]	λόγος τέ σε ἔχῃ πρὸς	ἀνθρώπων	ἀγαθός, καί τις ὕστερον φυλάσσηται
[7, 9]	μάχην, μάθοιεν ἂν ὡς εἰμὲν	ἀνθρώπων	ἄριστοι τὰ πολέμια. ἔστω δ᾽
[7, 49]	μάθε ὅτι αἱ συμφοραὶ τῶν	ἀνθρώπων	ἄρχουσι καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν
[7, 120]	ἐπιόντα ἢ καταμείναντας κάκιστα πάντων	ἀνθρώπων	διατριβῆναι. ~οἳ μὲν δὴ πιεζόμενοι
[7, 104]	οὐκ ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος	ἀνθρώπων	ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν
[7, 45]	καὶ τὰ Ἀβυδηνῶν πεδία ἐπίπλεα	ἀνθρώπων,	ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης ἑωυτὸν ἐμακάρισε,
[7, 18]	σε μακαριστὸν εἶναι πρὸς πάντων	ἀνθρώπων.	ἐπεὶ δὲ δαιμονίη τις γίνεται
[7, 40]	δὴ ἐπὶ τοῦτον τὸν θρόνον	ἀνθρώπων	ἐπιβαίνει. τούτου δὲ ὄπισθε αὐτὸς
[7, 35]	δὲ κατὰ δίκην ἄρα οὐδεὶς	ἀνθρώπων	θύει ὡς ἐόντι καὶ θολερῷ
[7, 60]	τε ἐς ἕνα χῶρον μυριάδα	ἀνθρώπων,	καὶ συννάξαντες ταύτην ὡς μάλιστα
[7, 16]	τά σε καὶ ἀμφότερα περιήκοντα	ἀνθρώπων	κακῶν ὁμιλίαι σφάλλουσι, κατά περ
[7, 136]	μὲν γὰρ συγχέαι τὰ πάντων	ἀνθρώπων	νόμιμα ἀποκτείναντας κήρυκας, αὐτὸς δὲ
[7, 53]	ἡμῖν ἄλλος στρατὸς ἀντιστῇ κοτε	ἀνθρώπων.	νῦν δὲ διαβαίνωμεν ἐπευξάμενοι τοῖσι
[7, 39]	ὡς ἐν τοῖσι ὠσὶ τῶν	ἀνθρώπων	οἰκέει ὁ θυμός, ὃς χρηστὰ
[7, 139]	ἐπίφθονον μὲν πρὸς τῶν πλεόνων	ἀνθρώπων,	ὅμως δὲ τῇ γέ μοι
[7, 70]	Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα ἔχουσι πάντων	ἀνθρώπων.	(οὗτοι δὲ οἱ ἐκ τῆς
[7, 238]	μάλιστα νομίζουσι τῶν ἐγὼ οἶδα	ἀνθρώπων	Πέρσαι ἄνδρας ἀγαθοὺς τὰ πολέμια.
[7, 27]	ὃς καὶ νῦν ἐστι πρῶτος	ἀνθρώπων	πλούτῳ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν μετὰ
[7, 60]	οὐ γὰρ λέγεται πρὸς οὐδαμῶν	ἀνθρώπων·	σύμπαντος δὲ τοῦ στρατοῦ τοῦ
[7, 22]	ἐς θάλασσαν κατῆκον, οἰκημένον ὑπὸ	ἀνθρώπων.	τῇ δὲ τελευτᾷ ἐς τὴν
[7, 209]	καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο ἔθνος	ἀνθρώπων	τὸ σὲ βασιλεῦ ὑπομενέει χεῖρας
[7, 2]	ὅτι νομιζόμενον εἴη πρὸς πάντων	ἀνθρώπων	τὸν πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν ἔχειν,
[7, 135]	Πέρσης, στρατηγὸς δὲ τῶν παραθαλασσίων	ἀνθρώπων	τῶν ἐν τῇ Ἀσίῃ· ὅς
[7, 111]	εἵποντο. ~σάτραι δὲ οὐδενός κω	ἀνθρώπων	ὑπήκοοι ἐγένοντο, ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν,
[7, 8]	ἀνδρῶν οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος οὐδὲν	ἀνθρώπων	ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν οἷόν τε
[7, 117]	τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά τε μέγιστον	ἀνθρώπων,	ὥστε Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην
[7, 149]	ἀλλ᾽ ἑλέσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν	βαρβάρων	ἄρχεσθαι ἤ τι ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι,
[7, 63]	καλέονται Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν	βαρβάρων	Ἀσσύριοι ἐκλήθησαν. τούτων δὲ μεταξὺ
[7, 179]	δὲ οὗτοι τὰς νέας τῶν	βαρβάρων	ἐς φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν μὲν
[7, 220]	Λακεδαίμονα ἀνάστατον γενέσθαι ὑπὸ τῶν	βαρβάρων	ἢ τὴν βασιλέα σφέων ἀπολέσθαι.
[7, 233]	προέτεινον καὶ ἤισαν ἆσσον τῶν	βαρβάρων,	λέγοντες τὸν ἀληθέστατον τῶν λόγων,
[7, 223]	στεινῶν ἔπιπτον πλήθεϊ πολλοὶ τῶν	βαρβάρων·	ὄπισθε γὰρ οἱ ἡγεμόνες τῶν
[7, 196]	μὲν δὴ ναυτικὸς ὁ τῶν	βαρβάρων	στρατός, πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα νεῶν
[7, 154]	πρὸς Συρηκοσίους τε καὶ τῶν	βαρβάρων	συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο ἐν τούτοισι
[7, 189]	τιμωρῆσαι σφίσι καὶ διαφθεῖραι τῶν	βαρβάρων	τὰς νέας, ὡς καὶ πρότερον
[7, 183]	(τῶν δὲ δέκα νεῶν τῶν	βαρβάρων	τρεῖς ἐπήλασαν περὶ τὸ ἕρμα
[7, 98]	καὶ Τιμῶναξ ὁ Τιμαγόρεω, καὶ	Καρῶν	Ἱστιαῖός τε ὁ Τύμνεω καὶ
[7, 79]	βραχέας, πρὸς δὲ μαχαίρας εἶχον.	Μαρῶν	δὲ καὶ Κόλχων ἦρχε Φαρανδάτης
[7, 227]	δύο ἀδελφεοί, Ἀλφεός τε καὶ	Μάρων	Ὀρσιφάντου παῖδες. Θεσπιέων δὲ εὐδοκίμεε
[7, 75]	τε καὶ τὰς κνήμας πέδιλα	νεβρῶν,	πρὸς δὲ ἀκόντιά τε καὶ
[7, 185]	τῆς Ἀσίης, γίνονται αἱ πᾶσαι	ἀνδρῶν	αἱ μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι καὶ
[7, 104]	ἕνα μαχόμενοι οὐδαμῶν εἰσι κακίονες	ἀνδρῶν,	ἁλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων.
[7, 224]	ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων, τῶν ἐγὼ ὡς	ἀνδρῶν	ἀξίων γενομένων ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα,
[7, 104]	κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ ἄριστοι	ἀνδρῶν	ἁπάντων. ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ
[7, 103]	μοι· σὺ φῂς τούτων τῶν	ἀνδρῶν	βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι· σὺ ὦν
[7, 187]	ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ οὐ λογίζομαι.	ἀνδρῶν	δὲ ἐουσέων τοσουτέων μυριάδων, κάλλεός
[7, 137]	ἐκ Τίρυνθος ὁλκάδι καταπλώσας πλήρεϊ	ἀνδρῶν,	δῆλον ὦν μοι ὅτι θεῖον
[7, 153]	κατήγαγε ἐς Γέλην, ἔχων οὐδεμίαν	ἀνδρῶν	δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ τούτων τῶν
[7, 238]	βασιλεὺς Ξέρξης πάντων δὴ μάλιστα	ἀνδρῶν	ἐθυμώθη ζῶντι Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ
[7, 186]	ἑκατοντάδας δύο καὶ δεκάδας δύο	ἀνδρῶν	ἤγαγε Ξέρξης ὁ Δαρείου μέχρι
[7, 85]	ἡ δὲ μάχη τούτων τῶν	ἀνδρῶν	ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι τοῖσι πολεμίοισι,
[7, 233]	χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσαν Πλαταιέες στρατηγήσαντα	ἀνδρῶν	Θηβαίων τετρακοσίων καὶ σχόντα τὸ
[7, 135]	τε ἡ τόλμα τούτων τῶν	ἀνδρῶν	θώματος ἀξίη καὶ τάδε πρὸς
[7, 48]	πρὸς ταῦτα ἀμείβετο τοῖσιδε. δαιμόνιε	ἀνδρῶν,	κοῖα ταῦτα λέγεις εἶναι δύο
[7, 104]	πάντων ἥδιστα ἑνὶ τούτων τῶν	ἀνδρῶν	οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ τριῶν
[7, 234]	ἐν τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις	ἀνδρῶν	ὀκτακισχιλίων μάλιστα, καὶ οὗτοι πάντες
[7, 186]	τῇ στρατιῇ, τούτους τῶν μαχίμων	ἀνδρῶν	οὐ δοκέω εἶναι ἐλάσσονας ἀλλὰ
[7, 182]	ἐκράτησαν οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ	ἀνδρῶν	οὔ· ὡς γὰρ δὴ τάχιστα
[7, 8]	ὧδε ἔχειν, οὔτε τινὰ πόλιν	ἀνδρῶν	οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος οὐδὲν ἀνθρώπων
[7, 27]	τοὺς παρεόντας τίς τε ἐὼν	ἀνδρῶν	Πύθιος καὶ κόσα χρήματα ἐκτημένος
[7, 235]	προειδώς, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως φοβεόμενος	ἀνδρῶν	στόλον. (ἐκ ταύτης τῆς νήσου
[7, 103]	(εἰ γὰρ κείνων ἕκαστος δέκα	ἀνδρῶν	τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς ἀντάξιος
[7, 208]	μὲν δὴ ὥρα γυμναζομένους τῶν	ἀνδρῶν,	τοὺς δὲ τὰς κόμας κτενιζομένους.
[7, 209]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, περὶ τῶν	ἀνδρῶν	τούτων, ἀκούσας δὲ γέλωτά με
[7, 234]	Δημάρητε, τέῳ τρόπῳ ἀπονητότατα τῶν	ἀνδρῶν	τούτων ἐπικρατήσομεν; ἴθι ἐξηγέο· σὺ
[7, 137]	συμπεσεῖν ἐς τοὺς παῖδας τῶν	ἀνδρῶν	τούτων τῶν ἀναβάντων πρὸς βασιλέα
[7, 114]	αὐτῷ παῖδάς τε καὶ παρθένους	ἀνδρῶν	τῶν ἐπιχωρίων ζώοντας κατώρυσσον. (Περσικὸν
[7, 114]	ἑπτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων	ἀνδρῶν	ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ γῆν
[7, 112]	δεύτερα τούτων παραμείβετο τείχεα τὰ	Πιέρων,	τῶν ἐνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα
[7, 202]	Τεγεητέων καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες	ἑκατέρων,	ἐξ Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης
[7, 11]	καὶ Πέλοψ ὁ Φρύξ, ἐὼν	πατέρων	τῶν ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω
[7, 155]	τε τοῦ δήμου καὶ τῶν	σφετέρων	δούλων, καλεομένων δὲ Κυλλυρίων, ὁ
[7, 149]	ἡγεμονίης, μετὰ δὲ δύο τῶν	σφετέρων	ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον εἶναι κωλύειν
[7, 36]	διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν	πεντηκοντέρων	καὶ τριηρέων, ἵνα καὶ ἐς
[7, 184]	προτέρῳ ἀριθμῷ τοὺς ἐκ τῶν	πεντηκοντέρων,	ποιήσας, ὅ τι πλέον ἦν
[7, 2]	ἕτεροι τέσσερες. τῶν μὲν δὴ	προτέρων	ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ ἐπιγενομένων
[7, 142]	~ταῦτα σφι ἠπιώτερα γὰρ τῶν	προτέρων	καὶ ἦν καὶ ἐδόκεε εἶναι,
[7, 97]	ἐστρατήγεε Ἀχαιμένης Ξέρξεω ἐὼν ἀπ᾽	ἀμφοτέρων	ἀδελφεός, τῆς δὲ ἄλλης στρατιῆς
[7, 161]	τοι ἔμελλε ἔσεσθαι καὶ ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ἀπολογεύμενος· ἐπείτε δὲ ἁπάσης ἀπελαυνόμενος
[7, 57]	ἦν τὰ τοῦ ἔρσενος. τῶν	ἀμφοτέρων	λόγον οὐδένα ποιησάμενος τὸ πρόσω
[7, 10]	τοῖσι Περσέων μενέτω, ἡμέων δὲ	ἀμφοτέρων	παραβαλλομένων τὰ τέκνα, στρατηλάτεε αὐτὸς
[7, 229]	Σπάρτην ἢ καὶ ὁμοῦ σφεων	ἀμφοτέρων	τὴν κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί,
[7, 73]	ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων	συναμφοτέρων	ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου ἔχων θυγατέρα.
[7, 205]	ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ οἱ ἐόντων	πρεσβυτέρων	ἀδελφεῶν, Κλεομένεός τε καὶ Δωριέος,
[7, 142]	καὶ αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν	πρεσβυτέρων	ἔλεγον μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι τὸν
[7, 8]	ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι τῶν	πρεσβυτέρων,	οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν, ἐπείτε παρελάβομεν
[7, 6]	ἀξίη ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα ἔλεγε οἷα	νεωτέρων	ἔργων ἐπιθυμητὴς ἐὼν καὶ θέλων
[7, 9]	τίς ὦ βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι πόλεμον	προφέρων,	ἄγοντι καὶ πλῆθος τὸ ἐκ
[7, 165]	τοῦτον Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ	Ἰβήρων	καὶ Λιγύων καὶ Ἐλισύκων καὶ
[7, 126]	λέουσι ἐστὶ ὅ τε δι᾽	Ἀβδήρων	ῥέων ποταμὸς Νέστος καὶ ὁ
[7, 222]	κατεῖχε γὰρ σφέας Λεωνίδης ἐν	ὁμήρων	λόγῳ ποιεύμενος· Θεσπιέες δὲ ἑκόντες
[7, 29]	τὰς τετρακοσίας μυριάδας τοι τῶν	στατήρων	ἀποπλήσω παρ᾽ ἐμεωυτοῦ δοὺς τὰς
[7, 28]	ταλάντων, χρυσίου δὲ τετρακοσίας μυριάδας	στατήρων	Δαρεικῶν ἐπιδεούσας ἑπτὰ χιλιάδων. (καὶ
[7, 41]	ἐπὶ τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν	σαυρωτήρων	ῥοιὰς εἶχον χρυσέας καὶ πέριξ
[7, 23]	χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ	βάθρων,	οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι ἑτέροισι,
[7, 130]	παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν ῥέει	ῥεέθρων,	ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω τῶν
[7, 51]	τούτων οἷοί τε εἰμὲν τῶν	ἐχθρῶν	κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ γὰρ σφέας,
[7, 221]	Μελάμποδος, τοῦτον εἴπαντα ἐκ τῶν	ἱρῶν	τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν, φανερός
[7, 193]	ὑπὸ Ἰήσονος τε καὶ τῶν	συνεταίρων	ἐκ τῆς Ἀργοῦς ἐπ᾽ ὕδωρ
[7, 239]	εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε εἴτε καὶ	καταχαίρων.	ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν
[7, 219]	οἱ ἡμεροσκόποι καταδραμόντες ἀπὸ τῶν	ἄκρων	ἤδη διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο
[7, 192]	Ἕλλησι οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν	ἄκρων	τῶν Εὐβοϊκῶν καταδραμόντες δευτέρῃ ἡμέρῃ
[7, 238]	εἴπας Ξέρξης διεξήιε διὰ τῶν	νεκρῶν,	καὶ Λεωνίδεω, ἀκηκοὼς ὅτι βασιλεύς
[7, 207]	φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ	Λοκρῶν	περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ ταύτῃ, αὐτοῦ
[7, 75]	δὲ φασὶ ἐξ ἠθέων ὑπὸ	Τευκρῶν	τε καὶ Μυσῶν. Θρηίκων δὲ
[7, 20]	μήτε τὸν Μυσῶν τε καὶ	Τευκρῶν	τὸν πρὸ τῶν Τρωικῶν γενόμενον,
[7, 16]	τῷ ὕπνῳ, ὥστε δόξει ἐμὲ	ὁρῶν	σὲ εἶναι, τῇ σῇ ἐσθῆτι
[7, 47]	πολλὰ ἐπιλεγόμενος καὶ δὴ καὶ	ὁρῶν	τοι δύο τὰ μέγιστα πάντων
[7, 213]	καί οἱ φυγόντι ὑπὸ τῶν	Πυλαγόρων	τῶν Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν Πυλαίην
[7, 44]	πρότερον βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς ἵζετο,	κατορῶν	ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ
[7, 153]	λέγεται πρὸς τῆς Σικελίης τῶν	οἰκητόρων	τὰ ὑπεναντία τούτων πεφυκέναι θηλυδρίης
[7, 187]	καὶ τῶν ἄλλων κτηνέων τῶν	ἀχθοφόρων	καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν ἑπομένων,
[7, 103]	εἰσὶ γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν	αἰχμοφόρων	οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ
[7, 146]	τὴν γνώμην πέμπει τῶν τινας	δορυφόρων,	ἐντειλάμενος, ἢν καταλάβωσι τοὺς κατασκόπους
[7, 136]	ὄψιν ἦλθον, πρῶτα μὲν τῶν	δορυφόρων	κελευόντων καὶ ἀνάγκην σφι προσφερόντων
[7, 220]	Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ τὸν	ταύρων	σχήσει μένος οὐδὲ λεόντων ἀντιβίην·
[7, 194]	πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν βασιλήιον·	εὑρὼν	δὲ τοῦτο ὁ Δαρεῖος, καὶ
[7, 187]	(εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος, εἰ χοίνικα	πυρῶν	ἕκαστος τῆς ἡμέρης ἐλάμβανε καὶ
[7, 209]	με ἔθευ λέγοντα τῇ περ	ὥρων	ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ
[7, 212]	οἱ Πέρσαι ἢ τῇ προτεραίῃ	ἐνώρων,	ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος ὅ
[7, 198]	Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ τούτων τῶν	χώρων	ἤιε ἐς τὴν Μηλίδα παρὰ
[7, 18]	ὅκως τοῦ θεοῦ παραδιδόντος τῶν	σῶν	ἐνδεήσει μηδέν” (τούτων δὲ λεχθέντων,
[7, 88]	στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο τὸν Φαρνούχεα,	πεσὼν	δὲ αἷμά τε ἤμεε καὶ
[7, 181]	ὃ κατεκρεουργήθη ἅπας. (ὡς δὲ	πεσὼν	οὐκ ἀπέθανε ἀλλ᾽ ἦν ἔμπνοος,
[7, 170]	Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ	ἐκπεσὼν	ἐκ Ρηγίου καὶ Τεγέην τὴν
[7, 80]	ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς θαλάσσης ἑπόμενα,	νήσων	δὲ ἐν τῇσι τοὺς ἀνασπάστους
[7, 185]	Ἕλληνες καὶ οἱ ἐκ τῶν	νήσων	τῶν ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο
[7, 183]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται παρὰ	πυρσῶν	ἐκ Σκιάθου· πυθόμενοι δὲ καὶ
[7, 1]	πόλις ἑτοιμάζειν στρατιήν, πολλῷ πλέω	ἐπιτάσσων	ἑκάστοισι ἢ πρότερον παρέχειν, καὶ
[7, 172]	προσφέρειν· οὐδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης ἀνάγκη	κρέσσων	ἔφυ. ἡμεῖς δὲ πειρησόμεθα αὐτοί
[7, 58]	παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ ἔμπαλιν	πρήσσων	τοῦ πεζοῦ. (ὃ μὲν γὰρ
[7, 74]	καλέονται Ὀλυμπιηνοί. Λυδῶν δὲ καὶ	Μυσῶν	ἦρχε Ἀρταφρένης ὁ Ἀρταφρένεος ὃς
[7, 75]	ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε καὶ	Μυσῶν.	Θρηίκων δὲ τῶν ἐν τῇ
[7, 20]	Ἀτρειδέων ἐς Ἴλιον, μήτε τὸν	Μυσῶν	τε καὶ Τευκρῶν τὸν πρὸ
[7, 141]	ἐπικίδνατε θυμόν. ~ταῦτα ἀκούσαντες οἱ	τῶν	Ἀθηναίων θεοπρόποι συμφορῇ τῇ μεγίστῃ
[7, 142]	ἡ γὰρ ἀκρόπολις τὸ πάλαι	τῶν	Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν
[7, 219]	δὲ οἱ ἡμεροσκόποι καταδραμόντες ἀπὸ	τῶν	ἄκρων ἤδη διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα
[7, 192]	δὲ Ἕλλησι οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ	τῶν	ἄκρων τῶν Εὐβοϊκῶν καταδραμόντες δευτέρῃ
[7, 6]	μὲν ἀπὸ τῆς Θεσσαλίης παρὰ	τῶν	Ἀλευαδέων ἀπιγμένοι ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα
[7, 191]	ἡ Σηπιὰς ἐκείνης τε καὶ	τῶν	ἀλλέων Νηρηίδων. ~ὃ μὲν δὴ
[7, 141]	αὖτις ἔπος ἐρέω ἀδάμαντι πελάσσας.	τῶν	ἄλλων γὰρ ἁλισκομένων ὅσα Κέκροπος
[7, 101]	ἐγὼ πυνθάνομαι σεῦ τε καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἐς
[7, 187]	οὐδ᾽ αὖ ὑποζυγίων τε καὶ	τῶν	ἄλλων κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων καὶ
[7, 203]	ὡς αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι	τῶν	ἄλλων, οἱ δὲ λοιποὶ τῶν
[7, 168]	τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον πλέον τι	τῶν	ἄλλων οἴσεσθαι· τά περ ἂν
[7, 10]	Ξέρξεω γνώμην ἐπέπαυτο· σιωπώντων δὲ	τῶν	ἄλλων Περσέων καὶ οὐ τολμώντων
[7, 8]	δὲ ὑπέρ τε ἐκείνου καὶ	τῶν	ἄλλων Περσέων οὐ πρότερον παύσομαι
[7, 191]	παιδοφόνος. ~σιταγωγῶν δὲ ὁλκάδων καὶ	τῶν	ἄλλων πλοίων διαφθειρομένων οὐκ ἐπῆν
[7, 83]	ἐσκευασμένην· σῖτα δέ σφι, χωρὶς	τῶν	ἄλλων στρατιωτέων, κάμηλοί τε καὶ
[7, 125]	αἴτιον, ὅ τι κοτὲ ἦν	τῶν	ἄλλων τὸ ἀναγκάζον ἀπεχομένους τοὺς
[7, 10]	ὁ Μιλήτου τύραννος εἰ ἐπέσπετο	τῶν	ἄλλων τυράννων τῇ γνώμῃ μηδὲ
[7, 46]	εὐδαίμων πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε	τῶν	ἄλλων, τῷ οὐ παραστήσεται πολλάκις
[7, 194]	Δαρεῖος εὗρέ οἱ πλέω ἀγαθὰ	τῶν	ἁμαρτημάτων πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν
[7, 213]	οἱ φυγόντι ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων	τῶν	Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν Πυλαίην συλλεγομένων
[7, 57]	δὲ ἦν τὰ τοῦ ἔρσενος.	τῶν	ἀμφοτέρων λόγον οὐδένα ποιησάμενος τὸ
[7, 50]	φορβὴν φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ,	τῶν	ἄν κου ἐπιβέωμεν γῆν καὶ
[7, 137]	τοὺς παῖδας τῶν ἀνδρῶν τούτων	τῶν	ἀναβάντων πρὸς βασιλέα διὰ τὴν
[7, 103]	εἰπέ μοι· σὺ φῂς τούτων	τῶν	ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι· σὺ
[7, 85]	πόλεμον. ἡ δὲ μάχη τούτων	τῶν	ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι τοῖσι
[7, 135]	~αὕτη τε ἡ τόλμα τούτων	τῶν	ἀνδρῶν θώματος ἀξίη καὶ τάδε
[7, 104]	ἂν πάντων ἥδιστα ἑνὶ τούτων	τῶν	ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ
[7, 208]	(τοὺς μὲν δὴ ὥρα γυμναζομένους	τῶν	ἀνδρῶν, τοὺς δὲ τὰς κόμας
[7, 209]	ὁρμῶμεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, περὶ	τῶν	ἀνδρῶν τούτων, ἀκούσας δὲ γέλωτά
[7, 234]	Ξέρξης Δημάρητε, τέῳ τρόπῳ ἀπονητότατα	τῶν	ἀνδρῶν τούτων ἐπικρατήσομεν; ἴθι ἐξηγέο·
[7, 137]	δὲ συμπεσεῖν ἐς τοὺς παῖδας	τῶν	ἀνδρῶν τούτων τῶν ἀναβάντων πρὸς
[7, 36]	πρὸς τοῦ Πόντου τῆς ἑτέρης	τῶν	ἀνέμων εἵνεκεν τῶν ἔσωθεν ἐκπνεόντων,
[7, 49]	ὑποδεξίων, μάθε ὅτι αἱ συμφοραὶ	τῶν	ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι
[7, 39]	ἐξεπίστασο, ὡς ἐν τοῖσι ὠσὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἰκέει ὁ θυμός, ὃς
[7, 236]	τιθέμενον εὖ γνώμην ἔχω τὰ	τῶν	ἀντιπολέμων μὴ ἐπιλέγεσθαι πρήγματα, τῇ
[7, 52]	~ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης Ἀρτάβανε,	τῶν	ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην
[7, 144]	ἐκ τῶν μετάλλων σφι προσῆλθε	τῶν	ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον λάξεσθαι ὀρχηδὸν
[7, 167]	ἐποίησαν ἐν πάσῃσι τῇσι πόλισι	τῶν	ἀποικίδων, ἐν αὐτῇ τε μέγιστον
[7, 83]	τῶν δὲ μυρίων τούτων Περσέων	τῶν	ἀπολελεγμένων ἐστρατήγεε μὲν Ὑδάρνης ὁ
[7, 8]	τὰς Ἀθήνας, σύλλογον ἐπίκητον Περσέων	τῶν	ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα γνώμας τε
[7, 1]	ἐπὶ τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε	τῶν	ἀρίστων ὡς ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 87]	μυριάδες, πάρεξ τῶν καμήλων καὶ	τῶν	ἁρμάτων. οἱ μέν νυν ἄλλοι
[7, 163]	καὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ	τῶν	ἄρχει ὁ Γέλων, ἢν δὲ
[7, 118]	δειπνίσασι Ἀντίπατρος ὁ Ὀργέος ἀραιρημένος,	τῶν	ἀστῶν ἀνὴρ δόκιμος ὅμοια τῷ
[7, 170]	ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου ἀναγκαζόμενοι	τῶν	ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι
[7, 156]	κατέσκαψε, τοῦτο δὲ Γελῴων ὑπερημίσεας	τῶν	ἀστῶν τὠυτὸ τοῖσι Καμαριναίοισι ἐποίησε·
[7, 10]	τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ	τῶν	αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον, μέγα
[7, 187]	τε καὶ τῶν ἄλλων κτηνέων	τῶν	ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν
[7, 149]	πλεονεξίην, ἀλλ᾽ ἑλέσθαι μᾶλλον ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων ἄρχεσθαι ἤ τι ὑπεῖξαι
[7, 63]	Ἑλλήνων καλέονται Σύριοι, ὑπὸ δὲ	τῶν	βαρβάρων Ἀσσύριοι ἐκλήθησαν. τούτων δὲ
[7, 179]	προϊδόντες δὲ οὗτοι τὰς νέας	τῶν	βαρβάρων ἐς φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν
[7, 220]	ἢ Λακεδαίμονα ἀνάστατον γενέσθαι ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων ἢ τὴν βασιλέα σφέων
[7, 233]	τε προέτεινον καὶ ἤισαν ἆσσον	τῶν	βαρβάρων, λέγοντες τὸν ἀληθέστατον τῶν
[7, 223]	τῶν στεινῶν ἔπιπτον πλήθεϊ πολλοὶ	τῶν	βαρβάρων· ὄπισθε γὰρ οἱ ἡγεμόνες
[7, 196]	~ὁ μὲν δὴ ναυτικὸς ὁ	τῶν	βαρβάρων στρατός, πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα
[7, 154]	καὶ πρὸς Συρηκοσίους τε καὶ	τῶν	βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο ἐν
[7, 189]	Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι καὶ διαφθεῖραι	τῶν	βαρβάρων τὰς νέας, ὡς καὶ
[7, 183]	Εὐβοίης. (τῶν δὲ δέκα νεῶν	τῶν	βαρβάρων τρεῖς ἐπήλασαν περὶ τὸ
[7, 145]	κατασκόπους πέμπειν ἐς τὴν Ἀσίην	τῶν	βασιλέος πρηγμάτων, ἐς Ἄρος τε
[7, 194]	αἰτίῃ τοιῇδε λαβὼν ἀνεσταύρωσε ἐόντα	τῶν	βασιληίων δικαστέων. ὁ Σανδώκης ἐπὶ
[7, 234]	γὰρ ἔχεις αὐτῶν τὰς διεξόδους	τῶν	βουλευμάτων οἷα βασιλεὺς γενόμενος” ~ὃ
[7, 36]	δασάμενοι ἐς ἑκατέρην, τέσσερα δὲ	τῶν	βυβλίνων. παχύτης μὲν ἦν ἡ
[7, 155]	τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ	τῶν	Γελῴων, ἦρχε αὐτὸς ἀποστερήσας τοὺς
[7, 235]	ἐπὶ σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας	τῶν	γενομενέων προσδέκεο ἔσεσθαί τοι. ἐκεῖνο
[7, 9]	ὦ δέσποτα, οὐ μοῦνον εἶς	τῶν	γενομένων Περσέων ἄριστος ἀλλὰ καὶ
[7, 54]	ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε παντοῖα ἐπὶ	τῶν	γεφυρέων καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι στορνύντες
[7, 37]	ἵπποι. ~ὡς δὲ τά τε	τῶν	γεφυρέων κατεσκεύαστο καὶ τὰ περὶ
[7, 95]	κατὰ χώρην μένουσι φύλακας εἶναι	τῶν	γεφυρέων) οἱ δὲ λοιποὶ οἱ
[7, 55]	διέβαινον κατὰ μὲν τὴν ἑτέρην	τῶν	γεφυρέων τὴν πρὸς τοῦ Πόντου
[7, 10]	πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ φυλακὴ	τῶν	γεφυρέων τοῦ Ἴστρου. (καὶ τότε
[7, 69]	Κύρου θυγατρός, τὴν μάλιστα στέρξας	τῶν	γυναικῶν Δαρεῖος εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον
[7, 134]	ἐθελονταὶ ὑπέδυσαν ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ	τῶν	Δαρείου κηρύκων τῶν ἐν Σπάρτῃ
[7, 3]	ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος ὡνὴρ πυθόμενος	τῶν	Δαρείου παίδων τὴν διαφορήν, ἐλθών,
[7, 149]	τὸ λοιπὸν ἔωσι Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι.	(τῶν	δὲ ἀγγέλων τοὺς ἀπὸ τῆς
[7, 182]	μὲν σκάφεος ἐκράτησαν οἱ βάρβαροι,	τῶν	δὲ ἀνδρῶν οὔ· ὡς γὰρ
[7, 183]	περὶ τὰ ὑψηλὰ τῆς Εὐβοίης.	(τῶν	δὲ δέκα νεῶν τῶν βαρβάρων
[7, 132]	φέροντες γῆν τε καὶ ὕδωρ.	~τῶν	δὲ δόντων ταῦτα ἐγένοντο οἵδε,
[7, 154]	πολέμοισι ἐὼν ὁ Γέλων λαμπρότατος.	τῶν	δὲ εἶπον πολίων τουτέων πλὴν
[7, 196]	τῇ στρατιῇ τὸ ῥέεθρον πινόμενος·	τῶν	δὲ ἐν Ἀχαιίῃ ποταμῶν ῥεόντων
[7, 107]	τοῦ βασιλεύοντος αἰεὶ ἐν Πέρσῃσι.	~τῶν	δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ Ἑλλήνων οὐδένα
[7, 2]	μὲν δὴ προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης,	τῶν	δὲ ἐπιγενομένων Ξέρξης. ἐόντες δὲ
[7, 98]	ἐς τὸν ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια.	~τῶν	δὲ ἐπιπλεόντων μετά γε τοὺς
[7, 176]	Ἀνθήλης πόλιος ἄλλη ἁμαξιτὸς μούνη.	(τῶν	δὲ Θερμοπυλέων τὸ μὲν πρὸς
[7, 184]	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες ἐγένοντο,	τῶν	δὲ ἱππέων ὀκτὼ μυριάδες. προσθήσω
[7, 127]	τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ βάρβαροι,	τῶν	δὲ καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν ἐκ
[7, 99]	συμμάχων γνώμας ἀρίστας βασιλέι ἀπεδέξατο.	τῶν	δὲ κατέλεξα πολίων ἡγεμονεύειν αὐτήν,
[7, 83]	σύμπαντος πεζοῦ χωρὶς τῶν μυρίων·	τῶν	δὲ μυρίων τούτων Περσέων τῶν
[7, 89]	μὲν οὕτω παρελύθη τῆς ἡγεμονίης.	~τῶν	δὲ τριηρέων ἀριθμὸς μὲν ἐγένετο
[7, 50]	κρέσσον δὲ πάντα θαρσέοντα ἥμισυ	τῶν	δεινῶν πάσχειν μᾶλλον ἢ πᾶν
[7, 40]	πεδίον τοῦτο. (ὄπισθε δὲ τούτων	τῶν	δέκα ἵππων ἅρμα Διὸς ἱρὸν
[7, 141]	τοῦ κεχρησμένου, Τίμων ὁ Ἀνδροβούλου,	τῶν	Δελφῶν ἀνὴρ δόκιμος ὅμοια τῷ
[7, 148]	Λακεδαιμονίων καὶ Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω·	τῶν	δὴ εἵνεκα πέμπειν. (τὴν δὲ
[7, 139]	γὰρ ὠφελίην τὴν τῶν τειχέων	τῶν	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένων οὐ
[7, 129]	ἄλλων συχνῶν ἐσβαλλόντων, πέντε δὲ	τῶν	δοκίμων μάλιστα τῶνδε, Πηνειοῦ καὶ
[7, 136]	ἐς ὄψιν ἦλθον, πρῶτα μὲν	τῶν	δορυφόρων κελευόντων καὶ ἀνάγκην σφι
[7, 49]	ὥνθρωποι τῶν συμφορέων. καὶ δὴ	τῶν	δύο τοι τοῦ ἑτέρου εἰρημένου
[7, 238]	παρενόμησε, ἐπεὶ τιμᾶν μάλιστα νομίζουσι	τῶν	ἐγὼ οἶδα ἀνθρώπων Πέρσαι ἄνδρας
[7, 96]	αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες,	τῶν	ἐγώ, οὐ γὰρ ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι
[7, 224]	ἕτεροι μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων,	τῶν	ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν ἀξίων γενομένων
[7, 96]	πᾶν ἔχοντες κράτος καὶ ἄρχοντες	τῶν	ἐθνέων ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν
[7, 184]	χιλιέων, τὸν μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων	τῶν	ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας καὶ
[7, 115]	Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος τούτων ἕκαστον	τῶν	ἐθνέων καὶ τῶν περὶ τὸ
[7, 185]	Θρηίκης τὴν παραλίην νέμονται, τούτων	τῶν	ἐθνέων τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι.
[7, 20]	ἄνω τῆς Ἀσίης καταστρεψάμενοι ἐνέμοντο,	τῶν	εἵνεκεν ὕστερον Δαρεῖος ἐτιμωρέετο, μήτε
[7, 196]	στρατός, πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα νεῶν	τῶν	εἶπον Σανδώκεα στρατηγέειν, ἀπίκοντο ἐς
[7, 217]	γὰρ κάτω ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο ὑπὸ	τῶν	εἴρηται· τὴν δὲ διὰ τοῦ
[7, 153]	κτιζομένης Γέλης ὑπὸ Λινδίων τε	τῶν	ἐκ Ρόδου καὶ Ἀντιφήμου οὐκ
[7, 149]	δὲ ἕνα· οὔκων δυνατὸν εἶναι	τῶν	ἐκ Σπάρτης οὐδέτερον παῦσαι τῆς
[7, 184]	τῶν μὲν ἐκ τῶν νεῶν	τῶν	ἐκ τῆς Ἀσίης, ἐουσέων ἑπτὰ
[7, 91]	οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ	τῶν	ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ
[7, 74]	ἔχων θυγατέρα. ~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω	τῶν	Ἑλληνικῶν εἶχον ὅπλα. οἱ δὲ
[7, 163]	ἐξαραιρημένον εἴη. ~οἱ μὲν δὴ	τῶν	Ἑλλήνων ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ Γέλωνι
[7, 157]	τότε δ᾽ ὡς οἱ ἄγγελοι	τῶν	Ἑλλήνων ἀπίκατο ἐς τὰς Συρηκούσας,
[7, 233]	Λεοντιάδης ἐστρατήγεε, τέως μὲν μετὰ	τῶν	Ἑλλήνων ἐόντες ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης
[7, 158]	ᾧ στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν	τῶν	Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς τὸν βάρβαρον.
[7, 168]	τοιάδε. ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς, παραλαμβανόντων	τῶν	Ἑλλήνων ἡμέας ἐς τὸν πόλεμον
[7, 173]	καὶ τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύοντο	τῶν	Ἑλλήνων κατὰ μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες,
[7, 194]	κως κατεῖδον τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	τῶν	Ἑλλήνων νέας. ἔδοξάν τε δὴ
[7, 168]	δὴ καὶ ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ	τῶν	Ἑλλήνων ὅτι οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν
[7, 180]	ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον	τῶν	Ἑλλήνων πρῶτον καὶ κάλλιστον. τῷ
[7, 214]	τῷδε χρὴ σταθμώσασθαι, ὅτι οἱ	τῶν	Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ
[7, 162]	τὸ ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ	τῶν	Ἑλλήνων στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν·
[7, 101]	τε καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	τῶν	ἐμοὶ ἐς λόγους ἀπικνεομένων, πόλιος
[7, 103]	ἀλλὰ σπάνιον· εἰσὶ γὰρ Περσέων	τῶν	ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων
[7, 11]	Πέλοψ ὁ Φρύξ, ἐὼν πατέρων	τῶν	ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω ὡς
[7, 196]	ἵππου, πυθόμενος ὡς ἀρίστη εἴη	τῶν	ἐν Ἕλλησι· ἔνθα δὴ αἱ
[7, 209]	βασιληίην τε καὶ καλλίστην πόλιν	τῶν	ἐν Ἕλλησι προσφέρεαι καὶ ἄνδρας
[7, 26]	Σάρδις, ἐκ ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς	τῶν	ἐν Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο
[7, 195]	Ἀρίδωλις πλέων ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων	τῶν	ἐν Καρίῃ, ἐν ἑτέρῃ δὲ
[7, 109]	ἰὼν τὰς ἠπειρώτιδας πόλις παρήιε,	τῶν	ἐν μιῇ λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει
[7, 136]	Μήδων, ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ	τῶν	ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν
[7, 134]	τῖσαι Ξέρξῃ τῶν Δαρείου κηρύκων	τῶν	ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω Σπαρτιῆται
[7, 75]	τε καὶ Μυσῶν. Θρηίκων δὲ	τῶν	ἐν τῇ Ἀσίῃ ἦρχε Βασσάκης
[7, 135]	στρατηγὸς δὲ τῶν παραθαλασσίων ἀνθρώπων	τῶν	ἐν τῇ Ἀσίῃ· ὅς σφεας
[7, 118]	οἴκων ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ	τῶν	ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν
[7, 165]	~λέγεται δὲ καὶ τάδε ὑπὸ	τῶν	ἐν τῇ Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς
[7, 112]	τούτων παραμείβετο τείχεα τὰ Πιέρων,	τῶν	ἐνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ
[7, 35]	θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν καὶ	τῶν	ἐπεστεώτων τῇ ζεύξι τοῦ Ἑλλησπόντου
[7, 28]	ἴδμεν μετὰ σέ” ~θωμάσας δὲ	τῶν	ἐπέων τὸ τελευταῖον Ξέρξης αὐτὸς
[7, 180]	ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα	τῶν	ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντες
[7, 185]	καὶ οἱ ἐκ τῶν νήσων	τῶν	ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι
[7, 120]	καὶ τὸ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν	τῶν	ἐπιόντων κακῶν τὰ ἡμίσεα, τῶν
[7, 9]	συστροφήν; κοίην δὲ χρημάτων δύναμιν;	τῶν	ἐπιστάμεθα μὲν τὴν μάχην, ἐπιστάμεθα
[7, 184]	τουτέων τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων	τῶν	ἐπιχωρίων ἐπιβατέων, Περσέων τε καὶ
[7, 114]	παῖδάς τε καὶ παρθένους ἀνδρῶν	τῶν	ἐπιχωρίων ζώοντας κατώρυσσον. (Περσικὸν δὲ
[7, 201]	πλεόνων Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ	τῶν	ἐπιχωρίων καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 5]	Πέρσας μὴ οὐ δοῦναι δίκην	τῶν	ἐποίησαν. ἀλλ᾽ εἰ τὸ μὲν
[7, 187]	τῶν ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν	τῶν	ἑπομένων, οὐδ᾽ ἂν τούτων ὑπὸ
[7, 203]	τε φρουρεομένη καὶ Αἰγινητέων καὶ	τῶν	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων,
[7, 9]	γενομένων Περσέων ἄριστος ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἐσομένων, ὃς τά τε ἄλλα
[7, 9]	οἱ νικῶντες ἀπαλλάσσονται· περὶ δὲ	τῶν	ἑσσουμένων οὐδὲ λέγω ἀρχήν· ἐξώλεες
[7, 205]	ἐς τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος εἶπον,	τῶν	ἐστρατήγεε Λεοντιάδης ὁ Εὐρυμάχου. (τοῦδε
[7, 194]	πλέοντες ἐσέπεσον ἐς τοὺς πολεμίους·	τῶν	ἐστρατήγεε ὁ ἀπὸ Κύμης τῆς
[7, 215]	περιχαρὴς γενόμενος ἔπεμπε Ὑδάρνεα καὶ	τῶν	ἐστρατήγεε Ὑδάρνης· ὁρμέατο δὲ περὶ
[7, 108]	πρῶτα μὲν τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα,	τῶν	ἐσχάτη πεπόλισται πρὸς ἑσπέρης πόλις
[7, 36]	τῆς ἑτέρης τῶν ἀνέμων εἵνεκεν	τῶν	ἔσωθεν ἐκπνεόντων, τῆς δὲ ἑτέρης
[7, 192]	οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων	τῶν	Εὐβοϊκῶν καταδραμόντες δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπ᾽
[7, 51]	ἄνευ τούτων οἷοί τε εἰμὲν	τῶν	ἐχθρῶν κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ γὰρ
[7, 52]	ὃς Ἴωνας φοβέαι μὴ μεταβάλωσι,	τῶν	ἔχομεν γνῶμα μέγιστον, τῶν σύ
[7, 167]	ὅλα καταγίζων, ἰδὼν δὲ τροπὴν	τῶν	ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων
[7, 10]	πᾶν πρῆγμα τίκτει σφάλματα, ἐκ	τῶν	ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν
[7, 170]	μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο πάντων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων
[7, 27]	νῦν ἐστι πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν μετὰ σέ” ~θωμάσας
[7, 20]	χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος. (στόλων γὰρ	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν πολλῷ δὴ μέγιστος
[7, 168]	ἄλλο ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ	τῶν	ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον εἴη ἐς
[7, 53]	πυνθάνομαι, ἐπ᾽ ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς,	τῶν	ἢν κρατήσωμεν, οὐ μή τις
[7, 211]	ἐπήισαν, τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε βασιλεύς,	τῶν	ἦρχε Ὑδάρνης, ὡς δὴ οὗτοί
[7, 176]	νῦν ἐκτέαται. ἅτε δὴ πειρωμένων	τῶν	Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο
[7, 172]	Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ τούτους	τῶν	Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες
[7, 153]	τε οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται	τῶν	θεῶν ἔσονται. (θῶμά μοι ὦν
[7, 153]	ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ τούτων	τῶν	θεῶν· ὅθεν δὲ αὐτὰ ἔλαβε
[7, 120]	τὰ σφέτερα ἱρὰ ἵζεσθαι ἱκέτας	τῶν	θεῶν παραιτεομένους καὶ τὸ λοιπόν
[7, 40]	λευκοὶ ὀκτώ, ὄπισθε δὲ αὖ	τῶν	ἵππων εἵπετο πεζῇ ἡνίοχος ἐχόμενος
[7, 70]	λοφιὴ κατέχρα, τὰ δὲ ὦτα	τῶν	ἵππων ὀρθὰ πεπηγότα εἶχον· προβλήματα
[7, 87]	δὲ ἔσχατοι ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ	τῶν	ἵππων οὔτι ἀνεχομένων τὰς καμήλους,
[7, 221]	ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον εἴπαντα ἐκ	τῶν	ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν,
[7, 191]	δὲ Θέτι ἔθυον πυθόμενοι παρὰ	τῶν	Ἰώνων τὸν λόγον. ὡς ἐκ
[7, 6]	τῶν τε αὐτῶν λόγων ἐχόμενοι	τῶν	καὶ οἱ Ἀλευάδαι, καὶ δή
[7, 161]	δὲ ἐόντες οὐ μετανάσται Ἑλλήνων·	τῶν	καὶ Ὅμηρος ὁ ἐποποιὸς ἄνδρα
[7, 87]	ἵππου ἐγένετο ὀκτὼ μυριάδες, πάρεξ	τῶν	καμήλων καὶ τῶν ἁρμάτων. οἱ
[7, 148]	τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν ἀπόπεμψιν	τῶν	κατασκόπων δεύτερα ἔπεμπον ἐς Ἄργος
[7, 8]	ἔσται ἐλθεῖν ἐς μάχην, τούτων	τῶν	κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων. οὕτω οἵ τε
[7, 128]	ὁδὸν ἔμελλε ἐλᾶν διὰ Μακεδόνων	τῶν	κατύπερθε οἰκημένων ἔστε Περραιβοὺς παρὰ
[7, 119]	(τοῦτο μέν, ὡς ἐπύθοντο τάχιστα	τῶν	κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον
[7, 234]	βασιλεῦ, πλῆθος μὲν πολλὸν πάντων	τῶν	Λακεδαιμονίων καὶ πόλιες πολλαί· τὸ
[7, 209]	ἐθέλων μαθεῖν τὸ ποιεύμενον πρὸς	τῶν	Λακεδαιμονίων. ὁ δὲ εἶπε Ἤκουσας
[7, 129]	Ὄθρυς· τὸ μέσον δὲ τούτων	τῶν	λεχθέντων ὀρέων ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ
[7, 93]	πρότερον ἐκαλέοντο, ἐν τοῖσι πρώτοισι	τῶν	λόγων εἴρηται. ~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν
[7, 108]	Βριαντική· ἔστι μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ	τῶν	λόγων καί αὕτη Κικόνων. ~διαβὰς
[7, 233]	εἶχον γὰρ καὶ Θεσσαλοὺς τούτων	τῶν	λόγων μάρτυρας· οὐ μέντοι τά
[7, 104]	σὺ δ᾽ ἐπεὶ ἠνάγκασας λέγειν	τῶν	λόγων τοὺς ἀληθεστάτους, ἔλεγον τὰ
[7, 233]	τῶν βαρβάρων, λέγοντες τὸν ἀληθέστατον	τῶν	λόγων, ὡς καὶ μηδίζουσι καὶ
[7, 41]	μετὰ δὲ τὴν ἵππον ἐκ	τῶν	λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμένοι μύριοι. οὗτος
[7, 216]	τε Ἀλπηνὸν πόλιν, πρώτην ἐοῦσαν	τῶν	Λοκρίδων πρὸς τῶν Μηλιέων, καὶ
[7, 31]	ἐπιτρέψας δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπίκετο ἐς	τῶν	Λυδῶν τὸ ἄστυ. ~ἀπικόμενος δὲ
[7, 19]	τὸν στέφανον. (κρινάντων δὲ ταῦτα	τῶν	Μάγων, Περσέων τε τῶν συλλεχθέντων
[7, 186]	ἅμα πλέουσι τῇ στρατιῇ, τούτους	τῶν	μαχίμων ἀνδρῶν οὐ δοκέω εἶναι
[7, 21]	μιν ὕδωρ οὐκ ἐπέλιπε, πλὴν	τῶν	μεγάλων ποταμῶν; (οἳ μὲν γὰρ
[7, 156]	πολιήτας ἐποίησε· τὸν δὲ δῆμον	τῶν	Μεγαρέων οὐκ ἐόντα μεταίτιον τοῦ
[7, 197]	πρὸς τούτοισι πολλοὶ ἤδη τούτων	τῶν	μελλόντων θύσεσθαι δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες
[7, 2]	Ἀτόσσης τῆς Κύρου ἕτεροι τέσσερες.	τῶν	μὲν δὴ προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης,
[7, 70]	Δαρεῖος εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο.	~τῶν	μὲν δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου Αἰθιόπων
[7, 184]	ἔτι, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω,	τῶν	μὲν ἐκ τῶν νεῶν τῶν
[7, 6]	ἐνέοι σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ,	τῶν	μὲν ἔλεγε οὐδέν, ὁ δὲ
[7, 99]	Ὑσσελδώμου, καὶ Δαμασίθυμος ὁ Κανδαύλεω.	~τῶν	μέν νυν ἄλλων οὐ παραμέμνημαι
[7, 196]	αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο πολλόν.	τῶν	μέν νυν ἐν Θεσσαλίῃ ποταμῶν
[7, 169]	νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν ἐκ	τῶν	Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε μηνίων
[7, 144]	ἐν τῷ κοινῷ, τὰ ἐκ	τῶν	μετάλλων σφι προσῆλθε τῶν ἀπὸ
[7, 80]	ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει βασιλεύς, ἀγχοτάτω	τῶν	Μηδικῶν εἶχον ἐσθῆτά τε καὶ
[7, 64]	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀγχότατα	τῶν	Μηδικῶν ἔχοντες ἐστρατεύοντο, τόξα δὲ
[7, 226]	Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων	τῶν	Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ
[7, 216]	πρώτην ἐοῦσαν τῶν Λοκρίδων πρὸς	τῶν	Μηλιέων, καὶ κατὰ Μελαμπύγου τε
[7, 38]	ἐς τόδε ἡλικίης ἥκοντα οἰκτείρας	τῶν	μοι παίδων ἕνα παράλυσον τῆς
[7, 121]	καὶ Γέργις· ἡ δὲ τρίτη	τῶν	μοιρέων, μετ᾽ ἧς ἐπορεύετο αὐτὸς
[7, 6]	χρησμολόγον τε καὶ διαθέτην χρησμῶν	τῶν	Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι.
[7, 83]	στρατηγοὶ τοῦ σύμπαντος πεζοῦ χωρὶς	τῶν	μυρίων· τῶν δὲ μυρίων τούτων
[7, 191]	οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ	τῶν	ναυηγίων περιεβάλοντο· (ἡμέρας γὰρ δὴ
[7, 122]	Ἑλληνίδας γε τάσδε πόλις, ἐκ	τῶν	νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε,
[7, 236]	δ᾽ ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι,	τῶν	νέες νεναυηγήκασι τετρακόσιαι, ἄλλας ἐκ
[7, 238]	~ταῦτα εἴπας Ξέρξης διεξήιε διὰ	τῶν	νεκρῶν, καὶ Λεωνίδεω, ἀκηκοὼς ὅτι
[7, 44]	τὰς νέας, θηεύμενος δὲ ἱμέρθη	τῶν	νεῶν ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι. ἐπεὶ
[7, 185]	ἑκατόν· ἐκ μέν νυν τουτέων	τῶν	νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι καὶ δισμύριοι
[7, 45]	πάντα μὲν τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ	τῶν	νεῶν ἀποκεκρυμμένον, πάσας δὲ τὰς
[7, 181]	Πέρσαι, οἵ περ ἐπεβάτευον ἐπὶ	τῶν	νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν τὴν ἐκείνου
[7, 100]	καὶ παρέπλεε παρὰ τὰς πρῴρας	τῶν	νεῶν, ἐπειρωτῶν τε ἑκάστας ὁμοίως
[7, 184]	(καὶ δὴ τό τε ἐκ	τῶν	νεῶν καὶ τοῦ πεζοῦ πλῆθος
[7, 100]	(ὡς δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο,	τῶν	νεῶν κατελκυσθεισέων ἐς θάλασσαν, ἐνθαῦτα
[7, 188]	αἱ νέες αὐτῶν· ὅσας δὲ	τῶν	νεῶν μεταρσίας ἔλαβε, τὰς μὲν
[7, 188]	ἀκτῆς, αἱ μὲν δὴ πρῶται	τῶν	νεῶν ὅρμεον πρὸς γῇ, ἄλλαι
[7, 182]	ἀνδράποδα. ~αἱ μὲν δὴ δύο	τῶν	νεῶν οὕτω ἐχειρώθησαν· ἡ δὲ
[7, 96]	ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ πασέων	τῶν	νεῶν Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ
[7, 49]	σύνεσιν ἔχει, μέμφοιτ᾽ ἂν οὔτε	τῶν	νεῶν τὸ πλῆθος· ἢν δὲ
[7, 194]	οἱ Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα δὲ	τῶν	νεῶν τουτέων ἔτυχόν τε ὕσταται
[7, 184]	συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν μὲν ἐκ	τῶν	νεῶν τῶν ἐκ τῆς Ἀσίης,
[7, 184]	νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ τουτέων	τῶν	νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν ἐπιχωρίων
[7, 80]	τε καὶ ὅπλα. τούτων δὲ	τῶν	νησιωτέων ἦρχε Μαρδόντης ὁ Βαγαίου,
[7, 185]	Θρηίκης Ἕλληνες καὶ οἱ ἐκ	τῶν	νήσων τῶν ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ
[7, 233]	ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι,	τῶν	ὁ Λεοντιάδης ἐστρατήγεε, τέως μὲν
[7, 239]	δελτίον μηδὲν πρῆγμα παρέχοι πρὸς	τῶν	ὁδοφυλάκων. (ἐπεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο
[7, 12]	ἡμέρης ἐβουλεύσαο ποιέειν, ταύτην ἴθι	τῶν	ὁδῶν” ~τὸν μὲν ταῦτα εἰπόντα
[7, 164]	ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων	τῶν	οἱ Γέλων ἐπετράπετο, παρεὸν κατασχέσθαι
[7, 153]	δὲ λέγεται πρὸς τῆς Σικελίης	τῶν	οἰκητόρων τὰ ὑπεναντία τούτων πεφυκέναι
[7, 118]	ἀπίκατο, οὕτω ὥστε ἀνάστατοι ἐκ	τῶν	οἴκων ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ
[7, 226]	τὸν ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος	τῶν	ὀιστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν
[7, 16]	αὗται μάλιστα ἐώθασι αἱ ὄψιες	τῶν	ὀνειράτων, τά τις ἡμέρης φροντίζει.
[7, 36]	ῥόον, ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον	τῶν	ὅπλων· (συνθέντες δὲ ἀγκύρας κατῆκαν
[7, 36]	τῷ εὔρεϊ κόσμῳ ἐτίθεσαν κατύπερθε	τῶν	ὅπλων τοῦ τόνου, θέντες δὲ
[7, 199]	πάσης τῆς χώρης ταύτης ἐκ	τῶν	ὀρέων ἐς θάλασσαν, κατ᾽ ἃ
[7, 129]	ἐμοὶ φαίνεται εἶναι, ἡ διάστασις	τῶν	ὀρέων. ~οἱ δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου
[7, 200]	μεσαμβρίην τοῦ Ἀσωποῦ, ὃς ἐκ	τῶν	ὀρέων τούτων ῥέων ἐς τὸν
[7, 129]	τὸ πεδίον τοῦτο συλλεγόμενοι ἐκ	τῶν	ὀρέων τῶν περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην
[7, 111]	μαντήιον τοῦτο ἔστι μὲν ἐπὶ	τῶν	ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ
[7, 130]	ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω	τῶν	ὀρέων ὑπόβρυχα γενέσθαι” (ταῦτα δὲ
[7, 145]	μεγάλα ἐλέγετο εἶναι, οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν	τῶν	οὐ πολλὸν μέζω. ~ὡς δὲ
[7, 2]	Δαρείου ἐπ᾽ Αἴγυπτον καὶ Ἀθήνας,	τῶν	παίδων αὐτοῦ στάσις ἐγένετο μεγάλη
[7, 39]	μὲν γὰρ καὶ τοὺς τέσσερας	τῶν	παίδων ῥύεται τὰ ξείνια· τοῦ
[7, 135]	μὲν γένος Πέρσης, στρατηγὸς δὲ	τῶν	παραθαλασσίων ἀνθρώπων τῶν ἐν τῇ
[7, 6]	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος, λεγόντων	τῶν	Πεισιστρατιδέων περὶ αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους,
[7, 152]	πλησίοισι, ἐγκύψαντες ἂν ἐς τὰ	τῶν	πέλας κακὰ ἀσπασίως ἕκαστοι αὐτῶν
[7, 196]	ὁ τῶν βαρβάρων στρατός, πάρεξ	τῶν	πεντεκαίδεκα νεῶν τῶν εἶπον Σανδώκεα
[7, 36]	εἵνεκα. διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον	τῶν	πεντηκοντέρων καὶ τριηρέων, ἵνα καὶ
[7, 184]	τῷ προτέρῳ ἀριθμῷ τοὺς ἐκ	τῶν	πεντηκοντέρων, ποιήσας, ὅ τι πλέον
[7, 145]	ἐγεγόνεε. συλλεγομένων δὲ ἐς τὠυτὸ	τῶν	περὶ τὴν Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν
[7, 115]	τούτων ἕκαστον τῶν ἐθνέων καὶ	τῶν	περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος οἰκεόντων,
[7, 119]	ὡς ἐπύθοντο τάχιστα τῶν κηρύκων	τῶν	περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν τῇσι
[7, 223]	μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι θάνατον ἐκ	τῶν	περιιόντων τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης
[7, 129]	τοῦτο συλλεγόμενοι ἐκ τῶν ὀρέων	τῶν	περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι δι᾽
[7, 61]	ὑπὸ μέντοι σφέων αὐτῶν καὶ	τῶν	περιοίκων Ἀρταῖοι. (ἐπεὶ δὲ Περσεὺς
[7, 233]	στρατιήν· ὡς δὲ εἶδον κατυπέρτερα	τῶν	Περσέων γινόμενα τὰ πρήγματα, οὕτω
[7, 211]	μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους	τῶν	Περσέων· ἔπιπτον δὲ καὶ αὐτῶν
[7, 190]	πολλὰ δὲ ἀργύρεα, θησαυρούς τε	τῶν	Περσέων εὗρε, ἄλλα τε ἄφατα
[7, 229]	γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον μέν, πυθόμενον	τῶν	Περσέων τὴν περίοδον, αἰτήσαντά τε
[7, 219]	καὶ αὐτόμολοι ἦσαν οἱ ἐξαγγείλαντες	τῶν	Περσέων τὴν περίοδον. οὗτοι μὲν
[7, 62]	περ Πέρσαι ἐσκευάδατο, ἀντὶ δὲ	τῶν	πίλων μιτρηφόροι ἦσαν. Κισσίων δὲ
[7, 139]	γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν πρὸς	τῶν	πλεόνων ἀνθρώπων, ὅμως δὲ τῇ
[7, 201]	ὁ χῶρος οὗτος ὑπὸ μὲν	τῶν	πλεόνων Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ
[7, 170]	ἐς τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ	τῶν	πλοίων, οὐδεμίαν γάρ σφι ἔτι
[7, 173]	μὲν Εὐαίνετος ὁ Καρήνου ἐκ	τῶν	πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος μέντοι ἐὼν
[7, 155]	τε καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων	τῶν	πολιητέων κατηκόων ἔτι εἶναι, τῷ
[7, 37]	Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς ἔκλειψιν	τῶν	πολίων, λέγοντες ἥλιον εἶναι Ἑλλήνων
[7, 122]	ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ ἐκ τουτέων	τῶν	πολίων στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος
[7, 172]	πρόβουλοι τῆς Ἑλλάδος ἀραιρημένοι ἀπὸ	τῶν	πολίων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεουσέων
[7, 138]	δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων	τῶν	πολλῶν ἀντάπτεσθαι τοῦ πολέμου, μηδιζόντων
[7, 126]	ἀλλ᾽ ἐν τῇ μεταξὺ τούτων	τῶν	ποταμῶν γίνονται. ~ὡς δὲ ἐς
[7, 187]	θῶμα παρίσταται προδοῦναι τὰ ῥέεθρα	τῶν	ποταμῶν ἔστι ὧν, ἀλλὰ μᾶλλον
[7, 142]	μαντήιον καὶ αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα.	τῶν	πρεσβυτέρων ἔλεγον μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι
[7, 8]	χρήσομαι. ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι	τῶν	πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν, ἐπείτε
[7, 139]	ἀληθές. οὗτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα	τῶν	πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε·
[7, 132]	μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι εὖ	τῶν	πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ ἐν
[7, 153]	διετέλεον ἐόντες, Τηλίνεω ἑνός τευ	τῶν	προγόνων κτησαμένου τρόπῳ τοιῷδε. ἐς
[7, 201]	χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ ὃ μὲν	τῶν	πρὸς βορέην ἄνεμον ἐχόντων πάντων
[7, 201]	πάντων μέχρι Τρηχῖνος, οἳ δὲ	τῶν	πρὸς νότον καὶ μεσαμβρίην φερόντων
[7, 123]	προειρημένον, παραλαμβάνων στρατιὴν καὶ ἐκ	τῶν	προσεχέων πολίων τῇ Παλλήνῃ, ὁμουρεουσέων
[7, 8]	τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως μὴ λείψομαι	τῶν	πρότερον γενομένων ἐν τιμῇ τῇδε
[7, 115]	Πάγγαιον ὄρος οἰκεόντων, ὁμοίως καὶ	τῶν	πρότερον κατέλεξα, τοὺς μὲν παρὰ
[7, 142]	συνιούσης. ~ταῦτα σφι ἠπιώτερα γὰρ	τῶν	προτέρων καὶ ἦν καὶ ἐδόκεε
[7, 100]	ἐς πόλεμον. ὃ δ᾽ ἐντὸς	τῶν	πρωρέων πλέων ἐθηεῖτο καὶ τοῦ
[7, 22]	~καὶ τοῦτο μέν, ὡς προσπταισάντων	τῶν	πρώτων περιπλεόντων περὶ τὸν Ἄθων
[7, 39]	ἐκέλευε τοῖσι προσετέτακτο ταῦτα πρήσσειν,	τῶν	Πυθίου παίδων ἐξευρόντας τὸν πρεσβύτατον
[7, 213]	Θεσσαλίην, καί οἱ φυγόντι ὑπὸ	τῶν	Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων ἐς τὴν
[7, 37]	ἔαρι παρεσκευασμένος ὁ στρατὸς ἐκ	τῶν	Σαρδίων ὁρμᾶτο ἐλῶν ἐς Ἄβυδον·
[7, 111]	ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ	τῶν	Σατρέων εἰσὶ οἱ προφητεύοντες τοῦ
[7, 41]	μὲν ἐπὶ τοῖσι δόρασι ἀντὶ	τῶν	σαυρωτήρων ῥοιὰς εἶχον χρυσέας καὶ
[7, 184]	τῆς θεραπηίης τῆς ἑπομένης καὶ	τῶν	σιταγωγῶν πλοίων καὶ ὅσοι ἐνέπλεον
[7, 211]	Περσέων· ἔπιπτον δὲ καὶ αὐτῶν	τῶν	Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ
[7, 149]	οἱ Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι	τῶν	Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽ ἑλέσθαι
[7, 29]	καὶ τὰς τετρακοσίας μυριάδας τοι	τῶν	στατήρων ἀποπλήσω παρ᾽ ἐμεωυτοῦ δοὺς
[7, 223]	ἐμάχοντο. (τότε δὲ συμμίσγοντες ἔξω	τῶν	στεινῶν ἔπιπτον πλήθεϊ πολλοὶ τῶν
[7, 146]	δὲ ὡς ἐπύθετο ταῦτα, μεμφθεὶς	τῶν	στρατηγῶν τὴν γνώμην πέμπει τῶν
[7, 146]	ὡς ἐπάιστοι ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ	τῶν	στρατηγῶν τοῦ πεζοῦ στρατοῦ ἀπήγοντο
[7, 103]	Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι·	τῶν	σὺ ἐὼν ἄπειρος πολλὰ φλυηρέεις”
[7, 52]	μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα μέγιστον,	τῶν	σύ τε μάρτυς γίνεαι καὶ
[7, 19]	ταῦτα τῶν Μάγων, Περσέων τε	τῶν	συλλεχθέντων αὐτίκα πᾶς ἀνὴρ ἐς
[7, 99]	νέας εὐδοξοτάτας παρείχετο, πάντων τε	τῶν	συμμάχων γνώμας ἀρίστας βασιλέι ἀπεδέξατο.
[7, 206]	(ὣς δὲ καὶ οἱ λοιποὶ	τῶν	συμμάχων ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ ἕτερα
[7, 139]	Πελοποννησίοισι, προδοθέντες ἂν Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ	τῶν	συμμάχων οὐκ ἑκόντων ἀλλ᾽ ὑπ᾽
[7, 203]	τῶν ἄλλων, οἱ δὲ λοιποὶ	τῶν	συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν εἶεν ἡμέρην,
[7, 153]	ἄλλοι τε ἀπίκατο ἄγγελοι ἀπὸ	τῶν	συμμάχων συμμίξοντες Γέλωνι καὶ δὴ
[7, 49]	ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι	τῶν	συμφορέων. καὶ δὴ τῶν δύο
[7, 233]	γινόμενα τὰ πρήγματα, οὕτω δή,	τῶν	σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων ἐπὶ
[7, 193]	καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος τε καὶ	τῶν	συνεταίρων ἐκ τῆς Ἀργοῦς ἐπ᾽
[7, 155]	τὸ εὕρημα τοὺς γαμόρους καλεομένους	τῶν	Συρηκοσίων ἐκπεσόντας ὑπό τε τοῦ
[7, 155]	ταύτας· ὁ γὰρ δῆμος ὁ	τῶν	Συρηκοσίων ἐπιόντι Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν
[7, 118]	τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων	τῶν	σφετερέων δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω στρατιὴν
[7, 155]	ὑπό τε τοῦ δήμου καὶ	τῶν	σφετέρων δούλων, καλεομένων δὲ Κυλλυρίων,
[7, 149]	τῆς ἡγεμονίης, μετὰ δὲ δύο	τῶν	σφετέρων ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον εἶναι
[7, 18]	οὕτω ὅκως τοῦ θεοῦ παραδιδόντος	τῶν	σῶν ἐνδεήσει μηδέν” (τούτων δὲ
[7, 145]	τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα Ἑλλήνων	τῶν	τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ διδόντων
[7, 172]	Ἑλλάδος ἀραιρημένοι ἀπὸ τῶν πολίων	τῶν	τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ τὴν
[7, 126]	λέοντες πολλοὶ καὶ βόες ἄγριοι,	τῶν	τὰ κέρεα ὑπερμεγάθεα ἐστὶ τὰ
[7, 197]	καὶ τῇ στρατιῇ πάσῃ παρήγγειλε,	τῶν	τε Ἀθάμαντος ἀπογόνων τὴν οἰκίην
[7, 6]	Πεισιστρατιδέων οἱ ἀναβεβηκότες ἐς Σοῦσα,	τῶν	τε αὐτῶν λόγων ἐχόμενοι τῶν
[7, 196]	Θεσσαλίῃ μὲν ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων	τῶν	τε ἑωυτοῦ ἀποπειρώμενος καὶ τῆς
[7, 120]	τῶν ἐπιόντων κακῶν τὰ ἡμίσεα,	τῶν	τε παροιχομένων ἔχειν σφι μεγάλην
[7, 223]	βαρβάρων· ὄπισθε γὰρ οἱ ἡγεμόνες	τῶν	τελέων ἔχοντες μάστιγας ἐρράπιζον πάντα
[7, 146]	τῶν στρατηγῶν τὴν γνώμην πέμπει	τῶν	τινας δορυφόρων, ἐντειλάμενος, ἢν καταλάβωσι
[7, 143]	ἑσσωθῆναι ναυμαχίην παρασκευασαμένους. ~ἦν δὲ	τῶν	τις Ἀθηναίων ἀνὴρ ἐς πρώτους
[7, 226]	τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ	τῶν	Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν οἱ βάρβαροι
[7, 224]	οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ καὶ ἁπάντων	τῶν	τριηκοσίων. (καὶ δὴ Περσέων πίπτουσι
[7, 229]	ὁ ἐπιγράψας. ~δύο δὲ τούτων	τῶν	τριηκοσίων λέγεται Εὔρυτόν τε καὶ
[7, 232]	ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην	τῶν	τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα
[7, 20]	τε καὶ Τευκρῶν τὸν πρὸ	τῶν	Τρωικῶν γενόμενον, οἳ διαβάντες ἐς
[7, 26]	πορεύεσθαι στρατόν. (ὃς μέν νυν	τῶν	ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον ἀγαγὼν
[7, 69]	μίλτῳ. (Ἀραβίων δὲ καὶ Αἰθιόπων	τῶν	ὑπὲρ Αἰγύπτου οἰκημένων ἦρχε Ἀρσάμης
[7, 171]	τὸ δεύτερον ἐρημωθείσης Κρήτης μετὰ	τῶν	ὑπολοίπων τρίτους αὐτὴν νῦν νέμεσθαι
[7, 111]	ἔστι μὲν ἐπὶ τῶν ὀρέων	τῶν	ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ τῶν Σατρέων
[7, 142]	τὰ ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνῶμαι	τῶν	φαμένων τὰς νέας τὸ ξύλινον
[7, 30]	στρατὸς ὁρμώμενος ἐπὶ τοὺς οὔρους	τῶν	Φρυγῶν καὶ Λυδῶν ἀπίκετο ἐς
[7, 40]	ἵππων εἵπετο πεζῇ ἡνίοχος ἐχόμενος	τῶν	χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ δὴ ἐπὶ
[7, 153]	αὐτοῦ οἱ ἀπόγονοι γενόμενοι ἱροφάνται	τῶν	χθονίων θεῶν διετέλεον ἐόντες, Τηλίνεω
[7, 38]	ἵνα αὐτοῦ τε ἐμεῦ καὶ	τῶν	χρημάτων ἦ μελεδωνός· τοὺς δὲ
[7, 144]	διαιρέσιος ταύτης παυσαμένους νέας τούτων	τῶν	χρημάτων ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς τὸν
[7, 143]	αἱρετώτερα εἶναι μᾶλλον ἢ τὰ	τῶν	χρησμολόγων, οἳ οὐκ ἔων ναυμαχίην
[7, 6]	περὶ αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε	τῶν	χρησμῶν· εἰ μέν τι ἐνέοι
[7, 198]	ἐν Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ τούτων	τῶν	χώρων ἤιε ἐς τὴν Μηλίδα
[7, 145]	ἐς τὴν Ἀσίην τῶν βασιλέος	πρηγμάτων,	ἐς Ἄρος τε ἀγγέλους ὁμαιχμίην
[7, 139]	οὗτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν	πρηγμάτων	ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε· ἑλόμενοι
[7, 51]	ἀναγκαίως γὰρ ἔχει περὶ πολλῶν	πρηγμάτων	πλεῦνα λόγον ἐκτεῖναι. Κῦρος ὁ
[7, 132]	ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι εὖ τῶν	πρηγμάτων,	τούτους δεκατεῦσαι τῷ ἐν Δελφοῖσι
[7, 9]	κοίην πλήθεος συστροφήν; κοίην δὲ	χρημάτων	δύναμιν; τῶν ἐπιστάμεθα μὲν τὴν
[7, 38]	αὐτοῦ τε ἐμεῦ καὶ τῶν	χρημάτων	ἦ μελεδωνός· τοὺς δὲ τέσσερας
[7, 144]	καιρὸν ἠρίστευσε, ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων	χρημάτων	μεγάλων ἐν τῷ κοινῷ, τὰ
[7, 145]	ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον μὲν	χρημάτων	πάντων καταλλάσσεσθαι τάς τε ἔχθρας
[7, 144]	ταύτης παυσαμένους νέας τούτων τῶν	χρημάτων	ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς τὸν πόλεμον,
[7, 190]	οὐκ ἐλάσσονας, ἄνδρας τε ἀναριθμήτους	χρημάτων	τε πλῆθος ἄφθονον. ὥστε Ἀμεινοκλέι
[7, 164]	τούτων ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ μεγάλων	χρημάτων	τῶν οἱ Γέλων ἐπετράπετο, παρεὸν
[7, 169]	ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν Μενελάου	τιμωρημάτων	Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρύματα, ὅτι
[7, 194]	εὗρέ οἱ πλέω ἀγαθὰ τῶν	ἁμαρτημάτων	πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν βασιλήιον·
[7, 30]	δὲ ὑπὸ Κροίσου, καταμηνύει διὰ	γραμμάτων	τοὺς οὔρους. ~ὡς δὲ ἐκ
[7, 87]	πάρεξ τῶν καμήλων καὶ τῶν	ἁρμάτων.	οἱ μέν νυν ἄλλοι ἱππέες
[7, 234]	ἔχεις αὐτῶν τὰς διεξόδους τῶν	βουλευμάτων	οἷα βασιλεὺς γενόμενος” ~ὃ δ᾽
[7, 140]	τὸ σὸν οἶον, πολλοὺς δ᾽	ἀθανάτων	νηοὺς μαλερῷ πυρὶ δώσει, οἵ
[7, 16]	μάλιστα ἐώθασι αἱ ὄψιες τῶν	ὀνειράτων,	τά τις ἡμέρης φροντίζει. ἡμεῖς
[7, 111]	μὲν ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν	ὑψηλοτάτων,	Βησσοὶ δὲ τῶν Σατρέων εἰσὶ
[7, 100]	ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί, ἕως ἐξ	ἐσχάτων	ἐς ἔσχατα ἀπίκετο καὶ τῆς
[7, 5]	τε ἄκρη, βασιλέι τε μούνῳ	θνητῶν	ἀξίη ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα ἔλεγε οἷα
[7, 170]	τε καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ μὲν	Κρητῶν	γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ
[7, 137]	παῖδας τῶν ἀνδρῶν τούτων τῶν	ἀναβάντων	πρὸς βασιλέα διὰ τὴν μῆνιν,
[7, 28]	μὲν δύο χιλιάδας ἐούσας μοι	ταλάντων,	χρυσίου δὲ τετρακοσίας μυριάδας στατήρων
[7, 85]	χρέωνται δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ	ἱμάντων·	(ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται ἐς πόλεμον.
[7, 19]	τῇ κεφαλῇ κείμενον τὸν στέφανον.	(κρινάντων	δὲ ταῦτα τῶν Μάγων, Περσέων
[7, 120]	Ξέρξην ἐπιόντα ἢ καταμείναντας κάκιστα	πάντων	ἀνθρώπων διατριβῆναι. ~οἳ μὲν δὴ
[7, 18]	ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν εἶναι πρὸς	πάντων	ἀνθρώπων. ἐπεὶ δὲ δαιμονίη τις
[7, 136]	κείνους μὲν γὰρ συγχέαι τὰ	πάντων	ἀνθρώπων νόμιμα ἀποκτείναντας κήρυκας, αὐτὸς
[7, 70]	τῆς Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα ἔχουσι	πάντων	ἀνθρώπων. (οὗτοι δὲ οἱ ἐκ
[7, 2]	καὶ ὅτι νομιζόμενον εἴη πρὸς	πάντων	ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν
[7, 40]	δὴ ἱππόται χίλιοι, ἐκ Περσέων	πάντων	ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ αἰχμοφόροι χίλιοι
[7, 40]	αἰχμοφόροι χίλιοι καὶ οὗτοι ἐκ	πάντων	ἀπολελεγμένοι, τὰς λόγχας κάτω ἐς
[7, 62]	Ἀχαιμενίδην, ἐκαλέοντο δὲ πάλαι πρὸς	πάντων	Ἄριοι, ἀπικομένης δὲ Μηδείης τῆς
[7, 238]	ἥκιστα γέγονε, ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης	πάντων	δὴ μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη ζῶντι
[7, 47]	ὁρῶν τοι δύο τὰ μέγιστα	πάντων	ἐόντα πολεμιώτατα” ~Ξέρξης δὲ πρὸς
[7, 104]	ὁ ἐποτρύνων ἀγών, μαχοίμην ἂν	πάντων	ἥδιστα ἑνὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν
[7, 77]	ἐκ διφθερέων πεποιημένας κυνέας. τούτων	πάντων	ἦρχε Βάδρης ὁ Ὑστάνεος. ~μόσχοι
[7, 145]	βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον μὲν χρημάτων	πάντων	καταλλάσσεσθαι τάς τε ἔχθρας καὶ
[7, 201]	τῶν πρὸς βορέην ἄνεμον ἐχόντων	πάντων	μέχρι Τρηχῖνος, οἳ δὲ τῶν
[7, 55]	ἤκουσα καὶ ὕστατον διαβῆναι βασιλέα	πάντων.	~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ διέβη ἐς
[7, 106]	Ξέρξης δῶρα πέμπεσκε ὡς ἀριστεύοντι	πάντων	ὅσους αὐτὸς κατέστησε ἢ Δαρεῖος
[7, 235]	στεινός· ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ	πάντων	Πελοποννησίων συνομοσάντων ἐπὶ σοὶ μάχας
[7, 83]	(κόσμον δὲ πλεῖστον παρείχοντο διὰ	πάντων	Πέρσαι, καὶ αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν·
[7, 52]	σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ	πάντων	σκῆπτρα τὰ ἐμὰ ἐπιτράπω” ~ταῦτα
[7, 237]	ξείνῳ εὖ πρήσσοντι ἐστὶ εὐμενέστατον	πάντων,	συμβουλευομένου τε ἂν συμβουλεύσειε τὰ
[7, 99]	τὰς Σιδωνίων, νέας εὐδοξοτάτας παρείχετο,	πάντων	τε τῶν συμμάχων γνώμας ἀρίστας
[7, 102]	ἔρχομαι δὲ λέξων οὐ περὶ	πάντων	τούσδε τοὺς λόγους ἀλλὰ περὶ
[7, 170]	Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο	πάντων	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν τε
[7, 234]	ὦ βασιλεῦ, πλῆθος μὲν πολλὸν	πάντων	τῶν Λακεδαιμονίων καὶ πόλιες πολλαί·
[7, 16]	ὁμιλίαι σφάλλουσι, κατά περ τὴν	πάντων	χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα φασὶ
[7, 104]	ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν	ἁπάντων.	ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ πάντα
[7, 224]	τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ καὶ	ἁπάντων	τῶν τριηκοσίων. (καὶ δὴ Περσέων
[7, 40]	καὶ ταύτῃ διεξιέναι τὸν στρατόν.	~ποιησάντων	δὲ τούτων τοῦτο, μετὰ ταῦτα
[7, 137]	ἡ Ταλθυβίου μῆνις καὶ ταῦτα	ποιησάντων	Σπαρτιητέων ἐπαύσατο τὸ παραυτίκα, καίπερ
[7, 147]	μέγα ἐσίναντο, ἄνδρας τρεῖς ἀπολέσαντες·	νοστησάντων	δὲ τούτων ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 137]	Σπαρτιητέων ἐπαύσατο τὸ παραυτίκα, καίπερ	ἀπονοστησάντων	ἐς Σπάρτην Σπερθίεώ τε καὶ
[7, 22]	νέας. ~καὶ τοῦτο μέν, ὡς	προσπταισάντων	τῶν πρώτων περιπλεόντων περὶ τὸν
[7, 235]	τούτῳ τῷ χώρῳ πάντων Πελοποννησίων	συνομοσάντων	ἐπὶ σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας
[7, 132]	αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες μὴ ἀναγκασθέντες,	καταστάντων	σφι εὖ τῶν πρηγμάτων, τούτους
[7, 107]	αἰεὶ ἐν Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ	ἐξαιρεθέντων	ὑπὸ Ἑλλήνων οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης
[7, 91]	οὗτοι εἰσὶ τῶν ἐκ Τροίης	ἀποσκεδασθέντων	ἅμα Ἀμφιλόχῳ καὶ Κάλχαντι. ~λύκιοι
[7, 170]	μέγαν ἐκβαλεῖν ἐς τὴν γῆν·	συναραχθέντων	δὲ τῶν πλοίων, οὐδεμίαν γάρ
[7, 203]	τῶν ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν	ταχθέντων,	καί σφι εἴη δεινὸν οὐδέν·
[7, 18]	σῶν ἐνδεήσει μηδέν” (τούτων δὲ	λεχθέντων,	ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες τῇ ὄψι, ὡς
[7, 129]	τὸ μέσον δὲ τούτων τῶν	λεχθέντων	ὀρέων ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα
[7, 127]	χωρίοισι οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ	καταλεχθέντων	τούτων ποταμῶν ἐκ Κρηστωναίων ῥέων
[7, 19]	τῶν Μάγων, Περσέων τε τῶν	συλλεχθέντων	αὐτίκα πᾶς ἀνὴρ ἐς τὴν
[7, 6]	ἀπίκοιτο ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος,	λεγόντων	τῶν Πεισιστρατιδέων περὶ αὐτοῦ σεμνοὺς
[7, 132]	τε καὶ ὕδωρ. ~τῶν δὲ	δόντων	ταῦτα ἐγένοντο οἵδε, Θεσσαλοὶ Δόλοπες
[7, 145]	τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ	διδόντων	σφίσι λόγον καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα
[7, 37]	ἕδρην ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽ ἐπινεφέλων	ἐόντων	αἰθρίης τε τὰ μάλιστα, ἀντὶ
[7, 10]	λόγους ματαίους περὶ Ἑλλήνων οὐκ	ἐόντων	ἀξίων φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ
[7, 207]	πόλιας κελεύοντάς σφι ἐπιβοηθέειν, ὡς	ἐόντων	αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν τὸν Μήδων
[7, 103]	ἕνα ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι,	ἐόντων	ἐκείνων πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν
[7, 212]	ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε γὰρ ὀλίγων	ἐόντων,	ἐλπίσαντες σφέας κατατετρωματίσθαι τε καὶ
[7, 114]	γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας	ἐόντων	ἐπιφανέων ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ
[7, 205]	ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ οἱ	ἐόντων	πρεσβυτέρων ἀδελφεῶν, Κλεομένεός τε καὶ
[7, 49]	ἣν δὴ κομίζεαι. (οὔκων δὴ	ἐόντων	τοι λιμένων ὑποδεξίων, μάθε ὅτι
[7, 46]	ἀνθρώπινος βίος, εἰ τούτων γε	ἐόντων	τοσούτων οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν ἔτος
[7, 235]	(ἐκ ταύτης τῆς νήσου ὁρμώμενοι	φοβεόντων	τοὺς Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ πολέμου
[7, 115]	τῶν περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος	οἰκεόντων,	ὁμοίως καὶ τῶν πρότερον κατέλεξα,
[7, 220]	τὸν ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ	λεόντων	ἀντιβίην· Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος·
[7, 98]	ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. ~τῶν δὲ	ἐπιπλεόντων	μετά γε τοὺς στρατηγοὺς οἵδε
[7, 22]	μέν, ὡς προσπταισάντων τῶν πρώτων	περιπλεόντων	περὶ τὸν Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ
[7, 145]	Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω	φρονεόντων	καὶ διδόντων σφίσι λόγον καὶ
[7, 36]	τῶν ἀνέμων εἵνεκεν τῶν ἔσωθεν	ἐκπνεόντων,	τῆς δὲ ἑτέρης πρὸς ἑσπέρης
[7, 196]	τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ ποταμῶν	ῥεόντων	οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν ἐστι
[7, 207]	Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν	περισπερχεόντων	τῇ γνώμῃ ταύτῃ, αὐτοῦ τε
[7, 138]	τῶν πολλῶν ἀντάπτεσθαι τοῦ πολέμου,	μηδιζόντων	δὲ προθύμως. ~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι
[7, 129]	συλλεγόμενοι ἐκ τῶν ὀρέων τῶν	περικληιόντων	τὴν Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι δι᾽ ἑνὸς
[7, 223]	σφίσι ἔσεσθαι θάνατον ἐκ τῶν	περιιόντων	τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον
[7, 120]	τὸ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν τῶν	ἐπιόντων	κακῶν τὰ ἡμίσεα, τῶν τε
[7, 145]	τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ὡς δεινῶν	ἐπιόντων	ὁμοίως πᾶσι Ἕλλησι. τὰ δὲ
[7, 139]	Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν συμμάχων οὐκ	ἑκόντων	ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης, κατὰ πόλις
[7, 129]	ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων συχνῶν	ἐσβαλλόντων,	πέντε δὲ τῶν δοκίμων μάλιστα
[7, 119]	ἐπύθοντο τάχιστα τῶν κηρύκων τῶν	περιαγγελλόντων,	δασάμενοι σῖτον ἐν τῇσι πόλισι
[7, 197]	τούτοισι πολλοὶ ἤδη τούτων τῶν	μελλόντων	θύσεσθαι δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες ἐς
[7, 197]	θεοπροπίου Ἀθάμαντα τὸν Αἰόλου καὶ	μελλόντων	μιν θύειν ἀπικόμενος οὗτος ὁ
[7, 168]	λέγειν τοιάδε. ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς,	παραλαμβανόντων	τῶν Ἑλλήνων ἡμέας ἐς τὸν
[7, 201]	τῶν πρὸς νότον καὶ μεσαμβρίην	φερόντων	τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς ἠπείρου.
[7, 136]	δορυφόρων κελευόντων καὶ ἀνάγκην σφι	προσφερόντων	προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν
[7, 226]	ὁ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ	ἀποκρυπτόντων	τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ
[7, 136]	ἦλθον, πρῶτα μὲν τῶν δορυφόρων	κελευόντων	καὶ ἀνάγκην σφι προσφερόντων προσκυνέειν
[7, 201]	μὲν τῶν πρὸς βορέην ἄνεμον	ἐχόντων	πάντων μέχρι Τρηχῖνος, οἳ δὲ
[7, 10]	ἐγὼ προλέγω, οἱ σοὶ ταῦτα	πασχόντων,	σὺν δέ σφι καὶ σύ,
[7, 10]	τῶν ἄλλων Περσέων καὶ οὐ	τολμώντων	γνώμην ἀποδείκνυσθαι ἀντίην τῇ προκειμένῃ,
[7, 10]	ἐπιλεήνας τὴν Ξέρξεω γνώμην ἐπέπαυτο·	σιωπώντων	δὲ τῶν ἄλλων Περσέων καὶ
[7, 122]	ἀπιέμενος ἐς τὸν Θερμαῖον κόλπον,	κάμπτων	δὲ Ἄμπελον τὴν Τορωναίην ἄκρην
[7, 58]	τυγχάνει ἐὸν Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ	κάμπτων	τὸν κόλπον τὸν Μέλανα καλεόμενον
[7, 118]	Ἀντίπατρος ὁ Ὀργέος ἀραιρημένος, τῶν	ἀστῶν	ἀνὴρ δόκιμος ὅμοια τῷ μάλιστα,
[7, 170]	Μικύθου τοῦ Χοίρου ἀναγκαζόμενοι τῶν	ἀστῶν	καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον
[7, 156]	τοῦτο δὲ Γελῴων ὑπερημίσεας τῶν	ἀστῶν	τὠυτὸ τοῖσι Καμαριναίοισι ἐποίησε· Μεγαρέας
[7, 204]	καὶ ἄλλοι στρατηγοὶ κατὰ πόλιας	ἑκάστων,	ὁ δὲ θωμαζόμενος μάλιστα καὶ
[7, 96]	κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν ἐθνέων	ἑκάστων,	ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι, εἰρέαταί
[7, 184]	καὶ χιλιέων, τὸν μὲν ἀρχαῖον	ἑκάστων	τῶν ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας
[7, 184]	ἐπὶ τουτέων τῶν νεῶν, χωρὶς	ἑκάστων	τῶν ἐπιχωρίων ἐπιβατέων, Περσέων τε
[7, 226]	ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν	ὀιστῶν	ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν εἶναι.
[7, 8]	Ἀθήνας, σύλλογον ἐπίκητον Περσέων τῶν	ἀρίστων	ἐποιέετο, ἵνα γνώμας τε πύθηται
[7, 1]	τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε τῶν	ἀρίστων	ὡς ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων
[7, 219]	πόλις ἕκαστοι ἐτράποντο, οἳ δὲ	αὐτῶν	ἅμα Λεωνίδῃ μένειν αὐτοῦ παρεσκευάδατο.
[7, 165]	Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας καὶ στρατηγὸν	αὐτῶν	Ἀμίλκαν τὸν Ἄννωνος, Καρχηδονίων ἐόντα
[7, 14]	αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε τοι ἐξ	αὐτῶν	ἀνασχήσει· ὡς καὶ μέγας καὶ
[7, 187]	τε εἵνεκα καὶ μεγάθεος οὐδεὶς	αὐτῶν	ἀξιονικότερος ἦν αὐτοῦ Ξέρξεω ἔχειν
[7, 229]	προσθέσθαι· νυνὶ δὲ τοῦ μὲν	αὐτῶν	ἀπολομένου, τοῦ δὲ τῆς μὲν
[7, 152]	εἰπεῖν, οὐδέ τινα γνώμην περὶ	αὐτῶν	ἀποφαίνομαι ἄλλην γε ἢ τήν
[7, 152]	τῶν πέλας κακὰ ἀσπασίως ἕκαστοι	αὐτῶν	ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ ἐσενεικαίατο. (οὕτω
[7, 128]	ὑπερμήκεα ἐόντα, διὰ μέσου τε	αὐτῶν	αὐλῶνα στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι δι᾽
[7, 188]	χωρία οἰκημένοι. (ὅσοι μέν νυν	αὐτῶν	αὐξόμενον ἔμαθον τὸν ἄνεμον καὶ
[7, 161]	γὰρ ἐστὶ αὕτη γε, μὴ	αὐτῶν	βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν ὦν
[7, 29]	ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ ὦν ἐγὼ ἀντὶ	αὐτῶν	γέρεα τοιάδε δίδωμι· ξεῖνόν τέ
[7, 170]	τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω·	αὐτῶν	δὲ Ταραντίνων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός.
[7, 222]	ἀλλὰ καταμείναντες συναπέθανον. ἐστρατήγεε δὲ	αὐτῶν	Δημόφιλος Διαδρόμεω. ~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ
[7, 138]	πάντες ἐποιεῦντο. (οἱ μὲν γὰρ	αὐτῶν	δόντες γῆν καὶ ὕδωρ τῷ
[7, 226]	τῶν ὀιστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος	αὐτῶν	εἶναι. (τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα
[7, 83]	οὗτοι ἐπὶ τοῦδε· εἴ τις	αὐτῶν	ἐξέλιπε τὸν ἀριθμὸν ἢ θανάτῳ
[7, 96]	τοῖσι ἐς τὸν πεζὸν τεταγμένοισι	αὐτῶν	ἐπῆσαν ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν
[7, 136]	προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν ὠθεόμενοι ὑπ᾽	αὐτῶν	ἐπὶ κεφαλὴν ποιήσειν ταῦτα οὐδαμά·
[7, 11]	τε ὥνθρωποι καὶ ἡ γῆ	αὐτῶν	ἐπώνυμοι τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα
[7, 223]	ἐποτρύνοντες. πολλοὶ μὲν δὴ ἐσέπιπτον	αὐτῶν	ἐς τὴν θάλασσαν καὶ διεφθείροντο,
[7, 196]	ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος	αὐτῶν	ἐστι Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε
[7, 225]	τῷ χώρῳ ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι	αὐτῶν	ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ
[7, 184]	ποιήσας, ὅ τι πλέον ἦν	αὐτῶν	ἢ ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας
[7, 96]	ἄρχοντες τῶν ἐθνέων ἑκάστων, ὅσοι	αὐτῶν	ἦσαν Πέρσαι, εἰρέαταί μοι. ~τοῦ
[7, 89]	τύχους μεγάλους. τὸ δὲ πλῆθος	αὐτῶν	θωρηκοφόροι ἦσαν, μαχαίρας δὲ μεγάλας
[7, 137]	ἀπέθανον ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ δὲ	αὐτῶν	καὶ Ἀριστέας ὁ Ἀδειμάντου Κορίνθιος
[7, 61]	Ἑλλήνων Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι σφέων	αὐτῶν	καὶ τῶν περιοίκων Ἀρταῖοι. (ἐπεὶ
[7, 84]	ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι	αὐτῶν	καὶ χάλκεα καὶ σιδήρεα ἐξεληλαμένα
[7, 167]	διζήμενον Γέλωνα. ~ἔστι δὲ ὑπ᾽	αὐτῶν	Καρχηδονίων ὅδε λόγος λεγόμενος, οἰκότι
[7, 233]	ἀπέκτειναν προσιόντας, τοὺς δὲ πλεῦνας	αὐτῶν	κελεύσαντος Ξέρξεω ἔστιζον στίγματα βασιλήια,
[7, 6]	ἀναβεβηκότες ἐς Σοῦσα, τῶν τε	αὐτῶν	λόγων ἐχόμενοι τῶν καὶ οἱ
[7, 203]	οὐ συνεμίχθη, τοῖσι δὲ μεγίστοισι	αὐτῶν	μέγιστα. ὀφείλειν ὦν καὶ τὸν
[7, 90]	κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι οἱ βασιλέες	αὐτῶν,	οἱ δὲ ἄλλοι εἶχον κιθῶνας,
[7, 177]	διαλυθέντες ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο	αὐτῶν	οἳ μὲν ἐς Θερμοπύλας πεζῇ,
[7, 207]	κελεύοντάς σφι ἐπιβοηθέειν, ὡς ἐόντων	αὐτῶν	ὀλίγων στρατὸν τὸν Μήδων ἀλέξασθαι.
[7, 188]	τε περιῆσαν καὶ αἱ νέες	αὐτῶν·	ὅσας δὲ τῶν νεῶν μεταρσίας
[7, 9]	δύναμιν ἐοῦσαν ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ	αὐτῶν	παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους οἳ ἐν
[7, 156]	ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν, τοὺς μὲν	αὐτῶν	παχέας, ἀειραμένους τε πόλεμον αὐτῷ
[7, 84]	αὐτὴν ἐσκευασμένοι καὶ ὁ πεζὸς	αὐτῶν·	πλὴν ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι εἶχον
[7, 101]	σεῦ, ὁκοῖόν τι λέγεις περὶ	αὐτῶν,	πυθέσθαι” ὃ μὲν ταῦτα εἰρώτα,
[7, 121]	Ξέρξης, ἤιε μὲν τὸ μέσον	αὐτῶν,	στρατηγοὺς δὲ παρείχετο Σμερδομένεά τε
[7, 234]	ἴθι ἐξηγέο· σὺ γὰρ ἔχεις	αὐτῶν	τὰς διεξόδους τῶν βουλευμάτων οἷα
[7, 170]	ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν,	αὐτῶν	τε Ταραντίνων καὶ Ρηγίνων, οἳ
[7, 194]	εἶδον προσπλέοντας οἱ Ἕλληνες, μαθόντες	αὐτῶν	τὴν γινομένην ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως
[7, 110]	τῇσι νηυσὶ εἵποντο· οἱ δὲ	αὐτῶν	τὴν μεσόγαιαν οἰκέοντες καταλεχθέντες τε
[7, 224]	~δόρατα μέν νυν τοῖσι πλέοσι	αὐτῶν	τηνικαῦτα ἤδη ἐτύγχανε κατεηγότα, οἳ
[7, 77]	καὶ εἵματα ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ	αὐτῶν	τόξα μετεξέτεροι Λύκια, περὶ δὲ
[7, 133]	ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο, οἳ μὲν	αὐτῶν	τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ βάραθρον
[7, 211]	τῶν Περσέων· ἔπιπτον δὲ καὶ	αὐτῶν	τῶν Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι. ἐπεὶ
[7, 123]	(ἀπὸ δὲ Αἰνείης, ἐς τὴν	ἐτελεύτων	καταλέγων τὰς πόλις, ἀπὸ ταύτης
[7, 226]	περισταδόν. ~Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων	τοιούτων	γενομένων ὅμως λέγεται ἀνὴρ ἄριστος
[7, 46]	βίος, εἰ τούτων γε ἐόντων	τοσούτων	οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν ἔτος περιέσται”
[7, 209]	τὴν Ἑλλάδα, περὶ τῶν ἀνδρῶν	τούτων,	ἀκούσας δὲ γέλωτά με ἔθευ
[7, 214]	ἧσσον. ~Ἐπιάλτης μὲν οὕτω ὕστερον	τούτων	ἀπέθανε, ἔστι δὲ ἕτερος λεγόμενος
[7, 194]	ὁ Θαμασίου τὸν δὴ πρότερον	τούτων	βασιλεὺς Δαρεῖος ἐπ᾽ αἰτίῃ τοιῇδε
[7, 46]	ὁ πᾶς ἀνθρώπινος βίος, εἰ	τούτων	γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς ἐς
[7, 96]	Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ Σαάκαι.	τούτων	δὲ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο νέας
[7, 68]	ἐσκευασμένοι ἦσαν κατά περ Πάκτυες.	τούτων	δὲ ἦρχον οἵδε, Οὐτίων μὲν
[7, 66]	ἔχοντες τὴν καὶ Βάκτριοι ἐστρατεύοντο.	(τούτων	δὲ ἦρχον οἵδε. Πάρθων μὲν
[7, 222]	Θηβαῖοι κατέμειναν μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι.	τούτων	δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντες ἔμενον
[7, 18]	παραδιδόντος τῶν σῶν ἐνδεήσει μηδέν”	(τούτων	δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες τῇ
[7, 79]	κατά περ Κόλχοι ὡπλισμένοι ἐστρατεύοντο.	τούτων	δὲ Μασίστιος ὁ Σιρομίτρεω ἦρχε.
[7, 63]	δὲ τῶν βαρβάρων Ἀσσύριοι ἐκλήθησαν.	τούτων	δὲ μεταξὺ Χαλδαῖοι. Ἦρχε δὲ
[7, 1]	ἵππους καὶ σῖτον καὶ πλοῖα.	τούτων	δὲ περιαγγελλομένων ἡ Ἀσίη ἐδονέετο
[7, 171]	ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ	τούτων	δέ σφι ἀπονοστήσασι ἐκ Τροίης
[7, 90]	δὲ ἄλλα κατά περ Ἕλληνες.	τούτων	δὲ τοσάδε ἔθνεα εἰσί, οἳ
[7, 80]	εἶχον ἐσθῆτά τε καὶ ὅπλα.	τούτων	δὲ τῶν νησιωτέων ἦρχε Μαρδόντης
[7, 209]	δέ μιν εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα	τούτων,	ἐθέλων μαθεῖν τὸ ποιεύμενον πρὸς
[7, 50]	Ἀρτάβανε, οἰκότως μὲν σύ γε	τούτων	ἕκαστα διαιρέαι· ἀτὰρ μήτε πάντα
[7, 115]	ἀπίκετο ἐς Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος	τούτων	ἕκαστον τῶν ἐθνέων καὶ τῶν
[7, 164]	ἐργασμένοισι καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον	τούτων	ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων
[7, 16]	ἐν κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε,	τούτων	ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ
[7, 56]	πάντας ἀνθρώπους; καὶ γὰρ ἄνευ	τούτων	ἐξῆν τοι ποιέειν ταῦτα” ~ὡς
[7, 41]	ἄλλους, οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι ἐντὸς	τούτων	ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον· εἶχον
[7, 234]	τέῳ τρόπῳ ἀπονητότατα τῶν ἀνδρῶν	τούτων	ἐπικρατήσομεν; ἴθι ἐξηγέο· σὺ γὰρ
[7, 62]	παρεχόμενοι Μεγάπανον τὸν Βαβυλῶνος ὕστερον	τούτων	ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι περὶ
[7, 147]	ἄνδρας τρεῖς ἀπολέσαντες· νοστησάντων δὲ	τούτων	ἐς τὴν Ἑλλάδα δοκέειν ἔφη
[7, 80]	ἐν Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ	τούτων	ἐτελεύτησε ἐν τῇ μάχῃ. ~ταῦτα
[7, 102]	μαχήσονταί τοι, ἤν τε ἐλάσσονες	τούτων	ἤν τε καὶ πλεῦνες” ~ταῦτα
[7, 12]	Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ οἱ αὖτις	τούτων	κατύπνωσε, καὶ δή κου ἐν
[7, 113]	Βόγης τοῦ περ ὀλίγῳ πρότερον	τούτων	λόγον ἐποιεύμην. (ἡ δὲ γῆ
[7, 86]	δὲ ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται.	~τούτων	μὲν αὕτη ἡ μάχη, καὶ
[7, 133]	ἐκ τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα.	(τούτων	μὲν εἵνεκα οὐκ ἔπεμψε Ξέρξης
[7, 8]	ἐστρατήγεον, τὰ ἐπίστασθέ κου πάντες.	(τούτων	μὲν τοίνυν εἵνεκα ἀνάρτημαι ἐπ᾽
[7, 110]	Βίστονες Σαπαῖοι Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ Σάτραι.	τούτων	οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι
[7, 51]	τοὺς πατέρας· καὶ γὰρ ἄνευ	τούτων	οἷοί τε εἰμὲν τῶν ἐχθρῶν
[7, 234]	εἰσὶ οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ	τούτων	ὁκόσοι τοιοῦτοι τὰ πολέμια εἴτε
[7, 103]	τὸ ἐλεύθερον οὐκ ἂν ποιέοιεν	τούτων	οὐδέτερα. δοκέω δὲ ἔγωγε καὶ
[7, 46]	ἄνθρωπος ἐὼν εὐδαίμων πέφυκε οὔτε	τούτων	οὔτε τῶν ἄλλων, τῷ οὐ
[7, 77]	κεφαλῇσι ἐκ διφθερέων πεποιημένας κυνέας.	τούτων	πάντων ἦρχε Βάδρης ὁ Ὑστάνεος.
[7, 164]	~ὁ δὲ Κάδυος οὗτος πρότερον	τούτων	παραδεξάμενος παρὰ πατρὸς τυραννίδα Κῴων
[7, 112]	ὁ Ξέρξης τὴν εἰρημένην, δεύτερα	τούτων	παραμείβετο τείχεα τὰ Πιέρων, τῶν
[7, 150]	πολεμίους. ~αὐτοὶ μὲν Ἀργεῖοι τοσαῦτα	τούτων	πέρι λέγουσι· ἔστι δὲ ἄλλος
[7, 232]	ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην τῶν τριηκοσίων	τούτων	περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα εἶναι Παντίτην·
[7, 124]	Θέρμην καὶ τὰς μεταξὺ πόλιας	τούτων	περιμένων Βασιλέα ἐστρατοπεδεύετο, Ξέρξης δὲ
[7, 83]	τῶν μυρίων· τῶν δὲ μυρίων	τούτων	Περσέων τῶν ἀπολελεγμένων ἐστρατήγεε μὲν
[7, 153]	Σικελίης τῶν οἰκητόρων τὰ ὑπεναντία	τούτων	πεφυκέναι θηλυδρίης τε καὶ μαλακώτερος
[7, 127]	οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ καταλεχθέντων	τούτων	ποταμῶν ἐκ Κρηστωναίων ῥέων Χείδωρος
[7, 200]	Ἀσωποῦ, ὃς ἐκ τῶν ὀρέων	τούτων	ῥέων ἐς τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ.
[7, 157]	ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ	τούτων	σύμμαχοι παραλαμψομένους σε πρὸς τὸν
[7, 73]	Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι.	τούτων	συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου ἔχων
[7, 229]	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν σφι	τούτων	τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ ἐθελῆσαι
[7, 82]	οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες, ἐστρατήγεον δὲ	τούτων	τε καὶ τοῦ σύμπαντος στρατουῥ
[7, 54]	τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ	τούτων	τὴν θάλασσαν ἐδωρέετο. ~ὡς δὲ
[7, 50]	κου ἐπιβέωμεν γῆν καὶ ἔθνος,	τούτων	τὸν σῖτον ἕξομεν· ἐπ᾽ ἀροτῆρας
[7, 40]	διεξιέναι τὸν στρατόν. ~ποιησάντων δὲ	τούτων	τοῦτο, μετὰ ταῦτα διεξήιε ὁ
[7, 151]	Ἑλλήνων πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον γενόμενον	τούτων.	τυχεῖν ἐν Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι
[7, 137]	ἐς τοὺς παῖδας τῶν ἀνδρῶν	τούτων	τῶν ἀναβάντων πρὸς βασιλέα διὰ
[7, 103]	ἄγε εἰπέ μοι· σὺ φῂς	τούτων	τῶν ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι·
[7, 85]	ἐς πόλεμον. ἡ δὲ μάχη	τούτων	τῶν ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι
[7, 135]	ἀπέπεμψαν. ~αὕτη τε ἡ τόλμα	τούτων	τῶν ἀνδρῶν θώματος ἀξίη καὶ
[7, 104]	μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα ἑνὶ	τούτων	τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος
[7, 40]	τὸ πεδίον τοῦτο. (ὄπισθε δὲ	τούτων	τῶν δέκα ἵππων ἅρμα Διὸς
[7, 185]	τῆς Θρηίκης τὴν παραλίην νέμονται,	τούτων	τῶν ἐθνέων τριήκοντα μυριάδας δοκέω
[7, 153]	οὐδεμίαν ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ	τούτων	τῶν θεῶν· ὅθεν δὲ αὐτὰ
[7, 8]	τε ἔσται ἐλθεῖν ἐς μάχην,	τούτων	τῶν κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων. οὕτω οἵ
[7, 129]	ἡ Ὄθρυς· τὸ μέσον δὲ	τούτων	τῶν λεχθέντων ὀρέων ἡ Θεσσαλίη
[7, 233]	περιεγίνοντο· εἶχον γὰρ καὶ Θεσσαλοὺς	τούτων	τῶν λόγων μάρτυρας· οὐ μέντοι
[7, 197]	ἔτι πρὸς τούτοισι πολλοὶ ἤδη	τούτων	τῶν μελλόντων θύσεσθαι δείσαντες οἴχοντο
[7, 126]	ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν τῇ μεταξὺ	τούτων	τῶν ποταμῶν γίνονται. ~ὡς δὲ
[7, 229]	ξεινίην ὁ ἐπιγράψας. ~δύο δὲ	τούτων	τῶν τριηκοσίων λέγεται Εὔρυτόν τε
[7, 144]	τῆς διαιρέσιος ταύτης παυσαμένους νέας	τούτων	τῶν χρημάτων ποιήσασθαι διηκοσίας ἐς
[7, 198]	τὰ ἐν Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ	τούτων	τῶν χώρων ἤιε ἐς τὴν
[7, 187]	Ἰνδικῶν τῶν ἑπομένων, οὐδ᾽ ἂν	τούτων	ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς ἂν εἴποι
[7, 133]	γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐκ	τούτων	φέρειν παρὰ βασιλέα. (τούτων μὲν
[7, 233]	ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες	τούτων	χεῖράς τε προέτεινον καὶ ἤισαν
[7, 41]	μύριοι. οὗτος πεζὸς ἦν· (καὶ	τούτων	χίλιοι μὲν ἐπὶ τοῖσι δόρασι
[7, 148]	τὸ δίκαιον γίνεσθαι τὴν ἡγεμονίην	ἑωυτῶν·	ἀλλ᾽ ὅμως σφίσι ἀποχρᾶν κατὰ
[7, 178]	χρόνῳ ἐχρηστηριάζοντο τῷ θεῷ ὑπὲρ	ἑωυτῶν	καὶ τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί
[7, 10]	βροντήν, δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως	ἑωυτῶν.	οὐ γὰρ ἐᾷ φρονέειν μέγα
[7, 236]	ἱκανοὶ γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ	ἑωυτῶν	πέρι φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ
[7, 181]	ὡς ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ	ἑωυτῶν	στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ
[7, 175]	Θεσσαλίην καὶ ἅμα ἀγχοτέρη τῆς	ἑωυτῶν·	(τὴν δὲ ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν
[7, 103]	δειμαίνοντες τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν	ἑωυτῶν	φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι
[7, 35]	ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν καὶ τῶν	ἐπεστεώτων	τῇ ζεύξι τοῦ Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν
[7, 202]	ἀπὸ Πελοποννήσου παρῆσαν, ἀπὸ δὲ	Βοιωτῶν	Θεσπιέων τε ἑπτακόσιοι καὶ Θηβαίων
[7, 152]	Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες ἐς Σοῦσα	ἐπειρώτων	Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίης, οὐκ ἔχω
[7, 169]	θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν	ἐπειρώτων	εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται
[7, 100]	παρὰ τὰς πρῴρας τῶν νεῶν,	ἐπειρωτῶν	τε ἑκάστας ὁμοίως καὶ τὸν
[7, 22]	τοῦτο μέν, ὡς προσπταισάντων τῶν	πρώτων	περιπλεόντων περὶ τὸν Ἄθων προετοιμάζετο
[7, 176]	δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ ἦλθον ἐκ	Θεσπρωτῶν	οἰκήσοντες γῆν τὴν Αἰολίδα τήν
[7, 165]	τὸν χρόνον τοῦτον Φοινίκων καὶ	Λιβύων	καὶ Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ
[7, 165]	καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ	Λιγύων	καὶ Ἐλισύκων καὶ Σαρδονίων καὶ
[7, 72]	Μεγασίδρου ἦρχε, Μαριανδυνῶν δὲ καὶ	Λιγύων	καὶ Συρίων Γοβρύης ὁ Δαρείου
[7, 8]	τὸ πρῆγμα ἐς μέσον, γνώμην	κελεύων	ὑμέων τὸν βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα
[7, 46]	πρῶτον γνώμην ἀπεδέξατο ἐλευθέρως οὐ	συμβουλεύων	Ξέρξῃ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 88]	τοὺς πόδας τοῦ ἵππου ὑπέδραμε	κύων,	καὶ ὁ ἵππος οὐ προϊδὼν
[7, 209]	Ξέρξην τά περ ὀπώπεε πάντα.	~ἀκούων	δὲ Ξέρξης οὐκ εἶχε συμβαλέσθαι
[7, 116]	τὸν πόλεμον καὶ τὸ ὄρυγμα	ἀκούων.	~ἐν Ἀκάνθῳ δὲ ἐόντος Ξέρξεω
[7, 128]	δι᾽ οὗ ῥέει ὁ Πηνειός,	ἀκούων	τε ταύτῃ εἶναι ὁδὸν ἐς
[7, 218]	Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν ἐὸν	δρυῶν	ἐπίπλεον. ἦν μὲν δὴ νηνεμίη,
[7, 141]	κεχρησμένου, Τίμων ὁ Ἀνδροβούλου, τῶν	Δελφῶν	ἀνὴρ δόκιμος ὅμοια τῷ μάλιστα,
[7, 139]	σφέας χρηστήρια φοβερὰ ἐλθόντα ἐκ	Δελφῶν	καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα ἔπεισε
[7, 99]	εὐδοξοτάτας παρείχετο, πάντων τε τῶν	συμμάχων	γνώμας ἀρίστας βασιλέι ἀπεδέξατο. τῶν
[7, 206]	δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν	συμμάχων	ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα
[7, 139]	προδοθέντες ἂν Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν	συμμάχων	οὐκ ἑκόντων ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης,
[7, 174]	ἐν Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες	συμμάχων	οὕτω δὴ ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽
[7, 203]	ἄλλων, οἱ δὲ λοιποὶ τῶν	συμμάχων	προσδόκιμοι πᾶσαν εἶεν ἡμέρην, ἡ
[7, 153]	τε ἀπίκατο ἄγγελοι ἀπὸ τῶν	συμμάχων	συμμίξοντες Γέλωνι καὶ δὴ καὶ
[7, 160]	χρεόν ἐστι ἀρέσκεσθαι ἢ ἀπιέναι	συμμάχων	τοιῶνδε ἐρήμους” ~Γέλων μὲν δὴ
[7, 138]	ἐουσέων ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν	ἀξιομάχων	δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων
[7, 52]	μηδὲ τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ θυμὸν	ἔχων	ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε τὸν
[7, 42]	δὲ Καΐκου ὁρμώμενος, Κάνης ὄρος	ἔχων	ἐν ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος
[7, 115]	ἐπὶ Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς	ἔχων	ἤιε διὰ Συλέος πεδίου καλεομένου,
[7, 8]	χρήσει παρεῖναι. ὃς ἂν δὲ	ἔχων	ἥκῃ παρεσκευασμένον στρατὸν κάλλιστα, δώσω
[7, 43]	τὸ Πριάμου πέργαμον ἀνέβη ἵμερον	ἔχων	θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος
[7, 73]	τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου	ἔχων	θυγατέρα. ~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν
[7, 115]	κατέλεξα, τοὺς μὲν παρὰ θάλασσαν	ἔχων	οἰκημένους ἐκ νηυσὶ στρατευομένους, τοὺς
[7, 153]	ὁ Τηλίνης κατήγαγε ἐς Γέλην,	ἔχων	οὐδεμίαν ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ
[7, 209]	ταῦτα παρασκευάζονται. νόμος γάρ σφι	ἔχων	οὕτω ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν
[7, 157]	Ἀθήνας ἐλαύνει, ἐν νόῳ δὲ	ἔχων	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὑπ᾽ ἑωυτῷ
[7, 148]	ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν προβόλαιον	ἔχων	πεφυλαγμένος ἧσο καὶ κεφαλὴν πεφύλαξο·
[7, 58]	τῆς Χερσονήσου, ἐν δεξιῇ μὲν	ἔχων	τὸν Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος,
[7, 108]	τότε οὐκ ἀντέσχε τὸ ὕδωρ	παρέχων	τῷ Ξέρξεω στρατῷ ἀλλ᾽ ἐπέλιπε.
[7, 57]	μεγαλοπρεπέστατα, ὀπίσω δὲ περὶ ἑωυτοῦ	τρέχων	ἥξειν ἐς τὸν αὐτὸν χῶρον.
[7, 79]	μαχαίρας εἶχον. Μαρῶν δὲ καὶ	Κόλχων	ἦρχε Φαρανδάτης ὁ Τεάσπιος. Ἀλαρόδιοι
[7, 99]	μέν νυν ἄλλων οὐ παραμέμνημαι	ταξιάρχων	ὡς οὐκ ἀναγκαζόμενος, Ἀρτεμισίης δὲ
[7, 173]	Εὐαίνετος ὁ Καρήνου ἐκ τῶν	πολεμάρχων	ἀραιρημένος, γένεος μέντοι ἐὼν οὐ
[7, 26]	στρατόν. (ὃς μέν νυν τῶν	ὑπάρχων	στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον ἀγαγὼν τὰ
[7, 231]	εἶχε ὄνειδός τε καὶ ἀτιμίην·	πάσχων	δὲ τοιάδε ἠτίμωτο· οὔτε οἱ
[7, 223]	ἐπεὶ ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο,	ἐπισχὼν	χρόνον ἐς ἀγορῆς κου μάλιστα
[7, 187]	δὲ σιτοποιῶν καὶ παλλακέων καὶ	εὐνούχων	οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀτρεκέα ἀριθμόν·
[7, 236]	καὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ στρατηγός,	παρατυχών	τε τῷ λόγῳ καὶ δείσας
[7, 164]	τούτων παραδεξάμενος παρὰ πατρὸς τυραννίδα	Κῴων	εὖ βεβηκυῖαν, ἑκών τε εἶναι
[7, 99]	ἡγεμόνευε δὲ Ἁλικαρνησσέων τε καὶ	Κῴων	καὶ Νισυρίων τε καὶ Καλυδνίων,
[7, 155]	ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ τῶν	Γελῴων,	ἦρχε αὐτὸς ἀποστερήσας τοὺς Ἱπποκράτεος
[7, 153]	ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην ἔφυγον ἄνδρες	Γελῴων	στάσι ἑσσωθέντες· (τούτους ὦν ὁ
[7, 156]	τὸ ἄστυ κατέσκαψε, τοῦτο δὲ	Γελῴων	ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν τὠυτὸ τοῖσι